ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

นิตยสารบันเทิง ละครพื้นบ้าน อนุรักษ์ภาษาวรรณคดีไทย จากโลกไซเบอร์ สู่โลกความจริง

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์

นิตยสารบอยคลับ ใครสนใจอยากให้มีอะไรในเล่มนี้บ้างเข้ามาคุยกัน

คือว่าจริงๆ โครงการนี้อยากจะทำมานานแล้วแต่ไม่มีเวลาซักที ซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่มีเวลา
ต้องขอเวลาอีกปีเพื่อเรียน โทให้จบก่อน จะให้จบภายในปีนี้ แต่ว่าอยากขอเรียนปรึกษากับพี่น้องบอยคลับ
และผู้ที่รักละครพื้นบ้าน หรือรักงานเขียน งานละคร มาร่วมเสนอแนวทาง และความคิดเห็นร่วมกัน
ในการทำ นิตยสารเล่มนี้นะคะ เพราะว่าข้อมูลของบอร์ดบอย ในตอนนี้ มีมากมายจริงๆ
และมีการอัพเดรดข่าวสารทุกวัน และพี่น้องในบอร์ดบอยทุกคน
ที่เข้ามาเล่น ก็ล้วนแล้วแต่มีความสามารถ มีไอเดีย มีความคิดที่
เป็นประโยชน์อย่างมาก ซึ่งนานะจังคิดว่าน่าเสียที่จำกัดอยู่ในวงแคบ แค่ในโลกไซเบอร์
ทั้งนางในวรรณคดีของพี่ bobenz และ วอลเปเปอร์ต่างๆที่สร้างสรรค์ขึ้นมา
คอลัมน์มะหมาเฝ้าภาษาของพี่ galdewis
กลอนที่น้องๆแต่งกันอย่างไพเราะ  งานเขียนที่น้องๆนำมาลงที่บอร์ด 
บทวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับละคร งานเขียน
และอื่นอีกมากมาย  ก็เลยคิดว่า ควรจะทำเป็นนิตยสาร ที่รวบรวมข้อมูลและเรื่องราวที่
คิดว่าจะเป็นต่อผู้อ่านในวงกว้าง   อาจจะออกเป็น รายเดือน หรือ3 เดือนครั้งก็แล้วแต่
 ก็เลยขอเรียนปรึกษาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ว่า อยากให้มีคอลัมน์อะไรในนิตยสารเล่มนี้บ้าง
ช่วยกันเสนอมานะคะ เพราะงานนี้คงต้องเตรียมงานกันเป็นปี เลยอยากให้มันออกมาสมบูรณ์มากที่สุด
 โดนใจคนมากที่สุดและ เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านมากที่สุด

ยกตัวอย่างเช่น คอมลัมน์ที่นานะจังคิดไว้อะนะคะ

อาจจะมีคอลัมน์แนะนำนิยาย หรือ ลงนิยายเป็นตอนๆ

คอลัมน์เกี่ยวกับภาษาไทย เช่น มะหมาเฝ้าภาษาของพี่ galdewis 

รูปพระนางในวรรณคดี ของพี่bobenz และงานวอลเปอร์สร้างสรรค์ต่างๆ

เกร็ดความรู้เกี่ยวกับละครพื้นบ้านที่เราพอจะรวบรวมได้

ย้อนอดีตละครพื้นบ้าน

บทวิจารณ์เกี่ยวกับวงการละคร และ งานเขียน
ซึ่งคิดว่าคอมลัมน์นี้น่าจะได้รับความสนใจจากผู้อ่านเป็นพิเศษโดยสังเกตจาก ยอดวิว กระทู้ในบอร์ดในลักษณะ นี้อ่ะนะคะ

แนะนำหนังสือ แนะนำละคร 

ให้ความรู้เกี่ยวกับตัวละครในวรรณคดี ที่เราไปขอข้อมูลและได้รับอนุญาตอย่างถูกต้อง

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากลงข่าวนักแสดงละครพื้นบ้านด้วย อะไรประมาณนี้


พี่น้องเห็นว่าไงบ้างคะ ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ เพราะไม่อยากให้ความรู้จำกัดอยู่ที่โลกไซเบอร์เพียงอย่างเดียว

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
สำหรับใครอาจจะอ่านไม่ครบทุกกระทู้ ก็เลยเอาตัวอย่าง คอลัมน์ที่เห็นสมควรว่าควรจะเอาลงในนิตยสารบอยคลับเล่มนี้ซึ่งก็มีหลายกระทู้ด้วยกันนะคะ

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?board=16.0

1. กระทู้ คอลัมน์ "มะหมาเฝ้าภาษา" โดย galdewis

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=438.0


"หมาเฝ้าภาษา" (ชื่อชั่วคราว)
คอลัมน์ส่งเสริมการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง
เพื่อภาษาไทยที่เรารัก



ปีที่ 1 (2552) เรื่องที่ 2


พุทโธ่เอ๋ย! จุติ ไม่น่าเลย

เขียนโดย galdewis

ในที่สุดสิ่งที่พี่วิตก ก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่องที่ 2 นี้ พุทโธ่เอ๋ย! จุติ ไม่น่าเลย

นั่นคือ ความหมายของคำว่า "จุติ" ในพจนานุกรมฉบับที่ใหม่ที่สุดในปัจจุบัน คือฉบับปี 42 (นี่ใหม่สุดแล้วนะ) ในที่สุด ก็ถูกปรับเปลี่ยนความหมายไปเสียแล้ว

ลองอ่านเปรียบเทียบดูนะคะ


ความหมายของ "จุติ" ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ (จากเว็บพจนานุกรมราชบัณฑิตยฯ ออนไลน์)

จุติ [จุ-ติ, จุดติ] ก. เคลื่อน, เปลี่ยนสภาพจากกำเนิดหนึ่งไปเป็นอีก
 กำเนิดหนึ่ง, (มักใช้แก่เทวดา). (ป.; ส. จฺยุติ).
http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-search-all-x.asp


คามหมายของ "จุติ" ในหนังสือพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยฯ พ.ศ. 2525 หน้า 236
จุติ ก. ตาย (มักใช้แก่เทวดา)


พี่ไม่รู้เหตุผลว่า ทำไมราชบัณฑิตย์ฯ ถึงได้ต้องปรับเปลี่ยนความหมายของคำว่า จุติ นะคะ

แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้น เมื่อได้เห็นก็คือ เสียดายเหลือเกิน เสียดายความหมายเดิมของ จุติ จัง


จะเห็นได้ชัดเจนนะคะ ว่าเดิมทีพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยฯ ปี 25 ได้ให้ความหมายของ "จุติ" ไว้อย่างชัดเจนที่สุด จนไม่เหลือข้อสงสัยใดๆ

ใครมาเปิดพจนานุกรมฉบับนี้(ปี 25) ก็จะต้องเข้าใจได้อย่างชัดเจนและในทันที ถึงความหมายของ "จุติ"
ว่าแปลว่า "ตาย" สถานเดียวเท่านั้น และต้องใช้กับเทวดาด้วยนะ
ไม่ใช่ใช้กับมนุษย์

แต่ในพจนานุกรมฉบับปี 42 "จุติ" กลับถูกปรับเปลี่ยนความหมายจากชัดเจนเป็นคลุมเครือ

กลายเป็นแปลว่า "เคลื่อน" ไปได้ซะนี่

แถมในคำอธิบายยังดันใส่คำว่า "กำเนิด" ซึ่งมีความหมายแตกต่างตรงกันข้ามกับ "ตาย" เข้ามาซะอีก

ยิ่งทำให้ความหมายของ "จุติ" ซึ่งคนก็เข้าใจผิด ใช้ผิดกันมากอยู่แล้ว สับสนมากขึ้นไปอีก
ว่ามันแปลว่า "เกิด" หรือแปลว่า "ตาย" กันแน่


อย่างที่บอกว่า พี่ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมราชบัณฑิตยฯ จึงต้องเปลี่ยนคำอธิบายความหมายของ "จุติ"
ทั้งๆ ที่ความหมายเดิมก็ชัดเจนดีอยู่แล้ว

แต่ถ้าจะให้สันนิษฐาน ก็คงเพราะว่า คำว่า "จุติ" ถูกใช้กันอย่างผิดๆ โดยไม่มีการทักท้วงทัดทาน มานานเกินไป
จนจาก "ผิด" กำลังจะกลายเป็น "ไม่ผิด" ไปแล้ว

เพราะคำอธิบายใหม่ที่แปล "จุติ" ว่า เคลื่อน นี่
พี่อ่านแล้วรู้สึกทันทีว่า ความหมายมันกลายเป็นไปใกล้เคียงกับ "เกิด" (อย่างที่คนชอบเข้าใจผิดกัน) มากกว่า "ตาย" ไปซะแล้ว


