ถ้าจะสร้างหนังจักรๆวงศ์ๆ ฟอร์มยักษ์ เทียบเท่ากับ The Lord of the ring มาโหวตกัน

[กันย์ณภัทร]

กันย์ก็ขอโหวตให้"รามเกียรติ์"ค่ะ

แต่ขอ(หลาย)อย่างนะคะอย่าใส่ตัวละครแปลกๆเข้าไป หรือบิดเบือนเนื้อเรื่องออกทะเลทะลุจักรวาล หรือใส่มิวสิคเอ็มวีงี่เง่าเข้าไปก็หนับหนุนให้ทำค่ะ

แต่ถ้ายังทำอย่างที่ผ่านๆมาก็ไม่ควรทำดีกว่าค่ะ จะทำให้เรื่องดีๆเสียซะเปล่าๆ

อ่านความเห็ฯของเราแล้วเครียดข้ามๆไปก็ได้นะ^^ :icon_mrgreen:

[อินทรายุธ]

ว่าแต่....เรื่องศิราวาตรี ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ มันเป็นเรื่องแบบไหนคะ ฟังจากชื่อเรื่องแล้วน่าสนุกดี แล้วอีกอันคืออิเหนา ยังไม่เคยดูเลยอ่ะ แต่พอรู้ค่ะว่าเรื่องเป็นยังไง

ศิวาราตรี เป็น บทประพันธ์ของ คุณพนมเทียน ค่ะ

เป็นเรื่องราวในสมัยอินเดียโบราณที่ชาติยุโรปเข้ามายึดครอง แล้วทำให้เกิดการแบ่งแยกสีผิว เป็น แขกขาว แขกดำ

มิลักขะ เป็นชนเผ่าดั้งเดิมของอินเดีย  ต่อมาถูกอารยันที่เป็นชนผิวขาวรุกราน 
เจ้าชายฝาแฝด 3 พระองค์  ทุษยันต์ เวชยันต์ ทัสสยุ  ต้องพลัดพรากจากกัน แต่ละครก็ถูกนำไปเลี้ยงดูต่างกัน

ทุษยันต์  ได้พระดาบส เชื้อชาติกษัตริย์อารยันนำไปเลี้ยง  จึงได้เป็นเจ้าชายของอารยัน

เวชยันต์ ถูกกลุ่มโจรนำไปเลี้ยง 

ทัสสยุ ก็ถูกนักมายากลเอาไปเลี้ยง

ต่อมา 3 พี่น้องมาพบกัน  ทำให้เกิดมีการสลับตัวกัน  ปลอมเป็นอีกคน   แต่ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นพี่น้องกัน

เวชยันต์ไปรักกับ ยามาระตีอรทัย ธิดาของกษัตริย์อารยันที่เข้ามารุกรานเมือง  นางเป็นลูกครึ่งอารยันกับมิลักขะ 

ต่อมา ทั้ง 3 ก็ได้รู้ว่าเป็นพี่น้องกัน  จึงร่วมมือกันที่จะแก้แค้นให้ชนเผ่าของตน  แต่ทุษยันต์อยู่ในฐานะที่ทำได้ลำบาก เพราะตัวเองเป็นเจ้าชายอารยัน

เวชยันต์จึงเข้าใจพี่ชายผิด   ว่าไม่รักเผ่าพันธุ์

ส่วนทัสสยุก็มีดุสิดา หญิงสาวชาวมิลักขะที่รอดชีวิตคอยช่วยเหลือ

ต่อมา กษัตริย์อารยันส่งยามาระตีไปเป็นชายาของอีกเมืองนึง  เพื่อให้เป็นปึกแผ่นร่วมมือกันกำจัดมิลักขะที่เหลือ   แต่จริงๆ แล้ว คนที่ส่งไปคือ โรหิตา   นางกำนัลของยามาระตี ที่มีหน้าตาเหมือนกัน

ต่อมาโรหิตาก็ตาย   เพราะพลีชีพให้กับบ้านเมืองของตัวเอง (เราสงสารโรหิตาที่สุดเลยอ่ะ  ทั้งชีวิตแทบไม่ได้เจอความสุขเลย ไม่มีผู้ชายคนไหนจริงใจกับตนซักคน)

พ่อของยามาระตีสั่งให้ทุกษยันต์ฆ่าเวชยันต์  โดยการตัดหัวแล้วเอาหัวเวชยันต์มาให้ดู แต่ทุษยันต์ปล่อยเวชยันต์ไป  แล้วตัดหัวตัวเองส่งไปให้แทน  เพื่อให้น้องๆ ทำงานเพื่อเผ่าพันธุ์ได้อย่างเต็มที่  (ตอนที่เราอ่านจดหมายของทุษยันต์ที่ส่งไปพร้อมกับหัวตัวเอง  เราร้องไห้เลยอ่ะ)

เวชยันต์และทัสสยุเข้าโจมตีเมิองของอารยัน  ฝ่ายมิลักขะชนะ  แต่เวชยันต์และยามาระตีตายในกองไฟทั้งคู่

จึงเหลือแต่ทัสสยุที่ต้องทำหน้าที่ปกครองดินแดนแทนพี่ชายทั้งสอง

.........................................

.............................

.................

