Toggle navigation
ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
×
Close
เข้าสู่ระบบ
Remember me
ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์
::: HIEROLGY ZONE :::มุมเล่าเรื่อง
มุมเล่าละครพื้นบ้าน
(ผู้ดูแล:
bobenz
,
กาฬฯ
,
rainbow
)
เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
+
พิมพ์
หน้า:
1
2
[
3
]
4
5
ลงล่าง
เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
63 ตอบ
61471 อ่าน
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
tunyada
56
0
เพศ:
smile
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #30 เมื่อ:
กันยายน 30, 2010, 08:52:14 PM »
i wii wait na na :icon_idea:
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
tunyada
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #31 เมื่อ:
กันยายน 30, 2010, 10:10:39 PM »
ตอนต่อไปรอหน่อยนะคะ
ตอนนี้กันย์ยังไม่ว่างอ่า
ต้องเร่งปั่นต้นฉบับ แฮะๆ แถมยังหาทางไปตามหาหัวใจอยู่^o^
ชื่อน้องคนที่แสดงเป็นมโหสถตอนเด็กชื่อ ด.ช.สหรัฐ กาญจนรักษ์ จ้า
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #32 เมื่อ:
ธันวาคม 24, 2010, 06:55:11 PM »
"ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ"
(จริงๆในเรื่องมันไม่มีชื่อตอนหรอก แต่เราอยากตั้ง อิอิ ในชาดกมันบอกว่าตอน คนเตี้ยชื่อโคฬกาฬ แต่ในละครนอกจากเตี้ยแล้วยังอัปลักษณ์อีกเลยใช่ชื่อนี้ละกันนะคะ^^)
ปล.กันย์อาจเล่าแบบว่า
ตามใจฉัน
หน่อยนะคะ แบบบางทีอาจมีภาษาพูด ความเห็นต่างๆสอดแทรกเข้าไปบ้าง เพราะพยายามจะเล่าให้ละเอียดขึ้นจากเดิมที่โคตรย่อ เหอๆ แต่ก็นะกันย์เล่าไม่เก่ง เอาเป็ฯว่าจะพยายามเล่าให้เข้าใจมากที่สุดละกันนะคะ ^o^
มีชายอัปลักษณ์คนหนึ่งมีนามว่า"โคฬกาฬ"ทำงานเก็บเงินมาถึง7ปีจึงได้ภรรยาที่งดงามดุจนางฟ้าชื่อว่าทีฆตาหลามาเชยชม
เช้าวันนี้ก็อีกเช่นกัน โคฬกาฬตื่นมาล้างหน้าล้างตาก่อนจะตะโกนเรียกภรรยาของตนซ้ำไปมา "ทีฆตาหลาภรรยาแห่งข้า เช้าแล้วเจ้ายังไม่ตื่นขึ้นมาหุงหาอาหารให้สามีของเจ้าหรอกหรือ"
แต่ครั้นเมื่อเดินเข้าไปหมายเรียกซ้ำ ก็ถูกภรรยาปาภาชนะดินเผาใส่จนเกือบหลบไม่ทัน ก่อนที่นางจะออกมาโวยวายอย่างขัดใจเมื่อถูกสามีเรียกใช้
"โคฬกาฬแม่เรียกแล้วยังไม่โผล่หัวออกมาอีกหรอ!" ทีฆตาหลาเรียกด้วยเสียงอันดังจนโคฬกาฬที่หลบพายุอารมณ์สาวอยู่ก็โผล่ค่อยๆโผล่หน้าและตัวออกมาขอโทษนาง
เรื่องกลับกลายเป็นทีฆตาหลาบ่นต่อว่าสามีที่ไม่ได้เรื่องฉอดๆก่อนจะไล่ให้ไปหุงหารอาหารให้ตนกินแทน
จนโคฬกาฬต้องพูดอ่อยๆอย่างจำยอมว่า "ข้าต้องหุงให้เจ้าเพราะว่าข้าเป็นสามีเจ้า" แต่ก็ไม่วายถูกภรรยาสุดสวยบ่นๆๆๆ "อย่าช้า ข้าหิว ห้ามสกปรกฯลฯ" โคฬกาฬก็ได้แต่พูด จ้าๆๆขานรับคำสั่งอย่างเดียว
ด้วยความทุกข์ใจ(และกาย)โคฬกาฬจึงไปปรึกษาทุกข์กับเพื่อน เมื่อเห็นภรรยาเพื่อนคอยดูแลเอาใจใส่ผู้เป็นสามีทุกอย่างก็เกิดให้อาภัพในโชคชตาของตนเปรยว่า
"ข้าสู้อุตส่าห์ทำงานหนักมา7ปีเพื่อให้ได้นางมา แต่นางกลับใช้ข้าราวกับข้าเป็นทาสของนาง"
เพื่อนจึงว่า นั่นเป็นเพราะว่าเจ้าทำตัวเป็นทาสของนางต่างหาก โคฬกาฬว่าไม่รู้จะทำเช่นไร เพื่อนของเขาหัวเราะพร้อมพุดทีเล่นทีจริงว่า "ง่ายๆเจ้าก็ยกเมียเจ้าให้กับข้า"
แต่เมือ่เห็นสีหน้าโกรธขึ้งของโคฬกาฬจึงบอกว่าข้าล้อเจ้าเล่น และแนะนำให้โคกาฬ..เลิกกลัวนางซะและบอก(สั่ง)ให้นางทำสิ่งที่ควรทำ..
ด้านมโหสถ
อับดุลมาตามเมตตาว่านายหญิงเรียกใช้ เมื่อเมตตาไปถึง นางสุมนาเทวีก็บอกให้เมตตาจัดเตรียมเสื้อผ้าและข้าวของต่างๆของตนและมโหสถเพื่อเตรียมเดินทางไปเยี่ยมท่านแม่ของนางในอีกหมู่บ้านในอีกสองสามวันที่จะถึงนี้
โคฬกาฬไปบอกกับนางทีฆตาหลาว่าตนประสงค์จะไปเยี่ยมแม่ของตน ทีฆตาหลาว่า"ไปเยี่ยมแม่เจ้าแล้วมันธุรกงการอะไรของข้า"(เสียงดุเชียว)
โคฬกาฬ "มันต้องธุรของเจ้าแน่ เพราะข้าเป็นสามีแห่งเจ้า เจ้าต้องไปเยี่ยมบิดามารดาของข้า!!"คราวนี้โคฬกาฬไม่ยอมแพ้ง่ายๆให้นางอีกแล้ว(?)
