ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

::: MAGAZINE ONLINE SERIES ZONE :::ห้องหนังสือ วรรณกรรม ละคร => นิตยสารออนไลน์ => ข้อความที่เริ่มโดย: อินทรายุธ ที่ มีนาคม 10, 2009, 05:30:39 PM

หัวข้อ: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: อินทรายุธ ที่ มีนาคม 10, 2009, 05:30:39 PM
ตามคำขอของน้องกาฬจ้า เลยย้ายเรื่องย่อมาไว้ที่มุมเล่าเรื่องแทน

(http://www.bloggang.com/data/the-universal-thought/picture/1228104062.jpg)
เวอร์ชั่นที่มีคือฉบับพิมพ์ 6 เล่ม ตามที่เห็นจากรูปข้างบนนี้ มีความยาวทั้งสิ้น 141 บท รวม 2,362 หน้า (เยอะมาก..ก..ก)
ต่อไปนี้คือเรื่องย่อ

     ราตรีแห่งการลอยบาป 'ศิวาราตรี' ราตรีหนึ่ง ได้ปรากฎเหตุอัศจรรย์ขึ้น เมื่อสรรพาวุธทั้งปวงได้เปล่งแสงเรืองรองและกระทบกันเอง นิมิตประหลาดนี้เกิดขึ้นทั้งฝ่ายมิลักขะ และฝ่ายอารยัน คำทำนายที่ว่ามีทารกชายเผ่ามิลักขะผู้หนึ่งถือกำเนิดภายใต้ฤกษ์โจร และทารกนั้นจะสามารถแย่งชิงแผ่นดินอันเคยเป็นของมิลักขะคืนจากอารยันได้นั้น นำพาให้เกิดคำสั่งขึ้น 2 คำสั่ง
     
     ฝ่ายอารยันอันมีพิษณุมหาราชเป็นประมุข ถ่ายทอดคำสั่ง  "ฆ่า" ทารกชายมิลักขะทุกผู้ ทันทีที่ย่างพระบาทเหยียบลงแผ่นดินชมพูทวีปได้เต็มบาท
     ฝ่ายมิลักขะ มีคำสั่งซึ่งถ่ายทอดกันปากต่อปากเป็นรหัสลับให้ปกป้องคุ้มครองชีวิตทารกชายมิลักขะ ให้พ้นจากเงื้อมมือของอสูรอารยัน

     ในราตรีเดียวกันนั้นเอง วิชนี รานีแห่งชาตะเวท ผู้เป็นจอมภพเทวทหะ ได้ให้กำเนิดทารกชายแฝดสาม ซึ่งมีลักษณะประพิมประพายราวกับหล่อมาจากเบ้าหลอมเดียวกัน แต่เวชยันต์โอรสองค์กลางเพียงผู้เดียวที่มีรอยเล็บสิงห์พาดผ่านกลางอุระผิดกับเชษฐาทุษยันต์ และอนุชาทัสสยุ

     สองปีผ่านไป พิษณุราชากรีธาทัพเหยียบกรุงเทวทหะได้สำเร็จ สามกุมารแฝดต่างพลัดพรากกันไปคนละทาง กล่าวคือ
     ทุษยันต์ ได้นักบุญสุภัททะ อดีตจักพรรดิอารยันเป็นผู้ช่วยเหลือไว้ และมอบให้พระเจ้ากรุงกบิลพัศดุ์อุปการะเป็นโอรสบุญธรรมในอีก 1 ปีต่อมา
     เวชยันต์ ภายหลังจากต้องหอกทหารอารยันตกลงไปในแม่น้ำ ก็ได้แรดน้ำเป็นผู้ช้วยชีวิตขึ้นจากน้ำก่อนเป็นอันดับแรก ต่อมาจึงได้แม่สิงห์พาไปเลี้ยงไว้ และสุดท้ายได้นกุลา หัวหน้าโจรเดียรถีย์ พาไปอุปการะไว้
     ทัสสยุ ได้นายมายากรกุเวรอุปการะไว้
     สามพี่น้องเติบโตขึ้นในสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน หนึ่งคือยุพราชแห่งกบิลพัศดุ์ หนึ่งคือราชาแห่งโจร และหนึ่งคือราชาแห่งวณิพก

