ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

มารำลึกถึง เกราะกายสิทธิ์ ด้วยการแต่งบทสนทนา ขึ้นเอง กันเถอะ

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ Aomm

  • *
  • 20
  • 0
    • อีเมล์
อ่านตอนแรกปวดหัวมากๆแต่สนุกดี  ตอนแรกชิงเมืองมาแล้วไม่ใช่เหรอค่ะทำไมมันวนไปวนมาค่ะงง

ออฟไลน์ nantaporn wattanan

  • *
  • 51
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • สัตว์ทุกชนิดย่อมมีพิษอยู่ในตัว
    • nanpin_love@hotmait.com
    • อีเมล์
ระหว่างที่พุทธรัตน์และไอศูรย์เพลินอยู่ในอุทยาน ไอศูรย์เริ่มร้อนรุ่ม
ไอศูรย์ "เจ้าแน่ใจนะพุทธรัตน์ ว่าวิธีนี้จะได้ผลจริงๆ"
พุทธรัตน์กำลังสบายใจยินเสียงโอดครวญเช่นนี้ก็ชะงักพลันหันกลับมามองไอศูรย์ "ถ้าเจ้าไม่อยากแสร้งรักเรา เจ้าก็เข้าไปคุยกับจันทราภาเองเถอะ หวังว่านางคงฟัง"
ไอศูรย์คงไม่เข้าใจว่าถูกพุทธรัตน์ประชดอยู่ "ข้าไม่เอาด้วยแล้ววิธีของเจ้านั่นหนะ เกรงแต่จันทราภาจะยิ่งเข้าใจผิด" น้ำเสียงไอศูรย์เป็นกังวลนักแล้วก็เดินจากนางไปยังตำหนักของจันทราภา
พุทธรัตน์มองตามไอศูรย์ด้วยสายตาที่เหม่อลอย นางก้มลงมองดูช่อบุปผาในมือด้วยสายตาที่อ่อนไหวนัก
พุทธรัตน์ "นี่เรากำลังทำอะไรอยู่..." พุทธรัตน์ถามตัวเองเบาๆและโยนดอกไม้นั่นทิ้งก่อนจะวิ่งตามไอศูรย์ไป
พุทธรัตน์ "ไอศูรย์... เดี๋ยวก่อน"
ไอศูรย์ "เจ้าจะตามข้ามาทำไมอีก ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่อยากให้จันทราภาเข้าใจผิด"
พุทธรัตน์ "เราสัญญา เราจะทำให้สองเจ้ารักกันให้ได้ ไม่ต้องแสร้งรักแล้วก็ได้นะไอศูรย์... นะไอศูรย์" พุทธรัตน์พูดอย่างขอร้อง ไอศูรย์มองหน้านางอย่างแปลกใจ
พุทธรัตน์ "ก็... เราแค่อยากตอบแทนท่านเรื่องสังวาล" พุทธรัตน์แก้ตัว เพราะในความจริงที่นางอาสาช่วย ก็เพราะอยากอยู่ใกล้ไอศูรย์บ้าง ไอศูรย์ไม่รู้เล่ห์ก็หลงดีใจคว้ามือนางมากุมไว้แน่น
ไอศูรย์ "ขอบใจเหลือเกิน..."

ฝ่ายคนแอบมองอย่างอาธารก็ก้มหน้าเหมือนไม่อยากให้ภาพนั้นอยู่ในสายตา อาธารถอยไปก็ตกใจทีเภตรากำลังเดินสวนมาพอดี
เภตรา "อ้าวอาธาร ข้าก็คิดว่าเจ้าซ้อมดาบอยู่นะเนี่ย"
อาธารไม่พูดจาได้แต่ก้มหน้าเดินไป เภตราก็มองตามด้วยความแปลกใจ



แห่ๆ สาวพุทธรัตน์เห็นเงียบๆแต่ก็มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนกันแฮะ...........................
ภพที่ดีคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ

ออฟไลน์ nantaporn wattanan

  • *
  • 51
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • สัตว์ทุกชนิดย่อมมีพิษอยู่ในตัว
    • nanpin_love@hotmait.com
    • อีเมล์
นุกจังอ่ะ :icon_surprised:
ระหว่างที่พุทธรัตน์และไอศูรย์เพลินอยู่ในอุทยาน ไอศูรย์เริ่มร้อนรุ่ม
ไอศูรย์ "เจ้าแน่ใจนะพุทธรัตน์ ว่าวิธีนี้จะได้ผลจริงๆ"
พุทธรัตน์กำลังสบายใจยินเสียงโอดครวญเช่นนี้ก็ชะงักพลันหันกลับมามองไอศูรย์ "ถ้าเจ้าไม่อยากแสร้งรักเรา เจ้าก็เข้าไปคุยกับจันทราภาเองเถอะ หวังว่านางคงฟัง"
ไอศูรย์คงไม่เข้าใจว่าถูกพุทธรัตน์ประชดอยู่ "ข้าไม่เอาด้วยแล้ววิธีของเจ้านั่นหนะ เกรงแต่จันทราภาจะยิ่งเข้าใจผิด" น้ำเสียงไอศูรย์เป็นกังวลนักแล้วก็เดินจากนางไปยังตำหนักของจันทราภา
พุทธรัตน์มองตามไอศูรย์ด้วยสายตาที่เหม่อลอย นางก้มลงมองดูช่อบุปผาในมือด้วยสายตาที่อ่อนไหวนัก
พุทธรัตน์ "นี่เรากำลังทำอะไรอยู่..." พุทธรัตน์ถามตัวเองเบาๆและโยนดอกไม้นั่นทิ้งก่อนจะวิ่งตามไอศูรย์ไป
พุทธรัตน์ "ไอศูรย์... เดี๋ยวก่อน"
ไอศูรย์ "เจ้าจะตามข้ามาทำไมอีก ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่อยากให้จันทราภาเข้าใจผิด"
พุทธรัตน์ "เราสัญญา เราจะทำให้สองเจ้ารักกันให้ได้ ไม่ต้องแสร้งรักแล้วก็ได้นะไอศูรย์... นะไอศูรย์" พุทธรัตน์พูดอย่างขอร้อง ไอศูรย์มองหน้านางอย่างแปลกใจ
พุทธรัตน์ "ก็... เราแค่อยากตอบแทนท่านเรื่องสังวาล" พุทธรัตน์แก้ตัว เพราะในความจริงที่นางอาสาช่วย ก็เพราะอยากอยู่ใกล้ไอศูรย์บ้าง ไอศูรย์ไม่รู้เล่ห์ก็หลงดีใจคว้ามือนางมากุมไว้แน่น
ไอศูรย์ "ขอบใจเหลือเกิน..."

ฝ่ายคนแอบมองอย่างอาธารก็ก้มหน้าเหมือนไม่อยากให้ภาพนั้นอยู่ในสายตา อาธารถอยไปก็ตกใจทีเภตรากำลังเดินสวนมาพอดี
เภตรา "อ้าวอาธาร ข้าก็คิดว่าเจ้าซ้อมดาบอยู่นะเนี่ย"
อาธารไม่พูดจาได้แต่ก้มหน้าเดินไป เภตราก็มองตามด้วยความแปลกใจ



แห่ๆ สาวพุทธรัตน์เห็นเงียบๆแต่ก็มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนกันแฮะ...........................
ภพที่ดีคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