ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

::: HIEROLGY ZONE :::มุมเล่าเรื่อง => มุมเล่าละครพื้นบ้าน => ข้อความที่เริ่มโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 04:56:36 PM

หัวข้อ: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 04:56:36 PM
 ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ รอว่าจะมีคนเล่ารึเปล่าก็ไม่มี ขออนุญาตเล่านะค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: นานะจัง ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 07:53:34 PM
 :D ดีจังเลย พี่ชอบเรื่องนี้มากๆ ชอบพี่แยม สุดๆจากเรื่อง นี้ รอ ๆ อยู่จ้า เด๋วปักหมุดให้นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 08:56:57 PM
กรี๊ดดดดดดดดดดด
เล่าเลยค่ะ
กันย์ชอบนางเอกเรื่องนี้สุดๆ(ตวง) โฮกกกกนางเอกคนนี้มากมายอ่า จำได้ว่าตอนนั้นแอบเกลียดพระเอก แบบโง่ไม่รู้จะว่าไงแล้ว-*- มาหาว่าคนสวยเป็นยัยแก่ปลอมตัวซะงั้น

รอค่ะ สู้ๆนะคะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 09:06:06 PM
รีบมาเล่าเร็วๆ นะจ๊ะ  พี่ก็ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน   :icon_evil:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 10:42:28 PM
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_005-1.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_028.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_006-2.jpg)(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_009-1.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_010-1.jpg)(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_012-1.jpg)  (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_005.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_002-1.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000.jpg)(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_014-1.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_034.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_013-1.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_031.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_001-2.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_213.jpg)(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_024.jpg)(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_020-1.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_007-1.jpg)(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_015-3.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_008-2.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_018.jpg) (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/cats-1.jpg)
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/cats.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 10:49:39 PM
ขอยอกรบวงสรวงปวงเทเวศ
ขอปรเมศบูรพกษัตริย์ศรี
พระเสื้อเมืองทรงเมืองเรืองฤทธี
จงเกิดมีเป็นฝนดลบันดาล
ประทานองค์โอรสามาจากสรวง
เป็นขวัญปวงประเทศเขตไพศาล
เครื่องสังเวยที่เลือกสรรบรรณาการ
ให้พ้องพานสมหวังดังตั้งใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a001-tile.jpg)

คืนนั้นพระอินทร์ก็มาเข้าฝัน "กษัติรย์ไพนุสินแม้ท่านต้องการจะมีลูกแล้วไซร้ก็ให้ตั้งโรงทานอุปการะคนตาบอดหลังจากนั้นก็จะได้ลูกสมตามปรารถนา" ว่าแล้วก็หายไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a005-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 10:53:18 PM
ว้าววววววววววว   เปิดเรื่องแล้ว
ภาพผกากรองหายอ่ะ

ไพศาล  ไม่มี  ร ค่ะ 
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 06, 2009, 11:01:34 PM
เช้าวันต่อมา  ท่านปุโรหิตก็ไปคุยกับพระมเหสี(ซึ่งเป็นลูกสาว) “พ่อไม่เห็นว่าการตั้งโรงทานเลี้ยงคนตาบอดมันจะเกี่ยวกับการมีลูกตรงไหน” ลำเจียกก็พูดแทรกขึ้นมาว่า” โอ้ย ท่านปุโรหิตเจ้าขามันอาจจะเกี่ยวกันกะได้นะเจ้าคะ การทำบุญทำทานเนี้ยะ อาจจะทำให้องค์เหนือหัวมีพระโอรสหรือพระธดาสมความปรารถนาก็ได้นะเจ้าค่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a011-tile.jpg)

"ท่านพ่ออาจจะเป็นอย่างที่นังลำเจียกพูดก็ได้นะท่านพ่อ ไม่อย่างนั้นเทวดาคงไม่มาเข้าฝันหลังจากที่ทำพิธีบวงสรวงหรอกจะ ลำเจียก อุ้ย ขนลุก ท่านพ่อ ท่านพ่อรีบไปจัดตั้งโรงทานเถอะจะ ท่านพ่อจะได้มีหลานตากับเค้าเสียที" "ท่านปุโรหิตเจ้าขา ท่านปุดรหิตไม่อยากมีหลานนนนนนนนนนนนหรือเจ้าค่ะ" ปุโรหิตรำคาญก็เลยตบกบาลนังลำเจียกไปทีหนึ่งก่อนเดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a015-2-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 10:10:25 AM
มาต่อไวๆนะคะ  เรื่องนี้สนุกดีค่ะ  ชอบพี่ตวงกะพี่แยมมากๆเลย  :icon_idea:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: นานะจัง ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 11:40:22 AM
พี่ไม่เคยดูน้ำใจแม่ตอนแรกอ่ะจ้ะ เรื่องมันเริ่มอย่างนี้เหรอ
ตอนแรกคิดว่า แม่พระเอกเป็นพระมเหสีแล้วโดนขับไล่ออกจากวังซะอีก
ภาพชัดดีนะจ๊ะเนี่ย พี่ชอบเพลงปีกอบเร่องนี้มากเลย เพราะมีดนตรีทั้งช้า ทั้งเร็วแล้วทำนองเป็นทางใต้ด้วย
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Zanear ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 02:19:21 PM
ขอบคุณค่ะ

ไม่เคยดูเลยอ่ะ
 >:D

สนุกดีค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 02:58:25 PM
เราคงยังไม่แก่เกินไปที่จะมีลุกหรอกนะลำเจียก อูยๆๆๆๆไม่หรอกเพคะพระมเหสียังสาวสะพรั่งทรงพระสิริโฉมงดงาม ขี่คร้านจะมีพระโอรสพระธิดามากมายจนลำเจียกเลี้ยงไม่ไหวนะอีกซิเพคะ แต่ถ้ามีกับพระมเหสีจนเลี้ยงไม่ไหวก็ไม่เป็นไรเพคะ แต่ถ้ามีกับคนอื่นจนเลี้ยงไม่ไหวลำเจียกว่า  พระมเหสีก็ถลึงตาใส่ลำเจียก  อุ้ย ไมเป็นไรเพคะ ถ้ามีกับคนอื่น เราก็กำจัดมันเสีย เหมือนที่เราทำกับนัง.... หยุดนะนังลำเจียก หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง เรื่องอะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปซิ  เหยียบให้จมดิน ถ้าเจ้ายังปากพร่อยพูดอีกละก้ แกจะถุกเหยียบให้จมดิน เข้ใจไหม นังลำเจียก เพคะ ลำเจียกจะเหยียบ เหยียบให้จมดินเลยเพคะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a015-7-tile.jpg)

เสด็จพี่เพคะ กลิ่นสุคนธ์ เจ้าไปจัดการตามที่พี่บอกแล้วรึยัง  เรียบร้อยแล้วเพคะ ท่านพ่ออยากจะมีหลานจะตายไปหม่อมฉันบอกว่าเสด็จพี่รับสั่งให้ตั้งดรงทานก็รีบกุลีกุจรใหญ่เลยเพคะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a017-1-tile.jpg)


ครั้นรับสั่งออกไปไม่ชักช้า
สร้างโรงทานขึ้นมาขมีขมัน
ทุกสิ่งเสร็จสิ้นไปไม่ช้าพลัน
สั่งทหารดั้นด้นกันออกไป
เที่ยวเสาะหาทุกแห่งหนคนตาบอด
ไม่ยอมให้เล็ดลอดผ่านไปได้
นำมาไว้โรงทานในทันใด
ไม่เลือกใครแก่เฒ่านำเข้ามา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a018-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 03:54:00 PM
 ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง หญิงตาบอดกำลังเดินออกมาจากบ้าน"แม่ฉันบอกแล้วไงจ๊ะถ้าต้องการอะไรบอกฉัน เท่ง ไม่ต้องออกมาเอง"  "แม่ก็อยากจะช่วยเหลือตัวเองบ้างซิลูกจะให้คอยพึ่งพาแต่คนอื่นได้ยังไง จริงไหมเท่ง" "คนตาบอดพึ่งคนตาดีไม่มีใครว่าอะไรหรอก แม่สร้อยทิพย์"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a019-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 06:59:04 PM
เย้ๆๆ
มาเดินเรื่องแล้ว
สู้ๆนะคะ
รอตวงออก^o^ >:D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ พฤศจิกายน 07, 2009, 07:09:52 PM
มาเม้นค่า หุหุ บอร์ดพี่บอยนี่ครึกครื้นดีจริง อัดแน่นไปด้วยละครคุณภาพทั้งนั้นเลยเนอะ กลายเป็นบอร์ดเดียวซะแล้วที่รวบรวมละครพื้นบ้าน
ได้มากที่สุด ไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ชอบตวงอ่ะค่ะ สวยมากกกกกกกกกก

ปล. น้องเรนโบว์จ๋า หนูจะโพสช่องละกี่โพสอ่ะคะ เอาให้แน่ๆสิคะ เหอะๆๆ ดูกระท่อนกระแท่นนิดนึง  เอ่อ ตัวหนังสือสีเหลือง
มันอ่านไม่ชัดอ่ะค่ะ ดูโพลนสีขาวไปเลยอ่ะ เปลี่ยนสีเหอะนะ ปวดตา >:(
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 08, 2009, 01:37:17 AM
ตื่นเต้นอ่ะ 
อยากอ่านต่อเร็วๆ  เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่พี่ชอบมากๆ (แอบมีในลิสต์รายชื่อละครที่เตรียมจะเล่าด้วยแหละ  แต่ยังไม่ได้หาแผ่น  555+)

เห็นชุดของกลิ่นสุคนธ์แล้ว  นึกได้ว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เครื่องประดับสวยมาก   โดยเฉพาะของผกากรอง  และแก้วปัญหา
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 08, 2009, 08:49:14 PM
แล้วนี่มนัสหายไหไหนน่ะแม่ไม่ได้ยินเสียงตั้งแต่เช้า   มันจะไปไหนมันก็ไปบ้านนังฉันทนาลูกสาวเศรษฐีโพดกนะซิไปกัน วู้ย ตั้งแต่เช้าแล้ว มันก้รู้ๆนะ ว่าพ่อเค้าไม่ชอบ ก็ยังไม่วายตัวเองน่ะต่ำต้อยน้อยวาสนาเหมือนดอกฟ้ากับหมาวัดเหมือน  แล้วแม่สร้อยทิพยืก้พูดขัดขึ้นมา  เท่งลูกฉันถึงเค้าจะน้อยวาสนาก็จริง แต่เค้าไม่ได้ต่ำต้อยแน่  แม่ ทำไมแม่พูดแบบนี้ละจ๊ะ หมายความว่ายังไง  ไอ่ที่ฉันพูดหน่ะฉันไม่ได้ว่าแม่สร้อย แต่ฉันเนี้ยะ มันเจ็บใจ เจ็บใจไอ่คนที่มันจนแล้วไม่เจียม  พอเถอะเท่ง พอเถอะ ฉันไม่อยากฟัง พอที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a020-5-tile.jpg)


มนัสกับนุ้ยเดินออกมาเหล่สาว  มองจนไปชนเด็ก แล้วนู๋นุ้ยก็ทะเลาะกับเด็กที่วิ่งไปมา
แล้วมนัสก็ไปโทษนู๋นุ้ยว่าเดินมาชนตนเอง นู๋นุ้ยก็เลยตอบกลับไปว่าก็เดินดีแล้วแต่มนัสเดินไม่ดีเองเดินยังไงให้ชน มนัสโกรธก็เลยเดินไปต่อ นู๋นุ้ยก็เลยรีบตามก่อนไปมิวายจะมีเรื่องกับเด็กอีก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a021-1-tile.jpg)

แม่สร้อยทิพท์นั่ง พับใบตองส่วนมณีเดินเข้ามาดื่มน้ำ เหนื่อยไหมลูก มณี ไม่เหนื่อยหรอกจ๊ะแม่  มันเป็นเวรเป็นกรรมของแม่เองแหละลูก ทำให้ลูกต้องมาลำบกอย่างนี้ ถ้าแม่ไม่ได้พบกับพ่อของเจ้า แม่จ๋า ทำไมแม่ไม่ยอมบอกสักทีละจ๊ะว่าพ่อของลูกเป็นใคร นั่นนะซิแม่สร้อยทิพย์  ฉันนะเห็นนะ พ่อมณีกับพ่อมนัสเฝ้าอ้อนวอนถามชื่อพ่อตั้งแต่ยังเล็กๆ แม่สร้อยทิพย์ก็ใจแข็งไม่ยอมบอกลูกสักที  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a022-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 11, 2009, 03:50:01 PM
ฉันบอกไม่ได้ บอกไม่ได้จริงๆ
โอย มันจะยากเย็นอะไรกันนักหนาก็แค่บอกชื่อไปเรื่องมันก็จบ นั่นสิจ๊ะแม่ ถ้าแม่บอกชื่อพ่อของลูกมา ต่อให้พ่อของลูกอยู่ไกลจนถึงสุดโลกลูกก็ต้องตามหาให้พบ ถ้าหากพ่อของลูกยังมีชีวิตอยู่ ถึงอยู่ใกล้ก็เหมือนไกล ถึงมีชีวิตอยู่ก็เหมือนตายจากกันไปแล้ว  แล้วแม่ก็ร้องไห้ มณีถ้าหากว่าลูกรักแม่นะ อย่าถามถึงเรื่องนี้อีกเป็นอันขาดนะลูกนะ นะ พูดเสร็จแม่สร้อยทิพย์ก็เดินขึ้นบ้านโดยมีมณีคอยประคองเข้าไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a022-5-tile.jpg)

ด้านมนัสแอบไปหาฉันทนาโดยมีนู๋นุ้ยคอยห้ามแต่มนัสไม่ยอมฟัง นู๋นุ้ยก็เลยจะไปก่อนแต่มนัสไม่ยอมจะให้นู๋นุ้ยเป็นคนดูต้นทางแต่นู๋นุ้ยไม่ยอมมนัสเลยขู่ว่าถ้านู่นุ้ยไม่ยอมดูต้นทางให้เวลาที่นู๋นุ้ยไปขโมยเสื้อผ้าชาวบ้านมาก็จะไม่ดูต้นทางให้นู๋นุ้ยก็เลยยอม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a024-1-tile.jpg)

มณีถามแม่ว่าทำให้แม่ลำบากใจรึเปล่า แม่สร้อยก็บอกว่าไม่แล้วให้มณีไปทำงานต่อ แล้วมณีก็บอกแม่ว่าถ้าต้องการอะไรให้เรียกมณีหรือพี่เท่งเสร็จแล้วก็ออกไปทำงานต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a025-3-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 11, 2009, 04:33:17 PM
ฝ่ายมนัสก็ด้อมๆมองๆแล้วให้นู๋นุ้ยเฝ้าต้นทางให้จากนั้นก็รีบไปหาฉันทนา แล้วโดนฉันทนาต่อว่า ทำไมปล่อยให้รอนานนักมนัสก็บอกว่ารีบมาแล้วฉันทนาก้บอกว่าพ่อตนเองไม่ชอบให้มนัสมาหา มนัสก็เลยบอกว่าไม่เป้นไรต่อไปห็ฉันทนาไปหาตนแทน แต่ฉันทนาบอก่าตนเป้นผู้หญิงจะให้ไปหาผู้ชายถึงที่บ้านนะ ตนไม่ไป มนัสก็บอกว่าก็ฉันทนามีขาก็ให้เดินไปบ้านตนเองฉันทนาก็รู้จัก  ฉันทนาว่าพี่มนัสเนี้ยะแกล้งโง่หรือโง่จจริงๆเนี้ยะ 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a028-2-tile.jpg)

ด้านเศรษฐี ขึ้นมาไม่เห็นลูกสาวจึงถามกับเอากับสสม สมบอกว่าเห้ยแว้บๆ แต่เศรษฐีบอกว่าเดี่ยวนี้สมก็บอกว่ไาม่เห็น เศรษฐีเลยพึมถึงมนัส “ไอ่มนัส ไอ่มนัส หน้าโง่”แล้วก็หุนหันออกไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a029-2-tile.jpg)

ออกมาถึงหน้าบ้านก็มองหา มองไปมองมาเห้นนู๋นุ้ยหลับอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a030-4-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ พฤศจิกายน 11, 2009, 05:51:32 PM
รอพี่ตวงโผล่อย่างใจจดจ่อ อิอิ
สู้ๆจ้า
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 11, 2009, 07:06:15 PM
เศรษฐีมาเจอมนัสนั่งอยู่กับลูกสาวตนเอง มนัสตกใจก็เลยกระโดลงน้ำไป ฉันทนาก็พยายามห้ามพ่อตนเองไม่ให้ทำร้ายมนัสแต่ให้ทำนู๋นุ้ยแทน เพราะเป็นคนดูต้นทาง เศรษฐีก็ไล่ฉันทนาขึ้นเรือนไป ก่อนจะไล่ต่มนัสในน้ำ นู๋นุ้ยก็ห้ามไว้บอกว่าเป็นคนไม่ใช่สัตวืมีอะไรก็ค่อยๆพูดจากัน เศรษฐีก็เลยไล่ออกจากบ้านไปทั้งสองคน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a031-1-tile.jpg)

ด้านมนัสเมื่อกลับมาถึงบ้านมณีก็ถามว่าไปบ้านเศรษฐีโพดกมาใช่ไหม นู๋นุ้ยก็ตอบแทนว่า ดีนะที่กลับมาได้เกือบเอาชีวิตไม่รอดมณีบอกให้มนัสเลิกยุ่งแต่มนัสบอกว่าฉันทนาบอกว่าความรักแท้ย่อมมีอุปสรรค เราสองคนต้องฟันฝ่าไปให้ได้  เท่งเลยว่ามัวแต่ขี้เกียจลอยชายอยู่อย่าว่าแต่เศรษฐีโพดกเลยคนจนๆก็ไม่มีใครยกลูกสาวให้หรอก แล้วก็สั่งให้นู๋นุ้ยมาช่วย นู๋นุ้ยก็บอกว่าไม่ทำ กลัวอ้วนโว้ย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a033-1-tile.jpg)

ที่บ้านเศรษฐีโพดก เศรษฐีกำลังเคาะประตูเรียกฉันทนา ตอนแรกก็ยังไม่เปิด นานๆเข้าฉันทนาเริ่มรำคาญ ก็เลยเปิดประตูเศรษฐีก็เลยพุ่งเข้ามา  เศรษฐีก็เลยหาว่า ลูกสาวแกล้ง แต่ฉันทนา บอกว่าเปล่าเรียกออกวะดังขนาดนั้นไม่เปิดได้ยังไงพ่อต่างหากที่ไม่ระวังเอง  ฉันทนาแกว่าพ่อซุ่มซ่ามละสิ ลูกนะลูก เห็นว่ากำพร้าแม่เลี้ยงดูอย่างดีมาแต่เล็กจนโต กลับไปเห็นไอ่ทึ่มที่ไหนไม่รู้ดีกว่าพ่อเสียแล้ว แหมถ้าข้ารู้อย่างนี้นะข้าจะเอาขี้เถ้ายัอุดปากตั้งแต่ยังเล็กๆซะเลย โอยๆๆๆ พ่อก็พูดอย่างนี้ตั้งแต่แนจำความได้ละนะ มีอะไรก้รีบๆพุดมา นี่เอ็งเป้นลูกหรือเป็นแม่ข้ากันแน่ โอ้ย ถ้าฉันเป้นแม่ฉันคงกลุ้มใจตายที่มีลูกอย่างพ่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a032-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 11, 2009, 08:50:51 PM
รอผกากรองเหมือนกันค่า
 :o

เอ่อ  เศรษฐี ถ้าพี่จำไม่ผิด  ชื่อ  โพระดก นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 03:25:30 PM
ที่บ้านมณี มนัสถามมณีว่าที่ความรักของตนมีอุปสรรคเพราะบ้านเราจนใช่ไหม มณีบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้นบางอย่างก็ขึ้นอยู่กับตัวเราด้วย มนัสบอกว่าฉันทนาว่าใช่ถ้าพ่อของตนรวยกว่าพ่อของฉันทนา เราสองคนได้แต่งงามีลูกกันไปนานแล้ว นู๋นุ้ยบอกว่าถ้อย่างนั้นให้ไปหาพ่อรวยๆเค้าจะได้ยกลูกสาวให้ เออใช่ฉันต้องหาพ่อรวยๆ  แนไปถามแม่ดีกว่าเผื่อบางทีพ่อของฉันอาจจะรวยกว่าพ่อฉันทนาก็ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a036-1-tile.jpg)

ด้านฉันทนา เศรษฐีกำลังเกลี้ยกล่อมให้ลูกสาวตนว่าที่ทำไปเพราะว่ารักลูกอยากเห็นลูกมีความสุข ฉันทนาจึงบอกว่าถ้าอยากให้ตนมีความสุขก็ขอให้ตามใจตนให้แต่งงานกับมนัส เพราะว่าจะหาลูกเขยทึ่มๆได้ที่ไหน แต่เศรษฐีไม่ยอมกลับบอกให้เลิกยุ่งกับมนัสถ้าไม่อย่างนั้นเห็นดีกันแน่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a037-1-tile.jpg)


ด้านมณีก็ออกไปหาปลา แล้วก็คิดถึงพ่อซึ่งไม่เคยเจอมาก่อนอยากจะให้ได้อยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a038-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 03:59:09 PM
ณ เมืองพาราณสี

" เสด็จพ่อเสด็จแม่รับสั่งหาลูกเหรอเพคะ"  "ใช่ พ่ออยากจะรู้ว่าลูกจะตัดสินใจเรื่องคู่ครองยังไงแก้วปัญหา" "ลูกหน่ะก็โตพอที่จะแต่งงานได้แล้วนะ แม่ไม่อยากให้ลูกผัดผ่อนอีกต่อไปอย่างน้อยเสด็จพ่อกับแม่จะได้นอนตายตาหลับ" "หม่อมฉันกำลังโน้มน้าวพระหทัยพระธิดาตามที่มีพระกระแสรับสั่งอยู่เพคะ" "อย่าพูดมากไปเลยดอกพะยอม เราเองก็ตัดสินใจที่จะทำตามพระประสงค์ของเสด็จพ่อเสด็จแม่เพคะ เพียงแต่ว่า ลูกจะแต่งงานกับคนที่ทำตามเงื่อนไขลูกเพคะ" "เงื่อนไขอะไร"  "เค้าต้องมากับน้ำใจแม่เพคะ ลูกต้องการน้ำใจแม่เพคะ"
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a039-1-tile.jpg)

มณีกำลังหาบน้ำมากับเท่ง นู๋นุ้ยก็วิ่งเข้ามา เสร็จแล้วก็มีเรื่องทะเลาะกับเท่ง มณีก็ห้ามแล้วก็ถามนู๋นุ้ย นู๋นุ้ยบอกว่าไปเที่ยวแต่ได้เรื่องสำคัญมาบอก ว่าไปเจอคนที่เจอหมอวิเศษมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a040-1-tile.jpg)

ระหว่างถามกลับบ้านมณีก้ถามนู๋นุ้ยว่าที่พูดมานี้เป็นความจริงแน่นะ  นู๋นุ้ยบอกว่าจริง แต่เท่งบอกไม่ให้เชื่อ มณีบอกเท่งว่าต้องลองเสี่ยงดู มิหนำซ้ำยังบอกว่าหมอวิเสษอยงุ่ไม่ไกลจากหมู่บ้านอีกด้วย มณีจึงบอกว่าจะเดินทางไปหาหมอวิเศษและขอยามารักาตาของแม่ให้หายบอดให้ได้แล้วก็รีบวิ่งขึ้นบ้านไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a041-1-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 04:23:56 PM
มณีขึ้นมาบนบ้านเห็นมนัสกำลังแต่งตัวจึงถามว่าจะออกไปไหนมนัสบอกว่าจะไปหาฉันทนาจะไปเที่ยวตลาดด้วยกัน มณีบอกว่าบอกว่ามนัสจะไปไหนไม่ได้เพราะต้องคอยดูแลแม่แทนพี่ แม่สร้อยจึงถามขึ้นมาว่าแล้วมณีจะไปไหน มณีบอกว่าจะไปตามหาหมอมารักษาตาแม่ให้หายแล้วก็จะไปตามหาพ่อด้วยมนัสจึงบอกให้มณีรีบไปเพราะว่าอยากเห็นหน้าพ่อ ก่อนไปมณีขู่มนัสว่าถ้าไม่ดูแลแม่ทิ้งแม่ไปถ้ากลับมาก็จะฆ่ามนัสซะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a042-1-tile.jpg)


เท่งกับนู๋นุ้ยก็ออกมาทะเลาะกันข้างนอกบ้าน เท่งหาว่านู่นุ้ยจะได้เที่ยวป่าแต่ตนนะศสิ นู๋นุ้ยหาว่าเท่งดูถูกน้ำใจตนเองมากเกินไปที่ไปก็เพราะแม่สร้อยทิพย์ขอไว้ แล้วนู๋นุ้ยก็เอาผักขว้างใส่เท่ง พอเท่งจะขึ้นมาก็รีบไปเอาขวานมาป้องกันตัวเท่งทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องออกมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a043-1-tile.jpg)

มณีมาลาแม่ บอกให้แม่ดูแลตนเองดีๆ แม่บอกว่าความกตัญญูของมณีจะเป้นเกราะป้องกันภัย มนัสจึงบอกให้มณีรีบไปจะได้รีบกลับ แม่สร้อยบอกว่ที่จริงไม่จำเป็นจะต้องไป มรีบอกว่าจำเป้น มันจำเป็นสำหรับตนที่สุด แล้วก็กราบแม่ก่อนไปก้สั่งมนัสให้ดูแลแม่ดีๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a044-2-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 04:55:20 PM
เรื่องนี้มนัสเป็นน้องมณีใช่มะ? แล้วเป็นคนไม่ดีรึเปล่า? จำไม่ได้อ่า เหมือนมนัสในความรู้สึกกันย์จะไม่ดีตอนท้ายๆเลย??

เมื่อไหร่พี่ตวงจะออกอ่าT[]T จำได้ว่าพี่ตวงออกก่อนพี่แยมไม่ใช่หรอ? หรือว่ากันย์จำผิด??
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 04:56:40 PM
พี่แยมออกแล้ว  :icon_evil:  อยากบอกว่าเรื่องนี้พี่แยมกับพี่ตวงสวยสุดยอด   :-* แต่เรื่องนี้แอบสงสารพี่ตวงจัง
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 06:29:55 PM
แยม มาอีกตัวแล้ว อิอิ ดูแยมจากน้ำใจแม่ไปก่อน 555+ เพราะเกร็ดแก้วยังไม่เกิด เหอะๆๆ   :-*
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 10:44:11 PM
จะกลับกล่าวถึงยักษ์ร้ายใจโหดเหี้ยม
มีฤทธิ์เทียมอัมรินทร์ปิ่นสวรรค์
ด้วยเดชะพระเวทย์วิเศษพลัน
ที่มุ่งมั่นอดทนฝึกฝนมา
มีนามกรหัสกันต์อันเรือง ฤทธิ์
สิงสถิตนครินทร์ถิ่นหรรษา
คือนครใกล้สมุทรไกลสุดตา
เหาะดั้นเมฆดั้นฟ้าสู่ธาตรี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a046-1-tile.jpg)

หลังจากที่พระธิดาแก้วปัญหาทรงตั้งเงื่อนไขในการเลือกคู่ครอง องค์เหนือหัวก้สั่งให้ทหารไปตีฆ้องร้องป่าว ทหารพวกนี้ตีจนเข้ามาถึงในป่า แล้วฑุดแซวว่าจะตีบอกยักษ์ พรายน้ำหรือยังไง หัวหมู่ที่มาด้วยรำคาญก็เลยเตะตกน้ำไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a046-6-tile.jpg)


หัสกันต์เหาะผ่านมาเห็นเข้าจึงไปรอที่ทางน้ำตกแล้วก็กินทหารที่เล่นน้ำอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a048-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 10:52:15 PM
หัสกันต์เหาะผ่านมาเห็นเข้าจึงไปรอที่ทางน้ำตกแล้วก็กินทหารที่เล่นน้ำอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a048-1-tile.jpg)

 พวกที่เหลือเมื่อเห็นก็วิ่งหนียักษ์ไปเรื่อยๆหนีไม่พ้นก็ถูกจับกิน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a049-1-tile.jpg)

ส่วนหัวหมู่หนีไปหนีมาไปอยู่บนผ้าของหัสกันต์ หัสกันต์บอกว่าไม่กินเพราะตนอิ่มแล้ว หัวหมู่ด้ยความกลัวก็เลยบอกเรื่องการเลือกคู่แล้วให้ท่านยักษ์ไปขันอาสาเพราะพระธิดามีพระสิริฉมที่งดงาม หัสกันต์ฟังแล้วก็นึกอยากจะมีคู่ครอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a049-5-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 12, 2009, 10:56:29 PM
เรื่องนี้มนัสเป็นน้องมณีใช่มะ? แล้วเป็นคนไม่ดีรึเปล่า? จำไม่ได้อ่า เหมือนมนัสในความรู้สึกกันย์จะไม่ดีตอนท้ายๆเลย??

เมื่อไหร่พี่ตวงจะออกอ่าT[]T จำได้ว่าพี่ตวงออกก่อนพี่แยมไม่ใช่หรอ? หรือว่ากันย์จำผิด??

พี่แยมออกก่อนค่ะ  ตวงจะออกตอนที่มณีออกไปตามหาหมอวิเศษแล้ว 

ส่วนมนัส  ก็ไม่ใช่คนไม่ดีหรอกค่ะ  แต่ว่าก็โง่ตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง  มีฉลาดกว่าพี่เรื่องเดียว  คือ เรื่องเมียยักษ์  555+  ชอบนะ  ตอนที่มนัสพูดให้มณีคิดเลิกรังเกียจผกากรอง
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 14, 2009, 11:11:09 AM
หัสกันต์เหาะกลับมาที่เมืองตนเองแล้วเข้าไปบอกเสด็จแม่ เสด็จแม่ว่าทำไมต้องมาคุยในห้องอย่างนี้หัสกันต์บอกกับเสด็จแม่ว่าอยากจะมีคู่แต่ต้องนำน้ำใจแม่ไปด้วย เสด็จแม่ก้บอกว่าได้สิมีอะไรที่แม่จะให้ไม่ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a051-1-tile.jpg)

ด้านมณีหลังจากที่ออกเดินทางมาจากหมู่บ้านก็ยังไม่พบหมอวิเศษจึงถามทางกับหนูนุ้ยแต่หนูนุ้ยบอกว่าไม่ได้ถามว่าเลยพาเดินมาเรื่อยๆอย่างนี้ เท่งโมโหก็เลยหาว่าหนูนุ้ยอยากเที่ยวป่าเลยหลอกให้พาออกมา มณีไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกันจึง มณีก็เลยบอกทั้งคู่ว่าจะเดินทางต่อไปเรื่อยขอให้มีหมอวิเศษจริง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a052-1-tile.jpg)

หัสกันต์บอกแม่ว่าต้องการให้แม่ตายเพราะต้องการน้ำใจแม่ไปให้พระธิดาแก้วปัญหา แต่เสด็จแม่บอกว่าน้ำใจแม่ไม่ใช่น้ำที่หล่อเลี้ยงหัวใจแม่หรอก แต่หัสกันต์ไม่ยอมฟัง กลับหาว่าเสด็จแม่กลัวตาย “แม้เสด็จแม่จะเต้มใจตายหรือไม่ก็ตามวันนี้ลูกจำเป้นตองฆ่าเสด็จแม่แล้วหละ” ว่าแล้วหัสกันต์ก็เอามีดมาแทงแม่ตนเอง หลังจากที่ฆ่าแม่ฟ้าดินก็พิโรธ(แต่สงสัยหัสกันต์ไม่รู้) แล้วก็นำหัวใจแม่มาเก็บใส่กล่องไว้ ในที่สุดข้าก็ได้หัวใจแม่ไปถวายพระธิดาแก้วปัญหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a053-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 17, 2009, 03:23:36 PM
ด้านมณีก็วิ่งหลบฝนกันใหญ่ มันเกิดอะไรขึ้น เนี้ยะ ดินฟ้าอากาศถึงกับวิปริตผิดไปกันใหญ่นี่มันเกิดอะไรพ่อมณี ฉันก็ไม่รู้ เหมือน กันนะ แต่ว่าเรารีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะมืดค่ำเสียก่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a055-1-tile.jpg)

เท่งกับหนูนุ้ยทะเลาะกันเรื่องย่างอาหาร  หนูนุ้ยชวนให้มณีกินแต่มณีบอกว่าไม่อยากกินให้ทั้งสองกินกันไปก่อน หนูนุ้ยก็บอกให้มณีกินซะเพราะว่าต้องออกเดินทางแต่เช้าเดี๋ยวไม่มีแรง มณีบอกว่าเป็นห่วงแม่ แต่หนูนุ้ยบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงหรอกเพราะมีมนัสอยู่ด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a056-1-tile.jpg)

ที่บ้านแม่สร้อยทิพย์ออกมาเรียกหาหามนัสเรียกหาเท่ไหร่ก็ไม่พบด้วยก็พลัดตกบันไดไป
ส่วนมนัสก็มาหาฉันทนา “ไม่รู้ล่ะอย่างไรพี่ต้องหาฉันหนีด้วย” หนี หนีไปไหน โถเอย ก็หนีไปอยู่บ้านพี่นะสิจะให้ฉันไปอยู่ไหน ฉันทนาอย่าว่าพี่โง่เลยนะ พี่ไม่เข้าใจจริงๆทำไมเราต้องงหนี เราก็เดินไปด้วยกันดีๆก็ได้นิ ฉันทนาก็หัวเราะขึ้นมา ฉันทนาขำอะไรเหรอจ๊ะ ก็ขำที่พี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่จิงแล้วฉันรักพี่ก็ตรงที่พี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยนี่แหละ จริงเหรอฉันทนา เอาละนะฉันจะพูดช้าๆ ชัดๆ จะได้เข้าใจ  ที่บ้านแม่สร้อยตกบันไดมาก็เจ็บ ก็เรียกหาให้มนัสมาช่วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a057-2-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ พฤศจิกายน 17, 2009, 05:07:50 PM
สนุกมากๆเลยค่าา   สู้ๆนะคะคุณ rainbow  สงสารก็แต่แม่สร้อยน่ะแหละ  ไม่มีมณีสักคนจะทำยังไง มนัสก็เอาแต่เชื่อฟังฉันทนาคนเดียว
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 17, 2009, 09:43:19 PM
สัณชาตญาณ(สัน-ชาด-ยาน)แห่งแม่นั้นแน่นัก
ห่วงลูกรักยิ่งชีวิตเกินคิดถึง
ตัวลำบากอย่างไรไม่คำนึง
ขอลูกถึงอยู่รอดให้ปลอดภัย
ป่านฉะนี้ไปไหนไยไม่กลับ
แม่คอยนับเวลาพาหมองไหม้
แม่ตาบอดคอยมีเจ้าเฝ้าห่วงใย
กลับทิ้งไว้อ้างว้างช่างวังเวง
มนัสช่วยแม่ด้วยลูก มนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a060-1-tile.jpg)

อ๋อ พี่เข้าใจแล้วล่ะฉันทนาจะไม่อยู่บ้านของฉันทนาแต่จะไปอยู่กับพี่ที่บ้าน เฮ้ย ถ้าหากไม่เข้าใจพี่ก็แย่มากละ เพราะว่าฉันอธิบายจนคอแห้งหมดแล้ว มนัสถามฉันทนาว่าจะไปเลยรึเปล่าแต่ฉันทนาบอกว่ายังไม่ได้เตรียมข้าวของเพราะว่าบ้านมนัสจนจะตาย ถ้าฉันจะไปอยู่ก็ต้องมีเสื้อผ้าสวยๆใส่ มีเงินมีทองใช้ มนัสบอกว่าชอบอยากมีอย่างที่ฉันทนาพูดแต่ที่บ้านไม่มีเลย ฉันทนาก็บอกว่าเพราะไม่มีจึงต้องหอบจากบ้านของตนเองไป แล้วบอกให้มนัสมารอตนที่รั้วหลังบ้านคืนพรุ่งนี้ จะได้ช่วยขนของ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a061-1-tile.jpg)

แม่สร้อยก็เป็นห่วงมนัส เพราะไม่รู้ว่ามนัสหายไปไหน กลัวจะเกิดอันตราย แล้วมนัสก็เดินเข้ามา ถามว่าแม่ออกมารับลมข้างนอกเหรอจ๊ะ(คิดได้ไง)  แถมบอกอีกว่า แถวนี้ลมก็ดีนะแม่  แม่สร้อยก็บอกว่าแม่มานั่งรอลูกไม่ได้ออกมารับลม มนัสหายไปไหนมาทั้งวันแม่เป็นห่วงแม่ก็เลยอออกมาตามหา โถแม่ไม่ ต้องห่วงฉันหรอก แม่ออกมมาอย่างนี้ลำบากเปล่า แม่ตาบอดก็ควรอยู่แต่ในบ้าน ฉันน่ะตาดีก็ไปเที่ยวไหนๆตามใจฉันบ้าง แม่สร้อยจงบอกว่ามนัสสัญญากับมณีว่าจะดูแลแม่ตลอดเวลาที่มณีออกไปหาหมอมารักษา  มนัสก็บอกอีกว่าไม่ต้องห่วงหรอกถ้าพี่มณีกลับมาก็จะอยู่ดูแลเองแล้วก็พาแม่เข้าบ้านไป แล้วมนัสก็เดินไปโดยไม่รอแม่ แม่สร้อยก็เรียกให้มนัสรอแม่ด้วยส่วนมนัสเข้าบ้านไปก่อนแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a062-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 17, 2009, 09:56:40 PM
ตื่นเช้ามามณีก็ล้างหน้าเท่งกับหนูนุ้ยก็ทะเลาะกันอีกแล้ว มณีบอกให้เลิกทะเลาะจะได้ออกเดินทางเร็วๆเพราะเป็นห่วงแม่  หนูนุ้ยก็บ่นอะไรก็ไม่รู้จึงถูกมณีเอ็ดเอา แต่หนุนุ้ยก็ไหลไปได้ เท่งจึงหาว่าหนูนุ้ยกลับกลอกแล้วทั้งสองก็ทะเลาะกันก่อนออกเดินทาง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a063-1-tile.jpg)

ระหว่างออกเดินทางทั้งสามผ่านไปที่ป่ากินคนแล้วก็ถูกเถาวัลย์มัดไว้ ขณะที่ทั้งสามกำลังจะหมดแรงพระแม่ธณีก็มาช่วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a064-1-tile.jpg)

แล้วพระแม่ธรณีก็เสกตัวอะไรก็ไม่รู้ขึ้นมาสามตัว(น่าจะเป็นดินนะ)เพื่อช่วยทั้งสามคน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a065-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 17, 2009, 10:16:20 PM
มณีขอบคุณแต่บอกว่าไม่รู้ว่าเป็นใคร แม่ธรณีจึงบอกว่า แม่เป็นแม่ธรณี เจ้าหลงเข้ามาในดินแดนต้นไม้กินคนแม่จึงมาช่วยเจ้าไว้ หนูนุ้ยเอาไม้ตีต้นไม้แล้วพูดสมน้ำหน้า ส่วนเท่งก็ขอบคุณแม่ธรณี หนูนุ้ยก็ขอบคุณตาม แม่ธรณีบอกทิศทางให้มณีเดินออกไปแล้วกำชับว่าให้ระวังตัวเพราะในป่ามีอันตราย แล้วแม่ธรณีก็หายไป ทั้งสามจึงออกเดินทางต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a066-3-tile.jpg)

ที่บ้านแม่สร้อยนั่งอยู่หน้าบ้าน มนัสเดินออกมา แม่สร้อยจึงถามว่ามนัสจะไปไหน แม่ไม่อยากให้ไปเพราะห่วงมนัส มนัสก็บอกว่าหรือแม่กลัวไปทุ่งไม่ถูกเดี่ยวจะมัดเชือกไว้ให้ แม่สร้อยก็ได้แต่รำพึงว่ามนัสไม่ยอมเข้าใจอะไรเลย มนัสหาว่าแม่กลัวจะไปผิดเส้นตนจะมัดผ้าสีไว้ให้บอกสีเสร็จ แม่สร้อยก็ว่าแม่ตาบอดจะไปรู้ได้ยังไงว่าสีไหนเป็นสีไหน มนัสบอกว่าไว้คิดอย่างอื่นก่อนแต่ตอนนี้ต้องรีบไป แม่สร้อยก็ได้แต่ร้องตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a067-2-tile.jpg)

ที่บ้านฉันทนากำลังเก็บของมีค่า สมถามว่าเก็บพอรึยังจะเอไปหมดห้องแล้ว ฉันทนาบอกว่าต้องการเอาไปให้หมดห้องเพราะว่าบ้านมนัสจนก็เลยต้องเตรียมให้พร้อม สมบอกว่าถ้างั้นให้ไปรับมนัสมาอยู่ด้วย ฉันทนาจึงบอกว่าสมพูดมากให้รีบจัดของ ถ้าตนพามนัสมาได้ก็พามาแล้วแต่สมบอกว่ากลัวท่านเศรษฐี ฉันทนาบอกว่าไม่ต้องกกลัวให้รู้ไปว่าพ่อกับลูกใครเก่งกว่ากัน เอาไงเอากันเจ้าค่ะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a068-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ พฤศจิกายน 17, 2009, 10:45:01 PM
อ่า มนัสกับฉันทนาจะรอดป่ะเนี่ย ว่าแต่ฉันทนาดูฉลาดนะ ไม่น่าจะมาชอบมนัสได้เลย เหอๆ

พระแม่ธรณีนี่หน้าคุ้นๆ

สู้ๆจ้า >:D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 18, 2009, 12:12:52 AM
ด้านมณีก็เดินทางไปเรื่อยๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a069-1-tile.jpg)

ส่วนมนัสกำลังขนของแล้วบอกว่าของๆฉันทนาเยอะบ้านเก็บไม่ไหวเพราะหลังเล็ก ฉันทนาก็บอกว่าอยากกัดลิ้นตาย มนัสเลยถามว่าทำไมต้องกัดลิ้นตายด้วยเจ็บจะตายอย่ากัดนะ สมก็บอกว่ายังมีเวลาตัดสินใจทันนะเจ้าคะเก็บของกลับไปได้แต่ฉันทนาปฏิเสธบอกว่าเดินหน้ามาแล้วไม่มีวันถอยหลัง แล้วก็ชวนมนัสไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a070-2-tile.jpg)

มณีเดินทางมาค่ำแล้วก็หาที่พักก่อนนอนก็ได้ไหว้พระแม่ธรณีกับเจ้าป่าเจ้าเขาให้ปกป้องคุ้มครองให้ปลอดภัยเพื่อจะได้เดินทางไปหาหมอวิเศษมารักษาตาของแม่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a071-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ พฤศจิกายน 18, 2009, 10:11:04 AM
อ่า มนัสกับฉันทนาจะรอดป่ะเนี่ย ว่าแต่ฉันทนาดูฉลาดนะ ไม่น่าจะมาชอบมนัสได้เลย เหอๆ

พระแม่ธรณีนี่หน้าคุ้นๆ

สู้ๆจ้า >:D

พระแม่ธรณี นี่มาจากเรื่อง นางสิบสองอ่ะ น่าจะใช่ เป็นนางเภา รุ่นสินี มั๊ง แต่ที่แน่ๆก่อนออย สิริมา 1 เวอร์ชั่น  ::)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 18, 2009, 02:18:22 PM
มนัสก็กำลังพาฉันทนาไปที่บ้านฉันทนาถามว่าทำไมไม่ใช้วัวลาก มนัสบอกว่าแพงแล้วให้ฉันทนานอนไปก่อนถ้าถึงแล้วจะปลุก ฉันทนาก็ได้แต่เอือมระอา สมบอว่าถ้าสว่างแล้วมีคนเห็นแล้วไปบอกท่านเศรษฐีจะลำบาก ฉันทนาจึงสั่งให้สมหยุดพูด พูดมากอยู่นั้นแหละ ปล่อยให้เขาไปของเขาเรื่อยๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a072-1-tile-1.jpg)

เสียงหมาหอนทำให้หนูนุ้ยสะดุ้งตื่น แล้วก็เรียกเท่งขึ้นมาเท่งรำคาญจึงหอนให้ฟังแล้วก็ทะเลาะกันอีกแล้ว หนูนุ้ยเห็นว่าไม่มีอะไรจึงนอนต่อ นอนไปสักพักมือเท่งก็ถูกหนูนุ้ย หนูนุ้ยก้ตื่นขึ้นมาแล้วก็นับคน บัยได้สี่ก็ว่าครบแล้วก็นอนต่อพอจะนอนเท่านั้นและก็นึกขึ้นได้ว่ามากันสามคนแล้วทำไมมีสี่คน แล้วก็ปลุกมณีว่ามีใครไม่รู้มานอนด้วยแล้วหนูนุ้ยก็เจอผี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a073-1-tile.jpg)

ทุกคนเห็นผีก็พากันวิ่งหนีเข้าป่าไป หนีไปสักพักเท่งไม่ไหวก็บอกให้หนูนุ้ยรอ ตอนแรกหนูนุ้ยไม่ยอมรอแต่พอมณีบอกว่าตนจะรอเท่งหนูนุ้ยก็รอเท่งด้วย นั่งไปสักพักผีก็มาหนูนุ้ยก็หนีก่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a074-3-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 18, 2009, 02:36:00 PM
หนูนุ้ยหนีไปได้ก็นั่งพักแล้วมองหลังก็ไม่เห็นมณีกับเท่งตามมาคิดว่าผีกินทั้งสองไปแล้วคิดว่าตนเองปลอดภัยแล้วก็นึกได้ว่าเพื่อนตายเป็นไงเป็นกันก็เลยจะกลับไปช่วย  แล้วก็มาช่วยทั้งสองได้ทัน
ส่วนที่บ้านแม่สร้อยตื่นมาก็เรียกหามนัส (ป่านนี้แล้วทำไมไม่กลับมาอีก)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a075-1-tile-1.jpg)

ส่วนมณี  เท่ง หนุนุ้ย ก็ถูกผีรุมอีก พระแม่ธรณีจึงมาช่วยไว้แล้วทั้งสามก็เดินทางต่อ 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a076-2-tile.jpg)

เช้าวันต่อมาหนูนุ้ยชวนกลับบ้านแต่มณีบอกว่าให้กลับไปก่อนเพราะว่าต้องไปตามหาหมอวิเศษเท่งก็บอกว่ากลับไปคนเดียวระวังเจอตัวอะไรๆคนเดียวนะ แล้วมณีกับเท่งก็เดินทางต่อ หนูนุ้ยจึงตามไปด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a077-2-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 18, 2009, 03:00:20 PM
ฝ่ายฉันทนานอนอยู่บนเกวียนกับสม สมสะดุ้งตื่นขึ้นมามองไปรอบๆเห็นแต่ป่าจึงปลุกฉันทนาขึ้นมา ฉันทนาตื่นขึ้นมาก็มองไปรอบๆ  “พี่สมนี่ที่ไหน แล้วเราอยู่ที่ไหน แล้วพี่มนัสหละ พี่มนัส พี่มนัส พี่มนัสหายไปไหน พี่สมอ่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a078-1-tile.jpg)

เสียงของฉันทนาดังมาถึงในบ้าน โถ มนัสไม่น่าทำอย่างนี้เลยลูก แล้วนี้หากพ่อเค้ารู้จะทำยังไง  ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะแม่  เพราะตอนนี้พ่อของเค้าก็คงยังไม่รู้ เดี๋ยวพ่อเค้าก็รู้เองล่ะ เสียงของฉันทนาก็ดังขึ้นมา พี่มนัส พี่มนัส พี่มนัสอยู่ที่ไหน แม่สร้อยก็ถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ ฉันทนากับพี่สมคงจะตื่นกันแล้วแหละ
เมื่อตอนมาฉันจอดเกวียนไว้กลัวคนจะเห็นเดี๋ยวฉันออกไปดูก่อนนะแล้วมนัสก็ลุกออกไปแม่สร้อยได้แต่คิดมากโถลูกหนอลูกทำไมหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัวอย่างนี้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a079-1-tile.jpg)

พี่มนัสอยู่ที่ไหน สงสัยตัวอะไรคงคาบไปกินแล้วล่ะน้องฉันทนา  พี่สมนี่พูดอะไรบ้าๆน่ะ  แล้วเสียงมนัสเรียกฉันทนาก็ดังขึ้น น้องฉันทนา พี่อยู่นี่จ้ะ พี่มนัสพี่หายไปไหนมาปล่อยให้ฉันตกใจแทบแย่ พี่ไม่ได้หายไปไหนหรอกพี่เข้าไปนอนในบ้านมา ในบ้าน ก็บ้านฉันนะสิ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a080-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 08:11:32 PM
เมื่อคืนพี่ขับเกวียนมาเห็นฉันทนาหลับอยู่ก็ไม่อยากปลุกเลยเอาเกวียนไปแอบไว้ปล่อยให้ฉันทนานอนหลับให้สบาย พี่ดีไหมจ้ะ ดี ดีมากปล่อยให้ฉันนอนอยู่ข้างนอกส่วนตัวเองเข้ามานอนในบ้านอย่างสบายใจ สมจึงชวนให้ฉันทนากลับแล้วให้เลิกกับมนัสแต่ฉันทนาไม่ยอมบอกว่าถ้ามนัสอยู่กับตนนานๆก็จะฉลาดเอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a081-1-tile.jpg)

แล้วฉันทนาก็หันไปถามหาว่าบ้านมนนัสอยู่ไหนมนัสก็ชี้ให้ดูแล้วบอกว่าอยู่กันหลายคนฉันทนาถึงกับตกใจไป แต่ตอนนี้ไปกันหมดไม่มีใครอยู่เลือแต่แม่พี่ที่ตาบอด
พูดจบมนัสก็ไปเอาน้ำมาให้สมจึงบอกว่มนัสจน แต่ฉันทนาบอกว่าไม่คิดว่าจะจนขนาดนี้ สมหันไปดูแล้วก็พูดต่อว่าจไปอยู่ได้ยังไงกีท่อมสับปรังเคขนาดนี้ ฉันทนาบอกว่าจะห้มนัสปลูกใหม่ให้ใหญ่กว่านี้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a082-1-tile.jpg)

พูดจบแม่สร้อยก็เดินออกมา ฉันทนามองด้วยความรังเกียจ แล้วถามมนัสว่าใคร มนัสก็บอกว่าเป็นแม่ตนเอง ฉันทนาก็ตกใจ แล้วยิ่งทำท่ารังเกียจ  ส่วนที่บ้านเศรษฐีก็ตามหาฉันทนาไม่เจอก็โมโห

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a083-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 08:37:47 PM
จำได้ว่ามนัสซื่อ ( บื้อ ) มากถึงขนาดเอาแม่ไปทิ้ง   :icon_mrgreen: สงสารแต่แม่สร้อยทิพย์
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 09:58:08 PM
จำตอนนี้ไม่ได้อ่ะ 
รู้แต่ว่า ตอนจบฉันทนากับมนัสก็ได้สบายอยู่ดีอ่ะ

เรื่องนี้แม่ธรณีมีบทบาทช่วยเหลือพระเอกเยอะมาก
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ พฤศจิกายน 27, 2009, 10:14:22 PM
ได้โปรดเล่าต่อน่ะกำลังติดตามอยู่และเข้ามาอ่านเกือบทุกวันเพราะเราชอบพี่บอยมาก :P
จากเยอรมัน
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 29, 2009, 06:16:50 PM
พี่รอผกากรองอยู่นะจ๊ะ  :-*
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 03, 2009, 10:17:30 AM
ขอโทษทีนะค่ะ

คอมเสียค่ะเข้าซ่อมเป็นอาทิตย์แล้วเดี๋ยวจะมาเล่าต่อนะค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:20:27 AM
มนัสพาฉันทนานาขึ้นมาบนบ้าน แม่ฉันทนาสวยไหมจ๊ะแม่ แม่ตาบอดมองไม่เห็นหรอกลูก  มนัสจึงบอกว่าฉันทนาสวยมาก ฉันทนาลูกตามมนัสมาอย่างนี้ถ้าพ่อหนูรู้เข้าเค้าคงไม่พอใจ ฉันทนาก็ตอบกลับ ก็ฉันกับพี่มนัสรักกัน ใครไม่พอใจก็ช่างเค้าปะไร พูดจบก็หันไปถามมนัส แล้วพี่จะให้ฉันอยู่ตรงไหน มีแต่ที่แคบๆอย่างนี้ ฉันอยู่ไม่ได้หรอกนะ พี่ต้องปลูกให้ฉันใหม่นะที่แคบๆแบบนี้ฉันอยู่ไม่ได้อึดอัดตายเลย แม่สร้อยได้ฟังก็ได้แต่ถอนหายใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a083-7-tile.jpg)

เศรษฐีโพดกบ่นกับพวกบ่าวว่าลูกไม่รักดี สักพักก็มีบ่าวอีกคนวิ่งเอาจดหมายมาให้ เศรษฐีก็อ่านจดหมาย
“พ่อจ๋า กว่าพ่อจะพบจดหมายของฉัน ฉันก็คงจะไปอยู่บ้านพี่มนัสเค้าเรียบร้อยแล้ว และขอเตือนพ่อด้วยว่า พ่ออย่าได้ไปตามฉันกลับเป็นอันขาด เพราะว่านอกจากฉันจะไม่กลับแล้วฉันยังจะประกาศให้พ่ออับอานขายหน้าด้วยว่าฉันเป็นลูกสาวพ่อหนีตามผู้ชายมา” พออ่านจดหมายจบก็โมโหแล้ว ว่าลูกตัวเอง อีนังตัวดีคิดเหรอว่าจะบังคับข้าให้ตกกระไดพลอยโจนไปได้ มันรู้จักข้าน้อยไปซะแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a084-14-tile.jpg)

แม่สร้อยบอกให้ฉันทนากลับบ้านไปซะไม่อย่างนั้นจะพากันเดือดร้อนไปหมดนะ ฉันทนาก็หันไปออดอ้อนมนัส พี่มนัสจ่าดูแม่ตาบอดพี่พูดสิจ๊ะฉันสู้อุตส่าห์หนีตามพี่มานะแต่แม่ของพี่จะไล่ฉันกลับไป มนัสก้หันไปพูดกับแม่ จะกลับได้ไงแม่ไปๆมาเสียเวลาแย่ แม่สร้อยก็พูดขึ้นมาเลยว่าเสียเวลาดีกว่าเสียชีวิตนะลูก ถ้าพ่อของหนูฉันทนาเค้ารู้ว่าอยู่ที่นี้เค้าเอาลูกตายแน่ เออ จริงสิฉันทนาพ่อของน้องเกลียดพี่ออกถ้าหกรู้ว่าเราสองคนหนีกันมาเค้าต้องฆ่าพี่แน่ พี่ว่าพี่ไปส่งน้องดีกว่านะ จะเชื่อแม่หรือจะเชื่อเมียกันแน่ แต่โบราณเค้าบอกให้เชื่อแม่น่า ใช่ตอนไม่มีเมียก้ต้องเชื่อแม่ ตอนนี้มีเมียแล้วก็ต้องเชื่อเมียสิ โบราณเค้าลืมบอกฉันจะบอดแทนโบราณ ต่อไปนี้พี่ต้องเชื่อฉันทนาใช่ไหม่จ๊ะ ใช่ พี่ต้องเชื่อฉันคนเดียว จากนั้นก้ถามหาห้องตนเองมนัสก็พาเดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a084-5-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 11:12:58 AM
จะไปไหนท่านเศรษฐี เอ็งจะมาห้ามข้าทำไมวะ ข้าจะไปฆ่าไอ่มนัสทึ่มนั้น แล้วข้าจะเอาลูกสาวข้ากลับคืนมา ปล่อย เดี๋ยวก่อนสิท่านเศรษฐี เอ็งห้ามข้าทำไมวะ  ถ้าท่านไปตอนนี้มันจะไม่มีผลดีเลยมิหนำซ้ำยังอับอายขายหน้าเพราะว่าลูกสาวท่านเศรษฐีหนีตามผู้ชาย แล้วเอ็งสองคนจะให้ข้าทำยังไง จะให้ข้าจัดการแต่งงานให้มันอย่างงั้นเหรอ ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกจ๊ะ เพียงแต่เราทำไม่รู้ไม่ชี้ให้พวกนั้นมันตายใจซะก่อนแล้วค่อยหาวิธีฆ่าไอ่มนัส  อย่างนี้เนียนนะแล้วก็พาคุณหนูกลับมาอยู่บ้าน เศรษฐีก็ได้แต่อึ่มๆๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a084444-tile.jpg)

ด้านมณีก็เดินทางมาตามหาหมอวิเศษมาเรื่อยๆก็ยังไม่พบเลยหยุดพักกันที่สระน้ำแห่งหนึ่ง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a085-1-tile.jpg)

มณีเห็นว่าสะรน้ำใสก็เลยชวนทั้งเท่งและหนูนุ้ยลงแต่เท่งไม่อยากเล่นเพราะเป็นโรคกกลัวน้ำ หนูนุ้ยก็เอาน้ำมาสาดเท่ง แล้วบอกมณีว่าตนเองเป็นโรคขี้ระแวงเพราะเสื้อผ้าไปสอยเค้ามากลัวเค้าจะมาเอาคืน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a085-6-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 11:38:09 AM
มณีบอกว่าไม่รู้หล่ะถึงยังไงๆ หนูนุ้ยกับเท่งก็ต้องเลล่นน้ำเป็นเพื่อนฉัน ว่าแล้วมณีก็ดึงเท่งให้มาเล่นน้ำกับตนส่วนเท่งกับหนูนุ้ยก็พยายามหนีแล้วเท่งก็ตกไปให่สระน้ำ หนูนุ้ยหันไปเห็นก็ชอบใจ แล้วบอกให้มณีตามมาจับแล้วก็วิ่งตกสระน้ำไป ทั้งสามคนก็เล่นน้ำอย่างสนุกโดยที่ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a085-7-tile.jpg)

ใต้สระน้ำแห่งนี้มียักษา
ถูกอินทราสาปไว้ไม่ให้หนี
ให้อยู่เฝ้ามานานหลายพันปี
มิไดมีผู้ใดได้ใกล้กราย
หากผู้ใดล่วงล้ำน้ำในสระ
ยักษ์ก็จะจับกินสิ้นทั้งหลาย
ถึงใบไม้ฝุ่นผงลงเรียงราย
ก็จะหายไปในท้องของอสุรี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a086-1-tile.jpg)

แล้วยักษ์เขียวก็ลืมตาขึ้นเห็นว่ามีคนลงมาในสระน้ำของตนก็โผล่ขึ้นไปทำให้ทั้งมณี เท่ง และหนูนุ้ยตกใจมาก มณีกับเท่งจึงรีบขึ้นมาบนฝั่งที่หนูนุ้ยขึ้นมาก่อนแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a086-5-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 01:02:18 PM
จะหนีไปไหนไอ้อ้วนไอ้ผอม แล้วก็จับขึ้นมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a086-2-tile.jpg)

ที่บ้านสมทำกับข้าวอยู่ข้างนอกแม่สร้อยก็เรียกหามนัส มนัส เอ้ย มนัส  ไปไหนลูกมนัส สมเลยตอบไปว่า เค้าไม่อยู่หรอก อ้าวไปไหน ล่ะไม่ได้ยินเสียงตั้งแต่เช้า  เค้าก็ไปเที่ยวกันตามประสาหนุ่มสาวนะซี้ใครจะมานั่งคลุกอยู่กับคนแก่ตาบอดไม่เจริญหูเจริญตาสักอย่างแก่ก็ไม่อยู่ส่วนแก่มายุ่งกับหนุ่มๆสาวๆเข้าอีกหน่อยจะกระเด็นออกไปอย่าถือว่าเป็นแม่ผัวแล้วมาข่มขู่ลูกสะใภ้ได้ ลูกสะใภ้คนนี้ไม่ธรรมดาเชียวนะ ขนาดพ่อของตัวเองยังเออาไว้ไม่อยู่เลยจะบอกให้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a087-1-tile.jpg)

แม่สร้อยทนฟังไม่ได้ก็เลยหนีเข้ามาข้างในแล้วก็คิดถึงมณี ว่าเมื่อไหร่จะกลับมาสักที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a087-6-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ธันวาคม 05, 2009, 01:29:30 PM
สงสารแม่สร้อย
ตอนนั้นที่ดูโกรธมนัสมากเลย

เศรษฐีชื่อ โพระดก ไม่ใช่เหรอ  ไม่ใช่โพดกนะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 02:36:21 PM
เท่งกับหนูนุ้ยเรียกให้มณีช่วยแต่พอหันไปก็เห็นมณีถูกจับขึ้นมา มณีบอกให้กินตนคนเดียวแล้วปล่อยทั้งสองไปแต่ยักษ์เขียวไม่ยอมเพราะว่าต้องกินทุกสิ่งที่ตกลงมาในสระน้ำ หนูนุ้ยก็บอกว่าให้กินมณีกับเท่งไม่ต้องกินตน เท่งก็หาว่าหนูนุ้ยเอาตัวรอดเพียงคนเดียวหนูนุ้ยก็ว่าทุกคนก็ต้องเอาตัวรอดแล้วหันไปพูดกับยักษ์เขียว ยักษ์เขียวก็บอกว่าต้องจับกินทั้งสามคน มณีเลยขออะไรสักอย่าง ไหนลองว่ามาซิ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a088-3-tile-1.jpg)

ส่วนมนัสฉันทนาไปเที่ยวเล่นเสร็จก็กลับมาบ้าน มนัสก็ถามสมว่าทำไมมานั่งตรงนี้ไหนบอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนแม่ฉันไง สมบอกว่าดูแลแม่ของมนัสชนิดมดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมแต่แม่ของน้องมนัสรำคาญไล่พี่สมออกมาข้างนอกนี้แหละ ออ เป็นอย่างนี้เองเหรอ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a089-1-tile.jpg)

ฉันทนาก็บอกให้มนัสไม่ต้องเป็นห่วงเพราะสมเป็นคนใจดีมีเมตตา(ตรงไหน) ต้องดูแลแม่ของมนัสให้สุขสบายราวกับเจ้าหญิงทีเดียว มนัส จึงบอกว่า ตนโชคดีที่ได้ฉันทนามาเป็นเมียส่วนแม่ก็โชคดีที่มีฉันทนาเป็นลูกสะใภ้ แม่สร้อยอยู่ในบ้านไดยินก็นอนร้องไห้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a089-5-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 02:59:44 PM
 เรื่องที่ฉันเล่ามาทั้งหมดก็มีเท่านี้แหละท่านยักษ์ขอเพียงให้ฉันช่วยแม่ให้หายตาบอดแล้วพบพ่อที่แท้จริงหลังจากนั้นฉันจะกลับมาให้ท่านกินซะโดยดี หนูนุ้ยก็บอกว่าทำไมมณีพูดอย่างนั้นให้มณีกลับมาคนเดียวยักษ์เขียวบอกว่าถ้าไม่กลับมาก็จะตามไป มณีจึงบอกว่าถ้าไม่เชื่อก็จะขอให้แม่ธรณีเป็นพยาน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a090-1-tile.jpg)

แล้วแม่ธรณีก็ปรากฏตัว หัสเดชาทุกสิ่งทุกอย่างที่หนุ่มน้อยคนนี้พูดล้วนเป็นความจริงเค้าเป็นคนกตัญญูรู้คุณเค้ามีความหวังจะช่วยให้แม่ให้หายตาบอดและพบกับพ่อของเค้าเท่านั้น เราจึงอยากให้เจ้าปล่อยเค้าไปก่อน ส่วนเรื่องอื่นเราจะไม่ขอเกี่ยวข้องที่มณีล่วงล้ำเข้ามายังดินแดนอันถูกสาปของเจ้า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a090-4-tile.jpg)

แม่สร้อยไดยินเสียงมนัสก็ออกไปหา มนัส มนัส  มนัสอยู่ไหนลูก ฉันอยู่นี่จ๊ะแม่มนัสจะเข้าไปหาแม่แต่ฉันทนาดึงไว้เสียก่อน พี่มนัสว่าไหมจ๊ะว่าหน้าตาแม่พี่ดูสดใสขึ้นตั้งเยอะคงจะเป็นเพราะพี่สมดูแลอย่างดีละสิ สมก็รีบเสริม ก่อนพี่จะไปหาข้าวหาปลาไว้ให้แม่กินหน้าตาจะไม่สดชื่นยังไงไหว แม่สร้อยได้แต่ส่ายหน้า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/a090-8-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2009, 03:49:07 PM
มนัสลูก แม่สร้อยพยายามจะบอกความจริงแต่ก็ถูกฉันทนาตัดบทเสียก่อน แม่  แม่จ๋า แม่ก็รุ้อยู่แล้วว่าพี่มนัสรักทั้งแม่รักทั้งเมียเพียงใด เมื่อเค้ารู้ว่พวกเรารักใครปรองดองกันเค้าก็จะมีความสุข แต่ถ้าเค้ารู้ว่าเราไม่ถูกกันเค้าก้จะมีความทุกข์ แม่ว่ายังงั้นไม่จ๊ะแม่ จริงมั๊ยจ๊ะแม่ แล้วก็บีบมือแม่สร้อยแรงๆโดยที่มนัสไม่เห็น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s001-5-tile.jpg)

ขอบใจเจ้ามากหัสเดชา เอาล่ะหมดหน้าที่ของข้าแล้วข้าเห็นต้องลาสักที  หนูนุ้ยก็ว่า เอ้า ไปเสียแล้วช่วยก็ไม่ช่วยให้รอด เท่งจึงสะกิดหนูนุ้ยว่าเดี่ยวโดนธรณีสูบ หรอก สูบเพื่อข้าไม่ใช่ยักษ์แหระ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s002-1-tile.jpg)

มณีหันไปขอบใจยักษ์หัสเดชา แต่หัสเดชาบอกว่าไม่ต้องขอบใจ เพราะว่าปล่อยไปเพียงชั่วคราวเท่านั้น แล้วก็เสกลูกแก้วออกมา เจ้าไม้ต้องไปหาหมอที่ไหนแค่เอาลูกแก้วนี้ไปแช่น้ำแล้วให้แม่ของเจ้าดื่มกินแม่ของเจ้าก็จะหายตาบอดเอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s002-5-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2009, 11:08:17 AM
แม่สร้อยนั่งอยู่หน้าบ้านมีชาวบ้านเดินมาถามว่ามืดแล้วทำไมยังไม่เข้าบ้านแม่สร้อยจำได้บอกว่าพี่บุญรึเปล่า
พี่มีก็มาเหรอจ๊ะตั้งใจมาหรือผ่านมาล่ะ ข้าตั้งใจมาหาเอ็ง แล้วก็ถามหามนัส แม่สร้อยก็ตอบว่าพา สมกับฉันทนาไปเที่ยวงานวัดเดี๋ยวคงกลับมา โถเอย แม่ก็ตาบอดยังจะมาทิ้งไปอีก นี่แม่สร้อยทิพย์ที่ฉันกับนางบุญมาก็จะมาเตือนให้แม่สร้อยทิพย์เตือนให้คืนลูกสาวให้พ่อเค้าเร็วๆ ถ้าไม่อย่างงั้นลูกชายแม่สร้อยทิพย์ต้องตายแน่ๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s003-1-tile.jpg)

เช้าวันต่อมา แม่สร้อยทิพย์พามนัสออกมาคุย มนัสก็ถามว่าทำไมต้องลงมาคุยข้างล่าง ทำไมไม่คุยข้างบนฉันทนาฟังไม่ได้เหรอจ๊ะ แม่ได้ยินมาว่าพ่อของหนูฉันทนาจะส่งคนมาฆ่าลูก มนัสก็เถียงว่าไม่จริงเพราะฉันทนาบอกว่าเขียนหนังสือขู่พ่อเค้าไว้เรียบร้อยแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s004-1-tile.jpg)

มนัส แต่ว่าลุงมีกับป้าบุญเค้าอุตส่าห์มาบอกแม่นะลูกพาฉันทนาไปคืนบ้านเค้าเถอะนะลูก แม่เป็นห่วงลูกเหลืดเกินนะ มนัส นะ แค่นี้ถึงกับจะฆ่าจะแกงกันเชียวเหรอ แล้วฉันจะทำไงดีจ๊ะแม่ทางที่ดีที่สุดลูกควรพาฉันทนาไปคืนพ่อเค้าโดยเร็วแล้วก็กราบขอขมาเค้าซะ นะลูก ตกลงจ๊ะแม่ ระหว่างชีวิตของฉันกับฉันทนาฉันก็เลือกชีวิตของฉันเอาไว้ก่อนแหละ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s004-5-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ ธันวาคม 11, 2009, 11:11:02 AM
แวะมาให้กำลังใจจ้า เดี๋ยวว่างจะเข้ามาอ่านรวดเดียวเลยนะ :icon_exclaim:

เนื้อหาไปไว  ไม่อืดและน่ารำคาญเท่า สี่กุมารหาญกล้า ตรี คทา จักร สังข์ :icon_mrgreen:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2009, 11:49:16 AM
แวะมาให้กำลังใจจ้า เดี๋ยวว่างจะเข้ามาอ่านรวดเดียวเลยนะ :icon_exclaim:

เนื้อหาไปไว  ไม่อืดและน่ารำคาญเท่า สี่กุมารหาญกล้า ตรี คทา จักร สังข์ :icon_mrgreen:

ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะคะต่อกนเลยดีกว่า

ว้าย ๆๆ   ฉันทนาร้องไห้ตบตีมนัสเป็นการใหญ่  โถฉันทนาอย่าเสียงดังสิจ๊ะ ว้าย ๆๆๆพี่แค่จะพาน้องไปส่งบ้านทำไมต้องเสียงดังโวยวายขนาดนี้ด้วย ก็แน่ละสิพี่คิดจะทิ้งฉันละสิ ฉันนึกแล้วว่าเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ พูดเสร็จก็ร้องไห้โวยวายต่อ พี่ไม่ได้ทิ้งน่าพี่กลัวพ่อฉันทนาฆ่าพี่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s005-1-tile.jpg)

ฉันทนาได้ยินก็นิ่งไปแล้วถามมนัส ใครบอกพี่ว่าพ่อจะมาฆ่าพี่มนัสก็ตอบว่า ก็แม่ของพี่ไง
ฉันทนาได้ยินว่าเป็นแม่ของมนัสก็หันหน้าไปอีกทางเพื่อใช้ความคิดแล้วจึงหันมาโกหกมนัส พี่มนัส พี่รู้รึเปล่าว่าแม่ของพี่โกหก แม่ของพี่อยากให้เราสองคนเลิกกันนะ พี่จะได้กลับไปเอาใจใส่แกเหมือนเดิม พูดไปก็ทำเสียงสะอื้นไห้ไป มนัสคิดหนักแล้วพูดกับฉันทนา ถ้าอย่างงั้นแม่ของพี่ก็ทำไม่ถูกละสิ  ใช่คนฉลาดที่ไหนก็ต้องตอบอย่างพี่ทั้งนั้นแล้วพี่รู้รึเปล่าระหว่างฉันกับแม่พี่ควรจะเลือกใคร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s006-1-tile.jpg)

ฉันบอกให้ก็ได้นะพี่ต้องควรเลือกฉัน พี่ลองคิดดุสิจ๊ะว่าแม่ของพี่แก่แล้วอยู่กับพี่อีกไม่นานก็ต้องตาย แต่ฉันนะสิอายุยังน้อยนะยังอยู่กับพี่ได้อีกนานพี่ว่าจริงมั๊ยจ๊ะ มนัสก็ตอบว่าจริง ฉันทนาจึงรีบบอกว่า ใช่ คนฉลาดที่ไหนก็ต้องตอบอย่างพี่ทั้งนั้น แล้วก็ไปกอดมนัสเพื่อเอาใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s006-5-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2009, 04:57:59 PM
ดีแล้วละน้องฉันทนาที่นังบอดมันไปยุยงพ่อมนัสให้ไล่เราไป คอยดูนะเราต้องวางแผนกำจัดมันไป สมพูดขึ้น ฉันก็ว่าสิ ฉันน่ะเจ็บใจนัก อยู่ดีไม่ว่าดีคิดจะมากำจัดฉัน ฉันทนาบอกสมอย่างสมใจที่ยุมนัสได้ สมจึงบอกฉันทนาว่า อูย... พี่คิดได้ละ ถ้าเราจะกำจัดมัน ฉันทนาจึงถามสมว่าจะทำอะไร สมจึงกระซิบบอกฉันทนาซึ่งทำให้ฉัทนายิ้มออกมาอย่างพอใจในแผนการที่สมบอกตน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s-007-1-tile.jpg)

ทางด้านมณีก็กำลังเดินทางกลับบ้านเพื่อนำลูกแก้วไปรักษาตาแม่ของตน ระหว่างทางนั่งพักมณีหยิบลูกแก้วขึ้นทาดู หนูนุ้ยจึงถามณี “ นี่น้องมณี แลมันทำไมกันหนาลูกแก้วนั้น เห็นลูกแก้วนี่ทีไรนึกถึงไอ่ยักษ์เขียวทุกทีมันโหดเหี้ยมจริงๆ” มณีจึงพูดขึ้นมา “ขอให้ลูกแก้วนี่รักษาตาแม่ของฉันให้หายเถอะ แล้วฉันจะกลับมาเป็นอาหารของยักษ์หัสเดชานั้น ” หนูนุ้ยจึงบอกว่า ถ้าน้องมณีไปก็ไปคนเดียวเถอะ หนูนุ้ยไม่ไปหรอกไม่มีวันว่างเลยนิทั้งปี อ่า” เท่งจึงบอกว่า ถึงเอ็งไม่ไปมันก็ตามเอ็งจนได้ มันประกาศแล้วไม่ใช่เหรอ หนูนุ้ยตอบว่า เออ จ้างมันมา หลอกให้ยักษ์เขียวมันกินกู(แล้วก็ทำอะไรเนี้ยค่ะฟังไม่ทัน) เท่งบอกว่าคอยดูไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s008-tile.jpg)


มณีได้ยินจึงหันมาบอกทั้งคู่ว่า  ฉันต้องขอโทษด้วยนะที่ทำให้เท่งกับหนูนุ้ยต้องเดือดร้อน หนูนุ้ยก็ว่าไม่ต้องมาพูดหรอก สายไปเสียแล้ว มณีก็บอกต่อว่า แต่ฉันก็เชื่อนะว่าฉันพูดทำให้ยักษ์หัสเดชานั้นเปลี่ยนใจได้ เท่งกับหนูนุ้ยไม่ต้องกลัว ฉันจะยอมตายเพียงคนเดียวเท่งกับหนูนุ้ยก็ได้แต่มองหน้ากันแล้วหันไปมองมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s013-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2009, 05:10:04 PM
ที่บ้านมนัสเข้ามาในบ้านใช้ความคิดอย่างหนักจนปวดหัว ฉันทนาก็เดินเข้ามา พี่มนัสมาอยู่ที่นี่เอง พี่มนัสคิดออกรึยังจ๊ะว่าจะทำยังไงกับแม่ของพี่ดี มนัสบอกว่า พี่กำลังคิดอยู่ คิดยังไงก็คิดไม่ออกซะที พอจะบอกให้แม่ออกไปจากบ้าน แม่แกก็คงไม่ยอม ฉันทนาจึงบอกว่า พี่คิดไม่ออกแต่ฉันคิดออกแล้ว มนัสทำท่าดีใจมากที่ฉันทนาคิดออก หะ น้องฉันทนาคิดออกแล้ว แถมยังชมฉันทนาอีก ฉันทนาฉลาดจริงๆแล้วเราจะทำยังไง ล่ะ ฉันทนาก็บอกมนัส ก็ง่ายนิดเดียวคืนนี้เราก็หามแม่ไปทิ้งไว้ที่กลางป่า มนัสฟังแล้วก็ทำท่าจะคิดแล้วทวนคำที่ฉันทนาพูดขึ้น ทิ้งไว้กลางป่า แล้วหันไปถามฉันทนาว่าพวกเสือพวกหมีไม่กินแม่พี่เหรอ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s-020-1-tile.jpg)

ฉันทนาก็ตอบว่า  หากมันจะกินก็ให้มันกินไปสิแม่ของพี่รวมทั้งเราสองคนจะพลอยได้บุญไปซ้ำ  มนัสหันไปคิด พึมพำว่า ได้บุญ ฉันทนารีบบอกต่อว่า ใช่สิ ก็ได้บุญไง ถ้าหากแม่ของพี่ถูกกินช่วยให้สัตว์ป่าหายหิว และรอดตายไปอีกมื้อ ก็เท่ากับช่วยชีวิตสัตว์ป่าเลยนะ แล้วพวกราที่พาแม่ไปให้มันกินก็จะพลอยได้บุญไปด้วย มนัสฟังไปก็พยักหน้าเห็นด้วย แล้วพูดขึ้นมา โห ถ้าอย่างงั้นเราก็ได้ขึ้นสวรรค์ละสิ ฉันทนาก็รีบประจบมนัส โถ คนฉลาดเค้าก็คิดเหมือนพี่ละจะ มนัสหันไปถามฉันทนาคนฉลาดเค้าคิดเหมือนพี่ ฉันทนาก็พยักหน้ารับแล้วยิ้มอย่างสมใจที่หลอกมนัสสำเร็จ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s-020-15-tile.jpg)

ตกดึก มนัสอุ้มแม่สร้อยออกมาจากบ้านเพราะจะเอาไปทิ้งกลางป่าพร้อมกับฉันทนา ลงมาจากบ้านมนัสก็ถามฉันทนาทำไมแม่พี่หลับไม่รู้ตัวเลย ล่ะ ฉันทนาก็บอกว่าสมเอายาใส่ในข้าวให้แม่พี่กินเย็นนี้ เพราะถ้าแม่ตื่นขึ้นมาแม่คงตื้นตันน้ำตาไหลที่เราพาแม่ไปได้บุญถึงขนาดนี้ สมก็บอกว่า ใช่ๆ สู้ให้แม่แกรู้ตัวตอนตกอยู่ในท้องเสือไม่ได้แม่แกจะได้ให้ศีลให้พรไงพ่อมนัส มนัสจึงบอกว่าถ้างั้นเรารีบไปกันเถอะฉันอยากได้บุญเร็วๆแล้ว ป่ะ ว่าแล้วก็เดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s021-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:03:50 PM
พอเดินมาถึงกลางป่า ฉันทนาก็บอกมนัส พี่มนัสวางแม่ลงตรงนี้แหละ มนัสก็หันไปมา วงแม่ ไว้ตรงนี้เลยเหรอจ๊ะ ฉันทนาก็บอกว่า วางแม่ไว้ตรงโคนต้นไม้นี้เลย มนัสก็อุ้มแม่สร้อยทิพย์ไปวางไว้  แล้วหันไปถามฉันทนาว่าวางไว้อย่างนี้เสือคงเห็นใช่ไหมฉันทนา  ฉันทนาจึงตอบไปว่าเห็นแน่นอนจ๊ะแล้วก็ชวนมนัสกลับ มนัสก็ถามว่า ไม่อยู่รอตอนได้บุญเหรอ สมเลยตอบแทนว่าไม่ต้องเพราะว่าตอนนี้มนัสได้บุญจนไม่รู้จะได้ยังไงแล้ว พี่สมรู้ละว่าทำไมน้องฉันทนาถึงเลือกพ่อมนัสมาเป็นคู่ครอง ฉันทนาเห็นว่าสมพูดมากจึงชวนมนัสกลับ ทิ้งแม่สร้อยไว้อย่างนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s023-2-tile.jpg)

อนิจจาโง่เขลาเบาทึมทื่อ
เขาจึงถือโอกาสทำอาจหาญ
หลอกให้ทำชั่วช้าแสนสาธารณ์
เหมือนเป็นมารหลงผิดคิดชอบใจ
พามารดาทิ้งไว้ในไพรกว้าง
ไม่ระคางตาพิการจะหวั่นไหว
เข้าใจผิดคิดว่าดีที่ทำไป
อนาจใจจริงแล้วโอ้แก้วตา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s024-2-tile.jpg)

เช้าวันใหม่มาสร้อยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาคลำไปรอบๆก็รู้ว่าเป็นใบไม้ก็ร้องหามนัส กลัวจะมีอันตราย แล้วแม่สร้อยก็เดินพลางร้องเรียกหามนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s025-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:06:07 PM
ที่บ้านมนัสนั่งยิ้มฉันทนาเข้ามาถามว่าทำไมมนัสตื่นแต่เช้าแล้วไม่ยอมปลุกตนมนัสบอกว่าตนอิ่มบุญ  ฉันทนาทำหน้าตกใจ มนัส บอกว่าอิ่มบุญที่ให้ทานแม่ไปเป็นอาหารเสือแม่ของพี่คงจะอิ่มบุญไปด้วยฉันทนาก็เลยทักว่าหน้ามนัสดูอิ่มเอิบมีราศี กว่าทุกวัน มนัสก็ถามว่าจริงเหรอ ฉันทนาตอบว่าจริงตนจะดกหกมนัสไปทำไม ทั้งยังบอกว่ามนัสน่ารักที่สุดแถมยังซื่อสนิท มนัสหันไปมองหน้า ฉันทนาก็ตอบแบบเอาใจว่าฉลาดด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s026-2-tile.jpg)

ช่างสงสารกะไรน้ำใจแม่
รักแม้แต่ลูกตามปลูกฝัง
เฝ้าห่วงใยบุตรน้อยคอยระวัง
ด้วยความหวังถนอมรอดจนปลอดภัย
แม่ว่าเจ้าเติบโตโอ้ใหญ่กล้า
ยังห่วงหาด้วยห่วงหวงไฉน
ลูกนำมาทิ้งระหว่างกลางพงไพร
กลับเข้าใจว่าเจ้านั้นมีอันเป็น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s028-1-tile.jpg)

ณ นครสายลมเย็น
พระมเหสีของเมืองนี้กำลังปวดพระครรภ์อยู่  เจ้าเมืองก็เข้า โนชานี่เจ้าจะคลอดแล้วหรือ พระมเหสีตอบว่ายัง ทำไมละ พระมเหสีโนชาตอบไปว่า จะยังไม่คลอดจนกว่าจะได้กินเนื้อมนุษย์เจ้าเมืองถึงกับตกใจบอกว่าเจ้านะเหรอที่จะกินเนื้อมนุษย์  พร้อมกับบอกว่ายักษ์ในนครแห่งนี้ไม่เคยกินเนื้อมนุษย์ นางจึงตอบว่าฝันไปว่าถ้ากินเนื้อมนุษย์แล้วจะคลอดลูกที่ตั้งครรภ์มานานถึง 15 ปี เจ้าเมืองถึงกับคิดหนัก แล้วก็ได้ยินเสียงโอดครวญของมเหสีของตน ว่าทนทุกข์มาสิบห้าปีแล้วและยังไม่รู้ว่าต้องทนไปอีกนานเท่าไหร่ แล้วก็เรียกร้องความสงสาร เจ้าเมืองก็เลยบอกว่าจะไปหาเนื้อมนุษย์มาให้กินเอง เพราะคิดว่าการฝ่าฝืนกฎของนครสายลมเย็นแลกกับการที่มเหสีตนคลอดลูกน่าจะคุ้ม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s029-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:08:23 PM
แล้วก็เดินออกมาสั่งนางกำนัลบอกให้ดูแลพระแม่เจ้าอย่างดีตนจะไปเมืองมนุษย์ แล้วก็ไปสั่งทหารให้ดูแลนครสายลมเย็นและพะแม่เจ้า จากนั้นก็ชวนเมฆาทหารคนสนิทออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s030-1-tile.jpg)

ทางด้านมณีก็เดินทางกลับบ้าน หนูนุ้ยก็เดินบ่นตลอดทางแล้ววิ่งไปดักหน้ามณีเพื่อที่ถามว่าอีกไกลไหมกว่าจะถึงบ้าน เท่งจึงว่าหนูนุ้ยจำทางกลับบ้าน ไม่ได้หรือ  แล้วเท่งกับหนูนุ้ยก็ทะเลาะกันมณีเข้าห้ามบอกว่าถาทะเลาะกันอีกจะทิ้งทั้งสองคนไว้ในป่า แล้วก็เดินทางต่อ  ทั้งสองจึงรีบตามมณีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s031-1-tile.jpg)

เมฆาบอกว่าถึงเขตมนุษย์แล้ว  แต่องค์เหนือหัวยอกว่าเป็นป่าไม่มีมนุษย์ อาศัยต้องเข้าไปในเมือง แล้วเมฆากันเห็นพวกมณีกำลังเดินทางอยู่ จึงบอกว่านั้นมนุษย์องค์เหนือหัวเห็นว่ามีตั้งสามคนจะทำให้โนชาคลอดลูกเร็วขึ้นแล้วให้เมฆาจับอย่าให้รู้ตัวนะ  ว่าแล้วก็เหาะลงมา 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s032-2-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:10:08 PM
พวกมณีเดินทางไป หนูนุ้ยเห็นเงาจึงถามมณีว่าเงาอะไร มณีบอกว่าห้ามหันขึ้นไปให้ทำเฉยๆเหมือนไม่รู้ไม่เห็น หนูนุ้ยก็ถามอยู่นั้นว่าเงาอะไร เท่งบอกว่ามณีให้อยู่เฉยๆก็อยู่เฉยๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s032-5-tile.jpg)

จากนั้นมณีจึงแอบหยิบลูกแก้วออกมาขอให้ช่วยให้พ้นจากอันตรายลูกแก้วนี้จึงทำให้พวกมณีหายไป ทั้งสองยักษ์ก็ต่างพาหันงงว่าหายไปไหน แล้วก็พากันไปหามนุษย์ที่อื่น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s033-1-tile.jpg)

พวกมณีที่หนีจากยักษ์มาก็วิ่งมา เท่งกับหนูนุ้ยหกล้มมณีบอกว่าหนีมาไกลแล้วแต่เท่งกลับกลัวว่ายักษ์มีตาทิพย์จะเห็นพวกตน มณีบอกว่าถ้าเห็นก็จะใช้ลูกแก้ววิเศษอีกครั้ง  หนูนุ้ยหาว่าลูกแก้วเป็นลูกน้องยักษ์เขียวจะพาไปให้ยักษ์เขียวกิน มณีบอกอย่าพูดเรื่องที่ไม่สบายใจแล้วให้เดินทางกันต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s034-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:11:57 PM
มณีเดินทางมาถึงบ้านพร้อมทั้งบอกว่าคงเป็นอิทธิฤทธิ์ของลูกแก้ววิเศษที่ทำให้ถึงบ้านไวขึ้น หนูนุ้ยบอกมณีว่าอย่าเพิ่งเอาลูกแก้วรักษาตาแม่สร้อย เท่งหาว่าหนูนุ้ยกลัวตาย มณีเรียกหาแม่ แล้วเดินขึ้นบ้านเจอมนัสออกมาพอดี มนัสถามว่าทำไมกลับมาเร็ว มณีบอกว่าดีใจที่กลับมาแล้วมนัสอยู่บ้านแสดงว่าดูแลเอาใจใส่แม่ มนัสตอบว่าใช่ ถ้าหากว่าทำให้แม่ได้บุญจนขึ้นสวรรค์พี่จะต้องดีใจ มณีจึงถามว่าบุญอะไร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s035-1-tile.jpg)

หลังจากที่ฟังมณีโมโหผลักมนัสเข้ามาในบ้าน ถามมนัสว่ารู้ตัวรึเปล่าว่าทำอะไรลงไป มนัสบอกว่าทำให้แม่ขึ้นสวรรค์ มณีโมโหจะชกมนัสแต่เท่งมาห้ามไว้ก่อน หนูนุ้ยบอกว่าเชื่อว่ามนัสเป็นคนซื่อแต่ว่าทำไมต้องเอาแม่ไปทิ้งในป่าด้วย มนัสตอบว่าฉันทนาบอกว่าถ้าเอาแม่ไปทิ้งให้เสือกินจะได้บุญ มณีจึงถามว่าฉันทนามาเกี่ยวอะไรด้วย  มนัสบอกว่าตอนนี้ฉันทนาเป็นเมียตนแล้วหนีพ่อมาอยู่ที่นี่ด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s036-2-tile.jpg)

ฉันทนากลับบ้านมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ พ่อถ้าพ่อเข้าใจแล้วฉันจะได้กลับสักทีแล้วหันไปชวนสม เศรษฐีจึงบอกว่าเดี๋ยวทำแบบนี้รู้ไหมว่าทำให้พ่ออับอายชาวบ้านแค่ไหน แล้วไม่ให้กลับไปหามนัส ฉันทนาบอกไม่ได้เพราอุตส่าห์กำจัดแม่ตาบอดแล้วมนัสจะอยู่กับใคร เศรษฐีบอกว่าไม่สนแต่ไม่ให้กลับไป ฉันทนาถามว่าแน่ใจนะ เออ แน่ใจ ฉันทนาบอกว่าจะไปประกาศให้ชาวบ้านว่าพ่อพรากผัวพากเมียแถมยังส่งคนไปฆ่ามนัสกับแม่ว่าแล้วก็ออกไป  เศรษฐีก็ได้แต่โมโหแต่ทำอะไรไม่ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s039-3-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:13:48 PM
ที่บ้านมณีถามมนัสว่าจะทำตามที่ตนบอกทุกอย่างใช่ไหมมนัสตอบว่าใช่ และบอกว่าฉันทนาเป็นคนดีและฉลาด มณีจึงตอบกลับว่าตนฉลาดและเป็นคนดีกว่าฉันทนาแล้วเอาลูกแก้ววิเศษออกมาให้มนัสดูพร้อมบอกว่าเมื่อก่อนเป็นของยักษ์แต่ตอนนี้ตนเอามาได้ มนัสดูตื่นเต้นมากที่เห็นลูกแก้ววิเศษ พร้อมทั้งบอกว่ามณีเก่งที่เอาลูกแก้วมาจากยักษ์ได้แล้วถามมณีว่าลูกแก้วใช้ทำอะไร เท่งกับหนูนุ้ยได้ฟังก็ได้แต่ส่ายหน้า มณีบอกว่าจะเอามารักษาตาของแม่ให้หาย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s040-1-tile.jpg)

มนัสได้แต่โทษตัวเองที่เอาแม่ไปให้เป็นอาหารเสือ เท่งว่าน่าเสียดายจริงๆ แต่หนูนุ้ยว่าที่มนัสทำไปไม่มีอะไรแอบแฝง  มณีบอกน้องว่าไม่เป็นไรบางทีแม่อาจยังไม่ถูกเสือกิน แล้วขอให้มนัสทำอะไรตามที่ตนเองบอก มนัสตอบทันทีว่าได้เพราะว่ามณีฉลาดๆกว่าฉันทนาตนต้องเชื่อมณีอยู่แล้วแล้วมณีก็ลุกเข้าไปในบ้าน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s040-6-tile.jpg)

ทางด้านฉันทนาก็บอกสมว่าตนเก่งไหมที่พูดจนพ่อเถียงไม่ออก สมบอกว่ากลับมาอยู่บ้านดีกว่าบ้านมนัสทั้งเล็กทั้งไกลไปไหนมาไหนทีต้องอาศัยเกวียนคนอื่นเค้าแต่ฉันทนาบอกว่าไม่ถ้ากลับมาพ่อก็ต้องฆ่ามนัสตายนะสิ ไปอยู่อย่างนั้นดีแล้วยิ่งตอนนี้ นังบอดมันไม่อยู่แล้วสบายจะตายแล้วก็ลากสมไปเพราะเดี๋ยวจะไม่ทันเกวียน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s041-1-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:15:20 PM
 มณีหยิบมีดออกมาให้ยื่นให้มนัส มนัสถามว่าเอามีดไปทำ อะ ไร มณีบอกว่าให้เอาไปฆ่าฉันทนา มนัสถึงกับตกใจเท่งกับหนูนุ้ยที่ได้ยินก็ตกใจไปด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s042-1-tile.jpg)

มณีถามมนัสว่าจะทำได้ไหมมนัสลังเลนิดหนึ่งก่อนจะตอบได้สิเดี๋ยวจะไปรอหน้าบ้านถ้ามาเมื่อไหร่จะไปฆ่ามันทันที แล้ววิ่งออกไป มณีรีบเข้าไปห้ามบอกว่าไม่อยากให้น้องของพี่ มณีบอกว่าไม่ต้องแค่ต้องการลองใจมนัสเท่านั้นว่าต้องการเอาแม่ไปทิ้งจริงๆหรือถูกล่อลวงมนัสถามว่าจะให้ไปฆ่าอีกไหมมณีบอกว่าไม่ต้องมาอยากให้เป็นเวรเป็นกรรมพร้อมทั้งบอกว่าเราจะไปตามหาแม่ด้วยกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s042-5-tile.jpg)

ทางด้านเศรษฐีก็พร่ำพรรณนาเสียใจที่ลูกสาวทำกับตนอุตส่าห์เลี้ยงดูมาแต่เล็กแต่น้อย ไม่เห็นใจพ่อเลยเห็นคนอื่นดีกว่า บ่าวในเรือนจึงบอกให้หักอกหักใจเพราะว่าลูกเลี้ยงได้แต่ตัวแต่เศรษฐีก็เลยถีบออกไป บอกว่าอย่าเสนอหน้ามาสอนข้าร่ำรวยเป็นเศรษฐีเป็นเจ้านายข้ารู้ทุกอย่างแล้วก็โมโหต่อไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s043-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:16:24 PM
มณีเอาเสื้อผ้ากับขวานมาให้มนัสมนัสหยิบขวานขึ้นมาดูถามว่าเอาไปทำไมมณีบอกว่าเอาไปทำสัญลักษณ์ที่ต้นไม้ระหว่างทางตนจะได้ตามมนัสไปถูก มนัสบอกว่าคนฉลาดก็ทำได้ มณี บอกว่าเชื่อในตัวมนัส มณ๊ให้เลือกว่าจะเอาเท่งหรือหนูนุ้ยไปด้วยเท่งบอกวาหนูนุ้ยอยากไปกับมนัสแต่หนูนุ้ยบอกว่าเท่งหาเรื่องมาให้ตนอีกแล้ว มนัสบอกว่าไม่ต้องการเอาใครไปทั้งนั้นจะไปคนเดียวเพราะถ้าเจอสาวๆจะได้ไม่ลังเลใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s044-1-tile.jpg)

เช้าวันต่อมามณีก็ออกเดินทางตามหาแม่เท่งถามว่ามนัสจะไปถึงไหนมณีบอกว่าความซื่อของมนัสจะทำให้เอาตัวรอดได้ หนูนุ้ยว่าก็คิดเช่นนั้นเพราะถ้าเจอยักษ์คงจะคิดหนักว่าจะกินดีรึเปล่า มณีก็บอกให้รีบออกเดินทางอย่ามัวมานั่งพูดเล่นกันอยู่เลยว่าแล้วก็เดินไปเท่งก็บ่นว่านั่งยังไม่ทันหายเหนื่อยเลย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s045-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:19:00 PM
จะกลับกล่าว ธานีบุรีใหญ่
คนทั่วไปเรียกประเทศเมืองเขตขิณฑ์
มีกษัตริย์ไพนุวงศ์องค์บุรินทร์
ทั่วแผ่นดินสุขเกษมเปรมปรีดา
ราชินีหงส์ทองพระน้องรัก
ผูกสมัครคู่ขวัญนานนักหนา
อันธิดาโฉมงามล้ำลือชา
มีชื่อว่าผกากรองงามต้องใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s046-1-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:21:26 PM
ว่าอย่างใดลูกมาหาพ่อกับแม่แต่เช้าแสดงว่าต้องมาขออะไรแน่ๆเลย  จะให้หม่อมฉันเดาไหมเพคะ 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s047-1-tile.jpg)

ผกากรองก็บอกว่าก็เดาสิคุณท้าวแต่ถ้าเดาไม่ถูกต้องถูกลดชั้นไปเป็นพวกทำงานครัวนะ  ว่าไงคุณท้าวจะยอมรึเปล่าหากยอมก็เดาเลย  เจ้าพี่ละทรงให้ท้ายลูกอีกแล้ว 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s047-6-tile.jpg)

แล้วพระมเหสีหงส์ทองก็หันไปสอน ผกากรองคุณท้าวงามขำเป็นผู้ใหญ่แล้วนะลูกถึงอย่างไรลูกก็ควรให้ความเคารพเกรงใจบ้างแล้วอีกอย่างคุณท้าว นะเป็นข้าเก่าเต่าเลี้ยงของแม่ แต่ลูกไม่ชอบให้คุณท้าวมายุ่งเรื่องของลูกนี่เพคะไม่ว่าลูกจะทำอะไรคุณท้าวก็ชอบเข้ามาสอด ตายแล้ว ผกากรองทำไมลูกพูดอย่างนั้นคำว่าสอดก็เป็นคำที่ลูกไม่ควรนำมาพูด  แหมก็ลูกพูดไปแล้วนี่เพคะเสด็จแม่ แล้วก็หันไปถลึงตาใส่คุณท้าวแล้วก็ยิ้มอย่างชอบใจที่แกล้งคุณท้าวได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/s047-10-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:34:47 PM
จากนั้นพระดาผกากรองก็พาพวกนางกำนัลเดินชมอุทยานอยู่ๆก็หยุดเดินจนพวกนางกำนัลตกใจแล้วหันไปถามนางกำนัลว่าถ้าหากมียักษ์ขมาจะทำยังไง นางกำนัลคนหนึ่งก็กราบทูลว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วผกากรองก็โกหกนางกำนัลว่ามียักษ์มาทำให้พวกนางตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/so48-5-tile.jpg)

แต่พอหันไปที่พระธิดาก็พบว่ามียักษ์มาจริงๆจึงบอกว่ายักษ์แต่ผกากรองไม่เชื่อซ้ำยังหัวเราะที่แกล้งพวกนางกำนัลได้แล้วก็วิ่งหนีไป โดยที่ผกากรองไม่รู้ตัวว่ามียักษ์มาจริงๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/so48-12-tile.jpg)

คุณท้าวออกมาตามหาพระธิดาเจอกับพวกนางกำนัลมาจึงถามหาพระธิดาพวกนนางกำนัลบอกว่าไม่รู้คุณท้าวจึงว่าเจ้านายหายไปไหนทำไมไม่รู้แล้วก็จะไปหาเอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/cats.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2009, 05:36:29 PM
เสียดายผกากรองค่ะเลยทำไว้ก่อนจะลบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/pAKA.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ธันวาคม 13, 2009, 06:52:18 PM
เย้  ผกากรองออกแล้ว   :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ ธันวาคม 14, 2009, 04:26:09 PM
กำลังรออ่านน่ะอย่าลืมมาเล่าต่อน่ะ :icon_idea:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ ธันวาคม 18, 2009, 05:44:42 PM
 :-*  แวะมาให้กำลังใจค่ะ มาเล่าต่อเร็วๆนะค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2009, 12:26:57 PM
เอาภาพของแก้วปัญหามาฝากค่ะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/0k010178-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2009, 12:39:31 PM
ด้านผกากรอง นางกำนัลที่มาด้วยก็พยายามบอกแต่ผกากรองไม่เชื่อ โน้นก็มีแน่ะ โน่นด้วย มียักษ์เต็มไปหมดแล้วผกากรองพูดเสร็จนางกำนัลก็วิ่งหนีไปผกากรองก็นึกว่านางกำนัลเชื่อที่ตนแกล้ง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_134-tile.jpg)

พอผกากรองหันไปก็รู้ว่ายักษ์มาจริงๆก็ตกใจจนหมดสติไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_143-tile.jpg)

ยักษ์นันโทจึงถามเมฆาว่า นังคนนี้สวยน่ากินดี เมฆาก็ว่าสวยน่ากินกว่าพวกในป่านักถ้าพระมเหสีได้เสวยไปละก็ต้องคลอดออกมาทันทีพระเจ้าค่ะแล้วพวกยักษ์ก็จับตัวผกากรองไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_147-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ ธันวาคม 24, 2009, 07:43:37 PM
one more time :icon_exclaim:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2009, 09:52:30 PM
ด้านมณีหลังจากที่ออกมาตามหาแม่สร้อยทิพย์ “ไม่ได้เรื่องเลยหนูนุ้ยมนัสเค้าก็เขียนไว้ทุกต้นนั้นแหละ จับใจความไม่ได้สักต้นเลย หนูนุ้ยก็ส่ายหน้าเท่งก็ว่า “ฉันนึกแล้วนะพ่อมณีไม่น่าไว้ใจพ่อมนัสเลยนี่หนา”

 (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_165-tile.jpg)

“เท่งกับหนูนุ้ยว่าเดินต่อไว้ไหม” “ฉันน่ะไหวแต่ไอ่หนูนุ้ยน่ะสิมันก็เป็นซะอย่างเนี๊ยะ” หนูนุ้ยไดยินก็ลุกขึ้นมาว่าเท่ง  เอ็งก่เป็นซะพันนั้นแหละ แล้วก็หันไปบอกมณีว่าไปไหว มณีบอกว่าถ้าไหวก็เดินกันต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_173-tile.jpg)

เมืองเขตขิณฑ์

เจ้าพี่ช่วยลูกด้วยนะเพคะ ช่วยผกากรองด้วย แน่นอนพี่ต้องตามผกากรองกลับมาให้ได้ ให้หม่อมฉันไปด้วยนะเพคะ ไม่ได้หงส์ทองต้องอยู่ทางนี้อย่างน้อยก็เป็นที่พึ่งของเหล่าข้าราชบริพารเป็นความอบอุ่นใจของราษฎร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_203-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2009, 10:15:29 PM
แต่หม่อมฉันเป็นห่วงลูกเป็นห่วงเหลือเกิน เวรกรรมอะไรก็ไม่รู้อยู่ดีๆยักษ์ก็มาลักพาตัวไป พี่รู้ว่าหงส์ทองเป็นห่วงลูก พี่ก็เป็นห่วงลูก เอาละพี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยยิ่งเดินทางเร็วอาจจะพบผกากรองเร็วก็ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_223-tile.jpg)

ฝ่ายผกากรองที่ถูกจับมาก็ร้องเรียกให้คนช่วย ช่วยด้วย ๆ ปล่อยเราสิ ช่วยด้วย ปล่อยเราออกไปนะเราบอกให้ปล่อยไง  แล้วผกากรองก็ร้องความช่วยเหลือ 
ช่วยด้วย  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_230-tile.jpg)

ยักษ์นันโทรำคาญจึงบอกเมฆาว่ารำคาญเสียงนนาง เมฆีก็ตอบว่างั้นก็ปล่อยไปแล้วไปจับใหม่ในเมือง ไม่ได้นังคนนี้มันรูปสวยถ้าโนชาได้กินเข้าไปลูกของข้าก็จะออกมารูปงามอย่างนาง ไม่เป็นไรอดทนหน่อยก็แล้วกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_248-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ ธันวาคม 25, 2009, 09:19:31 AM
ตวงน่ารักชะมัด  เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นข่าวเลย เลยไปเลยแฮะ :-*
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2009, 07:09:40 PM

ด้านมณีที่เดินทางมาก็ได้ยินเสียงของผกากรองที่ร้องอยู่ หนูนุ้ยถามมณีว่าเสียงอะไรได้ยินมั๊ย แล้วก็หันไปหาที่มาของเสียงนั้นก็เห็นว่าเป็นยักษ์ที่จะมาจับพวกตนจับตัวใครก็ไม่รู้ไป หนูนุ้ยบอกว่าดีจะได้ไม่ต้องมาจับพวกตน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_269-tile.jpg)

เท่งบอกให้มณีอย่าหาเรื่องใส่ตัวเลยแต่มณีไม่ฟังแล้ว มณีก็เลยเอาลูกแก้วที่ยักษ์หัสเดชาขึ้นมา แสงของลูกแก้วทำให้พวกยักษ์มองอะไรไม่เห็น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_294-tile.jpg)

เมฆาเจ้ามองเห็นไหม ไม่เห็นพระเจ้าค่ะถ้ายังงั้นเราลงไปข้างล่างกันก่อนดีไหมพระเจ้าคะ ว่าแล้วยักษ์นันโทกับเมฆาก็ลงมาบนพื้นแล้วผกากรองทุบมือของพวกยักษ์หลุดมาจากพวกมัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_310-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ธันวาคม 25, 2009, 07:11:40 PM
เย้  ได้พบกันแล้ววววว  :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2009, 07:24:38 PM
ผกากรองวิ่งหนีพร้อมร้องเรียกความช่วยเหลือไปเรื่อยๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_327-tile.jpg)

มณีได้ยินเสียงก็วิ่งออกไป เท่งก็บอกว่ามณีหาเรื่องแล้วก็ตามออกไป หนูนุ้ยส่ายหน้าแล้วก็วิ่งตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_333-tile.jpg)

ผกากรองวิ่งไปสะดุดล้มลงแล้วก็เรียกหาคนช่วย มณีก็เข้ามาจับด้านหลังผกากรองดิ้นนึกว่าเป็นพวกยักษ์พอหันไปเจอก็... แล้วตาต่อตาก็ประสาน(สงสัยจะเป็นรักแรกพบ) ผกากรองเขินอายก็เลยไปจับที่ข้อเท้าที่เจ็บ(ชอบช๊อตนี้มากๆ)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_347-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2009, 07:26:42 PM
ข้างบนอาจไม่ชัด เลยทำมาเผื่อคะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/anigifa.gif)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2009, 11:28:00 PM
มณีก็เลยนวดเท้าที่เจ็บให้แล้วก็ประคองผกากรองขึ้นมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_370-tile.jpg)

หนูนุ้ยกับเท่งก็ตามมาถึง หนูนุ้ยเห็นทั้งคู่ก็ยิ้มๆแล้วก็พูดขึ้น อะโต้ย หนุ่มๆพันนี้เห็นจะไดเรื่องแล้วโว้ยไอ่เท่งส่วนผกากรองก็มองมณีที่มาช่วยตนแล้วหันไปตามาทางที่ตนวิ่งมาเพราะกลัวว่าจะมียักษ์ตามา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_384-tile.jpg)

ส่วนพวกยักษ์ตอนนี้เห็นแล้วก็พบว่ามนุษย์ที่จับมาหนีไปยักษ์นันโทจึงถามเมฆีว่าหายไปไหน(อันนี้ต้องขอโทษด้วยตอนแรกเรียกเมฆาตอนนี้เรียกเมฆี คนเล่าก็งงคะกลับไปเช็คก็แล้ว) เมฆีจึงบอกให้ออกไปตามหากันเถอะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_392-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2009, 11:30:18 PM
หนูนุ้ยเห็นก็พูดกับมณี น้องมณีสวยๆพันนี้พี่ว่าป็นยักษ์แปลงมาแน่เชื่อสิ ผกากรองก็เลยตอบกลับหนูนุ้ยเจ้านะสิพวกผีปอบแปลง สารรูปก็ดูไม่ได้ ถ้าข้าเป็นยักษ์จะหักคอเจ้ากินเป็คนแรกเลย  หนูนุ้ยก็บอกมณีว่า น้องมณีดุๆพันนี้ยักษ์แน่ๆเลยม่ใช่คน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_421-tile.jpg)

เท่งก็บอกหนูนุ้ย ฉันรู้ว่าพ่อมณีต้องรู้ว่าอะไรดีไม่ดีแน่เลย มณีก็เลยหันไปถามผกากรอง เจ้าเป็นใคร ทำไมถึง ... ผกากรองเห็นมณีถามอย่างนั้นก็โกรธแล้วพูดกับมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_444-tile.jpg)


เจ้าถามอย่างนี้แปลว่าเชื่อไอ้ผอมกะหร่องท้องโตนั้นใช่ไหม ดีละแม่จะจับกินซะให้หมดเลย(ทำท่าจับกินด้วย)มณีเห็นท่าทางผกากรองก็ยิ้มออกมา แล้วพูดกับผกากรอง ถ้าเจ้าเป็นยักษ์สวยๆแบบนี้ก็ดีละสิแล้วผกากรองก็สะบัดหน้าหนีไป(อารมณ์โกรธ)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_458-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2009, 11:35:05 PM
มณีก็หันไปบอกเท่งกับหนูนุ้ยว่านางไมใช่ยักษ์หรอก(ตอนนี้พูออย่างนี้แต่เดี๋ยวว่าซะผกาเป็นยักษ์แก่แปลงมา ดูๆ) เอาละข้าเชื่อนะว่าเจ้าน่ะไม่มช่ยักษ์หรอก ข้าอยากรู้ว่าเจ้าน่ะเป็ฯใครมณีถามผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_468-tile.jpg)

ฝ่ายยักษ์สองตนก็ตามหามนุษย์เมฆีก็ทำท่าสูดกลิ่นแล้วบอกยักษ์นันโทว่ามีหลายคน แล้วก็เดินตามหากันไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_482-tile.jpg)

ผกากรองรูปก็งามนามก็เพราะมณีพูดขึ้นเสร็จ เท่งก็ยิ้มๆคงดีใจที่ไม่ใช่ยักษ์ แต่เดี๋ยวเท่งก็ตกใจพร้อมกับชี้ไปทางด้านหลังของมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_498-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ ธันวาคม 28, 2009, 12:11:18 PM
ข้างบนอาจไม่ชัด เลยทำมาเผื่อคะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/anigifa.gif)

เจอกันแล้ว  :-* รักแรกพบ  :D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 07, 2010, 08:38:26 PM
"ยักษ์พ่อมณียักษ์มา"  ผกากรองเห็นยักษ์ก็หันไปบอกมณี "ไอ้ยักษ์สองตัวนี้แหละที่จับเรามา" เมฆีเห็นมีมนุษญ์หลายคนจึงกราทูล "ฮึม มีกันหลายคนด้วย จับมันไปให้หมดดีไหมพระเจ้าคะ"  มณกลัวว่าผกากรองจะไดบอันตรายจึงเสนอตัวเอง "ถ้าจะจับมนุษย์ไปกินก็จับพวกเราไปเถอะแล้วปล่อยนางไป" เท่งกับหนูนุ้ยก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_510-tile.jpg)

หนูนุ้ยก็พูดออกมาว่า “อะช่า ทำไมพูดพันนั้นหละน้องมณี  ยังไม่ได้กลับไปให้ยักษ์เขียวกินยังมาอาสาให้ยักษ์นี่กิน ไม่เอาละ” ผกากรองก้มองมณีที่ยอมเสี่ยงตายช่วยตน
หนูนุ้ยก็บ่นเสียงดังเพราะไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_531-tile.jpg)

ยักษ์นันโทบอกว่า แต่ว่าเราต้องการนางคนนี้มากที่สุด มณีก็หันไปมองผกากรองด้วยความตกใจที่ยักษ์มันไม่ยอม หากเมียข้าได้กินนางคนนนี้ละลูกที่เกิดออกมาก็ต้องสวยเหมือนนางแน่ๆ ฮ่า ๆๆๆ มณีก็เลยรีบตอบกลับไป ถ้าหากเมียของท่นได้กินเนื้อข้าละก็ลูกที่เกิดออกมาก็จะต้ององอาจกล้าหาญเพราะข้าดูจากลักษณะท่านละก็ลูกที่เกิดออกมาจะต้องเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง ยักษ์นันโทมองไปที่เมฆ๊เพื่อขอความคิดเห็น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_539-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 07, 2010, 09:07:58 PM
ที่เมืองเขตขิณฑ์

คุณท้าวงามคำและเหล่านางกำนัลกำลังเตรียมของเพื่อบวงสรวงพระเสื้อเมืองทรงเมืองอยู่ แล้วพระมเหสีหงสืทองก็เสด็จเข้ามาถามคุณท้าว "เตรียมของครบทุกอย่างรึเปล่าคุณท้าว"   "ครบเพคะ"  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_567-tile.jpg)

"พระมเหสีทรงเสด็จไปพักผ่อนเถอะเพคะเดี๋ยวทางนี้หม่อมฉันดูแลทุกสิ่งทุกอย่างให้เรียบร้อยเองเพคะ"  "เราไม่อยากอยู่คนเดียวเงียบๆหรอกคุณท้าว เราคิดถึงลูก เป็นห่วงลูกจนวุ่นวายสับสนไปหมด" คุณท้าวก็ทูลปลอบว่า "พระธิดาไม่เป็นไรหรอกเพคะพญาโหราธิบดีก็ได้กราบทูลไปแล้ว แล้ววันพรุ่งนี้ก็เป็นทำบายศรีบูชาพระเสื้อเมืองพระทรงเมืองพระธิดาน่าจะสงปลอดภัยนะเพคะ" พระมเหสีฟังที่คุรท้าวพูดก็ยังไม่คลายความกังวลได้แต่ถอนหายใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_579-tile.jpg)

ในป่า ยักษ์นันโทถามมณี  "เจ้าแน่ใจนะว่าลูกของข้าจะเป็นชาย" มณีตอบว่า "ข้าแน่ใจ" ยักษ์ทั้งสองก็มองหน้ากันว่าจะเอายังไงดี  เมฆีก็บอกว่า"เอาพากมันไปสามคนก็ได้พระเจ้าค่ะ ดีซะอีกนังเนี้ยะจะไม่ได้ส่งเสียงให้รำคาญพระทัย"  มณีรีบตอกย้ำ "ใช่ถ้าเมียของท่านกินนาวคนเดียวลูกอาจจะยังไม่คลอดแต่ถ้ากินทั้งสามคนยังไงซะลูกของท่านต้องคลอดแน่" ผกากรองได้แต่ยืนตะลึงในสิ่งที่มณีพูดเพื่อช่วยตนจากยักษ์ 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_596-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 07, 2010, 11:17:43 PM
เมฆีทูลอีกว่า "แต่ถ้าพระองค์ทรงเสียดายเสวยมันซะที่นี้ก็ได้เลยนะพระเจ้าคะ"  ยักษ์นันโทรีบบอก"ไม่ได้เมฆีข้าไม่เคยกินเนื้อมนุษย์อยากจะลอง แต่ถ้าไม่จำเป็นข้าก็กินไม่ได้" มณีก็ว่า "หากท่านเป็นยักษ์ที่ไม่กินเนื้อมนุษย์ละก็งั้นแสดงว่าท่านเป็นยักษ์ที่มีศีลธรรมอยู่บ้าง แต่ข้าอยากขอร้องท่านว่าท่านจงปล่อยนางไปซะเถอะแล้วก็จับพวกเราทั้งสามคนนี้ไปแทน" หนูนุ้ยได้ยินถึงกับตกใจ "เป็นอันว่าข้ายอมรับข้อเสนอของพวกเจ้า "


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_614-tile.jpg)

หนูนุ้ยก็เลยบอกพวกยักษ์  "นี่ๆๆพ่อยักษ์ อันนี่นะไม่ใช่ข้อเสนอของฉานนะ น้องมณีเขาเสนอนะ"   "เมฆีเจ้าเอาเจ้าอ้วนกับเจ้าผอมนี่ไปส่วนข้าจะเอาไอ้หนุ่มคนนี้ไป" เท่งร้องขึ้น"พ่อมณีจะอยู่ให้ยักษ์จับกินเหรอไปไอ่หนูนุ้ย"  หนูนุ้ยกับเท่งวิ่งหนีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_621-tile.jpg)

เมฆีตามจับเท่งกับหนูนุ้ยทั้งสองวิ่งหนีไม่ทัน ส่วนยักษ์นันโทก็จับมณีขึ้นมา มณีหันไปบอกผกากรอง "เจ้าจงกลับบ้านกลับเมืองไปซะเถอะ"ะ ผกากรองก็ได้แต่ยืนมองมณีที่ถูกพวกยักษ์จับไปเพราะยังไม่ได้ตอบแทนที่ช่วยไว้ ได้แต่ร้องไห้มองตามยักษ์ทั้งสองที่เหาะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_629-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 07, 2010, 11:21:40 PM
ด้านมณีหนูนุ้ยต่อว่ามณี “น้องมณีจะยอมตายเพื่อผู้หญิงคนนั้นก็เรื่องของน้องมณี แล้วนี้มันอะไรต้องให้หนูนุ้ยกับไอ่เท่งมาตายด้วยเรื่องพรรคนี้เล่า อะโต้ย” มณีได้ยินก็สลด เท่งก็ว่า “แล้วยังแม่สร้อยทิพย์อีก พ่อมณีลองคิดดูสิ ได้ของวิเศษมายังไม่ทันได้รักษาเลย พ่อมณีก็มายอมตายเพราะผู้หญิงคนนั้น เพราะนางเป็นคนสวยเท่านั้น พ่อมณีก็เป็นซะอย่างเนี๊ยะ” “ เออ จริงของเอ็งวะไอ่เท่ง เสียแรงฉันก็คิดว่าน้องมณีเป็นคนดี เป็นคนฉลาดแต่ความจริงแล้วน่ะ น้องมณีเป้นคนโง่ที่สุดในโลก เห็นแก่ตัว เสียงแรงที่รักที่เอ็นดู” มณีได้ฟังก็หน้าสลดไปกว่าเดิม(เพิ่งคิดไว้ว่ตนเองผิด)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_654-tile.jpg)

ในป่า ผผกากรองก็เดินทางไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าจะไปทางไหน แล้วก็คิดถึงคนที่มาช่วยตนเองไว้จากยักษ์

ผกากรองร้องไห้ใจอนาท
เหมือนพิฆาตคนดีที่อาสัญ
ไม่ได้ฆ่าก็เหมือนฆ่าเข้าจาบรรณ
นึกหวาดหวั่นระย่อทดท้อใจ
เขาเป็นใครมาจากไหนไม่ทันถาม
แต่เปี่ยมความเมตตาน่าเลื่อมใส
เสียสละตายแทนแสนเศร้าใจ
ไม่ทันได้รู้จักทักถามกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_674-tile.jpg)

ปล. ลืมบอกไปว่าเวลาอ่านตัวหนูนุ้ยให้ออกเสียงใต้จะได้อารมณ์ยิ่งขึ้น
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ มกราคม 08, 2010, 02:48:25 AM
เล่าต่อน่ะเรารอดูเกือบทุกวัน ขอขอบคุณ :icon_evil:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 11, 2010, 09:08:43 AM
ด้านมณี เท่ง แลละหนูนุ้ย พวกยักษ์ได้นำมาปล่อยไว้ที่หน้าผา  ยักษ์นันโทบอกมณี “ข้าจะพาเมียของข้าออกมากินพวกเจ้า” หนูนุ้ยก็ว่า “ถ้าจะกินก็กินให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ทำไมลีลา ต้องพาเข้าวัง พาเมียออกมากิน ฮ่า หมั่นไส้ยักษ์”    เมฆีบอกว่า “องค์เหนือหัวของข้าไม่พาพวกเจ้าเข้าไปในวังก็เพราะเกรงข้อครหา เพราะยักษ์นครสายลมเย็นของเราไม่ใช่ยักษ์ที่กินเนื้อมนุษย์เป็นอาหาร รู้ไว้ซะด้วย เชิญเสด็จเถิดพระเจ้าค่ะ” ยักษ์นันโ บอกให้พวกมณี   “พวกเจ้ารออยู่ที่นี้ก็แล้วกัน” แล้วยักษ์ทั้งสองก็เดินทางเข้าไปในวัง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_729-tile.jpg)


หนูนุ้ยว่า  “แม่เอ้ย ใครจะไปรอให้กินเล่า  เมินซะเถอะ ฮึ” มณีว่า “ถึงหนูนุ้ยจะไม่รอนะ พวกเราก็ไม่มีทางหนีจากที่นี่ได้เลย หนูนุ้ยมองดูรอบๆสิ” หนูนุ้ยก็หันไปมอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_749-tile.jpg)

ส่วนในป่า ผกากรองก็เดินเรื่อยๆอย่างไม่รู้จุดหมาย จนเหนื่อยแล้วก็ สลบไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_763-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 11, 2010, 09:11:37 AM
กลับมาที่มณี หนูนุ้ยก็ว่ามณีอีก  “อะโต้ยน้องมณี เสียแรงที่พี่คิดว่าน้องมณีฉลาดกว่าน้องมนัสน้องชาย มันเหลวทั้งเพ  ความจริงแลน้องมณี โง่กว่าน้องชายเป็นหลาว” เท่งก็ว่า  “ฉันก็คิดอย่างหนูนุ้ยเหมือนกันแหละ เรื่องอะไรพ่อมณีจะเอาชีวิตเราทั้งสองไปแลกกับผู้หญิงคนนั้น จะว่าเป็นแม่ เป็นพี่ เป็นโคตรเป็นเหง้ารึก็เปล่า พ่อมณีก็เป็นซะอย่างเนี้ยะ เฮอ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_792-tile.jpg)

มณีพูดขึ้น “ฉันต้องขอโทษเท่งกับหนูนุ้ยด้วยนะ ที่ทำให้ต้องมารับเคราะห์กรรมพร้อมกับฉัน”  หนูนุ้ยก็พูดอย่างงอนๆ “ไม่ต้องมาขอโทษเลยขอโทษแล้วมันได้อะไรขึ้นมา” มณีก็บอกต่อ “ที่ฉันช่วยผู้หญิงคนนั้น เพราะดูจากนางแต่งตัวแล้วเนี้ยะคงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ชีวิตของนางหากรอดไปได้ละก็ ฉันว่าคงจะเป็นประโยชน์แก่คนอีกมากมายเลยแหละ คงไม่เหมือนอย่างเราหรอก” เท่งบอกมณี “พ่อมณี พ่อมณีพูดอย่างนี้ก็พูดไม่ถูก คนจนคนรวยก็มีสิทธิ์ตายเท่าๆกัน พ่อมณีจะตัดสินเองก็ไม่ได้” มณีหันมองเท่งอย่างอึ้งในคำพูด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_808-tile.jpg)

ทางด้านผกากรองก็ยังสลบอยู่ มีเสือผ่านมาก็จ้องจะกินเป็นอาหาร ผกากรองก็เริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าเสือกำลังเข้ามาหมายจะกินตนก็เริ่มขยับหนีพอเสือกระโจนมา “อย่า” แล้วพระฤาษีก็มาช่วยเสกให้เสือกลายเป็นแมวดำ “เจ้าไม่เป็นอะไรหรอกนังหนู ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_830-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 11, 2010, 09:13:26 AM
มณีก็บอกเท่งกับหนูนุ้ย “ไม่ต้องกลัวหรอเท่งหนูนุ้ยฉันจะไม่ยอมให้เท่งหนูนุ้ยมาตายเพระฉันหรอก” หนูนุ้ยว่า “ไม่ปล่อย ไม่ปล่อยแล้วทำพันพรือเล่า อะโต้ย” มณีบอกว่า “ยักษ์มันกินฉันคนเดียวก็คงอิ่มมันคงไม่กินเท่งกับหนูนุ้ยต่อหรอก ส่วนยักษ์ตนอื่นมันก็ไม่กินเนื้อมนุษย์” เท่งบอกมณีว่า “ใช่ถ้าวันนี้มันกินพ่อมณีอิ่ม แล้วถ้าพรุ่งนี้มันหิวละ ฉัน หนูนุ้ยไม่ถูกมันกินเหรอ พ่อมณีก็เป็นซะอย่างเนี้ยะ โอ้ย” มณีบอกเท่ง “ตาทธรรมดาสันดานของยักษ์มันจะไม่กินเนื้อมนุษย์ แต่ถ้ามันกนฉันอิ่มมันจะไม่กินอีก แต่ถ้าเท่งกับหนูนุ้ยกลัวนะก็กลับไปบ้านก่อนได้เลย” เท่งกับหนูรุยก็ได้แต่มองมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_860-tile.jpg)

ผกากรองกราบขอบคุณพระฤๅษีพร้อมกับบอกว่า “หลานไม่มีที่ไปแล้วจริงๆแล้วเจ้าคะ หลานขอท่านตาอาศัยอยู่ไปก่อนได้ไหมเจ้าคะ” “เจ้าเป็นหญิงจะมาพักอยู่กับผู้ทรงศีลได้ไง ถ้าเกิดจะขับไล่ไสส่งไปเจ้าก็จะมีอันตราย ตาก็จะบาปหนักเข้าไปอีก เฮอ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ตาจะเนรมิตที่อยู่ให้เพื่ออาศัยนอน แล้วตาเนี๊ยะจะสอนวิชาอาคมให้เอาไว้ป้องกันตัวเมื่อเดินทางกลับบ้านกลับเมือง “หลานขอบพระคุณท่านตาเหลือเกินเจ้าค่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_876-tile.jpg)

หนูนุ้ยพูดกับมณี “อ้าวน้องมณีทำไมพูดอย่างนั้นหละ จะพี่กับไอ่เท่งมันพุ่งหลาวลงเหวไปรับรองกุสลาธรรมาแน่” มณีบอกว่า “เปล่า แต่ฉันจะให้ลูกแก้ววิเศษนี่ให้เท่งกับหนูนุ้ยไป เผื่อบางทีลูกแก้วิเศษนี่จะช่วยเท่งกับหนูนุ้ยรอดได้” พร้อมกับเอาลูกแก้วให้เท่ง เท่งก็รับไว้แล้วบอกมณี “อ้าว ไปด้วยกันทั้งหมดสิพ่อมณี” มณีบอกว่า “ไม่ได้หรอก ฉันสัญญากับยักษ์ตนนั้นไว้แล้วว่าจะยอมให้เมียของมันกิน ฉันต้องทำตามสัญญา”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_898-tile.jpg)

หนุนุ้ยก็ว่า “แหมสัญญา” มณีบอกเท่งอีก “ฉันขออย่างเดียวนะเท่ง เท่งต้องตามหาแม่ฉันให้พบแล้วใช้ลูกแก้ววิเศษนี่รักษาตาของแม่ให้หายบอด แล้วฝากบอกมนัสด้วยว่าช่วยดูแลแม่ให้ดีด้วย และอย่าทิ้งแม่ไป ฉันคงไร้วาสนาแล้วแหละ” เท่งก็ได้แต่อึ้ง หนูนุ้ยก็ได้แต่เช็ดน้ำตา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_915-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2010, 09:02:34 PM
เมือง สายลมเย็น นางกำนัลที่เฝ้าพระมเหสีโนชาอยู่ก็ทูลขึ้น “พระมเหสีทรงบรรทมตื่นแล้วเหรอเพคะ” นางอีกคนก็ทูลว่า”องค์เหนือหัวเสด็จกลับมาแล้วเพคะ”  “อ้าวเจ้าพี่เสด็จกลับมาแล้วเหรอ แล้วทำไมพวกเจ้าไม่มาบอกข้า” โนชาบอกนางกำนัล นางกำนัลทูลตอบไป “องค์เหนือหัวรับสั่งห้ามไว้เพคะรับสั่งว่าให้พระมเหสีบรรทมพักผ่อนให้สบาย” “แล้วเจ้าจะรีรออะไรละรีบไปกราบทูลเสด็จพี่ว่าข้าตื่นแล้ว” “เพคะ” แล้วนางกำนัลก็ออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_927-tile.jpg)

ทางมณี “เท่งกับหนูนุ้ยรีบไปกันเถอะ เดี๋ยวยักษ์มันกลับมาจะลำบาก” หนูนุ้ยเลยถามเท่ง “ไอ้เท่งแล้วจะเอาทำพรืดละนี่” เท่งบอกว่า “ไอ้หนูนุ้ยเอ็งจะไปก็ไปคนเดียวเถอะ ข้าจะขอตายกับพ่อมณีเค้า มาเราก็มาด้วยกัน ไปเราก็ไปด้วยกันถึงคราวจะตายก็ต้องตายด้วยกัน” หนูนุ้ยเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจ ฉานไปคนเดียวก็ได้” แล้วก็หยิบเอาลูกแก้ววิเศษมาแล้วเรียกยักษ์เขียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_942-tile.jpg)

เท่งถามว่าหนูนุ้ยทำอะไร หนูนุ้ยก็บอกว่า “กูกำลังเรียกยักษ์เขียวในบ่อให้มาช่วยกู” แล้วก็เรียกต่อไป “เอย ยักษ์เขียวจงมายักษ์อื่นอย่ามา มาแต่ยักษ์เขียว ยักษ์เขียวมาคนเดียวยักษ์อื่นไม่ต้องพามา ยักษ์สารพัดสีไม่ต้องมามาแต่ยักษ์เขียว” ว่าแล้วก็เกิดลมมา ฟ้าครึ้ม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_951-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2010, 09:06:44 PM
พระมเหสีโนชาต่อว่าสวามี “เจ้าพี่ทอดพระเนตรเห็นแล้วนี่เพคะว่าหม่อมฉันท้องแก่ขนาดนี้ จะไปไหนมาไหนทีก็แสนลำบาก ทำไมเจ้าพี่ต้องให้หม่อมฉันลากสังขารออกไปกินเนื้อมนุษย์ถึงหน้าผานอกเมืองนั้นด้วยเพคะ ทำไมเจ้าพี่ไม่พามนุษย์เข้ามาในวัง มาให้หม่อมฉันกินที่นี่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_959-tile.jpg)

 นันโทบอกเหตุผลว่า“โถ โนชา ยักษ์นครสายลมเย็นไม่กินมนุษย์ ถ้าพี่พามนุษย์มาให้เจ้ากินถึงในวังอาจเป็นที่ครหาได้ถ้าเจ้าอยากจะกินจริงๆก็ออกไปข้างนอกให้มันไกลหูไกลตาผู้คนสักหน่อยหนึ่ง” โนชาได้ยินก็ตอบกลับไปว่า “ความจริงหม่อมฉันก็ไม่อยากกินนักหรอกแค่เพียงทำตามที่เทวดามาเข้าฝัน” นันโทได้ยินก็รีบเข้าไปปลอบแล้วรีบชวนออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_972-tile.jpg)

ด้วยแรงฤทธิ์อธิฐานสะท้านทั่ว
ท้องฟ้ามัวมืดมิดผิดวิสัย
คำวิงวอนมาถึงซึ่งทันใด
สู่ยักษ์ใหญ่หัสเดชะไม่ช้าพลัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_981-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 17, 2010, 02:00:09 PM
ที่เมืองสายลมเย็น นันโทพาโนชาออกไปนอกเมืองแล้วสั่งให้นางกำนัลคอยอยู่ที่นั้น โดยมีเมฆีตามออกไปด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1005-tile.jpg)

ทางมณี ยักษ์หัสเดชาก็มาถึง “วะ ฮ่า ๆ ๆ หนีไปไหนไม่รอดแล้วรึวะถึงได้เรียกข้า”  “ไปกันเดี๋ยวนี้เลยเดี๋ยวพวกยักษ์นั้นมาแล้วมันจะยุ่ง” หนูนุ้ยกับเท่งรีบขึ้นไปบนมือของหัสเดชา แต่มณียังไม่ยอมไป เท่งจึงเรียกมณี “พ่อมณีไม่มาด้วยกันเหรอ” มณีตอบไปว่า “เท่งกับหนูนุ้ยไปก่อนเถอะฉันสัญญากับยักษ์ตนนั้นไว้”  “แล้วที่เจ้าสัญญากับข้าละอย่าลืมซิเจ้าต้องยึดมั่นมันมากกว่า ขึ้นมาเร็วๆเข้า ไอ่ยักษ์พวกนั้นมันไม่ชอบกินคนหรอก” หัสเดชาบอกมณี มณีได้ยินอย่างนั้นก็เลยขึ้นไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1016-tile.jpg)

หนุนุ้ยพูดขึ้นมา “ แหมว้อยวันนี้อากาศดีไม่ตกลงมา ขอบใจมากนะพ่อยักษ์เขียวใจไม่เหี่ยวแต่ใจเต็ม แหมอุตส่าห์มาช่วย เรียกปุ๊บมาปั๊บ ขอบใจ” “เอ็งไม่ต้องมาขอบอกขอบใจข้าหรอก ข้ามาช่วยเจ้าก็หวังกินเองอย่าลืมซิว่าพวกเอ็งยังเป็นหนี้ข้าอยู่"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1034-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 17, 2010, 02:03:16 PM
ส่วนโนชาเมื่อมาถึงก็ไม่พบมนุษย์ “ไหนล่ะเพคะมนุษย์ที่เจ้าพี่รับสั่ง” “นั่นนะสิมันหายไปไหนเมฆี  “ข้าพุทธเจ้าคิดว่ามันคงกระโดหน้าผาตายกันหมดแล้วพะยะค่ะ”  โนชาได้ยินดังนั้นก็โกรธ “เจ้าสองคนรวมหัวกันโกหกข้าใช่ไหม” “โถโนชาพี่จะไปโกหกน้องทำไม” “เจ้าสองคนไปด้วยกันก็ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้ว” “โนชา” นันโทเรียกโนชา “ไม่ต้องมาเรียกชื่อข้า พาข้ากลับเข้าเมืองเดี๋ยวนี้ ข้าจะลงดทษพวกเจ้าให้สามสมเลยทีเดียว ไป” โนชาโกรธ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1042-tile.jpg)

