เล่าเรื่อง #เทพศิลป์ อินทรจักร#

[พยัคฆ์มาร]

พี่พยัคฆ์มารชอบพี่อัศเหรอคะ    กาฬก็ชอบ   พี่อัศน่ารักมากเลย  แล้วเวลากาฬดู พ่อจะถามว่า ไอ้ตอนนี้มันบินได้ยังไง ปีกก็เล็กนิดเดียว แต่ตอนเบ้อเร้อเลย  :-X

ใช่... ปีกจี๊ดเดียวจริงๆด้วย สงสัยปีกจะเอาไว้โชว์เฉยๆไม่ได้มีไว้บินจริง  :) :)  :-X :-X  แต่อ่านะ..สัตว์วิเศษได้ลอยไม่ได้บินไม่ขึ้นก็กระไรอยู่จริงไหม  ;) ;) 

แต่สรุปแล้วก็คือพี่ก็ชอบพี่อัดมาก น่าจะเป็นเรื่องแรกและเรื่องเดียวที่มีตัวการ์ตูนแล้วไม่รู้สึกรำคาญเลยซักนิด กลับชอบมากกว่า  :-* (พี่ไม่เขียนว่า พี่อัศ นะ แต่พี่ชอบเขียนว่า พี่อัด เพราะได้ยินชื่อทีไรนึกถึงคำว่า ปูอัด ทุกที)

[กาฬฯ]

แต่สรุปแล้วก็คือพี่ก็ชอบพี่อัดมาก น่าจะเป็นเรื่องแรกและเรื่องเดียวที่มีตัวการ์ตูนแล้วไม่รู้สึกรำคาญเลยซักนิด กลับชอบมากกว่า  :-* (พี่ไม่เขียนว่า พี่อัศ นะ แต่พี่ชอบเขียนว่า พี่อัด เพราะได้ยินชื่อทีไรนึกถึงคำว่า ปูอัด ทุกที)

555+  เรียกซะพี่อัศน่ากินไปเลย  แหม กาฬชักหิว   :P

นึกถึงตอนย่างพี่อัศ  พี่พยัคฆ์มารจำได้มั้ยคะ 

[พยัคฆ์มาร]

จำได้ซิ พี่อัด ลอยไปก็ลอยมา รู้สึกไฟจะไหม้ที่ช่วงบนแถวๆบริเวณหน้า ก่อนที่พระองค์ท่านเทพศิลป์ จะค่อยๆลุกขึ้นมาด้วยความยากลำบากเพื่อแผลงศรไปเรียกฝน แหมขอติหน่อยเถอะ บทบู๊ตอนนี้พี่อัดไม่ค่อยมีบทบาทเอาเลย ^-^ ^-^  แต่ก็ยังดีใจที่ไม่ลืมว่ามีพี่อัดอยู่อีกทั้งคน  ;D ;D

[นานะจัง]

 :icon_eek:ในที่สุดก็ตามอ่านเทพศิลป์ ทันซะที หุหุ นั่งอ่านตอนเรียนวิจัยผ่าน Ipod
พีชอบคู่ของ จันทร์รัตน์กับ เทพศิลป์นะ เห็นคู่นี้แล้ว นึกถึง วงษ์สวรรค์ จันทวาทเลยอ่ะ แต่พี่ชอบ คู่วงษ์สวรรค์มากกว่า
มันได้ทั้งอารมณ์ หญิงรักหญิง(จันทมาศ กับ รัตนมาลี) ชาย ชาย วงษ์สวรรค์ จันทรวาส
แต่เทพศิลป์ก็สนุกนะจ๊ะ สามารถเอาเค้าโครงเรื่องจาก รามเกียรติ มาเขียนไหม่ได้ดี
แต่พี่ว่าคู่ เทพศิลป์ กับเทพมณฑา มันม่ะมีอะไรเท่าไรเลยอ่ะ คือ ในความรู้สึกของพี่การที่พระนางจะรักกันได้มันต้องฝ่าฟันนิดนึงอ่ะ
แบบเห็นหน้าแล้วรักเลยมันออกจะง่ายไปหน่อย ที่น้องกาฬเทียบ ตัวละครเรื่องรามเกียรติกับเรื่องนี้ พี่ก็เห็นด้วยนะ แต่ งงที่ เอา จันทร์รัตน์ไปเปรียบกับภิเภกอ่ะ เหอะๆ O0

[กาฬฯ]

