ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #210 เมื่อ: ตุลาคม 13, 2008, 04:18:46 PM »
ขอบอกข่าวร้ายก่อนเลยนะ "ตอนนี้แผ่นมีปัญหาอ่ะ แคปต่อไม่ได้ รู้สึกแผ่นจะเสีย แต่ดูในเครื่องเล่นเป็นปกติดี อาจจะไม่ได้เห็นพระรถ
กับเมรีเจอกันอ่ะ ไม่มีแม้กระทั่งพระฤาษีแปลงสาส์นด้วย ปวดหัวชะมัด มันข้ามไป 1 ช่องเต็มๆเลยหละ" จบข่าว  :'( :'( :'(

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ตุลาคม 13, 2008, 04:21:40 PM โดย bobenz »

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #211 เมื่อ: ตุลาคม 14, 2008, 10:00:49 AM »
ขอบอกข่าวร้ายก่อนเลยนะ "ตอนนี้แผ่นมีปัญหาอ่ะ แคปต่อไม่ได้ รู้สึกแผ่นจะเสีย แต่ดูในเครื่องเล่นเป็นปกติดี อาจจะไม่ได้เห็นพระรถ
กับเมรีเจอกันอ่ะ ไม่มีแม้กระทั่งพระฤาษีแปลงสาส์นด้วย ปวดหัวชะมัด มันข้ามไป 1 ช่องเต็มๆเลยหละ" จบข่าว  :'( :'( :'(


:oจิงง่ะ-*-
ช่างเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสลดใจอะไรเช่นนี้ เฮ้อ :'( :'(

มะเปงไรค่ะ เล่ามาแต่ตัวหนังสือก้อได้

สู้ๆนะคะ

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #212 เมื่อ: ตุลาคม 14, 2008, 10:29:02 AM »
ขอบอกข่าวร้ายก่อนเลยนะ "ตอนนี้แผ่นมีปัญหาอ่ะ แคปต่อไม่ได้ รู้สึกแผ่นจะเสีย แต่ดูในเครื่องเล่นเป็นปกติดี อาจจะไม่ได้เห็นพระรถ
กับเมรีเจอกันอ่ะ ไม่มีแม้กระทั่งพระฤาษีแปลงสาส์นด้วย ปวดหัวชะมัด มันข้ามไป 1 ช่องเต็มๆเลยหละ" จบข่าว  :'( :'( :'(


:oจิงง่ะ-*-
ช่างเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสลดใจอะไรเช่นนี้ เฮ้อ :'( :'(

มะเปงไรค่ะ เล่ามาแต่ตัวหนังสือก้อได้

สู้ๆนะคะ

ใช่แล้วไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ ก็มันช่วยไม่ได้นี่นา เล่าแต่ตัวหนังสือก็สนุกเหมือนกัน

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #213 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 11:31:03 AM »
ปล. เล่าต่อจ้า ภาพประกอบอาจจะไม่เกี่ยวกับกระทู้นะคะ แต่ดูเพื่อความบรรเทิงเริงใจอย่างเดียว

เมื่อเภาพูดกระทบกระเทียบองค์เหนือหัวจึงไล่เภาออกไป พวกนางสนมกำนัลในต่างพากันวิจารณ์ต่างๆนานา เรื่อง
พระรถเสนเดินทางไปเอาผลไม้ประหลาด แต่เภาก็ไม่ยอมอยู่ดีเฝ้าอ้อนวอนพระรถสิทธิ์ให้เอารถเสนคืนกลับมา และตน
จะไปตามรถเสนด้วยตนเอง พร้อมทั้งว่าเหน็บแนมว่า พระอาการประชวรของพระมเหสีสันทมาลาดูจะเกี่ยวข้องกับพวกหม่อม
ฉันเสียเหลือเกิน คราวก่อนก็ดวงตา คราวนี้จะอะไรอีกนอกจากชีวิตของรถเสน เภาประกาศออกไปว่าไม่ว่าอย่างไรตนจะไปตาม
ลูกกลับคืนมา ในขณะที่พระนางสันทมาลาก็เข้ามาในตำหนักพอดี

