ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++

0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #210 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 25, 2009, 04:22:08 PM »
พรานบุญเดินออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด พระสุธนจึงถามพรานบุญไปว่าคนเมื่อกี้นี้หายไปไหนแล้วล่ะ พรานบุญบอกว่าตนนั้นจะเอา
ตัวมันไปทิ้งป่าเสีย แต่เสียใจอยู่อย่างหนึ่งที่พาไปหาอำมาตย์พฤกธาตามที่บูรภัทรเสนอ ตอนนี้อำมาตย์พฤกธาได้เก็บตัวมันไปเรียบร้อย
แล้วพุทธเจ้าข้า ทุกคนต่างรู้สึกผิดหวังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น วิไลเลขาเมื่อรู้ว่าอำมาตย์อิสรเวชเป็นคนม่ดีตามที่ทุกคนว่า แต่พ่อของตนได้
เก็บตัวคนไม่ดีเอาไว้ จึงตกใจมากและรีบวิ่งกลับบ้านไปทันที



อมาตย์อิสรเวชจากเมืองศิระเวทย์พูดปากหวานกับอำมาตย์พฤกธาว่า ข้านี้ทำงานได้ทุกอย่างขอเพียงท่านอำมาตย์ช่วยฝากให้ตัวข้าทำงานราชการ
ก็แล้วกันขอรับ อำมาตย์พฤกธาชอบใจคำพูดของอิสรเวช แล้วบอกว่าเมืองอุดรปัญจาของเรายังไม่มีคนมีวิชาอาคม ถ้าได้ท่านมาช่วยคงจะช่วยได้
มากทีเดียว บูรภัทรจึงรีบบอกพ่อว่าขอให้ตนได้ร่ำเรียนวิชากับท่านอิสรเวชเถอะนะ อิสรเวชรีบบอกว่าตนจะสอนให้หมดเลย



วิไลเลขาเดินขึ้นมาบนบ้าน อำมาตย์พฤกธาจึงถามลูกไปว่าไปไหนมารึลูก วิไลเลขาบอกว่าตนไปเล่นมาแต่ตนได้ขออนุญาติพ่อแล้ว ไม่เหมือนคน
บางคนจะไปไหนไม่เห็นจะบอกผู้ใหญ่ก่อนเลย บูรภัทรรู้ว่าวิไลเลขาว่าตนจึงรีบพูดว่า เราน่ะโตแล้วไม่จำเป็นต้องบอกใครก่อน อีกไม่นานก็จะได้เรียน
มนต์แล้วด้วย วิไลเลขาสงสัยจึงถาม มนต์ เรียนมนต์อยากเป็นคนเจ้าเล่ห์ เป็นคนน่ากลัว แล้วก็เป็นคนขี้โกงหรอ ทำให้บูรภัทรไม่พอใจกับคำพูดของ
น้องสาวตนทันที


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #211 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 26, 2009, 12:01:57 PM »
บูรภัทรตวาดว่า วิไลเรขา แต่วิไลเรขาไม่หยุดยังพูดอีกว่า อยากโตขึ้นเป็นคนขี้โกงเหรอพระโอรสก็ว่า พี่ชนินธรก็ว่า ทุกคนเค้าเห็น
เหมือนกัน บูรภัทรแสดงอาการไม่พอใจพูดว่า ไอ้ชนินธร แล้ววิ่งออกไป



อำมาตย์อิสรเวชแอบคิดในใจว่า แล้วจะคอยดูเวลาที่เมืองทั้งเมืองจมหายไปในทะเลมันจะเป็นยังไง แหะแหะแหะ
บูรภัทรรีบร้อนจะไปหาเรื่องชนินธรเลยชนกับกลุ่มนางกำนัลของพระมเหสี บูรภัทรต่อว่า ไม่เห็นคนรึไงคนทั้งคนเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ
นางกำนัลบอกว่า ก็ไม่เห็นน่ะซิถึงชน บูรภัทรเบ่งว่า พูดแบบนี้ทำยังกับไม่รู้ว่าเราลูกใคร เมื่อพูดจบก็เดินตาคว่ำไปนางกำนัลตำหนิลับ
หลังว่า พ่อเจ้าพระคุณจะรีบร้อนไปไหน บูรภัทรเลยหลังมาหาเรื่องต่อ



