ยินดีต้อนรับสู่บ้านอบอุ่นของคนรัก บอย สพล ชนวีร์

เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #30 เมื่อ: ตุลาคม 24, 2009, 04:20:00 PM »
อง์เหนอหัวจุลนีย์เดินทางต่อไปเพื่อจะไปนครร้าง ระหว่างทางเดินกันมาได้พักใหญ่พรรคพวกผู้ติดตามกระทบกระทั่งกันเอง โอ๊ยหัวหมู่
ดินดำเดินให้มันดีๆหน่อยไม่ได้รึไง โธ่ฉันก็เจ็บถ้ากระดูกกระเดี้ยฉันหักไปใครจะรับผิดชอบ แกนี่แหละสมควรจะเป็นหัวหมู่ไปตลอดชาติ
โธ่ท่านอำมาตย์ท่านน่ะเป็นคนธรรมะธรรโมฉันว่าไม่มีใครคิดจะทำอันตรายท่านหรอก มันก็ไม่แน่นักหรอก



เออแน่..เออแน่ ช้างมาๆ  ช้างไหนตาพรานหมื่นวาคินถาม เออโกหกก็โกหก ไม่มีก็ไม่มีไม่เชื่อจะได้ไม่ต้องเถียงกันให้เหนื่อย แปร๋น!!!!!
เออะนี่มันเสียงอันี้เสียงอะไร ก็อันนี้เสีงตัวจริงเสียงจริง เฮ้ยวิ่งเร็ว  องค์เหนือหัวทรงพระดำเนินออกหน้าไปก่อนแล้ว ขณะที่ลูกน้องกำลัง
ตื่นตูมเตรียมหนีช้าง ก็มาสะดุดกับกองกระดูกเข้าซะก่อน



องค์เหนือหัวจุลนีย์ทรงทอดระเนตรเห็นภูเขารูปหัวกระโหลกแล้ว ภูเขาหัวกระโหลกพวกเรามาถึงเมืองร้างกันแล้ว เจอแล้วเจอเพื่อนเก่าแล้ว
พรานสันติทูลว่า ถึงแล้วพระเจ้าค่ะ


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #31 เมื่อ: ตุลาคม 24, 2009, 05:04:51 PM »
ฝ่ายอัคนีก็ยังโวยวายเกรี้ยวกราดเพราะอารมณ์เสียพระทัย เราไม่กินเอาออกไปซะที  ไม่เพคะองค์หญิงไม่เสวยมาสองมื้อแล้วนะเพคะ
ด้านอค์ชายวิชิตชัยเป็นห่วงลูกสาวเลยเสด็จมาดู อัคนีทำไมเจ้าอารมณ์ร้ายอย่างนี้ล่ะลูกมีเหตุมีผลหน่อยสิ โธ๋เอ๊ยมันจะมีประโยชน์อะไรที่
ทรมาณตัวเองเพื่อคนอื่นน่ะ  เจ้าพี่จุลนีย์ไม่ใช่คนอื่นสำหรับลูกและก็ไม่ใช่คนอื่นสำหรับเสด้จพ่อด้วย องค์หญิงเพคะอย่าก้าวร้าวกับเสด็จ
พ่อสิเพคะ 



เสียแรงที่เราไว้ใจคุณท้าวให้เลี้ยงดูอัคนีมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเพราะเรามัวแต่ติดดูแลราชการคุณท้าวต้องรับผิดชอบ พระธิดาเพคะรีบกราบ
ขอประทานอภัยจากเสด็จพ่อเถอะเพคะ ไม่เรารู้ว่าเสด็จพ่อมักใหญ่ใฝ่สูงขนาดไหน อัคนีนี่ความรักทำให้เจ้าเป็นไปได้ถึงเพียงนี้เลยเหรอ
นี่ต้องเป็นคำพูดออกมาจากปากของคุณท้าวแน่ๆ ไม่จริงเพคะหม่อมฉันไม่เคยพูดเพคะ ลูกรู้น้ำพระทัยเสด็จพ่อดีลูกถึงได้ทุกข์ใจ ลูกอยาก
ให้เสด็จพ่อเป็นใหญ่ก็จริงแต่ถ้าวันใดลูกไม่มีเจ้าพี่จุลนีย์ ลูกก็จะไม่มีชีวิตอยู่เช่นกัน



