ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #375 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 08:46:28 PM »
มณีบอกทั้งสอง “ก็ใครใช้ให้ทำอย่างงั้นละ เอากองรวมๆกันไว้เดี๋ยวค่อยช่วยกันขนกลับไปก็ได้” หนุนุ้ยบอกว่า “แล้วจะไปรู้เล่าเล่นโยนมา เอาเหน็บหูก็มี” จากนั้นทั้งสามคนจึงไปยังที่พัก




ดอกพะยอมคุยกับแก้วปัญหา “หม่อมฉันว่าพระธิดาอย่าเพิ่งตัดสินพระทัยเลยนะเพคะให้หม่อมฉันไปถามพ่อมณีดูก่อน” “ไม่ต้องเราจะถามเอง” แก้วปัญหาบอกกับดอกพะยอม แล้วหัสกันต์ก็เดินเข้ามาหาพร้อมดอกไม้ “น้องแก้วปัญหาอยู่นี่เองพี่ไปเก็บดอกกล้วยไม้ป่ามาฝาก ดอกพะยอมด้วย” “หม่อมฉันด้วยเหรอเพคะ” ดอกพะยอมยิ้มถูกใจ “ก็ยังงั้นนะสิ”





“พี่เห็นหน้าตาน้องแก้วปัญหาไม่สบายใจพี่เลยเก็บดอกไม้ป่ามาให้อาจจะพอช่วยน้องแก้วปัญหาได้บ้าง” “ขอบพระทัยเพคะสวยมากเลยเพคะ”แก้วปัญหารับดอกกล้วยไม้มา หัสกันต์ยิ้มหน้าบาน “ถ้ายังงั้นเรากลับที่พักกันเถอะเดี๋ยวน้องมณีเค้าเป็นห่วง” แก้วปัญหาจึงเดินกลับไปที่พักพร้อมกับดอกพะยอมและหัสกันต์




เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #376 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 09:00:32 PM »
ยายผกานั่งรอพอเห็นมณี หนูนุ้ย เท่ง เดินกลับมาก็รีบเดินออกไป “หนักไหมยายจะช่วย” มณีร้อนตัวรีบร้อง “หยุดอยู่ตรงนั้นแหละไม่ต้อมาเข้าใกล้ข้า”




ยายผกาเลยบอกมณี “ใครว่ายายจะช่วยพ่อมณีละยายจะช่วยไอ้สองคนนี่ต่างหาก พ่อมณียังหนุ่มยังแน่น” มณีหน้าแตกยับเยิน “เอามาเยอะเลยนะแต่ว่ามันยังไม่สุกข้ากินไม่ได้ข้าแก่แล้วฟันฟางไม่ค่อยดี” มณีอายด้วยโมโหด้วยจึงเอาผลไม้โยนไว้แล้วเดินออกไป ยายผกามองตามไปด้วยสายตาที่มีความหวัง





แก้วปัญหาเดินมาเจอกับมณีที่เดินหนีออกมา มณีรีบวิ่งเข้าไปหา “พระธิดา เสด็จไปเก็บดอกไม้ที่ไหนมาพระเจ้าค่ะ” “ไม่ได้เก็บเองเจ้าพี่หัสกันต์ทรงเก็บให้” แก้วปัญหาตอบมณี หัสกันต์เข้ามาบอกมณี “พอดีพี่ไปหาพวกเนื้อพวกปลาเห็นดอกไม้ป่านี่เข้าจึงเก็บมาเพราะพี่คิดว่าผู้หญิงกับดอกไม้เป็นของคู่กัน” ดอกพะยอมเห็นด้วยกับหัสกันต์




เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #377 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 09:30:03 PM »
มนัสนี่เสน่ห์แรงเหมือนกันนะเนี่ย

