ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

ว่าด้วยเรื่อง"ปลาบู่ทอง" จินตนาการผ่านตัวละคร อันน่าสยดสยอง เริ่มแล้ว ณ บัดนี้

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์

เมื่อกี๊ คุยเอ็มกับพี่ bobenz อ่ะค่ะ เรื่อง ปลาบู่ทอง แล้วหัวข้อสนทนา เป็นการจินตนาการ ที่สยดสยองมากค่ะ

พี่บอย รับบท  เศรษฐีทารก (ทา-ระ-กะ) (พ่อนางเอื้อย)

พี่อ้อม รับบท  นางขนิษฐา (แม่นางเอื้อย)

ฝน รับบท  นางขนิษฐี

อลิส (หัสจารี)   รับบท นางเอื้อย และ นางอ้าย

พี่เจมส์   รับบท  ท้าวพรหมทัต

แค่สมมุติก็ สยองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงมาก แล้วเหอะๆ

 
*******************

2537
ปลาบู่ทอง  (ปริญญา ปุ่นสกุล, อัจฉรา ทองเทพ, กัญญารัตน์ จริรัชชกิจ)


http://www.youtube.com/watch?v=49lM25kpKq0

<a href="http://www.youtube.com/v/49lM25kpKq0&amp;hl=en&amp;fs=1&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/49lM25kpKq0&amp;hl=en&amp;fs=1&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash</a>


เรื่องย่อ : ปลาบู่ทอง


ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีเศรษฐีชื่อ ทารก มีเมีย 2 คน ชื่อ ขนิษฐา และ ขนิษฐี นางขนิษฐา เป็นเมียคนแรกมีลูกสาวชื่อ เอื้อย นางขนิษฐีนั้นเป็นเมียคนรอง ดีกรีร้ายยิ่งกว่าไหนๆ มีลูกสาว 2 คน ชื่อ อ้าย กับ อี่
อ้าย กับ เอื้อย ถึงแม้จะเป็นลูกคนละแม่ แต่พ่อเดียวกันก็จริงแต่ว่า หน้านั้นไซร้ ละม้ายคล้ายคลึงกันมาก จนเป็นเหตุให้เกิดภัยพิบัติในอนาคต


วันหนึ่งนางขนิษฐา กับ นายทรก ได้ออกเรือหาปลาด้วยกัน บังเอิญวันั้นอากาศอบอ้าว กว่าจะได้ปลาแต่ละตัวแสนลำบาก จนกระทั่ง นายทารก หาได้ปลาบู่ตัวนึง นางขนิษฐา จึงแอบปล่อยลงน้ำไป นายทารก โกรธมาก คว้าไม้พายฟาดเมียตัวเองตกลงน้ำตาย นางขนิษฐีรู้ยิ่งดีใจที่ผัวจะรักตัวคนเดียว

พอแม่ของเอื้อยตาย นางขนิษฐีก็ได้กลั่นแกล้งเอื้อยต่างๆนาๆ จนกระทั่งนางขนิษฐา กลับชาติมาเกิด เป็น ปลาบู่ทอง นางเอื้อยนั้นดีใจเป็นที่สุด จากที่เคยโศกเศร้ากลับยิ้มตลอดเวลา อารมณ์ เพราะคิดถึงแม่ และมาหาแม่ทุกวันที่ท่าน้ำหน้าบ้าน เป็นเวลาหลายอาทิตย์ ที่เอื้อย มาหา มาพูด มาคุย ไถ่ถามสาระทุกข์สุขดิบ อยู่เป็นประจำ จนอ้าย กะอี่จับได้จึงแอบจับปลาบู่ทองให้นางขนิษฐีฆ่า แกงให้ ผัวกิน เหลือไว้แต่เพียงเกล็ดสีทองที่ เป็ดตัวหนึ่งคาบมาให้

นางเอื้อยเอาไปฝัง เกล็ดปลาบู่นั้นก็กลายเป็นต้นมะเขือ นางเอื้อยดีใจ และมาหาแม่ทุกวัน จนอ้ายกะอี่จับได้อีก ก็มาทำร้ายต้นมะเขือจนตาย นางเอื้อยเอาเมล็ดมะเขือไปฝังอีกและ เกิดเป็นต้นโพธิ์ทองที่สวยงาม ไม่มีใครทำร้ายแม่ของเอื้อยได้อีก


