ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ rainbow

  • *
  • 2482
  • 0
  • เพศ: หญิง
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #15 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 08:49:23 PM »
มีภาพไม่ขึ้นด้วยอ่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 07, 2009, 09:13:02 PM โดย กาฬรหัสย์ »
เมื่อไร้รัก   ไร้ชีวิต   ไร้จิตใจ

ยังอยู่ได้   แค่ร่างกาย    ไร้วิญญาณ

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #16 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 09:14:07 PM »
โตแล้วเร็วจัง..........พระสุธน-มโนราห์เนื้อเรื่องจะอืดไปไหนเนี้ย
เรื่องนี้ดำเนินเรื่องเร็วจัง ชอบๆ O0

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #17 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 09:31:02 PM »
คริๆๆชอบๆๆเรื่องนี้

แอบถูกใจๆ :)
v
v

(เรื่องนี้มีรากฐานทางสังคมที่ดี เพราะมเหสีทั้งสองปรองดองกัน ไม่มีอิจฉาใส่ร้ายกันให้กาฬรำคาญ)


พี่ก็รำคาญพวกเรื่องตบตีแย่งชิง(ผู้ชาย)กัน

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #18 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 09:32:09 PM »
โตแล้วเร็วจัง..........พระสุธน-มโนราห์เนื้อเรื่องจะอืดไปไหนเนี้ย
เรื่องนี้ดำเนินเรื่องเร็วจัง ชอบๆ O0


จะโตเร็วกว่านี้อีกค่ะ  :-X


พอได้อาวุธมาแล้วก็เอาไปทดลองกัน เทพศิลป์ยิงศรออกไปก็เกิดระเบิดกึกก้อง พอขว้างจักรออกไปก็แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น





พอศรวิ่งกลับมาหาเจ้าของอีกที คราวนี้โตแล้ว (กาฬไม่ได้เล่าย่นย่อหรือตัดเหตุการณ์ไหนออกนะคะ โตแล้วจริงๆ ค่ะ)
เป็นเรื่องที่ใช้วัยเด็กไม่เปลือง โตเร็วทันใจคนดู





พอฝึกวิชาเสร็จก็แยกย้ายกันไป เทพศิลป์ไปเก็บผลไม้ อินทรจักรก็ไปตักน้ำให้ท่านตา

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 10:56:54 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #19 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 09:35:48 PM »
คริๆๆชอบๆๆเรื่องนี้

แอบถูกใจๆ :)
v
v

(เรื่องนี้มีรากฐานทางสังคมที่ดี เพราะมเหสีทั้งสองปรองดองกัน ไม่มีอิจฉาใส่ร้ายกันให้กาฬรำคาญ)


พี่ก็รำคาญพวกเรื่องตบตีแย่งชิง(ผู้ชาย)กัน


55555+   จริงๆ มันก็มีจนชาชินแล้วนะคะ  มีแทบทุกเรื่องเลย  แต่ถ้าไม่มีมันก็ดีเหมือนกัน
ส่วนเรื่องนี้  มีเหมือนกันค่ะ  แต่ก็กำลังพอดี  ไม่ได้ทำให้เรื่องน่ารำคาญ




ฝ่ายนครอุโฆษ โอรสตรีพักตร์ก็กำลังฝึกวิชาเป็นที่น่าภูมิใจของท้าวจตุรพักตร์ยิ่งนัก พอจตุรพักตร์เอ่ยถามถึงธิดาคนเล็ก ตรีพักตร์ก็รีบพูดขึ้นมา
“เสด็จพ่อถามถึงน้องจันทรัตน์พอดี ลูกมีเรื่องจะทูลฟ้อง”
“เรื่องอะไรกันอีกล่ะ มีกันแค่สองคนพี่น้องเท่านั้นยังทะเลาะกันได้ทะเลาะกันดี”
เพราะจันทรัตน์ถือว่าตัวเองมีแม่เป็นนางฟ้าส่วนตรีพักตร์มีแม่เป็นนางยักษ์เลยไม่ยอมเชื่อฟังพี่ชาย
“น้องของเจ้ายังเด็กอยู่อย่าไปถือสาเลย”





ส่วนจันทรัตน์ก็แอบหนีมาเที่ยวป่า พบอินทรจักรกำลังตักน้ำอยู่ก็แกล้งเป่ามนต์ให้น้ำในกระบอกหายไป (เร็วดีจริงๆ โตปุ๊บก็เจอกันปั๊บเลย)