“ขอบคุณท่านมากนะที่มาช่วยข้า”  มณีบอกหัสเดชา  หัสเดชาจึงบอกมณี“ไม่ต้องขอบคุณที่ข้าช่วยก็เพราะจะกินเองเจ้ารีบเดินทางไปรักษาตาแม่ของเจ้า จำเอาไว้เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจลกลับมาให้ข้ากินเร็วที่สุด”  หนูนุ้ยก็พูดขึ้น “โอ้ยชีวิตไอ่หนูนุ้ยโบราณเค้าว่าหนีเสือปะจระเข้แต่นี่หนูนุ้ยหนียักษ์มาพบยักษ์ขอบใจน้า” “ไปได้แล้วยังมาบ่นอยู่อีก” แล้วทั้งสามก็ออกเดินทางต่อไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1055-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ มกราคม 17, 2010, 10:18:13 PM
i will wait naca :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 19, 2010, 11:00:18 PM
เมืองสายลมเย็น  “โอ้ย ๆ นันโทนะนันโท”  “ทำไมไม่ฟังพี่บ้าง”  “ข้าไม่ฟัง ข้าฟังเจ้ามามากแล้ว นี่ถ้าหากว่ข้าฟังเสด็จพ่อของข้าแล้วละก็ข้าก็คงไม่ต้องมาแต่งงานกับเจ้าซึ่งเป็นแค่ทหารเอกหรอก เสียแรง เสียแรงที่ข้าแต่งงานด้วยหนำซ้ำยังยกย่องให้เจ้าเป็นผู้ครองนครสายลมเย็นอีก ทำไม ทำไมเรื่องแค่นี้เจ้ากลับทำให้ข้าไม่ได้”  พูดแล้วก็เนื่อยหอบ  “พระมเหสีเพคะอย่ารับสั่งมากเลยเพคะเดี๋ยวจะเหนื่อย”นางกำนัลทูลขึ้นแต่โนชาไม่ฟัง  “ดี ข้าต้องการเหนื่อย เหนื่อยมากๆข้าจะได้ออกลูก ออกลูกของไอ้เจ้านันโทมาซะที ข้าทนลพบากลำบนแบกท้องลูกของมันมาสิบห้าปี”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1072-tile.jpg)

“ข้าจะขังเจ้าไว้ในห้องนี้ จนกว่าข้าจะได้กินเนื้อมนุษย์ ตราบใดที่ข้ายังไม่ได้กินเนื้อมนุษย์ข้าจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไปเป็นอันขาด จำไว้”  โนชาสั่งแล้วก็เดินออกไปพ้อมกับนางกำนัล  ส่วนนันโทก็ได้แต่เจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้ โนชาออกมาหน้าห้องแล้วสั่งนางกำนัลให้เฝ้าไว้ให้ดีอย่าให้เมฆีมาใกล้เป็นอันขาด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1102-tile.jpg)

เพราะไม่ใช่หน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์
เพียงเขาจัดแต่งตั้งอย่างเชื้อสาย
จำเก็บความขมขื่นฝืนใจกาย
อายก็อายกลืนกล้ำจำอดทน
เพียงพลาดผิดนิดหน่อยพลอยด่าว่า
ไม่ไว้หน้าสักนิดคิดหมองหม่น
พอยามรักก็ประเสริฐเสียเลิศล้น
พอยามชังชังจนหมองหม่นใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1131-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 19, 2010, 11:12:06 PM
นางเดินทางในป่าตามหาลูก
ใจพันผูกแน่นแฟ้นแสนสงสาร
เข้าใจผิดว่าลูกชายอาจวายปราณ
เพราะคนพลจ้างฆ่ามาเป็นไฟ
พวกผีพรายสัตว์ร้ายที่ในป่า
เห็นลมมาหมายขย้ำย้ำเข้าใส่
รุกขเทพเทวีที่กลางไพร
รู้ความในเผยร่างต่างออกมา
 ช่วยขับไล่สัตว์ร้ายให้หายจาก
ไม่ระคางปกปิดคอยรักษา
ทั้งภูตผีอย่าหมายใกล้กายา
องค์เทวีเทวาพาปลอดภัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1161-tile.jpg)

พวกทหารของเมืองกำแพงแสนที่ออกเดินทางตามหาคนตาบอดเพื่อเอาไปไว้ที่โรงทานกำลังกินอาหารกันอยู่ “ท่านหมื่นฉันนอนไม่หลับเลยเขม่นตาซ้ายอยู่ตลอดเวลา”  “ก็ใช่นะซิคนเรามีสองตาไม่เขม่นตาขวาก็ต้องเขม่นตาซ้ายอยู่แล้วจริงไหมไอ้จ้อย ไอ้สนเอ็งว่าไง”  “จริงจ๊ะท่านหมื่น”  ทั้งสองตอบอย่งประจบ ก็เลยโดนหมู่ภักดีถีบ “พวกเอ็งพูดอะไรเป้นไหมนอกจากจริงจ๊ะกับไม่จริงจ๊ะ” “ได้จ๊ะท่านหมู่ทั้งสองตอบ” หมู่ภักดีกำลังจะเอาเรื่องอีกแต่ท่านหมื่นมาห้ามไว้ก่อนถามว่าตอนนี้ทำอะไรหมู่ภักดีบอกว่าตามหาคนตาบอด ท่านหมื่นก้ว่าแล้วจะมาทะเลาะกันทำไม
หมู่ภักดีก็ตอบว่า “ที่ฉันนอนไม่หลับเขม่นตายซ้ายฉันว่าเราต้องพบคนตาบอดอีกแน่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1205-tile.jpg)

เช้าวันต่อมา แม่สร้อยก็เดินไปในป่าพร้อมทั้งร้องเรียกหามนัส ส่วนพวกทหารก็ออกเดินตามหาคนตาบอดเดินไปเรื่อยๆก็ได้ยินเสียงแม่สร้อยทิพย์เรียกหามนัส จึงเดินตามเสียงไปพบเข้ากับแม่สร้อย
 แม่สร้อยคิดว่าเป็นคนร้ายจึงบอกให้ปล่อยไป พวกนั้นจึงบอกว่าเป็นทหารหมู่ภักดีบอกให้พาไปโรงทาน แม่สร้อยพยามขอร้องให้ปล่อยแต่พอรู้ว่าเป้นทหารจึงขอให้ช่วยไปจับคนที่มาทำร้ายมนัสลุกชายตนแต่พวกนั้นบอกว่าไม่ใช่หน้าที่พร้อมบอกว่าเป็นทหารกำแพงแสนแม่สร้อยได้ยินก็นิ่งไปพร้อมทั้งบอกให้ปล่อยเพราะลูกจะเป็นห่วงแต่พวกทหารก็ไม่ยอม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1236-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 19, 2010, 11:33:45 PM
ส่วนพวกที่ประกาศหาคู่ให้พระธิดาแก้วปัญหาเดินทางไปก็กลังยักษ์ไปทหารคนหนึ่งจึงชวนหัวหมู่ให้ประกาศกระจองง่องแต่หัวหมู่กลัวยักษ์ได้ยินจึงรีบปิดปากทหารคนนั้นแล้วก็รีบเดินทางต่อไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1282-tile.jpg)

เพราะพี่ชายบอกไว้ให้สลัก
ซื่อตรงนักสลักไม้ในไพรสันต์
ไม่มีเว้นสักต้นพ้นมือพลัน
เฝ้ามุ่งมั่นทำตามคำพี่ชาย
สลักไปสลักมาพาลืมแม่
ยิ่งแน่วแน่ยิ่งสนุกทุกข์โศกหาย
ไม่ในป่ามากมีที่เรียงราย
ไม่เหนื่อยหน่ายเพลิดเพลินเดินไพรดง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1287-tile.jpg)

ส่วนพวกทหารที่มาป่าวประกาศหาคู่ให้พระธิดาแก้วปัญหาก็มาเจอมนัสจึงป่าวประกาศกระจองง่อง มนัสก็เลยถามว่าหาคู่คือหาสามีใช่รึเปล่า ใช่ แต่มีข้อแม้นิดเดียวว่าชายผู้นั้นต้องนำน้ำใจแม่ไปถวายพระธิดาแก้วปัญหาให้ได้” “ว้า แม่ก็ไม่อยู่แล้วจะไปหาได้ที่ไหนเนี้ยะ” “อ้าว จะไปรู้เหรอเป็นเรื่องของแต่ละคนโว้ย ไปดีกว่า” แล้วพวกทหารก็ไปประกาศต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1302-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 19, 2010, 11:53:56 PM
มนัสคิดว่า “เราต้องไปตามหาแม่ให้เจอก่อนถึงจะเอาน้ำใจแม่มาได้ คนฉลาดที่ไหนก็ต้องคิดกันอย่างนี้แหละ ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1304-tile.jpg)

ที่บ้านมนัส สมบอกฉันทนา “น้องฉันทนาพี่ว่าป่านนี้พ่อมนัสคงโดนเสือ สิงห์ กระทิง แรด กินหมดแล้วละ” ฉันทนาไม่พอใจจึงร้องโวยวายพร้อมทุบตีสม “แกนะสิปากเสีย พี่มนัสเค้าเหรอจะตายง่ายๆ คนดีต่างหากที่ตายง่ายทีหลังแกอย่าพูดอย่างนี้อีกนะ” สมก็บ่า “ไม่ตายแล้วหายไปไหนตั้งสองสามวันละ”  “กลับบ้านกันเถอะนะเจ้าคะน้องฉันทนา กลับไปคอยฟังข่าวพ่อมนัสเค้าที่โน้น” ฉันทนาก็สวนไป “แล้วทำไมจะฟังที่นี่ไม่ได้ บอกมาสิพี่สมบอกมา บอกมาเดี๋ยวนี้นะ” แล้วก็เขย่าสมถาม สมว่า “โถ น้องฉันทนา ที่เนี้ยะมามีใครเลยมีแต่เราสองคนเป้นผู้หญิงด้วยถ้าพ่อมนัสยังอยู่ก็ว่าไปอย่างแต่นี่ไม่มีใครอยู่เลย ไปคอยฟังข่าวพ่อมนัสเค้าที่บ้านถ้าพ่อมนัสกลับมาเราค่อยกลับมาใหม่ก็ได้นะเจ้าค่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1315-tile.jpg)

ส่วนมนัสก็ตามหาแม่ในป่าร้องเรียกหาแม่ “แม่แม่อยู่ไหนจ๊ะฉันขอน้ำใจแม่หน่อย แม่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_190-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 23, 2010, 09:03:55 PM
ส่วนฉันทนาก้ยอมกลลับบ้านพร้อมกับสม “พี่สมยิ้มอะไรน่ะฉันเห้นนะ” “เปล่านี่เจ้าคะ” สมตอบ “อย่ามาโกหกนะ ฉันรู้ว่าพี่สมดีใจที่จะได้กลับบ้านแต่ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าเมื่อไหร่ที่พี่มนัสกลับมา ฉันจะกลับไปหาพี่เค้าทันที แล้วพีสมก้ต้องไปกับฉันด้วย”ฉันทนาบอกสม สมจึงได้แต่รับคำ “เจ้าค่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_001-tile.jpg)

มณี เท่ง หนูนุ้ยก็เดินทางต่อไปในป่า (มีแต่เพลง)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_052-tile.jpg)

ส่วนผกากรองที่อาศัยอยู่กับท่านตาฤๅษีช่วยตักน้ำ หุงข้าว กวาดลาน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_060-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 23, 2010, 09:14:15 PM
แล้วท่านตาฤๅษีก็มาทดสอบ “นังหนูผกากรองเจ้าก็เรียนวิชาความรู้จากตาไปนานละ ไหนลองแสดงฝีมือหน่อยสิ” “เจ้าคะท่านตา” แล้วผกากรองก็ออกไปปล่อยพลัง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_155-tile.jpg)

ท่านตาเสกหุ่นให้ผกากรองลองสู้ด้วย “งั้นลองของจริงซิ” ขว้างออกไปเป็นชายสองคนมาสู้กับผกากรอง แต่ผกากรองก็เอาชนะได้ “เก่งจริงๆหลานตา”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_200-tile.jpg)

ที่หน้าอาศรม ท่านตาบอกผกากรอง “เจ้าต้องไปจากที่นี่แล้วนังหนูผกากรอง”  “ท่านตาจะไล่หลานไปแล้วหรือเจ้าค่ะ” “เปล่า เจ้าจะอยู่กับตาตลอดไปไม่ได้หรอก เจ้าจะต้องกลับบ้านกลับเมืองของเจ้า เจ้าน่ะเป็นฉลาดสามารถเรียนรู้วิชาอาคมได้รวดเร็วเจ้าจงนำความรู้เหล่านั้นใช้ให้เป็นประโยชน์เพื่อกลับไปปกครองบ้านเมืองของเจ้า” “หลานทราบแล้วคะท่านตา ท่านตาจะให้หลานออกเดินทางเมื่อไหร่เหรอเจ้าคะ”  “ไว้วันพรุ่งนี้นะหลานตามีของวิเศษจะให้ติดตัวไปด้ย” “อะไรเหรอเจ้าค่ะท่านตา” “เอาไว้มันพรุ่งนี้ก็แล้วกันเจ้าจะรู้เองนั้นแหละ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_340-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 23, 2010, 09:25:48 PM
ผกากรองเก็บดอกไม้เข้ามาในบ้านพลางนึกในใจ “น่าเสียดายถึงตอนนี้เราจะได้เรียนรู้วิชาอาคมของท่านตาเอาไว้มากแต่เราก็ไม่อาจจะกลับไปช่วยผู้มีพระคุณคนนั้นได้เพราะป่านนี้คงถูกยักษ์กินไปหมดแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_420-tile.jpg)
ฝ่ายทางมณีก็นั่งชมจันทร์คิดถึงผกากรอง หนูนุ้ยก็คุยกับเท่งว่านอนใหนป่าจนชินถ้ากลับไปอยู่บ้านคงนอนไม่หลับแล้วหละ เท่งว่า “ข้าดูท่าทางพ่อมณีไม่เห็นเหมือนเอ็งเลย”  หนูนุ้ยก็ตื่นขึ้นมาดุพ่อมณีก็พูดขึ้นว่าแปลกๆเห็นนั่งมองจันทร์มองฟ้า หนูนุ้ยเรียกตั้งนานกว่ามณีจะหันมา หนูนุ้ยว่ามณีหงอยๆซึมๆ มณีก็ตอบว่าเป็นห่วงแม่ ไม่รู้ว่ามนัสจะตามหาแม่เจอรึยังแล้วก็บอกให้เท่งกับหนูนุ้ยนอนตนก็จะนอนแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_478-tile.jpg)

แล้วมณีก็นอนคิดถึงผกากรอง ส่วนผกากรองก็คิดถึงมณีเช่นกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_508-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 23, 2010, 09:53:05 PM
นอนไม่หลับเป็นไฉนใจว้าวุ่น
เจ้าละมุนเนื้อละไมชวนใฝ่ฝัน
เพียงสบตาครั้งแรกแปลกใจพลัน
พลีชีวิตมอบให้ไม่เสียดาย
เพ็ญเอยเพ็ญแขพี่ชะแง้เหมือนเป็นเช่นกระต่าย
โลกกว้างใหญ่แว่นแคว้นแสนมากมาย
จะพบขวัญพรรณรายที่ไหนกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_517-tile.jpg)

ผกากรองกราบลาท่านตาฤๅษี ฤๅษีจึงนำของวิเศษที่ว่าออกมาให้ผกากรองเห็นแล้วทำสีหน้าแปลกๆ แต่ก็รับไว้ “นี่มันอะไรกันเหรอเจ้าคะท่านตา นี่เหรอของวิเศษหลานนึกว่าจะเป็นดาบหรืออาวุธอื่นซะอีก” ท่านกลับบอกผกากรองว่า “ใช่ วิเศษที่สุดเลยอาวุธไหนก็สู้ไม่ได้ มันจะเป็นเกราะป้องกันภัยให้แก่เจ้า” ผกากรองมองของในมือแล้วก็บอกว่า “หลานไม่เห็นมันจะวิเศษยังไง” ท่านตาฤๅษีจึงบอกให้ผกากรองลองสวมหน้ากากนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_535-tile.jpg)

ผกากรอลองสวมดูแล้วก็สำรวจตัวเองพบว่ากลายเป็นคนแก่ท่านตาฤๅษีก็หัวเราะใหญ่เลย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_556-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 24, 2010, 10:43:00 AM
เอย...ด้วยเป็นคู่สร้างสมพรหมลิขิต
 ให้ได้มาชื่นชิดเสน่หา
ดลบันดาลให้มณีพระธิดา
หวนกลับมาได้พบประสบกัน
แม้ป่าใหญ่ไพรกว้างจะขวางหน้า
แม้ภูผาห้วงน้ำจะขวางกั้น
แม้อยู่ไกลสุดหล้ามาผูกพัน
ไม่นานครั้นเวียนวนจนมาพบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_574-tile.jpg)

ผกากรองมาล้างหน้าล้างตาที่น้ำตกพอได้ยินเสียงคนเดินมาจึงรีบใส่หน้ากาก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_585-tile.jpg)

พอหันไปดูก็พบว่าเป็นมณีจึงรีบวิ่งออกไปหา “ใช่แล้ว ใช่แล้ว เจ้าจิงๆด้วยนี่เจ้ายังไม่ตายเหรอ” มณีงงๆก็เลยถามไป “ยาย ยายพูดถึงอะไรกัน” ยายผกาจึงถามว่าเรียกใครว่ายาย(ลืมไปว่าใส่หน้ากากอยู่) หนูนุ้ยก็ว่า “อะโต้ย น่มันเกิดอะไรขึ้นหรือว่าปลาโลมาพลิกตัว ยายแก่คนนี้ทำตัวยังกับสาว ฮึม ใส่จริต หัวเราะหัวอานใส่พ่อมณี สงสัยคงมีอะไรสักอย่างมั้ง” เท่งจึงถามยายผกา “ยาย ยายเคยอยู่ป่านี้มาก่อนใช่ไหมล่ะ ดูท่าทางรู้จักพวกฉัน”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_593-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 24, 2010, 08:06:32 PM
ผกากรองนึกได้ก็เลยบอกพวกมณีในร่างยายผกา “ขอโทษทีนะพ่อหนุ่ม เรา เอ้ย ยายเดินคนเดียวในป่ามาหลายวันแล้วเห็นพวกพ่อหนุ่มมาก็ดีใจอยากอาศัยไปด้วยคนได้ไหมพ่อหนุ่ม” มณีจึงบอกว่า “ยาย ยายก็แก่ขนาดนี้แล้วนะ ทำไมถึงต้องมาเดินทางอยู่กลางป่าคนเดียวละจ๊ะแล้วลูกหลานของยายหายไปไหนหมด” ผกากรองรีบทำหน้าเศร้าแล้วหันไปอีกทางบอกว่าถูกลูกหลานเอาทิ้งในป่าพูดไปร้องไห้ไป แล้วก็ขอไปด้วย มณีหันไปหาเท่งกับหนูนุ้ยไม่รู้จะเอายังไง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_617-tile-1.jpg)

เอย จะกลับกล่าวทรพีกาลียักษ์
หลังหาญหักฆ่าแม่แลลับหาย
ควักหัวใจมารดามาจากกาย
สู่จุดหมายมุ่งมาพาราวดี
หัวใจแม่ยังเต้นเป็นจังหวะ
เหมือนยังจะย้ำไว้ไม่หน่ายหนี
ว่าแม้ลูกพลาดผิดคิดทรพี
ชนนีก็ยินยอมพร้อมอภัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_638-tile-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ กุมภาพันธ์ 04, 2010, 10:02:39 PM
กรี๊ดดดดกร๊าดดดดพี่ตวงโผล่แล้ว
สวยมากมาย >:D

ตวงน่ารัก+สวยสุดๆ

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 05, 2010, 10:10:31 PM
“เดี๋ยวพ่อหนุ่มรอยายด้วย” ยายผกาเรียกมณี “ยายจะตามฉันมาทำไม ยายก็แกแล้วนะเดี๋ยวก็เป็นลมไปหรอก” หนูนุ้ยก็เสริมขึ้น “ใช่จะตามมาทำไม” "ไม่ใช่เรื่องของเจ้าไม่ต้องมายุ่ง" ยายผกาเอ็ดหนูนุ้ย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_648-tile.jpg)

เท่งเดินไปคุยกับมณีให้พายายแกกลับบ้านแต่ยายผกาบอกว่าไม่มณีบอกให้ยายผกาว่า “ยายควรกลับไปอยู่กับลูกกับหลานนะเพราะยายแก่แล้ว”  “ใครว่าฉันแก่”  (สงสัยลืมตัว) หนูนุ้ยก็เข้ามาว่าว่าเห็นอยู่ว่าแก่นึกว่าตัวเองเป็นสาวเหรอ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_659-tile.jpg)

 ยายผกาเลยไปอ้อนมณี “พ่อหนุ่มรูปหล่อ พายายไปด้วยคนนะ ลูกหลานยายเค้าก็ไม่เลี้ยงยาย” มณีได้ยินก็คิดถึงแม่หันที่ถูกมนัสนำมาปล่อยไว้กลางป่า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_675-tile.jpg)






หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 05, 2010, 10:41:14 PM
หัสกันต์ก็คิดในใจ “มัวแต่เหาะในร่างยักษ์ไม่ได่เรื่องแน่” จึงลงมาพื้นดินแล้วย่อตัวให้เท่านุษย์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_689-tile.jpg)

ยายผกาเดินนำหน้าพวกมณี หนูนุ้ยถามว่าทำไมต้องเอายายแก่มาเดินด้วยถ้าเป็นลมเป็นแล้งไปจะทำยังไง เท่งก็ว่าไม่ดีเพราะจริตจกร้านเหมือนสาวๆ มณีบอกช่างเถอะเพราะว่าสงสารที่ถูกลูกหลานเอามาปล่อยป่าเหมือนที่มนัสทำกับแม่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_698-tile.jpg)

ยายผกาเห็นว่าหยุดเดินกันจึงหันไปต่อว่า “นี่เจ้าอ้วนเจ้าผอมนินทาอะไรข้า อย่าให้จับได้นะ” หนูนุ้ยว่า “ดุเหมือนกับยักษ์เดี๋ยวก็ลมจับหรอก”  แล้วทั้งสามก็เดินกันต่อไป
 
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_714-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 05, 2010, 10:57:21 PM
หัสกันต์เดินทางในป่ามาเจอกับเสือตอนแรกเสือเห็นก็จะเข้าไปหัสกันต์ก็เลยแปลงเป็นยักษ์จนเสือกลัวหนีเตลิดไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_725-tile.jpg)

มณีก็เดินไปเรื่อยๆ จนหนูนุ้ยบอกให้มณีพักเพราะเดินต่อไม่ไหว เท่งก็บอกว่าไม่ไหวเหมือนกัน ยายผกาได้ทีก็หัวเราะเยาะ “ ฮ่า ๆ ๆ สมน้ำหน้า ฮ่า ๆ ๆ”  หนูนุ้ยบอกเท่ง “เดี๋ยวเหงือกปลอมหลุดมาหรอกเห็นไหมมันว่าเราสมน้ำหน้า” มณีเลยว่าเท่งกับหนูนุ้ย “มันก็แน่อยู่ละนะยายแกแก่จนจะเข้าโรงยังเดินตัวปลิว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_743-tile.jpg)

 “นี่เจ้าว่าใครแก่” “ฉันขอโทษนะยาย ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” ยายผกาก็เลยว่า “คำก็ขอโทษสองคำก็ขอโทษคอยดูนะ”  แล้วก็ทำท่าเหมือนกับสาวๆ “เอาเถอะน่ายายฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ  ฉันขอโทษนะ” “ไม่ ไม่ต้องมาขอโทษ” มณีหันไปมองรอบๆเห็นจึงบอกให้พักแถวนี้เพราะตนก็เหนื่อยเหมือนกัน “ ฮึ ก็ได้”  แล้วยายผกาก็เดินออกไป ส่วนมณีก็นั่งพักอยู่ตงนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_752-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 05, 2010, 11:49:05 PM
กลางดึกยายผกาเดินมาที่ธารน้ำ เห็นน้ำก็ดีใจที่จะได้อาบน้ำแล้วยายผกาก็ถอดหน้ากากกลายเป็นผกากรอง แล้วก็เสกชุดลงไปว่ายน้ำเล่น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_771-tile.jpg)

มณีตื่นขึ้นมากลางดึกไม่เห็นยายผกาก็ปลุกหนูนุ้ยขึ้นมา “ยายผกาหายไปแล้วแหละ” “หายไปแล้วก็หายไปเลยดีแล้ว” หนูนุ้ยออกอาการดีใจ “ก็น้องมรีบอกให้ยายแกกลับบ้านไปอยู่กับลูกกับหลาน” “กลับบ้านไปฉันไม่ว่าแต่ฉันกลัวว่ามันจะไม่ใช่อย่างนั้นนะสิ” “ หรือว่าเสือคาบไปกิน”หนูนุ้ยบอกมณี มณีชักจะเป็นห่วงยายผกาขึ้นมา “นั้นน้องมณีจะไปไหน” “ไปตามหายายผกา”แล้วมณีก็ออกไปตามหายายผกาแถวนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_778-tile.jpg)

ส่วนผกากรองก็เล่นน้ำอาบน้ำอย่างสบายใจเสร็จแล้วก็เดินขึ้นมา “ได้อาบน้ำเต็มที่แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย” ผกากรองหยิบหน้ากากเดินกลับไปโดยไม่รู้ว่ามณีกำลังออกมาตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_871-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 05, 2010, 11:56:08 PM
“หายไปไหนนะแก่แล้วยังไม่เจียมเนื้อเจียมตัวอีก”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_902-tile-2.jpg)


“ได้อาบน้ำแบบนี้คงจะได้นอนหลับสบายสักที เอ้อ หรือว่าเราจะบอกความจริงกับพี่มณีดีนะ อืม อย่าเพิ่งดีกว่า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_971-tile.jpg)


มณีก็เดินตามหายายผกาต่อ “หรือว่าถูกเสือคาบไปกินแล้ว” คิดแบบนี้ก็รีบวิ่งหายายผกา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_981-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 06, 2010, 12:51:52 PM
ต่างคนต่างเดิน คนหนึ่งเดินกลับ อีกคนเดินหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_982-tile.jpg)


“เออ ไอ่เท่งทำไมน้องมณีไปนานป่านนี้ยังไม่กลับ” “เอ็งถามทำไม” “อ้าว ก็ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นน้องมณีอยู่จะได้ช่วยเราได้ไง”  “เอ็งมันเป็นคนเห้นแก่ตัว” เท่งว่าหนูนุ้ย “ถ้าไม่เห็นแก่ตัวแล้วจะเห็นแกใครเล่า” “เอ็งมันก็เป็นซะอย่างเนี้ยะ” “เป็นอย่างนี้แล้วมันมีเสน่ห์นะโว้ย” เท่งก็ไล่ตีหนูนุ้ย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1043-tile.jpg)


มณีเดินมาเจอกับผกากรองแต่อยู่ระยะไกล ผกากรองเลยรีบวิ่งหนีไปก่อนมณีก็วิ่งตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1139-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 06, 2010, 01:05:21 PM
“ใคร ฉันถามว่าใครนะ” มณีเรียก แล้วก็เดินเข้าไปหาผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1147-tile.jpg)


มณีจะได้เจอผกากรองหรือไม่  โปรดติดตามตอนต่อไป 


ขอไป fight final :icon_exclaim:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2010, 06:43:22 PM
ผกากรองนี่ดื้อจริงๆ
จำช่วงแรกๆ ค่อยไม่ได้อ่ะ
หลังจากนั้นมณีคงสงสัยยายผกาเรื่อยไปใช่มั้ย

แล้วมณีก็พาล หาว่าร่างจริงของผกากรองคือร่างแปลง ส่วนร่างแปลงนั่นคือร่างจริง  :icon_rolleyes:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2010, 01:46:01 PM
ผกากรองนี่ดื้อจริงๆ
จำช่วงแรกๆ ค่อยไม่ได้อ่ะ
หลังจากนั้นมณีคงสงสัยยายผกาเรื่อยไปใช่มั้ย

แล้วมณีก็พาล หาว่าร่างจริงของผกากรองคือร่างแปลง ส่วนร่างแปลงนั่นคือร่างจริง  :icon_rolleyes:

ตอนนี้ยังไม่สงสัยคะ

“ยายผกา” “ใช่ยายเองจ๊ะ “ไม่ใช่เมื่อกี้ไม่ใช่ยายแต่ที่ฉันเห็นหน่ะสาวกว่ายายแล้วก็ดูคุ้นๆหน้าด้วย” “จริงเหรอพ่อมณีพ่อมณีจำได้เหรอว่าเป็นใคร” ยายผกาถามมณี (มีแอบยิ้มดีใจ)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1155-tile.jpg)


“ฉันไม่ได้บอกว่าฉันจำได้นะเพราะมองไม่ถนัดแต่ก็ดูคุ้นๆอยู่เหมือนกัน ว่าแต่ยายเถอะมาทำอะไรอยู่แถวนี้แล้วไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นบ้างเหรอ” “เอ๊ะ บอกว่าไม่เห็นก็ไม่เห็นก็ไม่เห็นสิ มาซักไซ้อยู่ได้น่ารำคาญ” แล้วมณีก็เดินเข้าไปมองหาอีกแต่ก็ไม่พบ ยายผกาก็ดีใจที่มณีจำตนได้อยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1184-tile.jpg)


หนุนุ้ยกับเท่งก็รอมณีอยู่ หนูนุ้ยบอกเท่งว่ากลัวมณีทิ้งไว้ในป่า เท่งเลยด่าหนูว่าจะสันนิฐานอะไรให้เป็นไปได้หน่อย หนุว่าเท่งพูดอย่างกับเป็นหมอความ พอดีเท่งเห็นทั้งสองคนเดินมา อ้าวมานู่นแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1205-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2010, 01:47:34 PM
พอมาถึงเท่งกับหนูนุ้ยก็ถามมณีว่าไปเจอยายผกาที่ไหน “ก็ไม่ใกล้ไม่ไกล” มณีตอบไป หนูนุ้ยเลยไปยั่วยายผกา “แหม น่ากลัวลืมวัยตัวเองมั้ง เหี่ยวจะตาย หืม ทำเดินไปอาบแสงจันทร์ใช่ไหมเล่าแล้วแต่งชุดอาบน้ำเสียเลย อ้าวววว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1225-tile.jpg)



ยายผกาเลยตอบกลับ “มันก็ไม่แน่เหมือนกันอาจไปเจอผีปงผีป่าเข้าก็ได้ ไอ่พวกผู้ชายมีตาหามีแววไม่ละวะ” “โอ้ยพูดทำลอยหน้าลอยตาทำอย่างกับเด็กวัยรุ่น” แล้วหนูนุ้ยกผ้ว่ายายผกาต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1245-tile.jpg)



มณีรำคาญเลยห้ามไว้ “สองคนนี้หยุดสักทีได้ไหมฉันง่วงนอนจะตายอยู่แล้วอุตส่าห์ไปตามตัวมาให้ยังจะมาทะเลาะกันอีก” “พี่มณีว่าฉันเหรอ” (ลืมตัวอีกแล้ว) เท่งกับหนุนุ้ยได้ยินก็แล้วแซวยายผกา ยายผกาเลยบอกมณีว่าไอ้สองคนฟังผิดเรียกพ่อมรีต่างหากฉันไปนอนดีกว่า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1263-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2010, 02:08:40 PM
ยายผามานอนหนูนุ้ยกับเท่งก็ยังไม่เลิกแซวยายผกาแล้วทั้งสองก็ไปนอน ส่วนมีมองยายผกา(แบบว่าเริ่มสงสัยนิดๆแต่นิดมาก)แล้วก็กลับไปนอนแล้วก้ไม่สนใจอะไร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1296-tile.jpg)


ยิ่งใกล้เขตกำแพงแสนแสนวิตก
ในหัวอกกังวลหมองหม่นไหม้
ภาพอดีตไม่ลับเลือนเหมือนฝังใจ
ให้หวั่นไหวหวาดกลัวตัวสั่นเทา
ความเจ็บปวดที่ผ่านมายังจารึก
ในสำนึกถึงนั้นวันก่อนเก่า
สิ่งที่กลัวที่เกลียดยิ่งเฉียดเรา
เหมือนดั่งเงาตามติดอนิจจา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1323-tile.jpg)


พวกทหารเอาอาหารมาให้แม่สร้อยแต่แม่สร้อยไม่กินเพราะว่ากินไม่ลง ทหารบอกว่าให้กินจะได้เดินทางต่อเพราะใกล้จะถึงแล้ว แม่สร้อยขอให้ทหารปล่อยตัวเองไป หัวหมู่บอกว่าที่ดรงทานออกจะสบายไม่ต้อ
ออกไปหาเลี้งให้ลำบากแม่สร้อยบอกไป "ฉันไม่อยากไป" ท่านหมื่นต่อว่าแม่สร้อย "พูดไม่เข้าใจยังไงฉัยอุตส่าห์พูดดีๆด้วย" แม่สร้อยเลยบอกไป"ฉันยังตามหาลูกไม่พบปล่อยฉันไปเถอะนะใหฉันไปตามหาลูกก่อน" แต่พวกทหารก็ไม่ยอม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1383-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2010, 07:54:06 PM
"นี่แหละนครกำแพงแสน เจ้าจะไม่มีวันเห็นว่ามันสวยงามเพียงใด" ท่านหมื่นพูดขึ้น แม่สร้อยก็ได่แต่ร้องไห้ หัวหมู่ดห็นดังนั้น "ดีใจจนน้ำตาไหลเลย นี่จะให้ฉันบอกไหมว่านครกำแพงแสนสวยงามน่าอยู่เพียงงใด" แม่สร้อยได้แต่สั่นหัว ล้วถามถึงพระนามองค์เหนือหัวของงนครกำแพงแสน ท่านหมื่นเลยตอบไป "ก็องค์เหนือหัวไพนุสินธ์ ส่วนองค์พระมเหสีก็ชื่อกลิ่นสุคนธื เสียดายไม่มีพระโอรสหรือพระธิดา..."

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1447-tile.jpg)


หัวหมู่เบรกให้ทท่านหมื่นพูด แล้วชวนให้พาแม่สร้อยไปที่โรงทาน ท่านหมื่นก็เลยบอกให้รีบไป ส่วนแม่สร้อยก็ขัดขืนไม่อากจะไปได้แต่ร้องไห้แต่ก็ถูกพาตัวไปจนได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1471-tile.jpg)


ที่ดรงทานพวกทหารหาแม่สร้อยมานั่งพร้อมทั้งกำชับว่าอย่าไปไหนดี๋ยวจะมีคนเอาอาหารมาให้ส่วนพวกตนจะไปตระเวนหาคนตาบอด แม่สร้อยขอไปหาลูกด้วยแต่พวกทหารไม่ยอมบอกให้อยู่ที่ดรงทานคนตาบอดนั้นแหละสบายจะตาย แม่สร้อยพยามขอร้องว่าจะไปหาลุกแต่ก็ไม่ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1479-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2010, 08:08:24 PM
เมื่อพวกทหารไปแล้วแม่สร้อก็ได้แต่นั่งร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงลูก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1504-tile.jpg)


ในระหว่างเดินทางหัสกันต์ก็จนสัตว์กินเป้นอาหารพออิ่มแล้วก็มล้างไม้ล้างมือที่ลำธารพอได้ยนเสยงคนเดินมาหัสกันต์ไม่รู้จะทำยังไงก็เลย.......


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1525-tile.jpg)


แปลงตัวเป็นมนุษย์แล้วเดินไปพบกับพวกมณีพลงคิดในใจ "(น่าเสียดาย เสียดายที่อิ่มซะแล้ว)"มณีก็เลยมชทักไป "ดูท่าทางของท่านคงไม่ใช่คนแถวนี้แน่" "ใช่เราเดินทางผ่านมาแล้วท่านล" หัสกันต์ตอบแล้วถามกลับมณี มณีตอบว่าจะไปตามหาแม่ หัสกันต์ถามว่าจะมไปทำไมหรือว่าต้องการเอาน้ำใจแม่" "น้ำใจแม่ ท่านจะเอาไปทำไมในเมื่อแม่มีให้ลูกทุกคนอยู่แล้ว" หัสกันต์หาว่ามณีพูดไม่รู้เรื่อง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1548-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 07:52:02 PM
หัสกันต์บอกไม่รู้เรื่องก็ดีแล้วแล้วบอกมณีว่ากำลังเดินทางไปนครทวารดีแล้วขอร่วมเดินทางไปในป่าด้วยพอถึงจุดหมายปลายทางก็ค่อยแยกย้ายกันไป หนุนุ้ยบอกมณี "ยายแก่คนเดียวก็ยุ่งอยู่แล้วยังจะให้ไอ้หนุ่มคนนี้ไปอีกคนจะยุ่งกัยใหญ๋นะ" "แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันละ"ยายผกาเถียง แต่เท่งกลับว่า "ไปกันหลายๆคนก็อ่นใจดีนะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1589-tile.jpg)


มณีเห็นด้วยกับเท่ง "ดีซะอีกไปกันหลายๆคนจะได้อุ่นใจอย่างที่เท่งพูด" "แน่นอนแล้วพวกท่านจะไม่เสียใจเลยที่มีเราร่วมเดินทางไปด้วย" หัสกันต์บอกพวกมณี มณีดีใจที่มีเพื่อนร่วมเดินทางส่วนหัสกันต์ก็หมายจะกินพวกมรีเป็นอาหาร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1603-tile.jpg)


ขณะที่เดินทางหัสกันต์ก็สังเกตยายผกา "ยายแก่คนนี้แปลกจริงแก่แบบนี้ยังดูกระชุ่มกระชวยเหมือนสาว กว่าจะถึงนครทวารดีเราคงจะมีเหยื่อกินไปตลอดทาง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tilea.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 08:07:37 PM
มนัสตามหาแม่จนเหนื่อยจึงพัก "แล้วจะไปตามหาแม่ได้ที่ไหน ต้องกลับไปถามพี่มณีดูที่สำคัญจะไปหาพี่มณีที่ไหน"แล้วก็นั่วคิดต่อ "ฉันทนาชมว่าเราเป็นคนฉลาดเราต้องตามหาพี่มณีให้เจอให้ได้เดินทางต่อดีกว่า" แล้วมนัสก็ออกเดินทางต่อไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_020-tile.jpg)


มนัสเดินทางไปสระน้ำที่มียักษ์หัสเดชาอยู่ แล้วไปก็ตะโกนหาแม่อยู่ริมสระ " แม่ แม่ของมนัสอยู่นั้นไหมจ๊ะ แม่  แม่จ๋า แม่ของมนัสอยู่นั้นเปล่าจ๊ะ " เมื่อไม่มีใครตอบก็นำถุงผ้าวางไว้แล้วก็ไปล้างมือล้างหน้าล้างตา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_039-tile.jpg)


พอจะล้างหน้าอีกรอบก็เหลือบเห้นยักษ์ในสระ(แต่ไม่รู้)คิดว่าเป็นเงาตนเอง(คิดได้ไง) :icon_confused: ตะลึงไปก่อนก่อนที่จะลุบๆที่หน้าตนเองว่ามีเขี้ยวรึเปล่า "เพิ่งรู้ว่าหน้าตาเราเป็นอย่างนี้นี่เอง" มองไปแล้วยังไม่สนเดินออกไปเตรียมจะเล่นน้ำ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_054-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 08:22:36 PM
มนัสลงไปเล่นดำผุดดำว่ายน้ำอยู่ในสระ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_073-tile.jpg)


หัสเดชะพญายักษ์รักษาน้ำ
แลเห็นผู้ล่วงล้ำทำทีท่า
ก็ทะยานจากในใต้ธารา
เพื่อเข่นฆ่าดับดิ้นให้สิ้นพลัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_092-tile.jpg)


หัสเดชะขึ้นมาจากสระแต่มนัสก็ยังว่ายน้ำเล่นอยู่แบบไม่สนใจสักพัเหมือนมีอะไรด้านหลังมนัสจึงหันไปมองพบว่าเป้นยักษ์ยืนอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_116-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 08:57:24 PM
หัสเดชะถามมนัส"นี่เจ้าไม่กลัวข้าหรอกเหรอ" "จะกลัวทำไมก็ท่านหน้าตาเหมือนฉันอย่างกับแกะ"มนัสตอบ "นี่หน้าตาของข้าเหมือนเจ้าอย่งนั้นเชียวรึ" มนัสตอบว่าใช่เพราะเพิ่งจะเห็นเงาของตนในน้ำเมื่อตะกี้หน้าตาเหมือนท่านไม่มีผิดเลย หัสกันต์ถามต่อ "เจ้าหนุ่มนี่เจ้าพูดจริงหรือว่าพูดเล่น" "ก็พูดจริงนะสิ ถ้าไม่เชื่อไปถามแม่หับพี่มณีดูก็ได้ หรือไม่ก็ไปถามน้องฉันทนาดู"มนัสตอบออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_137-tile.jpg)


หัสเดชะเริ่มโกระ "เจ้าหนุ่มนี่เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร" "ก็เป็นยักษ์นะสิตัวใหญ่ๆอย่างนี้ไม่ใช่คนหรอก คนฉลาดที่ไหนก็พูดอย่างนี้แหละ จริงสิทำไมท่านถึงหน้าตาเหมือนกับฉันอย่างนี้ หรือว่าฉันเป็นยักษ์" แล้วมนัสก็ทำหน้าตื่นตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_169-tile.jpg)


หัสกันต์ก็เล็งที่จะกินหนูนุ้ยพรุ่งนี้เช้า กระดูกคงจะกรอบดีนะ หัสกันต์จ้องหนูนุ้ยจนหนูนุ้ยรู้สึกจ้องแบบเอาเป้นเอาตายหนูนุ้ยก็ลองหันไปดูก็ยังเห้นจ้องอยู่หนูนุ้ยกลัวก็เลนวิ่งไปด้านหน้าแต่ก็ยังระแวงอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_205-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 10:04:33 PM
ส่วนมณีก็เดินนำหน้าไปไม่รู้เลยว่ามีอะไรข้างหลัง หัสกันต์ก็มองอย่างหมายมั่นที่จะกินหนูนุ้ย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_224-tile.jpg)


ส่วนคู่นี้ไม่รู้ว่าพูดอะไรกันยักษ์หัสเดชะไล่จับมนัส มสัสก็หลบจนล้มกลิ้งไปกับพื้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_235-tile.jpg)


หัสเดชะจะจับมนัสไว้ "อย่า ๆๆๆ โอ้ย " หัสเดชะไม่จับ พลางคิดในใจ "ไอ่คนนี้ไม่โง่ก็บ้าแน่ ถ้าหากกินเข้าไปไม่ต้องกลายเป้นคนโงง่หรอกเรอ" "มองทำไมเหรอจ๊ะ" มนัสถามหัสเดชะ "ความจริงข้าไม่อยากกินเจ้าหรอกนะ แต่มันไม่ได้เพราะมันเป็นกฎที่ว่าข้าต้องกินทุกอย่างที่ตกลงไนสระ ข้าอาจจะต้องกินเจ้า "กินฉัน" มนัสตกใจ แล้วก็บอกว่ายังกินไม่ได้เพราะจะต้องไปตามหาน้ำใจแม่ก่อน" หัสเดชะคิดว่าถถ้าปล่อยไอ่ทึ่มนี่ไปอาจจะไปตายกลางทางกลับมาให้กินไม่ได้แน่ "ทำไมคิดนานจัง" มนัสตะโกนออกไป "เอาละไอ่ทิ่มข้าจะปล่อยให้เจ้าไปตามหาน้ำใจแม่ให้พบก่อน เข้าใจไหมแล้วค่อยกลับมาให้ข้ากิน" มนัสบอกว่าได้อาจจะมีเมียมาให้กินด้วย แล้วก็รีบเก็บของไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_249-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 10:29:50 PM
ระหว่างการเดินทางยายผกาหันไปขยิบตาโบกมือให้หัสกันต์(คงรู้ละว่าเป็นยักษ์) หัสกันต์เห็นแล้วจึงพูดออกมาดังๆ "คลื่นไส้" มณีไดยินก็หยุดเดินแล้วหันไปโฟกัสกันที่หัสกันต์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_335-tile.jpg)


มณีถามหัสกันต์ด้วยความเป็นห่วง"เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า" "เปล่าอยู่ดีๆเราก็เกิดคลื่นไส้ขึ้นมาอย่างนั้นแหละ" มณีบอกให้หยุดพักก่อนแต่หัสกันต์บอกว่าไม่เป็นไรรอค่ำกว่านี้แล้วค่อยพัก มณีถามว่าแน่ใจนะว่าไม่เป็นอะไร หัสกันต์ว่าถ้าไม่แน่ใจจะพูดออกมาทำไม หนุนุ้ยวิ่งไปกอดแขนมณีแล้วบอกมณี" โอ้ยร้ยเหมือนยักษ์" หัสกันต์ถลึงตาใส่หนูนุ้ย มรีจึงบอกให้ออกเดินทางต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_354-tile.jpg)


ตกดึกขะที่ทุกคนกำลังกินอาหารกันอยู่นั้น ยายผกาก็กินเอา กินเอา จนทุกคนหันมามอง (ลืมตัวอีกละ) แล้วก็แลก้งว่าปวดฟันฟันจะหักหนูนุ้ยว่าเหมือนไก่แก่แม่ปลาช่อน เท่งจะเถียงขึ้นมามณีจึงขอให้เลิกทะเลาะและถ้าจะพูดอะไรก็ให้เกียรตฺยายแกบ้าง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_386-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 10:42:38 PM
ครั้นตกดึกป่าชัดสงัดเงียบ
หนาวเย็ยเยียบน้ำค้างกลางไพรสันต์
ในยามนั้นขุนมารหัสกันต์
ก็ตื่นพลันหมายเหยื่อเหลือโอชา
แล้วร่ายมนต์สะกดทับให้หลับไหล
ผกากรองนอนไหวระวังท่า
ร่ายพระเวทย์ต่อต้านอสุรา
พ้นมนต์ตราสะกดหลับได้ฉับไหว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_472-tile.jpg)


หัสกันต์ร่ายมนต์สะกดก็ไปแบกเอาหนูนุ้ยออกไปยายผกาก็รีบตามไปทันที พอได้ที่เหมาะหัสกันต์ก็วางหนูนุ้ยไว้แล้วก็กลายร่างเป็นยักษ์หมายขะกินหนูนุ้ย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_523-tile.jpg)


ยายผกาที่ตามมาสั่งให้หยุด ฆัสกันต์ชะงักไป "นึกแล้วว่าจะต้องไม่ใช่ยายแก่ธรรมดา แล้วเจ้าเป็นใคร เป็นผีป่า ผีโพง ในเมื่อเจ้าเห็นตัวจริงข้าแล้วข้าก็อยากเห็นตัวจริงเจ้าบ้าง" "ได้" ยายผกาตอบไป ว่าแล้วก็ถอดหน้ากากกลับกลายเป็นผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_580-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 11:07:19 PM
หัสกันต์เห็นว่าเป็นสวางามก็ถึงกับตะลึงในความงามของผกากรองไปส่วนมณีกับเท่งก็ยังหลับเพราะมนต์สะสดยังไม่คลาย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_638-tile-3.jpg)


"ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อจริงๆ" หัสพูดออกมา ผกากรองเลยสวนกลับ "เจ้าไม่ต้องมาพูดมาก เจ้าจะไปจาที่นี่ดีๆ หรือจะให้เราบังคับ" หัสกันต์หัวเราะเยาะที่เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆแล้วมาพูดจาโอหัง "ไปก็ได้แต่เจ้าต้องไปกับเราด้วยแล้วเราจะไว้ชีวิตพวกเจ้าทั้งหมด" ผกากรองเลยด่าไป "ไอ่ยักษ์ถ่อย พูดจาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเราจะสั่งสอนเจ้าเอง" แล้วผกากรองก็โยนหน้ากากขึ้นไป หน้ากากขยายใหญ่ขึ้น หัสกันต์เริ่มตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_654-tile-1.jpg)


หน้ากากปล่อยแสงใส่หัสกันต์จนตั้งตัวไม่ทัน ผกากรองยิ้มอย่างสมใจ ส่วนหนูนุ้ยก็เริ่มรู้สึกตัวหลบไปดูการต่อสู้แล้วเชียร์อยู่ห่างๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_745-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2010, 11:24:03 PM
ส่งท้ายคืนนี้ด้วยภาพผกากรองค่ะ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_860.jpg)



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/catssa.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 10:14:02 AM
ตวงน่ารักคิดถึงตวงจัง >:D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 10:29:53 AM
พี่ตวงน่ารัก ชอบอ่ะ

รีบมาเล่าต่ออีกนะคะ  :-*
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 12:13:05 PM
หัสกันต์ตั้งตัวไม่ทัน "เดี๋ยวๆ ฟังเราก่อน" แต่ผกากรองของเรามีรึจะยอม ส่งสายตาสั่งให้หน้ากากเล่นงานหัสกันต์ต่อไป ส่วนหนูนุ้ยที่ดูอยู่ก็ไปหลบหลังต้นไม้เพราะเห็นว่าเริ่มรุนแรงขึ้นแล้วและกลัวโดนลูกหลง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_752-tile-1.jpg)


หัสกันต์ก็หลบไปเรื่อยๆ ผผกากรองก็ยังไม่ยอมหยุดเล่นงาน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_769-tile.jpg)


มณีเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นใครนอกจากเท่ง สักพักเท่งก็ตื่นขึ้นมา "เสียงอะไรพ่อมณี" "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วหายไปไหนกันหมด"มณีถามเท่ง "สงสัยไปดูว่าเสียงอะไร ไม่ได้ไปไหนหรอก" เท่งบอกมณี(มองโลกแง่ดีมาก) มณีบอกให้เท่งรออยู่ที่นี้ส่วนตนจะไปตามหาพวกนั้น เท่งจะขอไปด้วยแต่มณีไม่ยอมเพราะจะทำให้ห่วงหน้าพะวงหลังเท่งจึงต้องคอยอยู่ที่นี่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_798-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 12:25:20 PM
หัสกันต์ได้แต่หลบ หน้ากากก็ปล่อยแสงเกือบจะโดน หนูนุ้ยก็ยิ้มเชียร์อยู่หลังต้นไม้ หัสกันต์วิ่งหนีแต่หน้ากากก็ยังตามมาอีก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_855-tile.jpg)


ปล่อยแสง ตู้ม! ยังหลบได้ หัสกันต์เริ่มไม่พอใจจะตอบโต้ แล้วก็หายวับไปเลย (ตั้งนานไม่โดนเลยอ่ะ)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_889-tile.jpg)


ผกากรองและเท่งได้แต่ยืนมอง ผการองวิ่งไปดูก็ไม่พบหัสกันต์แล้วจึงเรียกหน้ากากกลับมา มองซ้ายขวา ไม่เห็นจะมีก็คิดว่าหัสกันต์คงจะหนีไปแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_928-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 12:46:22 PM
ผกากรองเดินเข้าไปหาหนูนุ้ยหนูนุ้ยดีใจที่มีคนมาช่วยแต่พอใกล้จะถึงผกากรองก็ใส่หน้กากหนุนุ้ยก็กลัวหลบไปหลังต้นไน้เลยมณีก็ยังเดินหาพวกที่เหลืออยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_995-tile.jpg)


"อย่าเข้ามายายผกา"หนุนุ้ยบอกเสียงสั่น "เชอะ ยังเรียกข้าว่ายายอีกเหรอไอ้หนูนุ้ย" ยายผกาว่าหนูนุ้ย "แล้วจะให้ฉันเรียกว่าพรือเล่า" แล้วยายผกาก็ถอดหน้ากากออกเป็นผกากรอง "เอ็นี่มันเป็นพรืออะไรกันแน่เดี๋ยเป็นยายแก่เดี๋ยวเป็นสาว" "ทีนี้รู้รึยังว่าเราทำไมถึงดูแข็งแรงไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย" หนูนุ้ยดูดีๆก็จำได้ว่าเป็นคนที่มณีเคยช่วยไว้แล้วจะไปบอกมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1041-tile.jpg)


"อย่านะหนุนุ้ยเรายังไม่อยากบอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้นไม่อย่างนั้นละก็เป้นเรื่อง" ผกากรองห้ามหนุนุ้ยไว้ หนูนุ้ยเลยว่า"ไม่ให้บอกใครแสดงว่าต้องเป็นภูตผีปีศาจหรือว่าเป้นยักษ์ปลอมมาน่" "เปล่าเราไม่ใช่ภูตผีปีศาจนะ" "ไม่ใช่แล้วทำไมบอกใครไม่ได้ รู้รึเปล่าว่าน้องมณีนะเค้ายังนึกถึงตัวเองอยู่นิรู้ไหมเล่า" "หนุนุ้ยรู้ได้ยังไง" "มองแววตาก็รู้แล้วต้องมีเลศนัยมีอะไรกุ๊กกิ๊กๆกับน้องมณีในส่วยลึกของหัวใจ ถ้าไม่บอกน้องมณีเเองนะ อย่างนั้นหนูนุ้ยจะไปบอกเองก็ได้"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1101-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 05:30:22 PM
"อย่านะหนูนุ้ยเรายังไม่อยากบอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้น ถ้าหนูนุ้ยไปบอกใครละก็เราจะขอสาป ให้หนุนุ้ยปวดท้องจนแทบอยากถ่าย" ผกากรองขู่ไว้ "เอ ถ้าบอกใครให้เจ็บพุงจะบอกใครไม่ได้ เอ่ ถ้าบออกว่า ยายผกาสวยโว้ย เจ็บพุงเลยบอกไม่ได้" "อย่า"ผกากรองพยักหน้า "จำเอาไว้นะถ้าไม่เชื่อก้ลองดู  ป่ะไปกันได้แล้วป่านนี้พี่มณีกับเท่งพ้นจากมานต์สะกดแล้วละ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile.jpg)


"คอยดูนะ ข้าจะต้องแก้แค้นนางคนสวยนั้นให้ได้ อยากจะรู้นักพระธิดาแก้วปัญหาผู้เป็นเจ้าของปริศนาน้ำใจแม่จะมีรูปโฉมงดงาม เท่ากับนังคนสวยนั่นรึเปล่า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_025-tile.jpg)


ผกากรองเดินนำหน้ามาแต่เหลือบเห็นมณีก่อนจึงรีบไปหลลบหลังหนูนุ้ย " นี่ อย่าลืมที่เราสั่งเอาไว้นะหนุนุ้ย" "จ๊ะ" แล้วผกากรองก็ใส่หน้ากกกลายเป็นยายผกา "เอาหลาว แก่หลาว" แล้วเสียงมณีที่เรียกหนูนุ้ยก็ดังขึ้น "หนูน้ย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_029-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 05:46:27 PM
"หนูนุ้ย ยายผกา มาทำอะไรอยู่แถวนี้ แล้วหัสกันต์หายไปไหน" มณีถามขึ้นมา ยายผกาก็ตอบไป"หัสกันต์มันเป็นยักษ์มันจับข้ากับไอ่หนูนุ้ยไปจะกินแต่ไอ่หนูนุ้ยมันเก่งไล่ยักษ์ไปได้ข้าเลยรอดมาเนี้ยะแหละ จริงไหมไอ่หนูนุ้ย" "จริงแล้ว จริง" แล้วหนุนุ้ยก็หันไปบอกมณี(อยากลองของ) "จริงจ๊ะ ที่จริงยายนี่มันไม่ได้แก่แต่สวย" พูดเสร็จแล้วก็ปวดท้อง ยายผกาเลยสมน้ำหน้าว่าบอกแล้วไม่เชื่อแล้วก็เดินไป ส่วนมณีก็เริ่มสงสัยยายผกามากขึ้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_059-tile.jpg)


ยายผกามาถึงที่พักเท่งก็ถาม"ยายผกาไปไหนมา แล้วพวกนั้นล่ะ" "เฮ้ย ขี้เกียจตอบเดี่ยวถามกันเองก็แล้วกัน ฉันง่วงจะตายอยู่ละ" "จะให้ฉันไปถามใคร ฉันก็ถามยายไอ่พวกนั้นยังไม่เห้นกลับมาเลยไม่รู้ไปไหนกัน ถามนิดถามหน่อยบ่นนู่นบ่นนี่"แล้วเท่งก็ล้มตัวลงนอนต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_088-tile.jpg)


หนูนุ้ยก็บ่นเจ็บพุงมาตลอดทางมณีสงสัยแล้วให้หนูน้ยเล่าเรื่อง หนูนุ้ยพยามบ่ายเบี่ยงแต่มณีไม่ยอมจะต้องให้เล่าให้ได้ หนูนุ้ยก็บอกจะเล่าเท่าที่จำได้แล้วก็เดินนำหน้าไปเล่าไปแล้วก็เจ็บพุง มณีก็ได้แต่สงสัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_107-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 06:04:02 PM
"ทุกคนต้องระวังตัวนะเพราะไอ่ยักษ์นั่นอาจโผล่มาเมื่อไหร่ก็ได้" มณีเตือนทุกคน หนูนุ้ยเลยบอกว่าไม่ต้องกลัวมียายผกาอยู่ด้วยทั้งคน เท่งบอกไม่เชื่อว่ายักษ์ที่ไหนจะกลัวคนแก่อย่างยายผกา หนูนุ้ยบอก"อยากโดดถีบปากมึงนักไอ่เท่ง ไม่รู้อะไรยายผกาน่ะใครบอกว่าแกแก่แกสาว โอ้ย " จะบอกอีกก็ปวดท้องอีก มณีบอกให้พักก่อนแต่หนูนุ้ยบอกว่าเป้นความผิดของตัวเองที่ไปพูดถึงยายผกาแล้วมณีกับเท่งก็ช่วยประคองหนูนุ้ยเดินต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_137-tile-1.jpg)


ระหว่างทางที่พักเท่งก็มาตั้งข้อสงสัยกับมณีว่าหนุนุ้ยดูกลัวยายผกา มณีกลับสงสัยยายผกา เท่งเห็นด้วยเพราะคนแก่ธรรมดาจะทำให้ยักกษืหนีไปได้ยังไงและที่สำคัญหนูน้ยกลัวยายผกาผิดปกติ มณีว่าหนุนุ้ยอาจไปรู้ความลับของยายผกาเข้าก็ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_173-tile-1.jpg)


"เข็ดรึยังไอ่หนุนุ้ย จำไว้นะถ้าใครสงสัยอะไรก็ให้เหยียบเข้าไว้" ยายผกาถาม"เหยียบๆๆๆ" ถ้าไม่อย่างนั้นละก็ "เจ้บหัว"หนุนุ้ยบอกไม่ใช่ "เจ็บพุงจ้า"ยผกาขุ่หนูนุ้ยเพราะไม่อยากให้ใครมาสงสัยตน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_198-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 09:57:19 PM
ด้วยเกิดคิดสงสัยในใจแท้
อันหญิงแก่คือผู้ใดไฉนนา
ที่หนูนุ้ยได้เอยเฉลยมา
ก็ดูว่าคลุมเครือแปลกเหลือใจ
ก็สังขารที่ชราป่านฉะนี้
ควรหรือปราบยักษีหนีไปได้
จะคอยจับตาดูรู้แจ้งใจ
หรือมันไซร้เป็นภูติผีที่แปลงมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_207-tile.jpg)


ถึงเวลาผ่านไปชายหนุ่มแก่
ต่างแน่วแน่มบุกบั่นมาหา
หวังเป็นคู่เชยชิดพระธิดา
ทุกถ้วนหน้าสุขสันต์ด้วยมั่นใจ
พร้อมหัวใจมาดานำมาด้วย
แม่ใครม้วยก่อนหน้าขุดมาใหญ่
แหวะหัวอกควักล้วงเอาดวงใจ
เพื่อมอบให้แก้วปัญหาดั่งคารม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_247-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 10:16:17 PM
"เจ้าพี่เราจะทำยังไงกันดีเพคะ ผู้คนต่างหลั่งไหลนำหัววใจแม่มามากมาย มันจะเป็นบาปเป็นกรรมแก่ลูกแก้วปัญหาโดยไม่รู้ตัวนะเพคะ" "พี่ก็หนักใจเหมือนกันเจษฎา แก้วปัญหาทำแบบนี้รังแต่จะเป็นบาปเป็นกรรมติดตัวไป"  "เจ้าพี่น่าจะทรงจัดการตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมนะเพคะ" องค์เหนือหัวก็พยักหน้ารัยรู้พร้อมที่จัดการ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_284-tile.jpg)


"พระธิดาเพคะ ผู้คนมากมายต่างนำเอาน้ำใจแม่มาถวายพระธิดาไม่เห็นพระธิดาจะทรงเลือกใครมาอภิเษกสมรสเลยนะเพคะหม่อมฉันหนักใจแทนพระธิดาเสียเหลือเกิน" ดอกพยอมทูลถามพระธิดา "ถ้าหากหนักใจมากนักดอกพยอมก็ช่วยรับเอาไปให้หมดสิ" แก้วปัญหาบอกกับพระพี่เลี้ยง "ต๊าย ดูฟังรับสั่งสิเพคะ หม่อมฉันกำลังจริงจังนะเพคะ" แล้วนางกำนัลก็มากราบทูลว่าองค์เหนือหัวต้องการพบพระธิดา"เราจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"  ก่อนออกไปดอกพยอมก็สั่งงานแก่นางกำนัลต่ออีกก่อนจะตามเสด็จออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_303-tile.jpg)


"เสด็จพ่อเส็จแม่รับสั่งหาลูกเหรอเพคะ" "ใช่ พ่อกับแม่ต้องการพบลูกแต่คนอื่นไม่เกี่ยว"แล้วก้มองไปที่ดอกพยอม ดอกพยอมมองหาคนอื่นพอรู้ว่าเป็นตัวเองก็รีบอออกไป พระพี่เลี้ยงอออกไปพระมเหสีก็เริ่มทันที"แก้วปัญกานี่ลูกไม่รู้สึกรู้สมบ้างเหรอ" "เอ๊ะ เรื่องอะไรหรือเพคะ""ยังจะมาทำหน้าตาใสซื่ออีกเสด็จพี่รับสั่งเองเถอะเพคะ" องค์เหนือหัวก้รับสั่งกับพระธิดา "ลูกรู้แล้วใช่ไหหมว่ามีผู้ชายมากมายเดินทางมาที่นครทวาราวดีของเราเพื่อนำน้ำใจแม่มาให้ลูก"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_325-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 10:43:51 PM
ดอกพยอมที่มารอพระดาข้างนอกก็กระวนกระวายเป้นห่วงพระธิดาจนคุณท้าวเดินมายังไม่รู้ตัวเดินชนคุณท้าว " คุณท้าว แหมตกใจหมดเลย คุณท้าวมาเงียบๆแบบนี้" คุณท้าวเลยว่าดอกพยอมมัวแต่ชะเง้อไปข้างในอยากสอดรู้สอดเห้น ทำให้ไม่ได้ยินเสียงตนเดินมา ดอกพยอมก็ด้แต่อายๆที่คุณท้าวรู้ทัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_349-tile.jpg)


ไก้วปัญหาทีนี้จะว่ายังไงกันหล่ะลูก ทุกคนเค้าเดือดร้อนกันไปหมดแล้ว แของหลายคนถูกฆ่าตายโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์เพราะต้องการเอาน้ำใจแม่มาให้ลูก" แก้วปัญหาก้ทูลตอบเสด็จพ่อ"คนพวกนั้นแล้วแต่โง่เง่าทั้งนั้นเลยเพคะ" "ลูกพูดอย่างนั้นก็ไม่ถูกนะลูกในเมื่อลูกเป็นผู้ตั้งข้อแม้นี้มาเองแล้วไอ้ข้อแม้เนี๊ยก็เป้นสาเหตูให้ลูกต้องฆ่าแม่ มันเป็นบาปกรรมนะลูก แก้วปัญหาแม่ว่าลูกยกเลิกไปซะเถอะ มันจะเป็นเวรเป็นกรรมติดตัวลูกไปนะลูก"พระมเหสีรับสั่งกับพระธิดา แก้วปัญหาก็สลดใจไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_367-tile.jpg)


พอเข้ามาดอกพยอมก้ทูลถามว่องค์เหนือหัวรับสั่งอะไรกับพระธิดา "เราคงต้องยกเลิกข้อแม้ทุกอย่างแล้วหล่ะดอกพยอม" "อ้าว ทำไมละเพคะพระธิดา" "เราต้องการที่จะได้คู่ครองที่ฉลาดมีความกตัญญูรู้คุณแต่ผลที่ออกมากลับตรงกันข้ามเรานี่บปเหลือเกินนะดอกพยอม "อย่าทรงคิดมาเลยเพคะพระธิดา อาจเป็นเพราะทรงคิดไปไม่ถึงมากกว่า"ดอกพยอมทูลปลอบ "จะยังไงเราก้มีส่วนผิดอยู่ดี ดอกพยอมเรากราบทูลเสด็จพ่อเสด็จแม่แล้ว ว่าจะข้อยกเลิกข้อแม้ทั้งหมด และเพื่อเป็นการลงโทษตัวเองเราจะขอปฏิญาณว่าถ้าหากไม่มีผู้ชายที่มีคุณสมบัติตมที่เราต้องการผ่านเข้ามาในชีวิต เราก็จะไม่ขอแต่งงานเป็นอันขาด" "พระธิดา " ดอกพยอมตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_400-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2010, 10:53:54 PM
 คืนนี้ฝันดีนะค่ะ :icon_neutral: ส่งท้ายด้วยภาพพระธิดาแก้วปัญกาก่อนถูกลบ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_308.jpg)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/cats-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กุมภาพันธ์ 21, 2010, 06:26:01 PM
พี่แยมนารักมากมาย
ผกากรองนี้ก็เพราะความซนของตัวเองแท้ๆ กลายเป็นบ่วงผูกปมตัวเองไปตลอดทั้งเรื่อง
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 07:32:48 PM
องค์เหนือหัวมาสั่งานกับท่านอำมาตย์ "ท่านอำมาตย์ชิงชัย จงส่งทหารไปตามตัวพวกที่ป่าวประกาศหาคู่มาได้แล้ว" "พระเจ้าค่ะ" แล้วก็ทรงรับสั่งต่อ "ส่วนท่านอำมาตย์ พิษณุ จงนำเชือกและไม้คานมาให้บรรดาายหนุ่มที่มาพบลูกสาวเรา หากชายใดใช้เชือกคล้องน้ำมาใส่ตุ่มจนเต็มได้ ชายผู้นั้นจะได้เข้าเฝ้าลูกสาวเรา" "พระเจ้าค่ะ" แล้วท่านอำมาตยืทั้งสองก็ไปทำตาทที่องค์เหนือหัวรับสั่ง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_427-tile.jpg)


บรรดาชายหนุ่มทั้งหลายที่มาก็ใช้เชือกคล้องน้ำแต่ไม่มีใครทำสำเร็จ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_457-tile.jpg)


"ทำไมถึงต้องมีรับสั่งให้อำมาตย์พิษณุไปทำเช่นนั้นเพคะ" พระมเหสีทรงรับสั่งถาม "พี่ไม่ต้องการให้เกิดความวุ่นวาย เดือดร้อนขึ้นในวัง อีกอย่างแก้วปัญหาก็ต้องการคู่ครองที่เป็นคนฉลาด ใครที่ผ่านด่านแรกเข้ามาได้อาจเป็นคนแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำใจแม่ก็ได้" "จริงสิเพคะถ้าปล่อยให้พวกนั้นเข้ามาพร้อมๆกันหมดในวังจะต้องวุ่นวานไม่เป็นระเบียบแน่เลยเพคะ" องค์เหนือหัวพยักหน้าตอบไปแล้วก็ถอนหายใจคิดเรื่องแก้วปัญหาไม่ตก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_484-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 08:37:09 PM
ตกดึกพระธิดาแก้วปัญหานอนไม่หลับก็มายืนมองดวงจันทร์แล้วก็คิด "จะมีใครสักคนไหมนะ ที่สามารถแก้เข้าใจปริศนาของเราได้"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_503-tile-1.jpg)


กลับมาที่มณี  หนูนุ้ยบบอกทุกคน "ถ้าไม่พูดถึงยายผกาก็ไม่เจ็บพุงนี่" เท่งจึงแซว นี่เอ็งคิดว่ายายผผกามีฤทธิ์ทำร้านเอ็งงั้นเหรอ" แล้วกระซิบถามหนูนุ้นอีก "หรือว่าแกจะเป็นปอบ" " บ้าเหรอไอ่เท่งปอบที่ไหน คน" หนูนุ้ยบอกเท่ง ยายผกาเลยทำหย้าแลบลิ้นใส่เท่งเท่งกลัวจนต้องไปหลบหลังมณี "บ้าเหรอเท่ง"หนูนุ้ยว่าเท่ง เท่งก็บอกมณีด้วยความกลัว "พ่อมณียายคนนี้ปอบแน่ๆ" มณีรำคาญเลยลุกจะไปเดินเล่นแต่เท่งกลัวไม่ยอมจะไปด้วยแต่มณีไม่ยอมเดินไปเอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_534-tile.jpg)


มณีเดินคิดไป "ยายแก่ลึกลับนี่เป็นใครกันนะ" แล้วก็เดินไป หัสกันต์ก้มาด้านหลังหวังจะกจับมณีกินเป็นอาหาร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_570-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 09:44:39 PM
เท่งกลัวยายผกาจนหนูนุ้ยรำคาญเพราะนึกว่าเป็นปอบ "อยากรูนักใช่ไหมไอ่เท่ง ถ้าอยากรู้เอ็งจะเป็นเหมือนไอ่หนูนุ้ย"หนูนุ้ยว่าเท่งจะอยากรู้ไปทำไมไม่รู้ดีกว่า เท่งว่ารู้ดีกว่าไม่รู้นะ"สรุปยายผกาเป็นปอบจริงๆรึ" "ถ้าอยากรู้ดูดีๆนะ"ยายผกาบอกเท่ง เท่งกลัวหลับตาปี๋หนูนุ้ยบอกให้เท่งลืมตายายผกาถอดหน้ากาเป็นผกากรองเท่งถึงกับตะลึง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_012-tile.jpg)


มณีที่เดินเล่นเริ่มรู้สึกผิดปกติหันไปด้านหลังเห็นว่าเป็นยักษ์ก็ตกใจจนล้มไปหัสกันต์ก็ค่อยๆยื่นมืออกไปจับมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_032-tile.jpg)


"ว่าไงเท่งจำเราได้แล้วใช่ไหม  ในเมื่อเท่งอยากรู้นักเราก้บอกแล้วแต่ถ้าเท่งปากโป้งไปบอกพี่มณีเราขอให้เท่งปวดท้องจนแทบใจขาดเหมือนหนุนุ้ย" หนูนุ้ยสมน้ำหน้าเท่งที่โดนเหมือนตนเองอยุ่ดีมาว่าดี แล้วแผ่นดินก็สะเทือน "นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี๊ยะ"เท่งบ่นออกมา ผกากรองบอกให่เท่งกับหนูนุ้ยรออยู่ที่นี่ส่วนตนจะไปดูทางนู้นก่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_047-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 10:06:22 PM
ผกากรองวิ่งไปล้มไปไปเห็นตอนที่หัสกันต์จะเหยียบมณีพอดีแต่มณีหลบได้พอหัสกันต์จะเหยียบอีกครั้งมณีก็เอาลูกแวขึ้นมาเรียกหายักษ์หัสเดชะผกากรองก็แอบมองดูด้วยความเป็นห่วง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_082-tile.jpg)


ยักษ์หัสเดชะมาถึงก็บอกให้มณีหลบไปตนจะไปจัดการกับยักษ์อันธพาลเองมณขอบใจหัสเดชะแต่หัสเดชะว่าไม่เป็นไรเพราะมณีเป็นหนี้ตนอยู่มณีจึงรีบวิ่งไปหลบ ผกากรองก็วิ่งตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_093-tile.jpg)


หัสเดชาบอกหัสกันต์ว่ามณเป็นอาหารของตนแย่งไม่ได้ แล้วทั้งสองก็เดินเข้าหากันมณีวิ่งหนีไปผกากรองวิ่งตามไปแผ่นดินไหวเพราะยักษ์อีก ผกากรองร้องเรียกให้ช่วย มณีหันไปหาตามเสียงก็พบว่าเป็นผกากรองร้องขอความช่วยเหลือ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_108-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 10:57:35 PM
มณีหยุดมองดุชัดๆ ส่วนผกากรองทำหน้ากากตก มณีรีบวิ่งไปหา ผกากรองก็ล้มลุก หาหน้ากากยังไม่เจอ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_114-tile.jpg)


ยักษ์สองตนก็ตีกันค่ะหัสกันต์สู้ไม่ได้เรียกอาวุธออกมาสู้จนตะบองหัสกันต์ตกพื้น "บึ้ม!!!" แล้วทั้งสองก็สูกันมือเปล่าหัสกันต์สู้ไม่ได้กระทืบเท้าทำให้แผ่นดินสะเทือน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_130-tile.jpg)


ผกากรองก็ยังหาหน้ากากไม่เจอกรอปกับแผ่นดินสะเทือนก็เลยหาไม่เจอไปใหญ่พอหันไปเจอก็เห็นมณีวิ่งมาทางตนคิดว่าเก็บคงไม่ทันก็เลยวิ่งหนีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_150-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 11:19:50 PM
มณวิ่งมถึงก็ไม่เจอใครเห็นหน้ากากตกอยู่ก็เลยเก็บไว้(สงสัยเอามากๆ) ส่วนผกากรองแอบมาหลลบหลังต้นไม้ก็ตัดสินใจวิ่งหนีเพราะกลัวมณีมาพบเข้ามรีเห็นว่าต้นไม้ไหวๆก็วิ่งตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_158-tile.jpg)


สองยักษีรบราท่าฉกาจ
เข้าฟันฟาดแผ่นดินเคลื่อนสะเทือนไหว
อิทธิฤทธิ์แต่ละตนพ้นเกรียงไกร
ไม่มีใครยอมแพ้ให้แก่กัน
หัสเดชะมีภาษีที่ถูกสาป
ไม่มีผู้จะปราบเป็นแม่นมั่น
หลังจู่โจมโหมบุกรุกโรมรัน
หัสกันต์ก็แพ้พ่ายหนีหายไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_166-tile.jpg)


หนูนุ้ยเรียกเท่ง "เสียงเงียบไปแล้วนี่หว่า" เท่งก็ถามหามณีกับยายผกาว่ายังไม่กลับมากันอีก"ตั้งแต่รู้ความจริงจะเรียกยายก็ชักไม่เต็มปากเต็มคำซะแล้ว" "สมน้ำหน้าอยากรู้ดีนัก" หนุนุ้ยว่าให้เท่ง แล้วก้บ่นว่าอยู่บ้านดีกว่าไม่มาแล้ว "ไหนๆมันก็เป็นอย่างนี้เอ็งยังจะมาบ่นอีก แล้วนี่พ่อมรีกับแม่ผกายังไม่กลับมาอีก"เท่งยังเป็นห่วงทั้งสองหนูนุ้ยว่าเท่งว่าเท่งเป็นห่วงมณีแต่ว่าหนุนุ้ยเป็นห่วงัวเองมากกว่านะตอนนี้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_200-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 11:41:23 PM
ผการกองวิ่งหนีมณีมาส่วนมณีก็ไม่ยอมถอย ตามมาติดๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_231-tile-1.jpg)


มณีตามไม่เลิก(สงสัยอยากเจอเอามากๆ) ผกากรองไปหลบตรงต้นไม้ใหญ่มณีตามมาไม่เจอก็หงุดหงิดหันมองหน้ากากอย่างสงายส่วนผกากรองก็กลัวมณีจะเจอตนเองก็เลยจะวิ่งหนีต่อเพราะมณีหันไปทางอื่นพอดีไปเหยียบกิ่งไม้ดังมณีจึงหันมายังที่มาของเสียง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_243-tile.jpg)


พอเห็นต้นไม้ใหญ่ที่ผกากรองหลบอยู่ก็นึกสงสัยจึงเดินเข้าไปหมายจะดูผกากรองก็ทำตัวติดต้นไม้แทบอยากจะหายตัวไปตอนนี้(คิดคาถาไม่ทันแน่เลยอ่ะ) มณีเดินใกล้ไปจนจะถึงแล้วกำลังจะหันไปดูว่าเป็นใคร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_256-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2010, 11:55:31 PM
จได้เจอกันรึเปล่าเนี้ย  :)  พี่เรนโบว์ค่ะขอชื่อตัวแสดงทั้งหมดได้ป่ะค่ะ แบบว่า งงงงงค่ะและอยากรู้จักทุกตัวด้วย :icon_evil:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 24, 2010, 10:32:21 AM
จได้เจอกันรึเปล่าเนี้ย  :)  พี่เรนโบว์ค่ะขอชื่อตัวแสดงทั้งหมดได้ป่ะค่ะ แบบว่า งงงงงค่ะและอยากรู้จักทุกตัวด้วย :icon_evil:

เดี๋ยวจะทำไว้ให้ในหน้าแรกๆนะค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 24, 2010, 10:25:14 PM
ยักษ์หัสเดชาเรียกมณีเสียก่อน "มณี ข้าไล่ยักษ์อันธพาลนั้นไปแล้ว เจ้าต้องระวังตัวให้ดีมันอาจจะมาทำร้ายเจ้าอีกก็ได้" ผกากรองใช้โอกาสนี้หลบไป มณีขอบคุณหัสเดชาที่มาช่วย หัสเดชาบอก"ไม่ต้องขอบใจเพราะข้าจะเก็บไว้กินเอง อย่าลืมสัยญาเสียล่ะ"แล้วก็บอกจะพาไปสระน้ำเพื่อตั้งต้นเดินทางใหม่แล้วถามหาเท่งกับหนูนุ้ย มณีบอกว่าคงอยู่ที่เดิมนั่นแหละ "ดีข้าจะได้พาไปสระน้ำของข้าทีเดียว"แล้วก็ร่ายมนต์พามณีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_263-tile-1.jpg)


ส่วนผการกองีบกลับมาที่หนูนุ้ยกับเท่งซึ่งกำลังจะหายไป "หนูผกาช่วยด้วย"หนูนุ้ยเรียก ผกากรองรีบไปใกล้ๆเท่งและหนู้นุ้ยเพื่อที่จะหายไปด้วยแล้วทั้งหมดก็หายไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_292-tile.jpg)


มณี เท่ง หนูนุ้ยมาอยู่รวมกันส่วนผกากรองไปแอบหลังต้นไม้ หนูน้ยเรียกหาผกากรองว่าหายไปไหน มณีได้ยินจึงถามว่าเรียกอะไร หนูนุ้ยเลยตอบไปว่า "ยายผกาไม่รูไปไหน" หัสเดชาบอกไม่ต้องสนใจคนอื่นมีทั้งสามคนเป้นพอแล้วบอกรีบไปตามหาพ่อแม่ให้เจอเร้วๆแล้วกลับมาให้กิน ผกากรองก็ยืนแอบฟังอยู่ มณีก็สงสัยหน้ากากที่เก็ฐมาได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_296-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 24, 2010, 11:07:24 PM
ผกากรองตามไปไม่ลดละ
จังหวะเอาของดั่งหวังใจหมาย
แม้มณีถืออยู่คู่ติดกาย
กระวนกระวายทำไฉนได้คืนมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_327-tile-1.jpg)


นุ้ยและเท่งมองหาผกาน้อย
รู้ว่าเจ้าสะกดรอยคอยตามหา
เพราะหน้ากากอยู่ที่พระพี่ยา
จะดูทำไฉนฉันใดกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_350-tile.jpg)


ผกากรองเห็นเท่งกับหนูนุ้ยนั่งอยู่กันสองคนไม่มีมณีผกากรองจึงรีบออกไปแสดงตัว "หนุนุ้ยเท่ง" หนูนุ้ยชมผกากรองว่าแต่งตัวแบบนี้สวยดี แต่ผกากรองไม่สนใจ"อย่าเพิ่งพูดมากเลยเดี๋ยวพี่มณีกลับมาเสียก่อน" เท่งบอกมณีไปเก็บผลไม้ยังไม่มาหรอกแล้ว"ฉันว่าหนูผกาบอกความจริงกับพ่อมณีให้รู้จะได้ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆแบบนี้ " "มันยังไม่ถึงเวลา"ผกากรองบอก หนูน้ยว่าจะรอเวลาอะไรแค่ถอด-ใส่หน้ากากเท่านั้น "อย่าพูดมากเลยเท่งกับหนูน้ยต้องช่วยเอาหน้ากากคืนเรามาให้ได้เข้าใจไหม "  หนูนุ้ยว่ามันจะได้คืนมายังไง"ต้องได้สิไม่งั้นเท่งกับหนูนุ้ยจะโดนหนักยิ่งกว่าปวดท้องอีกเพราะเราจะเสกหนังวัวหนังควายเข้าท้องจำเอาไว้" ผกากรองขู่ ทั้งสองก่อนวิ่งไปหลบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_365-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กุมภาพันธ์ 24, 2010, 11:32:01 PM
น่าสงสารผกากรอง  หอบผ้านุ่งวิ่งไปวิ่งมา   :-*
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 01, 2010, 09:49:12 AM
ระหว่างการเดินทางมณีหยิบหน้ากากขึ้นมาดูหนูนุ้ยจึงเข้ามาถาม "นี่น้องมณีใจคอจะถือหน้ากากหน้าเกดลียดไปพรือ ถุงไปซะ" "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหนูนุ้ยด้วยล่ะ" "ไม่มีอะไรถือนานๆเมื่อยมือน่ะแล้วมันก็ไม่มีประโยชน์ ถุง ๆ ๆ " มณีมองดูหน้ากากแล้วพูดขึ้น"ฉันว่าหน้ากากนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับยายแก่ลึกลับแน่นอน" เท่งจึงถามว่าเกี่ยวข้องกันยังไง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_420-tile-1.jpg)


ผกากรองที่แอบดูอยู่ก็แอบฟังไป มณีบอกว่า "ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันยังไงแต่สังหรร์ใจว่าเกี่ยววกันแน่นอน" หนูนุ้ยเลยพูดไป "ยายผกาตอนนี้ไปไหนก็ไม่รู้อาจโดนยักษ์จับกินไปแล้วก็ได้" มณีเลยบอกหนูนุ้ย  "ถ้าถูกยักษ์กินฉันก็ต้องรู้ซิเพราะอยู่กับยักษ์หัสกันต์ตลอดเวลาก่อนที่ยักษ์หัสเดชาจะมาช่วย" เท่งเลยถามมณีว่าคิดว่ายายผกาเป็นใคร มณีบอกว่าเป็นภูตผีปีศาลที่ประสงค์ร้าย  หนูน้ยได้ฟังจึงบอกค่อยยังชั่ว มณีจึงถามว่าค่อยยังชั่วอะไรเท่ง หนูน้ยก้ว่าค่อยยังชั่วก็คือหายดหนื่อยแล้วให้ไปต่อมณีมองอย่างสงสัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_435-tile.jpg)


ส่วนพวกทหารที่มาป่าวประกาศหาคู่ให้กับพระธิดาแก้วปัญหาก็มาพักที่ริมน้ำพวกทหารถามหัวหมู่ว่าจะไปไหนกันต่อ ทหารครนึงออกความคิดให้กลับบ้านกลับเมืองเพราะพระธิดาอาจจะหาคู่เจอแล้วก็ได้  หัวหมู่เห็นด้วยแต่ขอเป็นพรุ่งนี้แต่พวกทหารบอกว่ากลับเดี๋ยวนี้เลยแต่หัวหมู่ไม่ยอมขอกลับพรุ่งนี้เพราะเดินทางมาเหนื่อย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_474-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 04, 2010, 10:44:56 AM
มณีนั่งพักอยู่โดยที่เก็บหน้ากากไว้กบตัวตลอด หนูนุ้ยจึงปรึกษากับเท่งว่าจะทำไงดีเพราะหน้ากากมณีเก็บไว้ติดตัว ผกากรองที่แอบดูอยู่เห็นว่า"คงจะไม่ได้การแน่ เท่งกับหนูน้ยคงจะทำไม่สำเร็จซำยังจะทำให้พี่มณีสงสัยอีกผกากรองจึงเรียกลมมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_510-tile-1.jpg)


ลมแรงจนมณียืนไม่ได้เท่งกลัวจนกอดเอวมณีไว้แล้วล้มไปทั้งคู่ผกากรองเห็นดังนั้นจึงวิ่งออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_532-tile.jpg)


ส่วนพวกทหารก็คิดว่าลมแรงอย่างนี้อาจจะเป็นฝีมือของยักษ์พอพูดถึงเรื่องยักษ์ก็วิ่งหนีหายไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_563-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 04, 2010, 11:01:11 AM
หนูนุ้ยยืนท้าลมอยู่อย่างนั้นส่วนเท่งกลัวกอดมณีไว้แน่น "พ่อณีนนี่มันเกิดอะไรขึ้น" มณีพยายามจะสะบัดเท่งออกแต่ไม่สำเร็จ ผกากรองก็รีบมาเอาหน้ากากไปพอได้หน้ากากไปสักพักลมก็สงบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_591-tile.jpg)


"นี่มันเกิดอะไรขึ้น"เท่งถาม หนุนุ้ยตอบปว่า"ก็อยู่ด้วยกันจะไปรู้รึ" มณีหาหน้ากาก"เป้นไรน้องมณี" หนูนุ้ยถาม "หน้ากากหายไปแล้ว" เท่งว่าอาจปลิวไปกับลมพราะลมมันแรงหนูนุ้ยเห็นด้วยกับเท่งแมณีกับคิดไปอีกอย่าง "ฉันคิดว่าคงมีใครสักคนทำให้เกิดลมนั่น" "ใคร" หนุนุ้ยถาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_639-tile.jpg)


ผกากรองๆด้หน้ากากไผก็รีบสวมหน้ากากเป้นยายผกา หนูนุ้ยซุบซิบกบเท่งว่าอาจเป็นหนูผกา มณีบอกให้ออกเดิทางทั้งสอกำลังมองหาผกากรองอยู่"แล้วจะมัวหาอะไร" หนุนุ้ยก็แถไป"ก็คิดว่าหน้ากากอาจจะตกอยู่แถวนี้ก็เลยแลๆดู"เท่งก็บอกว่าช่วยหนูนุ้ยดูด้วย "ป่านนี้คงมีคนเก็บได้ปแล้วล่ะ"มณบกแวก็ชวนออกเดินทางต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_659-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 08, 2010, 01:49:03 PM
“แปลกแหะอยู่ดีๆมันก็เงียบไป”ทหารคนหนึ่งพูด “ไม่เห็นมียักษ์สักกะตัวเลย” หัวหมู่เห็นทหารพูดถึงยักษ์เลยเขกหัวไปที “พูดไป ๆ เดี๋ยวมันก็มาจริงๆหรอก ไป ไป ได้แล้วอยู่แถวนี้ชักไม่ค่อยดี” หัวหมู่ชวนพวกทหารออกเดินทางไปต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_697-tile.jpg)


มณีเดินทางไปเรื่อยๆจนเจอกับยายผกาก้รู้สึกตกใจ “อันแน่ พี่ เอ๊ย พ่อมณี”ยายผกาทัก หนูนุ้ยกับเท่งดัใจที่เจอ”หนูผกา หนูผกาจริงๆด้วย หนูผกาหายไปๆหนมา” มณีได้ยินทั้งสองเรียกยายผกาว่าหนูผกา “เมื่อกี้เท่งกับนูนุ้ยเรียกยายผกาว่าอะไรนะ” หนูนุ้ยก็เลยแถไป “ไม่มีอะไรน่มันเผลอปากก็เลยเรียกไป”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_706-tile.jpg)


“เท่งกับหนุนุ้ยคงเห็นยายเป็นสาวใช่ไหมจ๊ะพ่อมณี” มณีสงสัยเลยถามยายผกา “ยายผกา นี่ยายหายไปไหนมา” นี่พ่อ มณีเป็นห่วงยายด้วยเหรอ ดีใจจัง” “ฉันไม่ได้เป็นห่วงยายนะแต่ ฉันสงสัย ยายผกายายบอกฉันมาเถอะว่ายายเป็นใครกันแน่ไม่อย่างนั้นฉันจะปล่อยยายทิ้งไว้ที่นี่แหละ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_722-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 08, 2010, 01:59:04 PM
“พ่อมณียายไม่ใช่ยักษียักษาอย่างที่พ่อ มณีเข้าใจหรอกนะ ยายก็เป็นคนธรรมดาเหมือนพ่อมณี เหมือนกับไอ่เท่งหนูนุ้ย” “ฉันไม่เชื่อ ป่ะ เท่งหนูนุ้ย” มณีบอกแล้วก็ชวนเท่งกัยหนูนุ้ยไปต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_734-tile.jpg)


มณีเดินทางต่อ ยายผกาเดินตามต่อไป พวกทหารที่ป่าวประกาศหาคู่มาพบเข้า “คน ๆ จริงๆด้วย”หัวหมู่เลยให้ทหารกระจองงอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_740-tile.jpg)


...กระจององ กระจองงองจะร้องป่าว ถึงเรื่องราวพระธิดาพาราณสี ทรงพระนามแก้วปัญหายออดนารี ประสงค์มีคู่ครองต้องพระทัย...  พวกมณีได้ยินจึงหยุดจนพวกทหารเดินมาถึง “พวกท่านเป็นทหารเหรอ” มณีถาม “ใช่ฉันเป็นทหารเมืองพาราณสีมาป่าวประกาศหาคู่ให้พระธิดาแก้วปัญหา” มณีมองทั้งสามอย่างพิจารณา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_752-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 16, 2010, 09:01:11 PM
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 18, 2010, 11:47:11 AM
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: bobenz ที่ มีนาคม 18, 2010, 01:27:29 PM
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:

ไม่เป็นไรทุกคนก็มีปัญหาทั้งนั้น สังเกตุมะพี่ทิ้ง 4 กุมารมาเป็นชาติแล้ว

ทั้งที่อีกนิดเดียวตัวละครจะทยอยโตกันล่ะ  อ้อมกำลังจะมีบท แต่แยมออกคนสุดท้ายนะ :icon_twisted:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 18, 2010, 01:32:24 PM
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:

เป็นอะไรอ่า
ลองสมัครยูสเซอร์ใหม่ดูสิ 
เปิดอัลบั้มใหม่เลย เผื่อจะใช้ได้
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 21, 2010, 06:32:43 PM
"นี่พ่อมณีก็ยังหนุ่มยังแน่นแถมรูปร่างหน้าตาก็สง่างาม ไม่ลองคิดจะเข้าไปแก้ปัญหาเรื่องน้ำใจแม่ดูเหรอ" หัวหมู่ชวนมณี ยายผกาได้ยินเลยว่าเข้าให้ ไธระก็ไม่ใช่ทำไมถึงสอดเรื่องคนอื่นก็ไม่รู้" "อ้าว ยาย ยายแก่แล้วนะ นี่มันเรื่องคนหนุ่มคนสาวเค้าจะมีความสุขกัน แก่ก็อยุส่วนยายไปซิไม่กี่ปีก็จะตายแล้ว"หัวหมู่โกรธจะเอาใบไม้ขว้างใส่แต่หนูนุ้ยห้ามไว้ก่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-1.jpg)


"พ่อทหาร ใจเย็นๆ นี่ยายผกาตัวน่ะแก่แล้วก็อย่าไปยุ่งอย่างที่นายทหารเค้าว่าแก่ก็อยู่สาวนแก่ เออน้องมณีทไมไม่ลองไปบางทีอาจได้เป็นราชบุตรเขยก็ได้" "ไอ่หนุนุ้ย"ยายผกาโกรธ พวกทหารเห้เลยว่ายายแก่แต่ทำท่าทางเป็นสาว แก่แล้วทำเป็นสาวเดี่ยวก็เฟี่ยงหมู่ทองจะเอาใบไม้ปาอีก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_010-tile.jpg)


มณีบอกห้ามหมุ่ทองและขอบใจที่ช่วยแนะนำ "แต่ฉันมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ" "อ้าวพ่อมณี ภารกิจอะไร"หมู่ทองถาม "ฉันต้องตามหาแม่ให้พบเพื่อรักษาตาของแม่ให้หายบอด ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายขอคนดีนะพ่อมณีฉะนั้นพ่อมณีควรไปตามหาแม่ดีกว่าไปตามหาพวกสาวๆ มณีๆด้ยินยายผกาพูดก็หมั่นไส้เลยบอกไปว่าถ้าหากยังไม่มีใครแก้ปัญหาได้บงทีก็จะไปเมืองพาราณสี ยายกาได้ยินก็เคือง พวกผู้ชายน่ะเป็นอย่างนี้ทุกคนพูดถึงสาวๆเป็นไม่ได้เชียว แล้วมันเกี่ยวแอะไรกับยายด้วยยายแก่แล้วก็อยู่ส่วนแก่ซิ มณีว่า หมู่ทองหัวเราะสะใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_024-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 21, 2010, 07:42:09 PM
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:

เป็นอะไรอ่า
ลองสมัครยูสเซอร์ใหม่ดูสิ 
เปิดอัลบั้มใหม่เลย เผื่อจะใช้ได้

มันใช้ได้แล้วคะ

มณีเดินทางแยกกันกับพวกหมู่ทองเท่งบ่นเสียดายยายผกาดีใจที่แยกทางกับพวกนั้น มณีได้ยินเลยว่ายายผกา "ยายนั้นแหละที่จะต้องกลับไปก่อนเพื่อน ยาย ยยนะแก่แล้วนะลูกหลานของยายหายไปไหนหมดยังจะมาระหกระเหินเร่ร่อนอยู่กลางป่าทำไม" "พี่ เอ๊ย พ่อมณียายไม่มีลูกหลานที่ไหนที่ติดตามพ่อมรีก็หวัจะฝากผีฝากไข้ สงสารยายบ้างเถอะนะพ่อมณี  ฮือๆๆ(ตีบทแตก ) " ร้องไห้ไม่พอนั่งลงร้องเลยคะ " ฮือ ๆ ๆ ๆ พ่อมณีเห็นใจยายบางเถอะ คำหนึ่งก็ว่ายายไม่ใช่คนสองคำก็ขับไล่ไสส่งยายถ้าพ่มณีไม่เชื่อใจยายฆ่ายายให้ตายซะเลยดีกว่า ฮือๆๆ " เท่งกับหนุนุ้ยมหน้ากันยิ้มๆเพราะรู้ว่าเป็นแผน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_042-tile.jpg)


มณีเห็นแล้วสงสาร "เอาละฉันไม่ว่อะไรยายละ ยายเลิกร้องไห้คร่ำครวญได้ไหมไม่อย่างนั้นฉันะทิ้งยายไว้กลางป่านี่แหละ" "จริงๆนะพ่อมณีไม่ว่าอะไรยายจริงๆๆนะ" แล้วทั้งหมดก็เดิทางต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_057-tile.jpg)


ตกดึก มณีฝันว่าตัวเองเดินทางพบพระแม่ธรณี "มณีแมเรื่องอยากจะขอร้องเจ้าให้รีบเดินทางไปเมืองทวารดีโดยด่วนที่สุด" "แต่ลูกต้องไปตามหาแมสร้อยทิพย์ก่อน" "เวลานี้แม่ของเจ้ายังปลอดภัยแต่แม่ของคนอื่นๆนี่สิต้องตายไปอีกไมรู้เท่าไหร่เพื่อสังเวยความโง่ของลูกอีกหลายคนลูกพวกนั้นมันเข้าใจผิดคิดว่า น้ำใจแม่นั้นคืดน้ำที่หล่อเลี้ยงหัวใจแม่จึงได่ฆ่าแม่ซะแล้วนำเอาหัวใจไปถวายพระธิดาแก้วปัญหา มณีเจ้าเป็นคนฉลาดแมคิดว่าปัญหาแค่นี้มณีต้องแก้ได้" มณีตื่นมาไม่พบใครก็เลยเดินตามหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_065-tile.jpg)

ปล. สรุปเมืองแก้วปัญหาชื่อเมืองอะไรคนเล่าก้ยังงงเจ้าเมืองกับพระแม่ธรณีบอกทวารดี คนอื่นเรียกพาราณสี งงค่ะ :icon_twisted:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 22, 2010, 05:01:42 PM
เท่ง หนูนุ้ย ยายผกามาล้างหน้าล้างตา มณีเดินตามมาหนูนุยบอกมณีเห็นหลับอยู่เลยไม่อยากจะปลุก ยายผกาก้ทักว่าเช้าวันนี้อากาศดี มรีเลยยตอบไป "ใช่ อาศดีมาก ฉันจะเปลี่ยนจุดหมายปลายทางใหม่ถ้ายายอยากแยกกลับไปก่อนก็ได้" "ฉันไม่ไปไหนหรอกฉันจะเดินทางไปกับพ่อมรีเพราะฉันไม่มีลูกหลานที่ไหนหวังฝากผีฝากไข้กับพ่อมณี" "งั้นก็ดีแล้ว ฉันจะไปเมืองพาราณสี"มณีบอก ยายผกาได้ยิก็ตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_080-tile.jpg)


หลังจากที่หัสกันต์นั้นพ่ายแพ้
ก็แน่วแน่เดินทางยังจุดหมาย
ทั้งความแค้นยังแน่นอยู่มิรู้คลาย
หวังไม่วายได้กลับมารับมือ
แต่วันนี้จะรับขวัญแก้วปัญหา
ด้วยหัวใจมารดามายึดถือ
ใคร่ได้เห็นโฉมงามคนล่ำลือ
ไม่ต้องยื้อแย่งอย่างบางคนนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_089-tile.jpg)


หัสกันต์เดินทางใกล้ถึงเมืองพาราณสีก็แปลงกายเป็นคนแล้วเข้าไปในเมืองเห็นบรรดายหนุ่มต่างกำลังใช้เชือกคล้องงน้ำอยู่ ...."เรายังไม่ต้องรีบหรอกเพราะที่นี่เต็มไปด้วยอาหารที่น่ากินทั้งนั้น"....

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_099-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 22, 2010, 05:28:51 PM
ภายในตำหนักพระธิดาแก้วปัญหาเสด็จเข้ามา "พระธิดาเพคะ" "อะไรเหรอจ๊ะดอกพยอม" "ทำไมพระธิดาไม่รับสั่งให้ชายหนุ่มที่เข้ามาแก้ปัญหาเข้ามาสักทีล่ะเพคะ" "ก็ไม่เห็นมีใครเข้ามาได้เลยนิกะอีแค่คล้องน้ำใส่ตุ่มห้เต็มก็ไม่เห็นจะมีใครทำได้บประสาอะไรที่จะมาแก้ปัญหาของเรา" "อ้าวแล้วถ้าไม่สามารถคล้องน้ำได้เต็มตุ่มละเพคะ" "ก็ไม่สามารถแก้ปัยหาของเราได้น่ะซิ เข้าใจไหมแม่ดอกพยอม""เข้าใจน่ะเข้าใจเพคะแต่หม่อมฉันเสียดายเพคะ" "เสียดายอะไร" "หม่อมฉันไม่กล้าพูดเพคะมันละอายปากเพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_115-tile.jpg)


ตกกลางคืนหัสกันต์กลับกลายร่าง
กลับเป็นอย่างยักษ์ร้ายมุ่งหมายฝัน
จับผู้คนฉีกกินสิ้นชีพพลัน
ทิ้งซากมัในบ่อพอไปที
ครั้นพออิมก็กลับป็นเช่นมนุษย์
งามพิสุดทีท่าสง่าศรี
แล้วทำเป็นนิทาในรารี
ไม่รู้ม่ชี้เหตุการณที่ผ่านไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_134-tile-1.jpg)


ขณะที่พระธิดาแก้วปัญหาเดินเล่นในเขตพระราชฐานชั้นในนางกำนัลสองคนก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา ..""พระธิดา พระธิดาเพคะ ""..  "นี่ไรกันอย่าลุกลี้ลุกลนนักสิจ๊ะเดี๋ยคุณท้าวมาเห็นก็โดนดีหรอก" "ก็มันเกิดเรื่องใหญ่จริงๆนี่จ๊ะแม่ดอกพยอม" "แล้วมันเรื่องอะไรกันละ"ดอกพยอมอยากรู้ทันที "เค้าว่ากันว่ามีกระดูกคนในสระน้ำเพคะพระธิดา" "แล้วมันมาจากไหน"แก้วัญหาถามพลางก็นึกกลัว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_148-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 22, 2010, 05:37:01 PM
พี่แยมสวยน่ารัก 
ดูรูปแล้วอดยิ้มไม่ได้   :icon_rolleyes:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 22, 2010, 06:01:55 PM
"ข้าพุทธะเจ้าไม่ทราเกล้าพระเจ้าคะรอรายงานอยู่พระเจ้าค่ะ" ท่านอำมาตย์กราบทูลไป "น่ากลัวเหลือเกินเพคะเสด็จพี่หม่อมฉันคิดไว้แล้วเชียวผู้คนมากมายต้องเกิดเรืงเข้าสักวัน แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ" พระมเหสีเจษฏากราบทูล " องค์เหลือหัวเลยสั่งการ "ท่านอำมาตย์ชิงชัย ท่านอำมาตย์พิษณุ จงส่งทหารไปสืบเรื่องว่าใครเป็นตัวการก่อเรื่องนี่ขึ้นมา" รับด้วยเกลาพระเจ้าคะ" ท่านอำมาตยืทั้งสองจึงรีบไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_161-tile.jpg)


แก้วปัญหาร้อนใจจะรีบไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อ "พระธิดาจะรีบไปหนเพคะ"ดอกพยอมถาม "ก็จะไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อนะสิดอกพยอม"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_172-tile.jpg)


พระมเหสีเสด็จเข้ามาในตำหนักสักพักแก้วปัญหาก็เข้ามา "เป็นไงรู้เรื่องแล้ใช่ไหมแก้วปัญหา" "เพคะเสด็จแม่ ลูกถึงได้รีบมาเข้าเฝ้าแล้วเสด็จพอละเพคะ" " ทรงรอฟังเรื่องราวต่างๆที่ท้องพระโรงแม่น่ะรีบออกมา จิตใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว" คุณท้าวเลยสั่งดอกพยอมให้ดูแลพะธิดาไม่ให้ออกไปออกไปฝ่ายนอก แก้วปัญหาจึงว่าตนไม่ใช่เด็กๆแล้ว "คุณท้าวพูดถูกแล้วแม่ไม่ค่อยสบายใจ ลูกก็ไม่ควรประมาท ไม่ควรเลยที่จะมีความคิดแผลงๆอย่างนี้ตั้งแต่แรกเลย" (แก้วปัญหาถูกแม่ว่าอีกแล้ว)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_188-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 22, 2010, 06:47:23 PM
หัสกันต์ยักษ์ร้ายใจคอคด
แสร้งสลดทีท่าน่าเลื่อมใส
ทำทีท่าสยดสยองหมองหม่นใจ
ไม่มีใครหมางผิดคิดระแวง
ไปทางโน้นฟังทางนี้ทีครุ่นคิด
ทั้งที่จิตใคร่หัวเราะเยาะแสยง
เห็นอำมาตย์พาทีเข้าชี้แจง
คอยเสแสร้งกิริยาน่านิยม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_193-tile.jpg)


"ข้าพระพุทธเจ้าขอประทานอภัยที่ไม่ได้จัดเตรียมที่พักให้ทรงประทับ" อำมาตย์พิษณุบอกแก่หัสกันต์ หัสกันต์ก็เล่นบทคนดี "ไม่เป็นไรหรอกท่านอำมาตย์เราเข้าใจดีเมื่อมีผู้มาแก้ปัญหามากการต้อนรับก็อาจจะไมทั่วถึงแล้วอีกอย่างทุกคนก็ล้วนเป็นคนแปลกหน้าไม่อาจไว้ใจใครได้ "แล้วแนะนำให้เพิ่มกำลังทหารเพราะอาจช่วยป้องกันเหตุร้าย "คนสัยนี้น่ากลัวเหลือเกิน" ท่านอำมาตย์จึงบอกวาจะจัดเตรียมที่พักที่ปลอดภัยถวายแต่หัสกันต์บอกไม่ต้องเพราะเรียนพะเวทย์มาบ้างอาจได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาจับตัวการ ท่านอำมาตยืทั้งสองได้ยินก็เป็นปลื้ม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_209-tile.jpg)


ข่าวนี้ถึงองค์เหนือหัวแล้วพระมเหสีเจษฎาทรงชมหัสกันต์ "กล้าหาญเหลือเกินสมเป็นหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์" "นั่นสิ พี่สั่งให้ท่านอำมาต์ทั้งสองนตัวมาพบตอนเช้า เจษฎาน้องคิดเหมือนพี่มั๊ยโอรสหัสกันต์นี่แหลเหมาะสมกับลูกแก้วปัญหาของเราที่สุด" "ต้องให้หม่อมฉันเห็นตัวก่อนนะเพคะถึงจะบอกได้ นี่แก้วปัญหาพึ่งกลับตำหนักไปเสด็จพี่รับสั่งให้หาเลยไหมเพคะ" "อย่าเพิ่งเลยรอให้เราจอตัวซะก่อนแล้วค่อยพูดเรื่องนี้กับลูก" "ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามที่เราหวังไว้เถอะนะเพคะ หมอมฉันจะได้หมดห่วงหมดกังวลซะที"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_225-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 22, 2010, 08:06:35 PM
 :icon_mad: เซ็ง เครียด ปวดใจ เล่าต่อดีกว่า

บรรดาชยหนุ่มที่มาแก้ปัญหาก็พยายามคล้องน้ำหัสกันต์ทำทีท่ามาเป็นดูการคล้องน้ำ แล้วนึกในใจ .."ไม่นึกเลยว่าเรื่องมันจะง่ายกว่าที่คิดไว้"..

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_257-tile.jpg)


มณีก้เดินทางมุ่งหน้าไปยังเมืองพาราณสีระหว่างทางนชยายผกาหกล้ม "อ้าว ยายผกา" "สงสัยขาจะหัก" หนูนุ้ยกระซิบกับเท่งดังไปหน่อย "สงสัยแกล้งล้ม" "นี่ไอ่เท่งไอ่หนูนุ้ยว่าข้าแกล้งเหรอ" แล้วก็เป่ามนต์ให้เจ็บจริงๆ มณีขอดูหน่อย พอมณีเห็นก็อึ้งไปเพราะมีแผลจริงๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_251-tile.jpg)


เท่งถามหนูน้ยว่าหนูผกาแกล้งหรือเจ็บจริง "รับรอง เด็ดขาดเลยไม่จริง" "เอ็งก็เห็นว่าเลือดออกอย่างนั้น" "ไอ่เท่งเอ๊ย..เอ็งนี่โง่ตั้งแต่เช้าแล้ว เอ็งจะไปเอาอะไรกับยายแก่ผกานั้นจนถึงวันนี้ฉันยังไม่ค่อยจะเชื่อเลยว่ายายผกาแก่หรือสาว"แล้วหนูนุ้ยก็หันไปเก็บผลไม้กินแล้วชวนเท่งไปบอกความจริงกับมณี "ไอ่หนูนุ้ยเอ็งก็ป็นซะอย่างนี้ เอ็งไม่กลัวปวดท้องเหรอ" "อ่เท่งโง่ครั้งที่เเปดร้อยแล้วก็บอกน้องมรีตอนที่ยายผกาไม่อยู่สิไม่ให้ได้ยินสิ รับรองน้องมณีรู้แล้วฮาตรึม"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_257-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 22, 2010, 08:33:15 PM
มณีทำแผลให้ยายผกาเสร็จแล้ว "ขอบใจนะพี่มณี" "ฉันจะเลิกสงสารยายก็เพราะแบบนี้แหละขอร้องล่ะยายผกาอย่ามาเป็นยายแก่หัวงูกับฉันเลย" "พ่อมณีทำไมคิดมากมายขนากชดนั้นมันบากรรมเปล่าๆนะ ฉันน่ะก็เคยปากเพราะเคยมีพี่ชายที่ชื่อมณี เออ แต่ว่าถ้าพ่อมณีไม่เชื่อก็ตามใจแล้วแต่พ่อมณี ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว โอ๊ย ๆ ๆ" มณีรำคาญจึงเดินออกไปหาเท่งกับหนูนุ้ย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_278-tile.jpg)


เท่งกับหนุนุ้ยเก็บผลไม้เดินมาเจอมณี "อ้าวน้องมณี ว่าพรือ" "ฉันชักเบื่อยายแก่ผกานั่นเต็มทีละชอบทำเป็นสาวๆ " "อ้าวใจเย็นๆอย่าไปโกรธแกเลย บางทีแกอาจจะสาวสวยก็ได้"หนูนุ้ยพูดแล้วก็ปวดท้อง "ไอ่หนูนุ้ยเอ็งโดนเข้าแล้วเหรอเนี๊ยะ"เท่งถาม "โดนแล้วๆ ปากกูเอ้ยไม่น่าพลาดเลย" "นี่มันอะไรกันหนูนุ้ย เท่ง" "ไม่มีอะไรหรอกพ่อมณี พวกฉันมาเก็บผลไม้เท่านั้นแหละไ หนูนุ้ยก็ดวยวายต่อว่าปวดท้อง มณียิ่งสงสัยยายผกามากขึ้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_294-tile-1.jpg)


เท่งถามว่าต้องรอยายผกาหายก่อนถึงจะออกเดินทางไหมยายผกาว่าก็ต้องรอตนให้หายก่อนหรือว่าจะทิ้งไว้กลางป่า มณีกลับบอกว่าถ้าไม่หายพรุ่งนี้จะเดินทางล่วงหน้าไปก่อนแล้วให้เท่งกับหนูนุ้ยอยู่ดูแลให้หายและเดินทางตามไปทีหลัง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_315-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 05:40:14 PM
หัสกันต์มายืนหัวเราะพวกที่คล้องน้ำ บรรดาชายหนุ่มพวกนั้นได้ยินก็ไม่พอใจ จะมายืนหัวเราะอะไรชายหนุ่มคนหนึ่งถามหัสกันต์บอกว่าทำอย่างนี้เมื่อไหร่จะสำเร็จละ แลวมันเรื่องอะไรถ้าเก่งจริงก็ทำซะเองสิ หัสกันต์รับคำท้าแล้วเดินไปเอาเชือกมาคล้องน้ำเป่ามนต์ลงไปตอนไม่มีใครสนใจแล้วก็ดึงเชือกขึ้นมาปปรากฎว่ามีถังใส่น้ำติดมาด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_331-tile.jpg)


ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เห็นบอกว่าหัสกันตืโกงกันชัดๆ อีกคนเรียก เอ้ย ไอ้ขี้โกงแล้วหันไปบอกพวกว่าปล่อยไว้ไม่ได้เพราะจะได้เขาเฝ้าพระธิดาก่อน อีกคนจึงออกไปเรียกหัสกันต์ มีอะไรเหรอ พอหัสกันต์พูดจบก็เตะทันทีแต่โดนถีบกลับ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_347-tile-2.jpg)


พวกทที่เหลือมาช่วยกันรุมหัสกันต์ (มันจะชนะยักษ์ได้ยังไง) ทหารมาห้ามก็โดนลูกหลงแล้วก็ตีกันต่อผลสุดท้ายหัสกันต์ไม่เป็นอะไรแต่ที่เหลือกระอักเลือดไปตามๆกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_393-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 05:57:30 PM
รุ่งเช้าหัสกันต์ไปเข้าเฝ้า องค์เหนือหัวกล่าวชมหัสกันต์ชื่อก็บ่งบอกว่ามีอำนาจ รูปร่างหน้าตาก็สง่างาม คุรท้าวเสริมอีก แล้วพระปรีชาสามารถอีกนะเพคะพระมเหสีว่าคุณท้าวพูดเหมือนเห็นกับตาตัวเอง คุณท้าวตอบว่าฟังจากท่านอำมาตย์ทั้งสองถวายรายงานเพคะ องค์เหนือหัวถามหัสกันต์ว่ามาจากนครอะไร นครใกล้สสมุทรพระเจ้าค่ะ ทำไมอาถึงไม่เคยได้ยินชื่อเมืองนี้มาก่อน พระเจ้าค่ะนครของหม่อมฉันอยู่ไกลจากที่นี่มากถ้ามีโอกาสอยากเชิญเสด็จอาทั้งสองเสด็จประพาส อาต้องไปแน่ๆเชียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_411-tile.jpg)


พะมเหสีเจษฎามาคุยกับแก้วปัญหา  "ถึงจะเก่งกาจเพียงใดทุกอย่างก้ต้องเป็นไปตามกฎที่ลูกตั้งเอาไว้เพคะ" คุณท้าวว่ากฎเกณฑ์ต่างๆย่อมมีการเปลี่ยนแปลงตามเหตุการณ์และอยากให้พระธิดาทอดพระเนตรเห็นพระโอรสหัสกันต์ พระมเหสีเจษฎาก็เห็นด้วยกับคุณท้าว "เสด็จพ่อรับสั่งว่าผู้ท่คล้องน้ำได้เท่านั้นจึงจะสสามารถเข้ามาแก้ปัญหาในวังได้ไม่ใช่เหรอเพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_425-tile.jpg)


หัสกันต์ไปคล้องน้ำท่ามกลางคววามลุ้นของบรรดาชายหนุ่ม ดอหพยอมก็ถมพระธดาถ้าหากพระโอรสหัสกันต์ทรงคล้องน้ำไดจริงละเพคะ "ถ้าหากมีใครทำได้ทุกอย่างก็เป็นไปตามกฎของเรา" ดอกพยอมบอกว่าอยากเห็นหน้าพระโอรสหัสกันต์ แก้วปัญหาบอกถ้าอยากเห็นก็ออกไปดูซิ ดอกพยอมว่าดูฟังรับสั่งสิเพคะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_411-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 06:17:48 PM
หัสกันต์คล้องน้ำให้ทุกคนได้เห็นกันจะๆจนเต็มตุ่มบางคนก็ไม่อยากจะเชื่อ "ทีนี้เราจะได้เข้าไปแก้ปัญหารึยังท่านอำมาตย์" "หมดข้องสัยแล้วพระเจ้าค่ะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_448-tile.jpg)

"จริงหรือเพคะเสด็จพี่" "จริงสิพี่สั่งให้ท่านอำมาตย์เตรียมตัวมาเข้าเฝ้าลูกของเราวันพรุ่งนี้แล้ว" "หวังว่าเรื่องมันคงจะจบซะที" "พี่ก็หวังเช้นนั้นเหมือนกัน"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_457-tile-1.jpg)


กลับมาที่มณี ไยยไม่คิดเยว่าผู้หญิงคนเดียวจะทำให้พ่อมณีลืมแม่ แก้ปัญหาเหลวไหลไร้แก่นสาร" หนูนุ้ยว่าไม่ถึงกับไร้แก่นสารหรอกยายผกา ยายผกาบอกให้หนูนุ้ยหยุดพูดแล้วเอาเรื่องปวดท้องมาขู่ "ไหนพ่อมณบอกว่าจะไปตามหาแม่คนตาบอดแล้วทำไมถึงต้อง" มณีได้ยินดังนั้นก็เลยว่าไป " ยายฉันอยากรู้นักยายมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องของฉันด้วยฉันจะไปไหนมาไหนมันก็เรื่องของฉัน"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_462-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 23, 2010, 06:24:14 PM
รอลุ้นฉาก ถวาย หัวใจแม่ ของหัสกันต์ ค่ะ   :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 06:40:50 PM
เทีงรีบเข้ามาห้ามบอกว่ายายผกาเป้นห่วงมณีมาก มณีบอกว่าตนโตแล้วนะ แล้วเรื่องที่ทำก็เพื่อช่วยคนหลายสิบหลายร้อยคน ยายผกาหาว่ามณีเอาคนอื่นมาอ้าง "ยายเมื่อวานยายหกล้มฉันก็อุตส่าห์หยุดการเดินทางมาดูแลยายแล้วจะเอาอะไรอีกถ้าไม่พอใจก็แยกทางกันให้ยายกลับไปหาลูกหลานของยายส่วนฉันจะไปทำหน้าที่ของฉัน"   "แต่ฉันไม่กลับ"(เสียงผกากรองตอนสาว) มณีได้ยินตกก็ใจสงสัยขอให้ยายผกาพูดใหม่ ยายผกาเลยพูดเสียงเป้นคนแก่เหมือนเดิม"ในเมื่อพ่อมณีตั้งใจจะไปให้ได้ยายก็ขอตามไปด้วย" "ไหนยายบอกว่าเท่ายายเจ็บ"มณีถาม "เมื่อวานมันเจ้บแต่วันนี้หายแล้ว"ยายผกาบอกไปมณีก็ได้แต่สงสัย สงสัย และก้สงสัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_473-tile.jpg)


แล้วเดินทางต่อไปในไพรลึก
ด้วยสำนึกช่วยคนพ้นทุกข์เข็ญ
แหลายคนต้องยากแค้นแสนลำเค็ญ
บ้างต้องเซ่นชีวิตอุทิศไป
เพื่อให้ลูกนำไปน้ำใจแม่
หวังเพียงแค่แก้ปัญหาชนะได้
จะได้ครองพระธิดายอดยาใจ
จำแก้ไขเข้าใจผิดความบิดเบือน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_493-tile.jpg)


หนูนุ้ยเล่นขี่ม้าไม้อยู่เท่งเข้ามาจะขอเล่นบ้างแต่หนูน้ยไม่ยอมเพราะกลัวหักแล้วทั้งสองก็พูดเรื่องยายผกาแล้วมีเสียงมณีเรียกเท่งกับหนูน้ย มณีเข้ามาถามทั้งสองเรื่อยายผกา "ฉันต้องการรู้ว่ายายแก่ผกาเป็นใครกันแน่" "น้องมณีถามแบบนี้แล้วฉันกับไอ่เท่งก็ตอบไปหลายทีแล้วว่า ไม่รู้อ่ะ" มณีบอกว่าไม่เชื่อที่พูดมาเลยสักครั้ง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_504-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 06:54:28 PM
ยายผกานั่งนับนิ้วว่าจะบอกความจริงกับมณีดีรึเปล่า "จะบอกดีไม่บอกดี บอก ไม่บอก บอก ... ไม่บอก" นั่งถอนหายใจแล้วก็นับใหม่ " ไม่บอก บอก ไม่บอก บอก ... บอก  บอกก็บอกอยากจะรู้นักถ้าพี่มณีรู้ว่าเราเป็นใครจะว่ายังไงยังอยากแก้ปัญหานั้นอีกรึเปล่า" ว่าแล้วก็ถอดหน้ากากกลายเป็นผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_531-tile-1.jpg)


มณีเค้นถามความจริงกับเท่งและหนูน้ย "เอาละฉันขอถามเป็นครั้งสุดท้ายยายแก่ผกาเป็นใครันแน่" เท่งกับหนูนุ้ยก็เกี่ยงกันตอบ"เอ็งรู้ทีหลังตอบไปดิ" "เรื่องอะไรเอ็งรู้ก่อนก็ตอบก่อนสิ" มณีเลยบอกให้หนูนุ้ยเป็นคนตอบไม่อย่างนั้นเห็นดีแน่ หนูนุ้ยก็อั้มๆอึ้งๆเพราะกลัวปวดท้อง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_544-tile.jpg)

ผกากรองเดินออกาตามหามรีหวังจะบอกความจริง "หรือว่าไม่บอกดี.....................งบอกก็บอกเถอะน่ะ" แล้วก็เดินตามหามณีต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_557-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 07:21:14 PM
"ว่าไงหนูนุ้ย"มณีถาม หนูนุ้ยขอความช่วยเหลือจากเท่งแต่เท่งบอกตัวใครตัวมัน "ยายแก่ผกานั่นเป็นใครกันแน่" ผกากรองดินมาได้ยนพอดี หนุน้ยเผ็นจึงบอกว่าความจริงอยู่ข้างหลังมณีแจ่มณีไม่เชื่อหาว่าหนุนุ้ยโกหกผกากรองก็มองหน้ากากอย่างชั่งใจว่าจะเอางไหนูนุ้ยอกมณีว่ถ้าอยารู้ก็ให้หันไปดูเท่งก็บอกมณีจึงหันไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_567-tile-1.jpg)


"ยายผกา" ยายแกก็ทำเอียงอายเป็นสาวๆ "หนูน้ย"มณีหันมาดุหนูน้ย "เท่งฉันซวยหลาวแล้ว" เมื่อมณีหันไปที่ยายผกาหนูนุ้ยก็บอกใบ้ให้ถอดหน้ากากพอมรีหันกลับมาก็ทำเป็นฟ้อนมณีโกรธที่ถูกหลอกจึงเดินหนีออกมา ยายผการีบตาม "พ่อมรีโกรธยายเหรอจ๊ะ" ไม่ตอบแต่คิดเอา .."ยายแก่เเล่ห์สักวัฉันต้องรู้ให้ได้ว่เป็นใครกันแน่" ยายผกาก็ยิ้มกวน มณีเห็นด้วยโหก็เลยเดินไปป ที่เหลือก็เลยรีบตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_579-tile-1.jpg)


มนัสเดินทางมาถึงเมืองพาราณสีแต่ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่าจึงไถมชาวบ้ายแถวนั้น "ป้า ๆ ลุง ที่นี่ใช่เมืองพาราณสีรึเปล่าจ๊ะ" ป้าแกบอกว่าใช่แล้วก็ถามมนัสว่ามาแก้ปัญหาเรื่องน้ำใจแม่ละสิ "ทำไมป้ารู้ละจ็" "ชายหนุ่มทุกคนที่มาก็มีแต่เรื่องอย่างนี้นี่แหละ"แล้บอกทางไปที่พักของคนที่มาแก้ปัญหามนัสไปแล้วป้าก็บ่นกับลุง "สงสัยปัญหามันคงจมากถึงได้มีคนมาแก้ปัญหาเยอะขนาดนี้"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_601-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 23, 2010, 07:41:59 PM
.."ผู้คนมากมายน่าสนุกจังเลย".. มนัสเดินมามองเจ้าชายที่แต่งตัวดีๆแบบหัวจรดเท้า ทหารเห็นเลยเข้ามาถามว่าจะมาแก้ปัญหาใช่ไหมมนัสบอกว่า "ที่นี่มีปัญหาด้วยหเหรอ เหมาะเลยน้องฉันทนาชมว่าฉันเนคนฉลาดคฉาดย่อแก้ปัญหาได้ทุกอย่าง" "อ้าวว่ายังไงล่ะถ้ามาแก้ปัญหาตามฉันมา" ทหารบอกมนัส "จ๊ะ ๆ ทาพาฉันไปแก้ปัญหาได้เลย" แล้วมนัสก็ตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_618-tile.jpg)


ทหารพามนัสมาถึงที่พัก มนัสก็มองผู้คนที่แต่งตัวดีๆ ทหารบอกให้มนัสพักที่นี้"จ๊ะๆ" มัสเดินเข้ไปทักหัสกันต์ "ท่านมาแก้ปัญหาเหมือนกันใช่ไหม" หัสกันต์มองๆๆมนัส "ปัญหาอะไรหรือท่านทำไมถึงได้ยากเย็นขนาดนี้ผู้คนถึงได้เข้ามาแก้ปัญหากัน" หัสกันต์บกว่าปัญหาไม่ได้ยากเย็นแค่ควักหัวใจแม่เท่านั้น แต่วิธีที่จะเข้าไปแก้ปัญหานี่สิ" แล้วมองมนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_635-tile.jpg)


หัสกันต์พามนัสมาดูการคล้องน้ำ มนัสบอก่ายากคนฉลาดอย่างตนคิดไม่ออก หัสกันต์บอกมนัสว่าถ้าทำไม่ได้กลับไปซะน้ำใจแม่ก็ไม่มีมา มนัสบอกว่ไม่ เพราว่าตนเป็นคนรูปงามขนาดน้องฉันทนายังหลงรักถ้าพระธิดามาเห็นอาจจะหลงรักตนเองก็ได้แล้วก็ไม่ต้งมายืนคล้องน้ำให้เมื่อย หัสกันต์หมั่นไส้เลยกระซิบ้งหนูมนัส "เจ้ามันก็น่ากินอยู่หรอก" แล้วก็เดินออกไปมนัสยืนงง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_649-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 24, 2010, 01:41:59 PM
มณีเดินทางกันต่อไปอยุ่ยายผกาก็บอกว่าหมดแรงไปต่อไม่ไหว "อ้าวไหนบอกว่าเป็นคนแก่ที่แข็.แรงไงไหนมาหมดแรงง่ายๆ" หนูนุ้ยว่าไม่เป็นอะไรเเค่เกิดลมเพชรหึง เท่งเสริมหนูนุ้ยว่ามันแรงด้วยนะพ่อมรี ยายผกาเลยทำให้ทั้งสองปวดท้อง "ยายทำอะไรเท่งกับหนูนุ้ย"มณีถาม "เปล่าจ๊ะ พ่อมณี" มณีรีบเข้าไปดูแล้วถามว่ายายแก่ทำอะไร ผกากรองถอดหน้ากากบอกให้ทั้งสองห้ามพูดแต่ทั้งสอง็ยิ่งปวดท้องอีกมณียิ่งติดใจสงัยมากข้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-2.jpg)


กลางคืนหนูนุ้ยปลุกเท่งออกไปเพื่อท่จะให้ทั้งมณีและผกากรองอยู่ด้วยกันเท่งไม่ยอมไปจนเกิดเสียงทำให้มณีรำคาญหนูนุ้ยบอกว่าจะให้เท่งส่งไป... เท่งรำคาญแต่ก็ต้องไป มณีก็เลยนอนต่อยายผกาก็ตื่นแล้วใช้ความคิดว่าจะบอกความจริงดีไหม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_021-tile.jpg)


หนุนุ้ยลากเท่งออกมาไกลๆเท่งบอกว่าคนจะหลับจะนอนไม่รู้จักเกรงใจบ้างเลย หนูนุ้ยว่ามีแผนการที่เป็นความลับจะบอกให้รู้แล้วก็ลากเท่งไปต่อยายผกานอนไม่หลับหันไปมองมณีที่หลับอยู่ด้วยแล้วก็ถอดหน้ากากออก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_033-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 24, 2010, 04:52:53 PM
 .."ถ้าอยากรู้ว่าเราเป็นใครก็หันมาซิ". .มณีไม่ยอมหันมาสักที ผกากรองหงุดหงิดจึงเรียกมณี "พี่มณี พี่มณี" "อึ่ย ยายแก่เจ้าเล่ห์ทำเสียงได้สารพัดต่อให้เรียกให้ตายก็ไม่หันไป"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_042-tile-1.jpg)


ผกากรองเห็นว่ามรีไม่ยอมหันมาจึงเดินมานั่งใกล้ๆมณี "พี่มณี อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่ายายแก่ผกานั่นเป็นใครถ้าอยากรู้ก็หันมดูสิจ๊ะ"  มณีลุกขึ้นมา "พี่มณีหันมาสิจ๊ะ" มณีตัดสินใจหันไปแต่ก็เจอกับยายผกาก็ตกใจมองหาเท่งกับหนูน้ยก็ไม่อยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_049-tile.jpg)


ส่วนหนูนุ้ยก็วางแผนกับเท่งเท่งบอกไม่อยากจะเสี่ยงแค่อ้าปากก็ปวดท้องละแต่หนูนุ้ยบอกใหบอกอ้อมๆเพราะหนูผกาสาปไว้ถ้าบอกความจริงตรงๆจะปวดท้องบอกเลี่ยงๆก็ไม่ปวดท้อง เท่งเริ่มเห็นด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_060-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 25, 2010, 04:34:22 PM
ยายผกาถามมณี"ถ้ายายกลับกลายเป็นสาวพ่อมณีจะว่ายังไงจ๊ะ" "ให้หนูนุ้ยกลับกลายเป็นหนุ่มรูปงามยังจะน่าชื่อมากกว่า" "พ่อมณีถ้ายายกลายเป็นสาวสวยขึ้นมาขี้คร้านพ่อมณีจะตกตลึงละมั้ง" "ถ้ายายกลับเป็นสาวสวยฉันว่าร่างที่แท้จริงของยายคงต้องเป้นนางยักษ์หรือภูติผีปีศาจ ไม่เอาละฉันนอนดีกว่า ห้ามปลุกฉันนะ"แล้วมณีก็นอนส่วนยายผกาก็ได้แต่ไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_065-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_065-tile-1.jpg)


หนูน้ยกระซิบบอกแผนให้แก่เท่ง "ขี้หูมึงนี่เหม็นจริง เป็นไงบ้างแผนการของหนูนุ้ยไ "ฟังๆดูมันก็เข้าท่า แต่จะดีหรอไมดีข้าก็ไม่รู้" หนูนุ้ยทำท่าเหมือนหนังตะลุง "รับรองนะนายเท่งว่าแผนการนี้ต้องสำเร็จเด็ดขาด"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_076-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_076-tile.jpg)

เช้าวันต่อมา

"อาบน้ำเหรอพ่อมณี งั้นให้หนูนุยกับเท่งไปก่อนเถอะเดี๋ยวยายตามไปทีหลังนะ" หนูนุ้ยว่ายายผกากลัวว่าตนจะไปแอบดูหรือไงเหี่ยวขนาดนี้ไม่ไปแอบดูหรอก" "ทะลึ่งไอ่หนูน้ย" มณีเลยบอกยายผกา "งั้นก็ตามใจพวกเราไปกันก่อน ป่ะ เท่ง หนูนุ้ย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_085-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_085-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 25, 2010, 04:58:22 PM
มณีล้างหน้าตาแขนขาไป "อ้าวเท่งกับหนูนุ้ยไม่ลงมาล้างด้วยกันละ" หนุนุ้ยตอบว่ากำลังปรึกษากันอยู่ "ปรึกษาเรื่องอะไร" "ก็เรื่องยายผกาไงเล่า น้"องมรีอยากรู้ความลับไม่ใช่เหรอ จะบอกให้นะ น้องมณีซ่อนตัวให้ดีแล้วแอบแลเวลายายผกาอาบน้ำรับรองเห็นหมดเลยนิไ "หนูน้ยนี่เราสองคนเห็นฉันป็นคนลามกที่ดูคนแก่อาบน้ำเหรอ" ไม่ใช่ยังงั้นน้องมณีแล้วให้เท่งช่วยพูด เท่งว่าพูดมากกว่านี้ก็ไม่ได้มณีจะเดินหนีแต่หนุนุ้ย่าถ้าแอบดูจะเห็น (วาดมือเป็นรูปร่างผู้หญิง) แต่มณีไม่สนเดินหนีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_093-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_093-tile-1.jpg)


ยายผกาเห็นทั้งสามเดินมาก็บอกให้รอก่อนจะไปอาบน้ำว่าแล้วก็ไปเลย หนูนุ้ยบอกให้มณีรีบตามไปจะได้เห็นของดี "เอ๊ะหนูน้ยเป็นอะไรจะคะยั้นคะยอให้ฉันดูคนแก่อาบน้ำ" หนุนุ้ยลืมตัว"ใครบอกว่าคนแก่เล่า"แต่เท่งเอามือปิดปากไว้ก่อนเพราะกลัวปวดท้อง "นี่มันเรื่องอะไรกัน" หนูนุ้ยบกว่าขอให้เชื่อรับรองไม่ผิดหวัง มณีก็ได้แต่คิดว่าจะเชื่อดีรึเปล่า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_114-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_114-tile-1.jpg)

ครั้นมาถึงลำน้ำอันฉ่ำใส
กลับร่างไปเป็นสาวสวยสำรวยศรี
ลงแวกว่ายไปมาในวารี
ดั่งกินรีวามสรรพ์สำอางค์องค์
จะพิศไหนมองเพลินจำเริญเนตร
ทั้งกรเกศดำขลับรับขนง
เหมือนภาพวาดวิจิตรคิดบรรจง
เหมือนนางหงส์ลงมาคงคงลัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_126-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_126-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 25, 2010, 08:43:46 PM
มณีเดินมาก็คิดที่หนูนุ้ยพูดไว้(หนูนุ้ยให้มณีไปแอบดู เท่งก็เห็นดีเห็นงามด้วย "ทั้งสองคนเป็นอัไรวันนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย")ส่วนทางนี้หนูนุ้ยละเท่งก็เป็นกังวล"ไอ่เท่งคราวนี้มันจะได้เรื่องรึเปล่าว่ะ" "ลองอย่างนี้แล้วมันก็น่าจะได้นะ"แล้วทั้งสองก็หัวเราะอย่างมีความสุข มณีเดินไปถึงลำน้ำก็เห็นหญิงสาวเล่นน้ำอยู่ก็เลยไปแอบดู...ใช่แล้ว ต้องใช่นางแน่ๆ ข้าจำได้ทุกลมหายใจเข้าออก...

