ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

ตัวอย่าง : บทละครโทรทัศน์

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ตัวอย่าง : บทละครโทรทัศน์
« เมื่อ: กันยายน 22, 2011, 11:16:18 AM »

ตัวอย่าง  :  บทละครโทรทัศน์

credit: http://www.forwriter.com/mysite/forwriter.com/webboard/question.asp?QID=903


“ สายใยรัก “ ตอน ให้ใจ
บทประพันธ์ กรรณิการ์ ณ อุดร
ที่ปรึกษาบทโทรทัศน์ เด็กดื้อ
บทโทรทัศน์ ทหารน้อย
-------------------------------------------------------------------------------


ฉากที่ 1 ภายนอก - ริมสระว่ายน้ำบ้านเบียร์ /เวลากลางคืน

ตัวละคร พลอย , เดย์

- พลอยนั่งแช่ขาอยู่ริมสระว่ายน้ำ

- ตัดรับหน้าพลอยเงยหน้ามองดูท้องฟ้า บนฟ้ามีดาวระยิบระยับเต็มไปหมด

- รับเดย์เดินเข้ามานั่งข้างๆพลอย

เดย์ : วันนี้ดาวเต็มฟ้าผิดปกติ..เธอว่าไหม

พลอย : นั้นซิ....

- พลอยมองหน้าเดย์ด้วยแววตาเศร้า เดย์มองกลับมา พลอยจึงหลบสายตา

พลอย : ถ้าวันหนึ่ง ฉันไม่ได้อยู่กับนาย นาย
จะคิดถึงฉันหรือเปล่า

เดย์ : ทำไมถามอย่างนั้นล่ะ เธอจะไปไหนงั้นหรอ

พลอย : ก็ถามเฉยๆ ฉันแค่อยากจะรู้ว่าถ้า

ฉันไม่อยู่ จะมีใครที่คิดถึงฉันบ้าง

เดย์ : ฉันคนหนึ่งแหละ ที่คงคิดถึงเธอ
มากๆ..เพราะเธอเป็นเพื่อนรัก ของฉันนี่หน่า ( กอดคอเบียร์พร้อม
กับหัวเราะ )

พลอย : เดย์..ยื่นมือมา

เดย์ : ทำไม

พลอย : เหอะน่า..เร็วๆ
- เดย์ยื่นมือมาให้พลอยด้วยท่าทางงงๆ
- ตัดรับมือเดย์ สักพักก็มีมือพลอยยื่นมาวางทาบกัน พลอยยิ้ม

พลอย : มือนายยังเล็กเหมือนเดิมเลยนะ
ดูดิมือเท่ากับฉันเลย

เดย์ : เธอต่างหากมือใหญ่..ผู้หญิง
อะไรมือเท่าผู้ชาย
- เสียงโทรศัพท์มือถือของเดย์ดัง เดย์จึงรับสายก่อนที่จะลุกเดินหลุดเฟรมไป
- รับพลอยมองตามด้วยรอยยิ้มเศร้าๆก่อนที่จะก้มมองมือของตัวเอง

---------------------------------------------ตัดไป--------------------------




ฉากที่ 2 ภายใน - ห้องรับแขกบ้านพลอย / ตอนเช้า ( วันใหม่ )ตัวละคร พลอย , พั้นช์ ,พิบูลย์

- พิบูลย์และพั้นช์นั่งดูทีวี สักพักพลอยเดินเข้ามา
พั้นช์ : อ้าวพลอย..จะไปไหนล่ะ วันนี้
ไม่มีเรียนไม่ใช่หรอ
พลอย : ไปธุระนิดหน่อย
พิบูลย์ : นัดกับเดย์หรอลูก
พลอย : เปล่าค่ะ.....อ่อ..พ่อค่ะ หนูรักพ่อ
นะค่ะ ( เดินเข้าไปกอด พ่องง
เล็กน้อย ก่อนจะเอามือลูบหัว
พลอยอย่างอ่อนโยน )
พิบูลย์ : เป็นอะไรไปลูกคนนี้..
จู่ๆก็เกิดซึ้งขึ้นมา
พลอย : ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พลอยแค่
อยากบอกก่อนที่พลอยจะไม่มี โอกาสได้บอก ( เศร้า )
พั้นช์ : เพ้อเจ้ออะไรของเธอยัยพลอย
พลอย : พี่พั้นช์.....หนูรักพี่นะ ฝากดูแล
พ่อตอนที่หนูไม่อยู่ด้วยนะ
พั้นช์ : พูดเหมือนกับตัวเองจะไม่ได้
อยู่บนโลกใบนี้อย่างนั้นแหละ
พลอย : อ่อ....งั้นพลอยไปก่อนนะคะ
- รับพลอยกำลังเดินออกจากบ้าน ดวงตามีน้ำใสๆไหลออกมาอย่างแผ่วเบา
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------