เห็นผลเสียของการใช้คำอย่างผิดๆ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภาษาวิบัติ กันหรือยังคะ
และนี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่น่าจะเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วนแล้ว
ที่พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยฯ ซึ่งเป็นหลักอย่างเป็นทางการ ในการตรวจสอบความถูกต้องของการใช้คำภาษาไทย
ที่จำต้องยอมรับสิ่งที่ผิด เป็นสิ่งที่ถูก


สังเกตกันมั้ยคะ ว่าทำไมคำหลายๆ คำ ถึงเขียนได้มากกว่า 1 วิธี

เท่าที่พี่เคยทราบมา เหตุผลนึงก็เป็นเพราะคนเขียนกันอย่างผิดๆ ใช้กันอย่างผิดๆ จนกลายเป็นถูก กลายเป็นที่ยอมรับกัน
พจนานุกรมจึงต้องอนุโลม ให้เขียนได้ทั้ง 2 คำ

อาจมีคนมองว่าดี มองว่าเป็นความยืดหยุ่นของราชบัณฑิตยฯ

แต่ตัวพี่เองไม่ชอบเลย และเห็นว่านี่แหละ คือภาษาวิบัติที่แท้จริง

เพราะว่าคำๆ หนึ่งนั้น มันไม่ได้กำเนิดขึ้นอย่างเดี่ยวๆ นะคะ
แต่มันมีความเชื่อมโยงกับคำอื่นๆ อีกมาก และมีประวัติความเป็นมาของความหมายที่อยู่เบื้องหลังของคำนั้น

จนเขาต้องศึกษาเรื่องประวัติของคำกันเป็นเรื่องเป็นราว แยกออกมาเป็นวิชาเฉพาะอีกวิชาหนึ่ง ที่เรียกว่า
วิชา นิรุกติศาสตร์

(นิรุกติศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยที่มาและความหมายของคํา. (ส.).
จากพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ (จากเว็บพจนานุกรมราชบัณฑิตยฯ ออนไลน์)
http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-search-all-x.asp)


อย่างเช่นคำว่า “จุติ” นี่ มันมีคำที่เป็นคู่ตรงข้ามของมัน อย่างลงตัวพอดีเป็นที่สุด และเป็นคำที่เรารู้จักกันดีซะด้วย นั่นคือคำว่า

ปฏิสนธิ (แบบ) ก. เกิดในท้อง, ถือกําเนิด. (ป. ปฏิสนฺธิ).
http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-search-all-x.asp


จุติ = ตาย ตรงข้ามกับ ปฏิสนธิ = เกิด

เห็นมั้ยคะ ว่าความหมายชัดเจนทั้ง 2 คำ และจำง่ายที่สุด

แต่ตอนนี้ความหมายของ “จุติ” กลับกลายไปเสียแล้ว ดันแปลว่า เคลื่อน จากสภาพกำเนิดหนึ่ง ไปยังสภาพกำเนิดหนึ่ง

แล้วยังงี้ คำว่า “จุติ” ก็ไม่ตรงกันข้ามกันพอดีอย่างงดงาม กับคำว่า “ปฏิสนธิ” แล้วใช่มั้ยนี่

มีใครรู้สึกเสียดาย เหมือนพี่มั่งมั้ยคะนี่




********

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
2.กระทู้หากเทพนิยาย...ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=412.0

ขอยกมาบางตอนนะคะ กระทู้น้องกาฬรหัสย์ก็ได้หาข้อมูลมาฝาก ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากๆ
ถือว่าเป็นสิ่งแปลกใม่ที่หลายคนอาจจะไม่เคยได้ทราบว่า นิทานที่แสนงดงาม จะมาจากโครงเรื่องจริงที่
ที่หวาดหวั่น นัก และนอกจากนี้ก็มีการแตกประเด็นไปถึงการวิพากษ์วิจารณ์ นางเอกในวรรณคดีที่เรารู้จักกันและคุ้นชื่อกันอย่างดี ไม่ว่าจะ เป็น รจนา โสนน้อย  นางสิบสอง สังข์ทองในแง่มุมของความโหดร้าย
จากน้องกาฬรหัสย์และพี่ galdewis ซึ่งถือว่าเป็นการมองและตีความในลักษณะที่ต่างออกไปอย่างมีแง่มุมที่น่าสนใจมากค่ะ


******************************************
จากการศึกษาดิฉันบอกได้เลยว่า นิทานหลายเรื่องมาจากโครงเรื่องจริง

เรื่องที่หนูน้อยหมวกแดง โดนข่มขืนแล้วเอาหมวกมาเช็ดเลือดแล้วจึงกลายเป็นสีแดง เราคิดว่า เป็นต้นฉบับดั้งเดิม
+++++ ในความจริง ต้นแบบเจ้าหญิงในนิทานเด็กน้อย++++
ก็คือ คนปรกติแบบเราๆนี่แหล่ะ ที่มีทั้งกิเลศ ตัณหา ราคะ และความอาฆาต
ทำทั้งเรื่องดี และ เรื่องเลวร้ายได้

เท่าที่เราทราบมานะ Snowwhite ต้นฉบับดั้งเดิมเป็น นิทานพื้นบ้านของทาง รัสเซียที่ มีเคร้าโครงเรื่องจริง มีการเล่ากันมานานบางทีก็อาจจะมีตัวจริงแต่เรื่องราว ถูกย่นย่อมาจาก กลายเป็น นิทานแนวเด็กน้อยน่ารัก

ต้นฉบับเดิม เมื่อ สโนไวท์ได้แต่งกับเจ้าชายแล้ว เท่าที่อ่านเจอในเวบของตปทเธอสั่งให้ กองทัพทหาร(ของสามีเธอ)บุกตีเมืองของ ราชินีแม่เลี้ยงใจร้าย แล้วทำไงรู้ไหมคะ สโนว์ไวท์สั่ง ให้จับ แม่เลี้ยงของเธอเผาทั้งเป็น โดยบอกว่า นังแม่เลี้ยงนี่เป็นแม่มดใจร้าย มีคาถา อาคม และเวทย์มนตร์
อ่ะ...จ๊ากส์

โดนส่วนตัว คาดว่า สโนวไวท์เป็น เด็กสาวรูปงาม ผิวขาว ปากแดง ผมดำ ตามแบบสาวรัสเซีย ผมดำ ผิวขาว สูงยาว เข่าดี ตาฟ้า แต่เธอเก็บกดมากเนื่องจากแม่เลี้ยงใจร้าย แย่งความรักจากพ่อไปหมด แถมพอพ่อตาย
เธอก็กลายมาเป็นคนใช้( ทำงานหนักในวัง)

เนื่องจากความสวย แล้ว เธอมีสิทธิ์ครองราชย์ต่อจาก พระบิดา
ทำให้ แม่เลี้ยงอิจฉาอีกอย่าง แม่เลี้ยงสโนว์ไวท์จากตำนาน
หน้าตาก็สวยเอามากๆ เสียเพียงแค่ว่า แก่กว่า สโนว์ไวท์เท่าน้านเอง

ในสายตาสโนว์ไวท์ คงมองแม่เลี้ยง เป็นแม่มด
แอบใช้ คาถาทำเสน่ห์ทำให้ พ่อของตัวเองหลงไหลจนโงหัวไม่ขึ้น
แต่ความจริงแล้ว

แม่เลี้ยงของ สโนว์ไวท์ ไม่ใช่แม่มด แต่เป็นคำประนาม ยัดเยียดให้ถูกจับเผาทั้งเป็นแล้วเป็นการแก้แค้นของ สโนว์ไวท์ด้วย เพราะแม่เลี้ยงใจดำมาก

ที่ไป ใช้ให้ นายพรานฆ่าเธอแล้ว ควักเอาหัวใจให้ดูมาเป็นหลักฐาน
คาดว่า สโนว์ไวท์ อาจจะรอดมาได้ เพราะ นายพรานสงสาร + สวย
แล้ว อาจจะมีการเสนอ ขอมีไรกับ สโนว์ไวท์เพื่อให้ สโนว์ไวท์รอดตาย
โดยที่สโนว์ไวท์ต้องสัญญาว่า ต้องหนีเข้าป่าไป ไม่กลับมาในเมืองอีก

บางที สโนว์ไวท์อาจจะไม่ใช่ สาวบริสุทธิ์ สังเกตุไหมว่า ในนิทาน มีอยู่จุด
ที่เล่าว่า เจ้าชาย ทุกข์ใจที่ สโนว์ไวท์หายตัวไปอย่างลึกลับจากวัง เลยเทื่ยวออกตามหา ด้วยความรัก และเป็นห่วง ( ตามหาเมียน้านเอง)