พี่ตวงก็สวยมากมาย อรั๊ยยสสส์>///<!! :o

มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ สู้จ้า^o^

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #378 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 09:31:01 PM »
แก้วปัญหาเดินหนี มณีรีบเรียกเอาไว้ “พระธิดาทรงประทานโอกาสให้หม่อมฉันพูดตามลำพังได้ไมพระเจ้าค่ะ” “เราหิวแล้ว”แก้วปัญหาบอก ดอกพะยอมเลยเข้ามาขวาง “หลีกไปพ่อมณีไม่ได้ยินเหรอว่าพระธิดาทรงหิวแล้ว” มณีขอร้องดอกพะยอม “ดอกพะยอมเห็นใจฉันเถอะ พระธิดาทรงหมางเมินฉันตั้งแต่เมื่อเย็นวานฉันกลุ้มใจเรื่องแม่ของฉันอยู่แล้วอย่าให้ฉันต้องกลุ้มใจเรื่องพระธิดาอีกเลย”  แต่ดอกพะยอมไม่สนใจจะให้มณีหลีกอย่างเดียว “ฉันช่วยอะไรไม่ได้หรอก ไม่ได้ยินเหรอว่าพระธิดาจะรีบไปเสวย”




แก้วปัญหาเลยตัดรำคาญ “เอาเถอะๆถ้าอยากจะพูดก็ได้ ดอกพะยอมเจ้าล่วงหน้าไปก่อน เอาดอกไม้ไปด้วย เชิญเจ้าพี่หัสกันต์เสด็จเพคะ” “ถ้ายังงั้นก็ได้” หัสกันต์จึงจำเป็นต้องเดินกลับไปกับดอกพะยอม





ยายผการอมณีไม่เห็นจะมาจึงจะออกไปตาม หนูนุ้ยก็ทักเอาไว้ “จะไปไหนล่ะยายผกา” “จะไปตามหาพ่อมณีหลานรักของยายไม่รู้เตลิดเปิดเปิงไปไหน” หนุนุ้ยจึงบอกให้ยายผการีบไปแล้วระวังตัวด้วย




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 04, 2011, 09:33:34 PM โดย rainbow »
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #379 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 09:37:46 PM »
ส่วนหัสกันต์ที่เดินตามมากับดอกพะยอมก็นึกจะกิน “ถึงจะแก่ไปนิดแต่ก็ยังพอกิน ดีนักละ” ดอกพะยอมก็เดินตามโดยที่ยังไม่รู้ว่ามีภัยมาถึงตัวส่วนผกากรองก็ออกมาตามหามณี “หายไปไหนนะผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ขี้โมโห” แล้วก็เดินตามหาต่อ




แก้วปัญหาเล่าเรื่องที่ตนรู้ให้มณีฟัง “พระธิดาทรงทราบ” มณีตกใจ “เราสู้อุตส่าห์หลงเชื่อเจ้าที่แท้เจ้าก็ให้เมียใส่หน้ากากคนแก่ตามมาตลอด” มณีปฏิเสธ “ไม่ใช่นะพระเจ้าค่ะไม่เป็นความจริงเลย” แก้วปัญหาจึงหันไปถามมณีด้วยน้ำตา “แล้วเจ้าจะอธิบายเรื่องทั้งหมดยังไง”





มณีพูดไม่ถูก ก่อนที่จะตัดสินใจพูดถึงผกากรองในสิ่งที่ตนเข้าใจ “ยายแก่ผกานั่นเป็นยักษ์พระเจ้าค่ะมันสามารถปลอมแปลงรูปกายได้ หม่อมฉันยังไม่ทราบเลยว่าตัวจริงของมันเป็นยังไง” “แล้วที่เจ้าให้นางติดตามมาโดยตลอดละเจ้าจะอธิบายยังไง” มณีไม่ตอบแก้วปัญหาจึงเดินหนีไปทั้งน้ำตามณีได้แต่เรียกตาม






เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #380 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 10:08:24 PM »
หัสกันต์หยุดเดินแล้วแปลงเป็นยักษ์ ดอกพะยอมเดินตามหัสกันต์โดยที่ยังไม่รู้ตัวว่าจะเป็นอาหารของมัน ดอกพะยอมเห็นหัสกันต์หยุดเดินจึงถาม “มีอะไรหรือเพคะพระโอรส” พอดีกับยายผกาเดินเข้ามาเห็น “อยู่ที่นี่เอง แหมตามหาแทบแย่เชียว” แล้วทักหัสกันต์ “อ้าวทำไมหน้าตาเป็นอย่านั้นละ คนเห็นก็เตลิดเปิดเปิงไป” แล้วยายผกาก็หัวเราะ




