ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #60 เมื่อ: มกราคม 12, 2009, 12:13:41 AM »
จันทรัตน์เบื่อเลยลงมาเดินเล่นข้างหน้า ก็ยังไม่วายอินทรจักรตามลงมาด้วย คำทักทายคำแรก "นึกว่าใคร ที่แท้ก็ตาทึ่มนี่เอง"  
"เราก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็ยักษ์อันธพาลนี่เอง อุตส่าห์เสนอหน้ามาขันอาสาสู้กับเค้า โดยไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาของตัวเองซะก่อน"  คราวนี้ก็มีเฮกันน่ะสิ
"เจ้าบังอาจด่าเราเหรอ" อินทรจักรยังยั่วยุ "เทพมณฑาเป็นนางฟ้า ส่วนเจ้ามันเป็นพวกยักษ์ถ่อย"





มีสู้กันซักตั้ง ยักษ์น้อยมีถีบด้วยนะคะ แล้วก็ปล่อยพลัง อินทรจักรตั้งรับอย่างเดียว





ตัดกลับมาที่บนสวรรค์ ก็ยังไม่มีใครชะลอได้ ตรีพักตร์ส่ายหน้าด้วยความสมเพช

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 10:55:23 AM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #61 เมื่อ: มกราคม 13, 2009, 07:22:55 PM »
นี่ก็ยังสู้กันไม่เสร็จ อินทรจักรตัดสินใจสวนเข้าชาร์ต จับยักษ์น้อยได้อยู่หมัดตามแบบฉบับพระนาง แถมเยาะเย้ยว่าโธ่เอ๊ย แค่นี้ยังสู้ไม่ได้แล้วจะไปชะลอเขาพระสุเมรุได้ไง
จันทรัตน์อาฆาตแค้น "เราจะต้องฆ่าเจ้าให้ได้ ไม่อย่างนั้นเราก็ไม่ใช่..."
"ไม่ใช่อะไร" อินทรจักรเหวี่ยงจันทรัตน์ออกไป
"ก็ไม่ใช่ยักษ์น่ะสิ"
"จงกลับไปที่ที่เจ้ามาซะเถอะ ยังไงเจ้าก็สู้คนอื่นเค้าไม่ได้หรอก" สาธุ...อินทรจักรหันหลังให้เดินกลับไป





จันทรัตน์เลยเอากริชขว้างใส่เฉี่ยวแขนอินทรจักรเลือดไหล 
"จะเอาถึงตายเชียวเหรอ"
"ก็บอกแล้วไง ว่าเราจะต้องฆ่าเจ้าให้ได้" อินทรจักรใช้ธรรมะเข้าช่วย "เจ้ายังเด็กนัก กลับไปเสียเถอะ" สาธุอีกรอบ
"เดี๋ยว เราไม่ใช่เด็ก แล้วเราก็ขอแช่งเจ้าด้วย ขอให้เจ้าชะลอเขาพระสุเมรุไม่ได้" แต่อินทรจักรไม่สนใจเดินกลับไปเลย





ในที่สุดก็ถึงคิวของเทพศิลป์ซะที พระโอรสเทพศิลป์ จากนครรัตนา มีการส่งสายตาไปขอกำลังใจ เทพมณฑาหลบตาด้วยความเขินอาย แต่ก็ไม่พ้นสายพระเนตรของพระอุมาเทวี

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:31:06 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #62 เมื่อ: มกราคม 13, 2009, 07:58:18 PM »
เอ๋??...เทพศิลป์เป็นคนชะลอเขาพระสุเมรุก่อนตรีพักตร์หรอเนี่ย?? ตอนแรกนึกว่าตรีพักตร์ชะลอก่อนซะอีก เหมือนคลับคล้ายคลับคลาว่าตรีพักตร์ชะลอแล้วเขาเอนไปอีกข้างนึง เอนไปเอนมาไม่ตรงซักทีไม่ใช่หรอ? หรือเราจำเรื่องอื่นมาหว่า??

