ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

นิยายพื้นบ้าน หกเรื่องจากใจ หวนรำลึกถึงเรื่องเก่าที่ผ่านมาแล้ว ด้วยบทเพลงจ้า

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

Bootsabongkot


มีแต่เนื้อเพลงนะจ๊ะ จะพยายามหาทางใส่เสียงให้ แต่ละเพลงจะเป็นเพลงประกอบนิยายพื้นบ้านที่เราเคยแต่งมา มาดูเหนือหากันหน่อยว่าจะเพราะรึเปล่า เหนือหาเพลงไหนเพราะสุด ช่วยโพสต์บอกด้วยนะ

nanajung

มีแต่เนื้อเพลงนะจ๊ะ จะพยายามหาทางใส่เสียงให้ แต่ละเพลงจะเป็นเพลงประกอบนิยายพื้นบ้านที่เราเคยแต่งมา มาดูเหนือหากันหน่อยว่าจะเพราะรึเปล่า เหนือหาเพลงไหนเพราะสุด ช่วยโพสต์บอกด้วยนะ

ไหนอะจ๊ะหนู  ???


Bootsabongkot

เรื่องแรก วงแหวนคู่

ความผูกพันกับวันเวลา

ความผูกพันของเรา เริ่มจากไหนไม่มีใครรู้ได้เลย ไม่เคยเข้าใจ
ความผูกพันของเรา ยิ่งแน่นหนาขึ้นเมื่อเวลาพ้นไป ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกที
*ใกล้ไกลแค่ไหน มีหัวใจรวมกัน คือความผูกพัน ของเรา
**ในความผูกพันของฉันที่มีใหเธ ยืนยันเหมือนเดิมเสมอ คือเธอ คือเธอไม่เปลี่ยน ก็ยังวนเวียน คอยช่วยเหลือกันเรื่อยมา ความจริงใจพิสูจน์ได้ว่า เวลาคือสิ่งสำคัญ

ความผูกพันของเรา คือแรงใจให้เดินไปบนหนทาง ที่แสนยาวไกล จะล้มสักกี่ครั้ง ก็ยังมีพลังให้เดินก้าวไปไม่เคยท้อใจ
(*-**-**)


Bootsabongkot

เพลงที่สองของวงแหวนคู่

เพลง การรอคอยใครสักคน

การรอคอยสักคนที่อยู่แสนไกล เจ็บแค่ไหนกับการที่ฉันต้องรอเธอ เหนื่อและท้อ ก็ยังรอเสมอ สักวันต้องได้เจอคอยหวังจะได้พบเธอ

*รอคอยอยู่อย่างนั้น ความหวังก็ไม่มี เมื่อไหร่ที่เราจะมาพบกัน

**ความฝันของฉัน อยากให้มันเป็นจริง การตามหาบางสิ่ง อยากหยุดที่การพบเจอ
ได้สบตาใคร อย่างรู้ใจนะเออ รอคอยวันนี้มาแสนนาน แล้วเราก็มาพบกัน ด้วยบุญและกรรมนำไป

จะคอยใส่ใจดูแลช่วยเหลือแทนที่ขาด จะคอยห่วงใยทุกเรื่องและช่วยเหลือเธอ และฉันจะอยู่ข้างเธอเสมอ แม้ต้องเจอกับอะไรสู้ไปด้วยกัน
(*-**-**)

Bootsabongkot

ตามมาด้วยเรื่องเกราะแก้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สอง มีเก้าคู่ ยังไม่ค่อยวุ่นวายเท่าไหร่ มี3เพลงจ้า
เพลงแรก ใจที่หาไม่เจอ

สิ่งที่ต้องเจอ สิ่งที่พบพาน ต้องพรากพลัดจากรักไม่รู้เท่าไหร่
ทนต้องทนแบบนี้ ไม่รู้อีกนานแค่ไหน จะได้พบเจอกับสิ่งตามหา

*สิ่งที่ต้องทำ หน้าที่ของเรา มีแต่สูญเสียไม่เคยได้มา
รอต้องรออย่างนี้ ต้องเสียอีกกี่น้ำตา มั่นใจว่าสักวันต้องพบเจอ