     ยี่สิบปีผ่านไป ชะตาชีวิตของแฝดทั้งสามได้โคจรกลับมาพบกับอริราชคือพิษณุมหาราชอีกครั้ง ในฐานะและวาระที่ต่างกันไป

     ทัสสยุ เป็นนายมายากรหนุ่มรูปงาม คารมดี วันหนึ่งเขาได้รับการขอร้องจากสตรีผู้หนึ่งให้ช่วยเหลือสุโณ พราหมณ์เฒ่าชาวมิลักขะจากทหารอารยัน ทัสสยุช่วยเหลือสุโณได้สำเร็จแต่ก็กลับเป็นฝ่ายถูกทหารอารยันไล่ตามเสียเอง ทัสสยุหลบหนีเข้าไปในเขตอุทยานของราชครูจารุทัตต์ จึงได้พบกับสตรีที่เขาเข้าใจว่าเป็นคนเดียวกับที่ขอให้เขาช่วยสุโณที่ตลาด สตรีนางนั้นบอกนามตนเองแก่ทัสสยุว่า “โรหิตา” ต่อเมื่อทัสสยุได้ออกไปจากอุทยานแล้ว โรหิตาตัวจริงจึงออกมาจากที่ซ่อนมาพบกับสตรีที่มีรูปร่างหน้าตาเกือบจะเป็นพิมพ์เดียวกับตนเอง นางนั้นคือ “ยามาระตี” ราชธิดาพระองค์เดียวของพิษณุมหาราช มกุฎราชกุมารีแห่งเทวทหะนคร
     
     คืนเดียวกันนั้น ยามาระตีแอบหนีออกจากตำหนัก เพื่อออกไปที่ป่าช้าเดียรถีย์กับโรหิตา ที่เทวาลัยกาลี นางทั้งสองได้พบกับบุรุษผู้หนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับทัสสยุ แต่คลุ้มคลั่งประหนึ่งนรสิงห์ ยามาระตีพาเอาบุรุษผู้นั้นกลับเข้ามาไว้ที่ปราสาทจองจำที่ทิ้งร้างของจารุทัตต์ราชครูเพื่อพิสูจน์ว่า บุรุษผู้นี้จะใช่ทัสสยุหรือไม่ แล้วการณ์ที่ปรากฏภายหลังจากนั้นได้ทำให้ยามาระตีมั่นใจว่า บุรุษผู้นี้มิใช่ทัสสยุ ซ้ำยังเอ่ยปากฝากรักนางเสียด้วย
ด้วย
     
     ทัสสยุได้แสดงความสามารถในทางมายาศาสตร์เป็นที่ปรากฏแก่พิษณุมหาราช จนได้รับพระราชทานพระธำมรงค์มาวงหนึ่ง ความสามารถของเขาทำให้พิษณุมหาราชหวนนึกถึงคำทำนายในคืนที่เกิดนิมิตประหลาดเมื่อยี่สิบปีก่อนเกี่ยวกับเด็กชายชาวมิลักขะ ผู้จะเข้ามากอบกู้ชาติคืนจากอารยันได้ พิษณุมหาราชจึงตั้งใจจะชุบเลี้ยงทัสสยุไว้ก่อนโดยหวังจะใช้ประโยชน์จากเขาได้

     พิษณุมหาราชวางกลศึกเพื่อจะรุกศิลาวดีในขั้นแรกด้วยการให้ทัสสยุใช้ความสามารถในการขับเพลงพิณของเขาเป็นประโยชน์ ด้วยการขับเพลงชมโฉมยามาระตีให้แพร่ไปถึงหูของสหัสเดชา กษัตริย์แห่งศิลาวดี ทัสสยุรับหน้าที่นี้ แต่ก่อนออกจากเทวทหะ เขาก็ลักลอบได้เสียกับโรหิตา เมื่อทัสสยุไปศิลาวดีแล้ว ขบวนการกู้ชาติของเหล่ามิลักขะก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบๆ กุเวรเองก็เข้าร่วมในการกู้ชาตินี้ด้วย เมื่อข่าวนี้ล่วงรู้ถึงพิษณุมหาราช จึงสั่งจับตัวกุเวรพร้อมด้วยกบฏมิลักขะคนอื่นๆขังไว้ ในจำนวนคนที่ถูกคุมขังนั้น มีสุโณ ซึ่งแท้จริงคือจารบุรุษจากศิลาวดีรวมอยู่ด้วย