นี่ก็งงตักใหม่ ตักเท่าไหร่น้ำก็ไม่เต็ม จันทรัตน์หัวเราะใหญ่ที่แกล้งเค้าได้

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:05:47 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #20 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 10:01:39 PM »
อินทรจักรเหลียวมองหาเสียงหัวเราะ ก็เห็นตัวต้นเหตุอยู่บนต้นไม้
“ลงมาเดี๋ยวนี้นะ”
“ไม่ลง ใครจะทำไม”
“แน่นะ?”
“แน่ซะยิ่งกว่าแน่”





อินทรจักรเข้าไปเขย่าต้นไม้ ช่างเป็นการกระทำที่ปัญญาอ่อนจริงๆ ในสายตาจันทรัตน์ แต่ยักษ์ก็ต้องเจอกับคนแรงเท่ายักษ์ แค่เขย่ายังไม่ร่วงแค่สั่นๆ อินทรจักรเลยถีบทีเดียวร่วงลงมาเลย





อินทรจักรเดินเข้าไปสมน้ำหน้า “ไง ไอ้น้องชาย” (ตาถั่วจริงๆ) จันทรัตน์ฉุนจัดทำเค้าตกต้นไม้แล้วยังมาเยาะเย้ยอีกเลยผลักอินทรจักรล้มกลิ้งกอดรัดฟัดเหวี่ยงลงไปด้วยกัน ซักพักเริ่มรู้ตัวว่าใกล้ชิดกันเกินไปแล้ว เลยผลักเค้าออก


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:08:34 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #21 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 10:08:57 PM »
แต่อินทรจักรยังเล่นไม่เลิก ชักสนุกเจอน้องชายตัวเล็กๆ น่ารักๆ จันทรัตน์โกรธจนเขี้ยวงอก ถ้าจะไม่ใช่หนุ่มน้อยธรรมดาซะแล้ว แต่เป็นยักษ์น้อยตะหาก





ส่วนเทพศิลป์เห็นน้องหายไปนานเลยออกไปตามด้วยความเป็นห่วง
ฝ่ายนี้ก็ยังเคลียร์กันไม่เสร็จ พอรู้ว่าเป็นยักษ์เลยยิ่งได้เรื่องใหญ่ ว่าเพราะเป็นยักษ์นี่เองมิน่าถึงได้อันธพาลนัก
จันทรัตน์เลยว่า "เจ้าถูกเนื้อต้องตัวเรา"[/color]
อินทรจักรก็ว่า "อ้าว แล้วทีเจ้าทำร้ายตัวเราล่ะ" มีการเข้าไปจับตัวด้วยนะ  "ดูเจ้าสิยังกับผู้หญิงแน่ะ" (ยังไม่ฉุกใจคิดอีก ทึ่มจริงๆ)





เราอยู่ในป่านี้มาตั้งนานยังไม่เคยเห็นยักษ์เลย เดินหลงทางมารึเปล่า จันทรัตน์ถูกอินทรจักรทำทะเล้นใส่ เลยชี้หน้า “คอยดูนะ เราจะฟ้องเสด็จพ่อ” อินทรจักรว่า “นึกว่ามีแต่คนขี้ฟ้อง ยักษ์ขี้ฟ้องก็มีด้วย แถมยังมีเสด็จพ่ออีก ใหญ่โตไม่ใช่เล่นเลยนะ” สุดท้ายจันทรัตน์ก็เลยได้แต่  “ฝากไว้ก่อนเถอะ” แล้วก็เหาะหนีไป

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:10:09 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #22 เมื่อ: มกราคม 07, 2009, 10:23:11 PM »
เทพศิลป์ก็มาตามหาอินทรจักร เลยเดินมาพบกันกลางลำธาร พอถามว่าหายไปไหนมา น้องก็บอกว่า ไม่ได้ไปไหนมา เผอิญไปพบยักษ์อันธพาลมา  พอได้ยินว่ายักษ์ เทพศิลป์ก็ ไหน มันอยู่ไหน (พระเอกเรื่องนี้มาดผู้ร้ายจริงๆ น่าเสียดายที่ได้เล่นบทเด่นๆ ไม่กี่เรื่องเอง)
อินทรจักรบอกว่า มันไปแล้ว ทีแรกก็ไม่เชื่อว่าเป็นยักษ์ แต่พอโกรธเขี้ยวงอกออกมา แถมยังงอนเหมือนผู้หญิงอีกด้วย (โถ ตาทึ่ม)
เทพศิลป์สงสัยว่า ยักษ์มันคงมาหากินแถวนี้ ต่อไปต้องระวังตัวให้ดี