ทีฆตาหลา "ข้าไม่ทำ!"( เสียงดุมว๊ากกก><) โคฬกาฬเถียงอย่างไม่ยอมแพ้ "แต่เจ้าต้องทำ!!" ข้าไม่ทำเจ้าอยากทำก็เจ้าก็ทำเองสิ ไหนๆก็ทำไปเยี่ยมบิดามารดาของเจ้าแล้วเจ้าก็ทำเผื่อข้าด้วยแล้วกัน นางทีฆตาหลาบอกอย่างหน้าตาเฉยไม่หยี่ระแม้แต่น้อยที่โคฬกาฬสั่งเสียงดุ
"เจ้าต้องทำเพราะเจ้าเป็นภรรยาข้า!!"
โคฬกาฬสั่งเสียงเด็ดขาด(จริงๆ)
แต่สุดท้ายโคฬกาฬก็ต้องทำให้นางกินก่อนอยู่ดี(-*-) นางนั่งสั่งให้โคฬกาฬรีบทำขนมอย่างสบายใจและนั่งกินอย่างมีความสุข
ส่วนโคฬกาฬก็ต้องทำโรตีให้นางกินจนอิ่มก่อนถึงจะสามารถทำให้พ่อแม่ตนเองได้(ทีหลังเพราะเมียสั่ง==")...(เอ็นดูจริงๆ)
v
v
v
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 24, 2010, 06:56:03 PM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #33 เมื่อ:
ธันวาคม 24, 2010, 07:09:51 PM »
โคฬกาฬกลับไปปรับทุกข์กับสหายอีกครั้ง สหายของโคฬกาฬรู้สึกไม่พอใจที่เขายอมเมีย(อยู่ได้)จึงต่อว่าว่า สหายทำเช่นนี้เมื่อไหร่จึงจะสำเร็จ สหายทำเช่นนี้(ต่อไป)เห็นทีจะต้องตกเป็นทาสของนางตลอดทั้งชาติ
"แล้วจะให้ข้าทำเช่นไร"โคฬกาฬถามอย่างอ่อนใจ
สหายต้องเข้มแข็งและเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นสหายจะไม่มีวันทำสำเร็จ!! เพื่อนโคฬกาฬแนะนำ ให้เขาต้องคิดหนักยิ่งขึ้น...ถึงวิธีการกำราบเมีย(หรอ?-*-)
โคฬกาฬนวดขาให้เมีย(น่านนว่าแล้ว==")อย่างเอาใจก่อนจะเอ่ยขอร้องเมียดีๆ(เพราะๆ)"นางผู้เป็นภรรยาแห่งข้า นางผู้ประเสิรฐ ได้โปรดไปทอดขนมเพื่อไปเป็นบรรณาการให้แก่บิดามารดาแห่งข้าสักครั้งเถิด"
"ไม่ได้ และข้าก็ไม่ทำด้วย"ทีฆตาหลากล่าวอย่างไม่ใยดี(สักนิด)
"นางมีฆตาหลานางผู้ประเสริฐ ข้าได้เฝ้าอ้อนวอนนางอยู่อย่างงี๊มาสามวันสามคืนแล้ว หากนางยังปฏิเสธ ข้าก็จะอ้อนวอนอยู่อย่างงี๊ตลอดไป"โคฬกาฬยังคงอ้อนวอนต่อไป(-*-)จนนางทีฆตาหลารำคาญจึงลุกหนีออกไปข้างนอก
โคฬกาฬยังไม่ยอมแพ้ ตามนางออกไปพลางอ้อนวอนให้นางไปเยี่ยมบิดามารดาเป็นเพื่อนตนเพราะตั้งแต่แต่งงานมานางยังไม่เคยไปเยี่ยมบิดามารดาขอวตนเลยสักครั้ง
"ก็ได้ แต่เจ้าต้องรับปากกับข้าก่อนว่าครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น"ทีฆตาหลาบอกด้วยต้องการตัดรำคาญ
"ก็ได้จ้า ข้าขอรับปากว่าจะรบกวนนางเพียงครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นจ้า" โคฬกาฬบอกด้วยความดีใจ เพราะว่าในที่สุดแล้วนางก็ยอมไปกับเขา แม้จะไปเพราะความรำคาญก็ตามทีเถิด (โคฬฯคิดอย่างน่าสมเพชมากอ่ะ)-*-
ด้านมโหสถอีกครั้ง
นางสุมนาเทวีและมโหสถกำลังเตรียมเดินทางไปเยี่ยมบิดามารดา เศรษฐีสิริวัฒกะฝากให้อับดุล(ลุงหัวล้าน)ดูแลภรรยาและลูกชายของตนด้วย
เมตตาจึงแซวอับดุลว่าลำพังตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดจะดูแลนายหญิงและนายน้อยได้ยังไง
อับดุลฮึดบอก "นาร๊ายนารายณ์อย่าดูถูกนะแม่เมตตา" "ชั้นน่ะหรอดูถูก"เมตตาพยายามเถียง แต่ถูกเศรษฐีสิริวัฒกะปรามไว้ด้วยเกรงว่ากว่าจะไปถึงก็ค่ำเสียก่อน
นางสุมนาเทวีก้มลงเตะเท้าสามีแล้วนำมาแตะที่หน้าผากตนให้เป็นศิริมงคลก่อนเดินทาง
พ่อลูกร่ำลากัน เศรษฐีสิริวัฒกะบอกให้มโหสถดูแลแม่(สุมนาเทวี)แทนตนด้วย มโหสถตอบรับอย่างรู้ความ "ไม่ต้องห่วงหรอกท่านพ่อลูกจะดูแลท่านแม่อย่างดีที่สุด" สร้างความปลาบปลื้มใจแก่ผู้เป็นพ่อแม่ยิ่งนัก
แล้วทั้งหมดก็พากันเดินทางออกจากบ้านไป โดยมีพวกแม่หมอ สาวใช้ และเด็กๆผู้หญิงในบ้านติดตามไปด้วย
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #34 เมื่อ:
ธันวาคม 24, 2010, 07:32:56 PM »
ทีฆตาหลาเดินทางไปบ้านพ่อแม่สามีอย่างสบาย เดินกินลม ชมนกชมไม้เหมือนมาเที่ยวสวนพฤษาชาติ (ชีลั๊นลาสุดๆอ่า-*-)
ทิ้งให้สามีเดินขนของเพียงลำพังอยู่ด้านหลัง โดยที่โคฬกาฬเรียกขอร้องให้เดินช้าลงหน่อยแต่นางก็หาฟังไม่ "ทีฆตาหลาได้โปรดเดินให้ช้าลงหน่อยเถอะจ้า"ตะโกนเข้าไปทั้งที่ถือของพะรุงพะรัง=="
ทีฆตาหลาหยุดเดินด้วยความรำคาญก่อนตวาด!สามี "ก็ไหนเจ้าอยากจะไปเยี่ยมบิดามารดาของเจ้าแล้วเจ้าเดินช้าอย่างงี๊แล้ววันนี้จะถึงมั้ย?!"