**ใจที่ตามหา อยากรู้ว่านานเท่าไหร่ แล้วเวลาที่หมุนไป อ่อนใจที่จะหาเจอ ใจเธออยู่ไหน อยู่ใกล้ไกลนะเออ แล้ววันที่เราพบเจอ จะอีกนานไหม ถึงยังไงก็จะรอ

พลังที่ต้องมี ศัตรูที่ต้องเจอ ที่ต้องทำมันเลี่ยงไม่ได้
ฝันต้องฝันต่อไป เมื่อไหร่จะจบซักทีจะได้อยู่ อย่างสงบเสียที

(*-**-**)


Bootsabongkot

เกราะแก้วเช่นกัน

หรือว่าความรักนั่นเอง

ธารน้ำใจ ที่ไหลรินไม่เคยหยุดยั้งเพื่อใคร เปลวของเทียน ที่ส่องแสงท่ามกลางความมืดในหัวใจ ให้ทั้งอุ่นไอ

*อุ่นใจหนักหนาทุกครั้งที่สบตาเธอ เธอรู้สึกอย่างฉันบ้างไหมเธอ

**ความรักใช่ไหม ที่ทำให้เป็นแบบนี้ ให้พบเจอสิ่งดีๆ ที่ซ่อนอยู่ในทุกข์โศก สัมผัสด้วยใจ ใช่ไหมที่ได้รับมา หวั่นไหวตลอดเวลา หรือว่าความรักนั่นเอง

นี่ใช่ไหม ที่เรียกว่าความรักและความเข้าใจ จะคอยดูแล คอยช่วยเหลือและให้อุ่นไอในหัวใจ ด้วยรักและผูกพัน

(*-**-**)

Bootsabongkot

เพลงสุดท้ายแล้ว ของเกราะแก้ว

เพลง ศัสตราที่แสนยิ่งใหญ่


สิ่ง... ที่ต้องทำ อาจฝืน ใจซักเท่าไร ชีวิตของเรา ต่อสู้เรื่อยไป นานแค่ไหน จะได้พัก
ใจ... ที่มี ฝากไว้ ให้ใครรักษา รอเวลา เฝ้ารอเวลา วันที่ฟ้า นั้นเมฆหมอกจางไป

*รัก... มากเท่าไรเหมือนไม่มีประโยชน์ เอาชนะ ภัยพาลร้ายไม่ได้เลยซักครั้ง กำลัง ในใจที่ให้มานั้น เก็บรักษาไว้ด้วยใจ ให้รัก เป็นศัสตรา

สิ่ง... ที่ต้องเจอ ต่อสู้ กับภัยที่พบ ชีพคงจบ คงสูญสิ้นไปหากไม่มี กำลังใจนั้น
ใจ... ต้องล้า ต่อสู้กับมารนับพัน เพียงหัวใจมอบไว้เป็นพลัง จึงผ่านมา ยืนหยัดได้ดังนี้

(*)

รัก... มากเท่าไรเหมือนไม่มีประโยชน์ แต่ทำลาย ความทุกข์ตรมที่พบพาลทุกข์ เพียง มอบใจไว้ให้ใจรวม ศัสตราที่แสนยิ่งใหญ่คือความรัก นั่นเอง

Bootsabongkot

ต่อด้วยเรื่อง จักรแก้ว มณีรุ้ง

 ไม่รู้ว่าเคยผ่านหูผ่านตากันบ้างรึเปล่า แต่จำได้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องบุษบงกชรักมาก(อันที่จริงก็รักทุกเรื่อง) ที่สำคัญ ชอบเพลงที่ตัวเองแต่งไว้ให้เรื่องนี้ด้วย แต่เสียดาย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ไม่มีโอกาสได้ฟังทำนอง แต่อยากจะแบ่งปันเนื้อ ให้อ่านๆเล่น จินตนาการ ใส่ทำนองเองก็ได้นะจ๊ะ

เพลง สัญญา... หน้าที่

ดวงตะวันสาดแสง สุดแรงกล้า อาจอ่อนล้า แต่ว่าต้องอดทน
ดวงจันทราพร่างพราว เปลี่ยนฟ้าที่มืดหม่น กระจ่างใส ด้วยแสงของดวงจันทร์

*สลับกันขึ้นและลงคงทำหน้าที่ของมัน แม้เหนื่อยอ่อนล้า แต่เพื่อคนก็ทน

**เหมือนใจของเราที่ยังทำหน้าที่อย่างนั้น จะกี่คืนหรือจะกี่วัน ยังมั่นในคำสัญญา จะต้องเจอสิ่งใด ก็พร้อมจะก้าวเข้ามา ยืนอยู่เคียงข้างกัน จะต้องผ่านผันเวลาที่แสนทุกข์ตรมพร้อมที่จะพบเจอ...