เอาละๆๆพ่อยอม พ่อยอมลูกทุกอย่างพ่อจะพยายามเอาองค์เหนือหัวจุลนีย์ออกมาจากป่าอาถรรพ์โดยเร็วที่สุด อัคนีเริ่มมีความหวัง จริงหรือ
เพคะเสด็จพ่อลูกขอบพระทัยเพคะเสด็จพ่อ


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #32 เมื่อ: ตุลาคม 24, 2009, 05:38:57 PM »
พอตกดึกยามวิกาลในป่าอาถรรพ์ จุลนีย์ได้ยินเสียงคนเรียกจึงตื่นจากบรรทมมากลางดึก ภาพเหตุการณ์ต่างๆก็ปรากฎแก่สายตาองค์
กษัตริย์ขึ้นมาทันทีที่มองไปเบื้องหน้า ภาพในนิมิตกำลังเล่าเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา เมื่อพระมเหสีตื่นบรรทมขึ้นมาแทอดพระเนตรเห็น
กลุ่มดาวตกเป็นจำนวนมากพระนางจึงปลุกพระสวามีขึ้นมาดูกลางดึก



โบราณท่านว่าไว้เห็นดาวตกอย่าไปทักดวงวิญญาณที่มาจุติจะไปเข้าท้องหมูท้องสุนัข แต่เสด็จลองดูให้ดีๆสิเพคะ พอวันรุ่งขึ้นองค์เหนือหัว
จึงให้ท่านโหรทำนายทายทักดวงบ้านเมือง ขอเดชะพระอาญาไม่พ้นเกล้าอุกาบาดผีพุ่งใต้กำลังจะเกิดรางร้ายกับบ้านเราพระเจ้าค่ะ อาจจะ
เป็นเวรกรรมที่สั่งสมกันมาแต่ชาติปางก่อน บ้านเมืองจะถึงคราวแตกดับ ตามคำทำนายที่มีมาแต่โบราณ ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล ข้าว
จะยากหมากจะแพงผู้คนจะได้รับความทุกข์ยากพระเจ้าค่ะ



ยามนั้นเหยี่ยวรุ้งพุ่งมาดร้าย                          ถูกทำลายพงศ์ประชาให้อาสัญ
สองผัวเมียมหึมาพญาธรรพ์                          โหดเหี้ยมพลันเข่นฆ่าไม่ปราณี
คนชราลูกเล็กเด็กไม่เว้น                             หากเป็นเช่นวิสัยไอ้นกผี
แม้นหักหาญมาช่วยม้วยชีวี                          อพยพหลบลี้หนีจากไป


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ตุลาคม 24, 2009, 05:44:04 PM โดย bobenz »

ออฟไลน์ มณีจันทร์

  • **
  • 536
  • 0
  • เพศ: หญิง
  • If you're my destiny I will meet you (may be !!!)
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #33 เมื่อ: ตุลาคม 24, 2009, 08:06:36 PM »
กำลังสนุกเลยค่ะ  ลงต่อเร็วๆนะค่ะ

 :icon_evil:

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #34 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 03:21:34 PM »
เมื่อเหตุการณ์ด้านนอกเลวร้ายกว่าที่คิดทหารจึงเข้ากราบทูลรายงานความเป็นไป จริงเหรอทหาร นกยักษ์อาละวาดและกินคนก็พึ่ง
จะเคยได้ยิน ทหารนอกเมืองเป็น 100 ไม่สามารถต้านทานมันได้เลยเหรอ พระอาญาไม่พ้นเกล้าตัวมันใหญ่อย่างกับภูเขาไม่มีใคร
ต้านทานมันได้เหลือรอดมาได้แค่นี้พระเจ้าค่ะ ท่านอำมาตย์ พระเจ้าค่ะ ข้าพุทธเจ้าจะอพยพผู้คนมาในเขตเมืองชั้นในโดยด่วนพระเจ้าค่ะ
ท่านขุนพลอัครเดชพระเจ้าค่ะ ข้าพุทธเจ้าได้จัดเตรียมทหารเพิ่มเติมเต็มพิกัดแล้วพระเจ้าค่ะ



ท่านขุนพลจัดทหารไปอารักษ์ขาลูกเราเดี๋ยวนี้แล้วก็อย่าบอกความจริงอันน่ากลัวให้ลูกเราดู ส่วนพวกเจ้าทั้งหมดไปรวมกันที่ตำหนักลูกเรา
ไปเดี๋ยวนี้เลย เพคะนางกำนัลทั้งหมดได้รับคำสั่งให้ไปเฝ้าตำหนักของพระธิดาจากพระมเหสีเป็นการด่วน



