ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

สวรรค์ลำเอียง (Hoshi no kinka )ซีรี่ย์ญี่ปุ่นที่ครองใจคนดูตลอดกาล

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์

วันนี้ นานะจังเอาซีรี่ย์ญี่ปุ่นเรื่อง Hoshi no kinka หรือ ชื่อภาษาไทย คือ สวรรค์ลำเอียง ออกอากาศทางช่อง 3 ราว พ.ศ. 2539
ตอนนั้นานะจังอยู่ ม.1 ส่วนภาค 2 ก็ออกกาศราวปี 2540 เวลา ประมาณ 16.00 น. ถ้าใครได้ดู หนังญี่ปุ่น
 ที่ช่อง 3เอามาฉายช่วงนั้น เรื่องนี้ถือว่าสร้างปรากฏการณ์ คนดูเยอะมาก  และเป็นที่กล่าวขวัญมาจนถึงวันนี้เลยนะคะ นึกถึงแล้วก็อยากจะให้เอามาฉายอีกครั้งจังเลย
เป็นเรื่องที่ สนุก มาก จริงๆ

ออกอากาศ ปี 1995 นำแสดงโดยNoriko Sakai(อายะ), Takao Ohsawa(ชูอิจิ), และYutaka Takenouchi(ทาคูมิ)

สำหรับเรื่องนี้นะคะ มีทั้งหมด 2 ภาคด้วยกัน เรื่องนี้ ถือว่าเป็นเรื่องที่โด่งดังมากของญี่ปุ่น เพื่อนนานะจัง ที่เป็นนักเรียนเปลี่ยนสมัยตอนอยู่ ม.ปลาย
confirm มาเลยว่าดังจริงๆ และเป็นเรื่อง ที่ แจ้งเกิด ยูทากะ ในบทพระรองของเรื่อง เรียกได้ว่าฮอตสุดๆ เลยค่ะ



ชื่อเรื่อง: Hoshi no kinka/ Heaven's coins / die sterntaler

นักแสดง: โนริโกะ ซาไก /ทาคาโอะ โอซาวะ/ ยูทากะ ทาเคโนะอุจิ

สวรรค์ลำเอียง ภาค 1

http://www.youtube.com/watch?v=dG5QNDX4_ic&feature=related

<a href="http://www.youtube.com/v/dG5QNDX4_ic&amp;hl=en&amp;fs=1&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/dG5QNDX4_ic&amp;hl=en&amp;fs=1&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash.swf</a>

กดปุ่ม Play ฟังเพลงสวรรค์ลำเอียงได้ ค่ะ เพราะมากกกกกกกกกก นางเอกของเรื่องเป็นผู้ขับร้องค่ะ

http://www.ijigg.com/songs/V2BCFD4CPD

<a href="http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2BCFD4CPD&amp;Autoplay=0http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2BCFD4CPD&amp;Autoplay=0http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf</a>

 ;)


ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
สวรรค์ลำเอียงภาค 2

http://www.youtube.com/watch?v=JHoinQZ4pfc&feature=related

<a href="http://www.youtube.com/v/JHoinQZ4pfc&amp;hl=en&amp;fs=1&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/JHoinQZ4pfc&amp;hl=en&amp;fs=1&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash.swf</a>


ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์


เพลงประกอบ: By Sakai Noriko 酒井法子

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=myday&month=04-2006&date=23&group=12&gblog=2


เนื้อร้อง:
ato dore kurai setsunaku nareba
anata no koe ga kikoeru kashira

nani genai kotoba o hitomi awasete tada shizuka ni
kawaseru dake de ii hoka ni wa nannimo iranai

aoi usagi zutto matteru hitori kiri de furuenagara
sabishi sugite shinde shimau wa hayaku atatamete hoshii

ato dore kurai kizutsuita nara
anata ni tadori tsukeru no kashira

araitate no SHATSU no nioi ni daki sukumeraretara
itami mo kanashimi mo subete nagarete kieru wa

aoi usagi naiteiru no yo sou anata ni kioeru you ni
tatoe zutto todokanakute mo eien ni aishiteiru wa

aoi usagi sora o kaketeku kokoro terasu hikari hanachi
ai no hana ni yume o furimaki ashita e to Ah...

aoi usagi inori tsuzukeru dokoka ni iru anata no tame
ima no futari sukueru mono wa kitto shinjitsu dake dakara

ภาค 2
เนื้อร้อง:
totsuzen nakidashite anata wo komaraseta
daitekureru noni obieteita

SHOO UINDOO no naka no
warawanai MANEKIN
hontou no watashi ni hayaku kizuite

ashita no bun no namida wo
kyou nagashite shimaeba ii
niji no kawa wo tsukuriagete
anata ga tadoritsuku you ni

umarekawattemo anata wo sagaseru wa
anmaku no hoshiboshi ga oshieteiru

hadaka no watashi ni yukui ga maioriru
tada sore ga watashi no kagami no DORESU

ashita no bun no omoi wa
kyou tsutaeteshimaeba ii
naite naite zutto naite
anata ga tadoritsuku you ni

ikusen no inori

ashita no bun no namida wo
kyou nagashite shimaeba ii
kobune ni notta anata ga
watashi ni tadoritsuku you ni

ashita no bun no omoi wa
kyou tsutaeteshimaeba ii
naite naite
zutto naite
watashi ni tadoritsuku made

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ขอขอบคุณข้อมูลจาก คุณ haiku ที่เล่าได้อย่างละเยดทั้งสองภาคเลยค่ะ :-*
 




http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=haiku&month=01-2006&date=27&group=11&gblog=8

เรื่องนี้พระเอกเป็นหมอ ส่วนนางเอกเป็นพยาบาลและเป็นใบ้ ทำงานอยู่ด้วยกันที่ฮอกไกโด
 สองคนมีนิสัยคล้ายกัน ชอบความสงบ และคอยเฝ้ามองดวงดาวด้วยกันเสมอๆ ชูอิจิต้องจากอายะไปโตเกียว
ก่อนขึ้นเครื่องเขาทำมือบอกรักอายะและขอแต่งงานด้วย เธอยิ้มอย่างเปี่ยมสุขที่ได้ความรักที่เฝ้ารอ