:icon_eek:ในที่สุดก็ตามอ่านเทพศิลป์ ทันซะที หุหุ นั่งอ่านตอนเรียนวิจัยผ่าน Ipod
พีชอบคู่ของ จันทร์รัตน์กับ เทพศิลป์นะ เห็นคู่นี้แล้ว นึกถึง วงษ์สวรรค์ จันทวาทเลยอ่ะ แต่พี่ชอบ คู่วงษ์สวรรค์มากกว่า
มันได้ทั้งอารมณ์ หญิงรักหญิง(จันทมาศ กับ รัตนมาลี) ชาย ชาย วงษ์สวรรค์ จันทรวาส
แต่เทพศิลป์ก็สนุกนะจ๊ะ สามารถเอาเค้าโครงเรื่องจาก รามเกียรติ มาเขียนไหม่ได้ดี
แต่พี่ว่าคู่ เทพศิลป์ กับเทพมณฑา มันม่ะมีอะไรเท่าไรเลยอ่ะ คือ ในความรู้สึกของพี่การที่พระนางจะรักกันได้มันต้องฝ่าฟันนิดนึงอ่ะ
แบบเห็นหน้าแล้วรักเลยมันออกจะง่ายไปหน่อย ที่น้องกาฬเทียบ ตัวละครเรื่องรามเกียรติกับเรื่องนี้ พี่ก็เห็นด้วยนะ แต่ งงที่ เอา จันทร์รัตน์ไปเปรียบกับภิเภกอ่ะ เหอะๆ O0

เย้   ในที่สุด  พี่นานะก็ตามมาทัน
แอบอ่านตอนเรียนวิจัย  ไม่ตั้งใจเรียนนี่นา   :icon_eek:

แต่กาฬงงค่า  คู่ จันทรัตน์ กับ เทพศิลป์  ???  หมายถึงอินทรจักร รึเปล่า  แต่พิพม์ผิด

ที่เปรียบจันทรัตน์เป็นพิเภก  เพราะเรื่องราวต่อจากนี้ไปค่ะ  จันทรัตน์เป็นคนที่เห็นว่าพ่อทำไม่ถูก เลยพยายามที่จะไกล่เกลี่ย  ซึ่งไม่ว่ายังไงก็ทำไม่ได้ผล
จริงๆ จันทรัตน์คล้ายๆ สุพรรณมัจฉาด้วย   ที่ช่วยพ่อแล้วไปรักกับฝ่ายศัตรู

[นานะจัง]

:icon_eek:ในที่สุดก็ตามอ่านเทพศิลป์ ทันซะที หุหุ นั่งอ่านตอนเรียนวิจัยผ่าน Ipod
พีชอบคู่ของ จันทร์รัตน์กับ เทพศิลป์นะ เห็นคู่นี้แล้ว นึกถึง วงษ์สวรรค์ จันทวาทเลยอ่ะ แต่พี่ชอบ คู่วงษ์สวรรค์มากกว่า
มันได้ทั้งอารมณ์ หญิงรักหญิง(จันทมาศ กับ รัตนมาลี) ชาย ชาย วงษ์สวรรค์ จันทรวาส
แต่เทพศิลป์ก็สนุกนะจ๊ะ สามารถเอาเค้าโครงเรื่องจาก รามเกียรติ มาเขียนไหม่ได้ดี
แต่พี่ว่าคู่ เทพศิลป์ กับเทพมณฑา มันม่ะมีอะไรเท่าไรเลยอ่ะ คือ ในความรู้สึกของพี่การที่พระนางจะรักกันได้มันต้องฝ่าฟันนิดนึงอ่ะ
แบบเห็นหน้าแล้วรักเลยมันออกจะง่ายไปหน่อย ที่น้องกาฬเทียบ ตัวละครเรื่องรามเกียรติกับเรื่องนี้ พี่ก็เห็นด้วยนะ แต่ งงที่ เอา จันทร์รัตน์ไปเปรียบกับภิเภกอ่ะ เหอะๆ O0

เย้   ในที่สุด  พี่นานะก็ตามมาทัน
แอบอ่านตอนเรียนวิจัย  ไม่ตั้งใจเรียนนี่นา   :icon_eek:

แต่กาฬงงค่า  คู่ จันทรัตน์ กับ เทพศิลป์  ???  หมายถึงอินทรจักร รึเปล่า  แต่พิพม์ผิด