มันมากันแล้วหรอ ใครหรือเพคะ ก็พวกนกยักษ์นั่นไง นกยักษ์ที่ไหนกันหม่อมฉันเห็นแต่นกกระจอก เพคะนกกระจอกนกกระจิกตัวนิ๊ดเดียว
ทำไมต้องมาปิดบังเราด้วย เค้าโจษท์จันถึงความเหี้ยมโหดดุร้ายของมัน คิดหรอว่าเราจะไม่ได้ยิน เอ๊ะหรือว่าเสด็จพ่อเสด็จแม่ของเราเป็นอะไร
ไปรึเปล่าทำไมพวกเจ้าไม่อยู่กับ 2 พระองค์แต่กลับหน้าตาตื่นมาที่นี่


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #35 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 03:57:29 PM »
ทั้ง 2 พระองค์ทรงปลอดภัยดี นกยักษ์อะไรกันไม่มีใช่มั๊ยพวกเรา จริงเพคะ ทั้งหมดผสานเสียงตอบพร้อมๆกัน มีแต่นกกระจอกเพคะ
ทางนอกเมืองชาวบ้านพากันแตกตื่นวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด ทหารก็ออกไปต้านทานอย่างสุดกำลัง เกิดโกราหลอย่างหนัก จนกระทั่ง
พระธิดาทรงทอดพระเนตรเห็นเหตุการณ์ผ่านช่องหน้าต่างพอดี



แปลกนะแค่นกกระจอกตัวนิดเดียวกับต้องใช้ทหารมากมายมาเฝ้าที่ตำหนักเรา ทางด้านชาวบ้านต่างหนีตายกันเป็นพันวัน แต่มีผู้มีอาคม
อยู่ 1 คนซึ่งไม่หวาดกลัวมันจึงอาสาที่จะปราบนกยักษ์ให้จงได้ ในที่สุดก็ทำอะไรมันไม่ได้จนในที่สุดก็ต้องถูกมันฆ่าตาย



เห็นทีเราจะต้านไว้ไม่อยู่จะไม่มีสิ่งมีชิวิตใดเหลือรอดในเมืองนี้อีก ไม่เพคะลูกประทุมมาต้องมีชีวอตอยู่ หม่อมฉันทนเห็นลูกตายไปต่อหน้า
ต่อตาไม่ได้เพคะ ลูกจะทิ้งทั้ง 2 พระองค์ไปไม่ได้หรอกเพคะทั้ง 2 พระองค์ทรงฟูมฟักลูกมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกเราไม่เคยพรัดพรากจากกัน
เลยในยามยากเช่นนี้จะให้ลูกหนีเอาตัวรอดไปได้อย่างไรล่ะเพคะ ถ้าถึงคราวที่จะหมดบุญลูกก็ยอมที่จะถวายชีวิตเพคะ



ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #36 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 04:29:39 PM »
ปทุมมาพ่อกับแม่มีหน้าที่อยู่เคียงข้างทหารกับอาณาประชาราษฎร์ พ่อสัญญานะว่าพ่อจะรีบตามลูกไปโดยเร็วที่สุด ลูกอย่าดื้อสิเวลา
มีน้อย เป็นตายยังไงลูกก็จะอยู่เคียงข้างเสด็จพ่อเสด็จแม่เพคะ ถ้าอย่างนั้นเราเตรียมรับมือเจ้าเหยี่ยวรุ้งกันเถอะ



เมื่อเหยี่ยวรุ้งจู่โจมทั้งบริเวณจนทั่วแล้วมันจึงบินตรงไปจัดการ ณ พระตำหนักพระธิดาทันที ด้วยความโหดเหี้ยมไม่ว่าใครหน้าไหนมาขวาง
มันต้องตายตกไปตามกัน และเมื่อมันเห็นพระธิดาปทุมมาในตำหนักจึงมายมั่นจะสังหารณ์ให้ได้ มันจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะพัง ทำลาย
ปราสาทราชวัง จนกระทั่งตำหนักของปทุมมาอยู่ในภาวะวิกฤต



