ลอยไปหาใครคนนั้นในทันใด
เสี่ยงมาลัยสมประสงค์จำนงเทอญ
(กลอนถูกตัดค่ะ)
ว่าแล้วผกากรองก็อธิษฐานเสี่ยงพวงมาลัยว่าใครเป็นคู่ครองขอให้ได้พวงมาลัยนี้ไป
แล้วผกากรองก็โยนพวงมาลัยออกไป มณีก็ใช้อำนาจลูกแก้วทำให้ได้พวงมาลัยของผกากรองมา
ผกากรองยังไม่เห็นมณีก็ยิ้มดีใจที่ได้เลือกคู่พอเห็นเป็นมณีเท่านั้นแหละ สะบัดบ๊อบเดินหนีเข้าไปเลยส่วนมณีก็ยังดีอกดีใจที่ได้พวงมาลัยของผกากรองมาแล้ว
ผกากรองโมโหที่มณีรับพวงมาลัยของตนเองได้ก็หนีมาอยู่ในห้องพวกนางกำนลก็รีบตามมา
พระธิดาเพคะ ยังไม่ทันจะพูดอะไรก็โดนผกากรองไล่ออกมา
พวกเจ้าออกไปเฝ้าข้างนอก ถ้าหากว่าใครตามมาให้บอกว่าเราไม่สบายไม่ต้องการพบใครทั้งนั้นพวกนางๆยังไม่ยอมออกไปผกากรองโมโห
ไปสิ เราบอกให้ออกไปไง นางกำนัลจึงรีบออกไปส่วนผกากรองก็นั่งโมโฟฮึดฮัดฟึดฟัดอยู่คนเดียว
ส่วนมณีก็มาเข้าเฝ้าองค์ไพนุวงศ์และพระมเหสีหงส์ทอง
เนี่ยนะเหรอที่ผกากรองเสี่ยงมาลัยไปให้ รูปร่างหน้าตาสง่างามเหลือเกินสมกับลูกเราเหลือเกินนะเพคะเจ้าพี่ พระมเหสีหงส์ทองทรงรับสั่งกับพระสวามี
เจ้าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร มาจากไหนกัน องค์ไพนุวงศ์ ทรงรับสั่งถามมณี