เจ้าชายที่ เคยแอบนัดพบ สโนว์ไวท์และ แอบฟังสโนว์ไวท์ร้องเพลงบ่อยๆ ในนิทาน ความจริงแล้ว สโนว์ไวท์เป็นแฟนกับเจ้าชายแต่แรกแล้วแต่แอบคบหากัน ไม่ให้ใครรู้ พอนังแม่เลี้ยงใจยักษ์ทราบก็ กลัวว่า สโนว์ไวท์จะได้ดีแต่งงานกับเจ้าชายไป แล้วกลับมาแก้แค้นตนเลยคิดฆ่าเสีย ทั้งที่ตอนนั้น สโนว์ไวท์ อายุได้ 16-17 ปีเอง โดยส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้มีเค้าเรื่องจริง แล้วก็ น่าจะรักกับเจ้าชายมาก แต่เพราะ โดนแกล้งเลยทำให้ต้องมีผัวเยอะ

อย่างในนิทาน แม่เลี้ยงก็ร้ายน่าดู เพราะ เมื่อได้หัวใจหมูมาก็สั่งให้คนเอาต้มซุป มาทานอีกนะ ( คิดดูแล้วกันว่า ผู้หญิงคนนี้ร้ายแค่ไหน)
ตอนแรกก็คิดว่า สโนวไวท์ตาย

แต่ในนิทานหลอกเด็ก มันดันมี กระจกวิเศษ

ความจริงแล้ว กระจกวิเศษ คือ หน่วยสายลับประจำวังหลวงต่างหาก
คาดว่า น่าจะเก่ง เหมือน องค์รักษ์วังหลวงจั่นเจาที่ไปตามสืบเรื่องต่างๆมารายงาน ให้ทรงทราบ พอรู้ความจริง ก็เนื้อเต้น เลยจ้างคน ออกค้นหา แล้ว จัดการฆ่าเสีย

ส่วนทางฝ่ายเจ้าชาย คงพอจะรู้เรื่องมาบ้าง เพราะ สโนว์ไวท์คงเคยเล่าให้ฟัง เจ้าชายเลยจ้างคนออกสิบหาเหมือนกัน ว่าสโนว์ไวท์อยู่ไหน

ความจริง สโนว์ไวท์ ได้รับความ ช่วยเหลือจากพวกพ่อค้าคาราวานชาวจีน
(พวกนี้ จะตัวเตี้ย ตัวเล็ก ไม่เหมือนคนรัสเซีย) หลังจากที่ช่วยเหลือ สโนว์ไวท์แล้วก็ พาสโนว์ไวท์ไปอยู่ ที่หมู่บ้าน ทางตอนเหนือของ จีน

ทำให้ แม่เลี้ยง กับ เจ้าชายคนรักของ สโนว์ไวท์ ตามตัวอยู่นาน หลายเดือน ( สโนว์ไวท์ ก็อาจจะ โดนXXXX จากคนจีนทีมาช่วย)
แต่เป็นเพราะ ความสมัครใจและ ความหวาดกลัวที่จะโดนตามฆ่าเลยต้องเอาตัวรอด สโนว์ไวท์ไว้ใจ กลุ่ม คนแคระ(อาจจะเป็น จีนแคระ) เลยเล่าทุกอย่างให้ฟังทั้งหมด ทำให้ ทุกคนพยายามปกป้องสโนว์ไวท์ โดยให้สโนว์ไวท์หลบอยู่แต่ในบ้าน

แล้ว คอยทำอาหารและดูแล บ้านให้พี่น้องกลุ่มนี้บางที อาจจะเป็น บ้านที่หลังใหญ่มากที่ พี่น้อง อยู่กันเยอะๆ แบบครอบครัวคนจีน ที่อากง อาม่า เมียน้อย เมียหลวงอยู่ด้วยกัน โดย สโนว์ไวท์อาจจะอยู่ใน ฐานะพิเศษหน่อย คือ สุดที่รัก ประจำบ้าน คนจีนสมัยก่อนลูกเยอะนะ 10 - 15 คนก็มีได้ สโนว์ไวท์คงอึดอัดใจมาก ที่ต้องมาทำงานลำบาก รับใช้ พวกคนแคระ
แถมทั้งบ้านอยู่กัน ตั้งหลายคน

หลังจากที่ แม่เลี้ยง ได้ข่าวว่า สโนว์ไวท์หลบไปอยู่ เมืองอื่น(ที่ไม่ใช่ รัสเซีย) เลย ส่งนักฆ่าไปจัดการ ** เป็น หญิงชราท่าทางน่าสงสาร
โดย วิธีการของมันก็คือ ---- ทายาพิษบนแอปเปิ้ล ----

ในนิทาน เล่าว่า คนแคระเมื่อกลับมาเห็น สโนว์ไวท์หมดสติ ก็ต่างพากันแค้นใจโมโห ตามออกไป ไล่ฆ่า หญิงแก่คนนั้นทีเดียว
ต้นฉบับเดิมเล่าว่า

หญิงชรา( แม่มดที่เอาแอปเปิ้ลมาให้ ) โดนตีตายนะคะ โดยเครื่องขุดต่างๆ
ทั้งพรั่ว ที่ขุดถลุงเหล็ก คาดว่า หมู่บ้านที่ สโนว์ไวท์ไปอยู่เป็นย่านถลุงแร่เหล็กของคนจีน เป็นทางเหนือที่อยู่ใกล้ภูเขา แล้วก็ ติดป่า มีการทำนา มีการถลุงเหล็ก และ ค้าขายไปตามเมืองต่างๆ

คาดว่า เจ้าชายแฟนของ สโนว์ไวท์ไปเจอเข้าพอดี
ตอน สโนว์ไวท์ สลบไป โดย คนแคระ กำลังทำพิธีแล้ว เอา สโนว์ไวท์
ใส่ใน โลง( ที่สวยงาม เป็นแก้วเจียระไน )


สโนว์ไวท์ รอดตายได้ เพราะ จุมพิษ แต่ไม่ใช่เพราะ จุมพิษแล้ว ฟื้น
แต่เป็นการป้อนยาทางปากต่างหาก

เจ้าชาย ดื่มยาถอนพิษ จากถ้วยยา
แล้ว ป้อนทางปาก แบบ ปากต่อปาก หลังจากนั้น ก็ฟื้น

สมัยก่อนมีสมุนไพรหลายชนิดที่ มี ทั้งยาแก้ และ ยาถอน
ถ้าเป็น คนพื้นเมือง จะรู้วิธีแก้ แล้วก็แน่นอน ที่เจ้าชาย ต้องไมได้มาคนเดียว เจ้าชายต้องมีคนรับใช้ และ หมอยา ตามมาดูแลอยู่แล้ว เลยทำให้ ช่วย สโนว์ไวท์ให้รอดพ้นจากความตายได้ โดยที่ สโนว์ไวท์หลังฟื้นจากความตาย ก็ มา แก้แค้น นางแม่เลี้ยง โดยเจ้าชายก็ยินดีช่วยอยู่แล้ว
เพราะ อยากขยายอาณาเขตการปกครองออกไป โดยเมืองของ สโนว์ไวท์เป็นเป้าหมายแรก นั่นแน่ เจ้าชายก็ ร้ายไม่ใช่ยอยนะนั่น

ส่วน คนแคระทั้ง 7 ( พี่น้อง จีนทางตอนเหนือ ทั้ง 7 )

คาดว่า 1. ตายเพราะ มีการยื้อแย่ง สโนว์ไวท์ กัน แล้ว สู้กองทหารของเจ้าชายไมได้
2. ยอมยกสโนว์ไวท์ ให้เจ้าชายเพราะ เห็นว่าเป็นคนรักกันมาก่อน ไม่ก็กลัวตาย เพราะใน นิทาน คนแคร์ก็ไม่ได้เป็นไรตายนี่ แต่ก็ไมได้ รับการ ปูนบำเน็จให้ได้ดิบได้ดี ในวังหลวง ทั้งๆที่ช่วยชีวิตสโนว์ไวท์ไว้ มันแปลกไหมหล่ะ
สรุป คงรอดแหล่ะ แต่มันจะยังไงกันก็ไม่แน่ใจ

เพราะ ฉะนั้น น่าจะเป็นแบบฉบับ การเมือง การทำสงคราม ความรัก และ การแย่งชิงอำนาจ โดยชิงไหวพริบกัน

เพราะ 2 เมือง ทำสงครามกัน ไม่ใช่เรื่องเล็กนะ

เจ้าชาย คงไปปล่อยข่าวด้วยแหล่ะ ว่าทางน้านไม่ดี แย่งบัลลังก์สโนว์ไวท์ไป
คิดร้ายกับ สโนว์ไวท์ ทำให้ สโนว์ไวท์ตกระกำ ลำบาก สารพัด ทำให้ความรักของเจ้าชายพินาศลง หัวใจแตกสลาย เป็นการแก้แค้นของ คน 2 คน
ที่มีความแค้นต่อ นังแม่เลี้ยงใจยักษ์ ความตายยังน้อยไป
นังแม่เลี้ยง ถูกประนามให้เป็น แม่มดใจร้าย ทำเสน่ห์ ชั่วร้าย ขี้อิจฉา
ให้คนเล่าต่อๆกันให้ เด็กๆด่าว่าเป็น นังแม่มดใจร้ายโดย สโนว์ไวท์ เป็นหญิงงาม ผู้ถูกรังแกแล้วมีเจ้าชาย ขี่ม้าขาวมาช่วย แบ้รรรรรร