ปล.ชอบชุดเครื่องแต่งกายพระแม่อุมาฯ กับเทพมณฑามากเลยค่ะ สวยมากๆ^^

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #63 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 09:56:16 PM »
เอ๋  :D   คงจะเป็นเรื่องอื่นนะคะ  พี่กันย์
ตอนที่ดูตอนเช้า ก็จำไม่ได้ว่าตรีพักตร์จะชะลอด้วย 

ตรีพักตร์แค่มาแอบดูเฉยๆ ค่ะ  ไม่ได้ไปร่วมแข่งขัน


แต่งแก้วนพเก้าไม่ออก  เลยมาพักสมองด้วยการโพสต์เทพศิลป์ต่อ   :icon_eek:

ลืมบอกทุกคนไปค่ะว่า  เทพศิลป์ชุดที่มีอยู่นี้ มีบางฉากอัดไม่ทันเหมือนกัน แต่ขาดไปช่วงเล็กๆ น้อยๆ จำไม่ได้ว่าฉากไหนอ่ะ  ถ้าเล่าไปเรื่อยๆ จะนึกออกแล้วค่อยมาบอกกนะคะ





เทพศิลป์ตั้งจิตอธิษฐาน
แม้บุพเพบันดาลดังประสงค์
ชะลอเขาพระสุเมรุกลับเอนตรง
เพื่อครององค์นฤมลเทพมณฑา
แล้วจึงค่อยจับเคลื่อนเขยื้อนเขา
ณ บัดนั้นเทพเจ้าแห่งภูผา
ช่วยประคองตรงตั้งดั่งเคยมา
ทุกสายตาเห็นถนัดอัศจรรย์






ตรีพักตร์กลับมารายงานจตุรพักตร์ “เจ้าชายเทพศิลป์ ไม่เห็นเคยได้ยินชื่อนี้เลย” วิเรนทสูรบอกว่าอายุรุ่นราวคราวเดียวกับตรีพักตร์นี่แหละ ตรีพักตร์ก็ว่า ทีแรกก็ไม่เชื่อว่ามันจะทำได้ เป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดาแท้ๆ
พรรณทิพย์ผ่านมาได้ยินเข้า จึงแอบฟัง จตุรพักตร์ถามถึงเทพมณฑาว่างามสมคำล่ำลือจริงๆ รึเปล่า วิเรนทสูรตอบว่ายังไม่เคยเห็นนางใดงามเท่านี้มาก่อนเลย
“ถึงอย่างเช่นเชียวรึ ดี เมียยักษ์ เมียนางฟ้า แม้กระทั่งเมียมนุษย์เราก็มีมาหมดแล้ว คราวนี้ลองมีเมียเป็นนางเนรมิตดูบ้างสิ จะเป็นยังไง”





ยักษ์คาบข่าวไปบอกสุนีย์ ซึ่งก็โวยวายเคียดแค้นตามเดิม พรรณทิพย์บอกว่า ถ้ามาถึง จะจับหักคอหักแขนหักขากินซะเลย เลยโดยว่าว่าพูดอะไรให้มันเป็นไปได้หน่อย
สุนีย์บอกว่าจะใช้สงครามเย็นกับมัน พรรณทิพย์ถามอีกว่า สงครามเย็นเป็นยังไง นางกากณาสูรตอบแทนว่า “สงครามเย็นมันก็ไม่ใช่สงครามร้อน”  -_-“
สุนีย์บอกให้นางกำนัลทั้งสองไปคอยสืบดูว่านางเนรมิตจะมาถึงเมื่อไหร่

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:33:35 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #64 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 09:59:24 PM »
จันทรัตน์ก็กลับมาด้วยอาการหงุดหงิด พอมาถึงก็ไปยืนส่องกระจก เกิดอาการอยากสวยอยากงามขึ้นมา ยืนส่องกระจก เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวบึ้ง เดี๋ยวก็เอามือลูบหน้าตัวเองจนนางพี่เลี้ยงงงว่าพระธิดาเป็นอะไร พอถูกมองก็ตวาดว่า “มองอะไร” นางพี่เลี้ยงเลยต้องเข้ามาเอาใจ แป๋วแหววถามว่า พระธิดาทรงเป็นอะไรรึเปล่า ก็โดนมาดอกนึง “แป๋วแหวว เจ้าหาว่าเราเป็นบ้าเหรอ” (เออ รู้ตัวแฮะ) แป๋วแหววว่า ก็หม่อมฉันเห็นพระธิดายืนยิ้มอยู้คนเดียว กากณาสีก็ชิงพูดว่า “ก็นั่นแหละ เค้าเรียกว่าบ้าล่ะ” โดนสายตาพิฆาตจากพระธิดามาอีกหนึ่งดอก





