วันนี้ผมได้ดูนิดนึงครับช่วงท้ายๆ เรื่อง เป็นตอนที่ไพรงามกับท่านหมื่นกำลังจะไปช่วยแตงอ่อนที่ถูกปีศาจจับไปบูชายัญ
ระหว่างที่พระเอกกำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไงต่อไป ท่านหมื่นก็พูดขึ้นมาว่า "ใช้คาถาเรียกพระพิรุณเถิดพระเจ้าข้า" ???
คือเข้าใจว่ามันคือการใช้เวทมนตร์ทำให้ฝนตกนะ แต่ทำไมไม่พูดไปตรงๆ เลยล่ะว่าใช้คาถาเรียกฝน พอบอกว่าใช้คาถาเรียกพระพิรุณนี่ยังกับว่าจะเรียกเทวดามาช่วยต่อสู้ยังงั้นแหละ แล้วเทวดาชั้นสูงอย่างพระพิรุณเนี่ยถ้าอยากจะให้มาก็ต้องอัญเชิญมาครับ ใช้คำว่าเรียกกับเทวดานี่ผมว่ามันยังไงชอบกล หยั่งกะเรียกปลาเรียกเนื้อ
การเขียนบทพูดในละครจักรๆ วงศ์ๆ นี่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผมว่าควรศึกษาเพื่อปรับปรุงแก้ไขโดยด่วน เพราะดูละครในช่วงหลังๆ มาหลายเรื่องแล้วเห็นว่ามันล้นๆ ไปเยอะ โดยเฉพาะคำราชาศัพท์ที่ใช้ถูกบ้าง ผิดบ้าง ประดิษฐ์ประดอยคำพูดจนเกินไปบ้าง อยากให้เป็นเหมือนสมัยก่อนที่บทพูดกำลังดี ฟังแล้วเข้าใจรู้เรื่องครับ