คลีนิคที่สองคนทำงานด้วยกัน-ชูอิจิบอกลาอายะ


อายะรอชูอิจิอยู่นานเลยตัดสินใจไปตามหาเขาที่โตเกียว และก็ได้พบกับทาคูมิน้องชาย (คนละหรือคนละแม่ไม่แน่ใจค่ะ)
แล้วเข้าใจผิดว่าเขาเป็นขโมยที่วิ่งราวกระเป๋าเธอไป ทาคูยะติดตาต้องใจอายะแต่เธอก็ไม่เคยรับไมตรีจากเขาเลย
 อายะได้พบชูอิจิแต่เขาจำเธอไม่ได้ เธอได้แต่อดทนรอให้ความทรงจำของเขากลับคืนมา
อายะตัดสินใจเข้าทำงานในโรงพยาบาลของชูอิจิ ทำได้เพียงมองอยู่ห่างๆอย่างขมขื่นใจที่เห็นคนรักต้องแต่งงานกับหญิงอื่น

ผู้หญิงที่ชูอิจิที่แต่งงานด้วยคือโชโกะ เป็นคนที่เขาช่วยไม่ให้ตกจากบันไดเลื่อนจนเขาต้องความจำเสื่อม เธออ้างตัวว่าเป็นคนรักของเขา ชูอิจิกลับไปฮอกไกโดกับโชโกะเพื่อไปตามหาความทรงจำสองปีของเขาที่ขาดหายไป แต่เขาก็ยังจำอะไรไม่ได้ ทาคูมิเป็นหมอเหมือนชูอิจิทำงานอยู่ในโรงพยาบาลเดียวกัน เขาต้องผ่าตัดสมองให้พี่ชายแต่เกิดกลัวเพราะเคยผ่าตัดล้มเหลวมาก่อน แต่สุดท้ายก็ผ่าตัดสำเร็จทำให้ทาคูมิช่วยคนไข้อื่นได้ด้วย อายะถูกอายูมิผู้หญิงที่หลงรักทาคูมิแทงได้รับบาดเจ็บต้องผ่าตัด ชูอิจิผ่าตัดช่วยชีวิตอายะอย่างสุดความสามารถจนอายะปลอดภัย ระหว่างผ่าตัดความทรงจำของเขาค่อยๆเริ่มกลับคืนมา

ทาคูมิแอบพาอายะออกจากโรงพยาบาลเพื่อเขาจะได้รักษาเธอด้วยตนเอง ชูอิจิตามหาจนเจอแล้วบอกว่าจะถอนหมั้นกับโชโกะเพื่อแต่งงานกับอายะ พอโชโกะรู้เรื่องก็พยายามจะฆ่าตัวตาย ชูอิจิบอกทุกคนว่าจะถอนหมั้นแต่โชโกะบอกว่าเธอท้องกับเขาแล้ว ต่อมาตัดสินใจทำแท้งแต่อายะไปห้ามทัน อายะตัดสินใจเลิกกับชูอิจิลาออกจากโรงพยาบาล ชูอิจิตามอายะไปและบอกว่ายินดีทิ้งทุกอย่างเพื่อเธอ แต่อายะบอกเขาว่าไม่อยากให้ลูกของเขาเป็นเหมือนเธอที่ถูกทิ้งตั้งแต่เกิดและบอกว่าไม่เคยรักเขาเลย ชูอิจิรู้ดีว่าเธอพูดไม่ตรงกับใจแต่ก็ยอมปล่อยอายะไปและกลับไปหาโชโกะ

อันนี้จบภาค 1 ของสวรรค์ลำเอียงนะคะ ฉากจบเป็นไรที่ชอบมาก ที่สุดเลย หลังจากที่อายะกลับไปฮอกไกโด เพราะชูอิจิ ต้องรับผิดชอบลูกในท้องของโชโกะ
คุณหมอ ทาคูมิ ก็ตาม อายะมา ฮอกไกโด จบตอนที่ อายะปัดมือ ทาคูมิ ที่พยายามจะลวนลามเธอ ของตกแตกหมด ฉากนี้ชอบๆมาก
ทาคูมิ นี่ก็ คาแร็ก อังคาส ฉุดกระฉาก บัวแย้ม ราวนั้น เพราะเป้ฯ ลูกชายคนเล็ก ค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่รักจริงโคตรรรรรรรรรร

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ภาคสอง เริ่ม ฉากคลอดลูกของโชโกะ ซึ่งทำคลอดโดยตัวร้าย พี่ชายแท้ของชูอิจิ โชโกะตาย

นานะจังงงกับนางเอกนิดหน่อยนะคะ she ชอบทำเหมือนมีใจให้ทั้งพระเอก แล้วพระรองเลยอ่ะ แบบ อีกคนก็รัก อีกคน หนึ่งก็สงสารอ่ะ



http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=haiku&month=01-2006&date=27&group=11&gblog=8

ทาคูมิขออายะแต่งงาน เธอตอบตกลง หลังจากโชโกะตายแล้วชูอิจิสารภาพกับอายะว่ายังรักเธอเสมอ
ทาคูมิเจ็บปวดที่รู้ว่าอายะยังไม่ลืมชูอิจิ เขาบอกให้เธอไปกับพี่ชาย แต่ทาคูมิได้รับอุบัติเหตุ อายะบอกว่าเขาจะเดินไม่ได้อีก