จันทรัตน์ถามว่า “แป๋วแหวว กากณาสี เจ้าว่าเราสวยมั้ย” กากณาสีรีบตอบ “งามเพคะ งามมากเลยแหละเพคะ” แป๋วแหววรีบเสริม “งามเพคะ งามมากที่สุดเลยเพคะ ที่ใครๆ เค้าบอกว่าพระมเหสีสุนีย์ราชกานดางามน่ะ ฮู๊ยยย สู้พระธิดาของหม่อมฉันไม่ได้เลยเพคะ” จันทรัตน์ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย ถามว่า “แล้วเจ้าคิดว่าคนอื่นเค้าจะคิดเหมือนพวกเจ้ารึเปล่า” กากณาสีตอบว่าคิดสิเพคะ แป๋วแหววว่า “ถ้าใครไม่คิด แสดงว่าเป็นเจ้าทึ่มเพคะ” โดนใจพระธิดามาก





อีกด้านนึง ระหว่างที่อินทรจักรกำลังรอพี่ชายอยู่ในป่า พวกตัวประหลาดก็โผล่มาให้อินทรจักรตกใจ เงาะป่าบอกว่าขอประทานอภัย เพราะบริเวณป่าแถบนี้สวยงามมาก พระอนุชาจึงพระทัยลอย (ลอยถึงใคร) มีฉากตลกเล็กน้อยของเหล่าตัวประหลาด แล้วกาฬราชก็ถามว่า จะเสด็จไปไหน อินทรจักรบอกว่า จะไปตามหายักษ์ ตัวประหลาดถามว่าจะไปตามหายักษ์ทำไมพระเจ้าค่ะ อินทรจักรว่า “ตามมากินพวกเจ้ามั้ง” นี่ก็มาพาลกับลูกน้อง แค่หายักษ์น้อยไม่เจอแค่นี้เอง


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:36:27 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #65 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 10:11:23 PM »
อินทรจักรสั่งบริวารว่า พรุ่งนี้เช้าให้ไปรอเทพศิลป์ที่เชิงเขา พวกตัวประหลาดก็ถามว่า แล้วพระอนุชาจะไปไหนล่ะ “ก็บอกแล้วว่าไปตามหายักษ์” แล้วก็ไปเลยยยย
พี่พีอาร์ก๊อต พออินทรจักรไปแล้วก็ชวนเพื่อนๆ ไปหาของกิน เหลือแต่วายุขันฑ์ที่มองตามอินทรจักรไปด้วยความแปลกใจ






ด้วยยังค้างคาใจใคร่ตามหา
อสุราอันธพาลนั้นอยู่ไหน
จึงปรากฏตัวแฝงทุกแห่งไป
เราอยู่ไหนเห็นที่นั่นมันติดตาม
ดูเยาว์วัยวู่วามซ้ำใจร้อน
ช่างแสนงอนผิดผู้ชายใคร่สืบถาม
นึกแปลกใจตนอุตส่าห์พยายาม
สืบเสาะตามอสุรามากลางไพร


(แล้วก็บรรเลงทำนองซึ้ง)





จันทรัตน์กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง แป๋วแหววก็เข้ามาเรียก สงสัยจะอารมณ์ดีแล้วเลยพูดดีๆ ด้วย เราบอกแล้วไงว่าห้ามรบกวน แป๋วแหววทูลว่า ”เสด็จพ่อเสด็จมาเพคะ”


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:42:37 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #66 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 10:19:40 PM »
พอจตุรพักตร์เห็นฉลองพระองค์ของพระธิดาก็บ่น “แต่งตัวเช่นนี้อีกแล้ว พ่อไม่ชอบนะ” จันทรัตน์เข้าไปออดอ้อน “ก็ลูกชอบนี่เพคะ”
“แต่เจ้าเป็นหญิง” กากณาสีได้ทีเสริม “เพคะ เกิดเป็นหญิงขอให้เห็นว่าเป็นหญิง อย่าทอดทิ้งกริยาอัธฌาศัย”
จตุรพักตร์ว่า “จันทรัตน์ เจ้าเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อ แต่ทำไมถึงชอบแต่งเนื้อแต่งตัวทำกริยาท่าทางเป็นชายไม่เห็นน่ารักซักนิด”
“ใช่สิเพคะ ลูกมันไม่ดี ไม่สวย ไม่น่ารัก แถมยังเป็นอันธพาลเที่ยวเกเร” แล้วก็วิ่งหนีไป จตุรพักตร์ได้แต่มองตามพระธิดาไปด้วยความระอาใจ





