แต่เรื่องของสุนทรภู่ กาฬไม่ค่อยประทับใจประเด็นการทำเสน่ห์อ่ะ มีอยู่ทุกเรื่องเลย คงเป็นความเชื่อของคนสมัยนั้น
บางทีดูละครจักรๆวงศ์ๆ แล้ว เจอเรื่องทำเสน่ห์ติดกันหลายเรื่อง เอือมไปเลย
ถูกต้องนะคะ
การทำเสน่ห์เป็นความเชื่อหนักแน่นมั่นคง(ขอย้ำ)ของคนในอดีต
แล้วไสยศาสตร์เนี่ยมันเป็นเหมือนวิชาเรียนของผู้ชายเลยอ่าค่ะ
ขุนช้างยังเลี้ยงผีเลย
แล้วพระเนี่ยก็ต้องเก่งไสยเวทย์ด้วย
ไม่งั้น ไม่ดัง
ไม่ชอบมุกทำเสน่ห์เหมือนกันค่ะ ไม่ใช่ละครจักรๆ วงศ์ๆ อย่างเดียวด้วย พวกละครย้อนยุคประเภท แรมพิศวาส อะไรนี่ ก็ชอบใช้กันจัง
ที่ไม่ชอบเพราะนอกจากมันจะถูกเอามาใช้พร่ำเพรื่อแล้ว ยังรู้สึกไม่เข้าใจว่า
ในเมื่อทุกคนก็รู้กันอยู่ว่ามันมีคุณไสยแบบนี้อยู่
แล้วเวลาผัวหลงเมียน้อยหัวปักหัวปำ จนทำเรื่องอะไรที่มันผิดมนุษย์มนาที่เขาจะทำกันนี่
แล้วทำไมถึงไม่มีใครเลย ที่จะฉุกคิดหรือนึกสงสัยขึ้นมามั่ง ว่านังเมียน้อยมันทำเสน่ห์
โดยเฉพาะนังเมียหลวงน่ะ ทำไมถึงไม่สงสัย ไม่ลุกขึ้นมาปกป้องตัวเองมั่ง
แล้วถ้าเป็นละครจักรๆ วงศ์ๆ ตาผัวไม่ว่าจะเป็นพ่อพระเอก พ่อนางเอก หรือตัวพระเอกเอง ที่ถูกทำเสน่ห์น่ะ
ต่างก็มีวิชาคาถาอาคมแก่กล้ากันทั้งนั้น ไม่ใช่เหรอ ในเมื่อผู้ชายสมัยนั้นทุกคนก็ต้องเรียนวิชาคาถาอาคม
แล้วทำไมถึงยังรู้ไม่ทัน ว่าตัวเองถูกทำเสน่ห์น่ะ
พูดแล้วก็สงสัย อย่าง ขุนแผน ซึ่งรู้สึกจะเป็นพระเอกที่เก่งฉกาจเรื่องคาถาอาคมมากที่สุดแล้ว
เคยถูกทำเสน่ห์มั่งมั้ยอ่ะคะ มีใครรู้บ้าง อยากรู้(อีกแล้วเรา)
เคยเขียนไปทีนึงแล้ว จะขอเขียนซ้ำอีกทีละกัน เพราะมันเกี่ยวกะเรื่องทำเสน่ห์
คือกำลังคิดว่า ตาผัวที่ถูกทำเสน่ห์น่ะ ที่จริงมันไม่ได้โดนเสน่ห์หรอก แค่เป็นข้ออ้างเอาตัวรอด ที่ไปหลงเมียน้อยเท่านั้นแหละ
ก็คิดดูสิ พอตอนจบจับได้ว่านังเมียน้อยทำเสน่ห์ คนผิดก็คือนังเมียน้อย รับไปคนเดียวเต็มๆ ใช่มั้ยล่ะ
ตาผัวมีความผิดที่ไหน ไม่มี้
ก็ฉันถูกทำเสน่ห์ ฉันไม่ผิด (ที่ไปหลงนังเมียน้อยตั้งนานสองนาน)