ใครได้ดูเรื่องตำนานจอมกษัตริย์เทพสวรรค์บ้างคะ คือ วันนี้ออกอากาศตอนแรก เป็นหนังที่น่าประทับใจมากค่ะ ปกตินานะจังก็ชอบ เรื่องราวประมาณนี้อยู่แล้ว
ตอนแรกนึกว่าเค้าเอาเค้าโครงเรื่องมาจากการ์ตูนญี่ปุ่นที่นานะจังเคยอ่าน ก็เลยตั้งหน้าตั้งตาดูเรื่องนี้มาก
และก็ไม้ทำให้ผิดหวังเลย ซักนิด ตำนานจอมกษัตริย์เทพสวรรค์ หรือ The Legend ชื่อภาษเกาหลี คือ
แท วัง ซา ซิน กี เป็นเรื่องที่เกาหลีระดมทุกสร้างมหาศาลถ้าจำไม่ผิด ประมาณ 1600 ล้านบาทนะคะ สมเป็นละครสุดยอดแห่งปีจริงๆ ต้องบอกว่ายอมรับในฝีมือ ทั้งฉาก นักแสดง และการเขียนบทมาก ถ้าเทียบกับหนังเกาหลีเรื่องก่อนๆ
โดยเฉพาะเรื่องแรกที่เอามาฉายทาง ช่อง 5 แล้ว ต่างกันราวฟ้าดิน ฝีมือยอมรับได้ว่าเหนือชั้นและไร้เทียมทานมาก
จนคิดว่าเราตามเค้า ไม่เห็นฝุ่นแล้วจริงๆ เรื่องที่นานะจังประทับใจมาก ก่อนหน้านี้ ก็มี แดจังกึม ซึ่งถือเป็นเรื่องที่เปิดประเทศเกาหลี ได้เลย สร้างรายได้และชื่อเสียงให้มากมายมหาศาล
แล้ว เรื่องนี้ ก็ยิ่งใหญ่ และน่าติดตามไม่แพ้แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง และ คนดีที่โลกรอหมอจุนเลยค่ะ
และอาจพูดได้ว่า ยิ่งใหญ่และประณีต ยิ่งกว่าแดจังกึมด้วยซ้ำ
แค่ออกอากาศ วันแรกก็ประทับใจสุดๆ ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเกาหลีก็มีตำนานการสร้างโลกแบบนี้ด้วย พอดูแล้วทำให้นึกถึงเทพของกรีกไปนู่นเลย ค่ะ เรื่องนี้ นางเอกสวยมากเลยนะคะ ตอนที่ปรากฏเป็น หงส์ไฟ นี่งดงามอย่าบอกใครเลย
ไม่เคยเห็นนางเอกที่สวยงดงามถึงขนาดนี้เลย เบยองจุน ก็หล่อมากๆ และเรื่องนี้ก็เป็นละครพีเรียตเรื่องแรกของเค้าด้วย ธิดาอัคคี ของวิเศษผู้พิทักษ์ที่หลับใหล สุดยอด ค่ะ อยากให้ทุกคนได้ดูเรื่องนี้มากๆเลยค่ะอย่าเข้าใจผิดว่าได้ค่านายหน้า
หรืออะไรนะคะ ปต่ประทับใจกับเรื่องนี้มากจริงๆค่ะ พอเห็นแล้วก็ให้นึกถึง ละครพื้นบ้านของพวกเรา
ทำไมทำอย่างเค้าไม่ได้นะ ป่าหิมมะพาน นางฟ้านางสวรรค์ ตำนานเทพ ก็คงงดงามไม่แพ้เค้าแน่นอน แต่ บทเรื่องเนื้อหาของเรื่องนี่สิ หายาก ที่จะหาคนเก่งขนาดนั้น ส่วนมากก็มีแต่ เขียนบท อิจฉา ริษยา ตบตี แย่งชิงกัน
วนเวียนซ้ำซากอยู่กับเรื่องเดิม ๆไม่เบื่อกันบ้างรึไงก็ไม่รู้ ก็ดำเนินเรื่อง ก็ง่ายๆแบบขอไปที ถือว่าทำละคร แล้วอยากจะยิ่งใหญ่ครองตลาดเหมือนชาวบ้าน เค้าแค่ ฝีมือในการเขียนบท ก็ห่างไกล กันริบลับแล้วอ่ะ เน้นแค่ฉากอย่างเดียวมันไม่พอหรอก แก่นแท้คือเนื้อหาที่ต้องการน้ำเสนอต่างหาก แต่ก็นะ อาจจะเป้นเพราะพื้นฐานของสังคมก็ได้
คนไทยไม่ใช่นักอ่านอยู่แล้ว แล้วจะมีนักเขียนเยอะได้ไงล่ะจริงไหม เพราะนักเขียนส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นนักอ่านทั้งนั้น สุดท้ายก็ได้บ่นอะนะเรา ก็ไม่มีโอกาส นี่นา ถ้าสวรรค์เมตตา ให้เราได้มีโอกาสทำละคร เราจะทำให้ดูว่าละครแท้ๆที่ให้อรรถรสและความบันเทิงและสาระกับคนดูนั้นเป็นยังไง ถึงแม้จะเทียบชั้นไม่ได้กับเกาหลี ญี่ปุ่น ไต้หวัน
แต่ก็จะไม่มีทำละคร ที่เนื้อหาวนเวียนอยู่กับเรื่องเดิมๆหรอก