งงมั้ยคะ   เราเล่าแบบย่อที่สุดเลย  เพราะว่าเนื้อหารายละเอียดมันเยอะมาก   ชุดที่ตีพิมพ์ตอนนี้  มี 8 เล่มได้ 
แล้วเราก็อ่านมานานแล้วด้วยอ่ะ  ลืมไปบ้าง

แต่เรื่องนี้สนุกจริงๆ  ลองหามาอ่านดูนะ

http://www.dida.co.th/index.php?option=com_smf&Itemid=26&topic=16.msg2677#msg2677

เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาเรื่องย่อศิวาราตรีมาลงให้ละกัน (เสริมความสมบูรณ์จากที่น้องกาฬย่อไว้จ้ะ ไม่ว่ากันนะน้องกาฬ  :-[)

[galdewis]

อยากดูรามเกียรติ์ อิเหนา ศิวาราตรี มหาภารตะยุทธ์ ค่ะ  :icon_cool:


แต่ไม่คิดว่า การจะสร้างให้ออกมา "ดีๆ" จำเป็นจะต้องใช้ทุนสูง เสมอไป
ขึ้นอยู่กับมุมมองอ่ะค่ะ ว่า การจะ "สร้างให้ออกมาดีๆ " นั้น จะให้ดีในแง่ไหน

ถ้าหมายถึงในแง่ความสมจริงในด้านเทคนิค CG อะไรพวกนี้ ก็คงต้องใช้ทุนสูงแน่นอน


แต่...จำเป็นแค่ไหนเหรอคะ ที่จะต้องให้สมจริงในด้านเทคนิค


มีใครได้ดูเปาบุ้นจิ้น remake ที่กำลังฉายอยู่ตอนนี้มั้ยคะ

พี่ก็ไม่ได้ดูหรอกนะคะ เบื่อ
แต่ว่า ได้ยินแต่เสียงบ่นมาเต็ม 2 หูเลยค่ะ  >:(

โดยเฉพาะตอนสำคัญ ซึ่งของเก่าเล่นไว้ดีมาก คือตอนประหารราชบุตรเขย

ทั้งๆ ที่ดารารุ่นนั้น โดยเฉพาะที่เล่นในตอนที่ว่านี้ แก่ๆ กันทั้งนั้นแล้วนะคะ
หน้าตาก็ไม่ค่อยจะสวยงามเอาซะเลย
ฉากอะไรสมัยนั้น ก็ดูอย่างกะฉากงิ้ว ไม่มีความสมจริงเอาซะเลย
แต่กลับสามารถสร้างความประทับใจให้แก่คนดูได้ จนกระทั่งป่านนี้

แต่รอบนี้ กลับได้ยินแต่เสียงด่า ว่าทำไมเปาบุ้นจิ้น ถึงได้ไม่สนุกเลย
สู้เวอร์ฯ ก่อนไม่ได้เลยซักนิดเดียว


เรียกว่าเสียงก่นด่านี่ กลบคำชมเรื่องที่ว่า ฉากต่างๆ เทคนิคต่างๆ ของเวอร์นี้สมจริง เริ่ดหรูอลังการ์มากขึ้น ซะจนมิดเลยอ่ะค่ะ


ถ้าหากจะสร้างรามเกียรติ อิเหนา ศิวาราตรี มหาภารตะยุทธ์ "ให้ดีๆ" ด้วยทุนสร้างอันน้อยนิด
พี่ว่า ยังไม่ใช่เรื่องที่จะเกินความสามารถนะคะ

หัวใจสำคัญอยู่ที่บทตังหาก

แค่จะเขียนบทให้ดีเท่าต้นฉบับระดับนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว
และอย่าได้คิดที่จะเพิ่มหรือลดตัวละคร หรือเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่องตามอำเภอใจอีกเลย
ถ้าหากไม่สามารถจะทำให้ดีกว่าต้นฉบับได้

แล้วก็อย่าคิดแต่จะขายของแบบ "ยัดเยียด" จนเกินงาม จนคนดูรู้สึกได้
เดี๋ยวนี้เขามีเทคนิค product placement แล้ว ก็เอามาใช้ซะ พอจะยอมรับได้
แต่ให้มันเนียนๆ หน่อย อย่าให้รู้สึกว่ายัดเยียด

โลกไปถึงไหนแล้ว คนดูยุคใหม่ ฉลาดขึ้นเยอะ เพราะได้รับความรู้ ข้อมูลข่าวสารใหม่ๆ จากอินเทอร์เน็ทตลอดเวลา
และเริ่มไม่ยอมรับการยัดเยียดขายของในสื่อ เพิ่มมากขึ้นทุกที

อ่านรามเกียรติ์แต่แรก  จนคิดว่าจะชอบพระรามที่สุดแล้ว ในบรรดาพระเอกในวรรณคดี  แต่ตอนสุดท้ายก็มาทำให้เสียจนได้  ด้วยเหตุเพราะคิดว่านางสีดานอกใจ  เลยให้พระลักษมณ์พาไปประหาร 
เปลี่ยนไปชอบพระลักษมณ์ดีกว่า   O0

พี่จำได้แต่ว่า นางสีดาต้องลุยไฟ เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์
แต่จำไม่ได้ว่า พระรามสั่งให้พระลักษมณ์นำตัวสีดาไปประหารด้วย อันนี้ก็ใจร้ายไปหน่อยนะเฮียนะ


ตอนที่พี่อ่านตอนที่สีดาต้องลุยไฟนี่ พี่คิดว่า ที่พระรามปล่อยให้สีดาลุยไฟ โดยไม่ทัดทาน
อาจจะเป็นกุศโลบายอันแยบยลของพระองค์ ก็ได้

ในอันที่จะทำให้คนทั้งปวง กลับมายอมรับสีดา เป็นพระมเหสีของพระองค์ ดังเดิม
และเป็นการป้องกันคำติฉินนินทา ที่อาจจะเกิดขึ้นต่อนางสีดา
อันเกิดจากการที่นางถูกชายอื่นลักพาตัวไป
ซึ่งนอกจากจะเสื่อมเสียต่อตัวนางเองแล้ว
ก็ย่อมจะเสื่อมเสียไปถึงพระราม ผู้เป็นพระภัสดาด้วย


การที่ให้สีดาลุยไฟ พิสูจน์ความบริสุทธิ์นั้น
น่าจะเท่ากับเป็นการตัดโอกาสการเกิดคำติฉินนินทาในภายหลังทั้งปวง
ที่อาจจะมีต่อนางสีดา และโดยเฉพาะองค์พระรามเอง ในฐานะที่ทรงเป็นพระภัสดา

ทั้งยังเป็นวิธีที่จะสามารถกอบกู้ชื่อเสียงเกียรติยศศักดิ์ศรีของนางสีดา ให้กลับฟื้นคืนดังเดิม หรือยิ่งกว่าเดิมได้