เภาเห็นพระพักตร์ของพระนางสันทมาลาจึงหยุดชะงักไป...แล้วก็พูดว่าช่างงดงามเหลือเกิน นี่น่ะหรือคือคนเจ็บที่พึ่งผ่านพ้นการเจ็บ
ป่วยอย่างแสนสาหัส เภากราบทูลองค์รถสิทธิ์ไปว่า หม่อมฉันมีเรื่องจะกราบทูลเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ว่าพระมเสีสันทมาลาไม่เคยเจ็บ
และไม่เคยป่วย พระนางมีชีวิตเป็นอัมตะ ส่วนด้านนาง 12 คนที่เหลือรู้ข่าวรถเสนจะต้องเดินทางจึงตามมาสมทบกับเภาในวังทันทีพร้อม
รวมตัวกันเข้าไปในท้องพระโรงเพื่อประท้วง และต้องการความยุติธรรม ส่วนพระรถสิทธิ์ก็ถามเภาไปว่าเป็นเพราะอะไรสันทมาลาถึงไม่แก่
และไม่เคยเจ็บ เภาตอบว่าเพราะ.... และก็พูดไม่ออก แต่พวกนางทั้ง 12 ที่ตามมาก็พูดพร้อมกันว่า เพราะพระนางสันทมาลาเป็นยักษ์

พี่บัวพี่สาวคนโตร้องขอความยุติธรรมจากพระรถสิทธิ์ โดยต้องการให้ลงโทษพระนางสันทมาลาตามกฏมณเทียรบาลของเมืองนี้ แต่
พระรถสิทธิ์ต้องการสอบถามสันทมาลาจากปากของนางเอก และถามไปว่าเป็นความจริงหรือไม่ สันทมาลาตอบไปโดยทันทีว่าตนเป็นยักษ์
และยอมรับทุกสิ่งที่นาง 12 กล่าวมาทั้งหมด พระรถสิทธิ์จึงคาดคั้นจากสันทมาลา ว่าไม่มีวันเจ็บเป็นจริงหรือไม่พระนางก็ยอมรับโดยดี
ผันใจร้อนจึงว่าไปว่า "แล้วแกให้รถเสนหลานฉันไปเอายาเมืองยักษ์ทำไม" และพี่ๆทุกคนก็พูดเหมือนๆกัน แต่พระนางสันทมาลาบอกไปว่า
รถเสนจะไม่เป็นอะไร แต่นาง 12 ไม่มีใครเชื่อ เภาจึงถามว่าพระนางกล้ายืนยันหรือไม่ ว่ารถเสนจะกลับมา สันทมาลาจะบอกไปว่าเราขอ
ยืนยันด้วยชีวิตของเรา เรายินยอมถูกจองจำ เราจะไม่หนีและจะไม่แปลงกายเป็นยักษ์เด็ดขาด

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:13:07 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #214 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 12:00:02 PM »
พระรถเสนเดินทางรอนแรมมาไกลอยู่หลายวัน ก็อดคิดถึงแม่และป้าไม่ได้เพราะลูกไปไม่ได้ร่ำลา และไม่เคยต้อง
พรัดพรากจากกัน แต่ก็จะรีบทำภารกิจให้เสร็จจะได้รีบไปหาแม่และป้าโดยเร็ว

กล่าวถึงพระมุนีอาศัยอยู่ในป่าใหญ่ล่วงรู้ได้ว่าจะมีผู้มีบุญญาธิการจะมาเยี่ยมเยือน ไม่นานนักพระรถเสนก็มาถึงอาศรมพระฤาษี
พระฤาษีนาคะฤาษีกล่าวทักพระโอรส กล่าวชมพระโดอรสไปว่าเป็นผู้ที่มีความกตัญญูเป็นเลิศ แล้วยังมีความเคารพผู้ใหญ่ ด้วย
ผลบุญอันดีเหล่านี้จะทำให้รอดพ้นอันตรายในยามคับขันได้ พร้อมทั้งชวนพระรถเสนให้พักด้วยสักคืน พระฤาษีรู้กาลล่วงหน้าจึง
เตรียมม้าวิเศษไว้ให้พระรถเสน