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_139-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_139-tile.jpg)

มณีดูผกากรองเล่นน้ำอย่างเพลินพอจะลุกไปผกากรงก็หันมามณีหลบ แต่ผกากรองเห็นต้นหญ้าแถวนั้นไหวๆก็รู้ว่ามีคนแอบดูจึงรีบหนีขึ้นไปอีกฝั่ง มณีเรียกให้ผกากรองหยุดแล้วรีบตามไปเลยไม่ทันมเห็นหน้ากากที่วาอยู่ตรงที่ต้นไม้ ส่วนผกากรองก็คิดว่าต้องเป็นเท่งกับหนูนุ้ยที่บอกให้มณีมาแอบดูตน"ทำยังไงพี่มณีจะไม่สงสัยเรานะ"แล้วก็หายตัวไปเหลือแต่เสื้อผ้าเปียกๆไว้ตรงนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_147-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_147-tile-1.jpg)

มณีเดินไปถึงลำน้ำยยผกาก็เรียกแถมยังทักอีก"พ่อมณีจะไปไหนน่ะคงกำลังตามหาใครสักคนใช่หม" "ยาย ยายหายไปไหนมาไหนบอกว่าจะมาอาบน้ำ" "ยายมันแก่เเล้วก็เดินงกๆเงิ่นๆเดินไม่ไหวหรอก""แล้วยายเห็นผู้หญิงสาวสวยแถวนีบ้างรึเปล่า" "เหมือนจะเห็นแวบๆสักคนนะ อยู่ทางหลังพุ่มไม้พ่อณีลองตมไปดูสิ" มณีก็เดินลุยน้ำไปอีกฝั่งแก็ไม่พบใครพบแต่เสื้อผ้าที่เปียกทิ้งเอาไว้ มรีจึงคิดหนักเลยคราวนี้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_159-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_159-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 25, 2010, 09:01:19 PM
เท่งกับหนูนุ้ยเห็นณกับยายผกาเดินมาหนูนุ้ยทักมณีว่าสำร็จเรียบร้อยใช่ไหม "ออ เจ้านั่นเองไอ่หนูนุ้ยที่เป็นตัวกร ระวังให้ดีเถอะ" หนุนุ้ยว่าไม่ได้ปากโป้งเพราะพุงไม่เจ็บเท่งก็ว่าตัวเองก็ไม่เป็นอะไร มณีเห็นก็ถามว่าทะเลาะเรื่องอะไร หรือว่าทั้งสามคนรู้เรื่องหญิงสาวคนนั้น ออฉันพอจะรู้แล้วพูดใส่หน้ายายผกา ระวังไว้คววามลับไม่มีในโลกสักวันฉันต้องจับได้คาหนังคาเขาแล้วเมื่อถึงวันันั้น่ะอย่าคิดว่าเป็นยักษ์แล้วรังแกมนุษย์เค้าได้ชีวิตของฉันเป็นของยักษ์หัสเดชาแล้วยักษ์ตนอื่นที่แปลงมาอย่าหวังจะได้กิน ยายผกาก็ได้แต่ตกใจที่มณีเข้าใจผิด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_169-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_169-tile-1.jpg)


ที่เมืองพาราณสีหัสกันตืได้เข้าเฝ้าแก้วปัญหา "ลูกแก้วปัญหานี่ยังไงล่ะพระโอรสหัสกันต์แห่งนครใกล้สมุทร แก้วปัญหาไหว้หัสกันต์รับไว้ตามองแก้วปัญหาไม่กระพริบ ส่วนดอกพยอมก็พูดกับคุณท้าว"นี่ณท้าว ดูคู่นี้สิ หว๊าน หวาน" เลยโดนคุณท้าวหยิกเอา"ฉันน่ะอยากจะหยิกจนเนื้อหลุดออกมาถ้ายังตื่นเต้นออกนอกหน้ายังงี้"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_188-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_188-tile-1.jpg)

"แก้วปัญหาพี่เค้าจะเข้ามาแก้ปัญหาให้ลูก" "พี่พร้อมทุกอย่างแล้วน้องแก้วปัญหาอยากให้พี่ทำอะไรสั่งมาเลย" หัสกันต์บอก แก้วปัญหาก็บอกว่า"สิ่งที่ต้องการคือสิ่งที่ประกาศไปในครั้งแรกนั้นก้คือน้ำใจแม่เพคะ" "ถ้าหากเป็นสิ่งนั้นพี่ก็ได้เตรียมมาให้แล้ว" หัสกันต์หยิบห่อห้าที่เก็บหัวใจแม่ออกเปิดยื่นให้ ทุกคนในท้องพระโรงเห็นก็ตกใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_196-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_196-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 25, 2010, 09:12:51 PM
ตอนที่ทุคนเห็นหัวใจสดๆเต้นตุบๆอยู่ก็ตกใจตามๆกันไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_207-tile-1.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_207-tile-1.jpg)


ระหว่างที่เดินทางงหนู้นยถามยายผกาว่าทำยังไงมณีถึงเข้าใจผิด ว่าเป็นยักษ์ "เออดีแล้วล่ะถ้าพี่มณีรู้ความริงเอ็งสองคนลำบากแน่" หนูนุ้ยก็บ่นว่าทำดีไม่ได้ดีเลย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_211-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_211-tile.jpg)

แก้วปัญหาหลังจากที่เห็นหัวใจสดๆ ก็บอกว่าไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ "นี่ไงน้องต้องการพี่ก็นำมาให้แล้วหัวใจของเสด็จแม่พี่พี่ลงมือฆ่าแล้วควักเอมาเองกับมือเลยนะ" "แต่ห่อมฉันไม่ต้องการหัวใจขอผู้ใดไ "แล้วทำไมน้องออกประกาศไปอย่งนั้นล่ะ" "ใช่แก้วปัญหาพ่อกับแม่ยังเตือนลูกว่ามันะเป็นบาปแล้วพี่เค้าก็เอามาให้ลูกแล้ว" "ลูกไม่ได้หมายความอย่งที่พระโอรสหัสกันต์เข้าพระทัยถ้าลูกทำอย่างนั้นก็เท่ากับลูกให้ทุกคนทำบาป" "แล้วลูกหมายถึงอะไร" "ลูกยังกราบทูลไม่ได้เพคะ จนกว่าจมีคนนำสิ่งที่ลูกต้องการมาให้อย่างแท้จริง" หัสกัน์ถึงกับหน้าเจื่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_217-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_217-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 03:27:39 PM
มณีเดินทางมาถึงเมืองพาราณสี"นี่คงเป็นนครพาราสีแน่" "ไม่ยากเข้าไปถามเข้าเดี๋ยวก็รู้ว่าใช่หรือไม่"หนุนุ้ยบอก อันนี้ก็ห่วงค่ะ "พ่อมณีอย่าหลงผู้หญิงจนลืมแม่คนตาบอดนะ ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี ยายแค่อยากเตือนพ่อมณีแหละ" "ทุกอย่างฉันรู้อยู่แก่ใจไม่ต้องมีใครมาเตือนฉันหรอก"มณีบอกยายผกา "ขนาดไม่เจอยังรีบมาถ้าเจอไม่ลืมหมดเหรอ" "ฉันบอกว่ามันเรื่องของฉันคนอื่นไม่เกี่ยวดโยเฉพาะยาย เข้าใจไว้ด้วย" แล้วมณีก็เดินไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_238-tile.jpg)

ยายผกาไม่พอใจหนุนุ้ยเลยว่าให้"ก็บอกให้บอกความจริงน้องมณีก็หมดเรื่อง"ยายผกาว่า "ขนาดเห็นถอดรูปอาบน้ำยังหาว่าเราเป็นยักษ์" เท่งเลยว่าอีกคน"จะไปโทษพ่อมณีก็ไม่ถูกไอ่ตอนพ่อมณีเห็นแทนที่จะบอกความจริงกลับเอาหน้ากากสวมไปอีกเค้าก็นึกว่ายักษ์นะซี้ มันก็เป็นซะอย่างเงี้ยะ" ยายผกาเลยว่า "เออ ก็อยากโง่ทำไมล่ะ" หนูนุ้ยว่าอีก "ก็ตัวนะถอดเข้าถอดออกอยู่นั่นแหละ"  ยายผกาก็หงุดหงิดใส่ หนูนุ้ยจึงรีบบอกให้เดินไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_246-tile.jpg)

แก้วปัญหากลับเข้ามาในตำหนักดอกพยอมก็พูดด้วย "ต๊าย ๆ น่าสยดสยองนะเพคะพระธิดา หัวใจยังเต้นตุบตับๆอยุ่เลยเพคะ" "ไม่น่าเลย" แก้วปัญหาพูดออกมา ดอกพยอมถามต่อ"เออ พระดาเพะในเมื่อพระโอรสหัสกัน์ก็นำหัวใจแม่มาถวายแล้วทำไมพระธิดาถึงทรงปฎิเสธล่ะเพคะ" แก้วปัญหาตอบไปว่า "เราบอกว่าเราต้องการน้ำใจแม่ไม่ใช่หัวใจแม่ ฟังให้ดีๆด้วย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_257-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 03:44:48 PM
มณีเนทางเข้ามาในเองพบกับทหาร พวกทหารบอกมณี "ไม่ว่าใครก็จะเข้าไปแก้ปัญหาไม่ได้นอกจากจะคล้องน้ำให้เต็มตุ่มซะก่อน" ยายผกาเลยบอกมณี " หากเร่องมันมากนักอย่าไปง้อเลย พี่ เอ๊ย พ่อมณี" มณีได้ยินก้หันมาบอก"อย่ามายุ่งกับเรื่อของข้านะนังยักษ์ขมูยี" ยายผกาได้ยินคำกล่าวหาก็ตกใจ "พ่อมณี" มณีเลยว่าต่อ" เข้ามาในเมืองมนุษย์อย่าก่อเรื่องเดือดร้อนเป็นอันขาดไม่อย่างน้นข้าจะไม่สงสารเจ้าอีกต่อไปไล้วหันไปบอกพวกทหาร"พาฉันไปเถอะฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แก้ปัญหาของพระธิดา" "งั้นตามข้ามา" ทหารบอก ทั้งหมดจึงเดินตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_263-tile-3.jpg)


เมื่อถึงที่พกมณีถามทหาร"มีผู้คนมาแกปัญหามากมายเพียงนี้เชียว" "ใช่พระธิดาแก้วปัญหาทรงพระสิริโฉมงดงามผู้คนถึงได้พากันมามากมาย" "พวกเจ้ารอกันอู่ที่นี้แหละข้าจะไปบอกท่านอำมาตย์แล้วพรุ่งงนี้เช้าเตรียมตัวไปคล้องน้ำให้พร้อม"แล้วพวกทหารก็ออกไป มณีถามยายผกา "เป็นไงเห็นผู้คนมากมายระงับใจไว้ไม่อยู่ละสิ เห็นมองตาเป็นมัน" "ฮือ พ่อมณีเห็นฉันเป็นยักษ์หรือไง" "ก็ถ้าไม่ใช่ยักษ์แล้วเป้นอะไรล่ะเดี๋ยวปลอมเป็นคนแก่ที เดี๋ยวปลอมเป็นสาวสวยทีฉันน่ะไม่หลงกลหรอกนะ" มณีว่าแล้วก็เดินหนีออกไป ยายผกาก็ได้แต่ไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_275-tile.jpg)


(ตัดๆๆๆๆ อีกแล้วเลยม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เป็นยังไงหรือว่าไม่ตัดก็ไม่แน่ใจ :icon_twisted:)

ผกากรองถอดหน้าออกมาเดินเล่นที่สวนเจอเข้ากับหัสกันต์หัสกันต์เกี้ยวผกากรองแต่โดนว่า "เจ้าเป็นยักษ์ก็ไปอยู่ส่วนยักษ์ซะไป๊" หัสกันต์เลยถามผกากรอง"เจ้าไม่รู้เหรอว่าที่นี่มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น ถ้าหากไม่มีผู้ใดคุมครองก็อาจเป็นอันตรายได้ ไอ้มณีเป็นมนุษย์ธรรมดาคุ้มครองเจ้าไม่ได้หรอก" "ได้หรือไม่ได้ก็เจ้าก็ไม่ต้องมายุ่งกับเรา" แล้วผกากรองก็เดินหนไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_292-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 04:00:13 PM
หัสกันต์เดินตามไปแล้วคว้ามือผกากรองไว้ "เดี๋ยวหยุดก่อน รอพี่ด้วยสิ" "เราไปเป็นน้องของเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"ผการองว่าเข้าให้ "นี่อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน่า มีคนอย่งเรามาสนใจติดตามก็น่าจะทำให้เจ้าภูมิใจได้แล้ว" ผกากรองหัวเราะเยาะ "แล้วคนอย่างเจ้าสำคัญแค่ไหนกันลองตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเหงาบ้างนะ" ว่าเสร็จก็เดินหนีไป "นังคนนี้ถือตัวว่ารูปสวยปากกล้าคารมร้ายไม่รู้จักหัสกันต์ซะแล้ว" แล้วหัสกันต์ก็ใช้เชือกจับผกากรองเอาไว้"ดิ้นไปเลยเจ้าไม่มีวันหนีจากเราไปด้หรอก"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_302-tile.jpg)


หนูนุ้นเจอมนัสก็ดีอกดีใจตบไม้ตบมือกัน มนัสบอกว่าก็ดีใจเหมือนกันที่ได้เจอเท่งกับหนูนุ้ยอีกเท่งถามหายายผกาว่าหายไปไหนมณีเลยตอบว่า"ช่างเค้าเถอะอยู่กับนางยักษ์อันตราย มันอาจนึกกินเราวันไหนก็ได้"มนัสถามว่ายักษ์ที่ไหน หนูนุ้ยบอกว่าไม่ใช่ยักษ์แต่ กำลังจะพูดก็ปวดท้องขึ้นมา มณีบอกว่าขนาดไม่อยู่ด้วยหนูนุ้ยยังทรมานขนาดนี้ถ้าอยู่ด้วยจะขนาดไหน แล้วลุกหนีออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_313-tile.jpg)


ผกากรองตั้งสติแล้วเป่าคาถาทำให้เชือกหลุดออกไป หัสกันต์เห็นก็อึ้งไปแล้วก็เป่าคาถาอีกครั้งเชือกไหม้ลามไปที่หัสกันต์อย่างรวดเร็วจนหัสกันต์ปล่อยแทบไม่ทัน"อย่าคิดว่าเป็นผูหญิงแล้วจะสามารถข่มเหงรังแกได้ จำเอาไว้" ผกากรองว่าหัสกันต์แล้วก็เดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_327-tile-2.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 27, 2010, 04:05:16 PM
อ้าว  ผกากรองเข้าเมือง ใส่ตุ้มหูแล้ว  :icon_rolleyes:

อืมม ตอนที่ตัดไปพี่ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่า เรื่องมันเล่นไปยังไง 
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 04:59:32 PM
"อย่านึกนะว่าจะเอาชนะหัสกันต์ได้ง่ายๆ" แล้วหัสกันต์ก็ท่องมนต์ออกไปกลายเป็นไฟล้อมผกากรองเอาไว้ "เป็นไงนังตัวดีหากเจ้าสามรถเอาชนะไปกรอของข้าได้ก็นับว่าเจ้าเก่งแล้วล่ะ" มณีที่เดินออกมาหายายผกาเจอเข้าจึงแอบดูอยู่ที่พุ่มไม้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_338-tile.jpg)

ผผการกองจึงเรียกลมเรียกฝนจนไฟที่ลุกอยู่รอบๆตัวดับลงไป "มีอะไรอีกไหมหัสกันต์ ถ้าไม่มีเราจะได้ไปสักที"แล้วผกากรองก็เดินหนีไป ส่วนหัสกันต์ก็เจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้"ทำอย่างไรเราถึงจะปราบนางได้นะ"ส่วนมณีรีบตามผกากรองไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_354-tile-1.jpg)

ผกากรองเดินดูดอกไม้ในสวนอยู่ดีๆมรีก็เดินตามเข้ามาพูดจากวนโมโห "เก่งมากนิ" ผกากรองมองมณีแล้วเดินถอยหลังงทำให้ล้มลง "โอ๊ย"  "อ๋อ นางักษ์นี้มีเลือดด้วยเหรอ" ผการกองรีบลุกขึ้นมาเถียง "เราไม่ใช่ยักษ์นะ" แล้วเจ้าเป็นอะไรล่ะ ความจริงขาน่าจะเฉลียวใจตั้งแต่ที่เจ้าทำมารยาให้ยักษ์พวกนั้นจับตัวมาตั้งแต่วันแรกแล้ว" "มณีเจ้าฟังเราให้ๆนะ เราก็เป็นมนุษย์มีเลือดเนื้อเหมือนกับเจ้าเพราะถ้าหากเราเป็นยักษ์จริงๆเราคงจับเจ้ากินไปนานแล้ว" "แต่เจ้าไม่มีโอกาสมากกว่า ข้าแปลกนิดเดียวทำไมเจ้าต้องปลอมเป็นคนแก่ทีเป็นสาวที เจ้าว่าวิธีการทำเป็นลับๆล่อๆจะททำให้ข้าสนใจเจ้า" ผกากรองไม่พอใจหันไปเรยกชื่อ"มณี" มณก็ต่อยาว"จำไว้ด้วยนะว่าคนอย่างข้าไม่โง่เหมือนคนอื่นเค้าหรอก"พูดจบเดินก็เดินไป ผกากรองว่าตามหลัง "เจ้านั้นแหละโง่ โง่ที่สุดในโลกเลย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_366-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 05:28:53 PM
อ้าว  ผกากรองเข้าเมือง ใส่ตุ้มหูแล้ว  :icon_rolleyes:

อืมม ตอนที่ตัดไปพี่ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่า เรื่องมันเล่นไปยังไง 

ต้องดูๆค่ะตอนถูกยักษ์จับมาใส่ ตอนเจอมณีไม่ใส่ตอนเดินป่าคนเดียวใส่ จากนั้นก็ไม่ใส่อีกเลย จนเข้าเมือง นั่งจับผิดเหมือนกันค่ะส่วนตอนที่ตัดไปคงเป็นแกแบบว่ายายผกาหนีออกมาเดินข้างนอกกคนเดียวแล้วถอดหน้ากากแล้วก็ไปเจอหัสกันต์มั้งคะ ไม่แน่ใจเดาเอา  :icon_smile:

ตกกลางคืนขณะที่ทุกคนนอนกันอยู่มณีกลับนอนไม่หลับคิดถึงผกากรอง "เห็นเรารู้ความจริงเลยหนีไป ดีไปให้พ้นๆก็ดี จะได้ไม่มาสร้างความเดือดร้อนให้ใครอีก" แล้วก็นอนต่อแต่นอนไม่หลับ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_397-tile.jpg)


ส่วนผกากรองก็มานั่งร้องไห้อยู่ด้านนอก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_405-tile.jpg)


พอตกดึกพื้นพิภพสงบเงียบ
น้ำค้างเงี่ยบเย็นอกวิตกหนาว
เป็นคืนแรมแต่งแต้มด้วยเสียงดาว
สงัดราวป่าช้าน่ากลัวภัย
ถึงเวลาหัสกันต์นั้นหาเหยื่อ
ที่หลงเหลือคล้องน้ำทำให้ได้
หักแขนขากัดกินจนสิ้นใจ
อิ่มหนำใจอร่อยลิ้นแสนยินดี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_414-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ มีนาคม 27, 2010, 05:46:58 PM
ครั้นมาถึงลำน้ำอันฉ่ำใส
กลับร่างไปเป็นสาวสวยสำรวยศรี
ลงแวกว่ายไปมาในวารี
ดั่งกินรีวามสรรพ์สำอางค์องค์
จะพิศไหนมองเพลินจำเริญเนตร
ทั้งกรเกศดำขลับรับขนง
เหมือนภาพวาดวิจิตรคิดบรรจง
เหมือนนางหงส์ลงมาคงคงลัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_126-tile.jpg) (http://s382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/?action=view&current=PDVD_126-tile.jpg)

ชอบตอนนี้จังค่ะเหมือนบทชมนางในวรรณคดีเลย
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ มีนาคม 27, 2010, 06:16:29 PM
มณีทำไมทำงี้อ่ะ คิดเองเออเองทั้งนั้นเลย สงสารผกากรองจัง  :icon_mrgreen: 
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 27, 2010, 06:47:50 PM
อ้าว  ผกากรองเข้าเมือง ใส่ตุ้มหูแล้ว  :icon_rolleyes:

อืมม ตอนที่ตัดไปพี่ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่า เรื่องมันเล่นไปยังไง 

ต้องดูๆค่ะตอนถูกยักษ์จับมาใส่ ตอนเจอมณีไม่ใส่ตอนเดินป่าคนเดียวใส่ จากนั้นก็ไม่ใส่อีกเลย จนเข้าเมือง นั่งจับผิดเหมือนกันค่ะส่วนตอนที่ตัดไปคงเป็นแกแบบว่ายายผกาหนีออกมาเดินข้างนอกกคนเดียวแล้วถอดหน้ากากแล้วก็ไปเจอหัสกันต์มั้งคะ ไม่แน่ใจเดาเอา  :icon_smile:


อืมม  เข้าเมืองได้เปลี่ยนชุดด้วย  ไปขโมยชุดแก้วปัญหามารึเปล่าเนี่ย  :icon_confused:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 07:35:24 PM
อ้าว  ผกากรองเข้าเมือง ใส่ตุ้มหูแล้ว  :icon_rolleyes:

อืมม ตอนที่ตัดไปพี่ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่า เรื่องมันเล่นไปยังไง 

ต้องดูๆค่ะตอนถูกยักษ์จับมาใส่ ตอนเจอมณีไม่ใส่ตอนเดินป่าคนเดียวใส่ จากนั้นก็ไม่ใส่อีกเลย จนเข้าเมือง นั่งจับผิดเหมือนกันค่ะส่วนตอนที่ตัดไปคงเป็นแกแบบว่ายายผกาหนีออกมาเดินข้างนอกกคนเดียวแล้วถอดหน้ากากแล้วก็ไปเจอหัสกันต์มั้งคะ ไม่แน่ใจเดาเอา  :icon_smile:




อืมม  เข้าเมืองได้เปลี่ยนชุดด้วย  ไปขโมยชุดแก้วปัญหามารึเปล่าเนี่ย  :icon_confused:

เสกเอามั้งค่ะตอนอาบน้ำยังเสกได้เลย :icon_confused:


ตอนเช้ามณีตื่นขึ้นมาเพราะมีเสียงเอะอะโวยวาย หนูนุ้ยก็ตื่นด้วย "เออ น้องมณีเกิดอะไรขึ้น" "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันไปดฝุกันสิ"มณีชวนหนูนุ้ยออกไปดู เท่งซึ่งยังไม่ลืมหูลืมตาก็ขอไปด้วยเหลือแต่มนัสนอนไม่รู้เรื่องอยู่คนเกดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_426-tile.jpg)


มีคนลงไปงมกระดูกในสระน้ำขึ้นมา บรรดาชายหนุ่ที่มาแก้ปัญหาต่างมามุงดู "มันคงถือโอกาสตอนดึกตอนที่พวกเราหลับกันอยู่แน่ๆเลย" พอพวกมณีมาถึงเท่งก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วกระดูกนี่ชายหนุ่มในนั้นนตอบว่าน่าจะมียักษ์ลอมแปลงเข้ามาอยู่ด้วย หนูนุ้ยว่าจะจับมือใครดมดูมันกินเนื้อไมมีเหลือเชียว มณีก็คิดว่าเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_433-tile.jpg)


ส่วนมนัสตื่นมาไม่เห็นมีใครจนยยผกาเข้ามา "ยายมาจาหไหน" "ยายมากับพ่อมรีแล้วหายไปหนกันหมด" "ฉันก็ไม่รู้สิ พอตื่นขึ้นมก็ไม่มีใคร ฉันชื่อมนัสเป็นน้องชายพี่มณีจ๊ะยาย" "เอ็งเป็นน้องชายพ่อมรเหรอคงมาแก้ปัญหาน้ำใจแม่ละสิ" "ใช่จ๊ะ แต่คราวนี้คนฉลาดอย่างฉันคงต้องจนปัญญา" ยายผกาถามมนัสว่าอยากแก้ปัญหารึเปล่า "ทำไมจะไม่อยาก ใครๆก็อยากเป็นคู่ครองพระธิดาแก้วปัญหาทั้งนั้น" ยายผกาบอกว่ายายจะช่วยให้สมหวัง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_447-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 07:51:33 PM
มณีเดนกลบออกมา หนูนุ้ยถามมณีว่า"น้องมณีคงไม่คิดว่ามียักษ์ปลอมแปลงกับพวกเรานะ" "ต้องมีแน่ๆและก็อยู่ไม่ใล้ไม่ไกล" เท่งไปพูดกับมณี "พ่อมณียังไม่เลิกล้มความคิดว่ายายผกาเป็นยักษ์อีเหรอ" "ถ้าไม่ได้เป็นแล้วเป็นอะไร" ทั้งสองจะตอบ "ก็เป็น........." แต่ปวดท้องขึ้นมาเสียก่อน หนูนุ้ยแค่นึกยังไม่ทันพูดก็เจ้บท้องมานิดๆละ เท่งก็เลยบอกว่า"พ่อมณีก็เห็นว่ยายผกาสวยอย่างกับอะไรพ่อมณีไม่ชอบผู้หญิงสวยๆเหรอ" "ชอบสิทำมจะไม่ชอบ ยกเว้นสวยแบบปลอมแปลง เท่งกับหนูนุ้ยก็ระวังตัวไว้ให้ดี ยายแก่นั่นน่าเกลียดแค่ไหนก็ต้องปลอมตัวสวยขึ้นเท่นั้น ฉันไม่ลงกลมันหรอก"บออกแล้วก็เดินไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_465-tile.jpg)


หนูน้ยพูดับเท่ง"ดูๆไปน้องมณีจะโม่กว่าน้องมนัสอีกนะไ เท่งถาม "โม้หรือโกหก" "เค้าเรียกว่าโง่ ต้องให้ฉันพูด...(ฟังไม่ออก)" แล้วหนูน้ยก็ตีหยอกเท่งเท่งก็วิ่งหนี ส่วนหัสกันต์ก้คิดเรื่องมณี "พวกมณีมันตามเรามาถึงนี่แล้วเราจะทำยังไงดีนะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_478-tile-1.jpg)

ยายผกานั่งคุยกับมนัสหนูน้ยเขาก้ถามยายผกาว่าเมื่อคืนหายไปไหนมาทั้งคืนมรีบอกว่า"จะหายไปไหนได้ก็หายไปกินคนนะสิเหลือแต่กระดูกที่เราไปดูมาเมื่อตะกี้นะสิ" ยายผกางง"กระดูกอะไรกัน" มณีว่าใหญ่เลยค่ะ"ยังมาทำเป็นไขสืออีกกินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง"มนัสถามว่าพูดเรื่องอะไรฟังไม่เห็นเข้าใจ มณบอกมนัสไม่ให้หลงกลยายแก่ผกา มนัสกลับบอกว่ายายผกาใจดีออกเมื่อกี้ยังบอกว่าจะช่วยให้ฉันแต่งงานกับพระธิดาอีกมณีได้ยินยิ่งโกรธ"อย่าหวังว่จะหลอกลวงน้องข้าได้สำเร็จ" "ไม่ได้หลอกแต่จะทำจริงๆเลยกลัวต่เจ้าจะจฉาน้องที่น้องได้ดีกวว่านะสิ อิอิอิ" มณีโมโหใหญ่เลยลากยายผาออกไปข้างนอก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_487-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 08:04:53 PM
หัสกันต์ลังจะลุกเดินไปก็เห็นมณีลากยายผกาไปทางหนึ่ง "ช่วยด้วย ๆ ๆ  คนหนุ่มรังแกคนแก่ช่วยด้วย" หัสกันต์เห็นเลยตามไปดู

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_502-tile.jpg)


ยายผกาพยามสะบัดมณีออกแต่ไม่หลุดจึงถอดหน้ากากออกแล้วสะบัดจึงหลุด "ปล่อย ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ มณีท้า"เก่งจริงทำไมไม่กลับร่างกลายเป็นนางยักษ์ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ"  "โอ๊ย คนอะไรทำไมถึงโง่ขนาดนี้นะ ก็นี่แหละหน้าจริงๆของเรา" "ข้าไม่เชื่อ(โง่ได้อีกมณี) ผู้หญิงจริงๆที่ไหนจะสวยได้ขนาดนี้(ผู้หญิงจริงสวยไม่ได้เหรอไง)ข้าเคยเตือนเจ้าว่าอย่ามายุ่งกับข้าแล้วก้มนัสเป็นอันขาด"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_514-tile.jpg)


"นึกว่าอะไรที่แท้เจ้าก็อิจฉาน้อง คอยดูเถอะเราจะช่วยมนัสแต่งงานกับแก้วปัญหาให้ได้" "เจ้าจะช่วยมนัสรือว่าจะช่วยตัวเองกันแน่นังยักษ์แก่ตัณหากลับ" "เจ้าพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง" "ข้าพอจะรู้อะไรละว่าเจ้าติดตามข้ามาทำไม" "เพราะอะไรเจ้าพูดออกมาให้ดีๆนะ" "เพราะว่าเจ้าหลงรักข้านะสิ" (จึก พูดถูกแทงใจดำคร้า) ผกากรองก็ได้แต่ ทำหน้าไม่พอใจส่วนมณีก็ยิ้มที่รู้ทัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_523-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 08:18:00 PM
มนัสถามหนู้ยว่ามณีเป็นอะไรทำไมถึงโกรธยายผกา หนุนุยตอบไปว่า"ไปถามท่งก็แล้วกันฉานเจ็บหัวเหลือเกิน" "เท่งล่ะ" มนัสถาม "โอ๊ย ฉันก็ปวดหัวเหมือนกันพ่อมนัส" "ทำไมถึงได้ปวดหัวพร้อมมกันล่ะ" เท่งบอกหนูนุ้ยให้ตอบ "สามัคคีปวด  :icon_confused: (คิดได้ไง)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_539-tile-1.jpg)


"เป็นยังไงข้าพูดแทงใจดำเจ้าใช่ไหมยักขิณี" ผกากรองได้ยินก็โกรธ "มณีเราจะฆ่าเจ้าก็ได้นะ" "แล้วทำไมเจ้าถึงไม่ทำ" "เจ้าอย่ามายั่วโมโหเรานะ" มณียั่วต่อ "เป็นยังไงเวลาเจ้าโกรธขึ้นมาเขี้ยวของเจ้าจะงอกออกมารึเปล่า" ผกากรองโกรธใญ่เลยก็ทุบตีมณี มณีจับแขนของผกากรองไว้ทั้งสองข้าง"ยักษ์อะไรใช้วิธีทุบตีทำร้ายคนแบบนี้ความจริงเจ้าน่าจะหักคอข้าให้ตายด้วยซ้ำหรือว่าเจ้าเนี้ยะหลงรักข้าขึ้นมาจริงซะแล้ว"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_549-tile.jpg)


พูดแทงใจผกากรองมากเลยค่ะ ผกากรองโกรธมณีจึงทุบตีมณีอีก"มณี เราเกลียด เกลียดเจ้าที่สุดในโลกเลย คอยดูนะถ้าหากมีวิธีไหนที่ทำให้เจ้าผิดหวังหรือเสียใจเราจะทำไม่รีรอเลย"มณีผลักผกากรองล้มลง
"ข้าก็ไม่กลัวเหมือนกัน" มณีเดินหนีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_574-tile-1.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 27, 2010, 08:39:29 PM
ผกากรองก็ได้แต่ฮึอฮัดอึดอัด(ตามประสาพระธิดาจอมแก่น)ที่มีคนรู้ทันส่วนหัสกันต์รีบเดินออไปอีกทางเพื่อดักมณีที่กำลังเดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_594-tile.jpg)

หัสกันต์เดินมาเจอมณี"มณี"  มณีเห็นหัสกันต์แล้วตกใจ "หัสกันต์ข้าเจอ่านกับผกามื่อวาน" "ใช่ เราพยายยามจะกำจัดนางยักษ์นั่นแต่ก็ทำไม่ได้นางมีฤทธิ์มากเหลือเกิน" "หมายความว่า นางเป็นยักษ์จริงๆ " "ใช่ คืนที่เราหนีมานางพยามจะกินหนูนุ้ยแต่เราเข้าไปช่วยไว้ นางยังใส่ร้ายเราว่เราเป็นยักษ์ซะเองแล้วบังคับให้หนูนุ้ยพูดตามนั้น" "ข้าเข้าใจแล้วล่ะมิน่าหนูน้ยกับเท่งถึงได้มีอันเป็นไปกครั้งที่พูดเรื่องขอนาง" "ใช่ ข้าได้ยินนางสาปหนูน้ยเอาไว้ แล้วท่านมาปัญหาใหม" "ใช่ท่านก็เหมือนกันสิ" "ใช่ น่าเสียดายที่เรายังแก้ปัญหาไม่ได้แต่ราขอให้ท่านโชคดีกว่าเราน" "ข้าขอบใจท่านมากหัสกันต์"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_606-tile-1.jpg)


ส่วนทางที่พักท่านอำมาตย์มาตามคนที่คล้องน้ำ หนูนุ้ยตอบว่า"ตอนนี้เค้าไม่อยู่ฉานเลยไม่รู้เรื่อง" "อ้าวแล้วเค้าไปไหนหล่ะ"เท่งบอกว่าไม่รู้แล้วให้หนูน้ยไปมต่หนูน้ยไม่ไป ท่านอำมาตย์จึงบอกให้ไปกันทุคนแหละ แล้วรีบตามให้พบนะฉันจะรอตรงนี้แหละทั้งสามคนจึงรีบออกไปตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_623-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ มีนาคม 27, 2010, 08:42:08 PM
 :icon_mrgreen: โหไรว่ะ มณีหัสกันต์พูดโกหกแป็บเดียวเชื่อละ แล้วผกากรองล่ะพูดความจริงกลับไม่เชื่อ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 28, 2010, 04:28:43 PM
"พระธิดาเพคะ" "ว่าไงหรือจ๊ะดอกพยอม" "ถ้าหากไม่มีใครคล้องน้ำหรือแก้ปัญหาได้พระธิดาจะยังไงเพคะ" "ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ดีซะอีกด้วยซ้ำไป" "ทำไมรับสั่งอย่างนั้นะเพคะ ถ้าไม่มีใครทำได้พระธิดาก็ไม่ได้อภิเษกสิเพคะ" "ไม่ได้แต่งงานก็ไม่เห็นจะเดือดร้อนนิ ดีซะอีก" "จะดีได้ยัไงเพราะถ้าพระธิดาไม่ได้อภิเษกชาวเมืองพาราณสีจะต้องวุ่นวายสิเพคะ" "ทำไมต้องวุ่นวายด้วยถ้าเป็นดอกพยอมก็ว่าไปอย่างเพราะถ้าดอกพยอมไม่ได้แต่งงานคงจะวุ่นวานยิ่งกว่าเราซะอีก" "ตายละพระธิดาทำไมรับสั่งอย่างนี้ว่าดอกพยอมอีกแล้ว"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_632-tile.jpg)


ท่านอำมาตย์เจอตัวมณีก็ถามว่าจะทำได้หรือเปล่าถ้าแน่ใจก็ไปที่สระน้ะได้เลย"ข้าพร้อมละ" แต่ก่อนไปหนูน้ยว่าแล้วน้องมนัสล่ะมรีให้เท่งไปตามหามนัสแล้วตามไปท่สระน้ำส่วนเท่งก็ให้หนูนุ้ยไปตามแทนส่วนตนจะไปกับมณี "อะไรทั้งเพก็มาลงที่หนู้ย" หนูนุ้ยบ่น แล้วก็ร้องจังหวะตะลุงออไปตามหามนัส

 (http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_654-tile-2.jpg)


ผกากรองโกรธมณีมากเดินพล่านไป"คอยดูนะเราจะตามจองล้างจองผลาญเจ้าไม่หยุดเลย คอยดู" เจอเข้ากัมนัส "โอ้โหทำไมถึงได้สวยอย่างนี้สวยกว่าน้องฉันทนาอีกนี่เจ้าเป็นมนุษย์หรือนางไม้กันแน่" "เป็นนางไม้"ผกากรองบอก "ว่าแล้ว แล้วนางไม้เห็นพี่มณีของฉันรึเปล่า"ผกากรองยังโกรธอยู่เลยตอบไปว่า  "คงตายไปแล้วมั้ง" "พี่มณีตายแล้ว โถๆพี่มณีไม่น่าทิ้งฉันไปเลย แล้วฉันจะทำยังไงดี" มนัสคร่ำครวญอยู่อย่างนั้นส่วนผกากรองก็มองมนัสแบบ...

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_665-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 28, 2010, 04:43:07 PM
ที่สระนำบรรดาชายหนุ่มท่มาอาสาคล้องน้ำก็พยายยมคล้องน้ำกัน"เอาละถ้าเจ้าสามารคล้องน้ำไปใส่ตุ่มจนเต็มได้ก็จะได้เข้ไปแก้ปัญหาทันที  ทหาร"ท่านอำมาตย์เรียกใหเอาเชือกมาให้ หัสกันต์มาแอบดูมณีที่กำลังจะคล้องน้ำ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_683-tile.jpg)

ท่าอำมาตย์ส่งเชือกให้แก่มณี มณีได้เชือกก็มองเชือกทีนองสระน้ำทีว่าจะทำยังไง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_689-tile-1.jpg)

มนัสก็คร่ำครวญว่า"นางไม้ไม่น่าพูดเล่นถ้าพี่มณตายไปจริงๆจะทำยังไง เค้ายิ่งตามตัวไปคล้องน้ำด้วย" "แล้วเจ้อยากไปคล้งน้ำบ้างรึเปล่า" "อยากสิ แต่แม่สอนไว้ว่าไม่ให้พี่แย่งน้องน้องแย่งพี่ พี่น้องควรจะรักกัน " "อยางนี้เค้าไม่เรียกว่าแย่งหรอกเค้าเรียกวาใครดีใครได้"ผกากรองบอกมนัส "ใครดีใครได้" "ใช่และที่สำคัญพี่มณีของเจ้าต้องดีใจที่มีน้องทั้งเก่งทั้งฉลาดสามารถอาสาคล้องน้ำได้ แล้วแก้ปัญหาได้ด้วย" "นางไม้พูดจริงๆหรือจ๊ะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_695-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 28, 2010, 04:59:30 PM
"จริงสิ" แล้วก็เสกของออกมา "นี่เป็นภาชนะใส่น้ำทำด้วยเชือกสามารถคล้องน้ำได้รับไปสิ แล้วรีบไปที่สระน้ำนั่นเร็วๆเข้านะ" มนัสมองอย่างตะลึง "จ๊ะ ขอบใจนะจ๊ะนางไม้ฉันไปละ" แล้วมนัสก็เดินไปแล้วก็กลับมาถามอีก "แล้วนางไม้ชื่ออะไรจ๊ะฉันจะได้จำไว้" "เราชื่อผกากรองจำเอาไว้ให้ดีล่ะ" "ขอบใจมากนะจ๊ะนางไม้ผกากรองฉันไปล่ะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_713-tile.jpg)


แล้วตั้งจิตอธิฐานการบัดนี้
แม่ธรณีบันดาลให้ได้เป็นผล
ลูกหวังช่วยมารดาในสากล
ให้รอดพ้นลูกรักควักหัวใจ
เข้าใจผิดคิดไปน้ำใจแม่
นั้นที่แท้คือดวงจิตอุทิศให้
จึงก่อการอกตัญญูอยู่ทั่วไป
ขอลูกได้แก้ปัญหาดังปรารมณ์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_727-tile.jpg)


มนัสมาเจอยายผกา "พ่อมนัส" "ยายผกา" "แล้วนี่พ่อมนัสจะไปไหน" "นี่ฉันได้เชือกมาคล้องน้ำแล้ว ฉันจะไปอาสาคล้องน้ำกับพี่มณี" "งั้นเยายไปด้วยคนนะ" "จ๊ะ ไปกันเถอะยาย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_745-tile-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 30, 2010, 09:27:21 PM
มณีค่อยๆสาวเชือกขึ้นมาแล้วก็ปรากฎว่าสามารถใช้เชือกคล้องน้ำได้หัสกนต์ทีแดบดูอยู่ตะลึงไปและทุกคนที่อยู่บรเวณนั้นก็พากันพูดไปว่าไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_754-tile.jpg)


"ดีมาหลานชายรีบไปใส่ตุ่มให้เต็มเลย"ท่านอำมาตย์บอกมณี มณียิ้มดีใจที่ตนทำสำเร็จหัสกันต์เจ็บใจที่มนุษย์ธรรมดาอย่างมณีทำได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_767-tile-1.jpg)


ในตำหนักพระธิดาแก้วปัญหานั่งร้อยมาลัยอยู่กับดอกพยอม ดอกพยอมจะถามพระธิดาแต่แก้วปัญหาบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว แล้วนางกำนัลที่ดอกพยอมใช้ไปสืบข่าวเรื่องชายหนุ่มที่มาคล้องน้ำก็เข้ามา "ได้เรื่องมาว่าอย่างไรบ้าง"ดอกพยอมถาม "ฉันได้ยินว่าท่านอำมาตย์ชิงชัยออกไปดูคนที่มาคล้องน้ำอีกแล้ว"  "สำเร็จรึเปล่าไม่รู้เอาไว้ถ้าสำเร็จค่อยมาบอกฉัน" แล้วดอกพยอมก็ไล่ให้ออกไปแต่พระธิดาห้ามไว้แล้วถามว่าเรื่องอะไร "คือไม่มีอะไรเพคะคือหม่อมฉันเป็นหวงมากเกนไปเลย..."ดอกพยอมอึกอักที่จตอบ "คอยให้นางพวกนี้ไปสอดแนม"แก้วปัญหาบอกแล้วสั่ง "ต่อไปนี้หามให้ใครยุ่งเรื่องของเราเป็นอันขาด เข้าใจไหม"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_772-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 30, 2010, 09:50:21 PM
มณีใช้เชือกคล้องน้ำได้เต็มตุ่มท่าอำมาตย์เห็นก็ดีใจ"ดีมากหลานชายรีบเข้าไปกับข้าเดี๋ยวนี้เลย"ท่านอำมาตย์บอกกับมณี เท่งก็เกาะแขนไว้"พ่อมณีฉันดีใจจริงๆเลยแต่น่าเสียดายที่หนูนุ้ยกับมนัสยังไม่มาเลย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_798-tile-1.jpg)


พอพูดจบก็มากันมาถึงเท่งก็บอกทุกคนว่ามณีทำสำเร็จแล้วกำลังจะเข้าไปแก้ปัญหายายผกาจึงพูดว่า"พ่อมณีจะเข้าไปคนเดียวได้ไงให้พ่อนัสเข้าไปด้วยสิ" ไยยผกาพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง"มณีถาม "ก็หมายความว่าพ่อมนัสจะอาสาคล้องน้ำเหมือนกันหรือพ่อมณีจะขัดขวางน้อง" มณีมองยายผกาที่ยิ้มเยาะแล้วเห็นกลายเป็นผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_806-tile.jpg)


"ท่านอำมาตย์ชิงชัยยังไม่กลับมาอีกหรือ" องค์ดหนือหัวรับสั่งถาม "ขอเดชะยังไม่กลับพระเจ้าค่ะ" "จะได้เรื่องอะไรก็ไม่รู้"พระมเหสีทูลถาม คุณท้าวก็พูดขึ้นต่อ"นั่นสิเพคะใจหม่อมฉันเสียดายพระโอรสหัสกันต์ทรงอุตาสห์คล้องน้ำได้แล้วพระธิดาก็ยังไมม่ทรงพอพระทัย" "ไม่ใช่ไม่พอใจนะคุณท้าวแต่หัสกันต์แก้ปัญหาไม่ได้ต่างหาก"องค์เหนือหัวบอกกับคุณท้าว พระมหเสีเลยพูดขึ้น "จะอะไรกันนักหนาหม่อมฉันคิดว่าหัสกัต์เหมาะกับลูกของเราที่สุดจะมีสักกี่คนที่เฉลียวฉลาดและท่วงท่าสง่างาเหมือนหัสกันต์"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_823-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 30, 2010, 10:18:38 PM
มนัสคล้องน้ำใส่ตุ่มเต็มก็อกดีจ"ยายผกาไม่น่าชื่อว่าฉันจะทำได้ พี่มณีๆพี่ว่าฉันเก่งไหม" มณีโกรธยายผกามากๆเลย"นังยักษ์เจ้าเล่ห์ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้ บอกมานะ" "ช่วยด้วยๆจะทำร้ายคนแก่อย่างฉันผู้น่าสงสาร "หยุดนะยายผกา" มณีจะวิ่งเข้าไปทำร้ายยายผกาแต่มนัสจับเอาไว้ยายผกาวิ่งไปหลบหลังท่านอำมาตย์ หนูนุ้ยว่างานนี้น่าสนุกแต่เท่งบอกว่ายุ่งละซิไม่ว่า "พ่อมนัสเห็นรึยังว่าพ่อมณีเห็นผู้หญิงคนเดียวดีกว่าแม่ดีกว่าน้อง" "เจ้าต้องการอะไร"มณีถาม "ท่านอำมาตย์เจ้าขาช่วยด้วยเจ้าคะ" "ในเมื่อมีผู้คล้องน้ำได้สองคนเจ้าทั้งสองก็ได้แก้ปัญหาเหมือนกันแหละ" ท่าอำมาตย์ยุธรรมที่สุดถ้ใครคล้องน้ำได้ก็แก้ปัญหาได้ใช่ไหมพ่อมณี ฮิๆๆ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_838-tile.jpg)


นึกกลัดกลุ้มกังวลร้อนรนจิต
ไม่เคยคิดว่ามนุษย์สุดกล้าหาญ
สามารถคล้องน้ำได้ไม่ช้านาน
เกรงนำทางไขปัญหาค้างคาใจ
หากเป็นดั่งที่เราเฝ้าหวั่นจิต
อายแทบมิตแผ่นดินสิ้นคิดได้
เสียแรงเป็นขุนมารผู้ชาญชัย
คิดแล้วให้กริ้วโกรธพิโรธพลัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_868-tile.jpg)

ท่านอำมาตย์บอกให้ทุกคนรอตนจะเข้าไปกราบทูลว่ามีคนคล้องน้ำได้สองคน ยายผกาบอกว่า"อย่าลืมกราบทูลว่าทั้งสงเป็นพี่น้องกันแต่คนเป็นพี่อิจฉาน้องยายกลุ้มใจเหลือเกิน" "มันจะมากไปแล้วนะนังยักษ์แก่ตัณหากลับ" "ใส่ร้ายคนแก่ข้าแก่จนจะเข้โลงจะมีปัญญาตัณหากลับที่ไหนเจ้านี่อิจฉาริษยา" พูดยังไม่ทันจบมณีเข้ามาบีบคอแต่เท่ง หนูน้ย มนัส ช่วยกันจับไว้ ยายผกาหนีไปอยู่หลังท่านอำมาตย์ ท่านอำมาตย์บอกว่าผิดหวังในตัวมณีมากถ้าทำร้ายคนแก่อีกจะไม่ให้เข้าไปแก้ปัญหา ยายผกาก็ยิ้มกวนๆลอยหน้าลอยตาแล้วก็แกล้งไอ มณีเจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_882-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 30, 2010, 10:20:52 PM
มาส่งองสาวก่อนจะไม่ได้เล่าอีกหลายวันเพราะ :icon_mad: คืนนี้ฝันดีนะคะ :icon_neutral:

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_198-tile-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ เมษายน 01, 2010, 04:50:28 PM
โฮกกกกกกกกกกก
เยอะมากกกกกกกกกกก

ไม่ได้อ่านซะนานแสน

เด๋วจะทะยอยอ่านนะจ๊ะ
เป็ฯกำลังใจให้จร้า^^
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 05:19:13 PM
มณีเดินเข้าไปทางหัสกันต์ หัสกันต์ทักมณี "เห็นฤทธินังยักษ์แก่นั้นหรือยังล่ะ มันจงใจจะแกล้งเจ้า" "ใช่ ข้าก็ไมรู้ว่าไปทำอะไรให้" "นี่เจ้าไม่รู้หอว่ามันแอบชอบเจ้ามันจึงพยายามขัดขวางไม่ให้เข้าไปแก้ปัญหา กับเราเมื่อครั้งหนึ่งมันเคยชอบเราแล้วก็ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นยักษ์ เจ้าต้องช่วยเราจับมันให้ได้นะมณี จากนั้นเราจะกำจัดนางยักษืตนนั้นซะ " มณีพยักหน้ารับว่าจะช่วย(หัสกันต์แต่งเรื่องเก่งเนอะ มณีก็หูเบา)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-3.jpg)


"เป็นอะไรบ้างจ๊ะยาย" มนัสถามยายผกา "ไม่เป็นอะไรมากหรอกแตพ่อมณีมือหนักไปหน่อย" หนูนุ้ยว่าให้"ก็เป็นเพราะตนเองไม่น่าทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากเลย" เท่งก็บออกต่อ"ฉันว่าหนูผการีบถอนคำสาปแล้วให้ฉันกับไอ่หนูนุ้ยไปบอกพ่อมณีเข้าใจ" "มันสายไปแล้วพ่อมณีเข้าใจว่าฉันเป็นยักษ์" มนัสไม่รู้เรื่องก็ถามว่าพูดเรื่องอะไรคนฉลาดอย่างฉันไม่เข้าใจ หนูนุ้ยเลยบอกมนัส "น้องมนัสฉลาดมากเกินไปถ้าฉลาดน้อยกว่านี้คงจะเข้าใจ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_020-tile-1.jpg)


แก้วปัญหาอยู่ในตำหนักคุณท้าวก็มาเข้าเฝ้า "พระธิดาเพคะ" ดอกพยอมทักคุณท้าว "ทำหน้าแบบนี้แสดงว่า..." "ไม่ใช่เรื่องของเจ้า"แล้วดอกพยอมโดนคุณท้าวตีไปหนึ่งป๊าบ แต่ไม่เข็ด "คุณท้าวเจ้าขาฉันเป็นพนะพี่เลี้ยงถ้ามีอะไรเกี่ยวกับพระธิดาฉันก็ต้องรู้" แก้วปัญหารำคาญจึงบอกให้คุณท้าวบอกเรื่องที่มาหา "คือเวลานี้มีผู้คล้องน้ำได้ถึงสองคนเพคะองค์เหนือหัวให้มาตามพระธิดาไปท้องพระโรงจะได้ให้ชายหนุ่มแก้ปัญหาเพคะ" ดอกพยอมได้ยินก็ดีอกดีใจ"ต้องมีคนทายถูกแน่ๆเลยใช่หมเพคะ" แก้วปัญหารำคาญจึงบอกดอกพยอม"ใครจะทายถูกทายผิดก็ไม่ใช่เรื่องของเจ้า" แล้วก็ออกไปท้องพระโรง ดอกพยอมโดนคุณท้าวดุอีก "สมน้ำหน้าตื่นเต้นราวกับเป็นเรื่องของตัวเอง"แล้วก็โดนตีอีกรอบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_033-tile-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 05:35:50 PM
"พ่อมนัสคล้องน้ำได้แล้วเหลืออีกอย่างเดียวที่จะต้องแก้ปัญหา" "ปัญหาอะไรหรือจ๊ะยาย" "ก็ปัญหาเรื่องน้ำใจแม่ ถ้าอยากจะแก้ได้ก็รีบไปหานางไม้คนนั้นไ "หา ยายรู้กนางไม้คนนั้นด้วยเหรอจ๊ะ" "รู้จักดีทีเดียว แต่พ่อมนัสอย่าพึ่งถามรีบไปเถอะเดี๋ยวจะไม่ทัน" มนัสเดินออกไปแล้วยายผกาก็หายตัวไป ส่วนเท่งกับหนูนุ้ยนอนหลับไม่รู้เรื่อง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_054-tile-1.jpg)


แก้วปัญหามาถึงท้องพระโรงไม่เห็นคนแปลกหน้าก็ถม"แล้วชายหนุ่มทั้งสองคนล่ะท่านอำมาตย์" "อยู่ที่พักอยู๋พระเจ้าค่ะครั้งนี้เห็นว่ามีคนที่มีความสามารถถึงสองคนจึงเข้ามากราบทูลก่อนพระเจ้าค่ะ" พระมเหสีถามว่าจะให้เข้ามาพร้อมกันหรือเข้ามาทีละคน "เอาเข้ามาพร้อมๆกันเลยดีกว่า ท่านอำตย์จงไปจัดการตามนี้ด้วย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_067-tile.jpg)


"มาแล้วเหรอมนัส" "จ๊ะ แม่นางไม้ๆรู้จักกับยายผกาด้วยเหรอจ๊ะ" "ใช่รู้จักดีทีเดียว ยายผกายังฝากฝังเจ้าให้เราช่วยบอกวิธีแก้ไขปริศนาน้ำใจแม่ให้ด้วยนะ เจ้าพร้อมที่ฟังรึยังล่ะ" "พร้อมแล้วจ๊ะ แม่นางไม้บอกมาได้เลยจ๊ะ" "งั้นเจ้าก็ฟังให้ดีๆนะ น้ำใจแม่ไม่ใช่น้ำที่หล่อเลี้ยงในหัวใจแม่..........." (แล้วมันก็ตัดไป)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_074-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 05:53:19 PM
มีมาถามหามนัสกับเท่งและหนูนุ้ยบอกไม่รู้มณีเลยเดาว่าเป็นนังยักษ์แก่ตัณหากลับนั่นแน่ๆ "เท่งกับหนูนุ้ยก็รู้ว่ามันเป็นอะไรถ้ามันจับมนัสไปจะทำยังไงกัน" หนูน้ยเลยบอกมณี"น้องมณีตัวเองน่ะเห็นชอบเป็นผิดเห็นกรงจักเป็นดอกบัว อะโต้ย" "หนูน้ย ฉันรู้นี้ว่าหนูนุ้ยกับเท่งต้องทนทุกขืทรมมานแค่ไหนที่ต้องคำสาปนั่น เถอะฉันสัญญาว่าจะช่วยเท่งกับหนูนุ้ยให้ได้" แล้วก็ลุกออกไปตามหามนัส เท่งบ่นปวดหัว"พ่อมณีมีตาหามีแวว" "มึงเจ็บหัวกูขัดหัวให้ แคว็ก ๆ ๆ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_090-tile.jpg)


"จำได้รึยังมนัสว่านำใจแม่มีอะไรบ้าง" "จำได้สิจ๊ะแม่นางไม้ น้ำใจแม่ไม่ใช่น้ำที่ออกมาจากหัวใจของแม่ หนึ่ง.." แล้วเสียงมณีเรียกมนัสก็ดังขึ้น "พี่มณีๆนี่ไงนางไม้ที่ฉันบอกพี่ไงกำลังสองฉัน..."มณีก็ขัดขึ้น"มนัสกลับไปก่อน" มนัสบอกว่านางไม้กำลังจะสอนแต่มณีก็บอกให้มนัสกลับไปพร้อมกับเอาเรื่องที่มนัสจะยอมเชื่ฟังตนมาพูดมนัสเลยกลับไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_105-tile.jpg)


"น่าสงสารมนัส" "เจ้ามาจากที่ไหนก็กลับไปยังที่เจ้ามาเดี๋ยวนี้" "พี่มณี" "พี่มณีเหรอทุเรศที่สุดนี่เจ้าไม่ทุเรศปากตัวเองบ้งเลยเหรอ" "โถ ฟังเราหน่อยสิ" "อย่ามาทำเป็นสำออยหน่อยเลยต่อให้เจ้าแปลงโฉมหยาดฟ้ามาสู่ดินยังไงข้าก็ไม่หลงกลเจ้าหรอก" ผกากรองมองมณีแบบค้อนๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_111-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 06:10:29 PM
มนัสเข้ามาก็จะนอนเท่งกับหนูนุ้ยรียกให้ลุกขึ้น"เดี๋ยว นี่น้องมนัสแล้วน้องมณีล่ะ" "พี่มณีเหรอ นู่น คุยกับนางไม้นู่นแหละ"แล้วก็ล้มตัวนอนต่อ เท่งกับหนูน้ยมองมนัสแล้วพูดพร้อมๆกันด้วยความตกใจ"นางไม้"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_119-tile.jpg)


"ไม่ใช่เราบอกว่าเราไม่ใช่"ผกากรองบอกมณี "ใช่ เจ้านั่นแหละนางยักษ์"มณีบอกต่อ "โอ้ย...........ผู้ชายอะไรถึงได้ดื้อด้านขนาดนี้นะ" "จำไว้นะอย่ามายุ่งกับมนัสอีกต่อไปไม่เช่นนั้นจะเรียกยักษ์หัสเดชามาจัดการกับเจ้า"แล้วมณีก็เดินอกไปทิ้งผกากรองไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_126-tile-1.jpg)


ผกากรองนั่งคิดถึงสิ่งที่ตนพูดไว้กับพระฤาษี(ท่านตา) "ข้าว่านะเจ้าควรจะกลับบ้านกลับเมืองของเจ้าได้แล้ว" "หลานยังกลับไม่ได้หรอกเจ้าค่ะท่านตาจนกว่าหลานจะได้รู้ว่าผู้มีพระคุณของหลานยังมีชีวิตอยู่หรือว่าได้ตายไล้ว" "ฮึ ก็ไหนเจ้าบอกว่าเค้ายอมสละชีวิตให้ยักษ์กินเพื่อช่วยเหลือเจ้า" "เจ้าค่ะแต่หลานก็ยังไม่ได้เห็นกับตาว่าเขาถูกยักษ์จับไปกนจริงๆ ท่านตาเจ้าขานับตั้งแตวันที่เขาช่วยหลานจากยักษ์นั้นหลานก็ได้สาบานกับตัวเองว่าจะไม่ขอรักใครอีกนกจากผู้มีพระคุณคนนั้นคนเดียว"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_144-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 07:58:54 PM
หวนรำลึกถึงวันอันแรกพบ
เพียงประสบสายตาพาใฝ่ฝัน
สู้อุตส่าห์เก็บใจไว้ให้พลัน
นับแต่นั้นตราตรึงถึงมณี
แต่แล้วถูกถากถางหยากเย้ยหยัน
สารพันดุด่าว่าเสียดสี
เสียแรงมอบใจรักและภักดี
ไม่เคยมีใจมอบตอบคืนมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_166-tile-1.jpg)


เมื่อมาเข้าเฝ้าทุกคนต่างมองความโอ่อ่าของท้องพระดรงจนท่านอำมาตย์ต้องบออกให้กราบองค์เหนือหัวหนุนุ้ยกราบแล้วไปโดนมนัสก็โวยวายพรมเหสีเห้นก็ไม่ค่อยจะพอใจนัก"นี่น่ะเหรอผู้ที่สามารถคล้องน้ำได้ดูหน้าตาท่าทางไม่น่าเชื่อถือโดยเฉพาะเจ้าคนนี้"แล้วชี้ไปที่หนูนุ้ย หนูนุ้ยเลยว่าไป "หน้าตาทางจะมาตัดสินเล่าบางทีหน้าตาท่าทางดีเลวก็มีถมไป อะโต้ย ฮ่าๆๆ" เท่งก็เป็นไปด้วย "เจ้าพี่เพคะทรงได้ยินไอ่พวกไพร่พวกนี้ว่าหม่อมฉันไหมเพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_199-tile.jpg)


ท่านอำมาตย์ให้หนุนุ้ยกราบทูลขอประทานอภัย "เฮ็ดหลาวท่านอำมาตย์จุกจิกจู้จี้กราบทูลขอประทานอำมาตย์พรือ... อภัย"หนุนุ้ยก็ยกมอไหว้ไปข้างหน้าองค์เหนือหัวหัวเราะ"เจ้าพี่" "ช่างเถอะน้องเจษฎาคนพวกนี้เป็นแค่ชาวบ้านจะให้มารู้ขนบธรรมเนียมในวังได้ยังไง" แล้วให้คุณท้าวไปแก้วปัญหามา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_201-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 08:15:16 PM
พวกหนุนุ้ยก็พูดคุยกันระหว่างที่รอคุรท้าวไปตามแก้วปัญหามณีและมนัสหันไปมองรอบๆ(ก็ไม่เคยเห็นนี่นา)พระมเหสีก็มองพวกมณีแบบไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_213-tile.jpg)


คุณท้าวมาเข้าเฝ้าพระธิดาและเล่าเรื่องใฟงดอกพยอมหัวเราะไปถามคุณท้าวไป"แล้วผู้คนไม่หัวเราะกันแทบขาดใจเลยหรเจาค่ะ" "ฉันก็เห็นมีแต่หล่อนนี่แหละคนอื่นก็สำรวมกันดี"ดอกพยอมหันไปข้างหลังก็เห็นนางกำนัลนั่งสำรวมไม่หัวเราะ แวแญหาบอกคุณท้าว"เราจะไปเข้าเฝ้าเดี๋ยวนี้แหละคุรท้าว ส่วนเจ้าดอพยอมถ้าหายขันให้ตามเรามาด้วย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_218-tile.jpg)


แก้วปัญหาเข้ามาในท้องพระโรงมนัสชมว่าสวยเท่งหนูนุ้ยก็บอกว่าสวยส่วนมณีนั่งจ้องแก้วปัญหาอยู่ "เจ้าพี่เพคะหม่อมฉันทนไม่ได้จริงๆทรงขับไล่คนพวกนี้ออกไปเถอะพคะ" เราได้ลั่นวาจาไปไว้แล้วใครที่สามารถคล้องน้ำได้ก็สามารถเข้ามาแก้ปัญหาของลูกเราได้ ฉะนั้นพ่อหนุ่มสองคนนี้ทำตามข้อแม้ของลูกเราไว้ทุกประการใครก็ไม่สามารถไล่ไปได้" "เสด็จพ่อรับสั่งชอบด้วยเหตุผลแล้วเพคะ"พระมเหสีได้ยินก็ไม่พอใจ"แล้วที่สำคัญผู้ที่คล้องน้ำได้ก็ไม่ใช่ว่าจะแก้ปัญหาของลูกได้นะเพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_231-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 08:33:48 PM
มณีนั่งจ้องแก้วปัญหาพอแก้วปัญหาหันมาเจอสายตาของมณีก็อายหลบตาไปแล้วหันกลับมามองอีก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_248-tile-1.jpg)


"เข้าไปไม่ได้หรอกยายในวัมันเป้นเขตหวงห้าม"  " ข้าบอกแล้วไงข้ามีธุระด่วนจะต้องเข้าไปยังจะมาห้ามอีก" ทหารอีกคนว่า"ยายน่ะแก่แล้วอยู่กับลูกกับหลานเถอะ" "ไอ่พวกนี้ข้าบอกมีธุระจำเป็นก็ต้องจำเป็นสิ"แล้วก็ทำให้พวกทหารขยับตัวไม่ได้ก่อนที่จะหัวเราะเยาะแล้วเดินเข้าไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_252-tile.jpg)


ในท้องพระโรง
"เอาล่ะพ่อมณีมนัสใครจะเป็นผู้แก้ปัญหาให้ลูกเราก่อน" มณีเลยกราบทูลไป "พี่ต้องเสียสละให้น้องก่อนดังนั้นข้าพเจ้าขอให้มนัสเป็นผู้แก้ปัญหาก่อนพระเจ้าคะ" เท่งได้ยินอย่างนั้นก็เข้ามาบอก"พ่อมณีทำไมพูดอย่างนั้นถ้าเกิดพ่อมนัสทายถูกขึ้นมา"หนูนุ้ยดันหัวเท่งไปที่เดิม"หยุดไปเลยไม่ได้ยินเหรอน้องมณีบอกว่าถ้าน้องมนัสตบถูกจะเป็นฝ่ายชนะ" มนัสเลยบอกหนูนุ้ย"ใช่แล้วหนูนุ้ยฉันต้องตอบถูกแน่นอน พระธิดาให้ฉันตอบได้หรือยังล่ะ" "เอาละเมื่อพวกเจ้าตัดสินใจว่าใครจะเป็นผู้ตอบก่อนตอบหลังงั้นก็เริ่มได้เลย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_260-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 09:10:46 PM
ยายผกาเข้ามาในวังได้แล้วก็เห็นว่าชุดของตนไม่เข้ากันจึงเสกชุดขึ้นมาแล้วก็รีบเดินไปท้องพระโรงนางกำนัลมาเห็นก็แอบคุยกัน"คุณท้าวคนนี้ดูหน้าตาท่าทางใจดีไม่เข้มงวดเหมือนคุณท้าวสายหยุด"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_276-tile.jpg)


มนัสก็ตอบไม่ได้ได้แต่อั้มอึ้ง"คือ...คือ...."แล้วก็ยิ้มไปรอบๆ หนูนุ้ยบอกให้ตอบมัวแต่คืออยู่นแหละ "เดี๋ยวสิหนูนุ้ยฉันจำไม่ได้แล้วนางไม้สอนยาวฉันจำไม่ได้"มณีก็เข้าไปพูดกับมนัส"พยามคิหน่อยมนัส" "ก็คิดอยูพี่มณี"ทุกสายตาล้วนแต่ลุ้นว่าคำตอบจะเป็นอย่างไร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_290-tile.jpg)


แล้วอยู่ๆมนัสก็ตะโกนออกมา"ใช่แล้วๆฉันคิดออกแล้วใช่แล้วๆ น้ำใจแม่คือ...น้ำลาย ใช่ ใช่แล้วนำลายไ แก้วปัญหาถึงกับส่ายหน้าท่านอำมาตย์จึงถามว่าแล้วน้ำลายมันเกี่ยวกัน้ำใจแม่ตรงไหน" "ก็น้ำลายกับนำใจแมนก็ไอ่น้ำเหมือนๆกันแหละท่านลุง" นางกำนัลพากันหัวเราะแต่ต้องสำรวมไว้ "ก็น้ำลายกับน้ำใจแม่มันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ น้ำลายมันเป็น่วนหนึ่งของน้ำใจแ ใช่แล้ว" ตอบเสร็จก็ยืดอก"คนฉลาดที่ไหนก็พูดกันอย่างน้ทั้งนั้นแหละ ใช่ๆๆ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_304-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 01, 2010, 09:31:36 PM
ยายผกาดินหาทางเข้าไปท้องพระดรงพอมาถึงก็จะเข้าไปแต่ห้ามห้มไว้"เดี๋ยวยาย คุณท้าวจะไปไหน" "ก็ฉันเป็นคุณท้าวย่อมมีหน้าที่เข้าไปเฝ้าแทนไม่ใช่เหรอ  แล้วพ่อคุณ พ่อคุณคิดว่าฉันจะไปไหนล่ะ" ทหารอีกคนว่า"ต่แนไม่เคยเห็นหน้าคุณท้าวเลยที่ท้องพระโรงก็เห็นมีแต่คุณท้าวสายหยุดคนเดียว" "ฮึกฉันนี่แหละแม่คุณท้วสายหยุดให้เข้าไปได้รึยังล่ะ" ทหารที่เฝ้อุทานพร้อมกัน"แม่คุณท้าวสายหยุด" "ใช่ให้ฉันเข้ไปได้รึยัง"แล้วยายผกาก็ถือโอกาสตอนทหารตกใจเข้าไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_326-tile.jpg)


องค์เหนือหัวรับสั่งกับมณี"เอาละเจ้าหนุ่มทีนี้เป็นทีของเจ้าแล้ว"ขณะที่มณีตอบยายผกาก็เดินเข้ามา"น้ำใจแม่ตามที่พระธิดาได้หมายถึงนั้นหาใช่น้ำใจจากหัวใจของแม่ตามที่ทุกคนเข้าใจไม่ น้ำใจของแหมายถึน้ำสี่ประการที่แม่มีต่อลูกที่ได้อุ้มท้องและให้กำเนิดเราออกมา น้ำแรกคือน้ำนมที่ได้เลี้ยงดูเราให้เติบใหญ่ขึ้นมา น้ำที่สองคือน้ำใจที่คิดจะรักและเสียสละได้แม้กระทั่งชีวิตเพื่อลูก น้ำต่อมาคอน้ำแรงที่อุทิศทำทุกอย่างโดยไม่ท้อแท้ต่อความเหนื่อยยากและน้ำสุดท้ายคือน้ำคำที่ให้กำลังใจและคอยปลุกปลอบลูกตลอดเวลา น้ำทั้งสี่จะหารวมกันที่ไหนไม่ได้อีกแล้นอกจากในน้ำใจแม่"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_342-tile.jpg)


"ว่าอย่างไรลูกแก้วปัญหาพ่อหนุ่มคนนี้ตอบถูกรึเปล่า" "ถูกต้องทุกอย่างเพคะ" พวกมณีพากันดีใจมนัสเข้ามาพูดกับมณี"พี่มรีเก่งจังเลยทีนี้ก็จะได้แต่งงานับพระธิดาแน่ๆเลย" พระมเหสีฉุนขาดค่ะ"ใครบอกละว่าเราจะให้พี่ชายผู้ต่ำต้อยแต่งงานกับลูกแก้วปัญหาของเรา เสด็จพีเพคะหม่อมฉันขอยกเลิกข้อแม้ทั้งหมดถ้าลกจะเลือกผู้ชายหนึ่งในจำนวนผู้มาอาสาหม่อมฉันขอเลือกโอรสหัสกันต์"ยายผกาได้ยินก็ยิ้มหนุนุ้ยก็พูดตามหลังว่าทำไมเลือกยักษ์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_375-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 02, 2010, 10:17:41 AM
"ถ้าจะสด็จมาหว่านล้อมหม่อฉันทรงล้มเลิกความคิดเถอะเพคะ หม่อมฉันยอมไม่ได้เด็ดขาด " "เจษฎาน้องก็รู้นะว่าพี่เปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ไม่ได้" "ทำไมจะไม่ได้เพคะ ในเมื่อเจ้าพี่ทรงเป็นถึงกษัตริย์" "ก็เพราะว่าพี่เป็นกษัตริย์ถึงทำอะไรไม่ได้เป็นกษัตริย์ตรัสแล้วย่อมไม่คืนคำ" "เจ้าพี่" "พี่เสียใจเจษฎา" "เจ้าพี่ไม่ทรงรักลูกถึงได้ผลักไสไล่ส่งลูกให้ไปอยู่กับพวกยาจกเข็ญใจ" "ถึงแม่เขาเป็นยาจกก็สามารถทำตามข้อแม้ของลูกเราทุกประการเพียงแค่นี้ก็เพียงพอแล้วไม่ช่เหรอ" พระมเสีเจษฎาได้ฟังก็ยิ่งสะอื้นไห้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_393-tile-1.jpg)


หนูนุ้ยถามท่าอำมาตย์"ท่านอำมาตย์นั่งพรือนี้ชักเมื่อยซะแล้ว"ท่านอำมาตย์บอกว่าก็ไม่รู้เหมือนันแล้วก็มีเสียงหัวเราะของยายผกาดังขึ้น" ฮิ ฮิ ฮิ อยากหมายปองดอกฟ้าก็ต้องมานั่งคอย่นอยู่อย่างนี้นั้นแหละ" มณีแล้วถามว่า"เรื่องอะไรของเจ้า" "เปล่าเห็นหน้าซึมๆเศร้าๆเลยอดสงสารไม่ได้ พ่อมณียายว่าตัดอกตัดใจไปตามหาแม่กันดีกว่าผู้หญิงไมได้มีคนเดียวในโลกหรอก" "ใช่ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกแต่ผู้หญิงที่ข้าจะแต่งงานด้วยมีเพียงคนเดียวเท่านั้น"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_410-tile.jpg)


คุณท้าวเห็นทะเลาะกันเลยเอ็ดเอา"นี่เป็นเขตพระราชฐานเจ้าสองคนยายหลานมาทะเลาะกันอยู่ได้ไ มณีบอกว่า"ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ยายของข้าแต่นางเป็น..." ท่านอำมาตย์รำคาญชิงพดเสียก่อน"จะเป็นอะไรก็ช่างพวกเจ้านั่งกันอยู่เงียบๆก่อนข้าจะไปเข้าเฝ้าองค์เหนือหัว" คุณท้าวว่า"ดีเหมือนกันท่านไปเข้าเฝ้าองค์เหนือหัวส่วนข้าจะคอยควบคุมดูแลพวกนี้เองขืนปล่อยไว้ก็ทะเลาะกันตาย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_425-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ เมษายน 03, 2010, 11:02:58 AM
 :) แก้ปญหาได้แล้ว แล้วจะเป็นยังไงต่อค่ะพี่rainbow มณีต้องแต่งานกับพระธิดารึเปล่า แล้วผกากรองล่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 05, 2010, 11:06:38 AM
:) แก้ปญหาได้แล้ว แล้วจะเป็นยังไงต่อค่ะพี่rainbow มณีต้องแต่งานกับพระธิดารึเปล่า แล้วผกากรองล่ะ

ต้องติดตามต่อไปตอนนี้ photobucket มันเจ้งอีกแล้ว อยากเล่าแล้วอ่ะ :-X
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 08, 2010, 01:26:15 PM
ดอกพยอมเดินวนไปวนมาหน้าห้องพระธิดาแล้วก็ตัดสินใจเข้าไปหา "พระธิดาเพคะถ้าหม่อมฉันเดาไม่ผิดต้องมีอะไรเกิดขึ้นในพระทัยใช่หมเพคะ" แก้วปัญหาถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตอบไป "ไม่ต้องทำมาเป็นรู้ใจเรานักหรอก" "หม่อมฉันเลี้ยงพระธิดามาตั้งแต่เล็กทำไจไม่ทราบพระทัยพระธิดาเพคะ พ่อหนุ่มคนนั้นถึงจะไม่ใช่หน่อเนื้อเชื้อกษัตรย์แต่ก็ท่วงท่าสง่างามไม่แพ้พะโอรสหัสกันต์นะเพคะ" แต่เสด็จแม่ไม่ทรงคิดอย่างนั้นด้วยหรอก" แก้วปัญหาบอกดอกพยอมแล้วก็มีสีกน้าที่หนักใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_437-tile.jpg)


ท่านอำมาตย์ไปเข้าเฝ้าองค์เหนือหัให้กลับไปบอกพวกมณ "ทุสิ่งทุกอย่างจะเป็นไปตามคำมั่นสัญญาเดิมใครสามารถทำตามข้อแม้ของแก้วปัญหาได้ผู้นั้นคือคู๋คองของนางไ "เจ้พี่เพคะ" พระมเหสีทรงตกใจ "ไม่ต้องพูดอะไรแล้วเจษฎา ท่านจงไปจัดหาที่พให้พ่อหนุ่มอย่างสมเกียรติเพื่อรอฤกษแต่งงานกับแก้วปัญหา พระเหสีเจษฎได้แต่ร้องไห้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_460-tile.jpg)


ท่านอำมาตย์มาบอกมณีหนุน้ยถามว่า"น้องมณีจะได้มีบุญวาสนาเป็นราชบุตรเขยไหม"ยายผกาก็ว่าหนูนุ้ย"ยุ่งไม่ใช่เรื่องของเอ็ง"ก่อนตีไปอีกป้าบ ท่านอำมาตย์ก็ตอบมา"ฉันดีใจด้วยพ่อหนุ่มที่องค์เหนือหัวให้พ่อหนุ่มกับพวกญาติๆพักที่ตำหนักรับรองเพื่อรออภิเษก" ทุกคนต่างก็ดีใจยกเว้นยายผกาที่ตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_473-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 08, 2010, 05:02:20 PM
ผกากรงกลับมาที่ห้องก็โมโหเขวี้ยงหน้ากากลงพื้น..."ผู้ชายใจร้ายอกตัญญู เห็นผู้หญิงคนเดียวดีกว่าแม่ขงตัวเอง.....ดีกว่าเราด้วย จะทำยังไงดีพี่มณีถึงจะไปจากที่นี่ได้" แล้วก็นึกถึงเรื่องของยักษ์เขียวซึ่งหนูนุ้ยเคยบอกไว้ "นี่เรื่องราวของยักษ์เขียวหนูน้ยจะเล่าให้ฟังน่ะ" "ยักษ์เขียวที่ไหน" "ยักษ์เขียวที่อยในสระน้ำถาลงไปมันจับกินหมดเลยแวนี่มันปล่อยตัวมามีไอ่เท่ง น้องมณีแล้วก็หนุนุ้ย เพราะว่าให้น้องมณีไปช่วยแม่ก่อนถ้าช่วยเสร็จต้องกลับไปให้มันกินตามสัญญา" "เข้าใจแล้วแหละ" ผกากรองสีหน้าครุ่นคิดว่าจะเอายังไงดี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_489-tile.jpg)


มณีกับมนัสชื่นชมกับของในตหนักรับรองเพราะไม่เคยเห็นมาก่อน"พี่มณีที่นี่สวยจริงๆฉันดีใจที่เราจะได้อยู่ที่นี่ตลอดไป" "ใคบอกล่ะว่าจะอยู่ตลอดไป" มนัสได้ยินก็หน้าเจื่อนไป"อ้าว ทำไมล่ะก็พี่มณีต้องแต่งานกับพระธิดาเมื่อแต่งงานกันก็ต้องอยู่ด้วยกันที่นี่หรือว่าพี่จะพาไปอยู่ที่บ้าน บ้านเราน่ะเล็กนิดเดียว" "ไมใช่อย่างนั้นหรอกเพราะถึงยังไงพี่ก็แต่งงานกับพระธิดาไม่ได้" มนัสฟังแล้วงง "คนแลดที่ไหนฟังพี่พูดก็งงแย่เลยพี่พูดอะไร" มณีหัวเราะกับความ...ของมนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_512-tile.jpg)


มณีมาบอกเรื่องทีตนจะไม่แต่งงานกับพระธิดาให้เท่งหนูน้ยฟัง"น้องมณี" "ฉันหมายความย่างนั้นจริงๆเท่ง หนูนุ้ย ฉันทนเห็นแก่ตัวแต่งงานกับพระธิดาไม่ได้เมื่อพบและรักษาตาแม่แล้วฉันต้องกลับไปให้ยักษ์หัสเดชากินตามสัญญา" "อะโต้ยพูดถึงยักษ์เขียวแล้วม่อยากกินเลย" "เราไม่ให้มันกินได้ไหม่อมณี"เท่งถาม "ไม่ได้คนเราเมื่อออกปากให้สัญญากับใครก็ต้อทำ"หนูนุ้ยบอกว่าถ้าไม่ทำถึงเวลามันก็เอาตัวไปกินเองมนัสก็นั่งฟังไปแบบงง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_543-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 08, 2010, 05:09:20 PM
ผกากรองไปถึงสระน้ำที่ยักษ์หัสเดเชาอยู่ "น้ำใสแจ๋วน่าลงไปเล่นจัง" หัสเดชาก็คิด"ลงมาสินังหนู ลงมา ข้าหิวเต็มทีแล้ว" ผกากรองจะวักน้ำขึ้นมาก็คิดถึงเรื่องที่หนุนุ้ยบอก "น้ำมันใสนาลงไปว่ายนะแต่ไม่ได้น่ะหนุผกาอย่าไปลงกลไอ้ยักษ์เขียวถ้ามีอะไรลไปมันจับกินหมดเลย" ผกากรองเลยมองไปรอบๆเพื่อหาะไรช่วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_563-tile-1.jpg)


แล้วก็ไปหยิบก้อนหินมาปาลงไปผกากรองยิ้มดีใจที่หลอกยักษ์ได้แต่พอมันขึ้นมาจริงๆก็ตกใจวิ่งหนีไปตั้งหลัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_582-tile.jpg)


ยักษ์เขียวจะจับผกากรองกินแต่ผกากรองก็ใช้ชาที่มีหลบไปได้"เราอยู่ทางนี้ไอ่ยักษ์ตะกละ" แล้วก็หายไปยืนริมสระ"เราอยู่ทางนี้" หัสเดชากระทืบเทเหมายให้ผกากรองตกลงไปในสระ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_605-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 08, 2010, 05:25:36 PM
ผกากรองเกือบจะตกลงไปแต่ตวไปซะอนแล้วไปยืนอยู่บนไหล่ยักษ์"เราอยู่ทางนี้ไอ่ยักษ์เขียวจอมตะกละ" หัสเดชาเห็นว่าอยู่ข้างๆก็ขยับไหล่นิดๆผกากรองก็เสียหลักตกลงมาให้ยักษ์หัสเดชาจับไว้ได้"ข้าจะกินเจ้า" "ไอ่ยักษ์บ้าไอ่ยักษ์ตะกละ เดี๋ยวท่านจะกินเราไม่ได้นะเรารู้ท่านจะกินเราได้ก็ต่อเมื่อเราลงไปในสระน้ำเท่านั้น" "นังหนู" "นี่อย่าเพิ่งโมโหหิวเลยเราข่าวจะมาบอกเสียแรงเจ้าเป็นยักษ์ต่กลับถูกเหยื่อของตัวเองหลอก" "เจ้าหมายควาว่ายังไงนังหนู"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_634-tile.jpg)

"นี่น้องมณีตัดสินใจอภิเษกกับพระธิดาแล้วตั้งรกรากอยู่ที่นี่ไอ่ยักษ์เขียวก็ปล่อยให้มันรอไป" "ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้หนูนุ้ยเท่ากับว่าฉันเป็นคนผิดสัญญา ขี้โกง"เท่งเลยถามต่อ"ถ้าอย่างนั้นพ่อมณีมาขันอาสาทำไมไหนต้องมารอฤกษ์แต่งงานอีก" "ที่ฉันอาสาก็เพราะช่วยแม่อีกหายๆคนเพื่อไม่ให้ถูกฆ่าเพราะความข้าใจผิดแท่รอฤกษ์ยามก็เพื่อดัดนิสัยนางยักษ์แก่ตัณหากลับนั้น"มนัสได้ยินว่ยักษ์ก็ถามมณีว่าใครเป็นยักษ์"ก็ยผกาน่ะสิจำเอาว้นะอยาไว้ใจมันเป็นอันขาด"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_660-tile.jpg)


"ไม่ได้ข้าจะยอมให้เจ้ามณีแต่งงาไม่ด้เป็นอันขาด" "ได้ไม่ไค้ก็จะแต่งงากันแล้วหล่ะท่านรู้ไหมพี่มณีเหยื่ออันโอชะของท่นหลงผู้หญิงคนนั้นจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น นี่ขนาดยังไม่ได้แต่งงานกันนะ ถ้าแต่งรับรองว่าเค้าไม่กลับมาให้ท่านกินหรอก" "ถึงมันไม่มาข้าจะไปกินมันถึงที่น่นแหละ ว่าแต่เจ้าเอาเรื่องนี้มาบอกข้าทำไม ขาไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าอยากให้ข้ากินมันจริงๆ" "จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจท่านแต่ถ้าหากปล่อยไว้เน่นนานท่านอาจจะต้องรอจนอดอาหารตายก็ได้" หัสเดชาได้ฟังก็คิดตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_684-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 08, 2010, 05:33:57 PM
มณีนั่คิดถึงเรื่องของตน"พระธิดแก้วปัญหาหม่อฉันคงไม่มีวาสนาอ่างที่ยยผกาพูดจริงๆแล้วเสียงหัสเดชาเรียกมณีก็ดังึน มณีมองหาที่มาของเสียงแล้วก็พบ "ข้ามาเตือนเจ้าจงอย่าหลงผู้หญิง จนลืมสัญญาที่ให้ไว้กับข้า" "ข้าไม่ลืมแน่" "ดี จงรีบไปตามหาแม่เจ้าให้พบซะโดยเร็วแล้วกลับไปให้ข้ากินตามสัญญา" แล้วหัสเดชาก็หายไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_720-tile.jpg)


มณีคิดว่าหัสเดชารู้เรื่องยังไงหรือว่า มณี จึงแอบไปหลบในห้องของผกากรองพอผกากรองหายตัวเข้ามาปุ๊บมณีก็ต่อว่าทันที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_749-tile-1.jpg)


"นึกแล้วไม่มีผิด" "พี่มณี" "บอกกี่ครั้งกี่หนว่าอย่าเยกข้าว่าพี่ตัวจริงของเจ้ามันแก่ยิ่งกว่าทวดของทวดของข้าซะอีก นังยักษ์พันปี" "ไม่เรียกก็ได้" "เจ้าหายไปไหนมาบอกมาเดี๋ยวนี้นะ" เราจะไปไหนมามันก็เรื่องของเรา" "เจ้าไปหายักษ์หัสเดชามาใช่ไหม"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_755-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 08, 2010, 05:43:27 PM
"จ้าพายามขัดขวางข้าไม่ให้แต่งงานกับพระธิดาแก้วปัญหา" "เรื่องอะไรเราจะต้องทำอย่างนั้" มณีก็เข้าไจบผกากรองไว้แล้วพูดต่อ"ก็เพราะต้องการเก็บข้าไว้คนเดียวละสิ" "เจ้าหลงตัวเองไปมากแล้วนะเรื่องอะไรเราจะต้องทำอย่างนั้นด้วย" "อย่ามาทำมารยาสู้อุตส่าห์แปลงตัวเป็นสาวสวยเพื่ออะไรหล่ะ เพื่อให้ข้าหลงรักเจ้าใช่ไหมแต่ข้าหลงรักเจ้าไม่ลงหรอกเพราะคิดถึงหน้าจริงๆของเจ้าที่แก่ ถอดหน้ากากออกมาสิ" ถอดออกมานะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_792-tile-1.jpg)


พวกที่อยู่ข้างนอกก็ได้ยอนเสียง "บอกให้ถอดออกมานะ" มนัสถามหนูน้ยว่าเกิดอะไร หนูนุยก็หันไปถามเท่ง"นั่นนะสิ" แล้วแจกันข้างไหนก็ถูกขว้างมาโดนหัวเท่งอย่างจัง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_848-tile.jpg)


มณีผลักผกากรองล้มลงมาผกากรองเจ็บจนร้องไห้ "เจ้านี่มารยาห้าร้อยเล่มเกวียนคงคิดละสิแกล้งทเป็นเจ็บแบบนี้จะทำห้ข้าใจอ่อน จำเว้นะว่าไม่มีวัน" แล้วผลักอีก "มณีเจ้ามันคนใจร้าย" "ใช่ข้มันคนใจร้ายเจ้าก็นังยักษ์ใจทรามใช้เสน่ห์มารยาให้ข้าหลงเจ้าขอบอกอีกครั้งว่าไม่มีวัน" มณีเดินออกไปทิ้งให้ผกากรองนั่งร้องไห้อย่างไม่สนใจไยดี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_865-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ เมษายน 08, 2010, 05:56:32 PM
ผกากรองซ๊วย สวย
แต่หมั่นไส้มณีช่วงนี้มากๆ เลย  เอะอะอะไรก็หาว่าเป็นยักษ์  ไม่ก็สั่งให้ถอดหน้ากาก
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 04:31:37 PM
มณีเดินออกมาพวกข้างนอกก็มองเข้าไป มณีเดินมาเห็นก็ไม่สนใจอะไรเดินหนีไปอีกมนัสหันไปมองข้างไหนเห็นผกากรองนั่ร้องไห้อยู๋ "ทำไมคนฉลาดอย่างฉันถึงได้ปวดหัวอย่างนี้" เท่งเลยบอกมนัส"คนฉลาดอย่างพ่อมนัสกลับไปนอนให้หายปวดหัวเถอะ ส่วนคนโง่อย่างฉันกับหนูนุ้ยจะเข้าไปดูแม่ผกาเอง" "นั่นนะสินะฉันชักง่วงนอน ฉันไปนอนก่อนละนะ" พอมนัสไปทั้งสองก็เข้าไปดูผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_936-tile.jpg)


เท่งกับหนูนุ้ยเข้ามาหาผกากรอง "โถ่ หนูผกา" ผกากรองก็เอาแต่ร้องไห้หนูนุ้ยเลยถามว่ามณีทำอะไรรึเปล่า เท่งตอบไป"ร้องไห้อย่างนี้ต้องทำแน่ๆ พ่อมณีนะพ่อมณีไอ่ปากก็บอกไม่เอา ไม่เอา ไอ่เราก็คิดว่าเป็นคนดีที่แท้ก็เห็นแก่ตัว เห็นผู้หญิงสวยเป็นไม่ได้ หนูผกาก็เหมือนกันทำไมต้องถอดหน้ากากให้พ่อมณีเห็นบ่อยๆ" ผกากรองก็เอาแต่ร้องไห้แล้วก็ส่ายหน้า "เท่งกำลังเข้าใจผิด"  "เข้าใจผิดยังไงเห็นอยู่กับตา ป่ะไอ่หนูนุ้ยเรื่องนี้พ่อมณีต้องรับผิดชอบที่ล่วงเกินหนูผกา" "หยุด เราบอกให้หยุด พี่มณีเค้าไม่ทำอะไรเราหรอกเพราะเค้าทั้งรังเกียจขยะแขยงเราออกอย่างนี้"พูดไปก็ร้องไห้ไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_955-tile.jpg)


ส่วนทางด้านแก้วปัญหาดอกพยอมก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา "โวยวายอะไรแต่เช้าดอกพยอม" "ได้เรื่องแล้วเพคะ ได้ฤกษ์อภิเษก หม่อมฉันได้ยินพระมเหสีรับสั่งกับคุณท้าวสายหยุดว่าท่านโหราธิบดีให้ฤกษ์อีกหนึ่งวันข้างหน้านี้เพคะ"  แก้วปัญหาได้ยินก็ลุกไปยืนยิ้มพอดอกพยอมเห็นก็อายเดินหนีเข้าห้องไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1004-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 04:46:58 PM
พระมเหสีเจษฎาก็ร้องไห้คร่ำครวญ อาละวาด "พระมเหสีเพคะพระทัยเย็นก่อนนะเพคะถ้ากริ้วอย่างนี้จะทรงคิดอะไรไม่ออกนะเพคะ" "แล้วเจ้าคิดอะไรออกบ้างลธลองบอกมาสิ" "โถ" "เห็นไหมละเจ้าก็คิดอะไรไม่ออกอยู่ดีนั่นแหละ กรุงพาราณสีของเราจะได้ราชบุตรเขยเป็นยาจกเข็ญใจเลยรึเนี่ย"แล้วก็ร้องไห้ต่อคุณท้าวสายหยุดก็ทำอะไรไม่ถูก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1042-tile-1.jpg)

"ไหนพ่อหนุ้มลองกราบทูลอีกทีซิ"ท่านอำมาตย์บอกมณี "ข้าพุทธเจ้าไม่สามารถแต่งงานกับพระธิดาได้พระเจ้าค่ะ" "ทำไมตอบมาดีๆนะถ้าเจ้ามีเหตุผลไม่เพียงพอข้าจะสั่งประหารชีวิตทันที" มณีเลยตอบไป"การที่ข้าไม่สามารถรับพระมหากรุณาได้เพราะข้าพเจ้าไม่อาจทนเป็นคนเห็นแก่ตัวไม่อาจทนเห็นพระธิดาเป็นม่ายหลังจากแต่งงานได้ไม่นานพระเจ้าค่ะ" "เจ้าหมายความว่ายังไง"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1075-tile.jpg)


ผกากรองก็ร้องไห้อยู่ที่ห้องพลางคิดถึงมณี"เราจะทำยังไงถ้าหากเค้าแต่งงานกันจริง" แล้วนึกถึงตอนเช้า...."พ่อมณีๆ พ่อมณีจะไปไหนเดี๋ยว รอยายด้วยยายไปด้วยคน" "ฉันจะไปเข้าเฝ้าเพื่อรับฟังฤกษ์แต่งงานกับพระธิดาแก้วปัญหาจะไปฟังด้วยกันไหมล่ะ" ได้ยินอย่างนี้ยายผกาก็หน้าเศร้าแล้วมณีก็ไปเข้าเฝ้าพร้อม เท่ง หนูนุ้ย มนัส...

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1096-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 05:02:16 PM
ผกากรองคิดดถึงเรื่องที่มณีจะแต่งงานก็เอาแต่ร้องไห้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1123-tile.jpg)


"เอาเถอะเราจะพูดกับเเก้วปัญหาเอง " องค์เหนือหัวบอกมณีแล้วก็เสด็จออกไปทิ้งให้มณีคิดหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_001-tile-1.jpg)


แก้วปัญหาอายหลบหน้าดอกพยอม"แหม พระธิดาจะไม่รับสั่งอะไรเลยเหรอเพคะ" "พูดก็ได้ เราไม่อยากเห็นหน้าเจ้าดอกพยอม" "พระธิดาจะอายอะไรนักหนาเพคะหม่อมฉันน่ะ"พูดยังไม่ทันจบนางกำนัลก็เข้ามาบอกว่าองค์เหนือหัวเสด็จมา แก้วปัญหาเลยลุกออกไปส่วนดอกพยอมก็ถามนางกำนัลว่าเสด็จมาพระพักตร์เป็นอย่างไรแย้มพระสรวลนิดไหรือพระพักตร์บึ้ง ตึง "ก็ธรรมดานี่จ๊ะพี่ดอกพยอม"แล้วดอกพยอมก็ตามออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1148-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 08:27:52 PM
องค์เหนือหัวไล่ให้ทุกคนออกไปรวมทั้งดอกพยมเมื่อทุกคนออกไปแล้วแก้วปัหาจึงถาม"เรื่องสำคัญมาหรือเพคะเสด็จพ่อ" องค์เหนือหัวจึงบอกแก้วปัญหา "มณีพหนุ่มคนนั้นเค้าไม่สามารถแต่งงานกับลูกได้""ทำไมเพคะ" แก้วปัญหารู้สึกตกใจกับเรื่องที่ได้ยิน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1176-tile.jpg)


ผกากรองก็นั่งมองหน้ากากพลางนึกในใจ...เจ้ามันหน้าเกลียด หน้าเกลียดจนพี่มณีนึกว่าเป็นหน้าที่แท้จริงของเรา...  พอลุกออกไปดูที่หน้าต่างก็เห็นมณีกลับมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1188-tile.jpg)


ส่วนแก้วปัญหาเมื่อรับฟังทุกอย่างแล้วองค์เหนือหัวก็รับสั่ว่า"ความจริงให้เรื่องนี้มันจบลงแบบนนี้ก็ดีเหมือนกันนะลูก แม่เค้าจะได้เลิกคร่ำครวญซะทีแล้วลูกจะได้แต่งงานกับคนที่คู่ควรต่อไป" "แต่ลูกตั้งใจแล้วนะเพคะลูกจะแต่งงานกับคนที่เข้าใจปริศนาของลูกเท่านั้นและเมื่อลูกได้พบแล้วก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจเป็นอันขาดเพคะ" องค์เหนือหัวได้ยินก็ถอนหายใจ "แก้วปัญหาลูกคิดให้ดีๆก็แล้วกัน" "ลูกคิดดีแล้วเพคะ ลูกจะตามเค้าไปจนบและรัษาตาแม่ขอเคาให้หายบอดหลังจากนั้นลูก..." "นี่ลูกอย่าบอกนะว่าจะไปให้ยักษนั่นมันกิน"  "ลูกไม่ทราบเพคะแต่ในเมื่อเค้าเป็นคู่ครองของลูกเรต้องเผชิญทุกอย่างด้วยกันไม่ว่าจะเป็นความทุกข์หรือความสุขก็ตาม"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1204-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 09:16:23 PM
หนูนุ้ยเรียกมณี"หนูนุ้ยไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกันแต่เช้า" มนัส หนุนุ้ย เท่งพูดคุยกันเรื่องที่มรีตัดสินใจ ส่วนมณีก็มุ่งมั่นมาก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1244-tile.jpg)


แก้วปัญหาขอเสด็จพ่อพบกับมณีตอนแรกองค์เหนือหัวไม่ยอมเพราะกลัวจะมีคนครหา จนแก้วปัญหาบอก"ใครจะมาติฉินในเมื่อเค้าเป็นคนที่ลูกเลือกแล้ว" "งั้นก็ตามใจลูก" แก้วปัญหากราบขอบคุณ "ขอบพระทัยเพะ ลูกทราบว่ามีเสด็จพ่อพระองค์เดียวที่เข้าพระทัยลูกทุกอย่าง" "ลูกคนนี้พอจะให้พ่อตามใจมายอพ่อว่าดีอย่างนั้นดีอย่างนี้" "ลูกพูดความจริงนะเพคะ" "ลูกแก้วปัญหาพ่อเชื่อในตัวลูกมาตลอดเพราะลูกเป็นคนฉลาด ครั้งนี้ก็เช่กัแต่พ่อหวั่นว่ามณีจะต้องกลับไปให้ยักษ์กิน" "สิ่งใดที่มาไม่ถึงเราก็ไมควรหวาดกลัวนะเพคะ ลูกเชื่อว่าปัญหาทุกอย่างต้องมีทางแก้เพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_006-tile.jpg)


คุณท้าวสายหยุดนำข่าวมาบอกพระมเหสีเจษฎา"ได้ความมาว่ายังไงคุณท้าว" "เมื่อกี้องค์เหนือหัวไปเสด็จไปหาพระธิดาที่ตำหนักเพคะ" "พบเรื่องอะไรกันหละ" "หม่อมฉันก็ไม่ทราบเพคะ" "คุณท้าวเนี่ยใช้การอะไรไม่ได้เรื่องเลยเสียแรงที่เรอุตส่าห์ไว้ใจถ้าเป็นอย่างนี้เปทูลถามเจ้าพี่เองดีกว่า"แล้วก็เสด็จออกไปคุณท้าวก็หน้าเจื่อนๆที่โดนว่า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1295-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 09:27:46 PM
"หม่อมฉันมีเรื่องจะถามเจ้าพี่เพคะ ทำไมเจ้าพี่ถึงมีรับสั่งอย่างนั้น แก้วปัหาก็เป็นลูกหม่อมฉันเหมือนกันทำไมหม่อมฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลูกเลย"มาถึงก็ถามเป็นชุด "พี่ก็นึกว่าน้องไม่สนใจ" "หม่อมฉันไม่ได้ไม่ใส่ใจแต่หม่อมฉันไม่พอใจต่างหาก" "น้องอยากรูอะไรก็ถามมา" "หม่อมฉันอยากรู้ว่าเจ้พี่จะเสือกไสไล่ส่งลูกไปแต่งานเมื่อไหร่เพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1303-tile.jpg)


หนูนุ้ยนั่งคุยกับเท่งเรื่องดินฟ้าอากาศอยู่ผกากรองก็เข้ามา "หนูนุ้ย เท่ง" หนูนุ้ยทักว่าวันนี้สดชื่นนะยิ้มสวยผกากรองถามหามณี"น้องมณีเพิ่งเข้าไปในวัง เห็นว่าพระธิดาแก้วปัญหามีรับสั่งด้วย" เท่งบอก ผกากรองหน้าบึ้งทันที หนู้ยปลอบไม่ให้ผกากรองคิดมากเพราะมณเป็นคนมุ่งมั่น ผกากรองบอกไม่เชื่อ"ผู้ชายเห็นผู้หญิงสวยเป็นไม่ได้" เท่งว่าเข้าให้"แล้วอย่างนี้หนูผกาใส่หน้ากากให้พ่อมณีเห็นอยู่เรื่อยๆ" "ตอนแรกเรานึกว่าเค้าจะสงสารเรานิ ใครจะไปรู้ว่าเหตุการณ์จะกลับกลายเป็นอย่างนี้ล่ะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1324-tile.jpg)


หนูนุ้ยบอกผกากรอง"นี่หนูผกาหนูนุ้ยเองก็จนปัญญานึกไม่ถึว่าน้องมณีจะตาถั่วพันนี้" "เราจะไปคอยดูว่าเค้าคุยกันเรื่องอะไร" "แล้วหนูผกาจะไปยังไงขืนเดินโท่งๆเข้าไปพ่อมณีเห็นคงโกรธแย่"เท่งถาม ผกากรองยิ้มๆๆแล้วก็กลายเป็นผีเสื้อบินไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1360-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 09:36:22 PM
แก้วปัญหานั่งรอมณีในอุทยานพอมณีมาดดกพยอมก็บอกพระธิดาแก้วหปัญหาลุกขึ้นยืนหันไปมองสบตากันกับมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1388-tile.jpg)


ดอกพยอมบอกมณี"พ่อมณีมานั่งที่นี่สิจ๊ะยืนอย่างนี้เดี๋ยวเมื่อยเปล่าๆ พระธิดาทำไมไม่รับสั่งเพคะ"แก้วัญหาอายค่ะ"ดอกพยอมอยากพูดก็พูดเองสิ" "ต๊ายเลยมาลงเอาหม่อมฉันขืนอยู่ต่อไปพระธฺดาขวางหม่อมฉันไปดีกว่า" แล้วก็พาพวกนางกำนัลออกไปทิ้งให้แก้วปัญหายืนเขินอยู่อย่างนั้นกับมณีที่ยืนจ้องเอาๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1403-tile.jpg)


ดอกพยอมพานางกำนัลออกมา พวกนางกำนัลเห็นผีเสื้อแปลงของผกากรอง"นี่หมั่นไม่เคยเห็นผีเสื้อกันรึไงทำตื่นเต้น" "แต่ผีเสื้อตัวนั้นสวยจริงๆนะจ๊ะบินไปทางนู่นแล้ว ปะพวกเราไปดูกัน"กำลังจะไปดอกพยอมก็สั่งให้หยุดเพราะพระธิดาอยู่กับมณีถ้าใครไปจะถูกเฆี่ยนพวกนางกำนัลทำหน้าจ๋อยๆที่โดนดุ แล้วดอกพยอมก็พานางกำนัลไปข้างใน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1429-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 09:56:37 PM
(ตอนนี้ภาพมันเลื่อนๆๆๆๆๆเลยได้แค่นี้ค่ะ)
แก้วปัญหาเริ่มพูดก่อน"พี่มณีคงทรบจากเด็จพอแล้วว่าเรา เออ น้องจะเดินทางไปกับพี่มณีด้วย" "ทราบแล้วพระเจ้าค่ะหม่อมฉันคิดว่าพระธิดาไม่ควรเสด็จไป" "ทำไมละจ๊ะ" "เพราะในป่าไม่สะดวกสบายเหมือนในวังซ้ำยังเต็มไปด้วยอันตรายมากมาย" "แต่น้องก็ตั้งใจแล้วแวเสด็จพ่อก็อนุญาตแล้วด้วย" ผีเสื้อแปลงบินมาเห็นมณีก็อดคิดไม่ได้...ทีอย่างนี้ทำตาปรอยเชียว หมั่นไส้นัก..."หม่อมฉันขอบพระทัยพระธิดาที่ทรงเมตตาแต่อย่างไรหม่อมฉันก็ยอมให้พระธิดาไปลำบากด้วยไม่ได้" "แตน้องยืนยันจะไปด้วยล่ะจ๊ะ"มณีคิดหนัก ผการองก็บ่น...หมั่นไส้ หมั่นไส้ หมั่นไส้ที่สุดเลย...

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1449-tile.jpg)


"เจ้าพี่ รับสั่งกับหม่อมฉันเป็นเวลานานแสนนานเจ้าพีหมายความว่ายังไงเพคะทรงรับสั่งมาตรงๆดีกว่า" "พี่จะบอกตรงๆก็ได้พี่อนุญาตให้แก้วปัญหาตามมณีไปหาแม่ของเค้า" พระมเหสีได้ยินก็ตกใจ "เจ้าพี่" "ที่พี่ไม่พูดตรงๆก็กลัวน้องตกอกตกใจแบบนี้" "เจ้าพี่แค่เจ้าพี่ให้ลูกแต่งงานกับคนต่ำต้อยอย่างนั้นหม่อมฉันก็ทนไม่ได้อยู่แล้ว นี่จะให้เข้าป่าไปด้วยกัหม่อมฉันต้องตายแน่ๆเพคะ โถ เจ้าพี่อะไรมาดลพพระทัยถึงได้ทรงทำกับลูกแบบนี้"
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1487-tile.jpg)


มณีจะเอื้อมมือไปจับมือแก้วปัญหาก็ไม่กล้า แก้วปัญหาหันหน้ามาพอดีมณีเลยจับมือไว้ แก้วปัญหาอายหลบสายตาของมณีก่อนที่จะวกไปมองอีกครั้งขณะสบตาหวานซึ้งก็มีอะไรมาขัดจังหวะ"พ่อมณี พ่อมณีของยาย โอ๊ย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1500-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 09, 2010, 10:13:36 PM
ตัดมที่มณีเดินตามเยงมาพูดอะไรกันกไม่รู้มาอีกทีมณีก็พูดว่า "ไม่ใช่เรื่องของเจ้าไม่ต้องมายุ่ง" "ฉันน่ะสงสารพระธฺดา""สงสารตัวเองไว้ก่อนเถอะอย่มายุ่งกับเรื่องขอ้าให้มากนักไม่งั้นข้าจะงเจ้าไว้ที่น่แหละ" ยายผกาได้แต่กระฟัดกระเฟียดที่ทำอะไรไม่ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1511-tile.jpg)

"หมายความว่าลูกไม่เชื่อแม่" "ไม่ใช่ว่าลูกไม่เชื่อนะเพคะแต่ลูกตั้งใจไว้แล้วดอกพยอมก็จะไปกับลูกด้วย" ดอกพยอมตกใจ รพะมเหสีเลยว่าดอกพยอม"เป็นเพราะนางคนนี้นี่เองอยากอกไปเที่ยวป่าถึงได้หว่านล้อมให้ลูกของเราดื้อดึงแบบนี้" ดอกพยอมบอกว่าเปล่า แก้วปัญหากลัวความแตกเลยพูดว่า"อย่าทรงโทษดอกพยอมเลยเพคะลูกตั้งใจเองอีกอย่างพี่มณก็ไม่ใข่ไพร่ต่ำต้อยนะเพคะแต่เป็นผู้ที่ฉลาดมีวิชาอาคมไม่อย่างนั้นจะสามารถคล้องน้ำด้วยเชือกเส้นเดียวได้หรอกเพคะ" พระมเหสีเริ่มคล้อยตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1524-tile.jpg)


มนัส เท่งรอมณีอยู่ในหอง "นั่นไงมากันแล้ว" มณีโกรธยายผกามากมาถึงก็ว่าให้ "จำเอาไว้นะนางยักษ์แก่ถ้าพระธิดาไม่ได้เสด็จไปกับข้าด้วยเหตผลใดก็ตามเจ้าต้องรับผิดชอบ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_026-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ เมษายน 10, 2010, 05:11:10 PM
มณีใจร้ายทำกับผกากรองอย่างงี้ได้ไง  :icon_frown:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 11, 2010, 03:47:03 PM
ผกากรองโกรธมากเดินหนีเมาถอดหน้ากาในห้องมณีตามมาหาว่า"ใส่หน้ากากอยู่เหรอนังยักษ์เจ้ามารยา" "เราถอดหน้ากาต่างหากไม่ได้ใส่หน้ากาก" "ต่อให้เจ้าพูดแทบตายข้าก็ไม่เชื่อ" "ไม่เชื่อ ไม่เชื่อแล้วเจ้าตามเรมาทำไมหรืว่าเจ้าเองก็ติดใจหน้ากากของเราเหมือนกัน"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-4.jpg)


"ทุเรศ ต่อให้หน้ากากเจ้าสวยกว่านี้ข้าก็พิศวาสไม่ลงเพราะสภาพเหี่ยวๆย่นๆฟันก็ไม่มีของเจ้ามันฝังใจข้านัก" ผกากรองโกรธมาก "มณีใครๆเค้าก็คิดนะว่ามนัสน้องชายของเจ้าดง่ แต่เรานี่แหละที่คิดว่าเจ้าโง่กว่าน้องชายของเจ้าซะอีก ทั้งโง่ ทั้งหูหนวก ทังตาบอด" "ถึงข้าจะโง่ หูหนวกตาบอดเพราะมองไม่เห็นความสวยงามแบบเหี่ยวๆย่นๆของเจ้าข้าก็ยอม"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_019-tile.jpg)


"ทำใจซะเถอะน้องเจษฎาเราเลี้ยงลูกได้แค่ตัวแต่ใจของเค้าเป็นอิสระยิ่งโตขึ้นเท่าไหร่ความคิดของเค้าก็เป็นอิสระมากเท่านั้น" "หม่อมฉันก็กำลังคิดเช่นนั้นอยู่เพคะแต่คความเป็นแม่ก็อดเป็นห่วงลูกไม่ได้"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_036-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 02, 2010, 03:17:59 PM
ผกากรองนั่งคิดร้องไห้เสียใจเรื่องมณี.... “จำเอาไว้นะอย่ามายุ่งเรื่องของข้าและพระธิดาเป็นอันขาดข้าตามมาเตือนเจ้าเท่านี้เอง” แล้วมณีก็ออกไป....

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_043-tile.jpg)


ผกากรองได้แต่นั่งร้องไห้คิดถึงเรื่องของมณีพลางคิดไป .... “เสด็จแม่ลูกคิดถึงเสด็จแม่เหลือเกินเพคะ ถ้าตอนนี้ลูกได้อยู่กับเสด็จแม่ลูกคงจะทูลถามได้ว่าลูกควรทำยังไงดี”  ....

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_048-tile.jpg)


ตกกลางคืนที่นครเขตขิณฑ์พระมเหสีหงส์ทองทรงพระสุบินถึงพระธิดาจนสะดุ้งตื่น “ผกากรองผกากรองลูกแม่” องค์เหนือหัวเลยทรงตื่นจากบรรทมขึ้นมา “หงส์ทอง เป็นอะไรรึเปล่า”   “หม่อมฉันฝันถึงลูกผกากรองเพคะในฝันดูลูกเศร้าสร้อยเหลือเกิน” องค์เหนือหัวก็ได้แต่ส่ายหน้าไม่รู้จะทำยังไง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_059-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 02, 2010, 03:23:26 PM
รุ่งเช้าจึงให้ท่านโหราธิบดีทำนาย “เป็นยังไงบ้างท่านโหราธิบดี”  “เป็นอย่างที่พระพุทธเจ้าเคยกราบทูลไว้พระเจ้าค่ะพระธิดาทรงปลอดภัยทุกประการ”  ท่านโหราธิบดีกราบทูล พระมเหสีหงส์ทองทรงโกรธมาก “เราไม่เชื่อ” “หงส์ทอง”องค์เหนือหัวปราม “ก็จริงนี่เพคะถ้าลูกปลอดภัยทำไมหม่อมฉันฝันถึงลูกทีไนผกากรองต้องร้องไห้ทุกที”แล้วพระมเหสีหงส์ทองก็ทรงเสด็จออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_071-tile.jpg)


พระมเหสีทรงเสด็จไปที่อุทยาน ทรงทอดพระเนตรเห็นดอกผกากรองก็คิดถึงพระธิดาของตน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_087-tile.jpg)

... “เสด็จแม่เพคะ เสด็จแม่เพคะ” ผกากรองวิ่งแกมเดินเข้ามา พระมเหสีทรงรับสั่งกับผกากรอง “ผกากรองอย่าลืมสิลูกเป็นผู้หญิงต้องสงบเสงี่ยม” คุณท้าวเลยเสริม “หม่อมฉันเตือนไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแต่ก็ทรงพระดำเนินแกมวิ่งอยู่อ่างนี้” “ว้า คุณท้าวเสด็จแม่รับสั่งแค่นิดเดียวเองต่อซะยืดยาว เสด็จแม่เพคะลูกนำดอกผกากรองนี่มาฝากเพคะ” “ขอบใจลูก” “ลูกรู้นะเสด็จแม่โปรดดอกผกากรองนี่ที่สุดเลยเพราะเป็น ชื่อของลูกใช่ไหมเพคะ” “ใช่ลูกแม่รักดอกผกากรองมากทีสุด”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_094-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 02, 2010, 03:25:34 PM
พระมเหสีหงส์ทองทรงเก็บดอกผกากรองขึ้นมาไว้แนบอกพลางคิดถึงผกากรอง “ผกากรองลูกรักของแม่ไม่ว่าลุกจะอยู่ที่ไหนก็ขอให้ลูกปลอกภัยนะลูก”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_126-tile-2.jpg)


มณีเดินเข้ามาในห้องได้กลิ่นแปลกๆก็หันไปมองหาพบว่าเป็นดอกผกากรองลอยน้ำอยู่ก็เลยหยิบขันเอาไปเททิ้งแล้วก็เดินออกไปอย่างเอาเรื่อง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_139-tile-1.jpg)


เท่ง หนุนุ้ย มนัสแต่งตัวพร้อมที่จะออกเดินทาง”อ้าวเท่งตบพุงทำไมเล่า” หนุนุ้ยถาม มนัสเลยถามหนุนุ้ยต่อ “แล้วฉันแต่งตัวเป็นยังบ้าง” “ก็พอๆกับหนุนุ้ยนั้นแหละจริงไหมไอ่เท่ง” “จริงไอ่หนูนุ้ย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_147-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 03, 2010, 04:21:40 PM
“อ้าวน้องมณีว่าพรือ” “นี่หนูนุ้ยใครเป็นคนเอาดอกไม่เหม็นๆไปไว้ที่ห้องของฉัน” “ดอกไม้เหม็นๆก็แปลว่าดอกอุตพิตไอ่เท่งเอาไปไว้ใช่ไหม” หนุนุ้ยโยนไปให้เท่ง “เปล่าๆข้าไม่รุ้เรื่องเลย” มณีเลยบอก “ไม่ใช่ดอกอุตพิตแต่เป็นดอกผกากรองกลิ่นก็คล้ายๆดอกอุตพิตนั้นแหละ” หนุนุ้ยเลยคิด “ดอกผกากรองถ้างั้นน้องมนัสเอาไปไว้เหรอ”มนัสบอกว่าเปล่าแล้วก้ส่ายหัวมณีเลยคิดได้ว่าน่าจะเป็นใคร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_154-tile.jpg)


ผกากรองเก็บของที่จะออกเดินทางในห้องมณีก็เข้ามาหา “จะออกเดินทางแล้วเหรอจ๊ะพี่มณี” มณีหันหน้าหนีแล้วถามผกากรอง “เจ้าใช่ไหมที่เป็นคนเอาดอกไม้เหม็นๆไปไว้ในห้องของข้า” “พี่มณีไม่ชอบหรอกเหรอจ๊ะ” “ข้าเกลียดมันที่สุด ดอกของมันสวยก็จริงแต่พอเข้าไปใกล้ๆคิดว่าดอกมันจะหอม กลับกลายเป็นเหม็นจนจะอาเจียน” ผกากรองหน้าเศร้าไปมณียังว่าต่อ “ก็เหมือนกับตัวของเจ้าแปลงตัวซะสวย งามเพื่อหลอกให้คนอื่นชื่นชมแต่ความจริงเจ้ามันก็แค่นางยักษ์แก่ตัณหากลับเท่านั้น” “พี่มณี ๆ เข้าใจเราผิดนะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_171-tile.jpg)


“ข้าขี้เกียจฟังคำแก้ตัวของเจ้าจำเอาไว้นะอย่าเอาดอกไม้พวกนั้นมาไว้ใกล้ตัวข้าเป็นอันขาด ที่สำคัญที่สุดอย่ามายุ่งกับพระธิดาเป็นอันขาดมิเช่นนั้นข้าจะไม่ให้ร่วมเดินทางด้วย เออ เวลาออกเดินถอดหน้ากากออกด้วยนะข้าไม่อยากให้พระธิดาเข้าพระทัยผิด” มณีทำร้ายจิตใจเสร็จก็ออกไป ผกากรองตะโกนไล่หลัง”คนโง่คนบ้าพอเราใส่หน้ากากก็หาว่าเราถอดพอเราถอดก็หาว่าใส่ ด้วยความโมโหผกากรองก็เลยใส่หน้ากาก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_179-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 03, 2010, 04:24:41 PM
ที่ท้องพระโรงพระธิดาแก้วปัญหากราบทูลลาเสด็จพ่อและเสด็จแม่ “ลูกกราบทุลลาเพคะเสด็จพ่อเสด็จแม่” “พ่อขอให้ลูกเดินทางโดยปลอดภัยเชื่อว่าลูกพ่อของพ่อเป็นคนฉลาดและสุขุมต้องช่วยมณีได้แน่” “ขอบพระทัยเพคะเสด็จพ่อ” แล้วหันไปรับสั่งกับมณี “มณีเราฝากลูกแก้วปัญหาด้วย” “หม่อมฉันจะดูแลพระธิดาด้วยชีวิตพระเจ้าค่ะ”ยายผกาได้ยินก็มองค้อนให้ด้วยความไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_216-tile.jpg)


แก้วปัญหาก็พูดกับแม่ “เสด็จแม่เพคะลูกทราบว่าเสด็จแม่รักและเป็นห่วงลูกมากลูกสัญญาเพคะเมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยลูกจะกลับมาเข้าเฝ้าเสด็จแม่เพคะ” “แก้วปัญหาในเมื่อแมม่ห้ามลูกไม่ได้ลูกต้องสัญญาว่าจะกลับมาหาแม่นะลูกนะ” แล้วหันไปรับสั่งกับดอกพะยอม “ดอกพะยอม ดูแลลูกของเราให้ดีนะ” “รับด้วยเกล้าเพคะ” ทั้งสองลากันเป็นที่น่าสงสารของทุกคนในที่นั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_228-tile.jpg)

แล้วทั้งหมดออกเดินทาง มณีก็ดูแลพระธิดา ยายผกาที่เดินตามก็มองด้วยความขัดใจแต่ทำอะไรไม่ได้แล้วก็เดินทางต่อไปเรื่อยๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_247-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 03, 2010, 04:32:03 PM
เออ...เอยหัสกันต์แฟ้กฝังหลังเมฆหม่น   
มองหน้ามนสองนางไม่ห่างหาย
แก้วปัญหาหวังแนบแอบอิงกาย      
ทั้งโฉมฉายผกากรองมองตามมา
คอยจังหวะชิงองค์สองนงนุช      
งามพิสุทธิ์ด้วยเล่ห์เสน่หา
นอกจากนั้นหมายเป็นเหยื่อเหลือโอชา   
รอเวลาเผลอเมื่อใดได้เห็นกัน
(หัสกันต์มองจนน้ำลายไหลตกใส่หนูนุ้ย)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_255-tile.jpg)


ทั้งหมดเดินทางมากลางป่าแก้วปัยหาเห็นกระต่ายน้อย “ อุ้ย น่ารักจังนะจ๊ะพี่มณี” “ถ้าพระธิดามีพระประสงค์หม่อมฉันจะจับมาถวายพระเจ้าคะ” ยายผกาหยิบไม้มาจะฟาดแก้วปัญหาหันมาพอดี “ยายๆเป็นอะไรเหรอจ๊ะ” “เปล่าๆเพคะยายนึกอยากจะเอาไม้ฟาดหัวไอ้หนูนุ้ยเพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_272-tile.jpg)


 “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหนูนุ้ยใช่ไหมแม่ดอกพะยอม” “ทะลึ่ง”ดอกพะยอมว่าให้หนูนุ้ย เท่งก็เข้ามาข้างๆดอกพะยอม “สมน้ำหน้าแม่ดอกพยอมเป็นสาวชาววังชอบคนเรียบร้อยอย่างเท่งไม่ชอบคนทะลึ่งตึงตังเหมือนเอ็งหรอกไอ่หนูนุ้ยจิงไหมจ๊ะแม่ดอกพยอม ” เท่งได้ทีว่าให้หนูนุ้ย ดอกพยอมเลยว่าให้ทั้งคู่ “แหวะฉันจะบอกให้นะทั้งสองคนนั้นแหละไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ฉันไม่ชอบ แกก็อ้วนพุงกาง   ส่วนแกก็หัวล้าน”แก้วปัญหาเลยว่าดอกพะยอม” ไม่เอาน่าดอกพะยอมเท่งกับหนูนุ้ยพูดเล่นไม่น่าจะเอาจริงเอาจังเลยนิ” มณีเลยบอกทั้งสอง “เท่งกับหนูก็เหมือนกันอย่าทำให้ดอกพะยอมโกรธอีก” มนัสบอกมณีว่า “ พี่มณีฉันเหนื่อยแล้วก็หิวด้วยเราพักกันก่อนเถอะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_280-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 03, 2010, 04:34:37 PM
มณีจึงหันไปถามพระธิดา “แล้วพระธิดาเหนื่อยรึยังพระเจ้าค่ะ” แก้วปัญหาจึงบอกมณี”พักก่อนก็ได้จ๊ะพพี่มณียายผกาแกเหนื่อยแล้ว” “อย่าไปสงสารยายแก่เจ้าเล่ห์คนนี้นะพระเจ้าคะ” ยายผกาได้แต่มองตาเขียวปัด “โถ พี่มณี” “เสด็จทางนี้เถอะพระเจ้าค่ะ” มณีพาพระธิดาไปนั่ง “พระธิดาประทับอยู่ตรงนี้ก่อนนะพระเจ้าค่ะหม่อมฉันจะไปหาพระกายาหารมาถวาย” “พี่มณีจะไปคนเดียวเหรอจ๊ะ” ยายผกาเดินเข้ามาเห็นก็งอนเดินหนีไป ดอกพะยอม ว่ายายผกาทำตัวแปลก มณีบอกดอกพะยอมพลางตะโกนกะให้ยายผกายิน “อย่าไปถือสาคนแก่ขี้อิจฉาเลย พระธิดาประทับรอที่นี้นะพระเจ้าค่ะ”แล้วสั่งเท่งกับหนูนุ้ยดูแลความปลอดภัยให้พระธิดาแล้วเรียกมนัสไปเก้บผลไม้กับตน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_297-tile.jpg)


ส่วนยายผกาก็แอบหนีไปถอดหน้ากากนั่งร้องไห้เสียใจอยู่คนเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_328-tile.jpg)


ดอกพะยอมมาพูดกับพระธิดา “ยายแก่ผกานี่ดูแปลกท่าทางดูหวงพ่อมณี” “อาจไม่ใช่อย่างนั้นนะดอกพะยอม อาจเป็นเพราะแกแก่แล้วก็เลยอยากให้ทุกคนเอาใจแกบ้าง” เท่งบอกว่าดอกพะยอมคิดมาก แต่หนูนุ้ยก็เดินเข้ามาบอก “ เอ แต่ว่านะ มันอาจมีสิ่งใดว่อนเร้นในหัวใจก็ได้นะ” “หมายความว่ายังไงไอ้หนูนุ้ย” ดอกพะยอมถาม “ก็หมายความว่าให้หาโอกาสอยู่สองต่อสองแล้วหนุน้ยจะบอกความจริง” ดอกพะยอมเลยด่าเข้าให้ “แกแก่แล้วไม่รู้จักเจียมตัวพูดออกมาแต่ละคำชวนหน้าคลื่นไส้” “คลื่นไส้แปลว่าชอบใช่ไหมเล่า” หนูนุ้ยถาม ทั้งสองก็จิกกัดกัน แก้วปัญหาก็ได้แต่มองหามณีด้วยความเป็นห่วง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_339-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:23:54 AM
มนัสกับมณีกำลังเก็บผลไม้มณีก็ชวนมนัส”เดี๋ยวเราเก็บผลไม้เสร็จไปจับปลาที่ริมธารต่อนะ”  มนัสถามมณีด้วยความสงสัย  “เออ พี่มณี” “ทำไมเหรอมนัส” “พี่มณีไม่สงสารยายผกาบ้างเหรอ” “มนัสถามทำไม” มนัสก็ลงจากต้นไม้มาคุยด้วยต่อ “ก็พี่มณีเกลียดยายผกา” มณีหันไปเก็บผลไม้ต่อ มนัสก้บอกมณี “ความจริงแกแก่กว่าแม่ของเราอีกน่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_361-tile.jpg)

มณีหันมาบอกมนัส “มนัส พี่บอกได้แต่ว่าอย่าไว้ใจยายแก่เจ้าเล่ห์นั่นเป็นอันขาด” มนัสถามมณีแบบไม่ค่อยเชื่อ “ยายแก่ผกานะเป็นยายแก่เจ้าเล่ห์” มณีพยักหน้ารับ มนัสก็เอาแต่คิดหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_372-tile.jpg)

(ตัดอีกแล้ว น่าจะมาเจอผกากรองแล้วผกาเหวี่ยงใส่) หัสกันต์มาจากไหนไม่รู้มาคอยแอบดูพวกมณีพลางคิดเอาไว้ว่า ...คอยดูนะข้าจะต้องเอาชนะเจ้ากับพระธิดาแก้วปัญหาให้ได้ ส่วนไอ้มณีกับพวกของมันจะต้องเป็นอาหารของเรา....

[(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_380-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:26:52 AM
นครสายลมเย็น พระมเหสีโนชาทรงปวดพระครรภ์อย่างมาก  (บรรยายไม่ถูก) ปวดทุรนทุรายร้องโหยหวนเลยทีเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_382-tile.jpg)

นางกำนัลสองตนรีบเข้ามา “พระมเหสีทรงเป็นอย่างไรบ้างเพคะ” “โอ้ย เจ็บ” “หม่อมฉันจะไปทูลองค์เหนือหัวให้นะเพคะ”  หายเจ็บไปแปปหนึ่งร้อมออกคำสั่ง “ไม่ต้อง ไม่ต้องนะ ข้าไม่ต้องการง้อมัน”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_391-tile.jpg)

พูดจบก็ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอีกแล้วก็สั่งนางกำนัลทั้งสอง “พาหุ หรือกาณกนาก็ได้ เจ้าคนใดคนหนึ่งไปจับมนุษย์มาให้ข้ากิน  ข้าจะได้หายเจ็บท้อง” พาหุกระอักกระอ่วนเพราะมันผิดกฎ “เอาละเจ้าไม่ต้องพูดมากข้ารู้ แต่เจ้าเห็นใจข้าบ้างไหมข้าต้องทนเจ็บปวดกว่าจะคลอดก็ไม่รู้อีกเมื่อไหร่ เจ้าไม่สงสารข้าบ้างเหรอ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_398-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:29:14 AM
แล้วก็ร้องเจ็บปวดอีก กาณกนาเลยอาสา “หม่อมฉันจะไปจับมาให้มาเองเพคะ” โนชาได้ฟังก็ดีใจ “ขอบใจเจ้ามากนะเอาละ เจ้ารีบไปแล้วก็รีบมาข้าจะได้หายทรมานสักที” “หม่อมฉันจะไปเดี๋ยวนี้ละเพคะ พาหุดูแลพระแม่เจ้าให้ดี” “เจ้าระวังอย่าให้ใครเห็นนะ” กาณกนาจึงออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_418-tile.jpg)

ด้วยจอมนางอสุราน่าสงสาร      
เจ็บครรภ์นานคร่ำครวญเฝ้าหวนไห้
เพราะสามีไม่ได้ดั่งที่หวังใจ      
เมื่อกินคนไม่ได้ไม่คลอดมา
จึงจำเป็นจำใจไปจับมนุษย์      
ทั้งที่สุดกังวลคนกังขา
ไม่กินคนแต่ไหนแต่ไรมา
ครั้งนี้ช่วยนงพญาพาเป็นไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_436-tile.jpg)

ส่วนพวกทหารที่ไปประกาศหาคู่ให้พระธิดาก็ทะเลาะกันว่ายักษ์จะกินใครแล้วทหารก็ถาม “ท่านหมู่เราจะกลับถึงบ้านถึงเมืองกันรึเปล่า” “ทำไมพูดเป็นลางมันต้องถึงสิแต่ว่าจะถึงทุกคนรึเปล่าก็ไม่รู้ นอนดีกว่า” พวกทหารรีบไปชวนหัวหมู่กลับแต่หัวหมู่ไม่ยอมไล่ให้ไปนอนเอาแรงกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_456-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:31:01 AM
กาณกนาเดินทางหามนุษย์ก็ไปพบพวกทหารนอนหลับกันอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่  เมื่อเดินไปใกล้หัวหมู่ก็ตกต้นไม้ลงมาแต่ก็นอนหลับต่อแล้วก็ฝันไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_479-tile.jpg)


กาณกณาเดินไปยังที่พวกทหารแต่หัวหมู่ก็ยังฝันกลางวันนต่อ....นางยักษ์วิ่งตามหา “เสด็จพี่เพคะสด็จพี่”......


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_487-tile-2.jpg)

กาณกณาเดินมาเมื่อชะโงกหน้ามาทหารคนหนึ่งก็ตื่นขึ้นมาเห็นพอดี “ยะ ยะ ยักษ์” แล้ววิ่งไปที่หัวหมู่ “ท่านหมู่ ๆ ยักษ์” หัวหมู่ตอบไป “ไม่ต้องกลัวยักษ์ในความฝันของข้า” แล้วก็ถีบออกไปแล้วทหารก็วิ่งหนีไปกาณกนาจะจับแต่ทำให้ทหารอีกคนตื่นขึ้นมา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_491-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:32:53 AM
ทหารก็ไปปลุกหัวหมู่ “ตื่นๆๆๆๆ” “ก็บอกแล้วไงว่ายักษ์ในความฝัน ทหารพยามตบหน้าหัวหมู่ให้ตื่นแต่ก็ไม่ตื่น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_503-tile-2.jpg)

ในฝันหัวหมู่กลายเป็นพระโอสเหาะมานางยักษ์รีบวิ่งไปเกาะขา “เสด็จพี่เพคะเสด้จพี่” “มีอะไร”ถามอย่างวางมาด “อย่าทิ้งหม่อมฉันไปเลยนะเพคะ” แล้วก็หันไปตบนางคว่ำไปแล้วก้สั่งทหารมา ทหารมาจับแล้วก็ตบหน้านางยักษ์ในความฝัน “หม่อมฉันผิดอะไรเพคะ” เลยโดนไปอีกแล้วสั่ง “ทหารนำตัวมันไปประหาร” คราวนี้นางยักษ์โกรธเลยสะบัดทหารหลุดออกแล้วไปตบหัวหมู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_518-tile.jpg)

ความจริงคือโดนยักษ์ตบจนกระอักเลือกพอหัวหมู่ตื่นขึ้นมาเห็นทหารวิ่งหนีไปก็ร้องเรียกให้มาช่วย พอหันไปก็เจอยักษ์หัวหมู่ก็ใส่เกียร์หมาวิ่งไปอย่างรวดเร็ว ทหารสองคนวิ่งหนีมาคิดว่าไกลพอจะหยุดพักแต่ก็....

