ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ viki

  • *
  • 217
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #255 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 26, 2011, 09:36:29 PM »
 :icon_frown:  อ้าวไรเนี่ย หาตั้งนานกว่าจะเจอ แล้วไมเป็นแบบนี้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ::)
***คำว่ารักส่งมาจากฟากฟ้าไกล ส่งไปเป็นกำลังใจให้พี่บอย***

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #256 เมื่อ: มีนาคม 01, 2011, 11:27:29 PM »
แวะมาทดลองหลังจากเวบฝากรูปกลับมาค่ะ   :(


รุ่งเช้า ขณะที่สุวรรณอัมพรกำลังทำงานบ้านจัดดอกไม้อยู่ในกระท่อม ยักษ์หน้าเป็นยิ้มแป้นแล้นก็วิ่งเข้ามาอวดเขี้ยว
“ราหู! เจ้าหนีออกมาเหรอ” (ไม่เคยมองในแง่ดีเล้ยย(=j∧j=) )
“เปล่า องค์เหนือหัวคันธมาศรับสั่งให้ปล่อยหม่อมฉันออกมา”
“ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าก็จับตัวคนผิดได้แล้วล่ะสิ”






“ก็คงจะอย่างนั้นแหละพระเจ้าค่ะ” ตอบอย่างไม่ใส่ใจเรื่องของคนรอบข้าง นอกจากพระธิดา...
“แล้วเจ้าเข้ามาทำไม เราสั่งแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้เข้าใจ” นี่น่ะหรือ คำต้อนรับ น่าน้อยใจชะมัด ราหูหน้าจ๋อยเขี้ยวหุบเลย “หม่อมฉันลืมไป มัวแต่ดีใจที่ถูกปล่อยตัว หม่อมฉันเลยรีบมาเฝ้าพระธิดา”
“แล้วนึกเหรอ ว่าเราจะดีใจ” โหดร้ายยยยยยย  ไม่ได้พูดธรรมดานะ กดเสียงเหยียดหยามมาก






คราวนี้จากที่เขี้ยวหุบ หน้ายังเหลือ 2 นิ้วอีก สุวรรณอัมพรจัดดอกไม้ต่อเหมือนคนตรงหน้าไม่มีความหมาย “เจ้าจะถูกขังต่อหรือว่าถูกปล่อยตัวมามันก็เรื่องของเจ้า...ออกไปได้ล่ะ” ตบท้ายด้วยคำไล่สั้นๆ
“พระธิดา...” โปรดเห็นใจหม่อมฉันเถอะ (อันนี้กาฬรหัสย์ต่อเอง)
“เราบอกให้ออกไปไง!” ไม้พ้นโดนตวาดอีก รู้งี้กลับไปโดนขังอย่างเดิม จะได้ไม่ต้องมาเจออะไรที่เจ็บปวดแบบนี้
ราหูเดินคอตกออกไป นับทีละก้าว ก้าวนึงก็หันมามองสาวเจ้าทีนึง เธอก็ช่างโหดร้ายใจแข็งไม่มีแม้แต่ความสงสาร ...






กล่าวถึงองค์อิศรา ทรงเดินทางไปพบฤๅษีโคดม ศึกษาศิลปะการป้องกันตัวเพื่อให้เอาชีวิตรอดในโลกมนุษย์ได้ จนกระทั่งเป็นที่น่าพอใจ จึงบอกลา

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 19, 2014, 12:12:48 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #257 เมื่อ: มีนาคม 02, 2011, 12:02:01 AM »
องค์อิศราทรงคุกเข่าลงเพื่อจะเคารพในฐานะอาจารย์ หากฤๅษีโคดมกล่าวขึ้น  “พระองค์ทรงทราบเงื่อนไขผูกมัดพระองค์เอง”
องค์อิศราลุกขึ้นอย่างสง่างาม “เราคิดแล้วว่าท่านต้องรู้”
“ต่อให้ทรงปลอมแปลงพระองค์อย่างไรก็ทรงมีราศีดีกว่ามนุษย์ทั่วไปอยู่ดี เพียงแต่ทรงสร้างเงื่อนไขรูปจึงถวายการสอนเพลงอาวุธได้เพียงอย่างเดียว”
“เรื่องนี้เรารู้ดี ต้องขอขอบใจท่านมากที่ช่วยฝึกซ้อมเพลงอาวุธให้”






