คือตอนที่ผมอยู่ ม.3 ผมได้เขียนการ์ตูนขึ้นมาเรื่องหนึ่ง โดยได้ไอเดียมาจาก 3 เรื่องรวมกัน คือ นาร์เนีย หุบเขากินคน แล้วก็เพชรพระอุมา โดยนาร์เนีย ผมได้ไอเดียเกี่ยวกับการทำสงครามและสัตว์ในตำนาน ส่วนเพชรพระอุมานี่ผมได้ไอเดียมาจากความอาถรรพณ์ของป่า และหุบเขากินคนก็คือการที่มีเด็กๆ เข้าไปช่วยกู้เมือง
ในส่วนของการ์ตูนของผมมีชื่อว่า ผจญภัยสุวรรณนคร เรื่องเริ่มต้นคือ มีเด็ก ม.3 ห้าคนคือ เพ้ง มาย กอล์ฟ (ตัวผมเอง) ชิน และเบ็นซ์ ไปเข้าค่ายลูกเสือ แต่แล้ว ก็ดันทะลุมิติไปอีกมิติหนึ่ง ที่ทุกคนไม่รู้จัก ซึ่งสภาพของดินแดนนั้นเป็นป่าดงดิบรกทึบ
ทั้งห้าคนออกเดินทางไปอย่างไม่รู้ทิศทาง และต้องพบกับสิ่งแปลกประหลาดหลายอย่าง ทั้งทะเลทราย ที่มีอาณาเขตติดกับป่าดิบชื้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะเิกิดขึ้นได้ ซึ่งในระหว่างทาง ทุกคนก็จะได้พบกับอาวุธประจำตัว ซึ่งทุึกคนก็ไม่รู้ว่า จู่ๆ อาวุธก็ปรากฏขึ้นมา่ได้อย่างไร
ต่อมา ทั้งห้าคนได้พบกับมนุษย์กินคน ซึ่งมนุษย์ิกินคนได้จับมายไป ผู้ชายที่เหลืออีกสี่คนก็เลยตามไปช่วย แต่ระหว่างทาง ก็เกิดเหตุที่ทำให้กอล์ฟได้รับบาดเจ็บ การเดินทางจึงต้องหยุดชะงักไป
ในระหว่างที่กอล์ฺฟบาดเจ็บนั้นเอง ก็มีพรานป่าคนหนึ่งเอายาเข้ามาช่วยกอล์ฟจนหายภายในเวลาอันรวดเร็ว ซึ่งจริงๆ แล้ว พรานคนนั้นชื่อ เมฆินทร์ เป็นแม่ทัพแห่งสุวรรณนคร แล้วเมฆินทร์ก็เล่าเรื่องว่า แต่เดิม สุวรรณนครเป็นดินแดนที่สงบสุข แต่วันหนึ่ง ก็มีพ่อมดผู้ชั่วร้ายนามว่า นรกานต์ นำกองทัพปิศาจบุกเข้ายึดสุวรรณนคร มันได้ใช้มนตร์สะกดพระราชาและพระราชินีแห่งสุวรรณนครให้หลับใหล ก่อนที่จะขึ้นครองสุวรรณนคร เมฆินทร์เห็นดังนั้น จึงได้นำทัพหนีออกมาตั้งที่กลางทุ่งใหญ่ ซึ่งหลังจากนั้น ก็มีชาวสุวรรณนครมากมายเข้ามาร่วมในทัพนั้น (ในส่วนของตรงนี้ ผมนำสัตว์ในตำนานเข้ามาเหมือนนาร์เนีย คือ นาร์เนียจะ้เป็นสัตว์ในตำนานกรีก แต่ของผมเปลี่ยนเป็นสัตว์ในป่าหิมพานต์แทน)