สุนีย์มาบอกกับจตุรพักตร์ว่า พยายามจะเข้ากับจันรัตน์แล้ว แต่จันทรัตน์ไม่เคยจะให้ตนเข้าใกล้เลย พรรณทิพย์เสริมว่า จริงเพคะ แถมยังขู่จะกินพระมเหสีด้วย จตุรพักตร์ว่า “เหลวไหล เจ้าก็รู้ว่าจันทรัตน์กินใครไม่ได้ เพราะนางมีเลือดยักษ์เพียงครึ่งเดียว” (อ่อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง) จตุรพักตร์เบื่อพวกบ่าวช่างยุมาก เลยไล่ออกไปหมด เหลือแต่สุนีย์คนเดียว





แล้วก็เปรยกับสุนีย์ว่า นับวันจันทรัตน์ก็ยิ่งเจ้าแง่แสนงอน ไม่ยอมฟังตน สุนีย์ว่า รู้ดี เพราะมาหาตนทีไรก็ทรงตรัสถึงแต่จันทรัตน์ แล้วจันทรัตน์ยังว่าตนสาดเสียเทเสีย  จตุรพักตร์บอกให้สุนีย์พยายามไปเรื่อยๆ “วันหนึ่งน้องคงเอาชนะใจจันทรัตน์ได้ อย่างที่เคยเอาชนะใจพี่”


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:47:17 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #67 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 10:26:22 PM »
ทางฝ่ายบนสวรรค์ ทุกคนก็มากราบลงองค์พระสยมฯและพระอุมา พระสยมตรัสว่า “พวกเจ้าจงเร่งเดินทางกันเถิด หนทางข้างหน้าอีกไกลนัก” ตรัสเป็นนัยแต่แรกเชียว





พระอุมาทรงสั่งเสียเทพมณฑาด้วยความเป็นห่วง “เทพมณฑา เจ้าจงจำไว้ล่ะ หากว่าเจ้ามีเรื่องเดือดร้อนอะไร เจ้าจงนึกถึงเรา” จนพระสยมฯต้องปรามไว้ ก่อนจะอวยพรให้ทุกคนโชคดี

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:50:04 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #68 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 10:36:26 PM »
ระหว่างทางทั้งหมดก็เหาะผ่านเมืองพิณทุมาร เมืองยักษ์เมืองหนึ่งในเครือจตุรพักตร์ เจ้าเมืองพิณทุมาร (คุณชาตรี พิณโณนี่เอง) โกรธมาก ที่พวกเทพศิลป์เหาะข้ามหัว





จึงมาปรากฏตัวขวางทางพวกเทพศิลป์ไว้ วายุขันธ์สั่งให้พวกยักษ์ถอยไป อนันตัน ทหารของพิณทุมารบอกว่า “พวกเจ้าอังอาจเหาะข้ามเหนือหัวพิณทุมาร พวกเจ้าต้องตาย”
พิณทุมารเลยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าให้ส่งนางงามนั่นมา แล้วจะปล่อยพวกเจ้าไป พวกตัวประหลาดเป็นเดือดเป็นร้อนแทน แถมเยาะว่า ควรจะไปหาพวกเขี้ยวงอกด้วยกันถึงจะคู่ควร คุณรองไล่ มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย





ตัวที่เป็นช้าง ที่ตัวใหญ่ๆ อ่ะค่ะ หูตึงฟังไม่รู้เรื่อง เลยถามเพื่อนที่เป็นงู นี่ก็ติดอ่างตอบไม่เสร็จซะที เงาะป่าเลยตอบแทนว่า มันว่าเจ้าสวยงามมาก  นี่ก็หูตึงฟังผิดฟังถูกเลยด่าพวกยักษ์ไปว่า ไอ้โง่
เทพศิลป์ไม่อยากมีเรื่องจึงให้โอกาสพิณทุมารถอยไปซะ แต่พิณทุมารก็ยังยืนยันจะให้ส่งนางงามมาให้มัน เลยเกิดการตะลุมบอนกันขึ้น