นางกำนัลบอกว่า ไม่สนหรอกว่าจะเป็รลูกเต้าเหล่าใคร บูรภัทรเลยชี้หน้าด่าว่า หนอยทำอวดดีกับอำมาตย์พฤษธาเหรอ นางกำนัลหัวเราะ
แล้วพูดว่า ต๊ายเปลี่ยนชื่อเป็นอำมาตย์พฤษธาตั้งแต่เมื่อไหร่กันเหรอ นางกำนัลอีกคนเสริมว่า อำมาตย์พฤษธาตอนเด็กนี่หน้าตาขี้โกงเหมือน
ตอนแก่เลยเนอะ บูรภัทรโกรธตรงเข้าไปทำร้ายทันที


ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #212 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 26, 2009, 12:40:08 PM »
 :icon_mad: รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญาณหนักหนา ระทมอยู่ในอุรา พระสุธน มโนห์รา ชั้นรอเธอผู้เดียว
เมื่อไรจะโตซะที แงแง  :'( :icon_mrgreen:

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #213 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 26, 2009, 12:49:47 PM »
:icon_mad: รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญาณหนักหนา ระทมอยู่ในอุรา พระสุธน มโนห์รา ชั้นรอเธอผู้เดียว
เมื่อไรจะโตซะที แงแง  :'( :icon_mrgreen:

โอ้โอ้ละหนอ....น้องรอดีๆ เรื่องพันอย่างนี้ต้องใช้เวลา ชาติก่อนทำบุญกันไว้คงไม่ได้ไปไกลตา พี่จะกลับมาหาคนดี  :icon_evil:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 26, 2009, 12:50:26 PM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #214 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 27, 2009, 03:12:45 PM »
เมื่อเห็นนางกำนัลพวกนั้นล้มระเนระนาดก็หัวเราะชอบใจแล้วก็วิ่งหนีไป ส่วนอีกด้านพรานบุญกำลังเล่านิทานให้กลุ่มเด็กๆฟังว่า
เด็กที่ชอบพูดโกหกพระฤาษีในป่าจะมาเสกให้จมูกยาวยิ่งโกหกมากเท่าไหร่ก็ยิ่งยาวขึ้นยาวขึ้น(ฟังดูเหมือนพีน็อคคีโอเลย)
พรานบุญทำท่าประกอบจนพระนมปานตาที่มาเงียบๆตกใจ พรานบุญก็สะดุ้งเช่นกัน



พระนมต่อว่า เดี๋ยวโดนดีแน่ พรานบุญย้อนว่า โดนดีรึไม่ดี เด็กพากันหัวเราะกันใหญ่พระนมก็เลยส่งค้อนให้พรานบุญ พระสุธน
แซวว่า นมตกลงจะให้โดนดีรึไม่โดนดีล่ะ ชนินธรเสริมว่าก็ต้องถามพระนมเพราะพรานบุญเป็นคนโดนแล้วพระนมเป็นคนถูกโดน
พระนมปานตาเลยขู่ว่า ปากดีนักนะชนินธรเดี๋ยวจะฟ้องอำมาตย์สิงขร



จากนั้นพระนมก็สั่งนางกำนัลเอาของว่างวางลงให้พระโอรส พรานบุญเดินมาดูแล้วถือพานทองหยิบตรงมาหาพระนมแล้วพูดว่า
ทองหยิบมันน่าหยิบเหมือนใคร จากนั้นก็แกล้งเดินไปดูอีกพานแล้วตรงมาหาพระนมใหม่แล้วเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วพูดว่าทอง
หยอดมันน่าหยอด......พระนมเอามือพลักหน้าพรานบุญแล้วพูดว่า น่าหยอดเหมือนหน้าแก แล้วพลักอย่างแรงพรานบุญเซล้ม
ไปที่กลุ่มเด็กทุกคนหัวเราะสนุกสนาน พระนมก็เดินกลับไป