ที่เมืองทานตะวัน เมรีให้คนไปตามแม่ย่ามาพบ ด้วยหน้าตาเศร้าหมอง และยังว่าตนเองนั้นคุ้มดีคุ้มร้ายที่ถูกทอดทิ้ง และถามแม่ย่า
ว่าพิธีสถาปนามันใช้เวลากันกี่วัน แม่ย่าก็ไม่ทราบเพราะไม่เคยสถาปนาใคร เมรีจึงกล่าวว่า คนที่ชื่อรถเสนน่ะสงสัยเสด็จแม่คงสถาปนา
ไปทั้งชีวิตกระมัง รถเสนชื่อนี้จะจำไว้เพราะถือเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของเมรี

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:15:22 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #215 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 12:20:15 PM »
พระฤาษีถามไปว่าที่ถือมานั้นอะไร สาส์นหรือของสำคัญแบบนี้ฝากไว้ที่ตาเถอะ พระรถเสนลังเลใจ พระฤาษีจึงแกล้ง
ขู่ไปว่า ไม่เป็นไรไม่ฝากก๋ไม่เป็นไรแตเจ้าชะนีน้อยนี่สิเห็นสาส์นใครเป็นไม่ได้ชอบขโมยไป แถมไม่ขโมยเปล่าดันฉีก
สาส์นเค้าเล่นป่นปี้อีกต่างหาก พระรถเสนจึงจำใจฝากพระราชสาส์นไว้กับพระฤาษีแต่โดยดี



พอตกค่ำพระฤาษีแอบเปิดสาส์นของนางยักษ์สันตราออกอ่านดู นี่เป็นเป็นสาส์นฆ่าตัวตายของพระรถเสน ถ้าเราไม่ช่วยคนดีๆ
แบบนี้มีหวังต้องตายเป็นแน่ จึงขอเป็นพ่อสื่อสักวัน และแล้วพระฤาษีก็แปลงสาส์นใหม่หมดโดยมีใจความว่า

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:18:21 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #216 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 01:37:41 PM »
ณ เมืองทานตะวันตกกลางคืนพระธิดาทรงหลับอยู่ก็ฝันไปว่า ได้เห็นดอกบัวดอกใหญ่สวยมากนัก แต่อยู่ๆภุมรินทร์
ก็มาดูดกลืนกินเกสรไปจนหมดทำให้ตนโกรธนัก แล้วก็ฝันต่อไปว่าเห็นแม่ร้องเรียกหา ร้องให้เมรีช่วยด้วยเพราะว่า
แม่จะต้องตาย



เมรีได้เล่าความฝันของตนให้กับพี่เลี้ยงฟัง และสั่งให้ไปตามโหรหลวงมาทำนายด้วย หลังจากที่พระฤาษีได้แปลงสาส์นใหม่แล้ว
เช้าวันใหม่ก็เอาสาส์นมาคืนให้กับพระรถเสน และให้ม้าวิเศษที่เหาะเหินเดินอากาศได้เป็นพาหนะนำทางไปยังเมืองทานตะวัน
พระรถเสนได้กราบลานมัสการพระฤาษีแล้วก็เดินทางจากไป

เมื่อพระรถเสนมาถึงเมืองทานตะวัน ทหารก็เข้าเฝ้ากราบทูลพระธิดาเมรีว่ามีชายแปลกหน้ามาขอเข้าเฝ้า และเค้าบอกว่าชื่อรถเสน
โดยนำสาส์นของพระแม่เจ้าสันตรามาให้กับองค์พระธิดาเมรี เมรีซึ่งเกลียดรถเสนเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงสั่งให้ทหารขับไล่ให้ออกไป
จากวังโดยเร็ว ทหารเมื่อได้รับคำบัญชาของพระธิดาจึงมาไล่พระโอรสให้กลับไปและกันไม่ให้เข้าประตูเมือง พระรถเสนแปลกใจนัก
จึงถามทหารใหม่ว่าที่นี่คือเมืองทานตะวันใช่หรือไม่ ทหารตอบว่าใช่พร้อมถามว่ามาผิดเมืองใช่มั้ยล่ะ งั้นก็กลับไปซะ พะรถเสนเห็นท่า
ไม่ดีจึงตัดสินใจขี่ม้าเหาะข้ามกำแพงเมืองเข้าไปในเขตพระราชฐานชั้นในทันที ทำเอาทหารหน้าประตูเมืองแตกตื่นตามๆกัน

