ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ augustle

  • *
  • 549
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • iNUTTi
    • มาย ทวิต^^
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #15 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 08:39:18 AM »
 :P สู้นะคะ จะคอยตามอ่านค่ะ

ออฟไลน์ SoRa

  • *
  • 108
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #16 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 08:34:39 PM »
มาต่อแล้วค่ะ ด้วยความขยัน เพราะคาดว่าอีกไม่นาน จะขี้เกียจเป็นแน่แท้ ^-^

*****************************

ตัดฉากมาในห้องบรรทมของพระโอรสโกมินทร์ หลังจากที่ประดาบกับโกเมศเสร็จแล้ว พระมเหสีฉวีวรรณเลยเดินเข้ามาส่งโกมินทร์

ถึงตำหนักส่วนพระองค์ และพูดคุยกับโกมินทร์ถึงเรื่องบางอย่าง


“ลูกแม่ วันนี้ลูกแม่....” ก่อนที่พระมเหสีจะพูดอะไรต่อ ด้วยความที่โกมินทร์เป็นเด็ก คิดว่าแม่คงจะชมตนถึงเรื่องในวันนี้ ที่ตนสามารถเอาชนะพี่โกเมศได้

“ลูกเก่งใช่มั๊ยพระเจ้าค่ะ” พระมเหสีทรงยิ้มให้กับโกมินทร์ หากจะว่าเช่นนั้นก็คงไม่ผิด ใช่ลูกโกมินทร์เก่งจริงๆนั่นแหละ แต่มันมีบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น

“จ๊ะ...ลูกของแม่เก่งมาก” พระมเหสีเอ่ยปากชมโกมินทร์พร้อมทั้งลูบหัวอย่างเอ็นดู คุณท้าวศาวินีเองก็ชมพระโอรสโกมินทร์ไม่แพ้กัน

“พระโอรสโกมินทร์ของนม ทรงพระปรีชาสามารถมากเพค่ะ” คุณท้าวศาวินีกล่าว หากแต่.. พระมเหสีฉวีวรรณทรงไม่ได้คิดเช่นนั้น ใช่โกมินทร์เก่งกาจก็จริง....

“แต่.......”

“แต่..อะไรหรือ พระเจ้าค่ะเสด็จแม่” พระโอรสโกมินทร์ถามอย่างสงสัย

“แต่แม่ไม่อยากเห็นเจ้า แสดงความเก่งกล้าจนเกินไป จนบางทีคนอื่นเค้าอาจจะไม่พอใจก็ได้นะลูกนะ” ด้วยความที่โกมินทร์ยังอ่อนเยาว์นัก

จึงไม่เข้าใจในสิ่งที่พระมารดาตรัส แต่โกมินทร์คิดได้อย่างเดียว คือคำพูดของอำมาตย์อภิมันต์

“คนอื่น ...ทรงหมายถึงพระเชษฐาทั้งสองของลูกใช่มั๊ยพระเจ้าค่ะ เสด็จแม่” โกมินทร์ถามอย่างไม่รู้ว่าจะถูกหรือผิดกันแน่ พระมเหสีมีสีหน้าวิตกเล็กน้อย

ก่อนที่พระเชษฐาทั้งสองจะทรงเข้ามาไขข้อกระจ่างให้น้องชาย และเสด็จแม่เอง

“ถ้าทรงหมายถึงลูกละก็ เสด็จแม่ทรงเข้าถึงจิตใจลูกผิดแล้วพระเจ้าค่ะ เพราะการที่น้องโกมินทร์สามารถเอาชนะลูกได้ ลูกกลับไม่คิดอะไรเลย

กลับยิ่งภูมิใจที่มีน้องชายเก่งกล้าสามารถถึงเพียงนี้” พระโอรสโกเมศตรัสอย่างภาคภูมิใจในตัวโกมินทร์
 
“ลูกก็คิดเหมือนเจ้าพี่โกเมศ พระเจ้าค่ะเสด็จแม่ มีน้องเก่งๆแบบนี้ พี่ภูมิใจมากนะน้องโกมินทร์” พระเชษฐาโกมล ก็ตรัสเช่นเดียวกับพระเชษฐาองค์โต