หัสกันต์จึงร่ายมนต์กลับเป็นมนุษย์ ดอกพะยอมเดินมาถามยายผกา “จะไปไหนละยายผกาเอ๊ะหรือฉันเรียกผิดไป”  “แม่ดอกพะยอมนี่พูดแปลกๆนะ” ดอกพะยอมเลยพูดต่อ “หึ ไม่แปลกหรอกอย่าลืมนะว่าความลับมันไม่มีในโลก ใครที่ทำความชั่วเอาไว้สักวันต้องแสดงออกมา รีบเสด็จเถอะเพคะพระโอรสหม่อมฉันไม่อยากเห็นคนพวกสองหน้า” หัสกันต์ถลึงตาใส่ยายผกาๆมองตามไปแบบงงว่าดอกพะยอมทำไมพูดอย่างนั้น





มณีเดินตามแก้วปัญหามาเพื่อที่จะปรับความเข้าใจ “พระธิดาทรงฟังหม่อมฉันเถิดสักนิดพระเจ้าค่ะ” “เราไม่ฟังเจ้าหลอกลวงเรามาตลอดเวลา” “หม่อมฉันสาบานได้ นางยักษ์แก่ตนนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับหม่อมฉันเลยสักนิดเลยพระเจ้าค่ะ” ยายผกาเดินมาเจอมณีอยู่กับแก้วปัญหาจึงแอบหลบฟัง “ตรงกันข้ามหม่อมฉันเกลียดมันทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง”




เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #381 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 10:13:40 PM »
ผการกองยังแอบฟังอยู่ แก้วปัญหาถามมณี “เจ้าจะให้เราเชื่อเจ้าใช่ไหม” “ทรงเชื่อหม่อมฉันเถอะพระเจ้าค่ะหม่อมฉันรักพระธิดาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนถึงบัดนี้” “เราไม่เชื่อเพราะทุกสิ่งทุกอย่างเราได้ยินกับหูรู้เห็นกับตาเจ้าอย่ามาหว่านล้อมเราซะให้ยากเลย” พูดจบแก้วปัญหาก็วิ่งไปมณีจะตามไป “อย่าตามเรามานะเราไม่อยากเห็นหน้าเจ้า”




ผกากรองที่อยู่แถวนั้นก็จะเดินไปแต่ไปเหยียบกิ่งไม้ทำให้มีเสียงมณีจึงหันมาว่าและเดินตามเสียงมา “ไอ้พวกขี้คลาดชอบทำร้ายคนอื่นลับหลังไม่กล้าสู้กันซึ่งๆหน้า” ผกากรองหันไปมองแล้วจะใช้เวทย์มนต์หายตัว พอใกล้จะหายมณีมาเห็นแล้วว่าให้ “กำลังจะใช้เวทย์มนต์หนีเอาตัวรอดสะใจเจ้าแล้วสิ ทำให้พระธิดาเข้าพระทัยผิด” ที่ว่าจะหายตัวไปก็เลยยังไม่หายไปไหน




มณีต่อว่าผกากรอง “เจ้าชนะแล้ว ชนะด้วยวิธีสกปรก หน้าด้านไร้ยางอายทีสุด” “พี่มณี” ผกากรองเรียกเพื่อจะอธิบายความจริง “ไม่ต้องมาเรียกข่าว่าพี่” “เราไม่รู้เรื่องจริงๆนะคืนนั้นเราเป็นห่วงเจ้าที่ออกไปโรงทานกับหัสกันต์ เราก็เลยตามออกไปแต่ไม่คิดว่าพระธิดาจะตามไปด้วย” มณีเดินเข้ามาผลักหน้าผกากรอง(จะอยู่ให้เขาทำร้ายทำไมก็คนมันรักอ่ะนะ)



เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #382 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 10:29:36 PM »
“โกหก” มณีผลักผกากรองหน้างายล้มลงผกากรองร้องไห้ “ไม่ต้องมาบีบน้ำตาให้ข้าสงสาร” มณีจับหน้าผกากรองขึ้นมา “ข้าถามเจ้าจริงๆ ในเมืองยักษ์ของเจ้าไม่มีผู้ชายแล้วรึไงถึงต้องซมซานมาหาถึงเมืองมนุษย์” พูดจบก็สะบัดมือที่จับหน้าผการกรองลง (เล่าไปก็เจ็บไปด้วยสงสารผกากรอง)