“แต่ก็ยังไม่ดีพอ รูปเป็นห่วงพระองค์หากไปพบกับศัตรูที่มีพลานุภาพ” พระฤๅษีเอ่ยเตือน หากองค์อิศรามั่นใจว่าพอเอาตัวรอดได้ มาตุลีว่าพระองค์เอาตัวรอดได้ แต่มาตุลีไม่รอดแน่ๆ
“ในเมื่อมนุษย์ที่ไม่รู้จักเพลงอาวุธเค้ายังเอาตัวรอดได้ เจ้าจะไม่รอด...ก็ตายอยู่บนโลกนี้แหละ” แล้วจึงหันมาเอ่ยลาพระฤๅษี เมื่อไปแล้ว พระฤๅษีก็ได้แต่ปลงอนิจจัง






ทรงออกเดินทางและพักผ่อนเสวยผลไม้อย่างมนุษย์ทั่วไปพลางครุ่นคิด มาตุลีถามว่าจะเสด็จไปทางไหนต่อ องค์อิศราว่าฤๅษีโคดมบอกให้เชื่อลางสังหรณ์ มาตุลีว่าลางสังหรณ์ไม่แน่นอนเสมอไป เสนอว่าให้ใช้พระเนตรที่สาม องค์อิศราไม่พอใจ สั่งให้ตบปากตัวเองอย่ามายุให้ตนใช้อำนาจเกินมนุษย์ แล้วก็เหลียวมองซ้ายขวาก่อนจะชี้มาที่หน้ากล้อง เลือกหนทาง สั่งมาตุลีให้เลิกใช้ราชาศัพท์ด้วยเพราะพระองค์จะเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา







เอย...จะกลับกล่าวนางไม้ในพฤกษา
นับเวลาคอยสามีที่ห่างหาย
จนห้าเดือนบุตรเกิดกำเนิดกาย
เป็นผู้ชายน่ารักลักษณา
พ่อเป็นเทพแม่เป็นภูติสุดวิเศษ
ก่อเกิดเกศมหัศจรรย์กันหนักหนา
ทั้งเดินนั่งพูดเล่นเจรจา
ไม่ผิดองค์บิดาพระพิรุณ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:14:28 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #258 เมื่อ: มีนาคม 02, 2011, 04:00:24 PM »
ความซุกซนของกุมารน้อยนาม ทุมมา (ต้นไม้) ทำให้ลักษณาต้องเป็นห่วงเรียกหาอยู่เรื่อย อยู่ๆ เด็กน้อยก็กระโดดมาทางข้างหลังทำให้ลักษณาตกใจ
“เมื่อไหร่แม่จะเลิกขวัญอ่อนซะทีน้า”
“แล้วเมื่อไหร่ลูกจะมาหาแม่แบบธรรมดาๆ ซะทีล่ะจ๊ะ”ลักษณากอดลูกไว้ด้วยความรักและเอ็นดู
“ก็ทุมมาเป็นลูกรักแม่ลักษณานี่จ๊ะ” พูดให้แม่ชื่นใจอีกหน่อย






“ทุมมาลูก...ฟังนะ เราจะออกตามหาเสด็จพ่อกัน” ลักษณาพูดเรื่องที่รอคอยมานาน ทุมมาสงสัยว่าแม่บอกว่าไปไหนไม่ได้ไง (หมายถึงเป็นนางไม้ต้องอยู่ในต้นไม้น่ะ)
“ไปได้สิลูก ถ้าหากลูกพาแม่ไป” ทุมมาก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ลักษณาจึงเสกต้นไม้เล็กๆ ออกมา แล้วให้ทุมมาติดตัวไว้ตนจะอยู่ในต้นไม้นี้จะได้พาไปได้ทุกหนทุกแห่ง