“ขอบพระทัยพี่ทั้งสอง” พระโอรสโกมินทร์ ทรงกราบขอบคุณแนบอกของพระเชษฐา ที่ทรงห่วงใย และรักน้อง

“พี่รักน้อง น้องก็รักและภูมิใจ เช่นเดียวกัน” คำพูดของโกมินทร์ ทำให้โกเมศและโกมลต่างเข้าสวมกอดกันอย่างรักใคร่

“ใช่ เราสามพี่น้องจะรักและสามัคคีตลอดไป” พระเชษฐาทั้งสองเอ่ย ทำให้พระมเหสีที่ดูการกระทำของพี่น้องนึกปิติยินดี ยิ่งนัก ที่ลูกทั้งสามไม่เป็นเหมือนอย่างที่ใครๆเค้าอยากให้เป็น



ตัดฉากมาที่ห้องทรงงานขององค์เหนือหัวโกสุทัม ที่มีอำมาตย์อภิมันมารอเข้าเฝ้า เพื่อคุยเป็นการส่วนตัวกับองค์เหนือหัว โดยเฉพาะ

“ท่านอำมาตย์ ท่านมีเรื่องจะคุยกับเราตามลำพังอย่างงั้นรึ” องค์เหนือหัวโกสุทัม ทรงถาม

“ขอเดชะ พระอาญามิพ้นเกล้า เรื่องนี้ข้าพุทธเจ้าตรึกตรองดูดีแล้วว่าจะควรกราบทูลหรือไม่.......”

อำมาตย์อภิมันต์ มาเข้าเฝ้าด้วยเรื่องของพระโอรสโกมินทร์ ซึ่งคอยยุแยงให้องค์เหนือหัวโกสุทัม ไขว้เขว ว่าการที่ลูกของตัวเองเก่งกาจเกินไป

อาจจะนำอันตราย หรือข้อติฉินนินทาจากเหล่าราษฎร์เป็นอันมาก ที่น้องสามารถเอาชนะพี่ชายทั้งสองได้ทุกเรื่อง แล้วมันก็จะเป็นการดูหมิ่น

พระเกียรติของพระเชษฐาไปด้วย หากแต่พระโอรสโกมินทร์เก่งกว่านั้น ราชบัลลังก์อาจจะสั่นคลอน พี่น้องอาจจะมาต่อสู้กันเอง เพื่อแย่งชิงราชบัลลังก์
 
จึงทรงกราบทูล ให้พระโอรสโกเมศ และ พระโอรสโกมล  ออกไปเรียนวิชาเพิ่มเติม เพื่อจะได้มาครองราชบัลลังก์ สืบต่อไป

หากแต่ความจริงแล้ว เป็นเพียงแผนการณ์ของอำมาตย์อภิมันต์เท่านั้น เพื่อที่จะแยกพี่น้องทั้งสามให้ห่างกัน ไม่ให้เหลือซึ่งความสัมพันธ์เยื่อใยใดๆทั้งสิ้น

เพราะใจคิดอย่างเดียว คือต้องการให้ พระโอรสโกมินทร์เป็นหมาหัวเน่า ไม่มีใครรัก ไม่มีใครต้องการ สืบเนื่องมากจากครั้งก่อน ที่อาศรม พระฤาษี


“พระราชาโกสุทัม พระโอรสองค์น้อยนี้ของพระองค์ ต่อไปในภายภาคหน้าจะมีชื่อเสียงโด่งดัง เป็นที่รู้จักกันไปทั่วสารทิศ แพรแดงผืนนี้จะทำให้พระโอรสโกมินทร์มีพลังเหนือผู้ใด”

และด้วยความเป็นพ่อของอำมาตย์อภิมันต์ ที่อยากเห็นลูกมีหน้ามีตากับเค้าบ้าง จึงเข้าไปถามท่านฤาษี ว่ามีของดีอะไรให้ลูกตนหรือเปล่า แล้วพระฤาษีท่านก็ตอบว่า