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_548-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:35:10 AM
เจอกับยักษ์ที่พร้อมจะจับทั้งคู่ก็กระโดดหนีไปคนละทาง แต่ละคนก็ขอร้องชีวิต ส่วนหัวหมู่วิ่งมาจากไหนไมรู้มาบอกทหารว่ามียักษ์ มา(เค้ารู้กันก่อนไหมล่ะ)แล้วพยุงจะพากันไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_558-tile.jpg)

จะวิ่งหนียักษ์ก็จะมาจับทหารคนนั้นถีบหัวหมู่ให้พ้นรัศมีเลยโดนฝ่ามือยักษ์ทหารที่ตีฆ้องจึงรีบไปพยุงหัวหมู่แต่หัวหมู่เห็นว่าอีกคนกลิ้งไปทางนั้น “ไอ่เภา ๆ” พร้อมกับชิ้ทาง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_564-tile.jpg)

ทั้งสองคนรีบวิ่งไปช่วยพอช่วยคนหนึ่งได้ก็ลืมอีกคนทหารทั้งสองวิ่งโดยลืมหัวหมู่ไว้ด้านหลัง หัวหมู่เรียกให้ทหารมาช่วยทั้งสองก็ช่วยกันลากขาหัวหมู่ไปเรื่อยๆจนถึงริมลำธาร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_570-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:36:30 AM
พอลากมาถึงกลางน้ำหัวหมู่ก็ดิ้นถีบทหารเพาไป อีกคนจึงรีบพาหัวหมู่ไปหลบส่วนทหารเพาไปอีกทาง พอเห็นว่าหนีไม่พ้นก็ดำน้ำ หัวหมู่พยามบอกให้มาทางที่พวกตนอยู่ แล้วกาณกณาก็กระทืบเท้า ทหารเพาเลยลอยออกจากน้ำไปชนไม้นอนกระอักเลืออดสลบไปกาณกณาจึงจับไป หัวหมู่กับทหารอีกคนก็พากันเสียใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_585-tile-1.jpg)

โนชานอนร้องด้วยความเจ็บปวด ส่วนพาหุก็กระวนกระวาย “พาหุ กาณกนามารึยัง “ “ยังเพคะพระมเหสีทรงบรรทมก่อนเพคะเดี๋ยวกาณกนาก็มา” ข้าคงรอไม่ไหวคงต้องขาดใจตายก่อนแน่” ว่าแล้วกาณกณาก๋เข้ามา พาหุดีใจที่กณกณามาทันเวลา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_599-tile.jpg)

“กาณกนา มันอยู่ในถุงนั้นใช่ไหม” พระมเหสีโนชาถาม” “เพคะ หม่อมฉันจับมันใส่ถุงนี่ไว้เพื่อไม่ให้ใครสงสัยไ พาหุก็กลัว “แต่ถ้าใครเห็นเจ้าถือกระสอบเข้ามาในตำหนักต้องสงสัยแน่” พระมเหสีเลยบอกให้ทั้งสองหยุดพูดแล้วสั่งให้เอามนุษย์ออกมาเร็วๆ กาณกณาจึงเทเอามนุษย์ออกมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_611-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:38:33 AM
“ในที่สุดข้าก็จะได้กินเจ้าสมใจข้าแล้ว”  ทหารพยามจะหาทางหนีแต่ก็ไม่พ้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_630-tile.jpg)

หัวหมู่คร่ำครวญ “ไม่น่าเลย ไม่น่าเลยไอ่เภาเห็นกันอยุ่หลัดๆ ฮือๆๆ ไอ่ยักษ์บ้า ไอ่ยักษ์บ้ามันจะกินกันไม่ให้กลับบ้านกลับเมืองเลยยังไงไอ้ยักษ์บ้า ”  ทหารเลยถาม “ท่านหมู่กว่าจะถึงบ้านถึงเมืองจะต้องเจออีกกี่ตัวเนี่ย” “ข้าไม่รู้ ข้าเกลียดมันคอยดูนะถ้าเจอมันอีกที ข้าจะ” “ท่านหมู่จะทำไม” “ก็หนีอ่ะดิจะอยู่ทำไม ไปเดี๋ยวถ้ามันกินเนื้อมนุษย์ติดใจขึ้นมามันจะกลับมากินเรา” ทหารรีบวิ่งไปก่อน “อ้าว รอด้วยสิ” แล้วก็รีบวิ่งตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_655-tile.jpg)

มเหสีโนชากินเนื้อมนุษย์ด้วยควมเอร็ดอร่อย “ อร่อย ๆ เหลือเกิน อร่อยที่สุด” พาหุกับกาณกณามองมเหสีที่กินเนื้อมนุษย์แบบ.... แล้วนางก็ชวนทั้งสองให้มากินด้วยกัน “กาณกณากับพาหุ เอาไหมอร่อยนะ” พาหุปฏิเสธไป “ทำไมล่ะอร่อยนะ อ้าวดีๆๆไม่กินข้ากินเอง ดีจะได้ไม่มีใครแย่งข้ามันอร่อย” แล้วมเหสีโนชาก็กินต่อไปอย่างเอร็ดอร่อย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_685-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:39:45 AM

หัวหมู่กับทหารวิ่งหนีมาหัวหมู่หยุดทหารไม่เห็นวิ่งมาชน “ท่านหัวหมู่จะหยุดก็ไม่บอก” “ก็เอ็งวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือเลย” ทหารมองไปรอบๆ “เอ๊ะ ท่านหมู่ยักษ์มันหายไปแล้ว” “เพราะข้าเห็นมันหายไปนะสิข้าถึงหยุดวิ่ง เอ็งน่ะไม่รู้จักดู” ว่าแล้สทั้งสองก็นั่งหอบด้วยความเหนื่อย หัวหมู่จึงบอกว่า”ค่อยยังชั่ว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_708-tile.jpg)

หัวหมู่ได้ยินจึงรีบลุกแล้วไปลากทหารมา “ค่อยยังชั่วไม่ได้ ถ้าเกิดมันโผล่พรวดขึ้นมาล่ะวะ” มองไปมองมาแล้วก็นึกกลัวกัน “ตกใจหมด” หัวหมู่บอก “ต่อไปมีข้ากับเอ็งสองคน” “ปะไปดีกว่า” “เดี๋ยวก่อนหัวหมู่เรียกไว้พลางสูดกลิ่น “เอ็งได้กลิ่นอะไรไหมวะ” ทหารเลยสูดหากลิ่น “ได้กลิ่นรึยังวะ” “กลิ่นปิ้งปลานิท่านหมู่” “เออๆๆ” “รึว่ามันปิ้งไอ่เภากิน” “ จะบ้ารึไง กลิ่นคนกับกลิ่นปลามันไม่เหมือนกันแล้วยักษ์มันคงไม่เสียเวลาปิ้งคนกินหรอก  ข้าว่าเราตามกลิ่นนี้ไปดีกว่า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_724-tile.jpg)

พวกมณีปิ้งปลากัน ยายผกานั่งมองมณีแล้วถอนหายใจออกมา มณีเห้นว่าปลาสุกแล้วจึงนำไปให้พระธิดาแก้วปัญหา “เสวยมากๆนะพระเจ้าค่ะ พรุ่งนี้จะได้มีแรงออกเดินทาง” “ขอบใจจ๊ะพี่มณี” แก้วปัญหาจะเอาปลามาแต่มณีบอก “ไม่ต้องพระเจ้าคะ เดี๋ยวหม่อมฉันทำถวายเอง” ยายผกาดูทั้งมณีและแก้วปัญหากระหนุงกระหนิงกันด้วยความน้อยอกน้อยใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_744-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 11:40:45 AM
หนูนุ้ยเห็นยายผกาหงอยๆจึงทัก “อิ่มแล้วเหรอหนูผกา” “อิ่มแล้ว” เท่งจึงถามต่อ “ทำไมกินน้อยละ กินเยอะๆสิ” “กินน้อยๆจะได้ตายเร็วๆคนอื่นเค้าจะไม่ได้รำคาญ” มองค้อนไปทางมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_755-tile-1.jpg)

มณีจึงตอบกลับไป “รู้ตัวก้ดีแล้วนิ” ยายผกาหน้าเศร้าไปอีกแก้วปัญหาเลยว่ามณี “ โถ พี่มณี ทำไมพูดกับยายยังงั้นละจ๊ะ ยายแกน้อยใจแย่แล้ว” ยายผกาหันหน้าร้องไห้ไปอีกทาง ดอกพะยอมเลยพูดขึ้นมา “แหม หม่อมฉันก็เห็นใจพ่อมณีนะเพคะ ยายแก่คนนี้แก่แล้วก็ยังไม่จัยมตัวทำกระเง้ากระงอดกับพ่อมณีตลอกเวลาเลยนะเพคะ น่ารำคาญ” “หยุดนะดอกพะยอม ทำไมถึงพูดกับยายยังงั้นละ” ดอกพะยอมถูกพระธิดาว่าให้ก็เงียบไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_762-tile.jpg)

แล้วหัวหมู่กับทหารกับวิ่งมาเจอ มณีเห็นคนแปลกหน้าเข้ามารีบลุกขึ้น มนัสก็มองว่าเป็นใครส่วนหัวหมู่และทหารพอเห็นแก้วปัญหาก็รีบนั่งลง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_771-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2010, 10:31:35 PM
หนุนุ้ย ยายผกกามองด้วยความแปลกใจ หัวหมู่ทูลถาม “พระธิดาเสด็จออกมาได้ยังไงพระเจ้าค่ะ”   ทหารเลยทูลบอก “ข้าพเจ้าเป็นทหารที่ออกประกาศหาคู่ถวายพระธิดาพระเจ้าค่ะ” ดอกพะยอมกับแก้วปัญหา ด้วยความดีใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_778-tile-1.jpg)

โนชาหลังจากกินมนุษย์เสร็จก็ปวดครรภ์ทันที “พระมเหสีเป็นอะไรเพคะ”  “รีบเอาผ้ามาคลุมเร็วๆ”  ทั้งสองรีบช่วยกันดูแลพระมเหสี


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_785-tile.jpg)


ได้ลิ้มรสคนจนอิ่มหน่ำ
ถุงน้ำคร่ำก็แตกแปลกหนักหนา
ได้กำหนดจะเคลื่อนคลอดรอดออกมา
ดังฝันว่าในนิมิตไม่ผิดกัน
ฟ้าดินวิปริตผิดไปนัก
รับลูกรักที่เกิดใหม่ไฉนนั้น
โนชาบิดตัวไปไม่ช้าพลัน
ก็คลอดพลันเป็นอนงค์องค์ธิดา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_796-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: PIM**GEGE ที่ มิถุนายน 17, 2010, 10:07:31 PM
*0*

คลอดลูกออกทางปาก จอร์จจจจจจจจจจจ

 :-[
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 17, 2010, 11:33:20 PM

นางกำนัลทั้งสองตกใจที่เห็นดังนั้น พระมเหสีโนชานอนหมดแรง พระธิดาที่เกิดออกมาเริ่มลืมตามองไปรอบๆ พาหุได้สติจึงรีบช่วยกันกับกาณกณาเอาผ้ามาคลุมองค์พระธิดาเอาไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_818-tile.jpg)

ยายผกาแอบมาหลบนั่งร้องไห้ตามลำพัง หนูนุ้ยตามมาดูแล้วเข้าไปพูดด้วย “หนูผกา  หนุนุ้ยสงสารแล้วก็เห็นใจหนูผกาเหลือเกิน จริงๆนิ เอางี้ไหมหนูผกา หนูผกาถอนคำสาปให้หนุนุ้ยแล้วหนุนุ้ยจะไปบอกความจริงกับน้องมณีให้รู้ความจริงทุกสิ่งทุกอย่างเลยนิ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_851-tile.jpg)

“ไม่ “ บอกแล้วก็ร้องไห้ต่อ หนุนุ้ยตกใจ “อะโต้ยหนูผกาเอ้ย” ผกากรองเลยบอกหนุนุ้ย “เรารู้หนุน้ยหวังดีกับเรา เราขอบใจมาก แต่ถ้าหากพี่มณีจะชอบเราก็ขอให้เกิดจากความรู้สึกที่แท้จริงไม่ต้องมีใครไปบอกเค้าหรอก” โถ่ กนูผกาเอ้ย ลองคิดถึงความเป็นจริงน้องมณีเค้าคิดว่าหนูผกาแก่ เหี่ยว แล้วใครจะไปรักลงเล่า” “ไม่รักลงก็ไม่ต้องมารัก จริงไหมล่ะหนูนุ้ย ถ้าหากพี่มณีคิดจะรักถ้าหากเราอยูในร่างคนแก่แบบนี้ก็จะต้องรัก” หนูนุ้นฟังแล้วคิดหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_869-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 20, 2010, 04:55:37 PM
ด้านนครสายลมเย็น พระมเหสีโนชากำลังชื่นชมลูกของตนเองอยู่ “ลูก ลูก ลูกของแม่จริงๆหรือเนี่ย” “ก็เสด้จแม่ลองทอดพระเนตรพระอุทรของเสด็จแม่ดูสิเพคะว่ามันยุบลงไปขนาดนั้นแล้วลูกจะออกมาจากไหนกัน” พระมเหสีโนชาก็ก้มไปดูท้องตัวเอง “จริงๆด้วยมันยุบไปหมดแล้ว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_885-tile.jpg)


โนชาเอะใจที่เห็นว่าพูดได้ “ลูก ลูกพูดได้ ดีจังแม่ตั้งท้องเจ้ามาตั้งสิบห้าปีพอคลอดลูกออกมาลูกก็พูดได้ ดีจังเลยลูกไม่ต้องสอนพูด ไม่ต้องสอนเดิน ไม่ต้องเสียเวลาเลี้ยง” การกณาเลยพูดขึ้น “นั้นนะสิเพคะพระธิดาทรงเติบโตเร็วทันใจดีเหลือเกินเพคะ”  พระธิดายักษ์หันไปมองด้วยสายตาไม่พอใจกาณกณาหน้าเจื่อนลงไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_899-tile-1.jpg)


พระมเหสีโนชาพูดกับลูกอีก “ลูกจ๋า ลูก ขอแม่กอดหน่อยเถอะลูกรัก ขอแม่กอดหน่อยนะคนดี” ทรงดึงพระธิดามากอดด้วยความรัก  “ทรงตั้งพระนามให้พระธิดาสิเพคะ”  พาหุบอก “เออ ใช่ จริงสินะเราต้องตั้งชื่อให้ลูกของเรา แม่ชื่อโนชา ลูกชื่ออะไรดีละ ถ้าอย่างนั้นลูกก็ต้องชื่อนัชชา ดีไหมลูก แม่ชื่อโนชาลูกชื่อนัชชา”  พูดชื่อแม่ลูกซ้ำๆไปมาแล้วดึงพระธิดามากอด นัชชายิ้มออกมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_912-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 20, 2010, 05:05:58 PM
พวกทหารไปหาฟืนมาเพิ่มส่วนพระธิดาแก้วปัญหายืนขึ้นมองอกไป ดอกพะยอมเลยถาม “พระธิดาต้องประสงค์สิ่งใดเพคะ” “ยายผกานะสิหายไปตั้งนานแล้ว หนูนุ้ยไปตามก็หายไปอีกคน” มณีมองไปแล้วทูลบอกพระธิดา “บางทีหนูนุ้ยอจถูกนางยักษ์แก่จับกินแล้วก็ได้” เท่งเลยว่า “โถ พ่อมณีก็”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_927-tile-1.jpg)

ส่วนมนัสก็วิ่งมาถามมณี “พี่มณีพูดอย่างกับว่ายายผกาเป็นยักษ์นั้นแหละ”  หัวหมู่ร้องออกมา “ยักษ์ ยักษ์อีกแล้วเหรอเนี่ย”ทหารได้ยินก็วิ่งมากอด เท่งว่าให้ “หมู่ทองก็เป็นซะอย่างเนี่ย” “ โถ ก็ฉันกลัว” แก้วปัญหาจึงหันไปถามมณี “พี่มณี พี่มณีคงไม่ได้หมายความอย่างที่มนัสพูดใช่ไหมจ๊ะ” มณีลุกขึ้นมาตอบ “พระธิดาระวังไว้ดีกว่าหม่อมฉันรู้แต่ว่ายายแก่ผกานั้นไว้ใจไม่ได้”
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_938-tile.jpg)

โนชาพา ณัชชามายังห้องที่ขังนันโทเอาไว้ “ห้องนี้แหละลูกที่แม่ขังเสด็จพ่อของเจ้าเอาไว้ แม่ไม่ชอบเลยผู้ชายที่อ่อนแอขี้ขลาด”  “ถ้าอย่างนั้นลุกก็ไม่อยากเห็นหน้าเสด็จพ่อเพราะลูกก็ไม่ชอบผู้ชายที่อ่อนแอแล้วก็ขี้ขลาดเหมือนกัน” ว่าแล้วก็จะเดินหนี โนชารีบไปดึงไว้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_949-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 20, 2010, 05:13:02 PM
“ไม่ได้นะถึงยังไงเจ้าก็ต้องเข้าไปพบเสด็จพ่อ” “เสด็จแม่จะเอายังไงกันแน่เพคะจะให้ลูกพบเสด็จพ่อหรือไม่ให้พบ กันแน่”    “แม่ก็ต้องอีกอย่างนึงลูกก็ต้องอีกอยย่างหนึ่งแต่ที่สำคัญนะแม่อยากพาเจ้าไปอวดเค้า ว่าถึงไม่มีเค้าแม่ก็สามารถหาวิธีคลอดเจ้าออกมาได้”   

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_958-tile.jpg)

ภายในห้องยัก์นันโทนั่งอยู่อย่างซึมเศร้า สองแม่ลูกก็เดินเข้ามา “นี่เหรอเพคะเสด็จแม่เสด็จพ่อของลูก” ณัชชาถามโนชา “นี่แหละยักษ์นันโทอดีตทหารเอกของเสด็จตาที่ได้รับการยกย่องเป็นถึงราชบุตรเขยแต่ก็เหลวทั้งเพ” นันโทเห็นดังนั้นจึงถามโนชา “โนชานี่คือ..ลูกของเราเหรอทำไม....เออ” โนชาจึงบอกไป “ทำไม ทำไมถึงคลอดออกมาได้ดอยที่พ่อมันไม่สนใจ แล้วทำไมถึงโตขนาดนี้ใช่ไหมเพคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_973-tile.jpg)

มณียืนคุยกับพระธิดาแก้วปัญหาอย่างสวีตหวานดอกพะยอมจึงกระแอ้มขัดจังหวะ ทั้งสองรีบปล่อยมือออกจากกันดอกพะยอมเลยแกล้งพูดขึ้น “ยายแก่ผกานี่หายไปนานแล้วนะเพคะหนูนุ้ยก็หายไปด้วย” “นั่นสิจ๊ะพี่มณี น้องว่าเราออกตามหาสองคนนั้นกันเถอะ”แก้วปัญหาบอกมณีแต่มณีไม่สนใจ “ช่างเถอะพระเจ้าค่ะ ยายแก่ผกานั่นไม่ใช่คนธรรมดา”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1000-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 20, 2010, 05:23:05 PM
“ทำไมพี่มณีถึงเกลียดแกละจ๊ะ น้องว่าแกน่าสงสารออก” ดอกพะยอมเลยบอกพระธิดา “พระธิดาเพคะพ่อมณีอยู่กับยายแก่ผกามานานอาจจะรู้ดีก็ได้นะเพคะว่าอะไรเป็นอะไร หม่อมฉันกลัวเวลานี้หากยายแก่เป้นยักษืจริงๆมีนอาจจะจับหนูนุ้ยกินแล้วก็ได้เพคะ”  “จริงสิจ๊ะพี่มณี งั้นพี่มณีออกไปตามหาสองคนนั้นเถอะดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1019-tile.jpg)


หลังจากที่โนชาเล่าเรื่องให้นันโทฟังเสร็จ “ เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละถึงแม้ว่าเราไม่ต้องพึ่งเจ้าเราก็สามารถคลอดลูกณัชชาออกมาจนได้” นันโทจะไปหาลูก “ณัชชา ลูกพ่อ”  โนชารีบขวาง “อย่านะอย่ามาแตะต้องลูกข้านะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1024-tile.jpg)


ณัชชาจึงห้ามไว้ “เสด็จแม่เพคะ ถึงยังไงเสด็จพ่อก้ทรงเป็นพ่อบังเกิดเกล้าของลูกแล้วตอนนี้สด็จแม่ก็คลอดลูกออกมาแล้ว ลูกว่าเสด้จแม่ให้อภัยเสด็จพ่อเถอะนะเพคะ เพื่อเห็นแก่ลูก” นันโทแอบดีใจโนชามีสีหน้าลำบากใจ ก่อนตออบไป“เอาละแม่ จะให้อภัยเสด็จพ่อของลูกก็ได้เพื่อเห็นแก่ลูก”  “ขอบพระทัยเพคะ” นันโทง้องอนโนชา “โนชาพี่ขอบใจเจ้ามาก” โนชายังไม่ยอมให้อภัยจริงๆ “ณัชชาเจ้าเกิดมาเพื่อช่วยพ่อจริงๆ”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1030-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 20, 2010, 05:30:15 PM
โนชามีสีหน้าลำบากใจ ก่อนตออบไป“เอาละแม่ จะให้อภัยเสด็จพ่อของลูกก็ได้เพื่อเห็นแก่ลูก” “ขอบพระทัยเพคะ” นันโทง้องอนโนชา “โนชาพี่ขอบใจเจ้ามาก” โนชายังไม่ยอมให้อภัยจริงๆ “ณัชชาเจ้าเกิดมาเพื่อช่วยพ่อจริงๆ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1040-tile.jpg)

“ลูกก็ช่วยได้เพียงเท่านี้แหละเพคะต่อไปเสด็จพ่อต้องพยายามที่จะเอาชนะพระทัยเสด็จแม่ให้ได้ก็แล้วกัน” ณัชชาพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง นันโทจะจับโนชาตาก็โดนสะบัดดอกแล้วโนชาก็เดินออกไปทิ้งให้นันทอยู่ในห้องนั้นด้วยสีหน้าที่คิดหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1048-tile.jpg)


หนูนุ้ยเดินออกมาเจอกับมณี “หนูนุ้ย” “อ้าว น้องมณี กำลังตามหาหนุ้ยอยู่ใช่ไหมเล่า” “ใช่” “ท้องไม่ดีไปขี้เพิ่งเสร็จ” มณีมองไปรอบๆ “แลหาใครอยู่เหรอ” “จะมองหาใครอีก ก็ยายแม่มดเจ้าเล่ห์นั่นไง” “อ้าว นี่น้องมณียังวังเวิดหนูผกาอยู่เหมือนกันเหรอ”  “เปล่า ฉันไม่ได้ห่วงนังยักษ์แก่ตัณหากลับนั่นเลยที่ออกตามหาก็เพราะพระธิดามีพระกระแสรับสั่ง ไม่อย่งนั้นอย่าหวังเลย ฉันภาวนาให้ไม่พบด้วยซ้ำ” มณีพูดเสร็จก็ออกไปตามหาต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1063-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 23, 2010, 11:43:37 PM
ผกากรองเดินถือหน้ากากไปเรื่อยๆ หัสกันต์แอบมองอยู่ผกากรองได้ยินเสียงนกร้องก็หันไปหาเสียงนั้นเจอนกอยู่คู่กันบนต้นไม้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1082-tile.jpg)


ผกากรองเอาหน้ากากวางไว้ที่โคนต้นก่อนจะใช้คาถาหายตัวไปบนต้นไม้เพื่อจะจับนกมาดูเล่น หัสกันต์จะออกไปชิงหน้ากากแต่เห็นมณีเดินมาก่อนจึงหลบออกไปด้วยความเสียดาย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1101-tile-1.jpg)
 
มณีเดินมาจนเจอผกากรองอยู่บนต้นไม้ “เจ้าปีนขึ้นไปบนนั้นทำไม” (ไม่ได้ปีนหายตัว) ผกากรองได้ยินก็ตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1108-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 24, 2010, 04:31:46 PM
“เจ้าอย่ามองขึ้นมาบนนี้ได้ไหม” “อ๋อ หรือว่าเจ้าหิวสู้อุตส่าห์ปีนขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อหานกกิน สัญชาติญาณยักษ์” ผกาได้แต่มองด้วยความโกรธ 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1113-tile.jpg)


ณัชชามองออกไปนอกหน้าต่างอย่างสนใจ โนชาตามเข้ามาจึงถาม “ณัชชากำลังมองอะไรอยู่เหรอลูก”“เสด็จแม่ไกลออกจากทะเลนั้นคืออะไรหรือเพคะ”    “อ๋อ...นั่นก็คือโลกมนุษย์น่ะสิลูก”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1118-tile.jpg)


“โลกมนุษย์ โลกมนุษย์คืออะไรหรือเพคะ” “อ้าว โลกมมนุษย์ก็คือที่อยู่ของพวกมนุษย์แล้วพวก มนุษย์ จะมีลักษณะหน้าตาคล้ายๆพวกเราแต่ว่าตัวมันเล็ก เขี้ยวก็ไม่มีหน้าตาก็ ฮึ่ย ดูไม่ได้เลย” ณัชชาฟังแล้วมองออกไปอย่างสนใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1125-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 25, 2010, 05:18:45 PM
มาสปอยตอนต่อไปนิดหนึ่งก่อน 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/anigif-1.gif)



หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ มิถุนายน 26, 2010, 02:17:57 PM
ถึงตอนนี้แล้วเหรอค่ะ เห็นสปอยข้างบนมณีชอบลืมตัวจัง เป็นกำลังใจให้นะค่ะ มาเล่าต่อไวไว
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 28, 2010, 05:33:57 PM
มณีเดินมาหยิบหน้ากากที่วางตรงโคนต้นไม้แล้วหันไมองผกากรอง “หันไปมองทางอื่นสิ มองทางนี้อยู่ได้” ผกากรองบอกมณี “ผู้หญิงดีๆธรรมดาที่ไหนจะอุตริขึ้นไปอยุ่บนต้นไม้ได้อย่างนั้นแต่อย่าลิมสิถึงเจ้าจะเป็นนางยักษ์นางแม่มดแต่เจ้ามันแก่แล้ว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1138-tile.jpg)


 ผกากรองเขยิบถอยหลังไป “เจ้าก็ถอยออกไปสิเราจะได้ลงไปสักที” มณียั่วต่อ “แต่ลืมไปเจ้ามันประเภทแก่ก็จริงแต่แก่ตัณหากลับ สู้อุตส่าห์แปลงกายให้สวยเพื่อหลอกล่อผู้ชาย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1169-tile.jpg)


 “มณีเจ้ามันโง่ ทั้งโง่ทั้งบ้า”  ผกากรองไม่พอใจโกรธจนถอยไปเหยียบกิ่งไม้ตกลงมา มณีลืมตัวรีบเข้าไปรับแล้วทั้งสองก็....
 


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1180-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ มิถุนายน 29, 2010, 05:23:37 PM
ว้าว ! ตอนนี้แล้วมณีรักผกากรองรึเปล่าเนี้ยะ  :icon_frown:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ กรกฎาคม 27, 2010, 03:16:57 AM
มาตอบไวๆน่ะชอบอ่าน :)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กรกฎาคม 31, 2010, 02:18:43 PM
หนูนุ้ยเดินกลับมาที่พักดอกพะยอมเลยถาม “นี่พ่อมณีไปตามแกกับยายผกาไม่เจอกันหรอกเหรอ” “พบ ๆ แล้วทำไมไม่มาด้วยกัน แกนี่เป็นอะไรไอ้หนูนุ้ยถามคำตอบคำมีอะไรก็ไม่พูดออกมาให้หมด” “ถ้าพูดหมดหนูนุ้ยต้องพูดว่าหนูนุ้ยรักน้องดอกพะยอม จะว่า พรืด”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1214-tile.jpg)

 ดอกพะยอม โกรธ “ไอ้ ๆๆ หนูนุ้ยแกทะลึ่งทะลึ่งทะเล้นคอยดูนะ” ดอกพะยอมเดินไปตีแขนหนูนุ้ยอย่างแรงหนูนุ้ยก็ตีกลับเบาๆ พวกที่อยู่ก็เฮเล่นกัน ดอกพะยอมเลยพาลโกรธพวกนั้นด้วย “คอยดูนะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1230-tile.jpg)

แล้วหนุนุ้ยก็ร้องเพลงจีบดอกพะยอม “แม่ดอกพะยอม หนูนุ้ยรักน้องจริงๆ โอ้แม่ยอดหญิงทำไมมาทำตาหลุน” พวกที่นั่งก็ตบมือเข้าเป็นจังหวะกับที่หนุนุ้ยร้อง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1252-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กรกฎาคม 31, 2010, 02:21:34 PM
ดอกพะยอมโกรธมาก พระธิดาก็ยืนดูแล้วยิ้มไปแต่ทั้งหมดนี้ก็ตกอยู่ในสายตาของยักษ์หัสกันต์ จ้องมาที่พระธิดาแก้วปัญหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1264-tile.jpg)

กลับมาทางด้านมณีกับผกากรองกันค่ะ หลังจากตกตะลึงสบตากันสักพักมณีรู้ตัวก็รีบลุกขึ้น “โอ๊ย” ผกากรองร้องออกมา มณีเลยต่อว่า “แค่นี้เหรอเจ้าคิดว่าจะให้ข้าลืมตัวได้(ลืมตัวไปแล้วล่ะ)” แล้วเอาหน้ากากขว้างใส่ผกากรอง “เจ้ามันมีหลายหน้านักเดี๋ยวก็ใส่เป็นหน้าแก่เดี๋ยวก็เปลี่ยนเป็นหน้าสาวข้อยากจะรู้นักหน้าจริงๆของเจ้ามันเป็นยังไง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1281-tile-1.jpg)


 ผกากรองโกรธมณีแล้วจึงแกล้งยั่ว “ถ้าอยากรู้พี่มณีลองอามือจับหน้ายายผกาดูสิจ๊ะ”  มณีเลยด่าผกากรอง “นังหน้าด้านนี่ข้าไม่รู้จะด่าเจ้ายังไงให้มันสาสมแล้วนะ” “เจ้าด่าว่าเราเป็นนังยักษ์แก่บ้างละ นังแม่มดบ้างล่ะ นังหน้าด้นบ้างล่ะ แต่ความจริงเจ้าก็แอบชอบเราใช่ไหมล่ะ” มณีถลึงตาใส่ผกากรอง “ตกใจละสิที่เราพูดแทงใจดำเวลาเราถอดหน้าแก่ออกเจ้าก็ยังไม่ลืมนึกถึงมันทันทีใช่ไหมเล่าเจ้าก็ยังพยายามทำเป็นโกรธเป็นเกลียดเราอยู่” พูดเสร็จผกากรองก็หันไปอีกทาง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1300-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กรกฎาคม 31, 2010, 02:23:31 PM
มณีรีบขว้าตัวไว้ “นังหน้าด้าน เจ้ามันไร้ยงอายคนอย่างข้าไม่มีวันสิ้นคิดหลงรักคนอย่างเจ้าทั้งที่รู้ว่าหน้าที่จริงของเจ้ามันเป็นยังไง” “นั่นสิ หน้าตาที่แท้จริงของเรามันเป็นยังไงที่เจ้าบอกว่าเจ้ารู้ รู้แน่รึเปล่า” มณีเลยพูดอีกครั้ง “ข้าเกลียดเจ้าทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง”พูดเสร็จก็ผลักจนผกากรองล้มลงไป ผกากรองลุกขึ้นมาแล้วก็เซ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1327-tile.jpg)

หัสกันต์กระทืบเท้าทำให้ผกากรองยืนไม่อยู่และทุกๆคนล้มไปตามๆกัน 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1378-tile.jpg)

ทางด้านพวกพระธิดาแก้วปัญหาเมื่อเห็นยักษ์ก็ต่างพากันเก็บของวิ่งหนี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1386-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กรกฎาคม 31, 2010, 02:25:06 PM
หัสกันต์จึงตามไปดักข้างหน้าหนุน้ยว่าไม่ใช่ยักษ์เขียวแล้วชวนหนีต่อแต่หนูนุ้ยยังยืนต่อหัสกันต์จะจับแต่พวกนั้นหลบได้แล้วพากันวิ่งอออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1407-tile.jpg)

หัสกันต์ตามไปหมายจะจับตัวแก้วปัญหามนัสเห็นยักษ์มใกล้ๆอีกจึงวิ่งหนีออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1414-tile.jpg)

ด้านผกากรองกับมณีหลังจากทรงตัวกันได้มณีก็รีบเดินไป “นั่นพี่มณีจะไปไหน” “ไปช่วยพระธิดาแก้วปัญหาเจ้ามันเก่งแล้วนิ” มณีเดินออกไป ส่วนผกากรองก็มองตามไปด้วยความน้อยใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1428-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กรกฎาคม 31, 2010, 02:27:02 PM
มณีตามมาที่ทุกคนอยู่แล้วก็เอาลูกแก้ววิเศษเรียกยักษ์เขียวให้มาช่วย ยักษ์เขียวก็ขึ้นมาเหาะไปยังที่มณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1451-tile.jpg)


หัสกันต์กระทืบเท้าจนทุกๆคนล้มไปรวมถึงมณี แล้วก็จับมณีขึ้นมาหมายจะกินเป็นอาหารทุกคนต่างเรียกมณีด้วยความตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1463-tile.jpg)

หัสกันต์โกรธมณี “มณีเจ้าคอนขัดขวางข้าไปซะทุกเรื่อง ตายซะเถอะ” ขณะที่จะกินยักษ์เขียวก็มาถึง “หยุด” “ยักษ์เขียวเจ้ามีเรื่องอะไรถึงต้องมาคอยขัดขวางข้า เจ้าอยากกินคนไหนเราก็มาแบ่งกันสิ” “ข้าไม่แบ่งกับเจ้าหรอก ข้าต้องให้มณีทำหน้าที่ของมันให้เสร็จก่อน แล้วค่อยกลับมาให้ข้ากิน”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1473-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กรกฎาคม 31, 2010, 06:35:14 PM
ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน  ถึงตอนตกต้นไม้แล้วเหรอเนี่ย
ผกากรองสวย  มณีก็โง่เสมอต้นเสมอปลาย
แก้วปัญหาน่ารักอ่ะ 
 :D

น่าสงสารผกากรองจริงๆ เลย 
แล้วเมื่อไหร่มนัสจะได้เจอกับณัชชานะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ สิงหาคม 28, 2010, 02:38:44 AM
เมื่อไหร่จะมาเล่าอีกคอยนานแล้ว  :-X :P
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ สิงหาคม 31, 2010, 07:00:54 PM
หัวหมู่มาทูลเชิญให้พระธิดาแก้วปัญหาเสด็จหนี แก้วปัญหาไม่ยอมแต่ก็ถูกดอกพะยอมฉุดให้ลุกขึ้นหนีไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1491-tile.jpg)

หัสกันต์ตอบยักษ์เขียวกลับไป “ข้าไม่ปล่อย” แล้วก็จะกินมณียักษ์เขียวเลยปล่อยพลังโดนหัสกันต์จนมณีร่วงมาแล้วยักษ์เขียวก็ไปรับไว้ ส่วนหนูนุ้ยกับเท่งก็คอยลุ้นและบอกมณีให้ระวังตัว

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1497-tile.jpg)

มณีลงมาจากมือของยักษ์เขียวหัสกันต์เห็นว่าไม่ระวังจึงซักพลังใส่ มณีได้แต่วิ่งหลบ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1510-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ สิงหาคม 31, 2010, 07:03:33 PM
ยักษ์เขียววิ่งเข้าไปหาหัสกันต์ทั้งสองต่อสู้กัน

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1526-tile.jpg)

มณีวิ่งหลบมาที่เท่งกับหนุนุ้ย “เท่งหนูนุ้ยพระธิดาหายไปไหน” หนูนุ้ยว่าถูกยักษ์เอาไปกินเท่งเลยด่าไปว่าพูดอะไรบ้าๆ ยักษ์มันสู้กันจะเอาปากที่ไหนมากิน มณีก็มองหาพระธิดา แล้วชวนหนูนุ้ยกับเท่ง”ปล่อยให้ยักษ์หัสเดชาสู้ไปก่อนเราออกไปตามหาพระธิดาและคนอื่นๆกันเถอะ”หนุนุ้ยกลับบอกมณี “ปล่อยให้ยักษ์เขียวสู้อย่างนี้ถ้าเกิดเพลี่ยงพล้ำมาล่ะจะได้ช่วย” เท่งเลยว่าเข้าให้ “เอ็งก็ห่วงตัวเองก่อนเถอะไอ้หนูนุ้ยอย่าไปห่วงยักษ์เขียวมันเลยมันก็พูดอยู่ป่าวๆว่าห่วงไว้กินเอง”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1536-tile.jpg)

ยักษ์ทั้งสองสู้กันจนแผ่นดินสะเทือน มณี เท่ง และหนูนุ้ยจึงรีบออกไปตามหาคนอื่นๆกัน

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1552-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ สิงหาคม 31, 2010, 07:06:39 PM
ยักษ์ทั้งสองสู้กัน ยักษ์เขียวปล่อยพลังใส่หัสกันต์เกือบโดนมนัสที่วิ่งหนีมาก่อนมนัสวิ่งหนีได้ทัน ทั้งสองยักษ์สู้กันต่อส่วนมนัสก็วิ่งหนีหายไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1556-tile.jpg)

ด้านแก้วปัญหาที่ถูกดอกพะยอมลากมาก็ร้องบอกว่าจะไปหามณี หัสกันต์กับหัสเดชะสู้กันต่อจนแผ่นดินสะเทือนพวกแก้วปัญหาจึงล้มลงไปตามๆกัน แก้วปัญหาลุกจะไปหามณีแต่ก็ถูกดออพยอมลากหนีไปอีกทาง

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1572-tile.jpg)

หัสกันต์ปล่อยพลังถูกหัสเดชะแต่หัสเดชะม่เป็นอะไร

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1589-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2010, 02:43:02 PM
พระธิดาและคนอื่นๆก็พากันวิ่งหลบ หัวหมู่ทองบอกให้ดอกพะยอมพาพระธิดาหนีไปก่อน

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1593-tile.jpg)

ยักษ์ทั้งสองตนเข้ามาสู้กันอีกครั้ง (แคปไม่ทัน) ส่วนมณี หนูนุ้ย เท่ง ก็ออกตามหาพระธิดาและคนอื่นๆ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1608-tile.jpg)

หมู่ทองบอกดอกพะยอม”รีบทูลเชิญเสด็จพระธิดาหนีไปก่อนนะ” แก้วปัญหาดูไม่อยากไปอยากกลับไปหามณี ดอกพะยอมฉุดพระธิดาไป ทหารวิ่งออกมาตามเหลือหมู่ทองยืนอยู่ทหารเลยวิ่งไปตามพ้อมจะลาก แต่หัวหมู่ทองกลับบอกว่า ”ไม่ได้”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1616-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2010, 02:53:13 PM
หัสเดชะปล่อยพลัแต่หัสกันต์หลบได้ทหารที่ตามหัวหมู่ทองกระเด็นไป หมู่ทองรีบวิ่งหนีไปอีกทาพร้อมกับด่ายักษ์ไปด้วย “ไอ้ยักษ์บ้า” ทหารเห็นดังนั้นก็วิ่งหนีไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1623-tile.jpg)

สองยักษ์สู้กันต่อ หมู่ทองวิ่งหนีไม่คิดชีวิตด้านพระธิดาแก้วปัญหากับดอกพะยอมก็หกล้มเพราะยักษ์ทั้งสองสู้กันจนแผ่นดินสะเทือนแล้วพากันวิ่งหนีต่อไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1628-tile.jpg)

หัสกันต์หันไปเจอทหารวิ่งอยู่ก็ซัดพลังหวังว่าจะให้ตายแล้วกินเป็นอาหาร ทหารก็วิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิตตกลงไปในน้ำ หมู่ทองก็วิ่งหนีลูกระเบิดของหัสกันต์

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1639-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2010, 03:21:18 PM
หัสกันต์สู้กับหัสเดชะต่อปล่อยพลังโดนหัสเดชะแต่หัสเดชะไม่เป็นอะไร หมู่ทองวิ่งหนีมาถึงริมธารแล้วหลบพลังของหัสกันต์ที่ปล่อยถูกหัสเดชะแล้วสะท้อนออกมาจนหนีไปอยู่ในน้ำ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1663-tile-1.jpg)

พอขึ้นมาก็จ๊ะเอ๋กับทหารพอดีกับข้างหลังระเบิดขึ้นมาเลยพากันหลบหัวหมู่วิ่งหนีนำหน้าทหารไปก่อน แต่ทหารบอกให้รอก่อนหัวหมู่จึงหยุดวิ่งแล้วรอแล้วไปพร้อมกัน

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1681-tile-2.jpg)

คู่นี้ก็สู้กันต่อ คราวนี้หัสกันต์โดนของหัสเดชะไปเต็มๆ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1700-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ กันยายน 06, 2010, 10:34:09 PM
มาเล่าอีกน่ะ :icon_neutral:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 10, 2010, 01:48:12 PM
ด้านหัวหมู่กับทหารวิ่งมาทางที่พระธิดากับดอกพยอม "พระธิดาพระเจ้าค่ะรีบเสด็จหนีไปเถอะ พี่ดอกพะยอมรีบพาพระธิดาหนีไปเร็ว" "พระธิดาเพคะ" แล้วดอกพะยอมก็รีบลากพระธิดาไป ส่วนพระธิดายังมองไปทางที่ยักษ์สู้กันอยู่เพราะเป็นห่วงมณี

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1714-tile.jpg)

หัสกันต์โดนไปอย่างหนักเลยหนีไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1725-tile.jpg)

ดอกพยอมพาพระธิดาวิ่งหนีมาได้สักพักก็หมดแรง หัวหมู่ทูลว่าเราน่าจะหนีพ้นจากยักษ์แล้ว แล้วก็มีเสียงร้องไห้ดังขึ้น "นั่เสียงอะไรเพคะ"ดกพยอมหันไปถามพระธิดา"หัวหมูทูลว่า "หรืออาจเป็ยักษ์อีกตัวก็ได้นะพระเจ้าค่ะ" พูดแล้วก็กลัวเอง

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1739-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 12, 2010, 06:17:11 PM
แก้วปัญหาบอกทุกคน “ยักษ์ที่ไหนกันหละนั่นมันเสียงผู้หญิงชัดๆ เสียงมาจากทางนู่นนิ เราจะไปดู” หัวหมู่ห้ามไว้ ทหารรีบทูล “ในป่าอย่างนี้ทรงไว้ใจอะไรไม่ได้นะพระเจ้าค่ะ” ดอกพะยอมก็ห้าม “ไม่ละเราจะไปดู ถ้าพวกเจ้ากลัวก็อยู่ที่นี้ซะ” พูดแล้วก็เดินออกไป หัวหมู่เห็นเลยบอกดอกพะยอมให้ตามไปแล้วรีบตามกันไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1753-tile.jpg)

ผกากรองนั่งร้องไห้เสียงดัง แอบมองไปทางแก้วปัญหาว่ามารึยัง ดอกพะยอมห้ามกลัวเป็นผีแปลงมา หัวหมู่กับทหารตกใจ แก้วปัญหาเห็นเป็นคนจึงไม่สนใจดอกพะยอม แล้วเดินเข้าไปหา

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1767-tile-1.jpg)

“เจ้าเป็นอะไรรึจ๊ะถึงมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียว” แก้วปัญหาถาม ผกากรองจงตอบไปด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “ข้า ข้ามาตามหาสามี” พวกหัวหมู่ถึงกับตกใจ ดอกพะยอมเลยตีเข้าให้แล้วถาม “แล้วสามีของเจ้าหายไปไหนหรือว่าพลัดหลงกันกลางป่า” “เราไม่ได้พลัดได้พรากอะไรกันหรอกจ๊ะแต่เขาจงใจทอดทิ้งข้า มาหลอกลวงให้ข้ารักข้าหลงแล้วก็ทิ้งข้าไป” พูดแล้วก็ร้องไห้อีก “ทิ้งไปเหรอ” หมู่ทองพูดซะเสียงดัง “ใช้ไม่ได้เลย”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1795-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 14, 2010, 04:25:31 PM
ด้านมณีก็ออกตามหพระธิดาแก้วปัญหา

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1819-tile.jpg)

ดอกพะยอมพูกับผกากรองที่ยังแกล้งร้องไห้สะอึกสะอื้น “เจ้าก็ทั้งสาวทั้งสวยแบบนี้ไม่น่าถูกสามีทิ้งเลยนะ” หมู่ทองเลยบอกไป “พอเถอะพี่ดอกพะยอม สวยๆแบบนี้นะถ้าเป็นเมียหมู่ทองนะรับรองว่าจะอยู่กินกันจนแก่จนเฒ่าจนตายเลยล่ะจ๊ะ ไอ้ผู้ชายคนนั้นใช้ไม่ได้สงสัยตามันจะบอดแน่เลย” หมู่ทองใส่อารมณ์ผกากรองเลยตอบหมู่ทองไป “ขอบใจพี่ชายมากจ๊ะที่เป็นห่วงข้าถ้าหากสามีของข้าคิดอย่างพี่ชายข้าคงจะมีความสุขมากเลย แต่..แต่นี่เค้าเป็นคนเจ้าชู้” พูดอีกก็ร้องอีก

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1823-tile.jpg)

แก้วปัญหาเห็นผกากรองร้องไห้หนักจึงถาม “แล้วสามีเจ้าชื่ออะไรเหรอจ๊ะรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรถ้าหากเราพบจะได้พาตัวมาให้เจ้า” “เค้าตัวสูงๆ รูปงามชื่อมณีจ๊ะ” ผกากรองตอบไปแก้วปัญหาตกใจที่ได้ยินอย่างนั้นไม่พอผกากรองยังบอกอีก “เค้ามีคนติดตามอีกสองคนชื่อหนูนุ้ยกับเท่ง”พระธิดาได้ยินก็ยิ่งเสียใจ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1852-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 15, 2010, 10:32:44 AM
ด้านมณีก็ยังเดินตามหาพระธิดา หนูนุ้ยเรียกหาดอกพะยอมพอหันไปก็เจอยักษ์หัสเดชะ “ขอบใจ” “ข้าบอกกี่ครั้งกี่หนว่าข้าช่วยไว้กินเอง” “ถึงยังไงฉันก็ต้องขอบคุณท่านอยู่ดีแหละ” มณีบอก หัสเดชะบอกจะพามณีไปเริ่มที่สระน้ำใหม่”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1875-tile.jpg)

หนูนุ้ยเลยว่า “ให้ไปเริ่มที่สระน้ำใหม่อีกแล้วแล้วเมื่อไหร่จะได้ก้าวหน้า” มณีเห็นด้วย “ใช่ให้ฉันไปเริ่มเดินทางใหม่แล้วเมื่อไหร่ฉันจะตามหาแม่ของฉันพบละ”ยักษ์หัสเดชะไม่ยอมมณีเลยเถียงว่าระหว่างให้ไปรอกินคนที่ลงไปเล่นน้ำในสระกับในมณีเริ่มเดินทางใหม่อย่างไหนจะดีกว่ากัน หัสเดชะเริ่มคิด

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1891-tile.jpg)

ทางด้านพระธิดาแก้วปัญหาเดินร่องไห้ออกกมา ดอกพะยอมก็ว่ามณีเป็นชุด “แล้วนี่เราจะทำยังไงต่อไปดีพระธิดา พ่อมณีนะพ่อมณีเสียแรงที่เราไว้วางใจหลงเชื่อที่แท้ก็เจ้าชู้และไม่มีความรับผิดชอบอีก” หมู่ทองเสริม “จริงด้วยพี่ดอกพะยอมผู้หญิงคนนั้นสวยจนว่าเป็นพระธิดามาจากเมืองใดเมืองหนึ่งฉันก็เชื่อนะจ๊ะพี่ดอกพะยอม” “แต่ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงไม่ตามเราไปพบพ่อมณี” ทหารบอก “นี่หยุดวิพากษ์วิจารณ์กันได้แล้วนะเราไม่อยากฟัง” ดอกพะยอมเลยถามพระธิดา “แล้วเราจะทำยังไงกันต่อไปเพคะพระธิดา” “เราจะกลับเมือง” แก้วปัญหาบอก

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1916-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 15, 2010, 10:51:36 AM
ทางด้านผกากรองก็สะใจ “ฮึ เจ้าอยากทำท่ารังเกียจเราดีนัก เราอยากจะรู้ว่าเจ้าจะแก้ตัวกับพระธิดาแก้วปัญหายังไง”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1938-tile.jpg)

“ตกลงข้าจะไม่พาพวกเจ้ากลับไปเริ่มต้นใหม่แล้ว” “ขอบใจท่านมากหัสเดชา”มณีบอก “บอกแล้วไงไม่ต้องมาขอบใจ ข้าช่วยพวกเจ้าเพื่อจะได้กินพวกเจ้าเร็วขึ้นตามหาพ่อหาแม่ให้พบแล้วกลับมาให้ข้ากินโดยเร็วที่สุด” หนูนุ้ยบอกขอบใจยักษ์เขียวแล้วทั้งหมดก็ออกเดินทางต่อ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1947-tile.jpg)

พระธิดาแก้วปัญหาเดินร้องไห้มาตามทาง มณีเจอก็วิ่งไปหาด้วยความดีใจ “พระธิดา เป็นยังไงบ้างพระเจ้าค่ะหม่อมฉันเป็นห่วงพระธิดาเกรงว่าจะมีอันตราย” แก้วปัญหาไม่ยอมมองหน้ามณีพอได้ยินอย่างนั้นก็หันไปบอกมณี “พี่มณีหยุดตีสองหน้ากับเราได้แล้ว” มณีได้ยินก็งง “นี่มันอะไรกันพระเจ้าค่ะ”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_1956-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 16, 2010, 01:51:32 PM
 ดอกพะยอมเลยมาผลักมณีออกไป “ฉันไม่คิดเลยนะว่าพ่อมณีจะเป็นคนแบบนี้ พ่อมณีมีเมียอยู่แล้วแล้วมาหลอกลวงพระธิดาอีกทำไม” มณีได้ยินก็ตกใจ “ฉันหน่ะเหรอมีเมียแล้ว” หนูนุ้ยได้ยินก็ถามมณี “น้องมณีไปมีเมียเมื่อไหร่เหรอทำไมไม่บอกให้หนุนุ้ยรู้เลย” เท่งเลยถามต่อ “นั่นนะสิแล้วเมียพ่อมณีอยู่ที่ไหน” “หยุดพูดซะทีเถอะเท่ง หนูนุ้ย มันจะทำให้ฉันยิ่งแย่ไปกว่านี้” พระธิดาได้ยินร้องไห้วิ่งหนีออกไป มณีรีบตามไป

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_084-tile.jpg)

ดอกพะยอมจะตามไปแต่หนูนุ้ยดึงแขนไว้ก่อน “จะไปไหนเล่าให้หนุ่มสาวตกลงกันเองไม่ต้องไปยุ่ง” “ไอ้หนูนุ้ยปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะอย่ามาทะลึ่ง” เท่งรีบวิ่งไปดักอีกทาง “แม่ดอกพะยอมจ๊ะ แม่ดอกพะยอมจ๋าไม่ต้องห่วงหรอกจะ ไอ้หนูนุ้ยมันก็พูดถูกพระธิดากับพ่อมณีให้เขาไปตกลงกันเองเถอะ” ดอกพะยอมจะตามไปแต่ทั้งเท่งและหนูนุ้ยก็ขวางเอาไว้

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_096-tile.jpg)

มณีตามพระธิดาแก้วปัญหามาโดยมีผกากรองแอบมองอยู่ห่างๆ “พระธิดา” “ปล่อยเรานะ” “พระธิดาทรงฟังหม่อมฉันก่อนสิพระเจ้าค่ะ” “เราไม่อยากฟัง” “ประทานโอกาสให้หม่อมฉันบ้างสิพระเจ้าค่ะ หม่อมฉันจะโกหกพระธิดาไปทำไม หม่อมฉันยังไม่มีลูกเมียมาก่อนนะพระเจ้าค่ะ” “กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องแท้ๆ ดูเมียพี่มณีกลัวพี่มณีมากด้วยขณะเราชวนเค้ามาเค้ายังไม่มา”แก้วปัญหาว่าให้มณี “งั้นแสดงว่าเค้าโกหกเค้าถึงไม่ยอมเผชิญหน้ากับหม่อมฉันเลย” “ใครบอก เค้าบอกว่าพี่มณีชอบตบตีเค้าแล้วถ้าหากพี่มณีรู้ว่าเค้าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครพี่มณีก็จะตบตีเค้าหนักยิ่งขึ้น”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_107-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 22, 2010, 06:36:44 PM
ผกากรองแอบหัวเราะที่แกล้งมณีได้สำเร็จ มณีพูดต่อ “หม่อมฉันนี่หรือพระเจ้าคะเคยตบตีใคร” มณีเริ่มคิดว่าเป็นใครมาแกล้งจึงถามแก้วปัญหา “เดี๋ยวก่อนนะพระเจ้าคะผู้หญิงที่พระธิดาพูดถึงรูปร่างสวยงาม ผิวขาว...” แก้วปัญหาขัดขึ้นมาเสียก่อนจะพูดจบ“ไม่ต้องมาพูดบรรยายความสวยของเมียตัวเองให้เราฟังหรอกนะ ใช่เมียพี่มณีสวยมากสวยจนพี่มณีไม่ควรมายุ่งกับเราอีกต่อไป”แล้วแก้วปัญหาก็เดินหนีไปผกากรองยิ้มสะใจที่แกล้งมณีได้สำเร็จมณีเลยคิดว่า ใช่ต้องเป็นนางแม่มดแก่นั่นแน่ๆมณีรีบตามแก้วปัญหาไปผกากรองก็ตามไปด้วย

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_116-tile.jpg)

“พระธิดาเดี๋ยวก่อนสิพระเจ้าคะ” แก้วปัญหาบอกมณีให้ปล่อยตน “หม่อมฉันพอจะรู้ละว่าผู้หญิงที่มาแอบอ้างกับพระธิดามันเป็นใคร” มณีบอก “เราไม่ต้องการฟังคำแก้ตัวอะไรทั้งนั้น” แก้วปัญหาดิ้นมณีก้จับไม่ปล่อย แล้วยายผกาก็เดินเข้ามา “หนุ่มๆสาวๆแง่งอนอะไรกันจ๊ะ นี่พ่อมณีพระธิดาเป็นสาวไปจับมือถือแขน” ยายผกาเข้าไปช่วยแต่มณีก็จับยายผกาออกมา

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_124-tile.jpg)

“โอ๊ย โอ๊ย พระธิดาเพคะช่วยยายด้วยเพคะพ่อมณีกำลังจะฆ่ายาย” มณีตะคอกใส่ “อย่ามาทำโวยวายนะบอกความจริงกับพระธิดามาเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นข้าเอาเรื่องเจ้าแน่” “ความจริงอะไร” ยายผกาถามแล้วบอกว่าไม่รู้เรื่อง มณีก็บีบแขนยายผกาแรงขึ้นแก้วปัญหาเห็นมณีจับยายผกาอย่างนั้นก็นึกสงสาร “หยุดนะพี่มณี ไหนจะทำร้ายเมียตัวเองแล้วยังทำร้ายยายแก่อีกใจคอของพี่มณีเป็นใครกันแน่” แก้วปัญหาว่ามณี ยายผกาก็ยิ้มเยาะมณีพอแก้วปัญหาหันมาก็แสร้งทำเป็นเจ็บมณีได้แต่เจ็บใจ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_149-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 22, 2010, 07:01:17 PM
ด้านดอกพะยอมก็รอพระธิดาหนูนุ้ยมาทำทะลึ่งใส่เลยโดนดอกพะยอมด่าไป “ไอ้ทะลึ่ง” เท่งเสริม “ใช่” ดอกพะยอมจะลุกไปตามเท่งรีบเรียก “เดี๋ยวก่อนแม่ดอกพะยอม ไอ้หนูนุ้ยไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง แม่ดอกพะยอมเป็นสาวชาววัง เอ็งเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา จริงไหมจ๊ะ แม่ดอกพะยอม” “ไอ้เท่งเอ็งก็เหมือนกันแหละเอ็งทั้งสองคนไม่ได้เห็นขาอ่อนข้าหรอก” ดอกพะยอมว่า เท่งก้มลงจะเปิดดู “มันก็ไม่แน่หรอกจ๊ะ” หนูนุ้ยว่าไม่ได้เห็นขาอ่อนเห็นขาแก่ก็ได้นะ “เอ็งว่าอะไรไอ้หนูนุ้ย” “ฉันว่ายายผกาคนแก่ไม่รู้หายไปไหนหัวหมู่ทองชวนดอกพะยอมไปตามหาพระธิดา ดอกพะยอมก็ว่าจะไปไม่น่าจะเชื่อเท่งกับหนุน้ยเลย

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_168-tile-1.jpg)

แก้วปัญหาประคองยายผกามานั่ง “ยายจ๋ายายไม่ต้องกลัวอะไรเราอยู่ที่นี่ทั้งคน” “โถ พระธิดาเพคะยายไม่มีที่พึ่งพึ่งพระธิดาองค์เดียวเพคะ” มณีเห็นก็ด่าอีก “นังตัวดี นังมารยา พระธิดาอย่าไปเชื่อมันนะพระเจ้าค่ะมันนี่แหละที่ปลอมตัวมาหลอกลวงพระธิดาว่าเป็นเมียของหม่อมฉัน”  แก้วปัญหาลุกขึ้นมาว่าให้มณี “นี่พี่มณีแม้กระทั่งคนแก่ก็ยังไม่เว้นเลยเหรอ” “โถพระธิดา” แล้วดอกพะยอมก็วิ่งเข้ามาหาพระธิดา “หม่อมฉันโล่งอกไปทีเพคะ” แล้วผลักมณีออก

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_203-tile.jpg)

หนูนุ้ยจึงทัก “อ้าวน้องมณี หนูผกา” เท่งเลยถามหามนัส มณีพึ่งนึกขึ้นได้ “จริงสิแล้วมนัสหายไปไหน” หมู๋ลาบบอกว่า “หรือว่าจะถูกพวกยักษ์” หมู่ทองรีบเข้ามาว่า “ไอ้ลาบเอาเรื่องกินมาพูดกลุ้มไปกันใหญ่ ” หนูนุ้ยว่าให้หมู่ทอง “เอ็งก็เหมือนกันถ้ายักษ์กินน้องมนัสอาการหนักแล้ว” มณีหันไปพูดกับพระธิดา “พระธิดาเรื่องราวของหม่อมฉันขอเวลาหม่อมฉันสักหน่อยเพื่อพิสูจน์ให้พระธิดาทราบว่าไม่เป็นความจริงต่อจากนี่หม่อมฉันมีภาระสำคัญต้องทำคือตามหาพ่อแม่น้องชายให้พบ พระธิดาอย่าทรงพระทัยดำทิ้งหม่อมฉันไปเลยพระเจ้าค่ะ” แก้วปัญหาได้แต่รับฟัง

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_217-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 22, 2010, 07:28:09 PM
ณัชชาเดินเล่นในอุทยาน “กาณกณาเจ้าเคยไปเมืองมนุษย์ไหม” “เคยไปเหมือนกันเพคะ” “งั้นเจ้าช่วยพาเราไปหน่อย” กาญกณาตกใจ “พระธิดา” “ทำไมเจ้าจะต้องทำหน้าตกอกตกใจขนาดนั้น เมืองมนุษย์มันมีอะไรน่ากลัว” “มันก็ไม่มีอะไรน่ากลัวขนาดนั้นเพคะเพียงแต่ว่าที่นั่นพวกเราไม่คุ้นเคยกับมันนัก” “แต่เราจะไป”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_236-tile.jpg)

“ได้สิจ๊ะในเมื่อลูกของแม่อยากไปก็ต้องได้ไปจ๊ะ” แล้วหันไปว่ากาญกณา “ไหน นังกาญกณาเจ้าใช่ไหมที่บังอาจขัดใจลูกของเรา” “ก็หม่อมฉันเห็นว่าพระมเหสีไม่โปรดให้พระธิดาไปไกลพระเนตรนี่เพคะ” “ใครบอกเจ้าล่ะว่าเราจะปล่อยให้ลูกของเราไปคนเดียว เราและพวกเจ้าทุกคนต้องไปด้วยกันทั้งหมด” ณัชชาค้านขึ้นมา “โอ๊ย ลูกไม่เอาด้วยนะเพคะเสด็จแม่ถ้าลูกจะไปคนเดียวหรือไม่ก็เอากาญกณาไปด้วยจะให้ยกไปเป็นโขยงลูกไม่เอาด้วยหรอก” “ โถๆๆ ลูกจ๋าๆๆๆ แม่เป็นห่วงลูกไม่กล้าปล่อยให้ลูกไปคนเดียวหรอก” “ลูกเป็นยักษ์นะเพคะ” “โถๆๆลูกจ๋า ๆๆพวกมนุษย์มันไว้ใจไม่ได้มันเล่ห์เลี่ยมสารพัดแล้วมันน่ากลัวด้วยนะลูก” “ลูกไม่กลัวก็ให้มันรู้ไปสิว่าคนจะเก่งกว่ายักษ์”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_249-tile.jpg)

ในที่สุดณัชชาก็ได้ออกมากับกาญกณา

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_278-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ กันยายน 22, 2010, 11:06:45 PM
ณัชชาออกแล้ว  ???

มาเล่าต่อเร็วๆนะค่ะ รออยู่  :icon_rolleyes:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 23, 2010, 10:04:41 AM
“โนชาไม่น่าจะตามใจลูกเลย” นันโทพูดกับมเหสีของตน“อย่านะไม่ต้องออกความเห็นอะไรทั้งนั้น” โนชาว่า “จะไม่ให้ออกความเห็นได้ไงก็พี่เป็นพ่อของณัชชา” “พ่อขี้ขลาดล่ะสิ นี่นะถ้าเราไม่ตัดสินใจให้กาญกณาออกไปหามนุษย์มาให้เรากินละก็ป่านนี้ณัชชาก็ยังไม่คลอดออกมาหรอก” “ฟังพี่นะโนชา ที่พี่ไม่อยากให้ลูกลงไปเมืองมนุษย์เพราะถ้าลูกอยากกินเนื้อมนุษย์ขึ้นมาเพราะณัชชาที่คลอดออกมาได้ก็เพราะเนื้อมนุษย์” นันโทบอกโนชาทำให้โนชาคิดหนัก

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_284-tile.jpg)

ฝ่ายมนัสก็วิ่งหนีลุยน้ำมาก่อนจะไปนอนหมดแรงบนฝั่ง

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_296-tile.jpg)

โนชามาบ่นกับพาหุ “ความจริงที่เจ้าพี่รับสั่งมาก็ถูกนะพาหุนี่ถ้าหากว่าณัชชาไปติดใจเนื้อมนุษย์เข้าคงไม่ดีแน่” “อาจไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้เพคะดูอย่างเพราะมเหสีเคยเสวยเนื้อมนุษย์มาแล้วยังไม่เห็นติดพระทัยที่ตรงไหน” “พาหุพูดปลอบ “ใครว่าล่ะ เราอยากกินออกจะตายไปเนื้อมนุษย์ทั้งหวานทั้งมันทั้งอร่อย อย่าบอกใครเชียว” พูดแล้วก็อยากกิน

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_306-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 23, 2010, 10:22:52 AM
ณัชชาเดินไปเห็นมนัสที่ริมฝั่ง “ต้องใช่มนุษย์แน่ๆลงดูกันเถอะกาญกณา” เมื่อลงมาดู “ไม่เห็นจะเหมือนเลยกาญกณารูปร่างมนุษย์ผู้นี้ดูดีกว่ายักษ์มากนักเขี้ยวก็ไม่มีให้เกะกะ” มนัสเริ่มรู้สึกตัว “ยังไม่ตายนิกาญกณา” “ประเดี๋ยวคงตายเพคะ” “รูปร่างหน้าตาแบบนี้ใครจะไปกินลง เร็วเข้ากาญกณารีบแปลงเป็นมนุษย์เร็วท่าทางจะฟื้นแล้ว”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_320-tile.jpg)

มนัสฟื้นขึ้นมาก็เจอกับณัชชาและกาญกณา มนัสมองดูณัชชาแบบ... แล้วถามว่ามาจากไหน

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_344-tile.jpg)

ด้านมณีเดินทางไปต่อพอถึงที่มีเถาวัลย์ข้ามมณียกให้แต่พระธิดาแก้วปัญหาพอยายผกาจะเดินไปก็ปล่อยตกลงมา “โอ๊ย โอ๊ย” มณีว่าให้ยายผกา “สมน้ำหน้าเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ” พระธิดาได้ยินเสียงยายผกาจึงเดินกลับมาดู “พระธิดาเพคะช่วยยายด้วยพ่อมณีจะฆ่ายายอีก” มณีเลยวาให้อีก “เราไม่ฆ่าเจ้าให้เสียมือหรอกอีกไม่กี่ปีก็ตายแล้ว” แก้วปัญหาได้ยินก็บอกว่าหากก้าวร้าวยายผกาอีกตนจะแยกทางกลับบ้านกลับเมือง ยายผกาว่าให้มณีหัดมีใจเมตตาบ้างหน้าจะได้ไม่ย่น เท่งหนุนุ้ยพากันหัวเราะ มณีโกรธทั้งสองที่หัวเราะ ดอกพะยอมชวนพระธิดากลับแต่แก้วปัญหาบอกถ้าอยากกลับให้กลับไปกับหัวหมู่ทั้งสองส่วนตนจะเดินทางไปกับมณีจนได้รู้ความจริง ว่าแล้วก็เดินทางกันต่อ


(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_357-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 24, 2010, 06:48:51 PM
“พี่เล่าเรื่องของพี่ให้ฟังหมดแล้วแล้วน้องสาวจะเล่าเรื่องของน้องสาวให้พี่ฟังได้รึยังจ๊ะ” “ได้สิจ๊ะ บ้านของเราอยู่ที่นครสายลมเวียน” “นครสายลมเวียน ชื่อแลกๆ ว่าแต่เราจะนั่งเล่ากันได้ไหม” “ก็นั่งสิจ๊ะน้องก็นึกว่าพี่มนัสชอบยืนซะอีก” “ที่จริงพี่ก็ชอบทั้งยืนและนั่งแต่ยืนนานๆมันเมื่อย” “กาญกณารำคาญ “ก็นั่งสิฉันจะได้นั่งเหมือนกัน” พอนั่งเสร็จ “เอาล่ะทีนี้น้องสาวก็เล่าเรื่องของน้องสาวให้พี่ฟังได้เลยว่าที่นครสายลมเวียนมีอะไรบ้าง” “จ๊ะ”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_400-tile.jpg)

เห็นภาพเขาง้องอนสะท้อนจิต
สะเทือนคิดสะท้อนใจให้หม่นหมอง
แก้วปัญหาเดินเลือนเหมือนไม่มอง
มณีต้องตามติดอนิจจา
ทำเหมือนว่าไม่มีใครอีกในโลก
แสนวิโยกในจิตริษยา
ปลูกต้นรักรดฉ่ำด้วยน้ำตา
กลับกลายมาเป็นดอกโศกวิโยคใจ

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_426-tile.jpg)


ว้า เรื่องของน้องณัชชาไม่เห็นน่าตื่นเต้นเลยสู้เรื่องของพี่ก็ไม่ได้ เรื่องของพี่มียักษ์ด้วย” “ยักษ์ พี่มนัสไปเห็นยักษ์ที่ไหนกัน” กาญกณาตอบว่าคงแถวนี้ ณัชชาจึงดุเอาแล้วหันไปหามนัส “พี่มนัสจ๊ะฉันยังไม่เคยเที่ยวเมืองมนุษย์เลยพี่มนัสช่วยพาฉันเที่ยวหน่อยได้ไหมจ๊ะ” “น้องณัชชาไม่ใช่มนุษย์เหรอจ๊ะ” มนัสถามแล้วตกใจ “ไม่ใช่มนุษย์แล้วฉันจะเป็นอะไรล่ะ คือฉันหมายความว่าพ่อกับแม่ฉันหวงฉันมากเลยไม่ให้ออกไปเที่ยวทีไหน ก็เลยหนีออกมาเที่ยว”

(http://i1184.photobucket.com/albums/z340/511310292/PDVD_449-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: telulu ที่ ตุลาคม 14, 2010, 10:35:19 AM
 :P พี่บอยเก่งจัง คิดถึงเรื่องนี้มากๆๆๆ ตอนนี้นักแสดงหายไปไหนกันหมดแล้ว มีแต่พี่แยมที่ยังอยู่ พี่ต้วม ปฏิพันธ์ ทำไรอยู่นะ :icon_question:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ ตุลาคม 27, 2010, 08:22:51 PM
มาให้กำลังใจน่ะ มาเล่าไวๆ :icon_idea: :icon_exclaim:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 01, 2010, 10:33:16 PM
"โอ้โห เหมือนน้องฉันทนาเลย พ่อของน้องฉันทนาเค้าก็หวงเหมือนกัน" กาณกณาเลยถามมนัสว่าฉันทนาเป็นใคร "ก็เป็นเมียพี่ไงจ๊ะ" ณัชชากับกาณกณาทำหน้าแปลกใจ มนัสเล่าต่อว่าตั้งแต่ออกมาตามหาแม่ก็ไม่เจอฉันทนาอีกเลย แล้ววกไปคุยกับณัชชาต่อ "ถ้าน้องณัชชาอยากไปเที่ยวโลกกว้างพี่จะพาไปเอง ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าพี่หรอก พี่เป็นคนฉลาด ณัชากับกาณกณามองหน้ากันแบบอึ้งๆมนัสที่ทำตัวแบบนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_475-tile.jpg)

ยายผกานั่งมองหาว่าเมื่อไหร่มณีกับพระธิดาจะกลับมาก็ไม่มีวี่แววได้แต่นั่งถอนหายใจ ดอกพะยอมก็นั่งรอพอจะออกไปตามหนูนุ้ยก็ห้ามไว้ "จะไปไหนแม่ดอกพะยอม " "ฉันจะไปดูพระธิดาเสียหน่อยไม่รู้ว่าพ่อมรีคุยอะไรถึงได้นานขนาดนี้ไท่งเลยบอกว่า"ไม่ต้องไปตามหรอกเมื่อกี้พระธิดาก็รับสั่งแล้วนี่" ดอกพะยอมเลยต้องกลับไปนั่งรอที่เดิม ส่วนยายผกาก็นั่งรอแล้วก้ถอนหายใจไปด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_499-tile.jpg)

มณีก็คุยกับพระธิดา "ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียหม่อมฉันจริงๆป่านนี้ก็ต้องตามมาแต่นี่ไม่เห็นแม้แต่เงา" "แล้วพี่มณีจะตอบได้รึยังจ๊ะว่านางเป็นใคร" "ก็..." มณีอั้มอึ้งไม่ตอบ"เห็นไหมล่ะจ๊ะแค่นี้พี่มณีก้ตอบไม่ได้" "หม่อมฉันไม่รู้จะทูลยังไงดี"  "ทำไมล่ะจ๊ะ" "ก็หม่อมฉันไม่รู้จะทูลตอบยังไง (มณีจับแขนพระธิดา) ทรงเชื่อเถอะนะพ่ะยะค่ะตลอดเวลาที่ผ่านมาหม่อมฉันไม่มีใครมีพระธิดาเพียงองค์เดียว" แก้วปัญหามองมณีด้วยว่าจะเชื่อดีหรือไม่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_526-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ พฤศจิกายน 01, 2010, 11:39:42 PM
 :) :) :) :) :) แวะมาเป็นกำลังใจ รออ่านต่ออยู่นะค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 01, 2010, 11:45:30 PM
:) :) :) :) :) แวะมาเป็นกำลังใจ รออ่านต่ออยู่นะค่ะ

ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้เหนื่อยใจไม่มีอารมณ์จะเล่าเลย  :icon_surprised:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 15, 2010, 03:47:42 PM
ยายผกาเดินออกไปหนูนุ้ยจะถามแต่เท่งเอามือมาปิดปากไว้ก่อน “เค้าจะไปไหนก็ปล่อยเค้าเถอะ” ดอกพะยอมเห็นเลยลุกมาถาม “ยายแก่นั่นดูท่าทางแปลกๆนะทำเหมือนคนอกหักไปได้ถ้าเกิดแกเป็นสาวๆฉันต้องคิดว่าแกหลงรักพ่อมณีเข้าแน่เลย” หนุนุ้ยเลยใบ้แบบไม่ออกเสียงว่ายายผกาแท้จริงแล้วเป็นใครแต่ดอกพะยอมก็ไม่เข้าใจ เลยถามว่าเป็นอะไร เท่งเลยบอกปัดไปว่าหนูนุ้ยเมื่อยมือ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_542-tile.jpg)

ยายผกาแอบมาดูมณีกับแก้วปัญหา “ทรงเชื่อหม่อมฉันเถอะพระเจ้าคะ” มณีบอกพระธิดา “ใครจะไปเชื่อถ้าไม่เป็นความจริงจะมีผู้หญิงที่ไหนกล้ามาแอบอ้าง” แก้วปัญหายังไม่ยอมเชื่อ “มีสิพระเจ้าคะ ก็นางนั่นแหละ” “นางไหน”แก้วปัญหาถามมณี มณีตอบว่า “นางเป็นยักษ์หรือแม่มดก็ไม่แน่ใจ นางทำทุกวิถีทางเพื่อล้างผลาญหม่อมฉัน” “ไม่น่าเชื่อ”แก้วปัญหาพึมพำออกมา “ถ้าพระธิดาไม่เชื่อทรงรับสั่งถามเท่งกับหนูนุ้ยก็ได้หม่อมฉันไม่ใช่คนเหลวไหลนางมีพิรุธพระธิดาเองก็ทรงเห็นแม้ในขณะนี้มันก็กำลังแอบมองเราอยู่” ผกากรองได้ยินก็รีบหลบ มณีโอบไหล่พระธิดาแล้วประกาศขึ้น “นางยักษ์แก่ข้าจะบอกให้รู้ ข้ารักพระธอชิดาแก้วปัญหามากแค่ไหนข้าก็เกลียดเจ้าเท่านั้น ทั้งเกลียด ทั้งรังเกียจ เจ้าพยามทำให้ข้ากับพระธฺดาต้องผิดใจกัน เราทั้งสองคนจะไม่มีวันหลงกลเจ้าเป็นอันขาด” ผกากรองได้ยินก็ร้องไห้เสียใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_559-tile.jpg)


ดอกพะยอมนั่งรอจนแก้วปัญหากลับมา "พระธฺดาเสด็จไปไหนมาถึงได้ไปนานเพคะ" แล้วหันไปพูดกับมณีต่อ "พ่อมณีฉันเห็นจะไว้ใจพ่อมณีไม่ได้แล้วนะ" แก้วปัญหาเลยช่วยพูดให้มณี "โถ ดอกพะยอมเอะอะอะไรตั้งแต่ในเมืองจนถึงในป่าแล้วนี่พี่มณีไปทำอะไรให้" "งั้นแสดงว่าพ่อมณีหว่านล้อมจนพระธิดาเชื่อใช่ไหมเพคะ ผู้ชายนะผู้ชาย" มณีเลนบอกดอกพะยอม "ฉันไม่ได้หว่านล้อมนะฉันเพียงแต่พูดความจริงผู้หญิงที่ฉันรักมีเพียงแม่ของฉันกับพระธิดาแก้วปัญหาเท่านั้น"  แก้วปัญหามองมณียังไม่อยากจะเชื่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_616-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 15, 2010, 08:59:12 PM
ผกากรองเอาหน้ากากขึ้นมาดูด้วยความเสียใจแล้วนึกถึงท่านฤาษี "ท่านตาเจ้าขาหลานมีความทุกข์เหลือเกินเจ้าคะ"แล้สท่านฤาก็ปรากฎตัว "พระธิดาผกากรอง" "ท่านตาเจ้าขา" น้ำตาไหลไปเมื่อเรียกท่านฤาษี "ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์มันเป็นสัจธรรมของโลก"ท่านฤาษีกล่าวกับผกากรอง "บางครั้งหลายก็อยากจะไปให้พ้นๆ แต่...ก็อดที่จะกลับมาหาเขาอีกไม่ได้ท่านตาเจ้าขาหลานควรทำยังไงดีเจ้าค่ะ" "มันขึ้นอยู่กับเจ้าแต่จำคำของตาไว้อย่างหนึ่งอะไรก็ตามที่เราไขว่คว้ามันมักจะลอยหายไปแต่เราทำไม่รูไม่ชี้มันก็กลับมาเอง ตาไปล่ะจงจำคำของตาไว้ให้ดีอย่าดื้อดึงถือทิฐิจนเกินไป" พอพูดจบท่านตาก็หายตัวไป ผกากรองก็คิดอยู่ในใจ มณีเราไม่มีวันยอมแพ้เจ้าหรอก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_642-tile.jpg)

ยายผกาเดินกลับมาที่พัก แก้วปัญหาก็ทักขึ้น "ยาย" แต่มณีพูดขึ้น"เห็นไหมพระเจ้าคะ ยายแก่คนนี้เก่งกาจกว่าที่เราคิดไว้มากนัก หม่อมฉันเคยทูลแล้วว่าไม่ต้องเป็นห่วง ยายแก่คนนี้ไปจากที่นี่ไม่ได้หรอก" "โถพี่มณี ทำไมถึงชอบพูดจากระทบกระแทกยายผกาแกอย่างนี้ล่ะจ๊ะ ยาย ๆ ไปไหนมาจ๊ะ " แก้วปัญหาถามยายผกา "ยายปวดท้องเพคะเลยไปหาที่ไกลๆถ่ายท้องกลัวทุกคนจะเหม็นเพคะ" มณีพูดขึ้นมาว่าทุเรศ "ก็ยายพูดความจริงนี่จ๊ะหรือพ่อมณีไม่เหม็น" ยายผกาตอกกลับไป มณีเลยหันไปเอาใจแก้วปัญหา "พระธิดาบรรทมเถอะพระเจ้าคะเดี๋ญวหม่อมฉันจะเป็นยามให้เอง" แก้วปัญหากล่าวขอบอกขอบใจมณี ยายผกาตะโกนมา "พ่อมณีหลานรักของยายช่วยเป็นยามให้ยายด้วยนะจ๊ะยายก็กลัวเหมือนกัน" "ไม่ใช่เรื่องของเจ้าไม่ต้องมายุ่ง" มณีหันไปเอาอกเอาใจแก้วปัญหา ยายผกาก็หันหลังให้แล้วนอนหลับ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_686-tile.jpg)

ตกดึกมณีเดินตามเสียงเรียกที่เรียกชื่อตน " พี่มณี พี่มณี " มณีเดินตามเสียงนั้นไปเรื่อยๆจนไปเจอหญิงสาวคนหนึ่งมณีมองเห็นข้างหลังแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_727-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 15, 2010, 09:21:58 PM
มณีเดินเข้าไปหญิงคนนั้น เธอค่อยๆหันออกมาเป็นผกากรอง มณีเดินเข้าไปจับมือแล้วโอบกอดอย่างไว้มีความสุข สักพักก้มีเสียงหัวเราะของยายผกาดังขึ้นมณีที่กำลังยิ้มอยู่ก็ถึงกับมองหาที่มาของเสียงแล้วก็พบว่าตนเองกอดยายผกาอยู่ จึงรีบปล่อยแล้วกระโดดดออกมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_746-tile.jpg)

" ไป ๆ ให้พ้น ยายทุเรศ" มณีตื่นขึ้นมาก็พบยายผกานั่งอยู๋ตรงหน้า "อะไรกันจ๊ะพ่อมณีพอลืมตาขึ้นมาก็พูดจาไม่เป็นมงคลเลยเอ๊ะ หรือว่าจะฝันร้ายแต่ก็ไม่แน่นะอาจจะฝันดีปนอยู่ด้วยก็ได้" "ข้าจะฝันร้ายฝันดีมันก็ไม่เกียวกับเจ้า" "ให้มันจริงเทอะข้ากลัวเจ้าจะฝันถึงข้าทั้งคืน" "เจ้าเป็นคนทำให้ข้าฝันไปใช่ไหม" "ใครจะเป็นคนทำให้เจ้าฝันไปได้นอกจากเจ้าจะคิดถึงเราแล้วฝันไปเอง"พูดแล้วพลางเข้าไปกอด มณีสะบัดตัวออก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_764-tile.jpg)

หาแก้วปัญหาเดินเข้ามา "พี่มณีตื่นแล้วเหรอจ๊ะ" "พระธิดาเสด็จไปไหนมาพะรเจ้าคะ" "ก็ไปล้างหน้าล้างตากับดอกพะยอมมา ส่วนเท่งหนูนุ้ยหมู่ทองหมู่ลาบไปหาออาหารพี่มณีหิวหรือยังจ๊ะ" ยายผกาเข้ามาตอบแทน "คงจะยังเพคะเมื่อกี้เล่าให้ยายฟังว่าฝันดีเลยนอนอิ่มอกอิ่มใจตื่นสายไปหน่อยใช่ไหมจ๊ะพ่อมณี" มณีหันหน้าหนีด้วยความไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_795-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 05:03:52 PM
ด้านมนัสที่อยู่กับณัชชา กาณกณานำผลไม้มมาให้ณัชชา "พระธิดาเสวยหน่อยสิเพคะ" ไม่ เราไม่กิน เรากินมันไม่ลงเอามันออกไปให้พ้น" ณัชชาบอกอย่างหงุดหงิด มนัสเลยเข้ามาบอก "น้องณัชชาไม่เห็นจะยากเลยนะแค่เอาผลไม้เข้าปากแล้วเคี้ยวๆๆ แล้วกลืนมันลงไปแค่นี้ก็ลงแล้ว แถมยังอร่อยด้วยนะ" มนัสวิ่งไปเอาผลไม้มาให้ณัชชา ณัชชาไม่เอาแล้วบอกว่าอยากกินเนื้อ "น้องณชาอยากกินเนื้อเหรอจ๊ะ พี่จับไม่เป็นซะด้วย" "เราจะไปจับเอง" ณัชาบอกแล้วจะออกไปแต่กากณาหเรียกไว้ ณัชชาบอกถ้าไม่กินเนื้อสัตว์อจจะต้องกินเนื้อแถวนี้ มนัสจะถามอีกแต่กาณกณาตอบไปแทนณัชชา แล้วณัชชาก็สั่งให้อยู๋กับมนัสอย่าให้ออกไปไหนแล้วก็รีบออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_811-tile.jpg)

ณัชชาแปลงกายเป็นยักษ์แล้วจับสัตว์กินเป็นอาหาร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_860-tile-1.jpg)

กาณกณาห่วงณัชชาเดินไปเดินมาจนมนัสต้องถาม "เดี๋ยวๆๆ กาณกณาคงอยากจะกินเนื้อเหมือนกันใช่ไหม" จะพูดต่อแต่กาณกณาเบรกไว้ "เจ้าไม่ต้องพูดอะไรหรอกเจ้าไม่รู้อะไร" "ถ้าฉันไม่รูกาณกณาก็บอกให้ฉันรู้สิจ๊ะ" มนัสบอกกาณกณาเดินหนีมนัสตามไปคุยด้วยต่อ " ใครๆเค้าก็ชมฉันว่าเป็นคนฉลาด ฉันอาจช่วยได้นะ" "ช่วยภวนาให้ตัวเองรอดตายก่อนเถอะ" กาณกณาบอก แล้วบอกให้เงียบๆยิ่งพูดยิ่งปวดหัว มนัสเลยอาสาจะไปเก็บสมุนไพรมาให้แต่กาณกณาบอกไม่ต้องเดี๋ยวจะเก้บมาผิดกินตายกันพอดีแล้วก็เดินไปๆมาๆด้วยความเป็นห่วงณัชชาแล้ววิตกกลัวณัชชาจะไปจับมนุษย์มากิน มนัสก็ยืนเอ๋อๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_877-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 05:25:42 PM
ณัชชเมื่อกินอิ่มแล้วก็แปลงกายเป็นมนุษย์ดังเดิมแล้วกลับไปที่กาณกณากับมนัสรออยู่ โดยไม่รู้ว่าเลือดติดที่มุมปาก กาณกณาจะบอกแต่ไม่ทันเพราะมนัสวิ่งเข้ามาแล้วทัก " เอ๊ะ!  นั่นเลือดอะไรติดที่มุนปากน้องณัชชา" "เลือดเหรอ (เริ่มรูตัว) สงสัยเป็นแผลมั้งพี่มนัส โอ๊ยเป็นแผลจริงๆด้วยยังเจ็บๆอยู๋เลย" แล้วเอมือแตะเลือดมาเลียต่อ มนัสถามหาเนื้อ ณัชชาบอกว่าเห็นสัตว์ตาดำๆก็เลยสงสาร มนัสบอกว่าสัตว์เป็นอาหารของเราอยู่แล้วไม่เห็นเป็นอะไรเลย "พี่มนัสคิดอย่างนั้นเหรอจ๊ะ ฉันจะจำเอาไว้ " แล้วณัชาก็ชวนมนัสเดินทางต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_917-tile.jpg)

ระหว่างที่เดินกันไปยายผกาก็พุดกับแก้วปัญหา "พระธิดาเพคะเดี๋ยวนี้ผู้ชายไว้ใจไม่ได้ มีลูกมีเมียซ่อนอยู่แล้วทำตัวเป็นโสด แล้วบอกว่าไม่มี " แก้วปัญหาหันมายิ้ม ยายผกาพูดต่อ "จริงๆนะเพคะ ครั้นพอเค้าบ้างก็ลงทุนสาบบานอ้างพยานคนนู่นคนนี้สารพัด ผู้ชายปากหวานอย่างนี้นะเพคะพระธิดา" หนูน้ยสะกอดยายผกา "ทำไมไอ้เท่งไอ้หนูนุ้ย ไม่ต้องมาขยิบตากับข้า ผู้ชายหน้าซื่อใจคดทั้งนั้นแหละว่ะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_955-tile-1.jpg)

ดอกพะยอมเลยถามยายผกา "ที่ยายพูดเจาะจงถึงใครรึเปล่า" "ข้าก็พูดของข้าอย่างนี้ เอ็งก็เหมือนกันเป็นผู้หญิงต้องระวังเนื้อระวังตัวไว้บ้างนะ ถึงจะแก่ไปก็เถอะ ผู้ชายทั้งหนุ่มทั้งแก่สันดานมันก็เหมือนกันทั้งนั้นแหละ" มณีรำคาญจึงหันไปว่า "นี่ยายผกา จะเดินกันเงียบๆไม่เสียงดังรบกวนคนอื่นได้ไหม" แก้วปัญหารีบห้าม"ไม่เป็นไรหรอกพี่มณี เวลายายแกพูดก็ฟังเพลินๆดีออก" "ไม่ใช่เพลินอย่างเดียวแต่คอยยุให้รำตำให้รั่ว" ยายผกาว่ามณีอย่าร้อนตัวคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ มณีเลยบอกว่า "ใช่ แต่คนที่ไม่ดีชอบพูดจาให้ร้ายคนอื่นเค้าจะต้องถูกไล่ออกไปไม่ให้อยู่รวมกับคนดีๆ" ยายผกาก็เชิดหน้าอย่างไม่พอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_976-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 05:39:36 PM
เมื่อเดินทางมาถึงริมน้ำ เท่งจะลากหนูนุ้ยลงน้ำแต่แกไม่ยอม หัวหมู่ทองกำลังเล่นน้ำส่วนคนอื่นๆกกำลังล้างหน้าล้างตามณีตักน้ำไปให้พระธิดา ยายผกาเห็นกก็ไม่พอใจพูดกระทบขึ้น "ไอ้เท่งไอ้หนูน้ยจะหาน้ำให้คนแก่กินสักอึกสองอึกก็ไม่มีมัวแต่เอาใจสาวๆล่ะสิท่า ข้าไปหากินเองก็ได้" หนูนุ้ยกับเท่งพูดเตือนยายผกา ยายผกาเห็นมณีเอาใจแก้วปัญหาก็งอนเดินหนีไปแก้วปัญหาจึงบอกมณให้ไปเอาน้ำให้ยายผกากิน ตอนแรกมณีจะไม่ไปแต่ขัดไม่ได้ก็เลยต้องไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1014-tile.jpg)

มณีเดินตามยายผกามา ผกากรองซึ่งแอบอยู่หลังต้นไม้ออกมาพบมณี "จ๊ะเอ๋" มณีมองผกากรองพลางนึก ... นี่ไม่ใช่ร่างจริงของนาง... "จำผกากรองได้ไหมจ๊ะ พี่มณี" " ทำไมจะจำไม่ได้ เจ้าหิวน้ำไม่ใช่เหรอข้าจะป้อนให้" "พี่มณี" ผกากรองยิ้มออกมาอยางดีใจนึกว่ามณีเข้าใจตน มณีป้อนน้ำผกากรองแล้วก็เทน้ำพรวด ผกากรองตกใจจึงร้องเสียงดังออกไป "โอ๊ย!...."

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1058-tile.jpg)

เสียงผกากอรงดังไปจนถึงริมน้ำ ดอกพะยอมถาม"เสียงใครอ่ะ" หนู้นยบอกว่าเสียงยายผกา แต่แก้วปัญหาไม่เชื่อ "ที่เราได้ยินไม่ใช่เสียงยายผกาแนเป็นเสียงสาวๆ" ดอกพะยอมให้หมู่ทองหมู่ลาบไปดูแต่หนูนุ้ยห้ามไว้ บอกจะไปดูให้กับเท่ง แก้วปัญหารีบไปดักหน้า "หนูนุ้ยทเงมีลับลมคมในอะไรกัน บอกเรามาเดี่ยวนี้นะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1090-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 06:06:34 PM
ผกากรองร้องไห้ออกมา มณียิ้มเหยียด "เป็นยังไงบ้างล่ะ อย่าคิดนะปรุงแต่งรูปร่างหน้าตาอย่างนี้ แล้วจะทำให้ข้าหลงเสน่ห์เจ้า นางยักษ์เฒ่า" ผกากรองสะอื้นไห้แล้วต่อว่ามณี " มณีเจ้ามันคนใจร้ายใจดำ" "ก็สาสมกับนางแม่มดเจ้ามารยาอย่างเจ้าแล้วล่ะนีเจ้าทนไม่ไหวก็ไปซะให้พ้นอย่ามายุ่งกับข้าและพระธิดา" มณีออกปากไล่แล้วจับคางผกากรอง "ถ้าเจ้าอยากมสามีมากนักจนทนไม่ไหวก็ไปหาพวกเดียวกับเจ้า" แล้วสะบัดออก ผกากรองหน้าหันเอาแต่ร้องไห้ "จะได้ไม่เดือดร้อนปลอมเป็นคนอก่ทีเป็นสาวทีอยู่อย่างนี้" ผกากรองพูดขึ้นมา"มณีเจ้าลองมองเราให้ดีๆนะ มองอย่างพิจารณาแล้วเจ้าก็จะรู้ (มันตัดไปเหลือแต่ตอนที่มณีเดินออกไปทิ้งใผกากรองร้องไห้อยู่ตรงนั้น)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1112-tile.jpg)

มณีเดินออกมาเจอแก้วปัญหากับดอกพะยอมก็ทำทีท่ามีพิรุธ "พระธิดา" แก้วปัญหาถามมณี" แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นแล้วยายผกาหายไปไหนล่ะจ๊ะ" "อย่าไปสนพระทัยยายแก่เจ้าเล่หืคนนั้นเลย"ดอกพะยอมบอกว่า"ไม่สนไม่ได้แถมเมื่อกี้ยังได้ยินเสียงสาวๆ เอ๊ะ หรือว่าเป็นเสียงเมียพ่อมณีตามมา" มณีดูลุกรี้ลุกลนมองไปข้างหลัง แก้วปัญหาถามว่าใช่อย่างที่ดอกพะยอมพูดรึเปล่า มณีบอกว่าไม่เป็นความจริง แก้วปัญหาชวนดออกพะยอมไปดู มณีเดินเข้ามขวางไว้ ดอกพะยอมผลักออกไปให้พ้นทางแล้วไปดูกับแก้วปัญหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1148-tile-1.jpg)

แก้วปัญหากับดอกพะยอมเดินมาเจอยายผกา ทำให้แปลกใจ มณีรีบวิ่งตามมา ดอกพะยอมถามยายผกา "นี่ฉันถามจริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น " "ฉันไม่เห็นมีอะไรสักหน่อยทำไมแม่ดอกกพะยอมถามอย่างนั้นล่ะจ๊ะ" "ไม่มีอะไรได้ยังไงก็ฉันเห็นพ่อมณีเดินตามยายออกมาสักพักก็มีเสียงผู้หญิงร้องลั่น" "โถนี่แม่ดอกพะยอมหาว่าพ่อมณีมาปล้ำฉันหน้าตาเหี่ยวๆหนังย่นๆอย่างฉันขนาดไอ่เท่งกับไอ่หนูนุ้ยยังไม่ชายตามอง บางคนเค้าหาว่าฉันเป็นยักษ์เป็นแม่มด สงสัยพระธิดากับแม่ดอกพะยอมจะหูเฝื่อกระมังยายยืนตรงนี้ยังไม่ได้ยินอะไร   พ่อมณีก็ใจดีเอาน้ำมากรอก เอ๊ย มาป้อนยายพ่อมณีได้ยินไหมจ๊ะ"มณีอึกๆอักๆก่อนตอบ "ฉันก็ไม่ได้ยินจ๊ะ" ยายผกาก็ชวนทุกคนกลับเพราะว่าตนเริ่มหิวแล้วก็เดินนำออกมาเลย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1179-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 07:07:37 PM
ยายผกาเดินกลับมาจะนั่งลง มณีเข้าไปประคองให้นั่ง "ขอบใจมากนะที่ไม่ทำให้พระธิดาทรงเข้าพระทัยผิด" มณีบอกกับยายผกา "ก็ไม่แน่นะอาจจะมีแผนอะไรอีกก็ได้" ยายผกาบอกไป แก้วปัญหาลุกมาถาม "นี่ยายผกาแน่ใจนะจ๊ะว่าบอกความจริงกับเราทุกอย่าง" "แน่ใจสิเพคะ พ่อมณีเค้าเป็นคนดีพระธิดาเลือกคนไม่ผิดหรอกเพคะ เออ ไอ้เท่งไอ้หนู้นยข้าขอฝากพ่อมณีหลานของข้าด้วยนะ ข้าต้องแยกทางไปแล้ว" มณีถามว่าจะไปไหน "ข้าก็ไปตามทางของข้า ข้าไม่อยากอยู่ให้คนอื่นรำคาญใจ" หนูน้ยเข้ามาพูดด้วย "อะโต้ย! ไหนๆก็มาด้วยกันแค่นี้แล้วไปไหนก็ไปด้วยกันอย่าแยกทางเลย" "ไม่ล่ะข้าจะไปตามาทางของข้า พรุ่งนี้ข้าจะแยกทางไปล่ะ" แก้วปัญหาเป็นห่วงจึงถามไถ่ว่า"แล้วยายจะไปยังไงล่ะจ๊ะ ในป่านี้อันตราย" "ยายไม่กลัวหรอกเพคะถ้ามันไม่ตายมันก็ไม่ถึงที่ตาย" ดออกพะยอมบอกว่า "ก็ถูก แต่ว่าฉันกลัวยายจะถึงที่แล้วซะมากกว่า"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1224-tile.jpg)

เท่งเข้ามาพูดให้เปลี่ยนใจ "หนู เอ๊ย ยายผกาเรื่องที่แล้วก็ให้มันแล้วไปอย่ามาน้อยอกน้อยใจเลย" มณีเดินหนี หนูนุ้ยเรียกไว้ "นี่น้องมณีช่วยพูดอ้อนวอนให้ยายผกาเปลี่ยนใจรับรองน้องมณีพูดแกไม่ไป" "ฉันไม่ชอบง้อใคร บางคนทำดีด้วยแล้วทำเรื่องมากชอบให้ง้อ"มณีกล่าว "ข้าขอขอบใจเอ็งมาไอ้เท่งไอ้หนูนุ้ยที่หวังดีกับข้าข้าไม่อยู่ให้คนอื่นรำคาญใจหรอก"แก้วปัญหาจะให้มณช่วยพูด แต่มณกลับบอกว่าอย่าไปสนใจ ทำให้ยายผกาไม่พพอใจที่มณีเอาใจแก้วปัญหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1272-tile.jpg)

มนัสเดินทางมากลางป่า เจอชะนีก็หยุดนั่งดู ณัชชาถามว่าจะไปทางไหน "เอ้ จะไปทางไหนดีนะ แล้วน้องณัชชาอยากไปไหนล่ะจ๊ะจะไปหาแม่ของพี่หรือเมียของพี่" ณัชชาได้ยินก็ไม่พอใจ "ว่าไงจ๊ะ" มนัสถาม ณัชชาบอกว่าไหเมียของมนัส "ถ้าน้องฉันทนารู้ว่าพี่พาน้องณัชชาไปหาเขาต้องดีใจแน่ๆเลย" "แน่นอนพี่มนัส เมียพี่จะต้องดีใจมากที่สุด" พูดแล้วก็เลียปาก "งั้นออกเดินทางกันต่อ" แล้วมนัสก็นำทางไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1301-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 07:31:59 PM
ช่วงนี้เสียงหายไตอนที่ดอกพะยอมพูดกับยายผกา เสียงกลับมาตอนแก้วพูด "ความจริงแล้วยายน่าจะอยู๋บ้านกับลูกกับหลานยายนะจ๊ะไม่น่าต้องมาลำบากอย่างนี้" "ยายผกาแกไม่มีลูกหลานหรอกพระเจ้าคะ"มณีบอกแต่ยายผกากลับบอกอีกอย่าง"ยายน่ะลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง" มณีว่าให้ยายผกา (เสียงหาย) "พ่อมณีจะเอาอะไรกับยาย มีอีกหลายอย่างที่พ่อมณีไม่รู้" หนูน้ยบอกว่าทั้งสองคนรู้เรื่องแต่บอกไม่ได้ถ้าบอกต้องปวดท้อง มณีก็พูดๆๆๆๆอีก แล้วก็เดินทางกันต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1331-tile.jpg)

ด้านมนัสก็เดินทางมาณัชชาถามว่า"เราจะเดินอีกไกลไหม "  มนัสบอกว่าถ้าหากไม่หลงทางซะก่อน ก็คงอีกไม่ไกล สองยักษ์อุทานมาพร้อมกันว่า"หลงทาง" มนัสถามว่าทำไมทั้งสองต้องพูดแล้วทำหน้าแบบนั้นด้วย ณัชชาบอกว่า"ก็จะไม่ให้พูดแบบนั้นได้ยังไงในเมื่อเจ้าบอกว่าเราหลงทาง" "โถก็หลงป่าออกจะกว้างใหญ่อย่างนี้" กาณกณาเลยถาม "ตอนนี้อยากรู้ว่าเราหลงกันรึยัง" "ไม่รู้ถ้าหากว่าถึงบ้านของพี่ก็แสดงว่าไม่หลง แต่ไม่ถึงก็แสดงว่าหลง คนฉลาดที่ไหนก็รูกัรชนทั้งนั้น" มนัสตอบไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1366-tile.jpg)

ถึงจะตัดสินใจได้แน่เเน่ว
ก็ไม่แคล้วอาวรสะท้อนไหว
รู้ทั้งรู้ว่ามณีไม่มีใจ
ด้วยมอบให้แก้วปัญหายอดนารี
ฝืนอยู่คงจะช้ำระกำจิต
จึงจำคิดหลบหลีกปลีกตัวหนี
หารู้ไม่ในใจของมณี
จะเกิดมีสับสนกังวนใจ
ผกากรองเคือใครผู้ใดแน่
สาวหรือแก่หรือยักษาพาหลงใหล
อยากจับตัวเค้นถามความใน
แล้วหักใจด้วยทิฐิไม่เอ่ยคำ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1377-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 08:01:37 PM
รุ่งเช้า ทุกคนออกไปตามหายายผกา หนู้นุ้ยมองหาอยู่บนต้นไม้ มรีออกไปตามหาก็ไม่พบ หมู่ทองกับหมู่ลาบก็ไม่เจอ มณีรู้สึกเป็นห่วง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1410-tile.jpg)

ผกากรองเดินแยกทางออกมาตามทางร้องไห้ไปแล้วนึกในใจ "เราเป็นถึงราชธิดาของกษัติรย์ผู้ครองนครเรื่องอะไรจะต้องมาคร่ำครวญกับผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งไม่เห็นจะมีอะไรดีสักนิด แล้วก้นึกถึงคำที่ท่าตาฤาษีบอกมันขึ้นอยู่กับเจ้าแต่จำคำของตาไว้อย่างหนึ่งอะไรก็ตามที่เราไขว่คว้ามันมักจะลอยหายไปแต่เราทำไม่รูไม่ชี้มันก็กลับมาเอง ท่าตาเจ้าขาหลานจะกลับบ้านกลับเมืองแล้วลืมผู้ชายคนนั้นให้ได้เจ้าคะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1425-tile.jpg)

แก้วปัญหาถามณี"แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะจ๊ะพี่มณี" มณีบอกให้ออกเดินทางกัน หนูนุ้ยเลยถาม"แล้วหนู ยายผกาล่ะ" "ใครจะไปไหนก็ช่างฉันไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไป เชิญเสด็จเถอะพระเจ้าคะ" แล้วมณีก็ออกเดินไปต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1437-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 08:19:27 PM
ผกากรองเดินร้องไห้มาตามทางเจอเข้ากับหัสกันต์ออกมาดักไว้ "เจ้าอีกแล้วเหรอ" "จะร้องไห้อาลัยอาวรถึงงไอ้มรีมันทำไมเจ้าเองก็ตัดใจจากมันแล้วไม่ใช่เหรอ" "มันไม่ใช่เรื่องของเจ้า" ผกากรองเดนไปอีกทางแต่หัสกันต์ก็ตามไปดัก "ผกากรองไอ้มณีมันมีตาแต่หามีแววไม่ ข้าซะอีกที่เฝ้าติดตามงอนง้อเจ้ามาตลอดเจ้าไม่เห็นใจข้าบ้างเหรอ" "หัสกันต์เจ้าเป็นยักษ์ก็ไปหาคู่ครองที่เป็นยักษ์เหมือนกับเจ้าไม่มีมนุษย์คนไหนหรอกนะที่จะนิยมชมชอบพวกยักษ์"ผกากรองเดินไปหัสกันต์ตามมาอีก "หยุดอยู่ตรงนั้นนะหัสกันต์เจ้าก็รู้เราเรียนพระเวทย์มาจากพระฤาษีโคดมเจ้าทอะไรเราไม่ได้แน่จงไปตามทางของเจ้าซะแล้วเราก็จะไปตามทางของเรา" ว่าแล้วก้ร่ายพระเวทย์หายยตัวไป หัสกันต์คว้าไม่ไม่ทันนึกเจ็บใจ "เราไม่ยอมแพ้เจ้าหรอก" แล้วก็หายตัวไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1452-tile.jpg)

วันเวลาผ่านไปไม่ยั้งหยุด
มวลมนุษย์เวียนว่ายในสงสาร
ต้องมีพบมีพรากจากตามกาล
คืนวันผ่านเวลารักษาใจ
มณีเฝ้าติอตามถามหาแม่
แล้วแน่วแน่จะรักษาตาบอดได้
ยายผกายังสับสนปนภายใน
คือผู้ใดคนหรือยักษ์อยากรูจริง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1489-tile.jpg)

ผกากรองกลับมาถึงนครเขตขิณฑ์ “เสด็จแม่ เพคะ” “ผกากรองลูกแม่” สองแม่ลูกกอดกันด้วยความดีใจ “คุณท้าวมาบอกแม่ว่าลูกกลับมาแล้วแต่แม่ไม่เชื่อนี่แม่ฝันไปรึเปล่า เสด็จพี่เพคะนี่หม่อมฉันฝันไปรึเปล่า” “นี่คือผกากรองลูกของเราจริงๆ” “เสด็จพ่อเสด็จแม่เพคะลูกจะไม่จากเสด็จพ่อเสด็จแม่ไปไหนแล้วเพคะ จะไม่ไปแล้วจริงๆ” ผกากรองบอกกับทั้งสอง “ผกากรอง นางกำนัลบอกว่าลูกถูกยักษ์จับตัวไปไหนเจ้าลองเล่าให้พ่อฟังสิว่าเจ้ากลับมาได้ยังไง” “ไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายเสียก่อนนะลูกแล้วค่อยมาเล่าให้พ่อกับแม่ฟังคุณท้าวพาผกากรองไปสิ” “เพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1506-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 08:28:48 PM
ผกากรองน่าสงสารจริง  หมั่นไส้มณีตะหงิดๆ
ดีแล้ว กลับบ้านกลับเมืองซะ 
เอ พี่จำไม่ได้ว่า ถ้าผกากรองกลับบ้านกลับเมือง
แล้วตามไปเมืองมณีได้ไงหว่า

ปล.พี่อยากเห็นพระแม่ธรณี  อีกนานมั้ย
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 08:51:31 PM
ผกากรองน่าสงสารจริง  หมั่นไส้มณีตะหงิดๆ
ดีแล้ว กลับบ้านกลับเมืองซะ 
เอ พี่จำไม่ได้ว่า ถ้าผกากรองกลับบ้านกลับเมือง
แล้วตามไปเมืองมณีได้ไงหว่า

ปล.พี่อยากเห็นพระแม่ธรณี  อีกนานมั้ย

อีกไม่นานคะพี่ รอกำเดียว

(ผกากรองชุดใหม่สีเขียว สวย)
ผกากรองเดินเข้ามาถามไถ่นางกำนัล”เป็นยังไงกันบ้างล่ะ เราไม่ได้อยู่ที่นี่ซะตั้งนาน” “พระธิดาเพคะทำไมยักษ์กินพระธิดาพวกหม่อมฉันเห็นกับตาว่ามันจับพระธิดาไป” “นั่นสินะถ้าหากมันกินเราซะตั้งแต่ตอนแรกเราก็คงไม่ต้อง”ผกากอรงท่าทางเศร้า คุณท้าวเลยเอ็ดสองนาง “พวกเจ้าสอดรู้สอเห็นไม่เข้าเรื่อง พระธิดาเพคะเสด็จไปเข้าเฝ้าเถอะเพคะ” แล้วผกากรองก็ออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1539-tile.jpg)

ผกากรองมาเล่าเรื่งทั้งหมดให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ฟัง “ทรงเป็นบุญของลูกนะเพคะเจ้าพี่ที่มีคนใจบุญมาช่วยลูกของเราไว้ จนได้ไปพบกับพระฤๅษี” “แล้วคนๆนั้นเป็นใครกันล่ะแล้วทำไมลูกไม่พาเค้ามาด้วยพ่อจะได้ตอบแทนบุญคุณเค้า” ผกากรองเงียบไป”ว่าอย่างไรลูกทำไมไม่ทูลตอบเสด็จพ่อไป” ผกากรองจึงตอบไป “เค้าคงไม่ต้องการสิ่งตอบแทนจากเรากนอกเพคะเพราะเค้ากำลังจะได้เป็นราชบุตรเขยนครพาราณสีเพคะ” ทั้งสองพระองค์ได้ฟังก็มองหน้ากันอย่างแปลกใจ ผกากรองก็มีท่าทางเศร้าสร้อยเมื่อพูดถึง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1548-tile-1.jpg)

ตกดึกพระมเหสีหงส์ทองทรงพูดกับพระสวามี “เจ้าพี่ถ้าหากหม่อมฉันดูไม่ผิดผกากรองคงหลงรักชายผู้นั้นแต่ทำไม เค้าจึงมองข้ามผกากรองไปได้ทั้งที่ลูกของเราทั้งสวยทั้งน่ารักไม่แพ้ราชธิดาเมืองใดๆ” “มันต้องมีอไรมากกว่านี้แต่ผกากรองไม่ยอมเล่าให้ฟัง” “ผู้ชายอะไรโง่สิ้นดีหม่อมฉันอยากจะเห็นหน้ามันนัก” “อย่าไปต่อว่าอะไรเลยหงส์ทองถ้าหากชายคนนั้นเป็นเนื้อคู่ของลูกเราแล้วคงไม่แคล้วกันหรอก”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1571-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 09:03:17 PM
ผกากรองนอนไม่หลับคิดถึงมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1587-tile.jpg)

มณียังเอาอกเอาใจแก้วปัญหา หนูน้ยกล้วยลงไป แล้วก็พูดขึ้นมา "ป่านนี้ ยายผกาไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้นะเท่งน่ะ" เท่งก็ต่อ"ไม่มียายผกาแล้วดูเหงาๆชอบกลนะ" มณีหันไปว่าทั้งสอง"เจ้าจะไปพูดถึงยายแก่เจ้าเล่ห์นั่นทำไมในเมื่อไปแล้วก็ให้แล้วไปสิ" "พี่มณีอย่าหงุดหงิดเลยนะจ๊ะในเมื่อแกไปแล้วก็อย่าโกรธเกลียดเลยนะ"แก้วปัญหาบอกมณี ดอกพะยอมก็ว่ามณีต่อ "นั่นสิพ่อมณีจะจงเกลียดจงชังยายผกาอะไรนักหนา" แต่หมู่ทองกลับบอกดอกพะยอม "จริงๆนะพี่ดอกพะยอมฉันน่ะหมั่นไส้ยายแกชอบเล่นหูเล่นตากับพ่อมณีจริงๆนะ"แก้วปัญหาเอ็ด หมู่ทองจึงต้องหน้าจ๋อยไปนั่งติดไฟต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1605-tile.jpg)

ผกากรองคิดเรื่องมณีรู้สึกเป็นห่วง ...ป่านนี้พี่มณีจะเดินทางไปถึงไหนแล้วนะจะพบกับพ่อแม่รึยังแล้วไหนยักษ์ที่เค้าสัญญาว่าจะให้มันกินแทนนเราอีกละ...

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1628-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 16, 2010, 09:33:41 PM
เอามาฝากพี่กาฬฯ คะ รูปพระแม่ธรณี แถวๆตอนนี้ไม่ค่อยชัดเลยได้แค่นี้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_015-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤศจิกายน 22, 2010, 05:44:32 PM
มณีเดินออกมาข้างเหม่อคนเดียวหนูนุ้ยเดินออกมาตาม “น้องมณี” มณีหันมาตามเสียงเรียก “หนูนุ้ยยังไม่นอนอีกเหรอ” “ก็เห็นน้องมณียังไม่หลับหนูนุ้ยก็ยังไม่ง่วงนอนเหมือนกัน” มณีบอกว่าที่นอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงมนัสกับแม่หนูนุ้ยเลยถามว่าไม่ห่วงยายผกาเหรอ มณีจึงบอกว่า หนูนุ้ยเหลวไหลตนไม่ใช่ผู้ชายผิดปกติจะได้คิดถึงคนแก่ หนูนุ้ยบอกว่ามันจะแก่ไม่จริง “หนูนุ้ยว่าอะไรนะ” มณีถาม หนุนุ้ยพยามจะบอกความจริง “ความจริงสิ่งที่น้องมณีเห็นเป็นแค่ภาพลวงตาทั้งเพ ความจริงแล้วนะยายผกา...” จะพูดต่อแต่ก็ปวดท้องก่อน “เอาละถ้าไม่ยอมเข้าใจไม่รู้ก็ตามใจ” หนูนุ้ยพูดทิ้งท้ายก่อนเดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-5.jpg)

หนูนุ้ยกลับมานั่งคิดคนเดียว ... “ฮึ น้องมณีเอ๊ย เล่าให้ฟังจนพรรรนั้นแล้วไม่ยอมเชื่อหนูนุ้ยก็จนใจ”...

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_016-tile.jpg)


ขณะที่มณเดินอยู่คนเดียวพระแม่ธรรีก็ปรากฏตัวเพื่อบอกบางอย่างแกมณี “แม่ธรณีลูกกำลังว้าวุ่นใจเหลือเกิน” “มณีตอนนี้เจ้ายังไม่ต้องคิดอะไรมากเจ้ารีบเดินทางไปช่วยแม่ของเจ้าโดยเร็วที่สุดก่อน” แม่ธรณบอก “แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง” “แม่ของเจ้ากำลลังลำบากข้าบอกเจ้าได้เท่านี้เจ้าจงรีบเดินทางไปทางทิศเหนืออีกไม่นานเจ้าจะได้พบแม่ของเจ้า” “แล้วมนัสล่ะ” “ยังไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้มนัสยังไม่เป็นนอะไรมากส่วนยายผกาเจ้าจะได้พบอีกจนได้(เหมือนรู้ใจมณี)เจ้าจงรีบเดินทางไปช่วยแม่ของเจ้าตามความตั้งใจเดิม” พูดเสร็จแม่ธรณีก็ไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_024-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ พฤศจิกายน 30, 2010, 07:27:32 PM
แม่ธรณีรู้ใจมณีว่เป็นห่วงผกากรอง  :icon_question:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 09, 2010, 05:09:43 PM
ที่โรงทานเลี้ยงคนตาบอกแม่สร้อยทิพย์ไม่ยอมกินข้าวกินปลาพวกทหารเลยเข้ามาหา “เอ้าแม่สร้อยทิพย์ทำไมไม่กินข้าวกินปลาซะบ้างข้าวเหลือทุกมื้อเลยนะ” แม่สร้อยทิพย์ส่ายหน้า “ทำไมกับข้าวไม่ถูกปากรึไง” แม่สร้อยทิพย์ร้องขอพวกทหาร “ท่านทหารช่วยพาฉันไปส่งที่บ้านทีหากมณีกับมนัสกลับมาแล้วไม่เจอแม่เค้าจะเป็นยังไง” “โถเฮ้ย! ลูกโตอย่างกับควายจะเป็นห่วงอะไรกันนักหนา นี่แม่สร้อยทิพย์กินซะสิ ฉันว่าที่บ้านแม่สร้อยทิพย์ยังไม่มีของดีๆแบบนี้เลย” “ถึงจะดีขนาดไหนฉันก็กินไม่ลงหรอกฉันคิดถึงลูก ฉันเป็นห่วงลูก” “เมื่อไม่กินก็ไม่ต้องกินมัวแต่พิรี้พิไรอยู่นั่นแหละ”แล้วทั้งสองคนก็เดินออกไปปล่อยให้แม่สร้อยทิพย์นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_005-tile.jpg)

แล้วทั้งสองก็มาปรึกษากัน “ท่านหมื่นฉันว่าดีไม่ดีหากแม่สร้อยทิพย์อดข้าวอดน้ำตายขึ้นมาแทนที่จะเป็นกุศลขององค์เหนือหัวจะเป็นบาปนะ” “แล้วจะให้ฉันทำยังไงฉันสู้อุตส่าห์พูดเอาอกเอาใจสารพัด ถ้าลูกไม่หย่านมก็ไปอย่างนะ” แล้วก็ชวนกันไปปรึกษาปุโรหิต

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_018-tile.jpg)

“มันไม่กินก็อย่ากินสิว่ะมันจะเป็นจะตายก็เรื่องของมันทำไมต้องมาบอกข้าด้วย” ปุโรหิตบอกทั้งสอง “คือพวกเรากลัววบาปจ้ะ” “บาปมันเป็นยังไงข้าไม่เคยเห็น และข้าก็ไม่กลัวด้วย ข้าสนใจแต่ลาภยศ ทรัพย์สินเงินทอง” ปุโรหิตบอกทั้งสอง ท่านหมื่นเลยจ๋อยไปเลยทีเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_030-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 09, 2010, 05:47:34 PM
“เสด็จพี่นี่เหรอเพคะจะเสด็จเยี่ยมโรงทาน” กลิ่นสุคนธ์เข้ามาถาม “ก็ใช่นะสิ ทำไมกลิ่นสุคนธ์ทำหน้าท่าทางอย่างนั้นล่ะพี่อุตส่าห์ให้เค้าสร้างโรงทานมาตั้งนานยังไม่เคยไป” “ไม่เห็นจะน่าดูตรงไหนเลยเพคะ ที่นั่นมีแต่คนพิการตาบอดไม่เห็นน่าดูเลย” (ทำหน้ารังเกียจสุดๆ) “เอาเถอะถ้ากลิ่นสุคนธ์ไม่ไปพี่ไปคนเดียวก็ได้” องค์เหนือหัวบอกกลิ่นนสุคนธ์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_044-tile.jpg)


กลิ่นสุคนธ์กลับมาที่ตำหนักตัวเองลำเจียกก็พูดขึ้น “หม่อมฉันเห็นพระทัยพระมเหสีเหลือเกินเพคะ ทำไมองค์เหนือหัวต้องเสด็จไปโรงทานด้วยก็ไม่รู้”  “แล้วเมื่อกี้ทำไมไม่พูด หุบปากเงียบเชียวนะ” “ก็มันจำเป็นต้องหุบนี่เพคะ” “แกนี่ถ้าจับไม่ได้ไล่ไม่ทันไม่ยอมรับ ไป ไปตามท่านพ่อมาพบเราเดี่ยวนี้” แล้วลำเจียกก้รีบออกไปพร้อมกับนางกำนัล

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_052-tile-1.jpg)


ส่วนองค์เหนือหัวไพนุสินก็คิดเรื่องที่เทวดามาบอกให้ตั้งโรงทานนานแล้วแต่ก็ยังไม่มีลูกสักที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_073-tile-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ ธันวาคม 11, 2010, 12:22:30 AM
มาเล่าต่อน่ะชอบมาอ่านมากเป็นกำลังใจให้ผู้เล่าน่ะ ;D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2010, 09:49:01 PM
“ท่านพ่อทำไมมาช้านักล่ะลูกให้นางลำเจียกไปตามตั้งนานละ”  “อย่างนี้เหรอเรียกว่าช้า ลองนึกดู” ปุโรหิตกำลังจะสาธยายกลิ่นสุคนธ์ก็บอกให้หยุดแล้วถามขึ้น “พอๆไม่ต้องสาธยายท่านพ่อ ลูกอยากรู้ว่าหมอวิเศษที่ท่านพ่อหาให้ลูกทำพิธีขอลูกได้รึยัง” ปุโรหิตบอกว่าเรื่องแบบนี้มันลำบาก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_082-tile-1.jpg)


ลำเจียกก็สอดขึ้นมา ”นั้นสิเจ้าคะการที่จะมีลูกหรือไม่มีลูกเกี่ยวกับองค์เหนือหัวกับพระมเหสีไม่เห็นจะเกี่ยวกับใครเลย” กลิ่นสุคนธ์เลยว่าลำเจียก "นังลำเจียก แกจะมารู้ดีเท่าฉันได้ยังไง ใครบ้างจะไม่อยากมีลูกเป็นของตัวเองแต่เมื่อมันมีไม่ได้มันก็ต้องพึ่งไสยศาสตร์บ้างแหละ” “แต่ที่พ่อสงสัยก็คือว่าองค์เหนือหัวก็กระทำการบวงสรวงแล้วทุกอย่างตมที่เทวดามาบอกในนิมิตแต่ทำไมยังไม่สำเร็จสักที” ปุโรหิตบอกกลิ่นสุคนธ์แต่กลิ่นสุคนธ์ไม่สนใจ “ในเมื่อพึ่งเทวดาไม่ได้ก็ต้องพึงมนุษย์บ้างล่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_095-tile.jpg)


ที่โรงทานคนตาบอกท่านหมื่นประกาศบอกคนตาบอดทุกคน “พรุ่งนี้องค์เหนือหัวไพนุสินจะเสด็จมาเยี่ยมเยียนโรงทานเพื่อถามสารทุกข์สุกดิบของทุกคน” (แม่สร้อยทิพย์เริ่มกระวนกระวาย) “ฉะนั้นขอให้ทุกคนในที่นี้ตอบกลับไปว่าสะดวกสบายดีทุกอย่างเพื่อความสบายพระทัยของพระองค์ ได้ยินไหมแม่สร้อยทิพย์ แล้วอย่าเผลอไปตอบว่าอยากกลับบ้านเป็นอันขาดมิเช่นนั้นจะไม่ได้ไปหาลูกอีกเลย”[/color] ท่านหมื่นบอกแม่สร้อยทิพย์ทำให้แม่สร้อยทิพย์กลัวๆว่าจะมีใครมาจำได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_117-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2010, 11:41:27 PM
องค์เหนือหัวไพนุสินเสด็จเข้ามาในตำหนัก ท่านอำมาตย์จึงรายงานไปว่าขบวนเสด็จที่จะไปโรงทานพร้อมแล้ว “ขบวนเสด็จอะไรกันนี่จะต้องไปทั้งขบวนเลยเหรอเนีย” อำมาตย์ทั้งสองหันมาปรึกษากัน องค์เหนือหัวไพนุสินจึงบอกไปว่า “ที่ๆเราจะไปเป็นโรงทานเลี้ยงคนตาบอดเท่านั้นเอง แล้วอีกอย่างขบวนเสด็จไม่จำเป็นเราอยากไปเป็นการส่วนตัวมากกว่า”  “ถ้ายังงั้นขบวนเสด็จก็ไม่จำเป็น”  “ใช่ๆขบวนเสด็จไม่จำเป็นเอาทหารไปสามสี่คนก็พอ” องค์เหนือหัวบอกแล้วเสด็จออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_128-tile.jpg)


ในตำหนักลำเจียกทูลพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ “ความจริงหม่อมฉันว่าพระมเหสีน่าจะเสด็จไปด้วยนะเพคะ” “เรื่องอะไรเราต้องไปที่สกปรกแบบนั้น” กลิ่นสุคนธ์บอกแล้วทำหน้าตาเย้ยหยัน “โถ!พระมเหสีเพคะ” ลำเจียกจะพูดต่อแต่ก็ถูกขัด “ไม่ต้องมาโถมาแถ้ เจ้าอยากออกไปเที่ยวข้างนอกวังใช่ไหมล่ะ” “พระมเหสีใส่ความหม่อมฉันแท้ๆเชียว เพคะ ถ้าหม่อมฉันจะไปเรื่องอะไรต้องไปดูคนตาบอดให้ระคายลูกตาเพคะ เพียงแต่ว่า” ลำเจียกพูดอย่างมีเลศนัย “เพียงแต่ว่าอะไรพูดมาดีๆนะ” กลิ่นสุคนธ์บีบแขนลำเจียก “หม่อมฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้เพคะ ในบรรดาคนตาบอดอาจจะมีพวกสาวๆสวยๆปะปนอยู่ก็ได้เพคะ”[/b] กลิ่นสุคนธ์สีหน้าไม่ค่อยจะพอใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_147-tile-4.jpg)


“คิดดูสิเพคะพระมเหสีเทวดามาบอกว่าหากองค์เหนือหัวตั้งโรงทานจะทรงมีพระโอรสพระธิดาแต่นี่มันก็นานมาแล้วนะเพคะ ไม่เห็นจะมีวี่แววว่าพระมเหสีจะทรงตั้งพระครรภ์เลย” “นี่เจ้าหมายความว่าเจ้าพี่จะได้สนมใหม่ในโรงทานจนออกลูกงั้นเหรอ” กลิ่นสุคนธ์เริ่มฉุนๆ “ถูกต้องแล้วล่ะเพคะ พระมเหสีเข้าพระทัยถูกแล้วเพคะ แล้วยิ่งคนตาบอดยิ่งน่าสงสารมันน่าสงสารจะตายไปเพคะ”  ลำเจียกเป่าหูกลิ่นสุคนธ์จจนคล้อยตาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_171-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2010, 07:10:40 PM
หลุดเต็มๆทั้งสองอยู่ข้างในชุดสีหนึ่งข้างนอกอีกสีหนึ่ง ก่อนมาโรงทานคงเปลี่ยนชุดกัน :icon_wink:

ขณะที่องค์เหนือหัวไพนุสินเสด็จไปโรงทานกลิ่นสุคนธ์ก็เรียกไว้ “เสด็จพี่เพคะ เสด็จพี่” “อ้าว กลิ่นสุคนธ์ จะไปหนล่ะจ๊ะเนี่ย” ทรงรับสั่งถาม “ก็ตามเสด็จไงเพคะ” “ไหนตอนแรกน้องบอกพี่ว่าไม่ไปไง” “แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วเพคะ” แล้วทั้งสองพร้อมผู้ติดตามก็ไปยังโรงทาน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_196-tile-1.jpg)

ที่โรงทานท่านหมื่นบอกให้ทหารเอาคนตาบอดมานั่งข้างนอกให้หมดก่อนที่องค์เหนือหัวจะเสด็จมา
 ปุโรหิตเดินมาดู “นี่มันอะไรกันทำไมมันถึงดูวุ่นวายขนาดนี้” ชี้หน้าถามท่านหมื่น “แล้วทำไมคนพวกนี้มันถึงไม่ยอมเคารพข้าแล้วทำไมพวกเจ้าจึงไม่สั่งสอนให้ดีล่ะ ฮ่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_205-tile-1.jpg)


ท่านหมื่นจึงตอบไป “ก็ คนพวกนี้ล้วนแล้วแต่ตาบอดทั้งนั้นขอรับท่านปุโรหิต” ปุดรหิตเริ่มรู้ตัว “เหรอ (แต่ยังวางมาด) งั้นก็แล้วไป แต่ถึงยังไงคนตาบอดพวกนี้ก็ยังนั่งไม่ระเกะระกะไม่เป็นที่เป็นทางรีบจัดการก่อนที่องค์เหนือหัวจะเสด็จมา” ปุโรหิตออกคำสั่ง ท่านหมื่นจึงรับคำและรีบสั่งให้พวกทหารรีบจัดระเบียบคนตาบอดให้นั่งให้เรียบร้อย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_224-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2010, 07:36:47 PM
พอได้ข่าวเขาจะมาพาวิตก
ในหัวอกนึกสะท้อนใจอ่อนไหว
ความรู้สึกสารพัดอัดภายใน
ทั้งน้อยใจรักแค้นแน่นวิญญาณ
ภาพความหลังเต้นเร่เร้าห้วงนึก
ยังรู้สึกเหมือนผ่านนานนักหนา
แต่ความสุขนั้นเป็นเช่นมายา
วูบความมาแล้วลับกลับหายไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_234-tile.jpg)

ท่านปุโรหิตตรวจตราความเรียบร้อยของโรงทาน เมื่อองค์เหนือหัวไพนุสินกับพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์เสด็จมาถึงก็สั่งให้คนตาบอดก้มลงกราบ” องค์เหนือหัวมองดูด้วยความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจแต่กลิ่นสุคนธ์ทำหน้ารังเกียจขยะแขยง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_266-tile.jpg)

องค์เหนือหัวไพนุสินรับสั่ง “ท่าทางดูสะอาดเรียบร้อยดีนะท่านปุโรหิต” นี่ก็เอาหน้า “เป็นด้วยพระบารมีของพระองค์พระเจ้าคะจึงทำให้คนพิการเหล่านี้มีความสุขโดยถ้วนหน้า” องค์เหนือหัวรับสั่งถามท่านหมื่นอีก “แล้วพวกเจ้าทั้งสองไปตรวจดูทั่วอาณาเขตของเรารึยังว่ามีคนตาบอดหลงเหลืออยู่อีกรึเปล่า” ท่านหมื่นจึงตอบไป “ข้าพเจ้ากับหมู่ภักดีได้ตรวจดูทั่วนครกำแพงแสนยังได้พบหญิงหม้ายอีกหนึ่งคนพระเจ้าคะ” องค์เหนือหัวมีทีท่าสนใจ หมู่ภักดีกราบทูลต่อ “พระเจ้าคะหญิงหม้ายนางบอกว่าสามีของนางตายอยู่กับลูกชายสองคนและในเวลานี้นางยังคร่ำครวญหาลูกชายไม่เลิกเลยพระเจ้าคะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_279-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 19, 2010, 09:43:52 PM
องค์เหนือหัวรับสั่งถามถึงหญิงหม้ายกลิ่นสุคนธ์รีบขัด “เสด็จพี่จะสนพระทัยอะไรกันนักหนาเพคะ พวกเจ้าก็เหมือนกัน อย่าสาธยายอะไรให้มันมากนัก” ท่านหมื่นจึงทูลตอบไปว่าหญิงหม้ายไม่สบายไม่สามารถมาเข้าเฝ้าได้ องค์เหนือหัวจึงรับสั่งให้ท่านหมื่นว่าหลังจากนางหายป่วยแล้วให้นำมาเข้าเฝ้าด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_299-tile-1.jpg)

เมื่อกลับมาถึง กลิ่นสุคนธ์โวยวายที่องค์เหนือหัวไพนุสินให้ความสนใจหญิงหม้ายตาบอด “ น้องคงไม่นึกว่าพี่จะพิศวาสหญิงตาบอดหรอกนะ” “ก็จะไปรู้หรือเพคะเห็นรับสั่งถามอยู่นั่นแหละ” องค์เหนือหัวบอกกลิ่นสุคนธ์ว่าเห็นเค้ามีลูกสองคนเลยอยากจะขอมาเลี้ยง กลิ่นสุคนธ์บอกไม่เอาไม่อยากเอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอมถ้ามีลูกของตนเองไม่ได้ก็ไม่ต้องเอาลูกใครมาเลี้ยง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_311-tile-1.jpg)

โรงทานแม่สร้อยทิพย์เดินคลำทางออกมาด้านนอกได้ยินเหล่าคนตาบอดพากันพูดชื่นชมกับความมีน้ำพระทัยขององค์เหนือหัวไพนุสินว่ามีน้ำพระทัยดีต้องมีพระสิริโฉมที่งดงามแน่ แม่สร้อยทิพย์ได้ยินก็ได้แต่นั่งค้านอยู่ในใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_337-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 06:49:32 PM
หมู่ทองหมู่ลาบวิ่งเรียกหามณีมาแต่ไกล “ได้ความยังไงบ้างหมู่ทองหมู่ลาบ” หมู่ทองบอกมณี “คืออย่างนี้พ่อมณีเราเข้าเขตนครกำแพงแสนแล้วพ่อมณี” มณีเดินไปมองนครกำแพงแสน หมู่ลาบเลยบอกมรีต่อเรื่องคนตาบอด “มีคนพบผู้หญิงตาบอดเยอะไปหมดเลยจ๊ะ” เท่งเลยบ่น มันก็เป็นซะอย่างเงี้ยะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_355-tile.jpg)

ดอกพะยอมเลยถาม “นี่มันเป็นอะไรกันพูดอะไรไม่ชัดแจ้งกำกวม” หนูนุ้ยเลยหยอดดอกพะยอม “นั้นนะสิน้องนะ ไม่เหมือนพี่หนูนุ้ยพูด” มณีเลยเอ็ดหนูนุ้ยไป “นี่ไม่ใช่เวลามาพูดเล่น” แก้วปัญหาก็ว่าดอกพะยอม “ดอกพะยอมก็เหมือนกันชอบพูดจาดุด่าหนูนุ้ย เล่าต่อไปสิหมู่ทองหมู่ลาบ” ทั้งสองคนจึงเล่าต่อ “คืออย่างนี้พระเจ้าค่ะ องค์เหนือหัวไพนุสินแห่งนครกำแพงแสนได้จัดตั้งโรงทานเลี้ยงคนตาบอดพระเจ้าค่ะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_374-tile.jpg)

ทหารที่เฝ้าโรงทานออกมาตรวจดูความเรียบร้อยเจอกับมณี เท่ง และหนูนุ้ย ที่มาแอบมองอยู่ตรงทางเข้าโรงทาน“มาหาใครวะ” มณีบอกว่าตนมาตามหาแม่ ทหารว่ามณี “ตัวโตขนาดนี้ยังเป็นลูกแหง่ติดแม่อยู่เหรอ” ว่าแล้วก็หัวเราะเยาะมณี (คนรักแม่ผิดด้วยเหรอทำไมต้องว่าให้แล้วหัวเราะเยาะด้วย)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-7.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 06:55:21 PM
หนูนุ้ยเลยของขึ้นพูดหาเรื่องจะเข้าไปตีเค้าพอมีทหารมาสมทบอีกหนูนุ้ยก็เลยจ๋อยไป “ไหนลองบอกมาสิพวกเอ็งต้องการอะไรไ มณีบอกไปว่า “ฉันมาตามหาแม่แม่ของฉันตาบอด” ทหารที่ตามมาบอกให้มณีไปหาหลักฐานมาก่อนเพราะของอย่างนี้ใครก็อ้างได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_007-tile.jpg)

มณีกลับมาตั้งหลักอยู่นอกเมืองแก้วปัญหาบอกมณีว่าจะไปแสดงตัวให้รู้ว่าเป็นใครพวกเค้าจะได้ให้มณีเข้าไปหาแม่แต่มณี ห้ามไว้ก่อน “เรายังไม่รู้จุดประสงค์ในการตั้งโรงทานของกษัตริย์ไพนุสินนั้นเลยเอาไว้ให้หม่อมฉันเข้าไปพิสูจน์ก่อนพระเจ้าค่ะ” หนูนุ้ยจึงเปรยๆออกมา “เฮ้ย คิดถึงยายผกานิ” มณีถามว่าไปคิดถึงเขาทำไม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_027-tile.jpg)

“ต้องคิดถึงสิ ก็น้องมณีว่ายายผกาแกมีเล่ห์เลี่ยม ถ้าแกอยู่นะแกต้องใช้ความมีเล่ห์เลี่ยมหาจนเจอเชื่อหัวหนูนุ้ยเถอะ” มณีได้ยินรู้สึกโกรธ “ฟังนะหนูนุ้ยนางยักษ์แก่เจ้าเล่ห์นั่นไปซะได้ก็ดีไม่ต้องไปอาลัยอาวรณ์มันมากนักหรอกถ้าหนูนุ้ยคิดถึงมันมากละก็ไปอยู่กับมันเลยก็ได้” หนุน้ยบอกมณีว่าไม่ต้อมาไล่ถ้าไม่รักไม่ห่วงมณีไปนานแล้ว เท่งว่ามณีก็เป็นซะอย่างงี้ มณีโกรธเลยเดินหนีไป แก้วปัญหามองตามด้วยความไม่เข้าใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_037-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 07:15:19 PM
พระมเหสีหงส์ทองเข้ามาหาผกากรอง “ว่ายังไงผกากรองจะเล่าเรื่องโดยละเอียดให้แม่ฟังรึยัง” ผกากรองนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ “ที่ลูกเล่าถวายไปยังไม่ละเอียดพอหรือเพคะ” “ยัง ผกากรองลูกรู้ตัวรึเปล่าว่าตั้งแต่ลูกกลับมาลูกเปลี่ยนแปลงไปมากเสด็จพ่อก็ทรงกังวลพระทัย แม่เองก็เป็นกลุ้ม ลูกของแม่เคยร่าเริงสดใสแต่นี่กลับเอาแต่เก็บตัวอยู่ในตำหนักทั้งวัน มีอะไรก็เล่ามาเถอะ แม่อาจจะช่วยลูกได้” “ไม่มีใครช่วยลูกได้หรอกเพคะ ไม่มี ๆ” “ก็ถ้าลูกไม่บอกใครจะช่วยลูกได้ บอกมาเถอะ อย่างน้อยลูกอาจจะสบายใจขึ้นบ้างถ้าจะให้แม่เดาต้องเป็นชายหนุ่มที่ช่วยลูกไว้จากยักษ์ใช่ไหม” “แต่เค้าทั้งโกรธทั้งเกลียดลูกสารพัด” ผกากรองบอกไปร้องไห้ไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_037-tile-1.jpg)

คิดรู้สึกแปลกใจไฉนหนอ
จึงเกิดก่อวาบไหวใจหนักหนา
ภาพจำแลงแปลงกายยายผกา
หวนกลับมาหยอกเย้าไม่เข้าใจ
จะแก่สาวอย่างไรไฉนแน่
เดี๋ยวเปลี่ยนแปรไปมาน่าสงสัย
หรือว่าเป็นยักขิณีภูตผีพราย
จึงสิงอยู่ในใจไม่รู้เลือน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_112-tile.jpg)

หลังจากผกากรองเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมดพระมเหสีหงส์ทองจึงขอดูหน้ากากเพราะอยากจะรู้ว่าหน้าเกลียดแค่ไหน ผกากรองหยิบหน้ากากที่เก็บไว้ใต้หมอนอกมาแล้วสวมหน้ากากกลายเป็นยายแก่ผกา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_127-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 07:45:56 PM
พระมเหสีหงส์ทองเห็นก็ทรงหัวเราะ “เสด็จแม่ยังหัวเราเยาะลูกอีก” “โถเอ่ย ผกากรองอย่าว่าแต่พ่อหนุ่มคนนั้นเลยหากแม่เป็นผู้ชายแม่ก็นึกรักไม่ลง” ผกากรองทูลตอบไปว่า “รูปร่างหน้าตามันไม่สำคัญมันสำคัญที่จิตใจเพคะ” พระมเหสีหงส์ทองเลยสอนเลยคะ “นั้นมันก็ถูกแต่ไม่ใช่ความรักระหว่างหนุ่มสาวที่ต้องมีรูปร่างหน้าตาเป็นสื่อให้เกิดความพอใจ นี่ถอดหน้ากากออกซะเถอะลูก แม้แต่แม่ยังไม่อยากมองนานๆเลย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_142-tile.jpg)

“แต่พอลูกถอดหน้ากากออกเค้าก็ยังหน้าโง่หาว่าลูกเป็นยักษ์ปลอมแปลงมา” ผกากรองโกรธ(ของขึ้น) “ป็นใครๆก็ต้องคิดก็ลูกเล่นเดี๋ยวถอดเดี๋ยวใส่ ซ้ำยังเวทย์มนต์มากมาย” “เค้าโง่เองต่างหากเพคะ ขนาดน้องชายเค้าที่ว่าโง่แล้วแต่เค้ายังโง่กว่าอีกซ้ำยังไม่ยอมเปิดหูเปิดตารับฟังความจริงอะไรทั้งนั้น”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_163-tile.jpg)

พระมเหสีหงส์ทองนำหน้ากากมาให้องค์เหนือหัวไพนุวงศ์ทรงทอดพระเนตร “นี่นะเหรอตัวการ” “เพคะ ใส่แล้วเหี่ยวย่นหน้าเกลียดไม่มีเค้าผกากรองเลย” “ฮึ ก็อุตริกันเองนี่นา” “เหตุการณืมันพาไปนิเพคะ” “หงสืทองก็อย่างนี้เข้าข้างลูก (ละทีตัวเองเข้าข้างละ) สุดท้ายต้องมานั่งร้องไห้ขี้มูกโป่ง” “สเด็จพี่แทนที่จะช่วยกลับมาซ้ำเติม” “ของอย่างนี้เรียนผูกก็เรียนแก้กันเองเพราะเจ้าชายนครต่างๆที่มียศศักดิ์คู่ควรกับลูกเรามีอีกมากทำไมต้องสิ้นไร้ไม้ตอกกับผู้ชายธรรมดาเพียงคนเดียว” พระมเหสีหงส์ทองนั่งหน้าจ๋อยๆไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_197-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 07:59:12 PM
ผกากรองเดินเข้ามาในตำหนักพวกนางกำนัลก็ชวนไปอุทยาน “พวกหม่อมฉันจะชวนพระธิดาเสด็จประพาสอุทยาน เสด็จนะเพคะพระธิดา ยิ่งตอนนี้ดอกไม้ในอุทยานก็กำลังบานสะพรั่งเลยเพคะ” ผกากรองลุกเดินหนีไปอีกทาง สองนางก็ยังตามมารบเร้า “เสด็จนะเพคะ นะเพคะ” “นั่นนะสิเพคะอย่างน้อยจะได้เพลิดเพลินขึ้นมาบ้าง” ผกากรองทนการรบเร้าไม่ไหว “ไปก็ไป” สองนางดีใจที่ชวนพระธิดาผกากรองสำเร็จ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_229-tile.jpg)