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:20:58 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #217 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 01:49:59 PM »
เมรีเดินออกมาจากตำหนักพร้อมทั้งสดและใส และบ่นไปว่าเสด็จแม่ตั้งใจจะส่งรถเสนมาเยาะเย้ยเราทั้งที่คนที่ชื่อ
รถเสนกับเราก็ไม่ใช่ลูกจริงๆของเสด็จเหมือนกัน แต่ทำไมเสด็จแม่จึงรักคนชื่อรถเสนมากกว่าเรา สดและใสเหลือบไป
เห็นพระรถเสนขี่ม้าข้ามเข้ามาจากบนฟ้า จึงอ้าปากค้างไปตามๆกัน เมรีเห็นพฤติกรรมของพี่เลี้ยงตัวเองแปลกๆจึงหันไปดู
บ้าง ทันใดนั้นเมรีก็เหมือนถูกสะกดให้อยู่ในภวังค์ทันที

พระรถเสนเดินเข้ามาหาพร้อมทั้งถามว่าเจ้าคงจะเป็นพระธิดาเมรีแห่งเมืองทานตะวัน เรามีสาส์นจากเสด็จแม่สันทมาลา
มาถึงนาง โปรดรับสาส์นนี้ไว้ด้วย แต่เมรีเหน็บว่าเราไม่ต้องการให้ใครเข้าเฝ้า เอาของๆเจ้ากลับไป พระรถเสนจึงตรัสว่า
ถ้าท่านไม่ต้องการให้เราพบก็ไม่เป็นไรแต่สาส์นนี้ไม่ใช่ของเรา ขอให้ท่านรับไว้ด้วยเราจะออกไปรอที่นอกเมือง

สุดท้ายเมรีก็รับสาส์นไว้แต่ไม่ยอมเปิดอ่าน


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:23:13 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #218 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 02:11:56 PM »
ทางด้านวิรุณจำบังแห่งกุตะละนคร กลุ้มใจเมื่อพระแม่เจ้าถูกจองจำ โดยที่พวกตนต้องการดูแลพระแม่เจ้าอย่างใกล้ชิด
จึงคิดหาวิธีจะเข้าคุกได้ยังไง จึงคิดวิธีนี้ออกมา โดยการวิ่งไล่ลวนลามปลุกปล้ำนางกำนัล ในที่สุดทหารก็มาจับทั้ง 2 ตนตามแผน
เมื่อเข้ามาแล้วก็เข้าเฝ้าพระแม่เจ้า และสงสัยว่าพระแม่เจ้าทำไมต้องส่งพระรถเสนไปหาพระธิดาเมรี ในเมื่อพระธิดาเมรีต้องตาย
พระนางสันตราจึงบอกไปว่า ในเมื่อเมรีต้องตายด้วยรถเสน เราก็เลยถือโอกาสส่งรถเสนให้เมรีฆ่าก่อน

ส่วนทางด้านเมรีที่ไม่ยอมเปิดสาส์นออกอ่านนั้น แต่ความจริงแล้วเมรีรู้ว่าในสาส์นนั้นต้องการสื่ออะไร ด้วยความอายจึงไม่ยอมพูด
ออกมา ได้แต่อ้างว่าเสด็จแม่นะทำไมทำกันได้ เมื่อพูดจบก็อมยิ้มและแอบดีใจอยู่ลึกๆ

ฝากวิรุณจำบังก็ปลอบใจพระแม่เจ้า เพราะป่านนี้พระโอรสรถเสนก็คงจะตายแล้ว ในเมื่อมี 2 ชีวิตให้ปกป้องแต่พระแม่เจ้าทรงปกป้องได้
แค่ชีวิตเดียว ทรงทำถูกต้องแล้วเพราะเลือดมันย่อมข้นกว่าน้ำ การตายของพระรถเสนต้องปล่อยไปตามพรหมลิขิตโดยไม่ต้องมีการชดใช้
แต่พระนางสันตรากลับเลือกที่จะรักษาสัญญา

