ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #165 เมื่อ: มีนาคม 08, 2010, 01:49:03 PM »
“แปลกแหะอยู่ดีๆมันก็เงียบไป”ทหารคนหนึ่งพูด “ไม่เห็นมียักษ์สักกะตัวเลย” หัวหมู่เห็นทหารพูดถึงยักษ์เลยเขกหัวไปที “พูดไป ๆ เดี๋ยวมันก็มาจริงๆหรอก ไป ไป ได้แล้วอยู่แถวนี้ชักไม่ค่อยดี” หัวหมู่ชวนพวกทหารออกเดินทางไปต่อ




มณีเดินทางไปเรื่อยๆจนเจอกับยายผกาก้รู้สึกตกใจ “อันแน่ พี่ เอ๊ย พ่อมณี”ยายผกาทัก หนูนุ้ยกับเท่งดัใจที่เจอ”หนูผกา หนูผกาจริงๆด้วย หนูผกาหายไปๆหนมา” มณีได้ยินทั้งสองเรียกยายผกาว่าหนูผกา “เมื่อกี้เท่งกับนูนุ้ยเรียกยายผกาว่าอะไรนะ” หนูนุ้ยก็เลยแถไป “ไม่มีอะไรน่มันเผลอปากก็เลยเรียกไป”




“เท่งกับหนุนุ้ยคงเห็นยายเป็นสาวใช่ไหมจ๊ะพ่อมณี” มณีสงสัยเลยถามยายผกา “ยายผกา นี่ยายหายไปไหนมา” นี่พ่อ มณีเป็นห่วงยายด้วยเหรอ ดีใจจัง” “ฉันไม่ได้เป็นห่วงยายนะแต่ ฉันสงสัย ยายผกายายบอกฉันมาเถอะว่ายายเป็นใครกันแน่ไม่อย่างนั้นฉันจะปล่อยยายทิ้งไว้ที่นี่แหละ”



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 08, 2010, 01:52:36 PM โดย rainbow »
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #166 เมื่อ: มีนาคม 08, 2010, 01:59:04 PM »
“พ่อมณียายไม่ใช่ยักษียักษาอย่างที่พ่อ มณีเข้าใจหรอกนะ ยายก็เป็นคนธรรมดาเหมือนพ่อมณี เหมือนกับไอ่เท่งหนูนุ้ย” “ฉันไม่เชื่อ ป่ะ เท่งหนูนุ้ย” มณีบอกแล้วก็ชวนเท่งกัยหนูนุ้ยไปต่อ




มณีเดินทางต่อ ยายผกาเดินตามต่อไป พวกทหารที่ป่าวประกาศหาคู่มาพบเข้า “คน ๆ จริงๆด้วย”หัวหมู่เลยให้ทหารกระจองงอง




...กระจององ กระจองงองจะร้องป่าว ถึงเรื่องราวพระธิดาพาราณสี ทรงพระนามแก้วปัญหายออดนารี ประสงค์มีคู่ครองต้องพระทัย...  พวกมณีได้ยินจึงหยุดจนพวกทหารเดินมาถึง “พวกท่านเป็นทหารเหรอ” มณีถาม “ใช่ฉันเป็นทหารเมืองพาราณสีมาป่าวประกาศหาคู่ให้พระธิดาแก้วปัญหา” มณีมองทั้งสามอย่างพิจารณา


เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #167 เมื่อ: มีนาคม 16, 2010, 09:01:11 PM »
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #168 เมื่อ: มีนาคม 18, 2010, 11:47:11 AM »
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #169 เมื่อ: มีนาคม 18, 2010, 01:27:29 PM »
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:

ไม่เป็นไรทุกคนก็มีปัญหาทั้งนั้น สังเกตุมะพี่ทิ้ง 4 กุมารมาเป็นชาติแล้ว

ทั้งที่อีกนิดเดียวตัวละครจะทยอยโตกันล่ะ  อ้อมกำลังจะมีบท แต่แยมออกคนสุดท้ายนะ :icon_twisted:

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #170 เมื่อ: มีนาคม 18, 2010, 01:32:24 PM »
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:

เป็นอะไรอ่า
ลองสมัครยูสเซอร์ใหม่ดูสิ 
เปิดอัลบั้มใหม่เลย เผื่อจะใช้ได้
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #171 เมื่อ: มีนาคม 21, 2010, 06:32:43 PM »
"นี่พ่อมณีก็ยังหนุ่มยังแน่นแถมรูปร่างหน้าตาก็สง่างาม ไม่ลองคิดจะเข้าไปแก้ปัญหาเรื่องน้ำใจแม่ดูเหรอ" หัวหมู่ชวนมณี ยายผกาได้ยินเลยว่าเข้าให้ ไธระก็ไม่ใช่ทำไมถึงสอดเรื่องคนอื่นก็ไม่รู้" "อ้าว ยาย ยายแก่แล้วนะ นี่มันเรื่องคนหนุ่มคนสาวเค้าจะมีความสุขกัน แก่ก็อยุส่วนยายไปซิไม่กี่ปีก็จะตายแล้ว"หัวหมู่โกรธจะเอาใบไม้ขว้างใส่แต่หนูนุ้ยห้ามไว้ก่อน




"พ่อทหาร ใจเย็นๆ นี่ยายผกาตัวน่ะแก่แล้วก็อย่าไปยุ่งอย่างที่นายทหารเค้าว่าแก่ก็อยู่สาวนแก่ เออน้องมณีทไมไม่ลองไปบางทีอาจได้เป็นราชบุตรเขยก็ได้" "ไอ่หนุนุ้ย"ยายผกาโกรธ พวกทหารเห้เลยว่ายายแก่แต่ทำท่าทางเป็นสาว แก่แล้วทำเป็นสาวเดี่ยวก็เฟี่ยงหมู่ทองจะเอาใบไม้ปาอีก




มณีบอกห้ามหมุ่ทองและขอบใจที่ช่วยแนะนำ "แต่ฉันมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ" "อ้าวพ่อมณี ภารกิจอะไร"หมู่ทองถาม "ฉันต้องตามหาแม่ให้พบเพื่อรักษาตาของแม่ให้หายบอด ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายขอคนดีนะพ่อมณีฉะนั้นพ่อมณีควรไปตามหาแม่ดีกว่าไปตามหาพวกสาวๆ มณีๆด้ยินยายผกาพูดก็หมั่นไส้เลยบอกไปว่าถ้าหากยังไม่มีใครแก้ปัญหาได้บงทีก็จะไปเมืองพาราณสี ยายกาได้ยินก็เคือง พวกผู้ชายน่ะเป็นอย่างนี้ทุกคนพูดถึงสาวๆเป็นไม่ได้เชียว แล้วมันเกี่ยวแอะไรกับยายด้วยยายแก่แล้วก็อยู่ส่วนแก่ซิ มณีว่า หมู่ทองหัวเราะสะใจ

เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #172 เมื่อ: มีนาคม 21, 2010, 07:42:09 PM »
มารอแก้วปัญหากับมณีค่ะ  :-\

พี่กาฬหนูเข้าphotobucket ไม่ได้อ่ะเลยไม่ได้เล่าต่อสักที  :icon_frown:

เป็นอะไรอ่า
ลองสมัครยูสเซอร์ใหม่ดูสิ 
เปิดอัลบั้มใหม่เลย เผื่อจะใช้ได้

มันใช้ได้แล้วคะ

มณีเดินทางแยกกันกับพวกหมู่ทองเท่งบ่นเสียดายยายผกาดีใจที่แยกทางกับพวกนั้น มณีได้ยินเลยว่ายายผกา "ยายนั้นแหละที่จะต้องกลับไปก่อนเพื่อน ยาย ยยนะแก่แล้วนะลูกหลานของยายหายไปไหนหมดยังจะมาระหกระเหินเร่ร่อนอยู่กลางป่าทำไม" "พี่ เอ๊ย พ่อมณียายไม่มีลูกหลานที่ไหนที่ติดตามพ่อมรีก็หวัจะฝากผีฝากไข้ สงสารยายบ้างเถอะนะพ่อมณี  ฮือๆๆ(ตีบทแตก ) " ร้องไห้ไม่พอนั่งลงร้องเลยคะ " ฮือ ๆ ๆ ๆ พ่อมณีเห็นใจยายบางเถอะ คำหนึ่งก็ว่ายายไม่ใช่คนสองคำก็ขับไล่ไสส่งยายถ้าพ่มณีไม่เชื่อใจยายฆ่ายายให้ตายซะเลยดีกว่า ฮือๆๆ " เท่งกับหนุนุ้ยมหน้ากันยิ้มๆเพราะรู้ว่าเป็นแผน