ฉากที่ 3 ภายนอก – ลานหน้าบ้านกอล์ฟ / เวลาเดียวกัน

ตัวละคร เดย์ ,โดม
- เดย์เล่นบาสอยู่ที่ลานหน้าบ้าน เหงื่อท่วมตัว เดย์กำลังวิ่งเดาะลูกบาสพร้อมกับกำลังกระโดดชู๊ตบาส แต่รู้สึกเจ็บที่หน้าอก จึงเสียการทรงตัว ล้มลงกับพื้น พร้อมกับเอามือกุมที่หน้าอก แล้วหมดสติ ไม่นานโดมออกมาเจอ
- รับหน้าโดมตกใจที่เห็นน้องนอนนิ่งอยู่บนพื้น จึงรีบวิ่งมาดู
โดม เดย์ ! เดย์เป็นอะไร ! เดย์ !
( เขย่าตัวเดย์) พ่อครับ !
แม่ ครับ ! น้องเป็นอะไรไม่รู้ !



---------------------------------------------ตัดไป--------------------------



ฉากที่ 4 ภายใน - โรงพยาบาล / เวลาต่อเนื่อง
ตัวละคร เดย์ , โดม , เอกสิทธิ์ , จิราวัลย์
- กล้องรับมุมสูง เห็นเดย์นอนนิ่งอยู่บนเตียง ในขณะที่เตียงกำลังถูกเข็น โดยมีเสียงเรียก ชื่อเดย์จาก เอกสิทธิ์ จิราวัลย์ โดม
- เอกสิทธิ์หน้าตาตื่น เรียกชื่อลูกชาย
เอกสิทธิ์ : เดย์ ! ลูกอย่าเป็นอะไรไปนะลูก !
- จิราวัลย์ร้องไห้พร้อมทั้งเรียกชื่อลูกชาย
จิราวัลย์ : เดย์! ได้ยินแม่ไหมลูก...เดย์ !
- ตัดรับป้ายหน้าห้อง ICU
- เตียงที่เดย์นอนถูกเข็นไปในห้องประตูห้องปิดลง
- โดมงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
โดม : นี่มันอะไรกันครับ ตกลงน้อง
เป็นอะไรไป
- จิราวัลย์นั่งซบไหล่ของเอกสิทธิ์พร้อมกับร้องไห้ออกมา ไม่สามารถให้คำตอบลูกชายได้
เอกสิทธิ์ : น้องเป็นโรคหัวใจ...เราต้องผ่า
ตัดเปลี่ยนหัวใจให้น้อง แต่
เราไม่มีหัวใจ
โดม : ไม่จริง ! น้องไม่ได้เป็นโรคหัวใจ....โดม
ไม่เชื่อ !
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------



ฉากที่ 5 ภายนอก - ป้ายรถเมล์
ตัวละคร พลอย , เด็กขายดอกไม้
- ตัดมารับหน้าพลอยที่นั่งเศร้า มองดูถนน ผู้คนและรถรา
- เด็กขายดอกไม้เดินเข้ามา
เด็กขายดอกไม้ : พี่ค่ะ..ช่วยซื้อดอก
กุหลาบหน่อยค่ะ
- พลอยเห็นดอกไม้ มองดูแล้วคิดอะไรบางอย่างก่อนที่จะยิ้มให้เด็กขายดอกไม้
พลอย : งั้นเดี๋ยวพี่เหมาหมด แล้วน้องช่วยอะไร
พี่หน่อยได้ไหมค่ะ
เด็กขายดอกไม้ : ได้ค่ะ ( ยิ้ม )
พลอย : น้องรู้จักบ้านหลังใหญ่ๆที่อยู่สุดซอยที่
มีลูกเจ้าของชื่อเดย์กับโดมหรือเปล่าจ๊ะ
เด็กขายดอกไม้ : อ๋อ..บ้านหลังนั้น รู้จักค่ะ
พลอย : งั้น....ตั้งแต่วันพรุ่งนี้น้องช่วยเอาดอก
กุหลาบไปเสียบไว้ที่ หน้าบ้านหลังนั้น
ทุกๆวัน จนครบ 100 ดอกได้ไหมแล้ว
เขียนโน๊ตว่าให้เดย์ และก็อย่าให้คนที่
บ้านนั้นรู้นะ
เด็กขายดอกไม้ : เรื่องแค่นี้เอง..ได้อยู่
แล้วค่ะ เชื่อมือหนูเถอะ
- พลอยชูนิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อเป็นสัญลักษณ์ พร้อมกับยิ้มให้เด็กขายดอกไม้ เด็กขายดอกไม้จึงเกี่ยวก้อยสัญญา
พลอย : สัญญานะ ( ยิ้ม )
เด็กขายดอกไม้ : สัญญาค่ะ ( ยิ้ม )
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------




ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
Re: ตัวอย่าง : บทละครโทรทัศน์
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: กันยายน 22, 2011, 11:18:50 AM »
ฉากที่ 6 ภายนอก ริมถนน

ตัวละคร พลอย , ตัวประกอบประมาณ 6 – 7 คน
- พลอยนั่งอยู่ริมถนน ก้มลงมองมือตัวเอง
พลอย : นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถ
ทำให้นายได้
- พลอยเงยหน้าขึ้นมา มองตรงไปข้างหน้า ก้าวขาเดินไปบนท้องถนน
- กล้องจับเฉพาะขาของพลอยที่ก้าวอย่างช้าๆ
- พลอยเหลือบไปเห็นลูกหมาตัวน้อยๆ กำลังหลบหลีกรถอยู่กลางถนน ตัวมันสั่นด้วยความกลัว พลอยจึงรีบวิ่งเข้าไปช่วยมันไว้ทันที โดยไม่
ทันได้มองรถที่กำลังวิ่งตรงมาทางพลอย และแล้วรถคันนั้นก็พุ่งเข้าชนพลอยที่กำลังกอดลูกหมาแน่น
- ร่างของพลอยลอยละลิ่วก่อนจะกระแทกกับพื้นอย่างแรงในขณะภาพของเดย์ค่อยๆชัดขึ้น ในความคิดของพลอย
พลอย : ( คิดในใจ ) เดย์..ฉันทำให้ นายแล้วนะ
นายคงไม่โกรธใช่ไหม ต่อไปนี้ไม่มีฉัน
นายต้องเข้มแข็งนะ ฉันรักนายนะ
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------


ฉากที่ 7 ภายใน - โรงพยาบาล


ตัวละคร พั้นช์ ,โดม ,จิราวัลย์

- กล้องรับหน้าพั้นช์ที่วิ่งมาด้วยสีหน้าตื่นตกใจ เมื่อมาถึงหน้าห้อง ICU พบกับโดมและจิราวัล
โดม : พั้นช์ !! เดย์กับพลอยอยู่ข้างใน เกิดอะไรขึ้น
กับพลอย
พั้นช์ : ( น้ำตาไหล ) พ่อโทรมาบอกว่าพลอยถูกรถ
ชน
โดม : เดย์....เป็นโรคหัวใจ เราต้องผ่าตัดเปลี่ยน
หัวใจให้น้องด่วน...แต่เราไม่มีหัวใจให้น้อง
จิราวัลย์ : แม่ว่า เรา 2 คนเข้าไปหาน้องเถอะลูก
พั้นช์ + โดม : ค่ะ / ครับ
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------