“ท่านอำมาตย์ แข่งอะไรนั้นแข่งได้ แต่แข่งบุญวาสนานั้นแข่งกันไม่ได้ ทำใจเถอะท่านอำมาตย์ว่าลูกชายของท่านทั้งสอง มิสามารถเทียบกับพระโอรสโกมินทร์ได้”

อาจจะเป็นพระคำพูดของพระฤาษี หรืออาจจะเป็นเพราะความมักใหญ่ใฝ่สูงของตนเอง ท่านอำมาตย์อภิมันต์ จึงคอยว่าร้าย ยุแยงใส่ร้ายพระโอรสโกมินทร์มาโดยตลอด

ท่านอำมาตย์อภิมันต์จึงเล่าเรื่องราวในตอนนั้นให้ลูกชายทั้งสองฟังอีกครั้ง หากแต่มัสกาไม่เห็นด้วย ท่านอำมาตย์จึงดุมัสกาว่า

“มัสกาเจ้านี่ไม่มีความทะเยอทะยานเอาซะเลย” (แหมมมม!! พ่อแบบนี้ก็มีวุ้ยย)

แต่ด้วยความที่มัสกาคิดว่า ตนเป็นเพียงลูกอำมาตย์ เพราะโอรสโกมินทร์เป็นถึงหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์ ตนและพายุมิมีอะไรเทียบพระโอรสได้เลย

ความคิดเห็นของมัสกาจึงแตกต่างจากพ่อและพี่ชายโดยสิ้นเชิง ก่อนที่พ่อลูกจะคุยโอ้อวดความใหญ่โตคับบ้านคับเมืองของตนต่อไป หมื่นทะลวง

ก็วิ่งหน้าตาตื่นมาเล่าเกี่ยวกับ ร้านตลาดที่พังเมื่อตอนเช้าให้ฟัง แต่อำมาตยือภิมันต์เห็นว่าเป็นแค่เรื่องเล็กๆ จะไปกราบทูลเหนือหัวใกลุ้มพระทัยทำไม

“เรื่องเล็กแค่นี้ แค่ชาวบ้านตายไปแค่ไม่กี่คน จะไปกราบทูลทำไม”

“แล้วเรื่องลูกนาคราชล่ะ ท่านอำมาตย์”

“ก็แค่วิ่งเล่นเฉยๆไม่ใช่เหรอ อีกอย่าง องค์เหนือหัวทรงเกรงบารมีนาคราชกะโตหลอยู่ คงไม่มีเรื่องอะไรหรอก ปล่อยไปสักพัก เดี๋ยวเรื่องก็เงียบไปเอง”

“เอออ ... ความคิดท่านอำมาตย์ก็ดีนะ” ((เออ !!~ มีทหารแบบนี้ นี่เองเจริญเนอะ !!~))

******************************************************


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 09, 2011, 08:56:22 PM โดย SoRa »

ออฟไลน์ SoRa

  • *
  • 108
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #17 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 08:42:11 PM »
วันรุ่งขึ้นที่ท้องพระโรง องค์เหนือหัวโกสุทัมให้พระโอรสโกเมศและโกมลเข้าเฝ้า โดยพูดถึงเรื่องการสืบราชบัลลังก์

“เสด็จพ่อพระเจ้าค่ะ วันนี้มีข้าราชการสำคัญหรือพระเจ้าค่ะถึงได้เรียกประชุมกันอย่างพร้อมเพรียง” พระโอรสโกเมศทรงตรัสถามพระบิดา

“ก็สำคัญมากสำหรับกรุงศรีนคร เพราะเป็นเรื่องรัชยาทของพวกเค้า ก็คือเจ้านั่นหล่ะ”

“เรื่องของลูกหรือพระเจ้าค่ะ”

“ใช่ !! คืออย่างนี้นะ พ่อจะให้ลูกกับโกมล เดินทางไปศึกษาการเมืองและการปกครองรวมถึงศิลปะการต่อสู้ กับท่านพระดาบสสุเมธ

พระอาจารย์ของพ่อเอง” พระมเหสีฉวีวรรณก็ทรง เห็นด้วยกับพระสวามีจึงมิได้ทักท้วงอะไร

“น้องเห็นด้วยเพค่ะ เจ้าพี่”