โธ่ทีฆตาหลา ถ้าอยากห้ข้าเดินเร็วๆเจ้าก็ช่วยแบ่งเบาภาระช่วยข้าถือของบ้างสิจ๊ะ โคฬกาฬบอกว่า(อย่างสุภาพ)ว่าถ้าอยากให้เดินเร็วๆก็ต้องมาช่วยตนถือของบ้าง
"มันกงการอะไรของข้า ข้าลงมือปรุงอาหารให้แล้วยังจะเอาอะไรอีก ข้าเดินมาอย่างงี๊ก็เหนื่อย ผิวพรรณข้าก็เสียอย่าบ่นให้ข้าได้ยินอีกนะไม่งั้นข้าจะไม่ไปกะเจ้า!!" นางยื่นคำขาด ให้โคฬกาฬจำต้องแบกต่อไป...
ทั้งสองเดินทางมาเรื่อยๆจนมาถึงแหล่งน้ำแห่งหนึ่ง ทีฆตาหลาก็เป็นกังวลและเกิดความขลาดที่จะข้ามแหล่งน้ำนั้นจึงสั่งให้โคฬกาฬลองข้ามไปดูว่าน้ำลึกหรือตื้น
โคฬกาฬได้ยินก็ตกใจพร้อมทั้งถามว่า ถ้าเกิดเขาจมน้ำตายไปนางไม่กลัวเป็นม่ายหรือ แต่กลับถูกนางขู่กลับเสียงดัง "นี่เจ้าจะข้ามหรือไม่ถ้าไม่ข้าก็จะกลับ!!"
โคฬกาฬจึงจำต้องทำตามคำสั่งเมียอย่างจำใจ แต่เมื่อลงไปได้นิดหน่อยก็รีบวิ่งกลับขึ้นมาด้วยควาามขลาดกลัว ทีฆตาหลามองสามีตนอย่างไม่สบอารมณ์
ในบริเวณใกล้ๆนั้นเอง มีชายเข็ญใจคนหนึ่งชื่อทีฆปิฏฐิ หาปลาอยู่แหล่งน้ำแห่งนี้กำลังนั่งพักอยู่ก็เกิดได้ยินการโต้เถียงของทั้งสองเข้า และเมื่อทีฆปิฏฐิเห็นทีฆตาหลามีรูปโฉมงดงามก็ให้เกิดความต้องใจใหลหลง
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 24, 2010, 07:54:55 PM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กาฬฯ
6333
-4
เพศ:
ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #35 เมื่อ:
ธันวาคม 24, 2010, 07:43:16 PM »
วันนี้พี่กันย์มาอัพมโหสถต่อแล้ว
;)
ตอนนี้กาฬก็เคยดูเหมือนกัน คุณกบสวยมากกก
แล้ววันนี้จะจบตอนนี้มั้ยน้า
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #36 เมื่อ:
ธันวาคม 24, 2010, 07:53:25 PM »
ทีฆปิฏฐิจึงเดินเข้าไปถามไถ่ ว่าท่านทั้งสองต้องการจะข้ามแม่น้ำไปฝั่งโน้นใช่หรือไม่
เมื่อทีฆตาหลาได้เห็นชายแปลกหน้ารูปงามก็ให้ต้องใจและเขินอายโดยที่โคฬกาฬไม่ทันเห็น
เมือ่รู้ว่าทั้งสองต้องการจะข้ามแหล่งน้ำนี้ไป ทีฆปิฏฐิจึงหลอกว่าแหล่งน้ำนี้ลึกมากทั้งยังมีฝูงปลาและจระเข้ที่ดุร้ายถ้าไม่ค้นชินอาจจะเอาชีวิตมาทิ้งก่อนข้ามไปถึงฝั่งนู้นเอาได้ เมื่อทั้งสองสามีภรรยาได้ยินดังนั้นก็ต่างหวาดกลัว
ทีฆปิฏฐิได้ทีก็โม้ต่อว่าตนนั้นคุ้นเคยกับสัตว์นำในที่นี้ดี และเสนอตัวพาทั้งสองข้ามฟากไป แต่มีข้อแม้ว่าสามารถพาข้ามฟากได้เพียงครั้งละหนึ่งคนเท่านั้น
ด้วยความรักเมีย(==") โคฬกาฬจึงบอกให้ชายจรจัดพาภรรยาของตนข้ามไปก่อน
ด้านพระเจ้าวิเทหราช
ทรงไถ่ถามเรื่องมโหสถจากราชบุรุษทั้งสองที่เข้ามารายงานบอกว่าตอนนี้มโหสถได้เดินทางไปเยี่ยมญาติฝ่ายมารดากับมารดา โดยมีท่านไชยยันต์กับท่านมารุตคอยตามดูอยู่ห่างๆ
(><!คนหล่อออกแล้ว) :o