ท้าวพรหมทัต ได้เสด็จมาประภาสที่หมู่บ้านของนางเอื้อย ได้พบเอื้อยกับต้นโพธิ์ทองก็ทรงพอพระทัย เเละได้ขออนุญาตครอบครัวของเอื้อย นำเอื้อยเป็นมเหสีในวัง พร้อมกับต้นโพธิ์ทอง สร้างความไม่พอใจให้กับอ้ายอี่และนางขนิษฐีเป็นอย่างมาก

เมื่อนาย ทารกไม่อยู่หลายเดือน นางขนิษฐี คิดแผนเด็ดกำจัดนางเอื้อยโดย ไปหลอกให้นางเอื้อย กลับบ้านมาเยี่ยมพ่อที่ป่วยใกล้จะตายแล้ว เอื้อยหลงเชื่อก็ตามมาบ้าน นางอี่ได้เตรียมกับดักให้นางเอื้อยเดินขึ้นบ้านแล้วตกกระทะน้ำร้อนตาย ที่ใต้ถุนบ้าน นางเอื้อยมาถึงด้วยความรีบร้อนจึงตกกระทะน้ำร้อนตาย

นางอ้ายที่หน้าตาคล้ายนางเอื้อยได้ปลอมตัวเข้าวังไปแทน ทำตัวในวังก้ไม่ถูก มาลัยก้ไม่เลยร้อยถวายท้าวพรหมทัตดังแต่ก่อน ผุ้คนในวังต่างสงสัยและแปลกใจ

นางเอื้อยได้เกิดเป็นนกแขกเต้าบินไปหาท้าวพรหมทัต นางอ้ายจับได้ก็เอาไปให้แม่ครัวแกงให้กินแต่นกนั้นบินไปแอบในรูหนู แล้วบินไปพึ่งใบบุญพระฤาษี ท่านก็แปลงโฉมให้เป็นนางเอื้อยเหมือนเดิม และชุบลูกให้นางเอื้อยเลี้ยง

ลูกของนางเอื้อยได้ซักถามเกี่ยวกับพ่อของตน เอื้อยจึงเล่าให้ฟังว่า อ้ายแปลงตัวเป้นตนแล้วสวมรอยแทน ลูกนางเอื้อยแค้นนัก จึงแอบไปหาท้าวพรหมทัตในวัง ไปทูลความจริงให้ท้าวพรหมทัตทราบ ท้าวพรหมทัตจึงไปรับตัวเอื้อยกลับเข้าวัง อ้ายรู้ว่าเอยกลับมาแล้วไม่รู้จะทำอย่างไรจึงชิงฆ่าตัวตายไปก่อน แต่ที่จริงเอื้อยก็ทูลขอชีวิตอ้ายกับท้าวพรหมทัตแล้วล่ะ ต่อมาเมืองพราณสีจึงอยู่เย็นเป็นสุขเรื่อยมา


http://www.baanmaha.com/community/19903-%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%87.html



ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
เริ่ม  สปอย ปลาบู่ทอง เวอร์ชัน อันน่าสะพรึงกลัวค่ะ


เพิ่มภาพประกอบเรื่องค่ะ กลัวไม่เห้นภาพ ขอบคุณพี่ bobenz ค่ะ
อุตส่าทำมาฝาก ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก




เศรษฐีทารก(พี่บอย) : นาง ขนิษฐา ข้าบอกแล้วใช่ไหม !!!  ไม่ให้เอ็ง ออกไปไหน จนกว่า ข้าจะกลับมา

นาง ขนิษฐา(พี่อ้อม) : ท่านพี่ ข้าไม่ได้ออกไปไหน จริงๆ นะจ๊ะ

เศรษฐีทารก(พี่บอย) : "ยังจะมาโกหกอีก"  ว่าแล้ว เศรษฐีทารก ก็คว้าไม้พายมาตบนาง ขนิษฐา จนตกน้ำตาย

ปล.พี่ bobenz บอกว่า "จากวงษ์สวรรค์ ก็มาฆ่าเมียตาย จันทมาศของฉัน"

อ๊ากกกกไม่ไหว ใครก็ได้มาสปอยเรื่องต่อที เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก




ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
แต่........ทว่าก่อนจะง้างไม้พายตบเมียหลวง

ด.ญ.เอื้อย    :    ทำไมไม่ตบสักทีล่ะพ่อ อู้ยยยยย คิดอะไรออกไป กำจัดนางเอกตัวแม่ซะเล้ย 555+ (อย่าคิดดัง เดี๋ยวแม่ได้ยิน)
                    คราวนี้ Feck!!!! ต่อ

                   :    พ่อจ๋า อย่าตีแม่หนูเลย ถ้าจะตี พ่อตีเอื้อยดีกว่า ฮือ ปั้นน้ำตามาได้ 1 หม้อ

พ่อ(บอย)พอจะตีขึ้นมาก็ดันนึกถึงสมัยเราทั้ง 2 เป็นลูกรักอยู่ไม่ใช่ลูกที่ถูกลืมสับสน...จะมีกี่คนที่เป็นลูกถูกลืมเช่นอย่างเรา

ขนิษฐ๊           :    ตีไปสักทีสิพี่ ฉันน่ะก็เป็นนางเอกกับเค้าแค่เรื่องเดียว จากนั้นก็บีบบังคับให้แก่ก่อนวัยต้องมาเป็นแม่เฒ่า บัดเดี๋ยวจะเป็นแม่มด

พ่อ(บอย)     :    เอาล่ะพี่จะตีแล้วนะ สมัยก่อนตอนรักกัน พี่ก็เคยพาน้องขึ้นนกยูงทองไปเที่ยวด้วยกัน ต่อมาตกต่ำ พี่ถูกหมายหัวเป็นผู้ร้ายในขณะ
                          ที่น้องนางยังสง่างาม และที่บีบหัวใจเหลือเกิน น้องต้องตกไปเป็นเมียพระเอกรุ่นน้อง โอ้วกลุ้ม!!
                     นางขนิษฐาเองหาปลามาได้เท่านี้เองเหรอวะ เท่านี้จะไปพอกินอะไร

ขนิษฐา          :    ความจริงฉันหามาได้มากกว่านี้ แต่มันหายไปได้ยังไงกัน

ความจริงก็คือ ลูกสาวสุดที่รักแอบเอาปลาที่แม่หาได้ปล่อยลงแม่น้ำคงคา หรือว่าคลองชลประมานดีด้าขุด ก็แล้วแต่

พ่อ(บอย)      :    แกไม่ต้องมาแก้ตัว  จากนั้นคว้าไม้พายตั้งวงสวิงแล้วก็หวด..................

ด.ญ.เอื้อย      :  แม่จ๋า !!! (ดีสมน้ำหน้า)

ก่อนที่นางขนิษฐาจะขาดใจตายก็ได้ตั้งจิตอธิฐานว่า   "ขอให้เรื่องนี้ไม่ดัง....จงแป้ก....จงแป้ก"

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤษภาคม 22, 2009, 03:45:48 PM โดย bobenz »

ออฟไลน์ mint_rp

  • *
  • 211
  • 1
  • เพศ: หญิง
555+ ฮาดีๆ มาแนวเหมือนที่แต่งไกรทองใช่ป่าวคะเนี่ย  ???
มีวงษ์สวรรค์มาปนด้วย ชอบๆ   :icon_evil:
อย่าลืมแต่งต่อนะคะ  :icon_idea:

ออฟไลน์ Moon

  • **
  • 782
  • 0
  • เพศ: หญิง
555 ++    :icon_rolleyes:  สู้ๆค่ะ  ชอบแบบผสมจัง  ไม่มีดราม่าเศร้าๆ   ตลกขบขับ  ชอบๆ

ออฟไลน์ Zanear

  • *
  • 288
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • Kawaii~
55555+ :( :(


ค่ะ :icon_evil:


สุนกดีค่ะ

ชอบ :icon_evil:

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน


ก่อนที่นางขนิษฐาจะขาดใจตายก็ได้ตั้งจิตอธิฐานว่า   "ขอให้เรื่องนี้ไม่ดัง....จงแป้ก....จงแป้ก"


กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก55555555555555555555555+

ฮามากมาย

ตัวละครแต่ละคนจิกกัดกันสุดฤทธิ์ ท่าจะเก็บกดมานาน 55555+

แต่อิมเมจน่ากลัวไปนิด หุหุ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤษภาคม 22, 2009, 09:14:52 PM โดย HpJ »

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกได้ใจมกาค่ะพี่  :(

*************
ต่อค่ะ ขอ ให้ ด.ญ เอื้อย ,อ้าย (เด็กสองคนนี้หน้าตาเหมือนกันแต่คนละแม่)เป็น น้องเกรซ แล้ว กันนะคะได้ โฮะๆ


ขนิษฐี : ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ฮะๆ สะใจจริง วุ้ย ดีสมนังขนิษฐา  ตายซะได้ก็ดีจะได้ไม่มาอยู่เป็น     
มารความ สุข เรากับ ลูกอ้าย คิดล่ะสิ ว่าท่านพี่ ยังจะรัก ก็หล่อนน่ะแย่งเค้ามา จากจาก นังมโนห์รา จนได้ครองคู่กันถึง 2
เรื่อง แต่พอ ท่านพี่ได้ รับบทเป็น  ตัวโกง หล่อนก็หันไปซบอกพระเอกรุ่นน้อง   ให้ท่านพี่ช้ำชอกใจ
   จนท่านพี่กลับมาเป็นพระเอกอีกครั้ง สวมเกราะสีชมพู ดุดัน กระชากใจสาว ข้าก็รู้แล้ว ว่า ท่านพี่ คู่ควรกับ ข้า
กว่า สุริยะ ที่เอะอะอะไร:-)ก็จะถอดเกราะอย่างเดียว น่ารำคาญ สู้ อังคาสของข้าไม่ได้  โฮะๆ และ วันนี้ท่านพี่ก็เป็นของข้าคนเดียว โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ด.ญ อ้าย ที่เห้นมารดา หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังราวกับ เพิ่งดู เดี่ยว 7ของโน๊ต  อุดม แต้พานิชย์  จบไป ก็วิ่งเข้าไปถามมารดาด้วยความตกใจ

ด.ญ อ้าย : แม่จ๋า เกิดอะไรขึ้นจ๊ะ  เดี่ยว 7 มันขำมาก ขนาดนั้นเลยเหรอจ๊ะ

ขนิษฐี : อ๋อ แม่ไม่ได้ขำเดี่ยว 7 ลูก แม่กำลังสะใจ ที่นาง ขนิษฐา แม่นางเอื้อย มันตายแล้วต่างหาก ล่ะ

ด.ญ อ้าย : จริงหรือจ๊ะแม่ ถ้าอย่างนี้ แล้วนางเอื้อย มันก็ต้องเป้ฯหมาหัวเน่าสิจ๊ะ ไม่มีป้า ขนิษฐา
คอยปกป้องมันแล้ว อ้ายจะแกล้งมันยังไงก็ได้ ด.ญ อ้ายพูดพลางพร้อมกับจินตการไปถึงมหาสมุทร แอดตแลนติก
ว่าจะกลั่นแกล้ง นางเอื้อย พี่สาวยังไงดี แผนชั่วเริ่มปรากฏ ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

ขนิษฐี : ตายจริง ลูกแม่ช่างฉาดเฮลียว เหมือนแม่จริงๆเลยลูก 

สองแม่ลูกกำลังวางแผนชั่ว เพื่อจะกลั่นแกล้ง นางเอื้อย หลังจากที่สิ้น นางขนิษฐา ไปแล้ว

ตัดฉากไปที่ นางเอื้อย

นางเอื้อย : แม่จ๋า แม่ไม่อยู่แล้วเอื้อย จะอยู่กับใคร อือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นางเอย คร่ำครวญเรียกร้องหาแม่
ราวกับจะสิ้นลมปราน เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เอ๋ย หารู้ให่ ดวงวิญญาณ
ของ นางขนิษฐา กำลังจ้องมองมา อย่างเศร้าสร้อย  จนผีแคลชเปอร์  ที่ล่องลอยอยู่ข้างๆก็อดเวชนาให้กับชะตากรรมของสองแม่ลูกไม่ได้  แม้แต่ พีฟส์เจ้าผีโพลเตอร์สไกร์  ถึงกับ สั่งน้ำมูก ถึง3 ครั้ง เพื่อไว้อาลัย ให้นางขนิษฐา