ดวงตะวันร้อนแรง เฝ้าดูแลให้แสงสว่าง ใจอ้างว้าง อ่อนไหวได้อุ่นไอ ดวงใจคนที่สับสน วกวนได้หายเหนื่อยใจ เมื่อมองแสง อ่อนโยนของจันทรา

(*-**-**)

Bootsabongkot

เรื่องต่อไป ตรี คทา จักร สังข์ คงจะยังจำกันได้ สี่ยอดกุมารเวอชั่นจินตนาการของบุษบงกช มีสองสาว ธารารักษ์ และ ประกายเพลิงมาปะทะบทบาทกันอย่างดุเดือด โดยเฉพาะสาวร้อนธาตุไฟ ประกายเพลิงเฮ้อเรื่องมันเศร้า เพราะรักแท้ๆ แต่สุดท้ายก็... แฮปปี้จ้า

ชื่อเรื่องนะ จตุรธาตุ จตุรศัสตรา

เพลง สิ่งมหัศจรรย์... รัก

ความผูกพัน กับคำสัญญาทุกภพชาติ ดลให้พบพาล ดลให้พบเจอผูกหัวใจ ดุงธารนำไหลรินชุ่มชื่นในใจ ดุจเปลวไฟ ให้ไออุ่น

*สิ่งเหล่านี้ เคยรู้สึกบ้างไหม เคยไหมหวั่นไหว เมื่อพบเจอใครบางคน เรียกอะไรนะสิ่งนี้ มันวุ่นวายใจให้สับสน แบบนี้ เรียกว่ารักได้ไหม

**สิ่งเหล่านี้ ขอเรียกมันว่ารัก ทำให้เราประจักษ์ ว่ารักคืออะไร คือความห่วงหา คือสายตาที่ห่วงใย น้ำไหลรินคือน้ำใจ เปลวไฟที่ผลาญ กลายเป็นไฟที่ให้อุ่นไป ได้เพราะรักใช่ไหม

การกระทำกับวาจาให้ไหวหวั่น แม้ว่ามันอาจจะไม่เป็นความจริง แต่ก็ทำให้ชื่นหัวใจ แม้หลอกตัวเองเรื่อยไปก็ยังดี

(*-**-**)


เฮ้อ เศร้าจังท่อนสุดท้าย กว่าจะจบได้แฮปปี้ คนแต่งแทบตาย ผลตอบรักจากท่านผู้มีอุปการะคุณช่วยอ่านก็ไม่ค่อยโอเท่าไหร่ แต่ก็เอาวะ ความสุขเรา ใครเค้าจะคิดยังไงไม่สน หน้าด้านแต่งขึ้นมาเรื่อยๆ ตอนนี้มีตั้งหกเรื่องแล้ว

Bootsabongkot

สำหรับเรื่องต่อไป เรื่งที่ห้า พึ่งจบไป วงแหวนคู่ภาคสอง เปลี่ยนชื่อให้ดูดีขึ้นเป็น

"แหวนยุคล" เรื่องเศร้ากว่าจตุรธาตุอีก ไม่รู้บุษบงกชเป็นบ้าอะไรถึงชอบทำเรื่องให้เศร้าอยู่เรื่อย พระเอกใจร้าย แถมยังโง่อีกด้วย ยิ่งกว่าพี่ทินวงศ์ซะอีกเอาเป็นว่าเริ่มด้วยเพลงคู่ก่อนแล้วกัน

