นี่รัตนมาลีพี่จะบอกอะไรให้นะน้องน่ะรักมันอยู่ข้างเดียวเพราะถ้ามันยังมีเยื่อใยอยู่ก็ก็ต้อติดต่อกลับมาบ้างแล้ว รัตนมาลีโกรธทันที "หยาบคาย"
จากนั้นนางก็เดินหนีไป วิษุวัติกับเหล่าข้าราชบริหารรวมทั้งรัตนมาลีก็มานังล้อมวงหยุดพักเอาแรงหมื่นกษินทูลว่า พระธฺดาเพื่อความปลอดภัยหม่อม
ฉันขออนุญาติเดินตรวจตราแถวนี้ซักหน่อยนะพระเจ้าข้า ไปเถอะ รัตนมาลีเอ่ยปาก นี่มีใครจะไปเดินด้วยกันมั๊ยหมื่นกษินชวน... เงียบ.............
เฮ้ยซาไกไปเดินตรวจตราเป็นเพื่อนกันหน่อย ท่านหมื่นดึกดื่นอย่างนี้จะออกไปเดินทำไมทานหมื่น ก็ถ้าเจ้าไม่ไปข้าก็อาจจะหลงทางได้ในป่าเนี้ยผู้
ที่เชี่ยวชาญการเดินป่ามากกว่าใครคือเจ้าไม่ใช่เหรอ ใช่ข้าเก่งกว่าใครในเรื่องเดินป่าก็ได้ไปก็ได้แต่ข้ายังไม่ได้กินไก่งวงเลย ก็หยิบไปสิหมื่นกษินบอก
จากนั้นหมื่นกษินและซาไกก็เดินออกไป พระธิดารัตนมาลีตรัสว่า ท่านหมู่ไพศาลไก่สุกบ้างแล้วหรือยัง จวนแล้วพระเจ้าข้ารออีกนิดเดียว วิษุวัติรู้สึกถึง
อะไรบางอย่างเลยลุกแล้วเดินออกไปอีกทางรัตนมาลีหันมองตามหลังไป
หมื่ยกษิยกับซาไกไปเดินสำรวจบริเวณป่าระแวกนั้นซาไกพูดตลอดทางว่า ท่านหมื่นเจ้าพวกผีดิบพวกนั้นมันมาอีกแน่ เออข้ารู้แล้ว มันต้องหาทางกินพวก
เราให้หมดทุกคนแน่ เออเรื่องนี้ข้าก็รู้แล้วทำไมไม่พูดในเรื่องที่ข้าไม่รู้บ้างล่ะ ก็ท่านหมื่นก็รู้หมดทุกเรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่เรื่องเจ้าวงษ์และจันทวาทนั่น
ข้าไม่ค่อยรู้ เมื่อไม่สำรวจแล้วไม่มีอะไรวิษุวัติก็เดินกลับมาพักผ่อนเช่นเดิม หัวหมู่ไพศาลถวายไก่รัตนมาลีส่วนท่ายอำมาตย์ก็ถวายไก่งวงพระนัดดาวิษุวัติ
รัตนมาลีนั่งกินไก่งวงแล้วคิดในใจว่า ขืนไปกลับพวกนี้เรื่อยๆจันทวาทไม่ปรากฏตัวออกมาแน่