ทาคูมิหมดอาลัยตายอยาก อายะบอกเคโกะพยาบาลที่มาหลงรักเขาว่าเคโกะจะช่วยทาคูมิให้กลับมาใช้ชีวิตเป็นปกติได้ ทาคูมิเห็นใจเคโกะยอมรับรักเธอ เขานัดอายะเพื่อบอกลาแต่เคโกะกลับคิดว่าทาคูมิจะไปกับอายะ อายะถูกเคโกะผลักออกไปบนถนน ความที่หูหนวกเลยไม่ได้ยินเสียงรถที่วิ่งมาด้านหลัง สถานที่ก่อสร้างมีของวางระเกะระกะ รวมไปถึงกระจกนิรภัยแผ่นใหญ่ที่ถูกกระแทกจนแตก เศษกระจกแตกเป็นเม็ดเล็กๆโปรยปรายลงบนตัวอายะ ภาพตัดไปเมื่อครั้งที่ชูอิจิพูดกับเธอที่ฮอกไกโดว่า สักวันจะมีดวงดาวตกลงมาบนตัวอายะและเขาจะทำให้ดาวตกลงบนตัวอายะให้ได้ แต่สิ่งที่ตกลงบนตัวเธอกลับทำให้ชีวิตของเธอน่าเศร้ายิ่งขึ้น อายะตาบอด ชูอิจิบอกทาคูมิว่าอายะต้องการปิดตัวเองจากเรื่องปวดร้าวที่ผ่านมาทั้งหมด ไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้ยินอะไรอีกต่อไป


ชูอิจิถูกกล่าวหาว่ารับสินบนกำลังจะถูกจับเข้าคุก เขาพาเธอออกจากโรงพยาบาลเดินไปตามถนนยามค่ำคืนที่ว่างเปล่า หิมะโปรยปรายลง
"เธอหนาวไหม" เขาถามแล้วถอดเสื้อนอกออกคลุมให้เธอ พอออกเดินทั้งคู่สะดุดล้มลง
"ขอโทษนะ เป็นอะไรไหม มีแผลหรือเปล่า" ชายหนุ่มุถามอย่างเร็ว ก้มลงหยิบรองเท้าของเธอที่หลุดออกมาสวมให้ เงยหน้าขึ้นมองเธอ แต่ก็เปลี่ยนใจถอดรองเท้าตัวเองออกลุกขึ้นยืนเคียงกัน
"นานๆเดินเท้าเปล่าสักพักก็ดีเหมือนกัน เหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง" เธอยืนนิ่งเหมือนหุ่นโชว์ที่สวมชุดแต่งงานที่ถูกทิ้งไว้ข้างทาง แล้วเธอเคยถอดรองเท้าตัวเองสวมให้คล้ายเรื่องราวของเด็กสาวในนิทานที่เขาเคยเล่าให้ฟังเมื่อนานมาแล้ว
"ถึงเธอจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป ฉันก็จะอยู่เคียงข้างเธอจนชั่วชีวิตจนกว่าดวงตาของเธอจะมีดาวปรากฏขึ้นอีกครั้ง จนกว่าบนตัวของเธอจะมีดาวร่วงหล่นลงมา ฉันจะรักเธอไม่มีวันเสื่อมคลาย…อายะ..." เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน ดวงตาเริ่มพร่าเลือนด้วยหยาดน้ำตา
"ฉันรักเธอมากนะ" ชายหนุ่มก้มหน้าลง น้ำตาร่วงลงบนมืออายะที่เขาเกาะกุมไว้ เธอทำมือแสดงว่ารับรู้ ชูอิจิกอดเธอไว้ด้วยความรู้สึกลึกซึ้งในหัวใจเกินจะกล่าวออกมาเป็นคำพูดใดได ้ทั้งคู่เต้นรำกันเงียบๆ ท่ามกลางสายหิมะที่โรยตัวลงบางเบา ฉากหลังเป็นไฟประดับดวงเล็กๆมากมายรูปดาวและแสงไฟจากตึกสูงไกลลิบๆ ดูคล้ายดวงดาวที่ทั้งสองมีความผูกพันกระพริบแสงรายล้อมรอบตัว


ภาพตัดกลับมาที่ห้อง สองคนนั่งใกล้กัน ชูอิจิเอื้อมมือแตะแก้มอายะแผ่วเบา เธอยกมือทั้งสองข้างจับต้องใบหน้าเขา ทั้งคู่สัมผัสถึงความรักอันลึกล้ำที่มีให้แก่กันมาเนิ่นนาน กล้องถ่ายให้เห็นนิทานที่เขามอบให้เธอก่อนจากฮอกไกโดมา หนังสือถูกเผาไฟเป็นบางส่วน ฉากนี้จบลงด้วยภาพของมือทั้งสองประสานกัน ดวงดาวอันแสนหวานกำลังโปรยปรายลงบนความรู้สึกของคนทั้งคู่ เชื่อมความผูกพันให้มั่นคงไม่มีวันเลือนสลาย

เช้าแล้วชูอิจิต้องลาจากอายะ เขาหันไปมองหญิงสาวที่นั่งนิ่ง หยิบเสื้อของตัวเองคลุมไหล่ให้ ลงนั่งตรงหน้าเธอ จับมือไว้แล้วบอกว่าจะรีบกลับมา ชายหนุ่มลุกขึ้นจะเดินออกไป เงามือของอายะทาบลงบนกำแพงตรงหน้า เขาชะงักหันกลับไปมอง เธอทำมือบอก
"ฉันรักคุณ" ชูอิจิยิ้มให้กับคำพูดไร้เสียงอันอ่อนหวานของเธอแต่ดวงตามัวหม่นด้วยหยดน้ำ
"ฉันก็รักเธอเช่นกัน" เสียงพูดแผ่วเบา ชูอิจิมองเธออย่างอาลัยอาวรณ์แล้วตัดใจเดินออกจากห้องไป ออกมาหน้าบ้านตำรวจมารอจับชูอิจิอยู่แล้ว

ทาคูมิเข้ามาหาอายะบอกว่าชูอิจิบริสุทธิ์พ้นจากข้อกล่าวหาทั้งหมด อายะถามเวลา เขาบอกว่าสิบเอ็ดโมงเช้าแล้ว ความสุขระบายเต็มใบหน้าหญิงสาว บอกทาคูมิ
"น่าแปลก ทั้งที่ไม่ใช่เวลากลางคืนแต่ฉันกลับมองเห็นดาว...ดาวของเขากำลังร่วงหล่นลงมาอาบร่างฉัน" พูดจบก็ยิ้มอย่างสุขใจ กอดหนังสือนิทานไว้แนบอก