ฉากที่ 8 ภายใน - ห้อง ICU

ตัวละคร พั้นช์ , พลอย , โดม ,เดย์ , เอกสิทธิ์ ,
พิบูลย์
- เปลี่ยนภาพเป็นสายตาของพั้นช์ พลอยนอนนิ่งอยู่บนเตียงโดยมี
เครื่องช่วยหายใจครอบปากและจมูก อีกด้านมีเดย์นอนโดยมีเครื่องช่วยหายใจครอบอยู่เช่นเดียวกัน ซึ่งข้างๆมีเอกสิทธิ์และพิบูลย์ยืนมองดูลูกๆด้วยความหวัง
- กล้องรับพลอยที่นอนนิ่ง
พั้นช์ : พลอย..ได้ยินพี่ไหม พลอย
- เปลี่ยนภาพเป็นสายตาของพลอย ภาพหน้าพั้นช์ค่อยๆชัดขึ้น พั้นช์ยิ้มด้วยความดีใจ
พั้นช์ : พลอย..เป็นไงบ้าง เจ็บตรง
ไหนหรือเปล่า ( ร้องไห้ )
พลอย : พี่....พี่พั้นช์ ดีใจ..จัง..ที่ได้..
เจอ..หน้า..พี่พั้นช์..อีก ( เหนื่อยล้า )
พั้นช์ : พูดอะไรอย่างนั้น....เธอต้องอยู่
กับพี่ไปอีกนานนะ ( เสียสั่นน้ำตาคลอ )
เอกสิทธิ์ : พลอย ลูกเป็นยังไงบ้างลูก...
อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็กลับ
บ้านได้แล้ว เดี๋ยวพ่อพา
พลอยกลับบ้านนะ
พลอย : นึก..ว่า..จะ..ไม่...ได้..เจอ..หน้า
พ่อ..ซะแล้ว.....แล้ว...เดย์..ล่ะ..
คะ ( เหนื่อยล้า )
- พลอยพยายามเอี้ยวตัวหันไปมองอีกด้าน เห็นเดย์นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
พลอย : พะ....พี่พั้นช์พลอย...อยาก...
จับ...มือ...เดย์
- พิบูลย์และโดมต่างช่วยกันเข็นเตียงของพลอยให้ใกล้กับเดย์ สักพักมืออันบอบบางของพลอยก็ค่อยๆเอื้อมไปกุมมือของเดย์เอาไว้รอย
ยิ้มแห้งๆปรากฏบนใบหน้าของพลอย
พลอย : ดีใจ...จัง...ที่...ได้...จับมือ....
กับ...เดย์...อีกครั้ง.....คุณอาค่ะ
เอกสิทธิ์ : ว่าไงลูก
พลอย : เดย์...ได้...หัวใจ...หรือ...ยัง...ค่ะ
เอกสิทธิ์ : หนูรู้ได้ยังไงว่าเดย์เขา.....
พลอย : หนูรู้...ตั้ง...นาน...แล้วค่ะ....แล้ว
ตกลง...เดย์...ได้...หัวใจ...หรือยัง...คะ
เอกสิทธิ์ : ยัง...ยังเลยลูก
พลอย : พ่อค่ะ ยก....หัวใจ...หนู...ให้เดย์นะ... พิบูลย์ : หนูว่าไงนะ...หนูจะทิ้งพ่อกับพี่
ไปหรอลูก
โดม : นั้นซิพลอยพี่ไม่เห็นด้วยหรอกนะ
พลอย : นะ...คะพ่อ... หนูอยาก...ทำ...
เพื่อ..เดย์ ...หนู...รักเดย์...หนูรู้
ตัว...เองดี...ว่า...หนู...คง...อยู่
ได้...อีก...ไม่นาน.... ( ร้องไห้ )
พั้นช์ : แล้วพี่ล่ะ...พี่จะอยู่ยังไง( ร้องไห้ )
พลอย : พี่....พั้นช์...เก่ง...อยู่แล้ว...พี่
ต้อง...อยู่..ได้...แน่...หนู...ฝาก
ดู..แล..พ่อ..แทน..หนู...ด้วย
นะ .........พี่โดม ....ฝาก.พี่พั้นช์ ด้วย...นะ...อย่าทำ...ให้...พี่...
พั้นช์...ร้องไห้ล่ะ....แล้วอย่า.... บอก...เรื่องนี้....ให้...เดย์รู้....นะ
( เหนื่อยล้า )
- พั้นช์หันไปซบหน้าร้องไห้กับอกพ่อ
พิบูลย์ : พ่อรักหนูนะ ( ยิ้มทั้งน้ำตา )
พลอย : หนู....ก็..รัก.....................
- กล้องซูมที่หางตาของพลอย ที่มีน้ำใสๆไหลออกมา
- กล้องจับที่มอนิเตอร์ ECG ที่กราฟคลื่นหัวใจกลายเป็นเส้นตรง พร้อมกับเสียงร้องของเครื่องดังลั่นห้อง
- รับพลอยหมดลมหายใจ..เปลือกตาค่อยๆปิด มือที่กุมมือของเดย์ก็หลุดออก
- รับหน้าพั้นช์ทำหน้าตาตื่น หันไปมองดูจอมอนิเตอร์ ECG แล้วหันกลับมาที่พลอย โผเข้ากอดร่างไร้วิญญาณ พร้อมกับปล่อยโฮออกมา
- พิบูลย์ยืนน้ำตาไหลอย่างเงียบๆพร้อมกับกุมมือของพลอย
พิบูลย์ : ไอ้เอก...บอกหมอว่าแกได้
หัวใจให้เดย์แล้ว ( เสียงสั่น )
- รับหน้าเอกสิทธิ์ทำหน้าเหมือนจะคัดค้าน
เอกสิทธิ์ : แต่....
พิบูลย์ : นี่คือสิ่งที่พลอยต้องการทำให้เดย์ มัน
คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วแหละ
- รับหน้าเอกสิทธิ์มองหน้าพิบูลย์ด้วยความตื้นตัน แล้วเดินเข้าไปกอด
เอกสิทธิ์ : ขอบคุณมาก....ขอบคุณจริงๆ
ไอ้บูลย์
- เอกสิทธิ์เดินเข้าไปหาพลอย
เอกสิทธิ์ : ขอบใจนะพลอย...ที่ช่วยลูก
ของอาไว้ และก็ขอโทษ
ด้วย..อาขอโทษจริงๆ
- โดมเดินเข้าไปหาพลอย ก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบหัวพลอยอย่างอ่อนโยน
โดม : ขอบใจนะพลอย...หลับให้สบายนะ
--------------------------------------------------ตัดไป---------------------