ขนิษฐา : ชั้นสงสารลูกเหลือเกิน ชั้นคงไปสู่ที่ชอบๆไม่ได้ ถ้าต้องทิ้งลูกไว้ตามลำพัง

ผีน้อยแคลชเปอร์ : ชั้นก้เห้ฯใจแม่ ขนิษฐานะ แต่ แม่ขนิฐา อยู่คนละโลก กับ ลูกแล้ว ตัดใจซะเถอะ  เวรกรกรมของใครก็ต้องเป้นขงอคนนั้น ผีน้อยพูดอย่างปลงตก

ขนิษฐา : จะมีทางไหนไหม ที่จะทำให้ชั้น กลับมาหาลูกได้ คอยดูเค้าอยู่ห่างๆก็ได้

พีฟส์ : ก็พอจะมีวิธี เหมือนกันล่ะนะ แต่ว่าเจ้าจะยอมรึป่าวล่ะ 

ขนิษฐา :  ทำยังไงยัง รีบบอกมา  อย่ารีรอ

พีฟส์ : ก็แบบว่า  ใช้วิธี สิงร่าง ไง 

ขนิษฐา : สิงร่างเหรอ แล้วจะสิงร่างใครล่ะ  ข้าไม่อยากทำร้ายคนดีๆนะ

พีฟส์ : ก็ถ้า งั้นก็มีแต่เกิดใหม่ อ่ะ จะเอาไหม  แต่ไม่ต้อง ดื่มน้ำชา ของ ยายเมิ่ง ที่สะพานมรณะ จะได้ไม่ลืม อดีตชาติ  แต่ว่า...

ขนิษฐา : แต่ว่าอะไร....

พีฟส์ : เจ้าต้องไปเกิดเป็น  สัตว์เดรัจฉาน ถ้าไปเกิดใหม่เป็น มนุษย์  เจ้าก็ต้องลืม เรื่องราวในชาตินี้

ขนิษฐา : ก็ได้ ข้ายอม แต่ขอเลือกหน่อยได้ไหม ว่าจะเกิดใหม่เป็นตัวอะไรอ่ะ

พัฟส์ : โห จะเกิดใหม่แล้วยังเรื่องมากเรื่อง เกิดอีก ไม่รู้รึไง ไม่มีใครมันเลือกเกิดได้หรอก ถ้าเลือกเกิดได้ เค้าก็เลือกเกิด เป้น คนสวยๆ หล่อๆ รวย หมดแล้ว เจ๊นี่

ขนิษฐา : ก็แหม ถ้า เกิดใหม่ เป้น กิ้งกือ ไส้เดือน หรือ เป็น แมลงสาป เงี้ย ไม่ไหวนะ  น่าขยะแขยง ออก อยากได้ แบบที่ไม่ธรรมดา อ่ะ มีไหม

พีฟส์ : ตอนนี้จากที่พีฟ ประเมินสถากานณ์  นางเอื้อย ลูกของเจ้า ชอบมานั่งริมคลอง ชิมิ ดังนั้น เจ้าต้องเกิดเป็น ปลา กุ้ง หอย หรืออะไรก็ตามที่อยุ่ในน้ำได้ และต้องมีจุดสังเกตแตกต่างจากสัตว์น้ำตัวอื่นๆ

ขนิษฐา : ข้าไม่ขอเปิดเป็น ปลาทู หรือ ปลาตะเพียน ปลาหมอนะ เด๋ว ถูกคนจับไปกินแย่เลยต้องไปเกิดใหม่อีก

แคลชเปอร์ : เอางี้ไหม เกิดเป็น ปลาบู่ ดีไหม แล้วเป็นปลาบู่ที่ไม่ ธรรมดาด้วย  ต้องเป็น"ปลาบู่ทอง "

ขนิษฐา : ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ขอเลือกปลาบู่ทอง เป็น คำตอบสุดท้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (ยังกะเกมส์ เศรษฐีบวก แฟนพันธ์แท้ หุหุ)