เท่งเดินมาหามณี “นี่พ่อมณีกำลังคิดหาทางเข้าไปในโรงทางนั้นใช่ไหม” หนูนุ้ยแทรกมา “ยังมีอีกเรื่องนะที่น้องมณีคิดไม่ตกนะเท่ง” มณีรีบออกปาก “อย่าทำเป็นรู้มากไปหน่อยเลยคนอย่างเราไม่ได้มีจิตวิตถาร อย่างที่หนูนุ้ยเข้าใจ” หนูนุ้ยเลยบอกมณี “อะโต้ยยยย แหมเอ้ย! แค่น้องมณีคิดจะไปหาแม่ในโรงทานถึงกับต้องว่าหนูนุ้ยวิปริต วิตถารเลยเหรอ” มณีโกรธเดินหนีไป หนูนุ้ยจึงบอกเท่งว่าได้ผลเท่งถามว่าเรื่องอะไร “ก็เรื่องน้องมณีสับสนเรื่องยายผกา” ทั้งสองมองตามมณีไป
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_267-tile.jpg)

ดอกพะยอมก็เดินไปเดินมา “เค้าหายไปไหนกันหมดเพคะพระธิดา” “คงจะไปอยู่แถวๆโรงทานมั้งดอกพะยอม” ดอกพะยอมมีเรื่องจะคุยกับแก้วปัญหาจึงไล่สองหมู่ออกไป “หมู่ทองกับหมู่ลาบจะไปไหนก็ไป” หมู่ทองถามว่าจะให้ไปไหน”ไปไหนก็ได้แต่ให้อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ละกัน” หมู่ทองจึงบอกว่าขออยู่ที่นี่ หมู่ลาบรู้งานจึงชวนหมู่ทองไปหาอาหารมาถวายพระธิดา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_288-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 08:28:20 PM
แก้วปัญหาทักดอกพะยอมหลังจากที่พวกหัวหมู่ไปกันแล้ว “ดอกพะยอมมีความลับอะไรจะพูดกับเราเหรอจ๊ะ” “พระธิดาสังเกตเห็นพ่อมณีรึเปล่าเพคะ” “ก็ไม่เห็นจะมีอะไร” “หม่อมฉันไม่เชื่อว่าพระธิดาไม่รู้สึกอะไรว่าพ่อมณีทำตัวลับลมคมใน อาจจะเป็นเรื่องหญิงสาวที่อ้างว่าเป็นเมียก็ได้นะเพคะ” แก้วปัญหาเริ่มคิด “ก็เค้าบอกว่าไม่ใช่ถ้าใช่นางก็น่าจะตามมาแต่นี่กลับหายไปเลย” “หรือไม่เค้าอาจมีคนของเค้าปะปนมาก็ได้นะเพคะ” “ดอกพะยอมหมายถึงยายกาใช่ไหมละจ๊ะ” “เพคะ ถูกกลางใจดำหม่อมฉันเลยเพคะ” แก้วปัญหาเริ่มวิตกอีกครั้ง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_304-tile-1.jpg)

ด้านมณีเดินหนีมาเจอกับหัสกันต์มณีตกใจ “นี่เจ้าคงสงสัยว่าเรามาที่นี่ได้ยังไง เราแอบตามพวกเจ้ามาเองละ” “ทำไมเจ้าต้องแอบตามมาด้วย” “เจ้าก็รู้เราเป็นหนึ่งในผู้ที่มาอาสาคล้องน้ำ แต่เมื่อเจ้าทำสำเร็จเราก็ดีใจด้วย” มณีเจอแบบนี้ก็คิดหนักเลยว่าหัสกันต์จะมาดีหรือร้าย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_335-tile-1.jpg)

นครเขตขิณฑ์
“มันจะอะไรกันนักหนา พี่ว่าหงส์ทองยุ่งกับลูกไปเองมากกว่า” “จริงๆนะเพคะ ถ้าหากไม่ทรงเชื่อก็ทรงรับสั่งถามคุณท้าวดูตอนนี้ผกากรองอาการหนักขึ้นทุกวัน”  “จริงเพคะ เมื่อกี้นางกำนัลมาบอกหม่อมฉันว่าอุตส่าห์ดีใจที่ชวนพระธิดาประพาสอุทยานสำเร็จแต่ทรงประทับได้เดี๋ยวเดียวก็เสด็จกลับตำหนักแล้วปิดประตูประทับอยู่ข้างในพระองค์เดียวเพคะ” “เราจะทำยังไงกันดีเพคะหม่อมฉันไม่สบายใจเลยทุกวันนี้ลูกกลับมาก็จริงแต่เหมือนมาแต่ตัว” พระมเหสีหงส์ทองทูลถาม “แล้วหงส์ทองจะให้พี่ทำยังไงให้พี่ส่งทหารไปประกาศหาไอ้หนุ่มคนนั้นมาหาลูกของเราหรือให้ลูกของเราไปหามันดีละ(ช่างประชดนะ) แค่ราชการงานเมืองก็นักหนาอยู่แล้วอย่าให้พี่เอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาปวดหัวอีกเลย” พระมเหสีหงส์ทองถูกว่าแบบนี้ก็ไม่รู้จะพูดยังไง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_351-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 08:42:46 PM
หนูนุ้ยกระซิบกระซาบกับเท่ง “นี่ไอ้เท่งฉันชักไม่ไหวใจเจ้าชายหัสกันต์นี่เลย” “นี่เค้ามองมาทางนี้แล้ว”เท่งบอกหนูนุ้ยหันไปมองดูลอดแขนหัสกันต์หันมาเสร็จแล้วก็หันไปคุยกับแก้วปัญหา “น้องแก้วปัญหาอย่าระแวงพี่เลยพี่เป็นลูกผู้ชายพอเมื่อน้องแก้วปัญหาตัดสินใจเลือกมรีแล้วพี่ก็จะรักน้องแก้วปัญหาเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_378-tile.jpg)

“ขอบพระทัยเพคะ” มณีเข้าเรื่องตามที่ถูกหัสกันต์เป่าหูมา ”หม่อมฉันคิดว่าถ้านางยักษ์แก่ตนนั้นไม่ย้อนกลับมาอย่างที่พระโอรสทรงคาดไว้จะเสียเวลาเปล่านะพระเจ้าค่ะ” “กลับสิ” หัสกันต์บอก “พี่มั่นใจนางยักษ์ตนนั้นต้องย้อนกลับมาแน่ ว่าแต่มณีอย่าเรียกพี่ว่าพระโอรสเลยดูห่างเหินพิกลเพราะนับแต่นี้ไปพี่นับน้องแก้วปัญหาและมณีเป็นน้องของพี่” มณีหันไปขอความเห็นจากแก้วปัญหา  ก่อนตอบตกลง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_388-tile.jpg)

ผกากรองมองหน้ากาแล้วนั่งร้องไห้อยู่ในห้อง พระมเหสีหงส์ทองเดินเข้ามาหา “ผกากรองเอาแต่ดูหน้ากากหน้าเกลียดนี่อีกแล้ว แม่ว่าเอาไปทิ้งดีไหมลูก” “ไม่นะเพคะ” “ผกากรองแม่มีเรื่องสำคัญจะพูดกับลูก” “เรื่องอะไรหรือเพคะ” ผกากรองถาม “ก่อนอื่นลูกต้องตอบแม่ก่อนว่าลูกรักชายหนุ่มคนนั้นใช่ไหม” ผกากรองตอบไปร้องไห้ไป “ลูกเกลียด เกลียด เกลียด ที่สุด”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_409-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 21, 2010, 09:06:48 PM
“อย่าหลอกตัวเองเลยลูก แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน แม่ย่อมเข้าใจในความรู้สึกว่าเป็นยังไง” พระมเหสีหงส์ทองเข้ามาปลอบพลางเช็ดน้ำตาให้“อีกหน่อยลูกก็จะลืมเค้าได้เองเพคะ” “ลูกแน่ใจเหรอผกากรอง ถ้าลูกไม่แน่ใจทำไมไม่ทำให้เขาเข้าใจว่าแท้จริงลูกเป็นใคร ถ้าหากแม่เป็นลูกแม่จะกลับไปพิสูจน์ให้เค้าเห็นถ้าหากเค้ามีความรู้สึกเหมือนเดิมแม่ก็จะตัดใจกลับมา  แต่หากเขามีเยื่อใยทุกอย่างจะลงเอยด้วยดี” “เสด็จแม่” ผกากรองเรียกออกมาเหมือนจะขอบคุณที่มาให้คำปรึกษา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_453-tile.jpg)

กลางดึก “หงส์ททองรู้ตัวรึเปล่าวิอะไรลงไป”กษัตริย์ไพนุวงศ์รับสั่งถาม “ทราบเพคะ ทราบดีด้วยหม่อมฉันไม่อยากให้ลูกเฉาตาย” “แล้วการที่ปล่อยให้ลูกไปตามหาไอ้หน้าโง่นั้นทนได้ไง” พระมเหสีหงส์ทองทูลตอบไปว่า”ผกากรองร่ำเรียนวิชามาจากพระฤๅษีน่าจะเอาตัวรอดได้” กษัตริย์ไพนุวงศ์ว่าพระมเหสีหงสืทองเป็นแม่ประสาอะไร “ก็เป็นแม่ที่อยากเห็นลูกมีความสุขนะเพคะ” “เหลวไหลยังไงพี่ก็ไม่ยอมให้ลูกไปเป็นอันขาด” “นั้นเป้นพระประสงค์ของเสด็จพี่แต่หม่อมฉันไม่แน่ใจว่าลูกจะเชื่อฟังรึไม่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_472-tile-1.jpg)


___________________________________________________________________________

จบตอนนี้ไปด้วยผกากรองตอนเศร้าๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_061-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ธันวาคม 21, 2010, 10:44:56 PM
ผกากรองกำลังจะกลับไปแล้วใช่มั้ย
ถ้าไม่มีผกากรองนะ  ช่วยแม่มณีไม่ได้หรอก
มัวแต่เต๊ะท่าอยู่นั่นแหละ 
เหอะๆๆ สงสัยพระเอกเรื่องนี้จะติดอันดับพระเอกน่าหมั่นไส้แห่งละครพื้นบ้าน
ผกากรองสวย แก้วปัญหาก็น่ารัก
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 22, 2010, 02:46:09 AM
ผกากรองกำลังจะกลับไปแล้วใช่มั้ย
ถ้าไม่มีผกากรองนะ  ช่วยแม่มณีไม่ได้หรอก
มัวแต่เต๊ะท่าอยู่นั่นแหละ 
เหอะๆๆ สงสัยพระเอกเรื่องนี้จะติดอันดับพระเอกน่าหมั่นไส้แห่งละครพื้นบ้าน
ผกากรองสวย แก้วปัญหาก็น่ารัก

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเธอคะ ผกากรองเท่านั้นที่จะช่วยแม่ได้

มณีทำไรรึเปล่าเล่าไปเล่ามาน่ารำคาญพระเอก :icon_lol: หูเบา ชอบฟังคำยุยงของคนอื่น

คิดว่าน่าจะติดอันดับไปแล้วละคะ ดูๆไปเหมือนจะทำร้ายจิตใจนางเอกสารพัด แต่นางเอกก็ยังรัก
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 22, 2010, 03:07:25 PM
ที่กลางป่าขณะที่ทุกคนหลับอยู่หัสกันต์ก็ร่ายมนต์นิทราทำให้หมู่ลาบที่อยู่เฝ้ายามหลับไปจากนั้นก็แบกไปไกลจากที่นี่หมายจะกินเป็นอาหาร หัสกันต์กลายร่างเป็นยักษ์จับหมู่ลาบขึ้นมากำลังจะเข้าปากพอดีที่เสื้อหมู่ลาบขาดทำให้หมู่ลาบตกลงมาตื่นแล้ววิ่งเตลิดหายไปในป่า




(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-8.jpg)

เช้าขึ้น ผกากรองมาลาเสด็จพ่อ “พ่อไม่นึกเลยว่าผกากรองจะเห็นคนอื่นสำคัญกว่าพ่อแม่และนครเขตขิณฑ์ของเรา”  “ไม่ใช่อย่างนั้นนะเพคะเสด็จพ่อ” ผกากรองตอบ “ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นแล้วจะเป็นอย่างไหน” กษัตริย์ไพนุวงศ์รับสั่งถาม “ ตั้งแต่ลูกกลับมาที่นี่ลูกรู้สึกว่ายังมีบางอย่างติดค้างอยู่ในความรู้สึกและสิ่งนั้นเองทำให้ลูก และสิ่งนั้นเองทำให้ลูกไม่มีความสงบสุขในใจเลย” “พูด ตรงๆ เจ้าจะไปตามหาคนรัก” “เจ้าพี่” “ทำไมเราพูดผิดตรงไหนหงส์ทอง”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_025-tile-1.jpg)


“เอาเถอะในเมื่อเจ้าตัดสินใจแล้วและคิดว่าดูแลตัวเองได้พ่อก็จะไม่ขัดขวางเจ้า” ผกากรองเข้าไปกราบลา “ขอบพระทัยเพคะเสด็จพ่อ ลูกขอถวายสัญญาถ้าหากลูกพิสูจน์ได้ว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้มีความรู้สึกที่ดีต่อลูกเลยสักน้อย ลูกก็จะตัดใจจากเค้ากลับมาที่นครเขตขิณฑ์ของเราเพคะ”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_037-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 22, 2010, 03:21:00 PM
องค์เหนือหัวประคองผกากรองขึ้นมาก่อนจะรับสั่งด้วย “ผกากรองอย่าลืมนะว่าพ่อกับแม่รักและหวังดีกับเจ้าเสมอ ใครจะคิดยังไงก็ช่างสำหรับพ่อกับแม่รักและห่วงใยเจ้ามากที่สุด” ผกากรองเข้าโผกอด “เสด็จพ่อเพคะ” “พ่อขอให้ลูกจงโชคดี” ผกากรองไปกราบลาเสด็จแม่ “เสด็จแม่” แล้วก็กอดกันไว้ผกากรองลาทั้งสองพระองค์เสร็จก็เดินออกไป ทั้งสองพระองค์มองตามไปอย่างเป็นห่วง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_068-tile.jpg)



ด้านนอก คุณท้าวงามขำและนางกำนัลออกมาส่ง “พวกเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเราหรอกนะเราต้องกลับมาแน่” ผกากรองบอก “ทูนหัว ขอให้ทรงปลอกภัยและสมประสงค์ทุกประการนะเพคะ” คุณท้าวอวยพรให้ “ขอบใจมากนะจ๊ะคุณท้าว” ผกากรองสวมหน้ากากก่อนจะหายตัวไปทำให้ คุณท้าวและนางกำนัลพากันตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_090-tile-1.jpg)




ในป่า
พระธิดารับสั่งกับมณีเรื่องหมู่ลาบ “ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่พี่มณีไม่อย่างนั้นหมู่ลาบไม่น่าจะหายไปแบบนี้” “แต่แถวนี้ก็ไม่มีวี่แววสัตว์ร้ายเลยนะพระเจ้าค่ะ” มณีตอบแล้วดูไปรอบๆ หนูนุ้ยบอกมณี “ไม่แน่นะน้องมณีอาจเป็นพวกตัวมีเขี้ยว” พูดแล้วทำท่าประกอบด้วย ดอกพะยอมเลยตีเข้าให้ “แกหมายถึงอะไรไอ้หนูนุ้ย”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_106-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 22, 2010, 03:34:36 PM
 “ก็หมายถึงไม่ใช่คนแต่มีเขี้ยว”  สักพักหัสกันต์กับหมู่ลาบที่ออกไปตามหาหมู่ทองก็กลับมาบอกไม่พบร่องรอยเลย หมู่ลาบก็เป็นห่วง “หวังว่าหมู่ทองคงยังไม่เตลิดไปไกลจากบริเวณนี่ที่เราค้นหานะพระเจ้าค่ะ” หนุนุ้ยว่าต่อ ”มันต้องมีคนที่เอาไปแบบนี้” แล้วทำท่า หัสกันต์ถามหนุนุ้ย “เจ้าหมายถึงใครหนูนุ้ย” หนุนุ้ยเฉไปร้องเพลงแทน แก้วปัญหาบอกหัสกันต์”แต่น้องว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับหมู่ทองแน่เพคะ อยู่ดีๆๆคนั้งคนจะหายไปได้ยังไง”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_118-tile.jpg)



ในตำหนักกลิ่นสุคนธ์เดินกระวนกระวายก่อนที่ลำเจียกจะเข้ามา “มาแล้วเพคะ มาแล้ว” “ทำไมมาช้านังลำเจียกเราให้คนไปตามตั้งนาน” “ไม่ได้ช้านะเพคะ พระมเหสีพระทัยร้อนมากกว่า” “ไม่ต้องพูดมากเราจะให้เจ้าไปที่โรงทาน”  “ไปทำไมเพคะลำเจียกไม่ได้ตาบอกสักหน่อย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_140-tile.jpg)

พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์หมั่นไส้จึงหยิกลำเจียกแล้วสั่งไปด้วย “ โอ๊ย หมั่นไส้นัก เราจะให้เจ้าไปดูนังหม้ายลูกสองที่เสด็จพี่มีความประสงค์จะพบมันเข้าใจไหม”  “อ๋อ เข้าใจแล้วเพคะ “ “ถ้ามันแก่ก็แล้วไปแต่ถ้ามันยังสาวยังสวยเข้าใจใช่ไหมว่าต้องทำยังไง” “เข้าใจเพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_157-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ ธันวาคม 22, 2010, 04:15:55 PM
ผกากรองจะกลับมาแล้ว  ;) 

แก้วปัญหาน่ารักทำไมรู้สึกว่าเมื่อก่อนแยมน่ารักกว่าตอนนี้  :icon_rolleyes:

มณีจะโง่ไปไหน  :icon_twisted:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 23, 2010, 11:29:28 PM
ลำเจียกไปที่โรงทานทำทีว่าว่าเอาผลไม้จากพระมเหสีมาประทานให้กับคนตาบอดหมื่นจงรักกับหมู่ภักดีมาเห็นนจึงเข้ามาทัก "แม่ลำเจียกมาหาใครเหรอจ๊ะ" ท่านหมื่นถาม "ฉันไม่ได้มาหาหมื่นจงักกับหมู่ภักดีหรอก" ตอบๆไปแล้วก็มองหาหญิงหม้ายในกลุ่มคนตาบอด "ฉันก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น " หมู่ภักดีบอกลำเจียก "คือพระมเหสีรับสั่งให้ฉันมาดูว่ามีอะไรขาดตกบกพร่องแล้วก็ประทานผลไม้ให้เอามาแจกกันให้ทั่วๆนะ" แล้วลำเจียกก็มองไปเห็นแม่สร้อยทิพย์เดินออกมาถึงกับตกใจทำตระกล้าผลไม้หลุดมือหมู๋ภักดีบอกว่ชื่อสร้อยทิพย์ที่เป็นหม้ายลูกสอง ลำเจียกถึงกับตะลึงไป มณีก็มาแอบดูแม่เหมือนกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_181-tile.jpg)

ลำเจียกรีบกลับไปรายงานพระมเหสี "เจ้าแน่ใจนะลำเจัยกว่าเป็นมัน"  "เพคะ เพียงแต่ว่ามันตาบอดแล้วก็เปลี่ยนชื่อเป็น.....สร้อยทิพย์เพคะ" "เป็นไปได้ยังไงในเมื่อท่านพ่อสั่งทหารให้เอามันไปฆ่าแล้ว" "มันก็เป็นไปได้เพคะ ทางที่ดีเราควรเรียกทหารคนนั้นมาคาดคั้นเอาความจริงแล้วหาทางป้องกันไม่ให้องค์เหนือหัวพบมันนเป็นดีที่สุดเพคะ" กลิ่นสุคนธ์กลัวว่าความจะแตก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_221-tile.jpg)

ปุโรหิตเรียกทหารสองคนมาคาดคั้น "พวกเอ็งทำแบบนี้ได้ยังไงข้าบอกให้นำตัวนังมาลีไปฆ่าแต่ดันไปควักลูกตารู้ไหมตอนนี้มันย้อนกลับมาแล้ว" ปุโรหิตเข้าไปทหารกลัวร้องขอชีวิต "ท่านปุโรหิตพูดอย่างนี้ก็เสียวไส้อย่างนี้ชีวิตเราทุกๆคนก็แขวนอยู่บนตะแลงแกงสิเจ้าค่ะ" ลำเจียกบอก ปุโรหิตหยิบดาบหมายจะฆ่าทหารสองคนแต่ก็เปปลี่ยนใจให้ทหารสองคนไปแก้ตัวใหม่อีกที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_250-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 05:51:40 PM
แก้วปัญหาเข้าไปแนะนำมณี พร้อมจับมือให้กำลังใจ "พี่มณี ถ้าพี่มณีอยากเข้าไปในนั้นก็แกล้งทำเป็นคนตาบอดสิจ๊ะ"  "จริงสิหม่อมฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลย ขอบพระทัยพระธิดามากพระเจ้าค่ะ" มณีจับมือพระธิดาไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_287-tile.jpg)

ดอกพะยอมเห็นจึงรีบเข้ามาว่า "นี่พ่อมณี ต่อหน้าต่อตาเลยนะ" หนูุนุ้ยบอกดอกพะยอม "นี่จับแค่นี้ มันจะขาดทุนเท่าไหร่" อกพะยอมตีหนูนุ้ย เท่งบอกดอกพะยอม "มันก็ต้องมีอย่างนั้นบ้าง" ดอกพะยอมหันไปตีเท่งอีก "แกสองคนพูกเอาแต่ได้พระธิดาของฉันเสียหายนะ" หนูนุ้ยหันไปฟ้องพระธิดา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_298-tile.jpg)


"เอะอะโวยวายไปได้ดอกพะยอม" หัสกันต์ที่ยืนฟังอยู่แสดงความคิดเห็น "พี่ว่าเรารีบทำตามที่น้องแก้วปัญหาบอกโดยเร็วดีกว่า มณีพี่จะไปเป็นเพื่อนพี่ร่ำเรียนพระเวทย์มาพอสมควรพจะแปลงเราทั้งสองให้เป็นคนตาบอดได้โดยที่ไม่มีใครจำได้เลย "

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_311-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 06:07:56 PM
กลับมาในเมืองกำแพงแสน

กลิ่นสุคนธ์ปรึกษากับท่านปุโรหิต "แน่ใจนะท่านพ่อ" "แน่ใจสิลูก คราวที่แล้วมันสงสารนางมาลี แต่คราวนี้พวกมันต้องสงสารตัวเองก่อน" ลำเจียกก็ออกความเห็น "แต่ว่าท่านปุโรหิตควรเร่งมือให้เร็วที่สุดนะเจ้าค่ะ"  "เอ็งไม่ต้องมาสั่งสอนข้านังลำเจียกข้ารู้ว่าควรทำอย่างไร"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_327-tile-3.jpg)


"แต่ก็จริงของมันนะท่านพ่อเกิดชักช้าหมื่นจงรักกับหมู่ภักดีเอามันไปเข้าเข้าพวกเราหัวขาดกันแน่   โอ๊ย! กลุ้มใจเหลือเกิน กลุ้มใจจริงๆ"  "เอละๆ คืนนี้พ่อจะให้ไอ่สองคนนั้นไปเอาตัวนังมาลีออกมาจากโรงทานให้ได้" ท่านปุโรหิตบอกแบบนี้กลิ่นสุคนธ์ค่ิยสงบลงแต่ก็ยังไม่วางใจนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_344-tile.jpg)


ด้วยศึกษาเวทย์มนต์จนเจนจัด
ฤๅษีหัดเหาะเหินเดินล่องหน
ผจญภัยไม่กลัวทั่วสากล
ก็ดั้นด้นตามมาด้วยอาลัย
รู้ทั้งรู็มาแล้วไม่แคล้วคลาด
เขาตวาดดุด่าไม่ปราศัย
ยามอยู่ใกล้ก็รวดร้าวราวขาดใจ
ครั้นอยู่ไกลก็ทดท้อทรมาน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_357-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 06:37:12 PM
แก้วปัญหาเข้ามาบอกมณีว่าจะปลอมเป็นคนตาบอดไปโรงทานด้วย "พี่มณี พรุ่งนี้น้องจะไปกับพี่มณีด้วยนะจ๊ะ" "อย่าเลยดี่กว่าพระเจ้าค่ะ พระธิดาประทับรออยู่ที่นี่หม่อมฉันคิดว่าในดรงทานไม่น่าจะมีอันตรายอะไร " "ถึงอย่างนั้นก็เถอะจะ" "ถ้าพระธฺดาเสด็จไปพวกทหารในโรงทานอาจสงสัยว่าคนตาบอดอะไรสวยกว่าคนตาดีอีก" ผกากรองเขินหันไปหยิกมณี มณีเลยจับมือไว้ ดแกพะยอมเห็นก็กระแอมขัดจังหวะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_382-tile-1.jpg)


"พระธิดาไม่น่าเอาพระพี่เลี้ยงมาด้วยเลยนะพระเจ้าค่ะ" มณีบอกยิ้มๆ "ถ้าดอกพะยอมไม่มาน้องก็คงไม่ได้มาหรอกจ๊ะ พี่มณี    เออ พี่มณีเมื่อคืนน้องฝันเห็นยายผกาด้วยละจ๊ะ" "พระธิดารับสั่งถึงนางยักษ์แก่นั่นเลย หม่อมฉันจวนจะลืมมันอยู่ละ"  "ทำไมพี่มณีถึงว่ายายผกาเป็นยักษ์แก่ละจ๊ะ น้องไม่เห็นจะมีวี่แววเลย" แก้วปัญหาถามมณีด้วยความไม่เข้าใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_392-tile-1.jpg)



ผกากรองเหาะไปก็ดูข้างล่างเมื่อพบพวกมณีจึงลงไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_409-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 06:59:57 PM
ขณะที่มณีกำลังนั่งสบตากับแก้วปัญหาอยู่ๆก็ได้ยินเสียงหัวเราะของยายผกา มณีผุดลุกมาดู เท่งหนูุน้ยดอกพะยอมก็หันไปมองต้นเสียงเห็นยายผกาเดินเข้ามา "หนุ่มๆสาวๆมีความสุขกันเหลือเกินนะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_417-tile.jpg)

หนูนุ้ยดีใจที่เจอยายผกาอีก "อะโต้ยยยย อิอิอิ ยายผกา"ยายผกาหันไปทักหนูนุ้ยกับเท่งและดอกพะยอม "ไอ้หนูนุ้ย มองยายจนตาค้างเลยรึเนี่ย " เท่งเลยทักยายผกา "ยายผกา" "แม่ดอกพะยอมหมู่ทองสบายดีเหรอจ๊ะ  อุ้ยพ่อมณี ตกตะลึงมองยายจนตาค้างเลยรึจ๊ะ แต่พ่อมณีก็ยังหล่อเหมือยเดิม" แก้วปัญหาหันไปถามยายผกา "ยายผกา ยายมายังไงจ๊ะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_422-tile.jpg)


"ยายก็เหาะมายังไงล่ะเพคะพระธิดา คนแถวๆนี่เค้าว่ายายเป็นยักษ์ยักษ์เหาะไปเหาะมารวดเร็วเหมือนลมพัดสิเพคะพระธิดา  พ่อมณีหลานรักของยายไม่ทักทายยายสักคำหรืออจ๊ะ พ่อมณี" มรีก้มหน้าลงมาแล้วพูดเบาๆ "จะไปตายที่ไหนก็ไป"(เจ็บปวดง่ะ) หัสกันต์เดินเข้ามา "เป็นยังไงบ้างละคำพูดของน้องมณี ฟังแล้วซึ้งใจไหมล่ะยายผกา " ยายผกาเห็นหัสกันต์ก็ตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_441-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 09:38:29 PM
หนูนุ้ย เท่งมาเก็บผลไม้ผกากรองก็มาช่วยผการกองบ่นกับเท่งและหนูนุ้ย "พ่อมณีของเท่งกับหนูนุ้ยทำไมดื้อรั้นก็ไม่รู้ เราเป็นคนหาว่าเป็นยักษ์ ทีหัสกันต์เป็นยักษ์กลับหาว่าเป็นคน" หนูนุ้ยบอกผกากรอง "ก็หนูผกามาหมู่ลาบก็สูญไปเลยนิ อันนี้แหละที่ทำให้พ่อมณีคิดว่าหนูผกาเป็นต้นเหตุ"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_463-tile.jpg)


เท่งบอกหนูผกา"อะไรๆก็ประจวบเหมาะอย่างงี้นะสิ " "ก็อย่างงั้นแหละ" "ไอ้หัสกันต์ต้องมีแผนการอะไรสักอย่าง ดีนะที่เราตามมาซะก่อน ยังไงก็จะช่วยกันได้บ้าง" เท่งบอกกลัวเรื่องจะยุ่ง แต่หนูนุ้ยบอกถ้าไม่ทำให้ยุ่งมันก็ไม่ยุ่ง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_470-tile.jpg)



ที่เรื่อนท่านปุโรหิต ปุดรหิตสั่งทหารที่เคยนำตัวพระสนมมาลีไปฆ่า "เอ็งสองคนจำไว้ คราวนี้อย่าให้พลาดข้าให้หมื่นจงรักหมื่นภักดี(เลื่อนขั้นตอนไหน)ไปทำงานให้ข้าแล้ว " "รับรองว่าเราสองคนทำสำเร้จแน่ขอครับ" เออ ขอให้มันจริงอย่างที่ว่า จำเอาไว้ว่าให้เอามันไปฆ่ที่อื่นไม่ใช่ในดรงทาน ไป ไปได้แล้ว "

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_490-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 10:03:49 PM
คืนนี้มณีจะเข้าไปในโรงทานกับหัสกันต์"พร้อมหรือยังพระเจ้าค่ะเจ้าพี่หัสกันต์" "ไปสิ" "หม่อมฉันไปก่อนนะพระเจ้าค่ะ" มณีบอกแก้วปัญหา "ระวังตัวด้วยนะจ๊ะพี่มณี" มณีออกไป แก้วปัญหายังเป็นห่วง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_513-tile.jpg)



ทหารที่เฝ้าเวรที่โรงทานคนตาบอดก็เล่นสกา(รึเปล่านะ) กันอยู่  ทหารที่ไปเดินยามก็ไล่ให้อีกคนไปแทนตนจะเล่นต่อเอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_522-tile.jpg)



ทหารคนนั้นเดินตรวจไปรอบๆ พวกที่จะมาจับแม่สร้อยทิพย์ก็รอให้ทหารคนนั้นเดินผ่านไปโดยไปหลบ แต่ก็มียายแก่ตาบอดเดินคลำทางออกมาจากข้างในห้องทำให้ต้องหลบกันเพราะกลัวยายแกจะโดนตัวเข้า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_544-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 10:23:52 PM
พวกทหารที่เล่นสกากันอยู่หาว่าอีกคนโกงจะมีเรื่องกันแต่พอดีที่มีเสียงเดินมาก่อนซึ่งมณีกับหัสกันต์ปลอมตัวเป็นคนตาบอดมา "เฮ้ย คนตาบอดนี่หว่า" "มาได้ยังไง ท่านหมื่นกับท่านหมู่ก็ไม่อยู่ซะด้วย"  "มีคนอยู่ด้วยรึจ๊ะ พอดีเลย " มณีถาม "โรงทานเลี้ยงคนตาบอดอยู่แถวนี้รึเปล่าจ๊ะ" หัสกันต์ถาม "ใช่ ที่นี่แหละคือโรงทานเลี้ยงคนตาบอดแห่งนครกำแพงแสน แล้วพวกเจ้ามากันถูกได้ไง ตาก็บอด" "เราก็ถามเค้ามาเรื่อยๆ โชคดีที่เราคลำมาถูกทาง"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_563-tile-2.jpg)


ส่วนในโรงทานแม่สร้อยทิพย์ก็ถูกปิดปากแลล้วพาตัวออกมา เมื่อขัดขืนก็ถูกต่อยแล้วก็แบบกออกไป มณีก็เลยคลาดกันกับแม่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_583-tile.jpg)


"แล้วพรุ่งนี้ฉันจะรายงานท่านหมื่นท่านหมู่ทราบ" ทหารทั้งสองพามณีกับหัสกันต์เข้ามาในโรงทาน "คืนนี้พักกันในนี้ก่อนนะ" "แค่นี้ก็ดีแล้วจ๊ะ " มณีหันไปขอบคุณ มรีเดนสะดุดขาคนที่นอนอยู่ ทหารพาทั้งสองไปนั่งข้างใน "ตามสบายนะ พวกฉันต้องออกไปเฝ้าข้างนอกแล้ว"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_593-tile-2.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 10:42:36 PM
พอทหารออกไปมIuก็ลุกเดินไปรอบๆห้องเพื่อหาแม่สร้อยทิพย์แต่ก็ไม่เจอ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_618-tile-1.jpg)


ปุโรหิตหงุดหงิดที่ั้งสองทำไม่ได้ดั่งใจ "ข้าบอกพวกเอ้งให้เอามันไปฆ่า แต่นี่กลับเอามาไว้ในบ้านข้า โถโว้ย แล้วนี่ข้าจะทำยังไง" ทหารสองคนโดนจนกระอักเลือด ออกมาแสดงความคิด"เอาไปขังไว้ใต้ถุนบ้านสิขอรับ" ปุโรหิตโมโหจัดบีบหน้าไอ้คนที่พูด "ขังน่ะขังได้แต่ถ้ามีคนมาเจอข้าจะทำยัง" พูดแล้วก็กระแทกหน้าที่จับอยู่ลงกับพื้น ก่อนจะเปลี่ยนใจสั่งให้เอาไปขังตามที่พวกนั้นแนะนำแต่แรก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_627-tile.jpg)


มณีกลับมานั่งคุยกับหัสกันต์เพราะไม่พบแม่ "พรุ่งนี้เราคงต้องหากันต่อ" "ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ" พอเห็นมณีเหม่อๆก็ถามขึ้น(ปฏิบัติการเป่าหู) "มณี นี่เจ้าสงสัยยอย่างที่พี่สงสัยรึเปล่า" มณีทำหน้างงๆๆ "ก็เรื่องนางยักษ์นั่นไง มันอาจเป็นสาเหตุที่หมู่ลาบหายไปก็ได้ ลองคิดดูสิหมู่ลาบบหายไปมันก็กลับมาคนแก่ๆธรรมดาๆที่ไหนจะเดินป่าได้รวดเร็วขนาดนั้น " มณีคล้อยตาม (ทำไมโง่นัก O0)
"หม่อมฉันไม่รู้จะทำยังไง"
หัสกันต์เลยเสนอแนะ "เอาอย่างงี้แล้วกันถ้าได้เรื่องของแม่สร้อยทิพย์แล้วมณีค่อยช่วยพี่" มณีตกลง (มณีนะมณี  :icon_redface:)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_665-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 11:07:09 PM
กลับมากันที่กลางป่าขณะที่ทุกคนหลับยายผกาก็ตื่นพอเห็นว่าทุกคนหลับสนิทกันหมดแล้วก็เดินออกไปโดยที่ไม่รู้ว่าแก้วปัญหาแกล้งทำเป็นหลับพอเห็นยายผกาเดินออกไปก็แอบตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_702-tile.jpg)


ยายผกาเดินออกมากลางป่าพอเห้นว่าปลอดคนก็ถอดหน้ากากออก แก้วปัญหาที่ตามมาถึงกับตะลึงไปเพราะเป็นคนๆเดียวกับ คนๆนั้น ..."นางนั้นเอง"... ผกากรองก็ใช้เวทย์มนต์หายตัวไป แก้วปัญหาหันมาดูอีกทีก็ไม่เจอแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_731-tile.jpg)



เช้าวันต่อมา หนูนุ้ยกับเท่งทะเลาะกันเรื่องกิน ดอกพะยอมไล่่ตีทั้งสองเพราะกลัวแก้วปัญหาตื่น แต่ แก้วปัญหารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของทั้งสองคน พอเห็นดอกพะยอมตีเท่งกับหนูุน้ยเลยเอ็ดดอกพะยอม


 
(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_773-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 11:25:36 PM
"ไม่เป็นไรดอกพะยอม ความจริงเจ้าน่าจะปลุกเราไม่ควรให้เรานอนตื่นสายแบบนี้เลย (สอดสายตาหายายผกาแล้วถาม) แล้วยายผกายังไม่กลับมาเหรอจ๊ะ" ดอกพะยอมก็สงสัย "พระธิดารับสั่งราวนกับว่าเห้นยายแก่ไปไหน แก่พึ่งไปอาบน้ำเมื่อกี้เพคะ" "ก็...เมื่อคืน"แก้วปัญหาจะพูดแล้วเห็นยายผกาเดินเข้ามาก่อน "สดชื่นเหมือนยืนอยู่ในป่าเลย (ก็อยู่ในป่านั้นแหละยาย) อ้าวไอ่เท่งไอ่หนูนุ้ยเอ็งสองคนหัดอาบน้ำอาบท่าซะบ้าง แหมหมักม่มอมโรค กลิ่ยตลบไปหมดละ "



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_770-tile.jpg)


[/color] หนูุน้ยเลยบอกยายผกา "เหม็นตลบน่ะมัน... ไม่ใช่คน เอาแค่เหม็นสาบก็พอยายผกา" เท่งเห็นด้วย หมู่ทองก็เลยว่า "นั่นนะสิ ฉันย่างเนื้อตั้งนานยังไม่ได้กลิ่นเลย สงสัยกลิ่นของหนูุน้ยกับเท่งกลบกลิ่นเนื้ออย่างไปหมด" เท่งกับหนูนุ้ยได้ยินก็ลุกไปรุมหมู่ทอง ดอกพะยอมเข้าไปห้าม แก้วปัญหาเดินเข้าไปถาายายผกา "ยายผกา นี่ยายไปไหนมาเหรอจ๊ะ" ยายผกาตอบว่าไปอาบน้ำแต่แก้วปัญหาไม่เชื่อกลับมองอย่างสงสัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_773-tile.jpg)

ในโรงทานมณีมองหาแม่ ท่านหมื่นจงรักและหมู่ภักดีกลับมาแล้วก็ช่วยกันหาแม่สร้อยทิพย์ที่หายไป "ช่วยกันหาให้ทั่ว ผู้หญิงแก่ตาบอดจะปล่อยให้หนีไปไหนได้  "มณีเลยถามขึ้น "ใครหายไปหรือจ๊ะท่านทหาร" หมู่ภักดีก้ตอบ "ก็แม่สร้อยทิพย์น่ะสิ เมื่อคืนมีใครได้ยินเสียงอะไรไหม" ตอบแล้วหันไปถามต่อ มณีเริ่มกระวนกระวายที่แม่หายตัวไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_808-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 24, 2010, 11:55:17 PM
ที่ตำหนักกลิ่นสุคนธ์โวยวาย "ตายแล้วท่านท่านพ่อ ท่านพ่อทำไมไม่ให้สองคนนั้นมันฆ่าซะ ยังอุตส่าห์เก็บไว้ทำไมอีก"   "ลูกก็เอาแต่สั่งๆๆๆละจะให้พ่อทำยังไง พ่อก็บอกสองคนแล้วให้มันเอาไปฆ่าแต่มันก็บอกว่าไม่รู้เอาไปฆ่าที่ไหน แล้วจะให้พ่อทำยังไง "  ลำเจียกเสนอ "ก็ไม่เห็นมันจะยากเละนี่เจ้าคะท่านปุโรหิต ก็ปล่อยให้มันอดตายคาห้องขังจะมีใครไปรู็ไปเห็น" กลิ่นสุคนธ์หงุดหงิดใจจะตบแต่ปุโรหิตห้ามไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_830-tile-1.jpg)



"จริงอย่างที่นังลำเจียกพูดพ่อมัวแต่โมโหเลยนึกไม่ทัน ทำตามที่นังลำเจียกมันว่าก็แล้วกันนะลูกนะ "  "โอ้ย! มันต้องเป็นอย่างนั้นแหละมันไม่มีวิธีอื่นแล้วนิ" ได้แต่หงุดหงิดใจที่อะไรๆก็ไม่ได้ดั่งใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_851-tile-1.jpg)

มณีกลับมาแก้วปัญหาก็ปลอบ "อย่าเพิ่งกลุ้มใจไปเลยนะพี่มณี อย่างน้อยเราก็มาถูกทางแล้ว " "แม่ของหม่อมฉันถูกซ่อนไว้ในโรงทานแต่ตอนนี้แม่ของหม่อมฉันหายไปไหนแล้ว หม่อมฉันเกรงว่าจะเกิดเรื่องร้ายๆกับแม่ของหม่อมฉัน "  หัสกันต์ปลอบอีก "อย่างเพิ่งตีโพยตีพายไปเลยมณีเรายังไม่รู็แน่ว่าอะไรเป็นอะไรทังนั้น"  มณีคิดโทษตนเอง "ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของหม่อมฉัน หม่อมฉันจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย " หนูนุ้ยเข้าไปปลอบ "ไม่เป็นไรน้องมณีมีกันตั้งหลายคนช่วยกันหา" แต่มณีก้ยังวิตกกังวลอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_867-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2010, 12:11:50 AM
เมื่อกลับมาถึงบ้านของมนัส ณัชชาก็บ่น "นี่เหรอบ้านพี่มนัส ทำไมมันทั้งเหม็นทั้งอับแบบนี้ละ"  "พี่ก็ว่ายังงั้นแหละแล้วนี่น้องฉันทนากับสมหายไปไหนทำไมปล่อยให้บ้านรกสกปรกแบบนี้" กาณกนาเลยบอกมนัส "ก็พ่อมนัสเล่นจากบ้านไปตั้งนานแบบนี้ใครจะไปอยู่รอละ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_902-tile-4.jpg)


มนัสกุมหัวคิดไม่ออกแล้วหันไปมองณัชชากับกาณกนา "นึกออกแล้ว น้องณัชชากับการนาช่วยกันทำความสะอาดบ้านเดี๋ยวพี่จะไปรอข้างนอกก คนฉลาดที่ไหนเค้าก็คิดกับแบบนี้แหละ"  มนัสบอก  กาณกนาจะว่าให้มนัส "อย่างนี้เค้าไม่เรียกฉลาดแล้วเค้าเรียกว่า" 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_919-tile-1.jpg)

ณัชชาห้ามไว้"พอเถอะๆ เดี๋ยวพี่มนัสออกไปรอข้างนอกเดี๋ยวฉันกับกาณกนาจะจัดการเอง" มนัสเดินออกไปแล้วก็คิดออก"อีกตั้งนานกว่าสองคนนั้นจะทำความสะอาดเสร็จ เราไปหาน้องฉันทนาที่บ้านดีกว่า อืม.. ทำไมเราถึงฉลาดแบบนี้นะ"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_941-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2010, 03:53:09 PM
ณัชชาจะร่ายมนต์ กาณกนาเข้ามาถาม "นั่นพระธิดาจะทำอะไรเพคะ" "ก็จะทำความสะอาดยังไง แค่เราชี้นิ้วสั่งแค่นี้ก็เรียบร้อย"  "แล้วพ่อมนัสจะไม่สงสัยเอาหรือเพคะพระธฺดา" กาณกนาปรามไว้"โถเอ้ย กาณกนา พี่มนัสเชื่อคนง่ายจะตายบอกอะไรก็เชื่อ"  "นั่นสิเพคะตั้งแต่หม่อมฉันเกิดมาพันกว่าปียังไม่เคยเห็นใครฉลาดเท่าพ่อมนัสเลย"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_974-tile-1.jpg)


ณัชชาจัดการร่ายมนต์ทำให้จากกระท่อมหลังเล็กๆกลายเป็นบ้านหลังใหญ่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1002-tile.jpg)


ณัชชาชื่นชมผลงานของตนเอง "เป็นยังไงบ้างกาาณกนา" "มันจะไม่ดีเกินไปหน่อยหรือเพคะพระธิดา" กาณกนาถามขึ้น  "จะเนรมิตทั้งทีก็ต้องทำให้้ดีสิไม่งั้นจะเรียกเนรมิตทำไม" ณัชชาก็ยิ้มปลื้มกับผลงานการเนรมิตครั้งแรกของตนเอง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1009-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2010, 04:12:03 PM
 
ขณะที่มนัสเดินไปบ้านฉันททนาชาวบ้านก็ต่างพากันมาทัก "ไปไหนมาพ่อมนัสหายหน้าหายตาไปนานเลยนะ"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1020-tile.jpg)


หลังจากเนรมิตบ้านเสร็จณัชชาก็ออกมามองหามนัสที่ว่าจะออกไปรอข้างนอก "หายไปไหนของเค้านะ จะไปไหนก็ไม่บอก" "สงสัยตัวอะไรจะคาบไปแล้วกระมังคะพระธิดา ยิ่งฉลาดๆอยู่ด้วย" กาณกนาบอก ณัชชาหันไปดุ  "พูดบ้าๆนะ กาณกนา" "หม่อมฉันพูดจริงๆนะเพคะ เรากลับนครสายลมเวียนกันเถอะเพคะป่านนี้องค์เหนือหัวกับพระมเหสีทรงเป็นห่วงแล้วนะเพคะ" "เราไม่กลับใครจะทำไม" ณัชชาบอกกาณกนา   "ทั้งๆที่พ่อตัวดีหายไปไหนก็ไม่รู้นี่นะเพคะ "  "ใช่ แล้วถ้าพี่มนัสไม่กลับมาเราจะออกตามหาถ้าเจอเราจะแทะจนไม่เหลือเนื้อติดกระดูกเลย"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_1029-tile.jpg)


บ้านฉันทนา พ่อลูกกำลังเถียงกันอยู่เนื่องจากเศรษฐีโพรดกจะให้ฉันทนาแต่งานใหม่ "แกต้องแต่ง" "ฉันไม่แต่ง " "ต้องแต่ง" "ไม่ ๆๆๆๆๆๆ"  แล้วก็กรี๊ดลั่น เศรษฐีต้องพูดออกมาด้วยความใจเย็น "เถียงคำไม่ตกฟากแกน่ะฟังพ่อบ้างสิ"  "พ่อนั้นแหละต้องฟังฉันก่อนอย่าเพิ่งเถียง"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_005-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2010, 05:49:28 PM
เศรษฐีหันไปลงเอากับสมเมื่อเถียงไม่ได้ "นังสมข้าให้เอ็งดูแลลูกข้า เอ็งดูแลประสาอะไรนั่งลอยหน้าลอยตาเถียงข้าฉอดๆๆๆแบบนี้" "สมก็ไม่ทราบเจ้าค่ะ" สมตอบเศรษฐีโพรดก "พ่อฉันขอบอกพ่อเป็นครั้งสุดท้ายนะว่าฉันจะไม่แต่งานกับใครทั้งนั้นจนกว่าฉันจะแน่ใจว่าพี่มนัสของฉันได้ตายไปแล้ว ฉะนั้นพ่ออย่าเอาเรื่องนี้มาพูดกับฉันอีกต่อไป" พูดแล้วฉันทนาก็เดินหนีเข้าไปในห้อง เศรษฐีจะว่าให้สมสมก็รีบวิ่งตามฉันทนาไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_020-tile-2.jpg)



สมตามฉันทนาเข้ามา"น้องฉันทนา น้องฉันทนา"  "ไม่ต้องพูดนะพี่สม ฟังฉันพูดอย่างเดียวพอ เมื่อคืนฉันฝันว่าถูกงูกัด" "งู" สมอุทานออกมาอย่างตกใจ ฉันทนาเลยพูดต่อ "ฉันแน่ใจว่าต้องเป็นงูพี่มนัสแน่ๆ"  "อาจจะไม่ใช่ก็ได้นะเจ้าคะอาจเป็นงูคนอืนก็ได้" "แต่ฉันจำหน้ามันได้นะ"  "หน้างู" "หน้ามันเหมือนกับงูที่ฉันเคยฝันก่อนพบพี่มนัสเลย ซื่อๆบื้อๆเหมือนกันไม่มีผิด"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_034-tile.jpg)



มนัสปีนขึ้นต้นมะม่วงหน้าบ้านฉันทนา ส่วนเศรษฐีโพรดกก็หงุดงหิดรำคาญใจที่ลูกสาวไม่ได้ดั่งใจ มนัสมองๆผหน้าบ้านไม่เห็นใครเลยตะโกนเรียกหาฉันทนา "น้องฉันทนา น้องฉันทนาอยู่รึเปล่จ๊ะ "


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_048-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2010, 06:02:29 PM
เศรษฐีพึมพำว่าเสียงใครคุ้นๆ ฉันทนาได้ยินก็ดีใจที่รู้ว่ามนัสมา เศรษฐีโพรดกวิ่งไปดูว่าเป็นเสียงใครพอเห็นว่าเป็นมนัสก็เรียกลูกน้องสองคนมาเพื่อไปจับมนัส


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_057-tile-1.jpg)



ฉันทนาพูดกับสมอย่างดีใจ"พี่สมได้ยินรึเปล่าเสียงพี่มนัสจริงๆด้วย" "ใช่จริงๆด้วย งูซื่อบื้อของน้องฉันทนามาจริงๆด้วย" ฉันทนาดีใจรีบออกไปหามนัสกับสม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_066-tile.jpg)



มนัสร้องเรียกหฉันทนาอยู่บนต้นมะม่วง เศรษฐีโพรดก เดินออกมาพร้อมลูกน้อง "ไอ่มานัส ไอ่มานัส" มนัสได้แต่ยินแฮะะยกมือขึ้นไหว้ "ฉันทนาอยู่ที่บ้านรึเปล่าจ๊ะคุณพ่อ"  "อยู่"เศรษฐีโพรดกตอบเสียงดุ "ถ้ายังงั้นช่วยไปตามน้องฉันทนาออกมาพบฉันทีนะคุณพ่อตา"เศรษฐีโพรดกโกรธเร่าๆ  "ไอ่มนัสถ้ามันนี้ข้าเอาเลือดหัวเอ็งออกไม่ได้อย่าเรียกข้าว่าเศรษฐีโพรดกอีกต่อไป"

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_071-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 25, 2010, 06:17:34 PM
เศษรฐีโพรดกสั่งลูกน้องให้ขึ้นไปจับตัวมนัสลงมา ทั้งสองคนขึ้นไปตามคำสั่งแต่ถูกมนัสถีบตกลงน้ำหนึ่งคนก่อนที่จะเกิดอะไรมากไปกว่านี้ฉันทนาก็มาถึงหร้อมกับสั่งให้หยุด อีกคนเลยหยุด "หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้ (เสียงเข้ม) พี่มนัส (เสียงหวาน) " ฉันทนาหันไปเรียหกมนัสเสียงหวานตาหวาน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_086-tile.jpg)


เศรษฐีขึ้นบ้านมาก็ถีบลูกน้องสองคนกระเด็น "ทำไม ๆ ข้าต้องแพ้ไอ่มนัสด้วย" เศรษฐีโกรธๆๆๆมากด้วย  สมเห็นแล้วถึงกลับกลัว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_107-tile-1.jpg)



ภายในห้องฉันทนากับมนัสคุยกัน  "ทำไม ๆ พี่มนัสต้องหนีฉันไปด้วย" มนัสเข้าไปปลอบ "น้องฉันทนาพี่บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าพี่ไปตามหาแม่เพราะพี่มณีสั่งพี่" "ก็ไหนว่าพี่จะเชื่อที่ฉันพูดคนเดียวไง ไหนต้องไปเชื่อพี่มณีด้วย ทำไม ๆ ๆ " "ว้าหลายทำไมจัง ก็พี่มณีเป็นพี่เป็นน้องก็ต้องเชื่อฟังพี่คนฉลาดที่ไหนก้รู็กันทั้งนั้นแหละ" ยืนยิ้มภูมิใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_117-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 28, 2010, 08:45:09 PM
ฉันทนาเกาหัวแล้วกรี๊ดออกมากด้วยความรำคาญ "โอ๊ยย...ฉันน่ะเบื่อความฉลาดของพี่ละเกิน แต่เอาเถอะพี่กลับมาคราวนี้เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่นะจ๊ะ ฉันรับรองว่าฉันจะไม่ให้พ่อทำอะไรพี่เป็นอันขาด" ฉันทนาเปลี่บยอารมณ์รวดเร็วจนมนัสงง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_127-tile-3.jpg)

"ไม่ได้หรอกจ๊ะ น้องฉันทนา"  "ทำไมละพี่มนัส ทำไมพี่จะอยู่ที่นี่กับฉันไม่ได้""ทำไมอีกแล้วเหรอ ก็เพราะว่าน้องณัชชาเค้ารอพี่อยู่ที่บ้านนะจ๊ะ"  ฉันทนาโวยวายถามมนัสว่าณัชชาเป็นใคร คว้าคอเสื้อมนัสขึ้นมา  "ใครบอกฉันมานะพี่มนัส ใคร" "ฟังพี่ก่อนสิจ๊ะน้องฉันทนา" ฉันทนาไม่ฟังเอาแต่โวยวายถามมนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_138-tile-1.jpg)

ที่บ้านณัชชารอการกลับมาของมนัส "พระธิดาจะเสด็จไปไหนเพคะ" "เราจะออกไปตามหาพี่มนัส เจ้าไม่คิดเหรอว่าอาจจะมีอันตรายเกิดขึ้นกับพี่มนัสก็ได้" "หม่อมฉันว่าพ่อมนัสอาจตกใจที่กระท่อมหลังเล็กกลับกลายเป้นเรือนหลังโตก็ได้นะเพคะพระธิดา"  "ไม่หรอกกาณนา คนอย่างพี่มนัสไม่มีวันตกใจกับเรื่องแบบนี้หรอก" "งั้นก้รออีกนิดเถอะเพคะพระธิดา" ณัชชารอด้วยความกระวนกระวาย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_157-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 29, 2010, 11:56:04 AM
ฉันทนาตบหน้ามนัส "พี่มนัสฉันสู้อุตส่าห์ครองตัวเพื่อพี่โดยตลอดมาแต่พี่กลับพาผู้หญิงหน้าด้านมาเยาะเย้ยฉันถึงที่นี่" มนัสจะเข้าไปปลอบฉันทนา
"น้องฉันทนาอย่าร้องไห้สิจ๊ะน้องณัชชาเขาไม่ได้หน้าด้านนะหน้าเค้านุ่มจะตายไปนุ่มกว่าหน้าน้องฉันทนาซะอีก เนี่ยเขาเพิ่งเกิด" ฉันทนาได้ยินก็กรี๊ดเสียงดังลั่นแล้วไล่มนัสออกไปข้างนอก มนัสออกมาก็ไม่รู้จะทำยังไง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_170-tile-1.jpg)



ทางด้านเศรษฐีโพรดกพ่อของฉันทนาก็หัวเราพดีใจกับพวกลูกน้องของตนที่ฉันทนาไล่มนัสไป "ฮ่าๆๆ ข้าไม่นึกเลยว่าเรื่องมันจะง่ายถึงขนาดนี้  ในที่สุดลูกสาวของข้าก้ตัดจากไอ้มนัสได้โดยที่ข้าไม่ต้องทำอะไรไอ้มนัมันทำตัวของมันเอง ฮ่าๆๆๆ"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_196-tile-3.jpg)


"น้องฉันทนาว่ายังไงนะเจ้าค่ะ" "เก็บข้าวเก้บของเดี๋ยวนี้เราจะไปบ้านพี่มนัสกัน""ไหนน้องฉันทนาว่จะตัดสวาทขาดจากพ่อทึ่มยังไงละเจ้าคะ" "ก็เมื่อกี้ฉันโมโหนิฉันก็พูดไปยังงั้นแหละ คนอย่างฉันทนาเสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร รีบไปสิพี่สมป่านนี้พี่มนัสเขางุ่นง่านไปไม่ถึงไหนหรอก " "น้องฉันทนาแต่พี่สมว่า" "ไม่ต้องพูดพี่สมฟังฉันพูดอย่างเดียวพอ ครั้งหนึ่งฉันเคยกำจัดแม่ตาบอดของพี่มนัสได้แล้วทำไมฉันจะกำจัดเมียใหม่พี่มนัสไม่ได้"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_208-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ ธันวาคม 29, 2010, 11:37:06 PM
กลับมาเล่าต่อน่ะหำลังสนุกเลย สู้ๆ :icon_cool: ;D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 03, 2011, 08:32:44 PM
ณัชชาใช้เวทมนต์ดูว่ามนัสอยู่ที่ไหนพอเห็นมนัสก็ดีใจที่ปลอดภัยแต่แล้วก็ต้องหงุดหงิดเมื่อเห็นฉันทนากับสมนั่งเกวียนผ่านมาแล้วมนัสก้ขึ้นไปนั่งกับฉันทนาด้วย ณัชชาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_225-tile-1.jpg)



มนัสนั่งเล่าเรื่องของณัชชาให้ฉันทนาฟัง "น้องณัชชาเค้าเล่าให้พี่ฟังว่าเกิดมาเค้าก็ตัวโตเลย" "จริงเหรอจ๊ะ แล้วพี่มนัวก้อุตส่าห์เชื่อมันด้วย" สมพูดแทรกมา"กลัวจะเป็นยักษ์ละสิพ่อมนัส" มนัสเถียง "ถ้าเป็นยักษ์ก็ต้องมีเขี้ยวสิแต่นี่ไม่เห้นมี" "ฉันชักอยากจะเห็นหน้าน้องฉันทนาของพี่มนัสแล้วสิ" "เดี๋ยวไปถึงบ้านก็เห็นป่านนี้ทั้งสองคนคงจะหลับไปละเพราะพี่ให้ทำความสะอาดบ้าน บ้านพี่ทั้งรกทั้งเหม็นอับ" สมได้ยินก็กระซิบกับฉันทนา "พี่ว่าเมียพ่อมนัสคนนี้อาจทึ่มกว่าพ่อมนัสก็ได้" "ดี อะไรๆจะได้ง่ายขึ้น" ฉันทนาบอกสมโดยไม่รู้ว่ามนัสแอบฟังอยู่ "อะไรง่ายเหรอจ๊ะ"  "เดี๋ยวพี่มนัสก็รู้เองละ"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_243-tile-1.jpg)



ที่บ้านณัชชาโกรธมาก "คอยดูนะกาณกนาเราสู้อุตส่าห์ไม่กินมัน แต่มันกลับทรยศเรา เราจะกินมันทั้งผัวทั้งเมียคอยดูสิ"   กาณกนารีบห้าม "ไม่  ได้นะเพคะพระธิดาการกินเนื้อมนุษย์ไม่ใช่วิสัยยักษ์อย่างพวกเรา" ณัชชาหันควับมา  "ใครไม่กินอย่ากินเราจะกิน"  "ถ้าพระธิดาเสวยหม่อมฉันจะกลับไปกราบทูลพระมเหสีหลังจากนั้นพระมเหสีต้องตามพระธิดากลับนครสายลมเวียนแน่ๆ แล้วพระธิดาจะไม่ได้เสด็จไปไหนอีกเลย ลองคิดดูดีๆนะเพคะ"   "นี่เจ้าขู่เราเหรอ"  "ไม่ได้ขู่เพคะเพียงแต่หม่อมมฉันได้รับพระกระแสรับสั่งให้ดูแลพระธิดาหม่อมฉันต้องทำตามเช่นนั้นเพคะ" ณัชชาๆด้แต่หงุดหงิดที่ทำอะไรๆไม่ได้ดั่งใจ



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_261-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 03, 2011, 08:55:18 PM
แก้วปัญหาแอบหนีมานั่งเศร้าอยู่ที่ริมน้ำตกคนเดียวโดยที่หัสกันต์แอบมองดูอยู่ห่างๆ หัสกันต์จะเข้าไปหาแต่เสียงดอกพะยอมก็ดังขึ้นมาเสียก่อนทำให้ต้องหลบไป



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_281-tile.jpg)

"พระธิดาเพคะ แอบมาประทับอยู่ตรงนี้นี่เองเล่นเอาหม่อมฉันตามหาจนเหนื่อย  "  แก้วปัญหาเจอดอกพะยอมพูดกับดอกพะยอม "ดอกพะยอมเราอยากกลับบ้านกลับเมือง" ดอกพะยอมตกใจถามซ้ำอีก "พระธิดารับสั่งว่ายังไงเพคะ"   "เราบอกว่าเราอยากกลับบ้านกลับเมืองเจ้าอยู่ใกล้แค่นี้ทำไมต้องให้เราพูดซ้ำพูดซากอีก" "โถ! หม่อมฉันอยากให้พระธิดาคิดเช่นนี้ก่อนออกจากเมืองซะนะเพคะ"


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_291-tile.jpg)



"มีอะไรในพระทัยรึเปล่าเพคะหม่อมฉันเห็นพระธิดาซึมๆเศร้าๆหรือพ่อมณีขัดใจอะไรเพคะ"  "เปล่าพี่มณีไม่ได้ขัดอกขัดใจอะะไรเราแต่ดอกพะยอมรู้ไหมว่ายายผกาไม่ได้แก่อย่างที่เราเข้าใจแต่เป็นคนเดียวกับที่อ้างว่าเป็นเมียของพี่มณี"   "ต้องใช่แน่แล้วต้องเป็นพ่อมณีแน่นอนรับสั่งมาเถอะเพคะหม่อมฉันจะไปพูดกับเค้าให้" แก้วปัญหาไม่บอกได้แต่ร้องไห้ออกมา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_305-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 08:19:30 PM
หมู่ทองไปเก็บไม้ทำทำเป็นฟืนกลับมายายผกาเห็นจึงคิดจะแกล้งขณะที่หมู่ทองกำลังหักกิ่งไม้อยู่ยายผกาจึงทำเป็นกระแอมเสียงดังตอนแรกหมู่ทองไม่สนใจพอเหลียวแวบไปดูเห็นเป็นหญิงสาวถึงกับตกใจจึงหันไปมองอีกครั้งก็เห็นว่าเป็นยายแก่เหมือนเดิม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_318-tile.jpg)


หมู่ทองพึมพำกับตัวเอง ”ค่อยยังชั่ว” ยายผกาถาม “ค่อยยังชั่วอะไรกันจ๊ะหมู่ทอง” “เปล่าจ๊ะยาย เพียงแต่ฉันคิดว่าฉันอยู่ป่านานไปเห็นคนแก่กลับกลายเป็นหญิงสาวตาฝาดหมด”  “มันก็ไม่แน่เอ็งอาจจะตาไม่ฝาดก็ได้นะ”ยายผกาบอกไปหัวเราะไปหมู่ทองหันกลับไปดูอีกที “ไม่ฝาดได้ยังไงเล่าแก่ขนาดนี้” ยายผกายิ้มที่แกล้งหมู่ทองได้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_329-tile.jpg)



ด้านมณีมาเก็บผลไม้เก็บไปพูดกับเท่งและหนูนุ้ยไป “พวกเรามีกันหลายคนเก็บไปน้อยๆเดี๋ยวไม่พอขี้เกียจกลับมาเก็บอีก ทำไมเงียบไปละ เท่ง หนูนุ้ย” พอมณีหันไปเจอสภาพสองคนก็หัวเราะออกมาหนูนุ้ยคายผลไม้ที่คาบออกแล้วถามมณี(ยังไม่รู้ว่าทำตัวตลก) “หัวเราะอะไรเล่า” มณียังหัวเราะอยู่เท่งเลยพูดขึ้น “ไอ้เราทั้งถือทั้งแขวนทั้งคาบ ยังหัวเราะเยาะเราอีก เนี่ยมันก็เป็นซะอย่างเงี๊ยะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_349-tile-1.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 08:46:28 PM
มณีบอกทั้งสอง “ก็ใครใช้ให้ทำอย่างงั้นละ เอากองรวมๆกันไว้เดี๋ยวค่อยช่วยกันขนกลับไปก็ได้” หนุนุ้ยบอกว่า “แล้วจะไปรู้เล่าเล่นโยนมา เอาเหน็บหูก็มี” จากนั้นทั้งสามคนจึงไปยังที่พัก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_354-tile-2.jpg)


ดอกพะยอมคุยกับแก้วปัญหา “หม่อมฉันว่าพระธิดาอย่าเพิ่งตัดสินพระทัยเลยนะเพคะให้หม่อมฉันไปถามพ่อมณีดูก่อน”  “ไม่ต้องเราจะถามเอง” แก้วปัญหาบอกกับดอกพะยอม แล้วหัสกันต์ก็เดินเข้ามาหาพร้อมดอกไม้ “น้องแก้วปัญหาอยู่นี่เองพี่ไปเก็บดอกกล้วยไม้ป่ามาฝาก ดอกพะยอมด้วย” “หม่อมฉันด้วยเหรอเพคะ” ดอกพะยอมยิ้มถูกใจ “ก็ยังงั้นนะสิ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_366-tile-1.jpg)



“พี่เห็นหน้าตาน้องแก้วปัญหาไม่สบายใจพี่เลยเก็บดอกไม้ป่ามาให้อาจจะพอช่วยน้องแก้วปัญหาได้บ้าง”  “ขอบพระทัยเพคะสวยมากเลยเพคะ”แก้วปัญหารับดอกกล้วยไม้มา หัสกันต์ยิ้มหน้าบาน “ถ้ายังงั้นเรากลับที่พักกันเถอะเดี๋ยวน้องมณีเค้าเป็นห่วง” แก้วปัญหาจึงเดินกลับไปที่พักพร้อมกับดอกพะยอมและหัสกันต์


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_377-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 09:00:32 PM
ยายผกานั่งรอพอเห็นมณี หนูนุ้ย เท่ง เดินกลับมาก็รีบเดินออกไป “หนักไหมยายจะช่วย” มณีร้อนตัวรีบร้อง “หยุดอยู่ตรงนั้นแหละไม่ต้อมาเข้าใกล้ข้า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_395-tile.jpg)


ยายผกาเลยบอกมณี “ใครว่ายายจะช่วยพ่อมณีละยายจะช่วยไอ้สองคนนี่ต่างหาก พ่อมณียังหนุ่มยังแน่น” มณีหน้าแตกยับเยิน “เอามาเยอะเลยนะแต่ว่ามันยังไม่สุกข้ากินไม่ได้ข้าแก่แล้วฟันฟางไม่ค่อยดี” มณีอายด้วยโมโหด้วยจึงเอาผลไม้โยนไว้แล้วเดินออกไป ยายผกามองตามไปด้วยสายตาที่มีความหวัง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_400-tile-1.jpg)



แก้วปัญหาเดินมาเจอกับมณีที่เดินหนีออกมา มณีรีบวิ่งเข้าไปหา “พระธิดา เสด็จไปเก็บดอกไม้ที่ไหนมาพระเจ้าค่ะ” “ไม่ได้เก็บเองเจ้าพี่หัสกันต์ทรงเก็บให้” แก้วปัญหาตอบมณี หัสกันต์เข้ามาบอกมณี “พอดีพี่ไปหาพวกเนื้อพวกปลาเห็นดอกไม้ป่านี่เข้าจึงเก็บมาเพราะพี่คิดว่าผู้หญิงกับดอกไม้เป็นของคู่กัน” ดอกพะยอมเห็นด้วยกับหัสกันต์


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_416-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ มกราคม 04, 2011, 09:30:03 PM
มนัสนี่เสน่ห์แรงเหมือนกันนะเนี่ย

พี่ตวงก็สวยมากมาย อรั๊ยยสสส์>///<!! :o

มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ สู้จ้า^o^
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 09:31:01 PM
แก้วปัญหาเดินหนี มณีรีบเรียกเอาไว้ “พระธิดาทรงประทานโอกาสให้หม่อมฉันพูดตามลำพังได้ไมพระเจ้าค่ะ” “เราหิวแล้ว”แก้วปัญหาบอก ดอกพะยอมเลยเข้ามาขวาง “หลีกไปพ่อมณีไม่ได้ยินเหรอว่าพระธิดาทรงหิวแล้ว” มณีขอร้องดอกพะยอม “ดอกพะยอมเห็นใจฉันเถอะ พระธิดาทรงหมางเมินฉันตั้งแต่เมื่อเย็นวานฉันกลุ้มใจเรื่องแม่ของฉันอยู่แล้วอย่าให้ฉันต้องกลุ้มใจเรื่องพระธิดาอีกเลย”  แต่ดอกพะยอมไม่สนใจจะให้มณีหลีกอย่างเดียว “ฉันช่วยอะไรไม่ได้หรอก ไม่ได้ยินเหรอว่าพระธิดาจะรีบไปเสวย”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_427-tile-1.jpg)


แก้วปัญหาเลยตัดรำคาญ “เอาเถอะๆถ้าอยากจะพูดก็ได้ ดอกพะยอมเจ้าล่วงหน้าไปก่อน เอาดอกไม้ไปด้วย เชิญเจ้าพี่หัสกันต์เสด็จเพคะ”  “ถ้ายังงั้นก็ได้” หัสกันต์จึงจำเป็นต้องเดินกลับไปกับดอกพะยอม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_450-tile.jpg)



ยายผการอมณีไม่เห็นจะมาจึงจะออกไปตาม หนูนุ้ยก็ทักเอาไว้ “จะไปไหนล่ะยายผกา” “จะไปตามหาพ่อมณีหลานรักของยายไม่รู้เตลิดเปิดเปิงไปไหน” หนุนุ้ยจึงบอกให้ยายผการีบไปแล้วระวังตัวด้วย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_457-tile-2.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 09:37:46 PM
ส่วนหัสกันต์ที่เดินตามมากับดอกพะยอมก็นึกจะกิน “ถึงจะแก่ไปนิดแต่ก็ยังพอกิน ดีนักละ” ดอกพะยอมก็เดินตามโดยที่ยังไม่รู้ว่ามีภัยมาถึงตัวส่วนผกากรองก็ออกมาตามหามณี “หายไปไหนนะผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ขี้โมโห” แล้วก็เดินตามหาต่อ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_468-tile-1.jpg)


แก้วปัญหาเล่าเรื่องที่ตนรู้ให้มณีฟัง “พระธิดาทรงทราบ” มณีตกใจ “เราสู้อุตส่าห์หลงเชื่อเจ้าที่แท้เจ้าก็ให้เมียใส่หน้ากากคนแก่ตามมาตลอด” มณีปฏิเสธ “ไม่ใช่นะพระเจ้าค่ะไม่เป็นความจริงเลย” แก้วปัญหาจึงหันไปถามมณีด้วยน้ำตา “แล้วเจ้าจะอธิบายเรื่องทั้งหมดยังไง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_481-tile.jpg)



มณีพูดไม่ถูก ก่อนที่จะตัดสินใจพูดถึงผกากรองในสิ่งที่ตนเข้าใจ “ยายแก่ผกานั่นเป็นยักษ์พระเจ้าค่ะมันสามารถปลอมแปลงรูปกายได้ หม่อมฉันยังไม่ทราบเลยว่าตัวจริงของมันเป็นยังไง”  “แล้วที่เจ้าให้นางติดตามมาโดยตลอดละเจ้าจะอธิบายยังไง” มณีไม่ตอบแก้วปัญหาจึงเดินหนีไปทั้งน้ำตามณีได้แต่เรียกตาม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_490-tile-1.jpg)




หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 10:08:24 PM
หัสกันต์หยุดเดินแล้วแปลงเป็นยักษ์ ดอกพะยอมเดินตามหัสกันต์โดยที่ยังไม่รู้ตัวว่าจะเป็นอาหารของมัน ดอกพะยอมเห็นหัสกันต์หยุดเดินจึงถาม “มีอะไรหรือเพคะพระโอรส” พอดีกับยายผกาเดินเข้ามาเห็น “อยู่ที่นี่เอง แหมตามหาแทบแย่เชียว” แล้วทักหัสกันต์ “อ้าวทำไมหน้าตาเป็นอย่านั้นละ คนเห็นก็เตลิดเปิดเปิงไป” แล้วยายผกาก็หัวเราะ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_507-tile.jpg)


หัสกันต์จึงร่ายมนต์กลับเป็นมนุษย์ ดอกพะยอมเดินมาถามยายผกา “จะไปไหนละยายผกาเอ๊ะหรือฉันเรียกผิดไป”  “แม่ดอกพะยอมนี่พูดแปลกๆนะ” ดอกพะยอมเลยพูดต่อ “หึ ไม่แปลกหรอกอย่าลืมนะว่าความลับมันไม่มีในโลก ใครที่ทำความชั่วเอาไว้สักวันต้องแสดงออกมา รีบเสด็จเถอะเพคะพระโอรสหม่อมฉันไม่อยากเห็นคนพวกสองหน้า” หัสกันต์ถลึงตาใส่ยายผกาๆมองตามไปแบบงงว่าดอกพะยอมทำไมพูดอย่างนั้น


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_517-tile-1.jpg)



มณีเดินตามแก้วปัญหามาเพื่อที่จะปรับความเข้าใจ “พระธิดาทรงฟังหม่อมฉันเถิดสักนิดพระเจ้าค่ะ” “เราไม่ฟังเจ้าหลอกลวงเรามาตลอดเวลา”  “หม่อมฉันสาบานได้ นางยักษ์แก่ตนนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับหม่อมฉันเลยสักนิดเลยพระเจ้าค่ะ” ยายผกาเดินมาเจอมณีอยู่กับแก้วปัญหาจึงแอบหลบฟัง “ตรงกันข้ามหม่อมฉันเกลียดมันทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_534-tile-1.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 10:13:40 PM
ผการกองยังแอบฟังอยู่ แก้วปัญหาถามมณี “เจ้าจะให้เราเชื่อเจ้าใช่ไหม”  “ทรงเชื่อหม่อมฉันเถอะพระเจ้าค่ะหม่อมฉันรักพระธิดาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนถึงบัดนี้” “เราไม่เชื่อเพราะทุกสิ่งทุกอย่างเราได้ยินกับหูรู้เห็นกับตาเจ้าอย่ามาหว่านล้อมเราซะให้ยากเลย” พูดจบแก้วปัญหาก็วิ่งไปมณีจะตามไป “อย่าตามเรามานะเราไม่อยากเห็นหน้าเจ้า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_542-tile-1.jpg)


ผกากรองที่อยู่แถวนั้นก็จะเดินไปแต่ไปเหยียบกิ่งไม้ทำให้มีเสียงมณีจึงหันมาว่าและเดินตามเสียงมา “ไอ้พวกขี้คลาดชอบทำร้ายคนอื่นลับหลังไม่กล้าสู้กันซึ่งๆหน้า” ผกากรองหันไปมองแล้วจะใช้เวทย์มนต์หายตัว พอใกล้จะหายมณีมาเห็นแล้วว่าให้ “กำลังจะใช้เวทย์มนต์หนีเอาตัวรอดสะใจเจ้าแล้วสิ ทำให้พระธิดาเข้าพระทัยผิด” ที่ว่าจะหายตัวไปก็เลยยังไม่หายไปไหน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_558-tile-1.jpg)


มณีต่อว่าผกากรอง “เจ้าชนะแล้ว ชนะด้วยวิธีสกปรก หน้าด้านไร้ยางอายทีสุด” “พี่มณี” ผกากรองเรียกเพื่อจะอธิบายความจริง “ไม่ต้องมาเรียกข่าว่าพี่” “เราไม่รู้เรื่องจริงๆนะคืนนั้นเราเป็นห่วงเจ้าที่ออกไปโรงทานกับหัสกันต์ เราก็เลยตามออกไปแต่ไม่คิดว่าพระธิดาจะตามไปด้วย” มณีเดินเข้ามาผลักหน้าผกากรอง(จะอยู่ให้เขาทำร้ายทำไมก็คนมันรักอ่ะนะ)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_577-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 10:29:36 PM
“โกหก” มณีผลักผกากรองหน้างายล้มลงผกากรองร้องไห้ “ไม่ต้องมาบีบน้ำตาให้ข้าสงสาร” มณีจับหน้าผกากรองขึ้นมา “ข้าถามเจ้าจริงๆ ในเมืองยักษ์ของเจ้าไม่มีผู้ชายแล้วรึไงถึงต้องซมซานมาหาถึงเมืองมนุษย์” พูดจบก็สะบัดมือที่จับหน้าผการกรองลง (เล่าไปก็เจ็บไปด้วยสงสารผกากรอง)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_594-tile-1.jpg)



ผกากรองพูดไปร้องไห้ไป “มณี ”  “อ๋อ ข้าพอจะรู้ละ ข้าว่าเจ้าไปหาผู้ชายที่อื่นดีกว่าบางทีเจ้าอาจจะสมหวังก็ได้” (คำพูดนี่เชือดเฉือนก่ะเอาให้ตายไปเลยใช่ป่ะ)(แล้วมันก็ตัดไป)



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_605-tile-1.jpg)


แก้วปัญหาเดินกลับมาคนเดียวโดยหัสกันต์แอบมองอยู่ห่าง

ใจก็ร้าวรวดเจ็บปวดเหลือ
ราดรอยแผลโชกฉ่ำด้วยน้ำเกลือ
ให้เข้าเนื้อหัวใจไฟรักลาม
ครั้นกระไรใจมนุษย์สุดจะนึก
ทะเลลึกยังหยั่งได้ไม่เกรงขาม
ภูเขาสูงไม่เกินกว่าพยายาม
แต่หากถามใจคนอับจนจริง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_615-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 10:55:56 PM
หัสกันต์ใช้เวทย์มนต์คาถาเรียกลมมา มณีที่เดินกลับมากับผกากรอง(ที่ตัดไปเมื่อกี้)เจอเข้ากับลมที่อยู่ๆก็มาแรง ส่วนแก้วปัญหาก็ปลิวไปกับสายลม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_632-tile-1.jpg)


หัสกันต์เห็นดังนั้นก็ยิ้มดีใจในผลงานของตน ส่วนมณีกับผกากรองก็ต้องผจญกับลมจนต้องหากิ่งไม่ยึดไว้พอลมหยุด มณีเริ่มต่อว่าผกากรองทันที “เจ้าใช่ไหมที่ทำให้เกิดพายุเมื่อกี้นี้” ผกากรองยังงงอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_644-tile.jpg)


พอตั้งสติได้ก็ลุกขึ้นมาเถียง"ทำไมเราต้องทำอย่างนั้นด้วย” มณียิ้มแล้วพูด(เข้าข้างตัวเองมาก) “ก็เพราะว่าเจ้าจะได้กอดข้า เอาเถอะในเมื่อมันแล้วก็ให้แล้วไป ข้าจะนึกเสียว่าทำบุญทำทายละกัน” ผกากรองโกรธมณีมาก “หยาบคายๆที่สุด เราจะสั่งสอนให้เจ้าสำนึกตัวซะบ้าง” ผการกองใช้เวทย์มนต์ทำให้มณีอาเจียน(สมควรจะโดน)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_672-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 04, 2011, 11:16:13 PM
มณีถึงจะโดนแบบนี้แต่ยังปากเก่งหันไปด่าผการกอง “นังแพศยา” หันกลับไปอาเจียนแล้วกลับหันมาด่าต่อ “นังกาลี” (ผู้ชายอะไรปากร้ายชะมัด) ผกากรองบอกมณี “จำเอาไว้นะมณีถึงเราจะรักเจ้าแทบขาดใจยังไงแต่ก็ไม่ได้หมายความเราจะให้เจ้าดูถูกเหยียดยามได้บ่อยๆเช่นนี้ ระวังปากของเจ้าให้ดีเถอะ” มณีเลยลุกขึ้นมาต่อว่า “ก็เอาสิ เจ้าจะทำอะไรข้าก็ได้จะฆ่าให้ตายก็ได้ ข้ามันมนุษย์ธรรมดาไม่ได้มีฤทธิ์เดชไว้ต่อสู้กับเจ้า” ว่าจบก็หันไปอาเจียนต่อ ผกากรองโดนว่าก็อึ้งไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_697-tile-1.jpg)


ผกากรองรู้ว่าตัวองทำแรงเกินไปจึงเข้าไปพูดกับมณี “มณี เราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจนะ แต่เจ้าก็ไม่น่าทำให้เราโกรธเลยนิ” มณีไม่สนใจผลักผกากรองออกไป (ผลักอีกแล้ว) “อึ๊ย ข้าเกลียดเจ้าทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง เอาสิเจ้าจะจับข้าฉีกแขนฉีกขากินก็ได้ให้สมกับความสะใจของเจ้า” มณีพูดจบก็เดินออกไปทิ้งให้ผกากรองนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นคนเดียว (อีกละ)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_719-tile.jpg)


ด้วยพระเวทย์หัสกันต์อ่านคาถา
ให้ลมพาหอบไปสายสมร
ผูกรักลึกไกลพงกลางดงดอน
เพื่อจรซ่อนแอบไว้ไกลผู้คน
แก้วปัญหาตกใจให้เสียขวัญ
อึกทึกดึงดั้นทุกแห่งหน
ยินแต่เสียงโคลงคลึงดังอึ้งกล
คิดอับจนทำไฉนอย่างไรกัน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_800-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มกราคม 06, 2011, 05:20:49 PM
จริงๆ ตอนแรก  พี่ก็สนใจจะเล่าเรื่องนี้เหมือนกันนะ
แต่ตอนนี้ดีใจมากๆ เลยที่น้องเรนโบว์เล่า
เพราะถ้าพี่เล่า  คงจะกรี๊ดดดดดๆ  ด้วยความคับแค้นใจ
จนอาจจะเล่าต่อไปไม่ไหวก็ได้  เพราะความร้ายกาจของมณี
 O0
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 06, 2011, 08:05:01 PM
จริงๆ ตอนแรก  พี่ก็สนใจจะเล่าเรื่องนี้เหมือนกันนะ
แต่ตอนนี้ดีใจมากๆ เลยที่น้องเรนโบว์เล่า
เพราะถ้าพี่เล่า  คงจะกรี๊ดดดดดๆ  ด้วยความคับแค้นใจ
จนอาจจะเล่าต่อไปไม่ไหวก็ได้  เพราะความร้ายกาจของมณี
 O0

เล่าไปก็เจ็บใจไปแอบกรี๊ดเองด้วยค่ะไม่รู้คิดถูกหรือคิดผิดที่มาเล่าเรื่องนี้ มณียังร้ายได้อีกค่ะพี่กาฬ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 06, 2011, 08:11:24 PM
มณีกลับมาที่พักดอกพะยอมถามหาพระธิดากับมณี “อ้าว แล้วพระธิดาไม่ได้ประทับอยู่กับพ่อมณีหรอกหรอ”  “ตอนแรกนะใช่ แต่ตอนหลังพระธิดากริ้วฉันเลยเสด็จมาก่อน” หัสกันต์ทำตัวเป็นคนดีมาก “ถ้าอย่างนั้นเรารีบออกตามหากันเดี่ยวนี้เลย” ยายผกาเดินกลับมา หนูนุ้ยหันไปทักแต่มณีไม่สนใจ “จริงสิตะกี้มีพายุจัดพระธิดาจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้เรารีบออกตามหากันเถอะ” ทุกคนเลยออกตามหาแก้วปัญหาโดยไม่มีใครสนใจยายผกา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_001-tile-2.jpg)



แก้วปัญหาถูกลมหอบมาในถ้ำก็เดินไปหาทางออกเมื่อไม่เจอก็อธิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธ์คุ้มครองก่อนเดินต่อไป “ข้าแต่เจ้าป่าเจ้าพระแม่ธรณี ที่ปกปักรักษาถ้ำนี้ลูกไม่รู้ตัวเลยว่าเข้ามาอยู่ในถ้ำที่ได้ยังไง ขอให้ทุกพระองค์จงโปรดช่วยคุ้มครองลูกจากอันตรายที่จะเกิดขึ้นด้วยเถิด”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_018-tile-1.jpg)


ส่วนมณีก็ออกตามหาแก้วปัญหาโดยที่หัสกันต์ไม่เข้าไปช่วย "พวกหน้าโง่หาจนตายก็หาไม่พบหรอก"แล้วยังหายไปอีกเหลิอแต่มณีทีหาพระธิดาอยู่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_042-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 06, 2011, 10:09:06 PM
ที่โรงทานเลี้ยงคนตาบอดหัสกันต์ไปจับคนตาบอดมากินเป็นอาหารพวกทหารช่วยกันพาคนตาบอดเข้าไปในโรงทานแต่ก็มีคนตาบอดบางคนถูกจับไปกินเป็นอาหาร


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_049-tile-1.jpg)


หมื่นจงรักกับหมู่ภักดีมากราบทูลองค์เหนือหัวไพนุสิน “ยักษ์ ยักษ์อะไรกัน” “ข้าพระพุทธเจ้าก็ไม่ทราบพระเจ้าค่ะ อยู่ๆมันก็มาจับคนตาบอดกินข้าพเจ้ากับหมู่ภักดีช่วยไว้บางส่วนแล้วพระเจ้า” “น่ากลัวเหลือเกินเพคะเสด็จพี่” กลิ่นสุคนธ์เปรยๆออกมา ลำเจียกกราบทูลไปกลัวไป “มันคงยังไม่กินคนตาดีหากยังมีคนตาบอดอยู่กระมังเพคะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_059-tile-3.jpg)

ท่านปุโรหิตจึงบอกไป “เหลวไหล ขึ้นชื่อว่ายักษ์มันคงไม่เลือกหรอกว่าตาดีหรือตาบอด” องค์เหนือหัวไพนุสินจะเดินออกไปด้วยความร้อนใจ “เสด็จพี่จะเสด็จไปไหนเพคะ” “จะไปโรงทาน” ทรงตอบกลิ่นสุคนธ์แล้วก็รีบออกไป กลิ่นสุคนธ์กับลำเจียกจึงรีบตามออกไปด้วย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_069-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 06, 2011, 10:39:12 PM
ที่โรงทานไส้คนห้อยอยู่บนต้นไม้องค์เหนือหัวไพนุสินเสด็จออกไปดู ลำเจียกเห็นแล้วก็กลัว “เสียวไส้จังเลยเพคะหม่อมฉันไม่กล้ามองเลย”กลิ่นสุคนธ์กระทุ้งศอกใส่ลำเจียกให้เงียบ องค์เหนือหัวไพนุสินเห็นก็วิตกกังวล “เราตั้งใจจะสร้างบุญสร้างกุศลแต่เหตุการณ์ทำไมถึงเป็นบาปเป็นกรรมแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้” ทรงรู้สึกท้อแท้เหมือนว่าสร้างโรงทานคนตาบอดแล้วทำให้คนพวกนั้นตาย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_078-tile.jpg)


ท่านปุโรหิตจึงทูลตอบไป “ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนพระเจ้าค่ะว่าเหตุการณ์จะกลับกลายมาเป็นเช่นนี้” “แล้วคนที่เหลือล่ะ” ทรงรับสั่งถาม “หม่อมฉันนำไปฝากไว้ในค่ายทหารแล้วพระเจ้าค่ะ” หมื่นจงรักทูลตอบ “ดีละ แล้วหญิงหม้ายลูกสองคนละเราลืมไปซะสนิท” กลิ่นสุคนธ์เริ่มวิตกที่เห็นองค์เหนือหัวไพนุสินถามหา “นางหายไปก่อนหน้านี้แล้วพระเจ้าค่ะ” “นางหายไป หายไปไหน” “ไม่ทราบพระเจ้าค่ะ” หมู่ภักดีตอบ ยิ่งทำให้ทรงวิตกมากขึ้น


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_087-tile-2.jpg)


มณีและพวกที่พากันตามหาพระธิดาแก้วปัญหาหาไม่พบหัสกันต์ก็เข้ามาสมทบ “เจ้าพี่หัสกันต์เป็นอย่างไรบ้างพระเจ้าค่ะ” หัสกันต์ตีหน้าเศร้า “พี่เสียใจจริงๆมณีพี่ออกไปตามหาถึงธารด้านโน้นแต่ก็ไม่มีวี่แววเลย” ดอกพะยอมได้ยินดังนั้นก็ร้องไห้ “โถ พระธิดาไม่ควรเลย ๆ จริงๆแล้วหม่อมฉันจะกลับไปกราบทูลพระมเหสีกับองค์เหนือหัวอย่างไร” หนูนุ้ยเข้าไปนั่งข้างๆปลอบ “พี่หนูนุ้ยยังอยู่นา” “ให้แกตายไปให้พระธิดาของฉันยังอยู่จะดีกว่า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_098-tile.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 06, 2011, 10:52:38 PM
เท่งว่า “นั้น มันก็เป็นซะอย่างเนี่ย” หมู่ทองถามมณี“พ่อมณีเราจะเอายังไงดี” มณีนึกถึงยายผกาทันที “มีอยู่คนหนึ่งอาจจะรู้” แล้วก็ไปจับยายผกามาถามเขย่าหัวสั่นหัวคลอน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_000-tile-9.jpg)

หนูนุ้ยพยามห้ามแต่มณีไม่ให้ยุ่ง “มันหนังเหนียวนักไม่ตายง่ายๆหรอก บอกมาเดี๋ยวนี้นะว่าเอาพระธิดาแก้วปัญหาไปซ่อนไว้ที่ไหน” ยายผกาตกใจ “หา พระธิดาหายไปแล้วเหรอเนี่ย” “อย่ามาตีสองหน้านะแกอิจฉาพระธิดา แกปองร้ายพระธิดามาตลอด บอกมาเดี๋ยวนี้นะเอาพระธิดาไปซ่อนไว้ที่ไหน”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_007-tile-1.jpg)

หัสกันต์พยามพูดให้ตัวเองดูดี “พูดกับนางดีๆก็ได้มณี เจ้าก็เหมือนกันไม่น่าจะทำให้น้องมณีโกรธ สารภาพมาดีๆซะเถอะแล้วพวกเราจะยกโทษให้” ยายผกาเลยด่าหัสกันต์กลับไป “หัสกันต์เจ้าเป็นผู้ชายซะเปล่าๆวางแผนจับตัวพระธิดาไปแล้วมาใส่ร้ายเราอย่างนี้ต้องเอาผ้านุ่งผู้หญิงมาคลุมหัวเถอะ” “หยุดเดี๋ยวนี้ เจ้าก้าวร้าวเจ้าพี่หัสกันต์อีก เราจะจับเจ้าหักคอ ยักษ์หักคอคนมีมามากละ อยากรู้นักคนหักคอยักษ์บ้างมันจะเป็นยังไง” แล้วมณีกับยายผกาต่อสู้กันทางสายตายายผกา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_023-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 09, 2011, 10:33:08 PM
ทางด้านพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ก็ปรึกษากับท่านปุโรหิต “ชักจะไปกันใหญ่ละนะท่านพ่อ จู่ๆก็มียักษ์ที่ไหนโผล่เข้ามา” “นั่นสิเพคะ ลำเจียกอยากจะย้ายไปอยู่ซะที่อื่นเพคะ” ลำเจียกสอดขึ้นมากลลิ่นสุคนธ์รำคาญผลักลำเจียกออกไป “ช่างมันเถอะไอ้เรื่องยักษ์เรื่องมารพ่อว่าอย่าไปยุ่งกับมันเลยถึงมันจะมายุ่งกับเราก็มีคนอื่นให้มันจับกินแต่พ่อกลุ้มใจเรื่องนังมาลีเราจะทำยังไงดีพ่อจับมันำแอดข้าวสองวันมันก็ไม่ยักจะตายสักที” (สองวันคงจะตายนะค่ะ)  “มันน่ะตายยากตายเย็นจะตายไป” ลำเจียกเสนอความคิดเห็น “ถ้าจะให้มันตายมีวิธีถมเถไปเพคะ อย่างงี้ไงเพคะ” ทำท่าประกอบ กลิ่นสุคนธ์เห็นด้วย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_146-tile.jpg)



กลางดึกคืนนั้นทุกคนหลับกันแล้วหัสกันต์จึงแยกร่างออกไปแล้วเสกร่างปลอมทำท่าทีว่าหลับอยู่ตรงนั้นแล้วออกไป ยายผกาเห็นก็ลุกตามออกไป โดยที่มณีก็ตามหลังยายผกาออกไปห่างๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_169-tile-2.jpg)



ในคืนนั้นท้าวไทไพนุสิน
ทรงสุบินเทวามาจากสรวง
เพื่อแจ้งข่าวคราวจากดาวดวง
ที่บวงสรวงบัดนี้ผลมีมา
ที่ประสงค์โอรสปรากฏแล้ว
ใกล้จะพบลูกแก้วเสน่หา
ค้นหาดูอย่ามีที่พลาดตา
ในอาณากำแพงแสนจำแน่นใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_197-tile-1.jpg)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 09, 2011, 11:14:04 PM
หัสกันต์เดินออกมาก็ดูหลังว่ามีใครตามมาหรือไม่ผกากรองวิ่งตามมาแต่รู้ตัวว่ามีคนตามมาจึงแอบหลบไปมณีรีบวิ่งตามไปดูเห็นหัสกันต์หายตัวไปจึงวิ่งเข้าไปดูแต่ไม่พบอะไรผกากรองก็มาสะกิดข้งหลังมณีหันไปก็อึ้งก่อนตวาดออกไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_210-tile.jpg)



“นังยักษ์แก่” ผกากรองไม่มาต่อปากต่อคำด้วยแต่เน้นสาระ "ถ้าอยากรู้ว่าหัสกันต์ไปไหนก็ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแล้วหลับตาลง” มณียังหันไปมองทางมร่หัสกันต์หายไปแล้วมองหน้าผกากรองอย่างไม่ค่อยจะเชื่อใจนัก “เร็วเข้าสิเดี๋ยวก็ไปไม่ทันมันหรอก” ผกากรองชิงพูดมาก่อน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_227-tile.jpg)



มณีลังเลใจ ผกากรองก็บอกมณี “จับมือเราด้วย” มณีไม่พอใจ “ที่แท้เจ้าก็หลอกจับมือข้า อย่าหวังเลย” “ก็ตามใจถ้าเจ้าไม่อยากไปช่วยพระธิดาแก้วปัญหาก็ช่าง แล้วอย่ามาโทษเรานะ” ผกากรองทำท่าง่วงนอน “ห้าว ง่วงนอนจังเลยกลับไปนอนดีกว่า”ผกากรองเดินกลับไป มณีรีบวิ่งไปดักหน้าผกากรอง “เดี๋ยวก่อน”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_238-tile-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 10, 2011, 12:07:04 AM
“อะไรอีกละ หรือว่าเจ้าจะเปลี่ยนใจ” “ก็ได้” มณีบอกลับไป ผกากรอง ผกากรองจึงกวนกลับไป “อะไรล่ะที่ว่าก็ได้”  “เจ้าจะให้ข้าจับมือเจ้าข้าก็จะพยายามฝืนทนทำแต่จะให้ทำมากกว่านั้น ขอบอกว่าไม่” ผกากรองจากอารมณ์ดีที่แกล้งมณีให้โมโหได้กลับต้องโมโหเอง “บ้า หยาบคายที่สุดเจ้าคิดว่าตัวเองวิเศษมากรึไงที่ใครอยากจะจับเนื้อต้องตัวที่เราบอกให้เจ้าจับมือก็เพราะว่าเรากลัวว่าเจ้าจะตกลงไประหว่างอยู่บนฟ้าต่างหากละ ถ้าเจ้าหวงตัวนักก็เชิญไปตามหาคนรักคนเดียวเถอะ” พูดจบผการกรองก็เดินนกลับไปแต่มณีคว้าแขนไว้ไม่ยอมปล่อย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_256-tile-1.jpg)



ด้านกษัตริย์ไพนุสินหลังจากเทวดามาเข้าฝันก็นอนไม่หลับกลิ่นสุคนธ์จึงลุกออกไปฉอเลาะ “เสด็จพี่ระยะนี้เสด็จพี่อาจจะคิดเรื่องลูกมากเกินไปก็ได้นะเพคะเลยเก็บไปฝัน” “ถ้าเช่นนั้นทำไมฝันถึงเทวดาองค์เดิมแล้วเหตุการณ์ในฝันก็ต่อเนื่องเชื่อมโยงกันแบบนี้” “เอ๊ะ หรือหม่อมฉันกำลังจะตั้งครรภ์เพคะ” องค์เหนือหัวไพนุสินครุ่นคิดตามคำพ๔ดของกลิ่นสุคนธ์


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_280-tile-1.jpg)


หัสกันต์หายตัวเข้ามาภายในถ้ำ แล้วเดินหาแก้วปัญหาจนไปพบว่าหลับอยู่หัสกันต์เดินเข้าไปปลุก “น้องแก้วปัญหา”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_294-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ มกราคม 10, 2011, 05:34:06 PM
โฮกกกกกกกในที่สุดก็ตามอ่านมาทันจนได้ ขอเม้นต์แบบรวมๆเลยนะ

แบบว่าพอได้อ่านเรื่องนี้แล้วความทรงจำสีจาวฏ้โผล่ขึ้นมาว่าคราวที่ดูเรื่องนี้นั้น หมั่นไส้ขัดจพระเอกมากแค่ไหน ไอ้เรารึก็อุตส่าห์ดีใจที่ผกากรองยอมบอกความจริง แต่อิตาพระเอกก็ไม่ยอมเชื่อซะอีก ฮ่วย-*- แสนขัดจ จากที่ตอนแรกเคยคิดว่ามนัสโง่แล้ว มาเจอมณีนี่โง่กว่าเป็นกอง คึคึ  เป็นพระเอกที่ได้ทุกสิ่งอย่างมาจากการช่วยเหลือของคน ยักษ์ และพระแม่ธรณี จริงๆ แต่ก็ยอมรับในความดีและความกตัญญูกตเวทีของพระเอก เพราะงี๊ล่ะมั้งถึงทำให้พระเอกมักได้รับความช่วยเหลืออยู่ร่ำไป

ส่วนนางเอกตวง ผกากรองนั้น โฮกกกกกน่าสงสารมากกกกกกกกกกกกกกกกT^T ถูกพระเอกด่าว่าสารพัด แต่ก็ยังยืนหยัดเข้มแข็งห้เค้าว่าได้ โถๆๆ(อยากเข้าไปกอดปลอบ อิอิ) อืมจำไม่ได้เลยนะเนี่ยว่าผกากรองจะเป็นมนุษย์ธรรมดามาก่อน ตอนแรกที่อยู่ในความทรงจำสีจาง(?)คือผกากรองเก่งมีวิชาสวยมากกกกเหมือนนางฟ้าจำแลงกายมา อิอิ ที่แท้ก็มีที่มางี๊นี่เอง อืม พระเอกนี่โง่โคตรอ่ะ เซง

นางเอกอีกคน แก้วปัญหา รู้จักผกากรองทีหลัง แต่ก็ยังฉลาดกว่าพระเอก คึคึ^^ มีแอบไม่เชื่อที่พระเอกว่าผกาเป็นแม่มดหรือนางยักษ์ (พระเอกโง่จริงๆ) ย้ำๆ55+  พระธิดาแก้วปัญหานี่ก็น่ารักมากกกพี่แยมแต่งตัวแบบนี้แล้วสวยมากเลย เมื่อก่อนไม่เคยมองเห็ฯพระธิดาแก้วปัญหา เพราะสนแต่ผกากรอง โฮ่ๆๆและคิดว่าผกากรองสวยกว่าเพราะมีเครื่องประดับมากกว่า กร๊ากกก ความคิดเด็กๆอย่าได้สน


ชอบหนูนุ้ยและเท่ง แต่ก็สงสารที่โดนผกากรองสาปไว้ โถคนเค้าหวังดี เลยเป็นไงล่ะมณีไม่เชื่อเลย เฮ้อ น่าสงสาร(นางเอก)

มนัส ตอนแรกที่ดูมนัส ยอมรับว่าเกลียดในความโง่เง่าของมนัสมากกกกโดยเฉพาะตอนที่เอาแม่ไปทิ้ง แต่ตอนหลังมันซื่อได้อีกคนๆนี้ แถมโชคดีมีเมียสวยๆตั้งสองคน โหยยยน่าอิจฉา  ตอนแรกเรานึกว่าณัชชาจะเป็นตัวร้ายซะอีก เห็นกว่าจะคลอดออกมาได้แม่ต้องกินเนื้อมนุษย์ด้วย บรึ๋ยย>< เอ๊ะว่าแต่คนๆนี้มันนางเอกเรื่องมโหสถของเรานี่หว่า เหอๆ

ยักษ์หัสกันต์ อืมคนนี้เหมือนเคยเห็นหลายเรื่อง แต่นุกไม่ออกว่าเรื่องไรบ้าง อ๋ออออออออออ!!!ในมโหสถก็มีน่าหว่า!!เพิ่งนึกได้ว่าเป็ฯตอนที่กันย์เพิ่งลงไปนี่เอง ฮ่าๆๆแอบจำไม่ได้นะเนี่ย คิดมาตั้งนานว่าใคร เพิ่งนึกออก-*-

เอ..ถ้าจำไม่ผิดตอนหลังนี่มีแบบว่ามนัสจะได้เป็นพระโอรสด้วยใช่ป่ะ? แล้วเหมือนถูกครหลอกใช้ไม่แน่ใจว่ามเหสีของพ่อตัวเองรึเปล่า? อืมช่างเหอะ ตามต่อไปดีกว่า

เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะจ๊ะน้องสาว  สู้ๆ^^
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 12:50:22 AM
โฮกกกกกกกในที่สุดก็ตามอ่านมาทันจนได้ ขอเม้นต์แบบรวมๆเลยนะ

แบบว่าพอได้อ่านเรื่องนี้แล้วความทรงจำสีจาวฏ้โผล่ขึ้นมาว่าคราวที่ดูเรื่องนี้นั้น หมั่นไส้ขัดจพระเอกมากแค่ไหน ไอ้เรารึก็อุตส่าห์ดีใจที่ผกากรองยอมบอกความจริง แต่อิตาพระเอกก็ไม่ยอมเชื่อซะอีก ฮ่วย-*- แสนขัดจ จากที่ตอนแรกเคยคิดว่ามนัสโง่แล้ว มาเจอมณีนี่โง่กว่าเป็นกอง คึคึ  เป็นพระเอกที่ได้ทุกสิ่งอย่างมาจากการช่วยเหลือของคน ยักษ์ และพระแม่ธรณี จริงๆ แต่ก็ยอมรับในความดีและความกตัญญูกตเวทีของพระเอก เพราะงี๊ล่ะมั้งถึงทำให้พระเอกมักได้รับความช่วยเหลืออยู่ร่ำไป

ส่วนนางเอกตวง ผกากรองนั้น โฮกกกกกน่าสงสารมากกกกกกกกกกกกกกกกT^T ถูกพระเอกด่าว่าสารพัด แต่ก็ยังยืนหยัดเข้มแข็งห้เค้าว่าได้ โถๆๆ(อยากเข้าไปกอดปลอบ อิอิ) อืมจำไม่ได้เลยนะเนี่ยว่าผกากรองจะเป็นมนุษย์ธรรมดามาก่อน ตอนแรกที่อยู่ในความทรงจำสีจาง(?)คือผกากรองเก่งมีวิชาสวยมากกกกเหมือนนางฟ้าจำแลงกายมา อิอิ ที่แท้ก็มีที่มางี๊นี่เอง อืม พระเอกนี่โง่โคตรอ่ะ เซง

นางเอกอีกคน แก้วปัญหา รู้จักผกากรองทีหลัง แต่ก็ยังฉลาดกว่าพระเอก คึคึ^^ มีแอบไม่เชื่อที่พระเอกว่าผกาเป็นแม่มดหรือนางยักษ์ (พระเอกโง่จริงๆ) ย้ำๆ55+  พระธิดาแก้วปัญหานี่ก็น่ารักมากกกพี่แยมแต่งตัวแบบนี้แล้วสวยมากเลย เมื่อก่อนไม่เคยมองเห็ฯพระธิดาแก้วปัญหา เพราะสนแต่ผกากรอง โฮ่ๆๆและคิดว่าผกากรองสวยกว่าเพราะมีเครื่องประดับมากกว่า กร๊ากกก ความคิดเด็กๆอย่าได้สน


ชอบหนูนุ้ยและเท่ง แต่ก็สงสารที่โดนผกากรองสาปไว้ โถคนเค้าหวังดี เลยเป็นไงล่ะมณีไม่เชื่อเลย เฮ้อ น่าสงสาร(นางเอก)

มนัส ตอนแรกที่ดูมนัส ยอมรับว่าเกลียดในความโง่เง่าของมนัสมากกกกโดยเฉพาะตอนที่เอาแม่ไปทิ้ง แต่ตอนหลังมันซื่อได้อีกคนๆนี้ แถมโชคดีมีเมียสวยๆตั้งสองคน โหยยยน่าอิจฉา  ตอนแรกเรานึกว่าณัชชาจะเป็นตัวร้ายซะอีก เห็นกว่าจะคลอดออกมาได้แม่ต้องกินเนื้อมนุษย์ด้วย บรึ๋ยย>< เอ๊ะว่าแต่คนๆนี้มันนางเอกเรื่องมโหสถของเรานี่หว่า เหอๆ

ยักษ์หัสกันต์ อืมคนนี้เหมือนเคยเห็นหลายเรื่อง แต่นุกไม่ออกว่าเรื่องไรบ้าง อ๋ออออออออออ!!!ในมโหสถก็มีน่าหว่า!!เพิ่งนึกได้ว่าเป็ฯตอนที่กันย์เพิ่งลงไปนี่เอง ฮ่าๆๆแอบจำไม่ได้นะเนี่ย คิดมาตั้งนานว่าใคร เพิ่งนึกออก-*-

เอ..ถ้าจำไม่ผิดตอนหลังนี่มีแบบว่ามนัสจะได้เป็นพระโอรสด้วยใช่ป่ะ? แล้วเหมือนถูกใครหลอกใช้ไม่แน่ใจว่ามเหสีของพ่อตัวเองรึเปล่า? อืมช่างเหอะ ตามต่อไปดีกว่า

เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะจ๊ะน้องสาว  สู้ๆ^^

ขอบคุณค่ะพี่กันย์  :icon_cool:ช่วงนี้ยุ่งๆไม่มีเวลามาเล่าเลย ก่ะเอาให้จบภาบในเดือนสองเดือนนี้ไม่รู้จะทันรึเปล่า ส่วนมนัสอืม???? ไม่บอกดีกว่า  :icon_rolleyes:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 12:56:06 AM
“เจ้าพี่หัสกันต์” แก้วปัญหาตกใจที่เห็นหัสกันต์ “น้องไม่ต้องกลัวพี่หรอก” “เจ้าพี่เสด็จมาช่วยน้องหรือเพคะ” แก้วปัญหาถามด้วยความฉงนใจ “ใช่ พี่มาช่วยน้องแก้วปัญหา ช่วยให้รอดพ้นจากการแต่งงานกับไอ้คนจรหมอนหมิ่นนั้น มณีเป็นแค่ไพร่คนหนึ่งเท่านั้น แต่พี่นี่สิเป็นถึงกษัตริย์ครอบครองนครใกล้สมุทรมันไม่มีทางที่จะเทียบกับพี่ได้เลย”แก้วปัญหาตกใจที่ได้ยินอย่างนั้น หัสกันต์เดินย่างสามขุมเข้าไปหาแก้วปัญหา แก้วปัญหาก็ได้แต่เดินถอยหนีไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_303-tile-1.jpg)


มณีเดินทางมาถึงยังถ้ำที่หัสกันต์พาแก้วปัญหามาซ่อนโดยมากับผกากรอง(ไม่รู้ตกลงกันได้ตอนไหนสงสัยจะตัด) มณีมาถึงก็ตั้งคำถามกับผกากรอง “นี่เจ้ารู้ได้ยังไงว่าพระธิดาประทับอยู่ที่นี่”(ถามแบบไม่ไว้ใจ)ผกากรองก็ตอบแบบกวนๆกลับไป “เอ้า ก็เจ้าคิดว่าเป็นยักษ์ไม่ใช่เหรอ ยักษ์ก็ย่อมจะรู้สิ”  “เจ้านิเห็นทีข้าจะพูดจาดีๆด้วยไม่ได้แล้ว” ผกากรองหันไปมองมณีพร้อมถามอย่างจริงจัง “มณีเจ้าเข้าใจเราแล้วใช่ไหม” ผกากรองพยามมองตามณีเพื่อให้มณีเชื่อใจตน ส่วนมณีก็โง่ดักดาน “ถ้าหากเจ้าพิสูจน์ได้ว่าเจ้าพาข้ามาช่วยพระธิดาจริงๆ” ผกากรองได้ยินก็รีบจะเข้าไปช่วยแก้วปัญหา “ถ้างั้นเราเข้าไปข้างในกันเถอะ” “เดี๋ยวก่อนข้ายังมองไม่เห็นทางที่จะเข้าไปข้างในเลย”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_319-tile.jpg)



 ผกากรองจึงแนะแนวทางให้ “ก็เจ้ามีลูกแก้ววิเศษของหัสกเดชาไม่ใช่เหรอ เจ้าก็เรียกหัสเดชามาที่นี่สิ” มณีนึกขึ้นได้ว่ามีลูกแก้วจึงนำลูกแก้ววิเศษออกมาเรียกหัสเดชา หัสเดชาที่อยู่ในสระน้ำรับรู้ก็ออกมาหามณี


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_333-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 10:02:29 PM
“จนมุมแล้วเหรอน้องแก้วปัญหา” หัสกันต์เดินเข้าไปหาแก้วปัญหาเรื่อยๆ “หัสกันต์เสียแรงที่เรากับพี่มณีไว้ใจเจ้าให้ร่วมเดินทางมาด้วยแต่จิตใจของเจ้ามันสกปรกต่ำช้าที่สุด” แก้วปัญหาด่าหัสกันต์ “ฮ่าๆๆๆ จะด่าอะไรก็ด่ามาเลยยังไงน้องแก้วปัญหาก็หนีพี่ไม่พ้น”  “ออกไปนะหัสกันต์”   “จะให้พี่ไปไหนในเมื่อน้องแก้วปัญหาอยู่ที่นี่” หัสกันต์เข้าไปจับตัวแก้วปัญหาแต่ก็จับไม่ได้เพราะตัวแก้วปัญหาร้อนมาก หัสกันต์ถึงกับไม่พอใจ พยายามเข้าไปจับอีกแต่ก็ร้อนจนทนไม่ไหว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_340-tile-1.jpg)



หัสเดชามาถึงก็ถามมณี “เจ้าเรียกข้ามาทำไมมณี ข้าไม่เห็นมีอันตรายอะไรเลย” “ข้าอยากให้ท่านช่วยเปิดปากถ้ำให้หน่อย” มณีบอกหัสเดชา “นั้นไม่ใช่ธุระโกงกางอะไรของข้า ข้ามีหน้าที่ช่วยเจ้าให้พ้นจากอันตรายเพื่อกลับมาเป็นอาหารของข้าเท่านั้น” หัสเดชาปฏิเสธ ผกากรองจึงช่วยพูด “มันก็เหมือนๆกันนั้นแหละน่า” หัสเดชาเห็นผกากรองก็จำได้ “นังหนูคนนี้นี่เอง” “นี่ ถ้าท่านไม่ช่วยพี่มณีในครั้งนี้เขาก็จะไปช่วยแม่ช้าลงแล้วท่านเองนั้นแหละที่ต้องอดอยากปากแห้งไปอีกนาน รู้ไหมผู้หญิงที่อยู่ในถ้ำเป็นเขาสุดที่รักของพี่มณี บางทีอาจจะรักมากกว่าแม่ด้วยมั้งเค้าถึงเลือกไปช่วยนางก่อนที่จะไปช่วยแม่”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_363-tile.jpg)



หัสเดชาฟังที่ผกากรองพูดอย่างนึกตาม มณีฟังผกากรองพูดก็ว่าให้ผกากรองแล้วหันไปบอกยักษ์หัสเดชา “เหลวไหล หัสเดชาอย่าไปฟังนังปากเสียคนนี้นะ” “เอาละๆ ไหนๆก็มาแล้วข้าจะช่วยเจ้า อย่าลืมสัญญาเป็นอันขาด” แล้วหัสเดชาก็ช่วยเปิดปากถ้ำให้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_376-tile.jpg)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 10:07:30 PM
“แก้วปัญหาเจ้าทำอะไร” หัสกันต์ถามเนื่องจากถูกต้องตัวนางไม่ได้ “เจ้าไม่เคยได้ยินเหรอว่าถ้าหากใครทำดีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมคุ้มครอง” หัสกันต์โวยวายด่าว่า “เห้ย! ถ้ำนี้เป็นอาณาเขตของข้าต่อให้ผู้วิเศษขนาดไหนก็เข้ามาไม่ได้ มานี่” เข้าไปจับแก้วปัญหาแต่ก็จับไม่ได้จึงด่าว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่อ “ใคร ๆ บังอาจช่วยนาง ใคร ๆ ปรากฏตัวออกมาเดี๋ยวนี้นะ ” หัสกันต์ถามไปรอบๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_402-tile.jpg)


“เรียบร้อยแล้วมณี” “ขอบใจท่านมากหัสเดชา” มณีไหว้ขอบคุณ “บอกแล้วไงไม่ต้องมาขอบใจข้า เจ้าจงรีบไปช่วยผู้หญิงในถ้ำนั้นแล้วจัดการเรื่องแม่ของเจ้าให้เรียบร้อยจะได้มาให้ข้ากินสักที ข้าหิวมานานแล้ว” “ท่านไม่ต้องห่วงหรอกข้าให้สัญญากับใครแล้วข้าไม่มีวันกลับคำเป็นอันขาด” มณีให้สัญญา “ถึงเจ้าจะกลับคำเจ้าก็ไม่มีวันหนีข้าไปได้หรอก ฮ่าๆๆ ข้าไปละมณีอย่าลืมจัดการเรื่องของเจ้าให้เสร็จเร็วๆข้าจะได้กินเจ้าสักทีหนึ่ง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_418-tile-1.jpg)


จากนั้นผกากรองรีบวิ่งนำหน้ามณีเข้าไปในถ้ำแต่มณีเรียกไว้ “เดี๋ยวก่อน” “อะไรอีกละ” "เจ้าใส่หน้ากากก่อนสิ ข้าไม่อยากให้พระธิดาเข้าพระทัยผิด ไหนๆเจ้าก็ช่วยข้าแล้วช่วยให้ตลอด” (เชอะมณีเห็นแก่ตัวว่ะ) “ไม่ได้เพราะถ้าหากเราใส่หน้ากากแล้วเวลาต่อสู้กับหัสกันต์อาจช่วยเจ้าไม่ไหวแน่เพราะแรงคนแก่กับคนสาวมันต่างกัน” (ต้องอย่างนี้) แล้วผกากรองก็เดินเข้าไปในถ้ำแบบไม่แคร์มณีก็ได้แต่เดินตามไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_437-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 10:15:06 PM
หัสกันต์ทุบกำปั้นลงบนผนังถ้ำด้วยความโมโหทำให้ถ้ำถึงกับสะเทือนเพราะแรงยักษ์ “ฮึ่ย แก้วปัญหาอย่านึกนะว่าเป็นอย่างนี้แล้วเราจะปล่อยเจ้าไปเราจะขังเจ้าไว้ในถ้ำนี้จนกว่าเจ้าจะยินยอมเป็นของเรา” “ต่อให้เราต้องตายก็ไม่มีวัน” แก้วปัญหาบอกหัสกันต์ไปอย่างไม่สะทกสะท้าน “ถ้าอย่างนั้นลองดูก็ได้”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_451-tile.jpg)


ผกากรองเดินนำมณีเข้ามาในถ้ำเรื่อยๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_463-tile-1.jpg)


“ถ้าหากเจ้าคิดจะเปลี่ยนใจนึกถึงเรา แล้วเราจะรีบมารับเจ้าไปนครใกล้สมุทร” “ต่อให้เราต้องตายอยู่ที่นี่เราก็ไม่มีวันไปกับเจ้า” แก้วปัญหาไม่กลัว “ถ้าอย่างงั้นก็ลองดู” หัสกันต์เดินออกไป ส่วนแก้วปัญหาก็ยังหวั่นใจอยู่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_479-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 10:39:05 PM
หัสกันต์เดินออกมาเจอกับผการกองและมณี “หัสกันต์เจ้าคนชั่วเจ้าก็หลอกลวงใครไม่ได้แล้ว”(หัสกันต์เป็นยักษ์ไม่ใช่เหรอ) หัสกันต์ไม่นึกว่าจะมาเจอมณีและผกากรองถึงกับทำหน้าไม่ถูกเลยที่เดียวก่อนจะปั้นเรื่องขึ้น “ผกากรองทำไมเจ้าพูดอย่างนั้นหล่ะ เราไม่เข้าใจเลยว่าเจ้าทำกับเราได้ยังไง” ผการกองถึงกับงงค่ะที่หัสกันต์พูด


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_492-tile.jpg)



“เจ้าเป็นคนวางแผนให้เราจับตัวแก้วปัญหามาเพื่อกำจัดนางให้พ้นจากทางของเจ้ากับมณี ทำไม เจ้าต้องพามณีมาที่นี่ด้วย” มณีเริ่มลังเล ผกากรองส่ายหน้าไม่รู้เรื่อง “หัสกันต์นั้นเจ้าพูดเรื่องอะไร”แล้วหันไปบอกมณีเพราะกลัวมณีเข้าใจผิด(ช้าไปซะละ) “มณีเจ้าอย่าไปฟังมันนะมันพยามทำให้เจ้าเข้าใจเราผิด” มณีเข้าใจผิดไปแล้วเดินดุ่มๆเข้ามาว่าผกากรอง “ข้าน่าจะสังหรณ์ใจสักนิด ข้าไม่ควรไว้ใจเจ้าเลย สันดานยักษ์อย่างเจ้ามันไม่มีความจริงใจให้กับใครทั้งนั้น”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_504-tile-1.jpg)



ผการกองพยามปฏิเสธแล้วอธิบายให้มณีเข้าใจ “มณีเจ้ากำลังเข้าใจเราผิดนะ อย่าไปฟังไอ่ยักษ์หัสกันต์นั่น” หัสกันต์รีบพูดเพื่อให้มณีที่กำลังเข้าใจผิดให้เข้าใจผกากรองผิดไปมากขึ้น “เจ้ามันก็ยักษ์เหมือนกันน่ะแหละ เจ้าเป็นคนวางแผนการมาตั้งแต่ต้นทั้งหมด มณีนางยักษ์ตนนี้มันหลงรักเจ้ามันวางแผนกับเราให้เราชิงตัวแก้วปัญหาไปจากเจ้าเพื่อที่เจ้าอาจหันไปสนใจมันเราไม่เฉลียวใจสักนิดว่ามันจะตลบหลังเราอย่างนี้” มณีมองผกากรองแบบเชื่อที่หัสกันต์พูเส่วนผกากรองก็ส่ายหน้าพยามจะให้มณีเข้าใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_527-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 12, 2011, 11:17:01 PM
ผกากรอง ร้องไห้อีกแล้ว  :-X

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/pkk.gif)

ติดตามตอนต่อไปคะ  :)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มกราคม 13, 2011, 03:05:56 PM
มณีโง่ๆๆๆๆๆๆๆ    :-X
โอ๊ยย  เจ็บใจน้อยใจเสียใจแทนผกากรอง
 :icon_frown:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 13, 2011, 05:49:38 PM
กลางดึกหมู่ทองปลุกหัสกันต์ “พระโอรสหัสกันต์ พระโอรสหัสกันต์พระเจ้าค่ะ” เท่งกับหนูนุ้ยยืนดูอยู่ข้างๆแล้วบอกหมู่ทอง
“นี่ๆหมู่ทอง” เท่งเรียกหนุน้ยบอกหมู่ทองว่าหัสกันต์อาจเป็นยักษ์ “ยักษ์บ้าอะไรนอนขี้เซาขนาดนี่”
 ดอกพะยอมบอกหนูนุ้ย “ฉันว่าท่าจะไม่ค่อยดีละ พ่อมณี พระธิดาแล้วยายผกาก็หายไป ฉันว่ามันชักจะยังไงๆแล้วนะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_550-tile.jpg)



หมู่ทองกลัวๆรีบวิ่งมาหาดอหพะยอม “หรือว่ายายผกาแก่จะเป็นยักษ์อย่างที่พ่อมณีบอกก็ได้ แล้วยายผกาคงจะจับพ่อมณีกินไปแล้วพระธิดาด้วย”
 เท่งเลยถามหนูนุ้ย “นั่นนะสิไอ้หนูนุ้ย เอ็งจะคิดว่ายังไง” “เอาละฟังนะ หนูนุ้ยขอยืนนั่งยันตีลังกายันว่ายายผกาไม่ได้เป็นยักษ์แต่เป็น...”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_564-tile-1.jpg)


พูดไม่จบดอกพะยอมก็มาห้ามก่อน “พอ ๆ ๆ ไม่ต้องเถียงกันละ เถียงกันอยู่ได้ไอ้หนูเท่งหนูนุ้ย”(เถียงกันตรงไหนฟ่ะ)
 “ฉันร้อนใจเต็มทีนะรีบออกไปตามหาพระธิดากันเถอะ”  “แล้วไอ่เฒ่านี่หล่ะ”
หนูนุ้ยชี้ไปทางหัสกันต์ “ปล่อยมันไว้อย่างนี้แหละ” ดอกพะยอมบอกแล้วทุกคนก็ออกไปตามหามณีกัน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_567-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ มกราคม 13, 2011, 06:41:46 PM
ไม่ได้แวะมาดูเรื่องนี้เสียตั้งนาน ทำไมมณีโง่อย่างนี้เนี่ย  ฉลาดทุกเรื่องยกเว้นเรื่องนางเอก

และที่สำคัญ ไม่ฉลาดก็ไม่ว่า แต่หยาบคายได้แม้กระทั่งกับคนแก่ เฮ่อ... :icon_mrgreen:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ มกราคม 13, 2011, 07:41:59 PM
มณีโง่ๆๆๆๆๆๆๆ    :-X
โอ๊ยย  เจ็บใจน้อยใจเสียใจแทนผกากรอง
 :icon_frown:

เห็นด้วยอย่างแรง>o<!!! เกลียดพระเอ๊กกกกกกก!! ผกากรองจ๋าไม่ต้องไปสน ชริ!

อ่านสู้ๆน๊าน้อง rainbow ^o^
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 13, 2011, 11:19:07 PM
มณีเดินเข้าไปหาผกากรองด้วยความโกรธจนผากรองล้มลง ผการกองพยามอธิบายให้มณีเข้าใจตน
“มณี ฟังเราก่อนนะไอ่ยักษ์เจ้าเล่ห์น่ะ มันใส่ร้ายเราเจ้าอย่าไปหลงเชื่อมันนะ” ผการกองพยามอธิบายทั้งน้ำตา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_578-tile.jpg)


แต่มณีกลับไม่เชื่อ “เจ้านั้นแหละนังยักษ์เจ้าเล่ห์” ขณะที่ทั้งสองเผลอหัสกันต์ก็หนีไป “หัสกันต์หนีไปแล้วรีบตามมันไปสิ”
ผกากรองบอกมณี มณีวิ่งออกไปดูแต่แล้วก็หันกลับมามองผกากรองด้วยความไม่ไว้ใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_590-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 14, 2011, 07:12:36 PM
มณีไม่ตามหัสกันต์ไปแต่หันมาว่าผกากรองแทน “หากข้าตามมันไปเจ้าก็จะพาพระธิดาไปกำจัดใช่ไหมละ ข้าไม่หลงกลเจ้าอีกแล้ว นางยักษ์เจ้าเล่ห์”
 ผกากรองก้มหน้างุดด้วยความไม่พอใจแต่ก็ไม่พูดอะไร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_597-tile.jpg)


แล้วผกากรองก็เห็นมณีเอาลูกแก้ววิเศษขึ้นมา “มณีนั่นเจ้าจะทำอะไรน่ะ” “ข้าก็จะขังเจ้าไว้ที่นี้น่ะสิ” ผกากรองตกใจคาดไม่ถึง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_607-tile.jpg)


มณีนำลูกแก้ววิเศษมาใช้ผกากรองมองมณอย่างชั่งใจแล้วมณีก็ยื่นลูกแก้วไปทางผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_617-tile-2.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 17, 2011, 05:32:59 PM
แสงจากลูกแก้ววิเศษถูกตัวผกากรอง ผกากรองหนีไปไหนไม่ได้ถูกขังอยู่ในลูกแก้ว มณีมองอย่างสมใจที่ขังนางยักษ์ไว้ได้
 “ปล่อยเรานะมณี” ผกากรองพยามร้องเรียกแต่มณีไม่สนใจเดินออกไปช่วยพระธิดาแก้วปัญหาต่อ
ผกากรองเรียกมณีให้กลับมาปล่อยแต่มณีก็ไม่สนใจ เดินจากไปทิ้งผกากรองไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_625-tile.jpg)


มณีเดินตามหาพระธิดาแก้วปัญหาภายในถ้ำเจอกับพระธิดาแก้วปัญหานอนหลับอยู่เมื่อเจอมณีก็รีบเข้าไปหาด้วยความดีใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_640-tile.jpg)


“พระธิดา” มณีเรียกแก้วปัญหาได้ยินเสียงก็ตื่นขึ้นมา“พี่มณีๆ”
แก้วปัญหาเข้าไปกอดมณีด้วยควมดีใจ “หม่อมฉันอยู่ที่นี่แล้วพระธิดาไม่ต้องกลัวอะไร”
 “แล้วหัสกันต์ละจ๊ะ" “มันหนีไปแล้วพระเจ้าค่ะ ป่ะเรารีบออกจาที่นี่กันเถอะ” 
มณีพาแก้วปัญหาเดินออกมาเจอกับผกากรองที่ถูกขังไว้ในลูกแก้ว แก้วปัญหารำพึงกับตัวเอง “นางนั้นเอง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_649-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 17, 2011, 06:00:14 PM
“อย่าสนพระทัยเลยพระเจ้าค่ะ เชิญเสด็จดีกว่า” มณีบอกกับแก้วปัญหาแต่แก้วปัญหาไม่ยอม
“เดี๋ยวก่อน พี่มณี นี่มันอะไรกัน” ผกากรองบอกมณี “ดีละมณีในเมื่อเจ้าทำกับเราได้เราก็ทำกับเจ้าได้เหมือนกัน”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_657-tile.jpg)

แก้วปัญหาหันไปมองมณีผกากรองก็พูดขอความเห็นใจจากแก้วปัญหา
“พระธิดา ช่วยหม่อมฉันด้วยนะเพคะ พี่มณีจะกำจัดหม่อมฉันให้พ้นทางถ้าหม่อมฉันเล่าความจริงถวายให้พระธิดาฟัง” มณีรีบร้องห้าม “หยุดนะ นางยักษ์”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_665-tile-2.jpg)


“ไม่หยุด ก็แน่ละนิในเมื่อเรามันเก่าแล้วนิ” มณีได้แต่มองผกากรองด้วยความไม่พอใจ ผกากรองพูดต่อ
“พระธิดาเพคะพี่มณีเค้าให้หม่อมฉันใส่หน้ากากคนแก่ตลอดเวลาเพื่อที่จะได้ไม่สงสัยความสัมพันธ์หม่อมฉันกับเขายังไงเพคะ”
 แก้วปัญหาหันไปถามมณี “พี่มณีที่นางพูดจริงรึเปล่า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_674-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ มกราคม 17, 2011, 06:35:16 PM
โฮะๆๆๆๆสะใจ ผกากรองเริ่มร้าย^o^ เอาเลยสู้ๆ เป็นผู้หญิงแกร่งอย่ายอมใคร!!

หมั่นไส้มณีจริงๆ ฮ่วย!!!

เราว่านะพระเอกอ่ะใจแคบแปลกๆ ตอนแรกก็ยอมแลกชีวิตตัวเองกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จัก แต่พอมารู้จักจริงๆก็ไม่ยอมรับนางซะงั้น ทั้งๆที่เมือ่ก่อนไม่ว่ายักษ์ร้ายหรือคนร้ายอิตามณีก็มองโลกในแง่ดีซะหมด ชริๆ เราว่าแม่มณีอ่ะไม่ได้ตาบอดหรอก แต่คนที่ตาบอดอ่ะ มณีต่างหาก!!! O0
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มกราคม 17, 2011, 07:41:39 PM
 :icon_confused:

พี่กันย์ แร๊งงงงงส์!!!!

แต่เห็นด้วยเลย  จริงๆ แล้วมณีนั่นแหละตาบอด  ทั้งที่ยอมเอาชีวิตตัวเองเข้าแลกกับเค้า  แต่พอกลับมาเจอกันอีกที กลับคิดเองเออเองว่าเค้าเป็นนางยักษ์ก็พาลเกลียดเค้าซะงั้น

ทำกับเค้าไว้มาก  สม!!  เค้าเอาคืนแล้ว จะมาโทษกันไม่ได้นะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 17, 2011, 11:33:24 PM
:icon_confused:

พี่กันย์ แร๊งงงงงส์!!!!

แต่เห็นด้วยเลย  จริงๆ แล้วมณีนั่นแหละตาบอด  ทั้งที่ยอมเอาชีวิตตัวเองเข้าแลกกับเค้า  แต่พอกลับมาเจอกันอีกที กลับคิดเองเออเองว่าเค้าเป็นนางยักษ์ก็พาลเกลียดเค้าซะงั้น

ทำกับเค้าไว้มาก  สม!!  เค้าเอาคืนแล้ว จะมาโทษกันไม่ได้นะ

โฮะๆๆๆๆสะใจ ผกากรองเริ่มร้าย^o^ เอาเลยสู้ๆ เป็นผู้หญิงแกร่งอย่ายอมใคร!!

หมั่นไส้มณีจริงๆ ฮ่วย!!!