“ดี งั้นตกลงตามนี้ โกเมศ โกมล เจ้าจงไปเตรียมตัว หลังจากนี้อีก 7 วัน เจ้าจะต้องออกเดินทาง”

“พระเจ้าค่ะ เสด็จพ่อ”

ด้วยความที่เป็นน้ององค์เล็ก แถมยังเป็นผู้ชายฝีมือก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าพระเชษฐาของตนทั้งสองเลยแม้แต่น้อย โกมินทร์จึงทูลขอองค์เหนือหัวเสด็จตามพี่ชายไปด้วย

“เสด็จพ่อพระเจ้าค่ะ ลูกไปกับพี่โกเมศ พี่โกมลได้มั๊ยพระเจ้าค่ะ เสด็จพ่อ”   

“เสด็จพ่อ ให้น้องโกมินทร์ไปด้วยนะพระเจ้าค่ะ” พระโอรสโกเมศทรงช่วยขออีกแรง

“เสด็จพ่อ ให้เราสามพี่น้องไปเรียนด้วยกันจะได้นำความรู้มาปกครองประเทศบ้างเมืองนะพระเจ้าค่ะ” โกมลก็ไม่แพ้กัน รีบทูลขอให้น้องชายทันที

แต่อำมาตย์อภิมันต์ก็ท้วงติงขึ้นมาทันควัน ด้วยความที่พระโอรสโกมินทร์ยังเด็กเกินไป

“พระโอรสโกมินทร์นั้นยังทรงพระเยาว์นัก คงให้เสด็จไปด้วยไม่ได้หรอกพระเจ้าค่ะ”

“ทำไมเราจะไปไม่ได้ท่านอำมาตย์อภิมันต์ เด็กอย่างเราก็มีฝีมือ” พระโอรสน้อยเกิดความสงสัย

“ทรงพระปรีชาสามารถมากพระเจ้าค่ะ จนกระทั่งพระเชษฐาทั้งสองสู้ไม่ได้เลย” ((แหมม หากฉันเป็นโกมินทร์เอามีดปาดคอไปนานแระ))

“ก็นั่นหน่ะสิ เราออกจะมีฝีมือแบบเนี๊ยะทำไมเราจะไปศึกษากับพี่โกเมศพี่โกมลไม่ได้” พระโอรสจึงทูลถามพระบิดาตนเองอีกครั้งว่าตนไปได้หรือเปล่า

“เสด็จพ่อพระเจ้าค่ะ ให้ลูกไปกับพี่โกเมศพี่โกมลได้มั๊ย พระเจ้าค่ะ”

แต่แล้วคำพูดซึ่งดูเหมือนตัดความรำคาญของพระบิดาตนเอง ทำให้โกมินทร์นึกน้อยใจ

“พ่อไม่ให้เจ้าไป โกมินทร์”

“เสด็จพ่อ !!~”

“ลูกไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วโกมินทร์ คำสั่งของพ่อคือลูกต้องอยู่ที่นี่”


ตัดฉากมาที่ องค์เหนือหัวกับพระมเหสีและเหล่าข้าราชบริพาลต่างมาส่งเสด็จ พระโอรสโกเมศกับพระโอรสโกมลไปศึกษาเล่าเรียนกับท่านพระดาบสในป่าใหญ่ ((ไหนบอกอีก 7 วัน ไงย่ะ))

พระโอรสโกมินทร์ที่แอบเฝ้าดูอยู่ทรงน้อยพระทัยยิ่งนัก ที่จะต้องอยู่คนเดียวปราศจากพระเชษฐาทั้งสองที่คอยเป็นเพื่อนเล่น (ทำไมมันให้ความรู้สึกเหมือนตอนอ่านแก้วฯตอนที่ ธีรวงศ์ไปตามหาไออุษณะฟร่ะ!!~))

ในห้วงความคิดของพระโอรสโกมินทร์ตอนที่พระเชษฐาทั้งสองคนจากไปนั้น เศร้าพระทัยยิ่งนัก