ด้านโคฬกาฬก็ปล่อยให้ชายแปลกหน้าอุ้มภรรยาตนเองเดินข้ามฟากไปโดยหารู้ไม่ว่า
ทั้งสองกำลังจะสวมเขาให้ตนอยู่ ซึ่งนางทีฆตาหลาและหนุ่มแปลกหน้าต่างก็ส่งสายตาว่ามีใจให้กันโดยไม่ปิดบัง
ปล.ตอบกาฬรหัสย์ : ไม่จบจ่ะ เพราะเหนื่อยละ555+ เด๋วไว้มาต่อแต่ตอนนี้คงไม่จบง่ายๆเพระามันยาวอ่ะ มีรายละเอียดคำพูดคำถามของมโหสถเยอะและที่สำคัญพี่ยังแคปไม่จบเลย คึคึ
เด๋วขอเวลาไปแก้ปัญหาคอมเล่นโดดๆค้างๆก่อน
*แต่เอาน่ากันย์ไม่ชอบปล่อยให้คนอ่านค้างนานหรอก (หรอ?) อย่างน้อยก็จนกว่าจะจบตอนแหละเนอะ^^
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 24, 2010, 08:05:48 PM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #37 เมื่อ:
ธันวาคม 31, 2010, 10:32:05 AM »
ทีฆตาหลาเห็นชายแปลกหน้าถอดถอนใจก็ถามด้วยความสงสัย ทีฆปิฏฐิจึงตอบว่าที่ถอนใจเพราะเสียดาย
ว่านางที่มีรูปงามทำไมถึงได้มาเป็นภรรยาของชายผู้มีรูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์เช่นนี้ได้ นางทีฆตาหลาได้ยินดังนั้นก็รู้สึกซ้ำใจในคำพูดเยินยอของชายพเนจรยิ่งนัก
ทีฆปิฏฐิเห็นได้ทีจึงเกลี้ยกล่อมทิ้งสามีอัปลักษณ์ของนางไปซะ แล้วตนจะเป็นคนดูแลนางเอง พร้อมคุยโม้ว่านางจะต่อไปว่า นางพร้อมด้วยเสื้อผ้าแพรพรรณข้าทาสบริวาร ซึ่งสิ่งเหล่านี้เขาจะหามาให้นางเอง
ทีฆตาหลาได้ยินดังนั้นก็ให้ลังเลใจ(หรือแสร้งเล่นตัวก็ไม่รู้-*-) อีกทั้งนางเองก็รู้สึกถูกใจชายหนุ่มพเนจรคนนี้แต่แรกเห็นด้วยเช่นกัน
ทีฆตาหลาจึง(แสร้ง)บอกด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่านางเป็นหญิงที่มีสามีแล้วเกรงว่าเขาจะเลี้ยงดูนางไม่จีรังยั่งยืน
แต่ทีฆปิฏฐิก็ยืนยันหนักแน่นว่าตนนั้นได้เฝ้าเดินทางไปทั่วแคว้นเพื่อหวังเพียงเจอใบหน้าของนาง และขอให้นางอย่าปฏิเสธความรักของตนเลย
ส่วนด้านโคฬกาฬก็รอชายพเนจรอยู่นาน รอแล้วรออีก เดินไปมาอย่างเป็นกังวลคิดจะข้ามน้ไปเองหลายครั้งไปหาก็ขลาดกลัววิ่งขึ้นบกแทบไม่ทัน
ชายแปลกหน้า ได้ทีเห็ฯนางเอียงอายจึงคาดคั้นว่าตกลงนางจะเอาไง และบอกว่าถ้านางตกลงก็จงให้ตนกินอาหารในภาชนะของนาง แต่ถ้าไม่ตกลงตนก็จะข้ามฟากไปรับสามีอันอัปลักษณ์และโง่เขลามาให้
.
.
.
แล้วในที่สุดทีฆตาหลาก็ตัดสินใจนำอาหารที่เตรียมมาให้แม่สามีให้ชายแปลกหน้ากิน
ส่วนด้านโคฬกาฬในที่สุดก็ทนรอไม่ไหวอีกต่อไปจึงตัดสินใจลุยน้ำไปเพียงลำพังตามทั้งสองไปเองจนได้(ในที่สุดก็หายกลัวตายสักที! สงสัยกลัวเมียหายมากกว่า คึคึ^^)
เมื่อโคฬกาฬข้ามมาถึงก็จึงพบว่าความจริงนั้นน้ำไม่ได้ลึกมากอย่างที่คนจรบอก แถมพอขึ้นฝั่งมาก็พบกับข้าวปลาอาหารของตนที่เตรียมไว้ให้พ่อแม่ก็ถูกกินจนหมด!!
จึงได้รู้ว่าไอ้คนจรและเมียรักร่วมกันหลอกลวงตน จึงได้เดินตามหาคนทั้งคู่ด้วยความแค้นใจ!!!