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:51:13 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #69 เมื่อ: มกราคม 16, 2009, 10:39:29 PM »
ทางฝ่ายจตุรพักตร์ก็ได้รับรายงานว่าเทพศิลป์ไปถึงเมืองพิณทุมารแล้ว จตุรพักตร์ว่าพิณทุมารมันบ้าผู้หญิงสวย (พอกับตัวเองนั่นแหละ) เมื่อเห็นเทพมณฑาเข้ามันจะไม่ยอมให้ผ่านได้ง่ายๆแน่ๆ แล้วก็รับสั่งให้วิเรนทสูรไปตามตรีพักตร์มาพบ





ฝ่ายนี้ก็ยังสู้กันไม่เสร็จ จตุรพักตร์สั่งให้ตรีพักตร์ไปสืบดูว่าใครชนะ แล้วให้กลับมาบอก (ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องใช้ตรีพักตร์ด้วย ทหารคนอื่นก็มีแค่ให้ไปสืบดูแค่นี้เอง สงสัยกลัวคุณศาสตราจะไม่ได้ออกซักทีมั้ง)





จันทรัตน์พอเห็นตรีพักตร์ออกไปข้างนอก จึงแปลงเป็นผีเสื้อบินตามไป

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:53:28 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #70 เมื่อ: มกราคม 17, 2009, 09:57:00 AM »
แต่งแก้วนพเก้าไม่ออก  เลยมาพักสมองด้วยการโพสต์เทพศิลป์ต่อ   :icon_eek:

ลืมบอกทุกคนไปค่ะว่า  เทพศิลป์ชุดที่มีอยู่นี้ มีบางฉากอัดไม่ทันเหมือนกัน แต่ขาดไปช่วงเล็กๆ น้อยๆ จำไม่ได้ว่าฉากไหนอ่ะ  ถ้าเล่าไปเรื่อยๆ จะนึกออกแล้วค่อยมาบอกกนะคะ








ไม่เป็นไรค่ะ เพราะพระสุธน-มโนห์ราก็มีอัดไม่ทันเหมือนกัน(แถมน่าเกรียจกว่าด้วยมั้ง) 555 หัวอกเดียวกัน

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #71 เมื่อ: มกราคม 17, 2009, 10:58:33 PM »
พิณทุมารเห็นว่าท่าทางจะสู้ไม่ได้จึงกลายร่างเป็นยักษ์เอาเปรียบพวกทหารของเทพศิลป์ โดยมีตรีพักตร์และจันทรัตน์คอยแอบดูอยู่
“อ๋อ ศึกชิงนาง”
เทพศิลป์เห็นว่าบรรดาลูกน้องเริ่มสู้ไม่ไหว จึงบอกให้น้องชายคอยดูแลพี่สะใภ้ไว้ เมื่อเห็นพิณทุมารจะเข้ามาใกล้ อินทรจักรก็มาขวางหน้า มันเลยขวางหูขวางตาจันทรัตน์นิดหน่อย “ฮึ ปกป้องกันดีนักนะ ตาทึ่ม”





เทพศิลป์ใช้ไม้ตาย ยิงศรไปกลายเป็นเชือกรัดร่างพิณทุมารไว้ พอจะยิงอีกดอก เทพมณฑาก็เข้ามาห้าม
“หม่อมฉันไม่อยากให้เสด็จพี่ฆ่าใคร ปล่อยพวกเค้าไปเถอะเพคะ เพียงเท่านี้พวกเค้าก็คงจะสำนึกตัวกันแล้ว”
พิณทุมารรีบขอชีวิตว่าอย่าฆ่าเลย สำนึกตัวแล้ว เทพศิลป์หันไปถามความเห็นน้องชาย อินทรจักรบอกว่า “แล้วแต่เจ้าพี่และพระพี่นางเถอะพระเจ้าค่ะ”
“อ้าว ไม่ยักกะใช่เมียตาทึ่มแฮะ”  5555+





เทพมณฑาว่าไม่เคยขออะไรจากเจ้าพี่เลย การฆ่าเป็นบาป บลาาาาา...เทพศิลป์เลยใจอ่อน ในเมื่อเทพมณฑาขอ เราก็จะให้

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:55:11 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #72 เมื่อ: มกราคม 17, 2009, 11:00:41 PM »
พิณทุมารกลับมาเจ็บใจที่เมือง ว่าแค่มนุษย์ยังสู้ไม่ได้ อนันตันกราบทูลแนะนำว่าถ้าสู้ซึ่งๆ หน้าไม่ได้ ก็แทงข้างหลังซะเลย
ฝ่ายตรีพักตร์ก็กลับมารายงานจตุรพักตร์ จตุรพักตร์คิดไว้ไม่ผิดว่าเทพศิลป์จะต้องชนะ จะเผชิญหน้ากับมันตรงๆ ไม่ได้ วิเรนทสูรก็แนะนำว่าให้ใช้แผนที่ 2 แผน 2 คือไรยังไม่รู้ แต่ให้ตามจตุรพักตร์ไปก่อน