แคลชเปอร์ : งั้นไปกันเถอะ จะได้รีบไปเกิดเร็ว ๆ

พีฟส์ : เดี๋ยวก่อน เจ้า เลือกที่จะเกิดใหม่เป็น ปลาบู่ทอง มันไม่ได้ทำง่ายนะ เฟ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย ก็อย่างที่บอกไม่มีใครเลือกเกิดได้
ดังนั้นงานนี้ต้องมีตัวช่วย คือ พอตตี้ เท่านั้น ที่จะทำพิธีให้เจ้าไปเกิดเป็นปลาบู่ทองได้เข้าใจ๋

ขนิษฐา : พอตตตี้ นี่มันคือใครอ่ะ

พีฟ : ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่รู้จัก พอตตี้ ได้ไง ก็ แฮร์รี่ พอตเตอร์ พ่อมด จากฮอกวอตส์ ที่สัญลักษณ์ รูปสายฟ้าฟาดน่ะสิ เคยอ่านบ้างไหมเนี่ย ฮะ ถามจริง

แคลชเปอร์ : งั้นเราก็ต้องเดินไปที่ฮอกวอตส์ ไปหา แฮร์รี่ งั้นสิ   

พีฟส์ : อืมๆ เราอาจจะต้องเดินไป ไปที่ ก๊อดเดอรริกโฮลโลว์  ก่อน

แคลชเปอร์ : เฮ้ยยยยยยยยยยยย จะบ้าเหรอ นี่มันเรื่อง ปลาบู่ทอง โว้ย ไม่ใช่ แฮร์รี่ พอตเตอร์ แค่มี แกกับชั้นโผล่มาในเรื่อง มันก็มั่วมากแล้ว นี่จะต้องเดินไปก๊อตเดอริกโฮลโลว์  ไปขุดหลุมฝังศพ อิกโนตัส หนึ่งใน นิทานสามพี่น้องรึไงวะเนี่ย

พีฟส์ : อะ ล่อเล่น.............แหม แค่นี้ ต้องรมณ์เสียด้วย  เด๋วขอแว๊บไปเรียก พอตตี้ให้หายตัวมา
 ทำพิธีก่อนน้า ......ชะแว้บ และพีฟส์ก็พุ่งหายตัวไปอย่างรวดเร็วราวกับลูกกระสุน

ขนิษฐา : เชื่อใจไอ้ผี เจ้าเหล่ นี่ได้แน่เหรอ แคลชเปอร์

แคลชเปอร์ : ก็ต้องลองเสี่ยง ก็ไม่มีอะไรให้เสียแล้วนี่นา

ขนิษฐา   : จริงของเจ้า



.................................Tbc

ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
555555555+

ฮามากมายพี่นานะ มีทั้งผีน้อยแคชเปอร์ มีทั้งพีฟส์ แต่รู้สึกว่าพีฟส์จะมีหลายชื่อนะนั่น อิอิ

แล้วพอตตี้น้อยจะรู้พิธีสิงร่างหรอคะ น่าจะเรียกโวลดี้มากกว่า จะได้ทำฮอครักส์ไง(สะกดถูกป่าวหว่า?) :icon_idea:

ออฟไลน์ Moon

  • **
  • 782
  • 0
  • เพศ: หญิง
เหอะๆ  :icon_cry:  มีพีฟส์กับแคลชเปอรืด้วยเหรอ  ก๊ากๆๆๆ   สยองได้ใจจริงๆ  :(   

คิดได้ไงเนี่ย ข้าน้อยขอคารวะ 555+
     อักษรแต่งสาร   จดจารลงไว้                          มอบหื้อน้องไท้   สรรคำเลือกเฟ้น
ความฮักหนักอก   หยิบยกหื้อเห็น                         แป๋งเป็นค่าวส้อย   ส่งเถิงนุชน้อง
หวังเจ้าหันใจ   หวังให้หันพ้อง                              ส่งค่าวไขบอกเค้า
     เอื้องผึ้งหอมหวาน   พี่ขานบอกเจ้า                   เอื้องผึ้งหวังพึ่งพา
เจ้ายอดมิ่งมิตร   ดวงจิตพี่ยา                               ตึงร่างกายา   ถอดวางหื้อเจ้า
เจ้าแก้วรอมแพง   เช้าแลงคอยเฝ้า                       ถนอมฮักอย่าฮู้ร้าง
     ขอเจ้าแพงนาย   อย่าคลายปล่อยคว้าง             หื้อพี่ว้างดายเดียว
อู้แท้จากใจ   บ่ใช่เพียงเกี้ยว                               กลับเวียงครานี้   จะเตรียมแต่งผ้า
คนใหญ่เจียรจา   มาขอน้องหล้า                          เป็นจอมนาฏนางใหญ่
     เขียนสารฝากแม่ไว้                                     แทนพี่แนบเคียงใกล้ 
นิ่มน้องรอมรอมแพง                                         พี่เฮย ”    