((พี่โกเมศ พี่โกมล พี่ไปแล้ว แล้วน้องจะอยู่กับใคร จะเล่นกับใคร))

มัสกาเห็นพระโอรสเศร้าอยู่ เลยชวนพระโอรสเล่น จะได้หายเศร้าบ้าง แต่ก็ไม่รู้จะเล่นอะไรดี พายุจึงเสนอขึ้นมา



ออฟไลน์ SoRa

  • *
  • 108
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #18 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 08:50:18 PM »
พระโอรสเป็นอะไรหรือพระเจ้าค่ะมาเล่นกับหม่อนฉันก็ได้พระเจ้าค่ะ”

“ร้องไห้เหรอ พระโอรสโกมินทร์ รองไห้ยังกับผู้หญิงแหนะเนอะมัสกา” พายุออกความคิดเห็น

“หยุดนะพายุ เจ้าหยุดพูดเถอะ พระโอรสกำลังไม่สบายพระทัยนะ”

“เอ่อ....มาเล่นกันให้สบายพระทัยดีมั๊ยพระเจ้าค่ะ” มัสกาเอ่ยปากชวน

“แล้ว...เราจะเล่นอะไรกันดีล่ะ”

“อ๊าวววววว ...ก็เล่นฟันดาบไง” พายุเสนอ

“ฟันดาบเหรอ เจ้าก็แพ้เราทุกที แล้วเจ้าก็หาว่าเราแกล้งเจ้า แล้วเจ้าก็เอาไปฟ้องพ่อเจ้าทุกที”

“โถ่ !!!~ พระโอรสเป็นถึงพระโอรสกลัวทำไมกับคนฟ้องเล่า จริงมั๊ยมัสกา” มัสกานึกไม่พอใจอย่างมากกับคำพูดของพายุที่ฟังๆดูแล้วไม่ได้ช่วยให้อะไรมันดีขึ้นมาเลย

“อย่ามายุ่งได้มั๊ย” มัสกาเดินไปผลักอกพี่ชาย ในขณะเดียวกัน หัวหมู่กระโจนที่กำลังตามหาพระโอรสโกมินทร์ก็เห็นเหตุการณ์เข้า

“พระโอรส มาอยู่ที่นี่เองหรือพระเจ้าค่ะ” หัวหมู่กระโจนถามด้วยความเป็นห่วง

“ไปกันเถอะพระโอรส ไปฟันดาบกัน” พายุไม่สนใจหัวหมู่กระโจนหันมาชวนพระโอรสโกมินทร์อีกครั้ง

“ดาบไม้หน่ะเหรอ เราทิ้งไปหมดแล้ว” พระโอรสโกมินทร์ตอบเลี่ยงๆ

“งั้นก็ดาบจริงก็ได้” พายุนึกสนุก ครั้งนี้เค้าจะเอาชนะพระโอรสโกมินทร์ให้ได้

“พายุใครเค้าเล่นดาบจริงกัน” มัสกาทักท้วง

“เจ้ากลัวหรือมัสกา ....แล้วพระโอรสโกมินทร์ล่ะ กลัวหรือเปล่าดาบจริง หากพระโอรสกลัวเราไปเล่นขายข้าวขายของอย่างที่ผู้หญิงเค้าเล่นกันก็ได้” ((อยู่ใกล้ๆไม่ได้ จะเอารองเท้ายัดปากจริงๆพ่อคนนี้))

“หยุดได้แล้วพายุ” มัสกาชักจะทนไม่ไหว

“พ่อพายุ พูดแบบนี้เหมือนดูหมิ่นพระโอรสเลยนะ พ่อพายุ” หัวหมู่กระโจนเห็นด้วยกับมัสกา ที่พายุชักจะมากไป

“เราไม่ยอมให้ใครมาดูหมิ่นเราหรอกหัวหมู่ ได้พายุ เราจะเล่นดาบจริงกับเจ้า”

เมื่อพระโอรสรับสั่งดังนั้น พายุเห็นทหารเดินผ่านมาแถวนั้นเลยสั่งให้หยุด และเอาดาบจริงมาจากทหารเหล่านั้น

“เรามาประดาบกันเถอะพระโอรสโกมินทร์”