ผกากรองพูดไปร้องไห้ไป “มณี ”  “อ๋อ ข้าพอจะรู้ละ ข้าว่าเจ้าไปหาผู้ชายที่อื่นดีกว่าบางทีเจ้าอาจจะสมหวังก็ได้” (คำพูดนี่เชือดเฉือนก่ะเอาให้ตายไปเลยใช่ป่ะ)(แล้วมันก็ตัดไป)





แก้วปัญหาเดินกลับมาคนเดียวโดยหัสกันต์แอบมองอยู่ห่าง

ใจก็ร้าวรวดเจ็บปวดเหลือ
ราดรอยแผลโชกฉ่ำด้วยน้ำเกลือ
ให้เข้าเนื้อหัวใจไฟรักลาม
ครั้นกระไรใจมนุษย์สุดจะนึก
ทะเลลึกยังหยั่งได้ไม่เกรงขาม
ภูเขาสูงไม่เกินกว่าพยายาม
แต่หากถามใจคนอับจนจริง



เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #383 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 10:55:56 PM »
หัสกันต์ใช้เวทย์มนต์คาถาเรียกลมมา มณีที่เดินกลับมากับผกากรอง(ที่ตัดไปเมื่อกี้)เจอเข้ากับลมที่อยู่ๆก็มาแรง ส่วนแก้วปัญหาก็ปลิวไปกับสายลม




หัสกันต์เห็นดังนั้นก็ยิ้มดีใจในผลงานของตน ส่วนมณีกับผกากรองก็ต้องผจญกับลมจนต้องหากิ่งไม่ยึดไว้พอลมหยุด มณีเริ่มต่อว่าผกากรองทันที “เจ้าใช่ไหมที่ทำให้เกิดพายุเมื่อกี้นี้” ผกากรองยังงงอยู่



พอตั้งสติได้ก็ลุกขึ้นมาเถียง"ทำไมเราต้องทำอย่างนั้นด้วย” มณียิ้มแล้วพูด(เข้าข้างตัวเองมาก) “ก็เพราะว่าเจ้าจะได้กอดข้า เอาเถอะในเมื่อมันแล้วก็ให้แล้วไป ข้าจะนึกเสียว่าทำบุญทำทายละกัน” ผกากรองโกรธมณีมาก “หยาบคายๆที่สุด เราจะสั่งสอนให้เจ้าสำนึกตัวซะบ้าง” ผการกองใช้เวทย์มนต์ทำให้มณีอาเจียน(สมควรจะโดน)


เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #384 เมื่อ: มกราคม 04, 2011, 11:16:13 PM »
มณีถึงจะโดนแบบนี้แต่ยังปากเก่งหันไปด่าผการกอง “นังแพศยา” หันกลับไปอาเจียนแล้วกลับหันมาด่าต่อ “นังกาลี” (ผู้ชายอะไรปากร้ายชะมัด) ผกากรองบอกมณี “จำเอาไว้นะมณีถึงเราจะรักเจ้าแทบขาดใจยังไงแต่ก็ไม่ได้หมายความเราจะให้เจ้าดูถูกเหยียดยามได้บ่อยๆเช่นนี้ ระวังปากของเจ้าให้ดีเถอะ” มณีเลยลุกขึ้นมาต่อว่า “ก็เอาสิ เจ้าจะทำอะไรข้าก็ได้จะฆ่าให้ตายก็ได้ ข้ามันมนุษย์ธรรมดาไม่ได้มีฤทธิ์เดชไว้ต่อสู้กับเจ้า” ว่าจบก็หันไปอาเจียนต่อ ผกากรองโดนว่าก็อึ้งไป