dissolve GC บนพื้นดำ ตัวอักษรสีขาว " 3 เดือนต่อมา "

ฉากที่ 9 ภายใน - ห้องนอนเดย์ / ตอนเช้า
ตัวละคร เดย์ , โดม
- เดย์นั่งเล่นคอมอยู่ที่ห้องนอน
- รับโดมเปิดประตูเข้ามา
โดม : เดย์..พี่ไปเรียนก่อนนะ อย่าเล่น
ให้มันมากนักล่ะ เพิ่งจะหายดี
ไม่ใช่หรอ
เดย์ : แหม..พี่โดม เดย์ไม่เป็นไร
หรอกน่า....ว่าแต่ พลอยไปเรียน
เมืองนอกจริงหรอ
- โดมทำหน้าเสีย นิ่งไปสักพัก
โดม : อ่อ.....จริงดิ จะหลอกทำไมล่ะ
เดย์ : แล้วทำไมพลอยไม่เคยบอก
เรื่องนี้กับเดย์เลยล่ะ
โดม : ก็นายอยู่ให้บอกไหมล่ะ เล่น
หลับนานซะขนาดนั้น พลอยรอ
ไม่ไหว เลยไปก่อน นี่..แล้วก็
ไม่ต้องถามเรื่องนี้อีกแล้วนะ
- กล้องจับภาพดอกกุหลาบที่ถูกจัดใส่แจกันวางอยู่ข้างๆคอม โดยข้างๆมีกรอบรูป 2 กรอบวางเรียงกันอยู่ กรอบแรกเป็นรูปของเดย์ถ่ายคู่กับดา แฟนสาว อีกกรอบเป็นรูปของเดย์กอดคอกับพลอย
โดม : อ่ะนี่...ดอกกุหลาบของนาย...พี่
ล่ะสงสัยเหลือเกินว่าใครกันนะที่
ส่งมาให้นาย ส่งมาได้ทุกวัน
ตั้งแต่วันที่นายเข้าโรงพยาบาล
เดย์ : นั้นดิพี่....ไม่รู้ว่าใครส่งมาให้
- เดย์รับดอกกุหลาบมาแล้วจ้องมองมันอย่างสงสัย
โดม : เอาน่า...อาจจะเป็นสาวแถวนี้
แอบหลงรักนายก็ได้...พี่ไปเรียน
ก่อนล่ะ แล้วเจอกัน
- โดมเดินออกจากห้อง ประตูถูกปิด
- เดย์มองดอกกุหลาบแล้วใส่ลงในแจกัน แล้วเลื่อนมือไปหยิบกรอบรูปที่ใส่รูปเขาและพลอย
เดย์ : เธอไปเรียนที่เมืองนอกแล้ว
ทำไมไม่บอกฉันซักคำล่ะพลอย
- เดย์มองดูรูปด้วยแววตาเศร้าๆ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดัง
- เดย์วางกรอบรูปไว้ที่เดิม ก่อนที่หันไปรับโทรศัพท์ที่วางอยู่บนเตียง
เดย์ : ฮัลโหล.....ดาหรอ เข้าเรียนหรือยัง งั้น
หรอ........
- กล้องซูมเข้าที่กรอบรูปที่ใส่รูปเดย์กับพลอย
---------------------------------------------ตัดไป---------------------------



ฉากที่ 10 ภายใน - ห้องรับแขกบ้านเดย์ / ตอนเช้า ( วันใหม่ )ตัวละคร เดย์ , โดม , เอกสิทธิ์ , จิราวัลย์
- เดย์นั่งดูทีวีกับครอบครัวที่ห้องรับแขก ก่อนที่สายตาจะ เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่ หน้าบ้าน
- เปลี่ยนภาพเป็นสายตาของเดย์ เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนลับๆล่อๆที่หน้าบ้าน
- เดย์ลุกขึ้นแล้วเดินไปหน้าบ้าน
---------------------------------------------ตัดไป---------------------------