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #215 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 27, 2009, 03:37:12 PM »
ขณะที่พระสุธนชนินธรและพรานบุญกำลังหัวเราะกันอยู่บูรภัทรก็เข้ามาและต่อว่า ชนินธรนายมันสับปรับนักแอบว่าเราเป็นคนเจ้าเล่ห์
ขี้โกง ไว้ใจไม่ได้ ชนินธรลุกขึ้นมาชี้แจง ไม่จริงถ้าเราจะว่านายเราจะว่าตรงๆไม่แอบไปนินทาลับหลังแน่นอน บูรภัทรไม่เชื่อบอกว่า
อย่ามาแก้ตัวนายบอกอีกว่ามีหลายคนรู้เห็นเป็นพยาน ชนินธรห้าว่า ต่อหน้าพระโอรสนายอย่ามาทำกิริยาแบบนี้ บูรภัทรพูดอีกว่าพระ
โอรสทรงเป็นคนยุติธรรมทรงรู้ดีว่าใครเป็นใคร



พระสุธนบอกว่า ใช่เรารู้แก่ใจดีว่าใครเป็นยังไง ชนินธรบอกว่าแล้วนายจะเอายังไง บูรภัทรท้าว่างั้นนายกับเรามาต่อยกันตัวต่อตัว
ชนินธรตกลงรับคำท้าแล้วเอ่ยว่า นายเข้ามาก่อนซิ บูรภัทรย้อนว่า นายนั่นแหล่ะเข้ามาก่อนซิ พรานบุญเปรยว่าพระโอรสทรงทำอะไร
ซักอย่างซิพระเจ้าข้า พระสุธนตรัสว่า พรานบุญอยากจะดูเค้าต่อยกันแย่แล้วใช่มั้ย พระสุธนลุกขึ้นมาพลักชนินธรเข่าไปหาบูรภัทรทันที



จากนั้นชนินธรกับบูรภัทรก็ตะลุมบอนกันใหญ่ทำให้พรานบุญที่เป็นกลางลำบากใจแล้วร้องขอว่า พระโอรสทรงห้ามเถอะพระเจ้าข้า
พระสุธนบอกว่า อย่าพึ่งเลยเค้าพึ่งออกกำลังกายกันสนุกดีเอาเลย พระสุธนนั่งดูสู้กันอยู่พักนึงพอเห็นว่าบูรภัทรเริ่มจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ
ก็รับสั่งว่า หยุดได้แล้ว ชนินธรกับบูรภัทรก็ละมือออกจากกันพระสุธนเดินไปหาทั้งคู่แล้วพูดว่า การสู้กันครั้งนี้เราตัดสินให้บูรภัทรชนะ
ข้อกล่าวหาของบูรภัทรเป็นอันตกไปชนินธรเค้าจะพูดกับใครต่อหน้าไม่นินทาใครลับหลัง


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #216 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 27, 2009, 04:00:46 PM »
พระสุธนนอนก่ายหน้าหน้าผากแล้วคิดว่า โตขึ้นเราจะเป็นกษัติรย์เยี่ยงไรในเมื่อคนดีคนชั่วก็ล้วนเป็นสหายเราทั้งนั้นเราควรวางตัว
อย่างไรแล้วก็ถอนหายใจออกมา..เฮ้อ.... พระนมได้ยินเสียงถอนหายใจเลยพูดว่าโถพระโอรสทรงกลุ้มใจคิดมากเรื่องอะไรเหรอเพคะ
พระสุธนบ่นว่า คนจะเป็นกษัติรย์นี่มันยากเย็นเหลือเกินนะนม พระนมบอกว่า หม่อมฉันเชื่อนะเพคะพระโอรสของหม่อมฉันก็ขึ้นจะเป็นกษัติรย์
ที่ดี พระสุธนบอกว่า ใช่โตขึ้นเราจะเป็นกษัติรย์ที่ดีให้ได้



พระนมปานตาเลยบอกว่า แต่ตอนนี้พระโอรสยังเด็กอยู่ก็ทรงบรรทมได้แล้วเพคะนอนหลับฝันดี พระสุธนก็คิดไปว่าฝันดีเหรอแล้วก็นึกถึง
นิมิตรคราก่อนที่มโนห์ราหยอหเย้ากับกินนรน้อยคนหนึ่ง พระสุธนรับสั่งว่า ไม่มีความฝันอีกต่อไปฝันดี...เราไม่ฝันหรอก