     ลูตาหัวหน้าชนเผ่าทมิฬ ส่งทูตมายังกลุ่มโจรเดียรถีย์แห่งผาสิงห์คำรณเพื่อขอเจรจาผ่านทาง แต่ข้อความในหนังสือฉบับนั้นเต็มไปด้วยข้อความที่โอหัง และแจ้งด้วยว่าได้จับตัวนกุลากับทุคติไว้เป็นตัวประกัน เวชยันต์จำต้องเจรจากับลูตา ลูตาขอให้เวชยันต์ช่วยชิงตัวสุโณจากที่คุมขังมาส่งให้กับตน โดยแลกกับนกุลาและทุคติ เวชยันต์จึงจำต้องตกลงตามนั้น
ทุษยันต์ นำทัพจากกบิลพัสดุ์มาเพื่อเข้าพิธีถือพิพัฒน์สัตยาแทนพระราชบิดาบุญธรรม เช่นเดียวกับกษัตริย์ในเครือสามัคคีธรรมองค์อื่นๆ โชคจึงเป็นของเวชยันต์เมื่อเขาพบทุษยันต์ถูกอัสสกัณฑ์กษัตริย์คู่อริจากวิธัญญาลอบทำร้ายจนสลบในขณะแข่งยุทธกรีฑา บริเวณเทวาลัยกาลี เวชยันต์จึงเข้าสวมรอยเป็นทุษยันต์เข้าหักเอาสุโณออกมาได้ พร้อมกันนั้นก็ได้ปลดปล่อยกุเวร พร้อมทั้งกบฏมิลักขะทุกคนออกมาด้วย ยามาระตีได้รู้นามของบุรุษลึกลับที่มีใบหน้าเหมือนทัสสยุในคราวนี้เอง แต่การพาตัวสุโณออกมานั้นก็ทำให้ทุษยันต์ตกเป็นผู้ต้องสงสัย และต้องทัณฑ์บนจากพิษณุมหาราชไปด้วย ทุษยันต์จึงต้องจับคนร้ายตัวจริงมาแสดงต่อหน้าพระพักตร์พิษณุมหาราช จึงจะล้างทัณฑ์บนครานี้ลงได้

     เวชยันต์ขอแลกตัวสุโณกับเสบียงอาหาร 20 เล่มเกวียน เพราะในขณะที่เวชยันต์เข้าไปชิงตัวสุโณนั้น นกุลาและทุคติได้หลบหนีจากที่คุมขังของเหล่าทมิฬออกมาได้แล้ว ลูตาจำต้องทำตามสิ่งที่เวชยันต์ต้องการ เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ลูตาแค้นเคืองเวชยันต์เป็นอย่างมาก เมื่อลูตาบังเอิญพบกับทัสสยุ จึงเข้าใจว่าทัสสยุคือเวชยันต์ จึงจับตัวทัสสยุมัดไว้กับเสางู  ดุสิดาบุตรสาวของสินธุ หรือแท้จริงคือขุนพลวรุต ซึ่งได้ติดตามทัสสยุมาห่างๆตั้งแต่เทวทหะตามคำสั่งของพ่อ ได้เข้าช่วยเหลือทัสสยุออกมาได้ แต่ก็ต้องธนูบาดเจ็บไปเช่นกัน ทัสสยุเข้าใจว่าดุสิดาเป็นเด็กหนุ่มเผ่าทมิฬก็หมายจะทำแผลให้ จึงได้พบความจริงว่าเด็กหนุ่มนั้นแท้จริงคือดุสิดา ทัสสยุจึงได้มอบรางวัลแก่นางด้วยการฝากรักนางทั้งกายและใจ รุ่งเช้าดุสิดาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทัสสยุหักใจไม่ออกตามหาด้วยต้องการทำหน้าที่ของตนให้ลุล่วงไปเสียก่อน