เจ้าชายก็ บ้าอำนาจ อยากจะเมืองเขา อยากจะได้หญิงงามแบบสโนว์ไวท์
ที่ลักลอบเข้าวังสโนว์ไวท์ ตอนแรกไม่รู้ไป สืบข่าวอะไรเปล่าก็ไม่รู้
พอได้ จังหวะ ก็ ตีเมืองทันที โดยอาศัย ปล่อยข่าวทำลาย ราชินีต่างเมือง
ว่าเป็นแม่มด เป็นแม่เลี้ยงใจมาร จะฆ่าลูกเลี้ยง
ความจริง คืออะไรม่มีใครทราบ
แต่ ราชินีที่ สามารถปกครองเมือง มาได้นานเป็น 10 ปี จนสโนว์ไวท์โต
ก็ น่าจะเก่งพอสมควรนะคะ ร้ายด้วย เก่งด้วย

จากคุณ : อรมณีจันทร์

***********************
http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=412.15

galdewis:ตอนแรกที่อ่านกระทู้ของน้องกาฬนี้ ก็รู้สึกว่าแปลกดี และอึ้งกับความโหด
เพราะบทความที่น้องกาฬเอามาให้อ่านนี้ เขาเขียนเก่งอ่ะค่ะ ขึ้นต้นได้ดึงดูดความสนใจดี

แต่พอเข้าไปอ่านในลิงค์ที่น้องกาฬให้มา มีคนพูดถึงศรีธนญชัยตอนผ่าท้องน้อง เรื่องนางสิบสองที่ถูกควักลูกตา เรื่องแม่ปลาบู่ทองที่ถูกฆ่าตายครั้งแล้วครั้งเล่า ก็เลยเห็นด้วยกับเขาว่านิทานพื้นบ้านไทย ก็โหดจะตายไป
อย่างตาม่องล่าย ที่ฉีกลูกสาวออกเป็นเสี่ยงๆ
หกเขยที่ถูกตัดจมูก (รู้สึกจะถูกตัดหู แล้วตัดอะไรอีกอย่างนึงด้วยใช่ปะคะ)
ตอนเด็กๆ ฟังพ่อเล่าเรื่องบู๊สง ก็จำได้ว่าพี่ชายบู๊สงถูกเมียกับชายชู้ฆ่าอย่างโหด
แล้วบู๊สงก็แก้แค้นด้วยการฆ่าพี่สะใภ้และชายชู้อย่างโหดเหมือนกัน แต่จำไม่ได้แล้วอ่ะ


แต่จำได้ว่า ตอนที่ได้อ่านหรือได้ฟังผู้ใหญ่เล่าเมื่อตอนเด็กๆ ก็ไม่ได้รู้สึกว่าโหดนะคะ
เพราะว่าวิธีการเล่าของผู้ใหญ่ หรือวิธีการเขียนของนิทาน เป็นแบบเรียบๆ ง่ายๆ
ไม่ได้เน้นย้ำหรือให้น้ำหนักตรงที่ความโหด
แต่เน้นตรงความดีความชั่วมากกว่า
เวลาฟังผู้ใหญ่เล่าถึงตอนโหดๆ ก็มีแต่ทำท่ากึ๋ยๆ อุดหู แล้วก็หัวเราะสนุกกันไป ที่ได้ฟังนิทานแปลกๆ


แล้วนิทานพื้นบ้านไทยล่ะคะ มีใครค้นคว้าว่ามีเค้ามาจากเรื่องจริงที่โหดร้ายมั่งรึปล่าวคะ น้องกาฬ






กาฬรหัสย์:จะว่าไป  กาฬก็ยังไม่เคยเจอที่เค้าเอานิทานพื้นบ้านไทยมาวิเคราะห์นะคะ    คงเป็นเพราะว่า  มันไม่ได้มีข้อเปรียบเทียบอะไรมั้ง  นิทานพื้นบ้านไทยไม่ได้โกอินเตอร์ซะที   จึงยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก
เพราะอย่างเช่น  เทพนิยายของต่างชาติที่แพร่หลาย  เช่น  เจ้าหญิงนิทรา  ซินเดอเรลล่า   สโนว์ไวท์   ได้มีการเอามาทำเป็นการ์ตูน แบบพาฝัน จบแฮปปี้เอนดิ้ง  เจ้าหญิงเจ้าชายครองคู่อยู่ที่ปราสาท

เมื่อมีการค้นพบเค้าโครงเรื่อง  ทำให้เกิดการมาเปรียบเทียบวิเคราะห์

แต่เมื่อก่อน กาฬก็ไม่เคยรู้สึกว่านิทานพื้นบ้านที่อ่านโหดร้ายเลยนะ (คงจะเป็นเพราะซาดิสต์เข้าขั้น  ) 
คงจะเป็นอย่างที่พี่ galdewis บอก วิธีการเล่า เป็นแบบเรียบๆ ง่ายๆ ไม่ได้เน้นย้ำหรือให้น้ำหนักตรงที่ความโหด

อย่างเช่นนางสิบสอง  กาฬก็อ่านตั้งแต่ตอนป.1  ตอนควักลูกตาก็ไม่ได้รู้สึกหวาดเสียวอะไร  แต่เค้าเน้นย้ำตรงนี้ว่าเป็นกรรมที่นางสิบสองควักลูกตาปลาในวัยเด็ก
ลองนึกภาพ  ถ้าเอาเรื่องนางสิบสองไปทำ สมมติเป็นการ์ตูนดิสนีย์ละกัน   คิดว่า เค้าจะสร้างให้พระรถกับเมรีตายมั้ยคะ



อืม  พูดถึงการสร้าง  อย่าว่าแต่เทพนิยายเลยที่เค้าดัดแปลงให้ซอฟลง  ละครพื้นบ้านเองก็เหมือนกัน  ที่มีการตัดทอนความโหดร้ายออกไป
อย่างในเรื่องโสนน้อยเรือนงาม    ในละคร  เค้าให้นางกุลาถูกฟ้าผ่าตาย  แต่ฉากตายของนางกุลาจริงๆ นั้น  มันคือ

...เอามีดเชือด
ค่อยเถือเนื้อเลือด
ออกทีละชิ้น
เชือดทีหนึ่งถาม
เอาความยุพิน
อีใจทมิฬ
ไม่รับเลยนา
เชือดวันละน้อย
เลือดโทรมไหลย้อย
ทั่วทั้งกายา
กุลาเหลือล้น
จะทนมรณา
จนสิ้นมังสา
ในกายไม่มี
มันมิได้รับ
จนตากลอกกลับ
สิ้นดังชีวี...


พอลองๆ เอามาคิดแล้ว   ทำไมโสนน้อยที่แสนดีไม่ขออภัยโทษให้กุลาอีกนะ  เพราะดูแล้ว คงโดนเชือดอยู่หลายวันกว่าจะตาย  อย่างน้อยต้องหาวิธีช่วย
อาจจะแค้นที่ทำกับตัวไว้เยอะ


หรืออย่างเรื่อง อุทัยเทวี   ที่ละครสร้าง    ตอนที่นางฉันทนาผมขาว   ตอนในละครกาฬไม่ได้ดูช่วงนั้นอ่ะค่ะ   แต่เหมือนจะพอรู้ว่า คนที่ทำให้ฉันทนาตายไม่ใช่อุทัยเทวี  แต่เป็นสมุทรมาลาซึ่งเป็นแม่มาช่วยลูกสาว

แต่ในนิทานพื้นบ้าน  อุท้ยแปลงเป็นหญิงแก่ผมดำไปหลอกฉันทนาบอกว่ามีวิธีช่วยให้ผมกลับมาดำเหมือนเดิม   ด้วยการโกนผมทิ้ง แล้วเอาปลาร้าทาหมักเอาหม้อครอบหมักเอาไว้ 7 วัน  (สปารูปแบบใหม่)  ทำให้นางตายไปเลย

แอบโหดร้ายเหมือนกันนะ  นางเอกไทย  ไม่ใช่แต่จะมีให้อภัยอย่างเดียว


เอ  นี่เรามาเริ่มต้นเปิดประเด็นวิเคราะห์ความโหดร้ายของนิทานพื้นบ้านไทยกันที่บอร์ดพี่บอยนี่เลยดีมั้ยคะ   เป็น เอ่อ....วิทยานิพนธ์ วิเคราะห์ความโหดร้ายในนิทานพื้นบ้านไทย