เมื่อนางกำนัลที่อยู่เป็นเพื่อนปทุมมาก็ถูกสังหารณ์อย่างโหดเหี้ยม จนไม่มีใครมีชิวิตรอดสักราย ปทุมมาพยายามที่จะหนีแต่ก็ไปไม่ได้นกยักษ์
ได้ดักทางเอาไว้หมดแล้ว นางจึงอยู่ในอาการหวาดกลัวเมื่อต้องตายคนตายต่อหน้าตาอตาไปหลายศพแล้ว องค์เหนือหัวพระมเหสีเมื่อไม่เห็น
นกยักษ์อีกตัวจึงรู้ได้ทันทีว่ามันจะต้องไปที่ตำหนักของลูกสาวเป็นแน่ ทั้ง 2 จึงคิดที่จะเบี่ยงเบนความสนใจจากนกยักษ์ทั้ง 2 ตนโดยใช้ธนูคู่
บ้านคู่เมืองเป็นอาวุธที่จะสังหารณ์มัน


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #37 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 04:57:24 PM »
ท่านราชครูโหราจารย์เมื่อเห็นเหตุการณ์ไม่สู้ดีจึงเข้าไปป้องกันนกยักษ์ที่จะมาทำร้ายองค์เหนือหัวจนตัวเองถึงแก่ความตาย ทำให้ทั้ง 2
พระองค์เสียพระทัยมากนัก ท่านโหราเราจะไม่ลืมความจงรักภักดีของท่านไจนชั่วชีวิต ท่านไม่ต้องห่วงเราทั้ง 2 จะตามท่านไป มื่อนึก
ดังนั้นองค์เหนือหัวและพระมเหสีจึงรีบไปที่ตำหนักของพระธิดาทันที



ปทุมมาเป็นอะไรมั๊ยลูกแม่ดีใจที่ลูกของแม่ปลอดภัย ปทุมมาได้แต่ร้องไห้ชีวิตลูกชีวิตเดียวแรกกับชีวิตผู้คนตั้งมากมายลูกรู้สึกบาป โถ่
เอ้ยไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้นะลูกคิดเสียว่าพวกเค้านั้นหมดเวรหมดกรรม แต่พวกเราสิจะต้องชดใช้เวรกรรมกันต่อไป



พระมเหสีทรงยืนกรรแสงเมื่อเห็นอาณาประชาราษฎรฺจำนวนมากล้มตาย เสด็จแม่เพคะ แม่เห็นคนของเราตายจำนวนมากจนบางครั้งแม่
ก็อดคิดถึงตัวเองไม่ได้ ปทุมมาร้องไห้เมื่อได้ยินดังนั้น แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันพรุ่งนี้แม่จะได้กอดลูกอย่างนี้อีกรึเปล่า อย่าทรงรับสั่ง
อย่างนี้สิเพคะลูกใจหาย จริงอย่างที่พ่อรับสั่งนะลูกพวกเราทำบุญมาน้อย แม่ยังไม่ทันเห็นลูกของแม่เกิดมาก็มีทั้งทุกข์ทั้งสุขจะต้องมา
เผชิญชะตากรรมซะแล้ว


ออฟไลน์ กันย์ณภัทร

  • *
  • 2248
  • -1
  • จงปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการ ด้วยคมดาบแห่งใจตน
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #38 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 05:06:56 PM »
น่าสงสารนางเอกจัง
อี๋เลือดท่วมเลยอ่า น่ากลัว>o<
แต่นกยักาตาดๆแอบน่ารักอ่ะ อิอิ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #39 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 05:20:57 PM »
ชะตากรรมที่สิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็จริงเพคะแต่ลูกก็พากภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของเสด็จพ่อเสด็จแม่ แม้จะชาติหน้าชาติไหนลูกก็ขอ
เกิดมาเป็นลูกของเสด็จพ่อเสด็จแม่อีกเพคะ โถ่ลูกของแม่วันนี้ลูกอยู่กินข้าวกับแม่ก่อนนะลูกปทุมมา ลูกคงกินไม่ลงหรอกเพคะ



องค์เหนือหัวออกไปลาดตระเวนที่นอกเมืองได้พบกับชาวบ้านที่ยังมีชิวิตรอดอยู่จึงได้สอบถาม เจ้าเป็นอย่างไรมั่ง ขอเดชะพระอาญาไม่
พ้นเกล้าเกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นนกอะไรตัวโตเสียเหลือเกินแถมยังโหดร้ายกินคนเป็นว่าเล่นข้าพระพุทธเจ้าไม่มีอะไรเหลือแล้วพระเจ้าค่ะ
มันกินคนจนหมดหมู่บ้านแล้วก็ยังไม่รู้จักอิ่ม ขยาดพวกขมังเวทย์ของหมู่บ้านยังสู้มันไม่ได้เลยเพคะพวกเราไม่มีที่ไปนอกจากหมู่บ้านแล้ว
เดินไปทางไหนก็เจอแต่ซากศพ น่าอะเหน็ดอนาถใจพระเจ้าค่ะ



