เภาสังหรณ์ใจว่าสักวันหนึ่งเสด็จน้าสันทมาลาจะต้องเอาเรื่องพวกเราไม่วันใดก็วันหนึ่ง
คำพูดนี้สร้างความไม่พอใจให้กับผัน ผันจึงกล่าวว่าน้องว่า ถ้าเราไม่ทำผิดคิดร้ายเสด็จ
แม่จะมาทำร้ายพวกเราได้อย่างไร มีแต่แกเท่านั้นางเภา ที่มันเนรคุณ ไม่รู้จักคุณคนที่
ชุบเลี้ยงเรามาจนเติบใหญ่ บัวก็คิดเช่นนั้นว่าทำไมเภาถึงไม่ยอมแรกพระแม่เจ้าสันทมาลา
ว่าเสด็จแม่เสียทีพี่ว่าเสด็จแม่อาจจะเสียพระทัยก็ได้ เภาจึงตอบบัวไปว่าชีวิตนี้เภามีแม่แค่คนเดียว
แม่ย่าเมื่อรู้ว่าพระนางสันทมาลาไม่ยอมทำโทษปี่และปอดเพราะคำขอร้องของเภาจึงเข้ามาต่อว่า
ที่พระแม่เจ้าไม่ยอมทำตามกฏ กฏไม่เป็นกฏระเบียบไม่เป็นระเบียบ เพราะว่าผลของมะม่วงหาวมะนาวโห่
100 ปีทีจะออกผลเพียงแค่ 1 ลูกเท่านั้น คอยดูต่อไปว่าพวกนาง 12จะทำให้พระแม่เจ้าต้องเดิอดร้อน
โดยเฉพาะนางคนเล็ก จงตรองไว้ให้ดีเถิดพระแม่เจ้า
เมื่อพระนางสันทมาลาออกไปเยี่ยมญาติอีกหน คราวนี้เภาซึ่งครางแครงใจตั้งแต่แรก จึงอยากหาทางพิสูจน์
จึงบอกกับบัวว่านี่เป็นโอกาสดีที่เราจะไปพิสูจน์กัน แต่บัวห้ามเภาไว้ไม่ให้ไปท้ายวัง แต่เภาจึงบอกว่าพี่บัวลอง
คิดดูดีๆสิว่าเมืองนี้มันแปลกๆ ไม่มีสัตว์เลยสักตัว นอกจากนกตัวนั้นที่พี่อี่จับได้ บัวจึงไม่ห้ามอะไรเภาอีก
เภาจึงเรียกแสดมา โดยให้แสดคอยช่วยในครั้งนี้