“ได้เลยพายุ”

และทั้งสองคนก็ประลองดาบกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งพายุและโกมินทร์ ต่างไล่ฟันกันไปกันมาอย่างไม่ลดละจนกว่าใครจะแพ้กันไปข้างนึง

ท่ามกลางสายตาของหัวหมู่กระโจนและมัสกาที่คอยเอาใจช่วยพระโอรสโกมินทร์อยู่ไม่ห่าง


ในขณะเดียวกันท่านอำมาตย์อภิมันต์และหมื่นทะลวง(โลก) ก็เดินสนทนากันอย่างออกรสออกชาติด้วยเรื่องที่พระโอรสโกมินทร์

เป็นหมาหัวเน่าเมื่อไม่มีพี่ชายทั้งสองอยู่แล้ว จึงได้ยินเสียงคนฟันดาบแถวๆนั้น จึงรีบไปดู

ด้วยชั้นเชิงและฝีมือต่างกันราวฟ้ากับเหวของพายุ จึงพลาดท่าตัวเอง ทำให้โดนดาบตัวเองจนทำให้ได้รับบาดเจ็บมีเลือดออก

และเมื่อพอเห็นว่าพ่อของตัวเองเดินมา ก็เลยจัดการฟ้องเป็นการใหญ่ว่า...

“พายุ เจ้าเป็นไงบ้าง” พระโอรสโกมินทร์ ทรงถามด้วยความห่วงใย เมื่อเห็นว่าเลือดออกที่ข้อเท้าของพายุ

“พายุ ....” อำมาตย์อภิมันรีบวิ่งไปดูลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตนเอง

“ท่านพ่อ ลูกเจ็บจังเลยอ่า!!!~~~” (ทำไมต้องอ่า ......ยาวมากพ่อพายุ ฮ่าๆๆ)

“นี่ทรงเล่นดาบจริงกันเลยหรือพระเจ้าค่ะ ยังไม่ควรที่จะเล่นดาบจริงนะพระเจ้าค่ะ ผลออกมามันเป็นยังไงมันทำให้ลูกหม่อมชั้นต้องบาดเจ็บ”

“นี่ท่านอำมาตย์ เรื่องเล่นดาบจริงน่ะ !!~ ลูกท่านชวนพระโอรสเล่นก่อนนะ” ยังไม่ทันที่หัวหมู่กระโจนจะชี้แจงเสร็จ พายุรีบแหลลลทันที (เอ๊ยยย ไม่ใช่) รีบอ้อนทันที

 “ไม่จริง ท่านพ่อ...พระโอรสชวนข้าเล่นดาบจริงก่อน” พายุรีบป้ายความผิดไปให้พระโอรสทันที(แหลลลจริงๆพ่อพายุ ชริๆๆ อย่างงี้มันน่าฟันให้ข้อเท้าหลุด

จะได้ตายไปเลย เอิ่ม?? พายุเหอะ มิใช่สามศรี จะได้ฟันข้อเท้าแล้วตาย)


“ท่านพ่อพระโอรสโกมินทร์ไม่ได้ชวน” มัสกาช่วยชี้แจง

“หยุดนะมัสกา” อำมาตย์อภิมันต์เลือกที่จะเชื่อพายุมากกว่ามัสกา เลยให้หมื่นทะลวงอุ้มพายุไปให้หมอรักษา

“ส่วนเราจะเข้าเฝ้าองค์เหนือหัว” อำมาตย์อภิมันต์บอกทิ้งท้าย

***************************************************
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 09, 2011, 08:58:00 PM โดย SoRa »

ออฟไลน์ SoRa

  • *
  • 108
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #19 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 08:54:39 PM »
ตัดฉากมาที่ห้องทรงงานส่วนพระองค์ แน่นอนท่านอำมาตย์อภิมันต์ทูลฟ้ององค์เหนือหัวแล้วจึงเรียกให้พระโอรสโกมินทร์เข้าเฝ้า

“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละโกมินทร์” เมื่อเห็นว่าโกมินทร์เดินเข้ามาหาตนเอง    