บูรภัทรกลับมาฟ้องอำมาตย์พฤษธาว่า ลูกเจ็บใจนักพ่อเรามีวิธีแก้แค้มั้ยโดยเฉพาะไอ้ชนินธร อำมาตย์พฤษธาถามว่า ท่านอิสรเวชมีวิธีมั้ย
อำมาตย์อิสรเวชบอกว่า มีหลายทางโดยเริ่มที่พระโอรสก่อน เจ้าก็หัวเราะด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 27, 2009, 06:43:00 PM โดย bobenz »

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #217 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 27, 2009, 04:23:00 PM »
พระสุธนตื่นบรรทมในรุ่งเช้าแล้วอดนึกถึงความฝันครั้งนั้นไม่ได้เพราะมันย้ำเตือนให้เจ็บทุกทีที่คิดถึงมัน พระสุธนโกรธเลยต่อว่า
เราไม่อยากเห็นมโนห์รา....ไม่อยากเห็น



ทางด้านมโนห์ราเมื่อรู้สึกทุกคำต่อว่าต่อขานของพระสุธนก็หลั่งน้ำตาออกมาคุณท้าวตกใจรีบไปรายงานพระมเหสีจุฑามณีทันที
เร็วเพคะพระธิดาทรงร้องไห้เพคะ พระมเหสีเมื่อเดินเข้ามาที่แท่นบรรทมแล้วอุทานว่า ต๊ายมโนห์ราร้องไห้จริงๆด้วยทำยังไงดี
แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะประภาศรี คุณท้าวบอกว่าเอ่อรึว่าจะเป็นฝันร้ายเพคะ พระมเหสีบอกงั้นก็ดีนะซิ คุณท้าวแปลกใจพระมเหสี
เฉลยว่าก็ฝันร้ายจะกลายเป็นดีไม่เคยได้ยินเหรอ



เมื่อพระธิดามโนห์ราตื่นจากบรรทมแล้วพระมเหสีก็จับแต่งตัวชุดพรามณ์แล้วตรัสบอกลูกว่า ถึงเวลาแล้วนะลูก มโนห์ราตอบว่าเพคะ
คุณท้าวบ่นว่า หม่อมฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพระธิดาต้องถูกส่งไปอยู่ที่ปราสาทเมฆาเพียงพระองค์เดียวเป็นเวลา 7 วัน 7 คืน
ทั้งที่เข้าพิธีทำรายฝันอันโหดร้ายนั่นแล้ว พระมเหสีบอกว่า ก็นั่นมันเป็นส่วนหนึ่งของพิธีที่ต้องทำเพื่อขจัดความฝันให้มันหมดสิ้นและ
อะไรที่อยู่ในฝันก็จะลืมไปหมดต่อไปมโนห์ราก็ไม่ต้อวฝันถึงใครอีก


ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนราห์++
« ตอบกลับ #218 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 27, 2009, 05:45:13 PM »
พระสุธนฉลาดตั้งแต่เด็กเชียว

น่าสงสารมโนห์รา  ต้องทำพิธี 7 วันแน่ะ
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++
« ตอบกลับ #219 เมื่อ: มีนาคม 04, 2009, 02:32:22 PM »
ณ หอเมฆา ห้องทำพิธีมโนห์ราตั้งจิตทำสมาธิเพื่อกำจัดพระสุบินให้หมดสิ้นไป ต้องอยู่เพียงลำพัง โดยไม่มีใคร เวลาผ่านไปจากกลางวัน
เป็นกลางคืน แต่ก็ยังไม่เสร็จสิ้นที่มโนห์ราต้องฝืนทน จนร่างกายแทบจะโรยแรง



ภายในห้องพิธี คุณท้าวประภาศรีได้นำน้ำมาเปลี่ยนให้มโนห์รา ด้วยความเป็นห่วงพระธิดากลัวจะเป็นอะไรไปจึงได้แต่แอบดูอยู่ห่างๆ ด้วยความ
เป็นกังวล เช่นเดียวกับพระพี่นางทั้ง 6 คนของมโนห์ราที่เป็นห่วงน้องเช่นกัน จึงพากันแอบมาหามโนห์รา