ฉากที่ 11 ภายนอก - นอกรั้วบ้านเดย์ / เวลาต่อเนื่อง
ตัวละคร เดย์ , เด็กขายดอกไม้
- กล้องจับภาพของเด็กผู้หญิงที่กำลังเอาดอกกุหลาบที่มีกระดาษแนบมาด้วยเสียบไว้ที่รั้วบ้าน
- มือของเดย์เอื้อมมาจับที่ข้อมือของเด็กคนนั้น
เดย์ : เธอนี่เองที่เป็นคนเอาดอกไม้มาให้
ฉันทุกวัน เธอบอกมานะว่าเธอ
ทำแบบนี้ทำไม ( เสียงดุ )
เด็กขายดอกไม้ : พี่ค่ะ...หนูเจ็บนะ ปล่อย
มือหนูก่อน
- เดย์ปล่อยมือจากมือของเด็กคนนั้น
เดย์ : ไหนบอกมาซิว่าทำไมต้องทำแบบนี้
เด็กขายดอกไม้ : หนูทำตามคำขอของพี่
สาวคนสวยค่ะ
เดย์ : คำขอหรอ?
เด็กขายดอกไม้ : ค่ะ..พี่เขาบอกว่าให้หนู
เอาดอกไม้มาให้พี่คนที่
ชื่อเดย์ทุกวันจน
ครบ 100 ดอก และนี่ก็
เป็นดอกที่ 100 ค่ะ
- เดย์ทำหน้างง
เดย์ : ผู้หญิงงั้นหรอ ?
เด็กขายดอกไม้ : ค่ะ..ก็พี่ผู้หญิงคนที่อยู่
ข้างบ้านพี่ไงค่ะ พี่สาว
คน ที่ผมยาวๆ
ตาโตๆ ผิดขาวๆ....แต่
น่าเสียดายนะคะที่พี่
เขาตายแล้ว
- เดย์ทำหน้าตกใจ ก่อนที่จะเขย่าตัวของเด็กคนนั้น
เดย์ : ใคร ! ใครตาย ! เธอพูดเรื่อง
อะไรของเธอ !
เด็กขายดอกไม้ : ก็พี่สาวคนนั้นไง...พี่
เขาถูกรถชน น่า
สงสารนะคะ เป็น
เพราะพี่
เขาเข้าไปช่วยลูก
หมาตัวนั้นแท้ๆเลย
ถูกรถชนเลย
- รับหน้าเดย์ทำหน้าอึ้งๆ รับไม่ได้กับสิ่งที่ได้ยินมา
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------


ฉากที่ 12 สถานที่ / ตัวละคร เหมือนฉาก 10 / เวลาต่อเนื่อง- เดย์เดินเข้ามาในห้องรับแขกด้วยความโกรธ
โดม : เป็นอะไรไปเดย์...หน้างอมาเชียว
- รับหน้าเดย์ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
เดย์ : ทำไมทุกคนต้องโกหกผม....
ทำไมต้องหลอกว่าพลอยไป
เรียนที่เมืองนอก....ทั้งๆที่.....
พลอยเขา...( ร้องไห้ )
- เอกสิทธิ์ , จิราวัลย์ , โดม มองหน้ากันด้วยความตกใจที่เดย์รู้ความจริง
จิราวัลย์ : เดย์ลูก....ลูกพูดเรื่องอะไร
เอกสิทธิ์ : นั้นซิ...พูดเรื่องอะไรไม่เห็นรู้
เรื่องเลย
เดย์ : ยังจะมาโกหกกันอีกหรอ..พูด
ความจริงให้เดย์ฟังได้ไหม
เดย์ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะทำไมต้อง
หลอกเหมือนเดย์เป็นเด็กด้วย
- เดย์วิ่งหนีขึ้นบันไดไป
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------