โกมินทร์เลยหยุดชะงัก เมื่อพระบิดาตรัสเช่นนี้ ก็ไม่ควรเข้าใกล้ไปมากกว่านี้แล้ว

“ท่านอำมาตย์บอกพ่อว่า เดี๋ยวนี้เจ้าริเล่นดาบจริงจนทำให้ลูกท่านอำมาตย์บาดเจ็บ เจ้ามีอะไรจะแก้ตัวมั๊ยโกมินทร์”

“อุ้ย !!~ องค์เหนือหัวอย่างทรงกริ้วพระโอรสโกมินทร์เลยพระเจ้าค่ะ ที่ข้าพุทธเจ้ามารายงานนี่ก็มิได้มีเจตนาที่จะทำให้พระโอรสโกมินทร์ต้องเดือดร้อน

หรือถูกลงพระอาญา........” ท่านอำมาตย์พยายามหาคำพูดมาหว่านล้อม เหตุผลร้อยแปดประการที่ฟังดูแล้วมันก็เพียงแค่ ยุแหย่ให้พ่อลูกเข้าใจผิดกันอยู่ดี

“เห็นมั๊ยโกมินทร์คนอื่น ๆเค้าออกจะหวังดีต่อเจ้า แต่เจ้าชอบทำตัวให้เป็นที่อิดหนาระอาใจ”

“ข้าพุทธเจ้า ทรงหวังดีนะพระเจ้าค่ะ” หมื่นทะลวงเสนอหน้าบ้าง

“ท่านไม่ต้องพูดหมื่นทะลวง เราไม่อยากได้ยินความหวังดีจากเจ้าแต่ปาก” พระโอรสโกมินทร์ตอกกลับอย่างไม่สนใจเช่นกัน

“นี่โกมินทร์ ทำไมพูดแบบนั้นไม่น่ารักเอาเสียเลย คนเค้าหวังดีต่อเจ้า”

“ลูกคงไม่ดีดังเช่นเสด็จพ่อ ที่ไม่สามารถมองสีดำให้เป็นสีขาวได้หรอกพระเจ้าค่ะ”

“โกมินทร์ นี่เจ้ากล้าล่วงเกินพ่อเจ้าถึงเพียงนี้เชียวหรือ”

“หากคิดว่าลูกผิดก็ทรงลงพระอาญาลูกเลยสิพระเจ้าค่ะเสด็จพ่อ”  สิ้นเสียงของพระโอรสโกมินทร์ แรงสะบัดจากฝ่ามือของพระบิดาฟาดลงบนหน้าของพระโอรสโกมินทร์ทันที


พระโอรสโกมินทร์มองพระบิดาอย่างน้อยพระทัยนัก เหตุไฉนการกระทำของพระบิดาที่ยืนอยู่ตรงหน้านั้น แววตาดูชิงชังและรังเกียจไม่หลงเหลือความรักให้ตนเลยสักนิด

พระโอรสโกมินทร์จึงหุนหันพลันแล่นออกมาจากพระตำหนักของพระบิดาทันที

********************************************

เจอกันคราวหน้านะค่ะ แล้วแต่ความขยันของ ข่อยเน้ออออ :icon_smile:

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #20 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 09:11:23 PM »
อ้าว  ไหนบอกอีก 2 เดือนค่อยกลับมา   :icon_confused:
เจ๊เล่าได้แบบว่า.......โอ้วววว  เป็นนิยายเลย

พระโอรสโกมินทร์ที่แอบเฝ้าดูอยู่ทรงน้อยพระทัยยิ่งนัก ที่จะต้องอยู่คนเดียวปราศจากพระเชษฐาทั้งสองที่คอยเป็นเพื่อนเล่น (ทำไมมันให้ความรู้สึกเหมือนตอนอ่านแก้วฯตอนที่ ธีรวงศ์ไปตามหาไออุษณะฟร่ะ!!~))


เง้ออออออ  น้องโกมินทร์กลายเป็น คีรีจักร ไปซะงั้น  ::)

ว่าแล้วก็ไปเล่าเทพสามต่อดีกว่า  จะได้จบเร็วๆ เพราะอยากเล่าเรื่องอื่นต่อแล้ววววววววววววว
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ SoRa