***************

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
3. กระทู้ ประโยคประทับใจ ในนิยายเรื่องโปรดของคุณ

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=488.0

ซึ่งนานะจังคิดว่าหลายๆคน คงมีนิยายในดวงใจ และประโยคที่ชอบมากในนิยายนั้นแบบท่องจำได้ขึ้นใจใช่ไหม  และพอน้องกาฬรหัสย์ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เห็นแล้วชอบมาก เป็นกระทู้ที่คลาสสิคมากจริง จึงเป็นกระทู้แนะนำอีกกระทู้ที่คิดว่า จะเอามาลงในนิตยสารเล่มนี้

By กาฬรหัสย์

เกิดมาเยี่ยงกษัตริย์ขัตติยราช
แต่ อนิจจา! อนาถนัก
ต้องพลัดพรากถิ่นฐานแหล่างกำเนิด
ซมซานพเนจรไปทั่วเขตแคว้นแดนกันดาร

ทุกหุบเหวห้วยละหานลำเนาไพร
ข้าบุกบั่นไป ปิ่มเลือดตากระเด็น
มีดวงดารากรแทนทองประทีปส่อง
ฝากอนาคตไว้กับหมู่เมฆที่เลื่อนลอย

สุริยาประทานพลังฤทธิ์ให้แก่ข้า
จันทราเปรียบเสมือนเพื่อนใจ
หากสวรรค์ส่งข้ามาเกิดจริงแล้วไซร้
ข้าคงได้กลับคืนไปสู่เจ้าได้สมจินต์

รอข้าก่อน--อาณาจักรสีทองอันผ่องใส
รอข้าก่อน--ประชากรทั้งหลาย
แหละรอข้าก่อน--ศัตรูหมู่อมิตร!!
ข้ากำลังจะกลับไป--กลับไป!!

ตอน จอมผีดิบมันตรัย1 หน้า 131

บทนี้เป็นบทที่แงซายพร่ำรำพันเป็นเพลง  ซึ่งไม่มีใครเข้าใจความหมายได้  แสดงถึงความเศร้าปนแค้น  และมุ่งมั่นที่จะกลับไปกอบกู้บ้านเมือง


*********************

By นานะจัง

หน้า 640
ตอนนี้เป็นตอนที่แฮร์รี่รู้ชะตากรรมของเขาแล้วว่าเค้าต้องไม่รอดชีวิต แฮร์รี่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมล่องหน และเห็นจินนี่กำลังช่วยเด็กหญิงคนหนี่งอยู่

คลื่นความเย็นแล่นเป็นระลอกไปทั่วผิวหนังของแฮร์รี่ เขาอยากตะโกนออกไป อยากให้จินนี่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ อยากให้เธอรู้ว่าเขากำลังจะไปไหน เขาอยากให้มีคนหยุดเขา ลากเขากลับไป ส่งเขากลับบ้าน...
   แต่เขาอยู่บ้านแล้วนี่ ฮอกวอตส์คือบ้านแห่งแรกและแห่งเดียวที่เขารู้จัก เขากับโวลเดอมอร์และสเนป เด็กที่ถูกทอดทิ้ง ทั้งสามคนต่างพบบ้าน ณ ที่นี้
***********

ตอนนี้เป็นตอที่แฮร์รี่ยอมตายเพื่อให้โวลดี้ทำงายวิญญาณเศษเสี้ยวในตัวและแฮร์รี่ก็สลบไปได้เจอกับดัมเบิลดอร์เหมือนกับกำลังฝันอยู่ แล้วแฮร์รี่ก็ถามดัมเบิลดอร์เรื่อง ของ เครื่องรางยมทูต

“เธอจะยกโทษให้ฉันได้ไหม” เขาพูด “จะให้อภัยฉันได้ไหมที่ไม่ไว้ใจเธอที่ไม่บอกให้รู้ แฮร์รี่ ฉันเพียงแต่กลัวว่าเธอจะล้มเหลวเหมือนที่ฉันล้มเหลวมาแล้ว   ฉันกลัวว่าเธอจะทำผิดเหมือนที่ฉันทำ โปรดอภัยให้ฉันด้วย แฮร์รี่ ตอนนี้ฉันรู้แล้วละ รู้ว่าสักพักแล้ว ว่าเธอเป็นคนดีกว่าฉัน(หน้า  655)

*******************************
ดัมเบิลดอร์พูดออกมาอย่างกล้าหาญและเยือกเย็น  ตอนนี้เขาเหม่อมองข้ามศีรษะแฮร์รี่ไป

“ฉันมีพรสวรรค์ ฉันเก่งเป็นเลิศ ฉันอยากหนีออกมา ฉันอยากมีชื่อเสียง ฉันต้องการความรุ่งโรจน์

“อย่าเข้าใจฉันผิด” เขาพูดความเจ็บปวดปรากฏบนใบหน้า ทำให้เขาดูแก่หง่อมลงอีกครั้ง “ฉันรักพวกเขา ฉันรักพ่อแม่ ฉันรักน้องชายน้องสาว แต่ฉันเห็นแก่ตัวมาก แฮร์รี่ เห็นแก่ตัวอย่างคนที่ไร้ความเห็นแก่ตัวเช่นเธอไม่มีวันจะเข้าใจ”(หน้า658)


*************
”เจ้าแห่งความตายที่ไม่มีใครชนะได้ กรินเดวัลด์และดัมเบิลดอร์! เป็นเวลาสองเดือนเต็มๆที่ไร้สติ สองเดือนแห่งความฝันอันโหดเหี้ยม สองเดือนที่ละทิ้งสมาชิกครอบครัวอีกสองคนที่ควรดูแล” หน้า 659

********************
By Zanear

แร้ว ก็ เรื่อง ทวิภพของทมยันตี

 เจ้า เอยปลูกรัก จะปลูกไว้ในอ่างแก้ว
ต้นรักพี่แล้ว ปลายไปเร่รักเขาอื่น

จะเด็ดยอดเสีย และจะรดน้ำให้ชื่น
อย่าให้ไปเร่รักอื่น  ในคืนมารักพี่เอย




โซ่ตรวจ ผูกรัด สักร้อยหุน
ใจมั่น มุ่งหัก ทลายได้
แต่ใยรัก เบาบาง สักเท่าใด
ผูกพันไว้ แนบสนิท นิจนิรันดร์ 


************

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
4. กระทู้ห้องนักเขียน ที่น้องๆหลายๆคนจะเอางานเขียนมาลงโปรโมทที่บอร์ด หรืองานเขียนฉบับแต่งต่อกันเน้นฮาอ่านคลาย ก็ได้รับความนิยมอย่างมากมาย ซึ่งในนิตยสารเล่มนี้ก็อยากที่จะมีคอมลัมน์ที่แนะนำงานเขียนของน้องๆที่เอาผลงานมาลงด้วยค่ะ อ่านแล้วก็ต้องอึ้งนะคะ เด็กๆสมัยนี้อายุแค่ 13-14 แต่สามารถเขียนงานได้ออกมาอย่างน่าทึ่ง นี่ก็เป็นตัวอย่างนวนิยาย ของ น้อง ยิม บุษบงกช ที่เอามาฝากที่บอร์ด

ติดตามงานเขียนของน้องกนักเขียนและนวนิยายจากบอยคลับได้จากลิงค์นี้นะคะ

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?board=10.0

************
รินล้างพสุธา... โดย บุษบงกช กรไชย

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=433.0

บุรีรมย์สมสถานพิมานแก้ว          ดุจดั่งเพชราแววแพร้วสุกใส
ชัยภูมิเหมาะมั่นอันภูมิใจ               จะเกริกไกรก้องหล้านามธานี
ว่ากันทราเลิศรุจดุจสวรรค์             ช่างเฉิดฉันเกินจะพรรรณาชี้
จวบจนเข้าอายุนภบุรี                    ยี่สิบปีจะแตกดับถึงอับจน
ปฐพีจะรุกร้อนต้องจรหนี                ต้องหลีกลี้ที่สู้ไม่รู้ผล
ที่ต่อตีจะตายตกโศกสกล              ต้องร้อนรนมิพ้นโศกวิโยคภัย
จวบจะได้สายเลือดแห่งนักรบ       มาสยบปรปักษ์รักษาไว้
แลกชีวันประกันเพื่อเวียงชัย          "โลหิตใดจักรินล้างพสุธา"


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

บทกวีนี้เชื่อว่าประพันธ์โดยปฐมกษัตริย์... มีอยู่ในคัมภีร์ ที่หอเก็บพระคัมภีร์หลวงเท่านั้น
คือข้อความที่ทำให้ชาวนคราหวาดหวั่นพรั่นกลัว ปริศนาอยู่ที่ว่า... โลหิตใด... "จักรินล้างพสุธา"



พออายุเมืองได้สิบห้าปี ดูยิ่งใหญ่ผงาดฟ้า
ครั้นนครใกล้ครบชันษาได้ยี่สิบ
เรื่องร้ายๆเกิดขึ้น... เมืองที่เดินหน้ามาตลอดเริ่มถอยหลัง
ชาวนคราเริ่มรู้จักกับความพ่ายแพ้ แลภาวนาด้วยความเชื่อ
โลหิตนักรบ... นักรบคนใดที่จักเอาชีวิตมาแลกชะตากรรมบ้านเมือง...