มณีเห็นแล้วสงสาร "เอาละฉันไม่ว่อะไรยายละ ยายเลิกร้องไห้คร่ำครวญได้ไหมไม่อย่างนั้นฉันะทิ้งยายไว้กลางป่านี่แหละ" "จริงๆนะพ่อมณีไม่ว่าอะไรยายจริงๆๆนะ" แล้วทั้งหมดก็เดิทางต่อ




ตกดึก มณีฝันว่าตัวเองเดินทางพบพระแม่ธรณี "มณีแมเรื่องอยากจะขอร้องเจ้าให้รีบเดินทางไปเมืองทวารดีโดยด่วนที่สุด" "แต่ลูกต้องไปตามหาแมสร้อยทิพย์ก่อน" "เวลานี้แม่ของเจ้ายังปลอดภัยแต่แม่ของคนอื่นๆนี่สิต้องตายไปอีกไมรู้เท่าไหร่เพื่อสังเวยความโง่ของลูกอีกหลายคนลูกพวกนั้นมันเข้าใจผิดคิดว่า น้ำใจแม่นั้นคืดน้ำที่หล่อเลี้ยงหัวใจแม่จึงได่ฆ่าแม่ซะแล้วนำเอาหัวใจไปถวายพระธิดาแก้วปัญหา มณีเจ้าเป็นคนฉลาดแมคิดว่าปัญหาแค่นี้มณีต้องแก้ได้" มณีตื่นมาไม่พบใครก็เลยเดินตามหา



ปล. สรุปเมืองแก้วปัญหาชื่อเมืองอะไรคนเล่าก้ยังงงเจ้าเมืองกับพระแม่ธรณีบอกทวารดี คนอื่นเรียกพาราณสี งงค่ะ :icon_twisted:
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #173 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 05:01:42 PM »
เท่ง หนูนุ้ย ยายผกามาล้างหน้าล้างตา มณีเดินตามมาหนูนุยบอกมณีเห็นหลับอยู่เลยไม่อยากจะปลุก ยายผกาก้ทักว่าเช้าวันนี้อากาศดี มรีเลยยตอบไป "ใช่ อาศดีมาก ฉันจะเปลี่ยนจุดหมายปลายทางใหม่ถ้ายายอยากแยกกลับไปก่อนก็ได้" "ฉันไม่ไปไหนหรอกฉันจะเดินทางไปกับพ่อมรีเพราะฉันไม่มีลูกหลานที่ไหนหวังฝากผีฝากไข้กับพ่อมณี" "งั้นก็ดีแล้ว ฉันจะไปเมืองพาราณสี"มณีบอก ยายผกาได้ยิก็ตกใจ




หลังจากที่หัสกันต์นั้นพ่ายแพ้
ก็แน่วแน่เดินทางยังจุดหมาย
ทั้งความแค้นยังแน่นอยู่มิรู้คลาย
หวังไม่วายได้กลับมารับมือ
แต่วันนี้จะรับขวัญแก้วปัญหา
ด้วยหัวใจมารดามายึดถือ
ใคร่ได้เห็นโฉมงามคนล่ำลือ
ไม่ต้องยื้อแย่งอย่างบางคนนั้น




หัสกันต์เดินทางใกล้ถึงเมืองพาราณสีก็แปลงกายเป็นคนแล้วเข้าไปในเมืองเห็นบรรดายหนุ่มต่างกำลังใช้เชือกคล้องงน้ำอยู่ ...."เรายังไม่ต้องรีบหรอกเพราะที่นี่เต็มไปด้วยอาหารที่น่ากินทั้งนั้น"....

เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #174 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 05:28:51 PM »
ภายในตำหนักพระธิดาแก้วปัญหาเสด็จเข้ามา "พระธิดาเพคะ" "อะไรเหรอจ๊ะดอกพยอม" "ทำไมพระธิดาไม่รับสั่งให้ชายหนุ่มที่เข้ามาแก้ปัญหาเข้ามาสักทีล่ะเพคะ" "ก็ไม่เห็นมีใครเข้ามาได้เลยนิกะอีแค่คล้องน้ำใส่ตุ่มห้เต็มก็ไม่เห็นจะมีใครทำได้บประสาอะไรที่จะมาแก้ปัญหาของเรา" "อ้าวแล้วถ้าไม่สามารถคล้องน้ำได้เต็มตุ่มละเพคะ" "ก็ไม่สามารถแก้ปัยหาของเราได้น่ะซิ เข้าใจไหมแม่ดอกพยอม""เข้าใจน่ะเข้าใจเพคะแต่หม่อมฉันเสียดายเพคะ" "เสียดายอะไร" "หม่อมฉันไม่กล้าพูดเพคะมันละอายปากเพคะ"




ตกกลางคืนหัสกันต์กลับกลายร่าง
กลับเป็นอย่างยักษ์ร้ายมุ่งหมายฝัน
จับผู้คนฉีกกินสิ้นชีพพลัน
ทิ้งซากมัในบ่อพอไปที
ครั้นพออิมก็กลับป็นเช่นมนุษย์
งามพิสุดทีท่าสง่าศรี
แล้วทำเป็นนิทาในรารี
ไม่รู้ม่ชี้เหตุการณที่ผ่านไป




ขณะที่พระธิดาแก้วปัญหาเดินเล่นในเขตพระราชฐานชั้นในนางกำนัลสองคนก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา ..""พระธิดา พระธิดาเพคะ ""..  "นี่ไรกันอย่าลุกลี้ลุกลนนักสิจ๊ะเดี๋ยคุณท้าวมาเห็นก็โดนดีหรอก" "ก็มันเกิดเรื่องใหญ่จริงๆนี่จ๊ะแม่ดอกพยอม" "แล้วมันเรื่องอะไรกันละ"ดอกพยอมอยากรู้ทันที "เค้าว่ากันว่ามีกระดูกคนในสระน้ำเพคะพระธิดา" "แล้วมันมาจากไหน"แก้วัญหาถามพลางก็นึกกลัว

เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #175 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 05:37:01 PM »
พี่แยมสวยน่ารัก 
ดูรูปแล้วอดยิ้มไม่ได้   :icon_rolleyes:
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #176 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 06:01:55 PM »
"ข้าพุทธะเจ้าไม่ทราเกล้าพระเจ้าคะรอรายงานอยู่พระเจ้าค่ะ" ท่านอำมาตย์กราบทูลไป "น่ากลัวเหลือเกินเพคะเสด็จพี่หม่อมฉันคิดไว้แล้วเชียวผู้คนมากมายต้องเกิดเรืงเข้าสักวัน แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ" พระมเหสีเจษฏากราบทูล " องค์เหลือหัวเลยสั่งการ "ท่านอำมาตย์ชิงชัย ท่านอำมาตย์พิษณุ จงส่งทหารไปสืบเรื่องว่าใครเป็นตัวการก่อเรื่องนี่ขึ้นมา" รับด้วยเกลาพระเจ้าคะ" ท่านอำมาตยืทั้งสองจึงรีบไป




แก้วปัญหาร้อนใจจะรีบไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อ "พระธิดาจะรีบไปหนเพคะ"ดอกพยอมถาม "ก็จะไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อนะสิดอกพยอม"