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 31, 2010, 10:34:00 AM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #38 เมื่อ:
ธันวาคม 31, 2010, 11:16:31 AM »
ด้านมโหสถและคณะก็เดินทางแวะพักรายทาง โดยมีป้าหมอ และเด็กๆผู้หญิง อินทิรา(พิ้งกี้) มาลาตี(เด็กตัวเท่าพิ้งกี้)และ กมลา(พี่ใหญ่สุด)แบกคนโฑหม้อน้ำมาเพื่อหวังหาแหล่งน้ำตักบริโภค
แม่หมอก็เดินไปฮัมเพลงไปจนอินทิรา(พิ้งกี้)บ่นว่าให้แม่หมอหยุดร้องเพลงเสียทีเพราะรบกวนสมาธิการจำทางไปยังแหล่งน้ำ ด้วยเดินมาตั้งไกลแล้วยังไม่เจอแปล่งน้ำสักทีจนอินทิราเริ่มกังวล
พิ้งกี้น่ารักมว๊ากกกก ขอ(พื้นที่รูป)เยอะหน่อยแหอะ><
ทันใดนั้นเองอินทิราก็เห็นชายหญิงคู่หนึ่งเดินมาจึงบอกป้าหมอให้ลองถามทางไปแหล่งน้ำกับคนทั้งสองดู
แม่หมอพยายามเรียกทั้งสองให้หยุดเพื่อไต่ถามแต่ทั้งสองก็ทำตัวมีพิรุธไม่ยอมหยุดให้ถามสักทีจนแม่หมอต้องดึงรั้งแขนพวกเขาเอาไว้
แม่หมอก็รีบเอ่ย(แกมบังคับ)ถามว่านี่บอกหน่อยได้ไหมว่าแถวนี้มีแหล่งน้ำใช่หรอไม่ ทีฆตาหลาจึงบอกตัดรำคาญไปว่าเดินไปทางข้างหลังนี่อีกไม่นานก็ถึง พร้อมทั้งรีบบอกให้ชายหนุ่มรีบไปก่อนที่คนถ่อยจะตามมาทัน
ป้าหมอเห็นท่าทีแปลกๆของชายหญิงคู่นี้ก็งงว่าทั้งสองจะรีบอะไรหนักหนาก่อนจะพาเด็กๆไปหาแหล่งน้ำต่อ
ป้าหมอก็บ่นว่าทำไมคนแถวนี้ถึงแล้งน้ำใจถามอะไรไม่ค่อยยอมตอบ แล้วอีกไม่นานทั้งสี่ก็เจอกับโคฬกาฬ อินทิราเห็นจึงว่า ดูโน่นเดินขโยกเขยกมาเชียว
ป้าหมอก็รีบรั้งชายค่อมไว้แล้วพยายามจะถามเรื่องแหล่งน้ำโคฬกาฬไม่ยอมบอก(ด้วยพิษรักแรงหึง)จึงบอกว่าตนต้องรีบไปเมียรักกับชายชู้
ป้าหมอและเด็กๆต่างพากันตะลึงแปลกใจว่าหน้าตางี๊ยังมีวาสนามีเมียกะเค้า โอ้พระเจ้า!!
เด็กๆได้ยินป้าหมออุทานก็แย้งว่าชายค่อมบอกว่าเมียเค้ามีชู้นะจ๊ะป้าหมอ แม่หมอจึงได้คิดพร้อมกับว่าก็สมควรอยู่หรอกหน้าตาก็ขี้เหร่ แต่เอ๊ะหรือจะเป็นคู่เมื่อกี๊ท่าทางลุกลี๊รุกรน
พอดีกับที่ชายค่อมเดินไปไม่ไกลก็ได้ยินคพูดนี้เข้าจึงย้อนกลับมาหา ป้าหมอว่าอาจจะเป็นชายหญิงคู่เมื่อกี๊เพระาดูท่าทางมีพิรุธเหมือนหนีใครมา โคฬกาฬจึงรีบถามว่าเห็นทั้งสองคนไปทางไหน
มาลาตีบอกว่าเมียของท่านกับชายชู้ไปทางโน้นแล้วรีบๆตามไปเถิด
อินทิราพูดต่อว่า สงสัยแต่ว่าเมื่อตามไปเจอแล้วนางจะยอมกลับไปกับท่านหรือเปล่าน่ะสิ
โคฬกาฬได้ยินดังนั้นก็รีบไปตามหาโดยทันที ทิ้งให้แต่ละคนเปรยอย่างสังเวชใจว่า น่าสมเพช(ป้าหมอ) น่าเห็นใจ(พิ้งกี้) น่าสงสาร(มาลาตี) น่าเวทนา(กมลา)
ขอเบรกแปป ตอนนี้กะลังเซงจับจิตเมือ่มาเปิดดูลิสที่เล่าเรื่องทิ้งไว้ในโน้ตเพจครึ่งหลังมันหายไป!!!โฮกกกT[]T!!! ลืมเซฟได้ไงฟระเนี่ยตรูTT^TT รอก่อนนะคะขอจรลีไปทำใจแปป :icon_mad:
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 31, 2010, 01:42:19 PM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
sk
อดีตก็คือวันวานที่ผ่านไป
839
1
เพศ:
ทางเดินย่อมไม่มีวันสิ้นสุด
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~ ตอนคนอัปลักษณ์ที่ชื่อโคฬกาฬ
«
ตอบกลับ #39 เมื่อ:
ธันวาคม 31, 2010, 11:30:05 AM »
ไม่รู้จะเม้นว่าไรดี เอางี้ มาเม้นให้กำลังใจแล้วกัน พี่พิงกี้น่ารักมากมาย 555++
สู้ๆนะค่ะพี่กันย์ ตามอ่านเสมอค่ะ
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #40 เมื่อ:
มกราคม 11, 2011, 11:18:35 AM »
ด้านชายชู้หญิงแพศยา(ของโคฬกาฬ)ก็พากันเดินแกมวิ่งหนีโคฬกาฬจนทีฆตาหลาสะดุดกับตอไม้จนขาเพลง ทั้งสองจึงหนีได้ช้าลง อีกทั้งทีฆตาหลาบ่นว่าเดินไม่ไหวจึงได้นั่งพักรายทาง
ชายพเนจรเกรงว่าโคฬกาฬจะตามาทันจึงกล่าวถามด้วยความเป็นห่วง แต่ทีฆตาหลาบอกว่า
ต่อให้ตามทันแต่ข้าไม่ไปด้วยซะอย่าง อีกอย่างถึงมันพูดไปก็ไม่มีใครเชื่อว่าหน้าตาอัปลักษณ์อย่างมันจะเป็นสามีข้า!
(พูดได้สวยเริ่ดเชิดหยิ่งสุดๆเหอะ!)