ยากามิพี่ชายของชุนอิจิแต่คนละแม่กับทาคูมิ (เป็นคนที่ทำร้ายทาคูมิจนพิการ)ถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจจากแม่ตั้งแต่เล็ก ตามหาน้องชายที่ต้องพลัดพรากกัน ไม่คิดว่าน้องชายตัวเองจะร่ำรวยเป็นถึงผู้อำนวยการโรงพยาบาลแต่ตัวเองสิ้นไร้ไม้ตอก เขาหลงรักอายะแต่เธอก็มีเพียงชูอิจิคนเดียวในหัวใจ ยากามิคิดแค้นจับตัวอายะไป ทาคูมิสงสัยว่าทำไมยากามิหลงรักอายะ เคโกะบอกว่าได้ยินยากามิพูดถึงอายะว่า
"ในดวงตาของอายะมีกระจกอยู่แค่บานเดียวที่พร้อมจะรับกับทุกสิ่ง ทั้งที่ตัวเองก็เติบโตมาท่ามกลางความยากจนแต่กลับไม่มีกระจกบานนั้น เขาเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปแต่ไม่สามารถปฏิเสธตัวเองได้ ทำให้ต้องสูญเสียทุกอย่างไป เหมือนเด็กที่ต้องการกักเก็บความรักความอบอุ่นของแม่ไว้กับตัวคนเดียว"

ทาคูมิและเคโกะตามมาช่วยอายะ แต่ทั้งคู่กลับถูกยากามิจับตัวไว้พาลงเรือออกทะเลไป ยากามิสติฟั่นเฟือนเห็นอายะเป็นแม่ของตัวเองคิดจะให้ตายพร้อมกัน ทาคูมิร้องห้าม พยายามดิ้นรนให้พ้นจากการถูกมัด แหวนที่เขาจะมอบให้อายะตกลงพื้น ชายหนุ่มตะเกียกตะกายจากรถเข็นฮึดสุดแรงจนยืนบนขาตัวเองได้ หยิบแหวนขึ้นมา ยากามิหันมามอง ทาคูมิโถมทั้งตัวเข้าหายากามิไว้ทั้งที่มือยังไม่หลุดจากเชือก กอดอีกฝ่ายไว้ไม่ยอมปล่อยแล้วทิ้งตัวลงทะเล ยากามิดิ้นรนแต่ทาคูมิก็จับไว้แน่นจนยากามิหยุดดิ้นจมหายไปกับความมืดมิดของผืนน้ำ เชือกหลุดออกจากมือแล้วแต่ทาคูมิก็หมดแรง มองเห็นภาพของอายะบนเรือค่อยๆเลือนลางลงทุกที ส่งเสียงเรียกอายะเบาๆได้คำเดียว แล้วร่างของชายหนุ่มก็จมลึกลงไปทุกที ชูอิจิโดดลงน้ำควานหาจนช่วยน้องขึ้นมาได้ ทาคูมิฟื้นจากสลบพอรู้ว่าทั้งพี่ชายและอายะปลอดภัยก็โล่งใจ


ชูอิจิและอายะได้กลับมาอยู่คู่กันอีกครั้ง เขาบอกเธอ
"แคล้วคลาดกันมานานมากเลยนะ แต่ว่าในที่สุดก็ได้มาอยู่กันสองคนซะที สักวันนึงถ้ามีคนบริจาคกระจกตาให้เธอๆก็จะมองเห็นได้อีกครั้ง ระหว่างนั้นฉันจะเป็นดวงตาให้เธอ"
"ถึงจะมองไม่เห็นอยู่อย่างนี้ตลอดไป ฉันก็มองเห็นคุณ" ชูอิจิยิ้มให้อย่างตื้นตันใจ
"อายะ ฉันจะไปเป็นหมอชนบทไม่ใช่เอเซไกแล้ว เป็นแค่หมอธรรมดาๆคนนึง เพราะฉะนั้น...อายะ...ฉันคงจะทำให้ดาวตกลงมามากๆไม่ได้แล้วนะ แต่ว่าถ้าเป็นดาวเล็กๆแค่ดวงเดียวละก็ ถ้าเป็นเหรียญเล็กๆฉันก็อาจจะ...ยื่นมือคว้ามาไว้ในมือเธอก็ได้"
"แค่ดาวดวงเดียวก็พอ ไม่ต้องการเหรียญทองมากๆขอแค่ดวงเดียว ยามที่เปล่งแสงอ่อนโยนและเข้มแข็ง ขอแค่มีดวงดาวเล็กๆก็พอแล้ว ฉันสามารถมองเห็นมันลอยอยู่บนดวงตาของคุณ...ดาวดวงนั้น" ชูอิจิแตะแก้มเธอเบาๆแล้วจับมือเธอไว้
"ฉันจะอยู่กับเธอตลอดไปไม่ว่าเวลาทุกข์หรือเวลาเศร้า จนกว่าจะถึงวันนึงหลังจากที่เราสองคนได้ใช้เวลาร่วมกันนานพอแล้ว
ฉันจะต้องจากเธอไปไกลแสนไกลฉันคงยังอยู่ใกล้ๆเธอ"
"ถ้าคุณตายฉันก็จะตายด้วย" สีหน้าอายะจริงจัง ชูอิจิหัวเราะเบาๆ ทาคูมิเดินมาที่หน้าห้อง แง้มประตูมองพี่ชายกับอายะ ยิ้มให้จางๆ แล้วแขวนถุงใส่กล่องของขวัญและวางแหวนไว้ที่ประตูแล้วเดินจากไป (ตอนนี้ดูแล้วรู้สึกเหมือนตอนที่เทซกตามมาดูจุนโซกับอึนโซที่ทะเลหลังจากที่อึนโซฟื้นขึ้นมาเลย)


ชูอิจิเข้ามาในห้องทำงานหยิบแหวนจากลิ้นชักจะเดินออกจากห้อง แต่ชะงักไปเมื่อเห็นยากามิตรงหน้าประตูกำลังจ้องมองมาด้วยแววตาอาฆาตคล้ายคนเสียสติ ไม่ทันได้พูดอะไรก็ถูกพี่วิ่งเข้าใส่ใช้มีดแทงจนมิดด้าม เสียงระฆังจากโบสถ์ราวกับจะดังกังวานเข้ามาถึงในห้อง ชูอิจิกำแหวนในมือไว้แน่น แข็งใจผลักพี่ชายออกไปรู้สึกเจ็บปวดอ่อนแรงจนเซแล้วทรุดตัวลง พยาบาลเดินเข้ามาเห็นตกใจร้องเสียงลั่น