เพราะคนจะต้องยกย่องนาง ที่รักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ได้ แม้จะโดนชายอื่นลักพาตัวไป
และที่สำคัญที่สุด ก็ย่อมเท่ากับเป็นการรักษาพระเกียรติยศของพระรามเองด้วย
เพราะจะไม่มีใครสามารถมาหมิ่นเกียรติของพระองค์ได้ในภายหลัง จากการที่ยังคงรับนางสีดาเป็นมเหสี ดังเดิม

พี่คิดอย่างนี้นะคะ ผิดถูกประการใด โปรดชี้แนะด้วยนะคะ  :-[


จำได้ว่ามีประโยคนึง "ยักษ์ลักมา ลิงพาไป" อันนี้ใช่สีดาเป็นคนพูดเองหรือเปล่าคะ ตอนที่หนุมานจะไปช่วยพาหนีออกจากกรุงลงกาน่ะค่ะ

นี่ย่อมแสดงว่า สีดาระวังรักษาเกียรติของตนเองเป็นที่สุด
ดังนั้น การที่สีดาต้องลุยไฟ จึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
และแสดงว่า นางรักเกียรติยิ่งชีวิต


แต่สิ่งที่น่าเสียใจที่สุดคือ "สีดา" ที่เป็นคนจริงๆ หาได้โชคดีอย่างนางสีดาในวรรณคดีไม่

เคยอ่านข่าวว่า จนถึงเดี๋ยวนี้ ก็ยังมีหญิงอินเดียที่สามีตาย ที่ต้องโดดเข้ากองไฟ เพื่อรักษาความบริสุทธิ์เหมือนกับสีดา ปีๆ นึง เป็นจำนวนไม่น้อย เป็นข่าวที่อ่านแล้ว สลดใจมากๆ

[นานะจัง]

เอ่อ ดูจากที่ตอบกันมา นานะจังว่า รามเกียรติ ชนะขาดนะคะเนี่ย
แต่ปัญหาคือว่า ใครจะทำ ล่ะ หุหุ และนานะจังเห็นด้วยกับพี่
galdewis เป็นอย่างยิ่งค่ะ ว่า การจะสร้างเรื่องราวขนาดนี้
อยู่ที่ว่าจะนำเสนอในแง่มุมไหนมากกว่า ซีจีไม่สำคัญเท่าบทแน่นอน
จริงๆ ซีจีที่นานะจังเห้นของดีด้า ฝีมือเค้าก็ไม่ได้จัดว่าแย่มากนักหรอกนะคะ
แต่ใส่แอฟเฟ็คที่ดู ลิเก และออกตลาด บ้านๆ ผิดกํบ ของต่างชาติ
ที่เค้าเน้น น้อยๆ แต่ดูมีเสนห์ เอาง่ายๆอย่าง โฆษณาของรีเจนซี่เนี่ย
ตัว ซีจีที่ใช้ไม่ได้หวือหวาเลยนะคะ แค่เป้นประกายๆอย่างคลาสสิคเท่านั้นเอง
แต่แอดตัวนี้ ลงทุนสูงจริงๆ สร้างหนังฟอร์มยักษ์ได้ซีกเรื่องเลยล่ะ
ชอบตอน แอด พระสุธนมโนราห์มาก ทำเนียนสุด ตรงฉากมโนห์ราแตะผิวน้ำบินสู่เบื้องบน
ใช้ฉากบลูสกรีนแท้ๆ แต่เหมือนมโนห์รา อยู่ที่น้ำตกนั้นจริงๆเลย

ส่วนเปาบุ้นจิ้น นานะจังก็เผอิญได้ดู ตอนนึงค่ะ ตอนราชบุตรเขย
ทำออกมาได้ บรมเห่ยสุดๆ สู้ของเดิมไม่ได้เลยซักนิด
นานะจังว่าที่ ละครมันซะแบบนี้กันหมด ขาดอรรถรสอย่างที่ควรจะเป็นเพราะคนเห็นความสำคัญ
กัองค์ประกอบภายนอกมากว่า แก่นแท้ของมันนะคะ เราจะสังเกตได้ว่าละครแต่ก่อนเราดูตอนเด็กๆ
สนุกมาก เอามาดูอีกรอบก็สนุก ยอกตัวอย่างไซอิ๋วเป้นต้น

[กาฬฯ]

เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาเรื่องย่อศิวาราตรีมาลงให้ละกัน (เสริมความสมบูรณ์จากที่น้องกาฬย่อไว้จ้ะ ไม่ว่ากันนะน้องกาฬ  :-[)

ไม่เป็นไรค่า  เพราะกาฬอ่านศิวาราตรีมาตั้งแต่มัธยม  แล้วไม่ได้มีเก็บไว้ด้วย  ก็เลยเล่าเท่าที่จำได้  แล้วก็ย่อที่สุด  จะได้ไม่ยาวเกินไป
พี่อินเอามาลงอีกก็ดีค่ะ  กาฬจะได้อ่านอีก

พี่จำได้แต่ว่า นางสีดาต้องลุยไฟ เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์
แต่จำไม่ได้ว่า พระรามสั่งให้พระลักษมณ์นำตัวสีดาไปประหารด้วย อันนี้ก็ใจร้ายไปหน่อยนะเฮียนะ


ตอนที่พี่อ่านตอนที่สีดาต้องลุยไฟนี่ พี่คิดว่า ที่พระรามปล่อยให้สีดาลุยไฟ โดยไม่ทัดทาน
อาจจะเป็นกุศโลบายอันแยบยลของพระองค์ ก็ได้

ในอันที่จะทำให้คนทั้งปวง กลับมายอมรับสีดา เป็นพระมเหสีของพระองค์ ดังเดิม
และเป็นการป้องกันคำติฉินนินทา ที่อาจจะเกิดขึ้นต่อนางสีดา
อันเกิดจากการที่นางถูกชายอื่นลักพาตัวไป
ซึ่งนอกจากจะเสื่อมเสียต่อตัวนางเองแล้ว
ก็ย่อมจะเสื่อมเสียไปถึงพระราม ผู้เป็นพระภัสดาด้วย