ระหว่างที่พากันเข้ามาก็ได้ชนกับกับคุณท้าวเข้าอย่างจัง คุณท้าวจึงถามว่าพระธิดาเข้ามากันทำไม ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า มาหามโนห์รา
แต่คุณท้าวห้ามเอาไว้ไม่ให้เข้าไปขัดพิธี ระหว่างที่ชุลมุนวุ่นวายหน้าตำหนัก สุมาลย์เห็นทางสะดวกก็แอบเข้าไปหามโนห์ราทันที


ออฟไลน์ Moon

  • **
  • 782
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++
« ตอบกลับ #220 เมื่อ: มีนาคม 04, 2009, 02:44:01 PM »
ใกล้จะโตหรือยังคะ  :icon_evil:   อยากดูพี่บอยเร็วๆจัง

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++
« ตอบกลับ #221 เมื่อ: มีนาคม 04, 2009, 02:56:11 PM »
สุมาลย์ได้แต่มองดูมโนห์ราจากด้านหลัง ด้วยความเป็นห่วงน้อง ก็เห็นว่ามโนห์ราเซหลายครั้งและดูท่าทางจะไม่ไหว ในที่สุดมโนห์ราก็ล้ม
ลงไปสุมาลย์จึงรีบเข้ามาพยุงตัวน้องเอาไว้ ด้วยความสงสารน้องจับใจ



สุมาลย์ได้ถามอาการมโนห์ราว่าเป็นอย่างไรบ้าง จะเป็นลมใช่มั้ย มโนห์ราตอบว่าใช่ มโนห์ราเจ็บไปทั้งตัวเลย สุมาลย์จึงบอกมโนห์ราไปว่าอด
ทนหน่อยนะเพราะอย่างไรก็เลิกพิธีไปไม่ได้ มโนห์ราจึงบอกว่า พิธี...ใช่...มันร้ายแรงมากเลยเหรอสุมาลย์ ที่จะฝันถึงใครสักคน แค่ความฝันเท่านั้น



ทางด้านพระสุธนก็ไม่สบายใจมาหลายคืนแล้ว พระนมสังเกตุเห็นพระโอรสนอนก่ายหน้าผากมาหลายเพลา จึงถามไปว่าพระโอรสไม่ทราบพระทัย
เรื่องอะไรหรือเพคะ พระสุธนไม่พอใจจึงว่านมไปว่า ไม่รู้เรื่องหรอก แต่พระนมก็ถามว่าก็เพราะว่าไม่รู้ไงเพคะพระองค์ก็บอกมาจะได้รู้ พระสุธนจึงบอกว่า
ถึงบอกไปก็ไม่รู้อยู่ดีนั่นแหละ


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++
« ตอบกลับ #222 เมื่อ: มีนาคม 04, 2009, 02:58:49 PM »
ใกล้จะโตหรือยังคะ  :icon_evil:   อยากดูพี่บอยเร็วๆจัง

ความจริงในแผ่นใกล้จะโตแล้วค่ะ อีก 1ช่วง แต่นี่แคปภาพเล่าเรื่อง อาจจะรอนานนิดนึงจ้า  :icon_cool:

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++
« ตอบกลับ #223 เมื่อ: มีนาคม 04, 2009, 03:16:18 PM »
ระหว่างที่กำลังคุยกันอยู่ เมื่อพระสุธนไม่ยอมบอก ปานตาก็ไม่ซักถามอีก พระมเหสีได้ยินคุยอะไรกันจึงเข้ามาต่อว่า ปานตาทำไมไม่
ให้สุธนนอนเสียที นี่ก็ดึกดื่นแล้วมัวคุยอะไรกัน ปานตาขอประทานอภัยพระมเหสี หม่อมฉันเห็นพระโอรสยังไม่ทรงง่วงก็เลย... พระมเหสี
รีบตัดบทบอกให้พระโอรสนอนได้แล้ว หลายวันแล้วนะที่ลูกไม่ได้พักผ่อน นอนก็น้อย ไม่ได้อ่านหนังสือ ไม่ได้ทำสมาธิ ไม่ได้สวดมนต์
ไม่ได้เรียนกับอำมาตย์สิงขล ไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง มัวแต่หมกมุ่น