ทาคูมิรอพี่ชายอยู่นานออกปากบ่นว่าพี่ชายทำไมชักช้านัก ผู้ช่วยรับโทรศัพท์จากโรงพยาบาลที่โทรมาบอกเรื่องชูอิจิกำลังจะบอกทาคูมิ ประตูโบสถ์เปิดออกพอดี ทาคูมิลุกยืนอย่างดีใจที่เห็นพี่ชาย เคโกะจับมืออายะบอกว่าเจ้าบ่าวของเธอมาแล้ว ชูอิจิค่อยๆเดินเข้าไปหาอายะ สายตาเริ่มพร่าเลือน ทาคูมิถามพี่ชายว่าทำไมมาช้า สีหน้าของชูอิจิดูซีดกว่าชุดสูทขาวที่เขาสวมอยู่ มือที่ซ่อนอยู่ในเสื้อจับแผลที่ท้องไว้ โผเผเข้าใกล้อายะ เสียงปรบมือดังก้องโบสถ์ อายะหันมาหงายมือยื่นออกรอเขา สายตาเปี่ยมด้วยรักของชูอิจิจ้องมองเธอพูดเสียงแผ่วล้า
"อายะ...สวยเหลือเกิน...สวยมาก..."
ชายหนุ่มมองมือของอายะแล้วยื่นมือที่อาบด้วยเลือดออกจะจับมือเธอ ทุกคนมองอย่างตกตะลึงได้แต่นิ่งงันกันหมด ร่างของชูอิจิโงนเงน มองภาพของอายะที่เลือนจางคล้ายล่องลอยอยู่ในความฝัน พูดออกมาอีกได้เพียงว่า "อายะ" ชายหนุ่มรู้สึกหมดแรงจนต้องทรุดตัวลง พอเอื้อมมือออกสุดแขนจะแตะมือเธอแต่พลาดล้มคว่ำลงตรงหน้าอายะนั่นเอง เสียงร้องดังอื้ออึง ทาคูมิทรุดตัวลงร้องเรียกพี่ชายไม่หยุดปาก มองเลือดบนเสื้อพี่ชายที่ซึมออกจากแผล มือแตะสีแดงยกขึ้นมองดูอย่างไม่เชื่อตาตัวเอง แหวนในมือชูอิจิร่วงลงกับพื้น ทาคูมิเงยหน้าขึ้นมองอายะที่ยังยื่นมือค้างเหมือนหุ่นในตู้โชว์ ทุกเสียงรอบตัวเงียบลงราวอยู่ในโลกไร้เสียงของอายะ


อายะถูกนำตัวเข้าโรงพยาบาลทันที เคโกะบอกอายะว่ามีคนบริจาคแก้วตาให้แล้ว ไว้ผ่าตัดให้สายตามองเห็นชัดเจนก่อนค่อยกลับไปทำพิธีแต่งงานใหม่อีกครั้ง ผลการผ่าตัดสำเร็จด้วยดี

ทาคูมิยืนนิ่งมองร่างไร้วิญญาณของพี่ชายที่นอนนิ่งมีผ้าขาวปิดตาไว้ ผู้ช่วยเข้ามาบอกว่าการผ่าตัดเสร็จเรียบร้อย ค้อมศีรษะให้แล้วออกจากห้องไป ทาคูมิยังคงยืนสงบนิ่งมีเพียงน้ำตาค่อยๆหลั่งลงอย่างสุดกลั้น

สองอาทิตย์ต่อมาทาคูมิได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเอเซไก พร้อมกับเวลาที่หมอจะเปิดตาของอายะ สิ่งแรกที่อายะถามถึงเมื่อมองเห็นแล้วคือผู้ชายที่เธอรัก ทาคูมิบอกเธอ
"พี่ชูอิจิเขาอยู่ใกล้ๆเธอนี่เอง...ใกล้มากเลยนะ" อายะเหมือนจะรู้ความนัยที่เขาบอก ยกมือขึ้นสัมผัสดวงตาตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมองทาคูมิ เขาพยักหน้าให้ อายะตกตะลึงลุกขึ้นยืนทันที ทาคูมิคว้ามือไว้
"พี่ชูอิจิเขาไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกแล้วนะ" อายะผลักเขาล้มลงวิ่งออกจากห้องตามหาชูอิจิ กลับมาบ้านที่เหลือเพียงความว่างเปล่า หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งอย่างอ่อนแรงและทุกข์ทรมาน ห้องทั้งห้องสว่างจ้าแต่โลกและหัวใจของอายะมืดสนิทลงในทันที แสงสว่างที่เพิ่งได้รับดูจะมืดมิดยิ่งกว่าช่วงเวลาทุกข์ทนที่ผ่านมา

อายะมาที่หลุมฝังศพของชูอิจิ เอื้อมมือแตะชื่อบนป้ายหินแล้วแตะดวงตาของตัวเอง ริมฝีปากแย้มคล้ายจะยิ้มแต่ก็ร้องไห้ออกมาในที่สุด ทรุดตัวลงกอดป้ายหินไว้แน่น มีเพียงเสียงร่ำไห้ของหญิงสาวที่ดังก้องทั่วบริเวณอันเงียบสงบ ห่างออกไปไม่ไกล ทาคูมิยืนมองอยู่ เขาเดินเข้าใกล้สายตาจับอยู่ที่หญิงสาว เธอเงยหน้าขึ้นมองชื่อบนป้ายหินอีกแล้วซบหน้าลงสะอื้นไห้ ทาคูมิลงนั่งเอื้อมมือแตะไหล่หญิงสาว เธอปัดมือเขาออกอย่างแรง หันไปมองแล้วกลับไปซบหน้ากับป้ายหินร้องไห้ออกมาเสียงดัง ทาคูมิต้องกอดปลอบเธอไว้ด้วยความรักและสงสารจับใจ

อายะเข้าไปในห้องทำงานของชูอิจิ เปิดตู้แล้วหิยบเสื้อกาวน์ของเขาออกมาแล้วกอดไว้
เธอมองป้ายชื่อบนเสื้อแล้วนึกถึงความหลัง

ทาคูมิอยู่ในห้องทำงานคนเดียวนั่งนิ่งมองแหวนที่พี่ชายมอบให้และคำฝากฝังสั้นๆของพี่ก่อนตาย
"...ฝากอายะด้วย ทำให้เธอมีความสุข..."