การที่ให้สีดาลุยไฟ พิสูจน์ความบริสุทธิ์นั้น
น่าจะเท่ากับเป็นการตัดโอกาสการเกิดคำติฉินนินทาในภายหลังทั้งปวง
ที่อาจจะมีต่อนางสีดา และโดยเฉพาะองค์พระรามเอง ในฐานะที่ทรงเป็นพระภัสดา

ทั้งยังเป็นวิธีที่จะสามารถกอบกู้ชื่อเสียงเกียรติยศศักดิ์ศรีของนางสีดา ให้กลับฟื้นคืนดังเดิม หรือยิ่งกว่าเดิมได้

เพราะคนจะต้องยกย่องนาง ที่รักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ได้ แม้จะโดนชายอื่นลักพาตัวไป
และที่สำคัญที่สุด ก็ย่อมเท่ากับเป็นการรักษาพระเกียรติยศของพระรามเองด้วย
เพราะจะไม่มีใครสามารถมาหมิ่นเกียรติของพระองค์ได้ในภายหลัง จากการที่ยังคงรับนางสีดาเป็นมเหสี ดังเดิม

พี่คิดอย่างนี้นะคะ ผิดถูกประการใด โปรดชี้แนะด้วยนะคะ  :-[


จำได้ว่ามีประโยคนึง "ยักษ์ลักมา ลิงพาไป" อันนี้ใช่สีดาเป็นคนพูดเองหรือเปล่าคะ ตอนที่หนุมานจะไปช่วยพาหนีออกจากกรุงลงกาน่ะค่ะ

นี่ย่อมแสดงว่า สีดาระวังรักษาเกียรติของตนเองเป็นที่สุด
ดังนั้น การที่สีดาต้องลุยไฟ จึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
และแสดงว่า นางรักเกียรติยิ่งชีวิต

ใช่ค่ะ  ตอนนางสีดาลุยไฟเกิดก่อนที่จะถูกนำไปประหารค่ะ   หลังจากที่นางสีดาลุยไฟพิสูจน์ความบริสุทธิ์แล้วก็อยู่อย่างสงบสุขเรื่อยมา  จนกระทั่งนางสีดาถูกให้ร้ายว่ารักทศกัณฐ์   ตอนนั้นพระรามโกรธเลยให้พระลักษมณ์นำไปประหาร
แต่พระลักษมณ์สงสาร  เพราะตอนนั้นนางกำลังตั้งครรภ์  จึงปล่อยไป

คาดว่า  ตอนนั้น  คนแต่งช่วงนี้คงจะเป็นคนละคนกับก่อนหน้านี้  เพราะวรรณคดีไทย  แต่งกันเรื่องนึงก็หลายคน    และมันเข้าทำนองวรรณคดีไทยเรื่องอื่นๆ อ่ะ
ที่กาฬชอบพระราม(ตอนแรก) ก็เพราะเห็นว่ามีความมั่นคง  แต่พอมาเจอตอนท้ายหูเบาเลยเซ็งเลย


ส่วนประโยค  "ยักษ์ลักมา ลิงพาไป"   นางสีดาเป็นคนพูดเองค่ะ  ตอนที่หนุมานเผากรุงลงกา  ว่าจะรอพระรามรบชนะและมารับนางกลับไป 
เป็นอย่างที่พี่ galdewis พูด


มีอีกประโยคนึง  ก็คือ   "แทรกแผ่นดินหนี"
เป็นตอนที่หลังจากที่พระรามรู้ว่าที่สั่งประหารไป  พระลักษมณ์ไม่ได้ฆ่านางสีดา  ตอนนั้นโอรสของพระรามนางสีดา  คือ  พระมงกุฏ พระลบโตแล้ว  และมาจับม้าอัศวเมธไปเล่น

พระรามพยายามจะงอนง้อขอคืนดีกับนางสีดา  แต่นางใจแข็งมาก  จึงขอพระแม่ธรณีแยกแผ่นดิน  เพื่อให้นางหนีพระรามไป   
พระรามคว้าได้แต่เพียงปอยผมนางเท่านั้น  (บางฉบับบอกว่า  คว้ามือได้  แต่นางสีดาสะบัดออก)

แต่สิ่งที่น่าเสียใจที่สุดคือ "สีดา" ที่เป็นคนจริงๆ หาได้โชคดีอย่างนางสีดาในวรรณคดีไม่

เคยอ่านข่าวว่า จนถึงเดี๋ยวนี้ ก็ยังมีหญิงอินเดียที่สามีตาย ที่ต้องโดดเข้ากองไฟ เพื่อรักษาความบริสุทธิ์เหมือนกับสีดา ปีๆ นึง เป็นจำนวนไม่น้อย เป็นข่าวที่อ่านแล้ว สลดใจมากๆ

พิธีนั้น  เรียกว่า  "พิธีสตี"  ค่ะ

เกิดจากความเชื่อ  เรื่องพระศิวะกับพระสตี ชายาองค์แรกของพระศิวะ  ซึ่งเป็นธิดาของพระทักษะ
พระทักษะมีธิดา 13 นาง (รึเปล่าไม่แน่ใจ)  แต่ไม่ชอบสวามีของพระสตีที่สุด  เพราะพระศิวะทรงเป็นเจ้าแห่งภูติผีและอาศัยอยู่ในป่าช้า  นุ่งห่มหนังเสือ   
พอถึงเวลาจัดงาน  ก็ไม่เชิญพระศิวะมาด้วย  แต่เชิญสวามีของธิดาคนอื่นมาหมด   
พระสตีน้อยใจ  จึงกระโดดกองไฟฆ่าตัวตาย

พระศิวะโกรธมาก  จึงตัดศีรษะของพระทักษะ  แต่เมื่อคลายความโกรธ  จึงไปหาหัวแพะมาใส่แทน  (ทำนองเดียวกับพระพิฆเนศค่ะ)

หลังจากนั้นพระศิวะก็เศร้าตลอดมา   จนกระทั่งพระสตีมาเกิดใหม่เป็น พระอุมา  ธิดาของพระหิมวัต  เมื่อพระศิวะได้มาพบกับพระอุมาด้วยบุญเก่า  จึงเกิดรักกันอีกครั้ง