ที่เปรียบจันทรัตน์เป็นพิเภก  เพราะเรื่องราวต่อจากนี้ไปค่ะ  จันทรัตน์เป็นคนที่เห็นว่าพ่อทำไม่ถูก เลยพยายามที่จะไกล่เกลี่ย  ซึ่งไม่ว่ายังไงก็ทำไม่ได้ผล
จริงๆ จันทรัตน์คล้ายๆ สุพรรณมัจฉาด้วย   ที่ช่วยพ่อแล้วไปรักกับฝ่ายศัตรู

ไม่ใช่ไม่ตั้งใจเรียนนะหนู แต่ อาจารย์ พูดตามหนังสือง่ะ พี่อ่านเองก็ได้แหะๆ
เออพี่พิมพ์ผิดจริงด้วยจะบอกว่าความรักของ  จันทร์รัตน์ กับ อินทรจักร ดันไปพิมพ์เทพศิลป์ซะนี่ อ๋อ เข้าใจละว่าทำไมเปรียบจันทร์รัตน์ กับ ภิเภก

[กาฬฯ]

กาฬตันแก้วนพเก้าค่ะ    :-[  ขอมาเล่าเทพศิลป์ต่อหน่อยน้า  คิดไรไม่ออกเลย  :icon_eek:




จันทรัตน์วิ่งมาแอบดูเหตุการณ์พอเห็นว่าเป็นอินทรจักร “ตาทึ่มนี่เองอ่ะ” แป๋วแหววเลียปากอยากกิน จันทรัตน์ให้เงียบไว้ก่อน มังกรหางหนามสลัดเชือกจนหลุด





วายุขันธ์เหาะขึ้นไปสู้กับหางหนาม แต่หนังมันหนาแทงยังไงก็ไม่เข้า อินทรจักรใช้จักรเขวี้ยงไปก็ทำอะไรมันไม่ได้ หางหนามฟาดหางใส่วายุขันธ์แต่ดีที่หลบทัน





หางหนามฟาดลูกไฟใส่อินทรจักรไม่ยั้ง จันทรัตน์ก็แอบดูอย่างตื่นตาตื่นใจ สู้ตั้งแต่กลางวันยันมืด แม้แต่อาวุธอะไรก็ไม่ระคายผิวแม้แต่จักรของอินทรจักร

[กาฬฯ]

พระสยมฯ เห็นท่าไม่ดีกลัวจะสู้กันตายไปข้างหนึ่งซะก่อน จึงเสด็จลงมาห้าม อินทรจักรหยุดหันไปทำความเคารพ แม้แต่หางหนามก็ยังคำนับ





”อัศวรา” หางหนามคำนับ “พระเจ้าค่า” วายุขันธ์แปลกใจว่าพูดได้ด้วยเหรอ “พูดเก่งซะยิ่งกว่าเก่ง” พระสยมฯบอกกับอัศวรา “เจ้าจงมองชายหนุ่มผู้นี้ให้ดีๆ สิ”





ภาพอินทรจักรปรากฏเห็นเป็นจักรแก้วและพระพิเณฆซ้อนทับ  “โอ้ จักรแก้วนี่เอง ข้าพระองค์ขอประทานอภัยที่มีตาแต่หามีแววไม่ องค์พระสยมภูวญาณส่งข้าพระองค์มารอรับเสด็จ แต่กลับมาทำร้ายพระองค์ซะนี่”
“อินทรจักร ต่อไปนี้อัศวราจะเป็นพาหนะของเจ้า เจ้าเห็นแล้วมิใช่หรือว่าอิทธิฤทธิ์ของมันมีมากมายปานใด” ทรงรับสั่งเตือนให้อย่าประมาทก่อนจะไป

[กาฬฯ]

แป๋วแหววถามจันทรัตน์ว่าคนนั้นน่ะเหรอที่จะให้พวกหม่อมฉันจับกิน กากณาสีหวั่น แม้แต่อัศวรายังยอมสยบให้แล้วพวกหม่อมฉันจะเหลืออะไร
จันทรัตน์ว่า เพราะว่ามีเทวดาให้ท้ายถึงชนะสัตว์ประหลาดได้ เทวดาไม่อยู่ส่วนเทวดา พี่เลี้ยงตกใจที่จันทรัตน์กร้าวร้าวต่อพระสยมฯ จึงทูลเตือนว่านั่นไม่ใช่เทวดาธรรมดา แต่เป็นองค์พระสยมภูวญาณ
จันทรัตน์ไม่กลัวไม่ว่าจะยิ่งใหญ่มาจากไหน ก็ไม่ควรมายุ่งเรื่องนี้  แล้วยังคิดจะชิงอัศวรามาให้ได้ “คอยดูแล้วกัน เราจะแย่งตัวอัศวรามาให้ได้ คอยดู๊”