อายะนั่งอยู่ในท้องฟ้าจำลองที่ชูอิจิเคยพาเธอมาดูดวงดาวด้วยกัน เสื้อกาวน์ของเขาวางพาดบนตัก ความคิดล่องลอยไปถึง
...คำบอกรักและขอแต่งงานของเขาก่อนจะขึ้นเครื่องวันที่ลาจากเธอที่ฮอกไกโด
"พอฉันกลับมา พอถึงตอนนั้นเรามาแต่งงานกันนะ เพราะว่าฉันก็รักเธอเช่นกัน"
...คำพูดของเขาวันที่เขาจำเธอได้แล้ว
"ขอให้เชื่อใจฉันแล้วก็ตามฉันมา ฉันจะไม่ทำให้เธอร้องไห้อีกแล้ว" อายะยังจำอ้อมกอดวันนั้นของเขาได้ไม่ลืมเลือน
...ชูอิจิบอกความรู้สึกให้อายะรู้
"โชโกะรู้มาตลอดว่าในหัวใจ ข้างในหัวใจของฉันมีเธออยู่ตลอดเวลา เป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยเลย…อายะ...เธอยังอยู่ในหัวใจของฉัน"
"ฉันจะเป็นคนแบกรับทุกอย่างไว้เอง ส่วนเธอเพียงแค่แสดงความรู้สึกจริงๆอย่างที่เธอปรารถนา ฉันจะทำตามความต้องการของเธอ
เพราะนั่นเป็นพียงวิธีเดียวที่คนที่ทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างฉันจะทำให้เธอได้"
"ถ้าแม้ต้องสูญเสียทุกอย่างไป ฉันก็จะอยู่กับเธอตลอดไป ถ้าหิมะตกมันจะกลายเป็นชุดแต่งงานของเธอ ฉันจะทำให้ดาวตกลงมาข้างบนตัวเธอ เพราะนั่นก็เป็นความปรารถนาของฉันเหมือนกัน"
"...ฉันรักเธอมากนะ..." คำหวานที่เขาบอกเธอวันที่เขาเต้นรำด้วยกันเป็นครั้งแรกท่ามกลางหิมะที่โรยตัวลงบางเบา

อายะขึ้นไปบนดาดฟ้าของโรงพยาบาล เสื้อกาวน์ของเขาคลุมอยู่ที่ไหล่ มองหนังสือนิทานที่เขามอบให้แล้วกอดหนังสือไว้หลับตาลง เดินเข้าใกล้ขอบตึก ฝนหล่นพรำราวกับร่ำไห้ไปกับหัวใจของเธอ ทาคูมิตามหาอายะจนได้พบร้องเรียกอย่างตกใจ อายะหันมา ทาคูมิเรียกให้เธอกลับเข้ามาแต่อายะไม่ยอม
"ฉันสัญญากับเขาไว้แล้วว่า ถ้าเขาตายฉันก็จะขอตายด้วย" ทาคูมิตะโกนห้ามอีก
"อายะ พี่ชูอิจิไม่ได้ต้องการอย่างนั้นหรอกนะ ถึงตายก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอกน่า" อายะส่ายหน้า บอกอย่างเจ็บปวดว่าเธอไม่กลัวตาย "การมีชีวิตอยู่โดยปราศจากเขามันน่ากลัวเหลือเกิน"
หมอผู้ช่วยของทาคูมิที่เคยสั่งให้ตรวจร่างกายของอายะหลังการผ่าตัดตามขึ้นมาบอกว่า อายะจะตายไม่ได้ เพราะเธอตั้งท้องลูกของชูอิจิแล้ว ทาคูมิเข้าใกล้อายะบอกว่าพี่ชายของเขายังไม่ตายแล้วยื่นมือออกบอกให้จับมือเขาไว้ อายะยืนนิ่งอย่างอัดอั้นตันใจน้ำตาไหลเคล้าสายฝนที่กระหน่ำลงมาแล้วค่อยๆยื่นมือให้ทาคูมิ


ทาคูมินั่งอยู่ที่สนามบินหยิบแหวนของชูอิจิออกมามองแล้วนึกถึงคำพูดของพี่ก่อนตาย พอเห็นอายะก็เดินเข้าไปหา
มือไพล่หลังซ่อนกล่องของขวัญไว้ในมือสองกล่อง อายะแปลกใจที่เห็นเขา
"คิดจะไปโดยไม่ร่ำลากันเลยหรือ" ทาคูมิพูดจบก็ยื่นกล่องของขวัญให้ ยิ้มกว้าง เอ่ยกับเธอ
"ในกล่องนี้มีกุหลาบสีขาวกับสีแดงอย่างละดอกนะ ถ้าหากว่าเธอเลือกสีแดงฉันก็จะรักเธออีกครั้งให้เหมือนแสงอาทิตย์อันอบอุ่นที่สาดส่องมา แล้วเราก็แต่งงานกัน ถ้าหากเธอเลือกได้สีขาวละก็...แหม...ฉันไม่อยากจะคิดเลย...ฉันจะขอเป็นแค่
ลมที่พัดผ่านระหว่างเมฆสีขาวคอยเฝ้าคุ้มครองเธอจากที่ไกลๆ แค่นั้นก็พอแล้ว สำหรับฉันกล่องนี้เปรียบเสมือนกล่องแพนด้าเลย...ไม่ใช่ๆๆแพน...โด...รา ไม่ใช่แพนด้าหรอก ไม่ต้องกลัวหรอกนะ คราวนี้ฉันไม่เล่นตุกติกอีกแล้ว รับรอง" ทาคูมรีบบอกประโยคสุดท้ายกลั้วเสียงหัวเราะ เพราะเขาเคยใส่กุหลาบสีแดงไว้ทั้งสองกล่องให้เธอเลือกเมื่อคราวที่ขอแต่งงานครั้งแรกกับเธอ
"เลือกได้เลย" พอหญิงสาวจะเลือกทาคูมิชักกล่องหนี
"อ่ะๆ เดี๋ยวก่อน แน่ใจแล้วหรือที่เลือกกล่องนี้" อายะยิ้มพยักหน้าให้ หยิบกล่องจากมือเขา ทาคูมิภาวนาเสียงดังว่าสีแดงอยู่หลายครั้ง พออายะเปิดออกดู กุหลาบสีขาวอยู่ในนั้น ทาคูมิอุทานคำว่าสีขาวแล้วแกล้งทรุดตัวลงทำท่าหมดแรง เงยหน้าขึ้นมองเธอ หัวเราะแล้วพูด
"อายะ...ขออีกครั้งได้ไหม เรามาเริ่มต้นกันใหม่...คงจะไม่ได้ใช่ไหม" ทาคูมิยิ้ม ทำใจยอมรับความจริง