ฉากที่ 13 ภายใน - ห้องนอนเดย์ / เวลาต่อเนื่อง
ตัวละคร เดย์ , โดม
- เดย์ถือกรอบรูปที่ใส่รูปของเขาและพลอยขึ้นมาดู
- กล้องจับที่กรอบรูปนั้น สักพักหยดน้ำตาหล่นมากระทบบนกรอบรูป
- เดย์มองกรอบรูปด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา
เดย์ : มันหมายความว่ายังไง..ทำไม
เธอถึงจากฉันไป ทำไมล่ะพลอย
- รับโดมเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับเดินไปนั่งลงที่เตียง
โดม : อยากรู้ไหม..ว่าใครที่ให้หัวใจนาย
เดย์ : ใคร
โดม : เขาคือคนที่คิดว่านายสำคัญที่สุด
- เดย์หันมาหาโดมอย่างงงๆ ก่อนที่จะเอามือปาดน้ำตา
โดม : เขาคือคนที่ทำทุกอย่างได้เพื่อ
นาย เป็นคนที่อยู่เคียงข้างนาย
เสมอ เป็นเพื่อนเล่นกับนายมา
ตั้งแต่เด็กๆ
เดย์ : ไม่ต้องพูดแล้ว...เดย์ไม่อยาก
ฟัง เดย์ไม่อยากรู้
- เดย์ลุกขึ้นในมือถือกรอบรูป พร้อมกับเดินหนีหลุดเฟรม
---------------------------------------------ตัดไป--------------------------


ฉากที่ 14 ภายใน - ห้องรับแขก / เวลาต่อเนื่อง
ตัวละคร เดย์ , โดม ,เอกสิทธิ์ , จิราวัลย์
- โดมเดินตามเดย์ลงมาที่ห้องรับแขก
โดม : เดย์..นายต้องฟังนะ นี่คือความ
จริง ความจริงที่นายอยากฟังไง
เอกสิทธิ์ : โดม..ไม่เอาน่าลูก ไหนว่ารา
จะไม่พูดเรื่องนี้กันแล้วไง
- โดมหันไปหาพ่อ
โดม : ไม่ครับพ่อ น้องพูดถูก น้องโต
แล้ว น้องต้องรับความจริงได้
- โดมหันกลับมาหาเดย์ที่ยืนนิ่ง
โดม : คนที่ให้หัวใจนายก็คือ......
เดย์ : ไม่เอา...เดย์ไม่ฟัง เดย์ไม่
อยากรู้แล้ว ไม่ฟังแล้ว ( โวยวาย )

- เดย์ทำท่าจะเดินหนีอีก แต่จิราวัลย์ลุกขึ้นมากอดเอาไว้ก่อน
จิราวัลย์ : เดย์..ลูกต้องฟังนะ เดย์....อย่าดิ้นซิ
- จิราวัลย์กอดลูกชายน้ำตาไหล เดย์พยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของแม่
โดม : เดย์.....คนที่ให้หัวใจนายก็คือ.....
เดย์ : ไม่ฟัง!!! เดย์ไม่ฟัง!!! แม่ปล่อยเดย์ซิ
( โวยวาย )
โดม : พลอยเขาเป็นคนให้หัวใจนาย
เดย์ : ไม่จริง!!!พี่โดมโกหก แม่ปล่อย
เดย์ซิ..เดย์จะไปพลอย
-เดย์พยายามดิ้นให้หลุด จนเอกสิทธิ์ต้องเข้าไปช่วยจิราวัลย์จับอีกแรง
เอกสิทธิ์ : เดย์ฟังพ่อนะ พลอยเป็นคนให้หัวใจ ลูก เพราะพลอยเขารักลูก รักมาก
จนยอมสละแม้กระทั่งชีวิตของตัว
เอง
- เดย์จ้องมองหน้าเอกสิทธิ์ เม้มริมฝีปากแน่น น้ำตาคลอเบ้า
โดม : พลอยจากเราไปแล้ว.....แล้วที่พวกเรา
ไม่บอกนายก็เพราะว่ากลัวนายจะรับ
เรื่องนี้ไม่ได้และอีกอย่าง มันเป็นความ
ต้องการของพลอยก่อนที่.......พลอย....
จะจากเราไป
เดย์ : ทำไม ( ร้องไห้ )
จิราวัลย์ : พลอยคงกลัวว่าลูกจะโกรธ ถ้ารู้ว่า
เขายอมตายเพื่อลูก ( ร้องไห้ )
- เดย์สะบัดจากอ้อมแขนของเอกสิทธิ์และจิราวัลย์ แล้ววิ่งออกไปนอกบ้าน
จิราวัลย์ : เดย์!! เดย์ !!
เอกสิทธิ์ : ปล่อยลูกไปเถอะ...คงทำใจไม่ได้
---------------------------------------------ตัดไป---------------------------