     ทุษยันต์ล้างทัณฑ์บนของตนได้สำเร็จ เมื่อสามารถจับตัวเวชยันต์พร้อมกับเหล่าโจรเดียรถีย์ได้ พิษณุมหาราชมีพระบัญชาให้ประหารนักโทษทั้งหมด แต่เมื่อประหารโจรเดียรถีย์ไปได้คนเดียว ยามาระตีไม่อาจทนดูการประหารที่โหดเหี้ยมได้ ก็ใช้อุบายช่วยให้เวชยันต์และกลุ่มโจรเดียรถีย์หลบหนีไป ด้วยการออกอุบายให้พระราชบิดาประหารเวชยันต์ก่อนโจรเดียรถีย์อื่นๆที่เหลือ ด้วยการปล่อยสิงห์เพื่อให้กัดกินเวชยันต์เป็นอาหาร เพราะยามาระตีรู้ดีว่า สิงห์ไม่ทำอันตรายใดๆแก่เวชยันต์นั่นเอง การณ์ทุกสิ่งจึงเป็นไปตามที่ยามาระตีปรารถนาทุกประการ ทุษยันต์ซึ่งหลงรักยามาระตีได้ประจักษ์น้ำใจนางในวาระนั้นเองว่า นางรักเวชยันต์ จึงสู้เก็บความรักซ่อนไว้ในใจ

     ทัสสยุกลับคืนเทวทหะอีกครั้งในฐานะทูตจากศิลาวดีเพื่อสู่ขอยามาระตีไปเป็นราชินีของศิลาวดี คืนแรกที่ทัสสยุเหยียบแผ่นดินเทวทหะ เขาก็ได้พบกับดุสิดาอีกครั้ง ดุสิดามาหาทัสสยุเพื่อส่งมอบสาสน์นัดหมายของกุเวรที่มีใจความนัดหมายให้ออกไปพบยังเทวาลัยกาลี ในขณะเดียวกันนั้น ทุษยันต์ก็ได้รับสาสน์นัดของสินธุผ่านทางปักษาทูตมรณะ นกเลี้ยงด้วยอาคมของสินธุด้วย

     ทัสสยุและทุษยันต์ออกไปพบกุเวรและสินธุที่เทวาลัยกาลี โดยที่ทุษยันต์ไม่รู้เลยว่าสุรินทรา เจ้าชายหนุ่มจากรามคามผู้ซึ่งรักและเคารพตนนั้น ได้แอบติดตามไปด้วย

     ที่เทวาลัยกาลีนี้เอง ทั้งสองได้พบกับเวชยันต์ และแล้วความจริงของชาติกำเนิดของฝาแฝดทั้งสามก็เปิดเผยโดยผ่านจากปากของสินธุ กุเวร และนกุลา ทัสสยุและเวชยันต์ก็พร้อมแล้วที่จะจับอาวุธเพื่อกอบกู้ชาติของตน มีเพียงทุษยันต์คนเดียวที่ไม่ขอเข้าร่วมแผนการกู้ชาตินี้ด้วย เพราะคำมั่นที่ให้ไว้แก่นักบุญสุภัททะว่าจะไม่ล้างอารยัน ผู้มีพระคุณแก่ตนเอง แต่ก็ไม่ขัดขวางการกอบกู้มิลักขะเช่นกัน “เธอคนหนึ่งคนใดฆ่าพี่ได้เสมอ แต่พี่จะไม่มีวันฆ่าน้องของพี่คนใดได้เลย”    
     