จันทรัตน์วิ่งกลับเข้ามาในตำหนัก พี่เลี้ยงพากันดีใจว่ากลับมาแล้ว เนี่ยตามหาพระธิดาแทบจะขาดใจตาย แถมยังช่วยป้องกันไม่ให้ใครรู้ด้วยว่าแอบหนีออกไปข้างนอก จันทรัตน์ว่าดีแล้วล่ะ เพราะเราจะต้องออกไปข้างนอกบ่อยๆ พาเอานางพี่เลี้ยงกลุ้มใจอีกยก จันทรัตน์บอก ถ้าใครมาถามหาตนก็ให้บอกไปว่าปวดท้องปวดหัว ปวดอะไรก็ได้ ยิ่งสุนีย์นะ นางพี่เลี้ยงได้แต่รับคำอ่อยๆ
จันทรัตน์ทิ้งท้ายว่าขอบใจมากนะจ๊ะ แล้วก็ไปอีกรอบ





จตุรพักตร์มาสอดแนมพวกเทพศิลป์ที่ตั้งพลับพลาอยู่กลางป่า และบอกกับตรีพักตร์และลูกสมุนว่า เราต้องรอจนกว่าจะค่ำ ถึงจะลงมือได้

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:56:29 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #73 เมื่อ: มกราคม 17, 2009, 11:05:31 PM »
เทพศิลป์สั่งบริวารทุกคนให้พักผ่อนให้เต็มที่พรุ่งนี้จะได้เดินทางแต่เช้า แต่พวกบริวารก็ไม่ประมาทกัน อินทรจักรถามว่าจะเสด็จไปไหนกัน เทพศิลป์บอก "แถวๆ นี้แหละ ไม่ต้องห่วงพี่หรอกนะ ไปกันเถอะน้องมณฑา" กรี๊ดดดดดด  คู่พี่เค้าไปสวีทกัน





คุณรอง ชื่อพาลราช (เพิ่งรู้เมื่อกี้) บอกว่า “ด้วยความเคารพ งามเหมาะสมกันเหลือเกินพระเจ้าค่ะ”  พี่พีอาร์ก๊อต ชื่อ สุรชาติ ต่อ “งามเหมือนกับขนมผสมกับน้ำยา” เลยโดนแซวว่าพูดไรเป็นของกินไปหมดเลยนะ ให้อินทรจักรที่ยังไร้คู่ได้หัวเราะกับเค้าบ้าง ก่อนจะไปหามุมส่วนตัวบ้าง พอถามก็บอก “ไม่ต้องตามเรามา”





เทพศิลป์พาชายามาชมเทือกเขาลำเนาไพร นกคู่นี้อยู่มาเป็น 10ๆ ปีแล้วนะคะ ถ้าใครดูละครพื้นบ้านมานานจะรู้ว่า มันโผล่มาทุกเรื่อง 555+ โดยมีจตุรพักตร์ลอบมายลโฉมเทพมณฑา เพียงแค่เห็นก็นิ่งอึ้งตะลึงงัน


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 06:58:08 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #74 เมื่อ: มกราคม 18, 2009, 06:21:47 PM »
จันทรัตน์ลงมาข้างล่าง พอดีกับที่อินทรจักรเดินผ่านมาพอดีเลยหลบ เห็นอินทรจักรกำลังเก็บมะปราง เลยนึกสนุกแกล้งเสกงูไปให้อินทรจักรตกใจเล่น





ทีแรกก็ตกใจหรอก แต่แวบเดียวก็นึกออก ต้องเป็นฝีมือยักษ์น้อยแน่ๆ คิดแล้วก็ยิ้ม “ต้องใช่แน่ๆ บ้าจริง ทำไมเราต้องดีใจด้วย” จันทรัตน์ก็รีบหลบ (ฉากนี้กาฬรหัสย์แคปไปยิ้มไป)
ปล.ต้องขอโทษด้วย หากใครเกลียดงู แต่กาฬรหัสย์ชอบเลยเอาติดมาด้วย แหะๆ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 21, 2009, 07:01:42 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**