ในกองทัพนั้น มีปุโรหิตได้ติดตามมาด้วย ซึ่งปุโรหิตได้ทำนายว่าอีกไม่นาน จะมีกลุ่มวัยรุ่น 5 คนเข้ามาช่วยกู้เมืองจากพ่อมดนรกานต์ และเมื่อเมฆินทร์ทราบว่า กลุ่มวัยรุ่นทั้งห้าคนได้มาถึงแล้ว จึงได้ปลอมตัวเป็นพรานออกมาช่วยนำทาง และป้องกันภัย เพราะในป่าของสุวรรณนครนั้น มีความอาถรรพณ์เป็นอย่างมาก
เมฆินทร์ได้นำเพ้ง กอล์ฟ ชิน และเบ็นซ์ไปจนถึงชุมนุมของเผ่ามนุษย์กินคน และเกิดการต่อสู้กันขึ้น จนในที่สุด เผ่ามนุษย์กินคนก็ถูกปราบ และช่วยมายกลับมาได้
การเดินทางได้ดำเนินต่อไป จนมาถึงริมทะเล เมฆินทร์ได้เสกเรือสำเภาจากลำเล็กให้เป็นลำใหญ่ พาทุกคนออกเดินทางข้ามทะเลไป แต่ในคืนนั้นเอง ทุกคนก็ได้พบกับ โจรสลัดหิมวันต์ ที่นำพรรคพวกเข้าปล้น โดยโจรสลัดพวกนี้มีมนตร์ที่สะกดเอาเงือกกินคนมาเป็นบริวารได้ด้วย แต่ด้วยความสามัคคี ทุกคนก็สามารถปราบพวกโจรสลัดไปได้
เมื่อข้ามฝั่งทะเลมาได้แล้ว ทุกคนก็มาถึงหน้าผาใหญ่ ซึ่งมีสะพานไม้ผุๆ เชื่อมต่อ เมฆินทร์เป็นคนแรกที่เดินผ่านไป แต่แล้ว ก็มีพวก ภูตม่วง เข้ารุกราน เมฆินทร์ได้โยนย่ามให้เพ้ง และบอกว่า ในนั้นมีทั้งอาหารและแผนที่ ขอให้เพ้งนำเพื่อนๆ เดินทางต่อไป ก่อนที่้เมฆินทร์จะตกลงไปสู่ลำธารเชี่ยวเบื้องล่าง
ในที่สุด เพ้ง มาย กอล์ฟ ชิน และเบ็นซ์ก็มาถึงชุมนุมของทหารสุวรรณนคร ที่นี่ มีรองแม่ทัพนามว่า สุริยะ เป็นผู้รักษาการณ์แทนเมฆินทร์ เมื่อทุกคนทราบว่าเมฆินทร์สิ้นชีพลงแล้ว ต่างก็เสียใจกันเป็นอย่างมาก แต่เมื่อทั้งห้าคนสัญญาว่าจะร่วมกับพวกเขาขับไล่กองทัพของพ่อมดนรกานต์ออกไป ทุกคนก็มีกำลังใจที่จะสู้
เมื่อพ่อมดนรกานต์ทราบว่า ทั้งห้าคนได้พบกับกองทัพของสุวรรณนครแล้ว ก็นำทัีพมาทันที สงครามจึงอุบัติขึ้น
ในขณะที่กองทัพสุวรรณนครใกล้จะถูกตีแตก เมฆินทร์ก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมด้วยทหารจำนวนมากที่มาเพื่อเพิ่มกำลังพลให้แก่กองทัีพสุวรรณนคร ซึ่งเมฆินทร์นั้นยังไม่ตาย และเขาได้ใช้คาถาปลุกชีพทหารที่ตายไปในการศึกครั้งก่อนขึ้นมา และในที่สุด ชัยชนะก็ตกเป็นของทัพสุวรรณนคร
นี่เป็นภาคแรกที่ผมเขียน ตอนหลังผมเขียนต่ออีกจนตอนนี้มีถึง 7 ภาค แล้ว