นี่ก็เลยก่อให้เกิดเป็นพิธี สตี  เพื่อให้ผู้หญิงมีความจงรักภักดีต่อสามี
สมัยนี้เค้าเลิกพิธีนี้ไปแล้วค่ะ  แต่ก็ยังมีคนแอบทำกันอยู่

มีเกร็ดเล็กน้อย เกี่ยวกับพิธีนี้อยู่ในเรื่อง  "ศิวาลัย" ของ ทมยันตี ค่ะ 



ต้องไปแล้วค่ะ  ติดละคร   เดี๋ยวถ้าคืนนี้ได้เข้ามาอีก  จะมาตอบต่อนะคะ

[galdewis]

ใช่ค่ะ  ตอนนางสีดาลุยไฟเกิดก่อนที่จะถูกนำไปประหารค่ะ   หลังจากที่นางสีดาลุยไฟพิสูจน์ความบริสุทธิ์แล้วก็อยู่อย่างสงบสุขเรื่อยมา  จนกระทั่งนางสีดาถูกให้ร้ายว่ารักทศกัณฐ์   ตอนนั้นพระรามโกรธเลยให้พระลักษมณ์นำไปประหาร
แต่พระลักษมณ์สงสาร  เพราะตอนนั้นนางกำลังตั้งครรภ์  จึงปล่อยไป

คาดว่า  ตอนนั้น  คนแต่งช่วงนี้คงจะเป็นคนละคนกับก่อนหน้านี้  เพราะวรรณคดีไทย  แต่งกันเรื่องนึงก็หลายคน    และมันเข้าทำนองวรรณคดีไทยเรื่องอื่นๆ อ่ะ

ขอบคุณค่ะ น้องกาฬ ตอนหลังจากสีดาลุยไฟ พี่ไม่เคยอ่านค่ะ คิดว่าจบแค่ตอนนี้ซะอีก แป่ววว  :'(

มีอีกประโยคนึง  ก็คือ   "แทรกแผ่นดินหนี"
เป็นตอนที่หลังจากที่พระรามรู้ว่าที่สั่งประหารไป  พระลักษมณ์ไม่ได้ฆ่านางสีดา  ตอนนั้นโอรสของพระรามนางสีดา  คือ  พระมงกุฏ พระลบโตแล้ว  และมาจับม้าอัศวเมธไปเล่น

พระรามพยายามจะงอนง้อขอคืนดีกับนางสีดา  แต่นางใจแข็งมาก  จึงขอพระแม่ธรณีแยกแผ่นดิน  เพื่อให้นางหนีพระรามไป   
พระรามคว้าได้แต่เพียงปอยผมนางเท่านั้น  (บางฉบับบอกว่า  คว้ามือได้  แต่นางสีดาสะบัดออก)

นี่ก็ขอบคุณมากอีกเช่นกันค่ะ น้องกาฬ สมน้ำหน้าพระรามค่ะ  :o

ถึงกับจะฆ่าแกงกันนี่ สีดาไม่กระซวกพระรามซักที
ก่อนจะแทรกแผ่นดินหนี ก็บุญเท่าไหร่แล้ว เชอะ  :icon_exclaim:

แล้วที่ง้อน่ะนะ รับรองได้เลย ว่าเพราะลูกแน่ๆ ลูกชายซะด้วย
ถ้าเป็นลูกสาว จะง้อเมียรึป่าว ยังไม่รู้เลย

อยากรู้ว่าทำไมผู้ชาย ถึงชอบทำให้ผู้หญิงเสียใจนักนะ
แล้วผู้หญิงก็ชอบเข้มแข็งซะเหลือเกิ๊น ทนซะ  ^-^

เออ ไอโฆษณา "สีทนด้ายยยย..." นี่ สงสัยจะมาจากสีดาแฮะมั้ง 5555  :icon_idea:
ลุยไฟเหรอ สีก็บ่ยั่น ประหารเหรอ สีก็ไม่หวั่น สีทนด้ายยยย...

แต่สิ่งที่น่าเสียใจที่สุดคือ "สีดา" ที่เป็นคนจริงๆ หาได้โชคดีอย่างนางสีดาในวรรณคดีไม่

เคยอ่านข่าวว่า จนถึงเดี๋ยวนี้ ก็ยังมีหญิงอินเดียที่สามีตาย ที่ต้องโดดเข้ากองไฟ เพื่อรักษาความบริสุทธิ์เหมือนกับสีดา ปีๆ นึง เป็นจำนวนไม่น้อย เป็นข่าวที่อ่านแล้ว สลดใจมากๆ

พิธีนั้น  เรียกว่า  "พิธีสตี"  ค่ะ

เกิดจากความเชื่อ  เรื่องพระศิวะกับพระสตี ชายาองค์แรกของพระศิวะ  ซึ่งเป็นธิดาของพระทักษะ
พระทักษะมีธิดา 13 นาง (รึเปล่าไม่แน่ใจ)  แต่ไม่ชอบสวามีของพระสตีที่สุด  เพราะพระศิวะทรงเป็นเจ้าแห่งภูติผีและอาศัยอยู่ในป่าช้า  นุ่งห่มหนังเสือ   
พอถึงเวลาจัดงาน  ก็ไม่เชิญพระศิวะมาด้วย  แต่เชิญสวามีของธิดาคนอื่นมาหมด   
พระสตีน้อยใจ  จึงกระโดดกองไฟฆ่าตัวตาย

พระศิวะโกรธมาก  จึงตัดศีรษะของพระทักษะ  แต่เมื่อคลายความโกรธ  จึงไปหาหัวแพะมาใส่แทน  (ทำนองเดียวกับพระพิฆเนศค่ะ)

หลังจากนั้นพระศิวะก็เศร้าตลอดมา   จนกระทั่งพระสตีมาเกิดใหม่เป็น พระอุมา  ธิดาของพระหิมวัต  เมื่อพระศิวะได้มาพบกับพระอุมาด้วยบุญเก่า  จึงเกิดรักกันอีกครั้ง