เหนือหัวสังเกตุเห็นเด็กน้อยคนนึงนั่งอยู่คนเดียว แล้วพ่อแม่ของเจ้าไปไหนล่ะ นกยักษ์มันกิน ไหนเจ้าเข้ามาใกล้ๆเราซิ ท่านอำมาตย์ท่านดู
แลเขาหน่อยนะหาอาหารให้เค้าด้วยตามมีตามเกิดเพราะเค้าก็เป็นผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกับเรา รับด้วยเกล้าพระเจ้าค่ะ ทางด้านพระมเหสีก็
เกลี้ยกล่อมพระธิดาให้เสวยอาหารกับตน ทานข้างสักหน่อยนะลูกนะ ลูกยังไม่หิวเสด็จแม่ทรงเสวยก่อนเถอะนะเพคะ


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #40 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 05:44:05 PM »
ในยามยากแบบนี้ลูกต้องเก็บแรงเอาไว้นะลูกมาเดี่ยวแม่ป้อนให้เอง เสด็จแม่เพคะลูกไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเพคะ ในสายตาคนอื่นลูกอาจ
จะโตแล้วแต่ในสายตาแม่ลูกยังเด็กเสมอ เมื่อวันก่อนแม่ยังอาบน้ำเกล้าป้อนข้าวลูกอยู่เลย ลูกยังเป็นเด็กเสมอสำหรับเสด็จแม่เพคะ
ใช่จ๊ะ ถ้าอย่างนั้นก็อย่าดื้อกับแม่นะลูกนะ กินข้าวหน่อยนะเดี๋ยวแม่ป้อนให้บางทีมื้อนี้แม่อาจจะได้ป้อนข้าวลูกเป็นครั้งสุดท้าย แม่อยาก
ให้ความดีความรู้สึกแบบนี้มันติดตัวแม่ไป



พรุ่งนี้เราจะต้องพรากจากกันแล้วนะลูกนะ กินข้าวนะลูกนะเดี๋ยวแม่ป้อนให้ ลูกอยากให้อาหารมื้อนี้มีพิษแล้วลูกจะได้ไม่ต้องเห็นเสด็จแม่
ร้องไห้ไม่ต้องเห็นความทุกข์ทรมาณของเสด็จพ่อและพสกนิกรทุกๆคนเพคะ



ทางด้านองค์เหนือหัวที่ตรวจตราบ้านเมืองจึงสอบถามกับทหารเรียบร้อยดีนะ ท่านขุนพลอัครเดช เสร็จเรียบร้อยดีแล้วพระเจ้าค่ะ แน่ใจนะ
ว่าไม่เป็นที่สังเกตุของนกยักษ์ ข้าพุทธเจ้าแน่ใจพระเจ้าค่ะ


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #41 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 06:11:48 PM »
บัดนั้นลูกน้อยใจรอยเลื่อน                      คับคล้ายเหมือนเลื่อนไปในความฝัน
วันเก่าก่อนเลื่อนมาปรากฎครัน                  ที่ครั้งนั้นตัวเจ้ายังเยาว์วัย   
เคยอาบน้ำป้อนข้าวเจ้าจึงผูก                    เกล้าจุกลูกอบรมบ่มนิสัย
ทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงดั่งดวงใจ                 โอ้วันวานผ่านไปไม่หวนคืน   




องค์เหนือหัวเสด็จมาตรวจดูกลองยักษ์ด้วยตนเอง หมอกลงจัดแล้วขอเชิญองค์เหนือหัวเสด็จเข้าด้านในเถิดพระเจ้าค่ะ แต่พระองค์กับ
ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ถึงเราจะเจ็บจะป่วยมันก็ไม่มีความหมายอะไรถึงอย่างไรเราก็ต้องตายเพราะนกยักษ์อยู่ดี แต่ถ้าถึงเวลานั้นเราไม่
สามารถพาบ้านพาเมืองพ้นภัยพิบัตินี้ไปได้ เราก็จะไม่ให้อภัยตนเอง อย่าลงโทษพระองค์เองเลยพระเจ้าค่ะคำโบร่ำโบราณทำนายทายทัก
ไว้ว่าเมืองจะล่มคนจะร้างเรื่องแบบนี้ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมาเกิดในแผ่นดินของพระองค์ แต่ทุกคนก็จะร่วมชะตากรรมกับพระองค์พระเต้าค่ะ