ระหว่าง... เขา ผู้มีสายเลือดเป็นเชื้อเจ้าต่างเมือง แล ทรงบุญญาธิการ "รณรต" นักรบผู้กุมชะตากรรมศึก



เขา... ผู้พลัดพรากที่ไม่มีใครรู้ที่มา "แสน" นามสั้นๆ แต่เป็นนามของนักรบชื่อก้อง... สุภาพ และดูสุขุมเป็นเสน่ห์


นาง... ผู้เป็นขัตติยะนารี "วชิรดา" นามนี้เพราะจับใจ สืบเชื้อสายแต่องค์ปฐมกษัตริย์


นาง... พระองค์หญิงสูงศักดิ์ ทุกลมหายใจของ "บุษบง" มีเพียงกันทรา



"มาศเมือง" พระองค์หญิงเมืองคู่ปรับของกันทรา ชอบตามพี่ชายออกศึก เป็นสมรภูมิเป็นที่เที่ยว



"มณีฉาย" ขัตติยะนารีผู้เพียบพร้อม เรียบร้อยสมสกุลแห่งบุระรัตนา ที่ภายในแข็งแกร่งกว่าที่ทุกคนคิด


"เมืองกันทรา" นคราใหม่เกิดขึ้นท่ามกลางความขัดแย้ง
กันทราจะฝ่ามรสุมไปได้อย่างไร
เลือดนักรบแห่งเผ่าพงศ์วงศาใด... อันจักรินล้างดับอัปมงคลให้หมดสิ้นปฐพี...
************

กลอนเทพสามฤดู  โดย กาฬรหัสย์

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=288.0

เทวเทพพระราหูอมตะ

ได้ตระหนักพระสถิต ณ คิมหันต์

สุริยาแผดกล้าทิวาพลัน

พระเทวัญอสุราทรงรูปงาม

แต่อนาถเทวามีรูปยักษ์

มีดวงพักตร์ยักษาน่าเกรงขาม

ถูกประณามต่ำช้าดั่งคนทราม

แม่นงรามจึงมิยลมิสนใจ

องค์ราหูคู่ประสบพบพระเกตุ

เกิดอาเพศประจักษ์แจ้งแถลงไข

คอยบรรเทาทุกข์หนักและโพยภัย

จนดวงใจนุชนาถเริ่มเอนเอียง

อ่านบทต่อไปได้ที่ลิงค์นี้ค่ะ >>>>http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=288.0

**********************

กลอนในวรรณคดี ที่พี่น้องบอยคลับของเราแต่งขึ้นมา อย่างเช่น

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=61.0

กลอนพระในวรรณคดี 
    โดย พี่ bobenz

               
รวมเหล่าบุรุษรูปงาม                           พระมีกี่นามตั้งคำถาม           
               ถ้าใครรู้โปรดช่วยนับตาม                     แต่ละนามนั้นมีกี่คน                 
               องค์แรกเป็นจอมกษัตริย์                       พรมทัตปกครองทุกแห่งหน               
               ติดตามมาด้วยพระสุธน                        ชุบเป็นคนหลวิชัยคาวี                 
               ศรีสุวรรณกับสินสมุทร                         ผู้เรืองยุทธสุดสาครเก่งเป็นศรี               
               อีกทั้งพระอภัยมณี                                 ยอดกวีเป่าปี่พิฆาตมาร                 
               สมุทรโฆษโอรสกษัตริย์                         ทรงถนัดขับเสียงพิณสดับขาล               
               อินทรจักรเทพศิลป์โกมินทร์กุมาร           ปราบคนพาลที่พานพบสยบไป             
               มณีพิชัยพิชัยมุงกฎวิจิตรจินดา               ตามชายาส่วนพระลอตามไก่           
               พระลักษณ์พระรามเดินไพร                   ลักษณวงศ์อาลัยคู่ชีวา                   
              โอรสบุตรองค์อัมรินทร์                           กายเพชรไพลินงามหนักหนา         
               กายสุวรรณเป็นทองผ่องอำภา                ปิดบังกายาพระสังข์ทอง           
               ท้าวแสนปมเจ้าโม่งป่า                           นิลมณีขวานฟ้าทั้งสอง                 
               ซ่อนรูปบังตาคู่ครอง                             หมายจะลองใจพระธิดา               
               สุวรรณหงษ์ปิ่นทองติดตามเว่า              พระอิเหนารูปงามเสน่หา         
               สองพี่น้องสุริยันอินทิรา                         มหิงสานรสิงห์อวตาร                 
               องค์กษัตริย์รถสิทธิ์ราชา                        พระบิดารถเสนผู้ส่งสาร               
               ทิณวงศ์ทรงม้าปรีชาชาญ                      สะท้านขุนแผนแสนเจ้าชู้             
               หมื่นไวยพลายงามเรืองเวทย์                  เกิดอาเพศพระพิรุณพระราหู                   
               ทั้งสององค์เป็นเทพสามฤดู                    ปราบศัตรูยักษ์ร้ายวายชีวัน                 
               สีหราชสิงหไกรภพ                               จันทโครพเปิดผอบต้องอาสัญ         
               วงษ์สวรรค์จันทวาทเข้าโรมรัน               ชาละวันฟาดฟันไกรทอง               
               สี่ยอดกุมารไชยเชษฐ์กามนิต                   สรรพสิทธิ์ถอดดวงจิตที่สิ่งของ                   
               อุณรุฑสุทัตกุมารพบคู่ครอง                    เพชรดาราสมปองน้องนารี

*****************
เล่าเรื่องเทพสังวาลย์ด้วยกลอนจ้า โดย นับดาว

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=475.0

กาลครั้งหนึ่ง ณ ดินแดนแห่งสวรรค์                    เหล่าทวยเทพประชุมกันตามนัดหมาย
"มหาเทพ"สร้างสังวาลขึ้นเสี่ยงทาย                         รวมห้าสายกล้าแกร่งเรืองฤทธี
"เทพศาสตรา"ได้สังวาลทับทิมแดง                         ทั้งฤทธิ์แรงแกร่งกล้าเรืองรัศมี
ครองพิภพที่ใต้ธรณี                                            หมู่เทพพายินดีเปรมปรีย์ดา
องค์"เทพีหยั่งรู้"ผู้เลิศลักษณ์                                ได้พิทักษ์สังวาลงามหนักหนา
สีเขียวมรกตแห่งเทพา                                        ครองกลางหาวนคราด้วยสุขใจ
องค์"เทพแห่งกาลเวลา"แกร่งกล้าหาญ                   ได้สังวาลสีนิลงามสดใส
ครองพื้นพสุธาเป็นเวียงชัย                                   หาผู้ใดทัดเทียมองค์เทวา
สังวาลสีเหลืองงามบุษราคัม                                 งามเลิศล้ำองค์เทพีศรีสง่า
ผู้ครองภพใต้น้ำเปี่ยมจิตเมตตา                              นาม"เทพีกรุณา"ได้ครองไป


********************

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
และสุดท้ายกระทู้นี้ ซึ่งถือว่าเป็นกระทู้ที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากติดอันดับต้นๆของบอร์ดบอยนะคะก็คือ
กระทู้พระนางในวรรณคดี VS พระเอกนางเอก ที่พี่ bobenz ทำมาฝากอย่างต่อเนื่องค่ะ คือเหมาะที่จะเอาลงนิตยสารเป็นอย่างยิ่ง บางรูปนี่น่าทึ่งมาก ที่ภาพวาดนางในวรรณคดีไปมีส่วยคล้ายกับนางเอกที่เอาลงได้อย่างเหลือเชื่อ ถือว่าเป้นกระทู้ที่ใช้ทั้งฝีมือและความคิดสร้างสรรค์สุดค่ะ และกระทู้นี้ยังได้รับความนิยมอย่างมากในเด็กดี และ เคยได้รับเป้ฯกระทู้แนะนำในพันทิพด้วยนะคะ ของดีๆอย่างต้องส่งเสริม ดูแค่โลกไซเบอร์รู้สึกเสียดายค่ะ ก็เลยคิดว่าจับมาลงหนังสือซะเลย

พระเอก VS พระในวรรณคดีไทย

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=479.0

พระสมุทรโฆษ เทพอุ้มสม



พระราหู



พระพิรุณ



********************************************

นางเอก VS นางในวรรณคดี

http://www.boysapolclub.com/Forums/index.php?topic=267.0



เลื่อมลายวัน




ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
ใครมีคอลัมน์อะไรดีๆ มาเสนอกันอีกมั้ย