ส่วนพระรถเสนที่รออยู่นานมากแล้ว ก็คิดจะกลับและต่อว่าเมรีว่า อ่านหนังสือแค่นี้จะอ่านอะไรนานนักหนา รึว่าอ่านหนังสือไม่ออก แต่ทหาร
ห้ามไว้ให้พระรถเสนรออยู่แถวนี้ แต่พระองค์ก็ไม่ทรงเชื่อและออกไปนอกวัง เพราะไม่พอใจการกระทำของเมรี

แม่ย่าเข้ามาหาเมรี สดและใสจึงรีบบอกกับแม่ย่าว่าพระธิดาไม่ยอมเปิดสาส์นออกอ่าน มันต้องเป็นสาส์นสำคัญแน่ๆเพราะไม่เช่นนั้น
พระโอรสรถเสนไม่อันเชิญสาส์นมาด้วยตนเองหรอก แม่ย่าเมื่อได้รู้ว่าพระรถเสนเป็นคนถือสาส์นมาก็แทบเป็นลม แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะ
อ่านสาส์น โดยรำพึงรำพันไปว่า "พระแม่เจ้าเหตุใดจึงนำความตายมาสู่พระธิดา สาส์นนี้น่ากลัวชอบกลเหมือนจาลึกโดยผู้ทรงพลัง แม้แต่แม่ย่า
ก็มองไม่เห็นเนื้อความด้านใน พระแม่เจ้า แม่ย่าหวังว่าพระแม่เจ้าจะทรงแก้ไขดวงพระชะตาพระธิดาเมรีไว้ในข้อความสาส์นนี้แล้วนะเพคะ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:24:54 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #219 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 02:37:45 PM »
ส่วนพะแม่เจ้าสันตราก็กระวนกระวายใจอย่างบอกไมถูก เป็นเวลาเดียวกันกับแม่ย่าเปิดสาส์นออกอ่านพร้อมรำพึงรำพันถึง
พระแม่เจ้าตลอดเวลา ทำให้พระแม่เจ้าก็ยิ่งร้อนรนจนหมดสติไป เมื่อได้สติขึ้นมาพระแม่เจ้าก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีเหตุการณ์
ไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นที่เมืองทานตะวันเป็นแน่ แม่ย่าเปิดสาส์นออกอ่านเมื่อเห็นใจความในสาส์นก็นึกเสียใจที่พระแม่เจ้า
ทำไมจึงตัดสินใจเช่นนี้ โดยการหาคู่ให้กับพระธิดาเมรี แม่ย่าวิตกกังวลเป็นอย่างมากจึงถามพระธิดาเมรีว่าทรงรู้เนื้อความแล้ว
ใช่รึไม่ เมรีตอบไปว่าใช่ เพราะตนรู้จากความฝัน จึงไม่ต้องการที่จะเปิดอ่านอีก

แม่ย่าจึงขอเห็บสาส์นไว้ที่ตนเองเพราะพระธิดาเมรีไม่ทรงปรารถนาที่จะอ่าน ฝากรถเสนก็ได้แต่บ่นในป่ากับม้าคู่ใจ ว่าเมืองนี้
ผู้คนแปลกๆ แค่หนังสือฉบับเดียวกว่าจะตอบได้ต้องให้รอเป็นปีๆเลยรึไง พระรถเสนนั่งเงียบไปสักพักก็รำพึงรำพันไปว่า
"เมรี....นางสวยนะ" ม้าวิเศษก็ร้องทักตามที่พระรถพูด พระรถเสนจึงบอกม้าไปว่า แสดงว่าสายตาเจ้าก็แหลมคมใช้ได้
นะพระกายเพชร แต่ก็สู้สายตาของนางไม่ได้ ถึงนางจะน่าบึ้งพูดจาตัดรอนตลอดเวลาแต่นางก็ยังสวยอยู่ดี