ผกากรองรู้ว่าตัวองทำแรงเกินไปจึงเข้าไปพูดกับมณี “มณี เราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจนะ แต่เจ้าก็ไม่น่าทำให้เราโกรธเลยนิ” มณีไม่สนใจผลักผกากรองออกไป (ผลักอีกแล้ว) “อึ๊ย ข้าเกลียดเจ้าทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง เอาสิเจ้าจะจับข้าฉีกแขนฉีกขากินก็ได้ให้สมกับความสะใจของเจ้า” มณีพูดจบก็เดินออกไปทิ้งให้ผกากรองนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นคนเดียว (อีกละ)




ด้วยพระเวทย์หัสกันต์อ่านคาถา
ให้ลมพาหอบไปสายสมร
ผูกรักลึกไกลพงกลางดงดอน
เพื่อจรซ่อนแอบไว้ไกลผู้คน
แก้วปัญหาตกใจให้เสียขวัญ
อึกทึกดึงดั้นทุกแห่งหน
ยินแต่เสียงโคลงคลึงดังอึ้งกล
คิดอับจนทำไฉนอย่างไรกัน



เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #385 เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 05:20:49 PM »
จริงๆ ตอนแรก  พี่ก็สนใจจะเล่าเรื่องนี้เหมือนกันนะ
แต่ตอนนี้ดีใจมากๆ เลยที่น้องเรนโบว์เล่า
เพราะถ้าพี่เล่า  คงจะกรี๊ดดดดดๆ  ด้วยความคับแค้นใจ
จนอาจจะเล่าต่อไปไม่ไหวก็ได้  เพราะความร้ายกาจของมณี
 O0
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #386 เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 08:05:01 PM »
จริงๆ ตอนแรก  พี่ก็สนใจจะเล่าเรื่องนี้เหมือนกันนะ
แต่ตอนนี้ดีใจมากๆ เลยที่น้องเรนโบว์เล่า
เพราะถ้าพี่เล่า  คงจะกรี๊ดดดดดๆ  ด้วยความคับแค้นใจ
จนอาจจะเล่าต่อไปไม่ไหวก็ได้  เพราะความร้ายกาจของมณี
 O0

เล่าไปก็เจ็บใจไปแอบกรี๊ดเองด้วยค่ะไม่รู้คิดถูกหรือคิดผิดที่มาเล่าเรื่องนี้ มณียังร้ายได้อีกค่ะพี่กาฬ
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #387 เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 08:11:24 PM »
มณีกลับมาที่พักดอกพะยอมถามหาพระธิดากับมณี “อ้าว แล้วพระธิดาไม่ได้ประทับอยู่กับพ่อมณีหรอกหรอ” “ตอนแรกนะใช่ แต่ตอนหลังพระธิดากริ้วฉันเลยเสด็จมาก่อน” หัสกันต์ทำตัวเป็นคนดีมาก “ถ้าอย่างนั้นเรารีบออกตามหากันเดี่ยวนี้เลย” ยายผกาเดินกลับมา หนูนุ้ยหันไปทักแต่มณีไม่สนใจ “จริงสิตะกี้มีพายุจัดพระธิดาจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้เรารีบออกตามหากันเถอะ” ทุกคนเลยออกตามหาแก้วปัญหาโดยไม่มีใครสนใจยายผกา





แก้วปัญหาถูกลมหอบมาในถ้ำก็เดินไปหาทางออกเมื่อไม่เจอก็อธิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธ์คุ้มครองก่อนเดินต่อไป “ข้าแต่เจ้าป่าเจ้าพระแม่ธรณี ที่ปกปักรักษาถ้ำนี้ลูกไม่รู้ตัวเลยว่าเข้ามาอยู่ในถ้ำที่ได้ยังไง ขอให้ทุกพระองค์จงโปรดช่วยคุ้มครองลูกจากอันตรายที่จะเกิดขึ้นด้วยเถิด”




ส่วนมณีก็ออกตามหาแก้วปัญหาโดยที่หัสกันต์ไม่เข้าไปช่วย "พวกหน้าโง่หาจนตายก็หาไม่พบหรอก"แล้วยังหายไปอีกเหลิอแต่มณีทีหาพระธิดาอยู่


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 06, 2011, 08:22:37 PM โดย rainbow »
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #388 เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 10:09:06 PM »
ที่โรงทานเลี้ยงคนตาบอดหัสกันต์ไปจับคนตาบอดมากินเป็นอาหารพวกทหารช่วยกันพาคนตาบอดเข้าไปในโรงทานแต่ก็มีคนตาบอดบางคนถูกจับไปกินเป็นอาหาร