เมื่อพระธิดารับประทานอาหารจนอิ่มแล้วจู่ๆก็รู้สึกวิงเวียน เสด็จแม่ลูกเป็นอะไรไปหรือเพคะ รู้ไม่เป็นอะไรหรอกลูก ลูกคงง่วงนอนง่วงนอนก็
นอนเสียลูกนะ เมื่อพระธิดาหลับไปองค์เหนือหัวก็เสด็จเข้ามาในตำหนักพอดี ปทุมมาๆ ลูกหลับแล้วเพคะ ดีแล้วเราต้องจัดการใรยบร้อยก่อน
ที่นกยักษ์จะกับมา พวกเจ้าหอบเสื้อผ้าพระธิดาเรียบร้อยแล้วใช่มั๊ย เพคะ งั้นรีบตามเรามา


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #42 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 06:37:08 PM »
องค์เหนือหัวพาพรธิดาปทุมมาไปใส่ไว้ในกลองที่เตรียมเอาไว้ จากนั้นจึงสั่งให้ทหารปิดกลอง เอาไว้เจอกันชาติหน้านะลูก ปทุมมาลูกแม่
ขอให้เราได้เกิดเป็นแม่ลูกกันทุกชาตินะลูกนะ ยกไว้บนหอคอยเลยทหาร ลาก่อนลูกรัก



เช้าวันรุ่งขึ้นทหารทั้งหมดเตรียมพร้อมรบ องค์เหนือหัวและพระมเหสีทรงเสด็จมาสมทบ พวกท่านนี่ดื้อจริงๆเลยรู้ว่าเมืองจะล่มแล้วอีกไม่ช้า
นกยักษ์กำลังจะกลับมาบอกให้ไปซะไม่ต้องเป็นห่วงเรา ไปสิเพราะที่นี่เพราะที่นี่ไม่มีอะไรเหลืออีกต่อไป นี่เป็นคำสั่งของเราบอกให้ไปซะ
ไปเสียจากที่นี่ ขอเดชะพระอาญาไม่พ้นเกล้าพระองค์อยู่ดูแลคุ้มครองชาวบ้านด้วยความเป็นสุขตลอดมาเสมือนพ่อปกครองลูกเมื่อถึงคราว
หายนะลูกจะละทิ้งพ่อไปได้อย่างไรพระเจ้าค่ะ



พวกเราจะไม่ยอมละทิ้งพ่อและแม่ของพวกเราไปไหนเด็ดขาด อย่าได้ทรงเสือกไสไล่ส่งพวกเราไปเลยพระเจ้าค่ะเป็นตายยังไงพวกเราจะขอ
อยู่และตายกับพ่อกับแม่ที่นี่หากจะตายก็ต้องคายด้วยกันเพคะ น้ำใจของลูกๆประเสริฐนักเป็นอันว่าพวกเราจะเผชิญคราวเคราะห์ด้วยกัน


ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #43 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 07:04:22 PM »
และแล้วนกยักษ์ก็มาปรากฎตัวขึ้นและจู่โจมทุกคน ทหารต่างพากันสู้ตาย ทุกคนยอมเพื่อจะรักษาเกียรติของตนเอาไว้ และภายในวัง
บนหอคอยสูงตระหงาดฟ้า มีกลองใบใหญ่ห้อยอยู่ที่หน้าเมือง เมื่อเวลาผ่านไปพระธิดาปทุมมาก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นและรู้ว่าตนนั้นติดอยู่ภาย
ในกลองยักษ์ ปทุมมาร้องเรียกเสด็จพ่อเสด็จแม่อย่างสุดเสียง เสด็จพ่อเสด็จแม่ทำไมต้องขังลูกไว้ในนี้ มีใครอยู่ข้างนอกบ้างได้ยินเรา
มั๊ย ปทุมมามองไปรอบๆก็เห็นข้างของที่ตระเตรียมเอาไว้แล้วจึงรู้ได้ทันที เสด็จพ่อเสด็จแม่ทำไมทรงทำแบบนี้ ทำไมทิ้งลูกไว้คนเดียว