ตกดึกระหว่างที่อินทรจักรและวายุขันธ์กำลังหลับ จันทรัตน์ก็ให้พี่เลี้ยงปฏิบัติการ ส่วนตนเองก็เสกเส้นผมเป็นเชือกมัดอินทรจักรกับวายุขันธ์ไว้
“ต้องเป็นเจ้ายักษ์น้อยนั่นแน่ๆ...แล้วอัศวราล่ะ”





แป๋วแหววกับกากณาสีแปลงร่างให้ตัวใหญ่ล่ออัศวราออกมาข้างนอก และพยายามจะจับแต่ก็จับไม่ได้แถมยังถูกเล่นงานซะสะบักสะบอม แม้แต่จันทรัตน์ก็ถูกอัศวราปล่อยพลังใส่

[กาฬฯ]

จันทรัตน์นึกถึงผอบที่เสด็จพ่อให้ไว้ได้ จึงเรียกออกมา เปิดผอบไฟลุกออกมายังกะยักษ์จินนี่  ที่แท้เป็นเจ้ายักษ์น้อยตัวจิ๋ว





อัศวราตกใจ “เฮ้ย นั่นเล่นอะไรน่ะ” พอเห็นเป็นยักษ์น้อยออกมา “อ่อ ของใหญ่สู้ไมได้ก็ใช้แรงงานเด็กเหรอ” เจ้ายักษ์น้อยก็ใช่ย่อย “พูดมากเดี๋ยวก็หม่ำซะหรอก” นี่...





แป๋วแหววว่าขนาดพวกเราตัวใหญ่ยังสู้ไม่ได้ แล้วตัวเล็กอย่างนี้จะไหวเหรอ กากณาสีบอก นี่แหละ เล็กพริกขี้หนู แล้วยักษ์น้อยกับอัศวราก็เริ่มปะทะกัน

[กาฬฯ]

ฝ่ายอินทรจักรกับวายุขันธ์ก็สลัดเชือกมนต์หลุด วายุขันธ์หยิบเส้นเชือกที่แท้จริงขึ้นมาดู วายุขันธ์ช่างสังเกต “น่าจะเป็นเส้นผมของสตรีนะพระเจ้าค่ะ”
“เจ้ารู้ได้ยังไง” ตาทึ่มยังไม่รู้อีก “ความสลวยและกลิ่นหอมพระเจ้าค่ะ เส้นผมของบุรุษเพศคงไม่ใช่ลักษณะเช่นนี้หรอกพระเจ้าค่ะ” นี่ อย่างนี้สิ ถึงรู้จริง
อินทรจักรยังทึ่มต่อไป “แสดงว่าเจ้ายังไม่รู้จริง นี่มันเป็นเส้นผมของยักษ์เกเรตนนึง เราเคยเจอมันตั้งหลายครั้งแล้ว แล้วมันก็หลอกอัศวราไป”





วายุขันธ์ว่า ป่านนี้ถูกอัศวราทำร้ายจนปางตายแล้ว อินทรจักรเลยเกิดเป็นห่วงขึ้นมา เลยรีบออกไปตามหา





ยักษ์น้อยเริ่มสู้อัศวราไม่ได้ เลยพาพวกจันทรัตน์หนีก่อนที่อินทรจักรจะมาพอดี

[กาฬฯ]

อินทรจักรถามอัศวราว่าเกิดอะไรขึ้น “ยักษ์พระเจ้าค่ะ ยักษ์มันพยายามจะจับข้าพระองค์” อินทรจักรเดาว่ายักษ์ที่มีหน้าตาคล้ายสตรี แหม พระอนุชารับสั่งราวกับตาเห็น แต่ก็ยังมีนางยักษ์แก่ตามมาอีก 2 ยักษ์น้อยอีก วายุขันธ์บอกว่าหากจะตามไปก็คงทัน แต่อินทรจักรบอกไม่ต้อง เพราะยังไงพวกมันก็ต้องสะกดรอยตามเรามาแน่





ยักษ์น้อยพาพวกจันทรัตน์มาโผล่อีกที่นึง แป๋วแหววว่า คิดว่าจะแน่จริง ยักษ์น้อยย้อน “ก็เก่งกว่าพวกเจ้าแหละน่า” กากณาสีถามว่า ชื่ออะไรน่ะเรา “ชื่อน่าเอ็นดู”