ทาคูมิหันไปมองป้ายบอกเวลาออกของเครื่องบินแล้วลุกขึ้นยืน หยิบแหวนของพี่ชายออกมา
"ขอให้ฉันได้เป็นคนสวมให้เธอเถอะ...แทนพี่ชูอิจิไง" อายะพยักหน้าให้ ทาคูมิสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ


ชายหนุ่มมองหน้าอายะบอกเสียงสดใส
"ถ้าหากว่าเธอมีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอีกล่ะก็ ฉันจะรีบบินไปหาเธอทันทีเลย ใช่ ฉันจะขึ้นไปกับลมไปให้ไกลจนถึงสุดหล้าฟ้าเขียวเลยล่ะ" อายะยิ้มทำมือขอบคุณเขาด้วยความซาบซึ้งใจ
"อย่าน่า ไม่เอาน่า ฉันไม่ใช่พระพุทธรูปนะ" อายะน้ำตาซึม บอกเขาอีก
"ฉันจะไม่ลืมคุณเลย...ตลอดชีวิต"
"อายะ...ฉันน่ะเป็นความทรงจำในอดีตของเธอไปซะแล้วนะ"
"ความทรงจำที่งดงาม" เธอบอกเขา ทาคูมิหัวเราะทั้งที่น้ำตากำลังหยดลง
"ฉันก็เช่นเดียวกันนะ ตั้งแต่ฉันเกิดมา" ชายหนุ่มปาดน้ำตาแล้วพูดต่อ
"เธอเป็นความทรงจำที่สวยงามที่สุด"
"ฉันจะไม่ลืมคุณเลย" อายะบอกคำสุดท้ายกับเขา
"ฉันก็เหมือนกัน...ฉันจะไม่ลืม...จะไม่ลืมเธออย่างแน่นอน" สองคนยิ้มให้กันทั้งน้ำตา อายะถือกระเป๋าเดินจากไป ทาคูมิมองตาม น้ำตานองหน้า

ผู้ช่วยถามทาคูมิว่าทำไมไม่พาอายะมาด้วยเพราะพี่ชายฝากฝังเธอไว้กับเขา
"พี่ชูอิจิทำให้ดาวตกลงมาหาอายะแล้ว เพราะฉะนั้นอายะถึงได้กลับฮอกไกโด ไปสถานที่ๆรู้จักกับพี่ชูอิจิครั้งแรกเพื่อตามหาดาวดวงนั้น ดาวที่ตกลงมาหาผู้หญิงที่มีแค่ดวงเดียว ถ้าพี่ชูอิจิทำให้ตกแล้วฉันจะทำให้ตกอีกได้ยังไงล่ะ"
"คนที่จะพบจากนี้ต่อไปจะได้ดาวของคุณ"
"ไม่จำเป็นต้องเป็นดาวก็ได้ ก็หรือไม่ใช่ล่ะ บนท้องฟ้าตอนนี้มีดาวส่องแสงอยู่ไม่รู้กี่หมื่นกี่พันดวง ดาวที่ไม่สามารถตกลงมาเหมือนกับฉันน่ะ บางครั้งสิ่งที่แข็งแรงกว่าความรักก็มีนะ เพราะว่าความรักอาจต้องการสิ่งตอบแทนขึ้นมาสักวันนึง
ความปรารถนาดีน่ะแค่เราอธิษฐานให้คนๆนั้นมีความสุขในฐานะดาวที่ไม่มีวันตก ดาวที่ชื่อว่าชูอิจิตกลงมายังบนพื้นโลกและรักอายะชั่วนิรันดร์ ถ้าเป็นอย่างงั้นฉันก็เฝ้าภาวนาอยู่บนฟ้าต่อไป...ตลอดไปจนชั่วชีวิต" ผู้ช่วยยิ้มค้อมศีรษะให้แล้วเดินออกจากห้องไป


