มันไม่ได้หายไปไหนหรอกแต่มีบางสิ่งบางอย่างบังตาเราไว้ ด้านสร้อยศศิธรรออยู่นานก็เริ่มโวยวาย พี่วงษ์หายไปไหนน่ะป่านนี้ยัง
ไม่กลับมาอีก นกยูงทองต้องรีบแก้ตัวแทน โธ่น้องสร้อยน้องวงษ์เค้าหายไปช่วยชีวิตคนนะไม่ได้หนีหายไปไหนไม่ได้ไปหาอาหาร
นี่จะได้กลับมาเร็วๆ ก็ถ้าไม่มีจันทวาทกับพระธิดาองค์นั้นป่านนี้พี่วงษ์พาสร้อยกับบ้านกับเมืองไปนานแล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะมาคิด
เรื่องพวกนั้นอยู่ให้สบายใจดีกว่าขอบอกกลับเข้าไปพักผ่อนเถอะเชื่อพี่ยูงทองเถอะ
ขณะที่พวกอำมาตย์ท่านหมื่นและหัวหมู่หลับสนิทจู่ๆท่านอำมาตย์ก็รู้สึกตัวขึ้นมาและเรียกพวกตัวเองเสียงดัง เฮ้ยตื่นสิป่าช้านั่นป่าช้า
จันทมาศได้ยินเสียงเอะอะก็รู้สึกตังตื่นขึ้นมาเห็นปากทางถ้าเปิดก็เลยร้องเรียกวงษ์สวรรค์ วงษ์ตื่นเร็ววงษ์ตื่นสิ วงษ์สวรรค์งัวเงียลืมตา
ขึ้นมา จันทมาศถามว่าเราจะทำยังกันต่อไปดีล่ะ เราคอยดูเจ้าพวกนั้นไปก่อนเถอะ ป่านนี้พระธิดาจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ วงษ์สวรรค์จึง
ถามมาศ พระธิดาสำคัญกับเจ้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ
เมื่อเวลาดึกสงัดถ้ำค้างคาวก็เปิดออก ฝูงค้างคาวบินออกจากถ้ำและอยู่หน้าถ้ำเต็มไปหมด เราจะเอาไงกันดีค้างคาวเฝ้าเต็มหน้าถ้ำไป
หมดเลย อำมาตย์บ่น เราก็เผามันเลยดีมั้ยท่านอำมาตย์ หัวหมู่ไพศาลเสนอ อำมาตย์จึงสั่งต่อ ก็เผามันเลยสิ ทหารจุดไฟเผามันเลย
เร็วเข้าเผามัน