ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ninda

กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« เมื่อ: ธันวาคม 21, 2007, 01:25:52 AM »

อยากเขียนนิยายจนจะลงแดงตายแล้วจ้ะ
ยิ่งยุ่งๆ ...ก็ยิ่งอยากทำให้มันยุ่ง ๆ ไปกว่าเดิม
สรุป ตัดสินใจว่าจะกลับไปเขียนนิยายต่อและจะเขียนเรื่องใหม่ด้วย
ตั้งใจไว้ว่าจะไม่ให้หายใจหายคอกันเลยทีเดียว... :P

ใครอยากอ่านก็อ่านและเมนท์ที่กระทู้นี้ได้นะคะ  แต่แวะไปให้คะแนนที่เด็กดีจะโอเคกว่า เพราะว่ามันมีระบบเรตติ้ง please please
่แต่ถ้าไม่อยากอ่านก็แวะมาให้กำลังใจกันได้ค่ะ...ที่ตรงนี้หรือเด็กดีก็ได้
แม้ว่ายังเขียนนิยายไม่เก่ง ยังเขีียนไม่ลื่นไหล เขียนแบบสะดุด ๆ เขียนนิยายแบบเข้าใจยาก เขียนบทตลกไม่เป็น
แต่กระบี่หากไม่ลับก็จะไม่มีวันคม เฉกเช่นการเขียนนิยายหากไม่ลงมือเขียนก็จะไม่มีวันเขียนเก่งขึ้นมาได้
(555แอบเน่าแบบหนังจีน)

เรื่องนี้มีพล๊อตยาวนานมาตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ แต่ว่ายังไม่เขียนสักที
ทีแรกพยายามตัดคำราชาศัพท์ออกไป แต่มารู้ตัวอีกทีก็รู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีคำราชาศัพท์ไม่ได้

ยังไงก็อ่านเอาสนุกแล้วกันนะคะ (หวังเช่นนั้น) และขอฝากเนื้อฝากตัวกับนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะชาวบอยคลับทุกท่าน  ;D

ปล.เรื่องนี้ตั้งใจว่าจะมาเขียนแข่งกับน้องการ์ตูนค่ะ จะมาแข่งกันว่าใครดองเค็มกว่ากัน
แต่ตอนนี้รู้สึกว่าน้องการ์ตูนจะคะแนนนำไปหนึ่งก้าวเพราะว่าจนป่านนี้น้องเขายังไม่เขียนเลยค่ะ...การ์ตูนเอ้ย...พี่รออยู่นะ... :D

ninda

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: ธันวาคม 21, 2007, 01:28:13 AM »
...การใช้ราชาศัพท์ ถ้าเอาไปใช้ในการแต่งบทประพันธ์ หรือวรรณคดีนั้นเราใช้ได้ เป็นศิลปะ แต่เมื่อใช้ราชาศัพท์ต่อองค์พระมหากษัตริย์นี้ เราต้องรักษาขนบธรรมเนียมประเพณี จะต้องเรียนจริง ๆ จัง ๆ จะต้องใช้เวลา แล้วก็ต้องมีความชำนิชำนาญในการที่จะใช้ นี่เป็นการเตือนเพื่อนครูภาษาไทยว่า เมื่อได้ฟังใครเขาใช้ราชาศัพท์ ไม่ใช่ว่าจะถูกทุกทีไป คือว่าควรจะถามหลาย ๆ คนว่าที่ใช้อย่างนี้ถูกต้องหรือไม่...”

หม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ อภิปรายในการประชุมวิชาการของชุมนุมภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ เมื่อ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๐๕

ด้วยเหตุฉะนี้ผู้เขียนจึงใช้คำราชาศัพท์เพื่อการสื่อความให้ผู้อ่านเข้าใจเท่านั้น

แต่กรณีที่มีความผิดพลาดเกิดขึ้น ผู้เขียนก็ยินดีพร้อมปรับปรุงแก้ไขค่ะ

 

และสำหรับนวนิยายเรื่องนี้...

ขอเปลี่ยนชื่อจาก “ฟรีหัทยา...ดินแดนแห่งหัวใจอิสระ” เป็น “กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา”

แทนนะคะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 21, 2007, 01:30:49 AM โดย นินดาเหิรหงษ์ »

ninda

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: ธันวาคม 21, 2007, 01:30:22 AM »


เรื่อง กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
ยังมีเมือง ๆ หนึ่งที่รอบล้อมไปด้วยทะเล เจ้าชายหนุ่มรูปงามยืนอยู่บนยอดปราสาท
และกำลังรอคอยการมาเยือนของเจ้าหญิงจากดินแดนที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่รู้สึกราวว่าอยู่ที่ไกลโพ้น

ninda

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: ธันวาคม 21, 2007, 01:33:27 AM »
ตอนที่ 1 กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…

 
ยังมีเมือง ๆ หนึ่งที่รอบล้อมไปด้วยทะเล เจ้าชายหนุ่มรูปงามยืนอยู่บนยอดปราสาท และกำลังรอคอยการมาเยือนของเจ้าหญิงจากดินแดนที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่รู้สึกราวว่าอยู่ที่ไกลโพ้น…

 
 
อีกไม่นาน...

 

ประเทศเล็ก ๆ ที่ถูกล้อมรอบด้วยทะเลสีครามแห่งนี้จะตกอยู่ในอุ้งพระหัตถ์..

 

มกุฎราชกุมารหนุ่มมองไปยังผืนทะเล...ทว่า...ในใจกลับเหม่อลอย มองไม่เห็นแม้ผืนทะเลอันระยับ...