เอเราจะคิดถึงนางทำไมกันก็เมื่อวันพรุ่งนี้นางก็จะเอามะม่วงหาวมะนาวโห่มาให้เรา แล้วเราก็ต้องกลับเมืองกันอยู่ดี จริงมั้ยประกายเพชร
ทันใดนั้นประกายเพชรก็พูดว่า "รักเขาเรอะ" ทำเอ่พระรถเสนแปลกใจ คิดว่าคิดถึงแม่กับป้ามากไปจนทำให้ได้ยินเสียงม้าพูดได้
พระรถพูดรอยๆไปว่าจริงมั้ย เจ้าประกายเพชรจึงตอบชัดเจนว่า "จริงสิ" พระรถจึงแน่ใจว่านี่คือม้าวิเศษพูดได้นั่นเอง

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:26:37 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #220 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 03:02:48 PM »
แม่ย่าได้ภาวนาส่งกระแสจิตไปถึงพระแม่เจ้า แต่มันไม่แรงพอที่จะข้ามไปดินแดนมนุษย์เพราะเทวาอารักษ์ปกป้องไว้
ด้านพระแม่เจ้าสันตราก็สั่งวิรุณจำบังที่ไม่ได้สัญญาอะไรไว้กับมนุษย์ไว้ ให้ไปดูความเป็นไปในเมืองทานตะวันภายหลัง
จากที่รถเสนไปถึงเมืองนั้นแล้วกลับมารายงานเรา วิรุณจำบังจึงทำตามคับัญชาไปโดยเร็วที่สุด

แม่ย่าจึงคิดวิธีกำจัดพระรถเสนด้วยตัวเองโดยสั่งนางสดนางใสไปจัดการกับมัน มันเป็นศัตรูพระธิดาเมรี
ส่วนเมรีก็ฝันไปว่า แม่มาหาตนพร้อมร้องตะโกนว่า "อย่านะลูก" ทำให้เมรีตื่นขึ้นมา เมื่อไม่พบสดและใสจึงเดินไปตามหา
พระรถเสนที่กำลังหลับอยู่ ก็ถูกนางสดและใสไล่ฆ่า โดยแม่ย่ากำชับว่าถ้าไม่เช่นนั้นพระธิดาเมรีจะต้องตาย
เมรีตามหาสดและใสไม่เจอจึงคิดไปว่า ใสสด แม่ย่า พระราชสาส์น มันต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกันเป็นแน่

พระรถเสนในที่สุดก็ถูกจับได้แล้วตะโกนให้คนช่วย พระรถเสนหาทางหนีสุดชีวิต สดและใสเมื่อจับตัวพระรถได้แล้วจึงถาม
แม่ย่าต่อว่าจะให้ทำอย่างไรต่อไป แม่ย่ากำชับไปว่า ฆ่ามันซะ ฆ่ามันให้ตาย พระรถเสนใช้มีดที่พกเอาไว้แทงไปที่มือใสและสด
จึงทำให้นางยักษ์เจ็บจึงสะบัดพระรถเสนตกลงมา

เมรีสังหรณ์ใจจึงไปตำหนักของแม่ย่าแล้วเห็นว่าแม่ย่ากำลังใช้สมาธิสั่งการณ์ใครอยู่ จึงตะโกนถามว่าแม่ย่าทำอะไร ทำให้สมาธิขาด
และไม่สามารถสั่งสดและใสต่อได้ สดและใสเมื่อไม่ได้ยินเสียงสั่งการณ์จึงกลับมาหาแม่ย่าตามเดิม เมื่อมาถึงก็ตกใจที่เนพระธิดา
เมรีอยู่ที่นี่ด้วย เมรีถามว่าทุกคนกำลังทำอะไรอยู่ ไม่อยากให้เมรีมีความสุขหรอ

จากนั้นเมรีก็หยิบสาส์นมาอ่าน "ถึงกลางวันให้เจ้ารับไว้กับกร แม่อวยพรให้อยู่เป็นคู่สม" จากนั้นเมรีก็บอกกับแม่ย่าไปว่า ถึงเมรีจะไม่ชอบ
พระรถเสนแต่เมรีจะเชื่อคำสั่งเสด็จแม่ เค้ามาถึงเวลาบ่ายคล้อยค่ำ พรุ่งนี้เวลาเดียวกัน เมรีจะเข้าหอกับเค้าโดยไม่มีพิธีอะไรทั้งสิ้น
คำพูดของเมรีทำให้แม่ย่าหวั่นใจนัก


