นั่นทำอะไรกันน่ะ
ทั้งเป็นไท องอาจก็ตกใจ
เป็นไท องอาจ หน้าเขียว แห้งเป็นแผ่นแข็ง นั่งนิ่ง แพรวไพลินซักไซ้ทั้งคู่
นี่พี่สองคนทำอะไรกัน ใครคิดจะอธิบายให้แพรวฟังบ้าง นั่งนิ่งเป็นสากกะเบือทั้งคู่เลย
องอาจพยายามจะพูด แต่ที่พอกไว้มันแห้งตึงมาก พูดลำบาก อ้าปากได้นิดหน่อย
จะดีมาก ถ้าคุณแพรวให้เราไปล้างหน้าก่อน
พูดให้มันฟังรู้เรื่องหน่อยได้มั้ยคะ
เป็นไทกัดฟันพูดเหมือนกัน
พี่กับองอาจไม่ได้มีอะไรอย่างที่แพรวคิด
ถ้าไม่มีอะไร ทำไมไม่พูดจาให้ฉะฉานสมกับเป็นลูกผู้ชายล่ะคะ พูดจาในคอ แบบนี้เหมือนตั้งใจจะปิดบังอะไรชัดๆ
องอาจกัดฟันพูด
หน้าตึงขนาดนี้จะพูดได้ไง
แพรวไพลินโมโห
นี่พี่องอาจกล้าว่าแพรวหูตึงได้ยังไง
ไม่ใช่ นี่แพรวเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว
เข้าใจผิดอะไร ผู้ชายสองคนทำอะไรกันลับๆล่อๆ แถมมาพอกหน้าบำรุงผิวยังกับผู้หญิง จะไม่ให้แพรวคิดได้ยังไง แต่แพรวบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าถ้าพี่ไทเป็นเกย์ ก็คืนเงิน 20 ล้านแพรวมาเลย ไม่ต้องให้มันมาแล้วยายไอ ยูกิอะไรนั่น
องอาจทนไม่ไหว เอาน้ำในแก้วของแพรวไพลินมาล้างหน้าตัวเองตรงนั้นเลย แพรวไพลินตกใจว่าองอาจทำบ้าอะไร หน้าองอาจเลอะเป็นปื้น แต่ก็สามารถพูดได้ปกติ
ไม่ได้นะครับ คุณไทกับผมไม่ใช่เกย์นะครับ ผมแค่ช่วยพอกหน้าให้คุณไท ไม่ได้มีอะไรเกินเลย เราสองคนก็แค่อยากบำรุงผิวเพื่อไปรับไอ ยูกิที่สนามบินพรุ่งนี้ก็แค่นั้น คุณแพรวอย่าเอาเงิน 20 ล้านมาเกี่ยวเลยครับ
ก็แค่นี้ นั่งเงียบกันอยู่ได้ แพรวไพลินค้อนขวับ
แพรวไพลินนั่งซบเป็นไทอย่างมีความสุขที่ระเบียง พลางออดอ้อน...
ทีมาเจอแพรว พี่ไทไม่เห็นจะพอกหน้า ดูแลตัวเอง เพื่อให้แพรวประทับใจบ้างเลย แต่แพรวก็เข้าใจค่ะว่ามันเป็นเรื่องของงาน แต่พี่ไทอย่าคิดอะไรเกินเลยก็แล้วกัน ไม่งั้นแพรวเอาตายแน่
เป็นไทที่ยังคงพอกสาหร่ายหน้าเขียวอื๋อ ยังไม่ได้ล้าง กัดฟันพูด
นี่แพรวจะไม่ให้พี่ไปล้างหน้าหน่อยเลยเหรอ
ล้างทำไมคะ แบบนี้ดีออก ให้ความรู้สึกเหมือนแพรวอยู่อเมริกาเลย มีมงกุฎหน่อยก็เทพีเสรีภาพเลยนะเนี่ย
หึ หึ ตลก
แพรวไพลินยิ้มที่ได้แกล้งเป็นไทได้
เช้าวันใหม่ นับดาวอาบน้ำเสร็จ มานั่งหน้ากระจก เธอหยิบตลับคอนแทคเลนส์ขึ้นมา เอาเลนส์วางไว้บนมือ แล้วถอดแว่นออก พยายามใส่มันอย่างทุลักทุเลจนสำเร็จ แล้ว เดินหน้าเกลี้ยงไม่สวมแว่นลงไปหารจนาที่กำลังกวาดบ้านอยู่
ย่าจ๋า วันนี้หนูจะไปทำงานวันแรก ย่าแต่งหน้าให้หน่อยสิ
รจนาดีใจ
แกได้งานแล้วเหรอ ทำอะไร
ว่าอะไรนะ ขออีกทีซิย่า
ย่าเดินมาพูดข้างซ้ายของนับดาว
งานที่ทำน่ะ ทำอะไร
ทำงานในห้างน่ะย่า เค้าบอกให้แต่งหน้าสวยๆ
ได้เลย เดี๋ยวย่าจะแต่งให้สุดฝีมือเลย
เอาสวยๆน่ะย่า ไม่เอาแบบไปเล่นลิเกนะ
สวยสิ สวยแบบนางเอกเลยล่ะ
รจนาส่งยิ้มอย่างมั่นใจไปให้หลาน
รจนาแต่งหน้านับดาวจนเสร็จ นับดาวหันไปเห็นกระจกก็ช็อก เพราะหน้าเธอเป็นแบบนางเอกจริงๆ แต่เป็นการแต่งหน้าย้อนยุคแบบเพชรา เชาวราษฎร์ นางเอกเมื่อ 30 ปีก่อน พร้อมทั้งทรงผมก็เกล้าแล้วตีโป่ง ขอบตาดำขลับ ขนตายาวเป็นแผง เป็นการแต่งเต็มที่เชยมาก
เป็นไง สวยมั้ย ย่าไม่ได้แต่งสวยให้ใครแบบนี้มานานแล้วนะ
นับดาวไม่มั่นใจ
ย่า เราไม่ได้แต่งหน้าจัดเกินไปใช่มั้ย
รจนาพูดข้างหูซ้าย
โอ๊ย นี่ธรรมดานะลูกนะ สมัยสาวๆ ย่าเคยแต่งเยอะกว่านี้อีก
หนักตาแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเนี่ยเหรอธรรมดา นี่ย่าใส่ขนตาไปกี่แผงเนี่ย
รจนายิ้มภูมิใจ
เอาเถอะ จะแก้จะอะไรก็คงไม่ทันแล้วล่ะ อวยพรให้หนูหน่อยละกันย่า
ขอให้หลานย่าเป็นที่รัก ที่เอ็นดู ได้เลื่อนขั้น เป็นเจ้าคนนายคน
ลืมอะไรรึเปล่า
ขอให้โด่งดังอย่างที่ตั้งใจ
ขอบคุณจ้ะย่า แค่นี้ก็สบายใจละ
นับดาวกอดย่าเป็นกำลังใจ ก่อนที่เธอจะเดินถือกระเป๋าออกไป