ทาคูมิลุกขึ้นหยิบแก้วไวน์ออกมาสามใบรินไวน์ลงแก้ว เอ่ยพูด
"พี่ชูอิจิ...กับอายะ" นั่งลงแล้วพูดต่อ
"ยังขาดดอกไม้นี่" หันไปหยิบกล่องของขวัญที่อายะไม่ได้เลือกขึ้นมาเปิดออก หยิบกุหลาบ...สีขาว...ปักลงในขวดไวน์
ยกแก้วตัวเองชนแก้วอีกสองใบเบาๆ จิบไวน์แล้ววางแก้วลง มองออกไปนอกหน้าต่าง
เห็นดวงดาวพราวอยู่เต็มฟ้าก็เริ่มเล่านิทานพร้อมกับใช้ภาษามือราวกับอายะกำลังนั่งอยู่ตรงหน้า ...นิทานของพี่ชายที่ทำให้ดวงตาของเธอเปล่งประกายเจิดจ้าทุกคราที่ได้มองพี่ชายของเขาเอ่ยเล่า
"สาวน้อยที่ยากจนและไร้ที่พึ่งคนนึงถือขนมปังแผ่นเดียวเดินเข้าไปในป่า สาวน้อยผู้นั้น" กล้องตัดมาเห็นอายะนั่งชิงช้ามองดวงดาว นึกภาพที่เคยมีคนที่เธอรักสุดหัวใจนั่งเคียงข้างเล่านิทานให้ฟังอย่างอ่อนโยน แล้วภาพของเขาที่กำลังเล่านิทานอยู่ก็ฉายอยู่เต็มท้องฟ้าอันมืดมิดที่เธอทอดตามองอยู่ นิทานจากภาษามือพร้อมเสียงพูดของเขาที่อายะไม่เคยได้ยินหากเธอจดจำฝังใจ
"…ที่ในป่านั้นเธอได้พบกับเด็กๆที่ยากจนหลายคน ทุกครั้งที่พบเด็กๆเธอจะให้ของที่เธอมีอยู่ ทั้งขนมปัง ทั้งหมวกที่ตัวเองสวมอยู่ และก็เสื้อผ้าที่ใส่อยู่กับเด็กไป พอถึงคนสุดท้ายก็ให้ชุดชั้นในไป สาวน้อยที่เหลือร่างเปลือยเปล่ายืนอยู่ยนเนินเขาสูงที่เห็นทุ่งกว้าง
แหงนหน้าขึ้นไปมองหมู่ดาวบนท้องฟ้า" ภาพของเขาเลือนหายไป อายะลุกขึ้นจากชิงช้าเล่าเรื่องต่อด้วยภาษามือ
"...ฉับพลันนั้นเองท้องฟ้าที่สาวน้อยแหงนหน้าขึ้นไปมอง ก็มีดาวร่วงลงมาดังเปาะแปะไม่ขาดสาย นานเท่าไหร่ไม่รู้มันกลับกลายเป็นเหรียญทองจริงๆ ตั้งแต่นั้นมาสาวน้อยก็มีความสุขจนชั่วชีวิต..."


อายะยังคงแหงนเงยมองเบื้องบนที่พราวด้วยดวงดาวกระพริบพร่างทั่งผืนฟ้า ริมฝีปากเผยรอยยิ้มแต่แววตาเจือด้วยความหม่นเศร้า หญิงสาวเอื้อมมือออกกว้างแล้วลดมือลงแนบอกมาราวกับจะกวาดเอาดาวจนหมดฟ้าให้มาแนบชิดหัวใจตน
...ดวงดาวที่ผูกพันเธอและเขาไว้ด้วยกัน...ดวงดาวตรงสุดฟากฟ้าที่เธอจะเฝ้าคอยมองเพื่อรอวันที่จะได้พบกับเขา ณ ที่นั่นอีกครั้ง ช่วงชีวิตต่อแต่นี้จะไม่มีวันดำเนินไปอย่างมีความสุขเฉกเช่นนิทานของชูอิจิที่จบด้วยความอิ่มเอมที่เขาเล่าให้เธอฟังแต่เพียงผู้เดียว หากความรักของเขาจะคงมั่นอยู่ในใจของเธอตลอดไป

 :-* :'(





ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ฉากนี้เป็นฉากที่นานะจังชอบ มากที่ของภาค 2 ร้องไห้ด้วย เป็นฉากแลกดอกกุหลาบขาวของ อายะ และ ทาคูมิ







แน่ใจนะ ว่าเธอ จะเลือกกล่องนี้  :'( :'( :'(

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์


แต่ฉากนี้สะเทือนใจยิ่งกว่า เมื่อรู้ กล่องของขวัญที่อายะเลือกทั้ง 2 กล่อง บบรจุด้วยดอกกุหลาบสีขาวทั้งคู่ไม่ว่าเลือกกล่องไหน
เธอก็จะได้ดอกกุหลาบสีขาว
สงสาร ทาคูมิ สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :'( :'( :'(




 :'(



ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ฉากจบของเรื่องนี้ค่ะ ซาบซึ้งและประทับใจ สุดๆ ในซีรี่ย์ที่ นานะจังต้องจดจำไปชั่วชีวิตจริงๆ




ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
โหหหหหหหห   :'( :'( :'(

เนื้อเรื่องเข้มข้นมาก  แต่กาฬว่า กาฬคงทนดูจบไม่ได้แหงเลย  กาฬทนดูหนังอะไรที่มันกดดันไม่ได้ (แต่เวลาแต่งชอบกดคนอ่าน  >:D)

อายะต้องหูหนวก เป็นใบ้  ซ้ำยังต้องมาตาบอดอีก 

รู้สึกคนที่ชื่ออายะจะอาภัพกันจังนะ   

อย่าง อิเคอุจิ อายะ  ในเรื่อง วันลิตร ก็เหมือนกัน


ยูทากะ ทาเคโนะอุจิ  กาฬว่ากาฬยังเห็นเค้าเล่นละครอยู่เลยนะ  จำหน้าได้แต่ นึกไม่ออกว่าเรื่องไร
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 07, 2009, 09:52:03 PM โดย กาฬรหัสย์ »
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ดาวโหลดเพลง สวรรค์ลำเอียง (Hoshi no kinka )ได้ที่กระทู้นี้ค่ะ
« ตอบกลับ #13 เมื่อ: มิถุนายน 02, 2010, 06:19:26 PM »
สนใจดาวโหลดเพลง สวรรค์ลำเอียงได้ที่ลิงค์นี้นะคะ

Link Download http://www.4shared.com/audio/b1UpijHn/Heaven_coins.html


<a href="http://www.madoosi.com/up_images/201006/c99bf89c1c9a50292c4422122908c819.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.madoosi.com/up_images/201006/c99bf89c1c9a50292c4422122908c819.swf</a>

 :icon_idea:

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์


แป่ะคลิปเพิ่มค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/H8GF1cjgVuk&amp;hl=en_US&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/H8GF1cjgVuk&amp;hl=en_US&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/Q6YGmf7WmqQ&amp;hl=en_US&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/Q6YGmf7WmqQ&amp;hl=en_US&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/BDuj115wfII&amp;hl=en_US&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/BDuj115wfII&amp;hl=en_US&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash</a>