     พิษณุมหาราชตอบตกลงการสู่ขอของสหัสเดชา แต่ก็ได้ซ้อนกลส่งโรหิตาไปแทนยามาระตีองค์จริง เพื่อให้โรหิตาเป็นไส้ศึกถล่มศิลาวดีให้ราบคาบ ระหว่างการเดินทาง อัสสกัณฑ์ซึ่งหลงรักยามาระตีมาแต่แรก จึงปลอมตนเป็นโจรเดียรถีย์เข้าลักพาตัวโรหิตา(ที่เข้าใจไปเองว่าคือยามาระตี) ไปจากขบวนเสด็จ เพื่อเชยชมนาง อัสสกัณฑ์ทำสำเร็จ ลูตาซึ่งเป็นนำเผ่าทมิฬคุมขบวนเสด็จนั้นเข้าใจผิดว่าเป็นฝีมือของโจรเดียรถีย์ แต่เวชยันต์ก็ได้แก้ไขความเข้าใจผิดนั้น ด้วยการพาโรหิตากลับคืนมาได้สำเร็จ พร้อมกับทหารอารยันของอัสสกัณฑ์ที่ปลอมเป็นโจรเดียรถีย์ด้วย ลูตาจึงสิ้นสงสัย
ศึกศิลาวดีดำเนินไปโดยมีทุษยันต์เป็นแม่ทัพ เจ้าหญิงมาณวิกา๙งเป็นธาของพระเจ้ากบิลพัศดุ์ได้ติดตามทุษยันต์มาในกองทัพด้วยใจผูกพันรักต่อเชษฐานอกสายโลหิตผู้นี้ ยามาระตีเองก็เสด็จมาในทัพด้วยเช่นกัน ในขณะเดียวกันกองทัพมิลักขะก็เริ่มดำเนินการกอบกู้เผ่าพันธุ์ตนเองด้วยเช่นกัน

     พิณุมหาราชทราบข่าวกองทัพมิลักขะ จึงเสด็จไปในทัพที่เข้าตีศิลาวดี เพื่อถอดทุษยันต์ออกจากตำแหน่งแม่ทัพ เพื่อให้มาต่อสู้กับกองทัพมิลักขะแทน ทุษยันต์จำใจรับหน้าที่นี้ด้วยความเจ็บปวดอย่างยิ่งที่ต้องต่อสู้กับเผ่าพันธุ์กำเนิดของตน และที่ร้ายกว่านั้นคือต้องต่อสู้กับอนุชาทั้งสอง

     ศึกศิลาวดีจบสิ้นลงด้วยความพ่ายแพ้ของศิลาวดี และความเสียสละชีวิตตนเองของโรหิตา แต่ศึกมิลักขะยังคงดำเนินต่อไป เมื่อพิษณุมหาราชทราบว่าทุษยันต์จับตัวเวชยันต์ได้ ก็สั่งให้ทุษยันต์ตัดหัวเวชยันต์ส่งมาให้ ทุษยันต์จึงต้องตัดสินใจในสิ่งที่ยากยิ่ง

     ทุษยันต์มอบวิวาห์กลางป่าแก่มาณวิกาเพื่อกันข้อครหาแก่นาง หากนางจะทำพิธีสตีแก่ชายที่มิใช่สามี จึงได้มอบความเป็นสามีแก่นาง  แล้วในวันรุ่งขึ้นทุษยันต์ก็ปล่อยเวชยันต์เป็นอิสระ เวชยันต์เพิ่งประจักษ์ในน้ำใจของผู้เป็นเชษฐาในคราวนี้เอง ภายหลังจากที่เข้าใจทุษยันต์ผิดมาตลอดว่าลืมเผ่าพันธุ์กำเนิดของตน ทุษยันต์ตัดศีรษะตนเองส่งไปให้พิษณุมหาราช แทนศีรษะของอนุชา ในขณะเดียวกันข่าวมรณกรรมของอัสสกัณฑ์เยี่ยงสุนัขตัวหนึ่งก็มาถึงพิษณุมหาราชด้วยเช่นกัน พิษณุมหาราชทรงพ่ายแพ้แก่น้ำใจของทุษยันต์จนล้มป่วยลง

     ศึกอารยันและมิลักขะเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ทัพมิลักขะได้ทัพทมิฬเข้าร่วมด้วย ภายหลังจากที่เวชยันต์ช่วยมโนหสิงห์จากอัสสกัณฑ์ ลูตาจึงเปลี่ยนมาเป็นมิตรกับเวชยันต์ด้วยความจริงใจ สุรินทรายกทัพรามคามมาห้ามไว้แต่ก็สายเกินไป  สงครามสิ้นสุดลงด้วยความตายของเวชยันต์ ยามาระตี และพิษณุมหาราช  สุรินทรา ทัสสยุ และมโนหสิงห์รู้ถึงความหายนะ และพลัดพรากของสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์ดี จึงพร้อมใจกันตกลงว่านับแต่นี้ ไม่ว่าชนเผ่าใดก็คือชาวชมพูทวีปเฉกเดียวกัน จะไม่มีคำว่าอารยัน มิลักขะ หรือทมิฬ ปรากฏเพื่อเป็นการแบ่งแยกเผ่าพันธุ์กันอีก สุรินทราได้อภิญญา บุตรของทุคติเป็นชายา ทัสสยุนั้นนอกจากจะมีดุสิดาเป็นชายาแล้ว สุรินทรายังได้ถวายขนิษฐาทั้งสองของตนให้แก่ทัสสยุ และมโนหสิงห์ด้วย  

โฮ้ย...เหนื่อย นี่ขนาดสรุปเอาแต่เนื้อๆ น้ำไม่ค่อยมีนะเนี่ย ยังปาไปตั้งสามหน้ากระดาษแน่ะ    :icon_razz:

ป.ล ภาพปกศิวาราตรีนำมาจาก http://www.bloggang.com/data/the-universal-thought/picture/1228104062.jpg ค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: galdewis ที่ มีนาคม 10, 2009, 09:07:34 PM

คือกำลังจะเข้ามาบอกคุณอินอยู่เหมือนกันว่า ให้แยก เรื่องย่อศิวาราตรี มาขึ้นกระทู้ใหม่ในห้อง มุมเล่าเรื่อง หรือ นิตยสารออนไลน์ ก็ได้ อยู่ที่เดิมมันจม มองไม่เห็น เสียดายเรื่องย่อดีๆ ก็พอดีน้องกาฬใจตรงกัน บอกให้คุณอินย้ายมาซะก่อน ขอมาเจิมกระทู้ไว้ก่อนนะคะ ยังไม่มีเวลาอ่าน แหะแหะ งานเยอะมาก  :icon_frown:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 10, 2009, 09:26:59 PM
ประทับใจ “เจ้าหญิงยามาระตี เทวีขวัญฟ้า นายิกาแห่งดาราพราย”   
ยามาระตีงดงามที่สุดเลย
แต่โรหิตาน่าสงสารที่สุด
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: hitori_neko ที่ มีนาคม 10, 2009, 10:02:07 PM
ดังจนแยกกระทู้เลยนะเนี่ย
ดีจังไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ มีนาคม 10, 2009, 10:17:00 PM
ดังจนแยกกระทู้เลยนะเนี่ย
ดีจังไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ

แนะนำให้อ่านจ้ะ   น้องหญิง 
พี่ตามหาตั้งนานกว่าจะหาอ่านได้ 

มีศิวาราตรี แบบเป็นกลอนทั้งเรื่องด้วยนะ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: hitori_neko ที่ มีนาคม 10, 2009, 11:00:10 PM
ดังจนแยกกระทู้เลยนะเนี่ย
ดีจังไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ

แนะนำให้อ่านจ้ะ   น้องหญิง 
พี่ตามหาตั้งนานกว่าจะหาอ่านได้ 

มีศิวาราตรี แบบเป็นกลอนทั้งเรื่องด้วยนะ

สนใจแบบที่เป็นกลอนจัง
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: taktay2499 ที่ มิถุนายน 18, 2009, 10:08:13 AM
สนุกจังเลยศิวาราตรี ชื่อตัวละครก็เพราะ แต่ยังงงอยู่เพราะย่อมากขอบคุณค่ะ  :icon_neutral:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: กันย์ณภัทร ที่ มิถุนายน 19, 2009, 01:15:56 PM
สนุกมากเลยค่ะ เป็นสงครามแห่งการสูญเสียเพราะคำทำนายเดียว และการแบ่งแยกเผ่าพันธุ์

แต่เหมือนกันย์เคยอ่านครั้งนึงแล้วนะ

แต่ไหงไม่มีชื่อกันย์เม้น้ต์ก็ไม่รู้(หรือตอนนั้นลืมเม้นหว่า?)