ออฟไลน์ กาฬฯ

  • *
  • 6333
  • -4
  • เพศ: หญิง
  • ஐ~ เผ่าพันธุ์นาคีซ่อนพิษไว้เสมอ ~ஐ
อ้างถึง
"ขอให้เรื่องนี้ไม่ดัง....จงแป้ก....จงแป้ก"


55555555555555555+   ได้ใจมากเลย
**จักรวาลนี้กว้างไกลแลไพศาลนัก เราเป็นเพียงละอองธุลีอันน้อยนิดล่องลอย ยากที่จะเรียนรู้ทุกสรรพสิ่งให้จบครบสิ้น
สิ่งที่เรามิเคยเห็น ใช่ว่าจะมิมี แลสิ่งที่มิเคยได้ประสบ ก็ใช่ว่าจะมิเคยเกิดขึ้น**

ออฟไลน์ Zanear

  • *
  • 288
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • Kawaii~
ตายซะได้ก็ดีจะได้ไม่มาอยู่เป็น     
มารความ สุข เรากับ ลูกอ้าย คิดล่ะสิ ว่าท่านพี่ ยังจะรัก ก็หล่อนน่ะแย่งเค้ามา จากจาก นังมโนห์รา จนได้ครองคู่กันถึง 2
เรื่อง แต่พอ ท่านพี่ได้ รับบทเป็น  ตัวโกง หล่อนก็หันไปซบอกพระเอกรุ่นน้อง   ให้ท่านพี่ช้ำชอกใจ
   จนท่านพี่กลับมาเป็นพระเอกอีกครั้ง สวมเกราะสีชมพู ดุดัน กระชากใจสาว ข้าก็รู้แล้ว ว่า ท่านพี่ คู่ควรกับ ข้า
กว่า สุริยะ ที่เอะอะอะไร:-)ก็จะถอดเกราะอย่างเดียว น่ารำคาญ สู้ อังคาสของข้าไม่ได้  โฮะๆ และ วันนี้ท่านพี่ก็เป็นของข้าคนเดียว โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



555555
 :( :( :( :(

ออฟไลน์ นานะจัง

  • *
  • 7234
  • -3
  • เพศ: หญิง
  • นิศาอรพินท์
    • อีเมล์
เอ้าน้องๆ ถ้าชอบ มาร่วมสปอย ต่อพวกพี่ได้เลยนะจ๊ะ เต็มที่เลย  :D