หมื่นจงรักกับหมู่ภักดีมากราบทูลองค์เหนือหัวไพนุสิน “ยักษ์ ยักษ์อะไรกัน” “ข้าพระพุทธเจ้าก็ไม่ทราบพระเจ้าค่ะ อยู่ๆมันก็มาจับคนตาบอดกินข้าพเจ้ากับหมู่ภักดีช่วยไว้บางส่วนแล้วพระเจ้า” “น่ากลัวเหลือเกินเพคะเสด็จพี่” กลิ่นสุคนธ์เปรยๆออกมา ลำเจียกกราบทูลไปกลัวไป “มันคงยังไม่กินคนตาดีหากยังมีคนตาบอดอยู่กระมังเพคะ”



ท่านปุโรหิตจึงบอกไป “เหลวไหล ขึ้นชื่อว่ายักษ์มันคงไม่เลือกหรอกว่าตาดีหรือตาบอด” องค์เหนือหัวไพนุสินจะเดินออกไปด้วยความร้อนใจ “เสด็จพี่จะเสด็จไปไหนเพคะ” “จะไปโรงทาน” ทรงตอบกลิ่นสุคนธ์แล้วก็รีบออกไป กลิ่นสุคนธ์กับลำเจียกจึงรีบตามออกไปด้วย


เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ..."น้ำใจแม่"...
« ตอบกลับ #389 เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 10:39:12 PM »
ที่โรงทานไส้คนห้อยอยู่บนต้นไม้องค์เหนือหัวไพนุสินเสด็จออกไปดู ลำเจียกเห็นแล้วก็กลัว “เสียวไส้จังเลยเพคะหม่อมฉันไม่กล้ามองเลย”กลิ่นสุคนธ์กระทุ้งศอกใส่ลำเจียกให้เงียบ องค์เหนือหัวไพนุสินเห็นก็วิตกกังวล “เราตั้งใจจะสร้างบุญสร้างกุศลแต่เหตุการณ์ทำไมถึงเป็นบาปเป็นกรรมแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้” ทรงรู้สึกท้อแท้เหมือนว่าสร้างโรงทานคนตาบอดแล้วทำให้คนพวกนั้นตาย




ท่านปุโรหิตจึงทูลตอบไป “ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนพระเจ้าค่ะว่าเหตุการณ์จะกลับกลายมาเป็นเช่นนี้” “แล้วคนที่เหลือล่ะ” ทรงรับสั่งถาม “หม่อมฉันนำไปฝากไว้ในค่ายทหารแล้วพระเจ้าค่ะ” หมื่นจงรักทูลตอบ “ดีละ แล้วหญิงหม้ายลูกสองคนละเราลืมไปซะสนิท” กลิ่นสุคนธ์เริ่มวิตกที่เห็นองค์เหนือหัวไพนุสินถามหา “นางหายไปก่อนหน้านี้แล้วพระเจ้าค่ะ” “นางหายไป หายไปไหน” “ไม่ทราบพระเจ้าค่ะ” หมู่ภักดีตอบ ยิ่งทำให้ทรงวิตกมากขึ้น




มณีและพวกที่พากันตามหาพระธิดาแก้วปัญหาหาไม่พบหัสกันต์ก็เข้ามาสมทบ “เจ้าพี่หัสกันต์เป็นอย่างไรบ้างพระเจ้าค่ะ” หัสกันต์ตีหน้าเศร้า “พี่เสียใจจริงๆมณีพี่ออกไปตามหาถึงธารด้านโน้นแต่ก็ไม่มีวี่แววเลย” ดอกพะยอมได้ยินดังนั้นก็ร้องไห้ “โถ พระธิดาไม่ควรเลย ๆ จริงๆแล้วหม่อมฉันจะกลับไปกราบทูลพระมเหสีกับองค์เหนือหัวอย่างไร” หนูนุ้ยเข้าไปนั่งข้างๆปลอบ “พี่หนูนุ้ยยังอยู่นา” “ให้แกตายไปให้พระธิดาของฉันยังอยู่จะดีกว่า”




เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