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:28:55 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #221 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 03:20:32 PM »
เมรีไม่ทรงฟังคำคัดค้านของแม่ย่าโดยกล่าวว่าเมรีจะเชื่อเสด็จแม่สันทมาลาเพียงพระองค์เดียว
พอรุ่งเช้าของวันใหม่พระรถเสนมาต่อว่ากับเมรีเรื่องเหตุการณ์เมือคืนนี้ที่ทำตนเองเกือบตาย แต่เมรีขอให้พระรถลืม
เหตุการณ์ไปซะ เมรีพูดว่าถึงอย่างไรพระองค์ก็ยังมีชีวิตอยู่นี่เพคะ พระรถกล่าวว่า มีชีวิตอยู่เพื่อดูความเปลี่ยนแปลงอันน่า
ประหลาดของเจ้าหรอเมรี

ที่เรายินยอมเสี่ยงชีวิตกลับมาหาเจ้าอีกครั้ง ก็เพราะเคารพเสด็จแม่และเพื่อมาเอา มะม่วงไม่รู้หาวมะนาวไม่รู้โห่กเจ้าไงเมรี
แต่เมรีกลับสงสัยนัก จะถามว่ามะม่วงไม่รู้หาว มะนาวไม่รู้โห่อะไรหรือเพคะ พระรถเสนแปลกใจที่เมรีไม่รู้เรื่องจึงถามไปว่า
นี่เจ้าไม่ได้อ่านสาส์นรึไง เมรีตอบว่าอ่านแล้วเพคะ แล้วพระองค์ล่ะอ่านแล้วรึยัง พระรถเสนตอบว่ายังเพราะมันไม่ได้ส่งถึงเรา
เมรีบอกว่าแต่ในสาส์นนี้มีเอ่ยถึงพระองค์ด้วย

พระรถเข้าใจไปว่าก็คงจะบอกว่าให้เราเป็นคนเอามะม่วงไม่รู้หาวมะนาวไม่รู้โห่กลับไปกระมัง เมรียิ่ง งง หนักกว่าเดิมเพราะมัน
ไม่มีอยู่ในสาส์นนี่ เมื่อเห็นเมรีงง สุดท้ายพระรถจึงอ่านสาส์นเอง พร้อมยิ้มรับด้วยความยินดี

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:30:36 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #222 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 03:28:57 PM »
ส่วนนางยักษ์สันตราที่ถูกจองจำ ณ เมือง กุตะละนคร ก็ได้แต่คร่ำครวญอาลัยรักรถเสน ป่านนี้ลูกของแม่คงตายแล้ว
น้ำตาของนางยักษ์ไหลนองมาเป็นสาย จนจะท่วมบ้านท่วมเมืองของมนุษย์กันพอดี ทำให้ผู้คนแตกตื่นว่านี่คือน้ำอะไร
พระนางเฝ้าตำหนิตนเอง และสำนึกผิดที่ส่งลูกไปตายด้วยความเสียใจตลอดมา

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 23, 2009, 09:31:50 AM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #223 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 03:30:40 PM »
ข่าวดีมาแล้วจ้า ในที่สุดสัญญาณภาพก็จะกลับมาแล้วในช่วงต่อไปจ้า คราวนี้มีภาพสมบูรณ์จนจบเรื่องเลยหละ หุหุ
มีใครดีใจมั้ยเนี่ย ^0^  :-*

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง "นางสิบสอง"
« ตอบกลับ #224 เมื่อ: ตุลาคม 15, 2008, 05:57:18 PM »
ข่าวดีมาแล้วจ้า ในที่สุดสัญญาณภาพก็จะกลับมาแล้วในช่วงต่อไปจ้า คราวนี้มีภาพสมบูรณ์จนจบเรื่องเลยหละ หุหุ
มีใครดีใจมั้ยเนี่ย ^0^  :-*
ดีใจมากมาย ดีใจสุดๆเรยยค่ะพี่โบว์เยนซ์ขา..... :-*
 :-* :-*แม้จะอดเห็นตอนรถเสนกับเมรีเจอกันครั้งแรก กับตอนที่พระรถฯอ่านสาส์นด้วยความยินดี อ่ :-*

สู้ๆนะคะ จะรออ่านตอนต่อไป