ออฟไลน์ Moon

  • **
  • 782
  • 0
  • เพศ: หญิง
อยากลองต่อดูบ้างจัง   ไม่รู้จะหนุกป่าว 

                   --------------------------------------------------------------

แล้วพีฟส์ก็ไปตามแฮร์รี่  พอตเตอร์หรือพอตตี้มาทำพิธีได้สำเร็จ   โดยมีรอน  และเฮอร์ไมโอนี่ตามมาด้วย
พีฟส์  :  นี่ไงล่ะ    แม่ขนิษฐา   ที่จะให้ช่วยทำพิธีให้
แฮร์รี่ :  นี่พีฟส์     นายพาพวกเรามาที่นี่ทำไมเนี่ย   ร้อนก็ร้อน    ยังสอบ วพรส.ไม่เสร็จเลย   ป่านนี้ศาสตราจารย์มักกอนนากัลได้วีนแตกแล้วมั้ง
พีฟส์  :  เอาหน่าพอตตี้...มีน้ำใจหน่อยได้มั๊ย  ไอ้หัวแผลเป็น
ขนิษฐา  :  นี่น่ะเหรอพอตตี้ที่เจ้าว่า    ยังเป็นเด็กอยู่เลย 
แฮร์รี่  :  โธ่ป้า  !   ยังไงก็ทำให้ป้าเกิดใหม่ได้อยู่แล้วแหละ
แคลชเปอร์  :  งั้นก็รีบๆเขาสิ 
ว่าแล้วแฮร์รี่ก็ให้รอน  กะ เฮอร์ไมโอนี่ร่วมมือด้วย  ทั้งสามนั่งกันเป็นวงกลมล้อมรอบขนิษฐาเอาไว้    แต่แล้วแฮร์รี่ก็โยนอะไรบางอย่างสีเขียวๆให้ขนิษฐา
ขนิษฐา  :  อะไรเนี่ย   แหวะ !
แฮร์รี่  :  จะแหวะทำไมล่ะป้า  !  นี่คือหญ้าเหงือกปลานะ   ป้ากินซะถ้าอยากหายใจได้แบบปลาบู่   กินพร้อมๆกับน้ำยาสรรพรส     กินหญ้าเหงือกปลาพร้อมๆกับน้ำยาสรรพรส
ขนิษฐาทำหน้างงๆ   
ขนิษฐา : อะไรคือน้ำยาสรรพรสเหรอ
รอน : นี่ไงล่ะ   พวกเราขโมยมาจากสเนป
ขนิษฐา  : ช่วยได้จริงอ่ะ
แฮร์รี่ : จริงจริ๊ง ( ขึ้นเสียงสูง )
ขนิษฐาคิดไปคิดมาก็ตัดสินใจยัดเอาทั้งหญ้าเหงือกปลาและน้ำยาสรรพรสเข้ามาพร้อมกันทันที     พอกินเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งนาที     เปรี้ยง !   ขนิษฐากลายเป็นปลาบู่ทองกระโจนลงน้ำไปแล้ว   ทุกคนตะลึง   
พีฟส์  : โอ้โห   พอตตี้เก่งว่ะ   
ขนิษฐา  : ขอบใจนะจ๊ะหนูพอตตี้   
แฮร์รี่  : ไม่เป็นไรหรอกป้า   
รอน  :  แฮร์รี่   ไหนๆก็มาเมืองไทยแล้ว    ขี่ไฟรโบล์ชมเมืองกันเถอะ   เผื่อเจอสาวๆ
เฮอร์ไมโอนี่  : แต่ฉันไม่เอาด้วยนะรอน   ถ้าเธออยากเจอสาวๆ  ฉันต้องไปสอบวพรส.ให้จบก่อน 
ว่าแล้วเฮอร์ไมโอนี่ก็หายตัวกลับไปที่ฮอกวอตส์ทันทีด้วยอารมณ์หึงรอนอย่างเต็มที่     ขนิษฐา ( ปลาบู่ )  ว่ายวนอยู่ที่ท่าน้ำหน้าบ้านของเศรษฐีทารก     
ตัดมาที่ห้องของนางเอื้อย
นางเอื้อย :  ฮือๆ   แม่จ๋า    แม่ของเอื้อยอยู่ไหน   ฮือๆๆๆๆๆๆๆ   
ขณะที่เอื้อยกำลังส่งเสียงร้องโหยหวนอยู่ในห้องนั้นเอง    อ้ายก็ประตูเสียงดังโครม ! เข้ามา
นางอ้าย : แกจะร้องไห้ให้มันเสียน้ำตาทำไม  หา ! แกรู้ไหมว่าเสียงของแกทำเอาฉันดูละครไม่รู้เรื่องแล้วนะ   
นางเอื้อย : ฮือๆๆ   ละครเรื่องไรเหรอ   
นางอ้าย :  แจ๋วใจร้ายย่ะ   เป้  อารักษ์หล่อๆๆๆๆๆๆมาก   
นางเอื้อย : จริงสิ  ฉันน่ะชอบเสือนะ  หล่อๆๆๆๆมากเหมือนกัน
นางอ้าย : ยี้ ! ทำไมแกไม่ชอบคุณชาย  หา ! แกอยากมีปัญหากะฉันชิมิ    นังเอื้อย 
ว่าแล้วอ้ายก็คว้าเอาไม้ตีคลีของพระสังข์ขึ้นมาแล้วหวดไปที่เอยอย่างแรง    เอื้อยโดนหวดกระเด็นออกไปนอกหน้าต่างทันที !!