ประเทศไทยจะได้มีนิตยสารที่มีสาระและได้แสดงความคิดเห็นบ้าง

เพราะเราเป็นทั้งคนอ่านและคนเขียน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 05, 2009, 10:58:52 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
แรงบันดาลใจสำคัญที่พี่อยากทำนิตยสารเล่มนี้ เพราะพี่เห็นว่า
หนังสือบันเทิงที่เกี่ยวดารานั้นมีขายอยู่ให้เกลื่อนแต่ไม่มีหนังสือ
หรือ นิตยสารเล่มใดที่จะกล้า ทำนิตยสารบรรเทิงเกี่ยวกับ
ละครพื้นบ้าน นักแสดงละครพื้นบ้าน หรือแม้แต่ภาษาวรรณคดีไทยบ้างเลย
แรงบันดาลที่สำคัญมากก็คือ อยากทำนิตยสารซักเล่ม ที่อัดแน่นไปด้วยสาระและบันเทิง
ที่เกี่ยวกับความเป็นแท้ๆบ้าง แล้วบอร์ดบอยที่เราทำตอนนี้ข้อมูลเหล่านี้
ก็มีแทบจะเรียกได้ว่าเป็นขุมทรัพย์ทางปัญญาได้เลย มีการอัพเดรดข้อมูลข่าวสารจากสมาชิกทุกวัน
 แต่ถ้าขุมทรัพย์เหล่านี้จำกัดอยู่ในแค่โลกไซเบอร์ ไม่คิดว่ามันน่าเสียเหรอคะ รูปแบบของนิตยสารที่ทำออกมา
อาจจะมีลักษณะ คล้ายกับหนังสือ a day แต่เราจะฉีกแนวต่างออกไปตรงที่ว่าของเรา
 เน้นความเป็นไทยล้วน ๆ ถ้าเพื่อนสนใจก็เข้ามาพูดคุยแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่เลยนะคะ

เห็นด้วยมากๆเลยนะคะ แต่ว่า...ถ้าทำออกมาแล้วจะมีคนสนใจไหมคะเนี่ย นอกจากพวกเรา ก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่อ่ะค่ะตอนนี้เทรนเกาหลีมาแรงแซงเอกลักษณ์ไทยไปแล้ว พูดแล้วมันก็น่าใจหายนะคะเนี่ย.... :-[
นับดาววันละดวง

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
พี่คิดว่า  มันน่าจะมีคนสนใจนะ 

เพราะนิตยสารฉบับนี้ อัดแน่นความรู้ แล้วก็สาระ (เราลงอะไรไปมีสาระเปล่าหว่า  :-[)  มันเหมาะแก่การศึกษาค้นคว้านะ

เราไม่ได้เน้นดารา   เพราะดาราไทยสมัยนี้ สู้ดาราเกาหลียาก  แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ  ในยุคสมัยนี้  คนที่ชอบดาราต่างประเทศแต่อนุรักษ์ไทยก็ยังมีอีกมากนะ

อย่างพี่ไง   ดู MV MIROTIC   พร้อมกับแต่งแก้วนพเก้า   :P  มันไปกันได้ไงเนี่ย
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
เห็นด้วยมากๆเลยนะคะ แต่ว่า...ถ้าทำออกมาแล้วจะมีคนสนใจไหมคะเนี่ย นอกจากพวกเรา ก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่อ่ะค่ะตอนนี้เทรนเกาหลีมาแรงแซงเอกลักษณ์ไทยไปแล้ว พูดแล้วมันก็น่าใจหายนะคะเนี่ย.... :-[


ที่น้องนับดาวว่ามาไม่ผิดเลยจ้า ว่าตอนนี้เกาหลีกำลังมาแรง จะมีใครสนใจนิตยสารเล่มนี้นอกจากพวกเรากันเอง
ก็มันเป็นซะอย่างนี้ไงจ๊ะ เห็น คุณค่าของชาติดีกว่า น่ายกย่องกว่าของที่เป็นของเราเอง แต่ทุกคนก็ต้องยอมรับ
แม้แต่ตัวพี่เองก็ยอมรับ ว่า เกาหลี เค้ามีความสามารถและเห็นคุณค่าทั้งประวัติศาสตร์ ขนบธรรมเนียมประเพณ๊
จนสามารถเชิดและประกาศศักดา ให้คนชาติอื่นรู้ว่า เกาหลี ก็ไม่แพ้ชาติใดในโลก ซึ่ง ญี่ปุ่นก่อนหน้านั้น ก็
ทำให้เราประจักษ์มาแล้ว ก็ ยังคงมีแต่ คนไทยเนี่ยแหละจ้ะ ที่เห็น ของคนอื่นดีกว่า ของเราด้อยค่าน่าอับอาย
ดีแต่ตามก้นคนอื่น ไม่มีความคิดคึวามเป็นของตัวเอง  ไม่เคยเห็นความสำคัญ ของภาษา ประวัติศาสตร์
และขนบธรรมเนียมอันดีงามของไทยแม้แต่ละครจักรๆวงศ์ๆ เอง ยังถูกจัดเป็น ละครเกรดสอง
ในสายตาคนทั่วไปอยู่ดี แต่พี่ก็ไม่โทษคนที่มองหรอกนะเพราะ แม้แต่คนทำ ละครจักรๆวงศ์ๆ
ออกมา ยังไม่เคยใส่ใจจะให้มันออกดี ควรค่าแก่การสรรเสริญยกย่องเลยดูอย่าง เทพสังวาลย์
ได้ พี่ไม่เห็นอะไรเลย นอกจาก จงใจ อยากขายของ ใครเตือนก็ไม่ฟัง แต่ก็ช่างเหอะๆ 
พูดไปก็เท่านั้นเปลี่ยนแปลงอะไรคงไม่ได้แล้ว เสียดายนักแสดง ที่มีฝีมือ เสียดาย วรรณคดี ที่สูงค่า
เสียดาย ที่คนไทยไม่เคยเห็นคุณค่าของความเป็นไทยว่ามาก็ยิ่งใหญ๋ ไม่แพ้ชาติใดในโลกเหมือนกัน
ที่พี่อยากทำหนังสือเล่มนี้ เพราะว่า มันอัดแน่นไปด้วยสิ่งที่ควรค่า และมีความสำคัญยิ่ง ของไทยนะจ๊ะ
พี่รู้ว่ามันยากที่จะเปลี่ยนแปลงความคิดของคนส่วนใหญ่ได้ แต่ก็คุ้มไม่ใช่เหรอ ถ้าจะลองเสี่ยงทำ
ถ้าในแง่มุมของ ธุรกิจ คงสำรวจตลาดแล้วบอกว่า ทำมาก็ขายไม่ได้ คิดแค่นั้น ว่ากำไรหรือ ขาดทุน
ถ้าคิดได้แค่นี้ อยากจะยิ่งใหญ่ให้คนยกย่อง เหมือนชาติอื่นคงยาก อย่างเรื่อง แดจังกึม ที่รัฐบาลเกาหลี
ออกทุนและสนับสนุน เพราะเค้ารู้ว่า เรื่องนี้จะส่งผลยังต่อประเทศเค้ายังไง เค้าไม่ได้คิดว่าเรื่องนี้ลงทุนไปแล้ว
จะได้กำไรเท่าไร แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือชื่อเสียงของประเทศ หน้าตาของประเทศแล้วถ้าพูดกันจริงๆ
คนไทยย่อมมีความผูกพัน กับภาษา วรรณคดีไทย มากกว่างานของ
ชาติอื่นด้วยซ้ำ แม้ว่าจะทำออกมาได้ห่วยมากซักแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ยังตามดูกัน เอาง่ายๆนะดูอย่างสังข์ทอง
บทพระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ 2 คนให้การตอบรับมากมายซักแค่ไหน แม้ว่าคนทำจะไม่ใส่ใจในคุณค่าของมันเลยก็ตาม
อย่างที่พวกพี่ พยายามแต่งแก้วนพเก้า กัน จุดมุ้งหมายสำคัญ คือ อยากให้คนอ่านรู้ว่า นวนิยายจักรๆวงศ์ๆ ถ้าตั้งใจที่
จะแต่งให้ดี มันก็ดีไม่แพ้ วรรณกรรม ของต่างชาติเช่นกัน  อย่างที่พี่ทำ จุลสารละครจักรๆวงศ์ๆ ก็มีคนอ่านยอดวิวนับพัน
และยังมีคนคนขอไปทำงานวิจัยต่ออีก แบบสำรวจละครพื้นบ้านอีก ก็ยังมีคนทยอยเข้ามาตอบกันเรื่อยๆ หรือแม้แต่บอร์ดดีด้าเอง
กระทู้รวมภาพละครพื้นบ้านที่นินดาไปตคั้งไว้ ยอดการอ่านยังทะลุหกหมื่นกว่าด้วยซ้ำไป
เพราะตอนที่พี่ไปปักหมุดกระทู้นี้ขึ้นมาหน้าหนึ่ง กระทู้ยอดวิวประมาณ
5หมื่น แต่แค่อกี 2วันเท่านั้น ยอดวิวขึ้นมาเกือบ 6หกหมื่น ขนาดบอร์ดบอยเป็นบอร์ดเล็ก ๆ นักแสดงก็ไม่มีงาน
แต่ยอดการเล่นบอรืดเดือนมกราคม เกือบหนึ่งแสนด้วยซ้ำไป แล้วยิ่งกระทู้แก้วนพเก้า
นิยายที่แต่งกันของบอร์ด ลงไป 21 ตอน ยอดวิวกว่า 4000 คนอ่านอย่างต่อเนื่อง
ทุกวัน ลงไปยังไม่ได้เสี้ยวนึงของเรื่องด้วยซ็ ยอดการอ่านมากกว่ากระทู้ใดๆ ที่เคยมีมา เมื่อเปรียบเทียบในระยะเวลาเท่าๆกัน
แค่นี้ พี่ก็ ถือว่า ประสบความสำเร็จมากแล้ว ที่คนให้การตอบรับเยอะขนาดนี้
นี่แค่จำกัดอยู่ที่โลกไซเบอร์นะคะ คนยังเข้ามากันมากมายถึงเพียงนี้
แม้บอร์ดบอยจะมีปัญหา มากมายสารพัด ทั้งโดนแฮ็ก บอร์ดล่ม และอีกมากมาย
แต่ก็มีคนเข้าไม่ขาดสาย เพราะคนที่เข้ามาเค้ายังเห้นในคุณค่าของความเป็นไทย
คนที่เข้าไม่ได้เป็นเพียงแค่ แฟนคลับของพี่บอยเท่านั้นนะคะ แต่เป็นแฟนคลับในเนื้อหาสาระที่เรามีต่างหาก
 ซึ่งบอร์ดดาราทั่วไป น้อยที่นักที่จะมีข้อมูลหลากหลายอย่างที่นี่ ถ้าไม่นับ บอร์ดพันทิพ
พี่ก็เลยคิดว่า ในเมือ่เรามีคลงข้อมูลมหาศาลถึงเพียงนี้ จะจำกัดอยู่แค่ในวงแคบแค่นี้เองเหรอ 
มันน่าเสียดายอ่ะ ถ้าอนาคตข้างหน้าบอร์ดนี้ข้อมูลเต็ม พี่ก็ต้องทำการล้างบอร์ด ลบข้อมูลทั้งหมดทิ้ง
ไป และถ้าคนที่ต้องการข้อมูลที่ถูกลบทิ้งไปเค้าจะไปหาที่ไหน หรือข้อมูลที่เราต้องการมันขึ้นมาอีก
 ลบทิ้งไปแล้ว จะไปกูคืนก็ไม่ได้ อีก น้องนับไม่เสียเหรอจ๊ะ กลอนที่ น้องแต่ง หรือ น้องๆคนอื่นๆแต่งไว้
หรือกระทู้ภาพ กระทู้เนื้อเพลงละครพื้นบ้าน ถ้าถูกลบไป มันคงน่าเสียดายแย่ แต่ถ้าเรามีนิตยสาร
ในรูปแบบสิ่งพิมพ์มันก็ยังคงอยู่กับเราตลอดไปเปิดอ่านที่ไหนก็ได้  ถ้าใครที่เคยได้เล่นบอร์ดดีด้าเก่า
คงจะทราบดีว่า ข้อมูล บอร์ดนั้น มากมายเพียงใด พอบอร์ดล่ม ทุกอย่างก็สูญสิ้น
แม้แต่ความทรงจำดีๆที่มีร่วมกัน และอีกอย่างที่พี่อยากทำนิตยสารเล่มนี้ อยากลงข่าวคราวนักแสดงละครพื้นบ้านบ้าง
หรือรูปถ่ายก็ยังดี ทีหนังสือดาราทั่วไปยังมีออกให้เกลื่อน แถมหลายคนก็ทำตัวไม่เป็น
คนของสาธารณชนเอาซะเลย ยังขายได้ขายดี ผิดกับนักแสดงละครพื้นที่น้อยคนนักจะ
มีประวัติเสื่อมเสียหรอืประพฤฆติตัวออกนอกลู่นอกทางให้เป็นที่ติฉินนินทาของคนอื่นเลย
ก็ไม่ได้รับการยอมรับเท่าที่นักแสดงละครปกติทั่วไปได้รับ ไม่ยุติธรรมเลย
พล่ามมาซะยาววววววววววววเลย แต่ก็ได้พูดในสิ่งที่อยากพูดออกไปหมดแล้ว 
ถึงจะแรงไป แต่ก็เป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจจริงๆ

พี่นานะพูดถูกที่สุดแล้วล่ะค่ะเราไม่ได้ทำเพื่อการค้า แต่ทำเพื่ออนุรักษ์ความเป็นไทยต่างหาก แล้วอีกอย่างมันยังเป็นความภาคภูมิใจของเราทุกคนด้วยว่าเราเคยมีความทรงจำดีๆร่วมกัน จากคนที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือการรักษาเอกลักษณ์ไทย พูดแล้วมันน่ายินดีมากเลยนะคะ จากคนต่างถิ่น ต่างอายุกัน มาร่วมกันทำนิตยสารด้วยฝีมือของตัวเอง แสดงความสามารถของตัวเอง โดยที่งานประพันธ์ต่างๆหรือแม้แต่รูปภาพ ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในอินเทอร์เน็ตเท่านั้น เพราะอย่างที่พี่พูดมาล่ะค่ะ เว็บนี้มีปัญหาบ่อยครั้ง ถ้าเว็บล่ม งานดีๆที่พวกเราร่วมกันสร้างมาก็ต้องหายไป มันก็น่าเสียดายสุดๆเลยล่ะค่ะ สู้ทำลงหนังสือดีกว่าอยู่กับเราไปตลอด คิดถึงกันตอนไหนก็เอาออกมาดู แล้วก็ยังเป็นเหมือนหนังสือเรียนนอกเวลาอีกด้วย
นับดาววันละดวง

ออฟไลน์ maycute_11

  • *
  • 124
  • 0
  • เพศ: หญิง
    • ศรีมหาคเณศดอทคอม
เห็นด้วยเลยค่ะ
ทั้งการวิจารณ์ละครพื้นบ้าน
การใช้ภาษาไทย
และก็อยากให้มีเรื่องย่อนิทานพื้นบ้านประมาณนี้ค่ะ
อ้อ..น่าจะมีสัมภาษณ์นักเขียนด้วยนะคะจะได้ครบเซต
จึ่งเห็นจารึกอักษร     นามกรพระโอรสา
ชื่อหยังหยังหนึ่งหรัดอินดรา  อุดากันสาหรีปาตี
อิเหนาเองหยังตาหรา  เมาะตาริยะกัดดังสุรสีห์
ดาหยังอริราชไพรี     เองกะหนะกะหรีกุเรปันฯ

--ศรีมหาคเณศดอทคอม-- http://www.srimahaganesh.com

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
เห็นด้วยเลยค่ะ
ทั้งการวิจารณ์ละครพื้นบ้าน
การใช้ภาษาไทย
และก็อยากให้มีเรื่องย่อนิทานพื้นบ้านประมาณนี้ค่ะ
อ้อ..น่าจะมีสัมภาษณ์นักเขียนด้วยนะคะจะได้ครบเซต


หมายถึงสัมภาษณ์นักเขียนที่เขียนนิยาย  หรือสัมภาษณ์คนเขียนคอลัมน์จ้ะ  :P
ถ้าสัมภาษณ์นักเขียน  ก็พอหาได้นะ 

ส่วนในเรื่องย่อ  อาจจะต้องดูอีกทีจ้ะ  เรื่องย่อพวกนี้จริงๆ มีลิขสิทธิ์นะ  (ใช่เปล่าคะ พี่นานะ) 
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ maycute_11

  • *
  • 124
  • 0
  • เพศ: หญิง
    • ศรีมหาคเณศดอทคอม
มีวิธีแก้ค่ะ  เราก็เอาที่เป็นวรรณคดีมาแทนสิคะ  วรรณคดีใครๆก็อ่านได้
จึ่งเห็นจารึกอักษร     นามกรพระโอรสา
ชื่อหยังหยังหนึ่งหรัดอินดรา  อุดากันสาหรีปาตี
อิเหนาเองหยังตาหรา  เมาะตาริยะกัดดังสุรสีห์
ดาหยังอริราชไพรี     เองกะหนะกะหรีกุเรปันฯ

--ศรีมหาคเณศดอทคอม-- http://www.srimahaganesh.com