พระมเหสีเสด็จเข้ามาในตำหนักสักพักแก้วปัญหาก็เข้ามา "เป็นไงรู้เรื่องแล้ใช่ไหมแก้วปัญหา" "เพคะเสด็จแม่ ลูกถึงได้รีบมาเข้าเฝ้าแล้วเสด็จพอละเพคะ" " ทรงรอฟังเรื่องราวต่างๆที่ท้องพระโรงแม่น่ะรีบออกมา จิตใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว" คุณท้าวเลยสั่งดอกพยอมให้ดูแลพะธิดาไม่ให้ออกไปออกไปฝ่ายนอก แก้วปัญหาจึงว่าตนไม่ใช่เด็กๆแล้ว "คุณท้าวพูดถูกแล้วแม่ไม่ค่อยสบายใจ ลูกก็ไม่ควรประมาท ไม่ควรเลยที่จะมีความคิดแผลงๆอย่างนี้ตั้งแต่แรกเลย" (แก้วปัญหาถูกแม่ว่าอีกแล้ว)

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 22, 2010, 06:02:38 PM โดย rainbow »
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #177 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 06:47:23 PM »
หัสกันต์ยักษ์ร้ายใจคอคด
แสร้งสลดทีท่าน่าเลื่อมใส
ทำทีท่าสยดสยองหมองหม่นใจ
ไม่มีใครหมางผิดคิดระแวง
ไปทางโน้นฟังทางนี้ทีครุ่นคิด
ทั้งที่จิตใคร่หัวเราะเยาะแสยง
เห็นอำมาตย์พาทีเข้าชี้แจง
คอยเสแสร้งกิริยาน่านิยม




"ข้าพระพุทธเจ้าขอประทานอภัยที่ไม่ได้จัดเตรียมที่พักให้ทรงประทับ" อำมาตย์พิษณุบอกแก่หัสกันต์ หัสกันต์ก็เล่นบทคนดี "ไม่เป็นไรหรอกท่านอำมาตย์เราเข้าใจดีเมื่อมีผู้มาแก้ปัญหามากการต้อนรับก็อาจจะไมทั่วถึงแล้วอีกอย่างทุกคนก็ล้วนเป็นคนแปลกหน้าไม่อาจไว้ใจใครได้ "แล้วแนะนำให้เพิ่มกำลังทหารเพราะอาจช่วยป้องกันเหตุร้าย "คนสัยนี้น่ากลัวเหลือเกิน" ท่านอำมาตย์จึงบอกวาจะจัดเตรียมที่พักที่ปลอดภัยถวายแต่หัสกันต์บอกไม่ต้องเพราะเรียนพะเวทย์มาบ้างอาจได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาจับตัวการ ท่านอำมาตยืทั้งสองได้ยินก็เป็นปลื้ม




ข่าวนี้ถึงองค์เหนือหัวแล้วพระมเหสีเจษฎาทรงชมหัสกันต์ "กล้าหาญเหลือเกินสมเป็นหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์" "นั่นสิ พี่สั่งให้ท่านอำมาต์ทั้งสองนตัวมาพบตอนเช้า เจษฎาน้องคิดเหมือนพี่มั๊ยโอรสหัสกันต์นี่แหลเหมาะสมกับลูกแก้วปัญหาของเราที่สุด" "ต้องให้หม่อมฉันเห็นตัวก่อนนะเพคะถึงจะบอกได้ นี่แก้วปัญหาพึ่งกลับตำหนักไปเสด็จพี่รับสั่งให้หาเลยไหมเพคะ" "อย่าเพิ่งเลยรอให้เราจอตัวซะก่อนแล้วค่อยพูดเรื่องนี้กับลูก" "ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามที่เราหวังไว้เถอะนะเพคะ หมอมฉันจะได้หมดห่วงหมดกังวลซะที"

เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #178 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 08:06:35 PM »
 :icon_mad: เซ็ง เครียด ปวดใจ เล่าต่อดีกว่า

บรรดาชยหนุ่มที่มาแก้ปัญหาก็พยายามคล้องน้ำหัสกันต์ทำทีท่ามาเป็นดูการคล้องน้ำ แล้วนึกในใจ .."ไม่นึกเลยว่าเรื่องมันจะง่ายกว่าที่คิดไว้"..