  • *
  • 108
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #21 เมื่อ: มีนาคม 09, 2011, 09:15:37 PM »
อ้าว  ไหนบอกอีก 2 เดือนค่อยกลับมา   :icon_confused:
เจ๊เล่าได้แบบว่า.......โอ้วววว  เป็นนิยายเลย



มาจ๊ง....มาเจ๊ อารายยย แถวเน๊ ... :icon_lol:

เออ !!~ ดูไปดูมา เหมือนครีจักร จริงๆว่ะ ฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ augustle

  • *
  • 549
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • iNUTTi
    • มาย ทวิต^^
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #22 เมื่อ: มีนาคม 13, 2011, 08:12:50 AM »
ภาพชัดมากค่ะ :P
ว่าแต่มีใครจำอัคคีกันได้หรือเปล่าคะ?
ว่าเคยเป็นพี่งูเขียว ผู้ช่วยนางเอกในเรื่องอุทัยเทวี

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #23 เมื่อ: มีนาคม 13, 2011, 12:56:08 PM »
มาลุ้นว่า พี่ฟ้าจะหายไป สองเดือน จริงไหม 555 แต่ภาพนี่คมชัดได้ใจจริงๆ

ออฟไลน์ Vincent

  • *
  • 163
  • 1
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #24 เมื่อ: มีนาคม 15, 2011, 07:12:19 PM »
มัสกาน่ารัก  :)

ออฟไลน์ lalana

  • *
  • 25
  • 0
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #25 เมื่อ: พฤษภาคม 30, 2011, 01:35:13 PM »
ขอบคุณนะคะที่มาเล่าให้ฟัง  :icon_eek:
เรื่องนี้เป็นละครจักร์ๆ วงศ์ๆ เรื่องสุดท้ายที่ติดตามดูเลยค่ะ

จริงๆ แล้วชอบคู่พี่โฟนพี่แยมมาก แต่พอมาเรื่องนี้แล้วกลับชอบฉากตอนเด็กมากกว่า
รู้สึกว่าตอนเด็กกับตอนโตจะต่างกัน อย่างธนูทองตอนเด็กๆ แก่นแก้วแถมกล้าด้วย
แต่โตไปกลายเป็นคนขี้แยไปเลย (แต่ก็ดูต่อเพราะเป็นพี่แยม  :o)

แล้วยังรับพระราชนัดดา 2 คนที่เป็นคู่หมั้นของโกมินทร์ไม่ได้ด้วย แถมตอนหลังยังคู่กับเด็จพี่ธนูกรดอีก  :-[


Gobguru

Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #26 เมื่อ: เมษายน 17, 2012, 03:29:06 PM »
เล่าละเอียดม๊ากมากครับ ;D แต่หายไปนานละ จขกท. ดรอปเรื่องนี้รึยังครับ :icon_mad:

ออฟไลน์ nantaporn wattanan

  • *
  • 51
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • สัตว์ทุกชนิดย่อมมีพิษอยู่ในตัว
    • nanpin_love@hotmait.com
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #27 เมื่อ: มิถุนายน 14, 2013, 04:01:57 PM »
 ;D :icon_mrgreen: ;D ;D :icon_confused: O0 ;D ;D ;D :icon_evil: :P
ภพที่ดีคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ

ออฟไลน์ มีน

  • *
  • 239
  • 0
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #28 เมื่อ: มิถุนายน 14, 2013, 04:46:12 PM »
;D :icon_mrgreen: ;D ;D :icon_confused: O0 ;D ;D ;D :icon_evil: :P


ออฟไลน์ SoRa

  • *
  • 108
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง !~โกมินทร์~!
« ตอบกลับ #29 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 08, 2014, 06:49:06 PM »
ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว.... คือเรื่องนี้ ดรอป ไปนานมากแล้วค่ะ เนื่องจาก แผ่นพัง ไม่สามารถ แคปภาพได้นะค๊า.... a46

แอดมิน ลบกระทู้นี้ไปเลยก็ได้นะ...ตัวเทอ... a43