แต่แล้วโคฬกาฬก็ตามมาทันจนได้(แถมเห็นภาพบาดตาบาดใจประคมประหงมกัน) จึงตะโกนออกไปด้วยโมหะ
"ไอ้ชายชั่วหญิงเลวตายซะเถอะมึง!!"
แล้วเขวี้ยงฉมวกไปยังทั้งสองปักฉึกบนต้นไม้ระหว่างทั้งสองคน(ที่หลบทัน)พอดี ทั้งสองตกใจมากจึงรีบพากันหนีต่อไป(ใครจะไปคิดว่าไอ้หงอเมียจะเอาจริงและหึงโหดปานนั้นคึคึ^^)
ทั้งสองหนีมาท่ามกลางการไล่ล่าของโคฬกาฬจนมาเจอขบวนเกวียนของมโหสถและมารดา
จึงคิดจะอาศัยขบวนเกวียนนี้หนีโคฬกาฬให้พ้
น
มโหสถและมารดาที่กำลังนั่งพักอยู่ก็ตกใจเมื่ออยู่ๆมีชายหญิงคู่หนึ่งร้องโวยวายเสียงดังขอให้
ช่วยด้วยๆ มันจะฆ่าข้าๆๆ!!
โดยมีชายอัปลักษณ์วิ่งไล่ตามคนทั้งคู่มาก่อนจะพุ่งฉมวกโจมตีอีกครั้ง และคว้ามีดขึ้นมาขู่ทำร้ายหญิงโฉดชายชั่ว
พระนางสุมนาเทวีสั่งให้สีนิลกับอับดุลช่วยกันจับโคกาฬไว้ โคฬการถูกรุมจับดิ้นขัดขืนให้ปล่อยข้าๆข้าจะฆ่ามัน!!
เมื่อเหตุการสงบ(โคฬกาฬถูกจับแล้ว)นางสุมนาเทวีก็ถามไถ่ถึงเรื่องราวความเป็นมา
ชายพเนจรรีบกล่าวอ้างว่า เขาและภรรยากำลังจะไปเยี่ยมญาติที่หมุ่บ้านถัดไป แต่อยู่ๆชายอัปลักษณ์ผู้นี้ก็มาอ้างตนว่าเป็นสามีของภรรยาของเขา
โคฬกาฬเอ่ยขึ้นอย่างโมโห
"มันโกหก! นางผู้นี้เป็นภรรยาของข้า ข้าสู้อุตส่าห์ทำงานมา7ปี เก็บเงินเก็บทองกว่าจะได้นางมาเป็นภรรยา ถ้าพวกท่านไม่เชื่อลองถามนางดูสิ!!"
ทีฆตาหลาทำหน้าตาลำบากใจ(?)
นางสุมนาเทวีจึงหันไปถามทีฆตาหลา "แล้วนางล่ะ นางจะว่ายังไง" ทีฆตาหลาทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าอย่างน่าสงสารก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงน่าเอ็นดู๊>o<
ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ข้าไม่เคยเห็นชายอัปลักษณ์เช่นนี้เลยในชีวิตของข้า~
(ตอนท้ายมีเสียงสั่นเหมือนทั้งกลัวและขวัญเสีย โอ้ววเอารางวัลตุ๊กตาทองไปเรย55+)
โคฬกาฬตีโพยตีพาย "ไม่จริงๆ!นางแพศยานางกล้าพูดกล้าทำเช่นนั้นไปได้ยังไงเต็มปากเต็มคำ นางโกหก!!"
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 11, 2011, 11:19:26 AM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #41 เมื่อ:
มกราคม 11, 2011, 12:03:22 PM »
ทีฆตาหลาจึงเหล(?><!)ต่อไปด้วยท่าทีน่าสงสาร(แบบกรรมของคนสวย)
ข้านั่งอยู่กับสามีสุดที่รักของข้าอยู่ๆชายอัปลักษณ์ผู้นี้ก็เข้ามาฉุดกระชากลากถูกตัวข้า! ยังไม่พอยังมาอ้างตัวว่าเป็นสามีของข้า ข้ากลัวเหลือเกิน!!
ทีฆปิฏฐิหรือชายพเนจรก็แสร้งเล่นละครทำทีทรุดนั่งลงไปปลอบนาง
ไม่เป็นไรไม่มีใครทำอะไรเจ้าได้หรอก
พระนางสุมนาเทวีมองดูทั้งคู่ก็ให้สงสารและกล่าวเป็นเชิงเห็นด้วยกับคำพูด(ปด)ของทั้งคู่
นั่นสินางผู้มีรูปโฉมอันงดงาม....ย่อมเลือกชายผู้มีรูปโฉมงดงามเสมอกันเป็นคู่ครองจริงมั้ย?มโหสถลูกแม่...
มโหสถจึงตอบมารดาด้วยความคิดแบบเด็กฉลาดชาติเจริญว่า
ลูกยังไม่สามารถจะตอบได้แน่ชัดจนกว่าจะสอบถามทีละคนจนแน่ชัดเสียก่อนท่านแม่
โคฬกาฬเมื่อได้ยินชื่อมโหสถก็ดีใจ รีบว่า
ข้าเคยได้ยินชื่อมานานแล้ว พ่อหนูจงให้ความยุติธรรมแก่ข้าด้วยเถิดพ่อบัณฑิตน้อย ได้โปรดเถิด!!