ฉากที่ 15 ภายนอก - สนามเด็กเล่น / เวลาต่อเนื่อง
ตัวละคร เดย์
- เดย์วิ่งมาหยุดที่สนามเด็กเล่น
เดย์: พลอยอยู่ไหน...ทำไมต้องทิ้งเดย์ไป
ด้วย...ทำไมต้องทำเพื่อเดย์ขนาดนี้
( ตะโกน )
- เดย์เดินมานั่งที่ชิงช้าตัวหนึ่ง แล้วร้องไห้
เดย์ : ทำไมพลอยต้องทำแบบนี้ ทำไมไม่รัก
ตัวเองบ้าง มารักเดย์ทำไม
ให้หัวใจเดย์ทำไม คิดว่าเดย์จะ
ดีใจหรือไงถ้าเดย์ไม่มีพลอย
ถ้าเดย์ต้องใช้หัวใจพลอยในการมี
ชีวิตอยู่ต่อ ก็ให้เดย์ตายไปซะดี
กว่าที่ต้องมีชีวิตอยู่และมารับรู้ว่าพลอย
ตายเพราะเดย์
---------------------------------------------ตัดไป---------------------------

ฉากที่ 16 ภายใน - ห้องนอนเดย์ / ตอนกลางคืน ( วันใหม่ )ตัวละคร เดย์ ,พลอย
- เดย์นั่งมองรูปถ่ายของเขากับพลอยอยู่ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์
- ประตูห้องถูกเปิดออก สักพักพลอยก็เดินเข้ามา
- รับหน้าเดย์ทำหน้าดีใจ และลุกขึ้นเดินไปหาพลอย
เดย์ : พลอย....พลอยกลับมาหาเดย์ใช่ไหม
- เดย์ดึงตัวพลอยเข้ามากอดเอาไว้
เดย์ : เดย์คิดถึงพลอยมากเลยนะ....
- พลอยผละตัวออกจากเดย์ พร้อมกับยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
พลอย : เดย์...พลอยไม่อยากเห็นเดย์ต้องมา
เศร้าแบบนี้นะ พลอยอยากเห็นเดย์มี
ความสุขกับชีวิตมากกว่านี้ ดูแลหัวใจ
ของพลอยให้ดีๆนะ และก็อย่าโทษตัว
เองเลย เพราะพลอยรักเดย์มาก พลอย
เลยยอมทุกอย่างเพื่อเดย์ได้ ไม่ว่ายัง
ไงพลอยก็ยังอยู่ข้างๆเดย์นะ พลอยไม่
ได้จากเดย์ไปไหนเลย หัวใจพลอยอยู่
กับเดย์นะ แล้วพลอยจะเฝ้าคอยดู
ความรักของเดย์กับดานะ ดูแลเธอให้
ดีๆล่ะ
ฉากที่ 16 / 1 สถานที่ / เวลา เหมือนฉากที่ 16
ตัวละคร เดย์
- รับภาพต่อเนื่อง เห็นเดย์สะดุ้งตื่น เงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะคอมพิวเตอร์ หยิบกรอบรูปขึ้นมาดู
เดย์ : พลอยมาหาเดย์ใช่ไหม ... ต่อไปนี้
เดย์จะมีความสุขกับชีวิตกกว่านี้
เหมือนที่พลอยต้องการนะ
---------------------------------------------ตัดไป---------------------------

ฉากที่ 17 ภายนอก - หลุมศพพลอย / ตอนเย็น ( วันใหม่ )

ตัวละคร เดย์ , ดา
- เดย์และดายืนอยู่หน้าหลุมศพของพลอย เดย์ถือช่อดอกกุหลาบในมือ
- เดย์วางช่อดอกกุกลาบลงหน้าหลุมศพ
เดย์ : ขอบคุณนะพลอย...สำหรับทุกสิ่ง
ทุกอย่างที่พลอยทำให้เดย์ เดย์
จะไม่ลืมพลอยเลยตลอดชีวิต เดย์
สัญญาว่าเดย์จะดูแลความรัก
ของเดย์ให้ดีเหมือนกับความรักของ
พลอยที่มีให้เดย์ พลอยจะอยู่
ในใจของเดย์ตลอดไปนะ และพลอย
ก็จะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเดย์
ด้วย หลับให้สบายนะพลอย
ดา : ขอบคุณนะที่ช่วยชีวิตเดย์เอาไว้ ขอบ
คุณมากๆ ที่ปกป้องความรักของเรา
เอาไว้
- เดย์และดากุมมือกันเดินจากไป
- พลอยยืนมองทั้งคู่เดินจากไปด้วยรอยยิ้ม
พลอย : พลอยรักเดย์นะ.....โชคดีนะเดย์
---------------------------------------------จบ------------------------------