เราว่านะพระเอกอ่ะใจแคบแปลกๆ ตอนแรกก็ยอมแลกชีวิตตัวเองกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จัก แต่พอมารู้จักจริงๆก็ไม่ยอมรับนางซะงั้น ทั้งๆที่เมือ่ก่อนไม่ว่ายักษ์ร้ายหรือคนร้ายอิตามณีก็มองโลกในแง่ดีซะหมด ชริๆ เราว่าแม่มณีอ่ะไม่ได้ตาบอดหรอก แต่คนที่ตาบอดอ่ะ มณีต่างหาก!!! O0

พี่กันย์มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอค่ะ
เห็นด้วยกับพี่กาฬพี่กันนย์ อีทีเจอตอนแรกไม่รู้จักอะไรก้ยอมเอาชีวิตเข้าแลก พอผกากรองบอกความจริงก็ไม่เชื่อ ทีหัสกันต์โกหกล่ะเชื่อนักมณีนี่โง่จริงๆ  :-\

ปล.จากคนเล่าเวลาเล่าไปตอนที่มณีทำร้ายผกากรองทีไรรู้สึกว่เจ็บใจแทน





มณีเงียบไม่ตอบแก้วปัญหาจึงจะไปช่วยแต่มณีห้ามไว้ “พระธิดาอย่าแตะต้องนะพระเจ้าค่ะ” แก้วปัญหามองอย่างไม่เข้าใจ  มณีว่าร้ายผกากรองอีก
 “นางคนนี้มันมารยานัก รีบเสด็จกันต่อเถอะพระเจ้าค่ะ”แล้วมณีก็พาแก้วปัญหาออกไปจากถ้ำ ไม่เข้าใจแก้วปัญหาอยากจะช่วยจริงๆรึเปล่าทำไมยอมฟังมณีง่ายขนาดนั้น ส่วนผกากรองก็พยามหาทางออกแต่ก็ไม่สำเร็จ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_686-tile-1.jpg)


มณีพาแก้วปัญหาเดินมาถึงหน้าถ้ำก็หยิบลูกแก้ววิเศษออกแล้วใช้ลูกแก้ววิเศษให้ปิดปากถ้ำเมื่อปิดสำเร็จมณีก็ดูออกจะดีใจ(ใจร้ายง่ะ)ที่ขังนางยักษ์แก่(ในความคิดของตน)ไว้ในถ้ำได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_700-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 17, 2011, 11:37:00 PM
ผกาน้อยสะอื้นไห้เสียใจนัก
เสียแรงรักพยายามคอยตามหา
คิดว่าเขาจะเห็นจิตอนิจจา
ถูกยักษาเบือนบิดคิดเชื่อมัน
อันความดีทำไว้ลืมไปหมด
นึกสลดอยากตายให้พ้นนั้น
รักอะไรทรมานเนิ่นนานครั้น
ไม่มีวันหวนคืนมาชื่นใจ



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_710-tile.jpg)




มณีพาแก้วปัญหาเดินออกมาเรื่อยๆแก้วปัญหาเริ่มไม่ยอมเลยหยุดเดินแล้วถามมณี “พี่มณี ทำไมพี่มณีต้องทำกับนางอย่างนั้นล่ะ”
“ถ้าพระธิดาทราบความจริงจะไม่ทรงรับสั่งถามแบบนี้” แก้วปัญหาหันไปมองทางถ้ำแล้วพูดต่อ “ความจริง ๆที่ว่าครั้งหนึ่งนางเคยเป็นเมียพี่มณีแล้วตอนนี้พี่มณีก็เบื่อนางแล้วใช่ไหม”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_752-tile-3.jpg)


 มณีรีบปฏิเสธ “ไม่จริงนะพระเจ้าค่ะ หม่อมฉันกับนางยักษ์นั้นไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย ที่หัสกันต์จับพระธิดามาขังไว้ที่นี่ทั้งหมดก็เป็นแผนของนางทั้งนั้น
ไม่ทราบว่านางทำไมถึงต้องตามจองล้างจองผลาญหม่อมฉันตลอดเวลาเพราะหน้าตาที่แท้จริงของนางหม่อมฉันก็ไม่เคยเห็นเลย” มณีบอกกับพระธิดาแก้วปัญหา
 แก้วปัญหากลับคิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ แล้วมณีก็รีบพาแก้วปัญหาออกไปทั้งๆที่นางยังละล้าละหลังอยู่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_770-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ มกราคม 23, 2011, 08:56:01 PM
มาเล่าต่อน่ะขอบคุณ ;D :)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 03, 2011, 08:54:01 PM
ด้านหนูนุ้ย เท่ง ดอกพะยอมหมู่ทองก็ออกตามหา มณี และยายผกากัน เดินจามหากันไปหนุน้ยได้ยินเสียงจึงเรียกเท่ง
 “นี่ๆไอ่เท่งแกได้ยินเสียงอะไรไหมว่ะ อาจจะเป็นเสียงน้องมณีก็ได้ได้” เท่งกับหมู่ลาบพากันฟัง เท่งไม่ได้ยินเหมือนหนูนุ้ย
“อาจเป็นหนูช้างหนูเสือก็ได้ไอ้หนูนุ้ย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_784-tile.jpg)

ดอกพะยอมได้ยินก็ว่าเท่ง”จะบ้าเหรอเดี๋ยวหนูช้างหนูเสือก็ได้มาหรอก” หมู่ทองกลัววิ่งไปแขนดอกพะยอม
 “พี่ดอกพะยอม ฉันว่านอกจากจะหาพระธิดาไม่พบแล้วเราอาจหลงอยู่ในป่าก็ได้นะ” ดอกพะยอมหันไปถามหนูนุ้ยว่าเอาไงดีหนูนุ้ยดีทีเต๊ะท่าใหญ่
 “ไม่ต้องห่วงหนูนุ้ยขอบอกด้วยความทระนงว่า ก็ไม่รู้ทำพรือเหมือนกันจ๊ะ” ดอกพะนอมเลยตีเข้าให้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_799-tile.jpg)

เท่งเหนื่อยเลยเดินไปนั่งที่พุ่มไม้ข้างหลังแล้วก็ตกใจคิดว่ามีผีแต่ไม่ใช่เพราะเป็นหมู๋ลาบที่มาซ่อน แต่ทุกคนก็ตกใจวิ่งไล่กัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_810-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2011, 09:19:52 PM
ใต้ถุนบ้านปูโรหิต แม่สร้อยทิพย์ถูกจับล่ามไว้ พวกปุโรหิตเข้ามากันแม่สร้อยทิพย์ได้ยินแต่เสียงเดิน
“ใครน่ะ ใครกัน ปล่อยฉันไปเถอะ สงสารฉันเถอะ” แม่สร้อยทิพย์ร้องขอด้วยความหวาดกลัว
แต่ปุโรหิตกลับสั่งให้ทหารเอาแม่สร้อยทิพย์ไปฆ่า “พวกแกเอามันไปฆ่าทิ้งในป่าลึกๆนะ จะได้ไม่มีใครพบใครเห็นมันอีก”
ทหารทั้งสองคนเอาผ้ามาปิดปากแม่สร้อยทิพย์แล้วลากออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_814-tile.jpg)


จะกลับกล่าวพระฤๅษีที่อาศรม
เดินจงกรมภาวนาในป่าใหญ่
บังเกิดภาพหลานรักตระหนักใจ
สลบสไหลในถ้ำช้ำชีวา
แสนสงสารหลานน้อยละห้อยไห้
เจ้าดวงใจหลงรักเขาหนักหนา
แม้ไม่ช่วยคงต้องตายในวนา
แล้วท่านตาเลือนหายไปทันที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_827-tile.jpg)

ขณะที่พวกเท่ง หนูนุ้ยเดินมากัน หนูนุ้ยออกไปขวางให้หยุด เจอกับมณีที่ไปช่วยแก้วปัญหามา “พระธิดา”
 ดอกพะยอมดีใจที่แก้วปัญหาปลอดภัย หนูนุ้ยก็ดีใจที่พบมณี เท่งรีบมาถาม “พ่อมณีหายไปไหนมา” หนูนุ้ยเพิ่งนึกได้ “เออ แล้วหนูผกาอยู่ไหนล่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_850-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2011, 10:20:53 PM
มณีตอบทั้งสองไป “ฉันขังมันไว้ในถ้ำกลางป่าโน่นละ ต่อไปนี้จะไม่มีใครมากวยใจเราอีก”
 “โอ้ย น้องมณี” หนูนุ้ยร้องเสียงผิดหวังที่มณีขังผกากรองไว้ ส่วนมณี ก็สะใจ(ดูจากใบหน้าแล้วหมั่นไส้มณียกกำลังสอง)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_002-tile.jpg)

ท่านตาฤๅษีมาช่วยผกากรองออกจากลูกแก้ว  ผกากรองกราขขอบพระคุณท่านตาแลล้วก็เรียกอย่างหาที่พึ่งทางใจ
“ท่านตา ท่านตาเจ้าขา” “เอ้ย! ตาบอกแล้วไงว่ามีรักมันก็ย่อมมีทุกข์” ท่าตาฤๅษีบอกผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_871-tile-1.jpg)

“เค้าใจร้ายกับหลานเหลือเกิน เค้าขังหลานไว้ในถ้ำนี้ เค้าจงใจจะฆ่าหลานให้ตาย” ผกากรองฟ้อง
“ฮึ ๆๆๆๆ เค้าเห็นเจ้าเป็นนางยักษ์เป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด ความจริงนะมันเป็นเพราะหน้ากากของตา”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_889-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2011, 10:50:28 PM
หื่ออออออออออ     O0  อ่านแล้วอยากตบมณี  ไปซบอกเจ้าพี่ราหูดีกว่า    :icon_redface:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2011, 10:56:42 PM
หื่ออออออออออ     O0  อ่านแล้วอยากตบมณี  ไปซบอกเจ้าพี่ราหูดีกว่า    :icon_redface:

ไปด้วยคนนะคะพี่กาฬ อิอิ

“ไม่จริงเจ้าค่ะ” ผกากรองแย้ง “จริงสิ ตาให้หน้ากากเป็นเครื่องคุ้มภัยเจ้าแต่ไม่นึกเลยมันจะทำให้เจ้าได้รับความทุกข์ทรมานใจ ตาจะเอามันกลับไป”
 ผกากรองรีบไปหยิบมาก่อน “ไม่นะเจ้าค่ะ หลานจะเก็บมันไว้ใช้อีก”  “อ้าว” ท่านตาฤๅษีร้องออกมาด้วยความไม่เข้าใจ
“หลานจะทำให้พี่มณีสงสารยายผกาให้ได้ ยายผกาจะต้องเอาชนะใจของพี่มณี ทำให้พี่มณีมีเมตตาต่อนาง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_894-tile.jpg)


พวกมณีเดินมาดูร่างแปลงของหัสกันต์ที่นอนอยู่โคนต้นไม้แล้วสักพักร่างแปลงก็หายไป “มันหายไปไหนจ๊ะพี่มณี”
“หม่อมฉันว่านั่นคงจะเป็นร่างที่เกิดจากเวทมนต์ของหัสกันต์พระเจ้าค่ะ”  “หนุน้ยนึกแล้วว่ามันต้องเป็นยักษ์ มันก็เป็นยักษ์อย่างที่หนูนุ้ยคิดจริงๆ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_911-tile.jpg)


ดอกพะยอมเข้ามาถามหนุน้ย “นีเป็นยักษ์แล้วยายผกาละ” “ยายผกาไม่ได้เป็นยักษ์แต่ยายผกาเป็น แอ๋.....”
 หนูนุ้ยไม่พูด เท่งช่วยยืนยันต่อ “ใช่ มันก็เป็นซะอย่างเงี้ยะ” มณีโกรธ “งั้นก็ไปอยู๋กับมันสิจะได้ถูกกินเข้าสักวัน”
แล้วหันไปหวานกับแก้วปัญหา “พักผ่อนเถอะพระเจ้าค่ะ” แล้วพากันออกไปจากที่ตรงนั้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/PDVD_921-tilel.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2011, 11:22:23 PM
หมั่นไส้มณีมาก ขอให้ใบแดงมณีเลย  :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 03:52:57 PM
ท่านตาฤๅษีพาผกากรองมาที่ทางออกถ้ำ “หลานขอขอบพระคุณท่านตามากเลยเจ้าค่ะ ไม่ว่าหลานจะมีเรื่องทุกข์ร้อนอะไรท่านตาก็จะมาช่วยเหลือหลานทุกครั้ง”
ท่าตาฤๅษีก็เตือนก่อนไป “ถึงยังไงตาก็มาช่วยเจ้าอยู่แล้ว ทีนี้ก็ระวังตัวด้วยละ แม้แต่คนที่เรารักก็ไว้ใจไม่ได้”
สั่งเสร็จท่านฤๅษีก็หายแวบกลับไปผกากรองก็ เดินไปยังทางออก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_931-tile.jpg)


กลางป่าพวกทหารที่จับแม่สร้อยทิพย์มาฆ่าก็แบกแม่สร้อยทิพย์เพื่อจะได้ไปฆ่าตามคำสั่งของปุโรหิต
 ทหารคนหนึ่งบอดจะฆ่าแม่สร้อยทิพย์ตรงนั้นเลยแต่อีกคนก็บอกให้ไปให้ไกลอีก เลยต้องพาเข้าไปให้ลึกอีก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_961-tile.jpg)


ผกากรองเดินร้องไห้ออกมาตามทาง .. “เรื่องอะไรเราจะย้อนกลับไปให้เขาทำร้ายเราได้ สู้ไปตามทางของเราดีกว่า ใครจะเป็นยังไงก็ช่าง” ..
ขณะที่กำลังจะไปผกากรองก็ได้ยินเสียงเลยชะงักหันไปมองที่มาของเสียงนั้น ก่อนจะวิ่งไปตามเสียง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_969-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 03:58:53 PM
“โอ๊ย เมื่อยจะตายอยู่แล้วโว้ยเห็นตัวเล็กอย่างนี้หนักจะตาย นังนี่มันตายรึเปล่ามาดูสิ”
 อีกคนก็ไปดู “ยังโว้ย ยังมีลมหายใจอยู่” ผกากรองไปได้ยินถึงกับตาโต

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_985-tile.jpg)



แก้วปัญหาเห็นมณีนั่งคิดอะไรอยู่เลยลุกมาถาม “พี่มณีแล้วเราจะทำยังไงกันต่อไปจ๊ะ”
 “อะโต้ย อย่างแรกหนูนุ้ยคิดว่าเราต้องไปช่วยยายผกาออกมาก่อนนะ” หนูนุ้ยเสนอความคิด
 “ฉันยังไม่ได้ขอความคิดเห็นจากหนูนุ้ย” “เชื่อฉันเถอะ”  มณีว่าให้หนูนุ้ยแต่เท่งเข้าข้างหนูนุ้ย
“ถูกของไอ่หนูนุ้ยมันแล้ว ฉันไม่อยากให้พ่อมณีเสียใจภายหลัง มันก็เป็นซะอย่างเงี้ยะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_990-tile.jpg)



ดอกพะยอมได้ยินสงสัยทั้งเท่งกับหนูนุ้ยที่คุยกับมณเลยถาม “นี่ๆๆๆ เท่งหนูนุ้ย พูดเหมือนรู้จักยายผกาดีน่ะ”
 “เรื่องของฉัน” หนูนุ้ยเถียง
 มณีเลยห้าม “เอาละๆ เลิกพูดเรื่องนี้กันได้ละพรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปโรงทานไปดูให้แน่ใจอีกครั้งว่าแม่ของฉันอยู่ที่นั้นรึเปล่า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_994-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 04:40:45 PM
“คงไม่มีอะไร ฆ่นังนี่ซะจะได้หมดเรื่องหมดราวซะที” “เออ เอาก็เอาว่ะ” ขณะที่ทั้งสองมองซ้ายมองขวากำลังจะลงดาบ
 ผกากรองก็โยนหน้ากากออกไปทั้งสองถึงกับตกใจกลัววิ่งหนีไปผกากรองเลยออกมาดู .. “ตาบอดซะด้วยหรือว่าจะเป็นแม่ของพี่มณี แต่ว่า อื้ม คงไม่ใช่หรอกนา” ..

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_1001-tile.jpg)




เช้าของวันถัดมาผกากรองนั่งปิ้งปลาอยู่ แม่สร้อยทิพย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ผกากรองหันไปเห็นว่าตื่นแล้วก็เข้าไปหา “ตื่นแล้วเหรอจ๊ะน้า ”
แม่สร้อยทิพย์ยังหวาดกลัวอยู่ “นั้นใครน่ะ” “เมื่อคืนน้าตื่นมาครั้งหนึ่งแล้วฉันก็เช็ดหน้าให้แล้วน้าก็หลับต่อไปอีกน้าจำได้รึเปล่าจ๊ะ”
“หนูเป็นใคร นี่น้าอยู่ที่ไหน พวกมันจะฆ่าน้า พวกมันจะฆ่าน้า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_1023-tile.jpg)




“ฉันไล่พวกมันไปหมดแล้วจ๊ะน้าไม่ต้องกลัวอะไรหรอกนะจ๊ะ ตราบใดที่ฉันอยู่ด้วยฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำอันตรายน้าเป็นอันขาด”
“แม่หนูช่วยน้าด้วย ๆ” “ฉันต้องช่วยน้าแน่ๆแต่ตอนนี้น้าไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะจ๊ะแล้วเดี๋ยวจะได้มากกินข้าวกินปลากัน นะจ๊ะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_1038-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 04:51:46 PM
ผกากรองไปช่วยแม่ของมณีแบบบังเอิญจัง มณีก็โง่ดัก อยู่ต่อไป  >:D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 09:38:39 PM
ที่บ้านปุโรหิต พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์กำลังกระวนกระวายอยู่ “ทำไมไอ่สองคนนั้นยังไม่กลับท่านพ่อ ลูกคิดว่ามันต้องเหลวอีกตามเคยแน่เลย”
 “แต่คราวนี้พ่อรับรองว่าไม่ตอนนี้มันอาจแวะงีบที่ไหนก็ได้ ลูกอย่าลืมสิตอนที่พ่อให้มันเอาอีนางสร้อยทิพย์ไปฆ่ามันดึกแล้วลูกนะ” ท่านปุโรหิตบอกกลิ่นสุคนธ์


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_003-tile.jpg)


“แต่ลำเจียกรู้สึกสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้เจ้าคะ” “ฮึ่ย สังหรณ์อีกแล้วเหรอลำเจียก ข้าก็สังหรณ์เหมือนกัน สังหรณ์ว่าแกจะต้องเจ็บตัวอีกแน่ๆ”
กลิ่นสุคนธ์รำคาญเลยจะกลับไป “จะไปไหนน่ะกลิ่นสุคนธ์”  “ก็จะกลับวังสิท่านพ่อถ้าไอ่สองคนนั้นมาให้คนไปบอกลูกด้วยแล้วกัน” ส่วนลำเจียกก็กุลีกุจรตามเสด็จกลับ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_015-tile.jpg)


“อะโต้ยยยย เรื่องอย่างนี้แม่ดอกพะยอมอย่าถามหนูนุ้ยเลย ถ้าน้องมณีรู้แล้วเล่นงานหนุนุ้ยหนูนุ้ยเจ็บแม่ดอกพะยอมไม่เอ็นดูหนูนุ้ยบ้างเหรอ”
 “โอ้ยววว ถามอะไรพูดอะไรดีๆไม่เคยได้เลยนะ” หนูนุ้ยจะแต๊ะอั๋งดอกพะยอมดอกพะยอมเลยตีเข้าให้ “พระธิดารับสั่งถามบ้างสิเพคะ” ดอกพะยอมแนะ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_041-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 09:57:37 PM
“หนูนุ้ย เท่ง ตอนนี้พี่มณีไม่อยู่ไปสืบเรื่องของแม่เค้าที่โรงทาน หนูนุ้ยกับเท่งบอกความจริงกับเรามาดีกว่า
ว่ายายผกาเป็นใครกันแน่ เป็นสาวหรือว่เป็นคนแก่ เป็นยักษ์หรือว่าเป็นคน และที่สำคัญ นางเป็นอะไรกับพี่มณี” หนูนุ้ยหลบตาไม่ตอบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_058-tile.jpg)


“น้าจ๋านี่น้าเป็นแม่ของพี่มณีจริงๆเหรอจ๊ะ” ผกากรองถามด้วยความดีใจ “หนูรู้จักมณีด้วยเหรอ”
 “ฉันรู้จักทั้งพี่มณี แล้วก็พี่มนัสเลยล่ะจ๊ะ แล้วตอนนี้ฉันก็รู้ว่าพี่มณีอยู่ที่ไหน”
 “หนูผกา พาน้าไปหามณีทีนะ น้าคิดถึงลูกเหลือเกิน มณีไม่เท่าไหร่หรอกเพราะมณีเอาตัวรอดได้ แต่มนัสเป็นคนซื่อ
ซื่อจนเซ่อ แต่ก็ซื่อตรงและจริงใจน้ากลัวเค้าเอาตัวไม่รอด หนูผกาพาน้าไปนะ” ผกากรองถึงกับคิดหนัก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_070-tile.jpg)



ย้อนกลับไปที่มนัส ฉันทนายกสำรับกับข้าวขึ้นมาให้มนัส “พี่มนัสจ๋า ฉันทำกับข้าวร้อนๆมาให้พี่ พี่ต้องกินให้หมดเลยนะจ๊ะ” สมที่ตามมาบอกมนัส
“กับข้าวพวกนี้ อร๊อย อร่อย ห๊อม หอมนะ” “ทำไมน้องฉันทนาถึงใจดีกับพี่อย่างนี้จ๊ะ น่ากินทั้งนั้นเลย” ณัชชาเห็นมนัสจับมือกับฉันทนาก็หมั่นไส้แปลงเป็นยักษ์
 กาณกนารีบฉุดณัชชาให้หันหลัง พอดีกับมนัสเรียกมนัสเลยไม่เห็นเขี้ยวของณัชชา “น้องณัชชา กาญาณา เดี๋ยวมากินข้าวด้วยกันนะจ๊ะ”
“เชิญพ่อมนัสตามสบาย น้องณัชชาไม่ค่อยสบาย ต๊าย หน้าตาซีดเซียวเชียว ฉันจะพาน้องณัชชาไปพักผ่อนก่อนนะ” กาณกนาบอก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_096-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 10:08:08 PM
 ฉันทนามาซ้ำเติม “โถ น่าสงสารทำกับข้าวสู้เค้าไม่ได้ก็จะเป็นลม ฉันขอดูหน่อยว่าหน้าซีดขนาดไหน” ฉันทนาจะจับณัชชามาดูหน้าแต่กาณกนารีบดึงไปก่อน
“รีบไปกันเถอะเดี๋ยวคนแถวนี้ เอ๊ย น้องณัชชาจะเป็นลม” แล้วก็รีบพาณัชชาออกไป ฉันทนามองตามไปอย่างหมั่นไส้แล้วกลับมานั่งกินข้าวกับมนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_125-tile.jpg)


กาณกนาพาณัชชาออกมาไกลพอสมควรแล้ว “ทรงเก็บเขี้ยวก่อนเถอะเพคะพระธิดา” ณัชชาเก็บเขี้ยวแล้วหันมาว่ากาณกนา
 “เจ้าไม่น่ามาห้ามเราเลยกาณกนา เราอยากขบหัวนังฉันทนากินเล่นซะให้มันสะใจ”
“ไม่ได้นะเพคะพระธิดา หากลองกินเนื้อมนุษย์เพียงครั้งเดียวก็จะติดพระทัยอยากกินอีกมันผิดราชประเพณีเผ่าพันธุ์ยักษ์ของพวกเรานะเพคะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_140-tile.jpg)


“เจ้ามันก็ดีแต่อย่างนี้ เราพยามอดทนให้ถึงที่สุดแล้วนะ อดทนต่อความหิวเนื้อมนุษย์”
 “ดีแล้วล่ะเพคะพระธิดาไม่มีชัยชนะอะไรยิ่งใหญ่กว่าการชนะตนเองนะเพคะ”
 “เราชอบเอาชนะคนอื่น มันสะใจดี กาณกนา เรานึกอะไรออกนะเจ้าไม่ต้องกลัวว่าเราจะกินมันสองคน เราแค่จะสั่งสอนมันให้รู้ว่าใครเป็นใคร”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_154-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2011, 10:17:27 PM
แม่สร้อยทิพย์กินข้าวกินน้ำเสร็จก็พูดกับผกากรอง “หนูผกาพาน้าไปหามณีเถอะน้าเห็นหน้าลูกเต็มทีละ”
“ไปสิจ๊ะน้า พี่มณีเขาคงอยากเจอน้าแล้วล่ะ” ผกากรองบอกด้วยน้ำเสียงแจ่มใสก่อนพูดเสียงเศร้า
 


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_176-tile.jpg)



“แต่... เค้าคงไม่อยากเจอหน้าฉันเท่าไหร่” แม่สร้อยทิพย์เอามือคลำหา แล้วลุกมาพูดกับผกากรอง
 “ทำไมหนูผกาพูดอย่างนั้นล่ะ จริงสิหนูผกายังไม่ได้เล่าเรื่องของหนูให้น้าฟังเลยนะ
แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกนะไว้รอให้เราพบมณีก่อนแล้วค่อยเล่าตอนนั้นก็ได้นะ” ผกากรองค่อยใจชื่นขึ้นมาบ้าง
 “งั้นน้าจับมือฉันไว้ดีๆนะจ๊ะ”  แล้วผกากรองก็แวปหายไปพร้อมแม่สร้อยทิพย์



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_189-tile.jpg)



ณัชชามาที่เล้าไก่ และจับไก่กินเป็นอาหาร (กินไก่ ฮึ่ย!  8))


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_213-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: sunisasa ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2011, 01:25:28 PM
ฉันทนานี่เลวจริงๆ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 21, 2011, 11:47:36 PM
หนูนุ้ยพูดปลอบใจมณี
“น้องมณีอย่าคิดอะไรมากเลย ถ้าไม่เจอที่นี่ก็ต้องไปเจอที่นู่น ก็ต้องเจอ อะโต้ยโลกนี้มันกว้างใหญ่ไพศาลหาแค่นี้ไม่เจอก็ต้องไปหาแค่นู่น ”
 “มันก็ไปพบกันที่นั่นนั้นแหละวะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_234-tile.jpg)



“จะพูดเพรื่อไอ่เท่ง”  “มันจะมีสักกี่แห่งไอ่หนูนุ้ยถ้าไม่ที่นี่ก็ที่นู่น ถ้าไม่เจอที่นู่นก้ที่นั้นนั้นแหละวะ”
มณีรำคาญเลยตัดบท “เอาละเลิกพูดเหลวไหลสักทีจะได้ไหม” ดอกพะยอมได้ทีก็สมน้ำหน้หนูนุ้ยกับเท่ง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_247-tile.jpg)


“ในเมื่อเราหาที่นี่ไม่พบเราก็ควรรีบออกตามหาที่อื่นต่อไป”
“แล้วพี่มณีรู้รึเปล่าจ๊ะว่าจุดหมายปลายทางอยู่ที่ไหน” แก้วปัญหาถาม
 “ไม่พระเจ้าค่ะ หม่อมฉันไม่ทราบ แต่ในตอนนี้หม่อมฉันคิดว่าพระธิดาไม่ควรมาเสียเวลากับหม่อมฉันอีกต่อไป”
“พี่มณี” แก้วปัญหาตกใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_257-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ มีนาคม 08, 2011, 01:33:13 AM
เมื่อไหร่จะมาเล่าอีก :icon_exclaim: :)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 08, 2011, 03:47:21 PM
เมื่อไหร่จะมาเล่าอีก :icon_exclaim: :)

ช่วงนี้ติดเรื่องฝึกงานอยู่ อยากมาเล่าเหมือนกันคะ รูปกับเรื่องก็ทำไปเสร็จละแต่ไม่ได้เอาลง

รอหน่อยนะคะมาเล่าต่อแน่ๆคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 09, 2011, 11:16:53 AM
 “หม่อมฉันไม่มีความหวังไม่มีอนาคตอะไรทั้งนั้น แต่พระธิดา”

 “หยุดนะพี่มณี ที่พี่มณีพูดอย่างนี้เป็นเพราะพี่มณีคิดถึงผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม ผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นเมียของพี่มณี”

 “ไม่จริงนะพระเจ้าค่ะ พระธิดาทรงเข้าพระทัยผิด ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับหม่อมฉันเลย”  มณีรีบอธิบาย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_271-tile.jpg)

 

หนูนุ้ยได้ยินพร้อมกับเห็นผกากรองพาแม่สร้อยทิพย์มา

 “โอ๊วๆๆ ไม่ผิดแล้วน้องมณี ถูก ถูก นู่นๆหันไปแลใครมาโน่น”

มณีหันไปเห็นแม่ก็ดีใจรีบวิ่งเข้าไปหา  “แม่”  มณีกอดแม่อย่างคิดถึง

 “มณี”  แม่สร้อยทิพย์เรียกชื่อมณีออกมาอย่างดีใจแล้วเอามือคลำไปบนหน้ามณี

 “มณี มณีลูกแม่จริงๆ” สองแม่ลูกกอดกันด้วยความดีใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_285-tile.jpg)


ฝ่ายณัชชาหลังจากจับไก่จะเอาไปให้มนัส กาณกนาเห็นจึงถาม

 “นั้นพระธิดาจะเสด็จไหนแล้วเอาตัวนี้มาจากไหนกันเพคะ”  

  “เราจะเอามาจากไหนก็ช่างรู้แต่เราจะเอาให้พี่มนัสกิน”  

  “ตายแล้ว! พ่อมนัสไม่กินหรอกเพคะดีไม่ดีจะว่าพระธิดาเป็นยักษ์เป็นมาร ”  

 “ก็มันจริงไม่ใช่เหรอ อย่าลืมสิกาณกนา ว่าพี่มนัสเป็นคนฉลาด แล้วคนฉลาดอย่างพี่มนัสใครพูดอะไรก็เชื่อ”   ณัชชารีบไป กาณกนาได้แต่ร้องห้ามแต่ณัชชาก็ไม่สนใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_311-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 09, 2011, 05:00:40 PM
แม่สร้อยทิพย์หลังจากที่พบมณีก็ได้นั่งพูดคุยกัน
 “แม่จ๋า แม่รู้ไหมว่าฉันมียาวิเศษรักษาตาของแม่ให้หายบอดแล้วนะ”  
 “จริงเหรอลูกมณี”  แม่สร้อยทิพย์ถามด้วยความดีใจ
 “จริงสิจ๊ะแม่”  พูดแล้วก็หยิบเอาลูกแก้ววิเศษของยักษ์หัสเดชาออกมาให้แม่สร้อยจับ 
 “นี่ไงจ๊ะยาวิเศษที่จะรักษาตาแม่ให้หายบอด”  แล้วหันไปสั่งหนูนุ้ย
 “หนูนุ้ยไปเอาใบไม้มาซิ”   หนูนุ้ยกับเท่งจึงพากันไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_330-tile.jpg)


แม่สร้อยรีบเล่าให้มณีฟัง  “มณี หนูผกาเค้าช่วยแม่เอาไว้แล้วพาแม่มาหาลูกที่นี้นะลูก”
แม่สร้อยทิพย์บอกด้วยความยินดีแต่มณีกลับหันไปถามผกากรองด้วยเสียงดุๆ
 “เจ้าออกจาถ้ำมาได้ยังไง”    คนนี้ก็ประชดตามเคย
“ก็เราเป็นยักษ์นิ แค่ออกแรงนิดเดียวปากถ้ำก็เปิดแล้วล่ะ”
 “นี่พูดเรื่องอะไรกันนะ”   แม่สร้อยถามด้วยความมึนงง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_345-tile.jpg)



มณีไม่สนใจในคำถาม “ นี่เจ้าว่าประชดเราเหรอ”(รู้แล้วยังจะถามอีก)
“ใครบอกว่าเราประชดเราพูดความจริงต่างหาก ”
มณีทำท่าจะเดินเข้าไปหาผกากรองแต่ก็ชะงักเพราะเสียงหนูนุ้ยที่กลับมาแล้ว
“มาแล้วๆ เอาน้ำมาสิเท่ง” เท่งเอาน้ำให้หนูนุ้ย หนูนุ้ยเตรียมของเสร็จก็เอาให้มณี ทุกคนมองอย่างลุ้นๆ มณีเอาลูกแก้ววิเศษมาอธิษฐาน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_367-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 09, 2011, 07:05:48 PM
น้ำใจแม่ฉบับกาฬรหัสย์
หลังจากที่ผกากรองหลุดออกมาจากถ้ำได้แล้ว
ก็ทิ้งร่างปลอมไร้ชีวิตเอาไว้ในถ้ำ  แล้วก็ไปเข้าฝันมณีเป็นวิญญาณมาร้องไห้กล่าวโทษมณี
เอาให้ช้ำใจโทษตัวเองตายไปเลย
 :icon_sad:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 12, 2011, 04:50:13 PM
น้ำใจแม่ฉบับกาฬรหัสย์
หลังจากที่ผกากรองหลุดออกมาจากถ้ำได้แล้ว
ก็ทิ้งร่างปลอมไร้ชีวิตเอาไว้ในถ้ำ  แล้วก็ไปเข้าฝันมณีเป็นวิญญาณมาร้องไห้กล่าวโทษมณี
เอาให้ช้ำใจโทษตัวเองตายไปเลย
 :icon_sad:

5555  :icon_confused: มณีสมควรจะโดนมาก
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 13, 2011, 03:13:56 PM
นึกว่าวันนี้จะไม่ได้เล่นซะละมาเล่าต่อคะ

ตัดมาที่ฟากมนัส ณัชชาเอาไก่ใส่ถาดมาวางแล้วผลักกับข้าวที่ฉันทนาทำตก มนัสเห็นก็ตกใจ
  “อะไรน่ะน้องณัชชา”  มนัสพะอืดพะอม
 “อาหารเลิศรสจากเมืองของเรา ลองชิมสิจ๊ะแล้วพี่มนัสจะติดใจ”  
  “แต่มันยังดิบอยู่เลย เลือดแดง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_374-tile.jpg)



 “ดิบๆอย่างนี้สิดี ยิ่งกินก็ยิ่งฉลาดคนฉลาดที่ไหนเค้าก็รู้กันจ๊ะพี่มนัส”  ฉันทนารีบท้วง
 “อย่าไปเชื่อมันนะมีแต่พวกยักษ์พวกมารที่กินของพวกนี้”  สมเลยเสริมต่อ
“ใช่ ฉันสังเกตตั้งแต่มันมาที่นี่ข้าวปลาเคยกินกับเค้าที่ไหน คงจะไปแอบกินของดิบๆแบบนี้กระมั้ง”
 “จะลองดูหน่อยไหมล่ะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_395-tile.jpg)



แล้วเสกให้ไก่ลอยเข้าปากสม ฉันทนากับสสมช่วยกันดึงออก มนัสเห็นแล้วชอบใจ
  “น้องณัชชาทำได้ยังไงจ๊ะ เก่งจังเลย”
 “คนฉลาดที่ไหนเค้าก็ทำกันอย่างนี้ล่ะจ๊ะ”  แล้วยิ้มอย่างสะใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_422-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มีนาคม 13, 2011, 10:56:49 PM
มณีเอาลูกแก้ววิเศษใส่ลงไปในน้ำที่หนูนุ้ยเตรียมให้ หลังจากนั้นก็เอาน้ำพรมลงบนตาของแม่สร้อยทิพย์
แม่สร้อยทิพย์เริ่มลืมตาขึ้นโดยมีหนูนุ้ยคอยพากษ์อยู่ข้างๆ  จนลืมตาเป็นปกคิ มณีดีใจมาก
 “ตาแม่หายบอดแล้ว”  ทุกคนในที่นั้นล้วนแล้วแต่พลอยยินดีไปด้วย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_453-tile.jpg)



แม่สร้อยทิพย์ดีใจกอดมณีเอามือลูบหน้าลูบตากอดมณี  ดีใจจนร้องไห้
 “มณี มณีใช่ไหมลูก”  แม่สร้อยทิพย์ถามด้วยความดีใจที่ได้เห็นหน้าลูก
 ”จ๊ะแม่ ตาแม่หายบอดแล้วจริงๆด้วย”  มณีบอกแม่ด้วยความดีใจที่รักษาตาแม่ให้หายบอดได้
 “มณี ลูกแม่ช่างแข็งแรง สง่างาม สมกับเป็น...”  แม่สร้อยพูดค้างไว้เท่านั้น
 “เป็นอะไรจ๊ะแม่”  มณีถามต่อ แต่แม่สร้อยก็เปลี่ยนเรื่องคุยหันไปทางหนูนุ้ยกับเท่ง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_487-tile.jpg)



 “ถ้าฉันเดาไม่ผิดสองคนนี้ต้องเป็นเท่งกับหนูนุ้ยใช่ไหม” เท่งกับหนูนุ้ยตอบกันว่าใช่หนูนุ้ยพูดต่อ
 “นี่รูปร่างดำ อ้วนเหมือนหมีควายนี่ไอ่เท่ง แต่รูปหล่อนี่คือหนูนุ้ยนี่แหละ ”  ผกากรองยิ้มดีใจ แม่สร้อยทิพย์หันไปมองสองสาวก่อนถามมณี
 “แม่หนูสองคนใครคือหนูผกาที่ช่วยแม่ไว้ล่ะ”  



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_536-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ มีนาคม 15, 2011, 07:14:01 PM
มารออ่านตอนต่อไปคะ

มณีโง่เสมอต้นเสมอปลาย

ส่วนมนัสฉลาดเสมอต้นเสมอปลาย  :icon_confused:  :icon_confused:  :icon_confused:

รีบเข้ามาเล่าเร้วๆนะคะ ลุ้นคะลุ้น  ???
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 05, 2011, 08:44:38 PM
มณีกลับเดินไปที่แก้วปัญหา
 “นี่คือพระธิดาแก้วปัญหาปห่งเมืองพาราณสี ลูกสามารถแก้ปัญหาของพระธิดาได้องค์เหนือหัวโกเมศจึงประทานให้เป็นคู่ครองของลูก”  
 “เป็นบุญวาสนาของลูกแล้วที่ได้หญิงสาวที่เพียบพร้อมมาเป็นคู่ครอง” แล้วหันไปทางผกากรอง
 “ถ้ายังงั้นแม่หนูคนนี้ก็เป็น”  แม่สร้อยจะพูดแต่มณีก็ชิงพูดก่อน
”นางเป็นยักษ์จ๊ะแม่ รูปร่างหน้าตาของนางจริงๆน่าเกลียดน่ากลัวมาก นางจึงแปลงเป็นมนุษย์รูปงามเพื่อตบตาคน” 
หนูนุ้ยได้ยินก็ถอนหายใจ ส่วนผกากรองไอ่ที่หวังว่าจะมีคนช่วยทำให้มณีเข้าใจตนก็หมดหวังไปทันที (สงสารผกากรองอ่ะ)
ผการกรองได้แต่ทำหน้าเศร้า


(http://image.ohozaa.com/i/f46/pdvd_556tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=eab8a7166957a21a609dca0f8f0a7c01)


ฝั่งฉันทนาก็กลับเข้ามาในห้องกรี๊ดดังสนั่นด้วยความไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้
 “ฉันไม่ยอมอีนังนั่นมันแกล้งฉัน ฉันไม่ยอม กรี๊ดๆๆๆ”
“ไม่ยอมแล้วจะทำยังไงละเจ้าคะน้องฉันทนา ในเมื่อนังนั่นมันไม่ใช่คนนะ”
“แล้วพี่สมว่ามันเป็นยักษ์เหรอ”
“โถ น้องฉันทนามันก็คล้ายๆนั้นแหละน้องฉันทนา คนที่ไหนจะสร้างบ้านวันเดียวเสร็จ แล้วตามันก็ดุพิลึกเลย”


(http://image.ohozaa.com/i/331/pdvd_605tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=aa98a4864fca5bb65af5b78960230d3f)


“ฉันก็บอกกับพี่มนัสขาไปแล้วนะ แต่พี่มนัสกลับไปชื่นชมว่าเมียของเค้าเก่งงะ”
“คนลาดอย่างพ่อมนัสจะไปพึ่งอะไรได้ น้องฉันทนาก็รู้อยู่ เออ(สมคิดอะไรออก)น้องฉันทนาพี่นึกอะไรได้ละ”
“นึกอะไรได้อีกละนึกให้มันได้เรื่องหน่อยนะ”
“ได้เรื่องแน่ เราก็ต้องทำให้นางณัชชาเผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมาให้พ่อมนัสเห็น ให้ได้ ทีนี่แหละต่อให้ซื่อบื้อยังไงก็ไม่อยากอยู่กับมันเพราะหวาดกลัว”
ฉันทนายิ้มอย่างพอใจในความคิดของสม


(http://image.ohozaa.com/i/2d7/pdvd_618tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=54871d7497877a15559075c36e7d46c5)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ เมษายน 12, 2011, 02:29:18 AM
มาเล่าน่ะคอยอยู่ :icon_frown:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 15, 2011, 10:10:15 AM
กลับมาในป่าต่อคะ มณีกำลังต่อว่าผกากรองอยู่
 “ว่าไงนังยักษ์เจ้าเล่ห์”  ผการกองไม่ตอบแต่หน้าเศร้า(so sadไปละ)
“ไม่ต้องทำมารยาหน้าตาสงสารยังงั้นหรอก ข้าบอกให้ถอดหน้ากากออกมาเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม แม่ข้าจะได้ไม่หลงกลสงสารเจ้า”
ผกากรองไม่ตอบโต้แต่มองหน้ากลับ “เร็วสิ” ไปมณีตรงดิ่งเข้าไปจะให้ผกากรองถอดหน้ากาก


(http://image.ohozaa.com/i/91d/pdvd_648tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=a16b31330bc0302ed869a303c3f32bbb)



 
แม่สร้อยทิพย์ห้ามไว้ พร้อมกับเอ็ดมณี(สมน้ำหน้ามณี)
“อะไรกันนะมณีพูดกันดีๆก็ได้ทำไมต้องข่มขู่กันด้วย แล้วเรื่องถอดหน้ากากใส่หน้ากากมันยังไงกันแน่” แม่สร้อยไม่เข้าใจ
“แม่อย่าไปหลงเชื่อว่านี่คือหน้าตาที่แท้จริงของมันลูกจะกระฉากหน้ากากออกมาให้ดู”
 ผกากรองหน้างอนไปละ มณีจะเข้าไปถอดหน้ากากของผกากรองออกแต่หนูนุ้ย เท่งแม่สร้อยช่วยห้ามและขวางเอาไว้


(http://image.ohozaa.com/i/eb1/pdvd_661tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=13b36facc8774d6a104dbc780617770f)



“มณีแม่บอกให้หยุดเดี๋ยวนี้” ผกากรองถอยห่างออกมามองมณีน้ำตาคลอ
“ผกาเข้ามาใกล้ๆแม่สิลูก” ผกากรองจะเข้าไปแต่มณีทำตาขวางใส่ผกากรองเลยชะงักแม่สร้อยเลยหันไปปรามมณีด้วยสายตา ผกากรองจึงกลั้นใจพูดออกมา
“ถ้าหากพี่มณีอยากให้ผกาใส่หน้ากากหน้าเกลียดนั้นก็ได้ ผกาจะตามใจพี่มณี” ผกากรองสะอื้นไห้ในอก


(http://image.ohozaa.com/i/dd3/pdvd_682tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=6b564be54a3e4c38e625e43bbda28daa)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 15, 2011, 10:54:08 AM
ฉันทนาที่แกล้งฉันทนากับสมก็มานั่งไม่สบอารมณ์กับกาณกนา
“พระธิดาหม่อมฉันว่าเราสนุกกันมากพอแล้วนะเพคะถึงเวลาที่เราจะกลับบ้านกลับเมืองกันสักที อย่างน้อยก็ดีกว่าให้พ่อทึ่มจับได้ว่าเราเป็นใครมาจากไหนเพคะ”
 ณัชชาที่กำลังหงุดหงิดอยู่ก็หันไปตะคอกกาณกนา “เจ้าอยากกลับก็กลับไปสิเรายังไม่อยากกลับ”
“โถ ขืนอยู่นานไปพระธิดาอดใจไม่ได้เป็นยักษ์กินคนขึ้นมาหม่อมฉันจะทำยังไงเพคะ”

(http://image.ohozaa.com/i/8cd/pdvd_711tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=6e520b934e1ddcba595a38e6d61c9ee0)


“ก็ไม่เห็นต้องทำยังไงเจ้าก็กินด้วยสิมันน่าอร่อยนะ” กาณกนารีบห้าม
”กินไม่ได้นะเพคะ” ณัชชาไม่สนใจ
“เอะอะโวยวายไปได้มันเป็นเรื่องธรรมดาสัตว์ใหญ่ต้องกินสัตว์เล็ก ยักษ์ก็ย่อมกินมนุษย์ แล้วเจ้าจะเสียดายที่เกิดมาเป็นยักษ์พันปีแล้วไม่เคยกินมนุษย์”
ณัชชาบอกกาณกนาแบบคิดอะไรบางอย่างอยู่


(http://image.ohozaa.com/i/a2d/pdvd_725tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=187694fab4149d1b1d597ef75090e720)



ผกากรองในร่างยายผกานั่งถอนหายใจหันซ้ายหันขวารู้สึกอึดอัดก็ลุกขึ้นจะเดินออกไป แต่แม่สร้อยทิพย์ก็เรียกเอาไว้
“หนูผกาถอดหน้ากากออกเถอะลูก” มณีรีบเข้ามาห้าม
“แม่อย่าไปหลงกลมันนะ” แม่สร้อยเลยเอ็ดมณีอีกรอบ สมน้ำหน้า
“ช่างแม่เถอะมณี แม่ถือว่าหนูผกามีเขาบุญคุณกับแม่ถ้าหากว่าเขาเป็นยักษ์เป็นมารจริงนางคงจะกินแม่ไปแล้ว”
“มันจะกินแม่ทำไมก็ในเมื่อแม่บอกเองไม่ใช่เหรอว่ามีคนสองคนพาแม่ไปฆ่าแต่พอแม่รู้สึกตัวมันก็หายไปละ” (คิดได้นะมณีโง่เข้าไปโง่ถลำไปอีก)
ผกาหงุดหงิดก็ตอบไปด้วยอารมณ์ “เจ้าคิดว่าเรากินเจ้าสองคนนั้นใช่ไหม” “แล้วพวกมันหายไปหน”มณีย้อนถาม


(http://image.ohozaa.com/i/f5b/pdvd_748tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=4729d45db8bcb24d74913935a893a5a2)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ เมษายน 15, 2011, 11:30:13 AM
โหย!! มณีอ่ะ จะโง่ไปถึงไหน  :icon_razz:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: augustle ที่ เมษายน 15, 2011, 05:18:42 PM
เมื่อไหร่มณีจะหายโง่สักที่อ่ะ สงสารผกากรอง :icon_mad:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Vincent ที่ เมษายน 24, 2011, 03:54:59 PM
มาเล่าต่ออีกนะค่ะ หายไปนานจัง  :-X
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Moon ที่ เมษายน 24, 2011, 06:28:25 PM
มณีไม่โง่อย่างเดียวอ่ะ แต่หยาบคายด้วย   :-\
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ เมษายน 24, 2011, 11:48:14 PM
นั่นสิ  น้องเรนโบว์พักนานเลย
พี่จะรอนะจ๊ะ
ถึงจะหมั่นไส้มณี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเข้ามาอ่าน
กรี๊ดดดดดด  ขัดใจยิ่งนัก ถ้าฉันเป็นผกากรองนะ
มณี! นายจะได้รับการตอบแทนอย่างสาสมเลย
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: popcorn ที่ เมษายน 29, 2011, 07:55:46 PM
รออ่านอยู่นะคะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 04, 2011, 10:46:01 PM
ขอโทษทีนะคะที่หายไปนานเลย งานเข้างานด่วนเยอะมากที่ฝึกงานสั่งแบบใช้จนคุ้มเลยทีเดียว :icon_rolleyes:

มาต่อละคะ

“จะไปรู้เหรอ” ผกาตอบไป(ก็คนไม่รู้จริงๆนิ)หนูนุ้ยก็ช่วยตอบด้วย
“ช่างเถอะ คราวนี้ข้าจะไม่ว่าอะไรเจ้าหรอกเพราะนอกจากเจ้าจะกินคนจนสมใจอยากแล้วแต่ยังเป็นการช่วยให้แม่ข้ารอดพ้นจากอันตรรายอีกด้วย” แก้วปัญหาเข้ามาพูดห้ามมณี
“พี่มณีอย่าไปว่ายายแกเลยนะจ๊ะยังไงแกก็ช่วยแม่ของพี่เอาไว้ ต่อไปก็เหลือแต่หาพ่อของพี่ให้เจอเท่านั้น”  มณีเพิ่งคิดเรื่องพ่อได้หันไปถามแม่ 
“จริงสิจ๊ะแม่แม่เคยยบอกว่าถ้าตาของแม่หายบอดแล้วจะพาฉันไปหาพ่อถึงที่เลยไม่ใช่เหรอจ๊ะ”  แม่สร้อยทิพย์ถึงกับหน้าซึมเครียดไป


(http://image.ohozaa.com/i/f5c/pdvd_001tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=a3e2af33e67c1d2023cf609a02b615e1)




ฝ่ายณัชชาเฝ้ามองจ้องมนัส
ใจแกว่งกวัดเป็นไฉนให้หันเห
พินิจดูเนื้อนังแล้วลังเล
มีเสน่ห์น่ากินสิ้นประไร
แล้วก็หักใจปลงด้วยหลงรัก
แม้เป็นยักษ์กินสามีนี้ไม่ได้
ให้ครุ่นคิดสับสนปนกันไป
น้ำลายไหลเสียดายนักอยากจะกิน



(http://image.ohozaa.com/i/d1c/pdvd_010tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=a3fd6b6e572a7d1d85d7b0a0903459f6)


เท่งกับหนูนุ้ยเดินมาหาผกากรองที่กำลังนั่งถอดหน้ากากออกแล้ว ผกากรองโยนหน้ากากเล่น หนูนุ้ยเห็นจึงคุยกับผกากรอง
"หนูผกาเอ้ย ไอ้หน้ากากนี่ถุง(ทิ้ง)มันสักที ไอ้หน้ากากหน้าเกลียดพรรคนี้ใส่ด้วยมันยั่วโมโหน้องมณี”  
“พูดดีๆนะหนูนุ้ย”
“นี่ก็พูดดีแล้วถ้าพูดดีๆกว่านี้มันยาวขี้ค้านพูด พูดสั้นๆ ถุง(ทิ้ง)ไปเลย นะนะ” ผกากรองมองหน้าหนูนุ้ยสีหน้าลำบากใจแล้วเดินไปเก็บหน้ากากขึ้นมา
“เราทิ้งไม่ได้หรอกนะหนูนุ้ยท่านตาอุตส่าห์ให้เรามา”


(http://image.ohozaa.com/i/767/pdvd_026tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=32424293fb1277a4b5007c488a5c6b74)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 04, 2011, 10:49:57 PM
เท่งเลยเข้ามาถามผกากรองต่อ
“อ้าว หนูผกาไม่รักพ่อมณีหรอกเหรอ ถ้าหากรักหนูผกาเลือกเอาล่ะ”  ผกากรองเลยตอบแบบกวนๆไป
  “รักเขาข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่งพอน้ำขึ้นไม่ถึงก็แห้งตายกันพอดี จริงไหมหนูนุ้ย”  
“แม่นละๆพูดซะป็นคำพังเพยเชียว ”
“นี่ๆ หนูผกา หนูนุ้ยสังเกตว่าน้องมณีเอนมาทางหนูผกาแล้วนะ หนูผกาถอนคำสาปให้ไอ่เท่งกับหนูนุ้ยทีน่ะจะได้ไปบอกความจริงให้น้องมณีรู้นะ”  ผกากรองได้ยินก็โกรธขึ้นมาพร้อมกับสั่งห้ามไปบอกมณีไม่อย่างนั้นจะทำให้ปวดท้องจนไส้แทบขาด หนูนุ้ยกับเท่งเลยจ๋อยไป


(http://image.ohozaa.com/i/31e/pdvd_050tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=886975c9465b3e6a70eac4b8c104f400)


มณีกับแก้วปัญหาเดินคุยกันมณีปรับทุกข์กับแก้วปัญหาเรื่องแม่
 “หม่อมฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแม่ของหม่อมฉันไม่ยอมบอกเรื่องพ่อจนกระทั่งตาหายบอดแล้วก็เถอะ”
 “แม่ของพี่มณีคงมีความในอะไรบางอย่างน้องว่าเราต้องให้เวลาบ้าง”  มณีสีหน้าคิดหนัก
 “แต่ในตอนนี้หม่อมฉันเหลือเวลาไม่มาก”



(http://image.ohozaa.com/i/385/pdvd_075tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=78690c8120ebd1e1c79cea00dab246fc)



“ทำไมพี่มณีถึงพูดอย่างนั้นละจ๊ะ”  มณีหันไปตอบ
 “เรื่องนี้พระธิดาก็ทรงทราบเรื่องที่หม่อมฉันให้สัญญากับยักษ์หัสเดชาเอาไว้ไม่ใช่เหรอพระเจ้าค่ะ”  แก้วปัญหาหนักใจ มณีสีหน้ามุ่งมั่นที่จะทำตามสัญญา
 “ก่อนตายหม่อมฉันอยากจะพบหน้าพ่อสักครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าตัวเองเป็นลูกที่มีพ่อไม่ใช่ลูกที่ไม่มีใครเขาต้องการ”


(http://image.ohozaa.com/i/765/pdvd_091tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=5bfabee9dc0a020f55e3a8857947ad4e)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 04, 2011, 10:59:33 PM
ณัชชามองมนัสที่กำลังหลับอยู่ เอามือลูบไปตามเนื้อตัวด้วยความอยากกินเนื้อมนุษย์ขณะที่แปลงเป็นยักษ์กำลังจะลงมือ มนัสก็ละเมอขึ้นมาราวกับเป็นความจริง
 “อย่าๆๆๆ ช่วยด้วย”  ฉันทนาได้ยินมนัสร้องก็วิ่งมาเจอกับณัชชาที่ทีเขี้ยวหันไปพอดี ฉันทนากับสมวิ่งหนีไป




(http://image.ohozaa.com/i/021/pdvd_105tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=5036d15397e4530b97baff8c9344e735)



 มนัสตื่นขึ้นมาพอดีเลยถามณัชชา
 “น้องฉันทนากับสมเขาตกใจอะไร”  
 “สงสัยเขาคงเห็นยักษ์กันกระมังจ๊ะ”  ณัชชาตอบไป
 “แหม น้องณัชชาชอบพูดตลกจังนะจ๊ะ แถวนี้มีพี่กับน้องณัชชาไม่เห็นมียักษ์สักหน่อย”  
 “ก็อาจจะเป็นเราคนใดคนหนึ่งก็ได้ไม่พี่ก็เป็นฉัน”  



(http://image.ohozaa.com/i/91c/pdvd_119tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=2eca0720a6c7656c9c0aff38cb990fb6)





 “พี่ชอบฟังน้องณัชชาพูดจังเลยน้องณัชชาพูดเหมือนกับความจริง เมื่อกี้นะพี่หลับฝันว่าหลุดไปในดงยักษ์แล้วมันจะกินพี่ ”  ณัชชาลืมตัว
 “ยักษ์ที่ไหนกันฉันอยู่ที่นี่ทั้งตน เอ้ย ฉันอยู่ที่นี่ทั้งคนฉันไม่ยอมให้ยักษ์ที่ไหนมาแย่งพี่มนัสไปได้หรอก  เออ พี่มนัสฉันมาอยู่บ้านพี่ตั้งนานละพี่ลองไปบ้านฉันบ้างสิจ๊ะ”
  มนัสก็ตกใจบอกไม่ถูกว่าจะไปหรือไม่


(http://image.ohozaa.com/i/bd2/pdvd_126tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=d11524899a1b858edb56963d4d65d891)



หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 07, 2011, 09:42:35 PM
“ไม่ได้นะพี่มนัสจะไปกับนางยักษ์นั้นไม่ได้ฉันไม่ยอมเป็นอันขาด”   เสียงฉันทนาโวยวาย
“ใช่ ฉันเห็นกับตาเขี้ยวมันทั้งยาวทั้งใหญ่ทั้งขาววาววับ น่ากลั๊วน่ากลัว นี่เห็นเป็นคนด้วยกันนะถึงได้บอกให้"  สมบอกมนัสแต่มนัสไม่เชื่อ
“น้องฉันทนากับสมไม่ต้องมาหลอกฉันหรอกคนฉลาดอย่างฉันไม่เชื่อใครง่ายๆหรอก”
 “แต่พี่มนัสต้องเชื่อฉันนะ”   มนัสทำไม่สนใจ


(http://image.ohozaa.com/i/8ac/pdvd_145tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=44ad541998dd29d3a2076cc2eb70790c)




“เขาไม่เชื่อก็ปล่อยเขาไปเถอะน้องฉันทนา” สมบอกฉันทนา
 “เอ๊ะ พี่สมเนี่ยเรื่องของผัวเมียคนอื่นไม่เกี่ยว ออกไป”   ฉันทนาไล่สมแล้วหันไปเอาเรื่องกับมนัสต่อ
 “พี่มนัสพี่จะเชื่อฉันหรือไม่เชื่อ”  ฉันทนาถามอย่างเอาเรื่องมนัสตอบแบบกลัวๆ
“ก็อยากจะเชื่อยู่หรอกแต่พี่สัญญากับน้องณัชชาเอาไว้แล้ว เขาบอกว่าถ้าคนฉลาด” 
 “บอกมาสิ”
“ต้องรักษาสัญญาจ๊ะ” ฉันทนาได้แต่หงุดหงิดแทบกรี๊ดที่ทำอะไรไม่ได้


(http://image.ohozaa.com/i/db6/pdvd_156tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=75acbcee24b8602dc45cfa6223ff2dac)


ในที่สุดฉันทนา ก็ต้องออกเดินทางตามมนัสที่จะไปเที่ยวบ้านณัชชา สมกลัวๆแอบกระซิบถาม
 “น้องฉันทนารู้รึเปล่าว่าตัดสินใจทำอะไรลงไป”
 “รู้ แต่ฉันถือเสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ยักษ์หรอก” 
 “เราอาจจะถูกยักษ์มันจับกินก็ได้นะเจ้าค่ะ”  สมกลัว
 “มาจนป่านนี้แล้วฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น”


(http://image.ohozaa.com/i/dd0/pdvd_169tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=ee2d8d7c64f51d1c5cab567824efa359)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 08, 2011, 08:30:30 PM
หัสเดชะยักษ์ร้ายในสระน้ำ
รู้ลึกล้ำด้วยญาณยังแกร่งกล้า
ว่าดวงตาแม่มณีที่บอดมา
ได้รักษาจนกลายกลับหายดี
แต่เหตุใดไม่มาเป็นอาหาร
ให้งุ่นง่านหิวเหยื่อจนเหลือที่
จึงออกจากสระพลันในทันที
ตามมณีนุ้ยเท่งเร่งรีบไป


(http://image.ohozaa.com/i/91e/pdvd_182tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=873978455d39dbe8a6cd2334ce241f43)




ขณะที่มณีกับหมู่มองกำลังปิ้งย่างอาหารอยู่ก็เกิดแผ่นดินสะเทือน ยักษ์เขียวมาปรากฏตัว
 “หัสเดชา”  มณีเรียก
 “สัญญากับข้าใช่ไหม”  หัสเดชามาทวงสัญญา
 “ยักษ์เขียว ดึกๆดื่นๆมาทวงสัญญาไม่มีมารยาทเลย”  หนูนุ้ยว่ายักษ์หัสเดชา
 “ไม่ต้องพูดมากไอ่หนูนุ้ยเอ็งก็เหมือนกันไอ่หมูอ้วน”  หัสเดชาว่ารวมถึงเท่ง



(http://image.ohozaa.com/i/c44/pdvd_197tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=1d375211d5d908d64ce72447ee8e2be8)




 “เอ็งสัญญาว่าจะมาให้ข้ากินหลังจากรักษาแม่ของเจ้าหายแล้ว ทำไมถึงไม่มาให้ข้ากินอย่านึกนะว่าข้าไม่รู้”
 “เจ้านั้นแหละผิดสัญญา”   ยายผกาออกโรงมาช่วยพูด
“ข้าผิดสัญญายังไง”
 “ก็พี่มณียังไม่พบพ่อของเขานิ เจ้าจะลืมคำพูดเหรอ”   
 “เอาละข้าจะให้เวลาเจ้าเจ็ดวันตามหาพ่อของเจ้าให้พบ พบหรือไม่พบต้องกลับมาให้ข้ากิน ไม่อย่างนั้นละก็ ข้าจะตามไปกินเจ้าให้ถึงที่”   ว่าแล้วก็จากไป หนูนุ้ยก็ถามมณีว่าแค่เจ็ดวันมณีจะทำยังไง



(http://image.ohozaa.com/i/234/pdvd_208tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=84ad64857dac4613c00c4bf89527844d)



หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 10, 2011, 12:09:17 AM
ด้านหัสกันต์ที่หนีมา
 “หมด ! หลุดมือเราไปหมด เพราะไอ้มณีคนเดียว  ถ้าจะกำจัดไอ่มณีให้ได้ต้องกำจัดไอ่ยักษ์เขียวให้ได้ซะก่อน”  บ่นๆเสร็จก็หายไป


(http://image.ohozaa.com/i/716/pdvd_230tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=b64266f6c839f5d6520e91812e11b06f)



กลางป่าฟากมณีแม่สร้อยถามมณีเรื่องผกากรอง
 “มณี แม่อยากจะความจริงลูกเรื่อง ยายผกา”  
 “ยายผกา  ก็เหมือนที่ฉันเคยบอกแม่กับพระธิดาไปแล้วนั้นแหละจะ ยายแก่ยนั้ยมันป็นยักษ์เพื่อกลั่นแกล้งหม่อมฉันตลอดเวลา”  มณีตอบแม่สร้อยไป
 “แต่นางรักพี่มณีนะจ๊ะ ไม่อย่างนั้นนางคงไม่ติดตามมาเพื่อคอยช่วยเหลือพี่มณีหรอกจะ”  แก้วปัญหาพูดกับมณี
 “ตายแล้วพระธิดา พระธิดาพูดเหมือนกับจะให้พ่อมณีรับยายแก่......”  ดอกพะยอมพูดไม่ทันจบแก้วปัญหาก็บอก
 “ยายผกาแก่จริงๆซะที่ไหนล่ะดอกพะยอมก็เห็นๆอยู่ว่าทั้งสาว ทั้งสวย”
 “แต่นางเป็นยักษ์นะพระเจ้าค่ะจะแปลงกายให้รูปสวยยังไงก็ได้ ”  มณีบอกแก้วปัญหา



(http://image.ohozaa.com/i/9d2/pdvd_244tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=95779cefe958666c237e065f6c11662c)


แม่สร้อยทิพย์จึงแล้วพูดเรื่องอื่นต่อ
 “เอาละๆเรื่องนี้เอาไว้ก่อนพูดไปก็เถียงกันไม่จบไม่สิ้น ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่องยักษ์หัสเดชานั้น”  
“จริงสิจ๊ะพี่มณี ยักษ์หัสเดชาให้เวลาเจ็ดวันเท่านั้นเองแล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะจ๊ะ”  แก้วปัญหาถามมณีหันไปหาแม่
“แม่จ๋าชีวิตของฉันคงไม่เดียวดาย แม่บอกได้ไหมว่าพ่อของฉันเป็นใครเพื่อที่ฉันจะได้นอนตายตาหลับ”  แม่สร้อยถึงกับคิดหนัก




(http://image.ohozaa.com/i/79f/pdvd_263tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=a41ec5017843ff33159b9c95921476e2)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 10, 2011, 09:05:24 PM
ด้านหัสกันต์ก็ออกไปหาอาหารกินแล้วก็มาเจอกับพวกมนัสที่นอนกันอยู่ก็เลยคิดแผนร้าย


(http://image.ohozaa.com/i/427/pdvd_283tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=2d1803882e5043cd5eb5d5da6143618c)



ตอนเช้ามณีออกมาล้างหน้าล้างตา ผกากรองก็ตามมาในร่างยายผกาพอถึงริมธารผกาก็ถอดหน้ากากออก
พอมณีหันไปเจอผกากรองก็แกล้งมองไปในน้ำ



(http://image.ohozaa.com/i/516/pdvd_295tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=43d546a0b2c1f987bf922b80c489cfc8)


 “นั้นเจ้ามองอะไร”  มณีถามผกา
 “มองปลา ข้าอยากจะรู้ว่าลำธารนี้มีปลารึเปล่า”  ผกากรองตอบ
 “งั้นก็แล้วไป”  มณีพูดแล้วก็เดินไป ผกากรองจึงแกล้งพูดขึ้นมา


(http://image.ohozaa.com/i/8fc/pdvd_306tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=5cdd6cd7224d9838528aa92aa9610ef5)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 10, 2011, 09:10:13 PM
 “อุ๊ยต๊าย ปลาตาบอดจริงๆด้วย ดูสิขนาดมีอาหารดีๆลอยอยู่ตรงหน้ายังว่ายเลยผ่านไป สมน้ำหน้า” ผกาพูดประชดซะสะใจ
มณีได้ยินก็หันกลับมาถามทันที  “นี่เจ้าว่าใคร”
 “ว่าปลา ทำไมหรือว่าเจ้าเดือดร้อน”  มณีฉุนเดินกลับมาว่าผกากรอง
 “นี่เจ้าคงคิดสินะว่าข้าโง่เหลือเกินสินะที่มองข้ามความสวยปลอมๆของเจ้าไป”


(http://image.ohozaa.com/i/1d0/pdvd_321tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=0a4495fbcbfa91bae73f0b9907980fd9)


 “ข้าจะบอกให้ก็ได้แม้แต่โลกนี้มีเจ้าเพียงคนเดียวข้าก็จะไม่ชายตามอง ให้มันอยู่กันแบบนี้แหละ”  ผกากรองมองมณีด้วยสายตาน้อยใจปนโกรธ
 “ข้าบอกเจ้าเท่านี้แหละ ในเมื่อเจ้ารู้แล้วก็อย่ามาตามข้าอีก มันเสียเวลาเปล่า”  มณีพูดเสร็จก็เดินหนีไป ผกากรองคิดได้ก็เลย
เรียกมณีแล้ววิ่งตามไป


(http://image.ohozaa.com/i/51a/pdvd_341tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=cb15b8c0d5d8e314246ce1806f803cb3)




มนัสตื่นเจอหัสกันต์ที่มายืนอยู๋ตรงหน้ามนัสดีใจมาก(ยังไม่รู้ตัวอีก)  “ท่านหัสกันต์ โอ้โหท่าน”  มนัสเรียกจนทุกคนตื่นกัน
 “ฉันดีใจจริงๆที่ได้เจอท่านอีก เออ แล้วท่านเห็นพี่มณีของฉันรึเปล่า”  หัสกันต์เห็นณัชชาก็ร็ว่าเป็นยักษ์ก็คิกแค้นใจณัชชาก็ตกใจหันไปมองกาณกนา


(http://image.ohozaa.com/i/5a3/pdvd_361tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=f99a7b874ac98dfb4c43d4b4673f746a)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ พฤษภาคม 10, 2011, 11:53:08 PM
ชุดผกากรองสวยอ่ะ  เรียบแต่หรู  เล่นเชิงผ้านุ่งสวยดี  แถมมีหลายสีด้วย
ส่วนมณีก็ยังคงไม่เป็นสุภาพบุรุษไปจนจบเรื่อง
 :icon_mad:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 11, 2011, 07:57:01 PM
หัสกันต์ปั้นหน้ายิ้มตอบมนัส  “คือเราพลัดหลงกับมณีกลางทาง”
 “อ๋อ ระหว่งาที่ยักษ์สองตนมันอาละวาดใช่ไหม ดีนะที่ท่านไม่จับกินไปซะก่อน” มนัสบอก หัสกันต์ กาณกนาบอกมัส
 “ข้าว่าเจ้าโชคดีที่รอดชีวิตมาได้ แต่มันก็แปลกนะป่านี่มียักษ์ออกมาเพ่นพ่านเต็มไปหมด”  หัสกันต์หัวเราะหึหึ
 “นั่นนะสิ มันน่าแปลกใจว่ายักษ์จะแบ่งมนุษย์กันกินพอรึเปล่านะ”


(http://image.ohozaa.com/i/406/pdvd_367tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=619fc35f05c1b2a115676fc99e7011ec)



มนัสไม่รู้เรื่องก็เข้ามาคุยด้วย
 “นั่นน่ะสินะ มันน่าตลกดีนะที่ทั้งยักษ์ทั้งคนปนเปกันไปหมด ดีนะที่พวกเรามีแต่คนไม่มียักษ์”  ณัชชาหันไปบอกหัสกันต์
 “เจ้าไปตามทางของเจ้าเถอะเราไม่ชอบไปกันหลายคนมันมากเรื่องรู้รึเปล่า”  แต่ณัชชาที่แอบพึงพอใจในรูปโฉมของหัสกันต์กลับคัดค้าน
“จะเพิ่มอีกสักคนจะเป็นไรไป กลับเพิ่มความปลอดภัยด้วยซ้ำ จริงไหมจ๊ะ”  (หันไปถามหัสกันต์)
 “จริงสิจ๊ะน้องสาวแสนสวย จะกีดกันไปทำไม อาหารที่เห็นๆแบ่งกินกันได้”  คนนี้ก็ฉลาดมาเลย
 “ใช่ของกินในป่าเนี่ยะมีตั้งเยอะแยะและอีกอย่างเราไปกันหลายคนมันสนุกจะตายจริงไหมจ๊ะน้องฉันทนา”



(http://image.ohozaa.com/i/8cd/pdvd_386tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=1287c9d41f19b7b480e82f9ec85d26d7)



มณีเดินหนีผการกองวิ่งตามมาชนกัน
 “ฟังเราก่อนนะ”  มณีไม่สนเดินต่อไป ผกากรองฉุดแขนไว้
 “เดี๋ยวก่อนมณีฟังเราก่อนนะเราต้องการพูดกับเจ้าด้วยความหวังดี”  มณีสีหน้าไม่พอใจ
 “เจ้าน่ะเหรอหวังดีเอามือของเจ้าออกจากแขนของข้าเดี๋ยวนี้”  มณีมองอย่างรังเกียจ


(http://image.ohozaa.com/i/218/pdvd_420tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=3908b0fc7dfc8238a01b14a5207ac655)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 11, 2011, 08:07:02 PM
 “เราอยากจะช่วยเจ้านะ”  ผกากรองบอกมณีอย่างจริงใจแต่มณีไม่สนใจ
 “เอามือของเจ้าออกไปแล้วเลิกยุ่งกับข้าซะ” มณีบอกแล้วเดินหนีไป
 “อย่าให้ข้าต้องบังคับเจ้านะ”  ผกากรองกรองโมโหมณีเลยหันมาตอบ
 “ก็เอาสิ เจ้าจะทำอะไรข้าก็ได้เจ้ามันเป็นนางยักษ์นิ”  ผกากรองพยามไม่โกรธ


(http://image.ohozaa.com/i/8c2/pdvd_430tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=b6f18277deaabaa946a567b2eff9d30c)


มณียังไม่หยุดพูด  “ถึงเจ้าไม่กินข้าข้าก็ต้องถูกยักษ์เขียวกินอยู่ดี”  แล้วมณีก็กระซิบไปข้างหูผกา
 “เพียงแต่เปลี่ยนจากยักษ์ตะกละไปเป็นยักษ์แก่ตัณหากลับเท่านั้น”  ผกากรองได้ฟังก็ปรี๊ดแตก
 “หยุดเรียกเราว่ายักษ์สักทีได้ไหม”  ผกากรองของขึ้น
 “ไม่หยุด จะทำไม นางยักษ์”  มณีไม่หยุด



(http://image.ohozaa.com/i/ffd/pdvd_442tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=ebdb5385876e8285a43f146fcef222e2)


 “เราบอกให้หยุดไง”  ผกากรองบอกอีกแต่มณีก็ไม่สนใจ
 “นางยักษ์”  
 “หยุด”
 “นางยักษ์”  
 “หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
 “ไม่หยุด นางยักษ์”  แล้วมณีก็ผลักผกากรองล้มไป (มณีนี่ไม่เป็นสุภาพบุรุษเหมิอนที่พี่กาฬบอกนั้นแหละ )
ผกากรองเขยิบถอยหลังแล้วมองมณีด้วยความเสียใจส่วนมณีมองผกากรองด้วยความสะใจ


(http://image.ohozaa.com/i/6b4/pdvd_449tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=09a355082e23777bc42cc3ca6e5d6343)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ พฤษภาคม 28, 2011, 10:43:31 PM
พวกเท่งหนูนุ้ยที่ตื่นขึ้นมาไม่เจอทั้งสองแก้วปัญหาก็เป็นกังวลจนแม่สร้อยต้องมาพูดให้คลายกังวลลง
 “พระธิดาเพคะ มณีเป็นคนดีแล้วก็รักพระธิดาอย่างแท้จริงเพคะ”
 “ถ้าอย่างนั้นแล้วทำไมเค้าทำไมหายกันไปตั้งสองคนตั้งแต่ยยังไม่มีใครตื่นล่ะจ๊ะ นหป่านนี้ก็ยังไม่มีใครกลับมาเลย”
แม่สร้อยมองไปตามทางแล้วก็มีสีหน้าครุ่นคิด


(http://image.ohozaa.com/i/aa6/pdvd_000tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=a98f6d466da34c4d4b0388f65b45f7ab)


ผกากรองจับมณี
มัดไว้แล้วพูดให้มณีเข้าใจ
 “พี่มณีเข้าใจผกาผิดนะจ๊ะ ผกาน่ะเป็นห่วงพี่มณีจริงๆอยากช่วยเรื่องยักษ์หัสเดชานั้น”  ผกากรองบอกจากใจจริงแต่มณีกลับเหวี่ยง
 “เชอะ เจ้าช่วยข้าไม่ให้เป็นอาหารของยักษ์หัสเดชา กลับต้องเป็นสามีของนางยักษ์แก่อย่างเจ้าใช่ไหม”  (ไอ่นิ)ผการำคาญหงุดหงิดที่มณีไม่ยอมเปิดใจรับฟัง
 “โอ๊ยยย ทำไมถึงได้โง่ดื้อด้านอย่างนี้นะ ถ้าหากเจ้าไม่เชื่อก็ลองจับแขนเราดูสิมันก็เป็นเนื้อเป้นหนังเหมือนกับเจ้านั้นแหละ”
 “เจ้าเป็นยักษ์จะเสกคาถาให้ร่างกายของเจ้าเป็นมนุษย์ก็ได้”  มณีบอกแบบไม่เชื่อ


(http://image.ohozaa.com/i/23a/pdvd_011tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=b39e1423f676f2f8ffb4509a7474bd4a)




 “แต่ยักษ์กับมนุษย์กลิ่นมันไม่เหมือนกันหรอกนะ ยักษ์จะปลอมแปลงให้เหมือนมนุษย์ยังไงได้ก็จริงเหมือนที่พี่มณีพูด  แต่กลิ่นมันปลอมแปลงกันไม่ได้หรอก”  มณีหาทางทำตัวรอด
 “นี่เจ้าหมายความว่าเจ้าจะให้เราดมกลิ่นเจ้าใช่ไหม”  (เค้าไปบอกตอนไหนแค่บอกไม่เหมือนตีความเด่งจังมณีนิ) ผกาได้ยินก็อายๆ  หลบสายตา




(http://image.ohozaa.com/i/74b/pdvd_026tile.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=298ed7372eb56590bc5723750e85014b)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ มิถุนายน 27, 2011, 02:17:28 AM
มาเล่าต่อน่ะ ;Dกำังติดตามตอนต่อไป :icon_idea:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ สิงหาคม 07, 2011, 03:49:33 AM
กลับมาเล่าน่ะคอยนานแล้ว :-X ;) ;D
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ สิงหาคม 25, 2011, 10:54:15 AM
พี่อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ น้องเรนโบว์ ว่างยังค๊า  :icon_evil:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 05, 2011, 06:01:52 PM
มาแล้วค่ะ  ขอโทษทีนะคะที่หายไปนาน งานยุ่งๆคะพอดีช่วงนี้เคลียร์ออกไปบ้างแล้ว อย่ามัวชักช้าไปต่อเลยคะ

พวกเท่งหนูนุ้ยที่ตื่นขึ้นมาไม่เจอทั้งสองแก้วปัญหาก็เป็นกังวลจนแม่สร้อยต้องมาพูดให้คลายกังวลลง
 “พระธิดาเพคะ มณีเป็นคนดีแล้วก็รักพระธิดาอย่างแท้จริงเพคะ”
 “ถ้าอย่างนั้นแล้วทำไมเค้าทำไมหายกันไปตั้งสองคนตั้งแต่ยังไม่มีใครตื่นล่ะจ๊ะ จนป่านนี้ก็ยังไม่มีใครกลับมาเลย”
แม่สร้อยมองไปตามทางแล้วก็มีสีหน้าครุ่นคิด


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_000-tile.jpg)



แก้วปัญหานั่งลงถอนหายใจแม่สร้อยก็พูดต่อ
 “ที่แม่เป็นห่วงตอนนี้ก็เป็นเรื่องยักษ์หัสเดชาและยักษ์หัสกันต์” แก้วปัญหาชีเริ่มคิดได้
 “จริงสิจ๊ะแม่ลูกลืมเรื่องนี้ไปหัสกันต์อาจดักคอยทำร้ายพี่มณีก็ได้ พวกเรารีบออกไปตามหาพี่มณีกันเถอะ”  ดอกพะยอมกลัวยักษ์
  “แล้วถ้าหากเจอ เจอ  เจอ ยักษ์ละเพคะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_010-tile.jpg)


 “หากดอกพะยอมกลัวก็ไม่เป็นไรนะ ฉันเข้าใจ”  แม่สร้อยบอกดอกพะยอมแล้วหันไปบอกแก้วปัญหา
 “พระธิดาเพคะทรงประทับอยู่ที่นี่เถอะเพคะ แม่เนี่ย”   แม่สร้อยพูดยังไม่ทันจบแก้วปัญหาก็พูดขึ้น
 “อย่ามัวพูดเลยจ๊ะแม่ใครไม่อยากไปก็อย่าไปบังคับใจเขา ไปกันเถอะจ๊ะ”  
แล้วแก้วปัญหาก็พาแม่สร้อยเดินออกไปตามหามณีโยที่เท่งหละหนูนุ้ยตามออกไปด้วยดอกพะยอมเห็นทุกคนไปเลยรีบตามไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_015-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 05, 2011, 06:03:31 PM
ทางด้านมณีก็หลอกล่อผกากรองด้วยคำพูด
 “ว่ายังไง เจ้าจะให้ข้าดมกลิ่นเจ้าใช่ไหม”  ผกากรองอายๆไม่หันมาสบตามณีพูดต่อ
 “ก็ดีเหมือนกันนะข้าจะได้พิสูจน์ว่าเจ้าเป็นใคร”  มณีส่งสายตาหวานให้ผกาผกาถึงกับเรียกชื่อมณีออกมาอย่างไม่เชื่อ
 “พี่มณี”  
 “แก้มัดพี่สิผกากรอง”  ผกากรองใจอ่อนยอมแก้มัดให้มณี


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_022-tile.jpg)



แม่สร้อย แก้วปัญหา เท่ง หนูนุ้ย ดอกพะยอมเดินตามหาคนทั้งสองในป่า มณีที่ได้รับอิสระแล้วก็เล่นละครต่อไป มณีจับมือผกากรองมาเพื่อจะพิสูจน์กลิ่น
 ผกากรองก็อายม้วน มณีทำท่าจะยกมือขึ้นมาดมผกากรองก็อายจนไม่ได้นึกสนใจแววตาเจ้าเล่ห์ของมณี มณีสะบัดมือผกากรองออกแล้วผลักล้มลงไป 
 “พี่มณี”   ผกากรองตกใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_035-tile.jpg)



 “สมน้ำหน้าอย่าคิดนะว่าข้าจะพิสวาสเจ้า เมินซะเถอะ นังยักษ์หน้าโง่”   ผกากรองได้ยินก็ปรี๊ดรีบลุกขึ้น
 “พี่มณี ทำไมเจ้าถึงได้ใจร้ายใจดำขนาดนี้นะ”
 “ข้าจะใจดำก็เฉพาะนางยักษ์อย่างเจ้าเท่านั้นแหละ”  
แล้วเสียงแม่สร้อยเรียกผกาก็ดังขึ้นมณีรีบหันไปแต่ผกากลับหันหลังไม่ยอมสู้หน้าพลางทำสะอื้นไห้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_055-tile.jpg)



หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 05, 2011, 09:13:35 PM
แก้วปัญหาเห็นทั้งสองก็สงสัย
 “ทำไมพี่มณีกับยายผกาถึงได้มาอยู่ที่นี้ล่ะจ๊ะ”
 “ใช่ อุตส่าห์ตื่นกันมาตั้งแต่เช้า”  มณีแก้ตัวกับแม่
 “ไม่มีอะไรจ๊ะแม่ นัง” พอเห็นสายตาแม่สร้อยที่ไม่ให้เรียกว่านางยักษ์ก็เปลี่ยน สรรพนามที่ใช้เรียก
 “ยายผกาเค้าตามลูกมาจ๊ะ”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_074-tile.jpg)



ผกากรองที่นึกแค้นใจมณีที่เมื่อกี้ทำกับตนไว้
 “ทำไมพี่มณีพูดอย่างนั้นล่ะจ๊ะ พี่มณีเป็นคนปลุกผกามาแต่เช้าบอกว่าวันนี้ทุกคนยังไม่ตื่นเค้าจะได้ไม่สงสัยเรายังไงดีละจ๊ะ”  
 “นี่เจ้าพูดอะไรนะ”  มณีเริ่มโกรธ ผกากรองได้ทีเข้าไปทำทีท่าออดอ้อน
“โถเอย! พี่มณี กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องพี่มณีเป็นคนบอกเองว่าช่วงนี้เราไม่ได้อยู่กันตามลำพังเลยพอดีวันนี้ทุกคนตื่นสายพี่มณีก็เลยชวนฉัน แหมมันละอายปากไม่อยากจะพูดเลย”  แก้วปัญหาได้ยินเช่นนั้นก็วิ่งหนีออกไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_103-tile.jpg)



ดอกพะยอมตามแก้วปัญหาไปด้วยความเป็นห่วงแม่สร้อยทิพย์มองตามไปอย่างตกใจและหันมามองมณีอย่างผิดหวัง
มณีมองตามแก้วปัญหาไปกลัวจะเข้าใจผิดส่วนผกากรองก็เกาะแขนไว้แล้วแอบสะใจมณีเล็กๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_113-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 09, 2011, 07:15:45 PM
แก้วปัญหาวิ่งร้องไห้หนีออกมา ดอกพะยอมกับหมู่ทองตามออกมาด้วยความเป็นห่วง
 “พระธิดาเพคะ”   
 “ดอกพะยอม”  แก้วปัญหาร้องไห้เข้าไปกอดดอกพะยอมเหมือนหาที่พึ่ง
 “อย่าทรงกรรแสงอีกเลย”    ดอกพะยอมกอดปลอบแก้วปัญหาด้วยความเป็นห่วง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_119-tile.jpg)


มาเคลียร์ทางมณีกันบ้าง
ผกากรองแกล้งทำเป็นร้องไห้โดยที่แม่สร้อยคอยปลอบอยู่ข้างๆ พอแม่สร้อยหันหน้าไปทางมณีผกากรองก็ยิ้มเยาะ มณีถึงกับของขึ้น
 “แม่ดูมันทำหน้าล้อฉันสิ”  พอแม่สร้อยหันไปก็เห็นผกากรองสะอื้นไห้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_123-tile.jpg)


แม่สร้อยจึงหันไปว่าให้มณี
 “มณี แม่ไม่เคยคิดเลยว่าลูกของแม่จะเป็นคนแบบนี้ โถดูสิหนูผการ้องไห้จนน้ำตาจะเป็นสายเลือดอยู่แล้ว”  
ตอนแม่สร้อยหันไปว่าให้มณีผกากรองแอบทำหน้าสะใจแต่มณีถึงกับเซ็ง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_140-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 09, 2011, 07:39:58 PM

หนูนุ้ยได้ยินแม่สร้อยพูดก็หันไปพูดกับเท่ง 
 “อะโต้ยยย ไอ้เท่ง ฉันว่านะคนอื่นต้องกระอักเลือดแน่ๆเลย ”
 “หนูนุ้ย พูดอะไรน่ะ”  มณีหันไปถามเท่งกับหนูนุ้ย
 “เท่ง หนูนุ้ย เราสองคนรู้ใช่ไหม บอกแม่ไปทีสิ แม่จะได้เลิกเข้าใจผิดฉันสักที”  หนูนุ้ยทำหน้าอิลักอิเหลือนไม่อยากจะบอก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_147-tile.jpg)



 “บอกไปสิ”  มณีเร่ง
 “บอก ๆ ๆ พรือ เล่า  อ่า เอิ่มมม  มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับไส้ๆกับพุง”  หนูนุ้ยกลัวๆหันไปปรึกษาเท่ง
 “บอกไปสิ ว่านางเป็นยักษ์”   ผกากรองถลึงตาไม่ให้ทั้งสองพูดความจริง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_173-tile.jpg)


หนูนุ้ยสะบัดแขนออกจากมณีแล่วหันไปว่าเท่ง
 “เอาละ ไอ้เท่งช่วยออกความคิดบ้างสิ มัวแต่ยืนตัวพองทำพรือ”  
 “ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เอ็งนะหัวใสเอ็งก็พูดไปสิ”
 “บอกไปสิเท่ง หนูนุ้ย”  มณีโมโหมากกก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/lakorn/PDVD_185-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กันยายน 09, 2011, 07:49:34 PM
สมน้ำหน้า!!!!!!   :icon_confused:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: tunyada ที่ กันยายน 28, 2011, 12:23:38 AM
สนุกมาก เลย มาเล่าตอน่ะ ;D :icon_smile:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: muayjang ที่ ธันวาคม 01, 2011, 02:58:10 PM
หนุกดีชอบมากมาย :(
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 17, 2012, 09:16:21 PM
หนูนุ้ยตัดสินใจจะพูด ผกากรองยืนลุ้นว่าหนูนุ้ยจะพูดว่าอะไร 
 “เอาแล้วๆ ความจริงแล้วนะ หนูผกา อืม...”  หนูนุ้ยอ้ำอึ้ง
ผกากรองก็พยามส่งซิกว่าอย่าพูดความจริง
 “ความจริงแล้วหนูผกาเป็นคนไม่ได้เป็นยักษ์”  
มณีโมโหมากที่หนูนุ้ยพูดแบบนั้น ผการกองก็ยิ้มชอบใจที่หนูนุ้ยบอกว่าตนไม่ใช่ยักษ์และก็ไม่ได้บอกความจริงไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_191-tile.jpg)


ตัดมาที่แก้วปัญหา ดอกพะยอมก็ถามแก้วปัญหาด้วยความเป็นห่วง
 “แล้วพระธิดาจะทรงทำอย่างไรต่อไปเพคะ”
 “ดอกพะยอม เจ้าว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัวรีเปล่า”  ถามน้ำเสียงสะอื้น
 “เปล่าหรอกเพคะ พระธิดาทรงมีน้ำพระโอบอ้อมอารีต่างหาก”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_206-tile.jpg)


แก้วปัญหาส่ายหน้าทั้งน้ำตา
 “ไม่จริงหรอกดอกพะยอม เราเป็นคนเป็นแก่ตัวต่างหาก ยังไงๆ นางก็มาก่อน พี่มณีคงตัดนางไม่ลง”
  “แต่นางเป็นเพียงยักษ์แก่ๆเท่านั้นนะเพคะ”  ดอกพะยอมแย้ง
 “แล้วเจ้าเคยเห็นนางมีเขี้ยวงอกออกมางั้นเหรอ”  แก้วปัญหาถาม
 “พ่อมณีจะมาทำจับปลาสองมือแบบนี้ไม่ได้นะเพคะ พ่อมณีจะต้องเลือกเอาระหว่างนางคนนั้นกับพระธิดานะเพคะ”  ดอกพะยอมพูดให้แก้วปัญหาคลายกังวล

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_224-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กุมภาพันธ์ 17, 2012, 09:17:11 PM
อ๊ากกก  >:D เล่าต่อไม่ได้เวปฝากรูปเป็นอะไรไปนี่
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2012, 12:09:39 AM
ง่า หาเว็บใหม่ดีกว่ามั้ยคะอย่าเลิกเล่าเลย
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Gobguru ที่ เมษายน 12, 2012, 02:25:22 AM
เล่าสนุกจนต้องไปหามาดูเองเลยครับ  :-X เสียดายไฟล์เก่าแล้ว ไม่ชัดเท่าไร
ปล. ผกากรอง สวยน่ารักมาก อิอิ  :P
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 14, 2012, 06:03:04 PM
 “แม่ แม่อย่าไปเชื่อมันนะจ๊ะ เท่งกับหนูนุ้ยถูกสาปเอาไว้ถ้าสองคนนี้พูดความจริงเมื่อไหร่จะต้องปวดท้อง ใช่ไหม เท่ง หนูนุ้ย”  มณีหันไปถาม ทั้งสองเอาแต่ส่ายหน้าไม่ตอบอะไร ผกากรองเลยพูดขึ้นบ้าง
 “พี่มณี ฉันรู้ดีนะว่าฉันมันเก่า แล้วก็เป็นสนิมแล้ว พระธิดาใหม่กว่าหน้าตาก็จุ๋มจิ๋มกว่า แต่พี่มณีไม่ใจร้ายควรตัดรอนฉันขนาดนี้นะจ๊ะ”
 มณีโกรธมากกกกกกเข้าไปบีบคอผกากรอง “นังยักษ์เจ้าเล่ห์”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_241-tile.jpg)

แม่สร้อยก็สั่งให้มณีหยุด เท่งกับหนูนุ้ยก็เข้าไปช่วยห้าม
 “หยุดนะมณี”
 “โธ่แม่ แม่น่าจะเชื่อฉันบ้าง ฉันกลุ้มใจเรื่องถูกยักษ์กินโดยไม่เห็นหน้าพ่อมากพออยู่แล้ว อย่าให้ฉันกลุ้มใจเรื่องนางยักษ์เฒ่าเจ้าเล่ห์นี่อีกเลย ดีไม่ดี ฉันกลุ้มใจมากๆเข้าฉันอาจจะไปให้ยักษ์หัสเดชานั้นกินก็ได้”
มณีพูดเสร็จ ก็หงุดหงิดงุ่นง่านเพราะปวดหัวเครียดบลาๆๆ จนถึงทรุดนั่งกุมขยับ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_275-tile.jpg)

แม่สร้อยจึงต้องปลอบ  “โถ มณี มณีลูกแม่”  สองแม่ลูกกอดกัน แม่สร้อยพูดด้วยสายตาว่างเปล่า
 “ลูกยากรู้จริงๆเหรอว่าพ่อของลูกเป็นใคร ”  
 “จ๊ะแม่ ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากรู้ว่าพ่อเป็นใคร”
 “ถ้าลูกอยากรู้จริงๆ แม่จะบอกให้ฟังก็ได้ แต่แม่จะบอกแค่นั้นนะ เพราะแม่สาบานไว้แล้วว่าชาตินี้แม่จะไม่พบหน้าพ่อของลูกอีกเป็นอันขาด”
 “แม่”  มณีเรียกออกมาแบบดีใจที่แม่สร้อยยอมบอกเรื่องพ่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_300-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 14, 2012, 06:13:23 PM
แก้วปัญหานั่งร้องไห้อยู่โดยมีดอกพะยอมกับหมู่ทองนั่งเฝ้า หมู่ทองอดไม่ได้เลยไปสะกิดดอกพะยอม
 “พี่ดอกพะยอม แล้วเราควรจะทำอย่างไรดีล่ะเพื่อไม่ให้พระธิดาเสียพระทัยไปมากกว่านี้ ”
 “ฉันอยากพาพะธิดากลับ”  
“ก็กลับเลยสิพี่”
 “แต่ฉันจนใจ เพราะเราเดินทางกันมาไกลเกินไปแล้ว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_325-tile.jpg)


 “ถึงยังไงเราก็บากหน้ากลับไปไม่ได้ มีอยู่วิธีเดียวเท่านั้น”
 “แล้วพระธิดาจะทรงทำอย่างไรต่อไปเพคะ”
 “เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น เราต้องยอมรับฐานะของยายผกา”  ดอกพะยอมถึงกับตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_333-tile.jpg)


ด้านผกากรองก็เดินเคร่งเครียดปรึกษาเรื่องมณีกับเท่งและหนูนุ้ย
“อะโต้ย เท่งเอ้ยฉันนึกไม่ถึงเลยว่าน้องมณีจะเป็นลูกกษัตริย์ เอาละโว้ยไอ่เท่งแล้วเราไม่ต้องเข้าเฝ้าเสด็จน้องมณีเหรอ” หนูนุ้ยพร่ำเพ้อหลังจากได้ยินความจริงเรื่องพ่อของมณี
 “นั่นนะสิ ฉันก็พูดคำยากๆพรรค์นั้นกับเขาไม่เป็นซะด้วยสิไอ่หนูนุ้ย” เท่งก็เป็นไปกับหนูนุ้ย
แถมหนูนุ้ยยังมีการมาบอกผกากรองด้วย
“หนูผกา อย่าทำให้น้องมณีโมโหนา เดี๋ยวถูกสั่งประหารชีวิตไม่รู้นา”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_343-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 14, 2012, 06:20:12 PM
ผกากรองรำคาญ  “โอ๊ย!! หนูนุ้ยไม่ต้องมาเป็นห่วงเราหรอกนะ ห่วงแต่เสด็จน้องมณีของหนูนุ้ยเถอะจะเป็นตายร้ายดีก็ยังไม่รู้ เห้อ”  ผกากรองถอนหายใจ
เท่งเลยถามผกากรอง  “แล้วหนูผกา ช่วยพ่อมณีหน่อยไม่ได้หรอกเหรอ หนูผกาน่ะมีเวทย์มนต์คาถานี่นา”
 “ไอ่ช่วยมันเรื่องเล็ก แต่เรากลัวว่าเจ้าตัวเขาจะไม่ยอมให้ช่วยน่ะสิ หนูนุ้ยกับเท่งก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าเขารังเกียจเราอย่างกับอะไรดี”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_350-tile.jpg)


ด้านแม่สร้อยหลังจากเล่าความจริงให้มณีฟังทั้งหมดจนจบ
 “ทีนี้เข้าใจแม่รึยังว่าทำไมแม่พยามยามปกปิดเรื่องพ่อของลูกตลอดมา”
 “แต่ลูกไม่เชื่อว่า พ่อจะใจร้ายขนาดสั่งสั่งฆ่าทั้งแม่ทั้งลูกได้”
 “ทำไมจะทำไม่ได้ ที่แม่ต้องตาบอด พาลูกซมซานหนีออกมาไกลแสนไกลก็เพราะใคร”  แม่สร้อยพูดทั้งน้ำตา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_363-tile.jpg)

 “แล้วทำไมแม่ถูกพาตัวมาฆ่าในป่าล่ะจ๊ะ ถ้าพ่อจะฆ่าแม่จริงๆ พ่อสั่งทหารแบบเปิดเผยก็ได้”
 “กลัวผู้คนจะตราหน้าว่าใจดำน่ะสิ”  แม่สร้อยยังคงโกรธแต่มณีไม่เชื่อ
  “แต่ลูกว่า ลูกต้องเข้าไปพบพ่อเพื่อถามความจริงให้ได้” แม่สร้อยถึงกับตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_379-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 14, 2012, 06:21:46 PM
ตัดไปมาบ่อยจริง กลับมาที่ฝั่งนางเอกกับผู้ช่วยพระเอกกันต่อ
หนูนุ้ยโผล่หน้าเข้ามาพูดกับผกากรอง
 “อะโต้ย!!อย่าน้อยอกน้อยใจไปนักเลย ถ้าเสด็จน้องมณีรู้ความจริงรับรองว่าเรียบร้อยแน่ๆเลยนะ นะ”
 “คนหูหนวกตาบอดอย่างนั้นนะหรือจะมีวันรู้ความจริง ขนาดเห็นอย่างนี้หนำซ้ำยังให้ดมกลิ่นดูยังไม่ยอมเลย”  ผกากรองแอบบ่นเบาๆ
เท่งตกใจกับคำว่าดมกลิ่น  “ดมกลิ่น ดมกลิ่นอะไรหรือหนูผกา”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_402-tile.jpg)


ผกากรองพึ่งนึกได้ว่าเผลอตัวพูดออกไป
 “ก็ ...” ผกากรองอ้ำอึ้ง หนูนุ้ยเห็นก็หัวเราะใหญ่
 “หัวเราะอะไรหนูนุ้ย”  ผกากรองถามแบบโกรธๆ
 “ก็หัวเราะดมกลิ่นหนูผกานะสิ เสด็จน้องมณีทรงพระโง่จริงๆเลย ”  (จริงแท้ โง่มากกก)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_426-tile.jpg)

ผกากรองทั้งโกรธทั้งอายเลยลุกหนีออกไป
 “ไอ่หนูนุ้ยเอ็งทำอะไรให้หนูผกาโกรธ”
 “บ้าเหรอไอ้เท่ง ฉันยังไม่ได้ทำไรเลย นี่ไอ้เท่งเอย ฉันว่านะ ทีนี้นะน้องมณีต้องรู้เรื่องความจริงของหนูผกาแน่นอนเลย” แล้วก็หัวเราะชอบใจกันสองคน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_441-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 14, 2012, 06:28:11 PM
แก้วปัญหาหลังจากหลบไปสงบจิตสงบใจแล้วก็กลับมาเจอมณีก็เมินๆ มณีดีใจที่เห็นแก้วปัญหา
 “พระธิดา”
 “แล้วยาย...เออ ผกาล่ะจ๊ะไปอยู่เสียที่ไหน”
 “พระธิดาอย่าประชดหม่อมฉันอีกเลยพระเจ้าค่ะ อีกไม่กี่วันหม่อมฉันก็ต้องตาย”  มณีพูดอย่างน้อยใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_454-tile.jpg)


แม่สร้อยจึงช่วยพูดอีกแรง  “พระธิดาสงสารมณีเถอะเพคะ มณีเป็นคนอาภัพนัก”
 “พี่มณีน้องขอโทษ”
 “แต่ก่อนที่หม่อมฉันจะตาย หม่อมฉันอยากเห็นหน้าพ่อสักครั้ง หม่อมฉันอยากให้พระธิดาเสด็จไปด้วย”
 “พ่อ หมายความว่า พี่มณีรู้แล้วเหรอจ๊ะว่าพ่อพี่เป็นใคร”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_476-tile.jpg)


 “พระเจ้าค่ะ”
 “ใครจ๊ะ พ่อของพี่มณีเป็นใคร แล้วตอนนี้ยู่ที่ไหน”
 “พ่อของหม่อมฉันก็คือกษัตริย์ไพนุสิน ผู้ครองนครกำแพงแสนนี่แหละพระเจ้าค่ะ”
แก้วปัญหาและดอกพะยอมได้ยินก็ตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_488-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: นานะจัง ที่ เมษายน 14, 2012, 06:30:59 PM
อ๊ากกก  >:D เล่าต่อไม่ได้เวปฝากรูปเป็นอะไรไปนี่

ใช้เว็บนี้อัพดีกว่าจ้ะ อัพได้เยอะมาก เร็วด้วย ไม่เออเรอ เหมือน photobucket ด้วยนะ http://image.ohozaa.com/main/
ถ้ายังฝากด้วย photobucket ลอง Logout ออกจากระบบดูซักพัก ถ้าในกรณีที่อัพรูปเสร็จให้ออกจากระบบ เพราะมันกินแบนวิท
มันจะทำให้รูป เออเรอ เดี๋ยวซักพักก็หายจ้ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 14, 2012, 06:35:05 PM
อ๊ากกก  >:D เล่าต่อไม่ได้เวปฝากรูปเป็นอะไรไปนี่

ใช้เว็บนี้อัพดีกว่าจ้ะ อัพได้เยอะมาก เร็วด้วย ไม่เออเรอ เหมือน photobucket ด้วยนะ http://image.ohozaa.com/main/
ถ้ายังฝากด้วย photobucket ลอง Logout ออกจากระบบดูซักพัก ถ้าในกรณีที่อัพรูปเสร็จให้ออกจากระบบ เพราะมันกินแบนวิท
มันจะทำให้รูป เออเรอ เดี๋ยวซักพักก็หายจ้ะ

ohozaa บางรูปหายไปเลยอ่าค่ะพี่นานะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: นานะจัง ที่ เมษายน 14, 2012, 07:20:37 PM
อ๊ากกก  >:D เล่าต่อไม่ได้เวปฝากรูปเป็นอะไรไปนี่

ใช้เว็บนี้อัพดีกว่าจ้ะ อัพได้เยอะมาก เร็วด้วย ไม่เออเรอ เหมือน photobucket ด้วยนะ http://image.ohozaa.com/main/
ถ้ายังฝากด้วย photobucket ลอง Logout ออกจากระบบดูซักพัก ถ้าในกรณีที่อัพรูปเสร็จให้ออกจากระบบ เพราะมันกินแบนวิท
มันจะทำให้รูป เออเรอ เดี๋ยวซักพักก็หายจ้ะ

ohozaa บางรูปหายไปเลยอ่าค่ะพี่นานะ

T_T" งั้นใช้อันไหน ดีเนี่ย เหอะ จนปัญญาจริงๆ จ้ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ เมษายน 14, 2012, 07:31:04 PM
ในที่สุดก็มาต่อแล้ว ใกล้จบละๆ  สู้ๆ นะ น้องเรนโบว์

นึกถึงเทพสามฤดู  เพิ่งจะได้ประมาณครึ่งเรื่อง  :icon_mad:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Gobguru ที่ เมษายน 16, 2012, 12:05:28 AM
มณี โง่แท้เหลา เวบฝากไฟล์ใช้ http://imageshack.us/ ได้มั้ยครับเห็นฝรั่งว่าดีกัน
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 11, 2012, 10:55:59 PM
ผกากรองครุ่นคิดพินิจหนัก
ช่วยคนรักอย่างไรได้สมหวัง
เข้าไปพบปิตุเรศในเขตวัง
และอีกทั้งพ้นเป็นเหยื่อเหลือโอชา
ด้วยสัญญาอสุรีที่เฝ้าสระ
คงไม่ละเลิกได้ใจหวั่นว่า
แม้เขาเกลียดอย่างไรไม่นำพา
ช่วยจนกว่าชายที่รักจะเห็นใจ



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_496-tile.jpg)


ดอกพะยอมไม่เชื่อก็พูดจาดูแคลน แก้วปัญหาต้องหันไปปราม
 “ดอกพะยอม เรานะไม่ใช่หน่อเนื้อเชื่อกษัตริย์หรอกนะ เราเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาที่มีเวรมีกรรมต้องเป็นบาทบริจาริกาของกษัตริย์เท่านั้น”
 “แต่ถึงยังไง พรุ่งนี้ฉันก็จะเข้าเฝ้ากษัตริย์ไพนุสินผู้ครองนครกำแพงแสนให้ได้”
 มณีบอกอย่างมุ่งมั่นแล้วหันไปถามแก้วปัญหา  “แล้วพระธิดาล่ะพระจ้าค่ะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_540-tile.jpg)


มาทางมนัสกันบ้าง หัสกันต์ที่ร่วมเดินทางมาด้วยหวังจะกินพวกนี้เป็นอาหารจึงร่ายมนต์สะกด แล้วแปลงกายเป็นยักษ์ รูปร่างใหญ่โตเพื่อจะกินมนัสเป็นอาหารแต่ณัชชาก็ตื่นมาห้ามเสียก่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_002-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 11, 2012, 11:05:40 PM
มณีเดินออกมาคิดเนื่องของน้องชายตนเอง ...  “มนัส พี่อยากให้มนัสอยู่นี่เหลือเกิน ทีนี้เราสองคนจะได้รู้จักหน้าพ่อกันสักที แต่ก็หน้าเสียดายเพราะหลังจากนั้นพี่คงไม่ได้พบมนัสอีกแล้ว”
 (โหมดนี้แลดูเป็นพี่ชายที่ดีมากพ่อมณี)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_058-tile.jpg)


 “มนต์สะกดของเจ้าสะกดได้แค่พวกมนุษย์เท่านั้น สำหรับเราไม่มีทาง”
ว่าจบก็แปลงกายเป็นยักษ์ให้แหมือนหัสกันต์
 “เรามาตกลงกันดีว่าเราไม่กินผัวมนุษย์ของนางก็ได้ เราจะกินนังมนุษย์สองคนนี้แทน”   กาณกนาเห็นท่าไม่ดีก็ออกไปส่วนณัชชาไม่ยอม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_074-tile.jpg)


 “ไม่ได้นังสองคนนี่เป็นอาหารของเรา ส่วนชายคนนั้นห็เป็นสามีของเรา เจ้าจะมาแตะต้องไม่ได้”
 “โถ พระธิดา รับสั่งอะไรอย่างนั้นล่ะเพคะ”
 “อยู่เฉยๆเถอะกาณกนา เจ้าไม่ต้องมาพูด”
 “เมื่อขอดีๆเจ้าไม่ให้ เห็นทีต้องใช้กำลังกันล่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_087-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 11, 2012, 11:57:43 PM
 “ก็เอาสิอย่าเห็นว่าเราเป็นผู้หญิงแล้วจะมาข่มขู่กันได้ง่ายๆนะ”  แล้วหันไปสั่งให้กาณกนาออกไปสู้
กาณกนาโดนตบคว่ำ ณัชชาเข้าไปช่วยก็โดนตบออกมา ต่อไปเป็นภาพการต่อสู้ระหว่างยักษ์กับยักษ์
แล้วก็พวกมนัสที่ยังหลับกันอยู่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_109-tile.jpg)

เสียงต่อสู้ดังจนมณีได้ยินเสียงและกำลังจะเดินออกไปปดูว่าเกิดอะไรขึ้นแต่หนูนุ้ยกับเท่งเข้ามาเสียก่อน
 “เสด็จน้องมณี”
 “หนูนุ้ยเห็นนั้นรึเปล่า”  เท่งดูๆไปแล้วหันไปถามมณี
 “มันแสงอะไรล่ะพ่อมณี สงสัยคนสู้กันไกลๆโน่น”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_148-tile.jpg)


 “อะโต้ยยยย ไอ่เท่งเอ้ยถ้าเขาสู้กันนู่นแล้วเห็นแสงถึงนี่มันไม่ใช่คนแล้วมันต้องเป็นยักษ์”  พอพูดถึงยักษ์เท่งก็กลัวขึ้นมา
 “อย่างนี้มันคงไม่สู้มาถึงนี่หรอกนะพ่อมณี”  เท่งกลัว
 “เออๆๆๆ ไม่สู้มาถึงนี้ ตัวใหญ่แต่ใจปลาซิว”  แล้วหันไปคุยกับมณี


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_163-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 12:01:12 AM
 “นี่ น้องมณี มีเรื่องปรึกษานิดหนึ่ง ไหนๆไม่กี่วันก็จะต้องไปให้ยักษ์เขียวมันกินแล้ว”  
 “เรื่องอะไร หนูนุ้ย” มณีถาม
หนูนุ้ยตอบเสียงอ่อยๆ  “เรื่องหนูผกาน่ะ” มณีได้ยินชื่อก็ปรี๊ด
 “ถ้าเป็นเรื่องของนังคนนี้ฉันไม่ฟังโดยเด็ดขาด”
หนูนุ้ยกับเท่งถึงกับถอดใจกับความดื้อรั้นของมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_196-tile.jpg)


มณีเดินหนี หนูนุ้ยก็อยากบอกเรื่องจริงให้มณีรู้  “ฟังหนูนุ้ยก่อน”
 “ฉันบอกแล้ว ถ้าจะพูดเรื่องนางยักษ์แก่นั่นฉันไม่ฟัง ฉันมีเรื่องให้ต้องคิดทำต้องมากมายอยู่แล้ว”
เท่งเลยพูดกับมณี  “แล้วพ่อมณีคิดไหม ฉันกับไอ่หนูนุ้ยก็คิดเหมือนกัน ไม่ใช่ภายในเจ็ดวันพ่อมณีจะตายคนเดียว ฉันกับไอ่หนูนุ้ยก็ตายเหมือนกัน ก็ฉันดันกระโดดลงไปเล่นน้ำกับพ่อมณีในสระไอ่ยักษ์เขียวนั่น”  มณีได้ฟังก็เสียงอ่อน (ก็ลากเขาลงน้ำนิตอนนั้น)
 “ฉันขอโทษเท่งกับหนูนุ้ยด้วย ฉันมัวแต่คิดเรื่องของตนเองจนลืมคิดไปว่า เท่งกับหนูนุ้ยก็มีชะตากรรมเดียวกับฉัน มิหนำซ้ำ ฉันเองยังเป็นต้นเหตุ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_233-tile.jpg)


หนูนุ้ยเลยพูดปลอบใจ  “เอาเถอะๆ เอาเป็นว่าไม่มีใครเป็นต้นเหตุ ไอ่เท่งเอ็งก็พูดมากเหลือเกิน”
 “อ้าวถ้าฉันไม่พูดพ่อมณีจะหยุดเหรอ”
 “เอาละๆ เท่งกับหนูนุ้ยมีอะไรก็ว่ามาฉันจะฟัง” หนูนุ้ยยิ้มเลยครับงานนี้
 “เออ อืมม เออ” หนูนุ้ยยังไม่ยอมพูดมณีก็พูดขึ้นมา
 “ยกเว้นเรื่องนางยักษ์แกตัณหากลับนั่นเท่านั้น”   เท่งกับหนูนุ้ยถึงกับเซ็ง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_249-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 12:26:50 AM
ฝั่งยักษ์ก็สู้กันจนฟ้าสะเทือน คนเรามันก็ยังหลับได้ ไม่ยอมตื่นสักที

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_266-tile.jpg)


ระหว่างทางที่เดินกลับที่พักหนูนุ้ยก็พูดกับมณี  “ไหนๆเราก็จะถูกยักษ์เขียวกินแล้วน้องมณีไม่อยากร็ความจริงเรื่องยายผการือว่าเป็นยักษ์หรือเป็นทำพรือ”
 “ไหนเราตกลงว่าจะไม่พูดเรื่องนี้อีก”
 “สัญญาอะไรน้องมณีตกลงคนเดียวฉันกับไอ่เท่งไม่ได้ตกลงด้วยนิ”
เท่งก็ช่วยเชียร์   “ใช่ ฉันรู้ว่าพ่อมณีก็ลังเลเหมือนกัน เรื่องอะไรเราจะตายทั้งที่ยังลังเลเล่า ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_278-tile.jpg)

 หนูนุ้ยพูดให้มณีเกิดความอยากรู้อยากเห็นอีก  “นี่ถ้าตายไปแล้วแล้วรู้ความจริงนะเหมือนตายอีกครั้งแน่”     มณีชักจะสนใจเลยถามวิธีการ
 “แล้วหนูนุ้ยกับเท่งจะให้ฉันทำยังไง”  
 “ไม่ยากๆๆๆ การพิสูจน์ง่ายๆกลิ่นตัวคนกับกลิ่นตัวยักษ์ไม่เหมือนกัน กลิ่นตัวยักษ์เหม็นยิ่งกว่าไอ่เท่ง ฮ่าๆๆ”
 “อ้าว ไหนมาลงที่นี่ได้วะไอ่หนูนุ้ย กลิ่นของแกสิเหม็นเขียวยิ่งกว่ายักษ์”
มณีถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ  “แน่ใจนะว่าวิธีนี้จะใช้ได้ผล”  
ทั้งเท่งและหนูนุ้ยก็ตอบพร้อมเพรียงเสียงประสานว่าแน่ใจ มณีจึงครุ่นคิดหาวิธีใกล้ชิดผกากรอง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_300-tile-1.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 01:46:47 AM
ทางด้านศรีสะใภ้แก้วปัญหาก็เอาน้ำมาให้แม่สร้อย
 “น้ำจ๊ะ”
 “ขอบพระทัยเพคะ”
แล้วยายผกาก็เดินเข้ามา
  “อ้าว หนูผกาไปไหนมาเหรอลูก”
 “ก็เดินดูอะไรไปเรื่อยๆน่ะจ๊ะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_320-tile.jpg)


 “ผกา”  แก้วปัญหาเรียกแล้วก็เดินมาหายายผกา
 “ทำไมผกาชอบใส่หน้ากากคนแก่ละจ๊ะ ในเมื่อ...ผกาก็ออกจะสวย”  ยายผกาหัวเราะ
 “แล้วพระธิดาทราบได้ยังไงเพคะว่า อันไหนหน้าจริงหน้าปลอมของหม่อมฉัน แม้แต่พ่อมณีหลานรัก ยังไม่รู้เลย”
ดอกพะยอมหมั่นไส้เลยลุกขึ้นมาถาม  “มัวแต่พูดพิสดารอยู่นั้นแหละ ฉันขอถามจริงเถอะ ที่พ่อมณีเข้าใจว่าเป็นยักษ์น่ะมันใช่ไหม มันถูกต้องไหม” ลอยหน้าลอยตาถาม ผกากรองหมั่นไส้เลยตอบไป
 “ใช่ แล้วยักษ์อย่างข้าชอบกินนังผู้หญิงปากมากอย่างเจ้าซะด้วยสิ”  ดอกพะยอมได้ยินถึงกับถอย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_344-tile.jpg)


มาฟากพระเอกของเรา นะหว่างเดินกลับ เดินมาตั้งนานละหนูนุ้ยก็ถามอีก
 “นี่ น้องมณีทำตามแผนเลยน่ะ พอไปถึงน้องมณีก็ไปที่ยายผกาพอถึงก็ดมๆๆๆๆๆ”  เท่งปรามก่อนเพราะแผนการไม่ไหวจะเคลียร์
 “อ้าว ไอ่หนูนุ้ยทำยังนั้นได้ยังไงเดี๋ยวคนอื่นตกใจหมด ฉันว่านะ คอยดูหาจังหวะและโอกาสเช่น เดินเข้าไปแกล้งชน”  
หนูนุ้ยไม่เห็นด้วย  “เอาแบบนี้ดีกว่าน้องมณี ”
 “พอๆๆๆ พอเลยทั้งสองคนเรื่องนี้เอาไว้ก่อนเถอะ”  แล้วมณีก็รีบเดินกลับมา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_371-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 01:58:56 AM
พอมาถึงที่พักหนูนุ้ยก็ยุให้มณีไปดมแต่มณีไม่ไปแม่สร้อยเห็นท่าทางแปลกๆกันจึงถามขึ้น  “มีอะไรเหรอหนูนุ้ย มณี”
 “เปล่าจ๊ะแม่ ”
เท่งก็กระซิบกระซาบกับหนูนุ้ย  “อ้าว ไอ่หนูนุ้ยเอ็งก็พูดไปซิ ใครจะไปกล้าจูบคนแก่ลง ให้หนูผกาถอดหน้ากากก่อนสิ ”  
แก้วปัญหาเห็นท่าทางทั้งสามแปลกๆก็ถามมณี  “พี่มณี พี่มณีเป็นอะไรหรือจ๊ะ”  มณีเดินไปหาแก้วปัญหาแต่มอวายชายตามองยายผกา
 “หม่อมฉันคิดว่า พรุ่งนี้หม่อมฉันจะเข้าเฝ้าเสด็จพ่อในเมือง แล้วจะพาพระธิดาไปด้วย”  แม่สร้อยมีสีหน้าหนักใจมากกับสิ่งที่ได้ยิน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_397-tile.jpg)


มาดูยักษ์สู้กันต่อคะสู้กันไปหลับกันไป (มนต์สะกดของหัสกันต์นี่ดีจริงๆ อยากได้บ้างจังจะได้เอาไปใช้ 555)  สู้ไปสู้มาฟ้าก็ร้องเปรี้ยงปร้างยักษ์สามตนหยุดมองแล้วฟ้าก็ผ่าไปตรงหัสกันต์  หัสกันต์เจ็บปวดมากจนต้องกลายร่างเป็นมนุษย์ ณัชชากับกาณกนาก็ยินมองแบบงงๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_428-tile.jpg)


พอกลายเป็นมนุษย์แผ่นดินก็แยกเตรียมพร้อมจะสูบลงธรณี ณัชชาและกาณกนาเห็นหัสกันต์โดนสูบลงดินไปก็กลับกลายร่างเป็นคนแต่หัสกันต์ก็ใช้พลังเฮือกสุดท้ายกระโดดหนีขึ้นมา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_464-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 02:02:22 AM
ด้วยเคยทำมาตุฆาตฉกาจบาป
เลือดแม่อาบมือเปื้อนไม่เลือนหาย
รอเวลาเวรกรรมตามทำลาย
ให้ถึงตายหวาดกลัวชั่วชีวา
อยู่บนดินธรณีนี้เตรียมสูบ
ครั้นหนีวูบขั้นสรวงห้วงเวหา
ฟ้าก็แผ่อิทธิฤทธิ์อนิจจา
ไล่ตามฆ่าขุนมารพิฆาตเอย



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_512-tile.jpg)


ณัชชาเห็นภาพแบบนี้ก็กลัว  “ทรงเป็นอะไรมากไหมเพคะพระธิดา”
 “ไม่เป็นไรแต่มันเกิดอะไรขึ้นหรือว่ามีใครมาช่วยเรา”
 “ไม่ก็อาจเป็นเพราะ มันทำบาปมามาก ฟ้าดินก็เลยตามมาลงโทษมัน”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_540-tile-1.jpg)


 “ทำบาป”  ณัชชาตกใจ
 “เพคะ เพราะฉันยักษ์นครยามลมเวียนของเราถึงไม่กินเนื้อมนุษย์”
 “ถ้าอย่างงั้นเสด็จแม่ของเรากินคนเข้าไปก็บาปน่ะสิ ”  
 “เรื่องนั้นหม่อมฉันก็ไม่ทราบนะเพคะ แต่ตอนนี้พระธิดากับหม่อมฉันต้องมาระหระเหินเดินดง ไหนพระธิดาจะได้รับบาดเจ็บอีกเพคะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_550-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 01:48:36 PM
ณัชชาคลายมนต์สะกดให้พวกมนัส มนัสตื่นมาเห็น
 “น้องณัชชาตื่นนานแล้วเหรอจ๊ะ เอ๊ะ! แล้วหน้าน้องณัชชาทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ”  ณัชชาพยามเอามือปิดไว้ มนัสก็มามองใกล้ ฉันทนาเห็นเลยเข้ามายุ
 “นั่นสินะ หวังว่าคงไม่ใช่ไปตบตีแย่งหัสกันต์กันหรอกนะ” สมก็สังเกตเห็นว่าหัสกันต์หายไป  “เอ๊! แล้วหัสกันต์หายไปไหน”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_574-tile.jpg)


 “ไม่รู้สินะ ไม่ได้เฝ้าเอาไว้”  ณัชชาตอบไปด้วยความโมโหแล้วหันไปคุยกับมนัสต่อ
 “พี่มนัสจ๋า ที่ฉันกับกาณกนาต้องบาดเจ็บฟาช้ำดำเขียวแบบนี้เพราะว่าเราตกต้นไม้กันจ๊ะพี่มนัส”
 “ตกต้นไม้”  มนัสฟังแล้วยังงงๆ  “แล้วขึ้นไปทำอะไรบนต้นไม้ล่ะจ๊ะ”
 “ก็ฉันกับกาณกนาขึ้นไปปีนหาผลไม้ไว้ให้พี่มนัสกินตอนตื่นนอนไงจ๊ะ ใช่ไหมกาณกนา”  ณัชชาหันไปถามเพื่อหาพวก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_607-tile.jpg)


 “ใช่จ๊ะ แหม น้องณัชชาเป็นห่วงพ่อมนัสจะตายไป ไม่เหมือนกันคนบางคนหรอกได้แต่นอนขี้เซา”  
กาณกนาเออออกับณัชชาแถมท้ายด้วยการแขวะฉันทนาไปด้วย ฉันทนาได้แต่ร้องกรี๊ดๆ สมจึงเข้ามาช่วยเจ้านายตนเอง
 “เอ๊ะ นางกาณกนานี่ยังไง มาบังอาจว่าน้องฉันทนาของฉัน ไหนล่ะผลไม้ ไม่เห็นมีสักกะผล”   สมพูดตามที่เห็น
 “ทำไมจะไม่มีล่ะจ๊ะนั่นไงดูให้ดีสิ”  ณัชชาพูดพลางเสกผลไม้ขึ้น


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_638-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 01:51:14 PM
ฉันทนาและสมต่างตกใจว่ามันมาได้ยังไง
 “ไปเถอะพี่มนัสเราไปกินกัน”  ณัชชาพามนัสมานั่งกินผลไม้พร้อมด้วยกาณกนาแล้วยังมีน้ำใจยื่นให้ฉันทนาแต่ฉันทนากับสมไม่สนใจได้แต่มองด้วยความไม่พอใจ







เข้ามาในวังกันบ้างคะ กษัตริย์ไพนุสินนอนไม่หลับออกมายืนมองท้องฟ้า กลิ่นสุคนธ์เห็นก็ตื่นขึ้นมาถาม
 “เสด็จพี่ ยังไม่ทรงบรรทมอีกเหรอเพคะ”
  “แปลกจริงกลิ่นสุคนธ์ พี่ไม่ร็สึกง่วงทั้งยังแจ่มใสอย่างประหลาด ไม่แน่นะกลิ่นสุคนธ์พี่อาจได้ลูกกลับคืนมาก็ได้”  
 “อะไรนะเพคะ”
 “พี่สังหรณ์ใจว่าพี่อาจได้ลูกกลับคืนมา”
 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_663-tile.jpg)


 “อะไรนะเพคะ เสด็จพี่ทรงรับสั่งยังกับเคยมีพระโอรสพระธิดาอย่างงั้นล่ะเพคะ”  
 “ก็ลูกที่เกิดกับมาลีไงล่ะ กลิ่นสุคนธ์ก็รู้นิ”  กลิ่นสุคนธ์ไม่พอใจอย่างแรง
 “ต๊ายตาย! เสด็จพี่ทรงรับสั่งออกมาได้ยังไงเพคะ ลูกของนังมาลีมันเป็นลูกชู้ มันไม่ใช่ลูกของเสด็จพี่ เสด็จพี่ทรงลืมไปแล้วหรือเพคะ
เสด็จพี่ทรงจับได้ว่านังมาลีมีชู้ ลูกของมันก็เป็นลูกชู้เสด็จพี่เลยนเรเทศมันออกไปจากเมือง”  
 “จำได้สิ”
 “นั่นสิเพคะ ตอนนี้เรื่องมันก็ล่วงเลยมายี่สิบปีป่านนี้นังมาลีมีผัวตั้งไม่รู้กี่คนแล้วนะเพคะ”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_699-tile.jpg)

กลางดึกในป่า ยายผกาลุกขึ้นมามองมณีด้วยความเป็นห่วงส่วนมณีก็นอนไม่หลับ ลุกขึ้นมานั่ง
ผกาลุกมามองด้วยความเป็นห่วงแล้วจึงถอดหน้ากากออกแล้วถามไถ่อย่างห่วงใย
 “พี่มณีนอนไม่หลับเหรอจ๊ะ”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_750-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 12, 2012, 01:57:05 PM
มณีหันไปเอ็ด  “เลิกยุ่งกับข้าสักทีจะได้ไหม”
 “ตวาดให้เสียงดังกว่านี้ก็ได้นะ เพราะผกาสะกดทุกคนไม่ให้ตื่นอยู่แล้ว”  มณีไม่พอใจมาก
 “เจ้าคงใช้เวทย์มนต์จนเคยตัวสินะ แต่ก็สะดวกดี สามารถบันดาลอะไรได้ทุกอย่าง”  ผกาหันไปตอบมณี
 “ไม่จริงหรอกนะ เวทย์มนต์ของผกาไม่สามารถบันดาลได้ดั่งใจนึกทุกอย่างหรอก อย่างน้อยมันก็ทำให้พี่มณีเชื่อผกาไม่ได้”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_796-tile.jpg)


มณีนึกในใจ ว่าอย่าไปหลงกลนังยักษ์แก่ตัณหากลับมันกำลังใช้มารยาหลอกเรา ผกาแตะแขนมณีเหมือนจะส่งถ่ายความรู้สึกของตน
  “พี่มณีเข้าใจผกาแล้วใช่ไหมจ๊ะ”  มณีเห็นผกากรองมาจับมือถือแขนอีกยิ่งนึกว่าเป็นยักษ์จริง
 “ไปให้พ้นนะ อย่ามายุ่งกับข้า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_827-tile.jpg)


 “พี่มณี”  ผกากรองตกใจทั้งที่เมื่อกี้คุยกันดีๆอยู่
 “ข้าไม่หลงกลเจ้าง่ายๆหรอกกับไปหายักษ์หัสกันต์ซะเถอะ ป่านนี้มันคงกำลังคอยเจ้าอยู่”
 ผกากรองมองมณีด้วยความน้อยใจเสียใจก่อนหันกลับไปนอน ส่วนมณีก็ยังคงนอนไม่หลับยังครุ่นคิดเรื่องต่างๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_857-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 13, 2012, 01:57:54 PM
ด้านไพนุสินราชานอนไม่หลับออกมาเดินเล่นแล้วนึกไปถึงเหตุการณ์ครั้งที่ได้ขับไล่พระสนมมาลีออกไปจากวังทั้งๆที่พระสนมมาลีร้องขอความเป็นธรรมแต่เพราะความหูเบา

 เชื่อคำยุยงของพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ จึงสั่งให้ทหารขับไล่ออกไปจากวัง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_890-tile.jpg)


มณีหันไปมองทางผกาพลางนึกถึงวิธีพิสูจน์ความจริงที่เท่งกับหนูนุ้ยแนะนำ ให้พิสูจน์กลิ่นตัวคนกับยักษ์ นึกไปนึกมาก็หาว่าตัวเองบ้าทำไม่ลงหรอกแล้วก็ไปนอนเอาแรงต่อ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1092-tile.jpg)


เช้าวันต่อมาพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ทรงตื่นจากบรรทมไม่พบท้าวไพนุสินจึงเรียกหานางกำนัล
 “ใคร อยู่ข้างนอกเข้ามาหน่อยสิ”  ลำเจียกรีบเข้ามาเฝ้า
 “มาแล้วเพคะ”
 “เห็นเจ้าพี่ไหม เสด็จไปตั้งแต่เมื่อไหร่”
 “ไปตั้งแต่เช้ามืดเลยเพคะ หม่อมฉันยังแปลกใจอยู่เลยเพคะ” ลำเจียกตอบไป
  “พระมเหสีทำพระทัยให้สบายเถอะเพคะ นังมาลีมันตายไปแล้วส่วนลูกๆของมันก็ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน
ถึงองค์เหนือหัวจะทรงนึกก็ไม่มีประโยชน์อะไรเพคะ” ลำเจียกกราบทูลไป
 “จริงของเจ้าสินะ”  พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์จึงค่อยยิ้มออก ลำเจียกจึงเชิญเสด็จไปสรงน้ำ
 นางก็เดินออกไปด้วยความแช่มชื่น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1149-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 13, 2012, 02:00:12 PM
ด้านมณีก็มากราบขอพรจากแม่สร้อย แม่จึงอวยพรให้มณี
 “แม่ขอให้ลูกของแม่พบกับเสด็จพ่อสมดังความตั้งใจนะ”
 “จ๊ะแม่”  แล้วแม่สร้อยก็หันไปพูดกับแก้วปัญหา
 “พระธิดาแก้วปัญหา ทรงเป็นหญิงที่เฉลียวฉลาด มีน้ำพระทัยประเสริฐนัก แม่ขอขอบพระทัยที่พระธิดาเสด็จไปกับมณีแทนแม่”  แก้วปัญหาจึ่งตอบแม่สร้อยไป
  “เมื่อลูกเลือกพี่มณีเป็นคู่ครอง นั้นก็หมายความว่าลูกจะเผชิญทุกสิ่งทุกอย่างร่วมกับพี่มณี ฉะนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ลูกก็จะขออยู่เคียงข้างพี่มณีตลอดไปจ๊ะ ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1237-tile.jpg)


มณีหันไปพูดกับสองเพื่อน  “เท่งหนูนุ้ย ฉันฝากดูแลแม่ด้วยนะ”  ทั้งสองรับปากมณีว่าไม่ต้องเป็นห่วง ส่วนดอกพะยอมก็จะขอตามเสด็จพร้อมกับหมู่ทอง  “เราจะไปกับพี่มณีสองคนเท่านั้น”
 “ไปกันเถอะพระเจ้าค่ะพระธิดา ฉันไปนะจ๊ะแม่”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1303-tile.jpg)


 “อย่าลืมที่แม่ให้กราบทูลกับเสด็จพ่อด้วยนะลูก กับของสิ่งนี้”  แม่สร้อยหยิบถุงผ้าเล็กๆยื่นให้มณี
 “อะไรเหรอจ๊ะแม่”
 “เมื่อเสด็จพ่อแกะออกลูกก็จะรู้เอง เป็นของที่เสด็จพ่อประทานให้แม่ แม่เก็บติดตัวไว้ตลอดเวลา นับตั้งแต่ถูกเนรเทศ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1346-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 13, 2012, 02:06:34 PM
ด้านมณีกับแก้วปัญหาก็เดินทางเข้าเมืองพร้อมกัน ส่วนผกากรองก็เดินหนีมาคนเดียวแต่แม่สร้อยก็ตามมาเจอ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1407-tile.jpg)


 “อยู่ที่นี่เอง”  ผกาจะเดินหนีแต่แม่สร้อยก็เดินมาขวางพร้อมกับถอดหน้ากากของผกากรองออก
 “รู้ไหมผกา การที่ลูกเดี๋ยวใส่เดี๋ยวถอดหน้ากากอย่างนี้ทำให้มณีเขาเข้าใจผิด”
 “เขาจงใจจะเข้าใจผิดนี่จ๊ะแม่”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1444-tile.jpg)


 “อย่าน้อยอกน้อยใจไปเลย ผกาอยากไปช่วยมณีไหม”
 “เขาไม่อยากให้ผกาไปด้วยหรอก ในเมื่อเขามีพระธิดาแก้วปัญหาอยู่แล้วนิ”  ผกาตอบแบบงอนๆ
 “ผกาอยากไปช่วยมณีก็ควรจะตามไปช่วย เพราะว่าพวกของพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์มีเล่ห์เหลี่ยมมากนัก”
 ผกากรองก็ชั่งใจอยู่ว่าจะไปช่วยดีหรือไม่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1466-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 13, 2012, 02:11:04 PM
ทางด้านมณีก็เดินทางมาถึงทางเข้าเมืองเจอกับพวกทหาร พวกทหารจึงถามว่ามาหาใคร
 “เราจะมาเข้าเฝ้าองค์เหนือหัวไพนุสิน”  
 “ไปกราบทูลด้วยว่าเรามีธุระสำคัญมากมาจากผู้หญิงที่ชื่อ มาลี”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1530-tile.jpg)


 “มาลี”  กลิ่นสุคนธ์ทวนชื่ออย่างตกใจ  “หรือว่า ...”  ท่านปุโรหิตจึงปลอบลูกสาว
“อย่าพึ่งกลุ้มอกกลุ้มใจไปสิลูก คนชื่อมาลีมีออกถมเถไป” แล้วหันไปถามกับทหาร
“มันมากันสองคนเท่านั้นเหรอ”
“ขอรับ ท่านปุโรหิต ผู้ชายรูปร่างสง่างาม ส่วนผู้หญิงก็สวยงามมากขอรับ”
“หรือว่ามันจะเป็น” ปุโรหิตเริ่มลังเลหันไปมองทางลูกสาวแล้วหันไปสั่งให้นำทั้งสองไปขังไว้ยังเรือนท้ายวัง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1558-tile.jpg)


พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์เริ่มนั่งไม่ติด “โอ๊ย จะเอายังไงดีท่านพ่อ กลุ้มใจจังเลย”
 “หม่อมฉันก็กลัวเพคะ ถ้าเกิดจับได้ขึ้นมาหม่อมฉันต้องพลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วย โอ๊ยๆๆ ไม่น่าเลย”  ลำเจียกคร่ำครวญ
“หยุดสักทีได้ไหม ลำเจียก หยุดคร่ำครวญสักที อีกอย่างเราก็ยังไม่รู้ว่ามันมีอะไร”
 “ลูกกลัวจ๊ะท่านพ่อ”  พระมเหสีพูดกับพ่อ
“ถ้ากลัวก็ต้องช่วยกันคิด เดี๋ยวพ่อจะไปสอบถามมันเองที่เรือนท้ายวัง ถ้าหากว่ามีอะไรจะได้ฆ่ามันทิ้งซะที่นั่น
 ลูกอย่าให้ใครได้เข้าเฝ้าเป็นอันขาด ไม่ว่ามันจะมาร้องทุกข์ก็ตาม”
 “จ๊ะ ท่านพ่อ” กลิ่นสุคนธ์เริ่มตั้งสติ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1617-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 12:20:26 AM
ทหารพามณีมาที่เรือนท้ายวัง มณีเห็นก็ไม่พอใจจึงต่อว่า
มณี   “นี่พวกท่านเรามาขอเข้าเฝ้านะ ไม่ได้มาขอเป็นคนเฝ้าอุทยาน”  ขณะที่มณีคุยกับทหารผกากรองก็แว๊ปมาถึง
“ทรงออกว่าราชการ ท่านปุโรหิตจึงให้พวกท่านมาพักที่นี่ก่อน รอพบท่านปุโรหิตก่อน” พวกทหารบอกกับมณี
  “แต่เราไม่ต้องการพบท่านปุโรหิต”
“ถึงไม่อยากพบก็ต้องพบเพราะราษฎรที่จะมาเข้าเฝ้าร้องทุกข์ต้องผ่านการคัดเลือกจากท่านปุโรหิตก่อน”
 แก้วปัญหาจะถามแต่มณีหยุดไว้แล้วพากันไปรอปุโรหิตตามที่ทหารบอกไว้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1695-tile.jpg)


ส่วนผกากรองไม่เจอมณีตรงนั้นก็หายตัวแว๊ปมาอีกที่ กำลังจะไปหาแต่เจอทหารซะก่อนเลยกลบหลังพุ่มไม้
แล้วเปลี่ยนชุดให้เป็นสาวชาวเมืองนี้ ส่วนพวกทหารมาเห็นสาวสวยก็ตะลึงกันไปผกากรองก็ส่งยิ้มแบบอายๆให้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1752-tile.jpg)


ด้านบนเรือนท้ายวัง
  “พี่มณี”  แก้วปัญหาเรียกด้วยความแป็นห่วง
 “หม่อมฉันคิดว่าจะเข้าไปพบปุโรหิตก่อนดูว่ามะนจะเอายังไง”
  “แต่มันอาจจะให้ทหารทำร้ายเราก็ได้ เพราะว่าที่นี้ก็มีแต่คนของมันทั้งนั้น”  
 “ต้องลองดูแหละพระเจ้าค่ะ ถ้ามันยุ่งนักก็เรียกไอ่ยักษ์เขียวนั่นมาเลย”  มณีพูดแล้วก็ลุกขึ้นไปยืน
  “อย่านะจ๊ะพี่มณีน้องไม่อยากเห็นมัน”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1807-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 12:23:25 AM
มณีหันออกจากแก้วปัญหาก็ไปเจอผกากรองกำลังยืนคุยกับพวกทหารก็ด่าออกมาเสียงดัง
 “ทุเรศ”  แก้วปัญหาถึงกับงง
  “อะไรจ๊ะพี่มณี”
 “ทอดพระเนตรดูเองสิพระเจ้าค่ะ”  เห็นผกากรองกำลังยืนคุยหัวเราะต่อกระซิกกับทหาร มณีโกรธแต่แก้วปัญหาไม่ได้สนใจ
  “อ๋อ! ยายผกานั่นเอง สงสัยตามมาช่วยเรา”
 “หม่อมฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องช่วย แล้วดูสิ ทำตัวทุเรศๆ นังยักษ์ตัณหากลับ”  
มณีเดินหนีเข้าไปนั่งที่เดิมแต่ก็ยังมองไปที่ผกากรองอยู่ แก้วปัญหาเริ่มจับความรู้สึกของมณีได้ก็หน้าเศร้า


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1845-tile.jpg)


ทางด้านผกากรองพวกทหารก็เข้ามารุมล้อม
“ทำไมพี่ไม่เคยเห็นหน้าน้องจ๊ะ”
“นั่นน่ะสิ สวยๆแบบนี้ไม่น่าจะเป็นนางสนมเลย น่าจะเป็นพระธิดามากกว่า”
 “ปากหวานซะด้วย ไอ่ฉันมันบุญวาสนาน้อยเป็นได้แค่นางกำนับก็ดีถมเถไปเลยล่ะจ๊ะ”  
พูดไปพลางส่งยิ้มไปทำให้พวกทหารถึงหัวใจพองโตกันเลยเชียว แล้วทหารคนหนึ่งก็ส่งให้พรรคพวกออกห่าง
“แม่คนสวยจ๊ะชอบใครก็บอกมาเลย พี่ไม่ชอบคนพูดมาก ” ผกากรองยิ่งใส่จริต
 “ว๊าย ตายแล้ว ผู้ชายคนนี้เจ้าชู้ยักษ์ซะด้วยสิ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1891-tile.jpg)