ทุมมาเข้าใจดีแล้วและรับต้นไม้มา “ไปลูก ได้เวลาที่เราจะออกตามหาเสด็จพ่อกันแล้ว” (ก่อนจะเสด็จพ่อจะไปปิ๊งหญิงใหม่)
ลักษณาเข้าไปอยู่ในต้นไม้ก่อนที่ทุมมาจะออกเดินทางด้วยการมุดดินไป






ล่วงเข้าราตรี ผู้สัญจรค้างแรมกลางพนา ไม่เว้นแม้แต่องค์อิศราที่กระทำตนเช่นมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดา ทุมมามุดดินผ่านมาพบเข้าก็โผล่ขึ้นมาดูด้วยความสงสัย แล้วก็แอบแกล้งมาตุลีด้วยความซุกซน มาตุลีตกใจตื่นมาโวยวายคิดว่าผีป่ามาแกล้ง องค์อิศรารำคาญรับสั่งงัวเงียให้ย้ายที่นอน มาตุลีหามุมใหม่แต่ก็ยังไม่วายระแวง


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:15:43 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #259 เมื่อ: มีนาคม 07, 2011, 11:26:32 PM »

ทุมมาโผล่ขึ้นมาพินิจดูหน้าองค์อิศราเห็นรูปงามก็มุดกลับลงไปคุยกับแม่ “ทุมมาว่าทุมมาเจอพ่อแล้วจ้ะ”
ลักษณาดีใจมาก รีบตามลูกขึ้นไปดูหน้าชายหนุ่มรูปงาม







แต่เมื่อขึ้นมาดูก็ต้องผิดหวัง ทุมมาถอนใจก่อนหันไปชี้มาตุลีว่าใช่มั้ย ลักษณาแทบกรีดร้องรับไม่ได้ “ตายแล้วลูก! นั่นยิ่งไม่ใช่ใหญ่เลยนะ ไปๆ ไปกันเถอะ!” แล้วก็มุดดินกลับลงไปตามเดิม






องค์อิศราเดินทางตามหาเทพทั้งสามจนมาถึงนครโรมวิสัย แวะกินขนมที่ตลาดแล้วไม่จ่ายตังค์ เพราะไม่รู้ธรรมเนียม เลยโดนแม่ค้าต่อว่าแล้วเรียกชาวมารุมสะกรำ (เล่าแค่นี้พอนะ จริงๆ มันยาวมากแบบไม่รู้จะใส่มาทำไม และเป็นฉากที่กาฬไม่ชอบที่สุด เพราะเป็นการลบหลู่ดูหมิ่นเทพอย่างรุนแรงในความรู้สึกของกาฬ มาให้ชาวบ้านหัวเราะเยาะ กินอาหารไม่เป็น ไม่รู้จักอัฐ (# ̄∧ ̄)y―oO





ท้องฟ้าเริ่มคำรามเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงกาลเวลาที่กำลังจะเปลี่ยนผัน คิมหันตฤดูใกล้จากลาเต็มทีแล้ว แต่เสียงหัวเราะเชียร์ให้ฝนตกของงั่งขัดใจราหูยิ่งนัก คนยิ่งกลุ้มๆ อยู่
“นี่...พระโอรส ใกล้ฤดูฝนเข้ามาทุกทีแล้วนะ ทีนี้พระโอรสจะบอกกับนางยังไง” มันแสร้งถามเสมือนเป็นห่วง หากในใจกำลังเยาะว่าสุวรรณอัมพรเสร็จพระพิรุณแน่

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:16:15 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #260 เมื่อ: มีนาคม 07, 2011, 11:39:18 PM »
“เจ้าไม่ต้องมาพูดมาก นั่นมันก็เรื่องของเรา”
“แล้วถ้าหากว่านางเกิดพอใจพระพิรุณ แล้วพระพิรุณก็พอใจนาง ทีนี้พระโอรสราหูก็อกหักดังเป๊าะๆๆ” มีพูดให้หวั่นๆ ใจ
พระราหูควักถุงเงินออกมาปิดปาก “เอ้า! เอาไปซื้อเมล็ดพันธุ์ผักมาปลูก ไป๊!!” งั่งมองแบบเสียเกียรติอ่ะ ให้ไปปลูกผัก
“จะไปหรือไม่ไป!”