ทหารมากมายล้มตายตกไปตามๆกันทั้งท่าอำมาตย์และท่านขุนพลที่กล้าหาญและจงรักภักดี เหนือหัวจึงตัดสินใจที่จะไปสู้ด้วยตนเอง
ปทุมมาได้ยินเสียงนกยักษ์ร้องดังชัดเจนเหมือนว่าอยู่ใกล้แค่เอื้อมและแล้วเสียงก็รอดผ่านกลองที่เป็นรอยขาดอยู่นิดนึง ทำให้ปทุมมา
มองเห็นด้านนอกได้ชัดเจน ปทุมมาเห็นองค์เหนือหัวต่อสู้กับนกยักษ์ เสด็จพ่ออย่าเพคะ



ในที่สุดองค์เหนือหัวก็เสียชีวิต พระมเหสีคับแค้นใจจึงหยิบดาบเพื่อที่จะไปสังหารณ์มัน ปทุมมามองดูอยู่ เสด็จแม่ เสด็จแม่อย่าเพคะ
เมือนั้นนกยักษ์สะบัดพระมเหสีจนกระเด็นบาดเจ็บสาหัสแต่พระนางก็ยังอดทนกัดฟันเพื่อที่จะไปตายเคืองข้างพระสวามีของพระองค์
ในที่สุดเมืองนี้ก็ไม่มีใครรอดชีวิต เมื่อทุกคนตายสิ้นนกยักษ์จึงบินจากไป



ออฟไลน์ bobenz

  • *
  • 5780
  • -1
Re: เล่าเรื่อง^0^สี่ยอดกุมาร
« ตอบกลับ #44 เมื่อ: ตุลาคม 25, 2009, 07:51:33 PM »
เมื่อเห้นว่าทุกคนได้ตายกันไปหมดแล้วองค์เหนือหัวจุลนีย์ก็ทรงสะดุ้งตื่นจากบรรทมพร้อมกับเรียกชื่อหนึ่งขึ้นมาว่า "น้องปทุมมา"
บรรดาทหารผู้ติดตามพากันวิ่งมาพร้อมสอบถามว่า ทรงทอดพระเนตรเห็นอะไรพระเจ้าค่ะ น้องปทุมมา ท่านหมื่นเปรยว่าชื่อเหมือนผู้หญิง
นะท่านราชครู หัวหมุ๋ดิดำทูลถามว่า ขอเดชะแล้วปทุมมาที่ว่าเสด็จไปทางไหนแล้วพระเจ้าค่ะ กลองเราต้องหาหอกลองให้พบ พระอาญา
มิพ้นเกล้าทรงจะเอากลองไปทำอะไรพระเจ้าค่ะ ทุกคนฟังเรานะจงแยกย้ายหาหอกลองโดยเลยค้นหาให้ทั่วเมืองร้างแห่งนี้เลยนะ



พรานสันติบอกขึ้นมาว่า เออแนะๆมัวยืนงงกันอยู่ได้ทำไมถึงไม่ทำตามพระกระแสรับสั่งของพระโอรสกันหา เร็วสิรีบค้นหาแต่ถ้าหากว่าข้า
เป็นคนที่เจอกลองเป็นคนแรกอย่าได้อิจฉาตาร้อนกันนะจะบอกให้เออแนะๆ จากนั้นพรานสันติก็ขึ้นไปค้นด้านบน หอกลอง...หอกลองเออ
แนะเออแนะ และสายตาก็ไปบังเอิญเจอเข้ากับคันธนูและซองเก็บลูกธนูจึงได้เก็บมันขึ้นมาทันที่



พรธโอรสพระเจ้าค่ะได้โปรดทรงหยุดก่อนพระเจ้าค่ะ มีอะไรเหรอท่านพราน ข้าพเจ้าพบสิ่งนี้ตกอยู่พระเจ้าค่ะ และก็ทรงนึกถึงภาพที่เห็นในนิมิตร
ที่ปุโรหิตเมืองนี้นำธนูคันนี้มาถวายองค์เหนือหัว จากนั้นก็ตรัสว่าธนูคู่บ้านคู่เมืองของเมืองน้องปทุมมาถ้าอย่างนั้นนี่ต้องไม่ใช่ความฝันแน่ๆเราต้อง
หาน้องปทุมมาหาพบ พระองค์ทรงเสด็จพร้อมกับพรานสันติจนในที่สุดก็พบกลองเข้าจนได้