“อย่าเสียเวลาเลยเดี๋ยวท่านปุโรหิตก็มาแล้ว” ทหารอีกคนบอก
“นั่นน่ะสิน้องสาว บอกมาเลยว่าชอบใคร” ผกากรองทำเอียงอายก่อนตอบไป
 “ฉัน ...ฉัน ฉันชอบหมดทุกคนเลยจ๊ะ”  พวกทหารต่างก็ดีอกดีใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1937-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 10:38:58 PM
แก้วปัญหาที่ยืนดูอยู่ๆก็เรียกมณี  มณีไม่ยอมลุกจนแก้วปัญหาเรียกอีกครั้งจึงลุกมาดู
ภาพที่เห็นคือผกากรองกำลังเร่งพวกทหารให้ตามไปหลังพุ่มไม้ใหญ่
 “อดอยากปากแห้งเสียนาน”
  “พี่มณีช่วยไปห้ามทีเถอะ”  แก้วปัญหาเป็นห่วงแต่มณีกลับไม่สนใจ
 “หมูเขาจะหามจะเอาคายเข้าไปสอดทำไมล่ะพระเจ้าค่ะ”
แก้วปัญหามองมณีด้วยความเสียใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1976-tile.jpg)


พอเลี้ยวมาหลังพุ่มไม้ลับสายตาคนผกากรองก็เสียงเขียวเปิดฉากว่าเหล่าทหาร
 “พวกเจ้าชู้ยักษ์ เห็นผู้หญิงสวยๆเป็นไม่ได้ถ้าเป็นแบบนี้ยังจะชอบอยู่ไหม”  แล้วก็เอาหน้ากากมาใส่กลายเป็นคนแก่ พวกทหารต่างตกใจกลัวกัน
 “ไหนว่ารักยายชอบยาย มาสิ มาหอมแก้มซ้ายแล้วก็ย้ายมาแก้มขวา ฮ่าๆๆ”  ผกากรองหัวเราะสะใจที่แกล้งพวกทหารได้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2008-tile.jpg)


บนเรือนของปุโรหิต ปุโรหิตใจชั่วกำลังสั่งทหาร
 “อย่าลืมเดี๋ยวข้าจะไปหว่านล้อมมัน แล้วหลังจากนั้นพวกเจ้าก็เข้าไปฆ่าพวกมัน”  
“ขอรับ ท่านปุโรหิต”
 “อย่าให้พลาดเป็นอันขาด เข้าใจไหม”  พวกทหารรับคำสั่งแล้วก็ไปออกไปเตรียมการให้พร้อม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2056-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 10:41:53 PM
บนเรือนแก้วปัญหาอยู่กับมณี ผกากรองก็เดินเข้ามามณีก็เริ่มพูดจาหาเรื่อง
 “สบายใจแล้วล่ะสิ”  ผกากรองยังงง
 “สบายใจ สบายใจเรื่องอะไรกันจ๊ะพี่มณี”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2097-tile.jpg)


 “อย่ามาเรียกข้าว่าพี่”  มณีเริ่มเกรียน แก้วปัญหาจึงคอยห้าม
  “พี่มณี แล้วเจ้ามาได้ยังไงล่ะ ผกา”  แก้วปัญหาหันไปถาม
 “แหม พระธิดาเพคะ ใครๆก็ต่างคิดว่าหม่อมฉันเป็นยักษ์แปลง นางยักษ์ย่อมทำอะไรต่อมิอะไรได้ไม่ใช่เหรอเพคะ”  มณีก็เกรียนต่อ
 “แม้แต่สิ่งที่ทุเรศที่เจ้ามันเมื่อตะกี้นี้ใช่ไหม”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2118-tile.jpg)


 “เจ้าหมายถึงอะไร”  ผกากรองยังคิดไม่ออกว่าไปทำอะไร
 “เจ้าพาพวกทหารทำอะไรหลังพุ่มไม้นั่น เหอะ คงสมใจเจ้าแล้วล่ะสิทีเดียวตั้งหลายคน”
 ผกากรองถึงกับยิ้มที่มณีทำเหมือนหึงโดยไม่รู้ตัวแต่ก็หัวเราะขำมณีต่อมณีก็ด่าต่อเลยทีนี้
 “หน้าด้านยังมีหน้ามาหัวเราะชอบใจอีก”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2148-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 10:44:43 PM
แก้วปัญหาถึงกับต้องลุกขึ้นไปห้าม
  “พี่มณี” ผกากรองยั่วต่อ
  “ช่างสบายอกสบายใจเสียจริงๆ ไม่เสียทีที่ข้าอุตส่าห์ตามเจ้ามา”
 “ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า ไปให้พ้น”  
แต่ผกากรองก็นั่งชิบน้ำชาทำท่าไม่แคร์สื่อกวนมณีไปอีก



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2182-tile.jpg)




ในวังพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์กระวนกระวายรอข่าวจากปุโรหิต ลำเจียกก็ลนลานจนไปชนเข้ากับพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์
 “ขอประทานอภัยเพคะ”  กลิ่นสุคนธ์ผลักลำเจียกออกก่อนจะด่าเข้าให้
 “ระวังหน่อยสินังลำเจียก แกนี่ชักจะลามปามเข้าไปทุกวัน”
 “ก็หม่อมฉันเป็นห่วงท่านปุโรหิตนี่เพคะ หายไปตั้งนานแล้วไม่ส่งข่าวสักทีเพคะ”
 “นั่นน่ะสิ ข้าก็เป็นห่วงอยู่เหมือนกัน”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2222-tile.jpg)



มณีเข้าไปลากผกากรองออกไปนอกเรือน
 “ออกไปเดี๋ยวนี้นังยักษ์แก่ตัณหากลับ”  
 “พระธิดาๆ ช่วยหม่อมฉันด้วยเพคะ”  แก้วปัญหารีบตามออกมาก็มาเจอกับปุโรหิตที่กำลังมาถึงพอดี


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2254-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 10:46:53 PM
 “นี่พวกเจ้าใช่ไหมที่จะมาขอเข้าเฝ้าองค์เหนือหัวน่ะ”
 “ใช่จ๊ะ”  
 “ก็ไหนทหารบอกมีอยู่สอง ทำทำไมถึงมีสามล่ะ”  ผกากรองรีบตอบพร้อมส่งยิ้ม
 “สองคนนี้มาก่อนจ๊ะแล้วฉันตามมาทีหลัง”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2285-tile.jpg)



 “เจ้าแต่งตัวเหมือนนางกำนัลฝ่ายในแต่ดูเหมือนว่าข้าจะไม่เคยเห็นเจ้ามาก่อน”  ปุโรหิตเฒ่าเห็นสาวสวยก็หัวงูออก
 “ฉันไม่ได้เป็นอะไรนั่นหรอกนางกำนัลกำใน ฉันเห็นชุดเสื้อผ้ามันสวยดีก็อยากจะใส่บ้างเท่านั้นเอง”
 ผกากรองตอบไปแบบซื่อๆเหมือนเป็นเด็กบ้านนอกเข้าวัง
 “แล้วทหารที่ข้าส่งมาก่อนมันหายหัวไปไหนหมด”
 “ต้องลองถามนางดู”   มณีตอบแล้วปรายตาไปยังผกากรอง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2317-tile.jpg)




 “เอ๊ะ! แล้วฉันจะไปรู้ได้ไงว่าเขาไปไหนกัน”
ปุโรหิตมีสีหน้าแปลกใจก่อนหันไปสั่งทหาร
 “พวกเจ้าไปตามหาพวกมันดูสิ ไม่รู้หายไปไหน”
แล้วก็หันมาทางผกากรองซึ่งตอนนี้กำลังใช้มารยาหญิงร้อยแปดเล่มเกวียนอยู่ส่งยิ้มให้กับปุโรหิตเฒ่า


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2347-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 14, 2012, 10:49:28 PM
พวกทหารไปตามหาพวกทหารที่ส่งมาก่อนก็ไปเจอว่ามีท่าทางหวาดกลัวกันอยู่ใต้พุ่มไม้จึงพากันแบกลากไปหาท่านปุโรหิตที่เรือนหลังวัง
พวกทหารที่เจอฤทธิ์ผกากรองไปพอเห็นหน้าผกากรองก็ยิ่งกลัวร้องเสียงดังลั่น ท่านปุโรหิตถึงกับงงปนแปลกใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2373-tile.jpg)



 “นี่พวกเจาไปทำอะไรกันมา ข้าให้มาเฝ้าพวกเค้า แล้วนี่ดูสิดูสารูปสิ ดูไม่ได้เลย”
 “โถ! ท่านเจ้าขาอย่าไปตำหนิติเตียนอะไรเค้าเลยเจ้าคะ ธรรมดาคนพวกนี้แต่มันก็ไม่เหมือนกันนะเจ้าคะ เพราะบางคนก็ทึ่ม”  ผกากรองแอบหลอกด่ามณี
 “คนของข้ามันไม่ได้เรื่องเลย คืนนี้นอนค้างคืนที่นี่ซะ พักให้สบายแล้วพรุ่งนี้ข้าจะให้พวกเจ้าไปเข้าเฝ้าองค์เหนือหัว”  ด้วยความอยากรู้ของนางจึงถามท่านปุโรหิต
  “แล้วทำไมวันนี้เข้าเฝ้าไม่ได้จ๊ะ”



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2409-tile.jpg)



 “ก็เพราะว่าองค์เหนือหัวทรงมีภารกิจมากมาย ข้าจึงพาพวกเจ้าไปเข้าเฝ้าพรุ่งนี้เช้า คืนนี้พักให้สบายส่วนเรื่องอาหารการกินเดี๋ยวข้าจะให้คนมาดูให้”
 “แหม! ขอบใจท่านมากน่ะจ๊ะ ท่านน่ะใจดี๊ ใจดี”  ท่านปุโรหิตได้ยินก็หน้าบาน
 “ข้าน่ะใจดีสำหรับผู้หญิงสวยๆอย่างเจ้าเสมอนะ   เออ แล้วเจ้าชื่ออะไรล่ะ”
 “ฉันชื่อผกาจ๊ะ ผกากรอง”  ปุโรหิตยิ้มหน้าบาน ส่วนมณีก็มองแบบไม่พอใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2474-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 15, 2012, 12:05:40 AM
ระหว่างทางที่เดินกลับ ท่านปุโรหิตก็เหม่อลอยคิดถึงผกากรองจนหยุดเดินพวกทหารที่แบกกันมาไม่เห็นว่าหยุดจึงชนกับปุโรหิต ปุโรหิตหันไปตบพวกนั้นก่อนจะด่าชุดหนึ่งแล้วก็พากันกลับไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2632-tile.jpg)



ส่วนมณีของเราขึ้นเรือนมาปุ๊บก็หาเรื่องผกาปั๊บเลย
 “นังแพศยา นี่เจ้าไม่ละอายใจบ้าวเลยเหรอ ได้ผู้ชายไปตั้งห้าคนยังมาเล่นหูเล่นตากับคนแก่คราวพ่ออีก”  มณีด่าแรงอ่ะผู้ชายไรแว๊
 “แล้วมันเรื่องอะไรของเจ้าหรือว่าเจ้าเกิดเสียดายเราขึ้นมา”
 “ทุเรศ ข้าระเกียจและขยะแขยงเจ้า ข้าแค่สงสารคนพวกนั้นที่ต้องตกเป็นเหยื่อนางยักษ์แก่ตัณหากลับอย่างเจ้า”  
 “มณี”  ผกากรองเรียกด้วยความโกรธ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2652-tile.jpg)


 “ไง ข้าพูดแทงใจดำเจ้ารึไง โกรธจนเขี้ยวงอกออกมาเลยสิ แต่อย่าให้ผู้คนเค้าจับได้ก็แล้วกัน
 ตัวจริงของเจ้ามันน่ากลัวและขยะแขยงขนาดไหนผู้คนจะหนีกันหมดแล้วเจ้าจะต้องกลับมาให้ข้ารำคาญใจอีก”  
 “มณี เจ้าหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”  ว่าแล้วก็ทุบตีมณี
  “ปล่อยเรานะ มณี ปล่อยเรา”  แก้วปัญหาเห็นทั้งสองคนปะทะคารมกันเหมือนตัวเองเป็นคนนอกก็เลี่ยงออกไปโดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2685-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มิถุนายน 15, 2012, 12:08:04 AM
 “ไง ข้าพูดแทงใจดำเจ้ารึไง”  
 “หยุดนะ ปล่อยเรานะ”
 “นางยักษ์แก่ตัณหากลับ”  
ส่วนแก้วปัญหาก็เดินหนีมาอยู่ในสวนแล้วก็ร้องไห้ด้วยความอัดอั้นตันใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2708-tile.jpg)




 “ปล่อยเรานะ คอยดูเราจะลากลิ้นของเจ้าออกมาสับเป็นชิ้นๆๆๆ เจ้าจะได้ไม่ต้องพูดดูถูกเราอีกต่อไป”  
 “แล้วเจ้ามันวิเศษปานไหน ข้าถึงพูดดูถูกเจ้าไม่ได้ เจ้าเป็นพระธิดาผู้สูงศักดิ์ หรือนางยักษ์แก่กันแน่”
 “คนโง่อย่างเจ้าต่อให้เราพูดแทบตายก็ไม่มีประโยชน์หรอก
ปล่อยเรานะ บอกให้ปล่อยไงละ ปล่อยสิ”  ผกากรองก็ดิ้นรน มณีก็ยังไม่ยอมปล่อย
 “เจ้าไม่ต้องดีดดิ้นเอาเป็นเอาตายอย่างนี้หรอก ข้ารู้นะเจ้าน่ะอยากอยู่ใกล้ข้าจะตาย”



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2752-tile.jpg)



 “มณี ถึงเราจะรักเจ้าแทบขาดใจยังไงเราก็ไม่ยอมให้เจ้ามาดูถูกเราแบบนี้นะ”  
มณีจับผกากรองมากดลงผกากรองพยามยามดิ้นให้หลุด
 “ปล่อยเราเดี๋ยวนี้นะมณี ปล่อยเรา”
 “ข้าไม่ยอมเจ้าจะทำยังไง”  ผกากรองเนิ่มกลัวก็ดิ้นพร้อมกับร้องบอกให้มณีปล่อยแต่มณีไม่ยอม
 “ข้าจะหลับหูหลับตาพิสูจน์ดูว่ากลิ่นของเจ้ามันเหม็นเขียวเหมือนยักษ์อย่างที่เขาว่ารึเปล่า”  



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2799-tile.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มิถุนายน 15, 2012, 09:25:29 AM
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก   :icon_lol:

ค้างงงงงงงงงงงงงงง   

ต่อเร็วๆ ค่ะ น้อง พี่ค้างอย่างรุนแรง

มณีเกรียนมากจริงๆ  น่าตบรัวๆๆๆ    O0
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: นานะจัง ที่ มิถุนายน 16, 2012, 08:45:29 PM
อืม เห็นด้วย มณีเกรียนได้โล่ จริงๆ อ่ะ แต่เรื่องนี้นอกจากแก้วปัญหา แล้ว พี่ชอบ มนัส นี่แหละ โง่และฮาได้ใจจริงๆอ่ะ :icon_confused:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ สิงหาคม 12, 2012, 11:40:41 PM
เข้ามาอ่านแล้วคร่า มณีไม่ไหวจะเคลียร์ คนพยายามบอกยังปิดหูปิดตาอยู่ได้ เดี๋ยวปั๊ด!! สงสารแก้วปัญหเค้ารักพี่แยมอ่า
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 14, 2013, 09:13:04 PM
อยากจิ้นเรื่องนี้บ้าง (ที่จริงก็จิ้นแล้วล่ะ) มาติดตามตอนต่อไปกันเลยดีกว่า >>>



มณีก้มลงมาจนหน้าใกล้กับผกากรอง ผกาเริ่มนึกได้ถึงบุคคลที่สาม
 “พระธิดา พระธิดา ช่วยหม่อมฉันด้วยเพคะ”  มณีได้ยินก็เริ่มมีสติรีบผละออกจากผกากรองแล้วหันไปไม่เจอแก้วปัญหาจึงมาต่อว่าผกาน้อยของเรา
 “นังแพศยา ถ้าหากพระธิดาทรงเข้าพระทัยผิดเตลิดหนีไปล่ะก็ คอยดูนะ”  แล้วก็รีบลงไปตามหาแก้วปัญหา ผกากรองมองตามมณีไปด้วยความไม่เข้าใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2827-tile_zpsd4b7d30f.jpg)


ในสวนแก้วปัญหาร้องไห้อยู่มณีตามมาพบ แก้วปัญหาจะเดินหนีแต่มณีฉุดแขนไว้
 “พระธิดา ร้องไห้ทำไมพระเจ้าค่ะ ”
  “ยังจะมาถามอีก ปากว่าทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง แต่การกระทำของพี่มณีพี่มณีไม่ได้เกลียดนางยักษ์ของพี่มณีเลยสักนิด”
 “หม่อมฉันเกลียดมัน ”  มณีปากแข็งเว่อร์อ่ะ
  “ไม่จริงถ้าหากเกลียดทำไมต้องตามตอแยนางด้วย ไม่ว่านางจะเป็นแม่มดหรือนางยักษ์พี่มณีก็หลงรักนางเข้าซะแล้ว”  พูดจบแก้วปัญหาจะเดินหนีมณีรีบเดินมาบอก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2853-tile_zps941c359c.jpg)



 “ไม่จริง หม่อมฉันเกลียดมันพระเจ้าค่ะ ทั้งเกลียดทั้งขยะแขยงใครจะไปรักคนแก่หน้าตาเหี่ยวย่นอย่างนั้นลงพระเจ้าค่ะ  ”
  “แล้วเวลานางถอดหน้ากากล่ะ นางก็สวยจนพี่มณีลืมเนื้อหนังที่เหี่ยวย่นซะแล้ว”
 “พระธิดา หม่อมฉัน (แทงใจดำล่ะสิ) ”  
  “อย่าปฏิเสธเลย พี่มณี”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_0311-tile_zps856fcc44.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 14, 2013, 09:28:05 PM
ส่วนผกากรองที่อยู่บนเรือนก็นั่งน้ำตาไหลมองออกไปเห็นมณีกำลังง้อแก้วปัญหาอยู่ก็หันกลับมานั่งร้องไห้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_0461-tile_zps681b702f.jpg)


 “ก่อนตายหม่อมฉันอยากให้คนที่หม่อมฉันรักเข้าใจในตัวหม่อมฉันมากที่สุด”  มณีเอาเรื่องตายมาพูด
  “พี่มณีน้องขอโทษ”  แก้วปัญหารู้ตัวว่าโกรธมากไป
 “หม่อมฉันไม่เคยถือโทษโกรธเคืองพระธิดาเลย หม่อมฉันขออย่างเดียวระหว่างที่เราอยู่ด้วยกันอย่าให้นางยักษ์แก่นั้นมาทำให้เราผิดใจกันได้ไหมพระเจ้าค่ะ ”  
  “พี่มณีจ๊ะ น้อง น้องคิดว่า”  แก้วปัญหาจะพูดเรื่องผกากรองแต่มณีก็ขัดขึ้นมาซะก่อน
 “จะได้ไหมพระเจ้าค่ะ ”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_0621-tile_zpse30be6b6.jpg)


ด้านแม่สร้อยทิพย์หนูนุ้ยมองหามณีอยู่
 “ทำไมไปนานขนาดนี้หนูนุ้ยชักวังเวิดขึ้นมาแล้วสิน่ะแม่สร้อยทิพย์”
 “นั่นสิไอ่หนูนุ้ย ข้าว่าเราออกไปช่วยกันข้างนอกดีกว่า”  แต่แม่สร้อยห้ามไว้
 “ไม่ต้องหรอก เท่งหนูนุ้ย ฉันเชื่อว่าถ้าหนูผกาไปหนูผกาจะต้องช่วยมณีได้แน่”  ดอกพะยอมได้ยินก็ไม่พอใจ
 “ใช่ๆ พ่อมณีอาจจะปลอดภัยแต่พระธิดาของฉันล่ะ ไม่รู้ทำเวรกรรมอะไรต้องมาเจอคนพวกนี้เนี่ย”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_0721-tile_zpsa8dcd55e.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 14, 2013, 09:44:25 PM
 “ทำไมว่าอย่างงั้นล่ะแม่ดอกพะยอมเราลงเรือลำเดียวกันแล้วก็ต้อง ปรึอจ้ำปรึด ปรึอจ้ำปรึด ”  ทำท่าพายเรือพร้อมเสียงประกอบ ดอกพะยอมหงุดหงิดยิ่งกวาเดิม
 “ใครจะไปอยากลงเรือแก่ๆ ผุๆกับแก่ล่ะไอ่หนูนุ้ย”  หนูนุ้ยก็หยอกดอกพะยอมหมู่ทองหงุดหงิดเดินเข้ามาหาดอกพะยอม
 “พี่ดอกพะยอมฉันว่าเรารวมกำลังไปช่วยพระธิดา”   แต่หมู่ลาบก็เข้ามาขัด
“จะรวมกำลังไปช่วยพะธิดามีกำลังเท่าไหร่เชียว”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1051-tile_zpsc40a1c35.jpg)


 “มีเอ็งมีข้ามีพี่ดอกพะยอม รวมกันเป็นสามไง”
“สามคนไปช่วยพระธิดา ไปคนเดียวเถอะ” หมู่ลาบบอกหมู่ทอง
แม่สร้อยเห็นว่าวุ่นวายจึงหันไปบอกกับดอกพะยอม
 “ไม่ต้องห่วงหรอกดอกพะยอมฉันเชื่อว่าพระธิดาของดอกพะยอมจะต้องปลอดภัยแน่”  
 “ก็ได้”   ดอกพะยอมตอบแบบไม่ค่อยจะพอใจนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1521-tile_zpsfdb7d238.jpg)



กลับมาที่เรือนรับรอง ผกากรองนั่งร้องไห้อยู่ข้างในบ้าน เห็นมณีประคองแก้วปัญหาเดินเข้ามาทำเหมือนกับว่ามีกันสองคน
ผกากรองเลยเอาหน้ากากมาใส่ แก้วปัญหาเริ่มนึกได้มณีหันไปมองส่วนผกากรองนั่งถอนหายใจแล้วหันหน้าไปทางอื่น(ทำไมไม่ลุกหนีไปเลยก็ไม่รู้)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1711-tile_zps7aacf577.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ มกราคม 14, 2013, 10:24:45 PM
ในฝ่ายตำหนักกลิ่นสุคนธ์กำลังวางแผนวางยาพิษกัน
 “อาหารเหล่านี้น่ากินทุกเลยท่านพ่อ พวกมันคงไม่สงสัย”
 “ถ้าสงสัยเราก็ลงดาบสองสิเพคะ พระมเหสีท่านปุโรหิตเตรียมไว้ตั้งสามดาบแล้วนี่เพคะ”
 “แกจะเตรียมกี่ดาบมันก็เรื่องของแก แต่หน้าที่ของแกคือพานางสองคนนี่เอาอาหารพวกนั้นกินเข้าใจไหม”
 “เพคะ แต่เอ๊ะ! ถ้าเราเข้าใจผิดว่าพวกมันไม่ได้มีส่วนเกียวข้องกับสนมมาลีแล้วล่ะก็ เราก็ทำบาปทำกรรมแย่นะเพคะ”  กลิ่นสุคนธ์หมั่นไส้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1801-tile_zpsd43f6c10.jpg)

 “นังลำเจียก คนอย่างแกกลัวบาปกลัวกรรมด้วยเหรอย๊ะ”
 “อุ้ยยยย หม่อมฉันก็พูดๆไปอย่างนั้นล่ะเพคะตั้งแต่หม่อมฉันมาอยู่กับพระมเหสีหม่อมฉันก็คุ้นเคยกับการทำบาปทำกรรมอย่างกับเพื่อนสนิทเลยเพคะ”  กลิ่นสุคนธ์ทนไม่ไหวเลยจะซัดไปหนึ่งทีแต่ลำเจียกหลบได้ก่อนรีบพานางทั้งสองออกไป ท่านปุโรหิตรีบตามออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2021-tile_zpsc4775c9d.jpg)




 ปุโรหิตตามไปสั่งลำเจียก  “เดี๋ยวก่อนลำเจียก ”
 “เจ้าคะ”
 “ข้ามีอะไรจะให้ทำอย่างหนึ่ง”
 “อะไรเจ้าคะ”
 “ที่บ้านหลังนั้นมีผู้หญิงสองคน ตามผู้หญิงที่ชื่อผกามาพบข้าที่บ้านด้วย เข้าใจไหม”
 “ไม่เข้าใจเจ้าคะ”
 “ไม่เข้าใจก็ต้องทำให้สำเร็จ แล้วข้าจะมีรางวัลให้เอ็งอย่างงาม”
 “อ๋อออ  อย่างนี้ลำเจียกเข้าใจแจ่มแจ้งเลยเจ้าคะ”
 “รู้แล้วก็รีบไปสิ”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2351-tile_zps5cce3781.jpg)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ มกราคม 15, 2013, 05:07:16 PM
เย้ๆ :icon_evil:มาลงให้อ่านแล้วดีใจจัง  :icon_idea:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Noongnink ที่ เมษายน 29, 2013, 11:31:07 PM
มาเล่าต่อเร็วๆ นะคะ อยากได้เรื่องเกราะเพชรเจ็ดสีจัง อยากอ่านค่ะ มีใครอยากเล่าบ้างรออยู่ค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ เมษายน 30, 2013, 10:10:32 AM
ใกล้จบแล้ว น้องเรนโบว์

....

ร่วมด้วยช่วยกดดัน  :icon_mrgreen:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: aooy ที่ เมษายน 30, 2013, 10:35:32 AM
ชอบเรื่องนี่มากเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้อ่านนะคะ (ไม่ได้เข้ามาซะนานเลย)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ เมษายน 30, 2013, 10:40:01 PM
ใกล้จบแล้ว น้องเรนโบว์

....

ร่วมด้วยช่วยกดดัน  :icon_mrgreen:

งายเยอะงานแยะอ่ะเจ้าค่ะคุณพี่ อยากมาเล่าต่อเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Tipcy Angel ที่ กรกฎาคม 07, 2013, 12:05:52 AM
 ;D  :)  :-X
อยากอ่านต่อแล้วค่ะ เพราะเป็นเรื่องที่ได้ดูตอนเด็กๆ ชอบพระธิดาผกากรองมาก ยังไงก็จะตั้งตารอค่ะ (แต่อย่านานนะคะ) มีแอบขู่นิดนึง :icon_confused:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 07, 2013, 08:04:13 AM
โอ้ยๆๆ เมื่อวานตั้งใจจะมาเล่าต่อแต่เนตที่หอดันมีปัญหา สองสามวันละ  a6
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กันยายน 07, 2013, 12:25:16 PM
ไม่เป็นไรๆ  พี่รอๆๆ
พี่ก็จะมาเล่าเทพสามต่อตั้งแต่ 2-3 อาทิตย์ที่แล้ว แต่งานเข้าทุกทีเลย  a16
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 21, 2013, 12:17:41 AM
ที่เรือนรับรอง ผกากรองลุกจากตรงนั้นหลังจากนั่งมองมานานละทนไม่ได้ แล้วปัญหารีบดึงมือกลับแล้วลอบสังเกตอาการของมณีซึ่งสายตามองตามยายผกาที่เดินออกไป

(http://image.ohozaa.com/i/7cd/Yp24VV.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6cr1ADtuwEj9wiu)


 “ตามนางไปสิจ๊ะ”  แก้วปัญหาตัดใจบอกมณี
 “ทำไมหม่อมฉันต้องตามนางไปด้วย”  มณีทำเหมือนไม่สนใจ
 “ก็ลองถามใจพี่มณีดูสิจ๊ะ”  (แก้วปัญหาพูดได้โดนมากก)

(http://image.ohozaa.com/i/f8e/gmKEJW.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6cr30ycCy2KDvXA)


ฝั่งลำเจียกและนางกำนัลก็นำเอาสำรับอาหารมาเจอยายผกานั่งถอนหายใจอยู่กลางทางก็เข้าไปถาม
 “ยาย”  ลำเจียกเรียกยายผกา
 “แล้วพวกเอ็งมาทำไมกันวะ”
 “ก็เอากับข้าวมาให้นะสิ ว่าแต่ พวกของยายมีคนชื่อผการึเปล่า”

(http://image.ohozaa.com/i/gaa/vUDcYF.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6cr58qik8vbMAFh)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 21, 2013, 12:19:32 AM
 “มีสิ ข้านี้แหละชื่อผกาเอ็งทำไมรึ”
 “ใช่แน่นะ”  ลำเจียกไม่ค่อยมั่นใจ
 “ใช่” ยายผกายืนยัน
  “ท่าทางผกาที่ท่านปุโรหิตพูดถึงจะสาวๆนี่นา หรือเรียกไปจับเส้นรึยาย”
 “อ๋อ ท่านปุโรหิตให้เจ้ามาพาข้าไปหาใช่ไหมล่ะ”
 “ใช่ เค้าให้ฉันมาพาผู้หญิงที่ชื่อผกาไปหา ไอ้ฉันนี่นะยายก็นึกว่าเป็นสาวๆ ที่แท้ก็แก่ ฮ่าๆๆ ท่านปุโรหิตนี่ท่าทางจะขี้เมื่อยเหมือนกันนะยาย” พูดจบลำเจียกก็เอาสำรับเดินไปส่ง

(http://image.ohozaa.com/i/efb/WVrruo.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6cr7YfKAZlxsQdw)



 “ดูสิจ๊ะ น่ากินเหลือเกิน ท่านปุโรหิตสั่งให้ทางห้องเครื่องจัดเตรียมไว้ให้เชียวนะ”  ลำเจียกหว่านล้อมจะให้กิน
 “ฝากบอกท่านปุโรหิตด้วยนะว่าเราขอบใจมาก”  แก้วปัญหาบอกลำเจียก
 “แล้วไม่ชิมหน่อยเหรอจ๊ะ ว่าอร่อยรึเปล่าฉันจะได้กลับไปบอกท่านปุโรหิตได้ถูก” ลำเจียกพยามหว่านล้อมให้กิน
 “ฉันไม่หิว”  มณีตอบไปแบบห้วนๆ

(http://image.ohozaa.com/i/633/v8XeD0.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6cr9K9a0TcYiwov)


 “ถึงไม่หิวก็ไม่เป็นไรจ๊ะช่วยกันชิมคนละคำสองคำนะจ๊ะ เอาสิ”  ลำเจียกเริ่มยัดเยียด มณีก็สงสัย
 “เอ๊ะ ข้าจะชิมหรือไม่ชิมมันเรื่องอะไรของเจ้า รึว่าในอาหารนั้นมียาพิษ เจ้าถึงคะยั้ยคะยอให้ข้ากินนั้น”  ลำเจียกได้ยินคำว่ายาพิษก็ตกใจเริ่มมีพิรุธ
 “อุ้ยๆๆ ยาพิษที่ไหนจ๊ะ ไม่มี๊ ไม่มี ไม่มีจริงๆ เอาละๆถ้าไม่อยากกินตอนนี้ก็ไม่เป็นไร” พอหันหลังมาก็บ่นเบา  “เดี๋ยวก็โดนดาบสองเองแหละหมั่นไส้” ก่อนไปก็นึกได้เรื่องยายผกา
 “นี่ๆ เดี๋ยวฉันขอยืมตัวยายเจ้าไปบีบนวดให้ท่านปุโรหิตสักประเดี๋ยวนะ พอเสร็จแล้วจะส่งตัวคืนมาให้”  แล้วก็พานางๆกลับไป
มณีนั่งนึกๆ  “ยาย”  แล้วหันไปพูดกับแก้วปัญหาเหมือนเป็นห่วง “ผกา” มณีรีบลุกขึ้นวิ่งตามออกไป แก้วปัญหาก็มองอย่างน้อยใจ

(http://image.ohozaa.com/i/778/rd3i0I.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crbS1fIm6yEiAO)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 21, 2013, 12:24:51 AM
 “ยายไปได้แล้ว”  ลำเจียกมาพายายผกาไปแต่มณีมาฉุดแขนอีกข้างไว้
 “เดี๋ยวก่อน ยายของข้าแก่แล้วเจ้าจะพาไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”
 “ก็ข้าบอกละไงว่าท่านปุโรหิตให้พายายคนนี้ไปบีบนวดให้ ไม่ได้เอาไปต้มยำทำแกงที่ไหน ป่ะๆยายไป”
 “นั้นแหละ ข้าไม่ให้ไป”

(http://image.ohozaa.com/i/gf3/tiEp7P.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crczYChxJcX0MJ)


 “อุ้ย พ่อมณีหวงห่วงยายขนาดนี้เลยเหรอ ชื่นใจ ยายไม่เป็นอะไรพ่อมณีไม่ต้องกลัวนะ”  ยายผกาเข้าไปกอดมณี มณีเริ่มหวง
 “นี่เจ้าอยากบีบนวดให้ไอ่แก่เฒ่านั้นมากใช่ไหม”
 “ก็แค่บีบๆจับๆไปแค่นั้น รึพ่อมณีเมื่อยยายจะได้นวดให้”  ยายผกาทำทีไปบีบให้มณี

(http://image.ohozaa.com/i/2f0/u4wJcK.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crf3PogBCQ7g4f)

 “บ้า ทุเรศ”  มณีด่าออกมา (เริ่มรำคาญมณีด่าผกาอยู่นั้นแหละ) ลำเจียกเลยพายายผกาออกไป  “ยายไปละนะ”
 “ใช่สิ มันของชอบของเจ้านิคนหนุ่มคนแก่ก็ไม่เว้น”
 “ก็พ่อมณีคนหนึ่งแหละที่ยายเว้น ก็พ่อมณีบอกยายไม่ใช่เหรอว่าเบื่อหนังเหี่ยวของยาย ยายจะได้ไปหาเหยื่ออดอยากปากแห้งมานานแล้ว ไปละนะ”  แล้วก็ไปกับลำเจียก

(http://image.ohozaa.com/i/gb7/rd254m.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crgPINGuqDDvwz)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 21, 2013, 12:27:06 AM
มณีเดินหัวเสียกลับมาที่เรือน แก้วปัญหาดูท่าทางมณีออก
 “พี่มณีจ๊ะ น้องว่าผกาคงมีแผนการอะไรบางอย่าง”
 “หึ แผนการ แผนการที่จะเก็บผู้ชายที่นครกำแพงแสนนี่ให้หมดน่ะสิพระเจ้าค่ะ”  มณีหึงขึ้นหน้า
 “พี่มณีๆ อย่าให้ความหึงหวงมาบดบังตาจนมองไม่เห็นเจตนาที่ดีของนางสิจ๊ะ”
 “หม่อมฉันไม่ได้หึงหวงนางยักษ์แก่นั้นเลย”


(http://image.ohozaa.com/i/aa8/sO9E0m.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crhTEQxefS8CBe)



แก้วปัญหาส่ายหน้าระอาใจไม่เชื่อแล้วก็เปลี่ยนเรื่อง
 “พี่มณีว่าในอาหารนี้มียาพิษรึเปล่าจ๊ะ”
 “จะมีหรือไม่มีเราก็ไม่ควรไว้วางใจ แต่พระธิดาหิวรึยังพระเจ้าค่ะ”
 “ไม่จ๊ะ แล้วพี่มณีล่ะจ๊ะ”  มณีถอนหายใจแล้วเขยิบมาจับมือแก้วปัญหาไว้


(http://image.ohozaa.com/i/54e/aFOAKo.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crjjzzFuCAtxjG)



 “หม่อมฉันไม่น่าพาพระธิดามาลำบากด้วยเลย”
 “น้องมากับพี่มณีไม่ได้ลำบากเลยนะจ๊ะ ขอเพียงอย่างเดียวให้พี่มณีสมหวังดังต้องการ”
 “น้ำใจของพระธิดาช่างประสริฐยิ่งนัก หม่อมฉันช่วยแม่แล้วและตามหาพ่อจนพบหม่อมฉันคงต้องทาพระธิดาตลอดชีวิต”
 “พี่มณี น้องจะขออ้อนวอนยักษ์เขียวไม่ให้กินพี่มณี หรือไม่ก็ขอให้ยักษ์นั้นกินน้องตามไปด้วย”  แก้วปัญหาน้ำตาไหลมณีเข้ามาเช็ดน้ำตาให้พร้อมดึงมาปลอบ
 “เราอย่าพึ่งไปวิตกเรื่องที่ยังมาไม่ถึงเลยพระเจ้าค่ะ คืนนี้เราต้องระวังตัวให้ดีเพราะเจ้าปุโรหิตนั้นคงไม่ให้เราเข้าเฝ้าในวันพรุ่งนี้หรอก”


(http://image.ohozaa.com/i/f85/RYYigS.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6crmvnIdIRaDktW)

หัวข้อ: เรื่องน้ำใจแม่
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ ธันวาคม 14, 2013, 12:17:30 AM
เราอ่านเรื่องน้ำใจแม่มาถึงหน้า 36 แล้วไม่มีลงต่อเลยไม่ใครจะลงต่อหรือเปล่ารออ่านและดูรูปอยู่ a38
หัวข้อ: ละครเรื่องน้ำใจแม่
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ ธันวาคม 14, 2013, 12:21:51 AM
ฝากลงภาพและเรื่องให้อ่านต่อให้จบด้วนนะค่ะรออ่านหน้าต่อไปอยู่ a34
หัวข้อ: Re: เรื่องน้ำใจแม่
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 14, 2013, 08:11:10 PM
ถ้ามีเวลาว่างๆนะค่ะจะเอาลงให้ ช่วงนี้ยุ่งค่ะ
หัวข้อ: สวัสดีค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ ธันวาคม 14, 2013, 10:34:23 PM
พี่ได้อ่านเล่าเรื่องน้ำใจแม่ของคุณบอยในบอยคลับแต่ไม่จบมีถึงหน้า36 เรื่องใกล้จบแต่ไม่รู้ว่าจะอ่านที่ไหนต่อได้ช่วยบอกทีหรือลงให้ต่อด้วนค่ะขอบคุณนะค่ะ  (ปล.ตอบด้วยนะค่ะ) a42
หัวข้อ: น้ำใจแม่
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ ธันวาคม 15, 2013, 12:20:57 AM
 :icon_cool:  รออยู่ช่วยลงต่อได้ไหมรออ่านอยู่นะค่ะ a34
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Kwandow ที่ ธันวาคม 27, 2013, 08:09:08 PM
เรื่องนี้ชอบมณีมากเลยค่ะ
อยากให้พี่ๆช่วยนำเรื่องนางพญาไพรมาเล่าให้ฟังค่ะ a37 a40
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 07:49:53 PM
ห่างหายไปนาน เนื่องจากไม่ได้สต๊อกภาพไว้ ต้องแคปทีละฉากๆ ช้าหน่อยนะคะ a5



ด้านมนัสยืนมอง ณัชชากำลังตบฉันทนาและสมอยู่ มนัสเห็นฉัทนากับสมโดนตบจนเลือดกลบปากก็ตกใจ
“น้องณัชชา ทำไมน้องณัชชาถึงได้แรงเยอะขนาดนี้นะ ผิดกับพี่ซะอีกที่ไม่ค่อยมีแรงคงเป็นเพราะพี่ฉลาดไป”
ฉันทนาได้ยินแบบนี้ก็ได้แต่ร้องกรี๊ด
 “พี่มนัส ถึงขนาดนี้พี่ยังยกยอมันอยู่เหรอ เห็นรึเปล่าว่ามันทำร้ายฉันกับพี่สมเห็นรึ้ชเปล่า อร๊ายๆๆๆ”
 “ใช่ นังคนนี้มันไม่ใช่คนไม่งั้นมันไม่แรงเยอะขนาดนี้หรอก”  สมพูดพร้อมกับมองณัชชาอย่างหวาดกลัว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_603-tile_zpsa3678c13.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_603-tile_zpsa3678c13.jpg.html)




 “พี่มนัสจ๊ะ นี่ฉันแค่ตบพวกมันสั่งสอนเท่านั้น ถ้าฉันเอาจริงขึ้นมาฉันตบพวกมันตกโลกไปนานละ”
  “จริงเหรอจ๊ะน้องณัชชา ถ้าอย่างงั้นน้องณัชชาลองเอาจริงดู พี่อยากเห็นคนตกโลก” มนัสพูดไปแบบซื่อๆฉันทนาได้ยินก็ไม่พอใจ
 “อร้ายๆๆๆ พี่มนัสแค่นี้ฉันก็จะตายอยู๋แล้วนะพี่ยังจะให้มันมาตบฉันตกโลกอีกเหรอ”
 “น้องฉันทนา เห็นไหมล่ะจ๊ะเค้าว่ามีผัวผิดคิดจนตัวตาย”  สมบอกฉันทนา
กาณกนาสังเกตเห็นควัน “ดูนั้นสิจ๊ธควันอะไรอ่ะน้องณัชชา”
“นั่นน่ะสิ สงสัยต้องมีคนอยู๋แน่ๆเลย” มนัสบอก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_640-tile_zps27acb395.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_640-tile_zps27acb395.jpg.html)


ควันที่พวกมนัสเห็นก็มาจากพวกหนูนุ้ยกับเท่งย่างอาหารกัน
หนูนุ้ยเอาอาหารมาให้แม่สร้อยทิพย์  “อ่ะนี่แม่สร้อยทิพย์”  พอเห็นเท่งเดินมาก็ให้เท่งดูแลสร้อยทิพย์แทนละตัวเองหันไปทางดอกพะยอม
“อ่ะ นี่แม่ดอกพะยอม กินซะ หร่อย”
“นี่อย่ามายุ่งกับฉันได้ไหม เอาของแกกองไว้ตรงนี้แหละ”
 “นี่เอาไว้ตรงนี้ละมันจะลงพุงได้ไง นี่พี่ย่างสุดชีวิตน่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_672-tile_zps2d6d1178.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_672-tile_zps2d6d1178.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 07:58:06 PM
“นี่ฉันกินของแกไม่ลงหรอก นี่หมู่ทองหมู่ลาภ ย่างเสร็จรึยังเอามาให้ฉันกิน”
หมู่ลาภบอกดอกพะยอม “ไอ่ที่ฉันย่างกับไอ่ที่หนูนุ้ยย่างมันก็อันเดียวกันแหละ กินไปเถอะ” หมู่ทองก็แซวต่อ
 “เฮ้ย ไอ้ลาภบางทีปลาที่เราย่างกับปลาที่หนูนุ้ยย่างอาจไม่เหมือนกันก็ได้” หมู่ลาภงงหมู่ทองอธิบายต่อ
“ก็เพราะปลาที่หนูนุ้ยย่างใส่ความจริงใจเข้าไปด้วยน่ะสิ ฮ่าๆๆ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_689-tile_zpsc92842a2.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_689-tile_zpsc92842a2.jpg.html)


“แหม่ คำพูดพวกนี้เคลือบน้ำตาล แหม่พวกนี้แบบนี้คบกันสุดชีวิต”
แม่สร้อยได้ยินว่าหนูนุ้ย
 “นี่หนูนุ้ย อย่าไปยั่วโมโหดอกพะยอมสิ เค้ายิ่งกลุ้มใจเป็นห่วงพระธิดาอยู่” เท่งได้ทีก็มานั่งข้างๆดอกพะยอม
 “นี่แม่ดอกพะยอม อย่าไปถือสาหาความเจ้าหนูนุ้ยมันเลย ถ้าแม่ดอกพะยอมไม่กินของหนูนุ้ยก็กินของฉันก็ได้นะจ๊ะ”
“นี่ ฉันไม่กินของแกหรอก” แล้วก็จับปลาที่เท่งเอามาให้ทิ้งแล้วเดินไปหาหมู่ทองหมู่ลาภแทน
 “มันก็เป็นซะอย่างเนี่ยไอ้หนูนุ้ย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_708-tile_zps2305c6ad.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_708-tile_zps2305c6ad.jpg.html)



กลับมาทางด้นมณี
มณีเทอาหารที่พวกนางกำนัลยกมาให้ทิ้งไว้นอกหน้าต่าง แก้วปัญหาไม่เข้าใจ
“พี่มณีทำอะไรจ๊ะ”
 “หลอกพวกมันว่าเรากินอาหารของพวกมันแล้วพระเจ้าค่ะ”
แก้วปัญหายังกังวลมองออกไปข้างนอก
 “พระธิดาบรรทมเถอะพระเจ้าค่ะ ไม่ต้องกังวลอะไร” แก้วปัญหาจึงยอมนอนส่วนมณีก็ไปดูข้างนอกบ้าน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_730-tile_zps0a5b0b41.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_730-tile_zps0a5b0b41.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 08:18:46 PM
ฟากมนัสและศรีภรรยาทั้งสองก็เดินทางมาเจอกับพวกแม่สร้อยทิพย์
 “อ้าวน้องมนัส”  เท่งและหนูนุ้ยดีใจวิ่งเข้าไปหา
  “เท่ง หนูนุ้ย ไชโย เป็นยังไงบ้าง”  ทั้งสามถามไถ่กัน
แม่สร้อยลุกขึ้นมองลูกชายคนเล็กของตัวเอง มนัสมักทุกคนจนมาหยุดที่แม่สร้อย แม่สร้อยเรียกชื่อ มนัสออกมามนัสจำไม่ได้ถามหนูนุ้ย
 “ก็แม่ตัวเองจำไม่ได้เหรอ”
  “ก็แม่ของฉันตาบอดนิ แล้วน้าคนนี้ตาไม่เห็นบอดเลย”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_761-tile_zps23da47d9.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_761-tile_zps23da47d9.jpg.html)




เท่งบอกมนัส “ก็พ่อมณีรักษาตาให้หายบอดน่ะสิ”  มนัสดีใจมาก แม่ลูกกอดกันด้วยความคิดถึง
  “แม่ แม่ แม่ของฉันจริงๆด้วย พี่มณีนี่เก่งจริงๆ สามารถรักษาตาแม่ได้ แล้วพี่มณีล่ะหายไปไหน”
 “ไปตามหาพ่อในวังน่ะสิ ”  เท่งบอกแต่แม่สร้อยหน้าหง่อยๆไม่อยากพูดถึง
  “ในวัง แล้วพ่อของฉันไปทำอะไรในวังล่ะ”  มนัสข้องใจ เท่งกับหนูนุ้ยยังไม่ทันตอบแม่สร้อยก็เปลี่ยนเรื่อง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_777-tile_zpsef378fba.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_777-tile_zpsef378fba.jpg.html)



 “มนัส แม่ดีใจเหลือเกินที่เห็นลูกปลอดภัย”
  “ฉันก็ดีใจเหมือนกันนะแม่ที่ตัวฉันเองปลอดภัย  แหม่เวลาที่แม่ของฉันตาหายบอดนี่สวยจริงๆนะ มิน่าละใครๆถึงชมฉันว่าหน้าตาเหมือนแม่”
มนัสเดินหมุนดูแม่สร้อยพร้อมบอกอย่างภูมิใจ แต่แม่สร้อยหน้าเศร้าลง
  “แม่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_793-tile_zps6737c8a3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_793-tile_zps6737c8a3.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 10:29:12 PM
กลางดึกที่เรือนรับรองมณีกับพระธิดามีทหารของปุโรหิตย่องขึ้นมากัน มณีซึ่งระวังความปลอดภัยไว้อยู่แล้วก็ถือไม้ออกไปทิ้งให้แก้วปัญหานอนอยู่ข้างใน มณีจัดการได้หนึ่งแก้วปัญหาได้ยินเสียงจึงตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ “พี่มณี”
 “ไม่ต้องกลัวพระเจ้าค่ะ”  แล้วมณีก็วิ่งไปสู้กับพวกทหาร (เอาไม่ไปสู้กับมีดปวดหัวแทน)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_833-tile_zps72dd1315.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_833-tile_zps72dd1315.jpg.html)



กลับมาที่บ้านปุโรหิต ที่กำลังโมโหเพราะผกากรองที่พามากลายเป็นยายแก่
“ข้าไม่เข้าใจทำไมเป็นยายแก่เหนี่ยงยานคนนี้”
“ก็ลำเจียกกับทหารหาจนทั่วแล้วไม่มีนี่เจ้าคะ พอดีลำเจียกเห็นว่าใกล้เวลาที่จะลงดาบแล้วลำเจียกเลยรีบกลับนะสิเจ้าค่ะ”
“งั้นแกก็ต้องรู้แน่ๆสิ บอกมานะๆ ว่านางผกาคนนั้นมีมันหายไปไหน” ปุโรหิตหงุดหงิดถามเอากับยายผกา พอดีกลิ่นสุคนธ์มาหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_945-tile_zps46ed81ee.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_945-tile_zps46ed81ee.jpg.html)



 “ท่านพ่อ”
“กลิ่นสุคนธ์”
 “ท่านพ่อกำลังหงุดหงิด เพราะเรื่องผู้หญิงเพียงคนเดียวใช่ไหม ทั้งๆที่พวกเรากำลังลำบากจะเป็นจะตายยังไงยังไม่มีใครรู้เลย” ปุโรหิตโมโหพาลไปที่ลำเจียก
“นางลำเจียกๆ แกเสนอหน้าไปฟ้องลูกสาวข้าใช่ไหม” พูดพลางจะหลังมือแต่กลิ่นสุคนธ์ห้ามไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_975-tile_zps4d6652e4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_975-tile_zps4d6652e4.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 10:36:26 PM
“ท่านพ่อ อย่าไปว่ามันเลย มีเรื่องอะไรมันก็รายงานลูกทุกเรื่อง นำนางแก่ไปประหารชีวิตซะ ปานนี้คงรู้เรื่องจากปากพ่อหมดละ” ยายผกาตกใจ
 “เรื่องแค่นี้ถึงจะฆ่าจะแกงกันเลยเหรอ ฉันนะแก่จะเข้าโลงอยู่แล้วไหม”  ลำเจียกเลยบอกยายผกา
“ไหนๆ ยายก็แก่จะเข้าโลงอยู่แล้ว เข้าให้เร็วกว่านี้จะเป็นไรไป ทหารเอายายแก่นี้ไปฆ่า” ท่านปุโรหิตได้ยินก็ขึ้นเสียงกับลำเจียก
“นางลำเจียก อ่อ เดี๋ยวนี้แกบังอาจออกคำสั่งแทนข้ากับลูกของข้าเชียวเหรอ” ลำเจียกจะหันไปขอความช่วยเหลือจากกลิ่นสุคนธ์ แต่กลิ่นสุคนธ์ไม่ช่วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_996-tile_zpsb88f3655.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_996-tile_zpsb88f3655.jpg.html)




“ก็ลำเจียกกลัวว่าท่านปุโรหิตจะเหนื่อยน่ะสิเจ้าค่ะ”
“ทหารเอาอีนางแก่คนนี้ไปฆ่าทิ้งซะ ทำให้ข้าเสียอารมณ์นัก” ทหารมาพาตัวยายพาออกไป
 “ข้าไม่ไป อย่า ข้าไม่ไป ไม่ๆ ข้าไม่ไป” ยายผการ้องบอกแต่ไม่มีใครฟัง กลิ่นสุคนธ์ก็ครุ่นคิดทางกำจัดเสี้ยนหนาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1025-tile_zps5ad09b30.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1025-tile_zps5ad09b30.jpg.html)




มนัสตะโกนร้องด้วยความดีใจ
 “พ่อของฉันเป็นกษัตริย์  พ่อของฉันเป็นกษัตริย์  แม่จ๋าพ่อของฉันเป็นกษัตริย์ใช่ไหมจ๊ะ คราวนี้ฉันจะได้อยู่ในวังสวยๆ และก็มีเมียเยอะๆ”
ณัชชาได้ยินก็ปรี๊ด
“พี่มนัส สองคนยังไม่พออีกเหรอ”
 “ยังหรอกน้องณัชชา พี่น่ะเป็นชายหนุ่มรูปงามแล้วยังฉลาดอีกด้วย ถ้าเกิดมีเมียแค่สองคนมันไม่สมควร”  
สองสาวฉันทนาและณัชชากรี๊ดพร้อมกันแต่มนัสก็ยังใสๆ
 “ว่าไงจ๊ะ”  สองสาวฮึดฮัดแต่ทำอะไรไม่ได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1064-tile_zps3fcaed00.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1064-tile_zps3fcaed00.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 10:44:44 PM
มนัสก็ไปอ้อนแม่
“แม่จ๋าตามพี่มณีเข้าไปหาพ่อในวังกันเถอะ นะแม่นะ นะ นะ ” หนูนุ้ยออกความเห็น
 “หนูนุ้ยว่านะให้เสด็จน้องมนัสรออยู่ที่นีปล่อยให้เสด็จน้องมณีจัดการทางนู่นเสร็จแล้วค่อยตามไปทีหลังนะ เชื่อหนูนุ้ยน่ะ”
“เฮ้ย อิจฉาพี่มณีจังเลยที่ได้พบพ่อก่อนฉัน มิหนำซ้ำคืนี้พี่มณียังได้นอนในวังก่อนฉันซะอีก” (จะอิจฉาทำไมมนัสเอ้ย)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1098-tile_zps4787b4f6.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1098-tile_zps4787b4f6.jpg.html)




มณีกำลังสู้อยู่กับพวกทหารที่เข้ามาทำร้าย ตอนนี้พี่แกไปแย่งดาบมาได้ละ กำลังโดนรุมอยู่ส่วนแก้วปัญหาก็หลบอยู่บนเรือน ทหารมันไม่เห็นไงน่ะ มณีก็โดนรุมล่ะค่ะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1119-tile_zps62682193.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1119-tile_zps62682193.jpg.html)




ทางยายผกาแกก็หลอกพวกทหาร “โอ้ยๆๆ เดี๋ยวๆ หยุดก่อนๆ”
“หยุดทำไมยาย เดินต่อไปสิ”
 “เดี๋ยว ข้าลืมอะไรไว้อย่างหนึ่งแล้วล่ะ”
“ลืมอะไรอีกละ ไป เดินไป ลืมก็ช่างมันเถอะเดี๋ยวแกก็ตายแล้ว”
 “เดี๋ยวก่อนตายข้าของฝากอะไรเอ็งไว้สักหน่อยได้ไหมล่ะ”
“เอ้า!! จะฝากอะไรก็ฝากจะได้หมดๆเรื่องสักที”
 “อ่อได้”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1165-tile_zps99e91b91.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1165-tile_zps99e91b91.jpg.html)




หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 10:49:59 PM
ยายผกาก็ถอดหน้ายื่นไปให้  “เอ้า ข้าอยากจะให้หน้าเอ็ง”  พวกทหารเห็นก็วิ่งออกห่างล้มกรูกัน
 “เอาไหม เอา ฝากหน้าไว้หน่อยสิ อ้าวไม่อยากได้หน้าหรองั้นเอาไปทั้งหัวเลย”   พวกทหารก็ลนลานกลัวกัน
 “ข้าให้เอ็งทั้งหัว เอ้า เอาไป”  
ยายผกาเอาหน้ากากกลับมาใส่แล้วก็แลบลิ้นปลิ้นตาหลอกทหารแล้วก็โยนหัวใส่พวกทหาร ทหารพวกนั้นก็หนีหัวยายผกากันกระเจิง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1186-tile_zpsc38d5152.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1186-tile_zpsc38d5152.jpg.html)




กลับมาที่มณีกันต่อ ฝั่งนี้ก็ยังสู้กับทหารตัวคนเดียว กระอักเลือดแล้วสงสัยโดนรุมตะกี้
อีกด้านผกากรองก็เข้ามาช่วยต่อสู้กับพวกทหาร มณีก็โดนรุมเกือบไม่รอด แก้วปัญหาก็ดูอยู่บนเรื่อนอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1220-tile_zps88e97956.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1220-tile_zps88e97956.jpg.html)





มณีกำลังจะพลาดท่า หน้ากากยายผกาก็มาช่วยไว้ได้ทันทหารที่กำลังจะฆ่ามณีกระเด็นไปเลย ผกากรองสู้กับพวกทหารที่เหลือ
มณีดูท่าทางช้ำในมาก มณีกำลังจะโดนแทงทหารกำลังง้างมีด ผกากรองดึงทหารคนนั้นออกมากระเด็นออกมา
มณีนอนจุกอยู่ผกากรองออกมาสู้กับทหารอีกสองคนที่เหลือ มณีเห็นผกากรองสู้กับพวกทหารที่เหลือ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1288-tile_zpsfc8589b1.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1288-tile_zpsfc8589b1.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: นานะจัง ที่ กันยายน 01, 2014, 10:52:56 PM
เข้ามาตามอ่าน  a13 a13 a13 a13  จริงๆ พี่อยการออ่านทีเดียวเลยนะ จะได้จุใจ 5555
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 10:53:59 PM
เข้ามาตามอ่าน  a13 a13 a13 a13  จริงๆ พี่อยการออ่านทีเดียวเลยนะ จะได้จุใจ 5555

น้องรีบมาปั่นค่ะ ช่วงนี้เครียดหลายอย่าง รู้สึกตัวเองเป็นผกากรอง  a3 a3
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 10:56:38 PM
แก้วปัญหาลงมาจากเรือนเห็นผกากรองสู้อยู่กับทหารก็นึกเป็นห่วงมณีขึ้นมา จึงรีบวิ่งไปหามณี ส่วนผกากรองก็จัดการพวกทหารจนลงไปนอนเดี้ยงกันหมดก็วิ่งมาหาทางมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1390-tile_zps70ccb3ee.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1390-tile_zps70ccb3ee.jpg.html)



 “พระธิดาทรงเป็นอะไรบ้างรึเปล่า”
  “เปล่าเราขอบใจเจ้ามากนะผกา ที่มาช่วยไว้ทัน”
 “ไม่เป็นอะไรหรอกเพคะ เพราะถ้าหม่อมฉันไม่มาช่วยก็จะมีคนมาว่าหม่อมฉันใจดำอีก”
มณีมองดูผกาแต่ยังค้อนไม่เลิก  “ขอบใจ แต่ความจริงเจ้าไม่น่ามาช่วยเราก็ได้ เพราะถึงยังไงยักษ์หัสเดชาก็มาช่วยเราอยู่ดี”  
มณีพูดจบก็เดินหนี ผกาก็น้อยใจ แก้วปัญหาก็มองคนโน้นทีคนนี้ทีด้วยความหนักใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1423-tile_zps9a7ea8a6.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1423-tile_zps9a7ea8a6.jpg.html)


มณีหนีขึ้นมาบนเรือนเอามือทุบประตูระบายอารมณ์ มานั่งคับแค้นใจอยู่ข้างบนไม่มีใครเห็น สงสัยอายที่มีผู้หญิงมาช่วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1461-tile_zps8b89ad87.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1461-tile_zps8b89ad87.jpg.html)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 11:00:22 PM
  “ผกาอย่าน้อยใจพี่มณีเลยนะความจริงพี่มณีเขา เขาก็รักผกาเหมือนกันเพียงแต่”
 “ไม่จริงหรอกเพคะ เขารังเกียจหม่อมฉันอย่างกับอะไรดี แม้แต่ความช่วยเหลือของหม่อมฉันเขาเองก็ยังไม่อยากจะรับเลย”
  “ผกา ฟังเราสักนิดเถอะ”
 “หม่อมฉันเข้าใจเจตนาดีของพระธิดานะเพคะ แต่อย่าทรงรับสั่งสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1470-tile_zps35412577.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1470-tile_zps35412577.jpg.html)



  “ผกา เจ้าเป็นใครกันแน่ แล้วหน้ากากนั่นไม่ใช่หน้าที่แท้จริงของเจ้าใช่ไหม”
 “พระธิดาเข้าพระทัยผิดละเพคะ หน้าตาที่แท้จริงของหม่อมฉันมันน่าเกลียดน่ากลัวยิ่งกว่าหน้ากากนี่ซะอีก
ไม่อย่างนั้นพี่มณีเขาคงไม่หาว่าหม่อมฉันเป็นนางยักษ์แก่ตัณหากลับรอกเพคะ”  
แก้วปัญหาได้แต่หนักใจกับความดื้อรั้นของผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1483-tile_zps91514dfd.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1483-tile_zps91514dfd.jpg.html)



ส่วนทหารที่ให้ไปฆ่ายายผกาก็กลับมารายงานท่านปุโรหิต
“อะไรนะ อีนางคนนั้นมันเป็นผี”
“ใช่ ขอรับท่านปุโรหิต มันโยนหัวให้พวกเราจับไข้หัวโกร๋นรึเปล่าก็ไม่รู้” ทหารตอบด้วยเสียงสั่นกลัว
พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์เลยถามด้วยความข้องใจ
 “ยายแก่นั่นมาได้ไงอ่ะท่าพอ”
ลำเจียกเสนอหน้าตอบไป
“อ่อออ ก็ท่านปุโรหิตให้ลำเจียกพาตัวมาบีบนวดให้เจ้าค่ะ ดีนะที่มันไม่คิดหักคอลำเจียกไปซะก่อนนะเพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1517-tile_zpsd28c21c7.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1517-tile_zpsd28c21c7.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 01, 2014, 11:24:35 PM
“บีบนวด” กลิ่นสุคนธ์ย้ำคำ
“ท่านพ่อในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ ท่านพ่อยังหาคนมาบีบมานวดอยู่เหรอ”
“พ่อมันแก่แล้วลูก มันก็ต้องเมื่อยต้องขบเป็นของธรรมดา เอ้ยนี่ข้าชักจะไม่ไว้ใจคนพวกนั้นแล้วล่ะสิ” ตอบแบบแก้ตัวไป
“ก็ดีเหมือนกัน ช่วงนี้กำลังอันตรายอยู่พอดีเชียว”
“พ่อว่าลูกควรจะกลับตำหนักซะก่อน ออกมานานๆแบบนี้องค์เหนือหัวจะทรงสงสัยเอานะ”
“ก็ดีเหมือนกันท่านพ่อ งั้นทุกสิ่งทุกอย่างท่านพ่อคอยดูแลให้ลูกด้วยแล้วกัน”
“สบายใจได้ลูก พ่อรับรองว่าพรุ่งนี้พ่อจะต้องจัดการได้เรียบร้อยแน่ๆ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1537-tile_zps75509de7.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1537-tile_zps75509de7.jpg.html)



แก้วปัญหากับผกากรองขึ้นมาบนเรือน
  “พี่มณีจ๊ะ ผกาบอกให้เราหลบออกไปจากที่นี่ก่อน เพราะพวกมันอาจกลับมาทำร้ายเราอีกก็ได้”  มณีข้องใจถามแก้วปัญหา
 “เขารู้ได้ยังไงพระเจ้าค่ะ หรือว่าไอ่เฒ่าหัวงูหลงใหลจนบอกความลับให้”  ผกากรองก็ตอบแบบประชด
 “ก็คงเป็นอย่างนั้นละเพคะ พระธิดาช่วยรับสั่งกับเขาด้วย ว่าให้ไปจากที่นี่เร็วๆเข้าหม่อมฉันมีเรื่องต้องทำอีกเยอะ”  ผกากรองฝากความกับแก้วปัญหา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1574-tile_zps0d550c51.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1574-tile_zps0d550c51.jpg.html)


มณีได้ยินก็กระแนะกระแหนต่อ
 “ไอ่เฒ่าหัวงูคงตามมาล่ะสิ”  ผกากรองไม่ยอมคุยด้วย
 “พระธิดาช่วยรับสั่งกับเขาด้วยนะเพคะว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของหม่อมฉัน”  มณีหันไปบอกแก้วปัญหา
 “หม่อมฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของใคร เชิญเสด็จเถอะพระเจ้าค่ะ”  แล้วมณีก็พาแก้วปัญหาลงไปหาที่หลบซ่อนตัว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1590-tile_zpsdb4b2526.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1590-tile_zpsdb4b2526.jpg.html)




หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 02, 2014, 05:02:45 PM
มณีพาแก้วปัญหามาซ่อนหลังพุ่มไม้ ผกากรองก็ร่ายคาถาจำลองว่ามณีกับแก้วปัญหาถูกยาพิษตาย แล้วก็กลับไปจัดการกับพวกทหาร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1606-tile_zps1b5d67b0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1606-tile_zps1b5d67b0.jpg.html)



“นางปีศาจอย่าทำอะไรพวกข้าเลย” พวกทหารร้องด้วยความหวาดกลัว
 “แหม! เรียกเราว่านางปีศาจทั้งที มันก็ต้องทำอะไรให้สนุกๆสมคำนั้นหน่อย”
“อย่าทำอะไรพวกเราเลย”
 “ถ้างั้นเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน”  ผกากรองเสกให้พวกทหารกลายเป็นนกอยู่ในกรง
มณีและแก้วปัญหาที่มองผกากรองอยู่หลังพุ่มไม้ มณีเห็นแบบนั้นก็สถบคำว่าผกากรองออกมา
 “นางยักษ์”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_154-tile_zps26d4c6d5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_154-tile_zps26d4c6d5.jpg.html)



ข้างฝ่ายปุโรหิตก็พาพวกทหารมายังเรือนที่พักของมณีส่วนผากรองหลังจากจัดการกับพวกทหารพวกนั้นเสร็จก็เดินมาหลบที่หลังพุ่มไม้ที่มณี
และแก้วปัญหาหลบอยู่แก้วปัญหาจะถามผกากรองแต่ผกากรองห้ามไว้ก่อนเพราะพวกปุโรหิตมาถึงกันแล้ว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_172-tile_zps866fe4b0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_172-tile_zps866fe4b0.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 02, 2014, 05:08:21 PM
ปุโรหิตมาถึงเรือนเห็นเงียบๆก็ถามพวกทหาร
“เอ๊ะ นี่พวกมันหายไปไหนกันหมด”
“ท่านปุโรหิตลองขึ้นไปดูสิขอรับ” พวกทหารยังกลัว
“เอ้!! ถ้าข้าต้องขึ้นไปดูเงข้าจะพาพวกเอ็งมาทำไม ไป ขึ้นไปดู”
“ขอรับ” ทหารรับคำสั่งแล้วขึ้นไปแบบกลัวๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_176-tile_zps1832fbeb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_176-tile_zps1832fbeb.jpg.html)



 “ดูโน่นสิ”  ผกากรองบอกให้มณีดูไปบนเรือน
บนเรือนพวกทหารเจอร่างเสกมณีกับแก้วปัญหานอนตายอยู่ แล้วปุโรหิตก็ตามขึ้นมาดู
“พวกมันคงตายแล้ว ขอรับ”
“เข้าไปดูให้แน่ใจสิว่ามันตายจริงรึเปล่า”
“ขอรับ” พวกทหารเข้าไปดู

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_188-tile_zps6cc4bd62.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_188-tile_zps6cc4bd62.jpg.html)



ปุโรหิตไปจับชีพจรมณีมณีดู
“ก็ตายจริง เอามันไปทิ้งซะเดี๋ยวไม่ได้ เอามันไปเผาซะจะได้ไม่เหลือซาก”
แล้วพวกทหารก็พาร่างเสกของมณีกับแก้วปัญหาตามปุโรหิตลงมา
ผกากรองร่ายคาถาอยู่หลังพุ่มไม้ให้ไม่มีใครเห็น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_199-tile_zps5b611225.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_199-tile_zps5b611225.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 02, 2014, 05:21:28 PM
ปุโรหิตลงมาจากเรือนก็นึกสงสัย
“เอ๊ะ แล้วพวกห้าคนนั้นมันไปไหน วางศพไว้ก่อน”
“มันคงกลับไปรายงานท่านปุโรหิตที่แล้วขอรับ” ทหารคนหนึ่งบอกท่านปุโรหิต
“กลับไปรายงานข้าเหรอ แล้วมันทิ้งศพไว้ได้ยังไง ไปออกไปแยกย้ายหาให้ทั่ว”
พวกทหารก็ทำตามคำสั่งของปุโรหิต พวกทหารมาหยุดอยู่ตรงที่มณีหลบกันอยู่แต่ด้วยคาถาอำพรางตัว
ทำให้พวกทหารไม่เห็นแล้วพากันกลับไปรายงานท่านปุโรหิตว่าต่างก็ไม่เจอทหารทั้งห้าที่มาก่อนหน้านี้ ปุโรหิตจึงสั่งให้ทหารนำศพกลับไปซะ
มณีเห็นพวกปุโรหิตกลับไปก็โล่งอก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_238-tile_zps560b7d2a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_238-tile_zps560b7d2a.jpg.html)




เช้าวันต่อมา(เช้าแล้วเหรอเนี่ย)
ทางด้านในป่า มนัสกินข้าวเช้าอย่างเอร็ดอร่อย หนูนุ้ยกับเท่งก็คุยซุบซิบเรื่องมณีแม่สร้อยได้ยินก็ถึงกับอิ่ม
 “แม่อิ่มแล้วเหรอจ๊ะงั้นเดี๋ยวเอามาให้ฉันกินก็ได้นะ”
 “เอาสิ มนัส แม่น่ะไม่น่ากินทิ้งกินขว้างเลยนะ”  ดอกพะยอมได้ทีก็ค่อนขอด
“แม่สร้อย เอ้ยพระสนมสร้อยนี่มีลูกไม่เหมือนกันเลยนะ” หมู่ทองได้ยินก็หัวเราะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_270-tile_zps66377eb2.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_270-tile_zps66377eb2.jpg.html)




 “ฮ่าๆๆ จะให้เหมือนกันได้ยังไงพี่ดอกพะยอมก็ไม่ใช่ฝาแฝดนิ”
“ใช่ ฉันไม่ได้หมายถึงหน้าตา ฉันหมายถึงอุปนิสัยใจคอการพูดการจาต่างหาก” มนัสได้ยินก็บอกดอกพะยอม
 “ใช่แล้วจ๊ะแม่ดอกพะยอม เพราะใครๆเขาก็ว่าฉันทั้งหล่อทั้งฉลาดทั้งนั้น จริงไหมจ๊ะน้องณัชชา น้องฉันทนา”  ฉันทนาก็เลยตอยมนัสไป
 “ก็เพราะพี่มนัสเป็นคนฉลาดฉันถึงได้เลือกพี่ แต่ฉันก็ไม่นึกเลยนะว่าจะมีคนตาบอดเหมือนกับฉัน” ฉันทนาพูดกระแนะณัชชา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_308-tile_zpsb8251d2a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_308-tile_zpsb8251d2a.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 02, 2014, 05:23:59 PM
มณีขึ้นมาบนเรือนพร้อมผกากรองและแก้วปัญหา
 “พี่มณีกับพระธิดารีบไปท้องพระโรงกันก่อนเถอะ เดี๋ยวผกาจะตามไปทีหลัง”
  “แล้วทำไมผกาไม่ไปกับพวกเราละจ๊ะ”  แก้วปัญหาสงสัย
 “ก็ต้องเอาพวกนี้ไปด้วยไงเพคะ”  ผกากรองหยิบกรงนกขึ้นมา
  “แล้วถ้าเราเดินเข้าไปอย่างนี้ไม่มีใครสงสัยเราละจ๊ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_345-tile_zps2d7c99c5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_345-tile_zps2d7c99c5.jpg.html)



 “รีบไปเถอะพระเจ้าค่ะเราไม่จำเป็นต้องพึ่งคนอื่นอยู่ตลอดเวลาหรอก หม่อมฉันก็มีปัญญาถวายความปลอดภัยได้”
 “เดี๋ยวก่อนจ๊ะพี่มณี เอานี้ติดตัวไปด้วย จะได้ปลอดภัยไง”  ผกากรองเรียกไว้แล้วยื่นหน้ากากให้แต่มณีไม่รับ
 “เจ้านึกเหรอว่าเราจะแตะต้องหนังหน้าจริงของเจ้า”
 “เอ้า ไม่ถือก็ไม่ต้องถือให้พระธิดาถือก็ได้”  ผกากรองเอาหน้ากากยายผกาให้แก้วปัญหา มณีเห็นก็ไม่ค่อยพอใจ
 “พระธิดา”
  “ไปกันเถอะจ๊ะพี่มณี เราไม่มีเวลามากนัก”  แล้วแก้วปัญหาก็เดินนำออกไปมณีเลยตามไป
ผกากรองก็มองไปด้วยความเป็นห่วง
 “ว่าจะไม่ยุ่งแล้วเชียวแต่ก็อดไม่ได้สักที ยิ่งเป็นอย่างนี้ยิ่งอยากจะ..”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_362-tile_zps51ee0971.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_362-tile_zps51ee0971.jpg.html)


ภาพตัดไปที่มณีกับแก้วปัญหาหลบทหารอยู่ข้างกำแพงวังแต่ทหารไม่เห็นพวกเขาเดินผ่านไปแก้วปัญหามองหน้ากากคิดว่าคงเป็นเพราะหน้ากากยายผกาช่วยไว้
มณีพาแก้วปัญหาเดินผ่านประตูวังเข้าไปโดยที่ทหารเผ้าหน้าประตูไม่เห็นอะไร

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1859-tile_zpsf2755364.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1859-tile_zpsf2755364.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 02, 2014, 05:32:55 PM
ในป่าแม่สร้อยร้องไห้นั่งคิดมากเป็นห่วงมณี เท่งและหนูนุ้ยเดินมาหาเห็นแม่สร้อยนั่งอยู่คนเดียวจึงเข้าไปหา
 “แม่สร้อยทิพย์”  แม่สร้อยได้ยินคนมารีบปาดน้ำตา
 “ฉันจะพาแม่สร้อยทิพย์ไปหาผัวในวังนู่น”  เท่งบอกแม่สร้อย
 “โอ้ยย ไอ่เท่งเอ้ยเขาเรียกเสด็จสวามี เอ็งน่ะพูดไรไม่ถูกเลยนิ แล้วต่อไปเราต้องไปอยู่ในวังต้องพูดจาคำเจ้าให้ถูกต้องไม่งั้นบัดสีตายแหละ จริงไหมแม่สร้อยทิพย์”  ว่าให้เท่งแล้วหันไปหาแม่สร้อย
 “ไปกันเถอะ ฉันไม่ไปหรอก ฉันจะกลับไปที่บ้านของฉัน”  เท่งจะอ้าปากพูดแต่หนูนุ้ยเอามือปิดปากไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1895-tile_zps34969ed3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1895-tile_zps34969ed3.jpg.html)



 “แม่สร้อยทิพย์ ๆทำพรรนั้นมันก็ไม่ถูกเรื่องน่ะ คนมีผัวแล้วก็ต้องไปอยู่กับลูกกับผัวจะมาอยู่คนเดียวได้ไงไม่ใช่แม่หม้ายนิ”
 “ใครเป็นไงฉันไม่รู้แต่ใครที่ทำให้ฉันเจ็บฉันจะไม่ลืมไปตลอดชีวิตนี้ฉันจะรอมณีที่นี่ รอจนกว่ามณีจะพบพ่อของเขาแล้วฉันก็จะกลับ”  แม่สร้อยพูดแล้วก็เดินหนีไป
 “แม่สร้อยนี่ดื้อเหมือนพ่อมณีนะ รายนั้นเอาหัวชนฝาเลยหลับหูหลับตาตะบี้ตะบันเชื่อยู่อย่างเดียวว่าหนูผกาเป็นยักษ์แก่ๆ ”
 “เดี๋ยวไอ้เท่ง สังเกตไหมพักหลังน้องมณีลังเลแล้วนะ ชักลังเลแล้ว”  เท่งส่ายหน้าละก็เดินหนีไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1918-tile_zps99913c40.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1918-tile_zps99913c40.jpg.html)


ในวังขณะที่กษัติรย์ไพนุสินกำลังออกว่าราชการกับพวกขุนนางอำมาตย์
มณีและแก้วปัญหาก็ปรากฏตัวขึ้น ปุโรหิตเห็นก็ตกใจ
“นี่พวกเจ้าตายไปแล้วนี่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1951-tile_zpsf1516d23.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1951-tile_zpsf1516d23.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: Chaba Kaew ที่ กันยายน 03, 2014, 09:18:24 AM
  a35 ขอบคุณค่ะคุณเรนโบว์ที่มาอัพเรื่องน้ำใจแม่ให้อ่านต่อ  a35
สนุกมากเลยค่ะ  ชอบตาทึ่มมณี  แก้วปัญหา และผกากรอง (สงสารผกากรอง นางโดนกระทำตลอดเวลา)
จะติดตามตอนต่อไปค่ะ  สู้ๆนะคะ :icon_neutral:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ กันยายน 03, 2014, 10:31:35 AM
คิดว่าน้องลืมเรื่องนี้ไปแล้ว    a14 a14
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 03, 2014, 11:40:01 PM
  a35 ขอบคุณค่ะคุณเรนโบว์ที่มาอัพเรื่องน้ำใจแม่ให้อ่านต่อ  a35
สนุกมากเลยค่ะ  ชอบตาทึ่มมณี  แก้วปัญหา และผกากรอง (สงสารผกากรอง นางโดนกระทำตลอดเวลา)
จะติดตามตอนต่อไปค่ะ  สู้ๆนะคะ :icon_neutral:

ขอบคุณค่ะที่คอยติดตามนะคะ ตอนนี้มโนตัวเองเป็นผกากรองถูกด่าถูกว่าถูกกระทำแต่ก็ยังรัก มันเจ็บนะเนี่ยแบบนี้

คิดว่าน้องลืมเรื่องนี้ไปแล้ว    a14 a14

น้องยังไม่ลืมค่ะ ตอนนี้ธาตุไฟเข้าแทรกงานรุม แคปภาพทิ้งไว้แล้วเหลือแต่เนื้อเรื่องค่ะ

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 05, 2014, 09:54:46 PM
“ท่านปุโรหิต ท่านรู้จักสองคนนี่ด้วยเหรอ”
 “ท่านปุโรหิตพาหม่อมฉันมาพักไว้แล้วให้การต้อนรับเป็นอย่างดีพระเจ้าค่ะ” มณีกราบทูลไป
“เจ้าหนุ่มเจ้าเป็นใคร” กษัตริย์ไพนุสินตรัสถาม มณีค่อยๆนั่งลงเบื้องหน้าแล้วทูลตอบ
 “หม่อมฉันเป็นลูกของแม่มาลีซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นสนมเอกของพระองค์”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_1974-tile_zpse72ab200.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_1974-tile_zpse72ab200.jpg.html)



ปุโรหิตได้ยินก็รีบค้านขึ้นมา
“ไม่จริง ไม่จริงพระเจ้าค่ะ พระองค์อย่าทรงเชื่อ เรื่องแบบนี้ใครก็แอบอ้างได้พระเจ้าค่ะ ” ท่านปุโรหิตกราบทูลแบบลนลาน
“นั่นนะสิเจ้าหนุ่ม เจ้าแน่ใจเหรอ เจ้ารู้รึเปล่าความผิดครั้งนี้ของเจ้ามีโทษประหารเจ็ดชั่วโคตรเชียวนะ” กษัตริย์ไพนุสินยังไม่เชื่อ
 “หม่อมฉันทราบดีพระเจ้าค่ะ แต่ถ้าหม่อมฉันมีหลักฐานไม่เพียงพอ หม่อมฉันก็ไม่กล้ามาเข้าเฝ้าหรอกพระเจ้าค่ะ”  มณีทูลตอบ
“ไหนหลักฐานของเจ้า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2002-tile_zpsab54430a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2002-tile_zpsab54430a.jpg.html)

มณีหยิบห่อผ้าส่งให้ กษัตริย์ไพนุสินเปิดมาก็พบว่าเป็นแหวนของตนก็ตกใจ มณีจึงทูลถามต่อไป
 “ทรงจำของสิ่งนี้ได้ไหมพระเจ้าค่ะ”
ท่านปุโรหิตเห็นก็ลนลานตกใจ ส่วนกษัตริย์ไพนุสินก็มีที่ท่าคิดหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2032-tile_zps7140f637.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2032-tile_zps7140f637.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 05, 2014, 10:09:01 PM
ในตำหนักของพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ลำเจียกให้นางกำนัลเก็บเครื่องเสวยออกไป
 “เฮ้อออ วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรกินข้าวไม่ค่อยลงเลย”  พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์บ่นๆ
 “อากาศมันคงจะร้อยอบอ้าวกระมังเพคะ” ลำเจียกทูลตอบเพื่อเอาใจแล้วมองซ้ายมองขวา
 “พระมเหสีเพคะ”
 “อะไรอีกละนางลำเจียก”
 “เรื่องเมื่อคืนสงสัยเรียบร้อยแล้วนะเพคะ”
 “มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นนะไม่งั้นท่านพ่อคงให้คนมาบอกละ ”  พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์กำลังจะเดินเข้าไปในห้องก็กันมาสั่งลำเจียก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2062-tile_zps82c3a15c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2062-tile_zps82c3a15c.jpg.html)




 “นางลำเจียกเดี๋ยวเราว่าจะเข้าไปเอนหลังในห้อง เรารู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว” ลำเจียกรีบบอกด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น
 “พระมเหสีทรงตั้งพระครรภ์รึเปล่าเพคะ” กลิ่นสุคนธ์ได้ยินก็ยิ้มดีอกดีใจ
 “เจ้าคิดว่าอย่างนั้นเหรอ”
 “เพคะ ถ้าอย่างนั้นหม่อมฉันไปตามหมอหลวงมาตรวจพระอาการนะเพคะ” ลำเจียกรีบวิ่งออกไปด้วยความดีใจส่วนกลิ่นสุคนธ์ก็ยิ้มดีอกดีใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2097-tile_zpsa6dd014a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2097-tile_zpsa6dd014a.jpg.html)



ในท้องพระโรงกษัตริย์ไพนุสินมองดูแหวนอย่างครุ่นคิดแล้วหันไปถามมณี
 “แล้วเราจะเชื่อพวกเจ้าได้ยังไงว่าเรื่องที่พวกเจ้าเล่ามาลงหมดเป็นความจริง"
 “แม่ของหม่อมฉันสาบานได้ว่าไม่เคยคบชู้ ไม่เคยทรยศพระองค์ แม่ต้องซมซานไปอยู่ที่อื่นนางก็ไม่เคยมีใคร”  ปุโรหิตได้ยินดังนั้นก็ถามมณีอย่างเป็นต่อ
“แม่ของเจ้าจะมายืนยันได้ยังไงในเมื่อนางได้ตายไปแล้ว”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2113-tile_zps24f9ee46.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2113-tile_zps24f9ee46.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 05, 2014, 10:24:23 PM
 “แล้วท่านรู้ได้ยังไงว่านางตายไปแล้ว นอกเสียจาก ท่านจะเป็นคนสั่งฆ่า เหมือนสั่งฆ่าเราสองคน”
ปุโรหิตได้ยินรีบตอบปฏิเสธอย่างไว
“เหลวไหล นี่ไหนแล้วหากข้าเป็นคนสั่งแล้วพวกเจ้าจะมาเสนอหน้าเพ็ดทูลปั้นน้ำเป็นตัวอย่างนี้ได้”
 “ก็เพราะว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เข้าข้างคนชั่วอย่างเจ้าแล้วล่ะสิ”  ผกากรองเดินเข้ามาพร้อมถือกรงนก ทั้งท่านปุโรหิตและกษัตริย์ไพนุสินเห็นก็ตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2147-tile_zpsbf0e0e6a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2147-tile_zpsbf0e0e6a.jpg.html)


“เจ้านี่เอง นึกว่าใคร” ปุโรหิตเป็นฝ่ายทักขึ้นมาผกากรองวางกรงนกลงแล้วร่ายคาถาให้นกกลายเป็นทหารดังเดิม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2171-tile_zps9112a31b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2171-tile_zps9112a31b.jpg.html)

พวกทหารยังหวาดกลัวผกากรองออกคำสั่ง
 “กราบทูลความจริงกับองค์เหนือหัวของพวกเจ้าเดี๋ยวนี้”
พวกทหารยังไม่ยอมพูด กษัตริย์ไพนุสินมองพวกทหารแล้วหันไปทางท่านปุโรหิต ส่วนท่านปุโรหิตก็หลบหน้ากลัวๆไม่กล้า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2203-tile_zps4f3eb5f9.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2203-tile_zps4f3eb5f9.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 11, 2014, 10:26:33 PM
ในป่า มนัสมองว่าเมื่อไหร่มณีจะกลับส่วนฉันทนากับณัชชาก็จ้องตากันจนสมต้องเตือนฉันทนา
 “อย่าไปจ้องหน้ากับมัน เดี๋ยวมันก็จับกินเอาหรอก”
 แล้วมนัสก็หันกลับมาถามฉันทนาและณัชชา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2224-tile_zps172507fa.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2224-tile_zps172507fa.jpg.html)





 “เอ่อ นี่ๆๆ น้องฉันทนาน้องณัชชาแล้วตกลงนี่ใครจะเป็นพระมเหสีฝ่ายซ้ายหรือฝ่ายขวา”
ทั้งฉันทนาและณัชชาต่างเรียกมนัสด้วยความไม่พอใจ “พี่มนัส”
แม่สร้อยจึงเรียกลูกชายมาสอน
 “มนัส มานั่งใกล้ๆแม่สิ”
 “จ๊ะ แม่” มนัสว่าง่ายแม่บอกให้มาก็ลุกมานั่งข้างๆแม่สร้อยทิพย์


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2237-tile_zps65041796.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2237-tile_zps65041796.jpg.html)




 “แม่มีอะไรเหรอจ๊ะ”
 “มนัส ไม่ว่าลูกจะมีเมียกี่คนก็ตาม ลูกจะต้องเรียนรู้ที่จะถนอมน้ำใจเมียของลูกทุกคน” มนัสได้ยินก็งง
 “น้ำใจเมีย แล้วน้ำใจเมียกับน้ำใจแม่มันเหมือนกันรึเปล่าจ๊ะ”   มนัสถามแม่สร้อย แต่ทั้งณัชาและฉันทนาก็เชิดใส่กัน
หนูนุ้ยเลยถามเท่ง  “เอ้ยยไอ้เท่งน้ำใจเมียกับน้ำใจแม่มันจะออกมาเป็นน้ำใจไรว่ะ”
เท่งจึงเอามือเกาหัวแล้วร้องออกมา   “อะโต้ยยยย”
 “เอาหล่าว ตัวเองงก็เป็นซะพรรณนี้แหละ” แม่สร้อยถึงขั้นถอนหายใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2258-tile_zpsf021cbfb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2258-tile_zpsf021cbfb.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 11, 2014, 10:30:51 PM
กลับมาในวังกันต่อหลังจากที่กษัตริย์ไพนุสินได้ฟังเรื่องราวจากเหล่าทหารก็มาไต่สอนกับปุโรหิต
“ว่ายังไงท่านปุโรหิต” ปุโรหิตลุกรี้ลุกลนตัวสั่นๆลงมาจากที่นั่งกราบทูล
“ขอเดชะ พวกมันรวมหัวกันโกหกพระเจ้าค่ะ ข้าพุทธเจ้าไม่เคยคิดการชั่วร้ายเช่นนั้นมาเลยพระเจ้าค่ะ”
“ยังจะปากแข็งอีก” กษัตริย์ไพนุสินตรัสถามต่ออย่างโมโหแล้วหันไปรับสั่งกับมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2282-tile_zpsf35cfe14.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2282-tile_zpsf35cfe14.jpg.html)




"มณี พาพ่อไปพบแม่ของเจ้าเดี๋ยวนี้ พ่ออยากรู้ว่าเจ้าคนชั่วคนนี้มันจะแก้ตัวว่ายังไงอีก”
 “พระเจ้าค่ะ” มณีตอบรับแล้วกษัตริย์ไพนุสินก็หันไปสั่งการ
“หมื่นจงรักหมู่ภักดีจงคุมตัวเจ้าปุโรหิตนี้ไว้ให้ดีแล้วส่งทหารไปเฝ้าตำหนักกลิ่นสุคนธ์ อย่าให้ใครเข้าออกโดยเด็ดขาด”
“พระเจ้าค่ะ” สองทหารรับคำสั่ง แล้วกษัตริย์ไพนุสินก็ทรงออกไปกับพวกมณี ปุโรหิตพยามร้องเรียกแต่ไม่ทรงหันมาปุโรหิตจะตามแต่สองขุนทหารก็มาล๊อกตัวไว้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2315-tile_zps2efb342d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2315-tile_zps2efb342d.jpg.html)




ภายในตำหนักพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ หมอหลวงมาตรวจพระอาการแล้วพบว่าไม่ทรงครรภ์ กลิ่นสุคนธ์หงุดหงิดมาก ถึงกับปัดข้าวของแตก
“ไม่ท้อง ทำไมถึงไม่ท้อง” ลำเจียกก็นายว่าขี้ข้าพลอย
“ก็ป้าเป็นหมอหลวงทำไมตรวจให้พระมเหสีท้องไม่ได้ฮ่ะป้า”
“เอ๊ะ เอ็งก็พูดแปลกๆนางลำเจียกข้าจะไปมีปัญญาทำให้พระมเหสีทรงพระครรภ์ได้ยังไง ” หมอหลวงบอก
“ก็ลองตรวจใหม่ไม่ได้รึไง” พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ ตวาดแว๊ดใส่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2349-tile_zpsef96e558.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2349-tile_zpsef96e558.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 11, 2014, 10:36:00 PM
“หม่อมฉันตรวจตั้งหลายครั้งแล้วเพคะ ผลออกมาก็เหมือน เดิมเพคะ” หมอหลวงกราบทูล
“ก็ป้าตรวจแล้วไม่ท้องป้าก็ตรวจใหม่สิเผื่อมันจะท้องขึ้นมา” ลำเจียกมานั่งข้างๆพูดกับหมอหลวง
“เอ๊ะนางลำเจียก”
“ก็ทำไมล่ะ” แล้วพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์ก็กรี๊ดออกมา
“ไม่ท้องก็ไม่ท้องไม่ต้องตรวจแล้วออกไปเดี๋ยวนี้ ” กลิ่นสุคนธ์ไล่หมอหลวงรีบออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2357-tile_zpsc33e3a38.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2357-tile_zpsc33e3a38.jpg.html)





พอหมอหลวงออกมานอกตำหนักก็เจอทหารขวางไว้
“อะไรกันจ๊ะพ่อคุณ” หมอหลวงถามพวกทหาร
“พวกเราได้รับพระกระแสรับสั่งจากองค์เหนือหัวให้มาเฝ้าคนในไม่ให้ออกคนนอกไม่ให้เข้า กลับเข้าไป”   
“จ๊ะ” หมอหลวงตอบแบบกลัวๆแล้วรีบเก็บของที่ตกกลับเข้าไปในตำหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2388-tile_zps9ab1fc55.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2388-tile_zps9ab1fc55.jpg.html)




ในตำหนักกลิ่นสุคนธ์ก็สงสัย
“หมายความว่ายังไงคนในไม่ให้ออกคนนอกไม่ให้เข้า” กลิ่นสุคนธ์ข้องใจลำเจียกรีบเสนอหน้า
“เดี๋ยวหม่อมฉันจะไปจัดการเองเพคะ” ลำเจียกกำลังจะออกไปแต่กลิ่นสุคนธ์เรียกไว้
“เดี๋ยว ลำเจียก เราเอง” พระมเหสีกลิ่นสุคนธ์เดินออกมาข้างนอกตำหนัก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2400-tile_zps84b6c6af.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2400-tile_zps84b6c6af.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ กันยายน 11, 2014, 10:39:25 PM
บริเวณนอกตำหนักกลิ่นสุคนธ์ถามพวกทหาร
“เราอยากจะรู้นักว่าใครเป็นคนออกคำสั่งให้มาควบคุมตำหนักของเรา”
“องค์เหนือหัวพระเจ้าค่ะ”
“ทำไม”
“องค์เหนือหัวทรงรับสั่งว่าจะเสด็จมาอธิบายด้วยพระองค์เอง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2415-tile_zps887f2b8a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2415-tile_zps887f2b8a.jpg.html)




ลำเจียกไม่เชื่อยุแยง
“อย่าไปทรงเชื่อนะเพคะ ถ้าพระมเหสีจะเสด็จออกไปใครหน้าไหนจะมาห้ามได้”
“หากใครขืนก้าวออกไปละก็จะถูกจับลงโทษไปขังคุกมืด” ทหารบอกลำเจียก กลิ่นสุคนธ์ได้ยินก็ไม่พอใจสุดๆ
“แกกล้าเหรอ แกรู้ไหมว่าแกกำลังพูดอยู่กับใคร”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2429-tile_zpsfd235d8a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2429-tile_zpsfd235d8a.jpg.html)





“หม่อมฉันจะไปตามท่านปุโรหิตเองเพคะ ดูว่ามันจะกล้าอยู่อีกไหม” ลำเจียกจะเดินออกไปทหารก็เอาดาบขวางไว้
“ไม่มีประโยชน์หรอกเพราะตอนนี้ท่านปุโรหิตเองก็ถูกคุมขังตัวไว้เช่นกัน” ทั้งกลิ่นสุคนธ์และลำเจียกต่างตกใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2442-tile_zpsabd0a180.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2442-tile_zpsabd0a180.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 13, 2014, 09:22:19 PM
ในชายป่าแม่สร้อยนั่งรอมณีกลับมา มณีพากษัตริย์ไพนุสิน มาด้วยพอมาถึงทุกคนก็เรียกมณีกัน
แม่สร้อยทิพย์จึงหันไปหมายจะเจอลูกชายแต่กลับเจอลูกชายพร้อมกษัตริย์ไพนุสินซึ่งมองมาที่แม่สร้อยทิพย์อย่างคิดถึง
พร้อมตรัสเรียกชื่อเดิมของแม่สร้อย “มาลี”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2451-tile_zps640bb1b5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2451-tile_zps640bb1b5.jpg.html)




สร้อยทิพย์เห็นก็อึ้งไปมณีเดินเข้ามาหาแม่
 “มณีลูกพาใครมา” ถามน้ำเสียงปนโกรธแต่นิ่งไว้
 “เสด็จพ่อมาหาแม่ไงจ๊ะ” มณีบอกแม่ด้วยความดีใจ
 “มณี มนัสตามมาแล้วลูก” แล้วก็หันไปเรียกมนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2470-tile_zps46b3e54a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2470-tile_zps46b3e54a.jpg.html)




 “มนัส มาหาพี่เขาลูก” มนัสเดินมาหามณีอย่างว่าง่าย กษัตริย์ไพนุสินทรงมองทั้งสามด้วยความดีใจ
 “แม่ทำไมแม่ไม่ยอมพูดกับพ่อบ้าง”  แม่สร้อยยังโกรธไม่ยอมพูดด้วย
ขณะที่มณีกำลังพูดกับแม่สร้อยทิพย์มนัสก็เดินไปทางกษัตริย์ไพนุสินแล้วถามขึ้นมา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2484-tile_zpsae30b771.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2484-tile_zpsae30b771.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 13, 2014, 09:29:25 PM
  “นี่ใช่พ่อของฉันรึเปล่า”   กษัตริย์ไพนุสินตอบว่าใช่พร้อมเดิมมาแตะไหล่มนัสอย่างดีใจ
  “ไชโย นี่พ่อของฉันจริงๆด้วย นี่พ่อของฉันๆๆ พ่อ”  
มนัสป่าวประกาศแล้วโผไปกอดพ่อด้วยความดีใจ กษัตริย์ไพนุสินก็กอดมนัสด้วยความดีใจเช่นกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2496-tile_zps87acb595.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2496-tile_zps87acb595.jpg.html)



  “พ่อ พ่อของฉันจริงๆด้วย ฉันคิดถึงพ่อจังเลย”  แม่สร้อยเห็นพ่อลูกกอดกันน้ำตาก็ไหลออกมาแล้วเดินหนีไป มณีเห็นแม่สร้อยเดินหนีไปก็ตามแม่ไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2510-tile_zps5c489ff3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2510-tile_zps5c489ff3.jpg.html)




 “แม่”
 “มณี ทำไมมณีไม่เข้าใจแม่บ้าง ที่แม่ต้องลำบากเอาชีวิตแทบไม่รอด ขมขื่นทรมานใจตลอดมาก็เพราะใคร” แม่สร้อยทิพย์พูดไปร้องไห้ไป
 “เพียงแค่คำขอโทษคำเดียว มณีจะให้แม่ลืมเรื่องร้ายๆทุกอย่างเลยเหรอ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2522-tile_zps91e193ed.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2522-tile_zps91e193ed.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 13, 2014, 09:36:37 PM
 “แต่แม่ต้องฟังลูกบ้างนะ ลูกรู้ว่าทุกคนต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหน ทำไมลูกจะไม่รู้ว่าที่ลูกและมนัสเติบโตมาเป็นคนดีได้
เป็นเพราะน้ำใจของแม่แต่ชีวิตของเรามันสั้นนัก ลูกไม่รู้ว่าทำไมคนเราจะโกรธเคืองกันนักเพราะความรู้สึกเหล่านี้รังแต่จะทำให้จิตใจคนเรานั้นเศร้าหมอง
ถ้าคนเราให้อภัยกันได้ชีวิตที่เหลือก็จะมีค่า”  แม่สร้อยทิพย์ก็เอาแต่ร้องไห้
 “มณีไม่ใช่แม่ มณีไม่เข้าใจหรอกลูก ”   แม่สร้อยร้องไห้ด้วยความอัดอั้นตันใจมณีกอดปลอบแม่ไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2556-tile_zpsf5ac6811.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2556-tile_zpsf5ac6811.jpg.html)


ตัดมาทางฝั่งมนัส
  “พ่อ พ่อไม่ต้องกลัวหรอกนะ พี่มณีเค้าเก่งเดี๋ยวเค้าก็พูดให้แม่ใจอ่อนได้ นี่ขนาดพี่มณีเคยลองใจให้ฉันเอาขวานไปจามหัวน้องฉันทนาฉันยังจะทำเลย”  ฉันทนาได้ยินก็ปรี๊ด
 “ว่ายังไงนะพี่มนัส”
  “จริงๆนะน้องฉันทนา”  ฉันทนาได้แต่ฮึดฮัดๆ กรี๊ดก็กรี๊ดไม่ได้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2582-tile_zpsd377c245.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2582-tile_zpsd377c245.jpg.html)

 “ที่ผ่านมาพ่อทำความเจ็บช้ำน้ำใจไว้กับแม่เค้ามาก”  กษัตริย์ไพนุสินบอกมนัส แก้วปัญหาได้ยินดังนั้นจึงหันไปชวนแก้วปัญหา
 “พระธิดาเพคะ หม่อมฉันว่าเราไปช่วยกันอ้อนวอนแม่ของพี่มณีกันเถอะเพคะ หม่อมฉันไม่ค่อยไว้ใจพี่มณีรายนั้นยิ่งพูดจาไม่เข้าหูคนอยู่ด้วย”  
ดอกพะยอมได้ยินก็กระแนะกระแหน 
 “มันก็ไม่แน่หรอกนะ คนที่เค้ารักเค้าก็พูดดีด้วย คนที่เค้าเกลียดเค้าก็ไม่อยากพูดดีด้วย”   แก้วปัญหาได้ยินก็ปราม
  “ดอกพะยอมเจ้าน่ะพูดมากเกินไปแล้วนะ ไปกันเถอะผกา”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2603-tile_zps2a42a560.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2603-tile_zps2a42a560.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 13, 2014, 09:46:22 PM
“เสด็จพ่อเดี๋ยวเราสองคนมานะเพคะ”
 “จ๊ะ ไปเถอะลูก”
หนูนุ้ยพูดกับเท่งแบขำขันเฮฮา   “ดีจริงๆนะได้ลูกชายมาสองลูกสาวมีสี่ ฮ่าๆๆ”
กษัตริย์ไพนุสินมองตามไปอย่างกังวล


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2633-tile_zps3b622e66.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2633-tile_zps3b622e66.jpg.html)




“ถูกของลูกมณี ชีวิตคนเรามันสั้นนัก โดยเฉพาะชีวิตของลูกที่ต้องถูกยักษ์กิน ลูกเสียสละเพื่อแม่แล้วทำไมแม่จะทำเพื่อความสุขสมหวังของลูกไม่ได้”
“แม่”
 “มณีลูกรัก”  แม่ลูกก็กอดกัน  จากนั้นผกากรองและแก้วปัญหาก็เดินเข้ามา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2651-tile_zpsa27d89de.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2651-tile_zpsa27d89de.jpg.html)




 “พระธิดา” มณีทักแต่แก้วปัญหา
 “พี่มณีกับแม่...”
“ทุกสิ่งทุกอย่างลงเอยด้วยดีแล้วพระเจ้าค่ะ ”  สองสาวได้ยินก็ยิ้มดีใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2674-tile_zps20852361.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2674-tile_zps20852361.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 13, 2014, 09:50:10 PM
“หม่อมฉันมีทุกอย่างแล้ว แม้หม่อมฉันตายหม่อมฉันก็ไม่เสียดาย”
มณีโอบแก้วปัญหากับแม่ ผกากรองถึงกับอึ้งรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน มณีเดินพาแม่และแก้วปัญหาผ่านหน้าผกากรองไปเหมือนไม่มีตัวตนแก้วปัญหานึกได้
(สงสารผกากรองสุดๆ ช่วยทุกอย่างแต่ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน  :icon_mad:)
 “เดี๋ยวก่อนจ๊ะพี่มณี ”  ดีนะที่ยังนึกได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2688-tile_zps5233cf75.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2688-tile_zps5233cf75.jpg.html)



ทั้งสามหันกลับมาทางผกากรอง แม่สร้อยเรียกผกา
 “ผกา มาสิลูก”
 “ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เดี๋ยวผกาตามไป”  ฝืนยิ้มบอกออกไป
“ไปกันเถอะแม่”  แล้วมณีก็พาแม่และพระธิดาแก้วปัญหาไป ผกากรองได้แต่มองตามไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2705-tile_zps12635c16.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2705-tile_zps12635c16.jpg.html)

กษัตริย์ไพนุสินชะเง้อมองหา มณีพาแม่สร้อยเดินมาหา
 “เสด็จพ่อลูกพาแม่มาถวายคืนแล้วพระเจ้าค่ะ”
 “ขอบใจมาก มณีลูกพ่อ”  แล้วเดินมาหาแม่สร้อย
 “มาลี อภัยให้พี่เถอะ พี่จะแต่งตั้งเจ้าแทนกลิ่นสุคนธ์”  มนัสได้ยินก็ดีใจ
“ไชโย พ่อกับแม่คืนดีกันแล้ว น้องฉันทนาน้องณัชชาดีใจกับพี่รึเปล่า”  สองสาวต่างยิ้มให้กันร่วมดีใจกับมนัส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2729-tile_zpsbd31f276.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2729-tile_zpsbd31f276.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 13, 2014, 09:52:46 PM
ด้านผกากรองก็อยู่คิดอะไรๆคนเดียว

รู้ทั้งรู้เยื่อใยไม่มีแล้ว
ไม่เหลือแววความหวังเคยกังขา
แม้บางครั้งท่าทีเคยมีมา
ก็หายลับกับตาน่าน้อยใจ
แปลงสองร่างอยากจะยั้งให้สำนึก
เป็นแผลลึกทรมานไม่ต้านได้
เหมือนไม่มีตัวเราน่าน้อยใจ
น้ำตาไหลอัดอั้นตื้นตันจริง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2765-tile_zps11558f39.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2765-tile_zps11558f39.jpg.html)



หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 14, 2014, 04:41:18 PM
  “พวกเรารีบกลับวังกันเถอะ เดี๋ยวก็ค่ำเสียก่อน”  กษัตริย์ไพนุสินบอกทุกคน
 “ดีจังนะเสด็จพ่อ ฉันนะอยากเข้าไปอยู่ในวังเต็มทีแล้ว ไปกันเถอะ”
 “งั้นเราไปกันเลยนะจ๊ะแม่”  ขณะที่ทุกคนกำลังจะเคลื่อนย้ายขบวนไปเท่งและหนูนุ้ยก็ออกมาท้วง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2805-tile_zpsba134011.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2805-tile_zpsba134011.jpg.html)




 “ขอเดชะพระย่ะค่ะ ควรไม่ควรแล้วแต่จะโปรด”  
 “น้องมณีจะไปไหนเดี๋ยวก่อนสิ”  หนูนุ้ยเป็นห่วงผกากรอง
 “อะไรหนูนุ้ย”  มณีถามไปอย่างหงุดหงิด
 “เอางี้นะเสด็จน้องมณี เสด็จแม่ เสด็จพ่อ เสด็จน้องมนัส จะเข้าวังก็เข้าไปก่อน หนูนุ้ยกับไอ้เท่งจะขอไปตามหนูผกาก่อนแล้วค่อยตามไปในวัง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2825-tile_zpsaffd76e9.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2825-tile_zpsaffd76e9.jpg.html)



 “จริงสิพวกเราควรจะรอผกาก่อน ”  แม่สร้อยนึกขึ้นได้
 “ทำไมเราต้องรอมันด้วยล่ะ นี่แม่ไม่เข้าใจเหรอว่านางยักษ์แก่มันเล่นตัวจงใจให้เราตามไปง้อ”
เท่งรีบเถียง  “หนูผกาไม่ใช่คนอย่างนั้นนะ ถ้าพ่อมณีไม่ไปตามก็ช่างเถอะเดี๋ยวฉันกับไอ้หนูนุ้ยจะไปตามหนูผกาเอง”
“ป่ะไอ่เท่ง อย่าช้า” เท่งกับหนูนุ้ยจะพากันไปตามผกากรองแต่แม่สร้อยก็ห้ามซะก่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2830-tile_zpsa65d795f.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2830-tile_zpsa65d795f.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 14, 2014, 04:43:58 PM
 “เดี๋ยวก่อนเท่ง หนูนุ้ย”  แม่สร้อยร้องห้าม
 “เจ้าสองคนไม่ต้องไปตามหรอก ให้มณีไปดีกว่า”
 “แม่ ”  มณีไม่ค่อยชอบใจ   
 “อย่าลืมสิ ผกามีส่วนสำคัญที่ทำให้ลูกกับเสด็จพ่อได้พบกัน แม่ไม่ชอบคนที่ลืมบุญคุณคน”  แม่สร้อยให้เหตุผลกับมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2846-tile_zpsc3dfd01a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2846-tile_zpsc3dfd01a.jpg.html)



แต่มณีก็ยังหาข้ออ้าง  ”ให้สองคนนี่ไปตามก็ได้นี่จ๊ะแม่ เท่งกับหนูนุ้ยสนิทกับนางยักษ์แก่”
 “ถ้ามณีไม่ไปตามแม่ก็จะไม่เข้าวัง แล้วอย่าเรียกผกาว่านางยักษ์แก่ให้แม่ได้ยินอีก”
แม่สร้อยยื่นคำขาด มณีไม่อยากไปแต่ก็ต้องไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2858-tile_zpsa9bab012.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2858-tile_zpsa9bab012.jpg.html)


ผกากรองนั่งอยู่คนเดียวมองดูหน้ากากในมือแล้วโยนทิ้งไปข้างหลังประจวบกับที่มณีเดินเข้ามาพอดี
มณีหยิบหน้ากากมาแล้วก็หันมาว่าผกา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2868-tile_zps596fa6eb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2868-tile_zps596fa6eb.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 14, 2014, 04:45:42 PM
 “เจ้านี่เก่งจริงๆนะ มีเวทย์มนต์ทำได้สารพัดแม้กระทั่งลอกหน้าตัวเองออกมาหลอกคนอื่นเค้าอย่างนี้”  ผกากรองหันหลังไม่สนใจมณี มณีจึงเดินมาทางด้านหน้า
 “ข้าอยากเห็นนักว่าเวลาเจ้าลอกหน้าชิ้นนี้ออกมาหน้าของเจ้าจะเป็นยังไง”  พูดไม่พอจับคางผกากรองเชยขึ้น

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2880-tile_zpsd7e9d278.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2880-tile_zpsd7e9d278.jpg.html)



ผกากรองไม่อยากต่อปากต่อคำสะบัดหน้าออกแล้วเดินหันหลังให้แต่มณีก็ยังกวนประสาทไม่เลิก
 “อ่อ ข้านึกออกละหน้าต่อไปของเจ้าคงจะมีเขี้ยวอยู่แน่ๆ เจ้ามันก็นางยักษ์ดีๆนี่เอง”  
ผกากรองพยามไม่โกรธกับสิ่งที่มณีพูดแล้วกลั้นใจหันไปตอบมณี
 “มณี เจ้ากลับไปเถอะนะ เราก็จะไปเหมือนกัน”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2905-tile_zpsb83b1d30.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2905-tile_zpsb83b1d30.jpg.html)


 “ไป เจ้าจะไปไหน” มณีได้ยินก็รีบถามผกากรองอย่างลืมตัว
 “เราจะกลับบ้านกลับเมืองของเรา”
 “ไม่ได้นะเจ้าจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”
 “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ”  มณีนิ่งคิดหาคำแก้ตัว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2927-tile_zpsfbebc754.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2927-tile_zpsfbebc754.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 14, 2014, 04:54:10 PM
ทางฝั่งกษัตริย์ไพนุสิน มนัส แม่สร้อย และคนอื่นๆก็รอมณีกัน
 “เสด็จพ่อพี่มณีไปนานจัง” กษัตริย์ไพนุสินมองหน้าแม่สร้อยแล้วหันไปมองทางรอมณีกลับมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2943-tile_zpsba3091e5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2943-tile_zpsba3091e5.jpg.html)


ผกากรองคิดว่ามณีอยากให้ตนอยู่
 “พี่มณี พี่มณีต้องการให้ผกาเข้าใจว่าพี่มณีไม่อยากให้ผกาจากไปไหนเหรอจ๊ะ” มณีรีบตอบไป
 “ไม่ใช่ข้าแต่เป็นแม่ของข้าต่างหาก แม่ของข้าสั่งให้ข้ามาตามเจ้า ถ้าหากข้าทำไม่สำเร็จแม่จะไปกลับเข้าวังพร้อมเสด็จพ่อ”  
ผกากรองได้ยินแบบนี้ก็น้อยใจหันหลังให้ มณีพร่ำต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2962-tile_zps5636473f.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2962-tile_zps5636473f.jpg.html)


 “เจ้าก็น่าจะรู้แม่ของข้าทรมานมาทั้งชีวิต บัดนี้เจ้าก็มีส่วนทำให้แม่ของข้าพบและเข้าใจกับเสด็จพ่อ
เจ้าจะช่วยให้ข้า...แม่ของข้ามีความสุขตลอดรอดฝั่งไม่ได้หรอกเหรอ”  ยิ่งมณีตอกย้ำมาแบบนี้ผการกองก็ยิ่งน้อยใจ
 “พี่มณีไปก่อนเถอะนะจ๊ะเดี๋ยวผกาจะตามไป”
 “ไม่ได้ เจ้าต้องกลับไปพร้อมกับข้าเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นแม่ของข้าคงไม่สบายใจ”  
พูดแล้วมณีก็จับแขนผกากรองลากออกไป  “เราไม่ไปปล่อยเรานะ”  ผกากรองไม่อยากไปแต่มณีก็ฉุดกระชากไปจนได้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_2999-tile_zpsc71dd9a0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_2999-tile_zpsc71dd9a0.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 14, 2014, 05:09:31 PM
 “พี่มณีมาแล้ว”  มนัสร้องบอก มณีฉุดลากผกามาจนถึง
 “มาแล้วเหรอลูกผกา”  แม่สร้อยถามอย่างห่วงใย
 “มณี ทำไมพาน้องมาดีๆไม่ได้ต้องฉุดกระชากลากถูมาด้วยลูก”
 “นางคนนี้มารยา ถ้าลูกไม่ลากตัวมาอย่างนี้นางก็จะมัวสาละวนเล่นตัว”  ผกากรองโกรธเรียกชื่อมณีอย่างเอาเรื่อง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3030-tile_zpsc47952f6.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3030-tile_zpsc47952f6.jpg.html)



 “มณี” กษัตริย์ไพนุสินรีบห้ามเอาไว้
 “เอาล่ะลูกเอาละ มีอะไรค่อยไปคุยกันในวังตอนนี้มันจะมืดค่ำแล้ว ถ้าเกิดล่าช้ากว่านี้ละแม่เขาเปลี่ยนใจพ่อจะลำบากอยู่คนเดียวนะลูก ”
 “ใช่ๆ ถ้ายังงั้นก็รีบเข้าวังกันเถอะจ๊ะฉันอยากอยู่ในวังเต็มทีแล้ว คราวนี้แหละพ่อของน้องฉันทนาจะมาดูถูกพี่ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว”  มนัสบอก จากนั้นทุกคนก็พากันเข้าไปในวัง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3055-tile_zps5a2cb5bc.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3055-tile_zps5a2cb5bc.jpg.html)


ด้านปุโรหิตซึ่งถูกกุมตัวอยู่ก็ฮึดฮัดไม่พอใจ
“เอ้ยย!!! จะบ้าตาย รู้รึเปล่าว่าข้าเป็นใคร พวกเจ้ารู้รึเปล่าว่าข้าเป็นใคร
“นี่ท่านปุโรหิต ท่านจะเอะอะเสียงดังไปมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก”
“หมื่นจงรักษ์ หมู่ภักดี เจ้าก็รู้นิว่าข้า ข้ากับพวกเจ้าก็รับราชการสนองพระเดชพระคุณมาตั้งนาน ข้าไม่เคยคิดชั่วร้ายถึงขนาดนั้น เป็นเพราะไอ้คนพเนจรพวกนั้นมันใส่ร้ายข้า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3075-tile_zps4cc35ebf.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3075-tile_zps4cc35ebf.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 14, 2014, 05:11:36 PM
“ท่านปุโรหิต ข้าจะเชื่อหรือไม่เชื่อมันไม่ใช่เรื่องสำคัญ ความสำคัญมันอยู่ที่ว่าข้าทำตามพระกระแสรับสั่งขององค์เหนือหัวเท่านั้น”
“ฮึ่ย หมื่นจงรักษ์ หมู่ภักดี คราวนี้เป็นทีของพวกเอ็งนะ อย่าให้เป็นทีของข้าบ้างก็แล้วกันข้าจะไม่ปราณีเลย ฝากเอาไว้ก่อนก็แล้วกัน เฮ้ย ฮึ่ยย ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3100-tile_zps440c7c20.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3100-tile_zps440c7c20.jpg.html)

 ในท้องพระโรง กษัตริย์ไพนุสินพาแม่สร้อยหรือมาลีเดินเข้ามา
“พระสนมเพคะ พวกเราดีใจเหลือเกินที่พระสนมเสด็จกลับมาอย่างปลอดภัยเพคะ”
“เราขอบใจพวกเจ้ามาก”
“ต่อไปพวกเจ้าจะเรียกมาลีว่าพระสนมต่อไปไม่ได้แล้วนะเพราะเราจะแต่งตั้งมาลีให้เป็นราชินีแห่งกำแพงแสนแทนกลิ่นสุคนธ์”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3112-tile_zps1d36478f.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3112-tile_zps1d36478f.jpg.html)


“ขอให้ทรงพระเจริญเพคะ”
“คิดดูก็แปลกนะ จู่ๆเราก็ได้เมียกับลูกกลับมาพร้อมหน้ากันทั้งๆที่ชาตินี้ไม่เคยคิดว่าจะได้กลับมาเห็นหน้ากันอีก”
“ก็ใครกันล่ะเพคะที่หูเบาเกือบทำให้เมียกับลูกต้องตาย”
กษัตริย์ไพนุสินได้แต่หัวเราะแหะๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3128-tile_zps39317f23.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3128-tile_zps39317f23.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ ตุลาคม 15, 2014, 12:38:17 PM
เรื่องใกล้จบแล้วยังพี่เรนโบว์ เหอะๆ รอมณีให้เลิกดื้อด้านอยู่
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 16, 2014, 03:24:44 PM
เรื่องใกล้จบแล้วยังพี่เรนโบว์ เหอะๆ รอมณีให้เลิกดื้อด้านอยู่


ใกล้ละจ้า อีกนิดนึง    a41
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:25:11 PM
ที่ตำหนักของมนัส มนัสตื่นเต้นกับชุดแต่งกายใหม่ของตัวเองอย่างมาก
“หนูนุ้ย เท่ง ช่วยดูความหล่อของฉันว่ามันเป็นยังไงบ้างอ่ะตอนนี้”
หนูนุ้ยมองสำรวจแล้วบอกมนัส
“พระโอรสน้องมนัสหล่อไม่มีที่ติเลย เหมือนๆหนูนุ้ยไม่มีผิดเลย แต่ว่าไอ้เท่งปอบ เส็งเครง แหวะ”
“มันเส็งเครงยังไงว่ะไอ้หนูนุ้ย ชุดนี้ข้าเลือกแล้วเลือกอีกเชียวนะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3150-tile_zps377b7479.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3150-tile_zps377b7479.jpg.html)




“ไอ่ชุดน่ะมันดี แต่สังขารมันเหมือนหงส์เร็ดร่อไม่มีผิดเลย(ฟังไม่ออกเลยค่ะภาษาใต้)” [/color]
 “ไอ่เท่งดูดีๆ ความหล่อของพระโอรสน้องมนัสกับหนูนุ้ยถ้าใครมาเจอแยกไม่ออกนะว่าใครเป็นใคร”
“เอ็งก็เป็นซะอย่านี่แหละไอ้หนูนุ้ย”
“นี่ห่างๆไป นี่ห่างๆไป”  หนูนุ้ยทำมือแบ่งพวกกับเท่ง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3200-tile_zps89a8342d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3200-tile_zps89a8342d.jpg.html)



มาด้านในตำหนักของฉันทนา หลังจากนางกำนัลแต่งองค์ทรงเครื่องให้นางเสร็จ สมก็วิ่งเข้ามาหา
“น้องฉันทนา น้องฉันทนา”
“โอ้โห พี่สม ฉันจำแทบไม่ได้แน่ะ สวยจริงๆเลย”
“พี่สมฝันไปรึเปล่าก็ไม่ร็เนี่ยน้องฉันทนามีสามีเป็นขี้ข้ายาจกเข็ญใจอยู่แหม่บๆกลับกลายมาเป็นพระโอรส มีวังใหญ่โต ใหญ่กว่าบ้านเดิมของน้องฉันทนาซะอีก”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3220-tile_zps8bde35c8.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3220-tile_zps8bde35c8.jpg.html) a34
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:28:34 PM
“นะว่าสิฉันชักอยากให้พ่อมาเห็นจัง ขอบมาดูถูกพี่มนัสของฉัน”  ว่าแล้วฉันทนาก็มองไปทางสมแล้วผลักสมล้มลง
“พี่สมก็เหมือนกันนะ เห็นรึยังว่าฉันนะตาแหลมขนาดไหนถึงได้มองเห็นรูปทองที่ซ่อนอยู่ในตัวพี่มนัสของฉันได้”
“แหม่ รูปทองของพระโอรสมนัสซ่อนไว้ลึกเหลือเกินนิเพคะ ถ้าเป็นพระโอรสมณีพอทนเพคะ ”
“ถึงมันจะลึกขนาดไหน ยังไงๆก็ยังเป็นทองอยู่ดี พ่อทองพันชั่งของฉัน ”   ดูฉันทนามีความสุขมาก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3261-tile_zps4cb356f9.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3261-tile_zps4cb356f9.jpg.html)

ทางฝั่งณัชชา ก็เดินออกมารับลมกาณกนาก็ตามมา
 “พระธิดาเพคะ”
 “มีอะไรเหรอกาณกนา”
 “คือหม่อมฉันคิดว่าพระธิดาควรกลับบ้านกลับเมืองไปเล่าเรื่องทั้งหมดถวายพระชนนีสักทีนะเพคะ ในเมื่อทุกอย่างลงเอยด้วยดีแล้ว”
 “เราก็คิดเช่นนั้นอยู่เหมือนกัน”   กาณกนาดีใจ
 “พระธิดา”
 “แต่ต้องรอให้เรารู้ความจริงอะไรบ้างอย่างซะก่อนนะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3318-tile_zpsf8e6f106.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3318-tile_zpsf8e6f106.jpg.html)



ณัชชามาหาผกากรองในตำหนักแล้วถามสิ่งที่อยากรู้
 “ทำไมพี่มณีถึงคิดว่าเจ้าเป็นยักษ์ล่ะ”
 “คนโง่อย่างนั้น”  ผกากรองพูดพร้อมหน้าตาที่ไม่พอใจ ณัชชาจึงแหย่ต่อ
 “แต่เจ้าก็รักเขา”  ผกากรองรีบปฏิเสธ
 “ใครบอก เราเกลียดเขาต่างหาก เกลียดมาที่สุดเลยด้วย ที่ทนอยู่เนี่ยนะเพราะเห็นว่าไหนๆก็ช่วยมาแล้วก็เลยอยากช่วยให้ตลอดรอดฝั่ง”   ผกากรองถอนหายใจแล้วบอกณัชชา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3333-tile_zps735edea2.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3333-tile_zps735edea2.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:30:25 PM
“นี่เจ้ายังไม่รู้สินะ ว่าพี่มณีได้สัญญากับยักษ์หัสเดชาเอาไว้ว่าถ้ารักษาตาของแม่ให้หายบอดแล้วพบพ่อของเขาแล้วเขาจะกลับไปให้มันกิน
 พี่มณีเขามีบุญคุณต่อเรามาก เราอยากจะช่วยให้เขารอดจากการเป็นเหยื่อของยักษ์หัสเดชาซะก่อน แล้วเราถึงจะไป”   ผกากรองสีกน้าวิตกกับเรื่องนี้มาก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3360-tile_zps92b792ae.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3360-tile_zps92b792ae.jpg.html)



ตำหนักพระมเหสีกลิ่นสุคนธ์
 “เสด็จพี่กลับมาแล้วเหรอ”   รับสั่งถามนางกำนัล
“เพคะ องค์เหนือหัวกับพระมเหสีทรงประทับรออยู่ที่ท้องพระโรงเพคะ”
“เดี๋ยวก่อน ก็พระมเหสีประทับอยู่ที่นี่ แล้วจะไปประทับท้องพระโรงได้ยังไง”  นางกำนัลที่มาด้วยอีกคนจึงบอกลำเจียก
“ฉันหมายถึงพระมเหสีมาลีจ๊ะแม่ลำเจียก” พอได้ยินชื่อนี้ทั้งนายทั้งบ่าวต่างตกใจถอดสีหน้ากัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3394-tile_zps6548ea54.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3394-tile_zps6548ea54.jpg.html)




ระหว่างเดินไปท้องพระโรงกลิ่นสุคนธ์สีหน้าครุ่นคิด ลำเจียกก็ยุอีก
 “พระมเหสีเพคะ พระมเหสีอย่าทรงยอมนะเพคะ เรื่องอะไรเราจะยอมถูกลงโทษ แล้วให้คนอื่นมาชุบมือเปิบเอาตำแหน่งพระมเหสีไปง่ายๆล่ะเพคะ
พระมเหสีจะต้องทรงยืนกรานกระต่ายขาเดียวไว้เลยนะเพคะ แล้วก็เรื่องที่ ...”    ลำเจียกไม่ทันพูดจบ กลิ่นสุคนธ์ก็สั่งให้หยุด
 “หยุด หยุดพูดซะทีนะนางลำเจียก คนอย่างเราไม่ต้องการให้บ่าวอย่างแกมาสั่งสอน ยิ่งแกพูดมากเท่าไหร่แทนที่เราจะคิดอะไรออก กลับทึบไปหมด”
 “ทราบแล้วเพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3418-tile_zps4d69c038.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3418-tile_zps4d69c038.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:44:00 PM
ในท้องพระโรงท่านปุโรหิตถูกคุมตัวมาสอบสวน ภายในท้องพระโรงทุกคนอยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา กลิ่นสุคนธ์เดินเข้ามาเห็นอย่างนั้นก็ตกใจหน้าเสียไปใหญ่
“กลิ่นสุคนธ์ช่วยพ่อด้วยลูก” กลิ่นสุคนธ์เดินขึ้นไปแล้วถามกษัตริย์ไพนุสิน
 “เจ้าพี่นี่มันเกิดอะไรขึ้นเพคะ ทำไมถึงได้ยกย่องนางแพศยานั้นขึ้นมาแทนหม่อมฉัน ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3464-tile_zps90bd603c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3464-tile_zps90bd603c.jpg.html)




 “หยุดนะกลิ่นสุคนธ์ อยู่ในวังมาตั้งนานควรรู้นะว่าอยู่ต่อหน้าที่ประทับควรทำกิริยาเช่นไร”
 “เจ้าพี่ นี่เจ้าพี่กำลังรับสั่งกับหม่อมฉันซึ่งเป็นเมียของเจ้าพี่นะเพคะ”
 “นั่งลง เราบอกให้เจ้านั่งลงไง”  กลิ่นสุคนธ์ค่อยๆทรุดตัวลงน้ำตานองอาบสองแก้ม
 “รอคำตัดสินโทษของเจ้า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3482-tile_zps089ffc8e.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3482-tile_zps089ffc8e.jpg.html)




 “เจ้าพี่ หม่อมฉันผิดอะไรเพคะถึงได้รับสั่งกับหม่อมฉันแบบนี้ หรือว่าทรงหลงเสน่ห์นางแพศยานั้น”
 “หยุดนะกลิ่นสุคนธ์ อย่ากล่าวคำล่วงเกินมาลีเป็นอันขาดมิเช่นนั้นหลังของเจ้าจะลายโดยไม่รู้ตัว” แล้วกษัตริย์ไพนุสินก็หันไปรับสั่งถามกับลำเจียก  “นังลำเจียก”
 “เพคะ”  ลำเจียกกลัวจนตัวสั่นลนลาน
 “เจ้าคงจะรู้ตัวว่าโทษของเจ้าที่ร่วมมือกับสองพ่อลูกทำร้ายเมียและลูกของเราโทษสถานใด”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3510-tile_zpsddafe5f8.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3510-tile_zpsddafe5f8.jpg.html)




หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:46:09 PM
 “หม่อมฉันผิดไปแล้วเพคะ หม่อมฉันผิดไปแล้ว” ลำเจียกทูลตอบไปด้วยความกลัวกลิ่นสุคนธ์ก็ได้แต่ต้องจะเอาเรื่องแต่ทำอะไรไม่ได้ได้แต่เรียกเพื่อเรียกสติลำเจียกกลับมา
 “นังลำเจียก”
 “เราจะไว้ชีวิตเจ้าก็ได้ถ้าเจ้าเล่าเหตุการณ์ต่างที่เกิดขึ้นให้ทุกคนในที่นี้ได้รู้ อีกอย่าง เจ้าจะอยู่หรือเจ้าจะตายขึ้นอยู่กับเราเพียงผู้เดียวเท่านั้น”
 “เพคะๆ”  ลำเจียกรับคำเพราะกลัวตายส่วนกลิ่นสุคนธ์ก็มองมาที่ลำเจียกอย่างเสียอารมณ์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3557-tile_zps401ee040.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3557-tile_zps401ee040.jpg.html)



ด้านแก้วปัญหาดอกพะยอมก็เกลี้ยกล่อมพระธิดา
 “พระธิดาอย่ายอมให้พระโอรสมณีรับแม่ผกาเป็นชายาอีกคนนะเพคะ
หม่อมฉันละหวั่นใจจริงๆเมียสองต้องห้ามดูอย่างพระมเหสีมาลีกับพระโอรสมณีมนัสสิเพคะ ต้องลำบากเอาชีวิตแทบไม่รอด ก็เพราะเรื่องริษยาหึงหวงนี่เพคะ”
  “แต่ผกาเค้ามาก่อนเรานะดอกพะยอม”
 “มาก่อนมาหลังไม่สำคัญหรอกเพคะ สำคัญที่ว่าพระโอรสรักพระธิดามากกว่าแม่คนนั้นด้วยซ้ำไป”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3581-tile_zpsbd1b4902.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3581-tile_zpsbd1b4902.jpg.html)




  “แล้วใครบอกดอกพะยอมล่ะ”
 “ไม่ต้องมีใครบอกหรอกเพคะ พระโอรสเป็นคนประกาศป่าวๆว่าเกลียดแม่ผกานั้นด้วยซ้ำ”
  “ดอกพะยอมอย่าพึ่งดูถูกดูแคลนผกาเลยนะ เพราะความจริงเราก็ยังไม่รู้เลยว่าผกาเป็นใครกันแน่”  แก้วปัญหากังวลลึกๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3602-tile_zps9bd9db73.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3602-tile_zps9bd9db73.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:50:17 PM
หลังจากลำเจียกเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนได้รับรู้
 “ที่หม่อมฉันกราบทูลเป็นความจริงทั้งหมดเลยเพคะ”  ลำเจียกพูดไปร้องไห้ไปด้วยความกลัว
กลิ่นสุคนธ์ตกใจที่ลำเจียกเล่าเรื่องทั้งหมด
 “อีนังลำเจียก อีนังทรยศ” แล้วกลิ่นสุคนธ์ก็วิ่งมาตบตีลำเจียกจนพวกทหารต้องเข้ามาแยกไว้ กลิ่นสุคนธ์หาข้อแก้ตัว
 “เจ้าพี่เพคะๆ พวกมันทุกคนใส่ร้ายหม่อมฉัน”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3629-tile_zpse4ae2ea3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3629-tile_zpse4ae2ea3.jpg.html)




 “ไม่มีใครใส่ร้ายเจ้าหรอกกลิ่นสุคนธ์ มีเพียงแต่เจ้ากับพ่อของเจ้าสองคนจิตใจมืดมัวอิจฉาริษยาคนอื่น
ใส่ร้ายผู้อื่นจนถึงแก่ชีวิต เจ้าหวาดระแวงว่าผ็อื่นจะได้ดีกว่าเจ้า โทษของเจ้าสองคนพ่อลูกมีเพียงสถานเดียวคือประหารชีวิต”  กลิ่นสุคนธ์คร่ำครวญกอดแข้งกอดขา
 “ฮือๆ เจ้าพี่”
 “เจ้าก่อกรรมทำเข็ญกับคนอื่นอีก”
 “ฮือๆ เจ้าพี่เพคะ เจ้าพี่ ได้โปรดเถอะเพคะ หม่อมฉันผิดไปแล้ว ฮือๆๆ ไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วยเพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3662-tile_zps046bd3df.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3662-tile_zps046bd3df.jpg.html)




แล้วกลิ่นสุคนธ์ก็รีบเข้าไปหาพระมเหสีมาลี
  “มาลีๆ ไว้ชีวิตเราด้วย”  แต่กษัตริย์ไพนุสินก็จับกลิ่นสุคนธ์ออกไป
 “ไปให้พ้น” กลิ่นสุคนธ์เริ่มคิดหาทางเอาตัวรอด
 “ที่เราทำไปทั้งหมดก็เพราะเราหลงเชื่อท่านพ่อนี่แหละ”
“อ้าวกลิ่นสุคนธ์ทำไมมาโทษกันเองแบบนี้ล่ะ ก็ลูกไม่ใช่เหรอที่เป็นคนต้นคิด ก็เห็นว่าพระสนมมาลีเขามีลูก” ปุโรหิตรีบโยนความผิด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3702-tile_zps7dcb6469.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3702-tile_zps7dcb6469.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:53:45 PM
กลิ่นสุคนธ์ได้ยินดังนี้ก็กรี๊ดๆๆกลางท้องพระโรง
 “อ้ายๆๆ ไม่จริงๆๆ ท่านพ่อนั้นแหละใส่ร้ายเรา ท่านพ่อนั้นแหละ” กษัตริย์ไพนุสินเห็นว่าจะบานปลายจึงออกคำสั่ง
 “หยุดนะเจ้าทั้งสองคน หยุดสาวไส้กันสักที”  พระมเหสีมาลีเห็นดังนี้จึงทูลกับกษัตริย์ไพนุสิน
 “เจ้าพี่เพคะ”
 “มีอะไรเหรอมาลี”
 “หม่อมฉันไม่อยากเอาผิดกับสองพ่อลูกนี่เพคะ”
 “มาลี”  กษัตริย์ไพนุสินตกใจกับคำขอของมาลี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3733-tile_zpsf2fc609c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3733-tile_zpsf2fc609c.jpg.html)


“อ้าว เสด็จแม่ เราสามคนลำบากแทบตายเพราะสองคนนี่ แทนที่ฉันจะได้เป็นพระโอรสกลับเป็นแค่ไอ้มนัสน่ะ”  มนัสไม่อยากยอมความ
มณีเห็นน้องพูดแบบนั้นก็รีบเข้าไปเตือน “มนัส พี่ว่าเรื่องทั้งหมดให้เสด็จแม่เป็นคนตัดสินพระทัยดีกว่า”
 “มนัส มณี การจองเวรจองกรรมไม่ได้ทำให้ใครมีความสุขหรอกนะลูก
ยิ่งในเวลานี้แม่ยิ่งไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากความสุขในบั้นปลายชีวิต”  กลิ่นสุคนธ์ได้ยินดังนี้ก็ซาบซึ้งใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3757-tile_zps36eeb320.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3757-tile_zps36eeb320.jpg.html)




ตัดมาทางแก้วปัญหา
  “ดอกพะยอม แล้วนั้นจะไปไหนน่ะ”
 “หม่อมฉันว่าจะไปดูอะไรแถวๆนี้หน่อยเพคะ พระธิดาจะเสด็จด้วยไหมเพคะ”
  “ไม่หรอกดอกพะยอมไปคนเดียวเถอะ”
 “เพคะ”  แล้วดอกพะยอมก็เดินออกไปส่วนแก้วปัญหายังมีท่าทีกังวลใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3785-tile_zpsf8e92e02.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3785-tile_zpsf8e92e02.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:55:44 PM
ดอกพะยอมเดินมาเจอนางกำนัลก็ถาม
 “นี่แม่สองคนนั้นหน่ะ มานี่หน่อยสิ”
“พระพี่เลี้ยงต้องการอะไรหรือจ๊ะ”
 “นี่ห้องของแม่ผกาอยู่ตรงไหน”
“แม่ผกา เอ่อพระชายาผกานะหรือจ๊ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3801-tile_zps6df0cbc0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3801-tile_zps6df0cbc0.jpg.html)