งั่งบ่นๆๆ  ที่ถูกบังคับให้ทำนั่นทำนี่อยู่เรื่อย บลาๆๆๆๆๆ พระราหูเตรียมพนมมือท่องคาถา งั่งเลยรีบเบรค ฉวยถุงเงินมาแต่โดยดี แต่ก็ยังไม่วายบ่นว่าเพราะคาถาเด็กจู้จี้นะ ก่อนจะไปตลาด เสียงฟ้าแลบฟ้าร้องยังคำราม พระราหูมองแล้วก็ยิ่งกังวลใจ คำพูดของงั่งก็คอยตามหลอกหลอน






องค์อิศรากับมาตุยังโดนรุมกระทืบไม่จบ แต่ก็มุดรอดออกมาได้ พวกชาวบ้านก็มัวกระทืบอะไรไม่ได้ดูเล้ยยยย มาเจองั่งที่มาตลาดพอดี พวกชาวบ้านเห็นผีกระหังก็วิ่งหนีกระเจิดกระเจิง องค์อิศราดีใจที่ได้เจองั่ง แต่งั่งยังจำวีรกรรมที่ทำกับจินดาเมขลาได้ก็เลยไม่เฟรนลี่ด้วย พาลจะมีเรื่องกับมาตุอีกรอบจนองค์อิศราต้องเข้าไปห้ามทัพ






มาตุอวดว่ารู้มั้ยว่าบุรุษผู้นี้คือใคร งั่งไม่รู้ไม่เก็ตไม่สะกิดใจพูดเล่นๆ  “ไอ้นี่น่ะเหรอ พระอิศวรมั้ง 555+” แล้วก็ไปเลย องค์อิศรารีบลากมาตุให้ตามงั่งไป เพราะใกล้ที่สถิตของเทพทั้งสามแล้ว


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:17:09 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #261 เมื่อ: มีนาคม 08, 2011, 12:26:35 AM »
ยามบ่าย แสงสีพาดผ่านขอบฟ้า (บรรยายจากภาพ) สุวรรณอัมพรใช้วิถีชีวิตแบบชาวบ้านเต็มตัว ออกมาเก็บผัก (ท่าทางจะเป็นยอดกระเจี๊ยบค่ะ) ราหูเดินมาหยุดยืนมองอยู่ข้างหลังอย่างกังวลใจ






สาวเจ้าอุตส่าห์อารมณ์ดีเก็บผัก หันมาเจอเขี้ยวยักษ์หมดอารมณ์สุนทรีเลย
“มองอะไร” ทักทายด้วยเสียงห้วนตามปกติ
“หม่อมฉันมาทูลลา”
“จะไปไหน” ถามทันควัน เสียงห้วนสูงกว่าเดิมอย่างสงสัย จริงๆ แล้วก็แอบสนใจล่ะซี้ ^^
“เอ่อ...กลับบ้านกลับเมืองพระเจ้าค่ะ” ตอบแบบเหตุผลเรียบง่ายมาก






“อ๋อออ ดีนะ อยู่ดีๆ มาทำให้เราเดือดร้อน แล้วอยู่ดีๆ ก็จะกลับไป” โทษเค้าเต็มๆ ได้ข่าวว่าเธอเลือกเค้าเองเดือดร้อนเพราะตัวเอง (กฏข้อที่ 3 เมียไม่เคยผิด!)
“แต่หม่อมฉันขอสัญญาว่าหม่อมฉันจะกลับมาอย่างแน่นอน” รีบเชียวนะเพคะ เค้าไม่ได้ต้องการหรอกนะ
“จะกลับไปแล้วก็ไม่ต้องกลับมา เราไม่อยากเห็นหน้าเจ้า!” ตัดขาดเยื่อใยมาก แล้วเดินหนี ราหูรีบคว้าแขนไว้ รีบอธิบาย “พระธิดา...”






