พวกพระธิดากินารีทั้งหลายกำลังเล่นน้ำกันสำราญพระทัย พระพี่นางทรงหนึ่งพูดขึ้นว่า
ป่านเนี้ยมโนห์ราก็คงนั่งร้องไห้ฮื่อๆอยู่เป็นแน่เลยเนอะ สุมาลสิยะกำลังเก็บดอกไม้อยู่ก
ก็มีเสียงร้องถามว่า กำลังจะทำอะไร สุมาลตอบกับไปว่า กำลังจะเก็บดอกไม้พวกเนี้ยไปฝาก
มโนห์ราเพราะน้องชอบ
แต่มณีกานต์บอกว่า ไม่ต้องเก็บไปฝากหรอกเดี๋ยวมโนห์ราก็แอบมาเล่นกับพวกเราเองนั่นแหล่ะ พี่น้อง
ที่เหลือบอกว่า มโนห์ราจะตามมาได้ไงขัดรับสั่งเสด็จพ่อเดี๋ยวก็โดนลงโทษกักบริเวณเพิ่มอีกหรอก มณี
กานต์บอกว่า ถ้าภัทราวดีกับพี่พิมพ์พารัตน์ไม่ไปพูดเยาะเย้ยเค้าเค้าก็อาจจะมาแต่ที่ไปพูดกับเค้าแบบเนี้ย
มีรึมโนห์ราจะยอมมา
ด้านพระสุธนเมื่ออยู่คนเดียวก็คิดถึงเด็กผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในห้วงคำนึงตลอดเวลา เมรี.....มโนห์รา
ส่วนมโนห์ราที่อยู่คนเดียวเช่นกันกำลังนั่งคิดอะไรอยู่น้นพระมเหสีจุฑามณีก็เสด็จมาเยี่ยมลูกพร้อมตรัสว่า
มโนห์ราอยู่คนเดียวอย่างนี้คงเหงาแย่เลยมีอะไรให้แม่ช่วยมั้ยลูก มโนห์ราบอกว่า เสด็จแม่ก็พาลูกไปสระอโนดาต
ได้มั้ยเพคะ พระมเหสีก็ให้ท้ายลูกตามเคย ดีซิมโนห์ราของแม่เป็นคนปรับตัวเก่งแต่ต้องพยายามเข้าใจนะว่าลูกถูกกักบริเวณอยู่