ตำนานรักเกราะมหัศจรรย์

[ฟ้าใส]

                                                    แนะนำตัวละคร
การะเกดสาวแสนแก่นผ้ทรงเกราะวันอาทิตย์
อรมานสาวขรึม ทรงเกราะวันจันทร์
จินตะนา สาวสดใส   ทรงเกราะวันอังคาส
สร้อยสุวรรณ  สาวหวาน ทรงวันพุธ
จันทร์สุดสาวเรียบร้อยทรงเกราะวันพฤหัส
เมฆา  มณีพิชัย วิชัย     

                                                                               บทนำ
หลังจากที่นักรบเกราะกายสิทธิ์กำจัดเทพวิสุวัตรได้ทุกอย่างก็สงบสุขเรื่อยมาแต่เมืองอมรานั้นกลับวุ่นวายกว่าเดิมเมื่อมีอสรบุกเมือง
ยอดนักรบจึงือกำเนิดจากราชธิดาที่ไม่มีใครรักแม้แต่เสด็จแม่ของตน

[ฟ้าใส]

ณ อมรานครนครที่เป็นสุขมาช้านานเมื่อพระมเหสีประสติพระธิดาองค์น้อยเหตุการ์กลับแย่ลงกว่าที่คนทั่วไปจะคาดคิด
 ในตำหนักร้างเด็กหญิงนั่งร้องให้สะอึกสะอื้นเพียงลำพัง
ฮือๆๆทำไหมเสด็จพ่อต้องทำกับลกด้วยเสด็จแม่เพค่ะลกทำอะไรผิดหรือเพค่ะทำไหมทุกคนต้องเกลียดลกด้วยทำไหมเพค่ะทำไหม
องค์เหนือหัวสั่งให้ไปเข้าเฝ้าเพค่ะฮึกๆจ้ะนม
ไอ้แกมันไม่รักดีดอย่างพี่แกเขาแต่งงานไปได้ดีแต่เสด็จพ่อจะด่าจะตีลกก็ได้แต่ลกจะไม่ยอมแต่งงานตั้งแต่อายุน้อยเพค่ะ
อออกไปได้เพค่ะโธ่ๆพระธิดาของนใอย่าเลยจ้ะนมฉันดแลตัวเองได้แล้วน่ะจ้ะพนม
ลาก่อนจ้ะนม
ดีเพค่ะใล่มันไปดีเพค่ะคราวนี้แหละจะได้จับคนในเมืองให้หมดเลย
หลายปีผ่านไป
การะเกดทำสวนเสร็จหรือยังหลานเอยเสร็จแล้วจ้ะยายพักทานข้าวก่อนมาๆ
ชะตาเอ็งอาภัพแท้ๆพ่อก็ไม่รักแม่ก็มาตายตอนคลอดเอ็งโธ่ตาชีวิตฉันฉันปลงแล้วละ
ง่วงละไปนอนกันเอะตาอีหนเอยจ้ายายเดีวยเข้านอนน่ะข้ะยายหญิงสาวนั่งมองท้องฟ้าไปก่อนไปนอนหลับ

[ฟ้าใส]

นางยักษ์จึงสั่งให้เหล่าสนุมออกตามหาราชธิดาที่ถูกเนรเทศมาให้ตนกินเพราะตนกินคนจนหมดเมืองแล้ว ''ตาจ้ายายจ่าทานข้าวจ้าแกงไก่นำ้พริก'' การะเกดบอกตากับก่อนที่หยิบของกินออกมาจัดแจง ''การะเกดเอ้ยเอ็งโตแล้วน่ะมาให้ยายมองใกล้ๆสิ''เมื่อการะเกดนั่งมองดวงดาวอย่างมีความสุข
จู่ๆมีเสียงต้นไม้ล้มดังเข้ามาทุกทีๆๆการะเกดจึงรีบปลุกตาและยายให้ตื่นจะได้หนีไปด้วยกันแต่ตาและยายนั้นแก่ชรามากจึงให้สร้อยที่มีจี้รูปม้าให้การะเกดใว้ป้องกันตัว
''หนีไปซะหลานรักของยาย''นั้นเป็นคำสั่งเสียของยายการะเกดเห็นสมุนของนางทาริกากินตาและยายไปเสียงกริ้ดจึงดังขึ้นมีหัวหมู่ยักษ์ตนหนึ่งหันไปพอดีจู่ๆสร้อยนั้นก็แปล่งแสงออกมา
เมื่อทุกอย่างสงบลงการะเกดจึงลดแขนลงนางเห็นภาพพวกยักษ์ตายเกลื่อนไปหมดเมื่อสำรวจตัวเองปรากฏว่ามีเกราะปริศนาสวนใส่อยู่ที่ตนเมื่อออกเดินจู่ๆการะเกดกลายร่างเป็นอรมาน
อรมานเดินทางต่อไปจนล่วงเข้าเขตแดนรัตนบุรีด้วยเหนื่อยอ่อนแรงจึงเพลอหลับไปได้มีลิงตัวหนึ่่งมาขโมยกลัวยกินจนเปลือกกลัวยตกใจตื่น ''อะไรเนี้ยะเอ้าแค่ปลือกกลัวยธรรมดาๆ''อรมานเกาหัวแกรกอย่างงก่อนที่จะล้มตัวลงไปคราวนี้ต้องรีบลุกไม่ใช่เปลือกอย่างเดีวยมาทั้งต้่น ''อะไรว่ะคนจะหลับจะนอนมาเดะมา''เมื่อเดินไปเห็นลิงสองตัวกำลังสู้กันเพื่อชิงตจัวเมียจนดงกล้วยล้มไปเป็นแถบๆๆอรมานจึงชิงเอาลูกลิงน้อยมาเป็นเพื่อนแก้เหงาแทนจนทั้งสองพล็อต
หลับไปจนรุ่งสาง

[maycute_11]

งงก๊าบบบพี่น้งก๊าบบ :-\

[ไชยกร]

ไม่เข้าใจเหมือนกันนาค่ะ