สุวรรณอัมพรมองมือเจ้ายักษ์ต่ำต้อยที่บังอาจจับมือถือแขนตัวเอง “หม่อมฉันไม่ได้อยากไปเลย...แต่มันจำเป็นจริงๆ”
พูดไม่จบ นางก็สะบัดแขนออกอย่างแรงแล้วตบผัวะ!!...หน้าหันเลย  เจ็บตัวอีกแล้ว เจ็บปวดหัวใจด้วย

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:17:46 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #262 เมื่อ: มีนาคม 08, 2011, 12:34:29 AM »


“อย่าบังอาจมาถูกเนื้อต้องตัวเราเป็นอันขาด เราเป็นใครแล้วเจ้าเป็นใคร หัดตักน้ำใส่กระโหลกชะโงกดูเงาตัวเองซะบ้าง!” เจ็บแสบ เจ็บปวด เหยียดหยาม ก่อนจากไป ราหูได้แต่มองตามไปด้วยความเศร้าใจ







O0มาดูฉากตบหน้าหันกันจะๆ O0


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:18:32 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #263 เมื่อ: มีนาคม 08, 2011, 12:01:17 PM »
ที่กระท่อมปลายนา อัปสรสวรรค์มานั่งรออยู่ครู่หนึ่งแล้ว (ตามที่กาฬรหัสย์เข้าใจ) พร้อมกับสำรับเครื่องเสวยที่เอามาฝากพี่สาว
สุวรรณอัมพรเดินกลับมาเห็นน้องสาวก็ดีใจ “อัปสร!” พอเห็นพี่สาวมาก็รีบวางเครื่องเสวยแล้ววิ่งเข้าไปกอดด้วยความคิดถึง “พี่อัมพร!”






แล้วก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกัน สุวรรณอัมพรตอบจืดเจื่อน “จะว่าพี่สบายพี่ก็คงโกหกน้อง แต่จะว่าลำบาก...มันก็ไม่ใช่” (แน่ล่ะสิ มีพระสวามีคอยรองรับอารมณ์ 555+)
อัปสรพาอัมพรไปนั่งที่แคร่เพื่อจะได้คุยกันได้สะดวก เมื่อเห็นกระจาดในมืออัมพรก็มองประมาณ...เอ๊ะ พี่สาวฉันทำอะไรอย่างนี้ด้วยเหรอ...
“อ๋อ พอดีพี่เก็บมาว่าจะไว้ทำแกงจืดน่ะจ้ะ”






“ไม่ต้องเพคะ น้องให้ห้องเครื่องจัดสำรับกับข้าวมาถวาย แล้วต่อไปนี้น้องจะให้เค้าจัดมาถวายทุกวัน พี่อัมพรจะได้ไม่ต้องลำบาก”
“อย่าเลยอัปสร เกิดเสด็จแม่ทรงทราบแล้วจะกริ้วเอา” อัมพรพูดแล้วนึกน้อยใจมารดาที่โกรธจนไม่มีเหลียวแล “แล้วอีกอย่างพี่ก็ได้ทำอะไรในสิ่งที่ไม่เคยทำ แล้วน้องล่ะเป็นไงบ้าง”






อัปสรสวรรค์หน้าหมองลงเมื่อถูกถามเรื่องของตัวเอง จนพี่สาวสังเกตได้ อัปสรเลยชวนอัมพรเข้าไปคุยในกระท่อมเป็นการส่วนตัว


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:19:41 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ augustle