พระสุธนแปลกพระทัย จึงถามพระมารดาไปว่าทำไมเสด็จแม่ทรงทราบทุกเรื่องพระเจ้าค่ะ พระมเหสีจึงบอกว่า ไม่งั้นจะเป็นแม่ของสุธนได้หรือ
จากนั้นก็สั่งพระนมปานตา ให้พระสุธนนอนได้แล้ว พระนมจึงไปดับเทียน เพื่อที่พระโอรสจะทรงบรรทม พระสุธนจึงนอนโดยดี พระมเหสีก็เสด็จออกไป



เมื่อพระมเหสีเสด็จออกไป พระสุธนก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับพูดว่าเสด็จแม่ไม่ทรงรู้อยู่เรื่องเดียว พระนมจึงถามว่าเรื่องเดียวกับที่ไม่ทรงบอกหม่อมฉัน
ใช่รึเปล่าเพคะ พระสุธนไม่พูดอะไร บอกว่าตนจะนอนแล้ว แล้วเราจะฝัน แต่เราไม่อยากจะฝัน พระนมจึงถามว่าสรุปแล้วจะทรงฝันหรือไม่ฝันเพคะ
พระสุธนบอกว่าไม่ถามสักเรื่องจะได้มั้ย



ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง ++พระสุธนมโนห์รา++
« ตอบกลับ #224 เมื่อ: มีนาคม 04, 2009, 03:42:18 PM »
อันความรักของข้าโนห์ราน้อย            คงจะคอยเหลียวเลชะแง้หา
ด้วยไม่รู้ว่าถูกกักเหมือนขาดวิญา         ที่ตามมาแต่ภพก่อนสะท้อนใจ
เคยหาเพื่อนเที่ยวด้วยป่าห้วยเหว         สองเราเปรมปรีดีจะมีไหน
โอ้ต้องจากเพื่อนแท้และเพื่อนใจ          เพื่อนอยู่ไหนกลับมาหาโนห์ราที
   



พี่ๆของมโนห์ราต่างเป็นห่วง ทำไมมโนห์ราไม่กลับมาเป็นอย่างเดิมเสียทีนะ สุมาลย์บอกกับพี่แก้วไปว่า สุมาลย์พยายามแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จ
พี่แก้วจึงบอกว่าให้สุมาลย์พยายามต่อไปเพื่อน้องของเรานะ มณีกาญจน์เดินเข้ามาพร้อมชวนมโนห์ราไปด้านนอกกัน เพราะมโนห์ราสัญญา
กับวัลลภเอาไว้ มโนห์รานึกได้ จึงบอกว่ามโนห์ราลืมไปซะสนิทเลย มโนห์ราจะไปต่อเพลงกับวัลลภ พี่แก้วจึงเตือนมโนห์ราไปว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง
มันขึ้นอยู่ที่ตัวเรานะ มโนห์ราสัญญาจะพยายามทำตัวให้เหมือนเดิมจะไม่ทำให้พี่ๆเป็นห่วงอีกต่อไป จากนั้นมโนห์ราก็ไปต่อเพลงพิณกับวัลลภ
โดยทันที



จากนั้นทุกคนก็ไปซ้อมรำบ้าง หัดเล่นพิณบ้างตามที่ตนเองถนัด วัลลภมีความสุขทุกครั้งที่มองดูมโนห์รา พิมพารัตน์มาเรียนดีดพิณด้วย ไม่เข้าใจ
ท่อนเพลงท่อนต่อไป จึงถามกับวัลลภว่า วัลลภท่อนต่อไปเล่นยังไง แต่วัลลภไม่ตอบเพราะมัวสนใจแต่มโนห์รา พิมพารัตน์จึงตัดสินใจที่จะเลิกเรียน
เพราะวัลลภมัวแต่สนใจจะสอนมโนห์ราคนเดียว