นี่ก็เลยก่อให้เกิดเป็นพิธี สตี  เพื่อให้ผู้หญิงมีความจงรักภักดีต่อสามี
สมัยนี้เค้าเลิกพิธีนี้ไปแล้วค่ะ  แต่ก็ยังมีคนแอบทำกันอยู่

มีเกร็ดเล็กน้อย เกี่ยวกับพิธีนี้อยู่ในเรื่อง  "ศิวาลัย" ของ ทมยันตี ค่ะ 



ต้องไปแล้วค่ะ  ติดละคร   เดี๋ยวถ้าคืนนี้ได้เข้ามาอีก  จะมาตอบต่อนะคะ

อีนี่ขอบคุณมั่กมากสำหรับความรู้นะคะร้าบบ นายหญิงจ๋า

หลังจากนั้นพระศิวะก็เศร้าตลอดมา   จนกระทั่งพระสตีมาเกิดใหม่เป็น พระอุมา  ธิดาของพระหิมวัต  เมื่อพระศิวะได้มาพบกับพระอุมาด้วยบุญเก่า  จึงเกิดรักกันอีกครั้ง

อ่านตอนนี้แล้วจิตประหวัดไปถึงวิษุวัต ที่เศร้าเพราะสูญเสียอินทรานีเหมือนกัน
แต่วิษุวัตกลับไม่โชคดีเหมือนพระศิวะ เพราะหมดบุญวาสนากับอินทรานีแล้ว
อัญญานีเลยไม่รักวิษุวัตอีก เหมือนกับที่พระอุมายังรักพระศิวะ

[hitori_neko]

เรื่องสีดาลุยไฟเนี่ยในเวอร์ชั่น รามายณะ เนี่ย
รู้สึกว่าประชาชนจะให้ทำนะคะ
ประมาณว่าพิสูจน์ว่านางสีดาบริสุทธิ์จริง
นางสีดาเองก็ต้องการพิสูจน์ และต้องการเป็นที่ยอมรับจึงลุยไฟอ่าค่ะ

[galdewis]

เรื่องสีดาลุยไฟเนี่ยในเวอร์ชั่น รามายณะ เนี่ย
รู้สึกว่าประชาชนจะให้ทำนะคะ
ประมาณว่าพิสูจน์ว่านางสีดาบริสุทธิ์จริง
นางสีดาเองก็ต้องการพิสูจน์ และต้องการเป็นที่ยอมรับจึงลุยไฟอ่าค่ะ

รามายณะ กับ รามเกียรติ์ นี่ ต่างกันยังไงคะ ไม่รู้จริงๆ

[bobenz]

เรื่องสีดาลุยไฟเนี่ยในเวอร์ชั่น รามายณะ เนี่ย
รู้สึกว่าประชาชนจะให้ทำนะคะ
ประมาณว่าพิสูจน์ว่านางสีดาบริสุทธิ์จริง
นางสีดาเองก็ต้องการพิสูจน์ และต้องการเป็นที่ยอมรับจึงลุยไฟอ่าค่ะ

รามายณะ กับ รามเกียรติ์ นี่ ต่างกันยังไงคะ ไม่รู้จริงๆ

ถ้าจะถามว่าต่างกันยังไงก็คงรามายณะเป็นผลงานแต่งของชาวอินเดียใครก็ม่ายรุ  ส่วนรามเกียรติ์คือรัชกาลที่1 เอามาแปลเป็นไทย
เนื้อหาฉบับรามเกียรติ์คือฉบับไทยดูดีกว่าเพราะได้แก้ไขจุดอ่อนของรามายณะแล้ว สรุปคือเนื้อหาไม่เหมือนกันซะทีเดียว

[galdewis]

เอ่อ ดูจากที่ตอบกันมา นานะจังว่า รามเกียรติ ชนะขาดนะคะเนี่ย
แต่ปัญหาคือว่า ใครจะทำ ล่ะ หุหุ

อยากให้ช่อง 3 ทำค่ะ นึกถึงค่ายที่ทำเรื่องปลายเทียน นิราศสองภาพ
จริงดาราวีดีโอก็น่าจะทำได้ นึกถึงเรื่องสายโลหิต (กบ-ศรราม)
ส่วนดีด้านี่ รู้สึกขาดๆ เกินๆ ไงไม่รู้ บทจะดีก็ดีซะ บทจะห่วยก็ห่วยบรม หาความพอดีและมาตรฐานไม่ได้

จริงเรื่องระดับมหากาพย์พวกนี้ น่าจะเอามาทำเป็นละครแบบยาวเป็นปี ยิ่งกว่าพวกเกราะกายสิทธิ์ หรือ เทพสังวาลย์ ซะอีก

และนานะจังเห็นด้วยกับพี่
galdewis เป็นอย่างยิ่งค่ะ ว่า การจะสร้างเรื่องราวขนาดนี้
อยู่ที่ว่าจะนำเสนอในแง่มุมไหนมากกว่า ซีจีไม่สำคัญเท่าบทแน่นอน

ใช่ค่ะ การจะทำอะไร ก็ต้องรู้ว่าอะไรสำคัญกว่าอะไร อะไรคือหัวใจหลัก อะไรคือส่วนเสริม
แต่พี่ไม่คิดว่าค่ายละครไม่รู้หรอกนะ ว่าอะไรสำคัญไม่สำคัญ
แต่เพราะมีอย่างอื่นที่เขาให้ความสำคัญมากกว่า นั่นคือเงินไง

จริงๆ ซีจีที่นานะจังเห้นของดีด้า ฝีมือเค้าก็ไม่ได้จัดว่าแย่มากนักหรอกนะคะ
แต่ผิดกํบ ของต่างชาติ
ที่เค้าเน้น น้อยๆ แต่ดูมีเสนห์
เอาง่ายๆอย่าง โฆษณาของรีเจนซี่เนี่ย
ตัว ซีจีที่ใช้ไม่ได้หวือหวาเลยนะคะ แค่เป้นประกายๆอย่างคลาสสิคเท่านั้นเอง
แต่แอดตัวนี้ ลงทุนสูงจริงๆ สร้างหนังฟอร์มยักษ์ได้ซีกเรื่องเลยล่ะ