  • *
  • 549
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • iNUTTi
    • มาย ทวิต^^
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #264 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 08:44:53 AM »
 สงสารราหูจัง...ทำอะไรก็ไม่เคยดีในสายตาอัมพรเลย:-X
ถูกตบอีกต่างหาก :icon_mad:(ชอกช้ำ)

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #265 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 11:20:14 AM »

O0มาดูฉากตบหน้าหันกันจะๆ O0



ไม่มีฉาก ตบจูบบ้างเหรอคะ มีแต่ตบอย่างเดียว
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ มณีจันทร์

  • **
  • 536
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • If you're my destiny I will meet you (may be !!!)
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #266 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 01:59:23 PM »
ตอนนี้กำลังสนุกเลยคะ...ช่องจ๊ะทิงจาเอามาฉายอ่ะคะ
 
:icon_evil:

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #267 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 06:25:39 PM »
ไม่มีฉาก ตบจูบบ้างเหรอคะ มีแต่ตบอย่างเดียว

ม่ายด้ายยยยยยยยย  เพราะเจ้าพี่ราหู.....กลัวเมีย

แต่เอ๊ะ....มันก็ไม่แน่นะ  5555+

 :icon_question:




เดินเข้ามาสำรวจตรวจตราสภาพความเป็นอยู่ของพี่สาว สุวรรณอัมพรปิดประตูเรียบร้อยแล้วก็เข้ามาถามเรื่องที่น้องคงอยากระบาย
“เจ้าพี่ปราบไตรจักรกับน้อง...ยังไม่มีอะไรกันเลยเพคะ” เสียเซลส์อ่ะค่ะ แต่งงานกันมาร่วม 3 เดือนได้แล้ว สามีไม่ถูกเนื้อต้องตัวเลย (นับตามที่ใกล้จะหมดฤดูร้อนแล้ว)
“อ้าว ทำไมล่ะ” ตัวเองก็เหมือนกันแหละ...ทำไม






“เห็นรับสั่งว่าต้องทรงรักษาพรหมจรรย์ไปซักระยะนึง เพราะว่ากำลังฝึกพระเวทย์อยู่” สุวรรณอัมพรเดินมาปลอบใจ “เรื่องแค่นี้เอง”
พอเห็นพี่สาวไม่คิดว่าเป็นเรื่องคอขาดบาดตายก็ไม่รู้ตัวเองจะคิดมากไปทำไม เลยถามกลับบ้าง “แล้ว...พระสวามีของพี่อัมพรล่ะเพคะ”
สุวรรณอัมพรหน้าตึง “ที่พี่เลือกเค้าก็เพื่อประชดเสด็จแม่” แล้วทำไมจะต้องเอาเจ้าพี่ราหูที่น่าสงสารของเค้ามาเป็นเครื่องมือด้วยเล่า?






“อื้มม น้องว่าเค้าก็ดูดีออก ไม่เห็นมีท่าทางดุร้ายเหมือนยักษ์เลย” อ๊ายย  น้องอัปสรตาถึง
“ก็พี่บอกแล้วไงว่าอย่าไปพูดถึงเค้า” พี่สาวไม่สบอารมณ์
“พี่อัมพร ถ้าพี่อัมพรไม่รักยักษ์ราหูน่ะก็ปล่อยเค้าไปเถอะเพคะ”
“ถ้าพี่ทำอย่างนั้นเสด็จแม่ก็ต้องหาคู่ครองคนใหม่ให้พี่อยู่ดีแหละ” เจ้าพี่ราหู...มีตำแหน่งเป็นแค่ไม้กันหมา  T_T แล้วก็ชวนน้องสาวเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างอื่นกัน






มาเยี่ยมเยียนซักพักก็ลากลับ ก่อนกลับก็เจอผีกระหังโดดลงมาจ๊ะเอ๋ พวกนางกำนัลวี๊ดว๊ายตกใจเล่น