โคฬกาฬอ้อนวอน(สุดตัว)
มโหสถจึงกล่าวอย่างเป็นกลาง
ความจริงเป็นอย่างไรข้าย่อมตัดสินไปตามนั้นอยู่แล้ว
ด้านราชบุรุษของพระเจ้าวิเทหราช ไชยันต์กับมารุต(ที่นามสกุลดัสกร)ได้ติดตามคอยฟังข่าวมโหสถอยู่ห่างๆ เมื่อรู้ว่ามโหสถไปเยี่ยมญาติฝ่ายมารดา
ถึงคิดติดตามไปคอยให้ความช่วยเหลือ เผื่อมีเหตุเพทภัยอะไรจะได้ช่วยเหลือทัน
กลับมาที่มโหสถทำการสอบปากคำ(?)ทีฆปิฏฐิก่อนว่า
ท่านชื่ออะไร ท่านทำงานอยู่กินกับภรรยาของท่านมานานเพียงใด
ทีฆปิฏฐิคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตอบว่า
สองปี
มโหสถจึงถามต่อ
แล้วภรรยาท่านชื่ออะไรล่ะ
"ชื่อสกุลตะลาจ๊ะ"
สกุลตะลา
..เอาล่ะทุกคนจำเอาไว้ว่าทีฆปิฏฐิผู้อ้างว่าเป็นสามีของนางบอกว่านางชื่อสกุลตะลา
แล้วบอกให้ป้าหมอพาทีฆปิฏฐิออกไปและพาชายอีกคนเข้ามาแทน
ด้านโคฬกาฬและทีฆตาหลาที่นั่งรอการตัดสินอยู่อีกด้าน..
ทีฆตาหลาภรรยาแห่งข้า ข้าทำผิดอันใดฤา เจ้าถึงได้ทำกับข้าเช่นนี้...?
โคฬกาฬถามเสียงอ่อนเสียงหวาน (แล้วไอ้คนที่มันโมโหเลือดขึ้นหน้าจะฆ่าชายโฉดหญิงชั่วเมื่อกี๊มันหายไปไหนหว่า?)
ทีฆตาหลาหันไปมองอย่างสมเพชก่อนตอบด้วยน้ำเสียง ดุ!+กระทบกระเทียบ!!+รังเกียจสุดฤทธิ์!!!
ใครเป็นภรรยาเจ้าดูสารรูปตัวเองก่อนเถอะ! อย่าว่าแต่เป็นสามีของข้าเล๊ยยย หน้าอย่างเจ้าไม่สมควรเป็นสามีของใครทั้งนั้น!!
โคฬกาฬหน้าเสียก่อนว่า
โธ่~แม่นางทีฆตาหลาทำไมเจ้าถึงพูดกับข้าเช่นนี้ล่ะ
(ยัง- ยังไม่วายทำเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อน เฮ้อ-*-)
ทำไมข้าจะพูดไม่ได้ แล้วก็ไม่ต้องมาเรียกชื่อข้าด้วย! เจียมเนื้อเจียมตัวเองซะบ๊างงง!!
(ตรงนี้พูดเสียงเพ้อๆหวานๆ>>)
สามีแห่งข้าจะต้องรูปงามกล้าหาญเช่นบุรุษผู้นั้นต่างหาก
ว่าพลางชี้มือไปทางทีฆปิฏฐิที่โดนสอบสวนด้านนู้นก่อนจะเอ่ยต่อ
เท่าที่ข้าทนอยู่กับเจ้ามาจนถึงป่านนี้ข้าก็ทุกข์แสนทุกข์แสนจะทรมาน! หน้าตาก็อัปลักษณ์ โง่เขลาเบาปัญญา!!(<<กระแทกแดกดันสุดฤทธิ!>>)สกปรกโสโครก!!!!
(sheยี๊สุดๆ><)
ในเมื่อเจ้าปล่อยให้ข้าข้ามน้ำมากับบุรุษผู้นั้นข้าก็จะไปกับเขา
นางกล่าวอย่างไม่อายและไม่แคร์(สื่อ) ทั้งที่เห็นว่ามีลุงอับดุลนั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
โธ่~ทีฆตาหลาข้าต้องขอโทษเจ้าด้วยข้าผิดไปแล้ว ข้าจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะเลี้ยงดูนางให้ดีที่สุด
โคฬกาฬยังไม่วายทำเสียงอ่อนหวานออดอ้อน อ้อนวอนสุดฤทธิ์เช่นกัน=="
เลี้ยงดูตัวเองซะก่อนเถอะ!ไม่ต้องมาห่วงคนอื่น หัดดูสารรูปตัวเองซะก่อน!!
นางก็ยังคงสติลแดกดันต่อหาใจอ่อนไม่!
ทันใดนั้นทีฆปิฏฐิก็เดินเข้ามา นางก็ยิ้มเฉ่งต้อนรับ(กริยาท่าทางพลิกหน้ามือเป็นหลังเท้า-*-)
เป็นไงบ้างสามีแห่งข้า
(พูดเสียงหวานนนน) ทีฆปิฏฐิตอบว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
ถ้างั้นเราก็ไปกันได้แล้วน่ะสิ
นางถามอย่างดีใจ
ยัง!ยังไปไม่ได้ให้พ่อมโหสถติดสินเสียก่อน
ป้าหมอบอกพร้อมเรียกให้เจ้าค่อมตามตนไปให้มโหสถสอบปากคำเป็นรายต่อไป
-โปรดติดตามต่อไป-
«
แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 11, 2011, 12:07:07 PM โดย กันย์ณภัทร
»
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
กาฬฯ
6333
-4
เพศ:
ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #42 เมื่อ:
มกราคม 11, 2011, 12:14:52 PM »
:icon_confused: :icon_confused:
ฮาบทบรรยายของพี่กันย์มากเลยอ่ะ ได้ฟีลสุดๆ
อ้างถึง
นางก็ยังคงสติลแดกดันต่อหาใจอ่อนไม่!