มณีก้เดินทางมุ่งหน้าไปยังเมืองพาราณสีระหว่างทางนชยายผกาหกล้ม "อ้าว ยายผกา" "สงสัยขาจะหัก" หนูนุ้ยกระซิบกับเท่งดังไปหน่อย "สงสัยแกล้งล้ม" "นี่ไอ่เท่งไอ่หนูนุ้ยว่าข้าแกล้งเหรอ" แล้วก็เป่ามนต์ให้เจ็บจริงๆ มณีขอดูหน่อย พอมณีเห็นก็อึ้งไปเพราะมีแผลจริงๆ




เท่งถามหนูน้ยว่าหนูผกาแกล้งหรือเจ็บจริง "รับรอง เด็ดขาดเลยไม่จริง" "เอ็งก็เห็นว่าเลือดออกอย่างนั้น" "ไอ่เท่งเอ๊ย..เอ็งนี่โง่ตั้งแต่เช้าแล้ว เอ็งจะไปเอาอะไรกับยายแก่ผกานั้นจนถึงวันนี้ฉันยังไม่ค่อยจะเชื่อเลยว่ายายผกาแก่หรือสาว"แล้วหนูนุ้ยก็หันไปเก็บผลไม้กินแล้วชวนเท่งไปบอกความจริงกับมณี "ไอ่หนูนุ้ยเอ็งก็ป็นซะอย่างนี้ เอ็งไม่กลัวปวดท้องเหรอ" "อ่เท่งโง่ครั้งที่เเปดร้อยแล้วก็บอกน้องมรีตอนที่ยายผกาไม่อยู่สิไม่ให้ได้ยินสิ รับรองน้องมณีรู้แล้วฮาตรึม"

เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #179 เมื่อ: มีนาคม 22, 2010, 08:33:15 PM »
มณีทำแผลให้ยายผกาเสร็จแล้ว "ขอบใจนะพี่มณี" "ฉันจะเลิกสงสารยายก็เพราะแบบนี้แหละขอร้องล่ะยายผกาอย่ามาเป็นยายแก่หัวงูกับฉันเลย" "พ่อมณีทำไมคิดมากมายขนากชดนั้นมันบากรรมเปล่าๆนะ ฉันน่ะก็เคยปากเพราะเคยมีพี่ชายที่ชื่อมณี เออ แต่ว่าถ้าพ่อมณีไม่เชื่อก็ตามใจแล้วแต่พ่อมณี ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว โอ๊ย ๆ ๆ" มณีรำคาญจึงเดินออกไปหาเท่งกับหนูนุ้ย




เท่งกับหนุนุ้ยเก็บผลไม้เดินมาเจอมณี "อ้าวน้องมณี ว่าพรือ" "ฉันชักเบื่อยายแก่ผกานั่นเต็มทีละชอบทำเป็นสาวๆ " "อ้าวใจเย็นๆอย่าไปโกรธแกเลย บางทีแกอาจจะสาวสวยก็ได้"หนูนุ้ยพูดแล้วก็ปวดท้อง "ไอ่หนูนุ้ยเอ็งโดนเข้าแล้วเหรอเนี๊ยะ"เท่งถาม "โดนแล้วๆ ปากกูเอ้ยไม่น่าพลาดเลย" "นี่มันอะไรกันหนูนุ้ย เท่ง" "ไม่มีอะไรหรอกพ่อมณี พวกฉันมาเก็บผลไม้เท่านั้นแหละไ หนูนุ้ยก็ดวยวายต่อว่าปวดท้อง มณียิ่งสงสัยยายผกามากขึ้น




เท่งถามว่าต้องรอยายผกาหายก่อนถึงจะออกเดินทางไหมยายผกาว่าก็ต้องรอตนให้หายก่อนหรือว่าจะทิ้งไว้กลางป่า มณีกลับบอกว่าถ้าไม่หายพรุ่งนี้จะเดินทางล่วงหน้าไปก่อนแล้วให้เท่งกับหนูนุ้ยอยู่ดูแลให้หายและเดินทางตามไปทีหลัง

เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