ขณะที่พระสุธนชนินธรและพรานบุญกำลังหัวเราะกันอยู่บูรภัทรก็เข้ามาและต่อว่า ชนินธรนายมันสับปรับนักแอบว่าเราเป็นคนเจ้าเล่ห์
ขี้โกง ไว้ใจไม่ได้ ชนินธรลุกขึ้นมาชี้แจง ไม่จริงถ้าเราจะว่านายเราจะว่าตรงๆไม่แอบไปนินทาลับหลังแน่นอน บูรภัทรไม่เชื่อบอกว่า
อย่ามาแก้ตัวนายบอกอีกว่ามีหลายคนรู้เห็นเป็นพยาน ชนินธรห้าว่า ต่อหน้าพระโอรสนายอย่ามาทำกิริยาแบบนี้ บูรภัทรพูดอีกว่าพระ
โอรสทรงเป็นคนยุติธรรมทรงรู้ดีว่าใครเป็นใคร
พระสุธนบอกว่า ใช่เรารู้แก่ใจดีว่าใครเป็นยังไง ชนินธรบอกว่าแล้วนายจะเอายังไง บูรภัทรท้าว่างั้นนายกับเรามาต่อยกันตัวต่อตัว
ชนินธรตกลงรับคำท้าแล้วเอ่ยว่า นายเข้ามาก่อนซิ บูรภัทรย้อนว่า นายนั่นแหล่ะเข้ามาก่อนซิ พรานบุญเปรยว่าพระโอรสทรงทำอะไร
ซักอย่างซิพระเจ้าข้า พระสุธนตรัสว่า พรานบุญอยากจะดูเค้าต่อยกันแย่แล้วใช่มั้ย พระสุธนลุกขึ้นมาพลักชนินธรเข่าไปหาบูรภัทรทันที
จากนั้นชนินธรกับบูรภัทรก็ตะลุมบอนกันใหญ่ทำให้พรานบุญที่เป็นกลางลำบากใจแล้วร้องขอว่า พระโอรสทรงห้ามเถอะพระเจ้าข้า
พระสุธนบอกว่า อย่าพึ่งเลยเค้าพึ่งออกกำลังกายกันสนุกดีเอาเลย พระสุธนนั่งดูสู้กันอยู่พักนึงพอเห็นว่าบูรภัทรเริ่มจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ
ก็รับสั่งว่า หยุดได้แล้ว ชนินธรกับบูรภัทรก็ละมือออกจากกันพระสุธนเดินไปหาทั้งคู่แล้วพูดว่า การสู้กันครั้งนี้เราตัดสินให้บูรภัทรชนะ
ข้อกล่าวหาของบูรภัทรเป็นอันตกไปชนินธรเค้าจะพูดกับใครต่อหน้าไม่นินทาใครลับหลัง