ชอบคุณมากๆค่ะที่อุตส่าห์พิมเล่าเรื่องให้อ่าน^^
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ตุลาคม 10, 2011, 08:52:10 PM
ศิวาราตรี มีจำนวนตอนทั้งหมด 141 ตอน ไม่นับรวม ปฐมการณ์ บทแรก


ปฐมการณ์
1.มหานิมิตแห่งฤกษ์โจร                      2.สามยุพราชฝาแฝด
3.อาณาจักรถล่ม                               4.ในมือมายากร
5.ใต้ร่มบุญสุภัททะ                             6.ใต้เงาบาปแห่งศิวา-ราตรี
7อารยันแห่งยุค                                 8.สุโณทุรบุรุษผู้โอหัง
9.ทัสสยุ ราชาวณิพก                         10.ความลึกลับของสุโณ
11.ทรามวัยในอุทยาน                        12.สองดรุณี
13.บิดากับบุตรี                                 14.ยุพดีขวัญฟ้า
15.ข่าวจากปักษา                               16.อัสสกัณฑ์แห่งวิธัญญา
17.นรสิงห์แห่งโจร                              18.สินธุนายวาณิช
19.ทุษยันต์แห่งกบิลพัสดุ์                     20.ราตรีพิศวง
21.นิมิตร้ายของพิษณุ                         22.ป่าช้าเดียรถีย์
23.เทวาลัยกาลี                                  24.ผีบ้าแห่งทะเลทราย
25.คำทูลขอของทัสสยุ                        26.มิลักขะผู้อหังการ์
27.ฤทธิ์มายากร                                 28.สาวน้อยผู้ร่ายระบำ
29.ดุสิดา - กุหลาบมิลักขะ                   30.หอกลึกลับ
31.จารบุรุษแห่งศิลาวดี                        32.ผู้บังอาจแห่งเทวทหะ
33.นกุลาขุนโจร                                 34.ราตรีอันเร้นลับ
35.สหายเก่า                                    36.นางนกป่า
37.คำสั่งของสินธุ                               38.ลางวิกฤติ
39.คมดาบในแสงเดือน                       40.สายบาศของสาวน้อย
41.รอยเล็บสิงหราช                           42.เวชยันต์ โจรหนุ่ม
43.อัศวเมธ                                      44.ทัสสยุอาสา
45.มนต์สะกดแห่งเพลงพิณ                   46.ในเงื้อมหัตถ์พิษณุ
47.ผู้มาจากประตูเมืองด้านตะวันตก         48.อริเก่า
49.ยามาระตีอรทัย                              50.เพื่อนเชลยผู้ลึกลับ
51.ยุทธกรีฑา                                   52.ลูตาจอมทมิฬ
53.ทุษยันต์จำแลง                              54.ผู้ชนะ
55.สุรินทราสงสัย                               56.มิลักขะหักตรวน
57.สุรินทราตามรอย                          58.ทมิฬจำนน
59.ทุษยันต์ต้องทัณฑ์บน                     60.เงื้อมมือทมิฬ
61.มิตรมืด                                      62.ใต้ร่มเศลิยา
63.กังวานพิณ                                   64.ศิษยสุภัททะ
65.ขบวนล่าสิงห์                                66.เหนือทุ่งพยัคฆินสา
67.รัตติกาลสยอง                              68.กลยุทธ์ของเดียรถีร์
69.ทุ่งละเลงเลือด                              70.อาณาจักรใจของโจร
71.ศักดาทุษยันต์                              72.สภาพเชลย
73.ขุนพลวรุต                                  74.ล้างทัณฑ์บน
75.ใจนาง                                      76.สาสน์จากกุเวร
77.สามหน่อมิลักขะ                          78.ราชทูตจากศิลาวดี
79.บันไดสวรรค์                                80.รักเก่า
81.อาญาปิตุราช                                82.กุมภการผู้ทรยศ