แป๋วแหววหัวเราะร่วนว่าจะน่าเอ็นดูหรือไม่น่าเอ็นดูไม่สนใจหรอก อยากจะรู้ว่าชื่ออะไรต่อไปจะได้เรียกได้ถูก ยักษ์น้อยก็บอกแล้วไงว่าชื่อน่าเอ็นดู กากณาสีก็ยังไม่เข้าใจอีกคน ชมชื่อตัวเองอยู่ได้ว่าน่าเอ็นดู บอกมาซะดีๆ ว่าชื่ออะไร
ยักษ์น้อยเลยบอก “ชื่อน่าเอ็นดูๆๆๆๆๆๆๆ” จนจันทรัตน์ต้องสั่งให้หยุด

[กาฬฯ]

เรารู้แล้วว่าชื่อของเจ้าคือชื่อน่าเอ็นดู “ใช่ หนูชื่อน่าเอ็นดู” พี่เลี้ยงเพิ่งจะเข้าใจ ที่แท้ก็ชื่อว่าน่าเอ็นดู ชื่อพิลึก
กากณาสีเตือนว่า ให้รีบเสด็จไปที่ด่านนอกดีกว่า อย่าไปจับตัวอัศวราเลย จันทรัตน์บอกว่า ถึงไม่จับก็ต้องเจอพวกมันที่ด่านอยู่ดี





จันทรัตน์เรียกน่าเอ็นดูกลับเข้ามาในผอบ ก่อนจะออกเดินทาง

[กาฬฯ]

ฝ่ายเทพศิลป์ก็เดินทางมากับพาลราช เห็นนายไม่ยอมนอนก็เป็นห่วง แต่เทพศิลป์ยังไม่อยากนอน ถ้าท่านง่วงก็ไปนอนก่อนเถอะ พาลราชว่าควรจะบรรทมเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า เทพศิลป์จึงยอมนอน





เทพศิลป์นอนคิดถึงเทพมณฑา

ดึกสงัดรัตติกาลป่านฉะนี้
เทพมณฑาเทวีอยู่ที่ไหน
พี่คิดถึงนุชนาถเพียงขาดใจ
แลทางไหนเปลี่ยวเปล่าเศร้าอาวรณ์
จตุรพักตร์มาพรากเจ้าจากพี่
หมายคนดีร่วมเรียงคู่เคียงหมอน
ให้คับแค้นเคืองใจดังไฟฟอน
จะราญรอนล้างหมู่อสุรี

มีรดน้ำสังข์ด้วย (กาฬว่ามันเหมือนขาดฉากที่เทพศิลป์กับเทพมณฑาเดินชมสวนสวรรค์ด้วยนะ แต่กาฬว่ากาฬได้ดูฉากนั้นหลายรอบแต่มันหายไปไหนก็ไม่รู้เนี่ย)





เมื่อผล็อยหลับเทพศิลป์ก็ฝันเห็นเทพมณฑาร้อง ช่วยด้วยๆๆ  ก่อนจะเห็นจตุรพักตร์กำลังฉุดกระชากลากถูเทพมณฑาตรงมา เทพศิลป์จะเข้าไปหา

[กาฬฯ]

จตุรพักตร์ใช้ตาไฟสกัดไว้ และทำให้แผ่นดินแยกออกจากกันขวางกั้นไม่ให้เทพศิลป์ตามไปได้ เทพศิลป์ได้แต่มองตามเทพมณฑาที่ถูกพรากจากไปอย่างทำอะไรไม่ได้





เทพศิลป์สะดุ้งตื่นขึ้นมาเป็นเวลาเช้าพอดี พาลราชไปหิ้วปลามาเป็นพวงเลย (เห็นแล้วอยากกิน) เทพศิลป์บอกกับพาลราชว่า ฝันถึงน้องมณฑา นางกำลังตกอยู่ในอันตราย พาลราชว่า พระองค์คงเป็นห่วงพระชายามากเกินไปจนเก็บไปสุบิน เทพศิลป์ลุกบอกว่าเดี๋ยวมา





เทพศิลป์มาสระสรงสนานนี่เอง (รู้สึกเกราะกายสิทธิ์จะเป็นเรื่องสุดท้ายที่มีฉากอาบน้ำกลางป่า) มีเงายักษ์หน้าเป็นสิงห์มาแอบสังเกตการณ์โดยที่เทพศิลป์ไม่ทันเห็น