ก็ไม่แน่เสมอไปอ่ะค่ะ นานะจัง ว่าสิ่งที่เราเห็นว่าสวยงาม ดูดีมีคลาส คนอื่นจะเห็นสวยเหมือนเราเสมอไป
พี่เคยได้ยินคนวิจารณ์โฆษณาตัวนี้ว่า จืด ด้วยซ้ำไป ไม่น่าเชื่อว่าจะลงทุนสูง กลายเป็นงั้นไป
บ้านเราอาจจะชอบโฉ่งฉ่าง ฉูดฉาด อย่างที่นานะจังบอกว่าเป็นแบบ "ใส่แอฟเฟ็คที่ดู ลิเก และออกตลาด บ้านๆ" ก็ได้ค่ะ
เหมือนชุดลิเกไงคะ ต้องเพชรทองระยิบระยับทั้งตัว เป็นตู้เพชรตู้ทองเคลื่อนที่ ถึงจะดูเหมือนลงทุนจริง
อ่ะค่ะ ไม่ว่ากัน รสนิยมใคร รสนิยมมันค่ะ

 

ส่วนเปาบุ้นจิ้น นานะจังก็เผอิญได้ดู ตอนนึงค่ะ ตอนราชบุตรเขย
ทำออกมาได้ บรมเห่ยสุดๆ สู้ของเดิมไม่ได้เลยซักนิด

อ่ะ มาเจอพยานยืนยันอีกหนึ่งละ ถึงความแตกต่างของเปาบุ้นจิ้น 2 เวอร์ฯ แต่พี่ไม่ได้ดูนะคะ ทั้ง 2 เวอร์ฯ เลย (ตอนเวอร์ฯ แรก ดูเป็นบางตอน เพราะตอนนั้นชอบเหอเจียจิ้ง) มีแต่ได้ยินคนอื่นพูดถึง ขนาดแม่พี่ตอนเวอร์ฯ แรกติดมาก แต่มาเวอร์ 2 นี่ ไม่ดูเลย บอกเบื่อ

[galdewis]

เรื่องสีดาลุยไฟเนี่ยในเวอร์ชั่น รามายณะ เนี่ย
รู้สึกว่าประชาชนจะให้ทำนะคะ
ประมาณว่าพิสูจน์ว่านางสีดาบริสุทธิ์จริง
นางสีดาเองก็ต้องการพิสูจน์ และต้องการเป็นที่ยอมรับจึงลุยไฟอ่าค่ะ

รามายณะ กับ รามเกียรติ์ นี่ ต่างกันยังไงคะ ไม่รู้จริงๆ

ถ้าจะถามว่าต่างกันยังไงก็คงรามายณะเป็นผลงานแต่งของชาวอินเดียใครก็ม่ายรุ  ส่วนรามเกียรติ์คือรัชกาลที่1 เอามาแปลเป็นไทย
เนื้อหาฉบับรามเกียรติ์คือฉบับไทยดูดีกว่าเพราะได้แก้ไขจุดอ่อนของรามายณะแล้ว สรุปคือเนื้อหาไม่เหมือนกันซะทีเดียว

ขอบคุณมากค่ะ  ;D

[กาฬฯ]

ส่วนเปาบุ้นจิ้น นานะจังก็เผอิญได้ดู ตอนนึงค่ะ ตอนราชบุตรเขย
ทำออกมาได้ บรมเห่ยสุดๆ สู้ของเดิมไม่ได้เลยซักนิด

อ่ะ มาเจอพยานยืนยันอีกหนึ่งละ ถึงความแตกต่างของเปาบุ้นจิ้น 2 เวอร์ฯ แต่พี่ไม่ได้ดูนะคะ ทั้ง 2 เวอร์ฯ เลย (ตอนเวอร์ฯ แรก ดูเป็นบางตอน เพราะตอนนั้นชอบเหอเจียจิ้ง) มีแต่ได้ยินคนอื่นพูดถึง ขนาดแม่พี่ตอนเวอร์ฯ แรกติดมาก แต่มาเวอร์ 2 นี่ ไม่ดูเลย บอกเบื่อ

มาสนับสนุนอีกเสียง  กาฬก็ว่าเวอร์ชั่นนี้ไม่สนุกจริงๆ นั่นแหละ  แม่ก็บอกว่าไม่สนุก
เวอร์ชั่นก่อนสนุกกว่า 
ที่สำคัญ  เค้าเปลี่ยน ไป๋อี้ถัง อ่ะ  กาฬชอบหนูขนทองเวอร์ชั่นก่อนมากกว่า   :icon_frown:

[พยัคฆ์มาร]

รามเกียรติ์ มีต้นเค้ามาจากวรรณคดีอินเดีย คือมหากาพย์รามายณะที่ฤๅษีวาลมีกิ ชาวอินเดีย แต่งขึ้นเป็นภาษาสันสกฤต เมื่อประมาณ 2,400 ปีเศษ  หลังจากที่เราเสียกรุงศรีอธุยาเป็นครั้งที่2ให้กับพม่า ต้นฉบับรามเกียรติ์ได้ถูกทำลายและสูญหายไปด้วยทำให้มีอยู่ไม่ครบ จนต่อมารัชกาลที่ 1 ได้ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งมีมาแต่เดิมให้ครบถ้วน สมบูรณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ  เท่าที่พี่เคยอ่านมีด้วยกันทั้งหมด 4 เล่ม เป็นร้อยกรองทั้งหมด(กลอนแปด ในเล่มสุดท้ายจะใช้บทจบเรื่องเป็นโครง ไม่แน่ใจว่าโครงสี่สุภาพหรือเปล่า โดยมีเนื้อหาบอกว่าใช้เวลาประมาณทั้งหมดกี่ปีจึงเรียบเรียงแล้วเสร็จ) 
:icon_idea: :icon_idea:

เนื้อเรื่องที่อลังการในรามเกียรติ์ไม่ใช่เฉพาะแค่การรบทัพจับศึกแต่เพียงอย่างเดียว แต่พี่เชื่อว่าตอนที่อลังการที่สุดคือการกำเนิดของพระรามหรือที่เรียกว่าการอวตาลของพระนารายณ์นั้นแหละ(อันนี้ชอบเป็นการส่วนตัวนะแบบค่อนข้างประทับใจ)
พระราม - พระนารายณ์ (พี่คนโต)
พระพรต - จักรแก้วและพระสังข์ของพระนารายณ์ (น้องคนที่สอง)
พระลักษณ์ - พญาอนันตนาคราชหรือบังลังก์นาค (น้องคนที่สาม อย่าเข้าใจผิดกันนะว่าพระลักษณ์เป็นน้องคนที่สองเพราะตามเนื้อเรื่องเดินป่าด้วยกันจนใครหลายคนคิดว่าพระลักษณ์เป็นพระโอรสองค์ที่สองไปแล้ว)
พระสัตรุด - คฑา (น้องคนที่สี่)

ร่วมทั้งเทพที่ร่วมลงมาปราบยักษ์ด้วยอีกถึงเจ็ดสมุทรบัญชี  เอิ๊กกกก....อะไรจะแยอะขนาดนั้น :icon_exclaim: :icon_exclaim:


ขอเสริมอีกนิดหน่อยพระมงกุฎเป็นพระโอรสของพระรามจริง แต่พระลบเป็นพระโอรสเนรมิต คือนางสีดาได้ไปอาศัยอยู่กับฤษีวัชมฤค ต่อมาเมื่อคลอดโอรสก็ฝากฤาษีให่ช่วยดูแล เพราะว่าตัวเองต้องการที่จะไปอาบน้ำ แต่ไปเห็นลิงแม่ลูก จึงได้คิดถึงโอรสกลับไปเอามาไม่บอกฤาษี(จริงๆเถียงกับลิงว่าเหตุใดเอาลูกมาติดไว้กับตัวอย่างนี้ไม่กลัวลูกได้รับอันตรายหรือแต่ถูกลิงต่อว่ากลับว่านางนั้นแหละที่ไม่รู้อะไรเอาลูกห่างกายเช่นนี้จะปลอดภัยได้อย่างไร) ฤาษีลืมตาไม่เห็นโอรสก็กลัวว่านางสีดากลับมาอาจจะเสียใจได้ จึงคิดจะทำพิธีไฟชุบโอรสให้ใหม่ โดยวาดรูปกุมารในกระดานเพื่อทำพิธี แต่เมื่อเห็นนางสีดาพาโอรสกลับมา ก็จะลบรูปกุมารในกระดานเพราะเห็นว่าไม่จำเป็นแล้ว แต่นางสีดาขอให้ชุบขึ้นมา เพื่อเป็นเพื่อนเล่นของพระโอรส เมื่อชุบได้แล้ว ฤาษีได้ตั้งชื่อพระโอรสว่า มงกุฎ ส่วนโอรสที่ชุบขึ้นมานั้นให้ชื่อว่า ลบ

ส่วนที่ที่นางสีดาแทรกแผ่นดินหนีนั้นเนื่องจากต่อมาพระรามรู้ความจริงทั้งหมดแล้วพยายามงอนง้อขอคืนดีแต่นางสีดาก็ไม่ยอมคืนดีด้วย จึงได้แต่ขอแต่พระโอรสทั้งสองกลับมาอยู่อยุธยาเท่านั้น ด้วยความรักและคิดถึงบวกกับสงสารพระโอรสที่ต้องห่างพระมารดา พระรามจึงได้คิดอุบายลวงนางสีดาให้กลับมา โดยให้หนุมานเนรมิตพระเมรุพร้อมโกศแก้วบรรจุศพ แต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเป็นพระศพใคร แล้วให้หนุมานไปทูลนางสีดาว่าพระรามทรงสวรรคตแล้ว นางสีดาหลงเชื่อว่าพระรามสิ้นพระชนม์ก็เสียใจ ไปลาฤาษีวัชมฤคเข้าอยุธยา หนุมานเชิญเสด็จประทับบนฝ่ามือเหาะเข้าเมือง นางสีดาตรงไปกราบโกศแก้วแล้วร้องไห้จนสลบ พระรามแอบดูอยู่จึงเข้าไปอุ้มนางไว้ เมื่อนางสีดาฟื้นขึ้นมาก็รู้ว่าถูกหลอก ด้วยความโมโหจึงตั้งสัตย์อธิษฐานขอให้แม่พระธรณีเปิดช่องให้หนีทุกข์ไปยังเมืองพญานาค เมื่อแผ่นดินแยกออกนางจึงกระโจนลงไปแม้พระรามจับแขนของนางสีดาไว้ได้แต่ก็ถูกนางสีดาสลัดจนหลุด

อ่า....ว่าจะเขียนนิดเดียวแต่รู้สึกว่ายาวไปนิด  :-[ :-[

[กาฬฯ]

อ่า พี่พยัคฆ์มารมาเพิ่มความกระจ่าง
กาฬอ่านแล้วก็เริ่มจะมานึกได้  เพราะห่างหายวรรณคดีไทยไปนานเหลือเกิน  จนจำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้ว 
ขอบคุณมากค่า   จำไม่เลยว่า มีแม่ลิงกับลูกลิงด้วย
แล้วก็ลืมอุบายสวรรคตของพระรามด้วย

[พยัคฆ์มาร]

จริงๆ รามเกียรติ์กับรามายณะ มีส่วนที่ต่างกันหลายจุดเหมือนกัน เรื่องบางตอนมีในรามเกียรติ์  แต่กลับไม่มีรามายณะ หรือถึงจะมีเหมือนกันแต่เนื้อเรื่องอาจจะไม่เหมือนกันซะทีเดียวก็ได้ อย่างตอนหนุมานเผากรุงลงกา ไฟไหม้หางดับยังไงก็ดับไม่ได้จนเดือดร้อนต้องไปถามฤษีนารท ฤษีนารทจึงบอกให้ใช้น้ำบ่อน้อย  แต่ของรามายณะ พี่แกกลับเอาหางจุมลงแม่น้ำคงคาแป๊บเดียวก็ดับแล้ว  เอากับเขาสิ  :-X