83.เชษฐาและอนุชา                          84.ลามกกรรมของอัสสกัณฑ์
85.ทุษยันต์รำพึง                               86.มาณวิกาเทวี
87.ปรีชาญาณ                                  88.ตะวันดับเหนือยมุนา
89.โรหิตาเสียตัว                                90.คู่ปรับ
91.คำสาปของวาชิกา                         92.บุรุษผู้เดินถอยหลัง
93.เสียงสิงห์                                    94.อิตถีมารยา
95.สหแสนยา                                   96.อภิญญา
97.ริมฝั่งเนรัญชลา                              98.มูซูภูติป่า
99.มเหสีไส้ศึก                                 100.สัจจปณิธาน
101.อาคันตุกะของสุรินทรา                  102.พลานุภาพรัก
103.คำมั่นสัญญา                              104.ราตรชุณหปักษ์
105.อัจฉริยบุรุษ                               106.อนุชาผู้ทระนง
107.สามศักดา                                 108.ยามาเอกสตรี
109.ข่าวจากเวชยันต์                         110.กลลวง
111.ภิลล์ผู้โฉดเขลา                         112.มโนหสิงห์หลงกล
113.น้ำตาพยาบาท                          114.สมิงพราย
115.พยัคฆ์ร้ายในจั่นดัก                     116.ลูตาแหกล้อม
117.ศัตรูผู้กลับเป็นมิตร                      118.เพื่อนแท้
119.อัสสกัณฑ์ชายโฉด                     120.ปริศนาของวัชระ
121.คำรณศึก                                 122.คำสารภาพของวัชระ
123.เวชยันต์ประกาศศึก                     124.โอวาทครั้งสุดท้าย
125.คาวเลือดที่ผาสิงห์                      126.มายาระตีห้ามทัพ
127.เชลยครั้งที่สอง                         128.ถล่มศิลาวดี
129.โรหิตายอดวีรสตรี                      130.เงื้อมมืออมิตร
131.หนี้กรรมของอัสสกัณฑ์                132.น้ำใจเชษฐา
133.ค่าแห่งเกียรติศักดิ์                     134.พินัยกรรมของทุษยันต์
135.อนุชารำพึง                               136.ลูตามหามิตร
137.มหายุทธนาการ                        138.ทัพกระทิง
139.ราตรีสุดท้าย                             140.ศึกล้างแผ่นดิน
141.สันติภาพ
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: augustle ที่ ตุลาคม 22, 2011, 01:08:31 AM
สนุกมากค่ะ ขนาดแค่อ่านย่อๆนะ แต่บางครั้งก็ยังมึนเกี่ยวกับตัวละครนิดหน่อย
ว่าแต่หาซื้อได้ที่ไหนคะ ขอสำนักพิมพ์อะไร?
 :icon_exclaim:
หัวข้อ: Re: เล่าเรื่องย่อ จินตนิยายเรื่องเอกของพนมเทียน "ศิวาราตรี"
เริ่มหัวข้อโดย: กาฬฯ ที่ ตุลาคม 24, 2011, 11:50:51 AM
สนุกมากค่ะ ขนาดแค่อ่านย่อๆนะ แต่บางครั้งก็ยังมึนเกี่ยวกับตัวละครนิดหน่อย
ว่าแต่หาซื้อได้ที่ไหนคะ ขอสำนักพิมพ์อะไร?
 :icon_exclaim:

เรื่องราวจะอ้างอิงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ในยุคอินเดียโบราณค่ะ
ถ้าอ่านแล้วจะได้ความรู้เยอะมากเลย

ปัจจุบัน เป็นของ สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม ค่ะ 

หน้าปกล่าสุด

(http://i95.photobucket.com/albums/l145/Rachel-Viar/103523247.jpg)  (http://i95.photobucket.com/albums/l145/Rachel-Viar/103523250.jpg)


ไม่ได้มีแค่ 2 เล่มนะคะ   แต่เป็น 2 ชุด ชุดนึประมาณ 3-4 เล่ม

ชุดแรกตอน ยุพดีขวัญฟ้า ชุดที่ 2 ชื่อ มหายุทธการ