 “พระชายาที่ไหนกัน ยังไม่มีพระกระแสรับสั่งแต่งตั้งสักหน่อย ว่าแต่ห้องของแม่ผกาอยู่ตรงไหน”
“เดินเลี้ยวไปทางนี้แหละจ๊ะ แล้วห้องที่เห็นห้องแรกห้องของเอ่อ.. แม่ผกา” นางกำนัลบอกดอกพะยอมไป
 “ขอบใจมาก”  ดอกพะยอมรีบเดินไปทางห้องของผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3811-tile_zps9d180198.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3811-tile_zps9d180198.jpg.html)



มาในท้องพระโรงกันต่อ
 “มาลีน้องรู้ตัวรึเปล่าว่าน้องได้ปล่อยคนที่เคยทำร้ายน้องกับลูกถึงชีวิตมาแล้ว”
 “หม่อมฉันได้กราบทูลไปแล้วเพคะว่าการพยาบาทจองเวรจองกรรมแก่กันไม่ทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีความสุขขึ้นมาเลย”  กลิ่นสุคนธ์ได้ยินดังนี้ก็ซาบซึ้งในความมีเมตตาจนน้ำตาไหล
 “หม่อมฉันสำนึกผิดแล้วเพคะพระมเหสี หม่อมฉันขอยอมแพ้ในน้ำพระทัยอันประเสริฐ
ของพระมเหสีถึงแม้เสด็จพี่จะไม่อภัยโทษก็ตาม” กลิ่นสุคนธ์ร้องไห้
 “ในเมื่อมาลีขอร้อง เราก็จะให้ไปตามนั้น แต่ว่าไม่มีโทษประหารเราก็จะเนรเทศเจ้าสามคน
ออกไปจากนครกำแพงแสนแล้วอย่าได้กลับมาอีกตลอดชีวิตของพวกเจ้า”
“ขอบพระทัยเพคะ หม่อมฉันขอสัญญาว่าจะประกอบแต่คุณงามความดีจนกว่าชีวิตจะหาไม่เพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3840-tile_zps65c58a9a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3840-tile_zps65c58a9a.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 17, 2014, 11:59:31 PM
ในห้องของผกากรอง
 “เจ้ามีเรื่องจะพูดกับเราแค่นี้ใช่ไหมดอกพะยอม”
 “ใช่ อย่าหาว่าฉันเห็นแก่ตัวเลยนะแม่ผกา แต่ฉันกลัวจริงๆทั้งกลัวและ
ทั้งเป็นห่วงพระธิดาของฉันว่าจะต้องลำบากเพราะปัญหาเรื่องเมียสองนี่แหละ”  ผกากรองโกรธแต่ยังระงับอารมณ์ไว้ตอบดอกพะยอมแบบยั่วๆไปอีก
 “ฮึ นี่เจ้าคงไม่คิดหรอกนะว่าเราจะยุยงพี่มณีให้ใส่ร้ายป้ายสีพระธิดาของดอกพะยอม”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3881-tile_zps2a03cf25.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3881-tile_zps2a03cf25.jpg.html)



 “ของอย่างนี้มันก็ไม่แน่ เจ้าก็รู้ตัวอยู่แล้วนี่ว่าพระโฮรสไม่ได้รักใคร่ใยดีเจ้า
เพียงแต่ต้องจำใจอภิเษกกับเจ้าก็เพราะว่าพระมเหสีบังคับเท่านั้น”  ดอกพะยอมลอยหน้าลอยตาพูดน่าตบมาก ผกากรองโกรธไล่ดอกพะยอมไปจากห้อง
 “ออกไปเดี่ยวนี้นะดอกพะยอม”
 “แม่ผกา”  ดอกพะยอมยังไม่ยอมออกไป
 “เราบอกให้ออกไปไง”  ดอกพะยอมเดินเชิดออกไป ส่วนผกากรองโกรธมากเพราะดอกพะยอมพูดจี้ใจดำอย่างแรง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3917-tile_zpsd552417b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3917-tile_zpsd552417b.jpg.html)




   หากใครทำกรรมไว้ไม่มีพ้น      
กรรมเวียนวนกลับมาหาตนนั้น
จะเนิ่นนานเพียงใดไม่สำคัญ         
แต่สักวันกรรมสนองคับข้องใจ
สร้างความดีกันไว้ต่อไปเถิด
จะก่อเกิดมรรคผลกุศลให้
อย่าท้อแท้แม้นานสักปานใด
กรรมดีไซร้ต้องสนองสิ้นหมองมัว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_3950-tile_zps176fab15.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_3950-tile_zps176fab15.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 08:39:06 PM
ในห้องบรรทมกษัตริย์ไพนุสินทรงรับสั่งกับพระมเหสีมาลีอย่างกังวลพระทัย
 “มาลีทำไมเราถึงไม่หมดสิ้นเวรกรรรมสักที นี่มาลีเราต้องสูญเสียลูกไปจริงๆหรือนี่”
 “เจ้าพี่เพคะ ไม่ว่าเราจะซ่อนมณีไว้ในที่แห่งใดในโลกเจ้ายักษ์หัสเดชา ก็คงจะเอาตัวไปจนได้”
 “ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่จะเอาชีวิตของพี่แลกกับชีวิตของลูก”  มเหสีมาลีตกใจ
 “เจ้าพี่”
 “พี่นะแก่แล้วมิหนำซ้ำยังสร้างความลำบากไว้แก่เมียกับลูกมากมายนัก พี่จะชดใช้เวรกรรมนั้นให้”
 “ไม่มีประโยชน์หรอกเพคะ ยักษ์หัสเดชาต้องการผู้ที่ล่วงล้ำเข้าไปในห้วงน้ำเท่านั้น”  พระมเหสีมาลียิ่งพูดก็ยิ่งใจเสีย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4006-tile_zps66a9b4fc.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4006-tile_zps66a9b4fc.jpg.html)




เช้าวันต่อมาที่ท้องพระโรงทุกคนกำลังถกเถียงกันเรื่องที่มณีจะไปเป็นอาหารของยักษ์หัสเดชาพร้อมทั้งหนูนุ้ยและเท่ง ผกากรองจึงบอกแผนการที่คิดไว้ออกมา
 “เพราะฉะนั้นทุกคนจะต้องลงไปที่สระน้ำนั้น” มณีไม่ยอม
 “จะบ้าเหรอผกา นี่เจ้าจะทำให้คนไม่ร็เรื่องอะไรมาตายเพราะเราเหรอ” ผกากรองก็เถียงไป
 “นี่! เจ้าไม่รู้เรื่องอะไรก็เงียบไปเถอะน่า”
 “ทำไมจะไม่รู้ก็เจ้ามันเป็น”  จะพูดต่อแต่คิดถึงที่แม่สั่งห้ามไว้เลยหยุดพอดีกับที่กษัตริย์ไพนุสินพูดกับมณีเพื่อห้ามปราม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4036-tile_zpsac15b339.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4036-tile_zpsac15b339.jpg.html)



 “มณี ฟังน้องก่อนมันก็ไม่เสียหายนะลูก”    
 “นางคนนี้เหรอเป็นน้องของหม่อมฉัน เป็นทวดของทวดของลูกยังดีกว่าซะกระมัง”  มณีไม่ยอมรับฟัง
จนหนูนุ้ยต้องพูดกับมณี
 “อะโต้ยยย เสด็จน้องมณี ไอ้งานนี้นะหนูนุ้ยกับไอ้เท่งมีส่วนตายด้วยเหมือนกันนะ
ถ้ามีใครเสนอทางรอดมาให้เราสองคนต้องเลือกเอาทางนั้น จริงไหมไอ้เท่ง”
”จริงจ๊ะพ่อมณี”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4048-tile_zpse297d49e.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4048-tile_zpse297d49e.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 08:42:19 PM
มนัสนั่งคิดอะไรได้ก็รีบบอกมณี
“พี่มณี ฉันเองก็เหมือนกัน ก็ไอ้ยักษ์เขียวมันบอกว่ามันจะกินฉันเพราะฉันลงไปเล่นน้ำในสระของมัน ดีนะที่ฉันฉลาดฉันถึงได้นึกออก”  ฉันทนารีบบอกมนัส
 “ตายแล้วพี่มนัสทำไมถึงมานึกออกเอาตอนนี้”
พระมเหสีมาลีได้ฟังกับเศร้าหันไปพูดกับกษัตริย์ไพนุสิน
 “นี่เจ้าพี่เพคะ เราต้องสูญเสียลูกไปทั้งหมดเลยเหนอเพคะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4068-tile_zpse5d58229.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4068-tile_zpse5d58229.jpg.html)



ณัชชาได้ยินดังนี้ก็ไม่ยอม
 “ไม่! เราไม่ยอมเป็นอันขาดเลย เราน่ะเป็นยักษ์นะ จะให้ยักษ์ด้วยกันมากินสามีเรามันก็เสียศักดิ์ศรีน่ะซิ”   พอณัชชาบอกว่าตัวเองเป็นยักษ์ทุกคนต่างตกใจมนัสจึงถอดสีหน้า
“น้องณัชชาเป็นยักษ์เหรอจ๊ะแล้วทำไมไม่บอกพี่ก่อน      
แหมดีจังเลยอ่ะ น้องณัชชาไปขนพวกยักษ์ของน้องณัชชามาให้หมดเลยนะแล้วเราจะได้ไปรุมไอ่ยักษ์เขียวนั้น”  มนัสบอกณัชชา หนูนุ้ยกับเท่งหัวเราะเห็นด้วย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4095-tile_zps2ce05c23.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4095-tile_zps2ce05c23.jpg.html)



ณัชชาวิ่งออกมาข้างนอกกาณกนาต้องรีบตามออกมา
 “พระธิดา พระธิดาเพคะ หม่อมฉันว่าถูกแล้วนะเพคะที่ทุกคนไม่ต้องการให้พระธิดาพาพวกยักษ์เรามาที่นี่”
 “กาณกนาพวกนั้นเป็นมนุษย์นะ แล้วมนุษย์จะมาสู้กับยักษ์ได้ยังไง ยักษ์มันต้องส็กับยักษ์มันถึงจะเหมาะสม”  
ณัชชาโมโหกาณกนาต้องรีบเบรคพระอารมณ์ไม่ให้พลุกพล่านพร้อมบอกเหตุผล
 “โถ่ พระธิดาเพคะ ยักษ์ไม่กินเนื้ออย่างพวกเราจะสู้กับยักษ์อะไรก็ไม่ได้เพคะ”
 “กาณกนาแล้วเจ้าจะปล่อยให้พี่มนัสของเราต้องตายอย่างนั้นเหรอ”   ณัชชายังโกรธๆ
 “หม่อมฉันเชื่อในสติปัญญาของผู้หญิงคนนั้นเพคะ ไม่ว่านางเป็นใครมาจากไหนนางต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ”  
กาณกนาหมายถึงผกากรอง ณัชชาฟังดังนี้ก็ค่อยคลายความหงุดหงิดใจลง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4119-tile_zps17d213bb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4119-tile_zps17d213bb.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 08:50:19 PM
ตอนกลางคืน ผกากรองเดินออกมาเจอมณียืนคิดอะไรอยู่คนเดียวจึงจะเดินเข้าไปทักแต่แก้วปัญหาเดินมาหามณีซะก่อน ผกากรองจึงแอบมองอยู่ห่างๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4152-tile_zps3692ced1.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4152-tile_zps3692ced1.jpg.html)



 “พี่มณี”
 “น้องแก้วปัญหายังไม่นอนเหรอ”
 “น้องนอนไม่หลับเพคะ พรุ่งนี้ก็จะครบเจ็ดวันที่พี่มณีจะต้องไปให้ยักษ์หัสเดชากิน”
 “แต่พี่ยังไม่เป็นไรสักหน่อย” มณีปลอบใจ
 “ถ้าหากผกาช่วยพี่มณีไม่ได้ น้องก็จะขอตายตามพี่มณีไปด้วย”  แก้วปัญหาบอกมณีน้ำตาคลอ
 “ทำไมน้องพูดอย่างนั้น” มณีถามแก้วปัญหา แก้วปัญหาน้ำตาไหลอาบ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4161-tile_zps2fcaeb47.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4161-tile_zps2fcaeb47.jpg.html)




 “จริงๆนะเพคะ ถ้าพี่มณีเป็นอะไรไป น้องคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้”
 “ไม่มีใครหนีพ้นกรรมเก่าหรอกน้องแก้วปัญหา”  มณีบอกแก้วปัญหา
 “แต่พี่มณีเป็นคนดี ทำบุญกุศลมาตลอดเวลา คนดีก็ต้องได้รับผลตอบแทนไม่ใช่เหรอเพคะ”
 “บุญหรือกรรมมันคนละส่วนกัน จะเอามาเปรียบเทียบกันไม่ได้หรอก น้องแก้วปัญหากลับไปนอนเถอะเดี๋ยวพี่จะไปส่ง พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางไปที่สระแต่เช้า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4200-tile_zps695ab3e7.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4200-tile_zps695ab3e7.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 08:53:09 PM
มณีเดินโอบพระธิดาแก้วปัญหาออกไปผกากรองเห็นแบบนี้ก็น้อยใจเดินกลับไปที่ห้องตัวเอง พอมาถึงห้องผกากรองก็นั่งร้องไห้ด้วยความเสียใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4229-tile_zps85182cfc.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4229-tile_zps85182cfc.jpg.html)


มณีกลับมาถึงห้องเห็นหน้ากากวางอยู่ก็หยิบขึ้นมาดูแล้วนึกถึงความหลังตอนไปแอบดูผกากรองเล่นน้ำ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4250-tile_zps273214c5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4250-tile_zps273214c5.jpg.html)



แล้วมณีก็นั่งคิดทบทวนความหลัง แล้วหนูนุ้ยกับเท่งเดินเข้ามาหามณี
 “เท่ง หนูนุ้ยยังไม่นอนล่ะ”
“หลับตาลงได้ที่ไหน พอหลับตาก็เห็นแต่หน้าไอ้ยักษ์เขียว แยกเขี้ยวแลบลิ้นแปลบๆ” เท่งสังเกตเห็นในมือมณีถืออะไรอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4282-tile_zpsc97dab52.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4282-tile_zpsc97dab52.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 09:06:10 PM
  “นั้นพ่อมณีถืออะไรอยู่น่ะ”  มณีจะเอาซ่อนข้างหลังแต่หนูนุ้ยเห็นแล้ว
 “ไม่ต้องซ่อนๆ”  หนูนุ้ยบอกมณี
“หน้ากากของหนูผกาแล้วพรือมาอยู่ในห้องนี้ได้ล่ะน้องมณี”  เท่งก็เอาแต่มองหาผกากรอง
มณีอ้ำๆอึ้งๆไม่ตอบ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4292-tile_zps9b0eb685.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4292-tile_zps9b0eb685.jpg.html)



 “หรือว่าหนูผกาอยู่ในห้องนี้ว่ะไอ้หนูนุ้ย” เท่งมาถามหนูนุ้ย มณีได้ยินดังนี้ก็รีบออกตัว
 “เท่ง พูดพล่อยๆออกมาได้ เรื่องอะไรยายแก่นั้นจะมาอยู่ในห้องฉัน”  หนูนุ้ยก็แก้ต่างให้เท่ง
 “อ้าวว นี่ น้องมณี อันที่จริงอย่าไปโกรธไอ้เท่งมันเลย มันเห็นหน้ากากหนูผกาอยู่ในมือ มันก็คิดว่าหนูผกาอยู่ในนี้แหล่ะ
แต่เอ๊ะเข้าใจทำนะ ถอดหน้ากากมาอยู่กันสองต่อสอง” หนูนุ้ยแซวมณี มณีมองหน้ากากในมือแล้วเอามาจับยัดในมือหนูนุ้ย
 “งั้นหนูนุ้ยเอาไปไว้เอง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4307-tile_zps463565c5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4307-tile_zps463565c5.jpg.html)



หนูนุ้ยรีบร้อง  “ไม่เอาๆ อย่าถูกๆ ว้ายๆ กลัว”  หนูนุ้ยกลัวหน้ากากยายแก่
เท่งรีบบอกมณี  “จริงด้วยพ่อมณี พ่อมณีเอาไปคืนเองเถอะ วุ้ย หน้ากลัวๆ จริงๆนะไอ้หนูนุ้ย น่ากลัวกล่าไอ่ยักษเขียวอีก”  เท่งท่าทางกลัวๆ หนูนุ้ยก็รีบชวนเท่งออกไป
 “พอๆ ไอ้เท่งรีบไปนอนเถอะให้น้องมณีตัดสินใจเอง” แล้วทั้งสองก็รีบวิ่งออกไปมณีถือหน้ากากแล้วคิดอย่างชั่งใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4319-tile_zps0ad8f0d6.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4319-tile_zps0ad8f0d6.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 09:21:05 PM
ในที่สุดมณีก็เดินลับๆล่อๆมาหน้าห้องผกากรองเพื่อที่จะคืนหน้ากาก
... “คืนยังไงดี ”...
แล้วมณีก็เอาหน้ากากวางไว้หน้าประตูห้องแล้วก็หันหลังจะเดินออกไป พอหันหลังไปก็หันกลับมา
... “เดี๋ยวจะว่าเราไม่มีมารยาท ”...
มณีเดินไปหยิบหน้ากากขึ้นมา
... “เอ้ แล้วจะเอาไว้ที่ไหนดี ”...
มณียืนคิดสักพักก็เปิดประตูห้องผกาแล้วเดินเข้าไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4335-tile_zps48744fa0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4335-tile_zps48744fa0.jpg.html)






ผกานอนนอนหันหลังแต่ยังไม่หลับพอรู้ว่ามณีเข้ามาก็คิดจะแกล้ง ส่วนมณีก็มองหาที่จะวางหน้ากากคืน
ผกากรองพลิกตัวนอน มณีดูลักๆเลิกๆกลัวผกากรองจะตื่นมองแล้วมองอีก พอแน่ใจว่าผกากรองหลับสนิทจึงเดินเข้าไป
จะเอาหน้ากากวางคืนให้แต่ผกากรองก็ทำเหมือนสะดุ้งตื่นผุดลุกขึ้นมาตะโกนเรียกก่อน
 “ขโมยๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย”  มณีรีบเข้าไปปิดปากผกากรองไม่ให้ส่งเสียงดัง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4351-tile_zps3c61cc14.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4351-tile_zps3c61cc14.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 09:31:49 PM
เสียงร้องของผกากรองดังไปถึงห้องของแก้วปัญหา
 “นั้นเสียงร้องของแม่ผกานี่เพคะ”
 “รีบไปดูกันเถอะดอกพะยอม”
แล้วแก้วปัญหากับดอกพะยอมก็รีบเดินออกจากห้องมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4378-tile_zps06e6ff91.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4378-tile_zps06e6ff91.jpg.html)




มณียังไม่ยอมปล่อยผกากรอง พอแก้วปัญหาเดินมาถึงหน้าห้องแล้วเปิดประตูไปเป็นก็ตกใจ มณีก็เช่นกันเห็นแก้วปัญหามาก็ตกใจรีบปล่อยผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4384-tile_zpsefb5af17.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4384-tile_zpsefb5af17.jpg.html)




 “ปล่อยเดี๋ยวนี้นะพี่มณี มีแต่ใครมามุงดูตั้งเยอะผกาอายนะ” หนูนุ้ยกับเท่งก็มาตามเสียงร้องของผกาด้วย มณีด่าผกากรอง
 “เจ้านั้นแหละ ทำไมต้องส่งเสียงดังด้วย” มณีมองแก้วปัญหากลัวแก้วปัญหาเข้าใจผิดแต่ไม่ทันละ ผกากรองก็ตอบมณีไป
 “ก็เจ้านั้นแหละเล่นเข้ามาเงียบๆผกาก็ตกใจแย่สิ” แก้วปัญหาเดินออกไป มณีเรียกไว้แต่ไม่ฟัง  “พระธิดาเดี๋ยวก่อน”
 

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4388-tile_zps7a690184.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4388-tile_zps7a690184.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 09:42:48 PM
 “ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก” ผกากรองซ้ำเติม (แอบสะใจ)
หนูนุ้ยที่แอบอยู่ก็กระซิบกระซาบกับเท่ง  “น้องมณีนี่สำมคัญ”
 “นั้นน่ะสิไอ้หนูนุ้ย”
ผกากรองยิ้มร่าที่แกล้งมณีได้ ส่วนมณีก็จ้องผกากรองแทบจะกินเลือดกินเนื้อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4394-tile_zps2a716a5b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4394-tile_zps2a716a5b.jpg.html)



แก้วปัญหากลับมาที่ห้องดอกพะยอมก็พูดขึ้นมาก่อน
 “พระโอรสเห็นเงียบๆแบบนี้เจ้าชู้ยักษ์ไม่ใช่เล่นเลยนะเพคะ แม่ผกานั้นก็เหมือนกัน”  แก้วปัญหาไม่อยากฟัง
 “เราง่วงแล้วล่ะดอกพะยอม”    
 “พระธิดา”
 “เจ้าไปนอนเถอะ เราก็จะนอนเหมือนกัน”
 “โถ่ พระธิดาเพคะ”  ดอกพะยอมอยากปลอบใจแก้วปัญหาที่คิดมากอยู่


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4404-tile_zpsa95f739c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4404-tile_zpsa95f739c.jpg.html)



กลับมาที่ห้องผกากันต่อ มณีปัดพานลงด้วยความโมโห
 “เจ้าต้องการอะไรจากเรากันแน่นะผกา”
 “ก็เจ้าเข้ามาหาเราเองนะมณี เรานอนของเราดีๆเจ้าเล่นเข้ามาเงียบๆเป็นใครใครก็ต้องตกใจ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4419-tile_zps4cd40960.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4419-tile_zps4cd40960.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 18, 2014, 10:03:33 PM
 “เรารู้นะว่าเจ้าจงใจร้องให้แก้วปัญหาได้ยิน เพื่อให้เข้ามาเห็นภาพเราสองคน” มณีทำเป็นรู้ทัน
 “เจ้าคิดมากไปแล้วล่ะมั้ง ถ้าเจ้าไม่เข้ามาตอนค่ำๆมืดๆเราก็คงไม่ตกใจร้องโวยวายออกไปหรอก”
 “ก็เราเอาหน้ากากมาคืนเจ้า”
 “เอ้า ก็แล้วทำไมไม่เอาคืนตอนกลางวันล่ะ เจ้าเองนั้นแหละที่ทำให้คนอื่นเค้าสงสัย”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4426-tile_zps8359a93e.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4426-tile_zps8359a93e.jpg.html)




มณีโกรธผกากรองมาก  “ก็ได้ ในเมื่อเจ้าต้องการให้คนอื่นเข้าใจว่า ข้าเข้ามาหาเจ้าเพื่อล่วงเกินเจ้า เจ้าจะเอาอย่างนั้นก็ได้” มณีพูดจริงจังจนผกากรองเริ่มกลัวขึ้นมาแต่ทำใจสู้
 “เจ้าจะทำอะไรเราน่ะ”
 “ก็ทำในสิ่งที่คนอื่นเข้าใจผิดกลับกลายเป็นเข้าใจถูกนะซิ”  มณีเดินเข้าหาผกากรองผกากรองเดินถอยหลังเรื่อยๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4446-tile_zps1f339c2d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4446-tile_zps1f339c2d.jpg.html)

 “สมใจแล้วไหมล่ะเจ้ารอคอยเวลานี้มานานแล้วไม่ใช่เหรอ”  ผกากรองเห็นมณีจะเอาจริงก็ไล่ออกไป
 “ออกไปเดี๋ยวนี้นะมณี”
 “อย่าฝืนใจพูดเลยผกา เราจะได้มีเมียสักคนก่อนตายถึงแม้มันจะเป็นนางยักษ์แก่ก็เถอะ”  พูดจบมณีก็....


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4456-tile_zpsd58f2bd4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4456-tile_zpsd58f2bd4.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 21, 2014, 04:20:37 PM
 ผกากรองดิ้นบอกให้มณีปล่อย
 “ปล่อยเราเดี๋ยวนี้นะมณี ”
ผกากรองหาข้าวของใกล้มือขว้างแล้วมือก็ไปคลำเจอหน้ากากจึงรีบเอามาสวม มณีเห็นผกากรองสวมหน้ากากก็ตกใจรีบปล่อยตัวผกาแล้วผละออกมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_032-tile_zps017eebbd.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_032-tile_zps017eebbd.jpg.html)



ผกากรองพอได้ใส่หน้ากาก็แกล้งมณีต่อเลย
 “มาสิจ๊ะพี่ มาจูบแก้มซ้ายแล้วก็ย้ายมาแก้มขวามาสิจ๊ะพี่มณี ”
“ทุเรศ ระวังตัวไว้เถอะ”  มณีด่าเสร็จก็รีบออกไปจากห้อง
 “มาสิจ๊ะพี่มณีจะรีบไปไหน ไหนบอกอยากมีเมียก่อนตายไง มาซิ มาซิ ”  ผกากรองใส่หน้ากากยายผกาเอาจนมณีเผ่นออกไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4468-tile_zpsbb717ef1.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4468-tile_zpsbb717ef1.jpg.html)



ในห้องมณีหนูนุ้ยกับเท่งยึดเป็นที่อยู่ เท่งกำลังนวดให้หนูนุ้ยมณีเดินเข้ามาเห็นทั้งคู่อยู่จึงถามขึ้น
“สองคนนี้เข้ามายังไง”  หนูนุ้ยก็บอกมณีไป
 “ก็นึกว่าน้องมณีจะไม่กลับมาแล้ว หนูนุ้ยกับเท่งเลยมายึดห้องนี้เลย”  มณีฟังยิ่งโมโห
“แล้วทำไมฉันจะไม่กลับมา”
 “อ้าวก็จะไปรู้พรือเล่า ไอ้เรื่องพรรค์นี้ไม่ต้องอธิบาย หรือน้องมณีจะให้พูดว่าน้องมณีกำลังจะ”  หนูนุ้ยทำท่ากอดให้มณีดูด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4480-tile_zps46152509.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4480-tile_zps46152509.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 21, 2014, 04:33:32 PM
“พอๆๆ หยุดพูดได้ละ ออกไปได้ละ ฉันจะนอน”  มณีไล่ทั้งคู่ เท่งยังถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อ้าว พ่อมณี แล้วไม่ฟังก่อนเหรอ”
“นี่เท่งกับหนูนุ้ยจะออกไปดีๆหรือจะให้ฉันเรียกทหารมาไล่ออกไป”  มณีขู่ หนูนุ้ยรีบบอกมณี
 “ไม่ต้องๆ เดี๋ยวหนูนุ้ยออกไปเอง ป่ะไอ้เท่ง”  เท่งยังอยากรู้เรื่องแต่หนูนุ้ยรีบพาออกไปมณีก็รีบไล่ทั้งสองออกจากห้องไปแล้วก็นั่งหงุดหงิดอยู่คนเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4494-tile_zps7e87aceb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4494-tile_zps7e87aceb.jpg.html)




เช้าวันต่อมา ที่ริมสระน้ำ มณีพาทุกคนหายตัวมาด้วยลูกแก้ววิเศษของยักษ์หัสเดชา พอมาถึงทุกคนดูวิตกกังวลกัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4507-tile_zps4195e612.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4507-tile_zps4195e612.jpg.html)




มณีเรียกยักษ์เขียวออกมา  “หัสเดชา หัสเดชา หัสเดชา” ยักษ์หัสเดชาที่อยู่ใต้น้ำได้ยินก็โผล่ขึ้นมา

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4519-tile_zps17696f74.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4519-tile_zps17696f74.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 21, 2014, 04:43:53 PM
  “มากันแล้วเหรอ มณี เจ้ารักษาสัญญาได้ดีมาก แล้วไอ้เท่งกับไอ้นุ้ยล่ะ”  ทั้งคู่หลบอยู่หลังผกากรองแล้วเดินออกมา
 “ฉันอยู่นี่จ๊ะ”  หนูนุ้ยรายงานตัวกับเท่ง  “ฉันด้วยจ๊ะ”
มนัสเดินออกมาด้วยความกลัว  “ฉันก็มาเหมือนกัน”  ตะโกนบอกยักษ์หัสเดชาไป
  “ไอ้ทึ่มนี่ก็มาด้วยเหรอ ข้านึกว่าเอ็งตายไปแล้วซะอีก”
  “โฮ้ย ฉันไม่ยอมตายง่ายๆหรอก ฉันต้องรักษาสัญญา กลับมาให้ท่านกิน ท่านกินฉันแล้วจะได้ฉลาดเหมือนฉันไง”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4534-tile_zps67b6d5dd.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4534-tile_zps67b6d5dd.jpg.html)



ภายในวังพระมเหสีมาลีร้องไห้คร่ำครวญขณะที่ประทับอยู่กับกษัตริย์ไพนุสิน
“ลูกของเราต้องปลอดภัย พี่เชื่ออย่างนั้นมาลี” ทรงปลอบพระมเหสี
“เจ้าพี่ไม่น่าห้ามหม่อมฉันเลย หม่อมฉันอยากไปดูให้เห็นกับตา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม”
“ไม่มีประโยชน์หรอกมาลี ทั้งที่ผกาเสนอให้ทุกคนกระโดดลงไปในสระพร้อมกันหมดลูกมณียังไม่ยอมเลย”
“ทำไม ทำไมนะมณีถึงได้ปฏิเสธความหวังดีทั้งหมดของผกาซะอย่างนี้”  แม่สร้อยใจจะขาด
“พี่คิดว่า ลูกมณีคงไม่อยากให้ใครลำบาก แต่พี่เชื่อว่าผกาคงไม่ปล่อยให้มณีเป็นอะไรไปแน่” กษัตริย์ไพนุสินพูดอย่างเชื่อมั่นในตัวผกา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4557-tile_zps191d9f45.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4557-tile_zps191d9f45.jpg.html)



กลับมาที่สระน้ำกันต่อคะ
 “เป็นอันว่าข้าจะต้องกินเจ้าก่อนละ มณี”  ยักษ์เขียวบอก แต่ผกากรองไม่ยอม
 “ไม่ได้”
 “นางหนู แล้วเอ็งมาเกี่ยวอะไรด้วย”
 “ถ้าหากจะกินก็ต้องกินหนูนุ้ยกับเท่งพร้อมกันไปเลย”   เท่งกับหนูนุ้ยได้ยินก็คร่ำครวญผกากรองจึงบอกเหตุผลกับยักษ์เขียวต่อ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4584-tile_zps506d68a7.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4584-tile_zps506d68a7.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 21, 2014, 05:02:18 PM
 “ในเมื่อสามคนนั้นลงไปเล่นในสระน้ำพร้อมกัน ถ้าหากจะกินก็ต้องกินพร้อมกัน ปากของเจ้าเป็นปากยักษ์ กว้างออกจะตาย กินทีเดียวสามคนคงไม่ลำบากอะไรหรอก”
  “ก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็อดอยากมานานแล้ววันนี้ล่ะข้าจะกินซะให้อิ่มเลย”  ยักษ์เขียวตกลง แล้วมณี มนัสเท่งหนูนุ้ยก็ลงไปในสระเพื่อในยักษ์เขียวจับไปกิน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4591-tile_zps575ff894.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4591-tile_zps575ff894.jpg.html)




ในวังขณะที่พระมเหสีมาลีกำลังจะพูดคุยกับกษัตริย์ไพนุสิน ดอกพะยอมก็ร้องไห้วิ่งเข้ามา
 “อ้าว เจ้าร้องไห้มาด้วยเรื่องอะไรห๊ะ ดอกพะยอม”
 “เจ้าได้รับข่าวร้ายมาใช่ไหมดกพะยอม ลูกของเราเป็นอะไรไป” พระมเหสียิ่งกังวล
 “เปล่าเพคะ”  ดอกพะยอมตอบ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4616-tile_zpsa8483b0c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4616-tile_zpsa8483b0c.jpg.html)



 “เปล่าแล้วเจ้าร้องไห้ทำไม”
 “หม่อมฉันก็เป็นเหมือนพระมเหสีที่กังวลคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อยเปื่อยเพคะ”
 “โถ่เอ้ย ทีหน้าทีหลังเจ้าอย่าทำให้เราใจเสียอย่างนี้อีก ดูสิใจหายหมดเลย”
 “เห็นรึยังล่ะมาลี การที่น้องร้องไห้ฟูมฟายโวยวายทำให้คนอื่นรู้สึกอย่างไร พี่ว่าตอนนี้เราควรอธิษฐานส่งใจไปช่วยลูกดีกว่า
เพราะว่าในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดยิ่งใหญ่และมหัศจรรย์ไปมากกว่าความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกหรอกมาลี”
 “เพคะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4625-tile_zpsdc785b21.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4625-tile_zpsdc785b21.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 21, 2014, 05:07:52 PM
กลับมาที่สระน้ำ สาวๆที่อยู่บนฝั่งเห็นพวกมณีถูกยักษ์เขียวจับไปก็ใจไม่ค่อยดี
ผกากรองหันไปพยักเพยิดกับณัชชาว่าให้เตรียมพร้อมพอยักษ์เขียวอ้าปากจะจับพวกมณีเข้าปาก
ณัชชาและกาณกนาก็แปลงเป็นยักษ์ไปง้างปากไว้ ยักษ์เขียวจับพวกมณีเข้าไปในปากทั้งหมดก็พยามจะงับปากเพื่อจะเคี้ยวแต่ก็งับปากไม่ได้
ณัชชาส่งสัญญาณให้กระโดดลงไป ทุกคนออกจากปากยักษ์เขียวตกลงมาในสระน้ำ พวกสาวๆเห็นก็โล่งใจ พากันไปช่วยขึ้นฝั่ง ณัชชากับกาณกนาก็แปลงร่างมาเป็นมนุษย์ดังเดิม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4655-tile_zpsc33ac55d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4655-tile_zpsc33ac55d.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 21, 2014, 05:14:26 PM
ยักษเขียวไม่พอใจอย่างมาก
  “พวกเจามันขี้โกง”
 “โกงยังไง” ณัชาถามออกไป
  “ก็พวกเจ้าทำให้ทั้งสี่คนหลุดออกจากปากข้าไปได้ แต่อย่านึกนะว่าจะหนีพ้นยังไงซะวันนี้ข้าก็ต้องกินพวกนั้นให้ได้”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4698-tile_zpsda3b2692.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4698-tile_zpsda3b2692.jpg.html)




 “ถ้าหากเจ้ากินก็ถือว่าเจ้าผิดคำพูดของเจ้าเองเพราะถือว่าสี่คนนี้เข้าไปในปากของเจ้าแล้ว
ก็ถือว่าทำตามสัญญาแต่เจ้ามันตะกละตะกลามจนปล่อยให้หลุดมาเอง ช่วยไม่ได้” ผกากรองพูดอย่างชาญฉลาด
  “ฮึ่ย นางหนู”  ยักษ์เขียวโมโห
 “เจ้าก็เป็นยักษ์ชั้นผู้ใหญ่แล้วนะในเมื่อสี่คนนี้รักษาคำพูดของเค้า เจ้าควรรักษาสัญญาของเจ้าด้วย”  ณัชชาพูดกับหัสเดชา
  “ฮึ่ย!!! ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4705-tile_zps3458332c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4705-tile_zps3458332c.jpg.html)



กลับมาในวังกันต่อ
 “ว่าไงดอกพะยอม”  ดอกพะยอมเดินมาหาสม
 “ก็ต้องคอยดูกันต่อไปละเนอะ”
 “สงสัยคุณหนูฉันทนาของฉันคงได้กลับบ้านสักที พระโอรสมนัสก็ถูกยักษ์กินซะแล้ว”
 “พระธิดาของฉันก็เหมือนกัน ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”  ทั้งสมกับกลดอกพะยอมต่างนั่งคิดอยู่ด้วยกัน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_4714-tile_zps7a8a820e.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_4714-tile_zps7a8a820e.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ตุลาคม 26, 2014, 10:50:51 PM
มาต่อกันที่สระน้ำ
 “เอาล่ะ ในเมื่อพวกเจ้าเข้าปากข้าไปแล้ว แต่ข้าก็ยังหลงกลปล่อยในมันหลุดออกมาได้ก็ถือว่าพวกเจ้า หมดกรรม ส่วนตัวข้าก็จะกลายเป็นผู้รับกรรมต่อไป”  ทุกคนดีใจที่รอด
 “เรานึกอยู่แล้วเชียวว่าเจ้าจะต้องไม่เหมือนกับยักษ์หัสกันต์ เจ้านะเป็นยักษ์ที่มีเหตุผลรู้จักผิดชอบชั่วดี สมแล้วล่ะที่เป็นยักษ์ชั้นผู้ใหญ่”  ผกากรองกล่าวชม
 “พอแล้วนางหนู เอ็งไม่ต้องมายกยอข้าหรอกแล้วก็รีบพากันไปให้พ้นซะ ก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_004-tile_zps6ad7cce0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_004-tile_zps6ad7cce0.jpg.html)



มณีถามคืนลูกแก้ววิเศษให้ยักษ์หัสเดชา
 “เอ่อ ยังมีอีกอย่างหนึ่ง ลูกแก้ววิเศษนี้ข้าคงไม่มีโอกาสได้ใช้มันแล้วล่ะ”
 “เจ้าเอาเก็บไว้ใช้เถอะมณี บางทีเจ้าอาจจำเป็นจะต้องใช้มันอีก แต่จำเอาไว้
เจ้ามีแก้วอยู่ในมือแล้วอย่าปล่อยให้หลุดมือไปเป็นอันขาด แล้วเจ้าจะมานั่งเสียดายเหมือนข้า”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_021-tile_zps6112be02.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_021-tile_zps6112be02.jpg.html)




ครั้นพอถึงกำหนดกรรมหมดสิ้น
อสุรินทร์ชดใช้อยู่ในหล้า
ต้องคำสาปเฝ้ารำคาญเนิ่นนานมา
ทั้งดินฟ้าเลื่อนลั่นสนั่นไป
ร่างอสูรกลับกลายไม่ปรากฏ
งามหมดจดเป็นเทวาหน้าแจ่มใส
ลอยกลับสู่สรวงสรรค์อันโพ้นไกล
ฟ้าไสวเปิดทวารผ่านกลับคืน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/asedrftgyhujjjj/PDVD_040-tile_zps0a3c18fc.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/asedrftgyhujjjj/PDVD_040-tile_zps0a3c18fc.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ ตุลาคม 27, 2014, 12:32:38 PM
เรื่องจะจบแต่มณีไม่จบเหอะๆ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 04, 2014, 10:24:27 PM
หายไปนานเลย มาเล่าต่อแล้วนะค่ะ ใกล้จะจบแล้ว  a20 a20 a20


เย็นวันนั้นหลังจากรอดจากการเป็นอาหาร มณีก็กลับวัง มาเข้าเฝ้าเสด็จแม่
 “อะไรกันน่ะมณีจนป่านนี้เจ้ายังคิดว่าผกาเป็นยักษ์อยู่นะเหรอ”  แม่สร้อยถึงขั้นต้องวางมือจากการร้อยมาลัยหันไปถามมณี
 “ถ้าหากนางไม่ใช่ยักษ์นางก็คงเป็นแม่มด”   เชื่อผิดๆเหลือเกินมณีโง่เกินละ แม่สร้อยถึงกับระอาในความดื้อด้านของลูกชาย
“ทำไมลูกไม่คิดว่าผกาเป็นผู้หญิงธรรมดาบ้างล่ะ”
 “หัสกันต์เคยบอกกับลูกไว้”  เชื่อใครไม่เชื่อเชื่อหัสกันต์

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_073-tile_zps8fe365ef.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_073-tile_zps8fe365ef.jpg.html)



 “แล้วตอนนี้หัสกันต์เป็นยังไงบ้าง อยู่บนโลกก็ไม่ได้เพราะกลัวธรณีจะสูบ
อยู่บนฟ้าก็หนีหัวซุกหัวซุน รู้ทั้งรู้เจ้ายังจะไปเชื่อมันอีกเหรอ แม่อยากให้ลูกแต่งงานพร้อมกับแก้วปัญหาเขา”
 “เสด็จแม่”  มณีตกใจ
 “ทำไมเหรอ ทำไมลูกต้องตกอกตกใจอย่างนี้ด้วย”
 “ลูก ลูกเกลียดนาง”  มณีหาเหตุผลมาอ้าง
 “กลับไปคิดดูนะมณี ทบทวนเรื่องของลูกกับผกาที่ผ่านมา แล้วถามใจตัวเองดูซิว่าดูเกลียดผกาจริงรีเปล่า”
มณีได้ยินแบบนี้ก็คิดหนักเพราะไม่แน่ใจความรู้สึกของตัวเอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_105-tile_zps750de322.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_105-tile_zps750de322.jpg.html)



ด้านผกากรองก็เดินชมอุทยานก็มาเจอเท่งกับหนูนุ้ย
 “อ้าวเท่งกับหนูนุ้ยมาอยู่ที่นี่เองเหรอ นึกว่าไปตาดอกพะยอมซะอีก”  ผกากรองแซวหนูนุ้ย
 “ดอกพะยอมนั้นมันของตายอยู่แล้วสำหรับหนูนุ้ย ว่าแต่หนูผกาเถอะจะเป็นของเป็นหรือของตายกันแน่เนี่ย”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_120-tile_zps449df0ea.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_120-tile_zps449df0ea.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 04, 2014, 11:01:22 PM
 “เนี่ยก็เพราะพ่อมณียังนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่เลย”   เท่งบอกผกากรอง
 “อยากดิ้นก็ดิ้นไปสิ เราไมเห็นจะต้องไปง้อเลย เราอยากจะกลับบ้านกลับเมืองแล้วล่ะ คิดถึงเสด็จพ่อเสด็จแม่”   ผกากรองเปรยๆออกมา
 “ห๊ะ เสด็จพ่อเสด็จแม่ เอาเลยไอ่เท่งเอ่ยถ้าพรรณนั้น หนูผกาไม่ธรรมดาแล้ว”   หนูนุ้ยเอ๊ะใจตรงเสด็จพ่อเสด็จแม่ แต่ผกากรองไม่อยู่ให้ถามต่อวิ่งออกไปหนูนุ้ยกับเท่งเลยวิ่งตามไปด้วย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_147-tile_zps47040b29.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_147-tile_zps47040b29.jpg.html)




มณีเดินมากับมนัสสองศรีพี่น้อง มณีข้องใจเรื่องเมียยักษ์ของมนัสก็เลยถามมนัสไป
 “นี่มนัส ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอที่มีเมียเป็นยักษ์”  
  “รู้สึกดีซะอีกสิพี่ พี่คิดดูนะว่ามีใครที่ไหนบ้างเค้ามีเมียเป็นยักษ์เหมือนอย่างฉัน
ถ้าหากมีข้าศึกมาบุกนครกำแพงแสนของเรา ฉันก็จะให้น้องณัชชาเหยียบมันให้ตายไปเลย หรือไม่ก็จับกินไปเลย ดีออกนา”    
มนัสพูดไปด้วยรอยยิ้มภูมิใจที่มีเมียเป็นยักษ์ มณีฟังจบก็จะเดินหนีจนมนัสต้องเรียกไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_168-tile_zps756b7faf.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_168-tile_zps756b7faf.jpg.html)




  “พี่ๆๆ พี่ว่าฉันคิดอย่างนี้ ฉันฉลาดรึเปล่า ”  
 “แล้วหน้าตาของมัน”   มณียังกังวล
  “โธ่ พี่ไม่เห็นจะเป็นไรเลย เวลาอยู่กับเราก็ให้แปลงหน้าสวยๆไว้ก็เป็นพอ”   แล้วก็ยิ่งโอ้อวดณัชชาเมียยักษ์อีก
  “พี่เห็นไหมเวลานี้น้องณัชชาสวยวันสวยคืน  ส่วนน้องฉันทนาสวยเหมือนเดิม คงจะเป็นเพราะว่าไม่มีเวทย์มนต์แปลงตัวเองได้เหมือนน้องณัชชา”   มนัสพูดถึงฉันทนาด้วยสีหน้าหน่ายๆ
  “นี่ๆพี่อีกสองสามวันน้องณัชชาจะพาฉันไปเที่ยวเมืองยักษ์ของพวกน้องบ้างแหละ”   มณีก็ฟังไปคิดไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_189-tile_zps55f27877.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_189-tile_zps55f27877.jpg.html)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 04, 2014, 11:30:58 PM
ด้านผกากรองที่เดินหนีพวกหนูนุ้ยกับเท่งมาอีกทางหนูน้ยกับเท่งก็วิ่งมาดักหน้าดักหลัง
“หนูผกา เดี๋ยวๆ หนูผกา จะรีบไปไหนไวจริงเลย ”
 “มีอะไรอีกล่ะ” 
 “ทำไมหนูผกาต้องเรียกเสด็จพ่อเสด็จแม่ด้วยล่ะ”  เท่งสงสัย

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_216-tile_zpsd672539d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_216-tile_zpsd672539d.jpg.html)




 “ก็ทีพี่มณียังมีเสด็จพ่อเสด็จแม่ได้ก็แล้วทำไมเราจะมีบ้างไม่ได้ล่ะ”  
“อ้าว”  ทั้งเท่งและหนูนุ้ยร้องออกมาพร้อมกันกับคำตอบยียวนของผกากรองแล้วหนูนุ้ยจึงสรุปให้ฟัง
 “อ้าว! อะโต้ยย ถ้าพรรนั้นแสดงว่าหนูผกาเป็นพระธิดาใช่ไหมพระธิดาหนูผกา”    หนูนุ้ยถามกะให้ผกากรองตอบแต่ผกากรองไม่หลงกล
 “ไม่บอกถ้าอยากร็ก็ไปสืบเอาเองสิ”  ว่าแล้วผกากรองก็เดินหนีไป เท่งก็ยังงงอยู่  “มันยังไงกันแน่ไอ้หนูนุ้ย”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_223-tile_zps2ae25a9c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_223-tile_zps2ae25a9c.jpg.html)


ดอกพะยอมก็มายืนรอมณีที่หน้าตำหนักพอมณีเดินลงมาจากดอกพะยอมรีบทูล
 “พระโอรสเพคะ”  
 “มีอะไรเหรอดอกพะยอม”  
 “หม่อมฉันมีเรื่องมากราบทูลพระโอรสเพคะ”  
 “เรื่องอะไรล่ะ”    มณีถามดอกพะยอม ดอกพะยอมมองซ้ายมองขวาแล้วบอกว่า
 “หม่อมฉันคิดว่ากราบทูลตรงนี้เห็นจะไม่เหมาะเพราะเดี๋ยวใครจะมาเห็นเข้า”  


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_253-tile_zps4249d1e4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_253-tile_zps4249d1e4.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 04, 2014, 11:34:57 PM
มณีพาดอกพะยอมเข้ามาในตำหนัก ดอกพะยอมก็ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ
 “เวลานี้พระธิดาทรงหวาดกลัวเหลือเกินนะเพคะ ที่ต้องร่วมสามีเดียวกับนางยักษ์แก่ตนนั้น บางครั้งก็ทรงตรัสด้วยความน้อยพระทัยว่าอยากกลับบ้านกลับเมืองเพคะ”  
ดอกพะยอมทำสีหน้าวิตก มณีได้ยินว่าแก้วปัญหาอยากกลับบ้านกลับเมืองก็ไม่สบายใจ  “นี่แก้วปัญหาพูดอย่างนั้นจริงๆเหรอ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_269-tile_zps2e2eaf03.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_269-tile_zps2e2eaf03.jpg.html)

 “เพคะ พระโอรสอย่าทรงรับสั่งกับพระธิดานะเพคะว่าหม่อมฉันมากราบทูล ไม่อย่างนั้นหม่อมฉันถูกกริ้วตายเลย”  ดอกพะยอมกลัวความผิดเลยชิงบอกมณีก่อน มณียิ่งคิดมากดอกพะยอมก็ยุต่อ
“ถึงเวลาแล้วนะเพคะพี่พระโอรสต้องทรงเลือกระหว่างนางยักษ์แก่ตนนั้นกับพระธิดาแก้วปัญหาต้องตัดสินพระทัยแล้วนะเพคะ”  มณียิ่งคิดไม่ตกไปกันใหญ่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_278-tile_zps17bc8316.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_278-tile_zps17bc8316.jpg.html)



ที่ห้องของผกากรองพระมเหสีมาลีให้นางกำนัลมาจัดห้องให้ผกากรองใหม่ พอผกากรองมาถึงก็เดินมาหาพระมเหสีมาลี
“อ้าวมาพอดีเลยลูก”  แล้วหันไปรับสั่งให้นางกำนัลออกไป
“ชอบไหมลูก แม่ให้เค้าจัดห้องให้ใหม่”
“ความจริงของเดิมก็สวยอยู่แล้วนะเพคะ”  ผกากรองเกรงใจ พระมเหสีมาลีจึงถามผกากรองต่อ
“ผกา บอกแม่มาตามความจริงได้ไหม ว่าลูกหน่ะเป็นใครมาจากไหน อย่าบอกแม่นะว่าลูกเป็นแค่นางยักษ์แก่ๆ เพราะแม่รู้ว่าไม่ใช่”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_314-tile_zps0018af48.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_314-tile_zps0018af48.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2014, 01:20:22 PM
มณีนึกอับจนสับสนนัก
เกลียดหรือรักรู้สึกนึกอย่างไหน
แล้วทิฐิถือมั่นบันดาลใจ
ว่ากระไรไปรักหลงนางยักษ์มาร
หากยอมแพ้รับไว้ก็อายนัก
มันคงจะได้ใจหลายสถาน
ทั้งนวลน้องแก้วปัญหารักมานาน
อาจจะพาลน้อยใจจากไปพลัน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_386-tile_zpsea7a9de5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_386-tile_zpsea7a9de5.jpg.html)



กลับมาที่ผกากรองกับพระมเหสีมาลีกันต่อ หลังจากฟังเรื่องราวของผกากรองจบ ก็ดึงผกากรองเข้ามากอด
 “แม่ว่าแล้วไม่ผิด ผกากรอง รูปก็งามนามก็เพราะ”  พระมเหสีมาลีทรงรับสั่งกับผกากรอง แต่ผกากรองก็ยังทูลไปด้วยความน้อยใจ
 “แต่กลิ่นมันไม่หอมเลยนะเพคะ ซ้ำยังเหม็นแล้วก็น่ารังเกียจสำหรับคนบางคนซะอีก”  ผกากรองน้อยใจปนโกรธ
 “ลูกหมายถึงมณีใช่ไหม”  พระมเหสีมาลีเดาออก  “นั้นเป็นเพราะว่าเขาไม่รู้ความจริง แม่จะเป็นคนบอกเขาเอง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_435-tile_zps2ed43173.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_435-tile_zps2ed43173.jpg.html)



 “อย่านะเพคะ” ผกากรองรีบห้าม “ผกาอยากให้ความรู้สึกทั้งหมดไม่ว่าจะเกลียดหรือรักเกิดจากใจของพี่มณีเอง เพราะนั้นน่ะคือความรู้สึกที่แท้จริงของเขา”
 “แม่เข้าใจ เอาล่ะเรื่องระหว่างผกากับมณีแม่จะไม่ยุ่งด้วย แต่แม่เชื่อว่าแม่ดูไม่ผิด”
 “เสด็จแม่ทรงหมายถึงอะไรเหรอเพคะ”  ผกากรองสงสัย
“แม่เชื่อว่ามณีก็รักผกาเช่นกัน เพียงแค่ไม่ยอมรับความจริงเท่านั้นเอง”  ผกากรองไม่อยากจะเชื่อ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_508-tile_zps375d4552.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_508-tile_zps375d4552.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2014, 01:22:11 PM
ส่วนมนัสหลังจากแยกกับมณีก็มานั่งสบายใจมีนางกำนัลคอยปรนนิบัติพัดวีให้ในตำหนัก แต่ฉันทนาเข้ามาเห็นก็ร้องกรี๊ดกร๊าดโวยวาย
“พี่มนัสๆๆๆ อร๊ายยยย ฉันไม่ยอมๆๆ”   มนัสได้นินก็รีบลุกขึ้นแล้วถามฉันทนาซื่อๆ
“ใครตายเหหรอจ๊ะน้องฉันทนา”  ฉันทนาโกรธจนพูดเค่นเสียงออกมา
 “ไม่มีใครตายหรอกนอกจากพี่มนัส”   มนัสเริ่มหน้าเสียปนกลัว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_559-tile_zpsf82fdc42.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_559-tile_zpsf82fdc42.jpg.html)



”แล้วทำไมพี่ถึงตายละจ๊ะ”
 “เพราะว่าฉันจะให้ณัชชาเคี้ยวพี่ให้ละเอียดไม่เหลือแม้แต่กระดูก ถ้าหากพี่ยังขืนทำเจ้าชู้อย่างนี้อีกละก็”    
ฉันทนาพูดพลางหยิกแขนมนัสด้วย มนัสก็ยิ้มแหย่ๆ แล้วยิ่งสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงณัชชามาอีกตน
 “ใช่ ฉันจะเคี้ยวไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูกเลย”   ณัชชาเดินมาถึงก็หยิกแขนมนัสอีกข้าง
“เอ่อ ๆ น้องณัชชากับน้องฉันทนาคืนดีกันเมื่อไหร่จ๊ะ”   มนัสเปลี่ยนเรื่องกลบเกลื่อน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_600-tile_zps8ac58188.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_600-tile_zps8ac58188.jpg.html)



 “ก็ตั้งแต่รู้ว่าสามีของเรา ต่อหน้าทำเชื่องลับหลังเจ้าชู้เอาเรื่องน่ะสิ”    ณัชชาบอกกับมนัสแต่มนัสยังแก้ตัว
“แหม่ พี่ไม่ได้เจ้าชู้สักหน่อย ก็พี่เป็นคนฉลาด ใครๆเขาก็รู้ แล้วคนฉลาดแบบพี่ทุกคนก็อยากอยู่ใกล้ชิดกันทั้งนั้นแหละ”
ฉันทนาได้ทีก็พูดต่อ “แล้วคนฉลาดอย่างพี่มนัสก็น่าจะรู้ได้แล้วนะว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไปห้ามใกล้ชิดกับหญิงอื่นเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นละก็...”
ฉันทนาหยิบมีดขึ้นมาขู่ มนัสถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ หันไปยิ้มให้ณัชชาหวังจะให้ช่วยแต่ณัชชาก็แปลงเป็นยักษ์มีเขี้ยวงอกออกมา มนัสเห็นถึงกับเข่าอ่อนทรุดลง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_647-tile_zpsfccb3d6a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_647-tile_zpsfccb3d6a.jpg.html)


หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2014, 01:24:54 PM
ส่วนผกากรองเดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อยมาคนเดียว โดยเฉพาะเรื่องที่พระมเหสีมาลีบอกว่า ...มณีก็รักผกาเช่นกัน เพียงแค่ไม่ยอมรับความจริง...


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_751-tile_zps66944db4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_751-tile_zps66944db4.jpg.html)



ส่วนมณีก็คิดถึงสิ่งที่มนัสบอกว่า....รู้สึกดีซะอีกสิพี่ พี่คิดดูนะว่ามีใครที่ไหนบ้างเค้ามีเมียเป็นยักษ์เหมือนอย่างฉัน...
แล้วก็นึกถึงคำพูดของดอกพะยอม ...พระธิดาทรงหวาดกลัวเหลือเกินนะเพคะ ที่ต้องร่วมสามีเดียวกับนางยักษ์แก่ตนนั้น
บางครั้งก็ทรงตรัสด้วยความน้อยพระทัยว่าอยากกลับบ้านกลับเมืองเพคะ... มณีเดินคิดไปมาอยู่ในตำหนัก พลันก็เหลือบมองเห็นผกากรองนั่งคิดอะไรอยู่ด้านนอกก็รีบลงไปหา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_783-tile_zps6dbf26a0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_783-tile_zps6dbf26a0.jpg.html)



ผกากรองที่นั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่พอเห็นผีเสื้อบินผ่านมาก็จะเข้าไปจับตามประสาแต่จับไม่ได้ มณีเดินมาเห็นแบบนั้นก็กระแนะกระแหนผกากรอง
 “นี่เจ้าอดอยากถึงขนาดจะจับผีเสื้อกินเลยเหรอ”  ผกากรองจึงพูดออกไปด้วยความโกรธปนน้อยใจ
 “ไม่ใช่แค่ผีเสื้อเท่านั้น คนก็จะจับกิน ถ้าทำให้หงุดหงิดมากๆเข้า”  ผกากรองหันหลังพูดกับมณี


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_842-tile_zpsf9cd0b27.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_842-tile_zpsf9cd0b27.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2014, 01:39:04 PM
 “ทีเจ้าทำให้คนอื่นหงุดหงิดทำไมไม่คิดบ้าง”  ผกากรองจึงตัดสินใจแล้วหันไปบอกมณี
 “เราคิดว่าเราจะไปจากที่นี่ซะทีจะได้ไม่ต้องขวางหูขวางตาให้ใครหงุดหงิดอีก”  มณีได้ยินว่าผกากรองจะไปก็ถามเสียงอ่อนลง
 “เจ้าจะไปไหน”  ผกากรองก็ตอบแบบประชด
 “ก็พี่มณีคิดว่าผกามาจากเมืองยักษ์ ในเมื่อมาจากเมืองยักษ์ก็ต้องกลับไปเมืองยักษ์สิ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_878-tile_zps9a93c94b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_878-tile_zps9a93c94b.jpg.html)



แล้วผกากรองก็กลั้นใจอวยพรให้มณี
“ผกาคงจะอยู่ไม่ถึงวันที่พี่มณีแต่งงานกับพระธิดาแก้วปัญหาหรอกนะ แต่ผกาก็จะขอให้พี่มณีมีความสุข”
“เดี๋ยวก่อน”  ผกาพูดจบก็ลุกจะเดินออกไปแต่มณีก็คว้าแขนไว้
“เจ้าคิดว่าเจ้าทำถูกแล้วเหรอ ที่จะกลับไปแล้วยังทำให้คนอื่นไม่สบายใจ” ผกากรองไม่เข้าใจที่มณีพูด
“พี่มณีหมายความว่ายังไง”
 “กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง เจ้าพูดอะไรกับแก้วปัญหาเจ้าจำไม่ได้รึไง”  ผกากรองอึ้งไปเพราะไม่ได้พูด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_919-tile_zps390d86ec.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_919-tile_zps390d86ec.jpg.html)



ที่ตำหนักของแก้วปัญหา แก้วปัญหาเดินเข้ามาเจอดอกพะยอมก็ถามดอกพะยอม
 “เจ้ายังไม่ตอบเราเลยนะดอกพะยอมว่าเจ้าไปทำอะไรมา”
 “แหม่ พระธิดารับสั่งอย่างกับว่าหม่อมฉันไปทำผิดคิดร้ายอะไรมาเพคะ”    >> (จริงไม่ใช่ห๊ะ)
 “ดูท่าทางเจ้าสิก็เหมือนที่เราคิดแหละ เราเห็นนะว่าเจ้าพึ่งออกมาจากห้องของพี่มณี”   แก้วปัญหาถามดอกพะยอมแต่คุณพระพี่เลี้ยงกลับโกหกทูลตอบไปว่า
 “โถ่ พระธิดา หม่อมฉันก็เข้าไปกราบทูลพระโอรส ให้ดูแลรักใคร่พระธิดาเป็นอย่างดีนะเพคะ เป็นความสัตย์จริงนะเพคะ”  แต่แก้วปัญหารู้ทัน
 “ไม่ใช่พูดให้ร้ายผกาหรอกเหรอ”
 “เปล่านะเพคะ เปล่าจริงๆเพคะ”  ดอกพะยอมตอบแต่สายตามีพิรุธ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_989-tile_zpsce2b6c7c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_989-tile_zpsce2b6c7c.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2014, 01:42:22 PM
ส่วนมณีก็หูเบาฟังความข้างเดียวจากดอกพะยอมจับตัวผกากรอง
 “ว่ายังไง บอกมาดีๆนะ”  ผกากรองไม่ยอมตอบ
 “เจ้าไปรู้มาจากใครก็มาถามคนนั้นเองสิ”
 “ไม่ ข้าอยากรู้จากปากของเจ้าเองต่างหาก ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1039-tile_zpsd1074ed9.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1039-tile_zpsd1074ed9.jpg.html)



ผกากรองประชดมณีที่ไม่ยอมฟังตัวเอง
“ก็ได้ ผกาบอกว่าผกาเป็นยักษ์ ถ้าหากใครทำให้ผกาไม่พอใจจะจับกินให้หมด โดยเฉพาะพระธิดาแก้วปัญหา พอใจรึงยังล่ะ ถ้าหากพอใจก็ปล่อยเราได้แล้ว ” แต่มณีกลับไม่ยอมปล่อย
“เจ้ารู้รึเปล่าเสด็จพ่อกับเสด็จแม่มีพระกระแสรับสั่งให้ข้าแต่งงานกับเจ้าพร้อมกับแก้วปัญหา ข้าตัดสินใจแล้วว่าข้าจะทำตามพระกระแสรับสั่งทุกอย่างเพื่อให้ทั้งสองพระองค์สบายพระทัย
เราอยากจะเตือนเจ้าให้จำใส่ใจเอาไว้ เราจะแต่งงานกับเจ้าก็จริงแต่เราไม่ได้พิศวาสเจ้าเลย เพียงแค่เลี้ยงนางยักษ์ไม่มีที่ไปไว้เอาบุญ” ผกากรองได้ยินก็โกรธสะบัดมณีหลุด


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1059-tile_zpsb9b2f140.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1059-tile_zpsb9b2f140.jpg.html)



 “เราไม่ต้องการให้ใครมาแต่งงานกับเราเพราะความจำใจ รู้เอาไว้ด้วย” ผกากรองจะเดินหนีไปอีกแต่มณีก็ยังจับแขนเอาไว้
 “เจ้าไม่ต้องมาทำเป็นโกรธ เรารู้นะว่าเจ้าดีใจจนเนื้อเต้นใช่ไหมล่ะ ที่จะได้แต่งงานกับเรา” ผการกองสะบัดแขนออก
 “เจ้าดูถูกเรามากไปแล้วนะมณี จำใส่ใจเอาไว้เลยหากเจ้าไม่มาวิงวอนจนใจจะขาดตายต่อหน้าเราเราจะไม่มีวันแต่งงานกับเจ้าเป็นอันขาด”
ผกากรองเดินสะบัดออกไปด้วยความโกรธ ส่วนมณีก็ยังยืนมึนๆอึนๆ คิดไม่ได้สักที


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1138-tile_zps7b75bbea.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1138-tile_zps7b75bbea.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 05, 2014, 02:09:19 PM
ผกากรองโกรธมณีเดินหนีมาเจอกับหนูนุ้ยกับเท่ง
 “อ้าวหนูผกามานู่นแล้ว”
ผกากรองเดินหน้าบึ้งมาถึงที่เท่งกับหนูนุ้ยอยู่หนูนุ้ยก็ทักผากรอง
 “อ้าวหนูผกาทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ ทะเลาะกับพระโอรสน้องมณีมาหลาวแหละ”
 “เราจะกลับบ้านกลับเมืองเราแล้วล่ะ”  ผกากรองยังโกรธ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1199-tile_zps57651e7a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1199-tile_zps57651e7a.jpg.html)



 “ไม่ได้นะหนูผกา หนูผกาจะกลับไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น จริงไหมหนุน้ย”  เท่งรีบห้าม
 “ถูกต้องไอ้เท่ง ถ้าหนูผกาไปเราสองคนก็ไม่เหมือนเดิมน่ะสิ”  หนูนุ้ยรีบบอก
 “ทุกอยางมันก็ไม่เหมือนเดิมอยู่แล้วหละ เท่งหนูนุ้ย ถึงเราจะอยู่ที่นี่ต่อไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก
สู้เรากลับบ้านกลับเมือง อย่างน้อยที่นั่นก็ยังมีเสด็จพ่อเสด็จแม่ที่รักเราจริง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1223-tile_zps28803361.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1223-tile_zps28803361.jpg.html)




 “อะโต้ยยย” เท่งโอดโอยออกมา
 “ไม่ต้องพูดอะไรแล้วล่ะ หนูนุ้ยฝากทูลลาเสด็จพ่อเสด็จแม่ด้วย เพราะถ้าหากเราไปลาเองทั้งสองพระองค์ทรงยับยั้งแน่
แล้วอาจทำให้คนอื่นๆคิดว่าเรากำลังเรียกร้องความสำคัญให้กับตัวเองก็ได้”
 “นี่ๆๆ หนูผกาหมายถึงพ่อมณีใช่ไหม”  เท่งถามอีก
 “เราไม่ได้เจาะจงใครนิ”   เท่งถึงกับถอนหายใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1262-tile_zps861ccdc0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1262-tile_zps861ccdc0.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:06:30 PM
ผกากรองหยิบหน้ากากขึ้นมามอง  “หน้ากากนี้เราคงไม่มีโอกาสได้ใช้มันแล้วแหละ เราให้เท่งกับหนูนุ้ยเก็บไว้เป็นที่ระลึกก็แล้วกัน”  
แล้วผกากรองก็ยื่นหน้ากากให้หนูนุ้ยกับเท่ง  “เราถอนคำสาปให้เท่งกับหนูนุ้ยด้วยนะ”  หนูนุ้ยจึงลองชมผกากรอง
 “หนูผกาสวยที่สุดในโลก จมูกโด่งหน้าผากโหนก สวยจริงๆ”   “น่ารักด้วยจ๊ะ”  เท่งเสริม แล้วทั้งคู่ก็เห็นว่าตัวเองไม่ปวดท้องแล้ว
 “เราไปละนะเท่งหนูนุ้ย หากโชคดีเราคงได้พบกันอีก”  เท่งกับหนูส่งเสียวโอดไม่อยากให้ผกากรองไป
แล้วผกากรองก็ร่ายคาถาหายตัวแวปไป หนูนุ้ยจับไว้ไม่ทัน ได้แต่มองหน้ากับเท่ง เสียใจที่ผกากรองจากไป



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1308-tile_zpsef37333b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1308-tile_zpsef37333b.jpg.html)



ส่วนมณีก็นั่งคิดนั่งถอนหายใจเรื่องผกากรอง  พอนึกได้ก็รีบตามมากะว่าจะเจอผกากรอง



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1393-tile_zps6e04cf1c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1393-tile_zps6e04cf1c.jpg.html)



เท่งเครียดเอามือเกาหัวปรึกษากับหนูนุ้ย
 “จะเอายังไงดีว่ะไอ้หนูนุ้ย”
 “จะทำยังไงได้ไอ้เท่ง หนูผกาก็ไปเสียแล้วน่ะ”
 “พ่อมณีนะพ่อมณี ไม่น่าโง่เลย ไอ้ยักษ์เขียวก็พูดเป็นปริศนาว่ามีแก้วอยู่ในมือแล้วอย่าปล่อยให้หลุดไป ก็ยังไม่เฉลียวใจอีก”  เท่งชักจะโมโห


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1431-tile_zpsc1060838.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1431-tile_zpsc1060838.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:11:39 PM
 “เท่งเอ้ย หาทำพรือได้ไหม เขาไม่ใช่เนื้อคู่กัน ถึงทำพรือๆก็ต้องมีวันพลัดพรากจากกันแหละ
เอ่อว่าแต่น่าเอ็นดูหนูผกาว่ะ ก่อนไปน่ะเอาหน้ากากยายผกาหน้าเกลียดไว้ให้แลต่างหน้า ”
แล้วหนูนุ้ยก็เหมือนจะคิดอะไรออก  “เห้ย ไอ้เท่ง เอาอย่างนี้ดีไหมเล่า”
 “เอายังไงว่ะ เท่งอยากรู้” แล้วหนูนุ้ยก็กระซิบแผนการให้เท่งฟัง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1456-tile_zpse6e403c8.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1456-tile_zpse6e403c8.jpg.html)





ด้านมณีก็เดินตามผกากรองเข้ามา(กว่าจะรู้สึกตัวนี่เขาหนีไปแล้ว) แต่เจอกับหนูนุ้ยและเท่ง
 “เท่งกับหนูนุ้ยเข้ามาทำอะไร”  มณีถามแบบหงุดหงิดๆ เท่งจึงรีบปฏิเสธ
 “เปล่าจ๊ะพ่อมณี ฉันกับไอ้หนูนุ้ยจะมีข่าวดีมาบอกพ่อมณี รับรองพ่อมณีได้ฟังแล้วจะต้องดีใจจนน้ำตาไหลเลยล่ะ”  พูดจบเท่งก็หัวเราะคิกๆคักๆ
 “ฉันไม่มีอารมณ์จะมาฟังข่าวดีของเม่งกับหนูนุ้ยหรอกนะ” มณีทำท่าจะเดินไปต่อแต่หนูนุ้ยก็เรียกไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1491-tile_zps801e3958.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1491-tile_zps801e3958.jpg.html)



 “พระโอรสน้องมณี เรื่องนี้น่ะไม่ต้องทำอารมณ์หรอก เรื่องนี้นะพอบอกปุ๊บ ขี้คร้านอารมณ์ดีปั๊บเลย” มณีจึงหยุดฟัง
 “นี่พระโอรสน้องมณี หนูผกาไปแล้ว” มณีได้ยินก็ตกใจจนเห็นได้ชัด จึงถามหนูนุ้ย
 “อะไรนะ ผกาไปไหน”
 “เขาก็กลับบ้านกลับเมืองเขาสิ มาอยู่ทำไมที่นี่ อยู่ที่นี่ก็มีแต่เศร้าโศกเสียใจไปก็อาลัยอาวรณ์”  หนูนุ้ยใส่เป็นชุด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1541-tile_zps9999e433.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1541-tile_zps9999e433.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:13:36 PM
 “นี่ก่อนไปหนูผกายังเอาหน้ากากนี่ให้เท่งกับหนูนุ้ยแลเป็นที่ระลึก เฮ้ย!! (ถอนหายใจ) แต่ว่าหนูนุ้ยตัดสินใจแล้วหน้ากากนี้ขอมอบให้พระโอรสน้องมณี”
 “เอาไปเลย”  เท่งช่วยยุ
 “เอาไปเผา เผาให้ซะใจไปเลย เผาไปเลยๆ”  หนูนุ้ยใส่อารมณ์สุด มณีถอดสีหน้า เท่งหันมาแซวมณี
 “ดีใจล่ะสิพ่อมณี ไอ่หนูนุ้ยเอ็งดูสิ พ่อมณียิ้มแก้มแทบแตกเลยว่ะ ฮะ ฮ่ะ ฮ่า”  แล้วเท่งกับหนูนุ้ยก็ร้องเพลงเดินออกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1569-tile_zps95d40dd3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1569-tile_zps95d40dd3.jpg.html)


มณีถึงกับมาทูลถามเสด็จพ่อและเสด็จแม่
 “ดีแล้วล่ะ แม่ดีใจที่ผกาน่ะไปซะได้ ไม่เช่นนั้นแม่คงต้องให้ลูกแต่งงานกับผกาเพื่อตอบแทนบุญคุณ ลูกเกลียดผกาไม่ใช่เหรอ”  มณีได้แต่อั้มอึ้ง
 “ก็ดีเหมือนกันนะ ลูกมณีจะได้ไม่ตกที่นั่งเมียสองต้องห้ามเหมือนพ่อ แล้วอีกอย่างหนึ่งผกากรองคงจะลืมลูกได้ไม่นาน เพราะนางเป็นถึงราชธิดาของนครเขตขิณฑ์
ขี้คร้านกษัตริย์ในดินแดนต่างๆจะแห่กันมาสู่ขอจนเลือกไม่ถูกซะอีก”  กษัตริย์ไพนุสินพูดจนมณีต้องถาม

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1622-tile_zps547ef567.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1622-tile_zps547ef567.jpg.html)



 “ราชธิดาของกษัตริย์นครเขตขิณฑ์? ผกาน่ะหรือพระเจ้าค่ะ ”   มณีพึงรู้ความจริงก็ตะลึงไป
 “ใช่แล้วลูก ผกาพึ่งมาเล่าให้แม่เขาฟังเมื่อไม่นานก่อนหน้านี้เอง ส่วนเมืองนครเขตขิรฑ์เป็นเมืองมนุษย์นะลูก ไม่ใช่เมืองยักษ์อย่างที่ลูกเข้าใจ”   มณีหน้าหมองลง
 “เรื่องทั้งหมด หนูน้ยกับเท่งเขารู้มาตั้งแต่แรกแล้วแต่ลูกคงม่สนใจกระมัง”  พระมเหสีมาลีรับสั่งแล้วก็ยิ้มที่เห็นอาการของลูกชายตัวเอง
 “เท่งหนูนุ้ย”   มณีเรียกชื่อทั้งสองอย่างเคืองๆ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1687-tile_zpsaaeba4b2.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1687-tile_zpsaaeba4b2.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:35:23 PM
เหมือนฟ้าฟาดลงไปในความมืด
สว่างวืดแวววับแล้วลับหาย
ที่สับสนมานานพลันคลี่คลาย
เจ้าคับคล้ายดาวเด่นเห็นตัวจริง
มองดอกไม้คล้ายเป็นเช่นตัวน้อง
กลิ่นมัวหมองบังบดหมดทุกสิ่ง
เหมือนดวงแก้วตกไปในมือลิง
ยิ่งคิดยิ่งใจหายเสียดายพลัน

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1812-tile_zps57947866.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1812-tile_zps57947866.jpg.html)



 “เจ้าพี่ทรงคิดว่ายังไงบ้างเพคะ”  พระมเหสีมาลีปรึกษากับกษัตริย์ไพนุสิน
 “พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันน่ะมาลี ถ้ามณีละทิฐิเข้าใจเรื่องของผกากรองทั้งหมด เราจะได้ลูกสะใภ้พร้อมกันถึงสี่คนเลยนะ”
 “หม่อมฉันก็หนักใจตรงนี้ล่ะเพคะ มณีน่ะฝังใจมานานว่าผการกองเป็นนางยักษ์แก่ปลอมแปลงมาแล้วจะให้มณีเปลี่ยนใจ
เชื่อว่าผกากรองเป็นมนุษย์ คงไม่ง่ายนักเหมือนกันเพคะ”  ทั้งสองพระองค์คิดหนัก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1861-tile_zpsae36278f.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1861-tile_zpsae36278f.jpg.html)

ส่วนเท่งกับหนูนุ้ยหลังจากปล่อยบอมม์ให้มณีได้คิดก็มานั่งเล่น หยอกสาวสรรนางกำนัล เอาผลไม้มากินดูเสื้อผ้ากันแล้วมณีก็เดินมาหา
หนูนุ้ยยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ชวนมณีกินผลไม้ “พระโอรสน้องมณี ผลไม้พวกนี้หร่อยๆทั้งนั้นเลย หนูนุ้ยเสวยแล้ว อร่อยจังฮู้เลย ลองแลไหม”  
แต่มณีไม่สนใจหันไปไล่นากำนัล  “พวกเจ้าจะไปไหนก็ไป”  เท่งรีบร้องห้าม “เดี๋ยวๆๆ คนสวย” [/color]  “จะไปไหน”  มณีดึงตัวเท่งไว้

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1907-tile_zpsdb1ccf9b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1907-tile_zpsdb1ccf9b.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:36:54 PM
 “โถ่ พ่อมณีไม่น่าทำร้ายจิตใจกันเลย”   เท่งโอดกับมณี
 “ฉันอยากรู้ความจริงเรื่องผกากรอง เท่งกับหนูนุ้ยต้องเล่าความจริงให้ฉันฟังทั้งหมดไม่อย่างนั้น ฉันจะสั่งให้ห้องเครื่องงดส่งข้าวส่งน้ำ ๗ วัน ๗ คืน”   มณีขู่ แต่เท่งยังบ่น
 “๗ วัน ๗ คืน ไอ้หนูนุ้ยอยู่ได้ แต่ฉันน่ะสิแค่วันเดียวก็จะแย่อยู่แล้วพ่อมณี”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1953-tile_zps088aef28.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1953-tile_zps088aef28.jpg.html)



ผกากรองก็นั่งเมฆเหาะกลับบ้านกลับเมืองระหว่างทางก็เห็นหัสกันต์ที่เหาะหนีบนฟ้าแต่โดนฟ้าพิโรธจนหมดแรงเหาะตกลงมาโดนธรณีสูบ ผกากรองได้แต่อโหสิกรรมอยู่ในใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1986-tile_zps1a1651b5.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1986-tile_zps1a1651b5.jpg.html)




เท่งกับหนูนุ้ยคงจะกลัวอกข้าวอดน้ำจึงเล่าเรื่องผกากรองให้มณีผัง
 “รับรองว่าเรื่องทั้งหมดที่เล่ามานี้เป็นความจริงทั้งเพไม่มีการเสริมหรือขยายความทั้งสิ้น”   หนูนุ้ยรับรอง
 “ฉันกับไอ้หนูนุ้ยจะเล่าความจริงให้พ่อมณีฟังตังหลายครั้งหลายหลายหนแล้วแต่ก็จนปัญญาจริงๆ
เพราะหนูผกาสาปไว้ ก่อนที่หนูผกาจะไปได้ถอนคำสาปให้ฉันกับไอ้หนูนุ้ยเนี่ย”
 “แล้วทำไมผกากรองต้องทำอย่างนั้นด้วย ทำไมนางต้องทำให้ฉันเข้าใจผิด”  มณีถามอย่างไม่เข้าใจ
หนูนุ้ยจึงชวยอธิบาย  “อะโต้ยยย เรื่องของเรื่องหนูผกาต้องการลองใจพระโอรสน้องมณีมากกว่าแหละ ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2064-tile_zps5e6c6c1c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2064-tile_zps5e6c6c1c.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:44:31 PM
 “แต่นางก็จากไปแล้ว นครเขตขิณฑ์อยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครรู้”  แล้วมณีก็ปิ๊ง! ถามเอากับเท่งหนูนุ้ย
 “เท่ง หนูนุ้ยก่อนที่ผกากรองจะจากไปนางเคยบอกรึเปล่าว่าบ้านเมืองของนางอยู่ที่ไหน ”  ทั้งสองส่ายหน้าไม่รู้ มณีหน้าเครียดเลยที่ไม่มีใครรู้
แต่เท่งก็ยังนึกหาทางออกได้  “พ่อมณีจำลูกแก้ววิเศษที่ไอ้ยักษ์เขียวมันให้ได้ไหม ทำไมพ่อมณีไม่ใช่ลูกแก้ววิเศษณ์ตามหาหนูผกาไปเมืองเขตขิณฑ์ล่ะ”   มณีได้ยินแบบนี้ก็ยิ้มเลยค่ะ ดีใจที่หาทางไปหาผกากรองได้

ภายในเขตพระราชวัง มณีแอบมาอยู่คนเดียวมองลูกแก้ววิเศษในมือแล้วพูดอยู่ในหัว
...”ต่อให้เจ้าหนีไปไกลจนสุดโลก พี่จะต้องตามเจ้ากลับมาให้ได้”...  ที่อย่างนี้เรียกพี่เชียว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2153-tile_zps9ed811d3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2153-tile_zps9ed811d3.jpg.html)



ใกล้ค่ำ ที่ตำหนักของแก้วปัญหาแก้วปัญหาเดินกลับมากำลังจะกลับไปที่ห้อง
 “พระธิดาหม่อมฉันนึกว่าบรรทมซะอีก”   ดอกพะยอมทัก
  “เจ้ารู้รึเปล่า ว่าผกากรองกลับไปแล้ว”    แก้วปัญหาถาม
 “ทราบสิเพคะ เรื่องนี้เค้าปิดกันให้แซ่ดเลยเพคะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2173-tile_zpsda2e94b4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2173-tile_zpsda2e94b4.jpg.html)
 


“หม่อมฉันกำลังเล่าเรื่องนี้ให้พี่ดอกพะยอมฟังอยู่เลยพระเจ้าค่ะ” หมู่ลาบกราบทูล
  “เจ้าแน่ใจนะว่าเจ้าไม่มีส่วนในเรื่องนี้”    แก้วปัญหาเค้นถามอีก
 “แน่ใจสิเพคะ หม่อมฉันเป็นแค่พระพี่เลี้ยงของพระธิดาเท่านั้นเองจะไปมีปัญญาทำอะไรได้ล่ะเพคะ”   ดอกพะยอมปดไป แก้วปัญหาสีหน้าครุ่นคิด


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2190-tile_zpsd7e5628c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2190-tile_zpsd7e5628c.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:58:05 PM
 “อะโต้ย นี่พระโอรสน้องมณีคิดว่าจะไปตามหนูผกาจริงๆเหรอ”    หนูนุ้ยถาม
 “จริงสิหนูนุ้ย ว่าแต่เท่งกับหนูนุ้ยจะไปกับฉันด้วยรึเปล่า”  
“ “ไปสิพ่อมณีเผื่อหนูผกางอนฉันกับไอ้หนูนุ้ยจะช่วยอ้อนวอนให้ ”  
 “ถ้าอย่างงั้นก็ดี ฉันน่ะทำกับนางมากไม่รู้นางจะยกโทษให้รีเปล่า”   มณีหวั่นๆ
 “แล้วมานั่งคิดยืนคิดอยู่พรรนี้มันจำได้เรื่องอะไรเล่าพระโอรสน้องมณี หนูนุ้ยว่าเรารีบตามไปเมืองหนูผกาดีกว่าก่อนที่มันจะสายเกินไป”    มณียิ้มออกเชียวงานนี้
 “งั้นเท่งกับหนูนุ้ยเตรียมตัวเลยแล้วกันเราจะออกเดินทางวันพรุ่งนี้”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2213-tile_zps1fc71021.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2213-tile_zps1fc71021.jpg.html)



ที่ตำหนักของแก้วปัญหา แก้วปัญหากำลังจะกลับขึ้นห้องมณีก็มาเรียกไว้ซะก่อน
 “แก้วปัญหา”
  “พี่มณี”
 “พี่กำลังจะมาพบอยู่พอดี”
  “เชิญเสด็จข้างบนเพคะ”  แล้วแก้วปัญหาก็เดินนำไป ดอกพะยอมก็ดีอกดีใจที่มณีมาหาพระธิดาจองตน


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2255-tile_zps57239fa4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2255-tile_zps57239fa4.jpg.html)



ภายในห้องแก้วปัญหาถามมณีก่อนเลย   “พี่มณีจะรับสั่งเรื่องผกากรองใช่ไหมเพคะ” พูดสียงสั่นๆ
 “พี่คิดว่าพี่จะไปตามผกากรองกลับมา”  แก้วปัญหาได้ยินก็เสียใจรีบหันหลังให้เพราะน้ำตาไหล
  “พี่มณีคิดถูกแล้วเพคะ ”  มณีจับให้แก้วปัญหาหันมา
 “ถ้าพี่คิดถูกแล้วทำไมน้องแก้วปัญหาต้องร้องไห้ด้วยล่ะ ถ้าน้องแก้วปัญหาไม่อยากให้พี่ไป พี่ก็จะไม่ไป”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2277-tile_zps0b380144.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2277-tile_zps0b380144.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 07, 2014, 11:59:27 PM
   “พี่มณีรับสั่งอย่างเต็มพระทัยรึปล่าค่ะ พี่มณีคิดว่าถ้าหากพี่มณีขาดผกากรองไปพี่มณีจะมีความสุขไหมเพคะ” มณีอ้ำอึ้งไม่ตอบ
 “พี่ พี่ไม่รู้จะพูดยังไงดี”
  “พี่มณีมีความผูกพันกับผกากรองมานาน หรือไม่แม้แต่ทีแรกพี่มณีก็อาจเชื่อว่านางเป็นยักษ์เป็นมาร แต่มณีมณีก้ตัดความสันพันธ์นี้ไม่ขาด”  แก้วปัญหาขยายความให้มณีได้เข้าใจ
 “พี่ยอมรับว่าพี่รักผกากรองแต่พี่ก็รักน้องแก้วปัญหาด้วย ”  (เห็นแก่ตัวอ่ะมณี) แก้วปัญหาจึงหันกลับไปพูด


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2313-tile_zps2cec45cf.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2313-tile_zps2cec45cf.jpg.html)



  “มันไม่เหมือนกันนะเพคะ ที่พี่มณีรักน้องก็เพราะจะกลบเกลื่อนความรู้สึกที่ว่าพี่มณีกำลังชอบนางยักษ์ต่างหาก”  แก้วปัญหาพูดจบก็เข้าไปกอดมณี
  “น้องรักพี่มณีเข้าใจพี่มณีทุกอย่าง พี่มณีไปตามผกากรองกลับมาเถอะเพคะ น้องจะรออยู่ที่นี่ เพราะเชื่อว่าถ้าหากคนใดคนหนึ่งไปพี่มณีคงไม่มีความสุข”  
 “พี่ขอบใจน้องมาก พี่หวังว่าผกากรองคงจะเข้าใจพี่เหมือนน้องแก้วปัญหาเช่นกัน”  
  “เพคะ”    มณีโล่งใจไปเปราะหนึ่ง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2383-tile_zps1a87c020.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2383-tile_zps1a87c020.jpg.html)


มองจันทร์ล่วงห้วงหาวเหมือนชีวิตว้าเว่ระเหหน
เมื่อเหลียวมองรอบข้างช่างมืดมน
ควรหรือเราอับจนหมดหนทาง
ทั้งศักดิ์ศรีสูงดั่งเปรียบนางหงส์
ใยรักหลงยอมให้เขาเฝ้าถากถาง
นับจากนี้จะตัดใจให้จืดจาง
ต้นรักร้างแกมโศกวิโยกตรม



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2434-tile_zps58cfd19e.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2434-tile_zps58cfd19e.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 08, 2014, 11:09:45 PM
เช้าวันใหม่ ณ นครเขตขิณฑ์
 “หม่อมฉันไม่นึกเลยว่าผกากรองจะไปหลงรักผู้ชายที่ทั้งโง่ แล้วก็ตาบอดอย่างนั้น ดูสิอุคส่าห์ตามไปหาเขาแต่ก็ต้องกลับมาด้วความผิดหวัง”  ทรงเปรยกับพระสวามี
  “ช่างมันปะไร คนที่อยากจะมาเป็นลูกเขยเรายังมีอีกมากมายซ้ำมียศ มีศักดิ์คู่ควรกับผกากรองทุกอย่าง พรุ่งนี้พี่จะให้ทหารออกไปป่าวประกาศนครใกล้เคียงเพื่อหาคู่ให้กับผกากรอง”  กษัตริย์ไพนุวงศ์ทรงตรัสแนวโมโหนิดๆ
 “เจ้าพี่ลูกจะยอมหรือเพคะ”  พระมเหสีหงส์ทองทรงถามกลับ
 “หากไม่ยอมก็ต้องขัดใจกัน จะมามัวครองตัวเป็นโสดเพื่อผู้ชายที่ไม่เห็นแก่เราได้ยังไง”  พอรับสั่งเสร็จพระมเหสีหงส์ทองถึงกับหนักใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2502-tile_zps1dd62b2a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2502-tile_zps1dd62b2a.jpg.html)



ที่อุทยานเมืองเขตขิณฑ์ผกากรองมาเข้าเฝ้าเสด็จพ่อและเสด็จแม่หลังจากที่ทราบเรื่อง
 “ลูกสุดแต่เสด็จพ่อกับเสด็จแม่เพคะ”
 “ผกากรองนี่พูดจริงๆเหรอลูก”
 “เพคะ ลูกเห็นด้วยกับเสด็จพ่อเสด็จแม่ที่ว่าลูกควรจะแต่งงานได้แล้ว”  ผกากรองฝืนทำสดใสบอกไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2544-tile_zpsb30556e4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2544-tile_zpsb30556e4.jpg.html)



“ต้องอย่างนั้นสิลูก พ่อเชื่อว่าในไม่กี่วันนี้พ่อเชื่อว่าจะต้องมีบรรดากษัตริย์จากแคว้นต่างๆมาเสนอตัวให้ลูกเลือกอย่างมากมายเชียวล่ะ”
“หม่อมฉันดีใจเหลือเกินเพคะที่พระธิดาของหม่อมฉันจะทรงเป็นฝั่งเป็นฝา”  คุณท้าวดีใจ ผกากรองดูท่าทางหม่นหมองไม่สดใส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2559-tile_zps99766060.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2559-tile_zps99766060.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 08, 2014, 11:33:48 PM
มณีก็รีบเดินทางจนเท่งกับหนูนุ้ยตามแทบไม่ทันจนหอบ
 “มัวทำอะไรอยู่ล่ะ เท่ง หนูนุ้ย”
 “มัวทำอะไรอยู่ล่ะ อะโต้ย ก็หนูนุ้ยกับเท่งทั้งวิ่ง ทั้งเดิน คลาน มันก็ตามพ่อมณีไม่ทันสักที นี่มันทำพืออะไรกันนิ” หนูนุ้ยเหนื่อย
 “ถามจริงเถอะพ่อมณีทำไมพ่อมณีไม่ใช่ลูกแก้ววิเศษที่ไอ้ยักษ์เขียวให้มาละ จะได้ถึงนครเขตขิณฑ์ทันอกทันใจพ่อมณี”  เท่งก็เหนื่อย
 “ถ้าทำอย่างนั้นมีเหรอที่นางจะไม่รู้ เราต้องการให้นางเห็นความพยายามของเรา ไปกันต่อได้ละ”  มณีสั่ง
เท่งกับหนูนุ้ยก็บ่นแต่ก็เดินตามไป

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2594-tile_zps174ca203.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2594-tile_zps174ca203.jpg.html)



ส่วนผกากรองก็ยืนเหม่อลอย คุณท้าวมาก็ไม่รับรู้อะไร


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2631-tile_zps68114d0f.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2631-tile_zps68114d0f.jpg.html)



คุณท้าวจึงนำเรื่องนี้กราบทูลกับพระมเหสีหงส์ทอง
 “เราเองก็กลุ้มใจเหมือนกันนะคุณท้าว ไม่ใช่ว่าไม่กลุ้ม ถึงผกากรองจะทำร่าเริงแจ่มใสเวลาอยู่ต่อหน้าเราเพียงใด เราก็รู้ว่าลูกกำลังเศร้า”
 “หม่อมฉันเองก็อยากให้พระธิดาอภิเษกไปเร็วๆเพคะ เพราะอาจจะทำให้ลืมผู้ชายคนนั้นได้ ”
 “เราทุกคนก็หวังอย่างนั้นแหละ คุณท้าว”  พระมเหสีหงส์ทองทรงเป็นห่วงลูก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2651-tile_zps18e7978a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2651-tile_zps18e7978a.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ธันวาคม 09, 2014, 01:38:00 PM
ใกล้จบแล้วๆ  a46
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 09, 2014, 03:32:28 PM
ใกล้จบแล้วๆ  a46

เย้ๆๆ ใกล้จบแล้ว  a42
อีกนิดเดียว a45
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ ธันวาคม 10, 2014, 09:15:51 PM
คือแบบว่า ตามอ่านยาวมั่ก><! หมั่นไส้มณีฝุดๆ เกลียด ผช.โง่ๆจริงจัง มนัสฉลาดเว่อร์กว่ามณีอีก มองโลกในแง่ดีฝุด555+ อ่านตรงมนัสทีไรฮากระจาย แต่อ่านตรงมณีทีไร หมั่นไส้อยากตบคนโ.่ให้ความจำเสื่อม

อยากให้ผกากรองได้กับโอรสเมืองอื่นที่หล่อกว่าดีกว่าซะจริงเชียว เฮ่ย!! รมณ์เสีย

แต่หนูผกาสวยยยยยยยยยยยยยยยยยยเว่รอ์ ง๊ามมมมงามมมมมมมมมมมมมม a10

ทั้งฉลาด ทั้งเก่ง ทั้งสารพัดประโยชน์ เสียอย่างเดียวไปรักคนตาบอด โง่ นิสัยเสีย เลวกะผญ. ชริ  O0 O0

แก้วปัญหานี่ตอนหลังๆเหมือนเป็นเครื่องประดับให้มณี บทเมียที่ดี แต่มณีก็ดูชาวบ้านอ่ะ ผกากรองนี่บทเด่นฝุดละ บทนางได้ใจผู้ชม เอ้อเท่งกะหนูนุ้ยก็บทเด่นนะ55+ a14

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ พี่หายไปนานมากกกกกก แต่ก็รออ่านตอนจบเสมอจร้า สู้ๆนะ^^ a20
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2014, 11:53:33 AM
คือแบบว่า ตามอ่านยาวมั่ก><! หมั่นไส้มณีฝุดๆ เกลียด ผช.โง่ๆจริงจัง มนัสฉลาดเว่อร์กว่ามณีอีก มองโลกในแง่ดีฝุด555+ อ่านตรงมนัสทีไรฮากระจาย แต่อ่านตรงมณีทีไร หมั่นไส้อยากตบคนโ.่ให้ความจำเสื่อม

อยากให้ผกากรองได้กับโอรสเมืองอื่นที่หล่อกว่าดีกว่าซะจริงเชียว เฮ่ย!! รมณ์เสีย

แต่หนูผกาสวยยยยยยยยยยยยยยยยยยเว่รอ์ ง๊ามมมมงามมมมมมมมมมมมมม a10

ทั้งฉลาด ทั้งเก่ง ทั้งสารพัดประโยชน์ เสียอย่างเดียวไปรักคนตาบอด โง่ นิสัยเสีย เลวกะผญ. ชริ  O0 O0

แก้วปัญหานี่ตอนหลังๆเหมือนเป็นเครื่องประดับให้มณี บทเมียที่ดี แต่มณีก็ดูชาวบ้านอ่ะ ผกากรองนี่บทเด่นฝุดละ บทนางได้ใจผู้ชม เอ้อเท่งกะหนูนุ้ยก็บทเด่นนะ55+ a14

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ พี่หายไปนานมากกกกกก แต่ก็รออ่านตอนจบเสมอจร้า สู้ๆนะ^^ a20


ขอบคุณค่ะพี่กันย์ หายไปนานมากจริงๆ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ  a13
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2014, 12:04:38 PM
วันเวลาผ่านไปไม่ยั้งหยุด
มณีรุดรีบมาผ่านป่าใหญ่
พร้อมนุ้ยเท่งสหายผู้ร่วมใจ
เดินทางไปเขตขิณฑ์แผ่นดินทอง
และด้วยฤทธิ์ลูกแก้วพาแคล้วคลาด
ภัยอันอาจมีได้ไม่มาตอม
มุงนิเวศเขตขิณฑ์ถิ่นที่ปอง
หวังเพียงน้องเห็นใจในไมตรี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2675-tile_zpse5989ac3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2675-tile_zpse5989ac3.jpg.html)



ที่นครเขตขิณฑ์บรรดาเจ้าชายและกษัตริย์ทั้งหลายต่างมาในพิธีเลือกคู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_001-tile_zps71645e18.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_001-tile_zps71645e18.jpg.html)



 “ฮ่ะ ฮะ ฮ่า เห็นทีคราวนี้เราจะมีลูกเขยสมใจแล้วกระมัง ”  กษัตริย์ไพนุวงศ์หัวเราะชอบใจ
 “นั่นสิเพคะ ท่านจัดที่พักให้บรรดากษัตริย์และเจ้าชายเหล่านั้นเรียบร้อยแล้วเหรอ”  พระมเหสีหงส์ทองทรงหันไปรับสั่งตามท่านอำมาตย์
“ขอเดชะ เรียบร้อยแล้วพระเจ้าค่ะ ทุกพระองค์ทรงพระเกษมสำราญดี แล้วยังมีพระประสงค์อยากให้ถึงวันเลือกคู่เร็วๆ พระเจ้าค่ะ” ท่านอำมาตย์กราบทูล
 “อุ้ย ทุกพระองค์ล้วนทรงอยู่ในวัยหนุ่มจึงมีพระทัยร้อนกันทั้งนั้น”   คุณท้าวได้ยินแบบนี้ก็ถามท่านอำมาตย์


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_006-tile_zps44b22e40.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_006-tile_zps44b22e40.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2014, 12:11:36 PM
“กระไรได้คุณท้าว บางพระองค์ทรงมีวัยเลยกลางคนไปแล้วบ้างก็มีแต่พระทัยทรงยังหนุ่มกระชุ่มกระชวยอยู่” ท่านอำมาตย์บอกคุณท้าว กษัตริย์ไพนุวงศ์ได้ยินดังนี้ก็หัวเหราชอบใจ
 “เอาละๆ สุดแล้วแต่ผกากรองลูกของเราจะเลือกคนหนุ่มหรือคนแก่ ท่านอำมาตย์ท่านไปบอกทุกพระองค์ได้เลยว่าอีก ๗ วัน เราจะจัดพิธีเลือกคู่ขอให้ทุกพระองค์เตรียมตัวให้พร้อม”
“พระเจ้าค่ะ” ท่านอำมาตย์รับคำสั่ง ทั้งสองพระองค์ก็ยิ้มแย้มดีใจที่ผกากรองกำลังจะได้เลือกคู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_029-tile_zpsd312ad27.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_029-tile_zpsd312ad27.jpg.html)


ผกากรองที่อยู่คนเดียวก็ยังนึกถึงมณีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน โดนมณีทำร้ายต่างๆนาๆ ทั้งคำพูดและการกระทำ จนถึงตอนที่มณีตะโกนบอกในป่าว่ารักแก้วปัญหาแต่เกลียดและรังเกียจตัวผกากรอง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_058-tile_zps1cc7e7b0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_058-tile_zps1cc7e7b0.jpg.html)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/ciddr_zpsfps1vkb8.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/ciddr_zpsfps1vkb8.gif.html)
แรกพบสบตา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/ss_zps1w6wqczw.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/ss_zps1w6wqczw.gif.html)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/anigifa_zpsjsasgjc8.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/anigifa_zpsjsasgjc8.gif.html)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/anigif3_zpsldgrwumq.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/anigif3_zpsldgrwumq.gif.html)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/anigif5_zpsp2jhrrae.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/anigif5_zpsp2jhrrae.gif.html)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/anigif6_zpsrtybmsa7.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/anigif6_zpsrtybmsa7.gif.html)

หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 11, 2014, 12:13:03 PM
ผกากรองเหม่อลอยจนนางกำนัลเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง
 “พระธิดาเพคะ”
 “พวกเจ้าออกไปก่อนเถอะเราอยากจะอยู่คนเดียวเงียบๆ”  นางกำนัลออกไปสวนกับคุณท้าวที่เข้ามาพอดี
 “นางพวกนั้นทำอะไรขัดพระทัยพระธิดาเพคะ”
 “เปล่า”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_177-tile_zpsdbf34d38.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_177-tile_zpsdbf34d38.jpg.html)


 “เอ่อ พระธิดาเพคะทรงทราบไหมว่าองค์เหนือหัวรับสั่งให้จัดงานเลือกคู่ภายใน ๗ วันข้างหน้านี้เพคะ”
 “จะจัดเมื่อไหร่ก็เหมือนกันนั้นแหละ”  ผกากรองไม่ยินดียินร้าย
 “อุ้ยหม่อมฉันเห็นท่านอำมาตย์มากราบทูลว่าทุกพระองค์ล้วนสง่างามมีทั้งหนุ่มทั้งแก่เลยเพคะ”   ผกากรองไม่สนใจเดินหนีเข้าห้องไป
  “อ้าวว”  คุณท้าวทำไรต่อไม่ถูก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_224-tile_zps835c6805.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_224-tile_zps835c6805.jpg.html)




ในห้องผกากรองก็มานั่งมองคุยกับตัวเองหน้ากระจก ...”ไม่เราต้องพยามลืมพี่มณีที่ใจร้ายให้ได้
ป่านนี้เค้าคงมีความสุขกับพระธิดาแก้วปัญหาแล้วทำไมจะต้องมานั่งคร่ำครวญหวนไห้ถึงเค้า”.....   ผกากรองปาดน้ำตานั่งนึกคิดอยู่คนเดียว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_245-tile_zps83e8dd40.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_245-tile_zps83e8dd40.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2014, 10:31:42 PM
ทางด้านมณีมาถึงนครเขตขิณฑ์กำลังซื้อขนมอยู่ที่แม่ค้า
 “ป้าเมืองเขตขิณฑ์นี่ไม่ใช่เมืองยักษ์แน่นะ”  หนูนุ้ยยังกลัวๆ
“แกจะบ้าเหรอบ้า เมืองยักษ์เมืองมารอะไรของแกว่ะ เอ่อถ้าไอ่นี่เหมือนยักษ์มากกว่านี่” แม่ค้าชี้ไปทางเท่ง
 “อ้าวแล้วข้าไปเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ”  เท่งกำลังกินรีบอยู่ มณีมองไปรอบๆแล้วหันมาถามแม่ค้า

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_322-tile_zps42b31dfd.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_322-tile_zps42b31dfd.jpg.html)



 “เออ ป้า ที่นี่ดูเหมือนจะมีงานใหญ่นะ ตามกำแพงเมืองหนทางมีธงทิวปักเต็มไปหมดเลย”  แม่ค้ายื่นขนมให้มณีแล้วบอกมณี
“เอ่อ เอ็งมาจังหวะพอดีเลย อีก ๗ วันข้างหน้าเขาจะจัดงานเลือกคู่ของพระธิดาผกากรอง จัดมหรสพทั้งวันทั้งคืนเลย” มณีได้ยินก็ตกใจขนมในมือตกแล้วรีบจ่ายเงินให้แม่ค้า
 “นี่จ๊ะ ค่าขนม ป้าคงไม่ต้องทำขนมขายอีกหลายวันเลยจ๊ะ”  มณีให้แล้วก็รีบเดินหนี เท่งกับหนูนุ้ยก็รีบขนขนมแล้วตามมณีมา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_351-tile_zps2164df92.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_351-tile_zps2164df92.jpg.html)



 “เดี๋ยวน้องมณี จะรีบไปไหนน้องมณี”
 “จะไปดูหน้าผู้หญิงหลายใจล่ะสิ ครั้งก่อนทำหน้าชอกช้ำจะเป็นจะตายหนีมาแล้วเป็นยังไงล่ะ”
 “ฉันจะรู้ไหม”  หนูนุ้ยตอบไปกวนๆ
 “ทำไมจะไม่รู้หนูนุ้ยไม่เห็นแม่ค้าเค้าพูดตะกี้เหรอ นางกำลังจะเลือกคู่ภายใจ ๗ วัน คงจะเบิกบานเต็มที่ล่ะสิ”  มณีหึง
 “อะโต้ยน้องมณีเอย น้องมณีจะไปโกรธหนูผกามันก็ไม่ถูกน่ะ ก็น้องมณียืนยันพูดอยู่นั้นแหละบอกไม่รัก ไม่รัก ไม่รัก”  หนูนุ้ยบอกความจริงที่มณีเคยพูดไว้กับผกากรอง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_402-tile_zpsb1a9c11d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_402-tile_zpsb1a9c11d.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2014, 10:35:34 PM
 “ใช่ คำหนึ่งก็ว่านางยักษ์แก่ตัณหากลับ สองคำก็ว่านางแพศยา สามคำก็...”  เท่งจะพูดแต่มณีบอกให้พอสงสัยจี้ใจดำ
 “พอ พอแล้ว”  มณีไม่อยากฟัง
 “น้องมณี อย่าไปโกรธเคืองอะไรเลยน่ะมันพรือๆ นี่นะหนูนุ้ยกับไอ้เท่งพยายามจะบอกความจริงให้น้องมณีรู้ แต่น้องมณีไม่ยอมฟังเราเลยแล้วจะไปโทษใครเล่า”  หนูนุ้ยจัดไปหนึ่งดอก
 “คอยดูนะ เราจะไม่ยอมให้นางเลือกคู่อย่างสะดวกสบายแน่ ครั้งก่อนนางขัดขวางเราเรื่องแก้วปัญหา ครั้งนี้เราจะขัดขางนางบ้าง”  มณียังรั้นจะเอาชนะ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_438-tile_zps983c5bec.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_438-tile_zps983c5bec.jpg.html)



ภายในวังคุณท้าวงามขำ เดินออกมาเจอกับหนูนุ้ยและเท่งที่ปลอมตัวเป็นนางกำนัลจะเข้าไปเห็นท่าทีแปลกจึงเรียกไว้
 “เอ๊ะ! นี่พวกเจ้าสองคนมาจากตำหนักไหนกันเนี่ยะ รูปร่างหน้าตาพึลึก”  หนูนุ้ยจึงดัดเสียงตอบคุณท้าว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_487-tile_zps58550e07.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_487-tile_zps58550e07.jpg.html)



 “คือว่าอิฉันมาใหม่ คุณท้าวทางนู่นให้อิฉันมารับใช้พระธิดาพระเจ้าค่ะ”
 “อ่อ คุณท้าวราตรีน่ะเหรอ”  คุณท้าวงามขำเหมือนจะนึกออก เทงรีบดัดเสียงตอบไป
 “จ๊ะ ใช่จ๊ะ คุณท้าวราตรีให้ฉันทั้งสองมาเข้าเวรรับใช้พระธิดาเจ้าค่ะ”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_499-tile_zps9f01f55d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_499-tile_zps9f01f55d.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2014, 10:45:11 PM
 “งั้นก็ไปเถอะ”  คุณท้าวงามขำบอกเท่งกับหนูนุ้ย ทั้งสองจึงรีบเดินเข้าไป
แต่หนูนุ้ยยังแซวนางกำนัลก่อนเข้าไปอีก คุณท้าวงามขำมองตามทั้งคู่ไปคิดไป
 “คุณท้าวราตรีเขานึกยังไงถึงได้เอานางกำนัลๆประหลาดๆมารับใช้พระธิดา”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_520-tile_zpsdc178cd2.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_520-tile_zpsdc178cd2.jpg.html)


ในตำหนักของผกากรอง
ผกากรองกำลังนั่งเหงาเศร้าสร้อยพอเท่งกับหนูนุ้ยที่ปลอมเป็นทางกำนัลมากระแอมเสียงผกากรองได้ยินก็จำได้จึงไล่ให้นางๆคนอื่นๆ
 “พวกเจ้าสองคนออกไปก่อน” นางกำนัลจึงออกไปข้างนอก
หนูนุ้ยเห็นนางกำนัลก็ชมกับเท่ง  “แหม่ ไอ่เท่งเอ้ยไหมนางกำนัลเมืองนี้สวยกว่าแม่ดอกพะยอมหลาว”
 “จริงๆด้วยไอ้หนูนุ้ย”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_536-tile_zpsf3dacae3.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_536-tile_zpsf3dacae3.jpg.html)



ผกากรองทักทาย  “เท่งกับหนูนุ้ยมากันได้ยังไงเนี่ยปลอมตัวมาซะจนเราแทบจำไม่ได้แหนะ”
 “พ่อมณีก็มาด้วยนะหนูผกา”  เท่งรีบบอก ผกากรองได้ยินชื่อมณีก็หน้าบึ้งแต่ก็แอบดีใจ
 “มาทำไมกัน หรือว่าพระธิดาแก้วปัญหาเสด็จหนีไปก็เลยจะมาขอรอ้องให้เราช่วยตามให้” ผกากรองดีใจแต่ยังฟอร์ม
 “ไม่ใช่พรรนั้นแต่ว่าพระธิดาหนูผกากรองหนีไป พระโอรสน้องมณีก็พยามติดตามมานะเนี่ย จริงๆแหละ”  หนูนุ้ยบอกผกากรอง


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_586-tile_zpsf21a46eb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_586-tile_zpsf21a46eb.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2014, 10:54:51 PM
 “หนูผกาอย่าไปถือโทษโกรธพ่อมณีเลยนะ เวลานี้พ่อมณีเค้ารู้สึกตัวแล้ว”  เท่งช่วยอ้อนวอน
 “นั้นแน่ะ”  หนูนุ้ยเป็นลูกคู๋
 “จะรู้สึกหรือไม่รู้สึกก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเราเลยนิ” ผกากรองสะบัดหน้าหนีมานั่ง
 “อะโต้ย หนูผกาเอ้ยย อภัยเต๊อะ นะ” หนูนุ้นอ้อนวอนอีกแรง แต่ผกากรองของเราใจแข็งหันไปเปลี่ยนเรื่องคุยกับทั้งสอง
 “เท่งกับหนูนุ้ยมาก็ดีละ อีก ๗ วัน เราจะเลือกคู่ เสด็จพ่อกับเสด็จแม่จัดงานใหญ่โตเชียวแหละ เราอยากให้เท่งกับหนูนุ้ยเข้ามาดูว่าเราจะเลือกใคร”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_622-tile_zpse57752eb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_622-tile_zpse57752eb.jpg.html)


 “เลือกพ่อมณีนะหนูผกา ไหนๆพ่อมณีก็ตามมาง้องอนถึงที่นี่แล้ว”  แต่อย่างผกากรองเหรอ ทิฐืแรงพอกัน
 “ไม่ ต่อให้โลกนี้เหลือเพียงเจ้านายเท่งกับหนูนุ้ยเพียงคนเดียวเราก็จะไม่เลือก ฝากไปบอกเค้าด้วย” เท่งกับหนูนุ้ยได้ยินแบบนี้ก็หน้าจ๋อย ได้แต่บ่น
 “อะโต้ย”
 “มันก็ป็นซะอย่างนี้แหละ”
 “เอ็งก็พูดเป็นแต่คำนี้แหละ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_673-tile_zpsbec3bd8d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_673-tile_zpsbec3bd8d.jpg.html)



เท่งกับหนูนุ้ยก็มาบอกมณีตามที่ผกากรองบอกมา
 “ดีจะเลือกไม่เลือกจะได้เห็นกัน เราไม่ยอมผิดหวังกลับไปหรอก”  มณีมุ่งมั่นมาก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_707-tile_zpsd0be242c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_707-tile_zpsd0be242c.jpg.html)

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/anigif_zpsjvmxmcbn.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/anigif_zpsjvmxmcbn.gif.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2014, 11:25:18 PM
อีก ๗ วันต่อมา
ในตอนเช้าผกากรองกำลังแต่งตัวเสร็จ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_728-tile_zps77900cee.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_728-tile_zps77900cee.jpg.html)


 “อือหือ งามเหลือเกินเพคะพระธิดา งามจริงๆ”  นางกำนัลชม
 “หม่อมฉันว่าอีกประเดี๋ยว บรรดาพระโอรสและกษัตริย์ทั้งหลายต้องรีบแย่งพวงมาลัยจนจะเหยียบกันตายเลยเพคะ”
 “เจ้าคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ”  ผกากรองถาม
 “แน่นอนเพคะ”  แล้วหันไปถามพวกนางๆ อีก  “จริงไหมพวกเธอ”  ทุกคนต่างยิ้มแย้มมีความสุขรวมทั้งผกากรองด้วย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_776-tile_zpsddc23a68.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_776-tile_zpsddc23a68.jpg.html)


คุณท้าวงามขำเดินเข้ามาเห็นก็ชม  “อู้หู งามจริงๆเพคะ โอ้โหหย”
 “เราอยากจะสวยที่สุดในวันนี้อยู่แล้วล่ะคุณท้าว อยากจะให้ใครบางคนเสียใจไปจนตาย”   ผกากรองมีเหน็บแนมมณี
คุณท้าว งงๆไม่เข้าใจ  “พระธิดาหมายถึงใครเพคะ”
ผกากรองยิ้มๆแล้วตอบคุณท้าว  “ช่างเถอะ เพราะบางทีเค้าอาจจะกลับไปแล้วก็ได้”  พูดจบผกากรองก็เดินออกไปที่พิธีเลือกคู่ โดยมีคุณท้าวและนางกำนัลตามเสด็จ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_817-tile_zpsf504d32a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_817-tile_zpsf504d32a.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 12, 2014, 11:56:54 PM
ที่ลานพิธีเลือกคู่ต่างมีบรรดากษัตริย์และพระโอรสจากเมืองต่างๆมามากมาย


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_865-tile_zps358cdafe.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_865-tile_zps358cdafe.jpg.html)



ส่วนคุณท้าวงามขำก็มากราบทูลเรื่องพระธิดาให้พระมเหสีหงส์ทอง
 “จริงเหรอคุณท้าว”
 “จริงเพคะ พระธฺิดาทรงแจ่มใสแล้วก็งามกว่าทุกวันเลยเพคะ”
 “เจ้าพี่ถ้าจะตัดใจจากผู้ชายโง่ๆคนนั้นได้แล้วเพคะ”
 “คงเป็นอย่างนั้นแหละ ไปเราไปรอที่ท้องพระโรงกันเถอะ ลูกเราเลือกคู่ได้แล้วคงจะพากันไปหาเราที่นั่น” 
แล้วทั้งสองพระองค์ก็ทรงพากันเสด็จไปที่ท้องพระโรง

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_876-tile_zpsf6e7d9b8.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_876-tile_zpsf6e7d9b8.jpg.html)


ส่วนมณีก็ใช้ลูกแก้ววิเศษหายตัวมาอยู่ด้านหลังไกลๆจากบรรดากษัตริย์และพระโอรสจากเมืองต่างๆที่มาเลือกคู่พอเห็นว่ามีกษัตริย์และพระโอรสจากเมืองต่างๆมาเยอะก็ชักจะหึงหวง
 “มาให้เลือกกันเหลือเฟือเชียวนะ”
 “คราวนี้น้องมณีเชื่อหรือยังว่าหนูผกาไม่ได้เป็นยักษ์เป็นมาร”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_917-tile_zps0b9dae9e.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_917-tile_zps0b9dae9e.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 13, 2014, 12:08:28 AM
แล้วผกากรองก็เดินถือพวงมาลัยออกมา เท่งชมผกากรอง มณีหน้าตานี่หึงจนออกนอกหน้า
บรรดากษัตริย์และพระโอรสจากเมืองต่างๆก็ต่างพากันมองตกตะลึงในความงาม รวมถึงมณีที่มองแบบไม่พอใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_943-tile_zps67c82af0.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_943-tile_zps67c82af0.jpg.html)


ผกากรองเดินมาถึงก็มองไปรอบๆเหมือนจะหามณี มณีรู้ก็พูดออกมา
 “ทำเป็นปากเก่งไปอย่างนั้นแหละ”
 “ฮึ น้องมณีว่าใครล่ะ” หนูนุ้ยถาม
 “จะว่าใครซะอีกก็หนูผกาของหนูนุ้ยไง นี่คงคิดว่าเราอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยกระมัง”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1022-tile_zps999b3a48.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1022-tile_zps999b3a48.jpg.html)



 ผกากรองยังคงมองหาแต่ไม่เจอ
 “นี่น้องมณีแล้วจะยืนอยู่ตรงนี้ไม่เข้าไปร่วมกลุ่มเหรอ เดี๋ยวเขาโยนพวงมาลัยไม่ทันรับพวงมาลัยกันพอดีอ่ะ”  หนูนุ้ยเตือน
 “ไม่ว่าเรายืนอยู่ตรงไหน ดอกไม้นั้นต้องเป็นของเราอยู่ดี”  มณีถือลูกแก้วของยักษ์หัสเดชาอย่างมั่นใจ

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1061-tile_zps4fce90e4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1061-tile_zps4fce90e4.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ ธันวาคม 13, 2014, 07:51:10 AM
มณีตอนนี้น่าร้ากอ่ะ 555+ หึงตลอดเวย์เหอะๆ  a8
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 14, 2014, 09:14:58 PM
ลอยไปหาใครคนนั้นในทันใด
เสี่ยงมาลัยสมประสงค์จำนงเทอญ
(กลอนถูกตัดค่ะ)
ว่าแล้วผกากรองก็อธิษฐานเสี่ยงพวงมาลัยว่าใครเป็นคู่ครองขอให้ได้พวงมาลัยนี้ไป
แล้วผกากรองก็โยนพวงมาลัยออกไป มณีก็ใช้อำนาจลูกแก้วทำให้ได้พวงมาลัยของผกากรองมา
ผกากรองยังไม่เห็นมณีก็ยิ้มดีใจที่ได้เลือกคู่พอเห็นเป็นมณีเท่านั้นแหละ สะบัดบ๊อบเดินหนีเข้าไปเลยส่วนมณีก็ยังดีอกดีใจที่ได้พวงมาลัยของผกากรองมาแล้ว


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/_zpstfrtkw3e.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/_zpstfrtkw3e.gif.html)


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1164-tile_zps98c46f9c.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1164-tile_zps98c46f9c.jpg.html)






ผกากรองโมโหที่มณีรับพวงมาลัยของตนเองได้ก็หนีมาอยู่ในห้องพวกนางกำนลก็รีบตามมา
“พระธิดาเพคะ” ยังไม่ทันจะพูดอะไรก็โดนผกากรองไล่ออกมา
 “พวกเจ้าออกไปเฝ้าข้างนอก ถ้าหากว่าใครตามมาให้บอกว่าเราไม่สบายไม่ต้องการพบใครทั้งนั้น”
พวกนางๆยังไม่ยอมออกไปผกากรองโมโห
 “ไปสิ เราบอกให้ออกไปไง ”  นางกำนัลจึงรีบออกไปส่วนผกากรองก็นั่งโมโฟฮึดฮัดฟึดฟัดอยู่คนเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1269-tile_zpsdece6468.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1269-tile_zpsdece6468.jpg.html)



ส่วนมณีก็มาเข้าเฝ้าองค์ไพนุวงศ์และพระมเหสีหงส์ทอง
“เนี่ยนะเหรอที่ผกากรองเสี่ยงมาลัยไปให้ รูปร่างหน้าตาสง่างามเหลือเกินสมกับลูกเราเหลือเกินนะเพคะเจ้าพี่”
 พระมเหสีหงส์ทองทรงรับสั่งกับพระสวามี
 “เจ้าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร มาจากไหนกัน” องค์ไพนุวงศ์ ทรงรับสั่งถามมณี

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1362-tile_zps6d0f9ccd.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1362-tile_zps6d0f9ccd.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 14, 2014, 09:46:11 PM
 “หม่อมฉันชื่อมณี เป็นโอรสของกษัตริย์และราชินีแห่งนครกำแพงแสนพระเจ้าค่ะ”  มณีทูลตอบไปทั้งสองพระองค์คุ้นกับชื่อนี้มาก
 “พระโอรสมณีแห่งกำแพงแสน”  กษัตริย์ไพนุวงศ์ทรงพึมพำ
แต่พระมเหสีหงส์ทองทรงนึกออก  “มณี เจ้าใช่ไหมที่ผกากรองบอกว่า...”
 “ใช่แล้วพระเจ้าค่ะ พระธิดาทรงกริ้วหม่อมฉันเลยทรงหนีกลับบ้านกลับเมืองมา หม่อมฉันเลยตามมาเพื่อปรับความเข้าใจ”  ทั้งสองพระองค์ได้ยินแบบนี้ก็ถึงกับถอนหายใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1376-tile_zps861bcd34.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1376-tile_zps861bcd34.jpg.html)



ผกากรองก็เดินไปเดินมายู่ในห้องด้วยความหงุดหงิด แล้วคุณท้าวก็เข้ามาg=bPglfH0
 “พระธิดาเพคะ องค์เหนือหัวกับพระมเหสีรับสั่งให้หาเพคะ”  แต่ผกากรองดื้อ
 “เราบอกแล้วไงว่าเราไม่สบาย ไม่ต้องการพบใครทั้งนั้น”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1457-tile_zps769b8152.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1457-tile_zps769b8152.jpg.html)


Color=#008B8B] “โธ่ พระธิดา อย่าพระทัยแข็งเลยเพคะ ไหนๆพระโอรสก็ทรงตามมาง้องอนแล้วนะเพคะ” [/color]
 “ฮึ ตามมาง้องอนเค้าต้องการเอาชนะเราต่างหากล่ะ คุณท้าวอย่าไปเชื่อคนใจร้ายคนนั้นนะ”
 “อะไรได้เพคะ พระโอรสน่ารักออก สองพระองค์รับสั่งไม่กี่คำก็ทรงโปรดแล้วนะเพคะ”  คุณท้าวยิ้มแย้มหวังให้ผกากรองใจเย็นลง
 “จะโปรด หรือ ไม่โปรด เราไม่รู้ด้วย คุณท้าวไปกราบทูลกับเสด็จพ่อเสด็จแม่ด้วยนะ ว่าเราไม่มีทางแต่งงานกับคนใจร้านคนนั้นเป็นอันขาด ”  ผกากรองยื่นคำขาดไป


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1502-tile_zpsb1ffdae8.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1502-tile_zpsb1ffdae8.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 14, 2014, 10:12:06 PM
ที่อุทยานมณีเข้าเฝ้าอีกครั้งกษัตริย์ไพนุวงศ์ทรงรับสั่งกับมณี
 “ว่าไงล่ะมณี ผกากรองยื่นคำขาดมาแล้ว”
 “ผกากรอง ดื้อไม่เข้าเรื่อง หม่อมฉันเห็นว่าเจ้าพี่ทรงต้องจัดการซะแล้วเพคะ”
 “น้องก็รู้นะว่าผกากรองเวลาดื้อขึ้นมาแล้ว ใครจะบังคับก็ไม่ได้”  

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1607-tile_zps7d34f206.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1607-tile_zps7d34f206.jpg.html)


หนูนุ้ยบอกมณี “อะโต้ย น้องมณีท่าทางมันจะลำบากแล้วไหมทีนี้”
 “ถ้ายังงั้นประทานอนุญาตให้หม่อมฉันเข้าไปพบน้องผกากรองได้ไหมพระเจ้าค่ะ”  มณีทูลขอ
 “ไม่ได้ๆ เจ้าเป็นผู้ชายจะมาพบลูกสาวเราได้ยังไงหากแต่งการแต่งงานก็ว่ากันไปอย่าง”
 “ถึงไม่แต่งงานหม่อมฉันกับน้องผกากรองก็...”  มณีอั้มอึ้งไม่ตอบคิดหาคำโกหกอยู่

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1643-tile_zpsf51abb55.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1643-tile_zpsf51abb55.jpg.html)


 “เราเคยอยู่ด้วยกันแล้วพระเจ้าค่ะ”  ได้ยินแบบนี้ทั้งสองพระองค์ก็ตกใจ
 “โอ้ย จะเป็นลม” พระมเหสีหงส์ทองลมจับพอได้ยินแบบนี้
 “หม่อมฉันขอกราบประทานอภัยที่ล่วงเกินน้องผกากรอง แต่...”  
 “เอาละๆๆ เจ้าไม่ต้องพูดอะไรต่อไปละ”  มณีโล่งอกที่หาวิธีเข้าไปหาผกากรองงได้ไม่พอยังโกหกแนบเนียนโกหกหน้าตายอีก

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1703-tile_zps713db0cb.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1703-tile_zps713db0cb.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 14, 2014, 11:21:39 PM
ในห้องของผกากรองหลังจากยื่นคำขาดไปก็มานั่งคิดเอง
...“อยากจะรู้นักว่าพี่มณีจะทำยังไงต่อไป ถ้าเผื่อเค้าน้อยใจเราจริงๆจนกลับไปเลยล่ะ”...  
 ยังไม่ทันจะคิดอะไรต่อนางกำนัลทั้งสองก็เดินเข้า  “พระธิดาเพคะ”
 “ใครมาอีกล่ะ เราบอกว่าเราไม่สบายไม่อยากจะพบใครทั้งนั้น”  ผกากรองยังทำเป็นดื้ออยู่
นางกำนัลยังไม่ทันจะตอบมณีก็เดินเข้ามา


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1805-tile_zpsf0be62b4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1805-tile_zpsf0be62b4.jpg.html)




 “ไม่อยากจะพบแม้กระทั่งพี่เลยเหรอผกา”  (ทีอย่างนี้เรียกพี่เชียวนะฮึ่ยๆๆ)
ผกากรองตกตะลึงไม่คิดว่ามณีจะเข้ามาหาตนในนี้ได้  “พี่มณี”   สวนนางกำนัลก็รู้หน้าที่ค่ะ จะออกมาข้างนอก
 “เดี๋ยวสิ อย่าพึ่งไป”  ผกากรองจะตามแต่มณีเดินมาขวางไว้


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1844-tile_zps6040f630.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1844-tile_zps6040f630.jpg.html)



 “จะไปไหน รู้รึเปล่าพี่พูดปดกับเสด็จพ่อเสด็จแม่ว่ายังไง กว่าจะประทานอนุญาตให้พี่เข้ามาหาผกากรองได้”   (เสียงอ่อนเสียงหวานเชียว)
 “ไม่ เราไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น ถอยออกไปนะเราจะไป”   ผกากรองเสียงแข็งไม่ยอมรับฟัง มณีไม่ยอมถอยเหมือนกัน
 “พี่บอกว่า เราสองคนเคนอยู่ด้วยกันแล้ว”    ผกากรองได้ยินแบบนี้ก็โกรธ มณีนี่เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_1890-tile_zpsb1e6f251.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_1890-tile_zpsb1e6f251.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 14, 2014, 11:52:20 PM
เท่งกับหนูนุ้ยก็มาเดินเล่นภายในวังแถมยังแอบเม้าส์ถึงมณีด้วย
 “อะโต้ยยยย น้องมณีไม่น่าใจร้อนเลยนะเท่ง ปากน่ะบอก เกลียดๆๆๆ แปปเดียวไปอยู่กันสองต่อสองเมื่อไหร่ก็ไม่รู้”
 “นี่ถ้าฉันไม่ได้ยินจากปากพ่อมณีนะฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกันนะ”
 “เรื่องมันเป็นไปไม่ได้มันเป็นไปแล้ว”  แล้วคู่หูทั้งสองก็เดินคุยกันไป บลาๆๆ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/gmjo6hp_zpsy8u3ajhm.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/gmjo6hp_zpsy8u3ajhm.gif.html)


ผกากรองยังคงโกรธ  “พี่มณี พี่มณีพูดออกมาได้ยังไง เราจะไปกราบทูลกับเสด็จพ่อเสด็จแม่ให้รู้เรื่อง ”  
ผกากรองจะออกไปแต่มณีจับแขนไว้  “ไม่มีประโยชน์หรอกผกา”
 “ปล่อยเรานะ เราบอกให้ปล่อย”  ผกากรองยังไม่ยอม
 “ผกาฟังพี่หน่อยจะได้ไหม”  มณีดึงผกากรองเข้ามากอด

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2044-tile_zps09ed6b9f.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2044-tile_zps09ed6b9f.jpg.html)




 “ก็ดีเหมือนกัน ไม่ฟังก็ไม่ฟัง คราวนี้หน้ากากไม่อยู่แล้ว ดูซิคราวนี้จะทำยังไง”
มณีจะหอมแก้ม ผกากรองเลยยอมฟัง “ฟังแล้ว เราฟังแล้ว”  
 “แต่พี่ไม่อยากพูดแล้วนิ”
 “อย่านะเพคะพี่มณี”  ผกากรองห้าม


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2107-tile_zps7365470d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2107-tile_zps7365470d.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 15, 2014, 12:04:35 AM
 “พูดเพราะๆแบบนี้ ค่อยยังชั่วหน่อย พี่นี่โง่จริงๆเลยที่คิดว่าผกาเป็นยักษ์ปลอมมา” พึ่งรู้ตัวเหรอค่ะ
 “ไม่ใช่ยักษ์เฉยๆนะเพคะ แต่เป็นนางยักษ์แก่ตัณหากลับ”  ผกากรองยังประชด
 “นั้นสิ กลิ่นผกาก็ไม่ได้เหม็นเขียวสักหน่อย”  พูดเสร็จก็หอมหน้าผากไปทีหนึ่ง
 “ผกา ทำไมผกาต้องทำให้พี่เข้าใจผอดตลอดมา บอกพี่หน่อยได้ไหม”

(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2221-tile_zpscd594e28.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2221-tile_zpscd594e28.jpg.html)



มาที่กษัตริย์ไพนุวงศ์กับพระมเหสีหงส์ทอง ซึ่งพระมเหสียังทรงห่วงผกากรองอยู่
 “ผกากรองกับมณี คงจะตกลงกันได้นะเพคะ ”
 “เราช่วยจนอย่างนี้แล้ว ถ้าหากยังตกลงไม่ได้เราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง”
 “ผกากรองนะ ฤทธิ์มากนัก บอกจริงๆ มณีน่ะอาจจะระอาซะก่อน” องค์ไพนุวงศ์ไม่พูดอะไรได้แต่หัวเราะ หึหึ



(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2254-tile_zps101a57ac.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2254-tile_zps101a57ac.jpg.html)




มณีเดินเข้ามากอดผกา
 “ผกายังไม่ได้บอกพี่เลยนะ”
 “ผกาไม่อยากพูดถึงมันหรอกเพคะ เพราะยิ่งพูดก็ยิ่งจะโกรธพี่มณี ถ้าหากหน้ากากนั่นยังอยู่ผกาจะใส่ไม่ถอดเลย อยากจะรู้นัก
ถ้าผกาใส่หน้ากากหน้าเกลียดนั่นแล้ว พี่มณียังจะตามมาอย่างนี้รึเปล่า”
 “ตามสิ ทำไมพี่จะไม่ตามล่ะ แต่ผกาคงไม่มีโอกาสใส่หน้ากากน่าเกลียดนั่นอีกแล้วล่ะ”


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2304-tile_zps7c6c83f4.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2304-tile_zps7c6c83f4.jpg.html)
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 15, 2014, 12:27:54 AM
 “เราอย่ามาพูดถึงเรื่องหน้ากากนั่นอีกเลยนะ เราจะรีบแต่งงานกันโดยเร็วที่สุด พี่จะพาผกาไปที่นครกำแพงแสนกับพี่”  ลืมอีกคนเลยนะมณี
 “ไม่ได้นะเพคะ ”  ผกากรองห้าม
 “ทำไมล่ะ”  มณีข้องใจ


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2364-tile_zps2d593a42.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2364-tile_zps2d593a42.jpg.html)




 “พี่มณีอย่าทรงลืมแก้วปัญหาสิเพคะ หากจะแต่งก็ต้องแต่งพร้อมกัน เพราะพี่มณีคือผู้ที่แก้ปัญหาของนางได้ เหมือนที่ทรงรับพวงมาลัยของผกาได้ยังไงล่ะเพคะ”
 “พี่คงเป็นผู้ชายที่ทีความสุขที่สุด”  มณีบอกผกากรอง
 “นั้นก็เป็นเพราะพี่มณีเป็นคนดี มีความกตัญญูร็คุณ คนดีย่อมได้รับผลตอบแทนที่ดีเสมอเพคะ”  
ผกากรองบอกมณี พูดจบทั้งสองก็สบตากันหวานซึ้ง มณีดึงผกาเข้ามาหอมหน้าผาก ก่อนจะกอดไว้อย่างแสนรัก


(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2393-tile_zpsf59f066d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2393-tile_zpsf59f066d.jpg.html)







หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 15, 2014, 12:28:19 AM




(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2468-tile_zps0289975d.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2468-tile_zps0289975d.jpg.html)






(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2497-tile_zps05a4560a.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2497-tile_zps05a4560a.jpg.html)






(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/PDVD_2551-tile_zps0c71be9b.jpg) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/PDVD_2551-tile_zps0c71be9b.jpg.html)






(http://i382.photobucket.com/albums/oo268/potae603/yuttab/end_zps8atlrk74.gif) (http://s382.photobucket.com/user/potae603/media/yuttab/end_zps8atlrk74.gif.html)




  a10 จบบริบูรณ์  a13
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ธันวาคม 15, 2014, 12:49:21 PM
 ;D ;D ;D ;D

ในที่สุดก็จบบริบูรณ์ ปลดเปลื้องพันธนาการน้ำใจแม่  ยินดีด้วยจ้าน้องเรนโบว์ เทพสามยังไปไม่ถึงไหน อยู่ครึ่งเรื่องยังไงก็ยังงั้นไม่ได้เปลี่ยนแผ่นซะที  a36
พี่ก็ชอบกลอนเสี่ยงมาลัยนะ  แต่ไม่มีฉบับไหนอัดเต็มได้เลย  จำได้แต่ว่าเคยฟังสดเต็มบททางทีวี  เสียดายอ่ะ
ผกากรองนี่ใจอ่อนง๊ายง่าย  รักเค้านิ  a15
อยากให้มณีต้องลำบากง้องอนกว่านี้หน่อย ให้รู้สำนึกซะบ้า 5555
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 15, 2014, 01:43:53 PM
;D ;D ;D ;D

ในที่สุดก็จบบริบูรณ์ ปลดเปลื้องพันธนาการน้ำใจแม่  ยินดีด้วยจ้าน้องเรนโบว์ เทพสามยังไปไม่ถึงไหน อยู่ครึ่งเรื่องยังไงก็ยังงั้นไม่ได้เปลี่ยนแผ่นซะที  a36
พี่ก็ชอบกลอนเสี่ยงมาลัยนะ  แต่ไม่มีฉบับไหนอัดเต็มได้เลย  จำได้แต่ว่าเคยฟังสดเต็มบททางทีวี  เสียดายอ่ะ
ผกากรองนี่ใจอ่อนง๊ายง่าย  รักเค้านิ  a15
อยากให้มณีต้องลำบากง้องอนกว่านี้หน่อย ให้รู้สำนึกซะบ้า 5555

อยากใหัมณีโดนเยอะกว่านี้ทำกับนางไว้เยอะ แต่ผกากรองอ่ะก็คนมันรักง้อนิดง้อหน่อยก็ใจอ่อนแล้ว  a30

เรื่องต่อไป จะเล่าอะไรยังไม่รู้เลยพี่กาฬ เลือกไม่ถูก  a6
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีสีเพลิง ที่ ธันวาคม 16, 2014, 07:27:22 AM
จบแล้ว มีโปรเจ็คเรื่องต่อไปมั้ยคะ? อิอิอิ  a41
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow ที่ ธันวาคม 22, 2014, 07:57:34 PM
จบแล้ว มีโปรเจ็คเรื่องต่อไปมั้ยคะ? อิอิอิ  a41

โปรเจคต่อไปน่าจะโม่งป่าค่ะ   a55
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
เริ่มหัวข้อโดย: chin_x ที่ มิถุนายน 26, 2015, 04:16:13 PM
 ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่..... w14 w14







รู้ลึก รู้จริงเรื่อง วิเคราะห์แม่น เรื่องฟุตบอลที่นี่ที่เดียว วิเคราะห์บอล (https://wikorball.buaksib.com)