ส่วนยักษ์อันธพาลก็กลับมาพาลกับนางพี่เลี้ยง กากณาสีถามว่าใครทำพระธิดาของหม่อมฉันให้เจ็บใจ จันทรัตน์ยังคงพูดต่อไป “คอยดูนะ เราจะจับมันมาสับเป็นชิ้นๆ แล้วก็กินไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูกเลย”
กากณาสีเลยว่างั้นต้องเป็นมนุษย์แน่ๆ แต่พระธิดาไม่เสวยเนื้อมนุษย์นี่ ต่างกับพระเชษฐา จันทรัตน์ตั้งปณิธานมั่น
“แต่มันจะเป็นมนุษย์คนแรกที่เราจะกิน”

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:12:44 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #23 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 08:37:06 AM »
โอ้แยมน่ารักจัง  อินทรจักรทึ่มจริงๆนี่ถ้าเป็นวงษ์สวรรค์เชื่อมะจับได้แล้วว่าเป็นผู้หญิงแปลงมา :-X

จะมาติดตามต่อเรื่อยๆน้า

ออฟไลน์ viki

  • *
  • 217
  • 0
    • อีเมล์
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #24 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 11:53:48 AM »
:P  เพิ่งว่างเข้าดูอ่ะ.......กรี๊ดดดดดดด   เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พี่ชอบมากกกก  ชอบทั้ง 2 คู่เลย 

น้องกาฬมาเล่าต่อเร็วๆนะจ๊ะ  รออยู่จ๊ะ   ภาพสวยคมชัดมากอ่ะ  เรื่องกระชับฉับไวดีจัง
***คำว่ารักส่งมาจากฟากฟ้าไกล ส่งไปเป็นกำลังใจให้พี่บอย***

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #25 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 04:40:39 PM »
แล้วก็มาเฝ้าเสด็จพ่อ แต่พอเจอเสด็จพ่ออยู่กับนางมเหสีมนุษย์ก็ชักไม่สบอารมณ์ ตาต่อตาแม่เลี้ยงลูกเลี้ยงประสานกัน จันทรัตน์เลยทูลว่า จะออกไปรอเสด็จพ่อข้างนอก (พี่แยมทำผมทรงนี้น่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย)





พอคล้อยหลังไป สุนีย์ก็สำออย “ทรงเห็นรึยังเพคะว่าจันทรัตน์น่ะเกลียดหม่อมฉัน ก็แน่สิหม่อมฉันเป็นแค่นางมนุษย์ธรรมดา แต่แม่ของจันทรัตน์เป็นถึงนางฟ้านางสวรรค์” จตุรพักตร์ก็ปลอบใจ “ถึงน้องจะเป็นมนุย์แต่พี่ก็รักนะ”
สุนีย์ยังคงมารยาต่อไปว่าจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อจันทรัตน์มองว่าตัวเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย จตุรพักตร์เลยรับปากว่าจะพูดให้ ก่อนจะออกไปหาจันทรัตน์
สุนีย์สีหน้าเปลี่ยนทันที คิดในใจ “ให้มันรู้ไปสิว่าใครมันจะแน่กว่าใคร”





อารมณ์เสียกับอินทรจักรมาแล้วยังต้องมาหงุดหงิดกับมเหสีมนุษย์อีก พอพ่อถามว่าโกรธใครมา ก็ใส่เลย “ลูกเกลียดพวกมนุษย์”
 (ไม่ได้แบ่งแยกเลยว่าคนไหน) จตุรพักตร์ขอว่า ถึงสุนีย์จะเป็นมนุษย์แต่ก็เป็นเมียพ่อ ยกเว้นไว้ซักคนไม่ได้เหรอ
จันทรัตน์เลยว่า นางเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้าเสด็จพ่อก็ทำดี แต่พอลับหน้าก็อีกอย่าง พวกมนุษย์นี่เจ้าเล่ห์เหมือนกันหมด จตุรพักตร์พูดว่า “เจ้าพูดเหมือนกับรู้จักมนุษย์ดี นอกจากสุนีย์ราชกานดา”

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:14:28 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #26 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 05:17:25 PM »
ฝ่ายเทพศิลป์อินทรจักร ท่านตาก็บอกให้ทั้งสองกลับบ้านกลับเมืองได้แล้ว อินทรจักรถามว่า ถ้าพวกเราไปแล้วใครจะคอยดูแลท่านตา ท่านตาว่าเมื่อก่อนไม่มีเจ้าก็อยู่กันได้ แล้วก็สั่งสอนว่าให้ยึดมั่นคุณงามความดี เพราะจะต้องเป็นที่พึ่งให้แก่ผู้เดือดร้อนทั้งปวง