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:20:54 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #268 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 07:00:02 PM »
แต่อัปสรสวรรค์ยังรักษามาดพระธิดาแค่ผงะไปเท่านั้น “งั่ง!!” โดนเมียพระราหูเอ็ดคำเดียว งั่งเลยยอมหลีกทางให้สาวๆ กลับไป ดูมีอิทธิพลดีเนอะ ยิ่งกว่าพระสวามีอีก







อีกด้านหนึ่งองค์อิศรากับมาตุลีที่ตามมาแอบมองกระท่อมปลายนาของราหูกับสุวรรณอัมพร ในขณะที่เจ้าบ้านฝ่ายชายเดินมาข้างหลัง กระชากคอเสื้อมาตุลีกับองค์อิศราหันมาอย่างไม่พอใจ...มาแอบมองอะไรเมียเค้า






เห็นพักตร์องค์อิศราแล้วก็ชะงักไปนิดก่อนจะปล่อยคอเสื้อสะบัด ทั้งสองแทบจุก
“พวกเจ้าเป็นใคร” ก่อนจะพินิจองค์อิศรา “เราเคยเห็นหน้าเจ้าที่ไหนมาก่อนรึเปล่า”






มาตุลีเกือบหลุดปาก พระองค์เลยดุจนเงียบปาก พระราหูมองอย่างสงสัยครุ่นคิด
“เปล่า เราสองคนเดินทางผ่านมาแถวนี้ พอดีเห็นกระท่อมนี้มีคนอยู่ก็เลยอยากจะเข้าไปขออาหารกินซักหน่อย”
“ไปซะ!!” ไล่ทันทีไม่ซักไซ้ประวัติ (กาฬรหัสย์คาดเดาว่า...เพราะความหวงเมีย)
มาตุลีย้อนถามหน้ามึนว่าไปไหน
“จะไปไหนก็ไป แต่ขอร้องว่าอย่ามายุ่มย่ามแถวนี้”

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:21:43 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ⊹เทพสามฤดู⊹
« ตอบกลับ #269 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 07:02:23 PM »
มาตุลีว่าบังอาจ...แล้วก็โดนสั่งเงียบปากอีก “ในเมื่อเค้าไม่อยากให้เราอยู่ที่นี่ เราก็ไม่ควรจะอยู่”
แล้วก็เดินจากไปแต่โดยดี พระราหูมองตามยังไม่หายสงสัย
(แอบสงสารองค์อิศรา ลงมาเป็นมนุษย์วันแรกก็เจอจินดาเมขลา แต่นางก็จำไม่ได้ ซ้ำยังสะบักสะบอมกันทั้งคู่อีก พอมาเจอพระราหูก็ไล่ไม่ไยดีเพราะกำลังหวงเมีย เหลือแต่พระพิรุณแล้วล่ะทีนี้...)






คืนนั้นฟ้าฝนก็เริ่มตั้งเค้าหนักขึ้น งั่งที่นั่งสัปหงกถามว่าไม่ง่วงเหรอ
“ก็ว่าจะนอนเหมือนกัน” ชายหนุ่มบอกอย่างทำใจก่อนจะเดินมานั่งบนแคร่






งั่งเห็นแล้วสมเพชเวทนาบ่นไม่เข้าใจ “พระโอรสสสสสสสส ทำไมจะต้องมาทนลำบากตรากตรำอย่างนี้ก็ไม่รู้ แล้วก็ไม่ได้ลำบากคนเดียวนะเนี่ย ดั้นนนน เอางั่งมาลำบากด้วย”
ราหูไม่ตอบอะไรล้มตัวลงนอนเงียบๆ ฝนฟ้าตั้งเค้าหนัก งั่งจะชวนคุยต่อแต่พระราหูก็เข้าสู่นิทราไปซะแล้ว






อีกด้านหนึ่ง ยักษ์อันธพาลแอบหาโอกาสมาตีท้ายครัวกระท่อมปลายนา
ที่ในกระท่อม เป้าหมายก็นอนไม่หลับพลิกไปพลิกมา

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 11, 2011, 10:22:35 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**