         

หากไม่ดำรงอิศริยศเป็นมกุฎราชกุมารแห่งฟรีหัทยา ป่านนี้…คงเที่ยวท่องไปทั่วหนแห่งดังใจมุ่งปรารถนา...
แต่เมื่อในอีกไม่นานกำลังจะก้าวสู่ความเป็นกษัตริย์  จะให้ทำเช่นนั้นได้อย่างไร...

 

พระพักตร์คมเบือนจากท้องทะเลเบื้องหน้าเพราะได้ยินเสียงฝีเท้าที่ก้าวเข้ามาใกล้ตัว เมื่อหันไปเห็นเป็นองคมนตรีชาครผู้จงรักมานับสองรัชสมัย พระโอษฐ์จึงเปิดแย้มพร้อมเนตรฉายอันอ่อนโยน

 

องคมนตรีวัยห้าสิบปลาย ๆ เดินไปยังระเบียงที่มกุฎราชกุมารหนุ่มทรงประทับ เขาค่อย ๆ ทำความเคารพต่อหน้าวรกายสูงสง่าที่กำลังถูกแสงอาทิตย์สาดต้องเปล่งประกายรัศมีแห่งว่าที่กษัตริย์...

 

"ราชทูตจากเมืองดมิสารายงานว่า เจ้าหญิงจันทรัสม์จะทรงเดินทางมาถึงประเทศเราในวันเสาร์นี้ พระเจ้าค่ะ"

 

เจ้าชายหนุ่มพยักหน้าเพียงนิดแล้วจึงตรัสกับองคมนตรีด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล...

 

“ถ้าเช่นนั้นท่านจงไปแจ้งแก่ทุกฝ่ายให้รีบเตรียมทำการต้อนรับเจ้าหญิงเถิดท่านองคมนตรี...”

 

“พระจ้าค่ะ”องคมนตรีจึงเดินจากไปเงียบ ๆ เมื่อเห็นมกุฎราชกุมารหนุ่มทรงผินพักตร์กลับไปยังท้องทะเลดังที่ทรงโปรดกระทำเป็นประจำ...

 

"เจ้าหญิงจันทรัสม์เป็นผู้ทรงโฉม จบการศึกษารัฐศาสตร์จากอังกฤษ สวยด้วย เก่งด้วย คงไม่มีเจ้าหญิงคนไหนจะเหมาะกับตำแหน่งราชินีของหลานเท่ากับเจ้าหญิงจันทรัสม์อีกแล้ว"


 

เสด็จลุงเคยดำรัสไว้ ส่วนเจ้าชายก็เพียงแต่รับฟังเท่านั้น...

 

แต่ภายหลังไม่ได้เป็นแค่การดำรัสของกษัตริย์แห่งฟรีหัทยา เมื่อพระองค์ทรงส่งราชทูตไปสู่ขอเจ้าหญิงน้อยผู้ทรงโฉมแห่งประเทศดมิสา และเมื่อทุกฝ่ายต่างมีความเห็นพ้องต้องกัน ราชพิธีระหว่างเจ้าชายแห่งฟรีหัทยาและเจ้าหญิงแห่งดมิสาจึงใกล้เกิดขึ้นในเร็ววันนี้ 

 

การแต่งงานกับผู้หญิงสักคน หากเพียบพร้อมไปด้วยชาติตระกูลและความงดงาม ก็คง...ไม่ใช่เรื่องที่ควรกังวล...

 

นั่นคือสิ่งที่เจ้าชายอติวัณณ์พรรษิษฐ์ มกุฎราชกุมารแห่งฟรีหัทยากล่าวกับตนเองทุกคืนวัน เช่นนั้น...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 21, 2007, 08:00:27 PM โดย นินดาเหิรหงษ์ »

pakwarn

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: ธันวาคม 24, 2007, 02:01:27 PM »
มาต่อเร็วนะคะพี่นินดา หวานอยากอ่า่่นต่อแล้วอ่ะคะ  :-*

pim_4262

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2007, 07:17:53 PM »
แหะๆๆๆๆๆ    :-[

ninda

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #6 เมื่อ: มกราคม 11, 2008, 11:13:37 AM »
เรื่องนี้ขอเวลานิด เพราะคำที่พี่นำมาใช้ มันผิดหลักน่ะค่ะ
ต้องแก้ไขก่อน แต่ก็จะทยอยลงค่ะ ^^

ไม่อยากดองนานเหมือนของน้องตูนหรอก...
:D

nanajung

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #7 เมื่อ: มกราคม 12, 2008, 04:21:24 AM »
 :-* อย่าดองนานนะเจ๊ เค้ารออ่านอยู่  ;)

ninda

Re: กาลครั้งหนึ่ง...ที่ฟรีหัทยา
« ตอบกลับ #8 เมื่อ: มกราคม 17, 2008, 07:18:25 PM »
:-* อย่าดองนานนะเจ๊ เค้ารออ่านอยู่  ;)

เรื่องนี้เก็บไว้ก่อน ไม่อยากเอามาตีกับงานที่กำลังวิจัยอยู่ แต่เรื่องนี้น่ะแปลก เอาแค่ชื่อลงไว้เฉยๆ ก็มีคนตามมาเม้นท์
พอเขียน พอโปรยคำก็มีคนสนใจ ดังตั้งแต่ยังไม่ได้ลงตอนแรกเลย 555 (จริงอ่ะ)

อย่ารอเลย เพราะมันมีหลายจุดที่ต้องแก้และไม่ใช่น้อยๆ เลย
ไปอ่านรักแท้ไม่จำกัดหัวใจดีกว่านะ เรื่องนี้น่ะ เขียนอยู่ ไม่มีดอง...