เพลง ทางขนาน

ช.ใจดวงนั้น เจ้าจากไปอยู่หนใด รู้บ้างไหม ปรารถนาเจ้ากลับคืนมา ใจมันร้อนรน กังวลเสมอมา หวั่นเกรง ว่าจะเสียเจ้าไป
ญ.ใจดวงนี้ ไม่เคยคิดจากร้างไกล ยังอยู่ใกล้ แต่ใครก็มองไม่เห็น ไม่ต้องรน กังวลเรื่อยไปหรอกหนา สัญญา จะอยู่เคียงข้างกัน

*ช.ใจเจ้าเอย เจ้าล่องลอยไปไหน เจ้าจากเจ้าร้างไปไกล เมื่อใดหนอจะกลับมา
ญ.อยู่ใกล้เพียงแค่นี้ แต่เหมือนว่าอยู่ไกลห่าง เมื่อทางที่เดินสวนทาง
ช.,ญ. ยิ่งกว่าเส้นขนานไม่มีทางมาพบกัน


ช.ใจดวงนั้น ยังคอยเฝ้าปรารถนา แม้เวลาจะล่วงเลยไปนานเท่าใด ผิดก็ขออภัย ที่เคยทำร้ายหัวใจ เมื่อใด จะได้เจ้าคืนมา
ญ.ใจดวงนี้ ยามจากไปอยู่แสนไกล ในหัวใจ คิดถึงรำพึงห่วงหา อยากกลับไปที่เดิม อยากอยู่ในใจเสมอมา แต่ว่าโชคชะตาก็มาพรากไป

(*)

ช.,ญ. ยิ่งกว่าเส้นขนานไม่มีทางมาพบกัน

Bootsabongkot

อีกเพลง เพลงเศร้าของนางเอกทั้งเจ็ดสาว ผู้รับเคราะห์ เรื่องนี้พระเอกใจร้ายมาก แล้วก็โหดร้ายทารุณที่สุด โดยเฉพาะอัสดร กับ เพชรการณ์ คนแต่งยังเรียกสองคนนี้ว่า ไอ้โหด... นางเอกก็แสนสุดจะน่าสงสารที่สุด โดยเฉพาะศุภวาร ท่าทางโดนหนักกว่าคนอื่น จะว่าไปแล้วพฤกษ์พิศก็เหมือนกันนะ อวดเก่ง แต่ก็แพ้พระเอกทุกที ที่สำคัญ โดนหนักไม่เบาเหมือนกัน ไหนจะนางแม่มดเขมแข ปรุงยาไม่รู้กี่สูตรทำให้นางเอกต้องทรมานมากกว่าที่จะได้สมหวังในทุกเรื่อง เฮ้อ เศร้า เศร้าจนต้องวอนฟ้า

เพลง วอนฟ้า

เก็บซ่อนน้ำตา แต่มันไม่เคยจะอยู่ ก็เกรงว่าใครจะรู้ สิ่งที่อยู่ในหัวใจ
ฟ้า... ผันเวลาเปลี่ยนไป ยิ่งนานแค่ไหน ใจยิ่งบอบช้ำ

*ทรมาน ยิ่งนานยิ่งร้อนใจ เหมือนมีไฟ แผดเผาร้อนอยู่ในกาย
รอเพียงฟ้า รอเพียงฝนร่วงหลั่นลงมา ดับไฟร้อนในอุรา ล้างน้ำตาให้จางไป

**วอนฟ้า วอนฟ้าช่วยประสาทพร ดับไฟที่แสนรุ่มร้อนให้ผ่อนคลายกลายเป็นน้ำใจ
วอนฟ้า วอนฟ้าช่วยประสาทพรดลใจให้กลับอาวรณ์เหมือนครั้งก่อนผูกพันใจ


หากว่าฟากฟ้า เมตตาขอจงช่วยเถิด หยาดฝนที่แสนประเสริฐขอจงบังเกิดขึ้นกลางหัวใจ
ฟ้า... เมตตาสักครั้งได้ไหม ยิ่งนานเท่าไหร่ ใจยิ่งเจ็บช้ำ


(*-**)

(ทรมาน ยิ่งนานยิ่งร้อนแรง เปลวเพลิงแผลง แผดแสงแสนเจ็บปวดใจ
รอเพียงรัก... เพียงรักที่เหยียบดวงใจ รานร้าวฤทัย ใจเจ็บปวดร้าว)

(**)