ชอบมากประโยคนี้ กาฬว่าพี่กันย์มาถูกทางแล้วล่ะ ค้นพบหนทางของตัวเองสุดๆ
:icon_idea:
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**
rainbow
2482
0
เพศ:
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #43 เมื่อ:
มกราคม 13, 2011, 11:08:55 PM »
กบตอนนั้นสวยจริงๆ
พี่กันย์มาเลาต่อเร็วๆนะอยากรู้จุดจบของตอนนี้
สู้ๆคะพี่ V(n___n )
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
เมื่อไร้รัก ไร้ชีวิต ไร้จิตใจ
ยังอยู่ได้ แค่ร่างกาย ไร้วิญญาณ
กันย์ณภัทร
2248
-1
จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~
«
ตอบกลับ #44 เมื่อ:
มกราคม 17, 2011, 05:12:12 PM »
ป้าหมอบอกให้พ่อค่อมตอบไปตามตรงไม่ต้องโกหก
โคฬจึงตอบว่า
ข้าชื่อโคฬกาฬ ส่วนภรรยาข้าชื่อทีฆตาหลา
เมื่อได้ยินคำตอบทุกคนก็ต่างมองหน้ากันอย่างแปลกใจ
อ้าวก็ไหนชายเมื่อตะกี๊นี้บอกว่านางชื่อสกุนตะลาไง
นางสุมนาเทวีเอ่ยถาม
โคฬทำหน้าสงสัย อินทิราจึงด่วนสรุป
ถ้าเช่นนั้นก็เห็นได้ชัดแล้วเจ้าค่ะนายหญิงว่าใครคือสามีของนาง
แต่มาลาตีกลับออกความเห็นแย้งขึ้นว่า
การที่บอกชื่อไม่เหมือนกันก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่บอกก่อนจะถูกเสมอ
จริงรึเปล่าพี่กมลา? พร้อมหันไปหาตัวช่วยสนับสนุน
กมลาจึงตอบว่า
มันก็มีสิทธิถูกและก็มีสิทธิผิดทั้งสองคนนั่นแหละนะ แต่อยู่ที่ว่าใครจะเป็นคนถูกเท่านั้นเอง
มโหสถจึงถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า
ตกลงภรรยาของท่านชื่อทีฆตาหลาแน่ใช่หรือไม่
โคฬกาฬรีบตอบ
ถูกแล้วนางน่ะชื่อทีฆตาหลา ข้าสู้ทำงานมาตั้งเจ็ดปีเพื่อจะไถ่ถอนนางมาเป็นภรรยา(ย้ำอีกแระ)แล้วข้าจะลืมชื่อนางได้อย่างไรกัน
(เราว่ามโหสถซ้ำในจุดนี้แล้วแหละพ่อคู๊ณณณ)
มโหสถจึงหันไปบอกให้ป้าหมอไปตามทั้งสองคนนั้นมาที่นี่
-ด้านพระเจ้าวิเทหราช-
ราชบัณฑิตทั้งสี่ได้พากันมาเข้าเฝ้า พระเจ้าวิเทหราชเห็นจึงถามว่า
ท่านอาจารย์มีธุระอะไรกับข้าหรือ
เสนะกะจึงเอ่ยถามด้วยความแปลกใจว่า
ขอเดชะองค์มหาราช ขณะนี้ทางไพศาลีก็เริ่มคลี่คลายแล้วแต่เหตุใดพระองค์ยังทรงมีความกังวลพระทัยอะไรอยู่อีกหรือพระเจ้าค่ะ
พระเจ้าวิเทหราชจึงว่า
ข้าเฝ้าคิดถึงบัณฑิตน้อยผู้นั้นอยู่ตลอดเวลา เพราะข้ามีความเชื่อมั่นว่าถ้าหากได้เค้ามาเป็นมหาบัณฑิต กรุงมิถิลาของเราต้องเจริญกว่านี้เป็นแน่
สิ่งที่ได้ยินทำให้บัณฑิตที่งสี่มองหน้ากันอย่างแบบ..พูดเรื่องนี้อีกแล้วตูไม่แคล้วจะต้องตกงาน=="
พระเจ้าวิเทเห็นเหล่าบัณฑิตทำหน้าเจื่อนๆไปก็ว่าต่อไปอย่างถนอมน้ำใจ(คนแก่)ว่า
ข้าไม่ได้หมายความว่าจะมองข้ามความสำคัญของท่านที่งสี่ไปพวกท่านอยู่กับข้ามานานย่อมรู้ใจข้าดี ว่าข้าชื่นชมและนิยมเลี้ยงคนฉลาด ข้ามั่นใจว่ายิ่งมีคนฉลาดในบ้านเมืองเรามากเท่าไหร่ กรุงมิถิลาของเราก็จะย่อมเจริญมากขึ้นเท่านั้น!
เทวินทะจึงให้เหตุผลว่า
เท่าที่ผ่านมา เด็กน้อยผู้นั้นก็ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าคือคนที่พระองค์ทรงนิมิตแต่อย่างใด
(หรออออ แล้วไอ้ที่ศาลาเอนกประสงค์กะเรื่องยักษ์นั่นพวกท่านฉลาดเท่ามั้ยล่ะ?แหมชริ กันย์ขอแขวะหน่อยเหอะหมั่นไส้ ฮ่าๆ) พระเจ้าวิเทหะราชรับสั่งแย้งว่า
แต่ราชบุรุษทั้งสี่ของข้ากลับมีความเชื่อมั่นว่าต้องใช่เด็กน้อยผู้นั้นแน่!
กามินท์จึงอ้างอีกว่า ขอเดชะองค์มหาราช ว่า.. ท่านมารุต ท่านไชยันต์ ท่าราเมทธ และท่านวิรุณ ถนัดทางการสู้รบจะมารู้เรื่องลึกซึ้งดีไปกว่าพวกข้าพระพุทธเจ้าได้อย่างไรพระเจ้าค่ะ(ใส่น้ำเสียงกระแนะกระแหนสุดฤทธิ์><)
พระเจ้าวิเทหราชทรงทำหน้าหนักใจ ปุตกุสะเห็นดังนั้นจึงรีบ(ประจบ)ว่า
ขอเพียงให้องค์มหาราชทรงสบายพระทัย ข้าพระพุทธเจ้าคิดว่าให้คอยดูแลเด็กน้อยอีกซักพักแล้วค่อยมาตัดสินพระทัยกันใหม่เถิดพระเจ้าค่ะ
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล
บันทึกการเข้า
+
พิมพ์
หน้า:
1
2
[
3
]
4
5
ขึ้นบน
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์
::: HIEROLGY ZONE :::มุมเล่าเรื่อง
มุมเล่าละครพื้นบ้าน
(ผู้ดูแล:
bobenz
,
กาฬฯ
,
rainbow
)
เล่าเรื่อง ~มโหสถชาดก~