รุ่งขึ้นก็กราบลาท่านตาทั้งสาม ออกเดินทางกลับบ้านกลับเมือง





ตกค่ำก็พักแรมกันกลางป่า เทพศิลป์รู้สึกถึงความผิดปกติเหมือนมีใครแอบมองอยู่ เทพศิลป์เลยบอกให้อินทรจักรรีบกินๆ ซะจะได้รีบนอน ทีแรกอินทรจักรทักท้วงว่าเมื่อกี้เจ้าพี่ยังบอกว่าไม่ง่วงอยู่เลย เทพศิลป์บอกดื้อๆ ว่าพี่ง่วงแล้ว อยากจะนอน อินทรจักรจึงเริ่มสังเกตความผิดปกติรอบข้าง ไก่เพิ่งจะกินไปได้คนละคำ 2 คำก็โยนทิ้งซะละ แล้วก็ไปล้มตัวลงนอน

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:16:17 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #27 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 05:20:54 PM »
ฝ่ายจันทรัตน์กลับมาแก้แค้นอินทรจักร มาเจอกระท่อมพระฤๅษีก็คิดว่าอินทรจักรอยู่ในกระท่อมหลังนี้ เลยปล่อยพลังใส่กระท่อมแต่เพราะตบะญาณของพระฤๅษีทำให้พลังสะท้อนกลับมาใส่ตัวเอง เรียกสายฟ้ามาก็ทำอะไรไม่ได้





จึงกลายร่างให้ตัวใหญ่ขึ้นแล้วเหยียบกระท่อม คงกะให้จมดิน แต่พอเหยียบลงไปก็กลายเป็นไฟลุกขึ้นมา





ณ...เอย...ระหว่างพงพฤกษ์กลางดึกนั้น
ปรากฏพลันแปดสหายในไพรสณฑ์
มีรูปร่างประหลาดผิดชาติคน
แต่ละตนผูกพันกันนานมา
ด้วยเคยเป็นเทพบุตรสุดกล้าหาญ
พระสยมภูวญาณนาถา
ส่งมาเกิดช่วยกำราบอสุรา
เป็นกำลังรอท่าสองภูมินทร์

ตัดกลับมาที่เทพศิลป์อินทรจักร สิ่งที่เทพศิลป์สงสัยก็ปรากฏตัวออกมา ที่แท้ก็คือพวกเทพบุตรที่จุติลงมาตามบัญชาขององค์พระสยมฯ มาเกิดเป็นสารพัดสัตว์ประหลาด (แคปยาก เพราะแต่ละคนอยู่ไม่สุขเลย) หลายคนเราก็คุ้นหน้าคุ้นตากันดี ลองสังเกตดูกันนะคะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2009, 11:21:06 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #28 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 06:13:28 PM »
จันทรัตน์นี่ซนจริงๆ

อิอิชอบฉากเข้าพระนางของอินทรจักรกับจันทรัตน์จัง^^

คนที่แสดงเป็ฯแม่เลี้ยงจันทรัตน์นี่สสวยดีนะคะ

ได้ดูภาพละครพื้นบ้านสมัยก่อนแล้วสบายตาดีจัง :-* เครื่ององค์ ทรงผม งดงาม หุหุ

น้องกาฬสู้ๆน๊า เป็นกำลังใจให้(โพสต่อ)

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
Re: เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#
« ตอบกลับ #29 เมื่อ: มกราคม 08, 2009, 09:28:20 PM »
จันทรัตน์นี่ซนจริงๆ

อิอิชอบฉากเข้าพระนางของอินทรจักรกับจันทรัตน์จัง^^

คนที่แสดงเป็ฯแม่เลี้ยงจันทรัตน์นี่สสวยดีนะคะ

ได้ดูภาพละครพื้นบ้านสมัยก่อนแล้วสบายตาดีจัง :-* เครื่ององค์ ทรงผม งดงาม หุหุ

น้องกาฬสู้ๆน๊า เป็นกำลังใจให้(โพสต่อ)


คนที่เล่นเป็นสุนีย์  คือคนที่เล่นเป็น 1 ในนางสิบสอง  รู้สึกจะชื่อ คล้อง หรือ คล้าย เนี่ยแหละ น่าจะใช่

เครื่องแต่งตัวละครเก่าๆ มันสวยสมความเป็นไทยมากค่ะ  โดยเฉพาะเรื่องนี้

ถ้าสังเกตดีๆ  ผ้านุ่งของเทพมณฑา จะเป็นแบบต้องนุ่งเอง  ไม่ใช่แบบสำเร็จรูปนะคะ

**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**